تعیین کنید که چیزی چقدر دور است

تعیین فاصله یک چیز از چیز دیگر عنصر اساسی محاسبه فاصله است. این فاصله خط مستقیم یا اقلیدسی بین دو نقطه است. برای اطلاعات بیشتر، محاسبه فاصله خط مستقیم را ببینید .

فاصله خط مستقیم از هر سلول تا نزدیکترین پست الکتریکی (نقاط بنفش) محاسبه می شود. فاصله با واحدهای خطی اندازه گیری می شود.

با این حال، عوامل دیگری وجود دارد که می تواند محاسبه فاصله خط مستقیم از جمله موانع و فاصله سطح را تغییر دهد.

یک مانع، مانند رودخانه، صخره، بزرگراه یا ساختمان، چیزی است که شما را از سفر مستقیم از یک مکان به مکان دیگر باز می دارد. از آنجایی که انحراف در اطراف مانع به معنای دورتر بودن آن برای سفر است، ممکن است بخواهید کمترین فاصله ممکن را بدانید. برای موارد استفاده و اطلاعات اضافی، به حساب موانع در محاسبات فاصله مراجعه کنید .

فاصله سطحی فاصله واقعی روی زمین است که هنگام حرکت بر روی منظره باید طی شود. در مقایسه با فاصله خط مستقیم، هنگام محاسبه موج‌های بالا و پایین سطح زمین، فاصله سطح بیشتر است. برای موارد استفاده و اطلاعات اضافی، به حساب سطح در محاسبات فاصله مراجعه کنید .

مسافتی که مسافر با آن برخورد کرده است

نحوه برخورد مسافر با مسافت غالباً تعاملی است که مورد توجه است. همیشه یک مسافر ضمنی وجود دارد. آن مسافر می تواند یک موجود زنده مانند یک شخص یا یک حیوان باشد. در شکل انتزاعی، می تواند یک جسم بی جان مانند خط لوله یا جاده باشد. به این معنا که هنگام ساخت خط لوله یا جاده، در داخل هر سلول با ویژگی های چشم انداز مختلفی مواجه می شود، مانند دامنه های هموار و شیب دار، جنگل ها و تالاب ها. هنگام محاسبه مسافت اصلی خط مستقیم، مسافر را می توان به عنوان یک پرنده یا هواپیما در نظر گرفت که در هوای آرام بر فراز زمین پرواز می کند و تحت تأثیر شرایط روی سطح قرار نمی گیرد.

عوامل متعددی وجود دارد که بر نحوه برخورد مسافر با مسافت تأثیر می گذارد. هر کدام بر میزان مصرف فاصله ها تأثیر می گذارد. عوامل زیر را می توان برای کنترل سرعت برخورد با فاصله استفاده کرد:

• سطح هزینه
• ویژگی های مسافر از مبدأ
• عامل عمودی
• عامل افقی

سطح هزینه

برای هر سلول، یک سطح هزینه مشخص می کند که چگونه ویژگی های مکان بر حرکت از طریق سلول تأثیر می گذارد. این هزینه ای است که مسافر برای جابجایی در این مکان به همراه دارد. هرچه هزینه تعریف شده برای یک سلول کمتر باشد، جابجایی آسان تر است. به عنوان مثال، یک کوهنورد می تواند به سرعت و به راحتی در یک زمین باز حرکت کند، اما زمین گل آلود در یک جنگل انبوه سرعت آنها را کاهش می دهد و باعث می شود انرژی بیشتری مصرف کنند و پیمودن هر واحد مسافت بیشتر طول می کشد. برای موارد استفاده و اطلاعات اضافی در مورد نحوه تأثیر سطح هزینه بر نحوه برخورد با مسافت‌ها، به تنظیم فاصله مواجه شده با استفاده از سطح هزینه مراجعه کنید.

فاصله هزینه انباشته از هر سلول تا ارزان ترین پست الکتریکی (نقاط بنفش) در سطح هزینه محاسبه می شود.

فاصله به عنوان نرخ هزینه اندازه گیری می شود. به دلیل سطح هزینه، فواصل هزینه به طور مساوی از هر منبع تابش نمی کند همانطور که در نتیجه فاصله خط مستقیم انجام می شود.

روش های مسطح و ژئودزیکی بر محاسبات فاصله تأثیر می گذارند

بسته به اینکه در سیستم مرجع فضایی مسطح یا ژئودزیکی محاسبه می کنید، فاصله می تواند متفاوت باشد. اگر به روش مسطح محاسبه می‌کنید، فاصله می‌تواند بر اساس میزان اندازه‌گیری محاسبات فاصله، محل انجام محاسبات در جهان و پیش‌بینی مشخص شده متفاوت باشد. محاسبه فاصله در یک روش ژئودزیکی همیشه منجر به فاصله واقعی زمین صرف نظر از اینکه در کجای جهان هستید یا فاصله مکان ها از یکدیگر چقدر است. برای اطلاعات بیشتر، فاصله ژئودزیکی در مقابل مسطح را ببینید .

دنباله تحلیلی تجمع فاصله

ابزار انباشت فاصله ، تنظیمات مربوط به محاسبات فاصله خط مستقیم را در بر می گیرد و نرخ فاصله را از طریق یک سری پارامترهای اصلاح کننده تعریف می کند. شما به صورت متوالی از طریق پارامترهای موجود در ابزار پیشرفت می کنید و آنهایی را که مربوط به تحلیل شما هستند پر می کنید. از طریق مجموعه‌ای از پارامترهای اصلاح‌کننده، می‌توانید اکثر سناریوها را برای محاسبه مسافت و تعیین نرخی که با آن فاصله مواجه می‌شوید، ثبت کنید. این احتمالات اصلاح در زیر توضیح داده شده است.

ابزار تخصیص فاصله

ابزار Distance Accumulation یک رستر انباشت فاصله و به صورت اختیاری، جهت برگشت، جهت منبع و رستر مکان منبع را خروجی می دهد. ابزار Distance Allocation شامل پارامترهای یکسانی است و می تواند همان رسترهای خروجی را به عنوان ابزار Distance Accuulation ایجاد کند ، اما یک رستر تخصیص فاصله نیز خروجی می دهد.

رستر انباشت فاصله، فاصله انباشته تا نزدیکترین یا کم هزینه ترین منبع را محاسبه می کند. شطرنجی جهت برگشت جهت حرکت از هر سلول برای بازگشت به نزدیکترین یا کم هزینه ترین منبع را نشان می دهد. شطرنجی جهت منبع جهت به نزدیکترین یا کم هزینه ترین منبع را تعیین می کند. رستر مکان منبع، ردیف و ستون نزدیکترین یا کم هزینه ترین منبع را مشخص می کند. برای هر سلول، شطرنجی تخصیص فاصله نزدیک‌ترین یا کم‌هزینه‌ترین منبع دسترسی را مشخص می‌کند.

ابزارهای مسافت هزینه قدیمی

قبل از ArcGIS Pro 2.5 ، به دلیل نحوه محاسبه فاصله، داشتن یک سری ابزار برای گرفتن تغییر دهنده های مختلف فاصله ضروری بود. فاصله اقلیدسی یا خط مستقیم مستقیماً بین مرکز سلول مقصد تا مرکز سلول مبدا محاسبه شد. تجزیه و تحلیل فاصله هزینه به ابزارهای جداگانه نیاز دارد زیرا فاصله هزینه فاصله شبکه را در امتداد دنباله ای از لبه های ساخته شده بین سلول های مجاور اندازه گیری می کند. ابزارهای Distance Accumulation و Distance Allocation می توانند فاصله مستقیم و هزینه و تمام تغییرات آنها را محاسبه کنند. برای اطلاعات بیشتر در مورد الگوریتم زیربنایی، و اینکه چگونه فاصله خط مستقیم و هزینه را می توان در یک ابزار واحد انجام داد، به نحوه عملکرد انباشت فاصله مراجعه کنید .

مجموعه ای از مکان ها را با استفاده از اتصالات بهینه وصل کنید

از ابزار Optimal Region Connections برای اتصال مجموعه ای از مکان ها یا مناطق با کوتاه ترین یا کم هزینه ترین شبکه مسیرها استفاده کنید. با این ابزار، فرقی نمی کند که کدام منطقه به کدام یک متصل است. شما می خواهید آنها را به کوتاه ترین یا کم هزینه ترین راه ممکن متصل کنید. برای این کار، مکان ها یا مناطقی را برای اتصال و در صورت تمایل، سطح هزینه را مشخص می کنید. در شبکه ای از مسیرها، می توانید از هر مکان دیگری به هر مکانی برسید، اگرچه ممکن است برای رسیدن به یک مکان دور نیاز به عبور از یک مکان داشته باشید.

چهار پست برق (نقاط بنفش) توسط خطوط برق که کمترین هزینه را بین ایستگاه ها طی می کنند (خطوط آبی) به هم متصل می شوند.

برای موارد استفاده و اطلاعات اضافی، به اتصال مناطق با شبکه بهینه مراجعه کنید .

مکان های خاص را توسط مسیرها به هم متصل کنید

در این سناریو، شما می خواهید مکان های خاصی را به مکان های خاص دیگر متصل کنید. این یک فرآیند دو مرحله ای است. ابتدا، ابزار Distance Accumulation را با استفاده از مکان‌های خاصی که می‌خواهید به مکان‌های خاص دیگر متصل شوید، اجرا کنید. شما باید دو خروجی از ابزار تولید کنید، یک رستر فاصله انباشته و یک رستر جهت برگشت. برای مرحله دوم، از دو شطرنجی که به‌تازگی ایجاد شده‌اند به همراه مکان‌های خاصی که می‌خواهید به عنوان ورودی به ابزار Optimal Path As Line یا Optimal Path As Raster متصل کنید، استفاده کنید.ابزار ابزارها یک مسیر را از سایر مکان های خاص به مکان های اولیه با استفاده از شطرنجی جهت عقب ردیابی می کنند. تفاوت بین دو ابزار در این است که یکی مسیرهای بهینه حاصل را به عنوان یک ویژگی خط برمی گرداند. دیگری آنها را به صورت شطرنجی برمی گرداند.

برای موارد استفاده و اطلاعات اضافی، به اتصال مکان‌ها با مسیرهای بهینه مراجعه کنید.

مکان های خاص را توسط یک راهرو به هم متصل کنید

این سناریو شبیه به سناریوی مسیرهایی است که در آن می‌خواهید مکان‌های خاصی را به مکان‌های خاص دیگری متصل کنید. اما در این سناریوها به جای اتصال مکان ها با مسیرهای خطی، آنها توسط یک راهرو به هم متصل می شوند. عرض راهرو در هر نقطه بر اساس هزینه است. این یک بافر ساده اقلیدسی در اطراف مسیرهای اتصال نیست. برای ایجاد راهرو، ابتدا Distance Accumulation را در مکان های اولیه خاص اجرا کنید. سپس ابزار را در مکان‌های خاصی که می‌خواهید به آن متصل شوید اجرا کنید. در مرحله بعد، از دو رستر فاصله به‌عنوان ورودی ابزار Corridor استفاده کنید. از یک ابزار تحلیل فضایی شرطی ، مانند Con ، برای اعمال آستانه بر روی شطرنجی حاصل از راهرو استفاده کنید.، که به شما امکان می دهد عرض راهرو را تعریف کنید.