اندازه گیری دسترسی فضایی خدمات آتش نشانی شهری با استفاده از حوادث آتش سوزی تاریخی در نانجینگ، چین

خلاصه

اندازه گیری دسترسی مکانی خدمات آتش نشانی یک وظیفه کلیدی در افزایش کارایی واکنش به آتش و به حداقل رساندن تلفات و تلفات اموال است. اخیراً روش حوضه آبریز شناور دو مرحله‌ای و نسخه‌های اصلاح شده آن به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفته است. با این حال، حوضه های دایره ای مورد استفاده در این روش ها برای اندازه گیری دسترسی به خدمات آتش نشانی مناسب نیستند زیرا هر ایستگاه آتش نشانی اغلب مسئول حوادث آتش سوزی در پوشش خود است. در همین حال، اکثر روش‌های موجود، داده‌های جمعیتی و مرکز آن‌ها از مناطق مسکونی را به‌ترتیب به‌عنوان تقاضا و مکان در نظر می‌گیرند، که انعکاس خواسته‌ها و مکان‌های واقعی خدمات آتش نشانی را دشوار می‌کند. بدین ترتیب، این مقاله یک روش حوضه شناور دو مرحله‌ای مبتنی بر پوشش ثابت (FC2SFCA) را پیشنهاد می‌کند که پوشش خدمات ثابت ایستگاه‌های آتش‌نشانی را به عنوان حوضه آبریز و مکان‌ها و موتورهای آتش‌نشانی اعزامی حوادث آتش‌سوزی تاریخی را به عنوان مکان و اندازه تقاضا در نظر می‌گیرد. به ترتیب، برای اندازه گیری دسترسی فضایی خدمات آتش نشانی. با استفاده از یک منطقه مطالعه موردی در نانجینگ، چین، FC2SFCA پیشنهادی و حوضه آبریز شناور دو مرحله‌ای تقویت‌شده (E2SFCA) برای اندازه‌گیری و مقایسه دسترسی فضایی حوادث آتش‌سوزی و ایستگاه‌های آتش‌نشانی استفاده می‌شوند. نتایج نشان می دهد که (1) دسترسی فضایی در سراسر نانجینگ، چین نامتعادل است، با دسترسی فضایی نسبتاً بالا در مناطق اطراف ایستگاه های آتش نشانی و جنوب غربی و شمال شرقی در محدوده مرکز شهر و دسترسی فضایی نسبتاً کم در حاشیه و مرز مناطق تحت پوشش خدماتی و هسته مرکزی شهر؛ (2) در مقایسه با E2SFCA، FC2SFCA کمتر تحت تأثیر سایر ایستگاه های آتش نشانی قرار می گیرد و دسترسی واقعی بیشتری به خدمات آتش نشانی ارائه می دهد. (3) دسترسی فضایی خدمات آتش نشانی به شدت تحت تأثیر تعداد حوادث آتش سوزی است تا قابلیت های آتش نشانی، منطقه پوشش خدمات یا میانگین تعداد چهارراه ها (در هر کیلومتر). سپس پیشنهاداتی برای بهبود دسترسی فضایی کلی به خدمات آتش نشانی ارائه می شود. FC2SFCA کمتر تحت تأثیر سایر ایستگاه های آتش نشانی قرار می گیرد و دسترسی واقعی به خدمات آتش نشانی را فراهم می کند. (3) دسترسی فضایی خدمات آتش نشانی به شدت تحت تأثیر تعداد حوادث آتش سوزی است تا قابلیت های آتش نشانی، منطقه پوشش خدمات یا میانگین تعداد چهارراه ها (در هر کیلومتر). سپس پیشنهاداتی برای بهبود دسترسی فضایی کلی به خدمات آتش نشانی ارائه می شود. FC2SFCA کمتر تحت تأثیر سایر ایستگاه های آتش نشانی قرار می گیرد و دسترسی واقعی به خدمات آتش نشانی را فراهم می کند. (3) دسترسی فضایی خدمات آتش نشانی به شدت تحت تأثیر تعداد حوادث آتش سوزی است تا قابلیت های آتش نشانی، منطقه پوشش خدمات یا میانگین تعداد چهارراه ها (در هر کیلومتر). سپس پیشنهاداتی برای بهبود دسترسی فضایی کلی به خدمات آتش نشانی ارائه می شود.

کلید واژه ها:

آتش نشانی شهری ; دسترسی فضایی ؛ حوضه آبریز شناور دو مرحله ای ; پوشش خدمات ثابت ؛ حوادث تاریخی آتش سوزی

چکیده گرافیکی

1. معرفی

بلایای آتش سوزی یکی از مهم ترین بلایای جهانی است که امنیت عمومی و توسعه اجتماعی را به طور جدی تهدید می کند [ 1 ، 2 ]. در مجموع 10815 تلفات آتش‌سوزی بین سال‌های 2007 و 2016 در چین رخ داد و باعث مرگ 15193 نفر شد ( https://www.china-fire.com ). با شتاب شهرنشینی، حوادث آتش سوزی به طور فزاینده ای مکرر و پیچیده شده اند [ 3 ]. پاسخ‌های اضطراری آتش‌سوزی به‌موقع به‌طور فزاینده‌ای مورد نیاز است و باید بتواند به‌طور مؤثری تلفات و تلفات اموال را به حداقل برساند [ 4 ]]. دسترسی فضایی یک راه مهم برای اندازه گیری تعادل فضایی امکانات خدمات عمومی است و همچنین به طور گسترده به عنوان یک رویکرد موثر برای ارزیابی دسترسی به خدمات آتش نشانی شهری استفاده می شود [ 5 ، 6 ، 7 ، 8 ]. با توجه به ارزیابی دسترسی فضایی برای آتش سوزی های شهری، مناطق با دسترسی کم را می توان تعیین کرد که در مناطق با تقاضای بیشتر برای خدمات آتش نشانی نسبتاً کمیاب هستند [ 7 ]. بهینه سازی و بهبود تخصیص فضایی منابع آتش نشانی در این مناطق با دسترسی فضایی ضعیف برای سازمان های آتش نشانی مفید است، که ممکن است زمان واکنش اضطراری را کوتاه کند و در نتیجه کارایی آتش نشانی را بهبود بخشد [ 6 ، 8 ]].

دسترسی فضایی به در دسترس بودن و نزدیکی به خدمات عمومی اشاره دارد، در حالی که تمایل افراد به انتخاب خدمات عمومی به عنوان دسترسی غیرمکانی نامیده می شود [ 9 ، 10 ، 11 ]. روش‌های زیادی برای تعیین کمیت دسترسی فضایی، مانند نزدیکی به نزدیک‌ترین تأسیسات [ 12 ]، روش‌های در دسترس بودن منطقه‌ای [ 13 ] و مدل گرانشی [ 14 ] توسعه یافته‌اند، در حالی که روش حوضه آبریز شناور دو مرحله‌ای (2SFCA) یکی از پرکاربردترین رویکردها [ 15 ، 16 ، 17 ]. روش 2SFCA برای اولین بار توسط Radke و Mu پیشنهاد شد [ 18] و ظرفیت تسهیلات، تقاضای بالقوه و امپدانس سفر بین تقاضا و امکانات خدماتی و همچنین حداکثر منطقه پوشش خدمات را برای ارزیابی دسترسی فضایی خدمات عمومی در نظر می گیرد. با این حال، 2SFCA اصلی یک معیار دوگانه است که یک امپدانس فاصله را در یک حوضه در نظر می گیرد و همه مناطق خارج از محدوده آستانه را نادیده می گیرد. برای غلبه بر این محدودیت‌ها، Luo و Qi [ 19 ] با اعمال وزن‌ها برای متمایز کردن مناطق زمانی سفر به منظور محاسبه زوال مسافت، یک روش حوضه آبریز شناور دو مرحله‌ای (E2SFCA) پیشرفته را توسعه دادند. در دهه های گذشته، روش اصلی 2SFCA در سه گروه [ 20 ] گسترش یافت: (1) 2SFCA متغیر یا پویا با استفاده از اندازه های مختلف حوضه [ 16 ، 21 ]]، (2) FCA سه مرحله ای با استفاده از رقابت عرضه و تقاضا [ 22 ]، و (3) 2SFCA چند وجهی یا مبتنی بر رفت و آمد با استفاده از حالت های حمل و نقل [ 23 ، 24 ]. تعداد زیادی از این نسخه های اصلاح شده برای اندازه گیری دسترسی فضایی در خدمات عمومی مختلف، مانند مراقبت های بهداشتی [ 25 ، 26 ، 27 ، 28 ، 29 ]، فضاهای سبز [ 17 ، 30 ، 31 ]، فروشگاه های مواد غذایی [ 32 ، 33 ، فرصت های شغلی [ 15 ] و پناهگاه های اضطراری [ 34 ].

چندین نسخه اصلاح شده 2SFCA نیز برای ارزیابی دسترسی فضایی خدمات اضطراری آتش نشانی استفاده شده است. مین، کیم و لی [ 8 ] از 2SFCA برای اندازه گیری دسترسی فضایی خدمات آتش نشانی در شهر دالاس، تگزاس، ایالات متحده استفاده کردند و دریافتند که این اندازه گیری ارتباط نزدیکی با آسیب های آتش سوزی غیرعمدی مسکونی دارد. Xia، Li، Chen و Yu [ 7 ] یک 2SFCA بهینه سازی شده را پیشنهاد کردند که ابعاد فضایی و غیر مکانی را برای اندازه گیری دسترسی خدمات آتش نشانی شهری یکپارچه می کرد. Kc، Corcoran، و Chhetri [ 6] E2SFCA را برای محاسبه سطوح دسترسی فضایی به خدمات آتش نشانی در رابطه با جمعیت فعلی و جمعیت آینده در بریزبن، استرالیا به کار گرفت و مناطقی را شناسایی کرد که دسترسی فضایی پایینی به خدمات آتش نشانی در آینده دارند، که داده های تصمیم گیری مفیدی را برای خدمات آتش نشانی ارائه می کند. آژانس ها برای انتخاب مکان ایستگاه های آتش نشانی جدید در آینده.

با این حال، 2SFCA اصلی و الحاقات موجود آن (از جمله E2SFCA) دایره‌های مکان‌های خدماتی را به عنوان حوضه آبگیر اتخاذ کردند که برای ارزیابی دسترسی فضایی خدمات آتش نشانی نامناسب هستند. از آنجا که هر ایستگاه آتش نشانی اغلب مسئول حوادث آتش سوزی در منطقه تحت پوشش خود است و اکثریت قریب به اتفاق افرادی که از حوادث آتش سوزی رنج می برند نمی توانند ایستگاه های آتش نشانی دیگری را به عنوان منبع خدمات خود انتخاب کنند [ 35 ]، این با سایر خدمات عمومی متفاوت است (به عنوان مثال، خدمات بهداشتی و درمانی و فضاهای سبز)، که مردم می توانند یکی از بیمارستان ها یا فضاهای سبز مجاور را به عنوان خدمات خود انتخاب کنند [ 16 ، 17 ]]. در همین حال، اکثر روش‌های اصلاح‌شده 2SFCA، داده‌های جمعیتی و مرکز آن‌ها از مناطق مسکونی را به‌عنوان تقاضا و مکان در نظر می‌گیرند [ 6 ، 8 ] که انعکاس خواسته‌ها و مکان‌های واقعی آتش‌سوزی را دشوار می‌کند. از آنجا که مرکز یک منطقه جمعیتی (به عنوان مثال، یک واحد اداری) تنها یک نقطه در یک منطقه بزرگ است، این مرکز نمی تواند توزیع مکانی دقیق همه حوادث آتش سوزی در منطقه را به طور دقیق نشان دهد. اندازه تقاضا برای خدمات آتش نشانی به طور مستقیم با تراکم جمعیت مرتبط نیست، بلکه اغلب با بارهای آتش سوزی مرتبط است [ 3 ، 36 ، 37 ]]. در مقابل، محل وقوع حوادث آتش سوزی تاریخی و تعداد ماشین های آتش نشانی اعزام شده در هر حادثه آتش سوزی به ترتیب قادر به ارائه مکان های واقعی و خواسته های آتش سوزی هستند. حوادث آتش سوزی می توانند مشخص کنند که آتش در کجا توزیع شده است و بنابراین توزیع واقعی و دقیق تری از حوادث آتش سوزی را نسبت به مرکز مناطق جمعیتی ارائه می دهد. یک بار آتش سوزی بیشتر معمولاً به ماشین های آتش نشانی بیشتری نیاز دارد، بنابراین نشان دادن تعداد ماشین های آتش نشانی اعزام شده در هر حادثه آتش سوزی می تواند به طور دقیق اندازه تقاضای خدمات آتش نشانی را مشخص کند.

بنابراین، این مقاله یک روش حوضه شناور دو مرحله ای مبتنی بر پوشش ثابت (FC2SFCA) را پیشنهاد می کند که از پوشش خدمات ثابت ایستگاه های آتش نشانی به عنوان حوضه آبریز استفاده می کند و مکان ها و موتورهای آتش نشانی اعزام شده حوادث آتش سوزی تاریخی را به عنوان مکان تقاضا در نظر می گیرد. و به ترتیب اندازه روش پیشنهادی FC2SFCA در نانجینگ، چین به عنوان یک مطالعه موردی برای اندازه‌گیری و تجزیه و تحلیل دسترسی فضایی حوادث آتش‌سوزی و خدمات آتش نشانی استفاده می‌شود.

ادامه این مقاله به شرح زیر سازماندهی شده است. بخش 2 منطقه مورد مطالعه و داده ها را تشریح می کند، بخش 3 روش پیشنهادی را تشریح می کند و نتایج تجربی در بخش 4 تجزیه و تحلیل می شود . بخش 5 بحث را ارائه می دهد. در نهایت، بخش 6 نتیجه گیری را ارائه می کند.

2. منطقه مطالعه و داده ها

نانجینگ مرکز استان جیانگ سو است و در جنوب غربی استان و پایین دست رودخانه یانگ تسه واقع شده است. بر اساس سالنامه آماری جیانگ سو ( https://tj.jiangsu.gov.cn/index.html )، جمعیت نانجینگ در سال 2015، 8.236 میلیون نفر بوده است که مساحت آن 6587 کیلومتر مربع است. نرخ شهرنشینی در نانجینگ در سال 2012 80.23٪ بود و در سال 2019 به 83.20٪ رسید. نانجینگ به عنوان یکی از اولین شهرهایی که به سرعت در چین مدرن شهرنشین شد، یک منطقه معمولی از نظر ساخت و ساز آتش نشانی در شهرهای بزرگ است که آن را برای تجزیه و تحلیل مناسب می کند. دسترسی مکانی به خدمات آتش نشانی

همانطور که در شکل 1 الف نشان داده شده است، نانجینگ به دو منطقه، مرکز شهر و حومه، برای تجزیه و تحلیل مقایسه ای بعدی ( https://ghj.nanjing.gov.cn/ ) تقسیم شده است، و پوشش خدمات 32 ایستگاه آتش نشانی به کار گرفته شده است. به عنوان واحد تحلیل فضایی اساسی دسترسی فضایی برای ایستگاه های آتش نشانی. در عین حال، سوابق تاریخی آتش سوزی از سال های 2012، 2013 و 2015 برای هر ایستگاه آتش نشانی جمع آوری شد (سوابق مربوط به سال 2014 در دسترس نبود)، با مجموع 15878 حادثه آتش سوزی، که در این میان 2965 مورد در سال 2012، 4432 مورد در سال 2013 وجود داشت. و 8481 در سال 2015. همانطور که در شکل 1 نشان داده شده استب، توزیع حوادث آتش سوزی به طور متراکم در مرکز شهر و به طور پراکنده در حومه توزیع شده است. سوابق حادثه آتش‌سوزی شامل مکان حادثه آتش‌سوزی (یعنی مقصد نجات آتش‌نشانی)، محل ایستگاه آتش‌نشانی درگیر (یعنی مبدأ نجات آتش‌نشانی)، ماشین‌های آتش‌نشانی مورد استفاده برای هر حادثه آتش‌سوزی، تاریخ حوادث آتش‌سوزی، علاوه بر این، همانطور که در شکل 2 نشان داده شده است ، تعداد آتش نشانان و ماشین های آتش نشانی در هر ایستگاه آتش نشانی برای اندازه گیری قابلیت اطفاء حریق هر ایستگاه آتش نشانی به دست آمد [ 7 ]. تمام داده های ذکر شده در بالا از اداره آتش نشانی نانجینگ ( https://www.nj119.com.cn/ ) به دست آمده است.

3. روش شناسی

روش E2SFCA وزن‌های پوسیدگی متفاوتی را برای مناطق زمانی مختلف سفر در نظر می‌گیرد و به طور گسترده در زمینه‌های مختلف برای اندازه‌گیری دسترسی فضایی استفاده شده است [ 6 ، 25 ، 38 ، 39 ، 40 ]. بنابراین، FC2SFCA پیشنهادی از ایده E2SFCA [ 19 ] پیروی می کند و آن را به روش های زیر اصلاح می کند: (1) دایره ها با پوشش خدمات ثابت ایستگاه های آتش نشانی به عنوان حوضه آبریز برای محاسبه نسبت عرضه به تقاضا جایگزین می شوند. ; (2) مکان ها و ماشین های آتش نشانی اعزام شده حوادث آتش سوزی تاریخی (به جای جمعیت و مرکز آنها مانند مطالعات قبلی [ 6 ، 8 ، 41 ، 42 )]) به ترتیب به عنوان محل تقاضا و اندازه استفاده می شود. (3) یک طرح منطقه زمانی ترکیبی برای اندازه گیری امپدانس سفر اتخاذ شده است. و (4) یک API نقشه آنلاین برای تخمین دقیق زمان سفر از ایستگاه آتش نشانی تا حادثه آتش سوزی استفاده می شود. جزئیات بیشتر در ادامه توضیح داده شده است. فلوچارت روش FC2SFCA در شکل 3 نشان داده شده است و شامل چهار فرآیند زیر است.

(1) با توجه به مکان های ایستگاه آتش نشانی و مکان های حادثه آتش سوزی، زمان سفر بین یک مکان حادثه آتش سوزی (یعنی مقصد) و ایستگاه آتش نشانی درگیر آن (یعنی مبدا) ابتدا از یک API نقشه آنلاین تخمین زده می شود و سپس برای محاسبه استفاده می شود. امپدانس سفر با طرح منطقه زمانی ترکیبی (FC2SFCA فرض می‌کند که هر حادثه آتش‌سوزی فقط یک ایستگاه آتش‌نشانی را پشتیبانی می‌کند، زیرا اکثریت قریب به اتفاق حوادث آتش‌سوزی تنها توسط یک ایستگاه آتش نشانی با توجه به سوابق داده‌های تاریخی پشتیبانی می‌شوند).

(2) تعداد آتش نشانان و ماشین های آتش نشانی هر ایستگاه آتش نشانی برای اندازه گیری ظرفیت تامین ایستگاه های آتش نشانی، همانطور که در مطالعه قبلی انجام شد [ 7 ] استفاده می شود.

(3) مکان ها و تعداد موتورهای آتش نشانی اعزام شده حوادث آتش سوزی (یعنی تقاضاها) در منطقه پوشش خدمات با ظرفیت عرضه ایستگاه آتش نشانی و امپدانس سفر هر حادثه آتش سوزی ترکیب می شود تا عرضه به تقاضا را محاسبه کند. نسبت هر ایستگاه آتش نشانی

(4) دسترسی مکانی هر حادثه آتش سوزی با استفاده از نسبت عرضه به تقاضای ایستگاه آتش نشانی و امپدانس سفر حادثه آتش سوزی اندازه گیری می شود.

