در حالی که GIS رقومی به اواسط دهه 1960 باز می گردد، زمانی که راجر تاملینسون برای اولین بار عبارت “سیستم اطلاعات جغرافیایی” را ابداع کرد، بسیاری از مفاهیم و روش های جغرافیایی که GIS خودکار می کند به دهه ها قبل برمی گردد.
نسخه ای دبلیو گیلبرت (۱۹۵۸) از نقشه جان اسنو در سال ۱۸۵۵ از شیوع وبا در سوهو که مجموعه‌ای از موارد وبا را در اپیدمی لندن در سال ۱۸۵۴ نشان می‌دهد.
یکی از اولین نمونه های شناخته شده ای که در آن تحلیل فضایی مورد استفاده قرار گرفت، مربوط به حوزه اپیدمیولوژی در ” Rapport sur la marche et les effets du choléra dans Paris et le département de la Seine ” (۱۸۳۲) بود. [۵] جغرافی‌دان و نقشه‌بر فرانسوی ، شارل پیکت ، نقشه‌ای را ایجاد کرد که در آن چهل و هشت ناحیه در پاریس ، با استفاده از گرادیان‌های رنگی نیمه‌تن ، ترسیم شده بود تا نمایشی بصری برای تعداد مرگ‌های گزارش‌شده بر اثر وبا به ازای هر ۱۰۰۰ نفر ارائه کند.
در سال ۱۸۵۴، جان اسنو ، اپیدمیولوژیست و پزشک، توانست با استفاده از تجزیه و تحلیل فضایی ، منبع شیوع وبا را در لندن تعیین کند. برف با ترسیم محل سکونت هر مصدوم بر روی نقشه منطقه و همچنین منابع آبی مجاور به این امر دست یافت. هنگامی که این نقاط مشخص شد، او توانست منبع آب را در خوشه ای که مسئول شیوع بیماری بود شناسایی کند. این یکی از اولین کاربردهای موفق روش شناسی جغرافیایی در تعیین منبع شیوع در اپیدمیولوژی بود. در حالی که عناصر اولیه توپوگرافی و مضمون قبلاً در کارتوگرافی وجود داشتنقشه اسنو به دلیل استفاده از روش های نقشه برداری، نه تنها برای به تصویر کشیدن، بلکه برای تجزیه و تحلیل خوشه هایی از پدیده های وابسته به جغرافیایی منحصر به فرد بود.
در اوایل قرن بیستم شاهد توسعه فوتوزینکوگرافی بودیم که به نقشه ها اجازه می داد به لایه هایی تقسیم شوند، به عنوان مثال یک لایه برای پوشش گیاهی و لایه دیگر برای آب. این به ویژه برای چاپ خطوط مورد استفاده قرار می گرفت – کشیدن آنها کار فشرده ای بود، اما داشتن آنها در یک لایه جداگانه به این معنی بود که می توان بدون لایه های دیگر روی آنها کار کرد تا طراح را گیج کند . این اثر در ابتدا روی صفحات شیشه ای کشیده شد، اما بعداً روی فیلم پلاستیکی کشیده شدبا مزایای سبک تر بودن، استفاده از فضای ذخیره سازی کمتر و شکنندگی کمتر و موارد دیگر معرفی شد. هنگامی که تمام لایه ها به پایان رسید، آنها با استفاده از یک دوربین پردازش بزرگ در یک تصویر ترکیب شدند. هنگامی که چاپ رنگی وارد شد، ایده لایه ها نیز برای ایجاد صفحات چاپ جداگانه برای هر رنگ استفاده شد. در حالی که استفاده از لایه‌ها بعداً به یکی از ویژگی‌های معمول یک GIS معاصر تبدیل شد، فرآیند عکاسی که توضیح داده شد به خودی خود یک GIS در نظر گرفته نمی‌شود – زیرا نقشه‌ها فقط تصاویری بودند که هیچ پایگاه داده‌ای برای پیوند دادن آنها وجود نداشت.
دو پیشرفت دیگر در روزهای اولیه GIS قابل توجه است: انتشارات رایان مک هارگ ” طراحی با طبیعت و روش همپوشانی نقشه آن و معرفی یک شبکه خیابانی به سیستم DIME (کدگذاری نقشه مستقل دوگانه) اداره سرشماری ایالات متحده.
اولین نشریه در مورد جزئیات استفاده از رایانه برای تسهیل نقشه‌برداری توسط والدو توبلر در سال ۱۹۵۹ نوشته شد .
در سال 1960 اولین GIS عملیاتی واقعی در جهان در اتاوا، انتاریو ، کانادا، توسط وزارت جنگلداری و توسعه روستایی فدرال توسعه یافت. این سیستم که توسط دکتر راجر تاملینسون توسعه داده شد ، سیستم اطلاعات جغرافیایی کانادا (CGIS) نام داشت و برای ذخیره، تجزیه و تحلیل و دستکاری داده‌های جمع‌آوری‌شده برای فهرست زمین کانادا ، تلاشی برای تعیین قابلیت زمین برای مناطق روستایی کانادا با نقشه‌برداری اطلاعات مورد استفاده قرار گرفت. خاک ، کشاورزی، تفریح، حیات وحش، پرندگان آبزی ، جنگلداری و کاربری اراضی در مقیاس 1:50000. یک فاکتور طبقه بندی رتبه نیز به تجزیه و تحلیل مجوز اضافه شد.
CGIS پیشرفتی نسبت به برنامه‌های «نقشه‌برداری رایانه‌ای» بود، زیرا قابلیت‌هایی را برای ذخیره‌سازی داده‌ها، همپوشانی، اندازه‌گیری و رقومی کردن / اسکن فراهم می‌کرد. این سیستم از یک سیستم مختصات ملی که قاره را در بر می گرفت، خطوط کدگذاری شده به صورت کمان دارای توپولوژی جاسازی شده واقعی پشتیبانی می کرد و ویژگی و اطلاعات مکان را در فایل های جداگانه ذخیره می کرد. در نتیجه، تاملینسون به عنوان “پدر” GIS شناخته می‌شود، به‌ویژه برای استفاده او از پوشش‌ها در ارتقای تحلیل فضایی داده‌های جغرافیایی همگرا. CGIS تا دهه 1990 ادامه یافت و یک پایگاه داده رقومی منابع زمین در کانادا ایجاد کرد. به عنوان یک پردازنده مرکزی توسعه داده شدسیستم مبتنی بر پشتیبانی از برنامه ریزی و مدیریت منابع فدرال و استانی. نقطه قوت آن تجزیه و تحلیل کل قاره مجموعه داده های پیچیده بود. CGIS هرگز به صورت تجاری در دسترس نبود.
در سال 1964 هوارد تی فیشر آزمایشگاه گرافیک کامپیوتری و تجزیه و تحلیل فضایی را در دانشکده طراحی هاروارد (LCGSA 1965-1991) تشکیل داد، جایی که تعدادی از مفاهیم نظری مهم در مدیریت داده های مکانی توسعه یافت و تا دهه 1970 توزیع شد. کدها و سیستم های نرم افزاری مانند SYMAP، GRID، و ODYSSEY به دانشگاه ها، مراکز تحقیقاتی و شرکت ها در سراسر جهان. این برنامه‌ها اولین نمونه‌های نرم‌افزار GIS با هدف عمومی بودند که برای نصب خاصی توسعه نیافته بودند و بر نرم‌افزارهای تجاری آینده مانند Esri ARC/INFO که در سال 1983 منتشر شد بسیار تأثیرگذار بودند.
در اواخر دهه 1970 دو سیستم GIS با مالکیت عمومی ( MOSS و GRASS GIS ) در حال توسعه بودند، و در اوایل دهه 1980، محاسبات M&S (که بعداً Intergraph ) همراه با سیستم‌های بنتلی برای پلت فرم CAD ، مؤسسه تحقیقات سیستم‌های محیطی ( ESRI )، CARIS گنجانده شد. (سیستم اطلاعات منابع به کمک رایانه) و ERDAS (سیستم تجزیه و تحلیل داده های منابع زمین) به عنوان فروشندگان تجاری نرم افزار GIS ظهور کردند که با موفقیت بسیاری از ویژگی های CGIS را ترکیب کردند و رویکرد نسل اول را برای جداسازی اطلاعات مکانی و ویژگی ها با رویکرد نسل دوم ترکیب کردند. برای سازماندهی داده های ویژگی در ساختارهای پایگاه داده.
در سال 1986، سیستم نمایش و تحلیل نقشه برداری (MIDAS)، اولین محصول دسکتاپ GIS برای سیستم عامل DOS منتشر شد. این در سال 1990 به MapInfo برای ویندوز تغییر نام داد و زمانی که به پلت فرم ویندوز مایکروسافت منتقل شد . این فرآیند انتقال GIS از بخش تحقیقات به محیط کسب و کار را آغاز کرد.
در پایان قرن بیستم، رشد سریع در سیستم‌های مختلف بر روی پلتفرم‌های نسبتا کمی ادغام و استاندارد شده بود و کاربران شروع به کاوش در مشاهده داده‌های GIS از طریق اینترنت کردند که نیازمند قالب داده‌ها و استانداردهای انتقال بود. اخیراً تعداد فزاینده‌ای از بسته‌های رایگان و منبع باز GIS بر روی طیف وسیعی از سیستم‌های عامل اجرا می‌شوند و می‌توانند برای انجام وظایف خاص سفارشی شوند. روند اصلی قرن بیست و یکم ادغام قابلیت های GIS با سایر زیرساخت های فناوری اطلاعات و اینترنت مانند پایگاه های داده رابطه ای ، محاسبات ابری ، نرم افزار به عنوان سرویس (SAAS) و محاسبات سیار بوده است.
بدون دیدگاه