مطالعه حاضر به گسترش فرهنگ نیشکر در جنوب غربی گویا، به ویژه در شهرستان‌های Mineiros، Quirinópolis و Rio Verde می‌پردازد، که نشان‌دهنده زمان‌ها و پاسخ‌های مختلف به این فرآیند است. ساختار لجستیک کنونی و چشم‌اندازهای آتی برای حمل و نقل نیشکر و مشتقات آن در سطح ملی با تاکید بر منطقه کوچک فوق‌الذکر مورد مطالعه قرار می‌گیرد. نقشه‌هایی که کاربری و پوشش زمین را در سه سال مختلف نشان می‌دهند، از تصاویر ماهواره‌ای Landsat TM-5 تهیه و برای تحلیل پویایی تغییرات کاربری و پوشش زمین مورد استفاده قرار گرفتند. این منطقه با رشد قوی و سریع در بخش کشاورزی مشخص شده است و صنعت انرژی قند آن در سال های اخیر در حال گسترش بوده است، اگرچه در بین شهرستان های آن دارای جنبه های مختلف است. از آنجایی که یک منطقه امیدوار کننده در این بخش است،
کلید واژه ها
GIS ، کاربری و پوشش زمین ، توسعه نیشکر ، پایداری
1. مقدمه
گسترش مرزهای کشاورزی به منطقه غرب میانه برزیل بیشتر از دهه 1970 اتفاق افتاد، در دوره ای که به عنوان “انقلاب سبز” شناخته می شود – نوسازی کشاورزی ناشی از آن. این امر عمیقاً کشاورزی برزیل را با ترویج دیدگاههای جدید در روابط تولید در فضای کشاورزی تغییر داد [ 1 ].
صنعت شکر-الکل در برزیل چندین مرحله را طی کرد، اما تولید نیشکر تقریباً در منطقه جنوب شرقی کشور، به ویژه در ایالت سائوپائولو [ 2 ] تثبیت شد. امروزه، یکی از مناطق ارجح برای گسترش این فرهنگ، منطقه غرب میانه است، جایی که قبلاً امکان مشاهده غلظت زیادی از گیاهان قدیمی و جدید اتانول وجود داشت، به ویژه در مناطق مرکزی و جنوبی ایالت گویاس، که رشد آنها از سال 2005 آغاز شد. 3 ] [ 4 ] .
گویاس جنوبی میزبان اکثر گیاهان و مناطق کاشت موجود در ایالت است – به ویژه در زمین های نرم پوشیده از خاک های رسی و عمیق مانند Red Latosols – و یکی از مناطق کوچک آن، Quirinópolis، از آن زمان به مرکز تولید جدید تبدیل شده است [ 5 ] ورود نیشکر در سال 2004. علیرغم داشتن همان نوع خاک و امداد، سایر شهرستان ها مانند ریو ورد هدف توسعه قرار نمی گیرند زیرا آنها در سایر بخش های کشاورزی و صنعتی مانند غلات و دام ادغام شده اند. در نهایت، شهرستان‌ها – مانند Mineiros – که دارای تسکین صاف، اما خاک‌های شنی با عملکرد کم هستند – مانند Quartzipsamments – کاشت نیشکر را از سال 2008 آغاز کردند [ 5 ].
پویایی تغییرات شدید در استفاده از زمین و پوشش زمین در جنوب غربی گویاس مستلزم مطالعاتی است که امکان نظارت بر این تکامل را فراهم می کند، زیرا این مطالعات قادر به شناسایی عواملی هستند که می توانند تعادل دینامیکی قلمرو و مناظر آن را در معرض خطر قرار دهند. این شناسایی را می‌توان با بررسی قابلیت‌ها و آسیب‌پذیری‌های مناطق از طریق تصاویر ماهواره‌ای انجام داد، زیرا امکان تخمین مناطق کشت‌شده و جنگل‌زدایی را فراهم می‌کند [ 6 ].
