كاربري هاي امدادي با توجه به فعاليت هايي كه بر عهده دارند، نسبت به ساير خدمات شهري از اهميت ويژه اي برخوردار مي باشند. تحليل مکاني ايستگاه هاي آتش نشاني از نظر ايمني، دسترسي، ساختارهاي فضايي و كالبدي، عوامل اجتماعي، فرهنگي و اقتصادي مي تواند در جهت کاهش آسيب پذيري شهر تا حد زيادي موثر باشد. انتخاب بهترين مکان براي ايستگاه هاي آتش نشاني تحت تاثير معيارها و ضوابط مختلفي از جمله شعاع پوششي، جمعيت و تراکم آن، نزديکي به شبکه معابر (دسترسي ها) و کاربري اراضي (همسايگي هاي سازگار و همسايگي هاي ناسازگار) هستند. بدين منظور و با توجه به معيارهاي مكان گزيني و با توجه به توانمندي ها و وضع موجود شهر و نيز با ارزيابي و تجزيه و تحليل وضعيت ايستگاه هاي آتش نشاني، نحوه توزيع مکاني و الگوي فضايي آنها مشخص گرديد و چنين نتيجه شد که تعداد ايستگاه هاي موجود شهر شيراز جهت پوشش کل شهر کافي نبوده و بيش از نيمي از محدوده فعلي شهر، خارج از شعاع پوشش استاندارد (3 تا 5 دقيقه) هستند و نيازمند مکان يابي ايستگاه هاي جديد مي باشند، تا بتوان زمينه اي فراهم آورد تا کل فضاي شهر تحت پوشش ايستگاه هاي موجود و پيشنهادي قرار گيرد. در اين مطالعه با استفاده از روش فرايند تحليل سلسله مراتبي (AHP) و تلفيق آن با قابليت هاي GIS براي مناطقي که خارج از شعاع عملکردي ايستگاه هاي موجود بودند، ايستگاه هاي جديدي مکان يابي گرديد.
واژگان کلیدی
مکانیابی، GIS، فرایند تحلیل سلسله مراتبی، شهر شیراز، ایستگاه های اتش نشانی
برای دانلود این مقاله به لینک زیر مراجعه کنید.
https://www.sid.ir/fa/journal/ViewPaper.aspx?ID=117964
آموزش کاربردی GIS وRS
همراه با فیلم و کتاب
همراه با پروژه های کاربردی
مدرس:
دکتر سعید جوی زاده
تلفن ثبت نام:
09382252774
آدرس وب سایت: