فعالیت‌های انسانی می‌تواند اتصال چشم‌انداز را کاهش داده و جریان‌های زیست‌محیطی را مختل کند و یکپارچگی عملکردی فرآیندها را به خطر بیندازد. این مطالعه یک ارزیابی کمی از اتصال ساختاری مناطق حفاظت‌شده آسیا (PAs) با استفاده از معیارهای چشم‌انداز، و همچنین تجزیه و تحلیل مناطق مقرون‌به‌صرفه (CEZ) ارائه می‌کند. با استفاده از 9 معیار منظر، اتصال را در سطوح منطقه ای (مرزهای کشور و داخلی)، ملی، منطقه ای و جغرافیایی (جزایر و قاره) ارزیابی کردیم. نتایج نشان داد که اتصال ساختاری شبکه پاس‌های آسیایی که با شاخص اتصال اندازه‌گیری شده بود، بسیار پایین بود (۰۸/۰ درصد بدون مرزهای کشور و ۰۶/۹ درصد برای تحلیل متوسط ​​کشور). به طور کلی، اتصال در داخل مرزها (0.36٪) بیشتر از داخل کشورها (0.22٪) بود. جزایر به طور قابل‌توجهی میانگین مساحت پچ، شاخص مجاورت و بزرگ‌ترین وصله بالاتری را نشان دادند که نشان‌دهنده یکپارچگی و اتصال بیشتر است. هنگام مقایسه مناطق آسیایی، آسیای غربی کمترین مقادیر را برای درصد چشم انداز و شاخص نزدیکی ارائه کرد. ما متوجه شدیم که تنها 15٪ از CEZها در آسیا تحت عنوان PA بودند، و تعداد بیشتری CEZ در داخل کشور قرار دارند، اما اکثریت با بالاترین اولویت در مرزها (9٪) بودند. ما از گسترش پوشش پاسگاه ها، به ویژه هدف قرار دادن مناطقی که اتصال را افزایش می دهند (مثلاً از طریق پاس های فرامرزی)، باید در اولویت برای حفظ عملکرد زیست محیطی آنها باشد. آسیای غربی کمترین مقدار را برای درصد چشم انداز و شاخص مجاورت ارائه کرد. ما متوجه شدیم که تنها 15٪ از CEZها در آسیا تحت عنوان PA بودند، و تعداد بیشتری CEZ در داخل کشور قرار دارند، اما اکثریت با بالاترین اولویت در مرزها (9٪) بودند. ما از گسترش پوشش پاسگاه ها، به ویژه هدف قرار دادن مناطقی که اتصال را افزایش می دهند (مثلاً از طریق پاس های فرامرزی)، باید در اولویت برای حفظ عملکرد زیست محیطی آنها باشد. آسیای غربی کمترین مقدار را برای درصد چشم انداز و شاخص مجاورت ارائه کرد. ما متوجه شدیم که تنها 15٪ از CEZها در آسیا تحت عنوان PA بودند، و تعداد بیشتری CEZ در داخل کشور قرار دارند، اما اکثریت با بالاترین اولویت در مرزها (9٪) بودند. ما از گسترش پوشش پاسگاه ها، به ویژه هدف قرار دادن مناطقی که اتصال را افزایش می دهند (مثلاً از طریق پاس های فرامرزی)، باید در اولویت برای حفظ عملکرد زیست محیطی آنها باشد.

کلید واژه ها:

اتصال چشم انداز ؛ اتصال ساختاری ؛ مناطق حفاظت شده ؛ آسیا ؛ حفاظت فرامرزی ; مناطق مقرون به صرفه

1. مقدمه

تنوع زیستی جهانی سریعتر از هر زمان دیگری در تاریخ بشر در حال کاهش است [ 1 ]. سطوح از دست دادن تنوع زیستی نیاز به همکاری و همکاری بین المللی برای حفاظت از طبیعت را آشکار کرده است [ 2 ]. در سال 1992، کنوانسیون تنوع زیستی (CBD) با هدف حفاظت از تنوع زیستی، استفاده پایدار از اجزای آن، و به اشتراک گذاری عادلانه و عادلانه منافع ایجاد شد [ 3 ].]. CBD “هدف های Aichi” را برای رسیدگی و کاهش علل از دست دادن تنوع زیستی و ترویج استفاده پایدار تا سال 2020 اتخاذ کرد. به طور خاص، هدف 11 بیان کرد که “حداقل 17 درصد از آب های زمینی و داخلی به طور موثر و عادلانه حفاظت می شود. از نظر زیست‌محیطی نماینده و سیستم‌های مرتبط با مناطق حفاظت‌شده و سایر اقدامات مؤثر حفاظتی مبتنی بر منطقه است» برای سال 2020 [ 4 ]. این منجر به گسترش سریع شبکه جهانی مناطق حفاظت شده (PAs) شد. با این حال، هدف تنها تا حدی محقق شد [ 5 ]، زیرا PA ها در حال حاضر تقریباً 15٪ از سطح زمین را پوشش می دهند [ 6 ]]. علاوه بر این، چارچوب جدید جهانی تنوع زیستی در حال مذاکره است که هدف آن حفاظت از حداقل 30 درصد از زمین و اقیانوس جهان تا سال 2030 است [7 ].
با این حال، این هدف صرفاً یک متریک پوشش مکانی نبود، بلکه شامل ویژگی‌های کیفی، مانند پاس‌های “به خوبی متصل” بود. علیرغم پیشرفت متوسط ​​در دستیابی به هدف منطقه پاسگاه ها، اتصال پاسگاه ها تا رسیدن به هدف فاصله زیادی دارد. یک ارزیابی جهانی حاکی از گسترش زمین های متصل حفاظت شده از 6.5 درصد در سال 2010 به 7.7 درصد در سال 2018 است [ 8 ]. تأکید بیشتری بر برنامه ریزی برای اتصال مجدد تکه های زیستگاه یا حفظ اتصال موجود مورد نیاز است [ 9 ].
فرآیندهای اکولوژیکی و محدوده گونه‌ها به ندرت با مرزهای سیاسی-اجتماعی منطبق هستند، همچنین مسائل زیست‌محیطی و چالش‌های حفاظتی پیرامون برنامه‌ریزی حفاظت [ 10 ، 11 ]. مرزهای سیاسی پیامدهای حفاظتی مهمی را ایجاد می کنند زیرا سیاست ها و قوانین را در محدوده گونه ها تقسیم می کنند [ 12 ]. علاوه بر این، به دلیل تغییرات آب و هوایی، محدوده بسیاری از گونه‌ها احتمالاً در مرزهای بین‌المللی جابه‌جا می‌شوند [ 10 ، 13 ]]. بنابراین، نیاز شدیدی به شناسایی زیستگاه‌های کلیدی برای اولویت‌بندی تلاش‌های حفاظتی و در نظر گرفتن اثرات مرزهای سیاسی وجود دارد. از این رو، برخی از مناطق به عنوان مناطق مقرون به صرفه (CEZs) بر اساس الگوهای اولویت بندی تنوع زیستی جهانی شناخته شده اند که به طور گسترده شناخته شده و در مناطق کم تاثیر انسانی قرار دارند [ 14 ، 15 ]. با این حال، مناطق وسیعی از CEZ ها در سطح جهانی محافظت نشده اند [ 14 ] و به هدف نمایندگی دست نمی یابند.
قاره آسیا تقریباً یک سوم زمین جهان را به خود اختصاص داده است، با این حال تنها حدود 13.5 درصد از آسیا محافظت می شود [ 6 ]. علاوه بر این، تقریباً 82 درصد از نقاط مرزی جهانی برای گونه‌های فرامرزی در معرض تهدید را شامل می‌شود [ 11 ]. به عنوان مثال، خاورمیانه به عنوان منطقه ای با حرکت فرامرزی حیات وحش بالا نسبت به غنای گونه ای آن برجسته شده است [ 16 ]. اگرچه توزیع جهانی گونه های در معرض تهدید با دامنه های فرامرزی عمدتاً در آسیای جنوب شرقی متمرکز شده است [ 11 ]، بیشتر کارها بر روی توسعه و اجرای مناطق حفاظت شده فرامرزی (TBPAs) در اروپا، آفریقا و آمریکا انجام شده است [ 10 ، 17 ، 18 ].]. در آسیا، PA ها تمایل دارند نزدیک به مرزهای بین المللی قرار گیرند [ 19 ، 20 ]، که پتانسیل بیشتری را در آسیا برای اتصال ساختاری PA در سراسر مرزهای کشورها نشان می دهد [ 20 ]. علاوه بر این، آسیا تنها قاره ای بود که در سال 2018 اتصال کمتری نسبت به سال 2010 داشت، که از 6.2 درصد به 5.1 درصد در سال 2018 کاهش یافت [ 8 ]، که نیاز فوری به ارزیابی وضعیت فعلی اتصال و ایجاد جایگزین برای رسیدن به هدف را برجسته می کند.
در این مطالعه، ما اتصال ساختاری سیستم پاس‌های زمینی آسیایی را در سطوح منطقه‌ای (مرزهای کشور و داخلی کشور)، ملی، منطقه‌ای و جغرافیایی (جزایر و قاره) با استفاده از 9 معیار منظر ارزیابی کردیم. ما همچنین نمایندگی CEZ ها را در سطح فعلی حفاظت ارزیابی کردیم. فرضیه‌های زیر مورد آزمایش قرار گرفتند: (1) ارتباط ساختاری بیشتری بین پاسگاه‌ها در سراسر مرزهای بین‌المللی نسبت به پاسگاه‌های داخلی کشورهای آسیایی وجود دارد [ 19 ، 20 ، 21 ]. (2) پاسگاه‌ها در جزایر آسیایی نسبت به پاسگاه‌های قاره‌ای متصل‌تر هستند. (3) توزیع و تعیین PA CEZها در مرزها بیشتر از داخل کشورها است [ 14 ، 22 ].
نیاز مبرمی به تعریف محل تعیین PA های جدید یا گسترش موارد موجود برای افزایش اثربخشی و امکان سنجی آنها با هدف اصلی افزایش اتصال PA وجود دارد. هدف این مطالعه تسهیل تصمیم‌گیری مبتنی بر شواهد برای تعیین پاسگاه‌ها در سطح قاره‌ای است که اتصال شبکه پاسگاه‌ها را هدف قرار می‌دهد و مناطق مقرون‌به‌صرفه را در فرآیند اولویت‌بندی ادغام می‌کند. از این رو، این کار می تواند به شناسایی اولویت ها و پتانسیل همکاری بین المللی در جهت دستیابی به اهداف چارچوب جهانی تنوع زیستی پس از 2020 برای حفظ ارتباط چشم انداز اکولوژیکی کمک کند.

2. مواد و روشها

2.1. منطقه مطالعه

منطقه مورد مطالعه تمامی کشورهای آسیایی را پوشش می دهد. مشابه کامات (2020) [ 20 ]، کشورهایی با قلمروهای خود هم در آسیا و هم در اروپا، از جمله ارمنستان، آذربایجان، گرجستان، قزاقستان، روسیه و ترکیه در تحلیل‌ها گنجانده شدند. کشورهای جزیره ای بدون مرز زمینی با کشور دیگری، مانند سریلانکا و بحرین، از مطالعه خارج شدند، زیرا هدف این مطالعه مقایسه اتصال زمینی بود. کل منطقه مورد مطالعه در مساحت تقریبی 502.5 میلیون کیلومتر مربع امتداد دارد ( شکل 1 ).
کشورها بر اساس طبقه بندی مناطق جغرافیایی سازمان ملل متحد به مناطق گروه بندی شدند [ 23]، با اضافه کردن منطقه قفقاز که شامل گرجستان، آذربایجان و ارمنستان بود. برای کشورهای خارج از آسیا، نام منطقه ای با این قاره، از جمله “اروپا” و “آفریقا” مطابقت دارد، زیرا منطقه خاص آنها برای تجزیه و تحلیل قاره مورد نیاز نیست. بنابراین، مناطق شامل آسیای شرقی، آسیای جنوبی، آسیای مرکزی، آسیای جنوب شرقی، آسیای غربی، روسیه، قفقاز، آفریقا و اروپا بودند. مناطق تجزیه و تحلیل شدند زیرا مقیاس وسیع تری را برای تصمیم گیری نشان می دهند و مرزهای کشور ایجاد شده توسط انسان هستند اما لزوماً مرزهای طبیعی نیستند. از این رو، اقدامات منظره می تواند کارآمدتر باشد. در حالی که روش های مختلفی برای تعریف مناطق جغرافیایی، مانند مناطق بوم گردی وجود دارد، با توجه به هر طرح پیشنهادی، تفاوت های توزیع قابل توجهی وجود دارد. بعلاوه،24 ]. علاوه بر این، مشارکت‌های منطقه‌ای و اقدامات هماهنگ معمولاً بر مبنای اقتصادی و سیاسی انجام می‌شوند، نه بر اساس اولویت‌های اکولوژیکی. فهرستی از کشورها و سرزمین های طبقه بندی شده به مناطق در ضمیمه A ، جدول A1 ارائه شده است.

2.2. مناطق حفاظت شده

برای این تحلیل ها از پایگاه داده جهانی مناطق حفاظت شده 2020 (WDPA) استفاده شد [ 25]. با توجه به حذف اکثر PA چین از نسخه عمومی WDPA مه 2019، داده های چینی WDPA مربوط به سال 2017 برای تجزیه و تحلیل ها استفاده شد. ما از پاسگاه‌های فهرست‌شده در اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت (IUCN) دسته‌های 1 تا 6، که شامل پاسگاه‌هایی با اهداف حفاظتی دقیق تا مواردی است که امکان استفاده پایدار از چشم‌انداز را فراهم می‌کند، استفاده کردیم. تصدیق می شود که برخی از PA ها ممکن است از آن زمان ایجاد شده باشند و به روز نشده باشند، و برخی از آنها گزارش نشده اند. علاوه بر این، نه وجود و نه نوع شناسی PA ها نمی تواند مدیریت و حفاظت موثر را تضمین کند. PA با وضعیت “گزارش نشده” و “پیشنهاد” از تجزیه و تحلیل حذف شدند. فقط PA های زمینی گنجانده شدند. همان فیلترهای ذکر شده در بالا برای PAهای چین اعمال شد. کره شمالی به دلیل فقدان داده ها در مورد PA ها از تحلیل های ما حذف شد.
مجموعه داده WDPA شامل چند ضلعی های PA همپوشانی با واریانس در دسته های تعیین است. برای جلوگیری از شمارش مضاعف، لایه [ 26 ] را حل کردیم تا چند ضلعی های همپوشانی را جمع آوری کنیم. اینها در مجموع به 40380 PA منجر شد. این لایه به WGS_1984_Eckert_IV پیش بینی شد، که یک طرح با مساحت مساوی است که هنگام مقایسه مناطق یا تخمین تعداد ویژگی ها در واحد سطح استفاده می شود و دارای میانگین اعوجاج زاویه ای بسیار کم است [ 27 ، 28 ]. بر اساس این لایه، چندین شطرنجی با وضوح 700 × 700 متر تولید کردیم که برای همه آنالیزهای بعدی مورد استفاده قرار گرفت.

2.3. مناطق

در این مطالعه، یک مرز به مرزهای جغرافیایی تثبیت شده سیاسی یک ملت اشاره دارد و پاسگاه های فرامرزی آنهایی هستند که در سراسر مرزهای بین المللی در یک حایل از پیش تعریف شده 125 کیلومتری از این مرزها قرار دارند. بافر بر اساس نتایج Thornton و همکاران تعیین شد. (2020) [ 21 ] و Kamath (2020) [ 20 ] مطالعات، که روند کاهشی را در نسبت پاسگاه های دور از مرز، تا 125 کیلومتر گزارش کردند. علاوه بر این، مناطق حائل برای هیچ کشور آسیایی که با آسیا مرز مشترک دارند ایجاد نشد.
برای کشورهای محصور در خشکی، یک حائل داخلی ایجاد شد. برای کشورهای آسیایی دارای خطوط ساحلی، یک حائل خارجی برای مرزهای همه کشورهای مجاور اعمال شد و از ایجاد حائلی در منطقه خط ساحلی که با سایر کشورها مرز مشترک ندارد، اجتناب کرد.
برای نشان دادن مناطق داخلی کشور، یک لایه به استثنای منطقه مرزی بافر ایجاد شد. مجموعه داده PA به بافر (که از این به بعد “لایه مرزی” نامیده می شود) و به لایه ای که بافر را حذف می کند (که از این به بعد “لایه داخلی” نامیده می شود، بریده شد.
سپس لایه هایی را تولید کردیم که مربوط به سطح عمومی، مرزی و داخلی است. هر کدام متمایز و بدون تمایز کشورها تولید شدند.
پس از ایجاد حائل 125 کیلومتری از مرزهای کشور، 72 درصد از محدوده مورد مطالعه مربوط به محدوده «داخلی» و 28 درصد منطقه «مرز» است. منطقه مورد مطالعه نیز بر اساس طبقه بندی جغرافیایی، بین «قاره» و «جزایر» با استفاده از ابزار تقاطع طبقه بندی شد.
تجزیه و تحلیل های آماری شرح داده شده در زیر به طور جداگانه برای هر لایه انجام شد.

2.4. تجزیه و تحلیل اتصال

اتصال ساختاری شبکه پاس های آسیایی با استفاده از FRAGSTATS v4.2.1 [ 29 ] محاسبه شد. FRAGSTATS یک نرم افزار تجزیه و تحلیل الگوی فضایی است که برای تعیین کمیت ساختار (یعنی ترکیب و پیکربندی) مناظر با گنجاندن بیش از 80 معیار مختلف [ 30 ] طراحی شده است، و بنابراین این نرم افزار جامع ترین ابزار برای اندازه گیری اتصال منظر ساختاری است.
ما 9 معیار مختلف چشم انداز را انتخاب کردیم که می تواند به بهترین وجه ارتباط منطقه مورد مطالعه ما را در سطوح مختلف اندازه گیری و کمیت کند: (1) درصد چشم انداز (PLAND)، (2) توزیع منطقه وصله (AREA_AM)، (3) شعاع پچ چرخش (GYRATE_AM)، (4) تراکم لبه (ED)، (5) نمایه وصله منظره (LPI)، (6) چگالی وصله (PD)، (7) تعداد وصله ها (NP)، (8) شاخص اتصال (CONNECT) و (9) شاخص مجاورت (PROX) ( جدول 1 ). CONNECT و PROX در سه شعاع مختلف مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند: 10، 20، و 30 کیلومتر. این مقادیر در رابطه با توانایی های پراکندگی متوسط ​​اکثریت بزرگ گونه های زمینی [ 31 ] انتخاب شدند. برای ارزیابی نرمال بودن توزیع باقیمانده ها از آزمون شاپیرو ویلک استفاده شد.
برای کاهش محدودیت‌های معیارهای جداسازی، که از فاصله‌های نزدیک‌ترین همسایه که از تکه‌های درون مرز چشم‌انداز محاسبه می‌شوند استفاده می‌کنند [ 30 ]، از آستانه/مقیاس‌های مختلف برای این معیارها استفاده کردیم. علاوه بر این، PROX برای رفع این محدودیت ایجاد شد، و اندازه و نزدیکی همه وصله‌هایی را که لبه‌های آنها در شعاع جستجوی مجموعه‌ای از پچ کانونی قرار دارند، در نظر می‌گیرد [ 30 ].
تجزیه و تحلیل اتصال در چهار سطح انجام شد: (1) منطقه ای، (2) طبقه بندی جغرافیایی، (3) کشورها، و (4) تجزیه و تحلیل منطقه ای. تجزیه و تحلیل منطقه ای به مقایسه بین مرزها و مناطق داخلی کشورها بر اساس بافر 125 کیلومتری اشاره دارد. تجزیه و تحلیل طبقه بندی جغرافیایی تفاوت بین جزایر آسیایی و آسیای قاره ای را ارزیابی کرد. علاوه بر این، مجموعه ای از مقایسه ها بین کشورها و مناطق انجام شد.
از آنجایی که داده‌ها به طور معمول توزیع نمی‌شدند، ما از آزمون رتبه‌بندی علامت‌دار Wilcoxon ناپارامتریک برای ارزیابی تفاوت‌ها در مقیاس منطقه‌ای (بین مناطق داخلی و مرزی) و مقیاس‌های جغرافیایی (بین جزایر و مناطق قاره‌ای) استفاده کردیم. برای ارزیابی مقوله های منطقه ای از آزمون کروسکال والیس بر اساس رتبه استفاده شد. آزمون های آماری در R v 1.3 [ 32 ] انجام شد.

2.5. ارزیابی مناطق مقرون به صرفه (CEZs).

CEZ های شناسایی شده توسط یانگ و همکاران. (2020) برای تعیین توزیع CEZها بین مناطق مورد مطالعه و تجزیه و تحلیل پوشش آنها توسط شبکه PAs موجود استفاده شد [ 33 ]. تجزیه و تحلیل ها می توانند برای تعیین شکاف های فعلی و اولویت مناطق مقرون به صرفه برای استقرار آینده خدمت کنند.
پیروی از یانگ و همکاران. [ 33 ]، ما مناطق اولویت حفاظتی (CPZs) را با همپوشانی نه طرح مختلف، از جمله مناطق کلیدی تنوع زیستی [ 34 ]، مناطق بوم گردی بحران [ 35 ]، نقاط داغ تنوع زیستی [ 36 ]، مناطق پرندگان بومی [ 37 ]، Areas Key [ 37 ]، تعریف کردیم. ]، مراکز تنوع گیاهی [ 39 ]، جهانی 200 بوم منطقه [ 40 ]، و مناظر جنگلی دست نخورده [ 33 ، 41 ] ( شکل 2)). ثانیاً، این مناطق به سه دسته طبقه‌بندی شدند: مناطق اولویت حفاظتی سطح 1 (CPZ) که مناطق تحت پوشش سه یا چند الگو را نشان می‌دهند. سطح 2 CPZ برای کسانی که تحت دو قالب هستند. و سطح 3 CPZ برای آنهایی که فقط توسط یک طرح پوشش داده می شوند [ 33 ]. متعاقباً، لایه مناطق کم تأثیر [ 42 ] برای شناسایی CPZ ها تحت سطوح پایین تأثیر انسانی که بیشتر مناطق مقرون به صرفه (CEZ) نامیده می شوند، پوشانده شد [ 33 ]. بنابراین، CEZ1 مناطقی با سه یا بیشتر الگو در مناطق کم تأثیر، CEZ2 آنهایی که دارای دو طرح در مناطق کم تأثیر بودند، و CEZ3 مناطقی با یک الگو و مناطق کم تأثیر بودند.
مساحت ها و نسبت ها با استفاده از آمار Zonal [ 26 ] محاسبه شد. ما نسبت هر نوع CEZ در هر منطقه را در رابطه با کل مساحت محاسبه شده (نوع CEZ به منطقه / مساحت کل CEZs)، نسبت هر نوع CEZ در هر منطقه با هر منطقه (CEZs نوع به منطقه / منطقه) محاسبه کردیم. منطقه)، و رابطه هر نوع CEZ با مساحت هر نوع CEZ (نوع CEZ بر اساس منطقه/مساحت کل نوع CEZ). پس از آزمایش توزیع نرمال با آزمون Shapiro Wilk، از آزمون t دو نمونه‌ای جفت‌نشده برای مقایسه مناطق (داخلی و مرزی)، و از آزمون ANOVA برای مقایسه سطوح مختلف CEZs استفاده شد.

3. نتایج

3.1. تجزیه و تحلیل منطقه ای: مناطق داخلی در مقابل مناطق مرزی

مقدار اراضی زمینی تعیین شده به عنوان پاسگاه در نواحی مرزی دوبرابر منطقه داخلی (به ترتیب 6/7 و 5/3 درصد) است. نتایج متفاوتی هنگام گنجاندن کشورها یا هنگام تجزیه و تحلیل منطقه بدون تفکیک کشورها یافت شد، اگرچه متریک CONNECT در مرزها بیشتر از منطقه داخلی در هر دو تجزیه و تحلیل بود.
در سطح منطقه ای، بدون احتساب مرزهای کشور، تمام معیارهای اتصال مقادیر بالاتری در منطقه داخلی داشتند به جز متریک CONNECT که در مرزها بالاتر بود. متریک CONNECT برای مناطق مرزی بیشتر از مناطق داخلی کشورها در هر 3 شعاع بود (10 کیلومتر داخلی: 0.06 در مقابل مرز: 0.09٪؛ 20 کیلومتر داخلی: 0.13٪ در مقابل مرز: 0.22٪؛ و 30 کیلومتر داخلی: 0.22٪. ٪ در مقابل مرز: 0.36٪. PLAND، NP، PD، LPI، ED، AREA_AM و GYRATE_AM مقادیر بالاتری را در ناحیه داخلی ارائه کردند ( پیوست B ، جدول A2 ).
در مقابل، در سطح کشورها، GYRATE_AM، CONNECT و AREA_AM به طور قابل توجهی بین مرزها و منطقه داخلی تفاوت داشتند. میانگین متریک AREA_AM در منطقه داخلی به طور قابل توجهی بالاتر از مرزها بود (داخلی: 1,465,461 هکتار؛ مرز = 432,202 هکتار، p = 0.048) ( شکل 3 A). در مقابل، GYRATE_AM، نشان دهنده فاصله بین هر سلول در پچ و مرکز پچ، در مرزها بیشتر از ناحیه داخلی بود (داخلی: 21 کیلومتر؛ مرز: 24 کیلومتر، p <0.014) ( شکل 3 B). همچنین تفاوت معنی داری در متریک CONNECT PAs بین منطقه داخلی و مرزی وجود داشت ( 0.011 = p ، 0.018 = p ، p= 0.23، به ترتیب) در تمام شعاع های ارزیابی شده (10، 20، و 30 کیلومتر) ( شکل 3 G). معیارهای CONNECT برای مناطق مرزی دو یا بیشتر از نتایج در مناطق داخلی بود. کمترین نتیجه CONNECT 3.06 درصد برای مناطق داخلی در شعاع 10 کیلومتری و 11.58 درصد بالاترین نتیجه بود که در شعاع 30 کیلومتری در منطقه مرزی یافت شد. سایر معیارها بین مرزها و مناطق داخلی در داخل مرزهای کشورها تفاوت معنی‌داری نداشتند ( 05/0p >).

3.2. تجزیه و تحلیل طبقه بندی جغرافیایی: جزایر در مقابل قاره

جزایر 5.6٪ از منطقه مورد مطالعه را تشکیل می دهند، در حالی که خشکی های قاره ای 94.4٪ را تشکیل می دهند. LPI (قاره: 0.05٪؛ جزیره: 0.14٪، p <0.001)، ED (قاره: 0.002 در مقابل جزیره: 0.03، p <0.001) و PLAND (قاره: 0.15٪ در مقابل جزیره 0.64٪، p = 0.0 ) از PA به طور قابل توجهی برای جزایر بالاتر بود ( شکل 3 C، D، F). برای معیارهای تجمع، PD همچنین سطوح بالاتری را برای جزایر نشان داد ( 0.0012 = p ) ( پیوست C ، شکل A1 ).
به طور کلی، در سطح کشور، بالاترین PROX و LPI PA در منطقه جزایر داخلی یافت شد ( شکل 3 D). با این حال، در سطح قاره، PROX در منطقه مرزی بالاتر بود ( شکل 3 H). در سطح کشور، هیچ مدرکی مبنی بر تفاوت در CONNECT در آستانه شعاع های مختلف بین مرزهای قاره و جزیره وجود نداشت ( p > 0.05؛ شکل 3 G).

3.3. تحلیل منطقه ای

چندین معیار اتصال (PLAND، NP، ED، LPI، و PROX برای 3 شعاع) تفاوت های قابل توجهی را بین مناطق نشان داد ( شکل 4 ). آسیای شرقی میانگین PLAND (0.7٪) در مقایسه با آسیای مرکزی (میانگین: 0.03٪، 0.015 = p )، جنوبی (میانگین: 0.06٪، 0.015 = p )، جنوب شرقی (0.35٪، 0.043 = p ) و آسیای غربی به طور قابل توجهی بالاتر بود. (0.02٪، p = 0.004). در مقابل، آسیای غربی دارای کمترین PLAND PA (میانگین: 0.02٪) بود که در مقایسه با جنوب شرقی ( p = 0.009) و روسیه ( p = 0.037) نیز به طور قابل توجهی کمتر بود ( شکل 4 A).
آسیای شرقی بالاترین NP را در منطقه نشان داد (میانگین: 530.3، p <0.05)، که به طور قابل توجهی با آسیای مرکزی، جنوب شرقی، جنوبی و غربی متفاوت بود ( شکل 4 C). ED در آسیای شرقی (میانگین: 0.035، m/ha، p <0.05) بالاتر از ED در قفقاز، مرکزی، جنوبی و آسیای غربی بود. ED روسیه (میانگین 0.01 متر در هکتار، p <0.05) نیز به طور قابل توجهی بالاتر از جنوب آسیا بود ( شکل 4 B). آسیای شرقی LPI قابل توجهی بالاتری (میانگین: 0.26٪، p <0.05) نسبت به آسیای مرکزی، جنوبی و غربی نشان داد ( شکل 4 D).
آسیای غربی میانگین PROX قابل توجهی پایین تری (~2.9، p <0.05) نسبت به آسیای شرقی (~182.4) برای 3 شعاع نشان داد. آسیای شرقی و قفقاز مناطقی بودند که بالاترین میانگین PROX را داشتند (به ترتیب 182 و 96.3) ( شکل 4 E,F).

3.4. تجزیه و تحلیل در سطح کشور

به طور کلی، میانگین اتصال کشورهای آسیایی 8.85 درصد بود (CONNECT برای آستانه های 10، 20 و 30 کیلومتری به ترتیب 6.49، 8.89 درصد و 11.16 درصد بود). در مقیاس ملی، بالاترین سطوح CONNECT در بوتان، لبنان و برونئی دارالسلام یافت شد ( شکل 5 G). قرقیزستان کشوری با بالاترین معیار CONNECT در منطقه داخلی بود، در حالی که برای اکثر کشورها (77.5٪) در مرزها بالاتر بود. بیشتر کشورها سطوح پایینی از اتصال ساختاری را نشان دادند ( شکل 6 ). تنها پنج کشور (12.5٪) برای آستانه 10 کیلومتری برای لایه عمومی، بیش از 10٪ CONNECT ارائه کردند، و هنگام استفاده از شعاع 30 کیلومتری، تنها پنج کشور (12.5٪) کشورها بیش از 30٪ CONNECT داشتند. علاوه بر این، 40٪ از کشورها دارای شاخص CONNECT 0-2٪ در 30 کیلومتر ( شکل 5).ز).
بوتان همچنین بالاترین PROX (میانگین برای 3 شعاع: 4079)، و همچنین چین (میانگین: 1248) و تایلند (میانگین: 545) را به نمایش گذاشت. قابل توجه است که PROX برای فیلیپین در منطقه داخلی این کشور در بین پنج بالاترین مقدار است، اما مرزی در میان پایین‌ترین مقادیر است (داخلی: 167؛ مرز: 0). مقادیر پایین PROX نیز در افغانستان و امارات متحده عربی یافت شد ( شکل 5 H).
منطقه داخلی چین بالاترین سطح GYRATE_AM (343.7 کیلومتر) را داشت که ده برابر بیشتر از میانگین برای همه کشورها (34 کیلومتر) بود ( شکل 5 A). چین همچنین دارای LPI بالاتر (1.6٪) در مقایسه با سایر کشورها (میانگین: 0.05٪) است. بوتان (75.3 کیلومتر)، میانمار (66.8 کیلومتر)، و تاجیکستان (56.9 کیلومتر) نیز دارای GYRATE_AM بالا هستند، به ویژه در منطقه مرزی خود ( شکل 5 E).
بیش از 25% از کل PLAND پاس در آسیا از پنج کشور (اندونزی، چین، ژاپن، فدراسیون روسیه و فیلیپین) تشکیل شده است که عمدتاً از منطقه داخلی آنها تشکیل شده است ( شکل 5 D). ژاپن، اندونزی و کره جنوبی بالاترین سطوح ED (به ترتیب 0.23 متر در هکتار، 0.1 متر در هکتار، 0.08 متر در هکتار ) و PD (0.001، 0.0001، 0.0006 عدد در هر 100 هکتار) را داشتند . ). در مقابل، لبنان و قطر در کنار AREA_AM (به ترتیب 147 هکتار، 98 هکتار) کمترین سطوح را برای ED، PD، LPI، و PLAND (مقدار صفر) نشان دادند. بالاترین AREA_AM در چین، میانمار، تاجیکستان و بوتان یافت شد ( شکل 5 B). در حالی که 70 درصد از کل NP مربوط به ژاپن، کره جنوبی و فدراسیون روسیه است ( شکل 5 F).

3.5. ارزیابی مناطق مقرون به صرفه (CEZs) بر اساس مناطق

به طور متوسط، بیش از یک سوم از منطقه مورد مطالعه با هر یک از سه سطح CEZ (داخلی: 26.5٪ و مرز: 8.99٪) مطابقت دارد. پوشش CEZ در رابطه با مساحت هر منطقه مورد مطالعه مشابه بود (داخلی: 37.4٪، مرز: 30.76٪، متناسب با هر منطقه منطقه). با این حال، تنها 15.04٪ از CEZ ها در منطقه مورد مطالعه (داخلی: 10.7٪، مرز: 4.4٪) تحت تعیین PAs بودند. هنگامی که به CEZ ها تحت تعیین PA در داخل مرز و کشور محاسبه شده به عنوان نسبت کل منطقه تحت CEZ نگاه می کنیم، هیچ تفاوت قابل توجهی بین مناطق مرزی و داخلی (داخلی: 18.1٪، مرز: 17.4٪ میانگین، p . > 0.05).
CEZ3 بیش از نیمی از CEZ پیشنهادی (57.9٪) را نشان داد و 82.8٪ از CEZ3 در منطقه داخلی کشورها بود. با این حال، تنها 10.5٪ از CEZ3 تحت حفاظت PAs در منطقه مورد مطالعه قرار داشتند. CEZ1 بالاترین تعیین PA (23.5٪) را هنگامی که متناسب با منطقه تحت پوشش آن تجزیه و تحلیل شد، ارائه کرد.
هنگام تجزیه و تحلیل هر نوع CEZ با کل مساحت CEZ، تقریباً نسبت مساوی از CEZ1 در مرزها و منطقه داخلی (مرز: 8.98٪، داخلی: 8.47٪) وجود داشت. در مقابل، CEZ2 (داخلی: 29/18 درصد و مرزی: 32/6 درصد) و CEZ3 (داخلی: 0/48 درصد، مرز: 95/9 درصد) در داخل کشورها بیشتر از مناطق مرزی بودند. با این حال، هنگام مقایسه هر نوع CEZ با مساحت هر منطقه مورد مطالعه، CEZ1 در مرزها CEZ1 در منطقه داخلی را دو برابر کرد (داخلی: 4.24٪ و مرز: 10.94٪). برخلاف آنچه در CEZ3 یافت شد (داخلی: 24.03٪ و مرز: 12.12٪). CEZ2 در هر دو منطقه مشابه بود (داخلی: 9.16٪ و مرز: 7.70٪).

4. بحث

مطالعه ما نشان داد که بیشتر PAها در آسیا از نظر ساختاری به هم متصل نیستند. با این حال، سطوح بالاتری از اتصال هنگام مقایسه منطقه مرزی کشورها با مناطق داخلی آنها شناسایی شد. علاوه بر این، به نظر نمی‌رسد که مناطق دارای اولویت زیست‌محیطی به‌عنوان PA مورد هدف و تعیین قرار نگرفته باشند، زیرا پوشش مناطق مقرون‌به‌صرفه توسط مناطق حفاظت‌شده در آسیا کم بود. این مناطق فرصتی برای گسترش شبکه پاسگاه ها و در نتیجه افزایش اتصال زیستگاه برای حیات وحش در آسیا است.

4.1. مناطق مرزی داخلی در مقابل کشورها

ما تراکم قابل توجهی بالاتری از PAهای واقع در امتداد مرزها نسبت به منطقه داخلی پیدا کردیم، که پارادایم PA های “بالا و دور” را تایید می کند، که در آن PA ها تمایل دارند در مناطق دور از مراکز بزرگ جمعیتی و در ارتفاعات بالا توزیع شوند [ 22 ]. اتصال ساختاری بالاتر در سراسر مناطق مرزی می تواند با سطوح بالاتر اتصال بین پاسگاه ها در شعاع های آزمایش شده مرتبط باشد.
تراکم بالاتر پاسگاه ها و اتصال ساختاری بالاتر در مناطق مرزی بینشی از پتانسیل اقدام هماهنگ برای افزایش اتصال در منطقه ارائه می دهد. تقویت یک تلاش مشترک حفاظتی امکان شناسایی مناطق دارای اولویت را در مقیاس بزرگتر فراهم می کند. فرصتی برای استفاده بهینه از منابع اقتصادی است. به عنوان مثال، مطالعه هزینه حفاظت و تهدیدات تنوع زیستی در حوضه مدیترانه نشان داد که یک طرح حفاظتی کاملاً هماهنگ در حوضه مدیترانه می تواند 45 درصد از هزینه کل یک طرح ناهماهنگ را صرفه جویی کند [ 43 ]. به طور مشابه، آلن و همکاران. (2019) دریافتند که یک رویکرد حفاظتی مشترک در رودخانه نیل 34 درصد از هزینه ها را صرفه جویی می کند [ 44 ]]. با این وجود، طرح‌های بزرگ مقیاس و تعیین TBPA می‌تواند به دلیل نیازهای پیچیده‌تر ارتباطی و مدیریتی به دلیل زبان‌ها، فرهنگ‌ها، مذاهب، برنامه‌های سیاسی، حکومت و نهادهای مختلف، هزینه‌ها و زمان معاملات را افزایش دهد و به طور بالقوه می‌تواند به ضرر محلی باشد. جوامع [ 43 ، 45 ]. از این رو، مکانیسم TBPA توصیه می شود که به عنوان یک استراتژی مدیریت بالقوه در نظر گرفته شود که با هر زمینه خاص سازگار است، نه به عنوان یک استراتژی موثر مطلق [ 46 ]. موفقیت همکاری منطقه‌ای نیز به گنجاندن استراتژی‌ها و برنامه‌های محلی، کمتر متمرکز و ادغام‌تر در بافت محلی بستگی دارد [ 17 ، 47 ].

4.2. اتصال در سطح منطقه: جزایر در مقابل قاره

جزایر درصد پوشش PAهای بالاتر، یکپارچگی و اتصال بالاتر در میان پاسگاه های نسبتاً گسترده و انزوای کمتری نسبت به آسیای قاره ای داشتند. Mouillot و همکاران، 2020 همچنین گزارش دادند که پوشش PA در جزایر بالاتر از پوشش جهانی است، اگرچه تفاوت زیادی بین جزایر وجود دارد. ناهمگونی پوشش حفاظتی در میان جزایر ممکن است با آب و هوا، تنوع زبانی، تراکم جمعیت انسانی و توسعه مرتبط باشد [ 48 ].
بیشتر جزایر از منطقه مورد مطالعه در مجمع الجزایر مالایی (دریایی جنوب شرقی آسیا) رخ داده است. برونئی دارالسلام جزیره ای با بالاترین اتصال ساختاری بود، در حالی که اندونزی دارای بالاترین سطح اتصال و در نتیجه پتانسیل حفاظتی بالا بود. بخش‌هایی از این منطقه قبلاً توسط The Heart of Borneo محافظت می‌شود، که نمونه‌ای از حفاظت فرامرزی بین برونئی دارالسلام، اندونزی و مالزی است که در سال 2007 تأسیس شد [ 49 ]. این ابتکار پتانسیل محدود کردن تکه تکه شدن بیشتر جنگل‌ها و بازیابی اتصال مناطق حفاظت شده را دارد، اگرچه اثربخشی آن به دلیل حکمرانی شکننده، همکاری ناکافی فرامرزی و پروژه‌های توسعه‌ای مانند زیرساخت‌ها و کشاورزی مورد تردید قرار گرفته است. 50 ].]. با این حال، سطوح بالای اتصال ساختاری نشان می دهد که این تلاش حفاظتی فراملی می تواند نقشی در حفظ موثر اتصال در بورنئو داشته باشد.

4.3. اتصال در سطح منطقه ای و کشوری

ما دریافتیم که به طور کلی تنها 9.06٪ از پاسگاه ها از نظر ساختاری در سراسر آسیا به هم متصل بودند. سطوح بسیار پایین اتصال چشم انداز بین پاسگاه ها در آسیا (پنج برابر کمتر از اتصال در اقیانوسیه و قاره آمریکا [ 51 ]) نیز قبلاً توسط وارد و همکاران گزارش شده است. (2020) و ساورا و همکاران. (2019) گزارش تقریباً 5.2٪ اتصال PA در آسیا در سال 2018 [ 8 ]]. با این حال، مقایسه عددی آن با نتایج ما امکان‌پذیر نیست، زیرا نویسندگان روش‌ها و معیارهای مختلفی را برای محاسبه اتصال اعمال کردند. یافته‌های ما نشان داد که غرب آسیا کمترین پوشش PA و سطوح بالای جداسازی PA را داشت. در مقابل، آسیای شرقی بالاترین سطح پوشش PA و خوشه ای از تکه های بزرگتر را نشان داد که مربوط به مقادیر بالای ارائه شده در ژاپن و چین است. آسیای مرکزی کمترین تعداد PA را با سطوح بالایی از انزوا به نمایش گذاشت. اگرچه روسیه بالاترین پوشش PA را ارائه کرد، سطوح اتصال نسبتاً پایین بود. سانتینی و همکاران (2016) گزارش کرد که مناطق حفاظت شده کشورهای بزرگتر در آسیا بر خلاف کشورهای آسیایی کوچکتر از اتصال بسیار پایینی برخوردار بودند. 52]. تعداد و درصد بالای مساحت تحت پوشش مناطق حفاظت شده در آسیای جنوب شرقی به تعداد پاسگاه های طبیعی در اندونزی مربوط می شود، در حالی که مقادیر مجاورت تنوع بالایی را بین کشورهای این منطقه نشان می دهد و در اکثر کشورها مانند تایلند، کامبوج، زیاد است. فیلیپین، اندونزی و مالزی، اما در تیمور شرقی بسیار پایین است. سطح پایین انزوا در قفقاز نیز مشهود بود، منطقه ای که به عنوان کانون تنوع زیستی فهرست شده است [ 53 ]، اما همچنین به عنوان یک «جزیره زیست محیطی» [ 36 ] در نظر گرفته می شود. همه اینها فرصت برای اقدام مشترک حفاظتی در سطح چشم انداز و منطقه ای و اهمیت بهبود اتصال در سطح قاره را برجسته می کند.
درصد PAهای مرتبط ساختاری تنوع بالایی را در کشورهای آسیایی نشان می‌دهد. به عنوان مثال، بوتان بیشترین اتصال ساختاری و نزدیکی پاسگاه ها و کمترین تکه تکه شدن را نشان داد. همانطور که در قانون اساسی آن الزامی شده است، حداقل 60٪ از کشور باید تحت پوشش جنگل باقی بماند [ 54 ] و تقریبا 50٪ از قلمرو بوتان به عنوان PA تعیین شده است [ 55 ].
تجزیه و تحلیل های ما نشان داد که چین نزدیکی زیادی بین پاسگاه ها و سطح پایینی از تکه تکه شدن دارد. به طور مشابه، میانمار همسایه نیز سطح پایینی از تکه تکه شدن و سطوح بالایی از تداوم زیستگاه بین مناطق حفاظت شده را نشان داد، که نشان دهنده شبکه گسترده و بسیار قابل عبور از مناطق حفاظت شده بین دو کشور است. گزارش شده است که شبکه پاس های چین نقش بالقوه مهمی در اتصال ساختاری قاره ای دارد، با این حال تلاش های فعلی و در عین حال بیشتر برای افزایش اتصال PA چین با کشورهای همسایه مطلوب است [ 52 ]. به عنوان مثال، برای گونه هایی مانند قورباغه خاردار غول پیکر ( Quasipaa spinosa )، بهبود اتصال در جنوب چین و چین ویتنام می تواند نشان دهنده پناهگاه بحرانی باشد [ 56 ]].
در غرب آسیا، لبنان و قطر کمترین پوشش PA را در قلمرو خود داشتند در حالی که عربستان سعودی، امارات متحده عربی، عراق و قطر دارای شاخص PROX صفر بودند که نشان دهنده سطوح بالای ایزوله PA در شعاع های آزمایش شده است. جالب توجه است، اگرچه لبنان تنها 2.18 درصد از خاک خود را با تعداد کمی پاسگاه حفاظت می‌کرد، تحلیل‌های ما نشان داد که پاسگاه‌های این کشور در اتصال ساختاری امتیاز بالایی کسب کرده‌اند.

4.4. مناطق مقرون به صرفه (CEZ)

به طور کلی، نسبت پایینی از CEZ های تحت حفاظت PA ها (~ 15٪) وجود دارد، که نشان می دهد هنوز مناطق اولویت زیادی وجود دارد که هنوز باید محافظت شوند. طرح های مورد استفاده برای طبقه بندی CEZ ها با هدف اولویت بندی بودجه محدود حفاظت [ 57 ]، نه به طور خاص برای توصیه مناطق برای ایجاد PA ها [ 58 ]. در سال 2012، تحلیلی از پوشش پاسگاه‌ها گزارش داد که علی‌رغم افزایش مساحت پاسگاه‌ها، میزان مناطق حفاظت شده که مناطق اولویت‌دار (مناطق مهم پرندگان و اتحاد برای مکان‌های انقراض صفر) را پوشش می‌دهند، از سال 1950 به شدت کاهش یافته است، به این معنی که مناطق حفاظت شده در منطقه ایجاد نشده‌اند. سایت های مهم برای حفاظت از گونه ها [ 59 ].
یافته‌های ما نشان داد که اکثر مناطق CEZ3، که نشان‌دهنده مناطق تحت پوشش یک الگوی جهانی تنوع زیستی (یعنی مناطق کلیدی تنوع زیستی) هستند و به‌عنوان «منطقه کم تأثیر انسانی» شناسایی شده‌اند، در منطقه داخلی قرار دارند. این نوع CEZ ها نیز کمترین سطح پوشش PA را داشتند. در مقابل، بسیاری از مناطق CEZ1، مربوط به بالاترین اولویت برای مناطق حفاظت از تنوع زیستی که توسط سه یا چند الگوی جهانی تنوع زیستی شناسایی شده به عنوان “منطقه کم تاثیر انسانی” پوشش داده شده است، در مناطق مرزی قرار داشتند، به ویژه هنگام ارزیابی آن در رابطه با مساحت هر منطقه مورد مطالعه تعداد بالای CEZ1 را می توان به این واقعیت مرتبط دانست که حدود 82 درصد از نقاط حساس مرزی در سراسر جهان برای گونه های آسیب پذیر فرامرزی، به ویژه 5 درصد غنی ترین بخش های مرزی، در آسیا یافت شدند [ 11 ].]. اگرچه CEZ1 بالاترین پوشش PA را هنگام تجزیه و تحلیل متناسب با منطقه تحت پوشش خود ارائه کرد، اما تعیین آن هنوز کم است. بنابراین، درک نیاز و هدف گسترش مناطق حفاظت شده جهانی، مرزها فرصت بیشتری برای ایجاد یا گسترش مناطق حفاظت شده در مناطق با بالاترین اولویت برای حفاظت از تنوع زیستی است.
ترکیب CEZ ها با اقدامات اتصال، امکان شناسایی مناطق با اهمیت اکولوژیکی بالا با هزینه سرمایه گذاری کمتر را فراهم می کند، که همچنین اتصال PA را افزایش می دهد، به عنوان مثال، از طریق ایجاد TBPAs.

4.5. مفاهیم حفاظت

در این بخش، ما به دنبال ارائه بینش هایی هستیم که فراتر از معیارهای تحقیقاتی است و ممکن است تصمیم گیری برای مدیریت حفاظت را تسهیل کند.
علیرغم گسترش پوشش PA ها، وضعیت مؤلفه اتصال هدف 11 آیچی نامشخص است و فاقد یک هدف قابل سنجش بدون هیچ شاخص خاصی است [ 60 ]. ظرفیت ناکافی در علم، همکاری، قانون گذاری و نظارت نیز اجرای آن را محدود می کند [ 61 ]. چارچوب جهانی تنوع زیستی پس از سال 2020 باید شامل اهداف روشن تر، انعطاف پذیرتر و جاه طلبانه تر با مسیرهای تعریف شده برای دستیابی به آنها باشد که در حال حاضر تنها به 8.85 درصد از مناطق حفاظت شده آسیایی به صورت ساختاری مرتبط محدود شده است.
تجزیه و تحلیل فضایی ما پوشش کم CEZs توسط PAها در آسیا را نشان داد، به این معنی که PA ها تمایل دارند در مکان های کمتر مهم برای حفاظت از گونه ها قرار بگیرند [ 59 ]. این نیاز به قرار دادن/گسترش بهتر PA های آینده را برجسته می کند. مهمتر از همه، سایر اقدامات موثر حفاظتی مبتنی بر منطقه [ 62 ]، که به عنوان «مناطق تعریف شده جغرافیایی غیر از مناطق حفاظت شده، تعریف شده برای دستیابی به نتایج مثبت حفاظت از تنوع زیستی با عملکردها و خدمات اکوسیستم مرتبط و همچنین فرهنگی، معنوی، اجتماعی-اقتصادی، و موارد دیگر به صورت محلی است. ارزش های مربوطه» [ 51]، می تواند فرصتی برای اطمینان از دستیابی به اتصال گسترده تر از طریق هدف قرار دادن مناطق دارای اولویت زیست محیطی فراهم کند. علاوه بر این، حتی اگر مناطق حفاظت شده در مناطق با اولویت بالا قرار نگرفته باشند، حفظ اتصال آنها یک جنبه کلیدی برای حفظ جمعیت با تغییر محدوده آنها با در نظر گرفتن تغییرات کاربری زمین و سناریوهای تغییرات آب و هوایی است.
طرح‌های توسعه زیرساختی در منطقه، مانند ابتکار کمربند و جاده (BRI)، چالشی را در جهت حفظ اتصال چشم‌انداز موجود، که در حال حاضر در سطح قاره پایین است، نشان می‌دهد. به عنوان یکی از بزرگترین پروژه های زیربنایی در جهان، BRI شامل 71 کشور [ 63 ] است و به دنبال ارتقای ارتباط اقتصادی قاره های آسیا، اروپا و آفریقا است. جاده‌ها و راه‌آهن‌ها عامل مستقیم تکه‌تکه شدن چشم‌انداز، افزایش مرگ‌ومیر حیات وحش، جابجایی، تخریب زیستگاه و تغییر پویایی جمعیت هستند [ 64 ]، [ 65 ]. به عنوان مثال، Kaszta و همکاران. (2020) تأثیر پنج تحول بزرگ در میانمار را پیش بینی کرد که منجر به کاهش 36 درصدی اتصالات چشم انداز می شود.66 ].
با توجه به پتانسیل بالای سرزمین های مرزی برای امنیت اتصال، TBPA ها می توانند فرصتی را برای حفظ اتصال علی رغم تکه تکه شدن مستقیم ایجاد شده توسط پروژه زیرساختی فراهم کنند. آنها می توانند فراتر از هدف اکولوژیکی خود رفته و به عنوان وسیله ای برای ایجاد صلح استفاده شوند [ 67 ]. اگر TBPA ها به درستی طراحی شوند، می توانند تنش ها و احتمال درگیری های خشونت آمیز را کاهش دهند. به عنوان مثال، هند و پاکستان در مرزها نسبت به منطقه داخلی، PAهای ارتباطی بالاتری داشتند، که نشان می دهد منطقه هند و پاکستان پتانسیل اتصال فرامرزی را دارد [ 68 ].]. مطالعه رابطه بین TBPAها با اختلافات بین دولتی نظامی شده نشان داد که کشورهایی که اختلافات بین دولتی نظامی شده را تجربه کردند، به جز مناقشات کشنده، بیشتر از سایر کشورهای مرزی مستعد ایجاد TBPA بودند [ 67 ]. با این حال، استراتژی فعلی راه اندازی TBPA در آسیا بر روابط صلح آمیزتر بین کشورهای همسایه متمرکز شده است [ 67 ].
ارزیابی ما نشان داد که ارتباط بیشتر مناطق مرزی نسبت به داخل کشورها وجود دارد. به همان اندازه مهم است که اکثر CEZ ها در داخل مرزهای کشورهای آسیایی یافت می شوند، اما تعداد CEZ هایی با بالاترین سطح اولویت در داخل مرزها نسبت به منطقه داخلی شهرستان وجود دارد، به خصوص هنگام ارزیابی منطقه هر منطقه مورد مطالعه. این بینش ها فرصت های قابل توجهی را برای اتصال پاس های آسیا از طریق همکاری های چند ملیتی مانند TBPA ها نشان می دهد. تحقیقات بیشتر در مورد گسترش استراتژیک شبکه PA که اتصال را هدف قرار می دهد، از جمله اتصال عملکردی، پویایی جمعیت، تغییرات در نیازهای اتصال بسته به اکوسیستم، تجزیه و تحلیل تغییر کاربری زمین، حکمرانی، تراکم جمعیت انسانی و عوامل اجتماعی-اقتصادی مورد نیاز است.

5. نتیجه گیری ها

در حالی که PA ها یک ابزار حفاظتی ضروری باقی می مانند، آنها باید برای رسیدن به اهداف حفاظتی و حفظ عملکرد اکولوژیکی خود متصل شوند [ 6 ، 69 ، 70 ]]). ما متوجه شدیم که تنها 9.06٪ از پاسگاه‌ها در سراسر آسیا از نظر ساختاری برای تجزیه و تحلیل متوسط ​​کشور (متریک CONNECT) به هم متصل هستند و ارتباط بیشتر پاسگاه‌ها در مناطق مرزی نسبت به داخل کشورهای آسیایی وجود دارد. جزایر به طور قابل‌توجهی میانگین مساحت پچ، شاخص مجاورت، و شاخص بزرگ‌ترین وصله بالاتری را نشان دادند که نشان‌دهنده یکپارچگی و اتصال بیشتر نسبت به منطقه قاره‌ای است. نکته مهم این است که اکثر CEZ ها در منطقه داخلی هستند، اما تعداد بیشتری CEZ با بالاترین سطح اولویت در مرزهای کشورهای آسیایی وجود دارد. علاوه بر این، پوشش کم CEZ توسط پاس ها، نیاز به قرارگیری بهتر پاسگاه های آینده و سایر تلاش های حفاظتی مبتنی بر منطقه را برای اطمینان از دستیابی به نتایج اتصال گسترده تر و مقیاس منطقه ای نشان می دهد.

پیوست اول

جدول
جدول A1. فهرست کشورها و مناطق شامل منطقه مورد مطالعه.

ضمیمه B

جدول
جدول A2. تجزیه و تحلیل تمام معیارها برای لایه‌هایی که مرزهای کشور را در نظر نمی‌گیرند، به‌ویژه لایه‌های عمومی، منطقه داخلی و منطقه مرزی.

پیوست ج

Ijgi 11 00408 g0a1 550
شکل A1. مقایسه PD در مقیاس منطقه ای (مرزهای کشورهای آسیایی و مناطق داخلی). نقطه ها نقطه داده ای را نشان می دهند که به طور قابل توجهی با مشاهدات دیگر متفاوت است.

منابع

  1. سبالوس، جی. ارلیش، روابط عمومی؛ Dirzo, R. نابودی بیولوژیکی از طریق ششمین انقراض دسته جمعی در حال انجام که توسط تلفات و کاهش جمعیت مهره داران علامت گذاری شده است. Proc. Natl. آکادمی علمی USA 2017 ، 114 ، E6089–E6096. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ][ نسخه سبز ]
  2. کارک، اس. تولوچ، ا. گوردون، ا. مازور، تی. Bunnefeld، N.; لوین، ن. همکاری فرامرزی: کلید پازل حفاظت. Curr. نظر. محیط زیست حفظ کنید. 2015 ، 12 ، 12-24. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  3. کنوانسیون تنوع زیستی متن کنوانسیون 2016. در دسترس آنلاین: https://archive.ph/Wrde7 (در 11 ژوئیه 2022 قابل دسترسی است).
  4. دبیرخانه کنوانسیون تنوع زیستی. Convention on Biological Diversity: Year in Review 2010. مونترال، کانادا، 2011. در دسترس آنلاین: https://cbd.int/kb/record/notification/1642?Subject=CBD (در 11 ژوئیه 2022 قابل دسترسی است).
  5. دبیرخانه کنوانسیون تنوع زیستی. چشم انداز جهانی تنوع زیستی 5 – خلاصه ای برای سیاست گذاران. مونترال، کانادا، 2020. در دسترس آنلاین: https://www.cbd.int/gbo5 (در 11 ژوئیه 2022 قابل دسترسی است).
  6. UNEP-WCMC؛ IUCN. گزارش سیاره حفاظت شده UNEP-WCMC: کمبریج، انگلستان؛ IUCN: Gland، سوئیس، 2016. [ Google Scholar ]
  7. CBD. چارچوب جهانی جدید برای مدیریت طبیعت تا سال 2030: اولین پیش نویس تفصیلی توافقنامه آغاز شد. بیانیه مطبوعاتی. 2021. در دسترس آنلاین: https://archive.ph/mNVcd (در 11 ژوئیه 2022 قابل دسترسی است).
  8. ساورا، اس. برتزکی، بی. باستین، ال. باتیستلا، ال. ماندریچی، ا. Dubois, G. روندهای جهانی در ارتباط با مناطق حفاظت شده از 2010 تا 2018. Biol. حفظ کنید. 2019 ، 238 ، 108183. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ]
  9. برنامه زیست محیطی سازمان ملل. مرزها 2017—مسائل نوظهور نگرانی های زیست محیطی ; برنامه محیط زیست سازمان ملل: نایروبی، کنیا، 2017. [ Google Scholar ]
  10. تورنتون، دی اچ. پستانداران فرامرزی شاخه، LC در قاره آمریکا: عدم تقارن در حفاظت، انعطاف پذیری تغییرات آب و هوا را به چالش می کشد. غواصان. توزیع کنید. 2019 ، 25 ، 674-683. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  11. میسون، ن. وارد، م. واتسون، JEM؛ ونتر، او. Runting، RK فرصت ها و چالش های جهانی برای حفاظت فرامرزی. نات. Ecol. تکامل. 2020 ، 4 ، 694-701. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  12. فرهادی نیا، ام اس; روسترو-گارسیا، اس. فنگ، ال. کملر، جی اف. اسپالتون، ا. شوتسوا، ای. خروزیان، آی. الدعیس، م. جی، جی. Macdonald، DW گربه‌های بزرگ در سرزمین‌های مرزی: چالش‌ها و پیامدهای حفاظت فرامرزی پلنگ‌های آسیایی. Oryx 2021 ، 55 ، 452-460. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  13. Scheffers، BR; Pecl، G. آزار و اذیت، حفاظت یا نادیده گرفتن تنوع زیستی تحت تغییرات آب و هوا. نات. صعود چانگ. 2019 ، 9 ، 581-586. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  14. یانگ، ی. رن، جی. لی، دبلیو. هوانگ، ز. لین، AK; گاربر، PA; مک.؛ یی، اس. مومبرگ، اف. گائو، ی. و همکاران شناسایی اولویت‌های حفاظت فرامرزی در کانون تنوع زیستی چین و میانمار: پیامدهایی برای مناطق کوهستانی فقیر از داده گلوب. Ecol. حفظ کنید. 2019 , 20 , e00732. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  15. بروکس، TM; میترمایر، RA; دا فونسکا، GAB؛ گرلاخ، جی. هافمن، ام. Lamoreux، JF; Mittermeier، CG; Pilgrim, JD; رودریگز، اولویت های جهانی حفاظت از تنوع زیستی ASL. Science 2006 ، 313 ، 58-61. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  16. تیتلی، MA; بوچارت، SHM; جونز، VR؛ ویتینگهام، ام جی; ویلیس، SG نابرابری های جهانی و مرزهای سیاسی حفاظت از طبیعت را تحت تغییرات آب و هوا به چالش می کشد. Proc. Natl. آکادمی علمی USA 2021 , 118 , e2011204118. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  17. پلامتر، ای جی; کوجیراکوینجا، دی. تروز، ای. اویونجی، آی. Rainer, H. حفاظت فرامرزی در چشم انداز بزرگتر Virunga: اهمیت آن برای گونه های چشم انداز. Biol. حفظ کنید. 2007 ، 134 ، 279-287. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  18. سلیر، SAJ; اسلوتو، آر. بلک مور، ا. Trouwborst، A. چالش های قانونی مدیریت فرامرزی حیات وحش در سطح جمعیت: مورد یک جمعیت فیل سه جانبه در آفریقای جنوبی. J. Int. Wildl. قانون سیاست 2016 ، 19 ، 101-135. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  19. بالدی، جی. تکسیرا، م. مارتین، OA; Grau، HR; Jobbágy، EG Opportunities موجب توزیع جهانی مناطق حفاظت شده می شود. PeerJ 2017 ، 2017 ، e2989. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ][ نسخه سبز ]
  20. کامات، V. حفاظت فراتر از مرزها: تحلیل فضایی مناطق حفاظت شده برای حفاظت فرامرزی در آسیا. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه آکسفورد، آکسفورد، بریتانیا، 2020. [ Google Scholar ]
  21. تورنتون، دی. شعبه، ال. موری، دی. توزیع و اتصال مناطق حفاظت شده در قاره آمریکا حفاظت فرامرزی را تسهیل می کند. Ecol. Appl. 2020 , 30 , e02027. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ]
  22. ونتر، او. ماگراچ، ا. اوترام، ن. کلاین، سی. پوسینگام، اچ. دی مارکو، ام. واتسون، جی. تعصب در مکان منطقه حفاظت شده و اثرات آن بر آرزوهای بلند مدت کنوانسیون های تنوع زیستی. حفظ کنید. Biol. 2017 ، 32 ، 127-134. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ]
  23. بخش آمار دبیرخانه سازمان ملل متحد. کدهای استاندارد کشور یا منطقه سازمان ملل برای استفاده آماری (M49). 1999. در دسترس آنلاین: https://archive.ph/PGD3T (در 11 ژوئیه 2022 قابل دسترسی است).
  24. کرفت، اچ. جتز، دبلیو. چارچوبی برای تعیین مناطق زیست جغرافیایی بر اساس توزیع گونه‌ها. J. Biogeogr. 2010 ، 37 ، 2029-2053. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  25. UNEP-WCMC. نقشه مناطق حفاظت شده جهان، سپتامبر 2020. 2020. در دسترس آنلاین: https://archive.ph/uJ7qJ (در 11 ژوئیه 2022 قابل دسترسی است).
  26. ESRI. ArcGIS Desktop ESRI: Redlands، CA، USA، 2019. [ Google Scholar ]
  27. کانترز، اچ. Decleir, F. The World in Perspective, A Directory of World Map Projections ; Wiley: Hoboken، NJ، ایالات متحده، 1989. [ Google Scholar ]
  28. جنی، بی. شاوریچ، بی. آرنولد، ND; مارستون، BE; Preppernau، CA راهنمای انتخاب پیش‌بینی‌های نقشه برای نقشه‌های جهان و نیمکره. در انتخاب طرح ریزی نقشه ; Springer: Cham, Switzerland, 2017; صص 213-228. [ Google Scholar ]
  29. مک گریگال، ک. کوشمن، SA; Ene, E. FRAGSTATS v4: Spatial Pattern Analysis Program for Category and Continuous Maps ; برنامه نرم افزار کامپیوتری تولید شده توسط نویسندگان در دانشگاه ماساچوست. دانشگاه ماساچوست: Amherst، MA، ایالات متحده آمریکا، 2012. [ Google Scholar ]
  30. مکگاریگال، کی. فراگستاتز. در Fragstats ؛ دانشگاه ماساچوست: Amherst، MA، ایالات متحده آمریکا، 2015; ص 1-182. [ Google Scholar ]
  31. سانتینی، ال. دی مارکو، ام. ویسکونتی، پی. بایزرو، دی. بویتانی، ل. Rondinini، C. همبستگی های اکولوژیکی فاصله پراکندگی در پستانداران خشکی. هیستریکس 2013 ، 24 ، 181-186. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  32. RStudio-Team، RStudio: توسعه یکپارچه برای R. PBC، بوستون، MA، ایالات متحده آمریکا. 2020. در دسترس آنلاین: https://www.rstudio.com/ (در 26 اکتبر 2020 قابل دسترسی است).
  33. یانگ، آر. کائو، ی. هو، اس. پنگ، کیو. وانگ، ایکس. وانگ، اف. Tseng، T.-H. یو، ال. کارور، اس. Convery، I.; و همکاران اولویت های مقرون به صرفه برای گسترش مناطق حفاظت شده زمینی جهانی: تعیین اهداف جهانی و ملی پس از 2020 علمی Adv. 2020 ، 6 ، eabc3436. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  34. IUCN. استاندارد جهانی برای شناسایی مناطق کلیدی تنوع زیستی . نسخه 1.0; IUCN: Gland، سوئیس، 2016. [ Google Scholar ]
  35. واتسون، جی. جونز، KR; فولر، آر. دی مارکو، ام. سیگان، دی بی. بوچارت، SH; آلن، جی. مکدونالد مدن، ای. ونتر، O. نابرابری های پایدار بین نرخ های اخیر تبدیل زیستگاه و حفاظت و پیامدهای آن برای اهداف حفاظت جهانی آینده. حفظ کنید. Lett. 2016 ، 9 ، 413-421. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  36. مایرز، ن. میترمایر، RA; Mittermeier، CG; دا فونسکا، GAB؛ کنت، جی. نقاط داغ تنوع زیستی برای اولویت‌های حفاظت. طبیعت 2000 ، 403 ، 853-858. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  37. استاترزفیلد، ای جی. کراسبی، ام جی. لانگ، ای جی. Wege، DC; Rayner، AP مناطق پرندگان بومی جهان: اولویت‌ها برای حفاظت از تنوع زیستی . سری حفاظت از حیات پرندگان؛ BirdLife International: کمبریج، بریتانیا، 1998. [ Google Scholar ]
  38. ایکن، جی. بنون، ال. بروکس، تی. داروال، WRT؛ فیشپول، LDC; فاستر، ام. ناکس، دی. لانگهامر، پی. ماتیکو، پ. رادفورد، ای. و همکاران مناطق کلیدی تنوع زیستی به عنوان اهداف حفاظت از سایت. BioScience 2004 ، 54 ، 1110-1118. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  39. دیویس، SD; هیوود، وی اچ. هررا-مک براید، او. ویلا-لوبوس، جی. همیلتون، ای. مراکز تنوع گیاهی: راهنما و استراتژی برای حفاظت از آنها . واحد انتشارات IUCN: کمبریج، انگلستان، 1997. [ Google Scholar ]
  40. اولسون، دی.م. Dinerstein, E. The Global 200: A Representation Approach to Conservation of the Earth’s Ecolandsly Valuted Ecore. حفظ کنید. Biol. 1998 ، 12 ، 502-515. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  41. پوتاپوف، پ. یاروشنکو، آ. توروبانوا، اس. دوبینین، ام. لاستادیوس، ال. تیس، سی. آکسنوف، دی. اگوروف، آ. یسیپووا، ی. گلوشکوف، آی. و همکاران نقشه برداری از مناظر جنگلی دست نخورده جهان با سنجش از دور. Ecol. Soc. 2008 ، 13 ، 51. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ نسخه سبز ]
  42. جیکوبسون، AP; ریجو، جی. Tait، A.; بیلی، JEM مناطق جهانی با تاثیر کم انسانی (“مناطق کم تاثیر”) و تکه تکه شدن جهان طبیعی. علمی نسخه 2019 ، 9 ، 14179. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  43. کارک، اس. لوین، ن. Grantham، HS; پوسینگهام، همکاری HP بین کشور و در نظر گرفتن هزینه ها، کارایی برنامه ریزی حفاظت را در حوزه مدیترانه افزایش می دهد. Proc. Natl. آکادمی علمی ایالات متحده آمریکا 2009 ، 106 ، 15368-15373. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  44. آلن، جی آر. لوین، ن. جونز، KR; عبدالله، س. هونگو، جی. هرموسو، وی. کارک، اس. پیمایش پیچیدگی های حفاظت هماهنگ در امتداد رودخانه نیل. علمی Adv. 2019 ، 5 ، eaau7668. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  45. مک کالوم، جی دبلیو. واسیلیویچ، م. Cuthill، I. ارزیابی مزایای مناطق حفاظت شده فرامرزی: بررسی پرسشنامه در قاره آمریکا و کارائیب. جی. محیط زیست. مدیریت 2015 ، 149 ، 245-252. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  46. Trillo-Santamaría، J.-M.; Paül, V. مناطق حفاظت شده فرامرزی به عنوان ابزار ایده آل؟ تجزیه و تحلیل ذخیره‌گاه بیوسفر فرامرزی Gerês-Xurés سیاست کاربری زمین 2016 ، 52 ، 454-463. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  47. رودریگز، جی پی. تابر، AB; دازاک، پ. سوکومار، آر. والادارس-پادوآ، سی. پادوآ، اس. آگویر، LF; مدلین، RA; آکوستا، ام. آگویر، AA; و همکاران جهانی شدن حفاظت: نمایی از جنوب Science 2007 , 317 , 755-756. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  48. مولو، دی. ولز، ال. مایر، ای. ماسون، ا. هیکس، سی سی; مولونی، جی. Troussellier، M. همبستگی جهانی پوشش زمینی و دریایی توسط مناطق حفاظت شده در جزایر. نات. اشتراک. 2020 ، 11 ، 4438. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  49. WWF. بیانیه قلب بورنئو 2007. در دسترس آنلاین: https://archive.ph/razYO (در 11 ژوئیه 2022 قابل دسترسی است).
  50. لیو، جی. یونگ، دی ال. چوی، سی.-ای. گیبسون، L. مرزهای فرامرزی: یک اولویت در حال ظهور برای حفاظت از تنوع زیستی. Trends Ecol. تکامل. 2020 ، 35 ، 679-690. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ]
  51. وارد، م. ساورا، اس. ویلیامز، بی. رامیرز-دلگادو، جی پی. عرفه دلماو، ن. آلن، جی آر. ونتر، او. دوبوا، جی. Watson، JEM فقط ده درصد از شبکه جهانی منطقه حفاظت شده زمینی از نظر ساختاری از طریق زمین دست نخورده به هم متصل است. نات. اشتراک. 2020 ، 11 ، 4563. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ]
  52. سانتینی، ال. ساورا، اس. Rondinini, C. اتصال شبکه جهانی مناطق حفاظت شده. غواصان. توزیع کنید. 2016 ، 22 ، 199-211. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  53. Marchese، C. نقاط مهم تنوع زیستی: میانبری برای یک مفهوم پیچیده تر. گلوب. Ecol. حفظ کنید. 2015 ، 3 ، 297-309. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  54. پادشاه بوتان. تدوین قانون اساسی پادشاهی بوتان ؛ مجمع ملی بوتان: تیمفو، بوتان، 2008. [ Google Scholar ]
  55. UNEP-WCMC. نمایه مناطق حفاظت شده برای بوتان از پایگاه داده جهانی مناطق حفاظت شده. 2021. در دسترس آنلاین: https://archive.ph/Re7f9 (در 11 ژوئیه 2022 قابل دسترسی است).
  56. لو، ز. وانگ، ایکس. یانگ، اس. چنگ، ایکس. لیو، ی. هو، جی. ترکیب پاسخ‌های مناسب بودن زیستگاه و اتصال به تغییرات آب و هوایی برای یک قورباغه بومی آسیای شرقی. جلو. زول. 2021 ، 18 ، 14. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  57. والدرون، ا. Mooers، AO; میلر، دی سی; Nibbelink، N.; ردینگ، دی. کوهن، تی اس; رابرتز، جی تی. Gittleman، JL هدف قرار دادن بودجه جهانی حفاظت برای محدود کردن کاهش فوری تنوع زیستی. Proc. Natl. آکادمی علمی ایالات متحده آمریکا 2013 ، 110 ، 12144-12148. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  58. Gownaris، NJ; سانتورا، سی ام؛ دیویس، جی بی. Pikitch، EK Gaps در حفاظت از مناطق مهم اقیانوسی: یک متاآنالیز فضایی از ده طرح جهانی نقشه برداری. جلو. مارس Sci. 2019 ، 6 ، 650. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ نسخه سبز ]
  59. بوچارت، SHM; شارلمن، JPW; ایوانز، MI; کوادر، اس. آریکو، اس. آرینایتوه، جی. بالمن، م. بنون، لس آنجلس؛ برتزکی، بی. بزانسون، سی. و همکاران حفاظت از مکان‌های مهم برای تنوع زیستی به دستیابی به اهداف جهانی حفاظت کمک می‌کند. PLoS ONE 2012 ، 7 ، e32529. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  60. واتسون، JEM؛ عزیزم، ای. ونتر، او. مارون، ام. والستون، جی. پوسینگام، اچ. دادلی، ن. هاکینگ، ام. بارنز، ام. بروکس، تی. بولدر اکنون برای مناطق حفاظت شده به علم نیاز است. حفظ کنید. Biol. 2016 ، 30 ، 243-248. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  61. چاندرا، ا. Idrisova، A. کنوانسیون تنوع زیستی: بررسی چالش ها و فرصت های ملی برای اجرا. تنوع زیستی حفظ کنید. 2011 ، 20 ، 3295-3316. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  62. دادلی، ن. جوناس، اچ. نلسون، اف. پریش، جی. Pyhälä، A. استولتون، اس. Watson، JE نقش اساسی سایر اقدامات موثر حفاظتی مبتنی بر منطقه در دستیابی به اهداف حفاظتی جسورانه بزرگ. گلوب. Ecol. حفظ کنید. 2018 , 15 , e00424. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  63. پورتال کمربند و جاده پورتال کمربند و جاده: پروفایل ها. 2021. در دسترس آنلاین: https://eng.yidaiyilu.gov.cn/ (دسترسی در 11 ژوئیه 2022).
  64. مک دونالد، DW; Bothwell، HM; Kaszta، Ż. خاکستر، ای. بولونگون، جی. برنهام، دی. Can، Ö.E. Campos-Arceiz، A.; چانا، پی. کلمنتز، GR; و همکاران مدل‌سازی زیستگاه در مقیاس چندگانه، اولویت‌های حفاظت فضایی را برای پلنگ‌های ابری سرزمین اصلی ( Neofelis nebulosa ) شناسایی می‌کند. غواصان. توزیع کنید. 2019 ، 25 ، 1639–1654. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  65. فرهادی نیا، ام اس; ماهشواری، ع. نواز، م. آمبارلی، اچ. گریتسینا، MA; کوشکین، MA; روزن، تی. هینسلی، ا. Macdonald، DW Belt and Road Initiative ممکن است منابع جدیدی برای تجارت غیرقانونی حیات وحش در گوشتخواران بزرگ ایجاد کند. نات. Ecol. تکامل. 2019 ، 3 ، 1267-1268. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ]
  66. Kaszta، Ż. کوشمن، SA; هتون، اس. ناینگ، اچ. برنهام، دی. مک‌دونالد، دویچه وله شبیه‌سازی تأثیر ابتکار «کمربند و جاده» و دیگر تحولات مهم در میانمار بر یک گربه سفیر، پلنگ ابری، سحابی نئوفلیس. Landsc. Ecol. 2020 ، 35 ، 727-746. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  67. بارکت، ک. لوجالا، پ. Rød، JK حفاظت فرامرزی و اختلافات بین ایالتی نظامی. جغرافیای سیاسی 2014 ، 42 ، 1-11. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  68. ماهشواری، ع. تسهیل درگیری در آسیا با پارک های صلح پلنگ برفی. Science 2020 , 367 , 1203. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  69. Magris، RA; آندرلو، م. Pressey, RL; مولو، دی. دالونگویل، ای. ژاکوبی، MN; Manel, S. ذخایر دریایی از نظر زیستی نماینده و به خوبی به هم پیوسته، پایداری تنوع زیستی را در برنامه ریزی حفاظت افزایش می دهد. حفظ کنید. Lett. 2018 , 11 , e12439. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  70. احمدی، م. فرهادی نیا، ام اس; کوشمن، SA; همامی، محمدرضا; نظامی بلوچی، ب. جوکار، اچ. Macdonald، DW گونه ها و فضا: تجزیه و تحلیل شکاف ترکیبی برای هدایت برنامه ریزی مدیریت مناطق حفاظت شده Landsc. Ecol. 2020 ، 35 ، 1505-1517. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
Ijgi 11 00408 g001 550
شکل 1. وسعت منطقه مورد مطالعه با بافر مرزی 125 کیلومتر (سبز روشن) اعمال شده برای هر کشور در منطقه مورد مطالعه (قاره آسیا). PA در مناطق داخلی کشورها (آبی تیره) و PA در مناطق مرزی (سبز تیره).
Ijgi 11 00408 g002 550
شکل 2. توزیع CEZها در وسعت منطقه مورد مطالعه با حائل مرزی 125 کیلومتر (سبز روشن) اعمال شده برای هر کشور. CEZ1 (صورتی روشن)، CEZ2 (سبز روشن) و CEZ3 (آبی روشن) توسط PA های موجود کشف شده اند و برای گسترش PA امکان پذیر هستند. PA های موجود در هر CEZ با رنگ های تیره تر نشان داده شده اند. PA ها (زرد) نشان دهنده PA های فعلی واقع در خارج از CEZ ها هستند.
Ijgi 11 00408 g003a 550 Ijgi 11 00408 g003b 550
شکل 3. مقایسه هشت معیار مختلف اتصال در مقیاس منطقه ای (مرزهای کشورهای آسیایی و مناطق داخلی؛ ( A – F ) و مقیاس های جغرافیایی (جزایر آسیایی و مناطق قاره ای؛ ( G , H ). نقطه ها نقطه داده ای را نشان می دهند که تفاوت قابل توجهی با سایر مشاهدات دارد.
Ijgi 11 00408 g004 550
شکل 4. تجزیه و تحلیل منطقه ای معیارهای مختلف چشم انداز. ( الف ) درصد چشم انداز (PLAND); ( B ) تراکم لبه (ED); ( سی ) تعداد وصله ها (NP); ( D ) بزرگترین شاخص پچ (LPI); ( E ) شاخص مجاورت (PROX) در شعاع 10 کیلومتری؛ ( F ) PROX در شعاع 30 کیلومتری.
Ijgi 11 00408 g005a 550 Ijgi 11 00408 g005b 550
شکل 5. تجزیه و تحلیل معیارهای اتصال در سطح کشور. ( الف ) میانگین شعاع چرخش وصله وزنی (GYRATE_AM)؛ ( ب ) مساحت وصله میانگین وزن شده (AREA_AM)؛ ( ج ) تراکم لبه (ED); ( D ) درصد چشم انداز (PLAND); ( E ) بزرگترین شاخص پچ (LPI)؛ ( F ) تعداد وصله ها (NP); ( G ) شاخص اتصال (CONNECT) 30 کیلومتر; ( H ) شاخص مجاورت (PROX) 30 کیلومتر.
Ijgi 11 00408 g006 550
شکل 6. اتصال مناطق حفاظت شده در سطح کشور، با استفاده از متریک CONNECT در آستانه 20 کیلومتری، در مرز و ناحیه داخلی هر کشور در منطقه مورد مطالعه.

مقالات داخلی و بین المللی

مطالب مرتبط ...

5 نظرات

دیدگاهتان را بنویسید