امواج گرمای شدید مکرر باعث ایجاد یک سری مشکلات بهداشتی برای ساکنان شهری شده است. شنا، ورزشی که ترکیبی از خنک کردن و فعالیت بدنی متوسط ​​تا شدید (MVPA) است، یک راه حل برای کاهش تضاد بین مشکلات گرمای شهری و سلامت عمومی است. بنابراین، توزیع و دسترسی فضایی استخرها قابل بررسی است. با استفاده از داده‌های منبع باز که از Baidu Map API (رابط برنامه‌نویسی کاربردی) استخراج کردیم، یک شاخص دسترسی مبتنی بر شبکه طراحی و ساختیم. ما دسترسی به استخر را در سه جنبه تجزیه و تحلیل کردیم: توزیع استخرها، حوضه آبریز استخرها، و نابرابری های فضایی شاخص دسترسی. نتایج به شرح زیر است. (الف) استخرها به صورت خوشه ای، در ناحیه مرکزی متراکم و در نواحی پیرامونی پراکنده هستند. (ب) 53. 16 درصد از ساکنان می توانند در عرض 5 دقیقه با دوچرخه به استخر دسترسی داشته باشند و این تعداد تنها 12.03 درصد در هنگام سفر با پای پیاده است. وضعیت بد با افزایش زمان بسیار بهبود یافته است، این ارقام تا 97.62٪ و 70.71٪ زمانی که هزینه زمان 15 دقیقه است، می باشد. بافر دایره ای کلی به طور قابل توجهی با حوضه آبریز واقعی استخرها مطابقت ندارد. (ج) نابرابری فضایی در دسترسی قابل توجه است و یک روند کاهشی شدید به سمت بیرون از مرکز را نشان می دهد. (د) دسترسی به استخر عمدتاً تحت تأثیر توزیع استخرها و موانع زمینی مانند رودخانه‌ها، کوه‌ها و جاده‌های مرتفع است. روش مورد استفاده در اینجا دقت بالایی دارد و می توان از آن برای ارزیابی دسترسی سایر امکانات در شهر استفاده کرد. وضعیت بد با افزایش زمان بسیار بهبود یافته است، این ارقام تا 97.62٪ و 70.71٪ زمانی که هزینه زمان 15 دقیقه است، می باشد. بافر دایره ای کلی به طور قابل توجهی با حوضه آبریز واقعی استخرها مطابقت ندارد. (ج) نابرابری فضایی در دسترسی قابل توجه است و یک روند کاهشی شدید به سمت بیرون از مرکز را نشان می دهد. (د) دسترسی به استخر عمدتاً تحت تأثیر توزیع استخرها و موانع زمینی مانند رودخانه‌ها، کوه‌ها و جاده‌های مرتفع است. روش مورد استفاده در اینجا دقت بالایی دارد و می توان از آن برای ارزیابی دسترسی سایر امکانات در شهر استفاده کرد. وضعیت بد با افزایش زمان بسیار بهبود یافته است، این ارقام تا 97.62٪ و 70.71٪ زمانی که هزینه زمان 15 دقیقه است، می باشد. بافر دایره ای کلی به طور قابل توجهی با حوضه آبریز واقعی استخرها مطابقت ندارد. (ج) نابرابری فضایی در دسترسی قابل توجه است و یک روند کاهشی شدید به سمت بیرون از مرکز را نشان می دهد. (د) دسترسی به استخر عمدتاً تحت تأثیر توزیع استخرها و موانع زمینی مانند رودخانه‌ها، کوه‌ها و جاده‌های مرتفع است. روش مورد استفاده در اینجا دقت بالایی دارد و می توان از آن برای ارزیابی دسترسی سایر امکانات در شهر استفاده کرد. (ج) نابرابری فضایی در دسترسی قابل توجه است و یک روند کاهشی شدید به سمت بیرون از مرکز را نشان می دهد. (د) دسترسی به استخر عمدتاً تحت تأثیر توزیع استخرها و موانع زمینی مانند رودخانه‌ها، کوه‌ها و جاده‌های مرتفع است. روش مورد استفاده در اینجا دقت بالایی دارد و می توان از آن برای ارزیابی دسترسی سایر امکانات در شهر استفاده کرد. (ج) نابرابری فضایی در دسترسی قابل توجه است و یک روند کاهشی شدید به سمت بیرون از مرکز را نشان می دهد. (د) دسترسی به استخر عمدتاً تحت تأثیر توزیع استخرها و موانع زمینی مانند رودخانه‌ها، کوه‌ها و جاده‌های مرتفع است. روش مورد استفاده در اینجا دقت بالایی دارد و می توان از آن برای ارزیابی دسترسی سایر امکانات در شهر استفاده کرد.

کلید واژه ها: 

