LiDAR که مخفف Light Detection and Ranging است، یک فناوری سنجش از دور است که از لیزر برای اندازه گیری فاصله بین سنسور و هدف استفاده می کند. LiDAR با انتشار یک پالس لیزر به سمت سطح و سپس اندازهگیری زمان لازم برای بازگشت پالس به حسگر کار میکند. با تکرار این فرآیند چندین بار در ثانیه، حسگرهای LiDAR می توانند یک نقشه سه بعدی بسیار دقیق از زمین و اشیاء موجود در میدان دید خود ایجاد کنند.
حسگرهای LiDAR را می توان بر روی هواپیما، هلیکوپتر، هواپیماهای بدون سرنشین یا وسایل نقلیه زمینی نصب کرد و اغلب در کاربردهایی مانند نقشه برداری زمین، جنگلداری، زمین شناسی، باستان شناسی و برنامه ریزی شهری استفاده می شود. LiDAR میتواند برای ایجاد مدلهای ارتفاعی دیجیتالی بسیار دقیق، نقشهبرداری از شکل و ساختار زمین، و تشخیص وجود اشیایی مانند ساختمانها، درختان و خطوط برق استفاده شود.
یکی از مزایای LiDAR توانایی آن در نفوذ به پوشش گیاهی و سایر موانع برای ایجاد نقشه های دقیق از زمین زیرین است. این باعث میشود که LiDAR برای کاربردهایی مانند جنگلداری، جایی که میتوان از آن برای نقشهبرداری از ارتفاع و ساختار درختان استفاده کرد، و برای باستانشناسی، جایی که میتوان از آن برای شناسایی و نقشهبرداری خرابههای باستانی و سایر ویژگیهایی که ممکن است در زیر پوشش گیاهی یا پنهان شدهاند استفاده کرد، مفید باشد. خاک
LiDAR همچنین در وسایل نقلیه خودران، مانند اتومبیل های خودران، برای ایجاد نقشه های سه بعدی از محیط اطراف و کمک به ناوبری استفاده می شود. علاوه بر این، LiDAR در بسیاری از کاربردهای نوظهور دیگر، از جمله کشاورزی دقیق، بازرسی زیرساختها و نظارت بر محیطزیست استفاده میشود.
به طور کلی، LiDAR یک فناوری سنجش از راه دور قدرتمند است که اطلاعات بسیار دقیق و دقیقی را در مورد زمین و اشیاء در میدان دید خود ارائه می دهد و آن را به ابزاری ارزشمند در طیف گسترده ای از کاربردها تبدیل می کند.
بدون دیدگاه