2. سؤالات تحقیق
2.1. پانورامای کنونی صنعت شکر-انرژی
با توجه به ادبیات گسترده در این زمینه، نیشکر در اوایل قرن شانزدهم در کشور معرفی شد. در برزیل مستعمره از اهمیت اقتصادی زیادی برخوردار بود و عمدتاً در منطقه شمال شرقی متمرکز بود. در دهه 1970، برزیل برنامه الکل (PROÁLCOOL) را در برنامه توسعه ملی دوم خود (79-1975) به دلیل اولین بحران بزرگ نفتی معاصر گنجاند. این به منظور جایگزینی نفت به عنوان سوخت انجام شد. بنابراین، برزیل برای توسعه خودروهای الکلی یارانه پرداخت کرد. اثرات این برنامه تا نیمه اول دهه بعد که یارانه های دولتی متوقف شد گسترش یافت. در نتیجه، این بخش دچار بحران شد و تحت یک فرآیند رکود نسبی قرار گرفت که تا دهه 1990 ادامه یافت.
از اواخر دهه 1990، نیشکر دوباره به عنوان پایه تولید اتانول در برزیل به دلیل بحران زیست محیطی که بازار رو به رشدی برای انرژی زیستی ایجاد کرد، دوباره در مرکز توجه قرار گرفت، زیرا گفته می شد اتانول منبعی تمیزتر از مشتقات نفتی است [ 2 ]. به گفته آژانس ملی نفت، گاز طبیعی و سوخت های زیستی [ 7 ]، سوخت های زیستی سوخت های تجدیدپذیر مشتق شده از زیست توده هستند که ممکن است به طور جزئی یا کامل جایگزین مشتقات نفت و گاز طبیعی در موتورهای احتراقی یا در سایر فرآیندهای تولید برق شوند و اتانول نمونه ای از آن است. آنها طبق گزارش UNICA [ 8 ] [ 9]، تقریباً 45 درصد از انرژی و 18 درصد از سوخت مصرفی در برزیل در حال حاضر قابل تجدید است. در سایر نقاط جهان، 86 درصد انرژی از منابع انرژی تجدید ناپذیر تامین می شود. شکل 1 تولید نیشکر در کشور از سال 1970، فراز و نشیب های ناشی از Proálcool و بحران در این بخش را نشان می دهد. با این حال، ممکن است از سال 2000 شاهد رشد تصاعدی باشیم.
امروزه تحقیقات و توسعه فناوری در این صنعت این امکان را فراهم می کند که علاوه بر شکر و اتانول که همچنان دو محصول اصلی در صنعت شکر-الکل هستند، محصولات متنوعی نیز در زنجیره تولید نیشکر تولید می شود. جایگزین های جدید برای افزایش درآمد بخش با استفاده از محصولات جانبی نیشکر در بخش های دیگر را نشان می دهد. شکل 2 این تنوع تولیدی را در سیستم کشت و صنعت نیشکر نشان می دهد. اما از آنجایی که بسیاری از محصولات با تقاضاها و حجم تولید متفاوت تولید می شوند، لازم است مطالعاتی در زمینه لجستیک سیستم تولید هر محصول انجام شود.
بر اساس بررسی سیستماتیک تولید کشاورزی که توسط مؤسسه جغرافیا و آمار برزیل تهیه شده است [ 10 ]، این بخش در حال حاضر سومین تولیدکننده بزرگ در تجارت کشاورزی برزیل است که فقط نسبت به تولید سویا و ذرت ضرر می کند. این موسسه تولید بیش از 700 میلیون تن نیشکر را در فصل 2013 تخمین زد که تولید سال 2011 را پس از کاهش اندک در سال 2012 تکرار کرد ( شکل 3 ). با توجه به روند تولید، بهره وری نیز به دلیل پیشرفت های انجام شده در کشاورزی و تکنیک های لجستیک افزایش یافته است.
2.2. اتانول
اتانول یکی از مشتقات نیشکر است که افزایش تقاضا و تولید را نشان می دهد و یکی از مواد مصرفی است.
شکل 1 . تولید نیشکر در برزیل منبع: MAPA/UNICA [ 8 ] [ 11 ] .
شکل 2 . مشتقات نیشکر منبع: IBGE [ 10 ] .
شکل 3 . تولید اتانول در برزیل منبع: UNICA [ 8 ] .
