اقدامات مختلف افزایش تاب آوری در برابر سیل برای مقابله با مشکل رو به رشد سیل شهری پیشنهاد شده است. با این حال، عدم ارزیابی در مورد کاربرد این اقدامات در مقیاس جامعه وجود دارد. این مقاله اثرات دو نوع اقدامات افزایش انعطاف‌پذیری در برابر سیل را بررسی می‌کند: اقدامات مهندسی و اقدامات تطبیقی، به منظور بررسی اثربخشی آنها در جوامع مختلف مستعد سیل. یک روش ارزیابی تاب آوری سیل در مقیاس جامعه برای ارزیابی تأثیر انواع مختلف اقدامات استفاده می شود. یک مطالعه موردی در سه جامعه که از مشکلات غرقابی در شهر Jingdezhen، چین رنج می برند، اعمال می شود. نتایج نشان می‌دهد که تفاوت‌های فضایی تاب‌آوری در برابر سیل در سه جامعه سیل‌خیز وجود دارد. سناریوهای آینده در مقایسه با سناریوهای فعلی به دلیل اثرات شهرنشینی و فعالیت های انسانی عملکرد ضعیف تری را در تاب آوری سیل ارائه می دهند. اقدامات مهندسی برای جوامع قدیمی با مناطق مسکونی با تراکم بالا در هنگام نشستن در کنار رودخانه مناسب است، به عنوان مثال جوامع فولیانگ و ژوشان. از سوی دیگر، اقدامات تطبیقی ​​کارایی بیشتری را در بهبود تاب آوری در برابر سیل در همه جوامع نشان می دهد، به ویژه برای شهر جدید Changjiang که در آن اقدامات مهندسی تقریباً اشباع شده است. این یافته‌ها می‌تواند به دولت‌های محلی کمک کند تا استراتژی‌های مناسب افزایش تاب‌آوری در برابر سیل را برای انواع مختلف جوامع توسعه دهند. اقدامات مهندسی برای جوامع قدیمی با مناطق مسکونی با تراکم بالا در هنگام نشستن در کنار رودخانه مناسب است، به عنوان مثال جوامع فولیانگ و ژوشان. از سوی دیگر، اقدامات تطبیقی ​​کارایی بیشتری را در بهبود تاب آوری در برابر سیل در همه جوامع نشان می دهد، به ویژه برای شهر جدید Changjiang که در آن اقدامات مهندسی تقریباً اشباع شده است. این یافته‌ها می‌تواند به دولت‌های محلی کمک کند تا استراتژی‌های مناسب افزایش تاب‌آوری در برابر سیل را برای انواع مختلف جوامع توسعه دهند. اقدامات مهندسی برای جوامع قدیمی با مناطق مسکونی با تراکم بالا در هنگام نشستن در کنار رودخانه مناسب است، به عنوان مثال جوامع فولیانگ و ژوشان. از سوی دیگر، اقدامات تطبیقی ​​کارایی بیشتری را در بهبود تاب آوری در برابر سیل در همه جوامع نشان می دهد، به ویژه برای شهر جدید Changjiang که در آن اقدامات مهندسی تقریباً اشباع شده است. این یافته‌ها می‌تواند به دولت‌های محلی کمک کند تا استراتژی‌های مناسب افزایش تاب‌آوری در برابر سیل را برای انواع مختلف جوامع توسعه دهند. به ویژه برای شهر جدید Changjiang که در آن اقدامات مهندسی تقریباً اشباع شده است مؤثر است. این یافته‌ها می‌تواند به دولت‌های محلی کمک کند تا استراتژی‌های مناسب افزایش تاب‌آوری در برابر سیل را برای انواع مختلف جوامع توسعه دهند. به ویژه برای شهر جدید Changjiang که در آن اقدامات مهندسی تقریباً اشباع شده است مؤثر است. این یافته‌ها می‌تواند به دولت‌های محلی کمک کند تا استراتژی‌های مناسب افزایش تاب‌آوری در برابر سیل را برای انواع مختلف جوامع توسعه دهند.

کلید واژه ها:

سیل شهری ; استراتژی های افزایش تاب آوری ; مقیاس جامعه ; اقدامات مهندسی ; اقدامات تطبیقی

