استفاده از معيار وضعيت پوشش گياهي و مديريت اراضي جهت ارزيابي بيابان زايي با استفاده از سيستم اطلاعات جغرافيايي (GIS)

استفاده از معيار وضعيت پوشش گياهي و مديريت اراضي جهت ارزيابي بيابان زايي با استفاده از سيستم اطلاعات جغرافيايي (GIS)


هدف از اين تحقيق، بررسي نقش عوامل انساني در پديده بيابان زايي در منطقه سگزي اصفهان مي باشد. بدين منظور از دو معيار وضعيت پوشش گياهي و نحوه مديريت اراضي استفاده شد که معيار مديريت اراضي شامل شاخص هاي مديريت اراضي کشاورزي، مرتعي و معدني و معيار وضعيت پوشش گياهي شامل شاخص هاي درصد پوشش گياهي، گرايش مرتع، مقاومت در برابر خشکسالي و حفاظت در برابر فرسايش گياهان مي باشد. داده هاي هر يک از شاخص ها، پس از آناليزهاي آماري و تعيين نرمال بودن با استفاده از آزمون کولموگروف – اسميرنوف در محيط SPSS 15، وارد محيط ArcGIS 9.3 گرديد و براي تهيه نقشه هر يک از اين شاخص ها، از روش هاي معکوس فاصله وزني و کريجينگ معمولي و گسسته استفاده گرديد. سپس نقشه ها بر اساس روش مدالوس بين 100 تا 200 امتيازدهي شده و از ميانگين هندسي شاخص هاي هر يک از معيارها، نقشه نهايي وضعيت هر معيار تهيه و از ميانگين هندسي دو معيار وضعيت پوشش گياهي و مديريت اراضي، نقشه نهايي وضعيت فعلي بيابان زايي دشت سگزي اصفهان تهيه گرديد. نتايج نشان داد که 74169 هکتار از منطقه مورد مطالعه در کلاس شديد و 37998 هکتار از آن در کلاس خيلي شديد بيابان زايي قرار مي گيرد. نتايج همچنين نشان داد که شاخص هاي درصد پوشش گياهي و مديريت اراضي مرتعي به عنوان مهمترين شاخص هاي تاثيرگذار در پديده بيابان زايي منطقه سگزي اصفهان مي باشند.

برای دانلود این مقاله به لینک زیر مراجعه کنید.

https://www.sid.ir/fa/journal/ViewPaper.aspx?ID=146806

آموزش کاربردی GIS وRS

همراه با فیلم و کتاب

همراه با پروژه های کاربردی

مدرس:

دکتر سعید جوی زاده

تلفن ثبت نام:

09382252774

آدرس وب سایت:

https://gisland.org/

7 نظرات

دیدگاهتان را بنویسید