لارهای سیستم تجارت کشاورزی نیشکر. برزیل بزرگترین تولید کننده سوخت زیستی و یکی از صادرکنندگان عمده در جهان است. امروزه بنزینی که به عنوان سوخت خودرو استفاده می شود دارای ۲۵ درصد اتانول بی آب (مناسب برای اختلاط) است که یکی از بزرگترین تقاضاها را برای الکل ایجاد می کند. بنابراین، تولید صنعت خودرو برزیل به طور مستقیم بر تولید و توزیع اتانول تأثیر می گذارد.
تولید اتانول همچنین مستقیماً با تولید خودروهای دوگانه سوز که از بنزین و الکل، به هر نسبت، در یک مخزن استفاده می کنند و بازار سوخت زیستی را تحت تأثیر قرار می دهند، مرتبط است ( شکل 4 ).
این محصول از نظر حمل و نقل نسبت به سایر مشتقات نیشکر از ویژگی بالاتری برخوردار است، یعنی برای حمل و نقل به تجهیزات و تکنیک های مناسب نیاز دارد. توزیع آن عمدتاً از طریق بزرگراه ها انجام می شود و قیمت صادرات را در مقایسه با اتانول تولید شده در سائوپائولو افزایش می دهد، زیرا فاصله منطقه غرب میانه تا بنادر در ساحل به طور قابل توجهی طولانی تر است.
2.3. قند
شکر یکی از محصولات مهم و قدیمی در زنجیره کشت و صنعت نیشکر است. این کشور در تولید و صادرات شکر پیشرو است، بنابراین بر بازار جهانی تسلط دارد. این شرکت در سال های اخیر تولید خود را افزایش داده است و مشارکت آن در بازار بین المللی اهمیت فزاینده ای دارد ( شکل 5 ).
شکل 4 . مشارکت در فروش خودروهای دوگانه سوز. منبع: MDIC [ 12 ] .
شکل 5 . تولید شکر در برزیل منبع: UNICA/MAPA [ 8 ] [ 11 ] .
از آنجایی که شکر و اتانول هر دو از یک ماده خام تولید می شوند، تولید آنها توسط بازارهای مربوطه تعیین می شود. طبق گزارش UNICA، تقریباً 40٪ از عرضه نیشکر در حال حاضر به کارخانه های قند اختصاص دارد، در حالی که 60٪ به تولید اتانول اختصاص دارد، بنابراین چشم انداز سوخت زیستی فعلی را توضیح می دهد.
2.4. لجستیک نیشکر
مانند هر سیستم کشاورزی و صنعتی، لجستیک ذخیره سازی و حمل و نقل تولید صنعت شکر-انرژی عاملی با ویژگی های خاص است و ویژگی های ذاتی هر نوع محصول را ارائه می دهد. لجستیک برای یافتن راهی برای به حداقل رساندن هزینه ها و رقابتی تر کردن زنجیره به عنوان یک کل، با دانستن هر شرایط [ 13 ]، به یک هدف مطالعه مهم تبدیل می شود.
لجستیک از نظر ساختاری به سادگی از دو گروه تشکیل شده است: حمل و نقل و ذخیره سازی. حمل و نقل عملیاتی است که محصول را از مبدا به مقصد می برد [ 14 ]. از سوی دیگر، ذخیره سازی مرحله مهمی در برنامه ریزی تجاری است، زیرا تقاضای بازار در طول سال ثابت است – بر خلاف عرضه – به دلیل فصلی بودن تولید. بنابراین، تولید باید با توجه به تقاضای بازار ذخیره و حمل شود تا سازگاری بین تقاضا و عرضه برآورده شود [ 15 ]. ویژگی های هر محصول و همچنین زیرساخت های موجود باید شناخته شود تا لجستیک حمل و نقل مناسب ارائه شود [ 16 ]] . روش هایی که برای حمل نیشکر و مشتقات آن در برزیل استفاده می شود، راه آهن، آبراه، بزرگراه و خطوط لوله است.
راه‌آهن همچنین محدودیت‌های زیادی مانند تفاوت بین گیج‌ها در بخش‌های مختلف، تعداد کم نمایندگی‌ها و دشواری در مذاکره بار، علاوه بر ویژگی تجهیزات مورد استفاده برای حمل اتانول، که ظرفیت حمل و نقل آن را محدود می‌کند، دارد. از سوی دیگر، بار حمل و نقل ریلی تقریباً 25 درصد ارزان تر از حمل و نقل جاده ای است. علاوه بر این، چهار برابر کمتر CO2 به اتمسفر منتشر می کند [ 17 ].