دسترسی _ استخرهای شنا ؛ نقشه آنلاین ; شبکه ها ; نابرابری فضایی

1. مقدمه

مشکلات گرمای شهری، یا گرمای بیش از حد شهری، ناشی از امواج گرمای مکرر و شدید، به یکی از رایج ترین بلایای آب و هوایی برای بسیاری از شهرها تبدیل شده است [ 1 ]. این امر باعث ایجاد یک سری مشکلات بهداشتی برای ساکنان شهری شده است. اول، برخی از مطالعات اشاره کرده اند که رویدادهای موج گرما اثرات نامطلوب قابل توجهی بر عوارض و مرگ و میر دارند [ 2 ، 3 ]، و خطر با شدت و مدت امواج گرما افزایش می یابد [ 4 ]. این یک تهدید مستقیم برای زندگی انسان ها به ویژه در میان جمعیت های آسیب پذیر مانند سالمندان، کودکان و افراد مبتلا به بیماری های زمینه ای است [ 3 ]]. دوم، برخی از علائم کمتر جدی اما رایج اثرات نامطلوبی بر زندگی روزمره افراد دارند، مانند خستگی، گرمازدگی و کاهش بهره وری. در نهایت، یک اثر فراگیرتر گرمای بیش از حد شهری، محیط‌های ظالمانه در فضای باز است که از فعالیت‌های خارج از منزل مانند فوتبال و بسکتبال جلوگیری می‌کند. گرما افراد را در داخل خانه محدود می‌کند، بی‌تحرکی را افزایش می‌دهد و بیشتر افراد را به وضعیت‌های زیر سلامت سوق می‌دهد [ 5 ].
مطالعه امواج گرما در مقیاس جهانی گزارش کرده است که روند شدت، فرکانس و مدت امواج گرما از دهه 1950 شتاب گرفته است و تحت افزایش گرمایش جهانی بدتر خواهد شد [ 6 ]. این امر تضاد بین مشکلات گرمای شهری و سلامت عمومی را عمیق تر می کند. از دیدگاه ما، شنا، تمرینی که هم خنک کردن بدن و هم فعالیت بدنی متوسط ​​تا شدید (MVPA) را ترکیب می‌کند، یکی از راه‌حل‌های کاهش این تعارض است. به یک دلیل، برخی از محققان در مطالعه خود به آن اشاره کردند [ 7] که در برخی از بخش‌های استرالیا، تأسیسات عمومی آبی در تاب‌آوری شهری در برابر امواج گرما و گرم شدن آب و هوا ارزشمند شناخته شده‌اند. استخرهای عمومی به عنوان “نقاط خنک” شناخته می شوند که در کنار سایر امکانات مانند کتابخانه ها و مراکز اجتماعی “استراحت برای جامعه در طول موج گرما” فراهم می کنند. به دلیل دیگری، سازمان بهداشت جهانی (WHO) توصیه کرده است که برای حفظ سلامتی، افراد باید حداقل 150 تا 300 دقیقه MVPA در هر هفته مصرف کنند. برخی از محققان اشاره کرده‌اند که افرادی که دسترسی بهتری به امکانات ورزشی دارند، به احتمال زیاد ورزش می‌کنند و فعالیت بدنی کافی دارند [ 8 ، 9 ]. علاوه بر این، تعداد استخرهای شنا ارتباط مثبتی با شرکت در ورزش دارد [ 10 ]]، به خصوص زمانی که ورزش شنا است. بر اساس برخی مطالعات، دسترسی فضایی استخرهای شنا تأثیر مثبتی بر شنا و ورزش‌های آبی مرتبط دارد [ 11 ]. بنابراین، تعداد، توزیع و دسترسی فضایی استخرهای شنا تأثیر زیادی بر پتانسیل ساکنان شهری برای ورزش در هوای شدید گرم دارد، اما هرگز به این موضوع توجه کافی نشده است.
محققان قبلی از روش‌های زیادی برای تعیین کمیت دسترسی استفاده کرده‌اند. برخی از مطالعات با تمرکز بر خود دسترسی از روش‌هایی استفاده کرده‌اند که سیستم‌های کامل خود را با محاسبات دارند، مانند مدل گرانشی [ 12 ، 13 ]، روش حوضه آبریز شناور دو مرحله‌ای (2SFCA) [ 14 ، 15 ] و نحو فضا. مدل [ 16 ، 17 ]. برخی از محققان سیستم های شاخص خود را برای اندازه گیری دسترسی با استفاده از فاصله یا زمان پیکسل وزن دار مرکز به مرکز ساخته اند [ 18 ، 19 ]]. علاوه بر این، در برخی از مطالعات مربوط به رابطه بین دسترسی به تسهیلات و مسائل اجتماعی، محققان از شاخص‌های تقریبی به عنوان جایگزینی برای معیارهای دسترسی استفاده کرده‌اند، مانند تراکم هسته این امکانات [ 20 ] یا تعداد امکانات در یک بافر خانه‌مدار [ 20]. 21 ]. امروزه، با توسعه فناوری داده های بزرگ در سال های اخیر، محققان بیشتر و بیشتر روش های جدیدی را برای اندازه گیری دسترسی با استفاده از داده های ردیابی تلفن همراه [ 22 ، 23 ]، داده های رسانه های اجتماعی [ 24 ]، داده های API نقشه آنلاین [ 25 ] توسعه داده اند. ]، تحلیل شبکه [ 26] و غیره. در این مطالعه، ما همچنین از داده‌های API نقشه آنلاین برای دریافت زمان، مسافت و مسیرهای پیمایش بین استخرها و ساختمان‌های مسکونی اطراف آنها استفاده کردیم. با استفاده از یک رویکرد جدید توسعه یافته توسط خودمان، ما یک شاخص دسترسی مبتنی بر شبکه ایجاد کردیم تا تعداد استخرهایی را که می‌توان در عرض 5/10/15 دقیقه از هر مربع شبکه به آنها دست یافت، تجسم کنیم.
مطالعات خود دسترسی همیشه بر برخی از انواع خاصی از خدمات عمومی، مانند امکانات مراقبت های بهداشتی، امکانات ورزشی، پارک ها، یا مدارس تمرکز دارد [ 27 ، 28 ، 29 ، 30 ]. بسیاری از این مطالعات پیاده روی و دوچرخه سواری را به عنوان شیوه های سفر خود انتخاب می کنند و برخی حمل و نقل عمومی را در نظر می گیرند [ 31 ]. علاوه بر این، برخی از مطالعات بر رابطه بین دسترسی و برخی مسائل اجتماعی تمرکز دارند، به عنوان مثال، با بررسی رابطه بین دسترسی و چاقی یا فعالیت بدنی از منظر سلامت عمومی [ 32 ]، یا بین دسترسی و وضعیت اجتماعی-اقتصادی (SES) دیدگاه نابرابری اجتماعی [ 33]. بسیاری از مطالعات فوق که در بالا ذکر شد، دسترسی در سطح شهر یا منطقه را با دانه درشت‌تر مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند، و چند مورد نابرابری فضایی در دسترسی در منطقه مورد مطالعه را مورد بحث قرار دادند. به دلیل ناهمگونی فضایی، دسترسی محلی واقعی دو مکان با سطح دسترسی کلی یکسان می تواند به طور قابل توجهی متفاوت باشد. بنابراین، ما شبکه‌هایی را در این مطالعه معرفی کردیم تا به ما کمک کنند تا دایره‌های هم زمان را بدست آوریم و دقت را بهبود بخشیم.
در سال‌های اخیر، با توجه به شیوع بین‌المللی کووید-۱۹، مفهوم «شهر ۱۵ دقیقه‌ای» به دلیل راحتی و مجاورت دوباره مطرح شده است. بنابراین نحوه ارزیابی دسترسی به امکانات در برخی متون برنامه ریزی شهرها ذکر شده است. به عنوان مثال، پورتلند و پاریس شاخص های خود را برای اندازه گیری دسترسی به انواع امکانات، محصولات و خدمات ایجاد کردند. [ 34 ]. شهرهای دیگر، مانند ملبورن، نحوه اندازه گیری یا تعریف شعاع 20 دقیقه را در متون برنامه ریزی خود مشخص نکرده اند [ 34 ]]. با این حال، بیشتر طرح‌های شهری در چین مستقیماً از بافرهای مدور استفاده می‌کنند، مانند «دستورالعمل‌های برنامه‌ریزی حلقه‌های زندگی اجتماعی ۱۵ دقیقه‌ای» که توسط دولت شانگهای منتشر شده است، و پروژه «دایره زندگی راحت در یک چهارم». مشاهده می شود که اگرچه بافر دایره ای به تدریج در حوزه دانشگاهی از بین رفته است، اما در عمل، سیاست گذاران اغلب خطای عظیم ناشی از آن را نادیده می گیرند. بنابراین، ما معتقدیم که هنوز لازم است بافر دایره ای و حوضه آبریز مسیر را مقایسه کنیم و عدم تطابق قابل توجه بین آنها را برجسته کنیم. به خصوص برای این مطالعه که یک شهر چینی، نانجینگ را به عنوان مثال در نظر می گیرد. علاوه بر این، یک مطالعه اشاره کرد که پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری برای حمل‌ونقل، هر دو فرصتی برای گنجاندن فعالیت بدنی مکرر در زندگی روزمره فراهم می‌کنند [ 35 ]]، و همچنین رواج برنامه اشتراک دوچرخه در چین، که ما را ترغیب کرد تا در طول این تحقیق دوچرخه سواری را در نظر بگیریم.
به طور کلی، این مطالعه دارای سه هدف است: (1) نقشه برداری از توزیع استخرهای شنا در شهر نانجینگ، (2) شناسایی مرزهای دسترسی 5/10/15 دقیقه ای این استخرها برای تعیین دقیق مناطق کم برخوردار، و (3) ) بحث در مورد نابرابری های فضایی حوضه آبریز استخر در سطح شهر. اینها به ترتیب به سه سوال پاسخ دادند: استخرها کجا هستند؟ مرزهای حوضه آبریز استخر کجاست؟ تفاوت های فضایی در دسترسی در حوضه آبریز چیست؟

2. مواد و روشها

2.1. منطقه مطالعه

این مطالعه بر روی منطقه اصلی شهر نانجینگ، که دارای مساحت 308.52 کیلومتر مربع و جمعیتی در حدود 3.5 میلیون نفر است، متمرکز شده است. در این منطقه 145 استخر وجود دارد. در همین حال، به دلیل اثر لبه، استخرهای واقع در نزدیکی اما خارج از مرز نیز تأثیراتی بر منطقه مورد مطالعه دارند. بنابراین، 17 استخر در 3 کیلومتری خارج از مرز اصلی شهر نیز در مطالعه گنجانده شدند، در مجموع 162 استخر.

