انواع مقالات دانشگاهی:آنچه که باید بدان
در این مرحله از مقاله نویسی ، انتخاب مقاله‌ای که می‌خواهید ویرایش کنید را قبلاً باید انجام داده باشید. اما برای شما مفید است که مشخص کنید مقاله شما به چه نوعی تعلق دارد. این اطلاعات به شما کمک می‌کند تا روش ویرایش را تعیین کنید، به خصوص که همه مجلات تمام انواع مقالات را منتشر نمی‌کنند. من انواع زیر را از آنهایی که در کمیته استخدامی کمترین وزن را دارند تا آنهایی که بیشترین وزن را دارند، فهرست کرده‌ام:
1. **مقالات تحقیقی**: این نوع مقالات بر اساس تحقیقات انجام شده و داده‌های جدید تولید شده است. آنها معمولاً شامل بخش‌هایی مانند مقدمه، روش‌ها، یافته‌ها و نتایج، و بحث می‌شوند.
2. **مقالات بررسی ادبی**: در این نوع مقالات، محققان به بررسی و تحلیل آثار ادبی می‌پردازند. آنها ممکن است تحلیلی از ساختار، موضوع، شخصیت‌ها و موارد دیگر باشند.
3. **مقالات نظری**: این نوع مقالات بر مبانی نظری یک حوزه تمرکز دارند و معمولاً به بحث در مورد یک مسئله یا مفهوم خاص می‌پردازند.
4. **مقالات پژوهشی کوتاه**: این مقالات به صورت مختصر و کوتاه به ارائه یک تحقیق یا ایده می‌پردازند.
5. **مقالات مروری**: در این نوع مقالات، یک موضوع خاص یا یک حوزه تحقیقاتی مورد بررسی و مرور قرار می‌گیرد.
توصیه می‌شود که اگر مواد کافی برای انجام یک کتابشناسی مشروح وجود دارد، آن را به جای آن در یک مقاله مروری گسترده‌تر بررسی کنید.
نقد کتاب
این مقالات به بررسی و نقد کتاب‌های اخیراً منتشر شده می‌پردازند. بسیاری از نقدهای کتاب در حال حاضر توسط دانشجویان تحصیلات تکمیلی منتشر می‌شوند، شاید از آنجایی که این انتشارات برای رزومه شما کم اهمیت به حساب می‌آیند. قبل از اینکه وزنی معادل یک مقاله تحقیقاتی داشته باشید، باید شش تا ده نقد کتاب (بسته به رشته خود) منتشر کنید. در بعضی جاها هیچ چیز اضافی به حساب نمی‌آید و هیچ چیزی اضافه نمی‌شود. اگر می‌توانید به سرعت نقد کتاب را تولید کنید، دنبال کردن چنین نگارشی می‌تواند به نفع شما باشد، زیرا به شما کمک می‌کند تا پیشینه تحقیق پایان‌نامه خود را بنویسید و عادت کنید به طور مختصر کتاب‌ها را خلاصه و نقد کنید. یا، اگر ده صفحه از مقاله خود را به بحث در مورد یک کتاب اخیر اختصاص داده‌اید و اکنون متوجه شده‌اید که این بخش باید قطع شود، شاید بتوانید صفحات را به صورت یک نقد کتاب مستقل درآورید. اما هرگز نوشتن نقد کتاب را جایگزین نوشتن مقاله پژوهشی نکنید.
در واقع، برخی از اساتید به دانشجویان فارغ التحصیل هشدار می‌دهند که نقد کتاب را منتشر نکنند، زیرا نویسندگانی که شما بررسی می‌کنید ممکن است در کمیته‌های استخدام ظاهر شوند. توصیه می‌شود فقط کتاب‌هایی را که فکر می‌کنید سهم قابل توجهی در زمینه مورد نظر دارند، نقد کنید. نقد کتاب‌های بد را انجام ندهید، زیرا بیشتر آنها ارزش زمان نوشتن شما را ندارند و مگر اینکه نویسنده معروف یا متوفی باشد، شما واقعاً نمی‌خواهید قبل از تصدی مسئولیت، رکورد بزنید. قبل از نوشتن نقد کتاب، همیشه از یک ویراستار در یک مجله مناسب بپرسید که آیا او علاقه‌مند است یا خیر. ممکن است قبلاً کتاب را برای بررسی به شخص دیگری واگذار کرده باشند.
مقالات تجارت/حرفه‌ای
این مقالات برای مخاطبان غیر آکادمیک منتشر می‌شوند. برای انتشار این موضوع، دانشجویان گاهی مقالات خود را برای روزنامه‌ها، مجلات مشهور، مجلات تجاری یا خبرنامه‌های متخصصان نوشته و ارسال می‌کنند. این اقدامات به منظور تأثیرگذاری بر سیاست‌ها، تغییر رویه‌های جامعه، پیشبرد اهداف یا روی آوردن به بی‌عدالتی انجام می‌شوند. برخی از نویسندگان به طور منظم نسخه‌های چکیده مقالات آکادمیک خود را در چنین مجلاتی منتشر می‌کنند و با این کار از یک ایده، دو مقاله می‌سازند. این نوع مقالات می‌توانند به عنوان یک فرصت بزرگ برای معرفی نام و تأثیرگذاری در دنیای واقعی باشند، اما برای کمیته‌های استخدام وزن زیادی ندارند، حتی اگر چاپ در مجلات یا صفحات نظر روزنامه‌ها بسیار دشوارتر از چاپ در مجلات دانشگاهی باشد. اگر می‌توانید به سرعت این نوع مقالات را تولید کرده و می‌خواهید تحقیقاتتان در جهان واقعی تأثیر بگذارد، می‌توانید اینگونه مقالات را منتشر کنید. اما اجازه ندهید این مقالات جایگزین یک مقاله تحقیقاتی شوند یا به اندازه‌ای به مقاله قبلی شما نزدیک شوند که یک مجله معتبر آن را به عنوان مقاله اصلی تلقی نکند.
یادداشت
این مقالات کوتاه به مستند کردن یک یافته کوچک می‌پردازند. یادداشت‌ها معمولاً حدود 500 کلمه دارند و معمولاً یک تاریخچه موردی، یک نوآوری روش شناختی، یک مشاهده درباره یک متن خاص و غیره را شامل می‌شوند. این نوع مقالات برای بارگذاری متون جالب اما مختصر و مفید هستند که نمی‌توانید بدون انحراف از موضوع، آنها را در هیچ یک از مقالات تحقیقاتی خود جای دهید. اگر مشاهده به طور مستقیم با تحقیق شما مرتبط است، بهتر است آن را به یک مقاله تحقیقاتی تبدیل کنید.
مقالاتی که در دسته یادداشت منتشر می‌شوند، برای شغل یا دوره تصدی به “حساب” نمی‌آیند، اگرچه اغلب بیشتر از یک نقد کتاب یا مقاله تجارت به حساب می‌آیند. بسیاری از رشته‌ها مجلاتی با عنوان “یادداشت” ندارند.
مصاحبه‌ها
اینها معرفی‌های مختصر یا متون مصاحبه با یک محقق، شخصیت سیاسی یا هنرمند هستند. مصاحبه‌ها می‌توانند راه مناسبی برای دستیابی به یک انتشار مفید و ایجاد ارتباط با فردی که تحسینش می‌کنید، باشند، اما نیازمند دقت و برنامه‌ریزی هستند. در ابتدا، باید سوالاتی طراحی شوند که بر موضوع مورد علاقه سایر محققان و مخاطبان یک مجله خاص متمرکز شود. مصاحبه‌هایی که صرفاً به وقایع زندگی یا رشد فکری عمومی فرد می‌پردازند، تمایلی به انتشار ندارند. همچنین، مانند یک مقاله، مصاحبه‌ها باید متمرکز باشند.
در مرحله دوم، باید مصاحبه را با نوار ضبط کنید و سپس آن را مکتوب کنید، که اگر تایپیست سریع نیستید، این فرآیند زمان‌بری است. به طور کلی، برای تایپ کردن هر ساعت نوار، حدود سه ساعت زمان صرف می‌شود.
سومین مرحله، پاسخ‌های بحث برانگیز مصاحبه شونده به سوالات شما است، که کنترل آن در دست شما نیست. اغلب هدف یک مجله از انتشار مصاحبه، ایجاد دسترسی و وضوح بیشتر به ایده‌های یک محقق است. اگر مصاحبه شونده واضح نیست یا چیز جدیدی نمی‌گوید، ممکن است زمان زیادی را صرف کرده باشید که نتیجه‌ای قابل انتشار نداشته باشد.
اگر احساس می‌کنید موضوع و مصاحبه شونده جالبی دارند، مصاحبه ممکن است تجربه خوبی باشد. در نتیجه، به عنوان فردی دیده خواهید شد که به ایده‌های دیگران اهمیت می‌دهید و به توسعه این رشته متعهد هستید. قبل از شروع، همیشه از یک سردبیر در یک مجله مناسب بپرسید که آیا تمایل به انتشار مصاحبه را دارند یا خیر.
ترجمه
این مقاله‌ها ترجمه‌های یک مقاله ژورنالی یا مقاله خلاقانه توسط شخص دیگری از زبان دیگری به انگلیسی هستند. باز هم، این کار برای یک نشریه با اهمیت کم است. با این حال، اگر این مقاله شما را با کار دیگری آشنا کرد یا یک اثر مهم را به مخاطبان جدیدی معرفی کرد، برای رضایت خودتان اقدام کنید. به هر حال، گایاتری اسپیواک با ترجمه ژاک دریدا نام خود را بر سر زبان‌ها انداخت. همچنین می‌توانید برای کمک به دانشجویان خود مقالاتی را از انگلیسی به زبان خود ترجمه کنید. این می‌تواند بسیار مفید باشد، اما ممکن است برای کمیته‌های هیئت علمی اهمیت چندانی نداشته باشد.
مقاله پاسخ
این مقالات به یک مقاله منتشر شده قبلی پاسخ می‌دهند و در همان مجله منتشر می‌شوند (پارکر و رایلی 1995، 65). یک مقاله پاسخ معمولاً کوتاه‌تر از یک مقاله تحقیقاتی است و نوشتن آن آسان‌تر است، زیرا فقط به یک مقاله تا یک پژوهش کامل می‌پردازد. مانند نامه‌ای طولانی به سردبیر است. همچنین انتشار آسان‌تر است، زیرا اکثر سردبیران مجلات می‌خواهند جرقه‌ی یک بحث را بزنند و توجه به انتشارات خود را افزایش دهند. اشکال این است که چنین مقاله‌ای، دقیقاً به این دلیل که نوشتن آن آسان‌تر است، اعتبار کمتری دارد و ارزش کمتری دارد. با این حال، ارزش آن بیشتر از انواع ذکر شده قبلی می‌باشد و می‌تواند در انتشار نام شما ارزشمند باشد. اگر مقاله‌ای را که اخیراً منتشر شده است می‌خوانید که علاقه شما را برانگیخته است و می‌توانید استدلال نویسنده را تأیید، تکذیب یا بسط دهید، نوشتن پاسخ و ارسال آن به سردبیر مجله‌ای که مقاله در آن منتشر شده است می‌تواند ارزشمند باشد. فقط مراقب باشید، به عنوان یک محقق جوان، از این به عنوان فرصتی برای بمباران نویسنده دیگری استفاده نکنید. حق تصدی برای یک دلیل وجود دارد، آن صداقت را از حساسیت مصون می‌دارد.
مقاله مروری.
این مقالات آثار پژوهشی مربوط به یک موضوع خاص را بررسی می‌کنند. یک محقق برجسته در این زمینه معمولاً مقالاتی از این نوع می‌نویسد، اگرچه دانشمندان جوان، به ویژه در علوم اجتماعی، گاهی اوقات مروری بر یک پژوهش جدید یا یک رشته فرعی منتشر می‌کنند. برای انتشار، چنین مقاله‌ای نمی‌تواند صرفاً خلاصه یا ترکیبی از مقالات و کتاب‌های مرتبط باشد. همچنین باید نوعی دیدگاه انتقادی را ارائه دهد، به تناقضات، شکاف‌ها و معماها در پژوهش اشاره کند و مسیرهایی را برای تحقیقات آینده پیشنهاد کند. بررسی پیشینه پژوهش پایان نامه معمولی، کافی نیست. علیرغم تعداد مقالات مروری، آنها اغلب به اندازه یک مقاله تحقیقاتی وزن ندارند. اکثر مجلات علاقه مند به تحقیق اصلی هستند.
مقاله نظری.
این مقالات به بررسی و پیشرفت نظریه می‌پردازند. چنین مقاله‌ای توسعه یک نظریه خاص را دنبال می‌کند و سپس به ارائه یک نظریه جدید می‌پردازند، اشتباهات را در نظریه قدیمی نشان می‌دهد یا پیشنهاد می‌کند که یک نظریه بهتر از نظریه دیگر است. به ندرت شواهد واقعی دارند. باز هم، دانشمندان پیشرفته معمولاً چنین مقالاتی را می‌نویسند. وزن یک مقاله نظری به دوره، کمیته استخدام و رشته بستگی دارد. در برخی زمان‌ها و مکان ها، یک مقاله نظری می‌تواند وزن فوق العاده‌ای داشته باشد. در برخی دیگر، می‌توان آن را به یک عنوان بسیار کمیاب رد می‌شود. من به این مانع احتمالی فقط به این دلیل اشاره می‌کنم که بسیاری از دانشجویان احساس می‌کنند باید مقالات نظری بنویسند. شما مجبور نیستید. اما، اگر سهمی قوی و اصیل در ساختن نظریه پردازی دارید، به هر طریقی این کار را انجام دهید و این اخطارها را لعنت کنید.
مقاله پژوهشی علوم اجتماعی.
این مقالات از داده‌های جمع‌آوری شده در مورد رفتار انسان گزارش می‌دهند. این گونه مقالات در رشته‌های مردم‌شناسی، جامعه‌شناسی، روان‌شناسی، علوم سیاسی، اقتصاد، جغرافیا، آموزش و پرورش و گاه تاریخ و حقوق استاندارد هستند. هدف آنها حدس زدن قاعده‌ی کلی از یک مورد خاص است و معمولاً شامل یک پیشینه‌ی تحقیق، توصیف روش‌ها و بحث در مورد نتایج است. سه نوع اصلی مقاله تحقیقاتی علوم اجتماعی وجود دارد: کمی (که از آمار برای تجزیه و تحلیل داده‌ها استفاده می‌کند)، کیفی (که از مشاهده برای تجزیه و تحلیل داده‌ها استفاده می‌کند) و تفسیری (که از منابع ثانویه و کمکی استفاده می‌کند). محققان تحقیقات کمی را در درجه اول برای یافتن مقدار یا وقوع یک متغیر خاص انجام می‌دهند. آنها تحقیقات کیفی را انجام می‌دهند تا پیدا کنند که آن متغیرها باید چه باشند.
مقاله پژوهشی کمی.
این مقاله‌ها از داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از یک آزمایش علمی (خواه شما یا دیگران) گزارش می‌دهند. از دهه 1950، این مقاله به عنوان معتبرترین نوع مقاله برای انتشار به حساب می‌آید. یک مقاله کمی دارای ساختار بسیار دقیق، تجزیه و تحلیل آماری دقیق از داده‌های جمع‌آوری شده در طول آزمایش و جداول و نمودارها است.
مقاله پژوهشی کیفی.
این مقاله‌ها از داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از تحقیقات مردم‌شناسی گزارش می‌دهند. تحقیقات کیفی از نظر اعتبار و تأثیرگذاری در حال افزایش است، اما برخی از محققان و مجلات همیشه آن را کمتر جدی یا قابل اعتمادتر از تحقیقات کمی می‌دانند. روش‌های آن مصاحبه‌های آزاد بسیار طولانی با نمونه کوچک یا مشاهده شرکت‌کننده است.
مقاله پژوهشی تفسیری.
برخی از مقالات پژوهشی علوم اجتماعی مبتنی بر مطالعات تجربی، اعم از کیفی یا کمی نیستند. این مورد به ویژه در علوم اجتماعی “نرم” است، جایی که نویسندگان ممکن است رویکردهایی را به موضوعات خود ترجیح دهند که بیشتر حدس و گمان باشد. اگر مقاله شما از این قبیل است، شاید دنبال کردن مدل‌های علوم انسانی در این کتاب کار مفیدتر باشد.
مقاله پژوهشی علوم انسانی.
این مقالات تحلیل اصلی بیان انسان را ارائه می‌دهند. چنین مقالاتی استاندارد در رشته‌های زبان و ادبیات، تاریخ هنر، معماری، فیلم، تلویزیون، رسانه‌های دیجیتال، تئاتر، موسیقی‌شناسی، دین، فلسفه و گاه تاریخ هستند. مقالات علوم انسانی ساختارها و اهداف بسیار متنوعی دارند، عمدتاً به این دلیل که به ارزش بخشیدن به امر خاص نسبت به عام اختصاص داده شده است.
مقاله پژوهشی علوم طبیعی.
این مقالات از داده‌های جمع‌آوری شده در مورد دنیای فیزیکی گزارش می‌دهند. این کتاب کار به مقالاتی در علوم – مانند زیست‌شناسی، ریاضیات، شیمی، فیزیک، نجوم – که ساختارهای بسیار خاصی دارند و اغلب تالیف مشترک هستند، نمی‌پردازد.
مقاله شما چه نوعی است؟ آیا این یک مقاله تحقیقاتی است؟ چه نوع مقاله‌ای بیشترین اعتبار برای تو کسب کرده است؟ اگر یک مقاله پژوهشی نیست، آیا امکان وجود دارد که آن را به مقاله دیگری اصلاح یا بازسازی کنید؟
بدون دیدگاه