کشور اصلی آنفلوآنزای اسپانیایی هرگز شناسایی نشد، اما برخی معتقدند که این بیماری ممکن است از آسیا یا حتی ایالات‌متحده آمده باشد. ایالت کانزاس به عنوان مبدا احتمالی تشخیص داده شده است، که ممکن است دلیل آن گَله‌های خوک و یا پرندگان مهاجر باشد. همچنین کمپی که سربازان آمریکایی جنگ جهانی اول در آن حضور داشته‌اند را به عنوان منبع شیوع در سایر نقاط جهان می‌دانند. این سربازان به جاهای مختلف جهان از جمله اروپا اعزام می‌شده‌اند.
هیچ دارویی برای درمان ویروس وجود نداشت و مقامات بهداشتی بیماران را به گندزداها، قرنطینه و شستن دست‌ها محدود کرده بودند. متاسفانه شیوع آنفولانزا با رفتن هزاران سرباز به اروپا و خدمت در جنگ جهانی اول همزمان بود. در حدود صد سرباز مبتلا بودند و در هفته اول به صورت نمایی افزایش یافت.
انفلوانزا در فرانسه، آفریقا، مکزیک، ایران و سوییس شیوع پیدا کرد. در روستاهای کوچک‌تر همه کشته شدند. این بیماری بین آوریل و سپتامبر ۱۹۱۸ در آمریکا و اروپا شیوع پیدا کرد. در نهایت حدود 95000 آمریکایی در اثر آنفولانزا جان خود را از دست دادند.
به دلیل اینکه پرستاران توانمند در جنگ حضور داشتند، کمبود پرستار باعث شد که صلیب‌سرخ آمریکا در شیکاگو و ایلینوی درخواست پرستار داوطلب را مطرح کند و همه گردهمایی‌های عمومی را لغو کرد و سالن‌های تئاتر و فیلم را تعطیل کرد.
درست زمانی که بیماری همه‌گیر روند کاهشی در پیش گرفت، جنگ تمام شد، و بیش از چهار میلیون سرباز از اروپا به ایالات‌متحده بازگشتند. در یوتا، بیش از دو هزار خانه تا پایان نوامبر قرنطینه شدند. در ژانویه ۱۹۱۹ شاهد افزایش موارد ابتلا به این بیماری و مرگ و میر ناشی از آن بودیم که تا تابستان آن سال ادامه داشت.
هر موج از این پاندمی با جهش ویروس و کشته شدن افراد بیشتر و بیشتر، شاهد تغییر در این ویروس بود، در پایان پاندمی اسپانیایی خود به خود از بین رفت اما درس‌هایی که باید از تاریخ آموخته شود این است که آمادگی و آگاهی بسیار اهمیت دارد.
منبع سایت لست سکند به نقل از https://www.thevintagenews.com/
بدون دیدگاه