در این مطالعه، مدل‌های دسترسی و تخصیص مکان در GIS برای بهبود برنامه‌ریزی فضایی و پایداری محیطی خدمات بهداشتی در المدینه المنوره ادغام شده‌اند. این ادغام یک چارچوب برنامه ریزی را به منظور بررسی کارایی تخصیص فضایی خدمات بهداشتی و ایجاد جایگزین هایی با پیشنهاد یک سرویس فعال یا بهبود یک سرویس موجود فراهم می کند. برای دستیابی به این اهداف، دسترسی به حوزه خدماتی در تحلیل شبکه‌های خدمات سلامت مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت که به هشت نوع بیمارستان‌های دولتی، بیمارستان‌های تخصصی، واحدهای بهداشتی، مراکز درمانی، بیمارستان‌ها، مجتمع‌های درمانگاهی، مرکز هلال احمر، و امکانات آمبولانس، با فواصل زمانی (5 دقیقه – 10 دقیقه – 15 دقیقه) برای دسترسی به محدوده های پوشش، و مدل تخصیص مکان بر اساس مدل حداکثر پوشش در مدت زمان پاسخگویی بیش از 15 دقیقه مورد استفاده قرار گرفت. و در حال حاضر قادر به پاسخگویی به نیازهای جمعیت خود نیست. نیاز فعلی به خدمات بهداشتی و درمانی به بیست و چهار نقطه شامل دو بیمارستان دولتی، سه بیمارستان تخصصی، دو مرکز بهداشت، سه مرکز آمبولانس، چهار بیمارستان، سه مجتمع درمانگاه، چهار واحد بهداشت و سه مرکز هلال احمر رسیده است. نتایج این مطالعه نشان داد که توزیع ضعیف خدمات بهداشتی و درمانی المدینه المنوره از دسترسی ضعیف به مناطق تحت پوشش خدمات بهداشتی رنج می برد و در حال حاضر قادر به پاسخگویی به نیازهای جمعیت خود نیست. نیاز فعلی به خدمات بهداشتی و درمانی به بیست و چهار نقطه شامل دو بیمارستان دولتی، سه بیمارستان تخصصی، دو مرکز بهداشت، سه مرکز آمبولانس، چهار بیمارستان، سه مجتمع درمانگاه، چهار واحد بهداشت و سه مرکز هلال احمر رسیده است. نتایج این مطالعه نشان داد که توزیع ضعیف خدمات بهداشتی و درمانی المدینه المنوره از دسترسی ضعیف به مناطق تحت پوشش خدمات بهداشتی رنج می برد و در حال حاضر قادر به پاسخگویی به نیازهای جمعیت خود نیست. نیاز فعلی به خدمات بهداشتی و درمانی به بیست و چهار نقطه شامل دو بیمارستان دولتی، سه بیمارستان تخصصی، دو مرکز بهداشت، سه مرکز آمبولانس، چهار بیمارستان، سه مجتمع درمانگاه، چهار واحد بهداشت و سه مرکز هلال احمر رسیده است.

کلید واژه ها

برنامه ریزی شهری ، خدمات بهداشتی ، دسترسی ، مدل های مکان-تخصیص ، سیستم های اطلاعات جغرافیایی ، کارایی و برابری توزیع فضایی

1. مقدمه

در سال‌های اخیر ارزیابی و برنامه‌ریزی خدمات سلامت در مقیاس منطقه‌ای و شهری به دلیل تأثیر آشکار آن بر توسعه انسانی که مستلزم عملکرد کارآمد است، مورد توجه گسترده‌ای قرار گرفته است که به شهر کمک می‌کند تا عملکرد و فعالیت‌های خود را با موفقیت انجام دهد [ 1 ] [ 2 ]. ] [ 3 ] [ 4]. افزایش بهره وری خدمات بهداشتی و درمانی و ایجاد محیط مسکونی توسعه یافته بر توسعه اقتصادی تأثیر دارد. تقاضا برای برنامه‌ریزی منطقی و قابل دسترس مراقبت‌های بهداشتی توجه گسترده‌ای از سوی محققان، برنامه‌ریزان، سازمان‌های دولتی، به ویژه با روند جهانی رشد گسترده جمعیت، افزایش بیماری‌ها و تخریب محیط‌زیست را به خود جلب کرده است. مشکلات انتخاب مکان های خدمات بهداشتی به طور فزاینده ای در جامعه بشری قابل توجه شده است [ 5 ] [ 6 ] که مانع رشد اقتصادی و همچنین افزایش نرخ مرگ و میر در برخی از شهرهای در حال توسعه می شود. فناوری درمان و تجهیزات پزشکی برای اکثر بیمارستان‌ها ممکن است به دلیل اقتصاد توسعه نیافته پاسخگوی تقاضا نباشد [ 7 ]]. بنابراین، تکمیل خدمات بهداشتی و درمانی اساسی باید در شهرها به عنوان یک عنصر حیاتی در مدیریت استراتژیک در اولویت قرار گیرد.

ادغام مدل‌های تخصیص مکان و دسترسی، چارچوبی را برای بررسی استفاده از خدمات بهداشتی و ایجاد گزینه‌های جایگزین برای پیشنهاد خدمات مؤثر یا بهبود خدمات بهداشتی فراهم می‌کند [ 8 ]. دسترسی به خدمات بهداشتی نشان دهنده سهولت نسبی است که با آن می توان به خدمات بهداشتی از یک مکان خاص دسترسی داشت [ 9 ] [ 10 ]. عوامل زیادی ممکن است بر دسترسی به خدمات سلامت تأثیر بگذارند، مانند در دسترس بودن خدمات بهداشتی در منطقه (عرضه)، اندازه جمعیت در منطقه (تقاضا)، موانع جغرافیایی بین عرضه و تقاضا، و موارد دیگر [ 11 ].

تخصیص تعادل فضایی خدمات عمومی یک رویکرد مؤثر برای به حداکثر رساندن رفاه اجتماعی از طریق تخصیص منطقی منابع عمومی است [ 12 ]. نحوه تعادل عدالت و کارایی گام مهمی برای دستیابی به تعادل فضایی در توزیع منابع خدمات عمومی است [ 13 ].]. با این حال، در بسیاری از شرایط در طول فرآیند توسعه شهر، مقامات مربوطه تمایل بیشتری به تمرکز بر برابری یا کارایی در مراحل معینی از توسعه با در نظر گرفتن سطح توسعه اجتماعی و اقتصادی داشتند. بازتوزیع جغرافیایی خدمات بهداشتی و درمانی رویکردی ضروری برای اصلاح عدم تخصیص نادرست منابع خدماتی است. علاوه بر این، تبدیل تخصیص بیمارستان‌های دولتی از تغییرات فضایی نسبتاً شدید به تعادل متوسط ​​در برخی از حوزه‌ها در سال‌های اخیر مانند برنامه‌ریزی، مدیریت و جغرافیا [ 14 ] [ 15 ] [ 16 ] تبدیل شده است.

بسیاری از مطالعات [ 17 ] [ 18 ] امکان سنجی مطالعات تحلیل مکان در خدمات برنامه ریزی شهری و منطقه ای را اثبات کرده اند. یکی از مهمترین این ابزارها مدلسازی کمی برای تحلیل دسترسی و تخصیص مکان است. تجزیه و تحلیل دسترسی و مطالعات مدل‌سازی تخصیص مکان، مقایسه فضایی و کمی را برای ارزیابی کارایی تصمیم‌های برنامه‌ریزی محلی قبلی و کار برای ایجاد جایگزین‌هایی برای پیشنهاد سیستم‌های خدماتی کارآمدتر یا بهبود سیستم‌های موجود فراهم می‌کند، جایی که تصمیمات برنامه‌ریزی محلی مسئولانه اتخاذ شده توسط دولت‌ها یا رهبران محلی اغلب از ایده آل فاصله دارند.

این یک واقعیت شناخته شده است که خدمات اولیه مراقبت های بهداشتی به دلیل دسترسی ضعیف جغرافیایی نمی تواند به اکثریت جمعیت برسد، مگر اینکه از مدل های مکان-تخصیص کمی و GIS استفاده شود. گسترش شهری، توسعه زیرساخت‌ها و تغییرات در تراکم جمعیت بر توزیع فضایی خدمات بهداشتی تأثیر می‌گذارد و چالش‌های فوق استفاده از خدمات بهداشتی مؤثر را دشوارتر می‌کند [ 19 ].

محققان علایق زیادی در مطالعات خدمات بهداشتی دارند. برخی از آنها علاقه مند به برجسته سازی الگوی توزیع جغرافیایی خدمات بهداشتی و درمانی و سپس ارزیابی این الگو از طریق مطالعه ویژگی های ذینفعان و تحلیل موانع موثر بر کارایی این خدمات و انتخاب مکان و تأثیر مکان بر انواع مختلف هستند. امکانات پزشکی [ 20 ] [ 21 ]. بنت [ 22 ] و فیلیپس [ 23 ]، در میان دیگران، انتخاب مکان و تأثیر مکان بر امکانات پزشکی مختلف را مورد بحث قرار دادند. روند دیگر مربوط به توزیع فضایی خدمات سلامت در رابطه با نرخ رشد جمعیت و تکامل تعداد مراکز خدمات بهداشتی بود.24 ]. گرایش سوم مربوط به استفاده از برخی نظریه ها برای ارزیابی توزیع خدمات بهداشتی مانند نظریه مکان مرکزی و مدل های مکان یابی تسهیلات برای بهبود دسترسی به خدمات و دستیابی به کارایی اقتصادی توزیع بود [ 25 ]. دیگران علاقه مند به مطالعه مدل در دسترس بودن منطقه ای [ 26 ]، مدل های چگالی هسته، [ 27 ]، مدل گرانشی [ 28 ] و مدل های منطقه تجمع [ 29 ] بودند. علاوه بر این، برخی به استفاده از مدل‌های تخصیص مکان مبتنی بر GIS [ 30 ] [ 31 ] [ 32 ] [ 33 ] و تحلیل و محاسبه فضایی [ 34 ] – [39 ]. علاوه بر این، ساخت یا بهبود مدل‌های تخصیص مکان-تخصیص چندهدفه سلسله مراتبی، تصادفی، رقابتی و سایر مدل‌های پیچیده در دهه گذشته مورد توجه بسیاری از برنامه‌ریزان قرار گرفته است [ 31 ] [ 32 ] [ 40 ] [ 41 ] [ 42 ] 43 ].

یکی از مهم ترین مطالعات در مورد دسترسی، مطالعه عبدالقادر [ 44 ] در مورد استفاده از GIS در تعیین تفاوت در دسترسی به خدمات بهداشتی در جده است. این مطالعه به تجزیه و تحلیل منطقه دسترسی به خدمات در تجزیه و تحلیل شبکه جاده در محیط GIS پرداخت. فرانسیسکو و همکاران [ 45 ] مطالعه در مورد امکان دسترسی عادلانه به خدمات بهداشتی در Extremadura (اسپانیا)، که شبکه و تجزیه و تحلیل فضایی را برای ارزیابی و راهنمایی تصمیمات در مورد دسترسی به خدمات بهداشتی مورد بررسی قرار داد. و پیتر و همکاران [ 46] مطالعه برنامه ریزی خدمات اضطراری با استفاده از سیستم های اطلاعات جغرافیایی بر اساس تحلیل دسترسی جغرافیایی. این مطالعه روش تجزیه و تحلیل منطقه دسترسی به خدمات را در تجزیه و تحلیل شبکه جاده در محیط GIS مورد بررسی قرار داد.

مطالعه رودزی و فینی [ 47 ] در مورد توسعه مدل‌های دسترسی برای به حداکثر رساندن منطقه خدمات کلی با استفاده از ایستگاه‌های آتش نشانی در جاکارتا، اندونزی، که در آن مطالعه با روشی سروکار داشت که تجزیه و تحلیل منطقه دسترسی به خدمات را در تجزیه و تحلیل توسعه می‌دهد. شبکه های جاده ای در محیط GIS برای به حداکثر رساندن منطقه خدمات و همچنین مطالعه هونادی [ 48 ] در مورد اندازه گیری دسترسی به مراکز مراقبت های بهداشتی اولیه در ژوهانسبورگ، که در آن مطالعه دسترسی به مراکز مراقبت های بهداشتی اولیه در یک منطقه شهری را با استفاده از روش شناسی بررسی کرد. برای تجزیه و تحلیل منطقه دسترسی به خدمات در تجزیه و تحلیل شبکه های جاده ای در محیط GIS.

در مورد مطالعات مربوط به تخصیص مکان، مطالعه ای توسط رحمان و اسمیت [ 8 ] در مورد استفاده از مدل های تخصیص مکان در برنامه ریزی توسعه خدمات سلامت در کشورهای در حال توسعه وجود دارد. این مطالعه به مناسب بودن مدل‌های تخصیص مکان برای طراحی سیستم‌های مراقبت بهداشتی و اهمیت آن در ارتباط با مشکلات توسعه کلی در آن کشورها و مطالعه گوستاوو [ 49 ] پرداخت.] بر روی مدل‌های تخصیص مکان اعمال شده برای خدمات عمومی شهری. تجزیه و تحلیل فضایی مراکز مراقبت های بهداشتی اولیه در لوگان، آرژانتین، جایی که این مطالعه تحلیل فضایی مراکز مراقبت های بهداشتی را با استفاده از مدل های تخصیص در نرم افزار GIS و شناسایی مکان های مناسب برای ایجاد مراکز بهداشتی جدید برای توزیع فضایی عادلانه مورد بررسی قرار داد. جینا و همکاران مطالعه [ 50 ] در مورد مدل های مکان-تخصیص و دسترسی برای بهبود برنامه ریزی فضایی برای خدمات بهداشت عمومی. این مطالعه ادغام مدل‌های دسترسی و مکان-تخصیص در GIS را به عنوان یک استراتژی پیشنهادی برای بهبود برنامه‌ریزی فضایی برای خدمات بهداشت عمومی مورد بررسی قرار داد.

مطالعه تام و ادوارد [ 51 ] بر روی یک مدل تخصیص مکان مبتنی بر GIS برای بهبود دسترسی به امکانات مراقبت های بهداشتی در منطقه فرعی کوه الگون، این مطالعه استفاده از مدل تخصیص مبتنی بر GIS را برای بهبود دسترسی جغرافیایی به خدمات مراقبت های بهداشتی بررسی کرد. در منطقه فرعی الگون، و ایرنه و همکاران. مطالعه [ 52 ] در مورد بهبود مشکل مکان-تخصیص برای انبارهای دارویی: مطالعه موردی در غازیانتپ، که در آن مطالعه به بهبود مشکل تخصیص مکان انبارهای دارویی با درخواست در یک شهر (Gaziantep) با استفاده از مدل های ریاضی P-center و P-median.

بهشتیور و همکاران [ 53 ] یک مدل تخصیص مکان چند هدفی را معرفی کرد که چهار هدف را در نظر می‌گیرد: کاهش هزینه کلی سفر، دسترسی نابرابر به درمانگاه، ناسازگاری کاربری زمین در منطقه مورد مطالعه، هزینه‌های تملک زمین و ایجاد تسهیلات در مکان‌های بهینه. برای کلینیک های جدید ویدنر و هورنر [ 54 ] مدلی را برای مدل سلسله مراتبی متوسط ​​بر اساس GIS و استراتژی‌هایی برای بهبود فضایی برای شناسایی نقاط توزیع امداد ارائه کردند، هدف این مدل کاهش هزینه‌های سفر برای سطوح مختلف تقاضای مرتبط با تسهیلات مناسب ارائه خدمات امدادی مختلف است.

با ارائه مطالعات قبلی مشخص شد که هیچ مطالعه ای در زمینه موضوع تحقیق حاضر که ادغام مدل های دسترسی و تخصیص مکان در GIS به منظور بهبود برنامه ریزی فضایی سلامت است انجام نشده است. خدماتی که در المدینه انجام شده است، و از این رو این مطالعه به عنوان یکی از اولین مطالعات در کتابخانه عرب که این رویکرد را در مدینه به کار می برد، منحصر به فرد است، همچنین قابل توجه است که بخشی از این مطالعات در زمینه های قبلی فهرست شده است. مطالعات منطبق با مطالعه قبلی در بهبود برنامه ریزی فضایی خدمات بهداشتی و درمانی با استفاده از مدل های دسترسی و سفارشی سازی سایت در اطلاعات جغرافیایی سیستم ها.

مطالعه حاضر به منظور بهبود برنامه‌ریزی فضایی خدمات سلامت در مدینه المنوره بر این فرضیه تأکید دارد که بی‌توجهی به ارزیابی و برنامه‌ریزی خدمات بهداشتی و درمانی و ادغام آن با مدل‌های دسترسی و تخصیص مکان منجر به کوچک شدن بخش اساسی از خدمات سلامت می‌شود. استفاده از زمین در مدینه المنوره و پیش داوری های لازم برای موفقیت آن. این امر منجر به عدم وجود محیط مناسب برای رفع نیازهای بهداشتی مردم می شود.

این مطالعه به دنبال تعیین کارایی توزیع فضایی خدمات بهداشتی و درمانی و سازگاری آن با توزیع مناطق مسکونی در المدینه المنوره و بررسی تناسب عملکردی مورد نیاز و پیشنهاد مکان‌های جدید با توجه به رویکردی جدید و منحصر به فرد است. دسترسی به ارزیابی کارایی توزیع فضایی خدمات بهداشتی و تعیین نیازهای فعلی و آتی خدمات مختلف بهداشتی در المدینه المنوره با توجه به کاربرد مدل‌های تخصیص مکان.

2. منطقه مطالعه

المدینه المنوره در شمال غربی عربستان در محل تلاقی طول جغرافیایی 39 درجه و 36 دقیقه شرقی با عرض جغرافیایی 24 درجه و 28 دقیقه شمالی واقع شده و مساحت آن 590 کیلومتر مربع است . منطقه ساخته شده حدود نیمی از این منطقه را در بر می گیرد و شهر در حدود 150 کیلومتر از شهر ینبع در ساحل دریای سرخ به سمت غرب فاصله دارد که این شهر دروازه دریا برای بازدیدکنندگان شهر است. المدینه المنواره 400 کیلومتر با جده، بندر اصلی، و 980 کیلومتر با ریاض، پایتخت پادشاهی فاصله دارد ( شکل 1 ، شکل 2 ).

مدینه منوره دومین شهر مهم اسلامی پس از مکه مقدس است. اهمیت آن ناشی از وجود مسجد النبی است; مدینه نیز یکی از شهرهای مقدسی است که غیر مسلمانان اجازه زیارت آن را ندارند. مدینه حوضه ای طبیعی در دامنه تپه ای با ارتفاع بیش از 600 متر از سطح دریا را اشغال می کند. این شهر با گروهی از کوه های آتشفشانی به استثنای اضلاع شمالی آن احاطه شده است.

جمعیت المدینه المنوره طی دوره 1974-2019 نزدیک به 7.5 برابر از 198055 نفر در سال 1974 به 1487478 نفر در سال 2019 در نتیجه افزایش طبیعی از یک سو و افزایش جمعیت ورودی ها دو برابر شد. افزایش در این مدت حدود یک میلیون و 289 هزار و 423 نفر بوده و این افزایش طی 45 سال با نرخ رشد 58/4 درصدی و میانگین افزایش سالانه 28 هزار و 654 نفر در آن دوره گسترش یافته است. دوره 1974-1992 بالاترین نرخ رشد جمعیت در تاریخ المدینه المنوره است زیرا نرخ رشد سالانه به 6.44 درصد رسیده است در حالی که دوره 2013-2016 به بالاترین میانگین افزایش سالانه با 37224 نفر رسیده است.

3. روش مطالعه و پردازش داده ها

این مطالعه ترکیبی از انجام تجزیه و تحلیل دسترسی بر اساس تجزیه و تحلیل منطقه خدماتی برای ارزیابی وضعیت فعلی خدمات بهداشتی در المدینه المنوره و تعیین منطقه تحت پوشش با توجه به فواصل زمانی تعیین شده و تجزیه و تحلیل مکان-تخصیص برای برنامه ریزی برای آینده است. خدمات بهداشتی و درمانی در المدینه المنوره، کسری را شناسایی کرده و در صورت لزوم مکان های مناسب جدیدی را برای آنها پیشنهاد کنید. تجزیه و تحلیل شبکه در محیط GIS یکی از مهمترین ابزارهای مورد استفاده برای این منظور برای ارتباط نزدیک آن با شبکه جاده ای است که وسیله اصلی حمل و نقل است. همچنین در ارزیابی نوع توزیع فضایی خدمات بهداشتی و درمانی از روش‌های تحلیل مکانی و آماری در GIS استفاده شد.شکل 3 .

شکل 1 . مکان المدینه المنوره در پادشاهی عربستان سعودی در سال 2019.

شکل 2 . مناطق مدینه در سال 2019.

شکل 3 . مراحل و روش کار در مطالعه دنبال شد.

مرحله اول جمع آوری داده های مورد نیاز برای تجزیه و تحلیل شبکه های سطحی مانند لایه های جاده و مکان خدمات و اطلاعات توصیفی مانند اطلاعات پیوند جاده (مسافت، زمان صرف شده، انتظار، سرعت و مسیرها) بود و سپس تمام داده های مکانی ترکیب شدند. به یک سیستم پیش بینی یکپارچه برای تجمیع نتایج و خروجی ها.

مرحله دوم اجرای ساخت و ساز توپولوژیک بر روی لایه راه ها به منظور بررسی مشکلات و گسل های فضایی در آنها و درمان آنها با توجه به کنترل های فضایی تحلیل شبکه سطحی بود. مرحله سوم با ثبت فراداده پیوندهای جاده به جدول ویژگی ها برای عملکرد به عنوان وزن برای مقایسه در هنگام تجزیه و تحلیل شبکه های سطحی سروکار داشت.

مرحله چهارم به ساخت مجموعه داده شبکه جاده ای روی لایه جاده پس از پردازش و ثبت وزن ها در محیط GIS می پردازد. مرحله پنجم، انجام تجزیه و تحلیل دسترسی بر اساس تحلیل منطقه خدماتی برای ارزیابی وضعیت فعلی خدمات بهداشتی و درمانی در مدینه و تعیین محدوده تحت پوشش با توجه به فواصل زمانی (5 دقیقه – 10 دقیقه – 15 دقیقه) است. اجرای آنالیز پس از ساخت شبکه جاده انجام می شود، جایی که لایه آنالیز از نوار ابزار تحلیل شبکه سطحی اضافه می شود. مقدار آن و پیکربندی خروجی ها در مرزهای شبکه جاده Trim Polygon،

لایه مکان مکانی برای تسهیلات خدمات در داخل پنجره تحلیل شبکه اضافه شده است و حل شبکه برای به دست آوردن نتایج، نتایج بر روی مرزهای اداری منطقه مورد مطالعه تقسیم شد تا درصد پوشش خدمات از هر بخش اداری مشخص شود و مشخص شود. درجه پوشش شکل 4 مدل ساختی برای تحلیل دسترسی به خدمات بهداشتی در المدینه المنوره را نشان می دهد.

مرحله پنجم نیز شامل تجزیه و تحلیل مکان – تخصیص مکان – تخصیص برای برنامه ریزی آینده خدمات بهداشتی در مدینه، شناسایی کسری و پیشنهاد مکان های جدید مناسب برای آنها در صورت لزوم است و اجرای این تحلیل پس از ساخت و ساز انجام می شود. شبکه جاده، که در آن لایه تجزیه و تحلیل از نوار ابزار تحلیل شبکه سطحی پس از فعال شدن اضافه می شود. از خدمات تخصیص امکانات برای انتخاب، و مدت زمان تخصیص بریدگی امپدانس، نوع مدل تخصیص مکان نوع مشکل شکل 5 مدل ساختاری را برای تجزیه و تحلیل تخصیص مکان به خدمات بهداشتی در المدینه نشان می دهد.

تجزیه و تحلیل مکان-تخصیص شامل هفت مدل [ 55 ] [ 56 ] است و از مدل حداکثر پوشش [ 8 ] استفاده شده است که فرمول آن بیان می کند:

حداکثر کردن F=من ∈ منآمنایکسمن}Maximize{F=∑i∈Iaixi}(1)

جایی که: I: مجموعه ای از نقاط تقاضا، a_i: فاصله بین محدودیت های پوشش درخواست، دیدگاه ها، مدت زمان، یا جمعیت به عنوان وزن، x_i: ضریب تخصیص سایت تنها با دو مقدار (0، 1).

پس از پیکربندی خصوصیات لایه تجزیه و تحلیل و انتخاب نوع تخصیص، به مکان‌های مکانی سرویس‌ها امکانات اضافه شد و نقاط تقاضای Demand Pointwer اضافه شد که بخش‌های اداری منطقه مورد مطالعه پس از تبدیل آنها به لایه بیت مپ در یک پنجره است. پنجره تجزیه و تحلیل شبکه و راه حل شبکه برای نتایج، سایت های دیگری برای تخصیص خدمات به تمام بخش های اداری منطقه مورد مطالعه پیشنهاد شد.

شکل 4 . مدل ساختاری برای تحلیل دسترسی به خدمات بهداشتی در مدینه.

شکل 5 . مدل ساختاری تحلیل مکان- تخصیص برای خدمات بهداشتی در مدینه.

این مطالعه بر اساس منابع دیجیتال رسمی دولتی ارائه شده توسط دبیرخانه المدینه انجام شد. تقریباً یازده لایه دیجیتال به دست آمد که در لایه ها نشان داده شده است: محدوده اداری مدینه، تقسیم اداری مدینه، و محدوده مناطق مدینه، و ارائه حدود هشت لایه مختلف خدمات بهداشتی و درمانی شامل بیمارستان ها، بیمارستان های دولتی، بیمارستان های تخصصی، واحدهای بهداشت، درمانگاه ها، مجتمع های درمانگاهی، مراکز بهداشتی، درمانی، مراکز هلال احمر و آمبولانس ها.

4. نتایج و بحث

4.1. تجزیه و تحلیل دسترسی برای خدمات بهداشتی در المدینه

4.1.1. بیمارستان های دولتی

نتایج دسترسی به خدمات بیمارستان های دولتی در بازه های زمانی پنج، ده و پانزده دقیقه ای ( شکل 6)) نشان داد که مناطقی که می توانند در عرض پنج دقیقه از طریق شبکه جاده ای و با توجه به محدودیت سرعت به خدمات بیمارستان های دولتی دسترسی داشته باشند، 88 منطقه از 107 منطقه در المدینه با درصد 82.2 درصد از کل تعداد آل ها هستند. -مناطق مدینه تعداد مناطقی که در عرض پنج دقیقه نمی توانند به بیمارستان های دولتی دسترسی داشته باشند 19 منطقه است که 17.8 درصد کل مناطق مدینه را تشکیل می دهد و این مناطق عبارتند از: نوبلاء، راحت، الجصاح، بنی بیاده، الشراع. ، ام الصیوف، خاخ، المزیین، النقمی، الصحوه، السد الغابه، الغابه، الصادقیه، المفرهات، شهر صنعتی، السهلوج، البلقا. الف، کتانه و وادی الحمد، در حالی که تمام مناطق المدینه المنوره می توانند در عرض ده دقیقه و پانزده دقیقه از طریق شبکه جاده با توجه به محدودیت سرعت به بیمارستان های دولتی برسند.

4.1.2. بیمارستان های تخصصی

نتایج دسترسی به خدمات بیمارستان های تخصصی در فواصل زمانی پنج، ده و پانزده دقیقه ( شکل 7)) محلاتی که می توانند در عرض پنج دقیقه از طریق شبکه جاده ای و با توجه به محدودیت سرعت به خدمات بیمارستان های تخصصی دسترسی پیدا کنند، 79 منطقه از مجموع 107 منطقه در المدینه با درصد 73.8 درصد است. تعداد مناطقی که در عرض پنج دقیقه نمی توانند به خدمات بیمارستان های تخصصی دسترسی پیدا کنند، 28 منطقه است که 26.7 درصد کل مناطق مدینه را تشکیل می دهد و این مناطق عبارتند از: راحت، الجصاح، شراع، ام السیوف، خخ. ، المزیین، النقامی، المطر، الخضراء، ابوسدر، صحوه، سعد الغبا، الغابه، العقول، الاناهی، النخیل، الصادقیه، ال. مفرحات، شهر صنعتی، وادی البطان، حدودا، طیبه، سهلوج، بلقاع، الزهرا، کتانه، الحفیه و وادی الحامد،

تعداد مناطقی که در عرض ده دقیقه نمی توانند به خدمات بیمارستان های تخصصی دسترسی پیدا کنند یک منطقه است که 0.9 درصد از کل مناطق المدینه را تشکیل می دهد، منطقه الصحوه، در حالی که تمام مناطق المدینه می توانند به خدمات تخصصی دسترسی پیدا کنند. بیمارستان ها در عرض پانزده دقیقه از طریق شبکه جاده ای و با توجه به سرعت مجاز.

شکل 6 . دسترسی به بیمارستان های دولتی بر اساس تحلیل منطقه خدماتی

شکل 7 . دسترسی به بیمارستان های تخصصی بر اساس تحلیل منطقه خدماتی

4.1.3. مراکز بهداشتی اولیه

نتایج دسترسی به خدمات PHC در فواصل زمانی پنج، ده و پانزده دقیقه ای ( شکل 8)) نشان داد که مناطقی که می توانند در مدت پنج دقیقه از طریق شبکه جاده ای به خدمات PHC بر اساس محدودیت سرعت دسترسی داشته باشند، 90 منطقه از 107 منطقه در المدینه است که 84.1 درصد از کل مناطق مدینه را تشکیل می دهد. تعداد ولسوالی‌هایی که در عرض پنج دقیقه نمی‌توانند به مراکز بهداشتی اولیه دسترسی داشته باشند 17 ناحیه که 15.9 درصد کل مناطق مدینه را تشکیل می‌دهد که عبارتند از: الجصاح، شرائع، ام السیوف، خاخ، المزیین، ال. نقامی، الصحوه، سعد الغابه، المفارحات، شهر صنعتی، سهلوج، البلقاع، الاناهی، الرمانه، وادی البطان، حدوداء و وادی الحامد در حالی که تمام مناطق المدینه می توانند در بازه های زمانی ده و پانزده دقیقه ای از طریق شبکه جاده ای با توجه به محدودیت سرعت به خدمات PHC دسترسی داشته باشند.

4.1.4. درمانگاه ها

نتایج دسترسی به درمانگاه ها در بازه های زمانی پنج، ده و پانزده دقیقه، ( شکل 9 )، تعداد مناطقی که می توانند در مدت پنج دقیقه از طریق شبکه جاده ای با توجه به محدودیت سرعت، به خدمات درمانگاه دسترسی داشته باشند، 81 منطقه است. 107 منطقه در المدینه که 75.7 درصد از کل مناطق مدینه را تشکیل می دهد. تعداد ولسوالی‌هایی که در مدت پنج دقیقه نمی‌توانند به درمانگاه دسترسی پیدا کنند، 26 ناحیه است که 24.3 درصد کل مناطق مدینه را تشکیل می‌دهد و این مناطق عبارتند از: راحت،

شکل 8 . دسترسی به مراکز بهداشتی بر اساس تحلیل منطقه خدماتی

شکل 9 . دسترسی به بیمارستان ها بر اساس تجزیه و تحلیل منطقه خدمات.

الجصاح، شرائع، ام الصیوف، خاخ، المزیین، نقامی، المطر، الخضراء، ابوسدر، الصحوه، سعد الغابه، المفرهات، شهر صنعتی. ، سهلوج ، البلقاء ، بنی بیاده ، نبلاء ، السکب ، شهباء ، شافیه ، “عیرا ، الصناعه ، الحسا” ، ورکان و ابو مرخه. تعداد ولسوالی‌هایی که می‌توانند در عرض ده دقیقه از طریق شبکه جاده‌ای و با توجه به محدودیت سرعت به خدمات درمانگاه دسترسی پیدا کنند، 106 منطقه از 107 منطقه در المدینه است که 99.1 درصد از کل مناطق مدینه را تشکیل می‌دهد. تعداد ولسوالی‌هایی که در مدت 10 دقیقه نمی‌توانند به خدمات درمانگاه دسترسی پیدا کنند، یک منطقه است که 0.9 درصد کل مناطق مدینه را تشکیل می‌دهد که منطقه الصحوه است.

4.1.5. امکانات آمبولانس

نتایج دسترسی به خدمات آمبولانس در فواصل زمانی پنج، ده و پانزده دقیقه ای ( شکل 10)تعداد ولسوالی‌هایی که می‌توانند ظرف پنج دقیقه به خدمات آمبولانس دسترسی داشته باشند، 72 ناحیه از 107 منطقه در المدینه است که 67.3 درصد از کل مناطق مدینه را تشکیل می‌دهد و تعداد مناطقی که امکان دسترسی به آن را ندارند. آمبولانس 35 منطقه که 32.7 درصد از 107 منطقه مدینه را تشکیل می دهد که عبارتند از راحت، الجیساء، الشراع، ام السیوف، خخ، المزیین، النقمی، المطار، الخضراء. ‘، ابوسدر، الصحوه، سعد الغابه، الغابه، العقول، الاناهی، الصاقیه، المفرحات، شهر صنعتی، وادی البطن، حدوداء، سهلوج، وادی ال -حامد، الغراع، الرومانه، نبلاء، عساقب، عیرا، الشافیه، الحصاء، ورکان، عین الخیف، السینائه، السیکا، ابومرخا، و کاتاناتعداد ولسوالی‌هایی که می‌توانند در عرض ده دقیقه از طریق شبکه جاده‌ای و با توجه به محدودیت سرعت به خدمات آمبولانس دسترسی داشته باشند، 103 منطقه از 107 منطقه در المدینه است که 96.3 درصد از کل ولسوالی‌های مدینه، تعداد مناطق است. که در مدت ده دقیقه نمی توانند به خدمات آمبولانس دسترسی پیدا کنند، چهار ناحیه است که 3.7 درصد کل مناطق مدینه را تشکیل می دهد و این مناطق عبارتند از: ابوسدر، الصحوه، سهلوج و البلقاع، در حالی که همه مناطق. در مدینه می توانید در عرض پانزده دقیقه از طریق شبکه جاده ای با توجه به سرعت مجاز به خدمات امکانات آمبولانس دسترسی داشته باشید.تعداد ولسوالی‌هایی که در عرض ده دقیقه نمی‌توانند به خدمات آمبولانس دسترسی پیدا کنند، چهار ناحیه است که 3.7 درصد کل مناطق مدینه را تشکیل می‌دهد و این مناطق عبارتند از: ابوسدر، الصحوه، سهلوج و البلقاع. در حالی که تمام مناطق در المدینه می توانند در عرض پانزده دقیقه از طریق شبکه جاده ای با توجه به محدودیت سرعت به خدمات امکانات آمبولانس دسترسی داشته باشند.تعداد ولسوالی‌هایی که در عرض ده دقیقه نمی‌توانند به خدمات آمبولانس دسترسی پیدا کنند، چهار ناحیه است که 3.7 درصد کل مناطق مدینه را تشکیل می‌دهد و این مناطق عبارتند از: ابوسدر، الصحوه، سهلوج و البلقاع. در حالی که تمام مناطق در المدینه می توانند در عرض پانزده دقیقه از طریق شبکه جاده ای با توجه به محدودیت سرعت به خدمات امکانات آمبولانس دسترسی داشته باشند.

4.1.6. مجتمع کلینیک ها

نتایج دسترسی به خدمات مجتمع های درمانگاهی در بازه های زمانی پنج، ده و پانزده دقیقه ای ( شکل 11 ) نشان می دهد که مناطقی که می توانند در عرض پنج دقیقه از طریق شبکه جاده ای و با توجه به سرعت مجاز به خدمات مجتمع های درمانگاه دسترسی داشته باشند، 72 می باشد. نواحی 107 ناحیه در المدینه که 67.3 درصد از کل مناطق مدینه را تشکیل می دهد. تعداد مناطقی که در عرض پنج دقیقه نمی توانند به خدمات مجتمع درمانگاه دسترسی پیدا کنند، 35 منطقه است که 32.7 درصد کل مناطق مدینه را تشکیل می دهد و این مناطق عبارتند از: ورهت، الجصاح، الشراع،

شکل 10 . دسترسی به امکانات آمبولانس بر اساس تجزیه و تحلیل منطقه خدمات.

شکل 11 . دسترسی به مجتمع های کلینیک بر اساس تجزیه و تحلیل منطقه خدمات.

ام الصیوف، خاخ، المزیین، نقمی، المطر، الخضراء، ابوسدر، الصحوه، سعد الغابه، المفرهات، شهر صنعتی، سهلوج، ال. بالقاع، نبلاء، عساکب، الشفیع، ایراء، الحصاء، بنی بیاده، الرمانه، جبل ایر، الغابه، العقول، الاناهی، ملک فهد، عین الخیف. ، الحضراء، حدادع، کتانه، الحفیه، وادی الحامد و وادی البطن. تعداد مناطقی که می توانند در عرض ده دقیقه از طریق شبکه جاده ای به خدمات مجتمع های درمانگاهی بر اساس محدودیت سرعت دسترسی داشته باشند، 105 منطقه از 107 منطقه در المدینه است که 98.1 درصد از کل مناطق مدینه را تشکیل می دهد. ،

تعداد ولسوالی‌هایی که در مدت ده دقیقه نمی‌توانند به خدمات مجتمع درمانگاه دسترسی پیدا کنند، دو منطقه است که 1.9 درصد از کل مناطق مدینه را تشکیل می‌دهند و این مناطق عبارتند از: الصحوه و ابوسدر، در حالی که همه مناطق در ال. مدینه می تواند در عرض پانزده دقیقه از طریق شبکه جاده ای با توجه به سرعت مجاز به خدمات مجتمع های درمانگاه دسترسی پیدا کند.

4.1.7. واحدهای بهداشتی

نتایج دسترسی به خدمات واحدهای بهداشتی در فاصله زمانی پنج، ده و پانزده دقیقه ( شکل 12)) نشان داد که مناطقی که می توانند در عرض پنج دقیقه از طریق شبکه جاده ای و با توجه به محدودیت سرعت به خدمات واحدهای بهداشتی دسترسی پیدا کنند، 68 منطقه از 107 منطقه در المدینه است که 63.6 درصد از کل مناطق مدینه را تشکیل می دهد.تعداد مناطقی که در مدت پنج دقیقه نمی توانند به خدمات واحدهای بهداشتی دسترسی پیدا کنند، 39 منطقه است که 36.4 درصد از کل مناطق مدینه را تشکیل می دهد. این نواحی عبارتند از: الشراع، ام السیوف، خاخ، المزیین، النقمی، المطر، الخضراء، ابوسدر، الصحوه، صد الغابه، شهر صنعتی، عس. -سهلوج، البلقاء، السکب، الحساء، الرمانه، الغابه، العقول، الاناهی، عین الخیف، الحضراء، حدوداء، کتانه، الحفیه. ، وادی الحامد، وادی البطن، الشافیه، شهباء، الصنایه، ابوکبیر، ورکان، الصاقیه، السلام، المفرحات، السكّه، ابومرخا، زهره، ضفاع و العزيزيه. تعداد ولسوالی‌هایی که می‌توانند در عرض ده دقیقه از طریق شبکه جاده‌ای بر اساس محدودیت سرعت به خدمات واحدهای بهداشتی دسترسی داشته باشند، 102 منطقه از 107 منطقه مدینه است که 95.3 درصد از کل مناطق مدینه را تشکیل می‌دهد. تعداد مناطقی که در مدت ده دقیقه نمی توانند به خدمات واحدهای بهداشتی دسترسی پیدا کنند، پنج منطقه است که 4.7 درصد کل مناطق شهر مدینه را تشکیل می دهد و این مناطق عبارتند از: الصحوه، المفرحات، شهرک صنعتی، سهلوج. ، و البلقاء. تمام مناطق شهر مدینه می توانند با توجه به سرعت مجاز در عرض پانزده دقیقه از طریق شبکه جاده ای به خدمات واحدهای بهداشتی دسترسی داشته باشند. تعداد ولسوالی‌هایی که می‌توانند در عرض ده دقیقه از طریق شبکه جاده‌ای بر اساس محدودیت سرعت به خدمات واحدهای بهداشتی دسترسی داشته باشند، 102 منطقه از 107 منطقه مدینه است که 95.3 درصد از کل مناطق مدینه را تشکیل می‌دهد. تعداد مناطقی که در مدت ده دقیقه نمی توانند به خدمات واحدهای بهداشتی دسترسی پیدا کنند، پنج منطقه است که 4.7 درصد کل مناطق شهر مدینه را تشکیل می دهد و این مناطق عبارتند از: الصحوه، المفرحات، شهرک صنعتی، سهلوج. ، و البلقاء. تمام مناطق شهر مدینه می توانند با توجه به سرعت مجاز در عرض پانزده دقیقه از طریق شبکه جاده ای به خدمات واحدهای بهداشتی دسترسی داشته باشند. تعداد ولسوالی‌هایی که می‌توانند در عرض ده دقیقه از طریق شبکه جاده‌ای بر اساس محدودیت سرعت به خدمات واحدهای بهداشتی دسترسی داشته باشند، 102 منطقه از 107 منطقه مدینه است که 95.3 درصد از کل مناطق مدینه را تشکیل می‌دهد. تعداد مناطقی که در مدت ده دقیقه نمی توانند به خدمات واحدهای بهداشتی دسترسی پیدا کنند، پنج منطقه است که 4.7 درصد کل مناطق شهر مدینه را تشکیل می دهد و این مناطق عبارتند از: الصحوه، المفرحات، شهرک صنعتی، سهلوج. ، و البلقاء. تمام مناطق شهر مدینه می توانند با توجه به سرعت مجاز در عرض پانزده دقیقه از طریق شبکه جاده ای به خدمات واحدهای بهداشتی دسترسی داشته باشند. تعداد مناطقی که در مدت ده دقیقه نمی توانند به خدمات واحدهای بهداشتی دسترسی پیدا کنند، پنج منطقه است که 4.7 درصد کل مناطق شهر مدینه را تشکیل می دهد و این مناطق عبارتند از: الصحوه، المفرحات، شهرک صنعتی، سهلوج. ، و البلقاء. تمام مناطق شهر مدینه می توانند با توجه به سرعت مجاز در عرض پانزده دقیقه از طریق شبکه جاده ای به خدمات واحدهای بهداشتی دسترسی داشته باشند. تعداد مناطقی که در مدت ده دقیقه نمی توانند به خدمات واحدهای بهداشتی دسترسی پیدا کنند، پنج منطقه است که 4.7 درصد کل مناطق شهر مدینه را تشکیل می دهد و این مناطق عبارتند از: الصحوه، المفرحات، شهرک صنعتی، سهلوج. ، و البلقاء. تمام مناطق شهر مدینه می توانند با توجه به سرعت مجاز در عرض پانزده دقیقه از طریق شبکه جاده ای به خدمات واحدهای بهداشتی دسترسی داشته باشند.

4.1.8. هلال احمر

نتایج دسترسی به خدمات هلال احمر در بازه های زمانی پنج، ده و پانزده دقیقه ای نشان داد که مناطقی که می توانند در مدت پنج دقیقه از طریق شبکه جاده ای و با توجه به سرعت مجاز 76 منطقه از مناطق 107 گانه به خدمات هلال احمر دسترسی داشته باشند. – مدینه 71 درصد از کل مناطق مدینه را تشکیل می دهد.

شکل 12 . دسترسی به واحدهای بهداشتی بر اساس تحلیل منطقه خدماتی.

تعداد مناطقی که در مدت پنج دقیقه نمی توانند به خدمات هلال احمر دسترسی پیدا کنند، 31 منطقه است که 29 درصد کل مناطق مدینه را تشکیل می دهد که عبارتند از: الشراع، ام السیوف، خخ، المزیین، النقمی، المطر، الخضراء، ابوسدر، الصحوه، سعد الغبه، شهر صنعتی، سهلوج، البلقا، الرمانه، الغابه، حدوداء، کیتانا. ، الحفیه، وادی الحامد، وادی البطن، الشافیه، الصادقیه، المفرحات، الزهرا، نوبلاء، راحت، الجیساء، البرکه، النخیل، ایراء، و تیبا

تعداد مناطقی که در عرض ده دقیقه از طریق شبکه جاده‌ای و بر اساس محدودیت سرعت می‌توانند به خدمات هلال احمر دسترسی داشته باشند، 101 منطقه از 107 منطقه مدینه است که 94.4 درصد از کل مناطق مدینه را تشکیل می‌دهد و تعداد مناطقی که نمی توانند به خدمات دسترسی پیدا کنند هلال احمر در مدت ده دقیقه شش ناحیه است که 5.6 درصد کل مناطق مدینه را تشکیل می دهد و این مناطق عبارتند از: الصحوه، ابوسدر، سعد الغابه، البلقاع، کتانه، و وادی الحامد. تمام مناطق مدینه می توانند در مدت پانزده دقیقه از طریق شبکه جاده ای با توجه به محدودیت سرعت، به خدمات هلال احمر دسترسی داشته باشند، شکل 13 .

4.2. منطقه تحت پوشش خدمات بهداشتی ترکیبی برای مناطق در المدینه

در این مرحله جمع‌بندی جبری رستر برای نقشه‌های خدمات سلامت حاصل از تحلیل شبکه‌ای 8 سرویس مختلف سلامت شامل بیمارستان‌های دولتی، بیمارستان‌های تخصصی، واحدهای بهداشتی، مراکز درمانی، درمانگاه‌ها، مجتمع‌های درمانگاهی، مرکز هلال احمر و امکانات آمبولانس انجام شد. در محیط GIS Arc GIS از جعبه ابزار، و جعبه ابزار تحلیل فضایی ابزار تحلیل فضایی انتخاب شد و مجموعه ای از محاسبات روی نقشه ها از آن نقشه جبر و سپس ابزار ماشین حساب رستر انتخاب شد. نتایج مطابق نقشه نشان داده شده است ( شکل 14 ) که طبقه بندی منطقه تحت پوشش خدمات بهداشتی مدینه را از نظر دسترسی به خدمات بهداشتی به شرح زیر نشان می دهد:

4.2.1. مناطق با خدمات بهداشتی بالا: (محدوده پوشش از 90٪ تا 100٪)

نتایج تجزیه و تحلیل نقشه تناسب مکانی و نقشه کارایی فضایی خدمات بهداشتی و درمانی مدینه نشان داد که پنجاه و هفت منطقه که حدود 3/53 درصد از کل مناطق مدینه را تشکیل می‌دهند، دارای سطح بسیار خوبی از خدمات بهداشتی هستند. آنها برای سهولت دسترسی به این خدمات با کمترین مسافت و سریعترین زمان، تناسب مکانی بالایی برای زندگی دارند. این ولسوالی ها بیشتر ساکنان شهر هستند. مساحت آنها 213.8 کیلومتر مربع است که 9.3٪ از کل مساحت شهر را تشکیل می دهد. آنها مناطقی هستند که از موقعیت جغرافیایی منحصر به فرد خود و بافت ارگانیک خود که دارای محدودیت های واضح است بهره برده اند. هسته شامل ساختمان قدیمی المدینه المنوره است و توزیع خدمات در این مناطق تحت تأثیر طرح شهر بوده است. که به نوبه خود تحت تأثیر بسیاری از کنترل های جغرافیایی که شکل گرفت، به ویژه شبکه متراکم جاده ها قرار گرفت. همچنین اکثر ولسوالی های این گروه دارای نرخ اشغال و ساخت و ساز بالا بوده و از تراکم جمعیت بالایی برخوردار هستند. همه این عوامل باعث شد این گروه بهترین پوشش خدمات عمومی را در مدینه منوره داشته باشند.

شکل 13 . دسترسی به مراکز هلال احمر بر اساس تحلیل منطقه خدماتی.

شکل 14 . طبقه بندی پوشش خدمات سلامت بر اساس جمع حسابی (مجموع راستر).

4.2.2. مناطق با خدمات بهداشتی متوسط: (60٪ – 90٪ پوشش)

این گروه شامل چهل و شش ناحیه است که حدود 43 درصد از کل بخش های شهر مدینه را تشکیل می دهد و از نظر جمعیت و تراکم جمعیت دومین گروه در شهر مدینه محسوب می شود و مساحتی حدود 880.8 کیلومتر مربع را شامل می شود. حدود 38.4 درصد از کل مساحت مدینه.

4.2.3. مناطق با خدمات بهداشتی پایین: (کمتر از 60 درصد تحت پوشش)

این گروه شامل چهار منطقه است که حدود 3.7 درصد از کل ولسوالی های مدینه را تشکیل می دهد، و این مناطق ساکنان بسیار کمی از شهر مدینه هستند که در مساحتی حدود 1199.63 کیلومتر مربع زندگی می کنند که حدود 52.3 درصد از کل منطقه را تشکیل می دهد. مدینه. این مناطق عبارتند از: ام الصیوف، حدوداء، الصحوه و سعد الغابه. این محلات در شمال و جنوب شرق مدینه متمرکز است و دلیل کم بودن خدمات بهداشتی آن دوری از هسته قدیمی شهر، ضعف شبکه راه و وسعت وسیع آن نسبت به بقیه نواحی شهر، که لزوماً بخش‌های زیادی از آنها را برای سکونت نامناسب می‌کند، به‌ویژه با توپوگرافی پیچیده و در هم آمیخته شهر.

4.3. مدل مکان یابی-تخصیص برای تعیین نیازهای فعلی و برنامه ریزی آتی خدمات سلامت

4.3.1. بیمارستان های عمومی

مکان‌های اختصاص‌یافته، یعنی مراکز نواحی مدینه که خدمات بیمارستان‌های دولتی را در مدت زمان پاسخگویی مقرر (15 دقیقه) دریافت کرده‌اند، 103 منطقه است که 96.3 درصد از 107 منطقه مدینه را تشکیل می‌دهد و تعداد سایت‌ها. که خدمات بیمارستان های دولتی را دریافت نکرده اند، چهار منطقه است که 3.7 درصد از 107 منطقه در المدینه را تشکیل می دهد. این نواحی عبارتند از: حدوداء، ام الصیوف، سعد الغابه و الصحوه. پیشنهاد شده است که دو بیمارستان دولتی دیگر اضافه شود تا به بیشترین تعداد ولسوالی های بدون خدمات خدمات رسانی شود و در عین حال هزینه ساخت کم باشد، شکل 15 .

4.3.2. بیمارستان های تخصصی

مکان‌های اختصاص‌یافته یعنی مراکز نواحی مدینه که خدمات بیمارستان‌های تخصصی را در زمان پاسخگویی مقرر (15 دقیقه) دریافت کردند، 102 منطقه است که 95.3 درصد از کل مناطق مدینه را تشکیل می‌دهد. تعداد مکان هایی که خدمات بیمارستان های تخصصی را دریافت نکرده اند، پنج منطقه است که 4.7 درصد از 107 منطقه مدینه را تشکیل می دهد. این مناطق عبارتند از حدوداء، ام السیوف، سعد الغابه، الصحوه و وادی البطان. پیشنهاد شده است که سه بیمارستان دیگر اضافه شود تا به بیشترین تعداد ولسوالی های بدون خدمات خدمات رسانی شود و در عین حال هزینه ساخت کم باشد، شکل 16 .

4.3.3. مراکز بهداشتی اولیه

مکان های اختصاص یافته یعنی مراکز نواحی مدینه که در زمان پاسخگویی مقرر (15 دقیقه) خدمات مراکز بهداشتی را دریافت کردند، 103 منطقه است که 96.3 درصد از کل مناطق مدینه را تشکیل می دهد. تعداد مکان هایی که خدمات مراکز بهداشتی را دریافت نکرده اند، چهار ناحیه است که 3.7 درصد از 107 منطقه مدینه را تشکیل می دهد. این مناطق عبارتند از حدوداء، ام السیوف، سعد الغابه و الصحوه. پیشنهاد شده است که دو مرکز صحی دیگر اضافه شود تا به بیشترین تعداد ولسوالی های بدون خدمات سرویس دهی شود و در عین حال هزینه ساخت کم باشد، شکل 17 .

شکل 15 . مکان های پیشنهادی برای بیمارستان های دولتی بر اساس مکان-تخصیص.

شکل 16 . مکان های پیشنهادی برای بیمارستان های تخصصی بر اساس مکان-تخصیص.

شکل 17 . مکان های پیشنهادی برای مراکز بهداشتی درمانی بر اساس مکان-تخصیص.

4.3.4. امکانات آمبولانس

مکان های اختصاص یافته یعنی مراکز نواحی مدینه که در زمان پاسخگویی مقرر (15 دقیقه) خدمات آمبولانس را دریافت کردند، 102 منطقه است که 95.3 درصد از کل مناطق مدینه را تشکیل می دهد. تعداد مکان هایی که خدمات آمبولانس دریافت نکرده اند، پنج منطقه است که 4.7 درصد از 107 منطقه مدینه را تشکیل می دهد. این مناطق عبارتند از حدوداء، ام الصیوف، سعد الغابه، الصحوه و وادی البطنه. پیشنهاد شده است که سه تسهیلات آمبولانس دیگر اضافه شود تا به بیشترین تعداد ولسوالی های بدون خدمات خدمات رسانی شود و در عین حال هزینه ساخت و ساز کم باشد، شکل 18 .

4.3.5. درمانگاه ها

مکان های اختصاص یافته یعنی مراکز نواحی مدینه که در زمان پاسخگویی مقرر (15 دقیقه) خدمات بهداری را دریافت کردند، 101 منطقه است که 94.4 درصد از کل مناطق مدینه را تشکیل می دهد. تعداد مکان هایی که خدمات درمانگاه ها را دریافت نکرده اند، شش منطقه است که 5.6 درصد از 107 منطقه مدینه را تشکیل می دهد. این مناطق عبارتند از حدوداء، ام الصیوف، سعد الغبه، الصحوه، وادی البطنه و شهرک صنعتی. پیشنهاد شده است که چهار درمانگاه دیگر اضافه شود تا به بیشترین تعداد ولسوالی های بدون خدمات خدمات رسانی شود و در عین حال هزینه ساخت و ساز کم باشد، شکل 19 .

4.3.6. مجتمع کلینیک ها

مکان های اختصاص یافته، یعنی مراکز نواحی المدینه که دریافت کردند

شکل 18 . مکان های پیشنهادی برای امکانات آمبولانس بر اساس مکان-تخصیص.

شکل 19 . مکان های پیشنهادی برای درمانگاه ها بر اساس مکان-تخصیص.

خدمات مجتمع های درمانگاهی در زمان پاسخگویی مقرر (15 دقیقه)، 102 منطقه است که 95.3 درصد از کل مناطق مدینه را تشکیل می دهد. تعداد مکان هایی که خدمات مجتمع های درمانگاهی را دریافت نکرده اند، پنج منطقه است که 4.7 درصد از 107 منطقه مدینه را تشکیل می دهد. این مناطق عبارتند از حدوداء، ام الصیوف، سعد الغابه، الصحوه و وادی البطنه. پیشنهاد شده است که سه مجتمع کلینیک دیگر اضافه شود تا به بیشترین تعداد ولسوالی های بدون خدمات خدمات رسانی شود و در عین حال هزینه ساخت کم باشد، شکل 20 .

4.3.7. واحدهای بهداشتی

محل تخصیص یافته، یعنی مراکزی که بخشهای مدینه در زمان پاسخگویی مقرر (15 دقیقه) خدمات واحدهای بهداشتی را دریافت کرده اند، 98 منطقه است که 91.6 درصد از کل مناطق مدینه را تشکیل می دهد. مناطقی که خدمات واحدهای بهداشتی دریافت نکرده اند 9 ناحیه است که 8.4 درصد از کل مناطق شهر مدینه را تشکیل می دهد. مناطق عبارتند از: حدوداء، ام الصیوف، سعد الغابه، الصحوه، وادی البطنه، شهرک صنعتی، المفرحات، السهلوج و البلقاع. پیشنهاد شده است که چهار واحد صحی دیگر اضافه شود تا به بیشترین تعداد ولسوالی های بدون خدمات خدمات رسانی شود و در عین حال هزینه ساخت کم باشد، شکل 21 .

4.3.8. مراکز هلال احمر

مکان های تخصیص یافته یعنی مراکز نواحی مدینه که در زمان پاسخگویی مقرر (15 دقیقه) خدمات مراکز هلال احمر را دریافت کردند، 102 منطقه است که 95.3 درصد از کل مناطق مدینه را تشکیل می دهد. تعداد نقاطی که از خدمات مراکز هلال احمر بهره مند نشده اند، پنج ناحیه است که 4.7 درصد از 107 منطقه مدینه منوره را تشکیل می دهد. این مناطق عبارتند از حدوداء، ام السیوف، سعد الغابه، الصحوه و وادی البطان. پیشنهاد شده است که سه مرکز هلال احمر دیگر اضافه شود تا به بیشترین تعداد مناطق بدون خدمات خدمات رسانی شود و در عین حال هزینه ساخت کم باشد، شکل 22 .

5. توصیه ها

مدیریت محیط شهری شهرهای عربستان از طریق الگوی مدینه منوره در زمینه ارزیابی و برنامه ریزی خدمات بهداشتی مستلزم به کارگیری فناوری پیشرفته ای است که قادر به شناسایی و تحلیل متغیرهای سریع مؤثر بر رشد شهری و تغییر کاربری اراضی است. به درک ماهیت برنامه ریزی و توسعه پایدار در این محیط ها کمک می کند که تغییرات پویایی را تجربه کرده اند که در آن نقشه های قدیمی و روش های سنتی در انجام مطالعات کاربردی امکان سنجی واقعی در مواجهه با پویایی های رشد شهری وجود دارد. از این رو،

شکل 20 . مکان های پیشنهادی برای مجتمع های درمانگاهی بر اساس مکان-تخصیص.

شکل 21 . مکان های پیشنهادی برای واحدهای بهداشتی بر اساس مکان-تخصیص.

شکل 22 . مکان های پیشنهادی برای مراکز هلال احمر بر اساس مکان-تخصیص.

خدمات بهداشتی و درمانی یکی از عناصر اصلی در فرآیندهای توسعه شهری در مدینه المنوره است و فقدان سطوح کیفی از نظر تعداد یا توزیع فضایی، تعیین کننده قوی روند توسعه شهری پایدار آن به ویژه در نور است. جمعیت رو به رشد و بیش از حد و گسترش شهری نقش فزاینده عملکردی، منطقه ای و اداری المدینه المنوره که به آن بار برنامه ریزی اضافی می بخشد علاوه بر مناطق تحت پوشش ضعیف برای دسترسی به خدمات بهداشتی در مدینه المنوره در طول دوره فواصل پنج، ده و پانزده دقیقه ای که تأثیر منفی بر مدیریت محیط فعلی شهری ایجاد کرد.

به منظور یافتن راه‌حل‌های برنامه‌ریزی برای کاهش ابعاد این مشکلات، این مطالعه پیشنهادهایی را پیشنهاد می‌کند که با توزیع مجدد خدمات بهداشتی در مدینه به تناسب، واقعیت خدمات بهداشتی را در مدینه منوره ارائه و بهبود بخشد. تعداد و نیاز جمعیت آنها به طور منظم در خدمت تمام نواحی مدینه. این امر مستلزم پر کردن کمبود فعلی خدمات بهداشتی و درمانی است که در بیست و چهار مکان با دو بیمارستان دولتی، سه بیمارستان تخصصی، دو مرکز بهداشت، سه مرکز آمبولانس، چهار درمانگاه، سه مجتمع درمانگاه، چهار واحد بهداشت و سه هلال احمر ارائه می‌شود. مراکز

این مطالعه همچنین توصیه می کند که نتایج به دست آمده در هنگام تدوین استراتژی های برنامه ریزی شهری برای اجرای آنها در برنامه های توسعه پایدار شهری در مقابل تصمیم گیرندگان قرار گیرد. توسعه و بهبود کارایی زیرساخت ها به منظور مدیریت آنها و در جریان بودن تغییرات در طول زمان. معرفی فناوری های نوین متناسب با نیاز جمعیت مدینه؛ اتخاذ سهولت دسترسی به خدمات عمومی به عنوان یکی از عوامل اصلی در تخصیص و برنامه ریزی مکان های این خدمات در مدینه علاوه بر اتخاذ مبانی و استانداردهای شهرسازی و اتخاذ روش های آماری و تحلیل فضایی در GIS. هنگام ارزیابی و برنامه ریزی خدمات بهداشتی در شهرها.

6. نتیجه گیری

مدینه منوره در طول سی سال گذشته با چالش‌های زیادی در توسعه پایدار شهری مواجه بوده است و شاید برجسته‌ترین این چالش‌ها شهرنشینی سریع بدون دسترسی به خدمات عمومی باشد که همگام با این افزایش، به‌ویژه خدمات بهداشتی باشد. کارکرد مذهبی المدینه المنوره، نیروگاه اصلی رشد ساختمانی و اداری و ترکیب ساختاری آن است که تأثیر زیادی بر اثربخشی توزیع جغرافیایی خدمات بهداشتی و درمانی داشته است. تعداد ساکنان مدینه در مدتی که بیش از 36 سال (1394-1440 هجری قمری) نمی‌رسد، در نتیجه افزایش طبیعی تعداد جمعیت و افزایش تعداد ساکنان ورودی، تقریباً دو برابر شده است. از این رو، شهر گسترش یافت، شهرنشینی آن رونق گرفت و نواحی آن افزایش یافت. در نتیجه فشار فزاینده ای بر ناحیه شهری با نرخ هایی فراتر از توانایی شهر در ارائه خدمات و مشاغل مختلف بهداشتی به جامعه خود از نظر کمی و کیفی وارد شد که منجر به مشکلات بسیاری در ارتباط با عدم وجود اشکال مختلف شد. خدمات بهداشتی، هرج و مرج در استفاده از زمین، پیدایش مناطق مسکونی، و کاهش خدمات بهداشتی. اتخاذ طرح های جدید شهری بدون در نظر گرفتن مبانی برنامه ریزی نیز به هرج و مرج کاربری اراضی، ناتوانی برخی از مناطق شهر در ارائه خدمات بهداشتی و درمانی به مردم در سطح مناسب و بدون چشم انداز روشن کمک کرده است. کاربری های رایج در سطح منطقه و برخی و در سطح شهر به طور کلی، و این بر پراکندگی خدمات بهداشتی و واگرایی تأثیر گذاشته است.

این امر در مناطق تحت پوشش ضعیف برای دسترسی به خدمات بهداشتی در شهر در بازه های زمانی پنج، ده و پانزده دقیقه که بین 63 تا 84 درصد متغیر بود، منعکس شد که مناطق تحت پوشش خدمات بهداشتی از نوع واحدهای بهداشتی در رتبه آخر قرار گرفتند. با حدود 63 درصد، در حالی که مناطق تحت پوشش خدمات بهداشتی مراکز بهداشتی درمانی اولیه با 84 درصد در رتبه اول قرار دارند و پنجاه و هفت منطقه وجود دارد که حدود 53.3 درصد از کل مناطق مدینه را تشکیل می دهد که سطح خدمات بهداشتی در آنها وجود دارد. بسیار خوب با پوشش از 90٪ تا 100٪. بنابراین، این مناطق از راحتی فضایی بالایی برای زندگی در آنها برخوردار هستند تا دسترسی آسان به خدمات با کمترین فاصله و در اسرع وقت،

مدینه در حال حاضر قادر به تامین نیازهای جمعیت خود به خدمات بهداشتی نیست در حال حاضر نیاز به خدمات بهداشتی به بیست و چهار سایت رسیده است که دارای دو بیمارستان دولتی، سه بیمارستان تخصصی، دو مرکز بهداشتی، سه مرکز آمبولانس، چهار درمانگاه، سه مجتمع درمانگاه، چهار واحد بهداشت و سه مرکز هلال احمر.

