تحليل رويت پذيري ساختمانهاي بلندمرتبه در منظر شهري با استفاده از GIS (مطالعه موردي: شهر سنندج)

تحليل رويت پذيري ساختمانهاي بلندمرتبه در منظر شهري با استفاده از GIS (مطالعه موردي: شهر سنندج):

مسئله ارزيابي رويت پذيري و تأثير بصري (اشراف) يک ساختمان بر بافت اطراف خود يکي از مسائل مهم حوزه منظر شهري محسوب مي شود. بر اين اساس، در اين مقاله رويت پذيري دو ساختمان بلندمرتبه مسکوني در مناطق مرکزي و غرب شهر سنندج با دريافت اطلاعات خام ورودي، به کمک سيستم هاي اطلاعات جغرافيايي (GIS) مورد پردازش و تحليل قرار مي گيرند. براي بررسي بهتر تفاوت در ميزان و روند رويت پذيري، بافت اطراف هر دو ساختمان بلندمرتبه (بافت شماره 1 نسبتاً مسطح و داراي يک رود_دره با عمق کم و بافت شماره 2 شيب دار و داراي تپه ماهور) به بخش هاي نزديک، مياني و دور حوزه بندي گرديدند. يافته هاي اين تحقيق نشان مي دهد، روند رويت پذيري طبقاتِ مختلف اين دو ساختمان يک روند ثابت و خطي نيست و در برخي طبقات داراي تغيير آهنگ مي باشد، بنابراين در اين طبقات رويت پذيري و تأثير و تأثر آنها نسبت به بافت اطراف خود در حوزه هاي سه گانه، مهم تر از بقيه طبقات ديگر مي باشند. پس نوع طراحي اين طبقاتِ خاص (نقاط عطف در منحني رويت پذيري آنها) نيز در ساختمان هاي بلندمرتبه مي تواند حائز اهميت باشد؛ همچنين روند تغييرات رويت پذيري تمام طبقات و ميزان آن در دو ساختمان با بافت هاي مختلف با هم متفاوت بودند. با ارزيابي نمودارهاي مربوطه، دلايل اين تفاوت در سه مورد مشخص گرديد؛ نخست، تفاوت در ميانگين ارتفاع ساختمان هاي بافت اطراف دو بنا، دوم، وجود تفاوت در شيب بافت اطراف دو بنا و سوم، وجود تپه ماهورها در بافت شماره2. در نهايت بايد گفت، تحليل رويت پذيري روش مؤثري براي تخمين اين موضوع مي باشد که يک طبقه يا واحد خاص در يک ساختمان بلندمرتبه بعد از اتمامِ ساخت داراي ديد خوبي خواهد شد يا خير؛ و ارزش گذاري طبقات در اين گونه ساختمان ها به لحاظ ديد و منظر به چه صورت خواهد بود. همچنين در تصميم گيري هاي مربوط به تعيين ارتفاع ساختمان هاي بلندمرتبه نسبت به بافت اطراف خود (خصوصاً در شهرهاي داراي بافت هاي باارزش تاريخي و يا داراي منظر توريستي) اين مسئله که ساختمان تا چه ميزان رويت پذير باشد يا نباشد بسيار حائز اهميت خواهد بود.

برای دانلود این مقاله به لینک زیر مراجعه کنید.

https://www.sid.ir/fa/journal/ViewPaper.aspx?ID=480805

آموزش کاربردی GIS وRS

همراه با فیلم و کتاب

همراه با پروژه های کاربردی

مدرس:

دکتر سعید جوی زاده

تلفن ثبت نام:

09382252774

آدرس وب سایت:

https://gisland.org/

در یک سامانه اطلاعات جغرافیایی:
واژه جغرافیایی (Geographic) عبارت است از موقعیت موضوع‌های داده‌ها، برحسب مختصات جغرافیایی.
واژه (Information) یا اطلاعات نشان می‌دهد که داده‌ها در GIS برای ارائه دانسته‌های مفید، نه تنها به صورت نقشه‌ها و تصاویر رنگی بلکه به صورت گرافیک‌های آماری، جداول و پاسخ‌های نمایشی متنوعی به منظور جستجوهای عملی سازماندهی می‌شوند.
واژه (System) یا سامانه نیز نشان دهنده این است که GIS از چندین قسمت متصل و وابسته به یکدیگر برای کارکردهای گوناگون، ساخته شده‌است.
تعریف‌های دیگر جی‌آی‌اس
دقیق‌ترین تعریف مربوط به مؤسسه تحقیقات سیستم‌های محیطی در ردلند کالیفرنیا است که یکی از فروشندگان اصلی این سیستم‌ها در جهان است: «سامانه‌های اطلاعات جغرافیایی مجموعه‌ای از سخت‌افزار، نرم‌افزار، داده‌های جغرافیایی و منابع انسانی است که به منظور کسب، ذخیره، به‌روزرسانی، به‌کارگیری، تحلیل و نمایش کلیه اشکال اطلاعات مرجع جغرافیایی طراحی می‌شود.»
این سامانه را می‌توان به یک پازل شبیه دانست که با کنار هم قرار دادن اجزای آن معنی و مفهومی پیدا می‌کند. مکان بیمارستان‌ها، پمپ بنزین‌ها، سینماها و… تکه‌های این پازل اند که با کنار هم قرار دادن آن‌ها نقشه‌ای کامل و با معنی از یک منطقهٔ جغرافیایی بدست می‌آید. به زبان ساده هر گونه توضیحات مربوط به هر چیزی که در هر مکان متغیر یا ثابت جغرافیایی، در یک سامانه اطلاعاتی یا پایگاهی موجود است را gis یا استفاده از gis گویند. کافی است یک هماهنگی بین طول، عرض و ارتفاع بدست آمده از جی.پی. اس و نقشه‌ها و اطلاعات دقیق و کامل سیستم جی.آی. اس به‌وجود آوریم.
ویژگی‌های سامانه اطلاعات جغرافیایی
این سامانه علاوه بر اطلاعات توصیفی، امکان ورود اطلاعات پیکسلی یا برداری را از منابع مختلفی از قبیل نقشه، تصاویر هوائی و ماهواره‌ای، GPS، تجهیزات نقشه‌برداری و غیره دارد.
این سامانه امکان انجام تحلیل، پردازش و پرسش و پاسخ‌های مکانی مورد نیاز کاربر را دارد.
این سامانه امکان ارائه نتایج در قالب نقشه، گزارش، جدول و نمودار را دارد.
در طراحی و تولید این سامانه‌ها از مجموعه فناوری‌های مهندسی نرم‌افزار، مهندسی اطلاعات (مدل داده) و مهندسی GIS برای نیل به خصوصیات فوق استفاده می‌شود.
داده‌های جغرافیایی
مقالهٔ اصلی: داده‌های جغرافیایی
اطلاعات جغرافیایی یا داده‌های جغرافیایی، به واقع، نوعی از داده‌های جغرافیایی (spatial) هستند که نقشه‌ها و تصاویر ماهواره‌ای را می‌شود از جمله نمونه‌های نوعی آن‌ها ذکر کرد.
داده‌های جغرافیایی را به دو دستهٔ عمده تقسیم می‌نمایند:
داده‌های پیکسلی
رستر، شامل مجموعه‌ای از نقاط یا سلول‌ها است که عوارض زمین را در یک شبکه منظم می‌پوشاند و به کمک شماره‌های ردیف و ستون آنها، آدرس‌دهی می‌شوند. کوچکترین عنصر تشکیل‌دهنده رستر، پیکسل یا سلول نامیده می‌شود که ارزش هر یک از آنها، نمایانگر اطلاعات طیفی یا توصیفی عارضه زمینی است. داده‌های حاصل از اسکن کردن و تصاویر ماهواره‌ای دارای ساختار رستری می‌باشند.
نمونه‌ای از داده‌های رستری شامل: تصاویر ماهواره‌ای، عکس‌های هوایی، اطلاعات ارتفاعی سطح زمین و انواع نقشه‌های کارتوگرافی مقالهٔ اصلی: داده‌های پیک‌سلی
داده‌های برداری
مقالهٔ اصلی: داده‌های برداری
چنانچه بر روی فضای دو بعدی کار می‌کنیم، داده‌های برداری از ترکیب اشکال پایه هندسی نظیر نقطه‌ها، پاره‌خط‌ها، مثلث‌ها، و سایر چندضلعی‌ها، شکل می‌گیرد. برای فضاهای سه بعدی همین کار به وسیله استوانه‌ها، کرات، مکعب‌گونه‌ها (cuboids)، و سایر اجسام چندوجهی صورت می‌پذیرد. در مدل برداری، اشیاء یا عوارض در جهان واقعی به وسیله عناصر هندسی نمایش داده می‌شوند. بدین معنا که موقعیت هر شئ یا پدیده به وسیله مختصات آن و توسط نقاط (چاه، نقاط شهری و روستایی)، خطوط (جاده، رودخانه، خطوط ریلی) و سطوح (دریاچه، منطقه بندی) مشخص می‌شود. در این مدل، موقعیت هر نقطه به‌طور دقیق با یک جفت مختصات در یک سیستم مختصات معین ارائه می‌شود.