3.1. تخمین زمان سفر توسط API نقشه آنلاین

اکثر مطالعات قبلی زمان سفر را از طریق ابزار تحلیل شبکه ArcGIS با استفاده از فاصله مبدأ تا مقصد و سرعت فرضی بر اساس نقشه‌های برداری محاسبه کردند [ 43 ، 44 ]، که این محدودیت آشکار دارد که دقت نتیجه به سرعت فرضی بستگی دارد. ، که در عمل خودسرانه است [ 45 ]. اخیراً، APIهای نقشه آنلاین (به عنوان مثال، Google map API، Baidu map API، و AutoNavi Maps API) به طور گسترده برای تخمین مسافت سفر و زمان سفر برای مدل چند مدل 2SFCA [ 45 ، 46 ، 47 ] استفاده شده است.و چندین مزیت از جمله عدم نیاز به ساخت شبکه جاده ای، استفاده از آخرین شبکه جاده ای، و توانایی آنها در انعکاس موقعیت های ترافیکی در زمان واقعی را نشان داده اند [ 48 ، 49 ]. در این مطالعه، زمان سفر شبکه جاده ای از ایستگاه آتش نشانی تا حادثه آتش سوزی توسط AutoNavi Maps API برآورد شده است. به عنوان یکی از بزرگترین نقشه های آنلاین، AutoNavi Maps API ( https://lbs.amap.com/ ) به طور گسترده در اندازه گیری دسترسی فضایی استفاده شده است [ 49 ، 50 ]]. برای این کار، حالت خودروی شخصی AutoNavi Maps API برای تخمین زمان سفر در شرایط ترافیکی بدون انسداد (0:00 صبح تا 1:00 بامداد در 23 ژوئن 2020) استفاده شد. توجه داشته باشید که زمان انتظار چراغ راهنمایی برای موتورهای آتش نشانی به دلیل در دسترس نبودن زمان انتظار در AutoNavi Maps API مستثنی نشده است. با این حال، مطالعه قبلی در مورد تجزیه و تحلیل آتش، اثربخشی APIهای نقشه آنلاین را در تخمین زمان دقیق سفر نشان داد [ 35 ].

3.2. اندازه گیری دسترسی فضایی حوادث آتش سوزی

روش پیشنهادی FC2SFCA دسترسی مکانی به حوادث آتش سوزی را در دو مرحله اندازه گیری می کند.

مرحله 1: برای ایستگاه آتش نشانی $j$ ، تمام حوادث آتش سوزی را جستجو کنید $i$ در آستانه ای از زمان سفر $t_{0}$ ، تعداد ماشین های آتش نشانی استفاده شده $D_{i}$ در جریان حادثه آتش سوزی $i$ با امپدانس سفر وزن می شود $ω_{i j}$ . نسبت عرضه به تقاضا برای هر ایستگاه آتش نشانی به صورت محاسبه می شود

R j = S j \sum i ϵ { t i j \leq t 0 } D i ω i j

(1)

جایی که عرضه $S_{j}$ از ایستگاه آتش نشانی $j$ با مجموع آتش نشان ها و ماشین های آتش نشانی که دست نخورده و در حال انجام وظیفه هستند برآورد می شود [ 7 ]، $D_{i}$ تعداد ماشین های آتش نشانی است که در طول حادثه آتش سوزی اعزام می شوند $i$ ، $ω_{i j}$ امپدانس سفر از است $i$ به $j$ تحت طرح منطقه زمانی سفر ترکیبی، کاهش زمان سفر دسترسی برای پوشش خدمات را که با

ω i j = ⎧⎩⎨⎪⎪⎪⎪⎪⎪⎪⎪ 1 t i j \leq 300 s (e - 1 2 (t i j - 300 900) 2 - e - 1 2) / (1 - e - 1 2) 300 s < t i j \leq 1200 s 0 t i j > 1200 s

(2)

طرح منطقه زمانی سفر هیبریدی به دو دلیل طراحی شده است. اول، مقررات ملی تصریح می کند که آتش نشانان باید ظرف 5 دقیقه پس از دریافت هشدار آتش به محل آتش سوزی برسند [ 51 ]. از این رو، 5 دقیقه زمان ایده آل سفر است و هر منطقه زمانی در عرض 5 دقیقه باید از همان وزن پوسیده استفاده کند. دوم، مشخص شد که در مطالعه موردی ما می توان به 90.6٪ از حوادث آتش سوزی در عرض 20 دقیقه رسید، و بنابراین یک منطقه زمانی با حداکثر شعاع حوضه 5 دقیقه تا 20 دقیقه با تابع امپدانس تعریف شد. زمان بیش از 20 دقیقه به عنوان آخرین منطقه زمانی تعریف شد. تنظیم

ω_{i j} = 1

زمانی که زمان سفر در عرض 5 دقیقه است، نشان می دهد که منطقه نجات دسترسی فضایی خوبی دارد و زمان سفر را کاهش نمی دهد. زمانی که زمان سفر بیش از 20 دقیقه است، تنظیم کنید

ω_{i j} = 0

، نشان می دهد که منطقه نجات غیرقابل دسترس است. هنگامی که زمان سفر بین 5 دقیقه تا 20 دقیقه است، از تابع گاوسی برای اندازه گیری زوال زمان سفر استفاده شد، که یکی از محبوب ترین توابع امپدانس [ 52 ] است و در معادله (2) بیان می شود، که در آن

t_{i j}

زمان سفر بر حسب ثانیه از ایستگاه آتش نشانی است

j

حادثه آتش زدن

i

مرحله 2: به طور کلی، روش E2SFCA دسترسی فضایی را محاسبه می کند $A_{i}$ حادثه آتش سوزی $i$ با جمع بندی نسبت های عرضه به تقاضا $R_{j}$ از ایستگاه آتش نشانی $j$ همانطور که در رابطه (3) نشان داده شده است، در حوضه آبریز قرار می گیرد. با این حال، برای اندازه گیری دسترسی فضایی خدمات آتش نشانی نامناسب است زیرا اکثریت قریب به اتفاق حوادث آتش سوزی فقط یک ایستگاه آتش نشانی مربوطه برای نجات دارند و هر ایستگاه آتش نشانی فقط مسئول حوادث آتش سوزی در منطقه تحت پوشش خود است. بنابراین، دسترسی مکانی هر حادثه آتش سوزی با رابطه (4) محاسبه می شود.

A i = \sum j ϵ {t i j \leq t 0} R j ω i j

(3)

A i = R j ω i j

(4)

جایی که $R_{j}$ نسبت عرضه به تقاضای ایستگاه آتش نشانی است $j$ ، که مربوط به حادثه آتش سوزی است $i$ ، و $ω_{i j}$ امپدانس سفر در رابطه (2) است.

برای مقایسه FC2SFCA با E2SFCA به روشی منصفانه، حوادث آتش سوزی تاریخی، به جای داده های جمعیتی مناطق مسکونی که اغلب برای E2SFCA استفاده می شود [ 6 ، 38 ، 53 ]، نیز به عنوان تقاضا در E2SFCA استفاده می شود. در همین حال، طرح منطقه زمانی سفر هیبریدی اصلاح شده برای محاسبه امپدانس سفر نیز در دو روش مورد استفاده قرار می گیرد. مقایسه روش اصلی E2SFCA و روش پیشنهادی FC2SFCA برای اندازه گیری قابلیت دسترسی حوادث آتش سوزی در جدول 1 خلاصه شده است. در اصل، استفاده از حوضه های آبریز برای محاسبه نسبت عرضه به تقاضا در مرحله 1 و برای اندازه گیری دسترسی فضایی در مرحله 2 توسط FC2SFCA پیشنهادی متفاوت از E2SFCA است. شکل 4مقایسه این دو روش برای تولید حوضه آبریز را نشان می دهد. می توان مشاهده کرد که در مرحله 1، E2SFCA از دایره ای از ایستگاه آتش نشانی (مثلث قرمز) و حوادث آتش پوشیده شده آن (نقاط قرمز) برای محاسبه نسبت عرضه به تقاضا استفاده می کند، در حالی که FC2SFCA از پوشش خدمات ثابت استفاده می کند. محوطه ایستگاه آتش نشانی و حوادث آتش سوزی تحت پوشش آن (نقاط قرمز). در مرحله 2، E2SFCA از سه ایستگاه آتش نشانی سرپوشیده (سه مثلث قرمز) یک دایره با محوریت حادثه آتش سوزی (نقطه قرمز) استفاده می کند تا دسترسی به حادثه آتش سوزی را اندازه گیری کند، در حالی که FC2SFCA تنها از یک ایستگاه آتش نشانی (مثلث قرمز) که مسئول آن است استفاده می کند. حادثه آتش سوزی

3.3. اندازه گیری دسترسی فضایی ایستگاه های آتش نشانی

برای نمایش جامع دسترسی مکانی هر ایستگاه آتش نشانی، میانگین دسترسی فضایی حوادث آتش سوزی در پوشش خدماتی به عنوان دسترسی فضایی این ایستگاه آتش نشانی در نظر گرفته می شود که به صورت زیر بیان می شود.

F j = 1 N \sum i = 1 N A i

(5)

جایی که $F_{j}$ نشان دهنده دسترسی فضایی ایستگاه آتش نشانی است $j$ ، $A_{i}$ نشان دهنده دسترسی فضایی حادثه آتش سوزی است $i$ ، و $N$ تعداد حوادث آتش سوزی در پوشش خدمات ایستگاه آتش نشانی است $j$ .

3.4. تحلیل الگوی فضایی دسترسی به خدمات آتش نشانی

تجزیه و تحلیل نقطه داغ بهینه شده در ArcGIS 10.4 برای تجزیه و تحلیل الگوی فضایی دسترسی فضایی حوادث آتش سوزی استفاده می شود. این نرم افزار می تواند با استفاده از آمار Getis–Ord Gi* نقشه ای از نقاط سرد و گرم از نظر آماری قابل توجه ایجاد کند و ویژگی های کلاس ویژگی ورودی را برای تولید نتایج بهینه ارزیابی کند.

4. نتایج و تجزیه و تحلیل

برای مقایسه FC2SFCA پیشنهادی با E2SFCA، دسترسی فضایی حوادث آتش سوزی و ایستگاه های آتش نشانی توسط E2SFCA اندازه گیری و تجزیه و تحلیل می شود.