منابع

[ 1 ] Croser، JL (2003) سیستم های مراقبت از تروما در استرالیا. جراحت، 34، 649-651.
https://doi.org/10.1016/S0020-1383(03)00157-8
[ 2 ] Almer, C. and Goeschl, T. (2011) اقتصاد سیاسی سیستم عدالت کیفری محیطی: رویکرد عملکرد تولید. انتخاب عمومی، 148، 611-630.
https://doi.org/10.1007/s11127-010-9687-5
[ 3 ] ژرمنی، آر، مورون، پی و تستا، جی (2014) عدالت محیطی و آلودگی هوا: مطالعه موردی در استان های ایتالیا. اقتصاد اکولوژیک، 106، 69-82.
https://doi.org/10.1016/j.ecolecon.2014.07.010
[ 4 ] کوری، دی سی و رحمان، تی (2009) عدالت زیست محیطی و اجرای قانون آب آشامیدنی ایمن: تجربه آرسنیک آریزونا. اقتصاد اکولوژیک، 68، 1825-1837.
https://doi.org/10.1016/j.ecolecon.2008.12.010
[ 5 ] Gosselin, RA, Spiegel, DA, Coughlin, R. and Zirkle, LG (2009) جراحات: بار نادیده گرفته شده در کشورهای در حال توسعه. بولتن سازمان جهانی بهداشت، 87، 246.
https://www.who.int/bulletin/volumes/87/4/08-052290/
[ 6 ] Li, H., Liu, T. and Yin, X. (2012) بررسی و تحلیل وضعیت تحقیقاتی اورژانس تروما در ده سال اخیر در چین. مجله جراحی تروما، 14، 104-107.
[ 7 ] آلبرت، جی و فیلیپس، اچ (2003) سیستم های مراقبت از تروما در بریتانیا. صدمه، 34، 728-734.
https://doi.org/10.1016/S0020-1383(03)00151-7
[ 8 ] Rahman, S. and Smith, D. (2000) استفاده از مدل های مکان-تخصیص در برنامه ریزی توسعه خدمات بهداشتی در کشورهای در حال توسعه. مجله اروپایی تحقیقات عملیاتی، 123، 437-452.
https://doi.org/10.1016/S0377-2217(99)00289-1
[ 9 ] وانگ، ال. (2007) مهاجرت، قومیت و دسترسی به پزشکان خانواده با تنوع فرهنگی. Health & Place, 13, 656-671.
https://doi.org/10.1016/j.healthplace.2006.10.001
[ 10 ] Luo, W. and Whippo, T. (2012) اندازه های متغیر حوضه برای روش حوضه شناور دو مرحله ای (2SFCA). Health & Place, 18, 789-795.
https://doi.org/10.1016/j.healthplace.2012.04.002
[ 11 ] دای، دی (2010) تفکیک مسکونی سیاه پوستان، نابرابری در دسترسی فضایی به امکانات مراقبت های بهداشتی و تشخیص سرطان پستان در مرحله آخر در کلانشهر دیترویت. Health & Place, 16, 1038-1052.
https://doi.org/10.1016/j.healthplace.2010.06.012
[ 12 ] Thisse, J. and Wildasin, D. (1992) مکان تأسیسات عمومی و ساختار فضایی شهری: تجزیه و تحلیل تعادل و رفاه. مجله اقتصاد عمومی، 48، 83-118.
https://doi.org/10.1016/0047-2727(92)90043-F
[ 13 ] Alexiadis, S. (2018) سازگاری بین برابری و کارایی. در: معضل سیاست منطقه ای، پالگریو پیوت، چم، 73-105.
https://doi.org/10.1007/978-3-319-68900-5_4
[ 14 ] Deverteuil, G. (2000) بازنگری در میراث نظریه مکان تاسیسات عمومی شهری در جغرافیای انسانی. پیشرفت در جغرافیای انسانی، 24، 47-69.
https://doi.org/10.1191/030913200668094045
[ 15 ] Song, ZN (2016) تصمیم گیری مکان تاسیسات عمومی رقابتی: مفهوم، اصل انتخاب مکان و ساخت مدل. Scientia Geographica Sinica، 36، 1485-1494.
[ 16 ] Song, ZN, Yan, TG, Liu, T. and Huang, T. (2016) یک مدل جدید گرانش P-Median و آزمون تجربی در تصمیم گیری جامع شهری شهری: Wuxi را به عنوان مثال در نظر بگیرید. پیشرفت در جغرافیا، 35، 420-430.
[ 17 ] رحمان، اس. و اسمیت، دی (1996) کارایی ناکارآمدی: استقرار تسهیلات بهداشتی در روستایی بنگلادش. در: علاءالدین، ام. و حسن، اس.، ویرایش، بنگلادش: اقتصاد، مردم و محیط زیست، گروه اقتصاد، دانشگاه کوئینزلند، بریزبن، 197-209.
[ 18 ] Fisher, H. and Rushton, G. (1979) کارایی فضایی مکان های خدماتی و فرآیند توسعه منطقه ای. مقالات انجمن علمی منطقه ای، 42، 83-97.
https://doi.org/10.1007/BF01935147
[ 19 ] Tekiner, H. (2014) داروسازی در ترکیه: گذشته، حال و آینده. فارمازی، 69، 477-480.
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24974586
[ 20 ] Hetzel، B. (1978) مراقبت های بهداشتی پایه در کشورهای در حال توسعه. انتشارات دانشگاه آکسفورد، آکسفورد.
[ 21 ] فیلیپس، دی (1990) بهداشت و مراقبت های بهداشتی در جهان سوم. اسکس لانگمن، لندن.
[ 22 ] Bennett, W. (1981) رویکرد تخصیص مکان به مکان مرکز مراقبت های بهداشتی: مطالعه ای از جمعیت بدون پزشک در لنسینگ، میشیگان. علوم اجتماعی و پزشکی. قسمت د: جغرافیای پزشکی، 15، 305-312.
https://doi.org/10.1016/0160-8002(81)90006-X
[ 23 ] فیلیپس، دی (1986) بیمارستان شهری: مجموعه تحقیقاتی لندن در جغرافیا شماره 4: لزلی میهیو جورج آلن و آنوین، لندن. شهرها، 3، 357-358.
https://doi.org/10.1016/0264-2751(86)90080-6
[ 24 ] Taylor, E. (1982) انجمن خدمات سلامت. ژنو، 395.
[ 25 ] Meade, S., Johm, W. and Wlibert, M. (1988) جغرافیای پزشکی. گیلفورد پرس، نیویورک.
[ 26 ] Guagliardo، M. (2004) دسترسی فضایی مراقبت های اولیه: مفاهیم، ​​روش ها و چالش ها. مجله بین المللی جغرافیای سلامت، 3، 3-14.
https://doi.org/10.1186/1476-072X-3-3
[ 27 ] Khan, A. (1992) یک رویکرد یکپارچه برای اندازه گیری دسترسی فضایی بالقوه به خدمات مراقبت های بهداشتی. علوم برنامه ریزی اجتماعی-اقتصادی، 26، 275-287.
https://doi.org/10.1016/0038-0121(92)90004-O
[ 28 ] جوزف، ای. و بانتوک، پی (1982) اندازه گیری قابلیت دسترسی فیزیکی بالقوه به پزشکان عمومی در مناطق روستایی: روش و مطالعه موردی. علوم اجتماعی و پزشکی، 16، 85-90.
https://doi.org/10.1016/0277-9536(82)90428-2
[ 29 ] Luo, W. and Wang, F. (2003) اندازه‌گیری‌های دسترسی فضایی به مراقبت‌های بهداشتی در یک محیط GIS: سنتز و مطالعه موردی در منطقه شیکاگو. Environment and Planning B: Planning and Design, 30, 865-884.
https://doi.org/10.1068/b29120
[ 30 ] Cho, C. (1998) یک مدل مبادله با کارایی برابری برای مکان بهینه امکانات مراقبت پزشکی. علوم برنامه ریزی اجتماعی-اقتصادی، 32، 99-112.
https://doi.org/10.1016/S0038-0121(97)00007-4
[ 31 ] Yasenovskiy, V. and Hodgson, J. (2007) مکان-تخصیص سلسله مراتبی با مدلسازی تعامل انتخاب فضایی. سالنامه انجمن جغرافیدانان آمریکایی، 97، 496-511.
https://doi.org/10.1111/j.1467-8306.2007.00560.x
[ 32 ] Baray, J. and Cliquet, G. (2013) بهینه سازی مکان ها از طریق مدل سلسله مراتبی حداکثر پوشش/p-متوسط: بیمارستان های زایمان در فرانسه. مجله تحقیقات بازرگانی، 66، 127-132.
https://doi.org/10.1016/j.jbusres.2012.09.003
[ 33 ] Guerriero, F., Miglionico, G. and Olivito, F. (2016) مشکلات مکان و سازماندهی مجدد: مورد سیستم مراقبت بهداشتی کالابریا. مجله اروپایی تحقیقات عملیاتی، 250، 939-954.
https://doi.org/10.1016/j.ejor.2015.09.064
[ 34 ] Marks, AP, Thrall, GI and Arno, M. (1992) بستری شدن بیمارستان ها برای ارائه مراقبت های بهداشتی مقرون به صرفه. سیستم اطلاعات جغرافیایی، 2، 58-66.
[ 35 ] Brown, L. and Barnett, JR (2004) آیا دگرگونی سازمانی بیمارستان ها فضای مراقبت های بهداشتی ترکیبی جدیدی را ایجاد می کند؟ مطالعه موردی تأثیر مکان یابی مشترک بیمارستان های دولتی و خصوصی در استرالیا. علوم اجتماعی و پزشکی، 58، 427-444.
https://doi.org/10.1016/S0277-9536(03)00163-1
[ 36 ] Tulchinsky، TH و Varavikova، EA (2014) فصل 12-برنامه ریزی و مدیریت سیستم های سلامت. در: Tulchinsky، TH، Varavikova، EA و Bickford، JD، Eds.، The New Public Health، ویرایش سوم، انتشارات آکادمیک، سن دیگو، 613-641.
https://doi.org/10.1016/B978-0-12-415766-8.00012-4
[ 37 ] Moscelli, G., Siciliani, L., Gutacker, N. and Gravelle, H. (2016) مکان، کیفیت و انتخاب بیمارستان: شواهدی از انگلستان 2002-2013. علم منطقه و اقتصاد شهری، 60، 112-124.
https://doi.org/10.1016/j.regsciurbeco.2016.07.001
[ 38 ] Shortt، NK و Moore، AJ (2006) محلات عملکردی: یک رویکرد فضایی یکپارچه نسبت به تعریف محل مراقبت های بهداشتی. جئوژورنال، 67، 27-40.
https://doi.org/10.1007/s10708-006-9005-4
[ 39 ] Wu, C., Lin, C. and Chen, H. (2007) انتخاب بهینه مکان برای بیمارستان های تایوانی برای اطمینان از مزیت رقابتی با استفاده از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی و تحلیل حساسیت. ساختمان و محیط زیست، 42، 1431-1444.
https://doi.org/10.1016/j.buildenv.2005.12.016
[ 40 ] Zhang, W., Cao, K., Liu, S. and Huang, B. (2016) یک رویکرد بهینه سازی چندهدفه برای مشکلات مکان-تخصیص امکانات مراقبت بهداشتی در شهرهای بسیار توسعه یافته مانند هنگ کنگ. کامپیوتر، محیط زیست و سیستم های شهری، 59، 220-230.
https://doi.org/10.1016/j.compenvurbsys.2016.07.001
[ 41 ] Schweikhart, B. and Smith, L. (1993) تصمیمات ترکیبی مکان و خدمات برای یک شبکه مراقبت بهداشتی مدیریت شده. علوم برنامه ریزی اجتماعی-اقتصادی، 27، 289-302.
https://doi.org/10.1016/0038-0121(93)90021-A
[ 42 ] Mestre, M., Oliveira, D. and Barbosa-Póvoa, P. (2015) رویکردهای مکان-تخصیص برای برنامه ریزی شبکه بیمارستانی تحت عدم قطعیت. مجله اروپایی تحقیقات عملیاتی، 240، 791-806.
https://doi.org/10.1016/j.ejor.2014.07.024
[ 43 ] Ammari, F., Ogawa, K. and Miyagi, T. (2000) مدل تعامل فضایی در مکان-تخصیص مرکز بهداشتی درمانی. بررسی برنامه ریزی زیرساخت، 17، 219-228.
[ 44 ] عبدالقادر، M. (2018) با استفاده از GIS برای تعیین تغییرات در دسترسی به سلامت در شهر جده، عربستان سعودی. ISPRS International Journal of Geo-Information, 7, 254.
https://doi.org/10.3390/ijgi7070254
[ 45 ] Francisco, J., José, A., Emilio, H., Silvia, L., Jin, S., María, N. and Alejandro, R. (2017) شبکه و تحلیل فضایی برای ارزیابی و راهنمایی تصمیمات در مورد دسترسی عادلانه به خدمات بهداشتی: سیستم مراقبت تسکینی عمومی در اکسترمادورا (اسپانیا). تنوع و برابری در بهداشت و مراقبت، 14، 184-192.
https://doi.org/10.21767/2049-5471.1000110
[ 46 ] Chéri G., Gerbrand, M., Peter, S., David, M. and Mark, W. (2014) برنامه ریزی برای خدمات اضطراری با استفاده از تجزیه و تحلیل دسترسی جغرافیایی مبتنی بر GIS. برنامه ریزی شهری و منطقه ای، 64، 1-12.
https://www.ajol.info/index.php/trp/article/view/116216/105743
[ 47 ] Rodzi, A. and Vini, I. (2013) توسعه مدلهای موقعیت مکانی تسهیلات برای به حداکثر رساندن کل منطقه خدمات. پژوهش های نظری و تجربی در مدیریت شهری، شماره ویژه 1 اس.
https://www.questia.com/library/journal/1G1-210725580/facility-location-models
-development-to-maximize-total
[ 48 ] Hunadi، M. (2014) اندازه گیری دسترسی به مراقبت های بهداشتی اولیه: استفاده از یک تحلیل دسترسی مبتنی بر GIS. محیط ساخته شده، شورای تحقیقات علمی و صنعتی، 19-22.
https://hdl.handle.net/10204/7913
[ 49 ] گوستاوو، بی. (2013) مدل های مکان-تخصیص به کار رفته در خدمات عمومی شهری تحلیل فضایی مراکز مراقبت های بهداشتی اولیه در شهر لوگان، آرژانتین، بولتن جغرافیایی مجارستان، 62، 387-408.
https://www.mtafki.hu/konyvtar/kiadv/HunGeoBull2013/HunGeoBull_2013_4_387-408.pdf
[ 50 ] Gina, P., Mera, A., Fernando, F. and Ricardo, A. (2015) مدل های مکان-تخصیص و دسترسی برای بهبود برنامه ریزی فضایی بهداشت عمومی. PLoS ONE, 10, e0119190.
https://doi.org/10.1371/journal.pone.0119190
[ 51 ] Kemboi، T. و Waithaka، E. (2013) مدل مکان یابی-تخصیص GIS در بهبود دسترسی به امکانات مراقبت های بهداشتی: مطالعه موردی زیر شهرستان کوه الگون. مجله بین المللی علوم و تحقیقات، 4، 3306-3310.
https://pdfs.semanticscholar.org/b151/2510750c2a6721dbfe0c33a477f0fda55e09.pdf؟
_ga=2.98046047.1378241492.1568455666-514517534.1566633811
[ 52 ] Eren, O., Aysenur, U., Mehmet, E., Cihan, C. and Selcuk, K. (2017) بهینه سازی مشکل مکان-تخصیص انبارهای داروخانه: مطالعه موردی در Gaziantep. مجله بین المللی بهینه سازی و کنترل: نظریه ها و کاربردها، 7، 117-129.
https://doi.org/10.11121/ijocta.01.2017.00373
[ 53 ] بهشتی فر، س و علیمحمدی، ع. (1394) رویکرد بهینه سازی چندهدفه برای مکان-تخصیص کلینیک ها. معاملات بین المللی در تحقیقات عملیاتی، 22، 313-328.
https://doi.org/10.1111/itor.12088
[ 54 ] Widener, J. and Horner, W. (2011) یک رویکرد سلسله مراتبی برای مدلسازی توزیع کالاهای امدادرسانی در بلایای طوفان. مجله جغرافیای حمل و نقل، 19، 821-828.
https://doi.org/10.1016/j.jtrangeo.2010.10.006
[ 55 ] ESRI. Arc GIS، نسخه 10X راهنما.
https://desktop.arcgis.com/zh-cn/arcmap/latest/extensions/network-analyst/types-of-network-analyses.htm#ESRI_SECTION1_DEAE22E63F944F6C958668B8C4AA96DA
[ 56 ] حکیمی، س. (1964) مکان های بهینه مراکز سوئیچینگ و مراکز مطلق و میانه های یک نمودار. تحقیق در عملیات، 12، 450-459.
https://www.jstor.org/stable/168125
https://doi.org/10.1287/opre.12.3.450

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید