اهداف رشد هوشمند شهري

اهداف رشد هوشمند شهري: جان هاپکینز عضو انستیتوی سلامت اکولوژی آمریکا اهداف زیر ا برای رشد هوشمند بر شمرده است
1- خلق جوامع قابل زیست: جوامعی که انسان ها و نه اتومبیل ها را محور قرار می دهند،در مقیاس محله جوامع قابل زیست، دارای مغازه ها،رستوران ها و اداراتی است که فاصله کمی از مناطق مسکونی داشته و با پای پیاده یا دو چرخه برای اکثر ساکنین قابل دسترس اند.
2- نزدیکی به طبیعت و حفاظت پایدار از زمین های با ارزش نزدیکی به زمین های طبیعی برای بسیاری از مردم حیاتی است.مساله ای که تناقضی با توسعه متراکم ندارد.مسیر های سبز در طول نهرها،دسترسی ساکنین، به این مکان ها را فراهم می نمایند،در عین حالی که مناطق کشاورزی مولد،حیات وحش و فضاهای باز موثر و با ارزش به طور پایدار حفاظت می شوند.
3- گذرهای عمومی :گذر های عمومی در شهر و مقیاس مترو پلیتن برای پشتیبانی از فرم توسعه ی متراکم ضروری اند.
4- تجدید حیات حومه ها،مراکز شهری و مناطق تجاری قدیمی
5- محدوده های رشد شهری: محدوده های رشد شهری،خطی را به دور شهرها مشخص می کند که برای رشد 20-30 سال آینده تعیین شده است. اما چنین مرزهایی زمانی کارایی خواهند داشت که در طول زمان با تحولات جوامع و عناصر و توسعه هماهنگ شود.
6- داشتن چشم انداز های درازمدت برای جوامع به اعتقاد آنتونی داون ریس بخش اقتصادی موسسه بروکینگز،رشد هوشمند شهری است که دارای ویژگی های زیر باشد. 1- توسعه پیرامونی را محدود می سازد 2-کاربری زمین را با تراکم بالا تشویق می کند 3- بر منطقه بندی مختلط تاکید می کند، 4-سفر هایی که با وسیله شخصی صورت می گیرد،کاهش می دهد 5- بر بازسازی و تجدید حیات مناطق قدیمی توجه دارد 6- از فضای باز حفاظت می کند. تحقیقات نشان می دهد که اصول مذکور به صرفه جویی های مالی و رشد اقتصادی منجر می شود