فرسودگي واقعيتي است که تاکنون بيش تر شهرهاي باسابقه و تاريخي را متاثر ساخته است. آنچه مسلم است در اين گونه شهرها اين مساله، رشد بافت شهري را مختل کرده و آن را به پيرامون سوق مي دهد. بنابراين افزون بر نابودي بافت هاي دروني و باسابقه ي شهري، هزينه هاي هنگفتي را با ايجاد بافت هاي نوظهور بر گرده ي شهر تحميل مي کند. هدف اين تحقيق اولويت بندي مناطق مختلف قلمرو پژوهش به منظور اعمال بهسازي و نوسازي است. براي دستيابي به هدف مذکور از 5 متغير اصلي در بافت فرسوده شامل قدمت، قيمت، نوع مصالح، مساحت و وضعيت دسترسي به بافت استفاده شده است. جهت تجزيه وتحليل داده هاي پژوهش از عملگرهاي فازي (Sum، Gama، Product) در محيط GIS و همچنين با وزن گذاري معيارهاي منتخب، از روش تحليل سلسله مراتبي فازي (FAHP)، به منظور مقايسه استفاده شده است. در نهايت جهت شناسايي بهترين مکان ها براي بهسازي و نوسازي بافت فرسوده، نتايج به-دست آمده از عملگرهاي فازي و AHP فازي، باهم مقايسه شده اند. نتايج به دست آمده حاکي از آن است که مطابق توابع و مدل به کار رفته در پژوهش قسمت هاي بيروني بافت (با مساحت 236103 متر يعني 0.65 درصد از کل سهم بافت) به علت نزديکي به خيابان هاي اصلي و ساخت وساز نسبتا بهتر نسبت به قسمت هاي دروني بافت (با مساحت 100754 متر يعني 0.28 درصد از کل سهم بافت)، از اولويت پايين تري براي نوسازي برخوردار است. همچنين مدل FAHP، مساحتي بالغ بر 47569 متر يعني 0.13 درصد از کل مناطق بافت را براي امر بهسازي پيشنهاد مي کند. البته اين امر در عملگر Gama fuzzy با دقت و جزئيات بيش تري نسبت به ديگر توابع و مدل AHP فازي نشان داده شده است.
برای دانلود این مقاله به لینک زیر مراجعه کنید.
https://www.sid.ir/fa/journal/ViewPaper.aspx?ID=319527
آموزش کاربردی GIS وRS
همراه با فیلم و کتاب
همراه با پروژه های کاربردی
مدرس:
دکتر سعید جوی زاده
تلفن ثبت نام:
09382252774
آدرس وب سایت:
بدون دیدگاه