امروزه به دلایل زیست محیطی از آبراه ها برای انتقال اتانول استفاده نمی شود و به حمل شکر و نیشکر محدود می شود. این حالت ارزان ترین حمل و نقل را ارائه می دهد. با این حال، زمان زیادی را صرف می کند و انعطاف ناپذیر است. باید به طول زمان حمل و نقل توجه شود زیرا ویژگی های شیمیایی نیشکر در طول زمان تغییر می کند. این منطقه میزبان آبراه Paraná-Tietê است که ممکن است یک مسیر عالی برای انتقال تولید از منطقه غرب میانه به بنادر و بازارهای منطقه جنوب شرقی باشد [ 18 ] [ 19 ]. همچنین نگرانی در مورد رویدادهای آب و هوایی مانند دوره های طولانی خشکسالی وجود دارد که ممکن است آبراه را تا زمانی که سطح آب دوباره برقرار نشود غیرقابل تردد کند.
حمل و نقل جاده ای بیشترین استفاده را در ماتریس برزیل دارد و دارای 90000 کیلومتر بزرگراه فدرال و ایالتی است [ 20 ]. کیفیت جاده ها نکته مهمی است، زیرا همیشه در شرایط مناسب یافت نمی شوند. اگرچه در مقایسه با حالت‌های قبلی گران‌تر و آلاینده‌تر است، اما از آنجایی که عرضه زیادی در منطقه وجود دارد و در برابر حوادث طبیعی آسیب‌پذیر نیست، قابل اطمینان‌ترین و قابل مذاکره‌ترین برای تولیدکننده است. دولت برزیل برنامه سرمایه گذاری لجستیک (PIL-Programa de InvestimentosemLogística) را آغاز کرد که با امتیازات بزرگراه های فدرال به شرکت های خصوصی – که بسیاری از آنها در محور مرکز – جنوب کشور قرار دارند – به منظور بهبود شرایط حمل و نقل در مسیرهای استراتژیک سر و کار دارد. شکل 6 ).
شکل 6 . طرح سرمایه گذاری لجستیک (PIL) – بزرگراه ها. منبع: ام تی [ 20 ] .
بخش دیگری که سرمایه گذاری های عمده دریافت می کند، روش حمل و نقل خط لوله است که به حمل و نقل اتانول اختصاص دارد. این پروژه در سال 2010 راه اندازی شد و هدف آن اتصال 45 شهرستان در ایالت های گویاس، ماتو گروسو دو سول، میناس گرایس و سائوپائولو است. طبق گفته دولت، ظرفیت انتقال 20 میلیون متر مکعب اتانول در سال را دارد ( شکل 7 ).
این پروژه های جدید با بهبود پویایی جریان تولید فعلی، جایگزین های بیشتری را با هزینه های کمتر و اثرات زیست محیطی کمتر بر حمل و نقل و عرضه بازار ارائه می کنند.
2.5. جنوب غربی گویا و گسترش کشت نیشکر
منطقه جنوب غربی ایالت گویاس منطقه ای است که در مطالعه کنونی مورد بررسی قرار گرفته است، به طور خاص در شهرستان های Mineiros، Rio Verde و Quirinópolis. این شهرستان ها شرایط خاکی و توپوگرافی مناسبی را برای کشاورزی کلی فراهم می کنند و زیرساخت های مناسبی دارند. در دسترس بودن خوب کارخانه های تصفیه شکر و اتانول نیز برای تولید نیشکر جذاب است که با وجود فاصله طولانی از بنادر جنوب شرقی، موقعیت خوبی برای تامین بازار داخلی برزیل دارد و به روش های حمل و نقل از جمله خطوط لوله بسیار نزدیک است ( 21 ). شکل 7 ).
می توان در مدت زمان کوتاهی شاهد گسترش بخش کشاورزی در منطقه بود، به ویژه در سطح زیر کشت نیشکر [ 22 ]. مشارکت این سه شهرستان در تولید نیشکر در جنوب غربی گویاس در سال‌های اخیر به طرز چشمگیری افزایش یافته است، بنابراین نقش مهمی را که آنها در منطقه جنوب غربی ایالت گویا بازی می‌کنند نشان می‌دهد ( شکل 8 ).
3. مواد و روش ها
مطالعه حاضر به منطقه جنوب غربی ایالت گویاس پیشنهاد شده توسط دپارتمان برنامه ریزی ایالت گویاس نزدیک شد. مساحت آن تقریباً 61498 کیلومتر مربع است و طبق گزارش SEINFRA [ 20 ] از 26 شهرستان تشکیل شده است.
تصاویر ماهواره ای از Landsat TM-5 انتخاب شدند. این تصاویر در صفحه اصلی موسسه ملی تحقیقات فضایی (INPE-Instituto Nacional de PesquisasEspaciais) ( https://www.dgi.inpe.br/CDSR/ ) موجود است و مربوط به سال های زیر است: 1985 (قبل از گسترش اخیر) ، 2004 (آغاز گسترش اخیر) و 2010 یا 2011 (توسعه تلفیقی). معیارهای انتخاب تصویر عبارت بودند از: تنوع تصاویر موجود،
شکل 7 . پیش‌بینی سیستم‌های لجستیک چندوجهی LOGUM. منبع: LOGUM LOGÍSTICA [ 23 ] .
شکل 8 . نمودار تولید نیشکر منبع: IBGE [ 10 ] .
سری های زمانی و به خصوص عدم وجود پوشش ابری که عامل تعیین کننده ای در نمایش تصاویر برای نقشه برداری است.
ماهواره TM/Landsat-5 دارای 7 باند طیفی با قدرت تفکیک فضایی 30 متر است، به جز باند طیفی 6 آن که قدرت تفکیک مکانی آن 120 متر است ( https://www.dgi.inpe.br/CDSR/ ). باندهای 3، 4 و 5 برای انجام مطالعه حاضر انتخاب شدند. پس از به دست آوردن تصاویر، آنها در نرم افزار ArGIS 10.1 در مرکز اطلاعات جغرافیایی Embrapa Solos ارجاع داده شدند. اطلاعات سیستم مانیتورینگ ماهواره ای در مورد تولید نیشکر – موجود در CanaSat ( https://www.dsr.inpe.br/laf/canasat/برای پردازش و تهیه نقشه های کشت در نرم افزار ArGIS 10.1 استفاده شد. نقشه های تولید شده توسط Canasat بر روی نقشه های تولید شده از تصاویر Landsat پوشانده شدند. بدین ترتیب امکان شناسایی مناطق خاص کشت نیشکر در نقشه ها فراهم شد. نقشه های مربوط به هر سال ارزیابی شده (1985، 2004، 2010/2011) به منظور مشاهده مقایسه ای پویایی تغییر کاربری زمین تهیه شد.
4. نتایج و بحث
شکل های 9-11 تغییرات شدید کاربری و پوشش زمین را در سری های زمانی تحلیل شده نشان می دهد. مناطق کشاورزی و مرتع گسترش یافتند در حالی که مناطق سبز – جنگل، ساوانا و مراتع سرکوب شدند.
شایان ذکر است که فرهنگ نیشکر در مقیاس پذیرفته شده تنها در آخرین دوره مورد تجزیه و تحلیل (2010-2011)، علیرغم سطح وسیعی که برای کشاورزی اختصاص داده شده است، قابل توجه است.
سیستم نظارت ماهواره ای تولید نیشکر – CanaSat – امکان مقایسه مناطق کشت نیشکر در شهرستان ها را فراهم می کند (شکل 12-14).
یکی دیگر از پارامترهای مورد مطالعه در سطح لجستیک، نزدیکی مزارع نیشکر به پالایشگاه های اتانول و شکر است. حداکثر فاصله بین محصول و گیاه باید 40 کیلومتر باشد تا ویژگی های آسیاب نیشکر حفظ شود [ 15 ] (شکل های 15-17).
به طور خلاصه، شهرستان های Quirinopolis و Rio Verde بر خلاف شهرستان Mineiros، در شعاع 40 کیلومتری مشخص شده گیاهان در دسترس هستند، بنابراین جایگزین های لجستیکی بزرگتر و بهبود یافته ای را می طلبند.
5. شرایط و دیدگاه ها
منطقه جنوب غربی گویاس به عنوان یک کل منطقه ای است در صعود اجتماعی-اقتصادی. پویایی تولید و کاربری اراضی آن در سال‌های اخیر به شدت تغییر کرده است و این منطقه مطالعات و سرمایه‌گذاری‌هایی را برای بهبود محصول جذب کرده است. شهرستان‌های Mineiros، Quirinópolis و Rio Verde نقش برجسته‌ای در سناریوی انرژی شکر ایالتی ایفا می‌کنند و تقریباً نیمی از تولید نیشکر در تمام ۲۶ شهرستان تشکیل‌دهنده منطقه را تشکیل می‌دهند.
این منطقه در حال حاضر بر بازار داخلی متمرکز است. بنابراین، چالش آن بهبود سیستم لجستیک به منظور نظارت بر تولید و رشد بهره‌وری، رقابتی‌تر کردن محصول گویا، و دستیابی به بازارهای جدید و همچنین افزایش 20 تا 25 درصدی اتانول بنزین است. محتوایی که در سال 1392 به تصویب دولت رسید.
این ایالت تقریباً 25000 کیلومتر بزرگراه دارد و برنامه های سرمایه گذاری آن 3 میلیارد ریال برای بهبود و توسعه حمل و نقل تعیین شده است. همچنین تقریباً 700 کیلومتر راه آهن از ایالت و همچنین راه آهن شمال-جنوب – که هنوز در دست ساخت است – با گسترش به Quirinópolis وجود دارد. وقتی راه آهن است
شکل 9 . نقشه ای که کاربری زمین و پوشش گیاهی بومی شهرستان Mineiros (GO) را نشان می دهد.
شکل 10 . نقشه ای که کاربری زمین و پوشش گیاهی بومی شهرستان کویرینوپلیس (GO) را نشان می دهد.
شکل 11 . نقشه ای که کاربری زمین و پوشش گیاهی بومی شهرستان ریو ورد (GO) را نشان می دهد.
شکل 12 . نقشه ای که کاربری زمین و پوشش گیاهی بومی شهرستان Mineiros (GO) را نشان می دهد.
شکل 13 . نقشه ای که کاربری زمین و پوشش گیاهی بومی شهرستان کویرینوپلیس (GO) را نشان می دهد.
شکل 14 . نقشه ای که کاربری زمین و پوشش گیاهی بومی شهرستان ریو ورد (GO) را نشان می دهد.
شکل 15 . شعاع 40 کیلومتری از مناطق کاشت تا کارخانه های قند در منطقه Mineiros County (GO) در سال 2010. به فاصله زیاد از منطقه تحت پوشش شعاع توجه کنید.
شکل 16 . شعاع 40 کیلومتر از مناطق کاشت تا گیاهان نیشکر در منطقه Quirinópolis County (GO) در سال 2011. توجه داشته باشید که شعاع تمام مناطق کشت را پوشش می دهد.
شکل 17 . شعاع 40 کیلومتری از مناطق کاشت تا گیاهان نیشکر در منطقه شهرستان ریو ورد (GO) در سال 2011. توجه داشته باشید که این شعاع بیشتر مناطق کشت را پوشش می دهد.
به پایان رسید، تنها 1200 کیلومتر در قلمرو گویاس خواهد داشت. هر دو حالت به ترمینال آبراه سائو سیمائو متصل هستند، که از طریق آبراه Paraná-Tietê قادر به انتقال 2100 تن در ساعت از غلات تولید شده در ایالت است.
امروزه تولیدات عمدتاً از طریق جاده و بدون ادغام زیاد بین روش های حمل و نقل به بازار منتقل می شود. اگرچه این حالت هزینه حمل و نقل بیشتری را نشان می‌دهد و اثرات زیست‌محیطی بزرگ‌تری ایجاد می‌کند، اما به دلیل چابک‌تر بودن نسبت به سایر روش‌های حمل و نقل و به‌ویژه به دلیل امکان به اصطلاح “محموله برگشتی” گزینه مناسبی است. همانطور که از نام آن پیداست، محموله برگشتی حمل و نقلی است که برعکس مفهوم سنتی انجام می شود، به عنوان مثال، کامیون ها ممکن است ورودی هایی مانند کود، غلات، سوخت و غیره را فراهم کنند و با محصول برگردند. بنابراین، حمل و نقل در طول سال ارزان تر و پایدارتر می شود. با این حال، فاصله طولانی از ایالت تا بنادر، که در ساحل قرار دارند، باعث می شود محصول ایالت گویا در مقایسه با سائوپائولو رقابتی تر شود.
بنابراین، تولید نیشکر در منطقه تنها با سرمایه گذاری در زیرساخت های لجستیکی انجام می شود که در حال حاضر نیز در حال انجام است. امتیازات بزرگراه‌ها و راه‌آهن فدرال که به شرکت‌های خصوصی داده شد اولین گام برای تقویت حمل‌ونقل بار بود. پایانه های خط لوله که از سائوپائولو به جنوب غربی گویاس می روند، گزینه بسیار خوبی برای انتقال اتانول خواهند بود. سپس این محصول در سراسر منطقه جنوب شرقی که بزرگترین بازار مصرف در برزیل است صادر یا توزیع می شود. همچنین سرمایه‌گذاری‌ها در حالت آبراهه اعمال خواهد شد. آبراه Tietê-Paraná پایانه های حمل و نقل اتانول را دریافت خواهد کرد و در سیستم خط لوله ادغام خواهد شد.
انتظار می‌رود سرمایه‌گذاری‌های انجام‌شده در زیرساخت‌ها و ادغام میان‌وجهی، گویاس‌های غرب میانه و عمدتاً جنوب غربی را به تولیدکنندگان بزرگ نیشکر و مشتقات آن تبدیل کند تا با سایر مراکز تولید رقابت کنند. علاوه بر این، این گزینه ها می تواند حمل و نقل را برای حفظ محیط زیست مناسب تر کند.
6. ملاحظات نهایی
منطقه جنوب غربی گویاس کانون گسترش اخیر و در حال انجام نیشکر است و ابتکارات عمده ای را در زیرساخت ها جذب می کند، از جمله، امتیازات بزرگراه های فدرال و راه آهن برای سرمایه گذاری خصوصی، ساخت خطوط لوله اتصال گویاس به میناس گرایس و ایالت های سائوپائولو، و پروژه های سیستم لجستیک میان وجهی برای جریان تولید.
بنابراین، شهرستان‌های Mineiros، Quirinópolis و Rio Verde طی چند سال به تولیدکنندگان عمده کشاورزی تبدیل شدند و امروزه بخشی از سناریوی توسعه نیشکر هستند، یا به این دلیل که اهداف توسعه بودند (Quirinópolis و Mineiros) یا به این دلیل که گسترش را محدود می‌کردند. Mineiros بزرگترین در بین این سه شهرستان است و اگرچه در سال های اخیر تغییرات منفی را متحمل شده است، اما هنوز یک گزینه عالی برای تولید نیشکر است.
Quirinópolis کوچکترین در بین سه شهرستان تجزیه و تحلیل است. با این حال، جاذبه های بسیار خوبی را برای تولیدکنندگان ارائه می دهد، مانند نزدیکی آن به چندین پالایشگاه و ترمینال آبراه سائو سیمائو. همچنین دارای جاده‌های خوب، مناطق وسیع با خاک‌های خوب و امداد برای کشت نیشکر است و تا حد زیادی از پروژه‌های برنامه‌ریزی‌شده برای ایالت بهره می‌برد، بنابراین به مرکز جدید نیشکر در ایالت گویا و در منطقه غرب میانه تبدیل می‌شود.
ریو ورد دارای بزرگترین منطقه کشاورزی در میان سه شهرستان است. با این حال، قانون محلی، کشت نیشکر را تنها به 10٪ از املاک کشاورزی محدود می کند تا از توسعه سیستم تک کشت و از دست دادن تنوع و تجارت قوی کشاورزی در شهرستان جلوگیری شود.
انتظار می‌رود سرمایه‌گذاری‌های بالا در زیرساخت‌های حمل‌ونقل به تولیدکنندگان این امکان را بدهد که از حمایت‌های لازم برای حفظ سرعت فزاینده، اما به شیوه‌ای پایدار برخوردار شوند، بنابراین به انتظارات منطقه پاسخ می‌دهند.
بدون دیدگاه