4.1. تجزیه و تحلیل دسترسی فضایی حوادث آتش سوزی

روش E2SFCA و روش FC2SFCA برای محاسبه دسترسی فضایی 15878 حادثه آتش سوزی تاریخی در طول سه سال استفاده می شود. همانطور که در شکل 5 نشان داده شده است، هیستوگرام توزیع چگالی احتمال نشان می دهد که امتیاز دسترسی مکانی حوادث آتش سوزی عمدتاً در 0.09 (حدود 93٪) با چند مقدار بالا در محدوده 0.09-0.35 و اوج فرکانس در حدود 0.02-0.04 توزیع شده است. در عین حال می توان دریافت که برخی امتیازات دسترسی مکانی صفر است که نشان می دهد زمان سفر این حوادث آتش سوزی از 20 دقیقه فراتر رفته است. در مقایسه، دسترسی فضایی در FC2SFCA فرکانس بالاتری در 0.03 دارد اما فرکانس کمتری در محدوده 0.03-0.09 دارد، که نشان می‌دهد دسترسی فضایی کلی در FC2SFCA کمتر از E2SFCA است. علاوه بر این، دسترسی فضایی در E2SFCA به آرامی تغییر می کند، اما در FC2SFCA به شدت تغییر می کند و فرکانس آشکارا بالاتری را برای برخی مقادیر نشان می دهد. دلیل اصلی این نتیجه این است که FC2SFCA پوشش خدمات ایستگاه آتش نشانی را به عنوان حوضه آبریز می گیرد. در همان حوضه آبریز، تنها یک منبع وجود دارد، بنابراین حوادث آتش سوزی با زمان سفر یا مسافت سفر مشابه، دسترسی مکانی مشابهی دارند. علاوه بر این، توزیع حوادث آتش سوزی در پوشش خدمات همیشه به جای یکنواخت به صورت منطقه ای تجمیع می شود. به عنوان مثال، حوادث آتش سوزی بیشتری در اطراف ایستگاه آتش نشانی جمع می شوند، که منجر به فرکانس بالاتر برای برخی مقادیر دسترسی فضایی می شود. توزیع حوادث آتش سوزی در پوشش خدمات همیشه به جای یکنواخت به صورت منطقه ای تجمیع می شود. به عنوان مثال، حوادث آتش سوزی بیشتری در اطراف ایستگاه آتش نشانی جمع می شوند، که منجر به فرکانس بالاتر برای برخی مقادیر دسترسی فضایی می شود. توزیع حوادث آتش سوزی در پوشش خدمات همیشه به جای یکنواخت به صورت منطقه ای تجمیع می شود. به عنوان مثال، حوادث آتش سوزی بیشتری در اطراف ایستگاه آتش نشانی جمع می شوند، که منجر به فرکانس بالاتر برای برخی مقادیر دسترسی فضایی می شود.

با توجه به ویژگی های توزیع امتیاز دسترسی مکانی، دسترسی مکانی حوادث آتش سوزی در چهار سطح طبقه بندی می شود. چند حادثه آتش سوزی با امتیاز بیش از 0.09 در سطح بسیار بالا طبقه بندی می شوند. نمرات دسترسی فضایی از 0 تا 0.09 به سه سطح با فاصله 0.03، مطابق با سطوح کم، متوسط و زیاد تقسیم شده است که در جدول 2 نشان داده شده است.. تنها تعداد معدودی از حوادث آتش‌سوزی دارای قابلیت دسترسی مکانی بالا یا بسیار بالا هستند، در حالی که اکثر آنها دارای دسترسی مکانی کم یا متوسط هستند. حوادث آتش سوزی با دسترسی فضایی متوسط در E2SFCA کمی بیشتر و با دسترسی فضایی کم در نتایج روش FC2SFCA کمی بیشتر است، که بیشتر توزیع هیستوگرام توزیع چگالی احتمال را تأیید می کند.

شکل 6 سطوح دسترسی مکانی حوادث آتش سوزی در نانجینگ را نشان می دهد: شکل 6 a,c نتایج روش E2SFCA را نشان می دهد و شکل 6 b,d نتایج روش FC2SFCA را نشان می دهد. همانطور که از شکل 6 مشاهده می شود ، دسترسی به حوادث آتش سوزی در نانجینگ دارای تفاوت های فضایی آشکار است، با دسترسی فضایی بالاتر در مجاورت چندین ایستگاه آتش نشانی و در جنوب غربی (در اطراف Teqin_1) و شمال شرقی خارج (در اطراف Teqin_2) مرکز شهر. ، با دسترسی فضایی کمتر در حاشیه و مرز پوشش خدمات و منطقه شمالی (Fangjiaying، Maigaoqiao، Shimenkan و غیره) مرکز شهر.

دسترسی فضایی دو مدل به طور کلی در حومه های شهری (مانند Xiongzhou، Zhujiang، Lishui و Gaochun) مشابه است، اما تفاوت های زیادی را در مرکز شهر نشان می دهد، به ویژه در مناطقی مانند Fuzimiao، Houjiaqiao و Yixianqiao، که در آن دسترسی فضایی وجود دارد. حوادث آتش سوزی طبق E2SFCA به طور کلی بیشتر از FC2SFCA است. این در حالی است که توزیع فضایی این دو مدل در مرکز شهر نیز متفاوت است. اگرچه هر دو مدل دسترسی فضایی بالا در اطراف Teqin_1 و دسترسی فضایی کم در اطراف Gulou ارائه می‌دهند، برای FC2SFCA، دسترسی فضایی در مرز پوشش سرویس متفاوت است اما در پوشش مشابه است، که به وضوح توسط مرز پوشش سرویس محدود می‌شود، در حالی که نتیجه در E2SFCA توسط مرز پوشش محدود نمی شود.

تجزیه و تحلیل نقطه داغ بهینه در ArcGIS برای تجزیه و تحلیل الگوهای فضایی حوادث آتش سوزی استفاده می شود. خوشه های دسترسی فضایی بالا (نقطه داغ) و دسترسی فضایی کم (نقطه سرد) برای حوادث آتش سوزی در شکل 7 مشخص شده است.. این خوشه‌های فضایی تفاوت‌های دسترسی فضایی به حوادث آتش‌سوزی بین دو مدل را بیشتر برجسته می‌کنند. در حومه شهرها، نقاط سرد مجزا در حاشیه پوشش خدمات در FC2SFCA کمتر از نقاط سرد E2SFCA است. در مرکز شهر، نتایج این دو روش تفاوت های مشخصی را نشان می دهد. برای FC2SFCA، مرز بین نقاط سرد و گرم در مرز شمالی اندمن و Teqin_1 است. در ضلع شمالی مرز، فوزیمیائو، ییکسیانچیائو و شیمنکان آشکارا توسط نقاط سرد پوشیده شده است. گولو و هوجیاکیائو نیز توسط نقاط سرد احاطه شده اند، اما دایره ای از نقاط داغ در اطراف ایستگاه های آتش نشانی جمع شده اند. برای E2SFCA، مرز بین نقاط سرد و گرم به سمت شمال تا مرز شمالی Houjiaqiao و Fuzimiao گسترش می یابد. در نتیجه، مناطقی مانند Houjiaqiao و Fuzimiao آشکارا توسط نقاط گرم پوشیده شده اند، نقاط سرد در Yixianqiao و Shimenkan derease، و Gulou تقریباً به طور کامل توسط نقاط سرد پوشیده شده است. علاوه بر این، در کایفاکو و دونگشان، منطقه جنوبی خارج از مرکز شهر، نقاط سردی که به طور مساوی در اطراف دو ایستگاه آتش نشانی در E2SFCA توزیع شده اند، عمدتاً در مرز منطقه تحت پوشش بین دو ایستگاه آتش نشانی در FC2SFCA و یک دایره کوچک جمع شده اند. نقاط داغ در نزدیکی ایستگاه آتش نشانی در کایفاکو جمع شده است. علاوه بر این، اثر خوشه‌بندی در FC2SFCA متمرکزتر است و توزیع فضایی نقاط سرد و گرم آن به وضوح توسط مرزهای پوشش خدمات محدود می‌شود. در کایفاکو و دونگشان، منطقه جنوبی خارج از مرکز شهر، نقاط سردی که به طور مساوی در اطراف دو ایستگاه آتش نشانی در E2SFCA توزیع شده اند، عمدتاً در مرز منطقه پوشش بین دو ایستگاه آتش نشانی در FC2SFCA، و یک دایره کوچک از گرما جمع شده اند. لکه ها در نزدیکی ایستگاه آتش نشانی در کایفاکو جمع شده است. علاوه بر این، اثر خوشه‌بندی در FC2SFCA متمرکزتر است و توزیع فضایی نقاط سرد و گرم آن به وضوح توسط مرزهای پوشش خدمات محدود می‌شود. در کایفاکو و دونگشان، منطقه جنوبی خارج از مرکز شهر، نقاط سردی که به طور مساوی در اطراف دو ایستگاه آتش نشانی در E2SFCA توزیع شده اند، عمدتاً در مرز منطقه پوشش بین دو ایستگاه آتش نشانی در FC2SFCA، و یک دایره کوچک از گرما جمع شده اند. لکه ها در نزدیکی ایستگاه آتش نشانی در کایفاکو جمع شده است. علاوه بر این، اثر خوشه‌بندی در FC2SFCA متمرکزتر است و توزیع فضایی نقاط سرد و گرم آن به وضوح توسط مرزهای پوشش خدمات محدود می‌شود.

دلیل اصلی تفاوت آشکار بین این دو نتیجه در مرکز شهر این است که پوشش خدمات ایستگاه های آتش نشانی و فواصل بین ایستگاه های آتش نشانی به طور کلی کم است و باعث می شود حوضه آبریز این دو مدل به طور قابل توجهی متفاوت باشد. FC2SFCA مرز پوشش خدمات را در نظر می گیرد، بنابراین دسترسی مکانی آن به حوادث آتش سوزی به دلیل پوشش خدمات کوچک تحت تأثیر ایستگاه های آتش نشانی اطراف قرار نمی گیرد. برعکس، E2SFCA تنها زمان سفر بین عرضه و تقاضا را در نظر می‌گیرد و باعث می‌شود که حوادث آتش‌سوزی در مرکز شهر تحت تأثیر ایستگاه‌های آتش‌نشانی اطراف و حوادث آتش‌سوزی در سایر مناطق تحت پوشش خدمات قرار گیرند، که در نتیجه دسترسی فضایی بالاتر یا پایین‌تر ایجاد می‌شود. به عنوان مثال، در E2SFCA، حوادث آتش سوزی در مناطقی مانند Fuzimiao تحت تأثیر ایستگاه های آتش نشانی در جنوب غربی قرار می گیرند و دسترسی فضایی بالاتری را نشان می دهند، در حالی که حوادث در Gulou تحت تأثیر نقاط سرد اطراف در سایر پوشش های خدماتی قرار می گیرند و دسترسی فضایی کمتری را نشان می دهند. در مقایسه، FC2SFCA مرز پوشش خدمات را در نظر می گیرد تا اطمینان حاصل شود که دسترسی مکانی حوادث آتش سوزی تحت تأثیر سایر ایستگاه های آتش نشانی و حوادث آتش سوزی قرار نمی گیرد، که بیشتر با صحنه های واقعی نجات آتش نشانی مطابقت دارد. بنابراین، دسترسی فضایی واقع بینانه تری به حوادث آتش سوزی می توان به دست آورد. FC2SFCA مرز پوشش خدمات را در نظر می گیرد تا اطمینان حاصل کند که دسترسی مکانی حوادث آتش سوزی تحت تأثیر سایر ایستگاه های آتش نشانی و حوادث آتش سوزی قرار نمی گیرد، که بیشتر با صحنه های واقعی نجات آتش نشانی مطابقت دارد. بنابراین، دسترسی فضایی واقع بینانه تری به حوادث آتش سوزی می توان به دست آورد. FC2SFCA مرز پوشش خدمات را در نظر می گیرد تا اطمینان حاصل کند که دسترسی مکانی حوادث آتش سوزی تحت تأثیر سایر ایستگاه های آتش نشانی و حوادث آتش سوزی قرار نمی گیرد، که بیشتر با صحنه های واقعی نجات آتش نشانی مطابقت دارد. بنابراین، دسترسی فضایی واقع بینانه تری به حوادث آتش سوزی می توان به دست آورد.

بر اساس تجزیه و تحلیل دسترسی فضایی حوادث آتش سوزی، عدم تعادل فضایی آشکار در دسترسی فضایی حوادث آتش سوزی در نانجینگ وجود دارد. دسترسی فضایی به طور کلی در اطراف ایستگاه های آتش نشانی و در جنوب غربی (مانند Teqin_1، Shazhou، و غیره) و شمال شرقی خارج (مانند Teqin_2، Xingang و غیره) از مرکز شهر بالاتر است، در حالی که مرز و حاشیه پوشش خدماتی است. و بخش شمالی مرکز شهر (مانند فانگجیایینگ، مایگائوچیائو، شیمنکان و غیره) دسترسی فضایی کمتری دارند. در عین حال، دسترسی فضایی این دو مدل به طور کلی در حومه شهر مشابه است، اما به وضوح در مرکز شهر متفاوت است. به ویژه در بخش‌های مرکزی مرکز شهر مانند فوزیمیائو و ننهو،

4.2. تحلیل دسترسی فضایی ایستگاه های آتش نشانی

برای درک بیشتر دسترسی فضایی ایستگاه های آتش نشانی در نانجینگ، میانگین امتیازات دسترسی مکانی حوادث آتش سوزی در هر پوشش خدمات محاسبه و به چهار سطح بسیار زیاد، زیاد، متوسط و پایین (همان استاندارد برای) تقسیم شد. دسترسی فضایی حوادث آتش سوزی)، همانطور که در شکل 8 و شکل 9 نشان داده شده است. شکل 8نمرات دسترسی فضایی دو مدل را نشان می دهد. مشاهده می شود که تفاوت های جزئی بین این دو نتیجه وجود دارد. در مقایسه با نتایج در E2SFCA، اکثر ایستگاه های آتش نشانی در مرکز شهر امتیازات دسترسی فضایی کمی پایین تری در FC2SFCA دارند، به ویژه Fuzimiao و Tiexinqiao، در حالی که Teqin_1 و Shazhou امتیازات دسترسی مکانی بالاتری دارند و همچنین امتیازات نسبتاً بالایی در E2SFCA دارند.

شکل 9 سطوح دسترسی مکانی ایستگاه های آتش نشانی را نشان می دهد. همانطور که از شکل 9 مشاهده می شوداکثر ایستگاه های آتش نشانی دارای دسترسی فضایی در سطح متوسط هستند و عمدتاً در حومه شهر و بخش مرکزی (در E2SFCA) مرکز شهر قرار دارند. ایستگاه‌های آتش‌نشانی با دسترسی فضایی سطح پایین در بخش‌های مرکزی (در FC2SFCA) و قسمت‌های بیرونی جنوبی مرکز شهر، مانند فانگ‌جی‌ایینگ، شیمنکان، کای‌فاکو، و دونگشان و غیره متمرکز شده‌اند، در حالی که ایستگاه‌های آتش‌نشانی با سطح بالا و بسیار… دسترسی فضایی سطح بالا عمدتاً در جنوب غربی (مانند Teqin_1، Shazhou و غیره) و شمال شرقی خارج (مانند Teqin_2، Xiba و غیره) مرکز شهر متمرکز است. وضعیت کلی تا حد زیادی با حوادث آتش سوزی سازگار است. تفاوت بین این دو روش نیز تا حد زیادی در مرکز شهر منعکس شده است. در مقایسه با E2SFCA،

4.3. عوامل تاثیر دسترسی فضایی

دسترسی فضایی ایستگاه های آتش نشانی در نانجینگ در بالا اندازه گیری و تجزیه و تحلیل شد. عوامل تأثیری که ممکن است بر دسترسی فضایی ایستگاه های آتش نشانی تأثیر بگذارد در این بخش تحلیل می شوند. قابلیت اطفاء حریق و تعداد حوادث آتش سوزی هر ایستگاه آتش نشانی مستقیماً بر دسترسی فضایی حوادث آتش سوزی تأثیر می گذارد. همچنین ارتباط خاصی با دسترسی فضایی ایستگاه های آتش نشانی وجود دارد. در عین حال، ویژگی های ایستگاه آتش نشانی، مانند مساحت پوشش خدمات ایستگاه و میانگین تعداد چهارراه ها (در هر کیلومتر) نیز ممکن است بر دسترسی فضایی ایستگاه تأثیر بگذارد. بنابراین، این بخش همبستگی بین لگاریتم امتیاز دسترسی فضایی توسط FC2SFCA و قابلیت اطفاء حریق، تعداد حوادث آتش‌سوزی، منطقه پوشش خدمات را تحلیل می‌کند.شکل 10 . از شکل 10 قابل مشاهده استارتباط منفی نسبتاً قوی بین دسترسی مکانی و تعداد حوادث آتش سوزی وجود دارد که نشان می دهد تعداد بیش از حد حوادث آتش سوزی یکی از مهم ترین دلایل کاهش دسترسی مکانی ایستگاه های آتش نشانی است. همبستگی کلی بین قابلیت دسترسی فضایی و قابلیت اطفاء حریق، مساحت پوشش خدمات و میانگین تعداد چهارراه (در هر کیلومتر) مشخص نیست. با توجه به وضعیت خاص ایستگاه های آتش نشانی در منطقه مورد مطالعه، ایستگاه های آتش نشانی در مناطق خارج از جنوب غربی و شمال شرقی مرکز شهر (مانند تکین_1، شاژو و تکین_2) ممکن است از قابلیت دسترسی مکانی بالاتری برخوردار باشند زیرا قابلیت اطفای حریق قوی تری نسبت به سایرین دارند. ایستگاه‌های آتش‌نشانی در بخش مرکزی مرکز شهر (مانند فوزیمیائو و گولو) عمدتاً به دلیل تعداد زیاد حوادث آتش‌سوزی و چهارراه‌ها در منطقه تحت پوشش خدمات، دسترسی فضایی کمتری دارند. شیبا به دلیل حوادث آتش سوزی کمتر و تعداد کم چهارراه، دسترسی فضایی بالاتری دارد. ایستگاه‌های آتش‌نشانی در بخش‌های بیرونی جنوبی مرکز شهر (مانند شیمنکان، دونگشان و کایفاکو) به سه دلیل اصلی دسترسی فضایی پایین‌تری دارند. یکی اینکه توانایی اطفای حریق آنها آشکارا ضعیف تر از سایرین است، دوم این که حوادث آتش سوزی به طور مکرر در منطقه رخ می دهد، و سوم اینکه پوشش خدمات در مقایسه با مرکز شهر بزرگتر است که دسترسی فضایی را تحت تأثیر قرار می دهد. ایستگاه های آتش نشانی تا حدودی شیبا به دلیل حوادث آتش سوزی کمتر و تعداد کم چهارراه، دسترسی فضایی بالاتری دارد. ایستگاه‌های آتش‌نشانی در بخش‌های بیرونی جنوبی مرکز شهر (مانند شیمنکان، دونگشان و کایفاکو) به سه دلیل اصلی دسترسی فضایی پایین‌تری دارند. یکی اینکه توانایی اطفای حریق آنها آشکارا ضعیف تر از سایرین است، دوم این که حوادث آتش سوزی به طور مکرر در منطقه رخ می دهد، و سوم اینکه پوشش خدمات در مقایسه با مرکز شهر بزرگتر است که دسترسی فضایی را تحت تأثیر قرار می دهد. ایستگاه های آتش نشانی تا حدودی شیبا به دلیل حوادث آتش سوزی کمتر و تعداد کم چهارراه، دسترسی فضایی بالاتری دارد. ایستگاه‌های آتش‌نشانی در بخش‌های بیرونی جنوبی مرکز شهر (مانند شیمنکان، دونگشان و کایفاکو) به سه دلیل اصلی دسترسی فضایی پایین‌تری دارند. یکی اینکه توانایی اطفای حریق آنها آشکارا ضعیف تر از سایرین است، دوم این که حوادث آتش سوزی به طور مکرر در منطقه رخ می دهد، و سوم اینکه پوشش خدمات در مقایسه با مرکز شهر بزرگتر است که دسترسی فضایی را تحت تأثیر قرار می دهد. ایستگاه های آتش نشانی تا حدودی

تجزیه و تحلیل اسناد دسترسی فضایی حوادث آتش سوزی و ایستگاه های آتش نشانی با هدف بررسی عوامل اصلی منجر به تفاوت های منطقه ای در دسترسی فضایی و سپس ارائه پیشنهادات مرجع موثر برای سازمان های آتش نشانی برای بهینه سازی تخصیص منابع آتش سوزی و بهبود دسترسی فضایی منطقه ای به خدمات آتش نشانی از طریق بحث در مورد عوامل فوق، می توان دریافت که تعداد بیش از حد حوادث آتش سوزی دلیل اصلی دسترسی کم ایستگاه های آتش نشانی است. قابلیت اطفای حریق، مساحت تحت پوشش خدمات و میانگین تعداد چهارراه (در هر کیلومتر) نیز تا حدی بر دسترسی مکانی برخی از ایستگاه های آتش نشانی تأثیر می گذارد. علاوه بر این، شایان ذکر است که ایستگاه‌های آتش نشانی واقع در بخش‌های بیرونی جنوبی مرکز شهر مانند دونگشان، شاهد افزایش سریع جمعیت و صنعت در دهه گذشته بوده‌اند که منجر به حوادث آتش‌سوزی مکرر شده است. با این حال، قابلیت های اطفای حریق در این مناطق به طور موثر تقویت نشده است که احتمالاً خسارات اقتصادی و مالی ناشی از آتش سوزی را تشدید می کند.

5. بحث

5.1. تأثیر داده های آتش سوزی تاریخی بر دسترسی به خدمات آتش نشانی

این مطالعه از حوادث آتش سوزی تاریخی و موتورهای آتش نشانی اعزام شده هر حادثه آتش سوزی برای سال های 2012، 2013 و 2015 برای اندازه گیری دسترسی فضایی خدمات آتش نشانی در نانجینگ، چین استفاده کرد. اگرچه داده های تاریخی آتش سوزی مربوط به چند سال پیش است، اما این داده های آتش سوزی 3 ساله می توانند به طور موثر توزیع مکانی حوادث آتش سوزی را ارائه دهند. پیش‌بینی حوادث آتش‌سوزی در آینده دشوار است، اما توزیع مکانی داده‌های آتش‌سوزی تاریخی را می‌توان به عنوان یک نماینده مؤثر برای تعیین خطر آتش سوزی در نانجینگ، چین در نظر گرفت. در عین حال، حوادث آتش سوزی تاریخی، به عنوان تقاضا، جزئیات بیشتری (به عنوان مثال، مکان های آتش نشانی و ماشین های آتش نشانی) نسبت به داده های جمعیتی (اغلب آنها نیز داده های تاریخی هستند) مناطق مسکونی مورد استفاده در مطالعات قبلی ارائه می دهد [ 6 ، 8 ].]. علاوه بر این، نانجینگ یک شهر باستانی معروف در چین است که ساختمان‌های به خوبی حفظ شده در کنار استانداردهای بالای شهرنشینی دارد. در اوایل سال 2012، نرخ شهرنشینی از 80٪ فراتر رفت و نرخ کلی شهرنشینی کمی از سال 2012 (80.23٪) به سال 2019 (83.20٪) تغییر کرد ( https://tj.jiangsu.gov.cn ).). به عنوان یک شهر باستانی، شبکه جاده‌ای نانجینگ در مرکز شهری تقریباً بدون تغییر باقی مانده است، اما از سال 2012 تا 2020 در حومه شهر کمی تغییر کرده است. از نقشه آنلاین، APIها را نیز می توان برای محاسبه امپدانس سفر فعلی یا آینده تطبیق داد. بنابراین، این سه سال از حوادث آتش سوزی تاریخی یک نماینده موثر برای اندازه گیری دسترسی خدمات آتش نشانی آتش سوزی های فعلی یا آینده در نانجینگ است.

5.2. مقایسه نتایج با سایر مطالعات

Kc، Corcoran و Chhetri [ 6 ] از روش E2SFCA برای محاسبه دسترسی فضایی جمعیت به ایستگاه های آتش نشانی استفاده کردند. مین، کیم و لی [ 8 ] دسترسی مکانی به ایستگاه های آتش نشانی را در سطح گروه بلوک سرشماری اندازه گیری کردند. شیا، لی، چن و یو [ 7] یک روش 2SFCA بهینه را در بخش مرکزی نانجینگ، چین پیشنهاد کرد که تعداد ساکنان یک مکان مسکونی را به عنوان تقاضا برای اندازه‌گیری دسترسی فضایی سرویس آتش نشانی در هر منطقه مسکونی در نظر می‌گیرد. این مطالعات مرکز منطقه مسکونی را به عنوان مکان تقاضا در نظر می گیرند، که نمی تواند دسترسی فضایی دقیق را در منطقه جمعیتی نشان دهد. علاوه بر این، اندازه جمعیت در هر منطقه مسکونی به عنوان اندازه تقاضا در نظر گرفته می شود که برای آتش سوزی کمتر واقعی است. در مقابل، مطالعه ما از تعداد موتورهای آتش نشانی اعزام شده در طول هر حادثه آتش سوزی به عنوان اندازه تقاضای خدمات آتش نشانی “واقعی” به جای تقاضای مبتنی بر جمعیت استفاده کرد تا توزیع واقعی تری از دسترسی مکانی به دست آورد.

5.3. محدودیت روش پیشنهادی FC2SFCA

اگرچه روش پیشنهادی FC2SFCA دارای مزایای قدرتمندی است که آن را برای اندازه‌گیری دسترسی فضایی به حوادث آتش‌سوزی مناسب‌تر می‌سازد، محدودیت‌های خاصی هنوز وجود دارد. این مطالعه فرض می کند که هر حادثه آتش سوزی تنها توسط یک سرویس آتش نشانی بدون در نظر گرفتن حوادث نادر آتش سوزی بزرگ که از چندین سرویس آتش نشانی برای پشتیبانی استفاده می کنند پشتیبانی می شود. در این مورد، محدود کردن یک حوضه آبریز به مناطق غیر همپوشانی ممکن است مفید نباشد. با این حال، چنین موقعیت‌هایی در سوابق آتش‌سوزی تاریخی بسیار نادر است و بر اساس حجم عظیم داده‌های آتش‌سوزی تأثیر کمی بر نتایج دارد.

6. نتیجه گیری

اندازه گیری دسترسی فضایی حوادث آتش سوزی شهری و ایستگاه های آتش نشانی یک وظیفه مهم برای بهبود خدمات آتش نشانی و کاهش صدمات و تلفات ناشی از آتش سوزی است. این مقاله یک روش FC2SFCA را پیشنهاد می‌کند که از پوشش خدمات ایستگاه‌های آتش‌نشانی و داده‌های آتش‌سوزی تاریخی (به عنوان مثال، مکان‌ها و موتورهای آتش‌نشانی مورد استفاده برای حوادث آتش‌سوزی) برای اندازه‌گیری دسترسی فضایی حوادث آتش‌سوزی و ایستگاه‌های آتش‌نشانی در نانجینگ، چین، استفاده کامل می‌کند. تفاوت‌های فضایی و عوامل تأثیرگذار اصلی دسترسی فضایی بیشتر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج اصلی به شرح زیر است:

(1) دسترسی فضایی حوادث آتش سوزی و ایستگاه های آتش نشانی در سراسر نانجینگ نامتعادل است. برای حوادث آتش سوزی، دسترسی فضایی در مناطق اطراف چندین ایستگاه آتش نشانی و مناطق جنوب غربی و شمال شرقی خارج از مرکز شهر نسبتا بالا است، در حالی که در حاشیه و مرز پوشش خدمات و در هسته مرکز شهر نسبتاً کم است. . برای ایستگاه های آتش نشانی، وضعیت کلی اساساً با دسترسی فضایی حوادث آتش سوزی سازگار است. دسترسی مکانی برای Shazhou، Teqin_1، و Xiba بالاترین است، در حالی که برای Dongshan، Kaifaqu و برخی از ایستگاه های آتش نشانی در مرکز شهر کمترین میزان است.

(2) دسترسی فضایی بین روش‌های پیشنهادی FC2SFCA و E2SFCA دارای چند تفاوت در حومه شهر است، در حالی که تفاوت‌ها در مرکز شهر مشهودتر است. در مقایسه با E2SFCA، FC2SFCA دسترسی فضایی کمتری در مرکز شهر دارد و دسترسی فضایی آن به حوادث آتش سوزی به وضوح توسط مرز پوشش خدمات محدود شده است. FC2SFCA کمتر تحت تأثیر سایر ایستگاه های آتش نشانی و حوادث آتش سوزی قرار می گیرد و دسترسی واقعی بیشتری به خدمات آتش نشانی نسبت به E2SFCA ارائه می دهد. به این ترتیب، مناطق و ایستگاه‌های آتش‌نشانی با دسترسی فضایی پایین‌تر را می‌توان با دقت بیشتری شناسایی کرد و در نتیجه پشتیبانی تصمیم‌گیری را برای سازمان‌های آتش نشانی برای انجام اقدامات هدفمند برای بهبود خدمات آتش نشانی فراهم کرد.

(3) تعداد حوادث آتش سوزی بزرگترین عامل تأثیر بر دسترسی فضایی ایستگاه های آتش نشانی است. قابلیت اطفای حریق، منطقه تحت پوشش خدمات و میانگین تعداد چهارراه (در هر کیلومتر) نیز بر دسترسی مکانی برخی از ایستگاه های آتش نشانی تأثیر می گذارد. دسترسی فضایی بالا در جنوب غربی و شمال شرقی خارج از شهر عمدتاً به دلیل ظرفیت قوی ایستگاه های آتش نشانی در منطقه است، در حالی که دسترسی فضایی کم در مرکز شهر به دلیل تعداد زیاد حوادث آتش سوزی است. علاوه بر این، عوامل اصلی تأثیرگذار بر دسترسی فضایی کم در منطقه جنوبی خارج از مرکز شهر، ظرفیت ضعیف ایستگاه های آتش نشانی، حوادث آتش سوزی مکرر منطقه و منطقه وسیع پوشش خدماتی است که باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد. .

در عمل، پیشنهادات زیر برای سازمان های خدمات آتش نشانی در نانجینگ برای بهبود خدمات آتش نشانی خود در آینده پیشنهاد شده است. اول، سازمان های خدمات آتش نشانی باید تخصیص منابع آتش نشانی خود را بهینه کنند. ایستگاه‌های آتش‌نشانی با ظرفیت‌های نسبتاً ضعیف خدمات آتش نشانی، مانند فانگ‌جی‌ایینگ و دونگشان، باید تقویت شوند. در همین حال، ایستگاه های آتش نشانی در مرکز شهر، مانند Maigaoqiao، Fuzimiao و Shimenkan، به دلیل جمعیت بسیار زیاد، حوادث آتش سوزی مکرر و امکانات شهری منسوخ، نیاز به افزایش قابلیت های آتش نشانی خود دارند. دوم، برخی از ایستگاه های آتش نشانی در حومه شهر باید مورد توجه بیشتری قرار گیرند.

به طور کلی، این مطالعه دسترسی فضایی خدمات آتش نشانی در نانجینگ، چین را اندازه گیری کرد و پیشنهادات مهمی را برای سازمان های آتش نشانی برای بهینه سازی و بهبود تخصیص فضایی منابع آتش نشانی ارائه کرد. علاوه بر این، این روش پیشنهادی FC2SFCA می تواند به عنوان یک مرجع مهم برای اندازه گیری دسترسی فضایی خدمات آتش نشانی در شهرها و کشورها به کار رود. در آینده، دو موضوع وجود دارد که باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد. ابتدا، برخی از عواملی که ممکن است بر دسترسی فضایی تأثیر بگذارد در بخش 4.3 مورد بحث قرار گرفتاما محیط شهری پیچیده است و عوامل موثر بر آن متنوع است. بنابراین، تجزیه و تحلیل بیشتری باید با ترکیب این مدل با داده های اجتماعی و اقتصادی انجام شود تا عوامل بالقوه ای که می توانند بر دسترسی فضایی تأثیر بگذارند شناسایی شوند. دوم، تجزیه و تحلیل دسترسی فضایی حوادث آتش سوزی و ایستگاه های آتش نشانی ایده جدیدی برای بهینه سازی منابع آتش سوزی است. در آینده، چیدمان بهینه ایستگاه ها و منابع آتش نشانی باید بر اساس دسترسی فضایی بیشتر مورد مطالعه قرار گیرد.

منابع

جیهان، ا. ارتوغای، ک. دوزگون، ش. روش‌های اکتشافی و استنباطی برای تحلیل مکانی – زمانی خوشه‌بندی آتش‌سوزی مسکونی در مناطق شهری. آتش نشانی J. 2013 ، 58 ، 226-239. [ Google Scholar ]
Kc، K. Corcoran، J. مدل‌سازی زمان‌های پاسخ حادثه آتش‌سوزی مسکونی: یک رویکرد تحلیلی فضایی. Appl. Geogr. 2017 ، 84 ، 64-74. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
شیا، ز. لی، اچ. چن، ی. یک روش تجزیه و تحلیل خوشه‌بندی فضایی یکپارچه برای شناسایی مکان‌های خطر آتش‌سوزی شهری در یک محیط محدود شبکه: مطالعه موردی در نانجینگ، چین. ISPRS Int. J. Geo-Inf. 2017 ، 6 ، 370. [ Google Scholar ]
Challands، N. روابط بین زمان واکنش خدمات آتش نشانی و نتایج آتش. فناوری آتش نشانی 2009 ، 46 ، 665-676. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
شاهپروری، س. فدکی، م. چهتری، ص. دسترسی فضایی ایستگاه های آتش نشانی برای افزایش پاسخ عملیاتی در ملبورن. آتش نشانی J. 2020 , 103149. [ Google Scholar ]
Kc، K. کورکوران، جی. چهتری، ص. اندازه گیری دسترسی فضایی به ایستگاه های آتش نشانی با استفاده از روش حوضه آبریز شناور پیشرفته. اجتماعی-اقتصادی. طرح. علمی 2020 , 69 , 100673. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
شیا، ز. لی، اچ. چن، ی. Yu, W. ادغام ابعاد فضایی و غیر فضایی برای اندازه گیری دسترسی به خدمات آتش نشانی شهری. ISPRS Int. J. Geo-Inf. 2019 ، 8 ، 138. [ Google Scholar ]
مین، اس. کیم، دی. لی، CK ارتباط بین دسترسی فضایی به خدمات حفاظت از آتش و صدمات یا مرگ‌های آتش سوزی غیرعمدی مسکونی: یک مطالعه مقطعی در دالاس، تگزاس. BMJ Open 2019 , 9 , e023780. [ Google Scholar ]
هشترخانی، س. کیانی، ب. برگکوئیست، آر. باقری، ن. وفایی نژاد، ر. تارا، ام. یک رویکرد یکپارچه با سن برای بهبود اندازه گیری دسترسی فضایی بالقوه به خدمات فوریت های پزشکی برای مناطق شهری. بین المللی J. طرح سلامت. مدیریت 2020 ، 35 ، 788-798. [ Google Scholar ]
خان، AA یک رویکرد یکپارچه برای اندازه گیری دسترسی فضایی بالقوه به خدمات مراقبت های بهداشتی. اجتماعی-اقتصادی. طرح. علمی 1992 ، 26 ، 275-287. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
پنچانسکی، آر. توماس، JW مفهوم دسترسی: تعریف و رابطه با رضایت مصرف کننده. پزشکی Care 1981 , 19 , 127-140. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ]
وانگ، اف. نزدیکی و دسترسی به شغل برای کارگران گروه‌های مختلف دستمزد. جئوگر شهری. 2003 ، 24 ، 253-271. [ Google Scholar ]
Luo, W. استفاده از یک روش حوضه شناور مبتنی بر GIS برای ارزیابی مناطق با کمبود پزشک. Health Place 2004 ، 10 ، 1-11. [ Google Scholar ] [ PubMed ]
جوزف، ال. Kuby، M. مدل سازی جاذبه و اثرات آن بر تجزیه و تحلیل مکان. در مبانی تحلیل مکان ; Eiselt, HA, Marianov, V., Eds. Springer: نیویورک، نیویورک، ایالات متحده آمریکا، 2011; صص 423-443. [ Google Scholar ]
دای، T.-Q. لیو، Z.-B. لیائو، سی. کای، اچ.-ای. گنجاندن اولویت تنوع شغلی در اندازه گیری دسترسی به شغل. شهرها 2018 ، 78 ، 108-115. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
مک گریل، ام آر؛ Humphreys، JS اندازه گیری دسترسی فضایی به خدمات مراقبت های بهداشتی اولیه: استفاده از اندازه های پویا حوضه. Appl. Geogr. 2014 ، 54 ، 182-188. [ Google Scholar ]
دای، دی. نابرابری های نژادی/قومی و اجتماعی-اقتصادی در دسترسی به فضای سبز شهری: کجا باید مداخله کرد؟ Landsc. طرح شهری. 2011 ، 102 ، 234-244. [ Google Scholar ]
رادکه، جی. Mu، L. تجزیه فضایی، مدل سازی و نقشه برداری مناطق خدماتی برای پیش بینی دسترسی به برنامه های اجتماعی. ان GIS 2000 ، 6 ، 105-112. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
لو، دبلیو. Qi، Y. یک روش حوضه آبریز شناور دو مرحله ای (E2SFCA) برای اندازه گیری دسترسی فضایی به پزشکان مراقبت های اولیه. Health Place 2009 ، 15 ، 1100-1107. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
Zhuolin Tao، YC پیشرفت تحقیق در مورد روش دو مرحله ای حوضه آبریز شناور و گسترش. Prog. Geogr. 2016 ، 35 ، 589-599. [ Google Scholar ]
لو، دبلیو. Whippo، T. اندازه های حوضه آبریز متغیر برای روش حوضه آبریز شناور دو مرحله ای (2sfca). Health Place 2012 ، 18 ، 789-795. [ Google Scholar ] [ PubMed ]
وان، ن. زو، بی. Sternberg، T. روش حوضه آبریز شناور سه مرحله ای برای تجزیه و تحلیل دسترسی فضایی به خدمات بهداشتی. بین المللی جی. جئوگر. Inf. علمی 2012 ، 26 ، 1073-1089. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
فرانسن، ک. نویتنز، تی. دی مایر، پ. Deruyter, G. روش حوضه آبریز شناور دو مرحله ای مبتنی بر رفت و آمد برای اندازه گیری دسترسی فضایی مراکز مهدکودک. Health Place 2015 ، 32 ، 65-73. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
لنگفورد، ام. هیگز، جی. فرای، آر. تجزیه و تحلیل حوضه آبریز شناور دو مرحله ای چند وجهی دسترسی به مراقبت های بهداشتی اولیه. Health Place 2016 ، 38 ، 70-81. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
زو، ال. ژونگ، اس. تو، دبلیو. ژنگ، جی. او هست.؛ بائو، جی. Huang، C. ارزیابی دسترسی فضایی به منابع پزشکی در سطح جامعه در شنژن، چین. بین المللی جی. محیط زیست. Res. بهداشت عمومی 2019 ، 16 ، 242. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ نسخه سبز ]
وانگ، اف. لو، دبلیو. ارزیابی عوامل فضایی و غیرمکانی برای دسترسی به مراقبت های بهداشتی: به سوی یک رویکرد یکپارچه برای تعریف مناطق کمبود حرفه ای سلامت. Health Place 2005 ، 11 ، 131-146. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
پولزین، پی. بورخس، جی. کوئلیو، A. یک روش حوضه آبریز شناور دو مرحله ای با تراکم هسته توسعه یافته برای تجزیه و تحلیل دسترسی به مراقبت های بهداشتی. محیط زیست طرح. B طرح. دس 2014 ، 41 ، 717-735. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
گو، دبلیو. وانگ، ایکس. مک گرگور، SE بهینه سازی مکان های مراقبت های بهداشتی پیشگیرانه. بین المللی J. Health Geogr. 2010 ، 9 ، 17. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ نسخه سبز ]
وانگ، اف. اندازه‌گیری، بهینه‌سازی و تأثیر دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی: یک بررسی روش‌شناختی. ان دانشیار صبح. Geogr. 2012 ، 102 ، 1104-1112. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ][ نسخه سبز ]
زینگ، ال. لیو، ی. وانگ، بی. وانگ، ی. لیو، اچ. یک مطالعه عدالت زیست محیطی در مورد دسترسی فضایی به پارک ها برای جوانان با استفاده از روش بهبود یافته 2sfca در ووهان، چین. Cities 2020 , 96 , 102405. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
وو، اچ. لیو، ال. یو، ی. پنگ، ز. ارزیابی و برنامه ریزی توزیع فضای سبز شهری بر اساس داده های تلفن همراه و روش حوضه آبریز شناور دو مرحله ای. پایداری 2018 ، 10 ، 214. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ نسخه سبز ]
چن، X. بهبود مدل حوضه آبریز شناور دو مرحله ای برای نقشه برداری دسترسی به غذای جامعه: موردی از برنامه کمک تغذیه مکمل. پروفسور Geogr. 2019 ، 71 ، 668-680. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
دای، دی. Wang, F. نابرابری های جغرافیایی در دسترسی به فروشگاه های مواد غذایی در جنوب غربی می سی سی پی. محیط زیست طرح. B طرح. دس 2011 ، 38 ، 659-677. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
زو، ایکس. تانگ، ز. لیو، ایکس. لی، ایکس. لین، پی. وانگ، تی. روش بهبود یافته حوضه آبریز شناور دو مرحله ای برای ارزیابی دسترسی فضایی به پناهگاه های اضطراری شهری. پایداری 2018 ، 10 ، 2180. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ نسخه سبز ]
لیو، دی. خو، ز. وانگ، ز. ژو، ی. Fan, C. برآورد نرخ پوشش مؤثر خدمات ایستگاه آتش نشانی بر اساس زمان سفر به لحظه. آتش نشانی J. 2020 , 103021. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
شیا، ز. لی، اچ. چن، ی. Yu, W. تشخیص مناطق پرخطر آتش سوزی شهری با استفاده از معیارهای الگوی هم مکان. حفظ کنید. جامعه شهرها 2019 ، 49 ، 101607. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
یو، دبلیو. چن، ی. چن، ز. شیا، ز. ژو، کیو. تعیین حدود منطقه خدمات ایستگاه های آتش نشانی با تجزیه و تحلیل خطر آتش سوزی: پیاده سازی و مطالعه موردی. بین المللی جی. محیط زیست. Res. بهداشت عمومی 2020 ، 17 ، 2030. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ نسخه سبز ]
برایانت، جی.، جونیور؛ Delamater، PL بررسی دسترسی فضایی در سطوح خرد و کلان با استفاده از روش افزایش یافته حوزه آبریز شناور دو مرحله ای (E2SFCA). ان GIS 2019 ، 25 ، 219-229. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
پیج، ن. لنگفورد، ام. هیگز، جی. اندازه‌گیری دسترسی فضایی به خدمات در شاخص‌های محرومیت چندگانه: مفاهیم به‌کارگیری رویکرد حوضه آبریز شناور دو مرحله‌ای (E2SFCA). Appl. تف کردن مقعدی سیاست 2019 ، 12 ، 321-348. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
وادروو، ال. کنجیلال، ب. اندازه‌گیری برابری فضایی و دسترسی به خدمات سلامت مادر با استفاده از روش دو مرحله‌ای حوضه آبریز شناور پیشرفته (E2SFCA) – مطالعه موردی سانداربان‌های هندی. بین المللی J. Equity Health 2016 ، 15 ، 87. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ نسخه سبز ]
وان، ن. ژان، FB; زو، بی. Chow, E. یک رویکرد ارزیابی دسترسی نسبی فضایی برای تجزیه و تحلیل دسترسی فضایی بالقوه به خدمات سرطان کولورکتال در تگزاس. Appl. Geogr. 2012 ، 32 ، 291-299. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
McGrail، MR دسترسی فضایی به مراقبت های بهداشتی اولیه با استفاده از روش حوضه آبریز شناور دو مرحله ای: ارزیابی پیشرفت های اخیر. بین المللی J. Health Geogr. 2012 ، 11 ، 50. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ] [ نسخه سبز ]
نی، ج. وانگ، جی. روی، ی. کیان، تی. وانگ، جی. یک روش حوضه آبریز شناور دو مرحله ای افزایش یافته برای اندازه گیری دسترسی فضایی به مراکز مراقبت مسکونی در نانجینگ. بین المللی جی. محیط زیست. Res. بهداشت عمومی 2015 ، 12 ، 14490-14504. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
تائو، ز. چنگ، ی. دای، تی. روزنبرگ، MW بهینه‌سازی فضایی مکان‌های مراکز مراقبت مسکونی در پکن، چین: حداکثر برابری در دسترسی. بین المللی J. Health Geogr. 2014 ، 13 ، 33. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ] [ نسخه سبز ]
تائو، ز. چنگ، ی. مدلسازی دسترسی فضایی سالمندان به خدمات مراقبت های بهداشتی در پکن، چین. محیط زیست طرح. ب مقعد شهری. علوم شهر 2019 ، 46 ، 1132-1147. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
تائو، ز. یائو، ز. کنگ، اچ. دوان، اف. لی، جی. دسترسی فضایی به خدمات مراقبت های بهداشتی در شنژن، چین: بهبود روش حوضه آبریز شناور چند مرحله ای با تخمین زمان سفر از طریق نقشه آنلاین APIS. سرویس بهداشتی BMC Res. 2018 ، 18 ، 345. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ نسخه سبز ]
چنگ، جی. زنگ، ایکس. دوان، ال. لو، ایکس. سان، اچ. جیانگ، تی. Li، Y. تجزیه و تحلیل تفاوت فضایی برای دسترسی به بیمارستان های سطح بالا بر اساس زمان سفر در شنژن، چین. Habitat Int. 2016 ، 53 ، 485-494. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
وانگ، اف. Xu, Y. برآورد ماتریس زمان سفر o-d توسط Google Maps API: پیاده سازی، مزایا، و مفاهیم. ان GIS 2011 ، 17 ، 199-209. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
نیو، س. وانگ، ی. شیا، ی. وو، اچ. تانگ، X. ارزیابی دقیق از توزیع فضایی پارک‌های شهری بر اساس روز و حالت سفر بر اساس API نقشه‌برداری وب: مطالعه موردی پارک‌های اصلی در ووهان. بین المللی جی. محیط زیست. Res. بهداشت عمومی 2018 ، 15 ، 1725. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ] [ نسخه سبز ]
لی، ال. دو، س. رن، اف. Ma، X. ارزیابی دسترسی فضایی به پارک‌های شهری سلسله مراتبی با چند نوع فاصله سفر در شنژن، چین. بین المللی جی. محیط زیست. Res Health Public 2019 ، 16 ، 1038. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ][ Green Version ]
استانداردهای ساخت ایستگاه های آتش نشانی شهری در دسترس آنلاین: https://www.mohurd.gov.cn/wjfb/201710/W020171017021316.pdf (در 11 آوریل 2020 قابل دسترسی است).
کوان، ام.-پی. فضا-زمان و معیارهای یکپارچه دسترسی فردی: یک تحلیل مقایسه ای با استفاده از یک چارچوب مبتنی بر نقطه Geogr. مقعدی 1998 ، 30 ، 191-216. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
کانوگانتی، اس. سرکار، AK; سینگ، AP ارزیابی دسترسی به مراقبت های بهداشتی در مناطق روستایی با استفاده از روش افزایش یافته حوزه آبریز شناور دو مرحله ای (E2SFCA). J. Transp. Geogr. 2016 ، 56 ، 45-52. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]

شکل 1. توزیع فضایی ( الف ) پوشش خدمات ایستگاه های آتش نشانی و ( ب ) حوادث آتش سوزی تاریخی در نانجینگ، چین.

شکل 2. هیستوگرام آتش نشانان و ماشین های آتش نشانی در هر ایستگاه آتش نشانی.

شکل 3. نمودار جریان روش پیشنهادی حوضه آبریز شناور دو مرحله ای مبتنی بر پوشش ثابت (FC2SFCA).

شکل 4. مقایسه E2SFCA و FC2SFCA برای تولید حوضه آبریز.

شکل 5. هیستوگرام توزیع چگالی احتمال امتیاز دسترسی فضایی حوادث آتش سوزی.

شکل 6. دسترسی مکانی حوادث آتش سوزی با استفاده از ( الف ) E2SFCA و ( ب ) FC2SFCA. ( ج ) مرکز شهر ( الف )، ( د ) مرکز شهر ( ب ).

شکل 7. تجزیه و تحلیل نقطه داغ بهینه دسترسی فضایی حوادث آتش سوزی با استفاده از ( الف ) E2SFCA، ( ب ) FC2SFCA.

شکل 8. دسترسی فضایی ایستگاه های آتش نشانی.

شکل 9. سطوح دسترسی مکانی ایستگاه های آتش نشانی با استفاده از ( a ) E2SFCA و ( b ) FC2SFCA.

شکل 10. همبستگی بین امتیاز دسترسی مکانی (لگاریتم) و قابلیت اطفاء حریق، تعداد حوادث آتش سوزی، مساحت، میانگین تقاطع.

مقالات داخلی و بین المللی

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.

مشاورین هوش پیروزی

خلاصه

کلید واژه ها:

1. معرفی

2. منطقه مطالعه و داده ها