QGIS: مقدمه ای بر یک سیستم اطلاعات جغرافیایی منبع باز

شروع شدن

ارائه بصری روشی موثر برای انتقال اطلاعات به مخاطبان مختلف است. یکی از رایج ترین نمونه های اطلاعات بصری، نقشه برداری است. به این فکر کنید که در یک روز چند بار از نقشه استفاده می کنید یا می بینید. تقریباً تمام مشاغل مرتبط با برنامه ریزی و تحقیق می توانند اثربخشی خود را با درک نقشه برداری و تجزیه و تحلیل جغرافیایی افزایش دهند.

چندین برنامه نرم افزار نقشه برداری وجود دارد. با این حال، آنها معمولا گران هستند و منحنی یادگیری تند دارند. QGIS (سیستم اطلاعات جغرافیایی کوانتومی) یک نرم افزار رایگان و متن باز است که به کاربران امکان ایجاد، ویرایش، تجسم، تجزیه و تحلیل و انتشار اطلاعات مکانی را می دهد.

استفاده از QGIS مزایای زیادی دارد. اول، این نرم افزار بسیاری از منابع آنلاین رایگان و نقشه های موجود برای دانلود را ارائه می دهد. QGIS همچنین بسیاری از فرمت های فایل برداری را می پذیرد. در نهایت، پلاگین های مختلفی برای استفاده بالقوه وجود دارد و همیشه افزونه های جدیدی ایجاد می شود. پلاگین ها برنامه های اضافی هستند که می توانند برای تکمیل یک کار خاص بارگیری شوند که در غیر این صورت به راحتی انجام نمی شود.

این آموزش مقدمه ای در مورد نحوه دانلود و اجرای QGIS ارائه می دهد. حتی اگر تجربه کمی یا بدون QGIS دارید، می توانید یاد بگیرید که نقشه های اساسی ایجاد کنید و تجزیه و تحلیل فضایی ساده را از چندین نوع ورودی داده انجام دهید.

با استفاده از این آموزش

بسیاری از راهنماها یا در یک پاراگراف کوتاه توضیح داده می شوند یا در قالب زیر فهرست می شوند: وظیفه اول > وظیفه دوم > وظیفه سوم > و غیره.

نرم افزار را دانلود کنید

نرم افزار را از آدرس: https://qgis.org/en/site/forusers/download.html دانلود کنید . دانلود QGIS ممکن است برنامه های تکمیلی دیگری را نیز نصب کند. نسخه های جدیدتر QGIS فرمت فایل متفاوتی ایجاد خواهند کرد. این فایل‌های قدیمی‌تر را می‌توان با نسخه جدیدتر QGIS باز کرد، اما هرگونه تغییر ذخیره‌شده در قالب جدید وجود خواهد داشت.

اکنون که QGIS دانلود و باز شد، بیایید به چند ابزار اساسی نگاه کنیم.

از نمادهای ذره بین مثبت و منفی برای انتخاب ناحیه ای برای بزرگنمایی یا کوچک نمایی به میزان دلخواه استفاده کنید. از طرف دیگر، در حین استفاده از این ابزارها برای بزرگنمایی به میزان پیش فرض، با ماوس تک کلیک کنید. همچنین امکان بزرگنمایی و بزرگنمایی با چرخ ماوس وجود دارد.

از نماد دست یا کلیدهای جهت دار برای تغییر موقعیت منطقه نقشه در کادر مشاهده استفاده کنید.

از ذره بین با فلش استفاده کنید تا کل بزرگترین لایه قابل مشاهده را نشان دهید.

اصطلاحات کلیدیجداول مشخصه مشابه صفحات گسترده اکسل هستند. جداول ویژگی ها اطلاعات مربوط به داده های آپلود شده را ذخیره می کنند و می توانند در QGIS ویرایش شوند.

نقشه پایه نقشه یا لایه مرجع زیرینی است که برای جهت دهی داده های بارگذاری شده در فضا استفاده می شود.

یک سیستم مرجع مختصات (CRS) سیستم پیش بینی نقشه را تعریف می کند. این نقشه را بر اساس مقیاس محلی، منطقه ای یا جهانی دقیق تر می کند. پس از آپلود نقشه پایه یا لایه، یک CRS اختصاص دهید. اگر پنجره اختصاص دادن آن به طور خودکار ظاهر نشد، روی لایه کلیک راست کرده و set layer CRS را انتخاب کنید . لایه‌هایی که دارای CRS مناسب نیستند، در مقایسه با لایه‌های دیگر، دارای یک لایه در مکان اشتباه هستند.