1. مقدمه

در پس‌زمینه تغییرات اقلیمی و شهرنشینی سریع، تغییرات سبک زندگی و تولید انسان بر بارندگی، رواناب و سایر فرآیندهای هیدرولوژیکی تأثیر گذاشته است که وقوع مکرر طوفان‌های شدید باران و تشدید سیل‌های شهری در مناطق شهری را نشان داده است. . تاکید شده است که تغییرات آب و هوایی ماهیت غیر خطی اثرات را بر جریان رودخانه و طغیان دشت سیلابی تحمیل می کند، بنابراین بر منابع آب و فراوانی سیل در حوضه های مختلف در سراسر جهان تأثیر می گذارد [ 2 ، 3 ، 4 ]. بر اساس داده های آماری بولتن بلایای سیل و خشکسالی چین، مجموع تلفات مستقیم سیل در شهرهای پر شهری چین در سال 2020 به 42 میلیارد دلار رسیده است.5 ] که نشان دهنده این واقعیت است که شهرها با چالش های بزرگی در کنترل و پیشگیری از سیلاب شهری مواجه هستند. با ادامه وضعیت فعلی رشد جمعیت و شهرنشینی، انتظار می‌رود که تعداد بیشتری از جمعیت و همچنین دارایی‌های کل در معرض خطر قرار گیرند. امروزه بیش از نیمی از جمعیت جهان در مناطق شهری زندگی می کنند و پیش بینی می شود این تعداد تا سال 2050 به 75 درصد برسد [ 6 ، 7 ]. سیستم‌های شهری با بحران بی‌سابقه‌ای مواجه هستند که نیاز فوری به درک جدیدی از کاهش و کنترل خطر بلایای شهری دارد [ 8 ].
تاب‌آوری به‌عنوان یک جهت تحقیقات شهری نوظهور، اساساً یک کاوش فعال در روش‌های تعدیل در پاسخ به آشفتگی‌های نامشخصی است که شهرهای مدرن با آن مواجه هستند [ 9 ]، که می‌تواند برای عمل به عنوان شاخصی برای ارزیابی توانایی‌های شهرها کافی باشد [ 10 ]. مفهوم تاب آوری توسط بوم شناس هالینگ در سال 1973 [ 11 ] پیشنهاد شد. این به توانایی یک سیستم برای جذب شوک های خارجی و بازگشت سریع به حالت اولیه برای پایدار نگه داشتن سیستم اشاره دارد. در سال‌های اخیر، مفهوم تاب‌آوری از دیدگاه اکولوژیکی به دیدگاهی چند بعدی تغییر کرده است [ 12 ، 13 ، 14 ، 15 ، 16 ،17 ، 18 ، 19 ]. به ویژه، اغلب در زمینه تغییرات آب و هوا و تجزیه و تحلیل خطر بلایا استفاده شده است. در زمان‌های اولیه، براد آلنبی تاب‌آوری را به عنوان «قابلیت یک سیستم برای حفظ عملکرد و ساختار خود در مواجهه با تغییرات درونی و بیرونی و تنزل دلپذیر» از دیدگاه تحلیل ریسک فاجعه در Science در سال 2005 تعریف کرد [ 20 ]. پس از آن، در بحث عمومی تغییر اقلیم در مناطق شهری، تاب‌آوری به عنوان «ظرفیت مقاومت در برابر طیف گسترده‌ای از شوک‌ها و تنش‌ها [ 21 ]» یا «واکنش پویا و مؤثر به شرایط آب و هوایی در حال تغییر در حالی که به عملکرد خود ادامه می‌دهد» تعریف می‌شود. سطح قابل قبول [ 22]’. علاوه بر این، نیاز مبرم شهرها به کمک به آنها برای آماده شدن و بازیابی بهتر از بلایا ظاهر شد که تاب آوری در مدیریت بلایا توجه محققان را به خود جلب کرد [ 23 ].
ایجاد تاب‌آوری در شهرها به عنوان یک اقدام مؤثر برای مقابله با مسائل بلایای شهری در نظر گرفته می‌شود [ 24 ]. در سال 2009، چارچوبی برای ساخت یک شهر تاب‌آور کاهش‌یافته در برابر بلایا در پاسخ به تغییرات آب و هوایی توسط مؤسسه جهانی محیط زیست در دانشگاه کیوتو، ژاپن [ 25 ] پیشنهاد شد.]؛ مجموعه کنفرانس “شهر تاب آور” بن در سال 2010 برای بحث در مورد فصل های تاب آوری آب و هوا برگزار شد. و UNISDR از سال 2012 کمپین ساخت شهرهای تاب آور را سازماندهی و اجرا کرده است. آژانس بین المللی کاهش بلایا (UNISDR) یک چارچوب تحقیقاتی در مورد کاهش خطر بلایا برای ایجاد تاب آوری در برابر بلایای شهری در سال 2014 پیشنهاد کرد. با این پیشنهادات و دستورالعمل های تاب آوری ساختمان ها ، اقداماتی برای افزایش تاب آوری شهری ارائه شده است. برای مثال، استراتژی انطباق آب و هوایی روتردام هلند [ 26 ] تاب آوری شهری را با ایجاد زیرساخت های سبز، میدان های آبی و دیگر زیرساخت های انعطاف پذیرتر افزایش می دهد. طرح انطباق نیویورک [ 27] پس از طوفان با دو نوع اقدام، زیرساخت و بازسازی شهری، به عنوان نقاط ورودی برای افزایش توانایی شهر برای مقابله با خطرات بلایای آب و هوایی آینده به منظور ساختن شهری تاب آور توسعه یافت. محققان ژاپنی یک طرح طراحی سرزمینی مبتنی بر بهبود سطح کیفیت زندگی ساکنان را به عنوان یک استراتژی افزایش تاب‌آوری شهری پس از فاجعه پیشنهاد کردند که شامل اقداماتی مانند بازسازی سرزمینی، طرح بازگشایی جاده و تغییر مسیر روستاها می‌شود [ 28 ]. محققان هندی شناسایی کردند که استراتژی های برنامه ریزی فضایی تا حد زیادی به تاب آوری جامعه کمک می کند [ 29 ]. برخی از محققان همچنین خاطرنشان کردند که تاب‌آوری شهری باید با افزایش تاب‌آوری زیرساخت‌های مهم و گره‌های کلیدی در داخل شهرها بهبود یابد.30 ، 31 ، 32 ].
با تمرکز بر تاب‌آوری در برابر سیل شهری، به عنوان ظرفیت شهر برای تحمل سیل و تشخیص زمانی که آسیب فیزیکی و اختلالات اجتماعی-اقتصادی رخ می‌دهد، به منظور جلوگیری از مرگ و میر و صدمات و حفظ هویت اجتماعی-اقتصادی فعلی تعریف می‌شود [ 33 ]. مطالعات بر روی ارزیابی تاب آوری در برابر سیل عمدتاً بر بررسی عملکرد شهرها و جوامع تحت سناریوهای بلایا متمرکز است [ 34 ، 35 ]. لوئیز برتیلسونا [ 36 ] چارچوب ارزیابی تاب‌آوری سیل شهری چند معیاره S-FRESI را ایجاد کرد که شبیه‌سازی عمق آب را در شاخص ترکیب می‌کند و تاب‌آوری سیل چند منطقه کوچک‌تر را در یک جامعه تحت سناریوهای مختلف محاسبه می‌کند. چن [ 37] یک شاخص انعطاف‌پذیری شهری متغیر با زمان ایجاد کرد که در آن نتایج تاب‌آوری تولید شده عمدتاً بر اساس شبیه‌سازی‌های وابسته به زمان بارندگی و طغیان بود. مشاهده می شود که معرفی فرآیند سیلابی برای مطالعه عملکرد سیستم مفید است. در واقع، سیل شهری را می توان با اقدامات مهندسی و غیر مهندسی مختلف قبل، حین و پس از وقوع طوفان باران مداخله کرد. بررسی تأثیرات این اقدامات و کشف اینکه چگونه می توانند بر شهرها تأثیر بگذارند، معنادار است.
استراتژی‌های موجود افزایش تاب‌آوری در برابر سیل بر اساس چارچوب‌های شهری تاب‌آور و سیاست‌های محلی حفاظت در برابر سیل توسط دولت پیشنهاد شده‌اند. برای مثال، دانشگاه گرونینگن داده‌های سیاست‌گذاران و جوامع محلی را برای بازسازی استراتژی، فرآیند و نتیجه پیش‌بینی‌شده سیاست تاب‌آوری بانکوک در برابر سیل مورد مطالعه قرار داد [ 38 ]. دانشگاه Diponegoro مستندات سیاست‌های برنامه‌ریزی تاب‌آوری اندونزی را از تلاش‌های ملی تا سطح محلی بررسی کرد [ 39 ]. بریتانیا و کشورهای اروپایی راه را در ارائه راهبردهای خاص تری برای افزایش تاب آوری رهبری کرده اند. طرح آمادگی آب و هوایی انگلستان (UKCIP) [ 40] دو نوع اقدام اصلی را برای مقابله با سیل پیشنهاد کرد: (1) بهبود تاب آوری اضطراری ساکنان (از جمله افزایش آگاهی عمومی در مورد بلایای طبیعی و افزایش تاب آوری). و (2) اصرار بر توسعه زیرساخت های پایدار. پروژه چارچوب هفتم اتحادیه اروپا STAR-FLOOD [ 41 ، 42 ، 43] استراتژی‌های مقابله با خطرات سیل را در 18 منطقه شهری آسیب‌پذیر در شش کشور اروپایی (بلژیک، بریتانیا، فرانسه، هلند، لهستان و سوئد) بررسی کرد. این پروژه بیان می‌کند که استراتژی‌های افزایش تاب‌آوری باید در جهت‌های زیر انجام شود: (1) ایجاد مدیریت تطبیقی ​​برای کمک به اجرای اقدامات دفاعی و کاهش‌دهنده که می‌توانند متناسب با شرایط متغیر تنظیم شوند. (2) برنامه ریزی فضایی را ارائه دهد تا در صورت وقوع سیل از پیامدهای آن جلوگیری و به حداقل برسد. (3) بهبود سیستم های پیش بینی، هشدار و واکنش اضطراری؛ (4) راهبردهایی برای بازیابی سیل برای همه ساکنان ایجاد کند تا آنها را تشویق کند تا اقدامات پیشگیری و کاهش را اتخاذ کنند. و (5) سیستم های نهادی را ایجاد کنید که یادگیری و نوآوری را ترویج می کند.
به طور خلاصه، کلید بهبود تاب آوری شهری در برابر بلایا در حل عدم تطابق بین تشدید بلایای طبیعی و پذیرش اجتماعی نهفته است. با توجه به بررسی ادبیات بالا، محققان به طور کلی اقدامات متقابل را از دو جنبه عمده پیشنهاد می‌کنند: برنامه‌ریزی و مدیریت، برای تدوین استراتژی‌هایی برای افزایش تاب‌آوری در برابر بلایا. از یک سو، از منظر برنامه ریزی شهری، برنامه هایی برای توسعه جمعیت و ساختمان، ساخت سیستم های حیاتی، پیشگیری از بلایا، ساخت زیرساخت ها، بازسازی جامعه و غیره انجام می شود. مسیرهای اجرایی خاص با ترکیب ویژگی های شهرها و جوامع توسعه می یابد. از سوی دیگر، از دیدگاه مدیریت، تغییر به سمت مدیریت تطبیقی ​​وجود دارد. از جمله افزایش دانش و آمادگی در مورد خطرات طبیعی، بهبود ظرفیت های واکنش اضطراری، و توسعه آگاهی عمومی در مورد تاب آوری. به عبارت دیگر، ساخت شهرهای تاب‌آور نمی‌تواند تنها به اقدامات مهندسی سخت تکیه کند، بلکه به استراتژی‌های تطبیقی ​​برای واکنش به بلایا نیز بستگی دارد.28 ]. به عنوان مثال زلزله بزرگ ژاپن شرقی را در نظر بگیریم، ساکنان محلی از سد عظیم جزر و مدی به ارتفاع 10 متر که توسط دولت ساخته شده بود بسیار آسوده خاطر شدند و از آگاهی و آمادگی کافی برخوردار نبودند، بنابراین باعث تاخیر در عملیات تخلیه و منجر به مرگ شد. در سال‌های اخیر، برخی از آخرین دستورالعمل‌های افزایش تاب‌آوری، استراتژی‌های انطباقی مانند آگاهی عمومی از آمادگی قبل از بلایا و واکنش‌های اضطراری پس از فاجعه را در خود جای داده‌اند. به عنوان مثال، پروژه STAR-FLOOD اتحادیه اروپا یک استراتژی بازیابی سیل را برای همه ساکنان پیشنهاد کرد تا اقدامات پیشگیری و کاهش را برای مقابله با سیل تشویق کند.
مشاهده می شود که برنامه ریزی مهندسی و مدیریت تطبیقی ​​هر دو استراتژی های بسیار مهم افزایش تاب آوری هستند. اما در مورد اینکه چه نوع استراتژی‌هایی برای افزایش تاب‌آوری مؤثرتر هستند و چگونه انواع مختلف اقدامات بر سیستم شهری در هنگام وقوع سیل تأثیر می‌گذارند، چندان روشن نیست. مقایسه بین استراتژی های مهندسی و استراتژی های تطبیقی ​​در این مقاله برای ارزیابی اثربخشی آنها ارائه شده است و شواهدی برای ایجاد تاب آوری در مرحله بعدی ارائه می دهد. این مطالعه کاربرد و تأثیر انواع مختلف اقدامات افزایش تاب‌آوری را در سه جامعه معمولی مستعد سیل بررسی می‌کند. اهداف خاص این مطالعه عبارتند از (1) مقایسه تاب آوری شهری در برابر سیل در سه جامعه مستعد سیل بین سناریوهای حال و آینده. (2) بررسی اثرات دو نوع اقدامات افزایش تاب‌آوری (اقدامات مهندسی و اقدامات تطبیقی) جوامع مختلف در معرض سیل در سناریوی آینده. و (3) برای هر یک از جوامع با توجه به ویژگی‌های آن‌ها اقدامات خاصی را طرح‌ریزی کنید و ایده‌های جدیدی را برای جوامع سیل‌خیز به روشی انعطاف‌پذیر ارائه کنید.
بقیه مقاله به شرح زیر سازماندهی شده است. بخش 2 منطقه مورد مطالعه شهر Jingdezhen مرکزی در چین و مجموعه داده های آن را معرفی می کند. در بخش 3 ، دو نوع اقدامات افزایش تاب آوری در برابر سیل معرفی شده و رویکرد بهبود یافته برای ارزیابی تاب آوری سیل به طور مفصل توضیح داده شده است. در بخش 4 و بخش 5 ، نتایج ارزیابی تاب آوری در برابر سیل در سه جامعه معمولی مستعد سیل ارائه شده است و اثرات اقدامات افزایش تاب آوری سیل در سناریوهای فعلی و آینده مورد بحث قرار می گیرد. سرانجام در بخش 6، نتیجه گیری کاربرد استراتژی های افزایش تاب آوری در برابر سیل و محدودیت های تحقیق و همچنین در نظر گرفتن بینش مدیریتی و کار آینده را برجسته می کند.

2. منطقه مطالعه و داده ها

2.1. منطقه مطالعه

به عنوان یک شهر تاریخی و فرهنگی مشهور در چین، Jingdezhen بیشتر به دلیل صنعت سرامیک خود شناخته شده است. این شهر همواره از سیلاب شهری رنج می برد. در سال‌های اخیر، این شهر تلاش‌های زیادی برای مبارزه با سیل انجام داده است، از جمله پروژه مدیریت یکپارچه سیل توسط دولت در مخزن Wuxikou و پروژه مدیریت ریسک سیل تحت حمایت بانک جهانی. بنابراین، مبنای نظری و داده ای برای مطالعه دارد. قبل از سال 2012، توسعه شهری Jingdezhen فاقد یک طرح جامع بود، و طرح حمل و نقل اصلی و سایر زیرساخت‌ها به نمایش درازمدت نرسیده بود. با توسعه سریع شهرنشینی در 10 سال گذشته، شهر Jingdezhen با چالش های جدیدی روبرو شده است.
منطقه مورد مطالعه مرکز شهر جینگ دژن مساحتی معادل 720 کیلومتر مربع را اشغال می کند که در شمال شرقی استان جیانگشی چین واقع شده است ( شکل 1).). Jingdezhen با آب و هوای نیمه گرمسیری موسمی با بارندگی فراوان مشخص می شود و همچنین یکی از سه مرکز اصلی طوفان باران در استان جیانگشی است. بر اساس ایستگاه هواشناسی Jingdezhen، میانگین بارندگی سالانه در حوضه رودخانه Changjiang 1778 میلی متر است. دو رودخانه اصلی در Jingdezhen وجود دارد، رودخانه Changjiang و رودخانه Le’an. شهر مرکزی Jingdezhen در دو طرف رودخانه Changjiang و شاخه های آن، رودخانه Nanhe و رودخانه Xihe واقع شده است. سیل شهری در شهر Jingdezhen ناشی از ترکیبی از طوفان های فصلی و سیل رودخانه ای است که فصل طوفان همزمان با فصل طغیان رودخانه است. این شهر نه تنها در مرکز بارندگی‌های شدید قرار دارد، بلکه توسط سیل رودخانه‌های چانگ‌جیانگ، رودخانه نانه و رودخانه شیهه نیز تهدید می‌شود. فصل اصلی سیل از آوریل تا ژوئن هر سال است و سیل های کوتاه مدت نیز پس از جولای به دلیل طوفان رخ می دهد. برای مقابله با سیل شهری، دولت محلی اقدامات مهندسی مانند ساختن خاکریزها و ایستگاه های پمپاژ را انجام داده است، اما این پروژه های مهندسی برای شهر کاملاً مناسب نیستند. ساکنان محلی معمولاً از ابزارهای مسدود کننده آب مانند موانع آب استفاده می کنند و در موارد شدید اقدامات تخلیه موقت را برای کاهش خسارت در هنگام وقوع سیل انجام می دهند.
منطقه مرکزی شهر به عنوان منطقه مورد مطالعه در این تحقیق انتخاب شده است که 30.5 درصد به عنوان منطقه مسکونی، 14.3 درصد به عنوان زیربنای اشتراکی و 13.1 درصد به عنوان فضای سبز از کل مساحت است. سه جامعه معمولی فولیانگ، چانگ‌جیانگ و ژوشان در ( شکل 1 ) به عنوان جوامع سیل‌خیز مرکز شهر جینگ‌دژن بر اساس آمار سیل‌های شهری گذشته انتخاب شده‌اند: این سه جامعه بیش از 90 درصد از مناطق تاریخی سیل‌خیز مرکز را پوشش می‌دهند. شهر Jingdezhen; خسارات مالی ناشی از سیل شهری در این سه جامعه بسیار زیاد است، بدترین جوامع 6.5 درصد از سهم تولید ناخالص داخلی از تعداد زیان مستقیم اقتصادی ناشی از سیل فوق‌العاده شدید در سال 2019 را تجربه می‌کنند. مساحت فولیانگ 23 کیلومتر مربع است .، با جریان اصلی رودخانه یانگ تسه که در سراسر آن قرار دارد و بیشترین مکان های سیل زده شهر را پوشش می دهد. Changjiang در مرکز شهر جدید با مساحت 53 کیلومتر مربع واقع شده است. ژوشان در یک شهر قدیمی پرجمعیت با مساحت 16 کیلومتر مربع واقع شده است. فولیانگ در کنار رودخانه جنوبی با مساحت 23 کیلومتر مربع واقع شده است. Changjiang دارای مساحت 53 کیلومتر مربع است که در پایین دست رودخانه Changjiang می گذرد و بیشترین مکان های سیل زده شهر را پوشش می دهد. ژوشان در یک شهر قدیمی پرجمعیت با مساحت 16 کیلومتر مربع واقع شده است.

2.2. داده ها

نتایج شبیه سازی عمق و مدت سیل با دوره بازگشت 10 سال، 20 سال، 50 سال و 100 سال از مدل سازی هیدرولوژیکی ساخته شده توسط MIKE FLOOD [ 44 ] است. نرم افزار MIKE که توسط DHI طراحی شده است برای محاسبه سیلاب های سطح شهری در طول یک رویداد بارانی استفاده می شود. نرم افزار MIKE URBAN CS [ 45 ] برای ساخت مدل شبکه زهکشی شهری برای شبیه سازی رواناب سطحی و جریان لوله در حوضه های شهری و سیستم های زهکشی استفاده می شود. یک مدل طغیان شهری دو بعدی با استفاده از مدل هیدرودینامیکی MIKE 21 [ 46 ] ساخته شده است.]، که معادلات کامل 2 بعدی Saint-Venant را به صورت عددی بر روی یک شبکه مستطیل شکل حل می کند تا فرآیند سیل را در شرایط توپوگرافی مختلف مانند جاده ها، محله ها و فضاهای سبز شبیه سازی کند. پس از آن، MIKE FLOOD برای جفت کردن عملیات همزمان جریان رودخانه یک بعدی، شبکه زهکشی یک بعدی و جریان سطحی دو بعدی برای تشکیل یک شبیه سازی سیل شهری جفت شده سه طرفه استفاده شد. مدل جفت شده عملکرد خوبی را از طریق اجرای مراحل زیر نشان می دهد:
  • هر چاه بازرسی مدل شبکه زهکشی با شبکه محاسباتی مربوط به مدل جریان سطحی دوبعدی همراه است تا تعامل جریان بین زهکشی و جریان سطحی را منعکس کند.
  • هر خروجی در مدل شبکه زهکشی شهری با بخش مربوطه از جریان رودخانه همراه است تا تعامل بین زهکشی و جریان رودخانه را نشان دهد.
  • شبیه‌سازی جریان رودخانه با مدل انتشار سطحی دوبعدی همراه شده است تا مشکل سرریز رودخانه‌های داخلی در شهرها را آشکار کند.
این مدل قادر است کل فرآیند را از جمله از ابتدای بارندگی تا دبی سطحی، جریان زهکشی و جریان رودخانه و ظهور طغیان و همچنین برهمکنش‌های بین جریان‌های مختلف در این فرآیندها را شبیه‌سازی کند. شکل 2 حداکثر عمق آبگرفتگی منطقه را در چهار دوره بازگشت (100 سال، 50 سال، 20 سال، 5 سال) نشان می دهد. حداکثر عمق آبگرفتگی به 5 سطح (0.05-0.5 متر، 0.5-1 متر، 1-2 متر، 2-3 متر و بالاتر از 3 متر) طبقه بندی می شود که به وضوح شدت سیلاب در شهر مرکزی را نشان می دهد. سه جامعه مستعد سیل Fuliang، Changjiang و Zhushan در این شرایط انتخاب شده‌اند تا در مرحله بعد مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرند، زیرا بیشترین مناطق سیل‌زده را پوشش می‌دهند.
ورودی‌های فرآیندهای بارش و تخلیه در دوره‌های بازگشت مختلف از محاسبات توسط بخش آب Jingdezhen به دست آمد. داده های DEM از وب سایت SRTM (ماموریت توپوگرافی رادار شاتل) با وضوح 90 متر [ 47 ] دانلود شد. اطلاعات دموگرافیک و درآمد از سالنامه آماری ارائه شده از دولت Jingdezhen استخراج شده است. خسارات صنعت ناشی از سیل با استفاده از مدل خاکستری برآورد شد. شرایط کاربری اراضی، خانگی، ساخت پروژه آب و شرایط سیستم زهکشی توسط بخش هیدرولوژی دولت جینگدژن ارائه شد. اطلاعات آگاهی عمومی از 500 پرسشنامه داده شده به ساکنان سه جامعه سیل خیز در شهر جینگ دژن گرفته شد که از این میان 388 نسخه معتبر پس گرفته شد.

3. روش ها

3.1. چارچوب تحقیق

چارچوب تحقیق مورد استفاده برای ارزیابی استراتژی های افزایش تاب آوری شهری در برابر سیل در شکل 3 نمایش داده شده است . ابتدا، تاب‌آوری سیل سه جامعه مستعد سیل از طریق یک رویکرد ارزیابی تاب‌آوری بهبودیافته تحت دوره‌های بازگشت بارندگی مختلف مورد ارزیابی قرار گرفت. سپس، مقایسه ای بین سناریوهای فعلی و آینده انجام شد تا ببینیم چگونه انعطاف پذیری بدون هیچ گونه اجرا تا سال 2030 تغییر خواهد کرد. گام بعدی اجرای دو نوع اقدام و بررسی اثربخشی آنها در جوامع مختلف بود. در نهایت، نتایج ارزیابی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و کاربرد دو نوع معیار مورد بحث قرار گرفت.

3.2. مهندسی و اقدامات تطبیقی ​​برای افزایش مقاومت در برابر سیل

به منظور بررسی تأثیر انواع مختلف اقدامات بر افزایش تاب‌آوری سیل شهری، این مقاله دو نوع اقدامات افزایش تاب‌آوری سیل شهری، اقدامات مهندسی و اقدامات تطبیقی ​​را بر اساس وضعیت طغیان سیل تاریخی در Jingdezhen، همراه با موقعیت جغرافیایی پیشنهاد می‌کند. ویژگی های شهر، زیرساخت های موجود و سطح اقدامات مهندسی پیشگیری از سیل قابل اجرا در منطقه مورد مطالعه. پس از جلسات و گفتگو با اداره هیدرولوژی محلی، تیم نویسندگان نماینده ترین و موثرترین اقدامات کنترل سیل را برای مناطق کلیدی سیل در ارتباط با “طرح مهندسی کنترل سیل و زهکشی شهری” که توسط اداره دولتی محلی تهیه شده است، پیشنهاد می کند. محدوده معقولی از قابلیت مهندسی و اقتصادی،

3.2.1. اجرای اقدامات مهندسی

سه اقدام مهندسی در حوزه مورد مطالعه این مقاله به شرح زیر است:
  • اندازه 1-ایستگاه های پمپاژ جدید اضافه کنید.
  • اقدام 2 – ساخت دو دریاچه ذخیره سیل جدید.
  • اقدام 3 – ترکیبی از اقدامات 1 و 2: اضافه کردن ایستگاه های پمپاژ جدید و ساخت دو دریاچه ذخیره سیل جدید.
این سه اقدام در زیر مشخص شده است. منطقه شهری مرکزی منطقه مورد مطالعه در بخش تلاقی رودخانه چانگ‌جیانگ و شاخه‌های آن، رودخانه‌های جنوبی و غربی قرار دارد و تراس‌های کنار رودخانه کم ارتفاع هستند که بیشتر در معرض خطر طغیان رودخانه هستند. با توجه به ظرفیت زهکشی شبکه لوله و بالای سطح آب رودخانه، مناطق کم ارتفاع در مرکز شهر خطر تجمع آب بیشتری دارند. در گذشته، زهکشی منطقه شهری عمدتاً بر اساس توپوگرافی و سیستم آب پراکنده بود و تنها یک ایستگاه زهکشی الکتریکی در هر یک از سه پوبلو Xiguanzhou، Lao Cudan و Sanhe ساخته شد و مقیاس نصب شده سه ایستگاه پمپاژ کوچک بود، که تنها می تواند مشکل زهکشی زمین های کشاورزی را در برخی مناطق حاشیه شهر و به دور از نیازهای کنترل سیل و زهکشی شهری حل کند. بنابراین، طرح زهکشی با تقسیم منطقه به 19 منطقه زهکشی با توپوگرافی، و اندازه گیری 1 (همانطور که درشکل 4 ) یک ایستگاه پمپاژ در امتداد رودخانه در هر منطقه زهکشی نامرغوب و یک ایستگاه پمپاژ دیگر در قلب شهر که مدیریت شهری در آن قرار دارد، راه اندازی می کند، به طوری که در مجموع 13 ایستگاه پمپاژ اضافه می شود (دبی ایستگاه های پمپاژ). از 2 متر مکعب بر ثانیه تا 17 متر مکعب متغیر است/s). در همین زمان، یک ایستگاه پمپاژ در امتداد جاده میدان شمالی و جاده میدان جنوبی ایجاد می شود که آب در شهر قدیمی همیشه جدی است. اندازه‌گیری 2 ساخت یک دریاچه ذخیره سیلاب جدید را به ترتیب در موقعیت A و B پیشنهاد می‌کند. موقعیت الف- دریاچه ذخیره سیل چانگنان در مرکز شهر غربی در مجاورت رودخانه غربی واقع شده است، تفاوت ارتفاعی بین جاده اطراف این منطقه و سطح آب معمولی رودخانه غربی وجود دارد. این منطقه قبلاً زمین زراعی و بایر بوده است و با ساخت دریاچه ذخیره سیل می تواند یک پارک شهری را تشکیل دهد، دریاچه مساحتی معادل 440000 متر مربع را پوشش می دهد .. مکان B—دریاچه ذخیره سیل رودخانه قدیمی جنوبی در ضلع شمالی خیابان ددونگ قرار دارد که در ابتدا زمین کشاورزی و تپه بود و می تواند نیازهای ذخیره سیل و سبز شدن چشم انداز را پس از تکمیل برآورده کند. این دریاچه ذخیره سیل در مجاورت رودخانه جنوبی است و بدنه دریاچه 61000 متر مربع را پوشش می دهد . اندازه 3 مجموع اندازه 1 و اندازه 2 است.
3.2.2. برنامه ریزی اجرای اقدامات تطبیقی
محققان ژاپنی [ 28 ] معتقد بودند که ساخت شهرهای تاب آور نمی تواند تنها بر اقدامات مهندسی سخت تکیه کند، بلکه استراتژی های تطبیقی ​​برای مدیریت بلایا نیز بسیار مهم است. در چین، «طرح کلی برنامه‌ریزی شهر تاب‌آور پکن» اخیراً بر استراتژی‌های افزایش تاب‌آوری برای ترویج یک مدل حکومت‌داری مشترک اجتماعی با مشارکت متنوع و تقویت آگاهی تاب‌آوری در میان کل جمعیت تأکید می‌کند. Sven Fuchs [ 48 ] ادعا کرد که برای مقابله با خطر سیل، مردم معمولاً برنامه های مدیریت ریسک را تهیه می کنند، اما اغلب تصور عمومی از یک تهدید را نادیده می گیرند. گائو [ 49] خاطرنشان کرد: ادراک عمومی از خطر بلایا عاملی است که بر رفتار تصمیم‌گیری آنها در واکنش به بلایا تأثیر می‌گذارد و حتی به طور مستقیم بر اثربخشی پیشگیری و کاهش بلایا تأثیر می‌گذارد. تصور عمومی از یک تهدید همانطور که قبلا ذکر شد، منطقه مورد مطالعه شهر Jingdezhen دارای ویژگی های خاص خود است که ما باید استراتژی های افزایش تاب آوری در برابر سیل را با توجه به ویژگی های اجتماعی-اقتصادی ارائه دهیم. پس از انجام تحقیقات میدانی و مصاحبه های کارشناسی، وضعیت فعلی سیستم های مدیریت بلایای سیل در منطقه مورد مطالعه را می توان به شرح زیر خلاصه کرد:
من.
برنامه ریزی موجود نسبت به واکنش اضطراری برای کنترل و پیشگیری از سیل در شهرها، شهرستان ها و شهرستان ها مغرضانه است و فاقد برنامه ریزی و برنامه ریزی کنترل سیل برای جوامع و مردم است.
II.
فقدان دانش و ابتکار پرسنل جامعه در زمینه پیشگیری و کاهش سیل و سطح حرفه ای ناکافی در واکنش اضطراری سیل.
III.
ساکنان واقعاً در کل فرآیند مدیریت خطر سیل دخالت ندارند و میزان مشارکت اجتماعی بالا نیست.
IV.
عموم مردم در مورد خطرات سیل ذهنیت تصادفی دارند و به تبلیغات و آموزش پیشگیری و کاهش سیل توجه کافی ندارند و تبلیغات و آموزش مدیریت اضطراری سیل فاقد ضمانت نهادینه شده است.
بنابراین، این مقاله اقدامات زیر را به عنوان اقدامات تطبیقی ​​در جدول 1 برای افزایش تاب‌آوری در برابر سیل بر اساس کاستی‌های وضعیت فعلی سیستم مدیریت بلایای سیل در Jingdezhen پیشنهاد می‌کند.

3.3. یک رویکرد بهبود یافته برای ارزیابی تاب آوری شهری در برابر سیل در مقیاس جامعه

رویکرد ارزیابی تاب آوری بهبود یافته بر اساس دیدگاه جامعه ساخته شده است. این یک شاخص مهم از “آمادگی و آگاهی” عمومی را معرفی می کند که اغلب در شهرهای اخیر چارچوب بین المللی تاب آوری ذکر شده است، اما تعیین کمیت آن بسیار دشوار است. در این پژوهش، با جمع‌آوری و محاسبه داده‌ها از بازدیدهای پژوهشی و پرسش‌نامه‌های نویسنده در منطقه مورد مطالعه، این شاخص با تلاش برای یک مبنای کمی قانع‌کننده، کمی سازی می‌شود. چارچوب کلی رویکرد و جزئیات شاخص جدید معرفی شده در دو بخش زیر ارائه شده است.

3.3.1. چارچوب ارزیابی تاب آوری سیل بر اساس S-FRESI

برای دستیابی به دو هدف: ارزیابی اثربخشی دو نوع اقدام و تطبیق آنها با شرایط محلی، به یک روش مناسب ارزیابی تاب آوری شهری در برابر سیل نیاز است. دو الزام اساسی وجود دارد: اول، ویژگی های فیزیکی از نظر اثرات بارندگی-سیلاب ناشی از آن باید گنجانده شود. و سپس ویژگی هایی که می تواند منعکس کننده اعمال اجتماعی و تأثیرات متعاقب آن بر ساکنان باشد باید در نظر گرفته شود. بر این اساس، نویسندگان شاخص ارزیابی جامع S-FRESI [ 36 ] لوئیز برتیلسون را از حجم عظیمی از ادبیات انتخاب کردند و برای تحقق کار ارزیابی تاب‌آوری، شاخص آمادگی و آگاهی عمومی را به عنوان بعد جامعه به این شاخص اضافه کردند.
S-FRESI انعطاف پذیری را در سه جنبه نشان می دهد: ظرفیت مقاومت، ظرفیت بازیابی از تلفات مواد، و ظرفیت زیرساخت برای بازیابی. ظرفیت مقاومت از سه جنبه خطر، مواجهه و حساسیت در نظر گرفته می شود که به ترتیب با شاخص های سطح سیل، تراکم خانوار و درصد خانوارهای سیل زده بیان می شود. ظرفیت بازیابی از زیان های مادی به عنوان زیان های پولی حساب شده برای درآمد سالانه توضیح داده می شود. ظرفیت زیرساخت برای بازیابی به ظرفیت زهکشی سیستم زهکشی اشاره دارد. علاوه بر این، یک جنبه جدید برای ارزیابی ظرفیت ساکنان جامعه برای واکنش فعال و بهبودی پس از سیل وجود دارد.بخش 3.2.2 .

چارچوب ارزیابی تاب آوری سیل شهری در جدول 2 نشان داده شده است . شش اندیکاتور در این چارچوب وجود دارد که هر مقدار از این شاخص ها به مقادیر صفر تا یک نرمال می شود. این شاخص با ترکیب شاخص های دو بخش در رابطه (1) محاسبه می شود.

شهری سیل انعطاف پذیری=متر11-مندn1منپn2منلتوn3+متر2ک11-منهr+ک2منمنr+ک3منجr

جایی که متر1و متر2برای ظرفیت مقاومت و ظرفیت بازیابی به ترتیب وزن های مساوی 0.5 هستند. وزن های نمایی n1، n2، و n3وزن هایی برای سه جنبه خطرات، قرار گرفتن در معرض و حساسیت با مقادیر 0.5، 0.25 و 0.25 هستند. ک1، ک2، و ک3وزن های برابر برای سه شاخص بازیابی 0.333 است. به وزن‌های غیر نمایی وزن‌های مساوی داده می‌شود، زیرا این جنبه‌ها سهم یکسانی در شاخص در این مورد در نظر گرفته می‌شوند، در حالی که وزن‌های نمایی طبق پیشنهاد برتیلسون [ 36 ] ارائه می‌شوند. این وزنه ها می توانند با توجه به موقعیت های واقعی مختلف تنظیم شوند.

3.3.2. شاخص آگاهی و آمادگی جامعه
یک بررسی پرسشنامه در مورد آگاهی از خطرات عمومی و واکنش اضطراری در برابر سیل شهری در شهر Jingdezhen انجام شد. 743 پرسشنامه از 900 پرسشنامه معتبر شامل 256 قطعه در چانگجیانگ، 374 قطعه در فولیانگ و 61 قطعه در ژوشان وجود دارد. این بررسی شامل چهار جنبه است: آموزش و آموزش، دانش سیل، تجربه سیل، و اقدامات پیشگیرانه ( جدول 3 ).
نتایج هر یک از جنبه‌های این نظرسنجی در چهار سطح «به شدت»، «متوسط»، «کمی» و «هرگز» طبقه‌بندی می‌شوند. روش تخصیص برای تعیین کمیت هر سطح همانطور که در جدول 4 نشان داده شده است استفاده می شود . مقدار میانه به عنوان امتیاز برای هر نمره در نظر گرفته می شود، یعنی G = (0.875، 0.625، 0.375، 0.125). سپس می توان به هر نمونه نمره ای اختصاص داد و نمرات چهار جزء را برای نمونه کلی ایجاد کرد. چهار مؤلفه دارای وزن های مساوی هستند که به شاخص آگاهی و آمادگی کمک می کند.

3.4. سناریوهای فعلی و آینده

به منظور پیشنهاد گزینه‌های عملی برای ارائه مبنایی برای یک برنامه کنترل سیل بلندمدت برای منطقه مورد مطالعه، رویکرد ارزیابی تاب‌آوری سیل بهبودیافته در دو سناریو اعمال می‌شود: سناریوی فعلی و سناریوی آینده، که در آن طغیان از سیل ناشی می‌شود. بارندگی دوره بازگشت 20 ساله سناریوی کنونی به وضعیت کلی اشاره دارد که در شرایط فعلی ساخت و ساز شهری هیچ گونه اقدام حفاظتی اضافی در برابر سیل اجرا نمی شود. سناریوی آینده در سال 2030 تنظیم شده است، زمانی که ساخت و ساز شهر اساساً طبق “طرح جامع شهر جینگ دژن 2030” ارائه شده توسط اداره منابع آب جینگ دژن انجام می شود. طرح جامع یک دستورالعمل کلی برای هدایت توسعه هماهنگ و منظم شهر است.
اجرای اقدامات مهندسی منجر به تغییراتی در عناصر غرقاب می شود که بر خطر و سایر شاخص های متاثر از غرقاب تأثیر می گذارد و این نتایج همگی قابل محاسبه هستند. اثرات اجرای اقدامات سازگاری را نمی توان به طور دقیق پیش بینی کرد، اما می توان آنها را با روش تعیین اهداف مورد انتظار مشخص کرد. جدول 5 اهداف اجرای اقدامات تطبیقی ​​برای بهبود چهار مؤلفه شاخص آگاهی و آمادگی تا سال 2030 را به صورت درصد نشان می دهد. اساس این اهداف از نتایج گفتگوی نویسندگان با کارشناسان و کارکنان در جوامع جینگ دژن استخراج شد.

4. نتایج

4.1. تاب آوری سیل سه منطقه معمولی سیل خیز

شکل 5نتایج ارزیابی تاب آوری سیل Fuliang، Changjiang و Zhushan در شهر Jingdezhen را به ترتیب در دوره بازگشت 10 سال، 20 سال، 50 سال و 100 سال نشان می دهد. روندی با ثبات وجود دارد: هنگامی که دوره بازگشت در هر سه جامعه افزایش می‌یابد، تاب‌آوری سیل کمتر می‌شود. با مقایسه این سه جامعه، فولیانگ در بین سه جامعه با تمام دوره های بازگشت بالاترین را دارد در حالی که چانگجیانگ و ژوشان در سطح پایینی باقی می مانند. نتایج سه جامعه زمانی که T = 10 سال است به یکدیگر نزدیک هستند (کمتر از 1.8٪ اختلاف بین حداکثر و حداقل)، اما شکاف بین این مقادیر در 100 = T تا 6٪ افزایش می یابد، که نشان دهنده این واقعیت است که Changjiang و Zhushan دارای انعطاف پذیری نسبتاً کمی در برابر طوفان باران با دوره بازگشت صد ساله هستند. به طور قابل ملاحظه،
نتایج تاب آوری سیل طوفان باران با دوره بازگشت بارندگی 20 ساله برای تجزیه و تحلیل چگونگی تأثیر این شاخص ها بر نتیجه تاب آوری انتخاب شده است، همانطور که در شکل 6 نشان داده شده است.. چهار شاخص خطر، قرار گرفتن در معرض، حساسیت و بهبود اقتصادی اثرات منفی بر تاب آوری تحمیل می کنند در حالی که دو شاخص دیگر بازیابی زیرساخت و بازیابی جامعه تأثیر معکوس دارند. با مقایسه فولیانگ و چانگ‌جیانگ، واضح است که فولیانگ دارای ارزش نسبتاً کمی از تراکم مسکونی است اما مقدار زیادی از تراکم زهکشی دارد که به بهبود نتیجه نهایی انعطاف‌پذیری سیل کمک می‌کند. همچنین شایان ذکر است که تراکم زهکشی در Changjiang واقعا کم است و کارهای آینده باید بر بهبود توانایی بازیابی زیرساخت در این منطقه متمرکز شود. در ژوشان، چهار شاخص منفی موجود در میان این سه شاخص بزرگ‌ترین هستند، که نتیجه آن پایین‌ترین تاب‌آوری در برابر سیل است، اگرچه دو شاخص مثبت دیگر بسیار بالا هستند.
شکل 7نتایج تاب‌آوری سیل شهری سه جامعه با و بدون در نظر گرفتن شاخص‌های جامعه آگاهی از خطرات عمومی را نشان می‌دهد. شایان ذکر است که Fuliang، Changjiang و Zhushan در هنگام اضافه کردن شاخص جامعه به چارچوب، تغییری 0.024، 0.019، و 0.05 در انعطاف پذیری دارند، که باعث افزایش در Zhushan می شود که در آن تاب آوری بالاتر از Changjiang می شود. این واقعیت را نشان می‌دهد که آموزش خطر سیل و فعالیت‌های آموزشی اضطراری سازمان‌دهی شده توسط جوامع بیشتر در ژوشان برگزار می‌شود و مردم در این منطقه در توسعه آگاهی از خطر سیل آموزش بهتری دارند. در واقع، شاخص آگاهی از خطرات عمومی به عنوان یک عامل ضروری در ارزیابی تاب آوری سیل در سایر تحقیقات در نظر گرفته نمی شود. با این حال، این شاخص در واقع در تغییر نتایج ارزیابی تاب آوری مفید است. به ویژه برای جوامع قدیمی با جمعیت متمرکز مانند ژوشان. این شاخصی است که در این مورد معقول است و نمی توان آن را به عنوان یک استراتژی موثر برای بهبود تاب آوری شهری در برابر سیلاب نادیده گرفت.

4.2. تاب آوری سیل در سناریوهای فعلی و آینده

چارچوب ارزیابی تاب‌آوری سیل شهری در دو سناریو شرایط فعلی و آینده تحت دوره بازگشت T = 20 سال آزمایش می‌شود. سناریوی فعلی تحت شرایط فعلی هیدروگرافی شهر، انواع کاربری اراضی و شرایط اجتماعی، بدون تغییر در سطوح زیرین یا پروژه های کنترل سیل اضافی است. سناریوی آینده به عنوان وضعیت برنامه ریزی شده 2030 توسط دولت شهر شامل اطلاعات اولیه جغرافیایی، شهرنشینی، نوع کاربری زمین و ساخت پروژه های کنترل سیل (ساخت سیلاب، مخازن، دریچه ها، ایستگاه های پمپاژ زهکشی و غیره) تعریف می شود. همه به عنوان وضعیت برنامه ریزی شده 2030 تنظیم شده اند. این سناریوی آینده از وضعیت برنامه ریزی شده 2030 یک برنامه اولیه برای توسعه شهر است. که قرار است در مرحله آینده زمینه ای برای برآورد تاب آوری شهری در برابر سیلاب باشد. نتایج پیش‌بینی‌شده تاب‌آوری شهر جینگ‌دژن در برابر سیل در سال 2030 می‌تواند به عنوان شاهدی برای ارائه پیشنهادهای منطقی برای طرح‌های کنترل سیل شهری از منظر تاب‌آوری مورد استفاده قرار گیرد.
نتایج ارزیابی تاب آوری شهری در برابر سیل تحت دو سناریو در شکل 8نشان می دهد که کاهش آشکاری در انعطاف پذیری وضعیت برنامه ریزی شده 2030 در مقایسه با وضعیت فعلی وجود دارد، به ترتیب با مقادیر 2.2٪، 0.4٪ و 0.5٪ از Fuliang، Changjiang و Zhushan. عملکرد نزولی مقاومت در برابر سیل نشان می دهد که برنامه توسعه شهری جینگ دژن 2030 با هدف برنامه های کنترل سیل از منظر توسعه شهری مقاوم در برابر سیل مطابقت ندارد. در واقع، چندین تغییر در سناریوی آینده برنامه ریزی شده 2030 رخ خواهد داد: رشد شهرنشینی با افزایش سطوح غیرقابل نفوذ به ایجاد رواناب بیشتر کمک می کند. تغییرات در انواع کاربری زمین و سازماندهی مجدد مناطق عملکردی کلیدی شهری باعث می شود که مناطق پرخطر (مانند مناطق مسکونی) متمرکزتر و پرجمعیت تر شوند و در نتیجه قرار گرفتن در معرض آن افزایش یابد.

4.3. اثرات مهندسی و اقدامات تطبیقی

جدول 6 و جدول 7 تغییرات تاب آوری سه جامعه مستعد سیل را در سناریوی آینده هنگام اجرای دو نوع اقدام نشان می دهد. جدول 6تغییرات تاب‌آوری سیل را تحت تأثیر سه اقدام مهندسی نشان می‌دهد: اقدام مهندسی یکی از افزودن ایستگاه‌های پمپاژ جدید و ارتقاء شبکه‌های زهکشی قدیمی باعث افزایش تاب‌آوری در سه جامعه به میزان 1.5%، 0.9% و 2.1% می‌شود. ستون چهار افزایش انعطاف‌پذیری را در فولیانگ با ارزش 1.6% نشان می‌دهد هنگام اتخاذ معیار دو برای ساخت دو دریاچه ذخیره سیل جدید، در حالی که تغییرات دو جامعه دیگر تقریباً صفر است. با در نظر گرفتن هر دو اندازه یک و اندازه دو، ستون پنج رشدی را با مقادیر 3%، 0.9% و 2.1% نشان می‌دهد. نتایج نشان‌دهنده تفاوت‌هایی است که اندازه‌گیری یک در هر سه جامعه بیشترین سهم را در ژوشان دارد، در حالی که اندازه‌گیری دو فقط برای فولیانگ کار می‌کند. جدول 7افزایش تاب آوری پس از اجرای اقدامات سازگاری را نشان می دهد. به وضوح می توان دریافت که تاب آوری هر سه جامعه در برابر سیل به طور قابل توجهی تغییر کرده است. در میان آنها، فولیانگ و ژوشان بیش از 7 درصد و چانگجیانگ 6.5 درصد بهبود یافته اند. با مقایسه این دو نوع اندازه گیری، نشان می دهد که تأثیر اقدامات تطبیقی ​​بیشتر از اقدامات مهندسی است، به ویژه برای Changjiang، که در آن اقدامات مهندسی تأثیر کمی دارند، اما اقدامات تطبیقی ​​می تواند تفاوت بزرگی ایجاد کند. نتایج مبنایی برای ایجاد استراتژی‌های افزایش تاب‌آوری مناسب در سه جامعه مستعد سیل با توجه به ویژگی‌های فردی آنها فراهم می‌کند.

5. بحث

این مقاله اولین مقایسه کمی اثرات افزایش انعطاف پذیری اقدامات مهندسی و اقدامات تطبیقی ​​را ارائه می دهد. یافته ها نشان می دهد که در آینده، تأثیر مثبت کلی اقدامات تطبیقی ​​بر سه جامعه سه برابر بیشتر از اقدامات مهندسی است. در مقایسه با مطالعات مشابه، استراتژی‌های بهبود تاب‌آوری در چارچوب‌های مختلف پژوهشی تاب‌آوری ارزیابی می‌شوند [ 50 ، 51]، اما کمبود تحلیل های کمی و مقایسه ای اقدامات خاص وجود دارد. بنابراین مشخص نیست که این اقدامات تا چه حد بر تاب آوری منطقه ای تأثیر می گذارد و تا چه اندازه تأثیرگذار خواهد بود. این مطالعه توضیح می‌دهد که اقدامات مهندسی تأثیر بسزایی در افزایش تاب‌آوری در برخی از جوامع سیل‌خیز دارد، زیرا اجرای اقدامات مهندسی باعث تغییر زه‌کشی و طغیان شده است. اما یک ملاحظات عملی وجود دارد که ساخت زیرساخت‌های حفاظت از سیل بسیار گران است و هزینه‌های بلندمدت را به دنبال دارد [ 52 ]] و اینکه دولت بدون توجه به هزینه نمی تواند سرمایه گذاری کند. در این میان، به دلیل وضعیت نسبتاً اشباع شهرنشینی، فضای بیشتری برای تحمیل اقدامات مهندسی وجود ندارد. اقدامات تطبیقی ​​در این مرحله گزینه بهتری خواهد بود. با چنین تحلیل مقایسه ای، سیاست گذاران جامعه می توانند بدانند که چگونه استراتژی های معتبر توسعه دهند. نتایج تحلیل کمی برای بحث در مورد جزئیات اجرای این اقدامات در نظر گرفته نشده است، اما ارائه مثالی از مقایسه بین دو نوع اقدام در منظر تاب آوری در برابر سیل مهم است. که از آن سیاست گذاران جامعه باید بدانند که چگونه استراتژی های معتبر توسعه دهند.
نتایج تحلیل کمی نشان می‌دهد که سطح تاب‌آوری در برابر سیل تحت‌تاثیر آگاهی و آمادگی افراد ساکن است. در مقایسه با اقدامات انطباقی ارائه شده در سایر چارچوب های تاب آوری، شاخص های آگاهی و آمادگی در این تحقیق مورد تاکید ویژه قرار گرفته است که توسط سایر محققان نیز ذکر شده و مفید واقع شده است [ 28 ].]. ما بر این باوریم که آگاهی از خطر و آمادگی افراد ساکن نقش مهمی در اجرای کار کنترل سیل اجتماعی در یک چشم انداز بلند مدت دارد. در آینده، باید تلاش شود تا این معیار در برنامه‌های توسعه جامعه گنجانده شود تا استراتژی‌های کامل‌تر واکنش در برابر بلایا و طرح‌های تاب‌آوری شکل بگیرد. دولت محلی شهر Jingdezhen نیز به این کار علاقه مند است، که نشان می دهد دولت و همچنین جامعه از این مسائل آگاه هستند و می خواهند با افزایش مقاومت در برابر سیل، سطح کنترل سیل شهر را بهبود بخشند.
سه جامعه مستعد سیل در Jingdezhen برای نشان دادن عملکرد انعطاف‌پذیری تحت سناریوهای مختلف انتخاب شده‌اند. جوامع مستعد سیل منتخب همگی در معرض خطر سیل بلندمدت قرار دارند. اما سه جامعه دارای ویژگی‌های طبیعی و اجتماعی-محیطی متفاوتی هستند: طرح اقدامات مهندسی، نزدیکی به رودخانه، و مدیریت جامعه، که در نهایت تغییرپذیری در برابر سیل را نشان می‌دهند. بنابراین، نقش جامعه در ایجاد یک چارچوب تاب‌آوری که ارتباط نزدیکی با ویژگی‌های محلی در هنگام اجرای اقدامات دارد، بسیار مهم است. جوامعی که سطح ساخت و ساز مهندسی پایینی دارند هنوز فضا و ظرفیت لازم برای ساخت پروژه های کنترل سیل را دارند و باید در اولویت ساخت این طرح های مهندسی قرار گیرند. جوامعی که در کنار رودخانه نشسته‌اند نباید برای سدها و دایک‌های به خوبی ساخته شده برای از دست دادن آگاهی و آمادگی، به‌ویژه آن‌هایی که پرجمعیت هستند و جوامع پیری دارند، آسوده خاطر شوند. جوامع باید آموزش کافی در مورد خطر سیل را به ساکنان ارائه دهند، افراد آسیب پذیر را به مشارکت در مدیریت خطر سیل تشویق کنند، و پناهگاه های اضطراری موقت را برای بهبود ظرفیت واکنش سیل در شرایط اضطراری ایجاد کنند.
محدودیت این پژوهش محدود بودن حجم نمونه و توزیع نابرابر نمونه پرسشنامه در سه جامعه است. در طراحی فرآیند نظرسنجی به بهبودهایی نیاز است که می تواند شاخص آگاهی و آمادگی جامعه را در نظرسنجی های زیر هدفمندتر کند. محدودیت دیگر در مورد ارزیابی شاخص بهبود اقتصادی است، که در آن تلفات اجتماعی-اقتصادی دارایی ناشی از سیل بر اساس منحنی های عمق-خسارت ایجاد می شود. این یک مقدار تخمینی است که می تواند تا حدی منعکس کننده زیان باشد، اما اگر داده های آماری در دسترس باشد، ارزیابی می تواند بهتر باشد.

6. نتیجه گیری

این مطالعه کاربرد و تأثیر دو نوع اقدامات افزایش تاب‌آوری (اقدامات مهندسی و اقدامات تطبیقی) را در منطقه مورد مطالعه، شهر Jingdezhen بررسی می‌کند. یک رویکرد ارزیابی تاب آوری سیل بهبود یافته برای کمی سازی تاب آوری سیل استفاده می شود. سه جامعه معمولی مستعد سیل برای ارزیابی سطوح تاب‌آوری در برابر سیل تحت سناریوهای فعلی و آینده برای ارزیابی تأثیر اقدامات افزایش انعطاف‌پذیری سیل انتخاب شدند. نتایج اصلی به شرح زیر است:
  • سه جامعه مستعد سیل سطوح متفاوتی از تاب آوری در برابر سیل را نشان می دهند. تحت دوره های مختلف بازگشت بارندگی، نشان می دهد که تاب آوری سیل سه جامعه مستعد سیل به طور قابل توجهی با افزایش دوره بازگشت بارندگی کاهش می یابد. در میان آنها، مقاومت فولیانگ در برابر سیل کمی بالاتر از دو مورد دیگر است. مقاومت در برابر سیل ژوشان و چانگ جیانگ کمتر است، به ویژه در ژوانشان که در آن سطح تاب آوری کمترین است. نتایج باید با ویژگی‌های اجتماعی-اقتصادی سه جامعه سیل‌خیز توضیح داده شود. ژوشان یک جامعه قدیمی با بیشترین تمرکز جمعیت و زمین های مسکونی است و قرار گرفتن در معرض بلایای طبیعی و آسیب پذیری بیشتر آن منجر به ضعیف ترین توانایی برای مقابله با سیل می شود. چانگ‌جیانگ ضعیف‌ترین سطح زیرساخت و بهبود اقتصادی را دارد، اما مقاومت آن در برابر سیل کمی بالاتر است، زیرا جمعیت و خانه‌های مسکونی نسبتاً متمرکز نیستند. فولیانگ به دلیل کیفیت بالای زیرساخت شبکه زهکشی و تراکم جمعیت کم، بالاترین سطح انعطاف پذیری را در بین این سه مورد دارد. بررسی میدانی و نتایج بررسی پرسشنامه نشان می دهد که این سه جامعه همچنان تحت تاثیر سیل قرار دارند که نشان می دهد امکان بهبود زیادی وجود دارد.
  • نتایج ارزیابی تاب آوری سیل در سناریوهای فعلی و آتی نشان می دهد که سناریوی آینده سطح پایین تری از تاب آوری سیل را نسبت به فعلی ارائه می دهد. تحت حالت توسعه موضوع طرح ساخت و ساز شهری و طرح کنترل سیل شهر جینگدژن، تاب آوری سیل در سال 2030 کاهش می یابد، جایی که تاب آوری سیل در فولیانگ، چانگجیانگ و ژوانشان 2.2٪، 0.4٪ و 0.5٪ کاهش می یابد. ، به ترتیب. نتایج حاکی از آن است که شهرنشینی بیشتر و افزایش جمعیت در آینده تهدیدات ناشی از سیل را تشدید خواهد کرد و تکیه بر اقدامات مهندسی حفاظت از سیل برنامه ریزی شده و اقدامات نفوذپذیری به تنهایی نمی تواند این تهدیدات را کاهش دهد. این نشان می دهد که طرح جامع شهری 2030 شهر Jingdezhen نمی تواند تقاضای توسعه کنترل سیل آینده را برآورده کند.
  • دو نوع اقدامات افزایش تاب‌آوری در سناریوی آینده مورد ارزیابی قرار می‌گیرند که باعث تأثیرات متفاوتی بر سه جامعه مستعد سیل می‌شود. تاب‌آوری در برابر سیل فولیانگ، چانگ‌جیانگ و ژوشان پس از اجرای اقدامات مهندسی به ترتیب 3.0٪، 0.9٪ و 2.1٪ بهبود یافت. تاب‌آوری سیل پس از اعمال اقدامات تطبیقی ​​7.6، 6.5 و 7.1 درصد بهبود یافت. نتایج نشان می‌دهد که اقدامات مهندسی برای جوامع قدیمی با کمبود نوسازی که در کنار جریان اصلی شهر نشسته‌اند، برای مثال جوامع فولیانگ و ژوشان مناسب است. اقدامات تطبیقی ​​کارایی بیشتری را در بهبود تاب آوری در برابر سیل در همه جوامع نشان می دهد، به ویژه برای شهر جدید Changjiang که در آن اقدامات مهندسی تقریباً اشباع شده است.
در نتیجه، این مطالعه کاربرد دو نوع استراتژی افزایش انعطاف‌پذیری در برابر سیل را برای جوامع معمولی مستعد سیل در شهر Jingdezhen بررسی می‌کند. یک پیشنهاد مدیریتی تقویت نقش جوامع در مدیریت سیلاب شهری است. جوامع می توانند راه های مستقیم و مؤثری را برای بهبود آگاهی و آمادگی ساکنان ارائه دهند، از جمله ارائه آموزش های مربوط به خطر سیل، تشویق ساکنان به مشارکت در مدیریت خطر سیل، و انجام آموزش های فرار و نجات اضطراری. بسیاری از حوادث سیل به ما القا کرده اند که ساکنان نیروی اصلی در پیشگیری از بلایا و نجات پس از بلایا هستند. یک سیستم نجات و پاسخ به بلایای اجتماعی سالم می تواند به مؤثرترین شکل ممکن به ساکنان کمک کند تا توانایی خود را برای پیشگیری و واکنش به حوادث سیل بهبود بخشند.

منابع

  1. پاچائوری، RK; آلن، ام آر؛ باروس، VR؛ بروم، جی. کرامر، دبلیو. مسیح، آر. کلیسا، JA; کلارک، ال. داهه، س. داسگوپتا، پ. و همکاران تغییرات آب و هوا 2014: گزارش ترکیبی. مشارکت گروه های کاری I، II و III در پنجمین گزارش ارزیابی پانل بین دولتی در مورد تغییرات آب و هوا ؛ IPCC: ژنو، سوئیس، 2014. [ Google Scholar ]
  2. اکلس، آر. ژانگ، اچ. همیلتون، دی. ترانکوسو، آر. Syktus، J. اثرات تغییر آب و هوا بر جریان رودخانه و طغیان دشت سیلابی در یک حوضه آبریز نیمه گرمسیری ساحلی. Adv. منبع آب 2021 ، 147 ، 103825. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  3. قادرپور، ا. ووجادینوویچ، تی. حسن، QK کاربرد نرم افزار موجک حداقل مربعات در هیدرولوژی: حوضه رودخانه آتاباسکا. جی هیدرول. Reg. گل میخ. 2021 ، 36 ، 100847. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  4. Ndhlovu، GZ; Woyessa، YE ارزیابی جریان تحت تغییرات آب و هوایی در حوضه رودخانه زامبزی آفریقای جنوبی. Water 2021 , 13 , 3114. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  5. بولتن پیشگیری از بلایای سیل و خشکسالی 2020 چین. در دسترس آنلاین: https://www.mwr.gov.cn/sj/tjgb/zgshzhgb/202112/t20211208_1554245.html (دسترسی در 12 آوریل 2022).
  6. اداره اقتصاد و امور اجتماعی چشم انداز شهرنشینی جهان: بازبینی 2014، نکات برجسته (ST/ESA/SER.A/352) . سازمان ملل: نیویورک، نیویورک، ایالات متحده آمریکا، 2014. [ Google Scholar ]
  7. روس، ک. کیلار، وی. کورن، دی. ارزیابی تاب‌آوری سیستم‌های پیچیده شهری در برابر بلایای طبیعی: بررسی ادبیات جدید. بین المللی J. کاهش خطر بلایا. 2018 ، 31 ، 311-330. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  8. ژنگژائو، ال. دافنگ، اف. Junxian، W. کدونگ، م. جونیو، ز. مدل ارزیابی تاب آوری شهری برای بلایای غرقابی و کاربرد آن. J. Tsinghua Univ. (Sci. Technol.) 2022 ، 62 ، 266-276. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  9. یی، سی. رویشان، سی. یی، جی. تحقیق در مورد آسیب پذیری اجتماعی و تاب آوری بلایای سیل در جوامع شهری. معمار شهری. 2018 ، 304 ، 34-36. [ Google Scholar ]
  10. تونگیو، ال. پینی، ن. Chaolin، G. مروری بر چارچوب های تحقیقاتی شهرهای تاب آور. طرح شهری. انجمن 2014 ، 218 ، 23-31. [ Google Scholar ]
  11. Holling، CS انعطاف پذیری و پایداری سیستم های اکولوژیکی. ان کشیش اکول. سیستم 1973 ، 4 ، 1-23. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  12. ژانگ، دبلیو. لین، پی. وانگ، ن. نیکلسون، سی. Xue, X. پیش‌بینی احتمالی از دست دادن عملکرد پس از فاجعه در پورتفولیوهای ساختمان جامعه با در نظر گرفتن اختلالات ابزار. جی. ساختار. مهندس 2018 , 144 , 04018015. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  13. لو، ایکس. لیائو، دبلیو. نیش، دی. ارتباط دادن.؛ تیان، ی. ژانگ، سی. ژنگ، ز. ژائو، پی. کمی سازی مقاومت در برابر بلایا در مهندسی عمران: بررسی. J. Saf. علمی رسیل. 2020 ، 1 ، 19-30. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  14. دسوزا، KC; Flanery، TH طراحی، برنامه ریزی و مدیریت شهرهای تاب آور: یک چارچوب مفهومی. شهرها 2013 ، 35 ، 89-99. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  15. کوچیرکویچ، م. چایچی، ت. بیگ، آر. جو سرمایه گذاری در استرالیا چقدر انعطاف پذیر است؟ باز کردن بسته بندی عوامل رانندگی در توانمندسازی جامعه، شهرهای پایدار و اقتصادهای متحول . Springer: برلین/هایدلبرگ، آلمان، 2022؛ صص 31-48. [ Google Scholar ]
  16. Coffee, J. به سوی تاب‌آوری شهری نسل بعدی در عمل برنامه‌ریزی: از امن‌سازی تا ساخت مکان یکپارچه. طرح. تمرین کنید. Res. 2013 ، 28 ، 323-339. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  17. Simonovic، SP; Kundzewicz، ZW; رایت، N. سیل و همه‌گیری کووید-19 – یک مشکل جدید با خطر مضاعف. وایلی اینتردیسیپ. Rev. Water 2021 , 8 , e1509. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  18. کنگ، جی. ژانگ، سی. Simonovic، SP بهینه سازی انعطاف پذیری زیرساخت های وابسته به هم در برابر خطرات طبیعی منطقه ای با اقدامات بهبود ترکیبی. Reliab. مهندس سیستم Saf. 2021 ، 210 ، 107538. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  19. فنگ، ک. وانگ، ن. لی، کیو. لین، پی. اندازه‌گیری و افزایش انعطاف‌پذیری پورتفولیوهای ساختمانی با در نظر گرفتن وابستگی متقابل عملکردی در بین بخش‌های اجتماعی. ساختار. Saf. 2017 ، 66 ، 118-126. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  20. آلنبی، بی. فینک، جی. به سوی جوامع ذاتا امن و انعطاف پذیر. Science 2005 ، 309 ، 1034-1036. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ][ نسخه سبز ]
  21. لیچنکو، آر. تغییر اقلیم و تاب آوری شهری. Curr. نظر. محیط زیست حفظ کنید. 2011 ، 3 ، 164-168. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  22. براون، ا. دیال، ع. دل ریو، CR از عمل تا تئوری: درس های در حال ظهور از آسیا برای ایجاد انعطاف پذیری در تغییرات آب و هوایی شهری. محیط زیست شهری 2012 ، 24 ، 531-556. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  23. ساجا، آما؛ گونتیلکه، ا. تئو، ام. Ziyath, AM بررسی انتقادی چارچوب های ارزیابی تاب آوری اجتماعی در مدیریت بلایا. بین المللی J. کاهش خطر بلایا. 2019 ، 35 ، 101096. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  24. راچونوک، بی. بنت، جی. پرچم، آر. ناطقی، ر. مسیری رو به جلو برای استفاده از رسانه های اجتماعی برای بهبود مطالعه تاب آوری جامعه. بین المللی J. کاهش خطر بلایا. 2021 ، 59 ، 102236. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  25. پرابهاکار، SVRK؛ سرینیواسان، ا. Shaw, R. تغییر اقلیم و برنامه ریزی کاهش خطر بلایا در سطح محلی: نیاز، فرصت ها و چالش ها. میتیگ. سازگار شدن. استراتژی. گلوب. چانگ. 2009 ، 14 ، 7-33. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  26. کرشن، پ. بالسترو، تی. داگلاس، ای. حسد، CDM; روث، ام. پائولیسو، ام. واتسون، سی. گیفی، پ. ورمیر، ک. Bosma، K. درگیر کردن جمعیت‌های آسیب‌پذیر در برنامه‌ریزی سازگاری شهری چندسطحی با ذینفعان برای رویدادهای شدید و خطرات آب و هوایی – مطالعه موردی شرق بوستون ایالات متحده آمریکا. جی افراطی. رویدادها 2018 ، 5 ، 1850013. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  27. سانچز، FG; Solecki، WD; Batalla، CR سازگاری با تغییر آب و هوا در اروپا و ایالات متحده: رویکردی مقایسه ای برای فضاهای سبز شهری در بیلبائو و شهر نیویورک. سیاست کاربری زمین 2018 ، 79 ، 164-173. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  28. هایاشی، ی. سوزوکی، Y. مقاومت شهری و نوسازی سرزمینی ؛ انتشارات دانشگاه Tsinghua: پکن، چین، 2016. [ Google Scholar ]
  29. کداگ، اس. Mani, SK; بالاموروگان، جی. برا، S. تاب آوری زلزله و سیل از طریق برنامه ریزی فضایی در سیستم پیچیده شهری. Prog. فاجعه علمی. 2022 ، 14 ، 100219. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  30. یزدانی، م. مجتهدی، م. لوسمور، ام. ساندرسون، دی. چارچوب مدل‌سازی برای طراحی یک سیستم پشتیبانی تخلیه برای زیرساخت‌های مراقبت‌های بهداشتی در پاسخ به رویدادهای سیل‌های بزرگ. Prog. فاجعه علمی. 2022 ، 13 ، 100218. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  31. ژانگ، سی. کنگ، جی جی. Simonovic، مدل تخصیص منابع SP Restoration برای افزایش انعطاف پذیری سیستم های زیرساختی وابسته به هم. Saf. علمی 2018 ، 102 ، 169-177. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  32. پسکارولی، جی. فیتیله، RT; جیاکوملو، جی. Alexander, DE افزایش انعطاف پذیری در برابر رویدادهای آبشاری: M.OR.D.OR. سناریو. Saf. علمی 2018 ، 110 ، 131-140. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  33. لیائو، K.-H. نظریه ای در مورد تاب آوری شهری در برابر سیل – مبنایی برای شیوه های برنامه ریزی جایگزین. Ecol. Soc. 2012 ، 17 ، 48. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  34. داتولا، جی. بوترو، ام. دی آنجلیس، ای. رومانیولی، F. عملیاتی سازی تاب آوری: یک چارچوب روش شناختی برای ارزیابی تاب آوری شهری از طریق مدل دینامیک سیستم. Ecol. مدل. 2022 , 465 , 109851. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  35. بار.؛ دنگ، س. لیو، ی. یانگ، آر. ژانگ، اچ. روش سناریوی بلایای چندگانه و مدیریت اضطراری برای تاب‌آوری شهری با ادغام داده‌های آزمایش-شبیه‌سازی-زمین. J. Saf. علمی رسیل. 2021 ، 2 ، 77-89. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  36. برتیلسون، ال. ویکلوند، ک. د مورا تبالدی، آی. Rezende, OM; Verol، AP; Miguez, MG تاب‌آوری سیل شهری – یک شاخص چند معیاره برای ادغام تاب‌آوری سیل در برنامه‌ریزی شهری. جی هیدرول. 2019 ، 573 ، 970-982. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  37. چن، ک.-ف. Leandro، J. شاخص انعطاف پذیری سیلاب متغیر با زمان مفهومی برای مناطق شهری: شهر مونیخ. Water 2019 ، 11 ، 830. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ نسخه سبز ]
  38. لائنی، ن. ون دن برینک، ام. هنر، جی. آیا بانکوک در برابر سیل مقاوم‌تر می‌شود؟ تجزیه و تحلیل چارچوبی از سیاست تاب آوری بانکوک در برابر سیل که ترکیبی از بینش های خودی و خارجی است. شهرها 2019 ، 90 ، 157–167. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  39. هندایانی، دبلیو. فیشر، ام آر. رودیارتو، آی. Setyono، JS; فولی، دی. انعطاف‌پذیری عملیاتی: تحلیل محتوای برنامه‌ریزی بلایای سیل در دو شهر ساحلی در جاوه مرکزی، اندونزی. بین المللی J. کاهش خطر بلایا. 2019 ، 35 ، 11. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  40. وانگ، ایکس. زی، ی. لی، ی. مطالعات تغییر آب و هوا و استراتژی های توسعه برای شهرهای انعطاف پذیر در چین . انتشارات علمی: پکن، چین، 2016; ص 26-31. (به زبان چینی) [ Google Scholar ]
  41. هگر، دی. دریسن، پی. بیکر، ام. اسکندر، م. Beyers، J.-C.; Buijze، A. چورینسکی، آ. کرابه، آ. دکتلیر، ک. دلوو، بی. و همکاران نگاهی به حکومتداری بیشتر در برابر خطر سیل: نتیجه‌گیری‌های کلیدی پروژه Star-Flood . کنسرسیوم STAR-FLOOD; دانشگاه اوترخت: اوترخت، هلند، 2016. [ Google Scholar ]
  42. میس، اچ. کرابه، آ. اسکندر، م. کافمن، ام. بروزون، اس. لوی، ال. لواندوفسکی، جی. مدیریت ریسک سیل از طریق مشارکت شهروندان: بینش هایی از مقایسه بین کشوری در اروپا. Ecol. Soc. 2016 ، 21 ، 7. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  43. Spegel، E. ارزش گذاری کاهش سیل: ترجیحات مقامات دولتی در مقابل شهروندان. صعود مدیریت ریسک 2017 ، 18 ، 1-14. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  44. DHI. راهنمای کاربر مدلسازی Mike Flood 1D-2D. 2019. در دسترس آنلاین: https://manuals.mikepoweredbydhi.help/latest/MIKE_FLOOD.htm (در 27 دسامبر 2021 قابل دسترسی است).
  45. DHI. راهنمای کاربر Mike Urban. 2019. در دسترس آنلاین: https://www.mikepoweredbydhi.com/download/product-documentation (در 27 دسامبر 2021 قابل دسترسی است).
  46. DHI. راهنمای کاربر ماژول هیدرودینامیکی Mike 21. 2017. در دسترس آنلاین: https://manuals.mikepoweredbydhi.help/latest/MIKE_21.htm (در 27 دسامبر 2021 قابل دسترسی است).
  47. پایگاه داده ارتفاع دیجیتال SRTM 90 متر DEM. در دسترس آنلاین: https://srtm.csi.cgiar.org/ (دسترسی در 13 مه 2019).
  48. فوکس، اس. کاراگیورگوس، ک. کیتیکیدو، ک. ماریس، اف. پاپارریزوس، اس. Thaler، T. درک خطر سیل و ظرفیت انطباق: سهمی در بحث هیدرولوژی اجتماعی. در مجموعه مقالات نوزدهمین مجمع عمومی EGU، EGU2017، وین، اتریش، 23 تا 28 آوریل 2017. [ Google Scholar ]
  49. گائو، اس. کوی، اس. ژونگ، کیو. وانگ، جی. وضعیت فعلی سطح شناخت خطر فاجعه اجتماعی و اقدامات متقابل آن. کاهش بلایای شهر 2013 ، 4 ، 21-23. [ Google Scholar ]
  50. هاینزلف، سی. بیکیو، وی. Serre, D. عملیاتی کردن تاب‌آوری شهری در برابر سیل در سرزمین‌های خاکریزی – کاربرد در آوینیون، منطقه Provence Alpes Cote d’azur. Saf. علمی 2019 ، 118 ، 181-193. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  51. کاراووکیروس، جی. لیکو، ا. کوتیوا، آی. باتیکا، جی. کوستاریدیس، ع. آلوز، آ. Makropoulos، C. ارائه مبتنی بر شواهد، پشتیبانی هوشمند برای برنامه ریزی و سیاست مقاوم در برابر سیل: پایگاه دانش PEARL. Water 2016 , 8 , 392. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  52. جنووز، ای. Thaler, T. مزایای استراتژی های کاهش سیل: اثربخشی اقدامات حفاظتی یکپارچه. AIMS Geosci. 2020 ، 6 ، 459-472. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
Ijgi 11 00285 g001 550
شکل 1. منطقه مطالعه شهر Jingdezhen در استان جیانگشی، چین. سه اجتماع معمولی مستعد سیل فولیانگ، چانگ‌جیانگ و ژوشان در شهر جینگدژن مرکزی انتخاب شده‌اند.
Ijgi 11 00285 g002 550
شکل 2. نقشه حداکثر عمق آبگرفتگی با چهار دوره بازگشت در شهر جینگدژن.
Ijgi 11 00285 g003 550
شکل 3. چارچوب تحقیق.
Ijgi 11 00285 g004 550
شکل 4. مکان اقدامات مهندسی.
Ijgi 11 00285 g005 550
شکل 5. تاب آوری شهری در برابر سیل در سه جامعه مستعد سیل تحت دوره های بازگشت مختلف.
Ijgi 11 00285 g006 550
شکل 6. نمودار عنکبوتی شاخص های تاب آوری سیل در زیر T = 20 سال.
Ijgi 11 00285 g007 550
شکل 7. تأثیرات شاخص جامعه «آگاهی و آمادگی»: نیمه پایینی نمودار میله‌ای در سه رنگ تاب‌آوری در برابر سیل را بدون شاخص جامعه در جوامع فولیانگ، چانگ‌جیانگ و ژوشان نشان می‌دهد. اگر شاخص جامعه در نظر گرفته شود، نیمه بالایی نمودار میله ای به رنگ زرد، تغییرات در انعطاف پذیری سیل را نشان می دهد.
Ijgi 11 00285 g008 550
شکل 8. تاب آوری شهری در برابر سیل در سناریوهای فعلی و آینده.

مقالات داخلی و بین المللی

مطالب مرتبط ...

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید