مسیرهای دسترسی به GIS خوب: فضاهای کاری پیش‌فرض

تنظیم فضاهای کاری پیش‌فرض یک عادت خوب برای مدیریت داده است – ممکن است در هنگام ذخیره لایه‌های جدید از درد دل شما جلوگیری کند.

چیزهای زیادی وجود دارد که به انجام کار GIS خوب کمک می کند، و تمرین مدیریت فایل خوب باید نزدیک به بالاتر باشد. هرکسی که هر مقدار از GIS را انجام داده باشد، می‌داند که داده‌ها چقدر مهم هستند، و اغلب از طریق تجربیات بد، مدیریت آن داده‌ها چقدر اهمیت دارد. در این مجموعه در حال اجرا، “مسیرهایی به GIS خوب”، امیدوارم برخی از آنها را پوشش دهم.

در پست قبلی تعدادی از خطاهای رایج ArcGIS که ممکن است رخ دهد و نحوه رفع آنها را بررسی کردیم. مدیریت خوب داده ها بیشتر در مورد حفظ حصار در بالای صخره است تا آمبولانس در پایین. جنبه های زیادی برای مدیریت خوب داده ها وجود دارد، و ذخیره چیزها در مکان مناسب یکی از بخش های مهم آن است. چند چیز بدتر از این است که نتوانید داده های مورد نیاز خود را در زمان نیاز پیدا کنید. استفاده از فضاهای کاری پیش فرض راهی مفید برای جلوگیری از آن است.

هنگام اجرای تقریباً هر ابزار پردازش جغرافیایی، معمولاً یک لایه یا جدول خروجی را در یک مکان خاص ذخیره می کنید. تنظیم یک فضای کاری پیش‌فرض در شروع پروژه به اطمینان از اینکه همیشه از مکان خاصی استفاده می‌شود کمک می‌کند. فضاهای کاری پیش فرض عمدتاً با پایگاه های جغرافیایی کار می کنند.

پایگاه پیش فرض ژئودیتابیس

همه (هر کسی) قبلاً یک پایگاه داده جغرافیایی پیش‌فرض دارند که معمولاً در درایو H: پنهان است. اگر به H:\My Documents\ArcGIS خود نگاهی بیندازید، دو پایگاه داده جغرافیایی را مشاهده خواهید کرد: پیش فرض و اسکاچ. پوشه من به این صورت است:

به طور معمول، هر ابزاری که امتحان می کنید و اجرا می کنید، می خواهد خروجی را در اینجا ذخیره کند – همانطور که در زیر در این پنجره ابزار نشان داده شده است:

اگر مراقب نباشید، خروجی ها می توانند به این سرزمین از لایه های گمشده ختم شوند. اگر یک لایه روی شما گم شد، به احتمال زیاد اینجاست، اما بیشتر مردم از وجود آن اطلاعی ندارند. ببخشید جناس، اما به طور پیش فرض، این پایگاه داده جغرافیایی پیش فرض شما است (از این رو نام). همانطور که می بینید، وقتی از این برای دموهای درون کلاسی استفاده می کنم یا زمانی که خیلی عجله دارم، مال من کم کم پر می شود.

(و این حتی همه چیز در آنجا نیست …)

تنظیم یک پایگاه جغرافیایی پیش فرض جدید

تنظیم یک پایگاه جغرافیایی پیش فرض جدید برای خودتان بسیار آسان است. اول از همه، شما می خواهید تمام داده های مربوط به پروژه خود را در یک پوشه ذخیره کنید – این تمرین خوبی است. همه فایل های مربوط به نقشه باید در این پوشه نگهداری شوند – اسناد نقشه، صفحات گسترده، لایه ها، همه چیز. دوم، اگر با یک پایگاه جغرافیایی کار می کنید (توصیه می شود)، آن را در داخل آن پوشه ایجاد کنید. می توانید همه اینها را با استفاده از پنجره کاتالوگ در ArcMap تنظیم کنید. روی دکمه کاتالوگ کلیک کنید تا باز شود – پنجره ای در سمت راست باز می شود:

به پایگاه جغرافیایی جدید (یا موجود) خود بروید، روی آن کلیک راست کرده و «Make Default Geodatabase» را انتخاب کنید.

(سریع! نقشه خود را ذخیره کنید! اکنون!)

دفعه بعد که ابزاری را اجرا می کنید، می خواهد خروجی را در آن مکان ذخیره کند:

این یک چیز کمتر است که اکنون باید نگران آن باشم.

یک چیز مهم: یک پایگاه جغرافیایی پیش‌فرض که تنظیم کرده‌اید متعلق به آن سند نقشه است، بنابراین باید برای هر سند نقشه جدیدی که شروع می‌کنید این کار را انجام دهید. در ArcCatalog نمی‌توانید این کار را به همان روش انجام دهید، اما می‌توانید این کار را از درون ابزارهای اجرا شده در ArcCatalog انجام دهید.

تنظیم پایگاه های جغرافیایی پیش فرض در ArcCatalog

هنگام اجرای ابزارها از ArcCatalog، می‌توانید این فضای کاری پیش‌فرض را با کلیک بر روی دکمه Environments در پایین ابزار تنظیم کنید:

با کلیک بر روی آن، مجموعه جدیدی از تنظیمات باز می شود.

بالای لیست “فضای کار” است. وقتی این را گسترش دهید، می‌توانید پایگاه جغرافیایی را تنظیم کنید که هنگام اجرای ابزارها از ArcCatalog در این جلسه استفاده می‌شود.

(به هر حال، یک فضای کاری اسکرچ عمدتاً برای ذخیره فایل های موقت هنگام استفاده از ModelBuilder استفاده می شود. )

تنظیم یک پایگاه داده جغرافیایی پیش فرض یک گام کوچک از مدیریت خوب داده است اما یک جهش بزرگ برای انجام بهتر GIS است.