بسته به اندازه و مکان داده های خود، از یک CRS متفاوت استفاده خواهید کرد. نقشه پایه معمولاً از WGS84 استفاده می کند. داده‌های مقیاس کوچک‌تر معمولاً می‌توانند از یک نوع پیش‌بینی جهانی عرضی مرکاتور (UTM) استفاده کنند. UTM یک رابطه فاصله ثابت روی نقشه ایجاد می کند و تمام واحدها را بر حسب متر نمایش می دهد. چندین منبع آنلاین، مناطق UTM را برای هر منطقه نقشه برداری دلخواه توصیف/ طبقه بندی می کنند. در اینجا یک مثال آورده شده است: https://mangomap.com/robertyoung/maps/69585/what-utm-zone-am-i-in-# .

از لایه ها برای نمایش مجموعه داده های جغرافیایی استفاده می شود. هر لایه به مجموعه داده دیگری ارجاع می دهد و نمادهای نقشه و برچسب گذاری مشخص می شوند.

سه راه اصلی برای نمایش داده ها وجود دارد: به صورت نقاط، خطوط یا چند ضلعی. چند ضلعی مجموعه ای از نقاط یا مجموعه ای از خطوط است که یک شکل را تشکیل می دهند.

Query جستجویی است که فقط بخش مشخصی از داده ها را قابل مشاهده می کند. این کار ایجاد چندین نقشه یا برجسته کردن تفاوت ها در یک داده را آسان تر می کند.

فایل رستری یک فایل تصویری است که به صورت پیکسل ذخیره می شود. فایل های شطرنجی معمولاً برای تصویربرداری هوایی یا ماهواره ای استفاده می شوند. انواع فایل های رستری رایج عبارتند از .geotiff یا .tif.

Shapefile یک فرمت داده برداری است که برای ذخیره اطلاعات جغرافیایی، نمادها و برچسب‌گذاری استفاده می‌شود. شکل فایل فرمت فایلی است که لایه ها را ایجاد می کند. با این حال، همه لایه ها شکل فایل نیستند.

نقشه اصلی

Basemap یک نقشه مرجع یا لایه زیرین است که برای جهت دهی داده های آپلود شده در فضا استفاده می شود.

فایل های مورد نیاز

نقشه پایه و اکثر لایه ها در چندین نوع فایل وجود دارند: .shp، .shx، .cbg، .dbf، .prj، و .qpj. فایل .shp برای آپلود یک لایه در فضای کاری QGIS استفاده می شود. با این حال، فایل .shx را حذف نکنید. فایل .shp و .shx باید هر دو در دایرکتوری فایل برای QGIS باشند تا نقشه پایه یا لایه مورد نظر با موفقیت آپلود شود. بنابراین، حذف فایل .shx منجر به خطا می شود.

معمول است که یک لایه فقط به عنوان یک شکل فایل نامیده می شود. هنگام بارگیری یک لایه، فایل ها اغلب حاوی فایل .shx ضروری هستند، حتی اگر فقط فایل .shp ذکر شده باشد.

دایرکتوری مورد استفاده در هنگام آپلود و ایجاد فایل در ابتدا پس از بازگشت به نقشه فراخوانی می شود. اگر فایل به پوشه دیگری منتقل شود، QGIS نیاز به ایجاد دایرکتوری جدید دارد، در غیر این صورت آن لایه حذف خواهد شد.

پیدا کردن بیس مپ

منابع زیادی برای استفاده در هنگام جستجوی بیس مپ وجود دارد و بسیاری از آنها رایگان هستند! از طریق صبر و کلمات کلیدی مناسب، هر شکل فایلی را می توان یافت. برای جستجوی کلی، از «نام مکان مورد نظر» به‌علاوه «اطلاعات دلخواه» به‌علاوه «دانلود فایل فایل» استفاده کنید. به عنوان مثال، «دانلود فایل شکل‌فایل رودخانه‌های می‌سی‌سی‌پی».

زمین طبیعی منبع خوبی برای تجسم کلی مناطق است، اما نقشه های پایه آن وضوح پایینی دارند. بنابراین، آنها برای نقشه هایی که یک منطقه کوچک را پوشش می دهند مناسب نیستند. نقشه‌های پایه شامل شهرها، ایالت‌ها، کشورها و بدنه‌های آبی را می‌توانید در اینجا پیدا کنید. داده های مقیاس بزرگ را برای بهترین وضوح دانلود کنید: https://www.naturalearthdata.com/downloads/ .

NOAA انواع نقشه های پایه مربوط به آب و هوا دارد: https://www.weather.gov/gis/AWIPShapefiles .

USGS بیش از 150 فایل در سراسر ایالات متحده دارد که بر اساس سال، مکان، و موضوعاتی مانند علوم شهروندی، سواحل و اقیانوس ها قابل جستجو هستند: https://www.usgs.gov/products/data-and-tools/gis -داده ها

خانه تسویه مکانی می سی سی پی نقشه های زیادی برای ایالت می سی سی پی دارد که با معیارهای سرشماری مختلف قابل جستجو هستند: https://www.gis.ms.gov/ .

وب‌سایت شهر موبایل، آلاباما، نقشه‌های پایه موبایل با معیارهای جستجوی متنوعی از رودخانه‌ها تا مسیرهای حمل‌ونقل را در خود جای داده است: https://maps.cityofmobile.org/gis/gisdata_download.aspx .

بارگذاری لایه ها

یک لایه توزیع مکانی داده های کمی و کیفی را نمایش می دهد. اصطلاح “لایه” به طور گسترده داده های نشان داده شده به صورت شطرنجی، چندضلعی، خط یا نقطه را توصیف می کند. یک نقشه معمولاً از چندین لایه بر روی نقشه پایه تشکیل شده است. نقشه پایه لایه ای است که نقشه را در فضا جهت می دهد.

برای آپلود یک لایه:

فایل .shp را بکشید و در پانل لایه ها رها کنید.

یا

لایه > افزودن لایه > افزودن لایه برداری > مرور > باز کردن

پنل لایه ها

پنل های مختلفی برای مشاهده در حین کار در QGIS وجود دارد. مسلماً کاربردی ترین پنل لایه ها (نمایش > پانل ها > پانل لایه ها) است. این همه لایه هایی را که در حال حاضر آپلود شده اند نشان می دهد. برای اینکه یک لایه قابل مشاهده/نامرئی شود، کادر کنار نام لایه را علامت بزنید.

ترتیب لایه ها در این پنل نیز مهم است. لایه ها روی هم چیده می شوند. بنابراین، بالاترین لایه در پانل لایه ها در بالای هر لایه زیر آن ظاهر می شود. در مثال زیر وقتی لایه ne_10m_land بالای لایه آب باشد، زمین آب را می پوشاند. وقتی لایه آب بالای لایه ne_10m_land باشد، می توان کل لایه آب را مشاهده کرد و بخش هایی از لایه خشکی را می پوشاند.

داده بدون مختصات

نقاط داده را اضافه کنید

اگر مکان نسبی یک نقطه داده مشخص باشد اما مختصات GPS دقیق مشخص نباشد، دو راه برای آوردن داده ها به شکل قابل استفاده در QGIS وجود دارد.

1. برای بدست آوردن نقطه داده GPS و ثبت این مقادیر در برگه اکسل از Google Maps استفاده کنید و بخش Data with Coordinates زیر را دنبال کنید.

یا

2. Layers > Create layer > New shapefile layer > نام فایل را > OK کنید

این لایه جدید را در پانل لایه‌ها برجسته کنید > تغییر در ویرایش > افزودن ویژگی > محل قرارگیری نقطه داده را انتخاب کنید > تعیین مقدار شناسه

نماد ضامن (یک مداد زرد) امکان ویرایش جدول ویژگی های یک لایه را فراهم می کند. در برخی موارد، ممکن است یک لایه قفل شده و قابل ویرایش نباشد. برای باز کردن قفل لایه، باید لایه را با استفاده از save as ذخیره کنید . سپس کپی جدید لایه را می توان تغییر داد. برای ذخیره تغییرات لایه، پس از تکمیل تمام ویرایش‌ها، کلید را فشار دهید.

داده ها با مختصات

داده های اکسل را آپلود کنید

مختصات طولی و طولی داده ها ابتدا باید در یک صفحه گسترده اکسل ثبت شوند. سپس، برگه باید به عنوان یک فایل متغیر جدا شده با کاما (csv.) ذخیره شود. متغیر جدا شده با کاما یک فرمت آسان برای استفاده است که QGIS می تواند تفسیر کند.

1. افزودن لایه > افزودن لایه متن محدود شده… > مرور > CSV را انتخاب کنید
2. اگر اولین رکورد دارای نام فیلد است، آن را نشان دهید.
3. فیلدهای طول (x) و عرض جغرافیایی (y) را شناسایی کنید.

اگر انتظار دارید به مرور زمان نیاز به وارد کردن داده‌های اضافی به برگه Excel/.csv داشته باشید، سپس فایل تماشا را انتخاب کنید تا QGIS به صفحه اکسل پیوند داده شود و هر گونه تغییر به‌طور خودکار به‌روزرسانی شود.

پس از آپلود نقشه پایه یا لایه، CRS را اختصاص دهید. اگر پنجره به طور خودکار ظاهر نشد، روی لایه کلیک راست کرده و set layer CRS را انتخاب کنید . به یاد داشته باشید، لایه‌هایی که دارای CRS مناسب نیستند، در مقایسه با لایه‌های دیگر، دارای یک لایه در مکان اشتباه هستند.

به پیوند زیر مراجعه کنید تا تشخیص دهید کدام منطقه UTM برای داده های شما مناسب است: https://mangomap.com/robertyoung/maps/69585/what-utm-zone-am-i-in-# .

داده ها و ارزش ها

جداول مشخصه مانند صفحات گسترده اکسل هستند. آنها اطلاعات مربوط به داده های بارگذاری شده را ذخیره می کنند.

وقتی با یک لایه خاص سروکار دارید، ابتدا لایه را در پنل لایه ها انتخاب کنید.

Toggle اجازه می دهد تا جدول ویژگی یک لایه ویرایش شود. در برخی موارد، ممکن است یک لایه قفل شده باشد و نتوان آن را ویرایش کرد. برای باز کردن قفل لایه، باید لایه را با استفاده از save as ذخیره کنید . سپس کپی جدید لایه را می توان تغییر داد. برای ذخیره تغییرات لایه، پس از تکمیل تمام ویرایش‌ها، کلید را فشار دهید.

اضافه کردن ستون ها

لایه را در پانل لایه‌ها انتخاب کنید > جدول ویژگی > افزودن فیلدها > گزینه‌های نوع ، داده‌های موجود در فیلد را توصیف می‌کنند (متن، عدد کامل و غیره).

طول مدت زمان داده های سلولی را محدود می کند. داده های طولانی تر از این مقدار حذف می شوند. بنابراین، بهتر است یک مقدار محافظه کارانه وارد کنید.

برای حذف ستون‌ها، نماد ستون حذف را انتخاب کنید > ستونی را که باید حذف شود را انتخاب کنید

ماشین حساب فیلد: دقت

ماشین حساب فیلد یک فیلد را بر اساس یک معادله یا عبارت ایجاد می کند. این به ویژه برای تجزیه و تحلیل داده های کمی مفید است. برای باز کردن ماشین حساب فیلد:

لایه چند ضلعی > Toggle > جدول ویژگی > ctrl+I یا نماد ماشین حساب فیلد را انتخاب کنید

فیلدهای زیر را اختصاص دهید: نام فیلد خروجی، نوع فیلد خروجی (مانند گزینه‌های نوع )، دقت (تعداد ارقام اعشاری که ذخیره می‌شوند)، عبارت .

نمونه عبارات ماشین حساب عبارتند از:

• $area – مساحت یک چند ضلعی را محاسبه می کند
• $length – طول یک خط را محاسبه می کند

ادغام فایل ها

در برخی موارد، افزودن ستونی از داده‌ها از صفحه یا لایه Excel/.csv دیگر به شکل فایل آپلود شده ممکن است مفید باشد، زیرا ورود داده‌ها به اکسل آسان‌تر از جدول ویژگی است. اگر از نوع فایل Excel استفاده می کنید، قبل از آپلود در QGIS به عنوان یک فایل csv. ذخیره کنید.

قبل از ادغام فایل‌ها، مطمئن شوید که فایل csv. دارای یک ستون شناسه مشابه با شکل فایل قبلی آپلود شده است تا QGIS بداند با کدام ردیف‌ها مطابقت دارد. اگر ستون ID قبلاً برای shapefile ایجاد نشده است، از هر مقداری که برای هر ردیف منحصر به فرد باشد استفاده کنید.

برای آپلود فایل csv. حاوی ستون های جدید داده:

لایه > افزودن لایه > افزودن لایه متن محدود شده… > فرمت فایل > CSV (مقادیر جدا شده با کاما) را انتخاب کنید > در زیر تعریف هندسه، بدون هندسه (فقط جدول ویژگی) را انتخاب کنید.

این به عنوان یک فایل dbf. در پانل لایه ها آپلود می شود.

برای ادغام دو فایل:

1. روی لایه ای که باید ادغام شود دوبار کلیک کنید یا روی > Properties کلیک راست کنید
2. Joins > + > Join Layer > نام فایل .dbf > Join فیلد و فیلد هدف باید دارای مقادیر یکسانی باشند که در هر سطر منحصر به فرد هستند > OK

شکل فایل اصلی اکنون باید دارای ستون های جدیدی از فایل ادغام شده dbf باشد. شما می توانید انتخاب کنید که کدام فیلدها به یکدیگر متصل شوند تا انتخاب کنید کدام ستون در ادغام گنجانده شود.

ظاهر نقطه داده

روی نام لایه دوبار کلیک کنید یا روی > Layer properties > Style راست کلیک کنید

از این صفحه به راحتی می توانید رنگ و اندازه تمام نقاط داده را تغییر دهید.

اندازه

دو راه برای تغییر اندازه نقاط وجود دارد.

1. اندازه نقاط را بر اساس مقادیر یک فیلد تغییر دهید. به عنوان مثال، اگر یک ستون چگالی وجود دارد، از آن برای تغییر اندازه یک نقطه بر اساس اندازه مقادیر چگالی استفاده کنید.
   • نادیده گرفتن داده های تعریف شده (فیلد) > نوع فیلد > ستونی که اندازه آن متفاوت است
2. اندازه نقاط را به صورت تدریجی در یک فیلد تغییر دهید. به عنوان مثال، هنگام استفاده از یک ستون چگالی، به جای مقداری که مستقیماً با اندازه نقاط مرتبط باشد، از این مقدار برای مرتب کردن داده ها در تعدادی کلاس استفاده می شود. این کلاس‌ها یا شکست‌ها در داده‌ها با تغییر اندازه مرتبط هستند.

فارغ التحصیل شده را به جای علامت واحد انتخاب کنید . استفاده از graded به شما امکان می دهد تعداد کلاس ها یا شکست های داده را شناسایی کنید. انتخاب کنید که آیا اندازه یا رنگ تغییر می کند. از حالت برای توزیع فواصل استفاده کنید. مرحله آخر انتخاب طبقه بندی و اعمال است.

رنگ

راه های مختلفی برای تغییر رنگ لایه نقاط وجود دارد.

1. در زیر عنوان رنگ ، رنگ نمونه را انتخاب کنید تا پانل رنگ انتخابی باز شود . رنگ دلخواه را انتخاب کنید.
2. در پانل رنگ انتخابی، از قطره چکان برای مطابقت با رنگی که از قبل روی نقشه است استفاده کنید.
3. به جای استفاده از پانل رنگ انتخاب، می توانید رنگ های اخیر و استاندارد را انتخاب کنید .
4. برای یادگیری نحوه تغییر تدریجی رنگ نقاط، به بخش اندازه قبلی در مورد نمادهای درجه بندی شده مراجعه کنید.

رنگ پس زمینه

گاهی اوقات لازم است هنگام ایجاد یک محصول نقشه نهایی، پس زمینه QGIS را با رنگی غیر از پیش فرض (مثلاً سفید) مشاهده کنید.

پروژه > ویژگی های پروژه یا Ctrl+Shift+P > عمومی > رنگ پس زمینه (همان تغییر رنگ برای نقاط داده)

شکل نماد

برای تغییر نماد مرتبط با یک نقطه داده:

1. روی نام لایه در پنل لایه ها دوبار کلیک کنید

یا

2. روی > Layer properties > Style کلیک راست کنید

سه نوع لایه نماد مختلف مورد بحث قرار خواهند گرفت: نشانگرهای ساده، SVG و فونت.

نشانگر ساده

یک نشانگر ساده انواع نمادهای اساسی و اشکال هندسی از دایره تا شش ضلعی را پوشش می دهد.

نشانگر SVG

یک نشانگر SVG پیچیده تر از یک نشانگر ساده است و طیف وسیعی از نمادهای غیر هندسی را می توان انتخاب کرد.

ابتدا، تحت نوع لایه نماد ، مطمئن شوید که نشانگر SVG انتخاب شده است. اندازه، مکان و رنگ نماد را می توان در پنجره سبک های فعلی تنظیم کرد. در پایین پنجره، مجموعه ای از نمادها طبقه بندی شده است. همچنین امکان ایجاد فایل .svg در Adobe Illustrator یا تبدیل تصویر به .svg با مبدل آنلاین و آپلود آن در QGIS وجود دارد.

نشانگر فونت

یک نشانگر فونت از کاراکترهای الفبایی برای نمایش مکان داده ها استفاده می کند.

ابتدا، در زیر نوع لایه نماد ، مطمئن شوید که نشانگر فونت انتخاب شده است. اندازه، مکان و رنگ نماد را می توان در پنجره سبک ها تنظیم کرد. در پایین پنجره، نمادهایی برای انتخاب وجود دارد.

اگر رشته پیچیده تری از کاراکترها مورد نظر است:

داده های تعریف شده لغو > ویرایش > هر عبارت یا مقدار فیلد را در کادر وارد کنید تا به نماد تبدیل شود

چاپ آهنگساز

از آهنگساز چاپ برای افزودن آخرین کارهای نقشه یا پروژه و آماده سازی آن برای خروجی استفاده کنید.

بارگذاری نقشه

پروژه > آهنگساز چاپ جدید > به نقشه یک عنوان آهنگساز اختصاص دهید تا به عنوان ذخیره شود

یک پروژه نقشه را آپلود کنید و نقشه را به اندازه دلخواه روی فضای کاری بکشید. اندازه فضای کاری را در پنجره ترکیب بندی تغییر دهید و از منوی کشویی تنظیمات از پیش تعیین شده در زیر اندازه صفحه انتخاب کنید.

در برخی سناریوها، آپلود بیش از یک پروژه نقشه در یک زمان ممکن است مفید باشد. همین مراحل را برای همپوشانی نقشه ها تکرار کنید.

این تصویر را به عنوان پنجره ای به پنجره اصلی QGIS که پروژه نقشه در آن قرار دارد، در نظر بگیرید. برای تغییر چیدمان یا موقعیت پروژه نقشه در فضای کاری، به ویژگی های آیتم بروید و گزینه set to map canvas extension را انتخاب کنید . این موقعیت نقشه را به موقعیتی که در پنجره اصلی QGIS مشاهده می شود تغییر می دهد. نمای پنجره اصلی QGIS را تنظیم کنید و این مراحل را تا زمانی که نقشه به دلخواه ظاهر شود تکرار کنید.

در نهایت، برای ایجاد یک حاشیه در اطراف نقشه، به ویژگی آیتم بروید و frame را انتخاب کنید . از اینجا می توانید رنگ و ضخامت حاشیه را تنظیم کنید.

مقیاس/راهنما را اضافه کنید

یک نوار مقیاس به نقشه آهنگساز چاپ اضافه کنید. نوار مقیاس را در زیر ویژگی های مورد ویرایش کنید . اگر بیش از یک نقشه وجود دارد، انتخاب کنید که نوار مقیاس باید روی کدام نقشه نصب شود. در سبک ، می‌توانید ظاهر، واحدها و ضرب‌کننده نوار مقیاس را تغییر دهید. تعداد بخش ها در هر طرف 0 در نوار مقیاس نیز قابل ویرایش است.

یک راهنمابه نقشه آهنگساز چاپ اضافه کنید. راهنما را با انتخاب موارد افسانه در ویژگی های مورد ویرایش کنید . به طور پیش فرض، راهنما نام تمام لایه های موجود در پنجره اصلی QGIS را شامل می شود. اگر برچسب‌های کمتری می‌خواهید، به‌روزرسانی خودکار را لغو انتخاب کنید، لایه‌هایی را که قرار است حذف شوند برجسته کنید و روی دکمه حذف کلیک کنید.

با استفاده از پاورپوینت

هنگامی که اجزای اصلی نقشه را اضافه کردید، مانند مقیاس و راهنما، می توانید نقشه را به صورت jpeg وارد کنید.

Composer > Export as Image

سپس می توانید این تصویر را در مایکروسافت پاورپوینت آپلود کنید تا بتوان آن را راحت تر ویرایش کرد. به عنوان مثال، عناوین و سایر تصاویر را می توان به راحتی در پاورپوینت همپوشانی و ویرایش کرد.

این تغییرات را می توان در پنجره چاپ آهنگساز نیز انجام داد. تمام ویرایش های این ویژگی ها را می توان در ویژگی های مورد انجام داد .

موارد اضافی

زیر مجموعه داده ها

برای تمرکز یا مشاهده تنها زیر مجموعه ای از داده ها، می توانید یک پرس و جو را اجرا کنید. یک پرس و جو فقط بخش مشخصی از داده ها را قابل مشاهده می کند و ایجاد چندین نقشه یا برجسته کردن تفاوت ها در یک داده را آسان تر می کند.

پرس و جو

روی لایه shapefile دوبار کلیک کنید تا ادغام شود

یا

برای انتخاب داده، روی > Properties > General > Query builder کلیک راست کنید (در صورت مشاهده نشدن پنجره به پایین بروید) > عبارت Input

دو راه اصلی برای انجام این کار وجود دارد:

1. یک مقدار فیلد را انتخاب کنید و آن را برابر با یک مقدار ID قرار دهید. به عنوان مثال، “جنسیت” = “مونث”، “رنگ” = “آبی”، یا “فیلد” = “0.49”. مقدار فیلد باید دارای نقل قول های دوگانه و مقدار ID باید دارای نقل قول های تکی باشد.
2. یک ستون به طور خاص برای پرس و جو ایجاد کنید. یک فیلد در جدول ویژگی برای پرس و جو اضافه کنید یا یک ستون در جدول اکسل قبل از آپلود آن در QGIS اضافه کنید. برای سادگی، ستون “پرس و جو” را برچسب بزنید. در هر ردیفی که حفظ می شود، مقدار 1 قرار دهید. سپس، “query” = ‘1’ خط کد مورد نیاز برای انجام پرس و جو خواهد بود.

Data را انتخاب کرده و Basic Statistics را اجرا کنید

ویژگی ها را با استفاده از هر یک از ابزارهای انتخاب انتخاب کنید > داده های مورد نظر را برجسته کنید > بردار > ابزارهای تجزیه و تحلیل > آمار پایه برای فیلدهای عددی > شناسایی لایه و فیلد برای اجرای آمار > اجرا

پلاگین ها

دانش کار پایه

پلاگین ها برنامه های اضافی هستند که می توانند برای تکمیل یک کار خاص بارگیری شوند که در غیر این صورت به راحتی انجام نمی شود. متأسفانه، در نسخه های جدیدتر QGIS، به روز رسانی افزونه های محبوب زمان می برد. با این حال، پلاگین های جدید همیشه ایجاد و اضافه می شوند.

پلاگین های آزمایشی در مراحل اولیه توسعه هستند. آنها ممکن است دارای پیچیدگی هایی باشند یا ممکن است کاربر پسند نباشند.

پلاگین های منسوخ نگهداری نشده یا منسوخ شده اند و باید از آنها اجتناب شود.

کجا آنها را پیدا کنیم

Plug-ins > Plug-ins را مدیریت و نصب کنید

برای مشاهده افزونه‌های آزمایشی یا منسوخ شده: افزونه‌ها > مدیریت و نصب افزونه‌ها > تنظیمات > نمایش افزونه‌های آزمایشی نیز > نمایش افزونه‌های منسوخ شده

مثال ها

Georeferencer

Georeferencer برای ایجاد نقشه های پایه از Google Maps استفاده می شود.

تصویر مکان مورد نظر را از تصاویر ماهواره ای از طریق صفحه چاپ یا ابزار Snipping > Raster > Georeferencer (در صورت عدم وجود افزونه نصب کنید) > فایل > باز کردن رستر > انتخاب تصویر دلخواه > باز کردن

حداقل سه نقطه با فاصله بین تصویر اضافه کنید تا QGIS بتواند تصویر را با دقت در فضا قرار دهد.

اضافه کردن نقطه > درج مختصات X/شرق > درج مختصات Y/شمالی > OK

همچنین می توان این مختصات را از پنجره اصلی QGIS فعلی به دست آورد اگر لایه ای از قبل آپلود شده باشد که راهی را به مکان های مرجع می دهد.

سپس می توانید اطلاعات و تصویر وارد شده را بگیرید و نقشه پایه را ایجاد کنید. تصویر را نمی توان به سادگی در بالای نقشه قرار داد زیرا به احتمال زیاد تمام نقاط مرجع دقیقاً مطابقت ندارند. برای تقلید از انحنای زمین یا سیستم مرجع مورد استفاده، باید تصویر را تحریف یا کشش دهید.

تنظیمات تبدیل > نوع تبدیل > صفحه نازک صفحه > شطرنجی خروجی > تعیین مکان برای ذخیره > تأیید

اسپلاین صفحه نازک

اسپلاین صفحه نازک نوعی تبدیل است که نقاط داده اضافه شده را در جای خود نگه می دارد و تغییر شکل ها یا اعوجاج های موضعی را ایجاد می کند. معمولاً برای تصاویر مرجع با کیفیت پایین استفاده می شود. توضیح سایر گزینه‌های تبدیل‌ها را می‌توانید در https://gis.stackexchange.com/questions/153227/transformation-types-in-geo-referencing-of-qgis بیابید .

مرحله آخر شروع به ارجاع جغرافیایی است.

اکنون باید یک لایه جدید در پانل لایه ها قابل مشاهده باشد و تصویر ارجاع شده را در کجای فضا نشان دهد. اگر تصویر ظاهر نشد، ابتدا سعی کنید CRS را تغییر دهید.

ردیابی خودکار

ردیابی خودکار چند ضلعی یا خطوط را در یک لایه از طریق ردیابی دست آزاد ایجاد می کند.

این افزونه برای ایجاد یک چند ضلعی/خط با ردیابی نقاط یا استفاده از سایر نشانگرهای بصری در لایه مفید است.

چند ضلعی یا لایه خط را انتخاب کنید > جابه‌جایی > ردیابی خودکار در نوار ابزار افزونه (در صورت عدم وجود افزونه نصب کنید) > نقاط یا دست آزاد را برای ایجاد چند ضلعی متصل کنید > پس از تکمیل کلیک راست کنید > هر ویژگی برای لایه می‌تواند وارد شود.

Points2One

Points2One چند ضلعی ها و/یا خطوط را از نقاط برای اشکال پیچیده تر یا بزرگتر ایجاد می کند. ممکن است لازم باشد ابتدا ویژگی چند ضلعی/خط را جدا کنید. برای انجام این کار:

لایه را انتخاب کنید > ویژگی ها را با دست آزاد انتخاب کنید > همه نقاط مورد نظر را که ویژگی را تشکیل می دهند انتخاب کنید > روی لایه با داده های نقطه کلیک راست کنید > ذخیره به عنوان > ذخیره فقط ویژگی های انتخاب شده را انتخاب کنید > مرور و اختصاص یک نام خروجی فایل > OK

برای استفاده از پلاگین Points2One:

پلاگین Points2One در نوار ابزار برداری (در صورت عدم وجود افزونه نصب کنید) > لایه برداری ورودی > ایجاد چند ضلعی یا خطوط > مرور: تخصیص دایرکتوری شکل فایل خروجی > افزودن نتیجه به بوم > تأیید

مدیر زمان

TimeManager حرکت نقاط را در طول زمان نشان می دهد. این افزونه می تواند حرکت فضایی را نشان دهد یا تغییر جهت را با استفاده از فلش ها یا نمادها نشان دهد. هنگام آپلود فایل csv.، یک ستون با موقعیت نقطه یا درجه تغییر ایجاد کنید.

Plug-ins > TimeManager (در صورت عدم وجود افزونه نصب کنید) > قابلیت مشاهده را تغییر دهید

در پنجره TimeManager، تنظیمات را انتخاب کنید . برای این کار باید یک لایه با یک ستون برای زمان قالب بندی شده در MM/DD/YYYY hh:mm:ss آپلود شود.

Add Layer > Assign layer > Assign start time > OK

در گزینه های انیمیشن ، زمان و تاریخ را می توان با انتخاب زمان شروع قاب نمایش روی نقشه، روی نقشه قابل مشاهده کرد . مدت زمان هر اسلاید نیز قابل ویرایش است.

پنجره مدیریت زمان را روشن کنید. مطمئن شوید که اولین زمان و تاریخ مورد نظر در پنجره شروع تایم فریم نمایش داده می شود. سپس، پس از به دست آوردن انیمیشن مورد نظر ، ویدیوی خروجی را انتخاب کنید. این به صورت اسلاید جداگانه صادر خواهد شد. سپس آنها را با استفاده از برنامه دیگری مانند Microsoft Photos در کنار هم قرار دهید.