پردازش داده های لیدار امروزه مهم و کاربردی است.اطلاعات ارتفاعی از اجزاء مهم پایگاه داده جغرافیایی است که توسط بسیاری از سازمان‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. این اطلاعات در بسیاری از کاربرد های عملی چون برنامه ریزی محلی، کاربری اراضی و امثال آن مورد استفاده قرار می‌گیرد.
اکثر داده های ارتفاعی در مدل رقومی ارتفاعی ذخیره می‌شود تا بتواند با سایر داده های مکانی در محیط GIS تلفیق شود یک مدل رقومی ارتفاع (DEM) ، یک فایل یا پایگاه داده ای است که شامل نقاط ارتفاعی روی یک سطح پیوسته است. مدل رقومی ارتفاعی ممکن است به بخش‌های فرعی زیر تقسیم شود:
مدل رقومی سطح (DSM) که شامل اطلاعات ارتفاعی تمام عوارض روی سطح زمین است. مانند: گیاهان، ساختمان‌ها و سایر عوارض.
مدل رقومی زمین (DTM) که شامل اطلاعات ارتفاعی زمین عریان، بدون تاثیر عوارض گیاهان، ساختمان‌ها و سایر عوارض دست ساز بشر است.
چهار تکنولوژی عمده برای تهیه اطلاعات ارتفاعی وجود دارد که به صورت زیر می‌باشد:
نقشه برداری زمینی ، فتوگرامتری ، تداخل سنجی در سیستم رادار و لیدار.
نقشه برداری زمینی با استفاده از عملیات نقشه برداری سنتی ) به عنوان مثال با استفاده از توتال استیشن و یا GPS (، قادر است تا اطلاعات سه بعدی(X,Y,Z) دقیقی را تهیه کند. نقشه برداری زمینی یک روش زمان بر و پر هزینه است. هم چنین تکنولوژی GPS در مواردی که منطقه پر از عوارض پوشش گیاهی باشد، استفاده از آن با مشکل روبرو می‌شود. به خاطر وجود چنین موانعی، تراکم مشاهدات X,Y,Z که از این نواحی جمع آوری می‌شود،گاهی اوقات پایین می‌باشد و بعد از آن لازم است جهت تولید مدل رقومی زمین ، عملیات نمونه برداری دوباره انجام گیرد.
تکنیک فتوگرامتری ،رایج‌ترین تکنیک برای تهیه اطلاعات ارتفاعی است. فتوگرامتریست ها قادر هستند تا نقاط ارتفاعی با تراکم بالایی را از سطح بسیار پهناوری از زمین در فصل‌هایی که درختان منطقه بدون برگ باشند، تهیه نمایند. با این تفاسیر، لیدار یک روش جایگزین برای نقشه برداری زمینی و تکنیک فتوگرامتری جهت تولید اطلاعات ارتفاعی معرفی گردید. تکنولوژی لیدار قادر است تا اطلاعات ارتفاعی با سرعت و دقت بالایی را مخصوصا در مناطق بدون بافت تهیه نماید .
پردازش داده های لیدار :اصول لیدار
اولین لیزر نوری در سال 1960 توسط Hughes AirCraft توسعه داده شد. سیستم لیزر به وسیله اندازه گیری زمانی که نور لیزر از فرستنده لیزر به سمت تارگت ارسال و سپس به سمت گیرنده(لیزر) برگشت می‌خورد، اقدام به محاسبه فاصله می‌کند. در اوایل سیستم سنجش از دور لیدار به صورت پروفیل کار می‌کردند و قادر بودند تنها فاصله زیر سکو را اندازه گیری کنند بعدها با استفاده از تکنولوژی تعیین دقیق موقعیت GPSو تعیین وضعیت IMU سیستم‌های لیدار کامل شدند.امروزه دقت ارتفاعی و مسطحاتی و هم چنین هزینه تولید اطلاعات ارتفاعی توسط لیدار هم تراز با تکنولوژی فتوگرامتری است.