آسیای جنوب غربی ( خاور میانه )

آسیای جنوب غربی ( خاور میانه )-موسسه چشم انداز-آموزش کاربردی GIS و RS

رضا رسولی بلخکانلو

آسیای جنوب غربی ، بخش مرکزی جهان اسلام است و از نقطه نظر تاریخی و مسائل سیاسی و سوق الجیشی اهمیت ویژه ای دارد . این ناحیه به لحاظ آب و هوایی از تابستان های بسیار گرم و خشک و زمستانهای نسبتا کوتاه ، برخوردار است . نواحی شمالی این منطقه را رشته کوههایی فرا گرفته که بخش های زیادی از ترکیه ، ایران و افغانستان را در بر می گیرد. در بخش شرقی این برجستگی ها ، زمین های همواری دیده می شود که با رسوبات دجله و فرات پدید آمده و خاک حاصلخیزی دارند . در جنوب رودهای دجله و فرات که به خلیج فارس می ریزند ، غیر از زمین های پست بین النهرین ، شبه جزیره عربستان قرار دارد که از نظر وسعت، بزرگترین شبه جزیره جهان است و با وجود هم مرز بودن با دریا از سه طرف ، سرزمین خشک و صحرایی است . در اطراف دریای خزر ، دریای سیاه ، دریای مدیترانه ، دریای سرخ و خلیج فارس زمین های حاصلخیزی قابل مشاهده است .

در اینجا 6 نژاد گوناگون در کنار هم زندگی می کنند.

آسیای جنوب غربی و شمال شرقی آفریقا را بنام خاور میانه می شناسند .(البته در مفهومی گسترده)
اولین بار در سال 1902 میلادی افسری آمریکایی ، طی مقاله ای از این اصطلاح استفاده کرد و در سال 1948م سازمان ملل متحد آن را پذیرفت .

تمرکز جمعیت به دلیل شرایط اقلیمی و موقع جغرافیائی در این بخش از آسیا یکسان نیست و اغلب مردم در مناطق ساحلی مرطوب و زمینهای حاصلخیز تمرکز یافته اند . سه کشور ترکیه ، ایران و افغانستان 75% سکنه این منطقه را تشکیل می دهند . قریب به 40% مردمان این نواحی در کانونهای شهری به سر می برند، از عربستان که بگذریم ، تجانس جمعیت در کشورهای دیگر این منطقه کمتر دیده می شود و اغلب کشورها اقلیت های متفاوتی دارند .

قرار گرفتن این ناحیه در میان سه قاره اروپا ، آسیا و افریقا و نیز وجود دریاها ، رودها و تنگه های استراتژیک و بهره مندی آن از ذخائر عظیم نفت ، موجب آن شده تا ابرقدرتها و کشورهای بزرگ صنعتی برای دسترسی و سلطه بر آن ، با یکدیگر در رقابت سختی باشند و کشمکش ها و بحرانهای زیادی را در آن پدید آورند.