2.2. پردازش و تجزیه و تحلیل داده ها

ما از Python برای حذف داده‌ها از Baidu Map API (Application Programming Interface) استفاده کردیم. ما 162 مجموعه داده را به دست آوردیم که با تعداد استخرها مطابقت داشت. مجموعه داده های هر استخر شامل یک استخر POI (نقطه علایق)، POIهای ساختمان مسکونی در 3 کیلومتری استخر، و داده های مسیر ناوبری (شامل مسیرهای پیاده روی و دوچرخه سواری) بین این استخر و هر یک از آن ساختمان های مسکونی است ( جدول 1).). علاوه بر این، ما دو مجموعه از داده‌های هندسی را برای پشتیبانی از تجزیه و تحلیل معرفی کردیم که «شبکه پایه» و «شبکه ساختمان مسکونی» نام داشتند. Base Grid یک مجموعه داده تجزیه و تحلیل کمکی با طول 30 متر است که ما با استفاده از ابزار Fishnet در ArcGIS ایجاد کردیم. به اندازه کافی بزرگ است که منطقه اصلی شهر را به طور کامل پوشش دهد. شبکه ساختمان مسکونی با تقاطع تمام POI ساختمان های مسکونی در منطقه مورد مطالعه با شبکه پایه به دست آمد. ما 30 متر را به عنوان طول ضلع انتخاب می کنیم تا با داده های شطرنجی جمعیت مطابقت داشته باشد [ 36 ]. جزئیات پردازش داده ها به شرح زیر است (نمودار جریان را در شکل 1 ببینید ):
(1)
توزیع استخرها: ابتدا، مجموعه داده POI را که هنگام جستجو در Baidu API با «استخر شنا» و «اتاق تناسب اندام» با استفاده از Python برگردانده شد، خراش دادیم. در مرحله بعد، فروشگاه‌های شنای نوزادان را از آن مجموعه داده حذف کردیم و به صورت دستی بررسی کردیم که هر یک از POI‌های باقی‌مانده برای تجارت باز هستند و در واقع یک استخر دارند (زیرا برخی از اتاق‌های تناسب اندام یک استخر دارند، اما کلمه «استخر» را وارد نمی‌کنند. به نام آنها) با جستجوی تصاویر نظرات و شماره گیری شماره تلفن موجود در سایت های بررسی. سپس، ما میانگین نسبت نزدیکترین همسایه (ANN) را برای شناسایی الگوهای نقطه فضایی که این استخرها دنبال می‌کنند، محاسبه کردیم و تجزیه و تحلیل چگالی هسته ( جدول 2 ) را برای ترسیم توزیع کلی استخرها انجام دادیم.
(2)
حوضه آبریز استخر: در این مطالعه دو نوع حوضه آبریز ( جدول 1 ) مشخص شد. برای مناطق حوضه بر اساس مسیر (“حوضه آبریز مسیر”)، با در نظر گرفتن یک استخر به عنوان مثال، ما ابتدا POIهای ساختمان مسکونی قابل دسترسی در 5/10/15 دقیقه با استفاده از داده های مسیر را انتخاب کردیم. سپس آنها را با شبکه ساختمان مسکونی قطع کرد تا شبکه جدیدی به نام حوضه آبریز مسیر استخر به دست آید. برای بافرهای دایره ای، به دنبال همان روشی که در اکثر متون برنامه ریزی و برخی مطالعات استفاده می شود، با استفاده از ابزار بافر در ArcGIS، دایره ای با مرکز استخر و شعاع حرکت 5/10/15 دقیقه ای به دست آوردیم.
(3)
شاخص دسترسی ( جدول 1 ): ابتدا، یک فیلد جدید برای هر حوضه آبریز مسیر به دست آمده در مرحله 2 ایجاد کردیم و مقدار 1 را به آن اختصاص دادیم. سپس، با استفاده از ابزار Union، تمام 162 حوضه را در یک شکل فایل ادغام کردیم تا نقشه کلی را ترسیم کنیم. مسیر حوضه آبریز استخرها در نهایت 162 فیلد را با هم جمع کردیم و شاخص دسترسی را به دست آوردیم.
(4)
منطقه تحت سرویس استخر ( جدول 1 ): مجموعه مکمل نسبی حوضه آبریز مسیر کلی در شبکه ساختمان مسکونی، منطقه تحت سرویس استخر است.
(5)
تجزیه و تحلیل نابرابری های داخلی شاخص دسترسی: ابتدا شاخص دسترسی را بر اساس مقدار به چارک تقسیم کردیم. سپس تعداد مربع های شبکه در هر چارک را شمارش کرده و آنها را به صورت درصد محاسبه کردیم. این به ما کمک می کند تا دیدی کلی از توزیع شاخص دسترسی داشته باشیم. سپس، نابرابری فضایی شاخص دسترسی را از نظر آماری، با استفاده از ابزار تحلیل خوشه‌ای و پرت ( جدول 2 )، بررسی کردیم تا نابرابری‌ها در توزیع استخر را در سطح بیشتری آشکار کنیم.

3. نتایج

3.1. استخرها کجا هستند؟

سه نوع اصلی الگوهای نقطه فضایی خوشه ای، تصادفی و پراکنده هستند. پس از تحلیل میانگین نزدیکترین همسایه ( جدول 2 )، نتایج نشان می دهد که ANN حدود 0.80 است، مقدار p کمتر از 0.01 است، و مقدار z حدود 4.89- است، که نشان می دهد استخرها به صورت خوشه ای در قسمت اصلی توزیع شده اند. ناحیه شهری.
سپس تجزیه و تحلیل چگالی هسته را برای ترسیم توزیع کلی استخرها انجام دادیم. پس از آزمایش‌ها و مقایسه‌های فراوان، شعاع جستجو روی 1000 متر تنظیم شد (که تقریباً 15 دقیقه پیاده روی است). همانطور که شکل 2 نشان می دهد، روند تراکم در ناحیه مرکزی و پراکندگی در نواحی پیرامونی وجود دارد. توزیع چند هسته ای نیز وجود دارد. مرکز اصلی در Xinjiekou و پس از آن جاده هونان، فوزیمیائو و مرکز ورزشی المپیک قرار دارد. ما متوجه شدیم که سه مورد اول همه در مراکز تجاری با حمل و نقل راحت قرار دارند، احتمالاً به این دلیل که صاحبان استخر می‌خواهند برای افزایش گردش مالی به جریان زیادی از مردم تکیه کنند.

3.2. مرزهای حوضه آبریز استخر کجاست؟

3.2.1. حوضه آبریز مسیر و منطقه تحت پوشش

شکل 3 حوضه کلی مسیر و شاخص دسترسی برای پیاده روی و دوچرخه سواری را با سه هزینه زمانی مختلف نشان می دهد که 5 دقیقه، 10 دقیقه و 15 دقیقه است. شکل 4درصد هر حوضه آبریز را با حالت های مختلف سفر به شبکه ساختمان مسکونی نشان می دهد. مساحت و جمعیت هر دو محاسبه شد. ما متوجه شدیم که 53.16٪ از ساکنان می توانند در عرض 5 دقیقه با دوچرخه به استخر دسترسی داشته باشند، و این تعداد تنها 12.03٪ در هنگام سفر با پای پیاده است. این وضعیت ضعیف تا حد زیادی بهبود می یابد اگر هزینه زمان 10 دقیقه باشد. حدود 89.92 درصد از ساکنان می توانند با دوچرخه سواری به استخر دسترسی داشته باشند و 42.01 درصد در هنگام سفر با پای پیاده. هنگامی که هزینه زمانی 15 دقیقه است، این ارقام تا 97.62٪ و 70.71٪ است. علاوه بر این، ما متوجه شدیم که مناطق تحت پوشش بیشتر در مناطق کمتر توسعه یافته تجاری در لبه های شهر اصلی یا در مناطقی با موانع زمینی آشکار، مانند دامنه کوه ها و حاشیه رودخانه قرار دارند.
3.2.2. تفاوت بین حوضه آبریز مسیر و بافرهای مدور
شکل 5 حوضه آبریز را نشان می دهد که با استفاده از روش بافر دایره ای ایجاد شده است. برای یکسان سازی استانداردهای اندازه گیری، درصد مربع های شبکه تحت پوشش بافر دایره ای به شبکه ساختمان های مسکونی و جمعیت های مربوط به آن را محاسبه کردیم ( شکل 6 ). نتایج نشان می دهد که شبکه ساختمان مسکونی به خوبی توسط بافر دایره ای پوشانده شده است. حتی زمانی که با پای پیاده سفر می کنید، هنوز 38.71 درصد از ساکنان می توانند در عرض 5 دقیقه به استخر برسند. اگر 15 دقیقه با دوچرخه سفر کنید، این رقم به 99.89 درصد می رسد. با مقایسه شکل 4 و شکل 6مشاهده می شود که مساحت و جمعیت حایل دایره ای 1-3 برابر کل حوضه های مسیر در این مطالعه است. هرچه زمان سفر کوتاهتر باشد، چند برابر بزرگتر است. این بدان معنی است که بافر دایره ای کلی در سطح شهر به طور قابل توجهی با حوضه های آبریز واقعی تسهیلات مطابقت ندارد، زیرا حوضه آبریز مسیر بسیار نزدیک به وضعیت سفر واقعی است.

3.3. تفاوت های فضایی در دسترسی چیست؟

3.3.1. شاخص دسترسی

ما با استفاده از روشی که در بالا توضیح داده شد، شاخص دسترسی ( شکل 7 ) را محاسبه و ترسیم کردیم. حداکثر مقدار شاخص‌های دسترسی پیاده‌روی 4 (5 دقیقه)، 6 (10 دقیقه)، و 13 (15 دقیقه) و شاخص‌های دسترسی دوچرخه‌سواری مربوطه 10 (5 دقیقه)، 21 (10 دقیقه)، و 28 ( 15 دقیقه). همه آنها در نزدیکی Xinjiekou قرار دارند. این مشابه نتیجه تجزیه و تحلیل چگالی هسته در بالا است. ما همچنین دریافتیم که شاخص‌های دسترسی یک روند کاهشی شدید به سمت بیرون را نشان می‌دهند، با Xinjiekou به عنوان مرکز اصلی. ما شاخص‌های دسترسی را بر اساس مقدار آنها تقسیم کردیم و درصدهای هر بخش را محاسبه کردیم ( شکل 8). برای همه موقعیت ها، چارک بالا، با مقادیر بزرگتر شاخص دسترسی، درصد بسیار کمی را به خود اختصاص می دهد. به همین ترتیب، چارک پایین درصد بسیار زیادی را به خود اختصاص می دهد. این نشان می دهد که اختلاف فضایی در دسترسی به استخر در نانجینگ قابل توجه است.
3.3.2. نابرابری های فضایی شاخص دسترسی
ما حوضه 15 دقیقه ای را به عنوان مثال برای انجام تجزیه و تحلیل خوشه ای و پرت انتخاب کردیم زیرا حجم داده آن به اندازه کافی بزرگ است. علاوه بر این، یک مطالعه نشان داد که، پس از تجزیه و تحلیل حساسیت، ارتباط بین شنا و دسترسی به استخر زمانی قوی‌تر بود که در حدود 1 کیلومتر (تقریباً 15 دقیقه پیاده‌روی) از محل اقامت اندازه‌گیری شد [ 11 ]. شکل 9نشان می‌دهد که وقتی مردم با پای پیاده سفر می‌کنند، مناطق با دسترسی بالاتر به استخرها نیز روند چند هسته‌ای دارند. این مشابه نتیجه تجزیه و تحلیل چگالی هسته در بالا است. آنها عمدتاً در پنج مکان واقع شده اند: Xinjiekou، جاده هونان، Fuzimiao، مرکز المپیک، و سمت شرقی دریاچه Yueya. در عین حال، از آنجا که شعاع سفر برای دوچرخه سواری بسیار افزایش می یابد، وسعت منطقه با دسترسی بیشتر نیز افزایش می یابد. سپس شامل منطقه بین دروازه ژونگ یانگ در شمال، دروازه ژونگ هوا در جنوب، رودخانه وایکین هوآی در غرب و رودخانه هوچنگ در شرق به همراه مرکز المپیک است. نقاط پرت LH بیشتر در اطراف مرز بین مناطق با ارزش بالا و پایین در هر دو موقعیت پیاده روی و دوچرخه سواری هستند، اما برخی از آنها در داخل مناطق با ارزش بالا برای دوچرخه سواری قرار دارند.

4. بحث

4.1. دلایل نابرابری فضایی در شاخص دسترسی

مقادیر پرت LH خود مقادیر پایینی هستند اما با مقادیر بالا احاطه شده اند. حوضه آبریز استخر یک منطقه پیوسته است. هرگز بدون دلیل از روی یک منطقه نمی پرد. این بدان معنی است که باید دلایلی وجود داشته باشد که این عناصر پرت LH برای استخرهای خاصی که عناصر اطراف به آنها دسترسی دارند غیرقابل دسترسی هستند. بنابراین، ما نقاط پرت LH را به عنوان پنجره ای برای جستجوی علل داخلی که بر دسترسی به استخر تأثیر می گذارد، در نظر می گیریم.
ما لیستی از استخرهای قابل دسترسی از این نقاط پرت را بررسی کردیم و آنها را با عناصر اطراف آنها مقایسه کردیم، سپس دو عامل را در تفاوت های درونی شاخص دسترسی خلاصه کردیم. اولاً، تفاوت ها تا حد زیادی تحت تأثیر توزیع فضایی و تراکم استخرهای شنا است. به عنوان مثال، شاخص دسترسی نقاط پرت در ناحیه A ( شکل 9ب) فقط حدود 5 تا 6 است، اما عناصر پر ارزش اطراف آنها معمولاً حدود 10 است. ما لیست های استخر و داده های مسیر ناوبری اصلی مرتبط با نقاط پرت و عناصر با ارزش را مقایسه کردیم و متوجه شدیم که منطقه A درست خارج از مرز حوضه 15 دقیقه ای دوچرخه سواری Xinjiekou قرار داشت – متراکم ترین منطقه استخرها. بنابراین، شاخص دسترسی به شدت در ناحیه A کاهش یافت، که منجر به موارد دورافتاده شد ( برای جزئیات بیشتر به شکل 10 a مراجعه کنید). بیشتر نقاط پرت در مرز بین مناطق با ارزش بالا و پایین در شکل 9a نیز به همین دلیل رخ می دهد. دوم، شاخص دسترسی به راحتی تحت تأثیر موانع زمینی مانند رودخانه‌ها، کوه‌ها، پارک‌های دروازه‌دار و مدارس و جاده‌های مرتفعی قرار می‌گیرد که نمی‌توان مستقیماً از آنها عبور کرد. این موانع مسافت سفر را افزایش می دهند و بازده ترافیک را کاهش می دهند که منجر به کاهش شاخص دسترسی می شود. به عنوان مثال، به دلیل مرتفع بودن جاده در سمت غربی منطقه B ( شکل 9 ب)، ساکنان نمی توانند مستقیماً از خیابان عبور کنند و در نتیجه شاخص دسترسی به شدت کاهش می یابد ( شکل 10 ب را برای جزئیات بیشتر ببینید). ما سایر نقاط پرت LH را در شکل 9 ب بررسی کردیم و متوجه شدیم که اکثر آنها علت مشابهی دارند، اگرچه موانع واقعی زمین خندق ها، دریاچه ها، دیوارهای قدیمی شهر، پارک های دروازه ای و غیره بودند.
در این مطالعه، شاخص دسترسی استخرها را با استفاده از داده های نقشه آنلاین محاسبه کردیم. ما تفاوت های فضایی قابل توجهی در دسترسی در منطقه مورد مطالعه پیدا کردیم. همانطور که در برخی از مطالعات مرتبط ذکر شد، این تفاوت ها در دسترسی منجر به نابرابری محیطی می شود [ 38 ، 39 ]. با این حال، وقتی آن را در زمینه زندگی واقعی قرار دادیم، متوجه شدیم که تفاوت فضایی واقعی در دسترسی ممکن است حتی بیشتر باشد. از آنجایی که بقای استخرهای شنا در برابر عواملی مانند مدیریت و رقابت بازار بسیار آسیب پذیر است، شاخص دسترسی پایین ممکن است در آینده ناپایدار باشد و منجر به دسترسی کمتر و نابرابری محیطی بیشتر شود.
علاوه بر این، متوجه شدیم که اگر تنها بر مرزهای حوضه حوضه در سطح دو بعدی بدون توجه به تفاوت‌های فضایی درونی تمرکز کنیم، مشکلات زیربنایی عمیق‌تر نابرابری محیطی را نادیده می‌گیریم. به عنوان مثال، اگر فقط شکل 5 را در نظر بگیریمهنگام ارزیابی دسترسی، ممکن است نتیجه بگیریم که دسترسی خوب است زیرا حوضه آبریز تقریباً کل شهر را پوشش می دهد، به ویژه برای دوچرخه سواری. با این حال، پس از تجزیه و تحلیل بعدی، ما می دانستیم که مقادیر پایین ناپایدار درصد بسیار بالایی از شاخص دسترسی را تشکیل می دهند. یعنی دسترسی به آن به خوبی فرضیه قبلی نیست. این نشان می دهد که هنگام تمرکز بر مسائل دسترسی در زیرساخت های شهری، و نه تنها بر روی امکاناتی مانند استخرها، باید از منظرهای بیشتری مانند شدت، ثبات و حتی برابری به این موضوع فکر کنیم.
برای کاهش نابرابری زیست محیطی، ما دو توصیه مطابق با دو دلیل ارائه شده در بخش قبل ارائه کردیم. اول، اقدامات جبرانی می تواند از طریق دولت یا نیروهای اجتماعی برای تنظیم روند توزیع استخر، که در حال حاضر تقریباً به طور کامل توسط رقابت در بازار آزاد تعیین می شود، انجام شود. به عنوان مثال، ساختن استخرهای عمومی جدید در مناطق محروم و مناطق با شاخص های دسترسی کم اما جمعیت بالا، یا ارائه کمک های سیاستی مانند مشوق های مالی یا آموزش های تجاری به اپراتورهای استخر در این مناطق. دوم، تاثیر موانع زمینی را می توان برای بهبود کارایی ترافیک کاهش داد. به عنوان مثال، کاهش موانع زمینی به دلیل دخالت انسان،
علاوه بر این، با استفاده از ابزار محاسبه‌گر رستر در ArcGIS، شاخص دسترسی دوچرخه‌سواری (15 دقیقه) را بر شاخص دسترسی پیاده‌روی (15 دقیقه) تقسیم کردیم. نتایج نشان داد که حداکثر مضرب برای یک شبکه منفرد 27 و میانگین مضرب پس از وزن دهی بر اساس تعداد شبکه ها 4.63 بود. نتایج مشابهی در مطالعه ای در مورد دسترسی پیاده روی و دوچرخه سواری در اسکاتلند یافت شد. محققان محاسبه کردند که تعداد امکاناتی که با یک سواری 10 دقیقه ای قابل دسترسی است، ده برابر بیشتر از امکاناتی است که با پیاده روی در دسترس است. این به ساکنان دوچرخه سوار شانس بیشتری برای جبران محدودیت های اطراف خود می دهد [ 40 ]]. بنابراین، اهمیت یک سیستم مسافرتی قوی و فعال تحت سلطه پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری، که به عنوان حمل‌ونقل غیر موتوری نیز شناخته می‌شود، برجسته می‌شود. به خصوص با توجه به رواج دوچرخه های برقی در چین، توسعه سیستم های مسافرتی فعال مزایای سلامتی بیشتری به همراه خواهد داشت و نابرابری های زیست محیطی را کاهش می دهد.

4.2. مزایا و محدودیت های روش

اول، مبنای تحلیل در این مطالعه، مفهوم «شاخص دسترسی» است. بزرگترین مزیت این شاخص این است که بصری است، زیرا مقدار مربع شبکه ای به طور مستقیم نشان دهنده تعداد استخرهایی است که می توان به آنها رسید. همچنین درک آن حتی برای افراد غیرمتخصص و سیاست گذاران نیز آسان است که کاربرد آن در مطالعات مرتبط و برنامه ریزی شهری را آسان تر می کند.
مزیت دوم این مطالعه استفاده از نقشه های آنلاین است. در برخی از مطالعات قبلی، محققان هنگام محاسبه مسافت، شبکه راه را در نظر گرفتند، اما بیشتر آنها روش تحلیل شبکه را انتخاب کردند [ 26 ].]. در این مطالعه، ما داده‌های ناوبری مسیر را از نقشه‌های آنلاین به صورت دسته‌ای با استفاده از پایتون خراش دادیم و سپس از این داده‌ها برای ترسیم مناطق حوضه استفاده کردیم. این رویکرد به دست آوردن داده ها را آسان تر و سریع تر می کند و در زمان زیادی برای مدل سازی شبکه جاده ها در ArcGIS صرفه جویی می کند. علاوه بر این، داده‌های ناوبری مسیر تا حد زیادی دقت مطالعه ما را بهبود بخشید، زیرا آنها به انتخاب‌های سفر واقعی ساکنان نسبت به تحلیل شبکه نزدیک‌تر هستند. آنها همچنین می توانند مسیرهایی را که ساکنان به سمت استخر مورد نظر طی می کنند را به وضوح نشان دهند، که نقشی کلیدی در جستجوی دلایل نابرابری های فضایی در شاخص دسترسی ایفا می کند.
مزیت سوم، معرفی کمربندها است. این نه تنها دقت این مطالعه را بهبود بخشید، بلکه مشکلی را که Geurs [ 41 ] در تحقیق خود ذکر کرد که نقاط فرصت مجاور نقطه مبدا و آنهایی که درست در داخل حوضه آبریز هستند، فاقد تمایز هستند را حل کرد. چندین مطالعه قبلی در زمینه دسترسی نیز شبکه ها را معرفی کرده اند [ 18 , 19 , 42 .]. همه آنها به شدت به روابط فضایی بین شبکه ها در هنگام محاسبه دسترسی، مانند محاسبه فاصله بین دو مرکز شبکه و استفاده از آن به عنوان یکی از شاخص های دسترسی، متکی هستند. با این حال، در این مطالعه، ما از شبکه به عنوان یک روش عادی سازی استفاده می کنیم و از آن برای شطرنجی کردن دایره های هم زمان تولید شده از داده های ناوبری آنلاین استفاده می کنیم، در نتیجه تفاوت های دسترسی در حوضه آبریز را برجسته می کنیم. دقت بالای شبکه طول لبه 30 متری همچنین تعیین دقیق خیابان‌ها یا ویژگی‌های زمینی خاص را در نقشه آسان‌تر می‌کند که باعث ایجاد چنین تفاوت‌های فضایی می‌شود.
اگرچه استفاده از نقشه های آنلاین یک مزیت بزرگ برای ما بود، اما محدودیت هایی نیز به همراه دارد. اول، نقشه‌های آنلاین، انتخاب‌های سفر ساکنان را کاملاً از منظر محیط عینی، بدون در نظر گرفتن انتخاب‌های ذهنی انسان، شبیه‌سازی می‌کنند، بنابراین ممکن است تفاوت‌های جزئی با مسیرهای سفر واقعی وجود داشته باشد. دوم، ما عامل زمانی را نادیده گرفتیم. زمان های مختلف روز یا فصول مختلف می تواند به گزینه های مختلف سفر و هزینه های زمانی منجر شود.

5. نتیجه گیری ها

نتایج این مقاله نشان می‌دهد که دسترسی به استخرها در نانجینگ زمانی که هزینه زمان کم است (5 دقیقه) ضعیف است، اما با افزایش هزینه‌های زمانی، به طور قابل‌توجهی بهبود می‌یابد، به طوری که 97.62 درصد از ساکنان می‌توانند حداقل به یک استخر در داخل دسترسی داشته باشند. 15 دقیقه با دوچرخه. این به این معنی است که می توان استخرها را به عنوان نوعی مکان خنک برای مقابله با حملات موج گرما در نظر گرفت. نفوذ بازار تهویه مطبوع در مناطق شهری در چین در سال 2016 تا 124 درصد بود [ 43 ]]، و مردم می توانند به راحتی از نسیم خنک تهویه مطبوع خانه در هنگام موج گرما لذت ببرند. با این حال، اتکای بیش از حد به تهویه مطبوع خانه، بار محیط را افزایش می‌دهد و باعث می‌شود هوای شدید گرم بیشتر اتفاق بیفتد. ایجاد نقاط خنک نه تنها راهی سازگار با محیط زیست برای مقابله با امواج گرما است، بلکه از سلامت و رفاه جمعیت شهری کم درآمد نیز محافظت می کند. این امر مستلزم مشارکت سازمان های دولتی است.
در این مطالعه، ما سعی کردیم دسترسی به استخرهای شنا در منطقه اصلی شهری نانجینگ را در سه بعد ارزیابی کنیم: توزیع استخرها، حوضه آبریز استخرها و نابرابری های فضایی در دسترسی به استخر. ما از دسترسی به استخر به عنوان نقطه ورودی برای آشکار کردن نابرابری‌های محیطی در شهرها استفاده کردیم. با این حال، آنچه ما روی آن تمرکز کردیم بیشتر در مورد سمت عرضه بود. این به راحتی می‌تواند ما را به سمت متوسط ​​برابری بدون توجه به تقاضای واقعی ساکنان برای استخرها سوق دهد و همچنین ظرفیت زیست محیطی استخرها را نادیده می‌گیریم. بنابراین، مطالعات آینده ما بر یکپارچه سازی اطلاعات در سطح شهر برای بررسی الگوهای تقاضای واقعی برای استخرهای شنا تمرکز خواهد کرد. بحث در مورد دسترسی همراه با مطالبات، ما را قادر می سازد تا دیدگاه جامعی در مورد برابری زیست محیطی و برابری سلامت داشته باشیم.

منابع

  1. او، B.-J. ژائو، دی. دونگ، ایکس. ژائو، ز. لی، ال. دوو، ال. لی، جی. آیا افراد در صورت ابتلا به بیماری های مربوط به گرما به بیمارستان ها مراجعه خواهند کرد؟ بله اما…. ساختن. محیط زیست 2022 ، 208 ، 108587. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  2. خو، ز. فیتزجرالد، جی. گوا، ی. جلال الدین، بی. تانگ، اس. تأثیر موج گرما بر مرگ و میر تحت تعاریف مختلف موج گرما: یک بررسی سیستماتیک و متاآنالیز. محیط زیست بین المللی 2016 ، 89-90 ، 193-203. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ]
  3. شافر، ا. ماسکاتلو، دی. بروم، آر. کوربت، اس. اسمیت، بازدیدهای بخش اورژانس WJEH، تماس با آمبولانس و مرگ و میر مرتبط با موج گرمای استثنایی در سیدنی، استرالیا، 2011: تجزیه و تحلیل سری زمانی. محیط زیست Health 2012 , 11 , 3. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ]
  4. اندرسون، BG; مرگ و میر مربوط به آب و هوا: چگونه گرما، سرما و امواج گرما بر مرگ و میر در ایالات متحده تأثیر می گذارد. اپیدمیولوژی 2009 ، 20 ، 205-213. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ]
  5. صادقی، م. د عزیز، ر. مورگان، جی. سانتاموریس، ام. Jalaludin، B. توسعه یک متریک قرار گرفتن در معرض استرس گرمایی – تأثیر شدت و مدت قرار گرفتن در معرض گرما بر تنظیم حرارتی فیزیولوژیکی. ساختن. محیط زیست 2021 ، 200 ، 107947. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  6. Perkins-Kirkpatrick، SE; Lewis, SC روند رو به افزایش در امواج گرمای منطقه ای. نات. اشتراک. 2020 ، 11 ، 3357. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  7. Goldblatt، B. تغییر آب و هوا، نابرابری و قانون تبعیض: نمونه ای از دسترسی به استخر در Moree. دانشگاه قانون نیو ساوت ولز J. 2022 ، نسخه خطی منتشر نشده . [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  8. سالیس، جی اف. هاول، ام.اف. هافستتر، CR; Elder، JP; هاکلی، ام. کاسپرسن، سی جی; پاول، KE فاصله بین خانه ها و امکانات ورزشی مربوط به فراوانی ورزش در میان ساکنان سن دیگو. Public Health Rep. 1990 , 105 , 179. [ Google Scholar ]
  9. کوتومیسو، ن. زمین های اسپنس، JC ورزشی به عنوان کاتالیزورهای بالقوه برای فعالیت بدنی در همسایگی. بین المللی جی. محیط زیست. Res. بهداشت عمومی 2012 ، 9 ، 294-314. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  10. ویکر، پ. هالمن، ک. بروئر، سی. تجزیه و تحلیل تأثیر زیرساخت های ورزشی بر مشارکت ورزشی با استفاده از داده های رمزگذاری شده جغرافیایی: شواهدی از مدل های چند سطحی. مدیریت ورزشی. Rev. 2021 , 16 , 54-67. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  11. کاروسیسی، ن. توماس، اف. ملین، جی. Chaix، B. دسترسی فضایی به امکانات ورزشی خاص و تمرین ورزشی مربوطه: مطالعه RECORD. بین المللی J. Behav. Nutr. فیزیک عمل کنید. 2013 ، 10 ، 48. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  12. Hansen، WG چگونه دسترسی به استفاده از زمین شکل می دهد. مربا. Inst. طرح. 1959 ، 25 ، 73-76. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  13. Vale، DS; Pereira، M. تاثیر تابع امپدانس بر معیارهای دسترسی عابر پیاده مبتنی بر گرانش: یک تحلیل مقایسه ای. محیط زیست طرح. B Urb. مقعدی علوم شهر 2016 ، 44 ، 740-763. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  14. چن، ایکس. جیا، ص. تجزیه و تحلیل مقایسه ای از اقدامات دسترسی به روش دو مرحله ای حوضه آبریز شناور (2SFCA). بین المللی جی. جئوگر. Inf. علمی 2019 ، 33 ، 1739–1758. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  15. پارک، جی. گلدبرگ، دویچه وله مروری بر مطالعات اخیر دسترسی فضایی که از اطلاعات مکانی پیشرفته سود برده است: حمل و نقل چندوجهی و تفکیک زمانی و مکانی. ISPRS Int. جی. ژئو. -Inf. 2021 ، 10 ، 532. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  16. هوانگ، B.-X. Chiou، S.-C.; لی، دبلیو.-ای. ویژگی های دسترسی و شبکه خیابانی فضاهای تأسیسات عمومی شهری: تحقیق عدالت در پارک ها در شهر فوژو بر اساس GIS و مدل نحوی فضایی. پایداری 2020 ، 12 ، 3618. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  17. کوهساری، م.ج. کاچینسکی، AT; مکورمک، GR; Sugiyama، TJLS استفاده از نحو فضا برای ارزیابی محیط ساخته شده برای فعالیت بدنی: کاربردها برای تحقیق در پارک ها و فضاهای باز عمومی. علمی اوقات فراغت 2014 ، 36 ، 206-216. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  18. وانگ، دبلیو. چن، جی. وانگ، ز. چن، جی. چنگ، دبلیو. ژو، ز. یک مدل تخمینی دسترسی به زمین شهری. بین المللی جی. محیط زیست. Res. بهداشت عمومی 2021 ، 18 ، 1258. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  19. فن، پ. خو، ال. یو، دبلیو. چن، جی. دسترسی به فضای سبز شهری عمومی در حاشیه شهری: مورد شانگهای. Landsc. Urb. طرح. 2017 ، 165 ، 177-192. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  20. ماروکو، آر. Maantay، JA; Sohler، NL; Grady، KL; Arno، PS پیچیدگی های اندازه گیری دسترسی به پارک ها و سایت های فعالیت بدنی در شهر نیویورک: یک رویکرد کمی و کیفی. بین المللی J. Health Geogr. 2009 ، 8 ، 34. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ]
  21. پاکت، سی. Orschulok، TP; قهوه، NT; هوارد، نیوجرسی؛ هوگو، جی. تیلور، AW; آدامز، RJ; دانیل، ام. آیا دسترسی و ویژگی های فضاهای باز عمومی با سلامت قلبی متابولیک بهتر مرتبط است؟ Landsc. Urb. طرح. 2013 ، 118 ، 70-78. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  22. چن، توسط; وانگ، ی. وانگ، دی. لی، کیو. لام، WHK; شاو، اس.-ال. درک تأثیرات تحرک انسان بر دسترسی با استفاده از داده های ردیابی عظیم تلفن همراه. ان صبح. دانشیار Geogr. 2018 ، 108 ، 1115-1133. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  23. ژو، سی. An، Y. ژائو، جی. ژو، ی. Fu, LJC پارک های کوچک چگونه به صورت گروهی خدمت می کنند؟ تجزیه و تحلیل بازدید از گروه های مینی پارک در محله های نانجینگ. Cities 2022 , 129 , 103804. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  24. کیان، تی. چن، جی. لی، ا. وانگ، جی. شن، دی. ارزیابی دسترسی فضایی به بیمارستان‌های عمومی با ناوبری و داده‌های مکان رسانه‌های اجتماعی: مطالعه موردی در نانجینگ. بین المللی جی. محیط زیست. Res. بهداشت عمومی 2020 ، 17 ، 2752. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  25. ژو، ز. زو، زی. تشخیص سوله عابر پیاده و محیط مسیر پیاده روی پارک های شهری با داده های منبع باز: مطالعه موردی در نانجینگ، چین. بین المللی جی. محیط زیست. Res. بهداشت عمومی 2020 ، 17 ، 4826. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  26. تانگ، B.-S. وونگ، KKH; تانگ، KSS؛ Wai، WS Walking دسترسی به فضای باز محله در یک محیط شهری چند سطحی هنگ کنگ. محیط زیست طرح. B Urb. مقعدی علوم شهر 2020 ، 48 ، 1340-1356. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  27. Tharumia Jagadeesan، C.; Wirtz، VJ دسترسی جغرافیایی به داروها: بررسی متون سیستماتیک نقشه برداری داروخانه. جی. فارم. عمل سیاست. 2021 ، 14 ، 28. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  28. ژو، ز. خو، ز. لیو، آ. ژو، اس. مو، ال. ژانگ، ایکس. نقشه‌برداری از دسترسی به امکانات پزشکی ووهان در طول همه‌گیری COVID-19. ISPRS Int. جی. ژئو. -Inf. 2021 ، 10 ، 318. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  29. شیائو، تی. دینگ، تی. ژانگ، ایکس. تائو، ز. لیو، ی. دسترسی فضایی به امکانات ورزشی در دونگوان، چین: یک روش حوضه آبریز شناور دو مرحله ای گاوسی چند ترجیحی. Appl. تف کردن مقعدی خط مشی 2022 ، دستنوشته منتشر نشده . [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  30. وانگ، دبلیو. ژو، ز. چن، جی. چنگ، دبلیو. چن، جی. تجزیه و تحلیل انتخاب مکان تسهیلات خدمات عمومی بر اساس دسترسی به زمین شهری. بین المللی جی. محیط زیست. Res. بهداشت عمومی 2021 ، 18 ، 516. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  31. ژو، ایکس. یو، ز. یوان، ال. وانگ، ال. Wu, C. اندازه‌گیری دسترسی به تسهیلات بهداشتی برای جمعیت‌هایی با حالت‌های حمل‌ونقل چندگانه با در نظر گرفتن انتخاب حالت حمل‌ونقل مسکونی. ISPRS Int. جی. ژئو. -Inf. 2020 ، 9 ، 394. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  32. گوردون لارسن، پی. نلسون، ام سی؛ پیج، پ. Popkin، BM نابرابری در محیط ساخته شده زمینه ساز نابرابری های کلیدی سلامت در فعالیت بدنی و چاقی است. Pediatrics 2006 , 117 , 417-424. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  33. سرایجو، ال. گولون، پی. Cebrecos، A. بلال، یو. سانتاکروز، JA; بدلند، اچ. فرانکو، ام. دسترسی و در دسترس بودن امکانات ورزشی در مادرید: دیدگاه برابری. بین المللی J. Health Geogr. 2019 ، 18 ، 15. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  34. پوزوکیدو، جی. Chatziyiannaki, Z. شهر 15 دقیقه ای: تجزیه اتوپیای جدید برنامه ریزی شهری. پایداری 2021 ، 13 ، 928. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  35. سهلقویست، س. آهنگ، ی. Ogilvie, D. آیا سفر فعال با فعالیت بدنی بیشتر مرتبط است؟ سهم سفرهای فعال رفت و آمد و غیر رفت و آمد در کل فعالیت بدنی بزرگسالان. قبلی پزشکی 2012 ، 55 ، 206-211. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  36. هنوز.؛ ژائو، ن. یانگ، ایکس. اویانگ، ز. لیو، ایکس. چن، کیو. هو، ک. یو، دبلیو. چی، جی. لی، ز. و همکاران بهبود نقشه‌برداری جمعیت برای چین با استفاده از داده‌های سنجش از راه دور و نقاط مورد علاقه در یک مدل جنگل‌های تصادفی. علمی کل محیط. 2019 ، 658 ، 936–946. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  37. منابع ابزار Geoprocessing. در دسترس به صورت آنلاین: https://desktop.arcgis.com/en/arcmap/latest/tools/spatial-statistics-toolbox/an-overview-of-the-spatial-statistics-toolbox.htm (در 8 ژوئیه 2022 قابل دسترسی است).
  38. چانگ، ز. چن، جی. لی، دبلیو. لی، ایکس. حمل و نقل عمومی و نابرابری فضایی دسترسی به پارک شهری: شواهد جدید از هنگ کنگ. ترانسپ Res. قسمت D Transp. محیط زیست 2019 ، 76 ، 111-122. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  39. ژو، سی. ژانگ، ی. فو، ال. ژو، ی. وانگ، زی. ارزیابی اولویت نصب پارک کوچک برای برنامه ریزی سبز شدن مجدد در شهرهای پرجمعیت. شهرها و جامعه پایدار 2021 ، 67. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  40. اوگیلوی، دی. بره، KE; فرگوسن، NS; Ellaway، A. امکانات فعالیت بدنی تفریحی در فاصله پیاده روی و دوچرخه سواری: الگوی اجتماعی فضایی دسترسی در اسکاتلند. Health Place 2011 ، 17 ، 1015-1022. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  41. Geurs، KT; van Wee, B. ارزیابی دسترسی از استفاده از زمین و استراتژی های حمل و نقل: بررسی و جهت تحقیق. J. Transp. Geogr. 2004 ، 12 ، 127-140. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  42. Burdziej، J. استفاده از شبکه های شش ضلعی و تجزیه و تحلیل شبکه برای ارزیابی دسترسی فضایی در محیط های شهری – مطالعه موردی امکانات عمومی در تورون. متفرقه Geogr. 2019 ، 23 ، 99–110. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  43. کارالی، ن. شاه، ن. پارک، وای. خانا، ن. دینگ، سی. لین، جی. ژو، ن. بهبود بهره وری انرژی دستگاه های تهویه مطبوع اتاق در چین: هزینه ها و مزایا. Appl. Energy 2020 , 258 , 114023. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
Ijgi 11 00515 g001 550
شکل 1. نمودار جریان پردازش داده ها.
Ijgi 11 00515 g002 550
شکل 2. تجزیه و تحلیل تراکم هسته استخرهای شنا.
Ijgi 11 00515 g003a 550 Ijgi 11 00515 g003b 550
شکل 3. مسیر کلی حوضه آبریز و منطقه تحت پوشش ( a1 – a3 ) پیاده روی. ( b1 – b3 ) دوچرخه سواری و ( a1 , b1 ) 5 دقیقه. ( a2 , b2 ) 10 دقیقه; ( a3 , b3 ) 15 دقیقه.
Ijgi 11 00515 g004 550
شکل 4. درصدهای هر نوع حوضه آبریز مسیر به ناحیه شبکه ساختمان مسکونی ( a ). ب ) جمعیت
Ijgi 11 00515 g005 550
شکل 5. بافرهای دایره ای ( a ) راه رفتن. ب ) دوچرخه سواری
Ijgi 11 00515 g006 550
شکل 6. درصدهای هر نوع بافر دایره ای به ناحیه شبکه ساختمان مسکونی ( a ). ب ) جمعیت
Ijgi 11 00515 g007a 550 Ijgi 11 00515 g007b 550
شکل 7. شاخص دسترسی ( a1 – a3 ) راه رفتن. ( b1 – b3 ) دوچرخه سواری و ( a1 , b1 ) 5 دقیقه. ( a2 , b2 ) 10 دقیقه; ( a3 , b3 ) 15 دقیقه.
Ijgi 11 00515 g008 550
شکل 8. درصد شاخص های دسترسی پس از سه ماهه.
Ijgi 11 00515 g009 550
شکل 9. نتایج تجزیه و تحلیل خوشه و پرت برای ( الف ) راه رفتن. ب ) دوچرخه سواری مناطق A و B دو مکان با نقاط پرت LH هستند اما هیچ مانع زمینی قابل توجهی در اطراف آنها وجود ندارد، بحث بیشتر در بخش 4.1 قابل مشاهده است.
Ijgi 11 00515 g010 550
شکل 10. جزئیات مربوط به ( a ) ناحیه A. ( ب ) ناحیه B. اعداد کنار نقاط سیاه عدد مخزن هستند.4.2. تأملاتی در برابری زیست محیطی.

مقالات داخلی و بین المللی

مطالب مرتبط ...

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید