اندازه گیری SDG 15 در مقیاس شهرستان: بومی سازی و تمرین شاخص های SDGs بر اساس اطلاعات مکانی

خلاصه

برای دستیابی به هدف حفاظت و استفاده پایدار جهانی از اکوسیستم‌های زمینی، ارزیابی کمی اجرای هدف توسعه پایدار 15 (SDG 15) در تمامی سطوح اداری، به‌ویژه در سطح مردمی، با استفاده از چارچوب شاخص اهداف توسعه توسعه سازمان ملل متحد با این حال، در سیستم شاخص SDG 15، رابطه بین هدف و شاخص‌ها مبهم است و نتایج شاخص‌ها را نمی‌توان برای نشان دادن تفاوت‌ها در مناطق به تصویر کشید. علاوه بر این، مقیاس طراحی آن کشور محور است، که نشان می دهد که سیستم شاخص نمی تواند به طور مستقیم در سطوح شهرستان اعمال شود. با توجه به این مسائل، این مقاله از چهار روش محلی سازی برای تشکیل یک سیستم شاخص محلی سازی استفاده کرد. و آن را در ارزیابی کمی برآورده کردن اهداف SDG 15 در شهرستان Deqing، چین به کار برد. سیستم شاخص بومی سازی شده برای سطح شهرستان بر اساس اطلاعات مکانی شامل شش شاخص بود که در سه دسته مدیریت پایدار جنگل، توقف و معکوس کردن تخریب زمین و حفاظت از تنوع زیستی دسته بندی شدند. با مقایسه و ارزیابی نتایج کمی SDG 15 در Deqing، 70 درصد از شاخص های قابل مقایسه در سیستم شاخص محلی سازی در خط مقدم شاخص های چین یا جهان قرار داشتند. نتایج نشان داد که تجزیه و تحلیل گروهی از اهداف و شاخص‌ها می‌تواند رابطه بین پیامدهای هدف و شاخص‌ها را روشن کند.

کلید واژه ها:

شاخص های SDG ; محلی سازی ؛ اطلاعات جغرافیایی ؛ مقیاس شهرستانی ؛ شهرستان دکینگ

1. معرفی

برای ترویج توسعه هماهنگ سه گانه رشد اقتصادی، شمول اجتماعی و پایداری زیست محیطی در سراسر جهان، 17 هدف توسعه پایدار (SDGs) از دستور کار 2030 برای توسعه پایدار توسط رهبران جهان در سپتامبر 2015 در اجلاس تاریخی سازمان ملل تصویب شد [ 1 ] . سازمان ملل همچنین یک پیگیری و بازنگری سیستماتیک اجرای این دستور کار جهانی، از جمله ارزیابی کمی و گزارش پیشرفت به سمت اهداف توسعه پایدار را از طریق استفاده جامع از روش‌های اطلاعات آماری و جغرافیایی پیشنهاد و ترویج کرد [ 2 ].]. سازمان ملل متحد یک گروه بین آژانسی و متخصص در مورد شاخص های SDG (IAEG-SDGs) ایجاد کرده و تحقیقاتی را در مورد طراحی شاخص، گردآوری ابرداده، طبقه بندی شاخص ها و غیره انجام داده است. در سال 2017، چارچوب شاخص جهانی SDGs (SGIF) شامل 232 شاخص، پیشنهاد شد [ 3 ]، که یک سیستم شاخص یکپارچه جهانی برای ارزیابی کمی، نظارت دوره ای، و گزارش SDGهای ملی یا منطقه ای ارائه می کند.

پس از ایجاد SGIF، بسیاری از کشورها و محققان در مورد طراحی، کمی سازی و کاربرد سیستم شاخص بحث کرده اند. برخی از مطالعات به وضوح به کاستی ها و محدودیت های سیستم شاخص SDG اشاره کرده اند یا به طور غیرمستقیم منعکس کرده اند. اول، از نظر تحلیل مفهوم و طراحی چارچوب SDGs، برخی از مطالعات در مورد تجزیه و تحلیل و بازسازی شاخص‌ها [ 4 ، 5 ]، رابطه بین SDGs [ 6 ]، و ساخت متغیرهای اصلی و چارچوب بحث کرده‌اند. [ 7]. آنها منعکس کننده عدم ارتباط بین اهداف و شاخص ها و کاربرد ناکافی SGIF بودند. دوم، برخی کشورها و سازمان‌ها از اطلاعات آماری برای انجام ارزیابی و پایش جامع SDGها استفاده کرده‌اند [ 8 ]، اما از اطلاعات مکانی به طور کامل استفاده نکرده‌اند، بنابراین نتایج ارزیابی قادر به انعکاس الگوهای جغرافیایی، تفاوت‌های منطقه‌ای و اثرات مکانی-زمانی نیست. 9 ]. در عمل، از آنجایی که چارچوب شاخص برای استفاده در سطح ملی طراحی شده است، اعمال آن در سطوح داخلی دشوار است. 10 ]]. با این حال، نتایج ارزیابی از مناطق کوچک، به ویژه مناطق اداری در مقیاس شهرستان، اهمیت عملی بیشتری برای اقدام دولت محلی خواهد داشت.

این کاستی‌ها و محدودیت‌های سیستم شاخص توسعه پایدار همچنین در هدف 15 توسعه پایدار (SDG 15) وجود دارد که می‌گوید «حفاظت، احیا و ترویج استفاده پایدار از اکوسیستم‌های زمینی، مدیریت پایدار جنگل‌ها، مبارزه با بیابان‌زایی، و توقف و معکوس کردن تخریب و توقف زمین‌ها. از دست دادن تنوع زیستی».

1.1. کاستی های طراحی چارچوب شاخص

چارچوب شاخص SDG 15 شامل 12 هدف و 14 شاخص است ( پیوست A ). توسعه سیستم شاخص یک فرآیند یک مرحله ای نبود. تا به حال، طراحی مفهومی آن و روش‌های محاسباتی شاخص‌ها هنوز قابل بحث است. در طراحی چارچوب مشکلاتی مانند تکراری بودن شاخص ها، تعاریف گسترده و گروه بندی نامشخص وجود دارد. برخی از کارشناسان بر این باورند که تعداد شاخص‌های توسعه پایدار بسیار زیاد است، اما توصیف کلی اهداف و اهداف ناکافی است و فاقد شاخص‌های اساسی است (متغیرهای اساسی توسعه پایدار که ابعاد عمده تغییر در سیستم‌های مختلف را در بر می‌گیرد و حداقل مجموعه اصلی را تعریف می‌کند. اندازه گیری های اجتماعی، زیست محیطی و اقتصادی برای پایش SDGs) [ 11]. علاوه بر این، روش شاخص طراحی شده توسط IAEG-SDG، هدف را به گروه ها تقسیم نمی کند [ 12 ]]. شاخص‌های SDG 15 پیچیده هستند و اهداف به‌طور بی‌اثری همبستگی دارند. شاخص‌های 15.1.2 (نسبت مکان‌های مهم برای تنوع زیستی زمینی و آب شیرین که توسط مناطق حفاظت‌شده پوشیده شده‌اند، بر اساس نوع اکوسیستم) و 15.4.1 (پوشش توسط مناطق حفاظت‌شده سایت‌های مهم برای تنوع زیستی کوهستانی) هر دو بیانگر «نسبت مکان‌های مهم تنوع زیستی هستند. تحت پوشش مناطق حفاظت شده، اما آنها به دو هدف متفاوت تعلق دارند. شاخص های 15.2.1 (پیشرفت به سمت مدیریت پایدار جنگل) و 15.3.1 (نسبت زمینی که در کل مساحت زمین تخریب می شود) به طور گسترده تری تعریف شده اند و نیاز به تقسیم بیشتر دارند. شاخص های متعدد حتی تحت اهداف مختلف همپوشانی دارند. شاخص های 15.7.1 (نسبت حیات وحش تجارت شده که شکار غیرقانونی یا قاچاق شده اند) و 15.c. 1 (نسبت از حیات وحش تجارت شده که شکار شده یا به طور غیرقانونی قاچاق شده است)، 15.a.1 (کمک رسمی توسعه و هزینه های عمومی برای حفاظت و استفاده پایدار از تنوع زیستی و اکوسیستم ها) و 15.b.1 (کمک های رسمی توسعه و هزینه های عمومی در حفاظت و استفاده پایدار از تنوع زیستی و اکوسیستم ها) در تعاریف و روش های محاسباتی آنها کاملاً همپوشانی دارند، اما اهداف 15.7 و 15.c، 15.a و 15.b تأکیدات متفاوتی دارند. ثانیاً، توصیف‌های فراداده موجود از شاخص‌ها نمی‌تواند همه شاخص‌ها را پوشش دهد و برخی از شاخص‌ها فاقد تعاریف روشن هستند. شاخص 15.9.1 (پیشرفت به سمت اهداف ملی که مطابق با هدف 2 تنوع زیستی آیچی از برنامه استراتژیک تنوع زیستی 2011-2020 تعیین شده است) “پیشرفت اهداف ملی” را نشان می دهد. که توصیف آن با یک شاخص خاص دشوار است. هیچ داده ای برای شاخص 15.9.1 در حال حاضر در دسترس نیست و روش آن هنوز در دست توسعه است.

1.2. محدودیت‌های شاخص‌ها در تجسم تغییرپذیری فضایی

در مقدمه دستور کار 2030، بیان شد که “ما متعهد می شویم که هیچ کس در روند دستیابی به توسعه پایدار عقب نماند” [ 1 ]. این وعده مستلزم بررسی تمام جزئیات پیشرفت منطقه‌ای در راستای تحقق اهداف توسعه پایدار است، اما گزارش‌های نظارتی SDG موجود از مقادیر عددی برای نشان دادن وضعیت شاخص‌ها و اهداف استفاده می‌کنند، همانطور که گزارش اهداف توسعه پایدار سازمان ملل نیز این کار را انجام می‌دهد. با این حال، میانگین‌گیری منطقه‌ای اغلب تنوع فضایی را پنهان می‌کند، و تقسیم داده‌ها بر اساس ابعاد مختلف، از جمله سن، جنسیت، و موقعیت جغرافیایی، برای اطمینان از اینکه هیچ‌کس پشت سر نمی‌ماند حیاتی است. 13 ].]. از سال 2011، جامعه جغرافیایی، با همکاری نزدیک با جامعه آماری، بررسی کرده است که چگونه اطلاعات جغرافیایی می‌تواند برای بهبود تولید بسیاری از شاخص‌های SDG با ایجاد کمیته کارشناسان سازمان ملل در مدیریت اطلاعات مکانی جهانی استفاده شود. 14 ].]. با این حال، از 232 نشانگر در سیستم نشانگر SDGs، تنها تقریباً 24 نشانگر را می توان با استفاده از اطلاعات مکانی به صورت بصری نمایش داد. در SDG 15، تعداد شاخص هایی (6/14، 43%) که می توانند به طور مستقیم یا غیرمستقیم محاسبه و با اطلاعات مکانی بیان شوند، بالاترین میزان در بین 17 SDG 2030 سازمان ملل است. اکثر محاسبات شاخص فقط از آمارهای اجتماعی و اقتصادی استفاده می کنند که نتیجه آن یک مقدار عددی است. شاخص‌های 15.1.1 (مساحت جنگل به عنوان نسبت کل مساحت زمین)، 15.1.2 (نسبت مکان‌های مهم برای تنوع زیستی زمینی و آب شیرین که توسط مناطق حفاظت‌شده پوشیده شده‌اند، بر اساس نوع اکوسیستم)، 15.2.1 (پیشرفت به سمت مدیریت پایدار جنگل ) 15.3.1 (نسبت زمین تخریب شده به کل مساحت زمین)، 15.4. 1 (پوشش توسط مناطق حفاظت شده سایت های مهم برای تنوع زیستی کوهستان) و 15.4.2 (شاخص پوشش سبز کوه) مربوط به اطلاعات جغرافیایی است، اما به دلیل تجسم فضایی شاخص 15.2.1 (پیشرفت در مدیریت پایدار جنگل) و 15.3.1. (نسبت زمین تخریب شده به کل مساحت زمین) نامشخص است، ساختارشکنی بیشتر و تجزیه و تحلیل تعریف و روش های آن مورد نیاز است. نمایش جزئیات فضایی و تفاوت‌ها در نتایج شاخص‌های SDG 15 می‌تواند به نتایج ارزیابی کمی و اقدامات کنترلی یا برنامه‌ریزی سیاست‌محور پیشنهادی اجازه دهد که در مکان‌های مکانی خاص اجرا شوند. 1 (نسبت زمین تخریب شده به کل مساحت زمین) نامشخص است، ساختارشکنی بیشتر و تجزیه و تحلیل تعریف و روش های آن مورد نیاز است. نمایش جزئیات فضایی و تفاوت‌ها در نتایج شاخص‌های SDG 15 می‌تواند به نتایج ارزیابی کمی و اقدامات کنترلی یا برنامه‌ریزی سیاست‌محور پیشنهادی اجازه دهد که در مکان‌های مکانی خاص اجرا شوند. 1 (نسبت زمین تخریب شده به کل مساحت زمین) نامشخص است، ساختارشکنی بیشتر و تجزیه و تحلیل تعریف و روش های آن مورد نیاز است. نمایش جزئیات فضایی و تفاوت‌ها در نتایج شاخص‌های SDG 15 می‌تواند به نتایج ارزیابی کمی و اقدامات کنترلی یا برنامه‌ریزی سیاست‌محور پیشنهادی اجازه دهد که در مکان‌های مکانی خاص اجرا شوند.10 ].

1.3. کاستی های مقیاس کاربردی بودن چارچوب شاخص ها

سازمان ملل متحد اشاره کرد که «در واقع، سرعت پیشرفت جهانی با جاه‌طلبی‌های دستور کار همگام نیست و اقدامات فوری و تسریع‌شده توسط کشورها و ذینفعان در همه سطوح را ضروری می‌سازد» [ 14 ]. اگرچه SDG ها از بسیاری جهات دستاورد مهمی هستند، اما مسائل اساسی نحوه نظارت و ارزیابی اجرای آنها در سطح جهانی و مستقیم ترین سطوح محلی باقی می ماند [ 12 ]. علاوه بر این، عموماً اعتقاد بر این است که اهداف توسعه پایدار نمی‌توانند با اقدامات بازیگران دولتی یا بین‌دولتی به دست آیند، بلکه نیاز به مشارکت تصمیم‌گیرندگان در همه سطوح، به‌ویژه آنهایی که در سطح مردمی فعالیت می‌کنند، می‌باشد. 15 ]]. با این حال، چارچوب شاخص SDGs موجود در مقیاس جهانی پیشنهاد شده است و نمی تواند به طور مستقیم برای کشورهای در مراحل مختلف توسعه و مناطق در مقیاس های مختلف اعمال شود. هنگامی که SDG 15 در مقیاس شهرستان اعمال می شود، بیش از 60٪ از شاخص ها را نمی توان به طور مستقیم اعمال کرد. در سیستم شاخص، شاخص‌های 15.6.1 (تعداد کشورهایی که چارچوب‌های قانونی، اداری و سیاستی را برای اطمینان از تقسیم عادلانه و عادلانه منافع اتخاذ کرده‌اند)، 15.8.1 (نسبت کشورهایی که قوانین ملی مربوطه را اتخاذ کرده‌اند و منابع کافی برای پیشگیری یا کنترل دارند. از گونه های مهاجم بیگانه) و 15.9.1 (پیشرفت به سمت اهداف ملی که مطابق با هدف 2 تنوع زیستی آیچی در برنامه استراتژیک تنوع زیستی 2011-2020 تعیین شده است) تعداد و پیشرفت کشورها را محاسبه می کند. شاخص 15.7. 1 (نسبت از حیات وحش تجارت شده که شکار شده یا به طور غیرقانونی قاچاق شده است)، 15.a.1 (کمک رسمی توسعه و هزینه های عمومی برای حفاظت و استفاده پایدار از تنوع زیستی و اکوسیستم)، 15.b.1 (کمک رسمی توسعه و هزینه های عمومی در حفاظت و استفاده پایدار از تنوع زیستی و اکوسیستم ها) و 15.c.1 (نسبت حیات وحش تجارت شده که شکار غیرقانونی یا قاچاق شده است) نتایج در سطح ملی را در تعریف و روش های محاسبه اندازه گیری می کند. مقیاس های کاربردی منابع پایگاه داده مرجع ارائه شده در اسناد فراداده 15.1.2 و 15.4.1 نیاز به بحث و تحقیق بیشتر دارد. شاخص ها باید محلی سازی شوند تا یک سیستم نشانگر موضعی تشکیل شود که با شرایط محلی همسو باشد [ 1 (کمک های رسمی توسعه و هزینه های عمومی برای حفاظت و استفاده پایدار از تنوع زیستی و اکوسیستم ها)، 15.b.1 (کمک های توسعه رسمی و هزینه های عمومی برای حفاظت و استفاده پایدار از تنوع زیستی و اکوسیستم ها) و 15.c.1 (نسبت از حیات وحش تجارت شده که شکار غیرقانونی یا قاچاق شده است) نتایج در سطح ملی را در تعریف و روش های محاسبه اندازه گیری می کند. مقیاس های کاربردی منابع پایگاه داده مرجع ارائه شده در اسناد فراداده 15.1.2 و 15.4.1 نیاز به بحث و تحقیق بیشتر دارد. شاخص ها باید محلی سازی شوند تا یک سیستم نشانگر موضعی تشکیل شود که با شرایط محلی همسو باشد [ 1 (کمک های رسمی توسعه و هزینه های عمومی برای حفاظت و استفاده پایدار از تنوع زیستی و اکوسیستم ها)، 15.b.1 (کمک های توسعه رسمی و هزینه های عمومی برای حفاظت و استفاده پایدار از تنوع زیستی و اکوسیستم ها) و 15.c.1 (نسبت از حیات وحش تجارت شده که شکار غیرقانونی یا قاچاق شده است) نتایج در سطح ملی را در تعریف و روش های محاسبه اندازه گیری می کند. مقیاس های کاربردی منابع پایگاه داده مرجع ارائه شده در اسناد فراداده 15.1.2 و 15.4.1 نیاز به بحث و تحقیق بیشتر دارد. شاخص ها باید محلی سازی شوند تا یک سیستم نشانگر موضعی تشکیل شود که با شرایط محلی همسو باشد [ 1 (کمک رسمی توسعه و هزینه های عمومی برای حفاظت و استفاده پایدار از تنوع زیستی و اکوسیستم ها) و 15.c.1 (نسبت حیات وحش تجارت شده که به طور غیرقانونی شکار شده یا قاچاق شده است) نتایج در سطح ملی را در تعریف و روش های محاسبه اندازه گیری می کند. مقیاس های کاربردی منابع پایگاه داده مرجع ارائه شده در اسناد فراداده 15.1.2 و 15.4.1 نیاز به بحث و تحقیق بیشتر دارد. شاخص ها باید محلی سازی شوند تا یک سیستم نشانگر موضعی تشکیل شود که با شرایط محلی همسو باشد [ 1 (کمک رسمی توسعه و هزینه های عمومی برای حفاظت و استفاده پایدار از تنوع زیستی و اکوسیستم ها) و 15.c.1 (نسبت حیات وحش تجارت شده که به طور غیرقانونی شکار شده یا قاچاق شده است) نتایج در سطح ملی را در تعریف و روش های محاسبه اندازه گیری می کند. مقیاس های کاربردی منابع پایگاه داده مرجع ارائه شده در اسناد فراداده 15.1.2 و 15.4.1 نیاز به بحث و تحقیق بیشتر دارد. شاخص ها باید محلی سازی شوند تا یک سیستم نشانگر موضعی تشکیل شود که با شرایط محلی همسو باشد [ 1 نیاز به بحث و تحقیق بیشتر دارد. شاخص ها باید محلی سازی شوند تا یک سیستم نشانگر موضعی تشکیل شود که با شرایط محلی همسو باشد [ 1 نیاز به بحث و تحقیق بیشتر دارد. شاخص ها باید محلی سازی شوند تا یک سیستم نشانگر موضعی تشکیل شود که با شرایط محلی همسو باشد [10 ] به طوری که تصمیم گیرندگان در دولت محلی می توانند نظرات مرجع دقیق و هدفمند را هنگامی که استراتژی ها یا اقدامات بهبود مربوطه در مناطق خاص در مقیاس شهرستان اجرا می شوند، بدست آورند.

با در نظر گرفتن SDG 15 به عنوان یک هدف تحقیقاتی، این مقاله با هدف بومی سازی یک سیستم شاخص، و استفاده از آن برای تعیین کمیت پیشرفت در سطح شهرستان به سمت اهداف تعیین شده در SDG 15. علاوه بر این، محدودیت های سیستم شاخص SDG 15 تجزیه و تحلیل و مورد بحث قرار می گیرد. ما به طور کامل از اطلاعات مکانی برای بهبود شاخص‌ها و ساختن یک سیستم شاخص SDG محلی در مقیاس شهرستان با توجه به ویژگی‌های فضایی در مقیاس کوچک استفاده کردیم. این مطالعه یک روش محاسبه مستقیم و قابل دسترس برای ارزیابی آینده SDG 15 در مقیاس شهرستان و یک ایده تحقیقاتی و مبنای مرجع برای بهبود بیشتر شاخص‌های SDG ارائه می‌کند.

2. منطقه مطالعه و داده ها

2.1. منطقه مطالعه

منطقه مورد مطالعه انتخاب شده در این مقاله شهرستان Deqing، استان ژجیانگ، چین بود. در 40 سال گذشته، اقتصاد به سرعت توسعه یافته است و سطح مدرنیزاسیون در چین افزایش یافته است. به طور همزمان، شهرستان همچنین تغییرات در محیط زیست محیطی را مورد توجه قرار داده و برای ایجاد یک جامعه دوستدار محیط زیست اقدام کرده است. دکینگ مظهر این تغییرات در چین از جمله تغییرات اقتصادی و محیطی است. در سال‌های اخیر، با توسعه سریع اقتصاد، صنایع نوظهوری که اطلاعات جغرافیایی را به کار می‌گیرند در Deqing توسعه یافته‌اند و محیط، اقتصاد و جامعه و روابط آنها به‌طور چشمگیری تغییر کرده است. بنابراین، یک سیستم ارزیابی مناسب برای نظارت بر روند توسعه پایدار آن ضروری است.

شهرستان دکینگ در شرق چین واقع شده است ( شکل 1 ). بخش‌های شرقی شهرستان Deqing دارای زمین کم، در حالی که بخش‌های غربی دارای زمین‌های مرتفع هستند. میانگین ارتفاع 75 متر و مساحت کل 937.92 کیلومتر مربع است ^.. این منطقه دارای آب و هوای نیمه گرمسیری مرطوب موسمی با میانگین دمای سالانه 13 تا 16 درجه سانتی گراد و میانگین بارندگی سالانه 1379 میلی متر است. نوع پوشش گیاهی جنگل های همیشه سبز پهن برگ در ناحیه نیمه گرمسیری میانی است و تقریباً پنجاه درصد جنگل ها از گیاهان بامبو تشکیل شده است. Deqing دارای محیط زیست محیطی با کیفیتی است که برای بقای حیوانات و گیاهان وحشی مناسب است. پس از انقراض ماهی کاکل دار در ژجیانگ در قرن گذشته، محیط زیست محیطی بهبود یافته است، و کاکل کاکلی دوباره می تواند در شهرستان Deqing، استان ژجیانگ، تکثیر و شکوفا شود.

2.2. داده های مورد استفاده در این مطالعه

(1): در این مطالعه از تصاویر لندست با وضوح فضایی 30 متر استفاده شد. این داده های سنجش از دور با وضوح متوسط قادر به تشخیص انواع پوشش زمین هستند.

تصاویر سنجش از دور چند طیفی از سنسورهای Landsat 7 ETM+ و Landsat 8 OLI از سال 2012 تا 2017 استفاده شد. فاز تصویر، فصل رشد گیاهی آوریل تا نوامبر بود، برای استخراج جنگل ها و تمایز پوشش گیاهی طبیعی از سطوح مصنوعی. برای دوره نظارت شش ساله، 13 تصویر با پوشش ابری کمتر از 30 درصد، با حداقل یک تصویر در سال انتخاب شد.

(2): داده های برداری از پوشش سطح در سال 2015 و عکس های هوایی با وضوح فضایی 0.5 متر از سال 2012 تا 2017 توسط مرکز ژئوماتیک شهرستان Deqing ارائه شد و برای انتخاب نمونه های آموزشی برای تفسیر تصویر و طبقه بندی (استخراج جنگل) و تأیید استفاده شد. طبقه بندی با استفاده از داده های Landsat انجام شد.
(3): داده های دما و بارش روزانه در ایستگاه های هواشناسی توسط اداره هواشناسی شهرستان Deqing از سال 2012 تا 2017 ارائه شده است و 12-22 ایستگاه هواشناسی (هر سال ایستگاه های جدید اضافه می شود) در شهرستان Deqing وجود دارد. داده های مربوط به ایستگاه های تابش خورشیدی از مرکز ملی اطلاعات هواشناسی چین دانلود شده است.
(4): داده های DEM ASTER GDEM برای طبقه بندی پوشش زمین به عنوان پارامترهای ویژگی زمین استفاده شد.

3. تجزیه و تحلیل مفهوم SDG 15 و روش

3.1. تجزیه و تحلیل و خوشه بندی مفهوم SDG 15

قبل از بومی‌سازی شاخص‌ها، لازم بود مفهوم هدف را به تفصیل بررسی کنیم و روشن کنیم که هدف به چه چیزی می‌خواهد برسد.

موضوع SDG 15 استفاده پایدار از اکوسیستم های زمینی است. هدف آن “حفاظت، بازیابی و ترویج استفاده پایدار از اکوسیستم های زمینی” است. اهداف و شاخص‌های آن از مضمون هدف پیروی می‌کنند و در خدمت سه جنبه است: مدیریت پایدار جنگل، توقف و معکوس کردن تخریب زمین و حفاظت از تنوع زیستی. اهداف 15.1، 15.2، 15.4 و 15.b بر وضعیت اکوسیستم های زمینی، با تأکید بر نظارت و مدیریت جنگل ها و پوشش گیاهی تمرکز دارند. هدف 15.3 مستقیماً وضعیت تخریب زمین را نشان می دهد. هفت هدف دیگر، از جمله 15.1 و 15.4، بر حفاظت از تنوع زیستی از نظر مکان های مهم برای حفاظت از تنوع زیستی، فراوانی گونه ها، مدیریت و حمایت مالی تاکید دارند. تقویت مدیریت منابع جنگلی

از طریق تجزیه و تحلیل مفهوم SDG 15، ما اهداف آن را به سه گروه ( جدول 1 ) تقسیم کردیم تا سه مفهوم این هدف، یعنی مدیریت پایدار جنگل، توقف و معکوس کردن تخریب زمین، و حفاظت از تنوع زیستی را منعکس کند.

(1) مدیریت پایدار جنگل (SFM)

SFM یک مفهوم پویا و در حال تحول است که هدف آن حفظ و ارتقای ارزش های اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی انواع جنگل ها به نفع نسل های حال و آینده است (قطعنامه A/RES/62/98، مجمع عمومی سازمان ملل).

(2) توقف و معکوس کردن تخریب زمین

در مبارزه با تخریب زمین و معکوس کردن آن، هدف تمرکز بر نسبت زمین های تخریب شده برای نظارت بر وضعیت مبارزه با بیابان زایی و احیای زمین های تخریب شده است. تخریب اراضی به زوال پوشش زمین، تشدید فرسایش خاک، نازک شدن لایه خاک، کاهش بهره وری زمین، کاهش ظرفیت زیست محیطی برای جمعیت و فرو رفتن اکوسیستم در یک دور باطل اشاره دارد. استفاده غیر منطقی از زمین توسط انسان در محیط زیست محیطی شکننده. پیشگیری و معکوس کردن تخریب زمین و حفظ و تثبیت بهره وری زمین برای تضمین ثبات اکوسیستم و امنیت غذایی اهمیت زیادی دارد.

(3) حفاظت از تنوع زیستی

حفاظت از تنوع زیستی بر حفاظت از مکان ها و گونه های مهم و همچنین پیشرفت اقدامات انجام شده برای مهار از دست دادن تنوع زیستی تمرکز دارد. تنوع زیستی اساس بقا و توسعه انسان است و منابع زیستی ضروری برای بقای انسان را فراهم می کند.

3.2. اصلاح بومی سازی SDG 15

سیستم شاخص جهانی دارای دامنه گسترده ای است و برای نظارت ملی SDG مناسب است. هنگام اعمال چارچوب در سطح زیر ملی یا منطقه ای (مانند شهرستان Deqing) باید یک فرآیند بومی سازی انجام شود. شاخص ها برای همسویی با شرایط جغرافیایی فرعی (یا منطقه ای) انتخاب می شوند. در حالی که برخی از شاخص ها را می توان مستقیماً از چارچوب جهانی انتخاب یا پذیرفت، برخی دیگر ممکن است نیاز به تجدید نظر یا گسترش داشته باشند.

اصلاح نظام های شاخص باید از اصول اساسی بر اساس هدف و کاربردی بودن شاخص های اصلاح شده پیروی کند. یکی از ایده‌های اصلی اصلاح بومی‌سازی این است که بتوان مفاهیم و مضامین اهداف SDG را درک و منعکس کرد. تجزیه و تحلیل مفهوم و خوشه بندی شاخص ها، اصلاح و تکمیل عدم قطعیت ها در تنظیم و محاسبه شاخص ها و ایجاد مبادله بین مکان های نامناسب ضروری است. علاوه بر این، در دسترس بودن داده ها و قابلیت اطمینان عوامل مهم دیگری هستند که باید در نظر گرفته شوند. داده ها و روش های اطلاعات جغرافیایی باید به طور کامل برای نمایش بصری جزئیات مکانی نتایج نشانگر استفاده شوند. گردش کار اصلاح بومی سازی و کاربرد SDG 15 در شکل 2 نشان داده شده است.

ما روش های بومی سازی را به چهار دسته طبقه بندی کردیم.

(1) شاخص های پذیرفته شده (A)

بدون تغییر نام نشانگر اصلی، تعریف و روش محاسبه، می توان به طور مستقیم از نشانگر استفاده کرد.

• شاخص 15.1.1: مساحت جنگل به نسبت مساحت کل زمین که به صورت زیر محاسبه می شود:

اف = A ( f o r e s t ) A ( t o t a l )

(1)

که در آن: F مساحت جنگل به نسبت مساحت کل زمین، A (جنگل) مساحت جنگل و A (کل) کل مساحت زمین اداری است.

در این مطالعه، 13 تصویر سنجش از دور چند طیفی برای طبقه بندی انواع پوشش زمین و استخراج مساحت جنگل با استفاده از روش یادگیری ماشینی (جنگل تصادفی) استفاده شد. برای ساخت مدل جنگل تصادفی از بسته جنگل تصادفی در R Studio استفاده شد. چهار نوع (طیفی، نمایی، بافت و ویژگی های توپوگرافی) از 70 متغیر مشخصه استخراج شد. در فرآیند استخراج ویژگی بافت، هنگام استخراج ویژگی ها از همه باندهای تصاویر، افزونگی داده وجود دارد. تجزیه و تحلیل مؤلفه اصلی (PCA) روشی است که می تواند برای حذف اطلاعات اضافی بین باندها و فشرده سازی اطلاعات تصویر چند باند به چند باند تبدیل مؤثرتر از باند اصلی استفاده شود. ما از PCA برای محاسبه مولفه های اصلی اول و دوم استفاده کردیم، که حاوی حداقل 90 درصد اطلاعات برای همه باندها بود و ویژگی های بافت را از اجزای اصلی اول و دوم استخراج می کرد. سپس از امتیاز تصادفی اهمیت جنگل استفاده کردیم. با توجه به امتیاز اهمیت، 45 متغیر ویژگی برتر (پس از آزمایش، زمانی که تعداد ویژگی ها 45 بود، دقت طبقه بندی بالاترین بود) را به عنوان ورودی مدل طبقه بندی انتخاب کردیم.

• شاخص 15.4.2: شاخص پوشش سبز کوهستان

شاخص پوشش سبز برای اندازه‌گیری تغییرات پوشش گیاهی سبز در نواحی کوهستانی – مانند جنگل، درختچه‌ها، درختان، زمین‌های مرتع، زمین‌های زراعی- برای نظارت بر پیشرفت در هدف کوهستانی در نظر گرفته شده است.

برای محاسبه شاخص پوشش سبز در مناطق کوهستانی از شاخص تفاوت نرمال شده گیاهی (NDVI) بر اساس مدل دوگانگی پیکسلی به شرح زیر استفاده شد:

م جی سی من = ن D V من ایکس - ن D V من خاک ن D V من سبزیجات - ن D V من خاک

(2)

جایی که: MGCI شاخص پوشش سبز کوهستان است. NDVI _x NDVI پیکسل x است . _خاکNDVI NDVI پیکسل خاک برهنه خالص در منطقه مورد مطالعه است. و NDVI _veg NDVI پیکسل گیاهی خالص در منطقه مورد مطالعه است.

(2) شاخص‌های گسترده (E)

نام، تعریف و روش محاسبه شاخص اصلی را می توان نقل کرد و سپس برای تکمیل به زیرشاخص های دیگر تقسیم کرد.

• شاخص 15.3.1: نسبت زمینی که در کل مساحت زمین تخریب شده است

تخریب زمین به عنوان کاهش یا از دست دادن بهره‌وری بیولوژیکی یا اقتصادی و پیچیدگی زمین‌های زراعی دیم، زمین‌های زراعی آبی یا مرتع، مراتع، جنگل‌ها و جنگل‌ها ناشی از ترکیبی از فشارها، از جمله استفاده از زمین و شیوه‌های مدیریتی تعریف می‌شود.

شامل سه زیرشاخص به شرح زیر است:

(آ): ارزیابی پوشش زمین و تغییر پوشش زمین.
(ب): وضعیت بهره وری زمین و تجزیه و تحلیل روند بر اساس تولید اولیه خالص.
(ج): ذخایر کربن و تغییرات را اندازه گیری کنید.

سه زیرشاخص فوق وضعیت محیط طبیعی و لایه خاک را به طور کلی نشان می دهد. مستقیم‌ترین تجلی تخریب زمین، تغییر پوشش گیاهی به‌ویژه عملکرد محصول است که در زندگی انسان و اقتصاد منعکس می‌شود. بنابراین، شاخص “d). عملکرد محصول در واحد سطح» اضافه شده است تا وضعیت بهره وری زمین زیر کشت را منعکس کند.

(آ). طبق توضیحات فراداده، «پوشش زمین به پوشش فیزیکی مشاهده شده سطح زمین اشاره دارد که توزیع انواع پوشش گیاهی، بدنه‌های آبی و زیرساخت‌های ساخت بشر را توصیف می‌کند. همچنین منعکس کننده استفاده از منابع زمین (به عنوان مثال، خاک، آب و تنوع زیستی) برای کشاورزی، جنگلداری، سکونتگاه های انسانی و سایر اهداف است. انواع پوشش زمین به دو سیستم سطح طبیعی شامل جنگل، مرتع، زمین زیر کشت و سطح آب و سطح مصنوعی شامل سکونتگاه های انسانی و زمین های بلااستفاده تقسیم می شوند. این زیرشاخص توزیع سطوح طبیعی و سطوح مصنوعی و تغییرات متقابل آنها را نشان می دهد. جهت تخریب زمین به صورت تبدیل یک سطح طبیعی به سطح مصنوعی به شرح زیر تعریف می شود:

پ من ، n = آ ( د eg _ r a d e d ) من ، n آ ( هیچ کم ) _ _ _ من ، n * 100 %

(3)

که در آن: P _i,n نسبت زمین تخریب شده در طبقه پوشش زمین i در سال نظارت n است. A ( تخریب شده ) _i ,n مساحت تخریب زمین در طبقه پوشش زمین i در سال پایش n است. و A ( کل ) _i,n مساحت کل سطح پوشش زمین i است است.

ما از ماتریس تشخیص تغییر برای تحلیل تغییر پوشش زمین استفاده می کنیم.

(ب). بر اساس مدل کارنگی ایمز-استنفورد (CASA)، تولید اولیه خالص (NPP) با استفاده از داده‌های نوع پوشش زمین، داده‌های هواشناسی و داده‌های تابش خورشیدی محاسبه شد.

اصل محاسبه مدل CASA [ 16 ] به شرح زیر است:

ن پ پ (x, t) = A P A R (x, t) \times ε (x, t)

(4)

ε (x, t) = ε m a x \times تی ε (x, t) \times دبلیو ε (x, t)

(5)

A P A R (x, t) = S O L (x, t) \times 0.5 \times F پ A R (x, t)

(6)

اف پ A R (x, t) = ( ن D V من ( x ، t ) - N D V من من ، m i n ) \times ( F پ آ آر m a x - اف پ آ آر m i n ) ن D V من من ، م _ x - ن D V من من ، m i n \times F پ آ آر m i n

(7)

که در آن NPP(x,t) بهره وری اولیه خالص پوشش گیاهی در پیکسل x در زمان t است. APAR ( x,t ) تابش فعال فتوسنتزی جذب شده است. ε ( x,t ) نرخ سودمندی واقعی انرژی نورانی است. T _ε ( x,t ) ضریب تنش دما است. W _ε ( x,t ) ضریب تنش آبی است. ε_max حداکثر نرخ سودمندی نظری انرژی نورانی است که به پوشش گیاهی می رسد. SOL ( x,t ) مجموع تابش خورشیدی (MJ/m2 ⁾ است. FPAR ( x,t) جذب تشعشع موثر فتوسنتزی است. 0.5 نسبت تابش موثر خورشید جذب شده توسط پوشش گیاهی (طول موج 0.38-0.71 میکرومتر) به کل تابش خورشیدی دریافت شده توسط تاج پوشش گیاهی است. و NDVI شاخص گیاهی تفاوت نرمال شده است.

(ج). برای محاسبه ذخیره کربن، از مدل خدمات اکوسیستم ارزش گذاری یکپارچه و معاملات (InVEST) استفاده شد. این مدل از الگوریتم توزیع شده مبتنی بر فناوری 3S برای حل محدودیت‌های روش‌های ارزیابی سنتی استفاده می‌کند. این یک فناوری جدید برای بیان فضایی، تجزیه و تحلیل پویا و ارزیابی کمی خدمات اکوسیستم است.

ماژول ارزیابی ذخیره کربن InVEST شامل چهار استخر کربن، یعنی کربن بالای زمین، کربن زیرزمینی، کربن خاک و کربن بیولوژیکی مرده است. ذخیره کربن در یک قطعه زمین تا حد زیادی به اندازه چهار استخر کربن بستگی دارد [ 17 ].

سی v = سی a b o v e + سی b e l o w + سی s o i l + سی د e a d

(8)

که در آن C _v کل ذخیره کربن است، C _بالا کربن بالای زمین، C _پایین کربن زیرزمینی، C _خاک کربن خاک، C _{مرده است .} کربن موجودات مرده (سطل و غیره) است.

پارامترهای مخزن کربن مورد استفاده در مدل از ادبیات مربوطه گرفته شده است [ 18 ، 19 ، 20 ]. با توجه به نوع پوشش زمین در این مقاله، پارامترهای مربوطه به طور مستقیم از ادبیات به دست آمد و پوشش زمین بدون نوع متناظر از انواع کاربری مشابه سنتز شد.

(3) شاخص‌های اصلاح شده (R)

با توجه به تفسیر شاخص‌های موجود در اسناد فراداده سازمان ملل متحد و با توجه به مقیاس کاربردی و اهداف پژوهشی، در صورتی که محتوای شاخص‌ها قابل محاسبه نباشد، حذف یا به شاخص‌های قابل استفاده با معانی مشابه تغییر داده می‌شوند. اگر منبع داده در دسترس نبود یا مقیاس قابل اجرا نبود، باید از داده های موجود برای ساخت یک مجموعه داده قابل استفاده جدید استفاده شود.

• شاخص 15.1.2: نسبت مکان های مهم برای تنوع زیستی زمینی و آب شیرین که تحت پوشش مناطق حفاظت شده، بر اساس نوع اکوسیستم هستند.

در این شاخص، فراداده های توسعه توسعه پایدار سازمان ملل استفاده از پایگاه داده جهانی در زمینه مناطق کلیدی تنوع زیستی (WDKBA) تحت استاندارد جهانی برای شناسایی مناطق کلیدی تنوع زیستی را توصیه می کند. 21 ] را توصیه می کند.]، تهیه شده توسط اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت (IUCN)، برای داده های سایت های مهم تنوع زیستی. با این حال، در استاندارد IUCN، مقیاس بررسی و ارزیابی مناطق کلیدی تنوع زیستی (KBAs) در مقیاس ملی یا جهانی است و داده‌های موجود در WDKBA که طبق استاندارد ایجاد شده است برای مناطق با مقیاس کوچک زیر مقیاس ملی مناسب نیست. این به این دلیل است که در برخی از زیر مجموعه‌های داده‌های مقیاس ملی (داده‌های چندضلعی فضایی)، به احتمال بسیار زیاد دارای تکه‌های کوچک اختلال تکه تکه (مانند زمین‌های ساخت‌وساز، جاده‌های سخت، زمین برهنه و سایر مناظر هستند که ممکن است تأثیر منفی داشته باشند. در مورد تنوع زیستی)؛ مکان هایی که در پایگاه داده نیستند ممکن است لزوما تنوع زیستی پایینی نداشته باشند، اما ممکن است از اهمیت نسبی بالایی برای تنوع زیستی در منطقه خاصی از منطقه برخوردار باشند. علاوه بر این، KBAها در WDKBA بر اساس داده‌های بررسی غنای گونه‌ای در هر سطح تهدید در منطقه طبقه‌بندی شدند. در برخی از کشورهای فاقد فهرست گونه‌ها و منابع بیولوژیکی، نمی‌توان چنین پایگاه‌های اطلاعاتی را ایجاد کرد و انجام اندازه‌گیری‌های منسجم و دقیق دشوار است. در واقع، داده‌های محیطی سنتی مدت‌هاست که به دلیل تغییر در روش‌های گزارش‌دهی و شکاف داده‌ها، از شکست داده‌ها رنج می‌برند.22 ].

بنابراین، گام مهم دیگری برای ما مطالعه روش شناسایی سنجش از دور برای شناسایی KBA است که مجموعه‌ای از مجموعه داده‌های سنجش از دور راحت و در دسترس را فراهم می‌کند و به طور موثر محدودیت مقیاس فراداده WDKBA را حل می‌کند.

با در نظر گرفتن مفهوم سطوح مختلف تنوع زیستی، ما پنج زیرشاخص را انتخاب کردیم که بیشترین ارتباط را با تنوع زیستی در هر سطح داشتند و یک شاخص تنوع زیستی (BI) بر اساس داده های سنجش از دور برای شناسایی مناطق مهم برای تنوع زیستی ایجاد کردیم. چهار سطح تنوع زیستی وجود دارد: تنوع ژنتیکی، تنوع گونه‌ای، تنوع اکوسیستم و تنوع چشم‌انداز. در سطح تنوع گونه‌ای، کیفیت زیستگاه (شاخص کیفیت زیستگاه)، وضعیت بهره‌وری (بهره‌وری خالص اولیه)، و شاخص پوشش گیاهی (شاخص پوشش گیاهی تقویت‌شده، EVI) را در نظر گرفتیم. در سطح تنوع اکوسیستم، نسبت مساحت زیستگاه (بیوتوپ) (درصد مساحت زیستگاه) در نظر گرفته شد. در سطح تنوع چشم انداز، برای ارزیابی ناهمگونی و تنوع منظر از شاخص تنوع شانون (SHDI) استفاده شد. از آنجایی که ارزیابی تنوع ژنتیکی شامل داده های آماری در سطح ژن و برای گونه های خاص است، نمی توان آن را مستقیماً از طریق سنجش از دور پایش کرد. افراد گونه های مختلف دارای ژن های متنوعی هستند، بنابراین تنوع ژنتیکی را می توان در تنوع گونه ای منعکس کرد.23 ]، و هیچ شاخصی از سطوح سطح تنوع ژنتیکی وجود ندارد. توضیحات فراداده SDG 15.1.2 به اکوسیستم های زمینی و آب شیرین اشاره دارد، اما محتوا و روش های ارزیابی تنوع زیستی اکوسیستم های زمینی و آب شیرین متفاوت است. در این مرحله، این مطالعه تنها بر روی اکوسیستم های زمینی متمرکز شده است.

BI به صورت زیر محاسبه می شود:

ب I = اچ س I \times β 1 + ن پ پ \times β 2 + E V من \times β 3 + اس پ \times β 4 + اس اچ D I \times β 5

(9)

جایی که: HQI شاخص کیفیت زیستگاه است. NPP بهره وری اولیه خالص است. EVI شاخص پوشش گیاهی افزایش یافته است. S _p درصد مساحت زیستگاه است. SHDI شاخص تنوع شانون است. و β _i وزن هر زیرشاخص است ( جدول 2 ).

• شاخص 15.2.1: پیشرفت به سمت مدیریت پایدار جنگل

این شاخص از پنج زیرشاخص به شرح زیر تشکیل شده است:

نرخ تغییر خالص سالانه مساحت جنگل؛
ذخایر زیست توده روی زمین در جنگل.
نسبت مساحت جنگلی واقع در مناطق حفاظت شده قانونی.
نسبت مساحت جنگل تحت برنامه مدیریت بلندمدت جنگل. و
منطقه جنگلی تحت یک طرح گواهینامه مدیریت جنگل به طور مستقل تأیید شده است.

در میان شاخص‌های فرعی، هیچ معیار یا محدوده ثابت یکنواختی وجود ندارد و بسیاری از حوزه‌های مدیریت پایدار جنگل به دلیل اینکه مالکان آن‌ها به دنبال صدور گواهینامه نیستند یا به این دلیل که طرح گواهی معتبر یا مقرون به صرفه وجود ندارد، تأیید نشده‌اند. بنابراین، کمی کردن این دو زیرشاخص دشوار است، بنابراین آنها اتخاذ نشدند. علاوه بر این، به دلیل نبود داده های لازم، محاسبه «2» به طور موقت غیرممکن بود. ذخایر زیست توده روی زمین در جنگل».

• شاخص 15.4.1: پوشش توسط مناطق حفاظت شده سایت های مهم برای تنوع زیستی کوهستانی

این شاخص بر توزیع و تغییر مکان های مهم برای تنوع زیستی در مناطق کوهستانی تاکید دارد. شناسایی سایت های مهم برای تنوع زیستی در مناطق کوهستانی مانند شاخص 15.1.2 بود.

(4) شاخص های غیر قابل اجرا (I)

شاخص‌های زیر چه به دلیل استفاده از داده‌های آماری و داده‌های پیمایشی به تنهایی، از طریق اندازه‌گیری اعداد یا برنامه‌های کشورها و یا به دلیل کمبود فراداده، ارزیابی این شاخص‌ها را در مقیاس‌های فضایی کوچک بی‌معنا یا نامناسب می‌سازد.

• اندیکاتور 15.5.1: فهرست قرمز فهرست

فهرست قرمز در معرض خطر انقراض همه گونه ها در منطقه را محاسبه می کند. در واقع، بیشتر گونه ها در محدوده وسیعی وجود دارند، معمولاً در مرزهای کل منطقه اکولوژیکی (زیستگاه). با این حال، مرزهای مناطق اداری شهرستان با توجه به زیستگاه گونه ها تعریف نشده است و مناطق اداری در مقیاس کوچک اغلب مناطق زندگی گونه ها را تقسیم می کنند. بنابراین در سطح شهرستان، گونه ها و تعداد جانوران و گیاهان متغیر است. یک شاخص نمی تواند به طور قابل توجهی وضعیت در خطر انقراض یک گونه را در یک شهرستان منعکس کند. هنگامی که به کشور یا منطقه محدود می شود، یک شاخص می تواند نقش بهتری ایفا کند.

• شاخص 15.6.1: تعداد کشورهایی که چارچوب های قانونی، اداری و سیاستی را برای تضمین تقسیم عادلانه و عادلانه منافع اتخاذ کرده اند.

این شاخص تعداد کشورها را محاسبه می کند که در سطح شهرستان بی معنی است.

• شاخص 15.7.1: نسبت حیات وحش تجارت شده که شکار غیرقانونی یا قاچاق شده است.

این شاخص سهم تجارت بین‌المللی را بین کشورها محاسبه می‌کند و کمی کردن انواع داده‌ها در مناطق اداری شهرستان‌محور دشوار است.

• شاخص 15.8.1: نسبت کشورهایی که قوانین ملی مربوطه را اتخاذ کرده و منابع کافی برای پیشگیری یا کنترل گونه‌های بیگانه مهاجم را تأمین می‌کنند.

این شاخص تعداد کشورها را محاسبه می کند که در مقیاس شهرستان بی معنی است.

• شاخص 15.9.1: پیشرفت به سمت اهداف ملی که مطابق با هدف 2 تنوع زیستی آیچی از برنامه استراتژیک تنوع زیستی 2011-2020 تعیین شده است.

این شاخص تعداد کشورها را محاسبه می کند که در مقیاس شهرستان بی معنی است. در حال حاضر هیچ داده ای برای این شاخص در دسترس نیست و روش آن هنوز در حال توسعه است.

• شاخص 15.a.1: کمک های رسمی توسعه و هزینه های عمومی برای حفاظت و استفاده پایدار از تنوع زیستی و اکوسیستم ها

این شاخص کمک ها و هزینه های بین کشوری را نشان می دهد، به ویژه کمک هایی که توسط کشورهای توسعه یافته به کشورهای در حال توسعه ارائه می شود. این نوع کمک ها بین سطوح اداری یکسان انجام می شود و مناطق اداری شهرستان ها عموماً در سطح استانی یا ملی کمک دریافت می کنند. به طور کلی، هیچ کمکی بین مناطق اداری شهرستان وجود ندارد. بنابراین نمی توان شاخص را در سطح شهرستان اعمال کرد.

• شاخص 15.b.1: کمک های رسمی توسعه و هزینه های عمومی برای حفاظت و استفاده پایدار از تنوع زیستی و اکوسیستم ها

تعریف نشانگر همان شاخص 15.a.1 است و نمی توان آن را برای مناطق سطح شهرستان اعمال کرد.

• شاخص 15.c.1: نسبت حیات وحش تجارت شده که شکار غیرقانونی یا قاچاق شده است.

تعریف اندیکاتور مانند شاخص 15.7.1 است و نمی توان آن را برای مناطق سطح شهرستان اعمال کرد.

3.3. سیستم نشانگر محلی سازی

سیستم نشانگر محلی سازی به صورت جدول 3 نشان داده شده است :

4. نتایج

4.1. شاخص 15.1.1

“جنگل” طبقه بندی شده شامل سه دسته بود: جنگل های درختکاری، جنگل های بامبو و درختچه های خاص. ارزیابی دقت انواع پوشش زمین در جدول 4 نشان داده شده است .

اداره جنگلداری شهرستان Deqing آمار بررسی را برای همه دسته‌های مناطق جنگلی در سال 2016 ارائه کرد. این داده‌های آماری به عنوان مرجعی برای ارزیابی دقت نتایج طبقه‌بندی جنگل در سال 2016 استفاده شد ( جدول 5 ). از رابطه (10) برای محاسبه دقت مساحت جنگل به صورت زیر استفاده کردیم:

آ آ = (1 - | آ 1 - آ 0 | آ 0) 100 %_

(10)

که در آن A _A دقت جنگل در سال 2016 است. A ₁ ناحیه نتایج طبقه بندی است. و A ₀ مساحت جنگل واقعی از آمار بررسی است.

توزیع جنگل ها از سال 2012 تا 2017 در شکل 3 نشان داده شده است . منطقه جنگلی عمدتاً در شهرستان دکینگ غربی توزیع شده است. مساحت جنگل در سال 2012 420.75 کیلومتر مربع بود ^. از سال 2012 تا 2017، مساحت جنگل کاهش جزئی و سپس روندی پایدار را نشان داد. در سال 2017، مساحت جنگل 407.87 کیلومتر مربع ^بود .

منطقه حفاظت شده بیشتر جنگل را پوشانده است ( شکل 4 ). نسبت مساحت جنگل در منطقه حفاظت شده بین 76 تا 80 درصد بود.

ما از رابطه (1) برای محاسبه نسبت مساحت جنگل به مساحت زمین در سال‌های 2012-2017 استفاده کردیم که تقریباً 43 درصد حفظ شد. بین سال‌های 2012 و 2017، نسبت مساحت جنگل در مناطق حفاظت‌شده بین 76.90 درصد و 79.46 درصد، با 78.85 درصد در سال 2017 تغییر کرده است ( شکل 5 ).

4.2. اندیکاتور 15.1.2/15.4.1

BI ( شکل 6 ) ساخته شده در طول تحقیق ما برای شناسایی مکان های مهم برای تنوع زیستی استفاده شد. محدوده BI 0-1 بود. با اشاره به استاندارد ارزیابی تنوع زیستی منطقه ای در چین [ 24 ] و توزیع BI در منطقه مورد مطالعه، وضعیت تنوع زیستی به چهار درجه بالا (BI > 0.6)، متوسط (0.4 <BI <0.6) تقسیم شد. متوسط-کم (0.2 <BI <0.4) و کم (BI <0.2). مناطق با درجه “بالا” سایت های مهم برای تنوع زیستی (KBAs) بودند.

اکثر سایت های مهم برای تنوع زیستی در مناطق حفاظت شده قرار گرفتند. در مناطق کوهستانی، بیش از 90 درصد KBA ها تحت پوشش مناطق حفاظت شده قرار دارند ( شکل 7 و شکل 8 ).

همانطور که در شکل 8 نشان داده شده است ، بین سال های 2012-2017، نسبت مناطق کلیدی تنوع زیستی تحت پوشش مناطق حفاظت شده بین 80.68٪ و 86.96٪، با 410 کیلومتر مربع در سال 2017 متغیر بود. نسبت مناطق کوهستانی تقریباً در 93٪ ثابت بود.

4.3. شاخص 15.3.1

• 15.3.1a. پوشش زمین و تغییر پوشش زمین

از سال 2012 تا 2017، تغییر پوشش زمین تغییری از سطوح طبیعی به سطوح مصنوعی را در شهرستان Deqing نشان داد ( جدول 6 ). ما از رابطه (3) برای محاسبه نسبت زمین تخریب شده استفاده کردیم.

از سال 2012 تا 2017، تغییر پوشش زمین در شهرستان Deqing به سمت تخریب زمین گرایش پیدا کرد، یعنی سطوح طبیعی با تغییر خالص 50.03 کیلومتر مربع به سطوح مصنوعی تبدیل ^شدند . تغییر پوشش زمین عمدتاً در مناطق مرکزی و شرقی رخ می دهد ( شکل 9 ). شهرنشینی دلیل اصلی این تحول بود.

• 15.3.1b. تولید اولیه خالص

استفاده از مدل CASA برای محاسبه NPP.

توزیع مکانی و تغییرات NPP در شکل 10 و شکل 11 نشان داده شده است. بهره وری خالص اولیه شهرستان Deqing در غرب بالا و در شرق پایین بود. از سال 2012 تا 2017، NPP ابتدا افزایش و سپس کاهش یافت. در سال 2017، NPP 420.68 gC / (m2 ^× a) بود.

• 15.3.1c. ذخیره سازی کربن

استفاده از مدل InVEST برای محاسبه ذخیره کربن.

توزیع های فضایی و تغییرات ذخیره کربن در شکل 12 و شکل 13 نشان داده شده است. منطقه غربی دارای ذخایر کربن بالا بود، در حالی که مناطق مرکزی و شرقی دارای ذخایر کربن پایینی بودند. از سال 2012 تا 2017، میانگین ارزش ذخایر کربن در شهرستان Deqing تقریبا 80 Mg/hm2 ^بود ، با کمی تغییر.

• 15.3.1d. عملکرد محصول در واحد سطح

اطلاعات آماری با اطلاعات جغرافیایی برای تجسم عملکرد محصول در فضای جغرافیایی ترکیب شد.

همانطور که در شکل 14 نشان داده شده است ، زمین های زیر کشت در شهرستان Deqing عمدتا در جنوب و شرق توزیع شده است و شالیزارها غالب هستند. عملکرد محصول در واحد سطح در بالای 7000 کیلوگرم بر میلی متر مربع حفظ شد ⁽ شکل 15 ).

4.4. شاخص 15.4.2 نمایه پوشش سبز کوهستان

برای محاسبه شاخص پوشش سبز کوهستان (MGCI) از رابطه (2) استفاده کردیم.

توزیع فضایی و تنوع در MGCI در شکل 16 و شکل 17 نشان داده شده است. از سال 2012 تا 2017، شاخص پوشش سبز کوهستانی شهرستان Deqing تقریبا 0.8 بوده است. در سال 2017، MGCI 0.805 بود.

4.5. ارزیابی و پیشرفت عملی SDG 15 در Deqing

بر اساس روش چراغ راهنمایی شاخص SDGs و داشبورد [ 26]، مقادیر شاخص از نظر کمی درجه بندی شدند. نمرات به چهار بخش تقسیم شدند، به عنوان مثال، یک چهارم بالا (سبز، اساساً الزامات شاخص را برآورده می کند)، سه ماهه دوم (زرد، باید ارتقاء یابد)، سه ماهه سوم (نارنجی، چالش برانگیز) و یک چهارم پایین (سه ماهه پایین) قرمز، دور از دستیابی به الزامات 2030). “خاکستری” برای شاخص هایی که قابل مقایسه نیستند استفاده شد. مبنای مرجع طبقه‌بندی عددی شاخص‌ها به شرح زیر بود: I. شاخص و داشبورد SDGs. II. برنامه ملی چین برای اجرای دستور کار 2030 برای توسعه پایدار؛ III. سطح متوسط جهانی؛ IV. ارزیابی چندگانه (بدون استاندارد مرجع در بالا، ارزیابی مناسب با مقایسه با میانگین ملی و موقعیت در جهان انجام شد). V: سایر (بدون مراجع مقایسه فوق،جدول 7 ).

بر اساس نتایج ارزیابی فوق، Deqing عملکرد کلی خوبی برای SDG 15 داشت. هفت شاخص از 10 شاخص بومی سازی پس از مقایسه با معیارها در سطح سبز قرار داشتند، که نشان می دهد اساساً الزامات دستور کار 2030 سازمان ملل را برآورده کرده اند یا به نظر می رسد در خط مقدم سطوح کشور یا جهان باشد.

(1) مدیریت پایدار جنگل

شاخص های 15.1.1، 15.2.1 و 15.4.2 که تحت “مدیریت پایدار جنگل” بودند، به عنوان “سبز” رتبه بندی شدند و در وضعیت بسیار خوبی قرار داشتند.

پوشش جنگلی شهرستان Deqing 43.46٪ (2017) بود که بسیار بیشتر از آنچه در طرح ملی چین مشخص شده بود. در شش سال گذشته (2012-2017)، پوشش جنگلی بالا و پایدار باقی مانده بود، اما مساحت و پوشش کلی جنگل ابتدا کاهش و سپس اندکی افزایش یافت که مستقیماً با ساخت و ساز و توسعه محلی و تغییر مزارع مرتبط بود. . نزدیک به 80 درصد جنگل ها در مناطق حفاظت شده قرار داشتند که نشان می دهد عملکرد اکولوژیکی بیشتر جنگل ها بسیار مهم بوده و مورد توجه و حفاظت قرار گرفته است. پوشش گیاهی در مناطق کوهستانی خوب بود و شاخص پوشش سبز کوه از سال 2000 تقریباً 0.8 حفظ شده بود.

در سال‌های اخیر، Deqing با جدیت مجموعه‌ای از پروژه‌های جنگل‌کاری مانند «جنگل‌های رنگارنگ» (درختان خیابان و جنگل‌های چشم‌انداز از انواع درختان گرانبها با رنگ‌های مختلف) را اجرا کرده است و تلاش کرده است تا «دکینگ سبز» بسازد.

(2) توقف و معکوس کردن تخریب زمین

برای شاخص 15.3.1، که هدف “توقف و معکوس کردن تخریب زمین” را نشان می دهد، زیرشاخص قابل مقایسه “سبز” رتبه بندی شد.

عملکرد محصول در واحد سطح بسیار بالاتر از میانگین کشوری و کیفیت زمین زیرکشت پایدار و متوسط بود. ذخیره‌سازی کربن نسبتاً پایدار بود، اما بهره‌وری اولیه خالص پوشش گیاهی در سال‌های اخیر روند نزولی کمی داشته است. تغییر پوشش زمین نشان داد که میزان مشخصی از تخریب زمین در Deqing وجود دارد. سطوح طبیعی (زمین‌های جنگلی، علفزار، زمین زیر کشت و سطح آب) با نرخ تغییر سالانه 1.53 درصد به سطوح مصنوعی (سکونتگاه‌های انسانی و زمین‌های بلااستفاده) تبدیل شدند.

(3) حفاظت از تنوع زیستی

شاخص های 15.1.2 و 15.4.1 “سبز” رتبه بندی شدند و در وضعیت بسیار امیدوار کننده ای قرار داشتند.

مکان‌های مهم برای تنوع زیستی (مناطق کلیدی تنوع زیستی، به عنوان مثال، آن‌هایی که به طور قابل‌توجهی به تداوم تنوع زیستی کمک می‌کنند) تقریباً یک چهارم مساحت شهرستان را تشکیل می‌دهند. KBAها عمدتاً در غرب Deqing توزیع می‌شوند، که نشان می‌دهد محیط زیست محیطی در نواحی غربی از کیفیت بالایی برخوردار بوده و دارای تنوع زیستی غنی است. بیش از 80 درصد KBA ها در مناطق حفاظت شده قرار داشتند، در حالی که در مناطق کوهستانی، این نسبت بیش از 90 درصد بود که بسیار بالاتر از میانگین جهانی 49 درصدی است. این نشان می دهد که اکثریت قریب به اتفاق مناطق با اهمیت زیادی برای تنوع زیستی مورد توجه و حفاظت قرار گرفته اند.

5. بحث

5.1. خوشه بندی و تجزیه و تحلیل شاخص ها

مشکلاتی در چارچوب شاخص SDG 15 و طراحی شاخص وجود داشت، مانند تکرار شاخص، تعاریف بیش از حد گسترده و خوشه بندی نامشخص. ما مفهوم SDG 15 را تحلیل کردیم و بومی سازی شاخص ها را اصلاح کردیم.

ما در نظر گرفتیم که انتخاب و بکارگیری شاخص‌ها در چارچوب SDGs باید از معیارهای “ارتباط” پیروی کند، یعنی شاخص‌ها باید به وضوح با اهداف در چارچوب مفهومی مرتبط شوند [ 27 ]. با این حال، مطالعات موجود در مورد کاربرد شاخص‌های SDG به تحلیل و خوشه‌بندی مفهوم هدف غفلت می‌کند یا توجه کافی به آن نمی‌کند [ 12 ، 28 ، 29 ، 30 ]]. از این رو، شاخص ها ممکن است با موضوع و هدف هدف مطابقت نداشته باشند. با توجه به موضوع و محتوای SDG 15، ما اهداف آن را به سه خوشه (مدیریت پایدار جنگل، توقف و معکوس کردن تخریب زمین، و حفاظت از تنوع زیستی) تقسیم کردیم. این مفهوم مفهوم SDG 15 را روشن می کند و برای دستیابی به این اهداف از طریق تقسیم کار و تمایز دسته ها مفید است. ما متوجه شدیم که شاخص‌های زیادی در چارچوب شاخص SDG 15 اصلی وجود دارد و ارتباط بین شاخص‌ها و اهداف و شاخص‌ها و هدف نمی‌تواند به وضوح نمایش داده شود. به عنوان مثال، شاخص‌های 15.1.2 و 15.4.1 نسبت مکان‌های مهم برای تنوع زیستی را نشان می‌دهد که مفهوم «حفاظت از تنوع زیستی» را منعکس می‌کند، اما شاخص‌ها به دو هدف متفاوت تعلق دارند. هدف 15. a منعکس کننده محتوای “حفاظت از تنوع زیستی” است، که هدف 15.b به معنای “مدیریت پایدار جنگل” تعلق دارد، اما شاخص های 15.a.1 و 15.b.1 دقیقاً یکسان هستند. در گروه بندی مفهومی SDG 15، شاخص 15.1.1 در هدف 15.1، و شاخص 15.4.2 در اهداف 15.4، 15.2 و 15.b، وضعیت و تغییرات پوشش گیاهی جنگل را نظارت کرده و نشان می دهد که پیشرفت مدیریت پایدار جنگل را منعکس می کند. هدف 15.3 بر تخریب زمین تمرکز دارد و مفهوم “توقف و معکوس کردن تخریب زمین” را منعکس می کند. شاخص 15.1.2 در هدف 15.1، 15.4.1 در 15.4، و اهداف 15.5، 15.6، 15.7، 15.8، 15.9، 15.a و 15.c منعکس کننده وضعیت فعلی و کار در “حفاظت از تنوع زیستی و روش های مختلف” است. . که هدف 15.b به معنای “مدیریت پایدار جنگل” تعلق دارد، اما شاخص های 15.a.1 و 15.b.1 دقیقاً یکسان هستند. در گروه بندی مفهومی SDG 15، شاخص 15.1.1 در هدف 15.1، و شاخص 15.4.2 در اهداف 15.4، 15.2 و 15.b، وضعیت و تغییرات پوشش گیاهی جنگل را نظارت کرده و نشان می دهد که پیشرفت مدیریت پایدار جنگل را منعکس می کند. هدف 15.3 بر تخریب زمین تمرکز دارد و مفهوم “توقف و معکوس کردن تخریب زمین” را منعکس می کند. شاخص 15.1.2 در هدف 15.1، 15.4.1 در 15.4، و اهداف 15.5، 15.6، 15.7، 15.8، 15.9، 15.a و 15.c منعکس کننده وضعیت فعلی و کار در “حفاظت از تنوع زیستی و روش های مختلف” است. . که هدف 15.b به معنای “مدیریت پایدار جنگل” تعلق دارد، اما شاخص های 15.a.1 و 15.b.1 دقیقاً یکسان هستند. در گروه بندی مفهومی SDG 15، شاخص 15.1.1 در هدف 15.1، و شاخص 15.4.2 در اهداف 15.4، 15.2 و 15.b، وضعیت و تغییرات پوشش گیاهی جنگل را نظارت کرده و نشان می دهد که پیشرفت مدیریت پایدار جنگل را منعکس می کند. هدف 15.3 بر تخریب زمین تمرکز دارد و مفهوم “توقف و معکوس کردن تخریب زمین” را منعکس می کند. شاخص 15.1.2 در هدف 15.1، 15.4.1 در 15.4، و اهداف 15.5، 15.6، 15.7، 15.8، 15.9، 15.a و 15.c منعکس کننده وضعیت فعلی و کار در “حفاظت از تنوع زیستی و روش های مختلف” است. . 1 دقیقا همینطوره در گروه بندی مفهومی SDG 15، شاخص 15.1.1 در هدف 15.1، و شاخص 15.4.2 در اهداف 15.4، 15.2 و 15.b، وضعیت و تغییرات پوشش گیاهی جنگل را نظارت کرده و نشان می دهد که پیشرفت مدیریت پایدار جنگل را منعکس می کند. هدف 15.3 بر تخریب زمین تمرکز دارد و مفهوم “توقف و معکوس کردن تخریب زمین” را منعکس می کند. شاخص 15.1.2 در هدف 15.1، 15.4.1 در 15.4، و اهداف 15.5، 15.6، 15.7، 15.8، 15.9، 15.a و 15.c منعکس کننده وضعیت فعلی و کار در “حفاظت از تنوع زیستی و روش های مختلف” است. . 1 دقیقا همینطوره در گروه بندی مفهومی SDG 15، شاخص 15.1.1 در هدف 15.1، و شاخص 15.4.2 در اهداف 15.4، 15.2 و 15.b، وضعیت و تغییرات پوشش گیاهی جنگل را نظارت کرده و نشان می دهد که پیشرفت مدیریت پایدار جنگل را منعکس می کند. هدف 15.3 بر تخریب زمین تمرکز دارد و مفهوم “توقف و معکوس کردن تخریب زمین” را منعکس می کند. شاخص 15.1.2 در هدف 15.1، 15.4.1 در 15.4، و اهداف 15.5، 15.6، 15.7، 15.8، 15.9، 15.a و 15.c منعکس کننده وضعیت فعلی و کار در “حفاظت از تنوع زیستی و روش های مختلف” است. . منعکس کننده پیشرفت مدیریت پایدار جنگل؛ هدف 15.3 بر تخریب زمین تمرکز دارد و مفهوم “توقف و معکوس کردن تخریب زمین” را منعکس می کند. شاخص 15.1.2 در هدف 15.1، 15.4.1 در 15.4، و اهداف 15.5، 15.6، 15.7، 15.8، 15.9، 15.a و 15.c منعکس کننده وضعیت فعلی و کار در “حفاظت از تنوع زیستی و روش های مختلف” است. . منعکس کننده پیشرفت مدیریت پایدار جنگل؛ هدف 15.3 بر تخریب زمین تمرکز دارد و مفهوم “توقف و معکوس کردن تخریب زمین” را منعکس می کند. شاخص 15.1.2 در هدف 15.1، 15.4.1 در 15.4، و اهداف 15.5، 15.6، 15.7، 15.8، 15.9، 15.a و 15.c منعکس کننده وضعیت فعلی و کار در “حفاظت از تنوع زیستی و روش های مختلف” است. .

در مقایسه با چارچوب شاخص SDGs سازمان ملل، اگرچه سیستم نشانگر SDG 15 ساخته شده در این مقاله تقریباً نیمی از شاخص‌های اصلی را حذف کرد، اما شاخص‌های اصلی و اولیه را حفظ و بهبود بخشید. این سیستم همچنین در نظر گرفت که چارچوب‌های شاخص پیچیده و گران‌قیمت، نیروی انسانی و منابع مادی بیش از حد را مصرف می‌کنند [ 31 ]، و این شاخص‌ها همچنان می‌توانند موضوع و سه مفهوم SDG 15 را به طور کامل منعکس کنند.

5.2. تجسم تنوع فضایی با استفاده از اطلاعات مکانی

بیشتر شاخص‌های SDG منجر به اعداد یا شاخص‌هایی می‌شوند که نمی‌توانند برای تجسم تنوع در مناطق استفاده شوند. برای نشان دادن جزئیات محلی توزیع مکانی شاخص‌ها و درک تغییرپذیری فضایی توزیع منابع، نتایج کمی SDG 15 را با استفاده از داده‌های مکانی تجسم کردیم. به طور خاص، ما یک سیستم روش‌شناسی مبتنی بر سنجش از دور برای شناسایی KBAها در شاخص‌های 15.1.2 و 15.4.1 ساختیم. سنجش از دور چشم انداز مکمل مهمی را فراهم می کند و جزئیاتی را آشکار می کند که اغلب در آمارهای رسمی و ارزیابی های سیاست نادیده گرفته می شوند. 32 ]]. روش مبتنی بر سنجش از دور می تواند به طور مداوم و منظم تغییرات فضایی در تنوع زیستی را پایش کند. برای شاخص 15.3.1d، توزیع مکانی و عملکرد محصولات غلات را با ترکیب آمار با اطلاعات مکانی نشان دادیم. در این مقاله، یک روش تجسم ساده مبتنی بر داده‌های نوع پوشش زمین که با ویژگی‌های داده‌های آماری روی هم قرار گرفته‌اند، اتخاذ شد. فضایی سازی تولید دانه (فضایی سازی داده های آماری) هنوز یک مشکل پیچیده است که ارزش مطالعه دارد.

علاوه بر این، منبع و جمع آوری داده ها در سیستم شاخص SDGs سازمان ملل متحد همیشه پایه مهمی بوده است، اما نادیده گرفتن آن آسان بوده است. این مقاله تا حدی این مشکل را کاهش می دهد. محاسبه شاخص های SDG به داده های عظیم نیاز دارد. در سند فراداده چارچوب شاخص SDGs سازمان ملل متحد، برخی از منابع داده برای استفاده از شاخص‌ها توصیه شده است، اما این داده‌ها در کانال‌های مختلف در همه سطوح مانند سازمان‌های ملی آمار، سازمان‌های جمع‌آوری داده یا ابرهای اینترنتی وجود دارد. 14]. استانداردها و فرمت های داده متفاوت است و جمع آوری و پردازش یکنواخت آنها دشوار است. بسیاری از این داده ها به دلیل کالیبرها و مقیاس های آماری قابل استفاده مستقیم نیستند. در این مقاله، از داده‌های مکانی با قابلیت اطمینان بالا و دسترسی آسان، مانند تصاویر سنجش از دور و داده‌های هواشناسی، برای تعیین کمیت شاخص‌های محلی‌سازی استفاده شده است، بنابراین از تحقیقات پیچیده و جمع‌آوری داده‌های آماری جلوگیری می‌شود. مجموعه داده های سنجش از دور دارای قالب یکنواخت و به راحتی به دست می آمدند و می توانستند منبع قابل اعتمادی برای فراداده های شاخص SDGs باشند.

5.3. پیشرفت به سمت اهداف توسعه پایدار در شهرستان Deqing

در واقع، ما باید امکان سنجی اندازه گیری SGIF را با در نظر گرفتن سطوح مختلف جغرافیایی و تکنولوژیکی بین مناطق در نظر بگیریم [ 22 ]. SGIF باید برای مناطق کاربردی خاص “ترجمه” شود [ 28 ]. تحقیقات موجود در مورد شاخص های SDG بر سطوح جهانی، ملی و شهری تمرکز دارد [ 33 ، 34 ، 35 ]. طبق دانش ما، مطالعات یا گزارش‌های بسیار کمی برای تعیین کمیت ارزیابی واحدهای اداری مردمی (مقیاس شهرستان) با یک SDG کاملاً محلی وجود دارد.

ما پیشرفت شهرستان Deqing را با استفاده از یک سیستم شاخص SDG 15 محلی ارزیابی کردیم، که نه تنها توسعه پایدار اکوسیستم‌های زمینی را در شهرستان Deqing روشن می‌کند، بلکه نمونه‌ای برای ارزیابی‌های مشابه در مقیاس شهرستانی در آینده ارائه می‌دهد. نتایج ارزیابی مناطق موردی نشان داد که نتایج «مدیریت پایدار جنگل» و «حفاظت از تنوع زیستی» با درجات ارزیابی «سبز» امیدوارکننده است. در نتایج شاخص‌های «توقف و معکوس تخریب اراضی»، «بازده محصول در واحد سطح» «سبز» بود، اما «تغییر انواع پوشش زمین» و «بهره‌وری خالص اولیه» روند توسعه منفی را نشان دادند. فعالیت های انسانی و شهرنشینی پوشش زمین و بهره برداری از زمین را تغییر داده و منابع موجود را تحت فشار قرار داده است [ 36]. شهرنشینی سریع منجر به بهره برداری بیشتر از زمین و از هم پاشیدگی ویژگی های طبیعی و مصنوعی [ 37 ]، با درجات مختلف تغییر شکل بین سطوح طبیعی و مصنوعی شده است. توسعه نقاط دیدنی و احداث جاده در روستاهای شهرستان دقینگ منجر به تغییرات شدید فزاینده ای در پوشش زمین خواهد شد. ما توصیه می کنیم که برنامه ریزی منطقی تری در روند شهرنشینی در Deqing انجام شود. در نواحی مرکزی و شرقی، زمین های بایر باید به طور کامل مورد استفاده قرار گیرند. در مناطق کوهستانی غربی باید حفاظت در اولویت قرار گیرد و توسعه محدود شود. در عین حال باید به مدیریت جنگل های پراکنده در مناطق شرقی که حتی قابل نشاء هستند نیز توجه شود.

5.4. تأثیر روش محاسبه بر نتایج

بر اساس داده‌های تصویر سنجش از دور از Landsat، این مقاله از مدل جنگل تصادفی برای طبقه‌بندی انواع پوشش زمین و جنگل‌های شهرستان Deqing استفاده کرد. دقت کلی طبقه بندی بالای 80 درصد و ضریب کاپا به جز سال های 2012 و 2017 بالاتر از 0.8 بوده و مقادیر دقت در سال های 2012 و 2017 نیز نزدیک به 0.8 بوده است. از آنجایی که تکه‌های زمین زیر کشت و زمین‌های مهدکودک نسبتاً تکه‌تکه و کوچک بودند، پدیده‌های «پیکسل‌های مختلط» وجود داشت و دقت کلی به دلیل محدودیت در کیفیت و وضوح تصویر کمتر از ۹۰ درصد بود. با همپوشانی نتایج طبقه بندی در سال 2015 با داده های برداری بررسی منابع (پوشش سطحی) در سال 2015 ارائه شده توسط مرکز ژئوماتیک شهرستان دکینگ، نشان داده شد که دو مجموعه داده به طور کلی مطابقت دارند و توزیع فضایی سازگار است. نتایج طبقه‌بندی جنگل‌ها در این مقاله توسط اداره جنگل‌داری شهرستان دکینگ تأیید شد. نتایج طبقه بندی نیازهای ارزیابی کمی شاخص ها را برآورده کرد. برای شناسایی مکان‌های مهم برای تنوع زیستی، ما یک BI مبتنی بر داده‌های سنجش از دور با مراجعه به ادبیات مربوطه ساختیم.24 ، 38 ، 39 ، 40 ]. توزیع سایت های مهم برای تنوع زیستی در شهرستان Deqing مشابه جنگل ها بود. BI مستقیماً تعداد گونه ها را نشان نمی دهد. از پنج شاخص فرعی BI، تمایل به نشان دادن تنوع پوشش گیاهی و محیط دارد و به طور غیرمستقیم توزیع تنوع زیستی را از طریق رابطه اکولوژیکی بین هر زیرشاخص و مفاهیم تنوع زیستی منعکس می کند. علاوه بر این، مدل InVEST [ 17 ، 41 ] و مدل CASA [ 16 ، 42 ]] برای محاسبه ذخیره کربن استفاده شد و NPP به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفت و مدل های معتبری برای تحقیقات موجود بود. روش محاسبه برای شاخص هایی که در این مقاله اتخاذ شد لزوماً بهترین روش برای هر پارامتر خاص نبود. در مرحله کنونی تحقیق، ما مدل‌ها و روش‌های رایج مورد استفاده را انتخاب کرده‌ایم، با تمرکز بر ارتباط، دقت، نشانه‌گذاری و به‌موقع بودن روش‌های شاخص در مقیاس کوچک یا با فرکانس بالا [ 43 ].

سیستم نشانگر محلی سازی اصلاح شده در این مقاله عمدتاً از داده های مکانی مانند تصاویر سنجش از راه دور استفاده می کند که در حال حاضر فاقد داده های واقعی و تأیید میدانی هستند. اگرچه داده‌های جغرافیایی به آسانی به دست می‌آیند و استفاده می‌شوند، اما اگر شرایط اجازه می‌دهد، همچنان باید با داده‌های اندازه‌گیری یا بررسی شده، به‌ویژه برای داده‌های موجودی جنگل‌ها و گونه‌ها ترکیب شوند. برای واقعی تر و دقیق تر کردن نتایج پایش سنجش از دور، داده های اندازه گیری شده باید به عنوان اعتبارسنجی و مکمل استفاده شوند.

6. نتیجه گیری

با توجه به محدودیت‌های چارچوب شاخص SDGs، این مقاله اصلاحات بومی‌سازی و کاربرد SDG 15 را در ارزیابی کمی در سطح شهرستان تحلیل و بررسی کرد.

(1): در این مقاله، مفاهیم SDG 15 به سه گروه تقسیم شدند: مدیریت پایدار جنگل (شامل شاخص‌های 15.1.1، 15.2.1، 15.4.2 و 15.b.1)، توقف و معکوس تخریب زمین (شاخص 15.3.1). ) و حفاظت از تنوع زیستی (شامل شاخص های 15.1.2، 15.4.1، 15.5.1، 15.6.1، 15.7.1، 15.8.1، 15.9.1، 15.a.1 و 15.c.1). ما از چهار روش اصلاحی (شاخص‌های تصویب شده، توسعه‌یافته، اصلاح‌شده و غیرقابل اجرا) برای تشکیل مجموعه‌ای از سیستم‌های شاخص SDG 15 بومی‌سازی شده استفاده کرده‌ایم که به طور کامل از اطلاعات مکانی استفاده کرده و توانسته جزئیات داخلی و تفاوت‌های مکانی شاخص‌ها را در شهرستان نشان دهد. مناطق مقیاس
(2): ما شاخص های محلی SDG 15 را در Deqing اعمال کردیم. در میان نتایج ارزیابی کمی Deqing، بسیاری از شاخص ها به عنوان “سبز” طبقه بندی شدند (در سه ماهه اول چین یا جهان). نتایج نشان‌دهنده توزیع مکانی و زمانی و تغییرات منابع مختلف بوم‌شناختی در Deqing بود و نشان‌دهنده تلاش‌های انجام شده توسط Deqing در عمل SDG 15 بود که مرجع دقیقی برای برنامه‌ریزی و توسعه آینده منابع طبیعی اکولوژیکی زمین ارائه کرد.

شاخص های محلی را می توان با مناطق مورد مطالعه و مناطق مشابه در سطح شهرستان تطبیق داد. در فرآیند کاربرد، باید به کسب و استفاده از داده های مکانی و تجسم نتایج کمی توجه شود. فرآیند تحقیق این مقاله ایده هایی برای تجزیه و تحلیل و فرآیند فنی برای اصلاح و بکارگیری سایر اهداف در SDGs ارائه کرد. در دگرگونی اهداف دیگر باید به تحلیل گروهی دلالت اهداف و قابلیت کاربرد مقیاس شاخص توجه شود. لازم به ذکر است که SGIF هنوز به طور کامل نهایی نشده است و هنوز محدودیت های زیادی وجود دارد که باید در عمل بهبود یابد.

منابع

سازمان ملل. تغییر جهان ما: دستور کار 2030 برای توسعه پایدار ؛ سازمان ملل: نیویورک، نیویورک، ایالات متحده آمریکا، 2015. [ Google Scholar ]
موریس، جی. اندازه گیری پیشرفت به سمت اهداف توسعه پایدار – یک علم حیاتی جدید. Lancet 2016 ، 388 ، 1455-1458. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
گروه بین سازمانی و متخصص در شاخص های SDG (IAEG-SDGs). چارچوب شاخص جهانی برای اهداف توسعه پایدار و اهداف دستور کار 2030 برای توسعه پایدار. در دسترس آنلاین: https://unstats.un.org/sdgs/indicators/ (در 24 ژوئن 2019 قابل دسترسی است).
گروه بین سازمانی و متخصص در شاخص های SDG (IAEG-SDGs). فهرست رسمی شاخص های هدف توسعه پایدار جهانی. در دسترس آنلاین: https://unstats.un.org/sdgs/metadata/ (دسترسی در 24 ژوئن 2019).
لو بلان، دی. سرانجام به سوی یکپارچگی؟ اهداف توسعه پایدار به عنوان شبکه ای از اهداف حفظ کنید. توسعه دهنده 2015 ، 23 ، 176-187. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
سبستین، وی. بولا، م. ردی، ا. Abonyi, J. تحلیل مبتنی بر مدل شبکه از اهداف، اهداف و شاخص های توسعه پایدار برای ارزیابی استراتژیک محیطی. جی. محیط زیست. مدیریت 2019 ، 238 ، 126-135. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ]
ریرز، بی. استافورد اسمیت، ام. ارب، خ. اسکولز، RJ; Selomane, O. Essential Variables به تمرکز بر نظارت بر اهداف توسعه پایدار کمک می کند. Curr. نظر. محیط زیست حفظ کنید. 2017 ، 26-27 ، 97-105. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
آلن، سی. نجداوی، ر. البابا، ج. حامتی، ک. مترنیخت، جی. ویدمن، تی. ارزیابی های مبتنی بر شاخص پیشرفت به سمت اهداف توسعه پایدار (SDGs): مطالعه موردی از منطقه عرب. حفظ کنید. علمی 2017 ، 12 ، 975-989. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
چن، جی. پنگ، اس. ژائو، ایکس. Ge، Y. لی، زی. اندازه گیری پیشرفت منطقه ای به سمت اهداف توسعه پایدار با ترکیب اطلاعات جغرافیایی و آماری. Acta Geod. کارتوگر. گناه 2019 ، 48 ، 473-479. [ Google Scholar ]
چن، جی. رن، اچ. گنگ، دبلیو. پنگ، اس. Ye, F. اندازه گیری کمی و پایش اهداف توسعه پایدار (SDGs) با اطلاعات مکانی. Geomat. جهان 2018 ، 25 ، 1-7. [ Google Scholar ]
استافورد اسمیت، ام. گریگز، دی. گافنی، او. UIIah، F. ریرز، بی. کانی، ن. استیگسون، بی. شریواستاوا، پ. لیچ، ام. O’Connell، DA ادغام: کلید اجرای اهداف توسعه پایدار. حفظ کنید. علمی 2017 ، 12 ، 911-919. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
جما، بی. پیتر، تی. Marie, KH آیا می‌توانیم طراحی شاخص را برای اهداف پیچیده توسعه پایدار بهبود بخشیم؟ مقایسه رویکرد ارزشی و متعارف. پایداری 2016 ، 8 ، 861. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
سازمان ملل. گزارش اهداف توسعه پایدار 2017. در دسترس آنلاین: https://unstats.un.org/sdgs/files/report/2017/ (در 24 ژوئن 2019 قابل دسترسی است).
سازمان ملل. گزارش اهداف توسعه پایدار 2018. در دسترس آنلاین: https://unstats.un.org/sdgs/files/report/2018/ (در 24 ژوئن 2019 قابل دسترسی است).
مارتن، اچ. مانس، ن. کیت، R. فراتر از کابین خلبان: چهار بینش برای تقویت پتانسیل تحول آفرین اهداف توسعه پایدار. پایداری 2015 ، 7 ، 1651-1660. [ Google Scholar ]
پاتر، CS; Randerson، JT; فیلد، CB; Matson، PA; Vitousek، PM; مونی، HA; Klooster، S. تولید اکوسیستم زمینی: یک مدل فرآیند مبتنی بر داده های ماهواره ای و سطحی جهانی. گلوب. بیوژئوشیمی. Cycles 1993 , 7 , 811-841. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
شارپ، آر. Tallis، HT; ریکتز، تی. Guerry، AD; چوب، SA; چاپلین-کرامر، آر. نلسون، ای. عنانای، دی. ولنی، اس. اولورو، ن. و همکاران راهنمای کاربر InVEST 2.2.4. در پروژه سرمایه طبیعی ; استانفورد: پالو آلتو، کالیفرنیا، ایالات متحده آمریکا، 2011. [ Google Scholar ]
IPCC 2006 دستورالعمل IPCC برای موجودی ملی گازهای گلخانه ای. جلد 4: کشاورزی، جنگلداری و سایر کاربری های زمین (AFOLU) ; موسسه راهبردهای جهانی محیط زیست برای IPCC: هایاما، ژاپن، 2006. [ Google Scholar ]
لیو، اس. هو، ن. ژانگ، جی. Lv، Z. تغییر فضایی و زمانی ذخیره‌سازی کربن در فلات لس شمال شانشی، بر اساس مدل InVEST. علمی سرد خشک Reg. 2018 ، 10 ، 240-250. [ Google Scholar ]
او، تی. Sun، Y. نظارت پویا از ذخایر کربن جنگل بر اساس مدل InVEST. J. Zhejiang AF Univ. 2016 ، 33 ، 377-383. [ Google Scholar ]
پایگاه داده جهانی مناطق کلیدی تنوع زیستی. در دسترس آنلاین: https://www.keybiodiversityareas.org/what-are-kbas (در 24 ژوئن 2019 قابل دسترسی است).
اریکا، اچ. روبرتو، سی. برونو، سی. ریچارد، جی.-پی. لمان، ا. جولیانی، جی. از یک شاخص پوشش گیاهی تا یک شاخص هدف توسعه پایدار: نظارت بر روند جنگل با استفاده از سه دهه مشاهدات زمین در سراسر سوئیس. ISPRS Int. J. Geo-Inf. 2018 ، 7 ، 455. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
Xia, M. پیشرفت در تنوع ژنتیکی. چانه. جی. اکول. 1999 ، 3 ، 59-65. [ Google Scholar ]
استاندارد برای ارزیابی تنوع زیستی منطقه ای (HJ 623-2011) . وزارت حفاظت از محیط زیست (وزارت محیط زیست و محیط زیست) جمهوری خلق چین: پکن، چین، 2011.
دیسانایکه، دی. موریموتو، تی. Ranagalage، M. مورایما، ی. تغییرات کاربری/پوشش زمین و تأثیر آنها بر جزایر حرارتی شهری سطحی: مطالعه موردی شهر کندی، سریلانکا. آب و هوا 2019 ، 7 ، 99. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
گزارش SDG Index and Dashboards 2018. در دسترس آنلاین: https://www.sdgindex.org/reports/2018/ (در 24 ژوئن 2019 قابل دسترسی است).
هاک، تی. یانوشکووا، اس. مولدان، ب. اهداف توسعه پایدار: نیاز به شاخص های مرتبط. Ecol. اندیک. 2015 ، 60 ، 565-573. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
فلوریان، ک. Kerstin، K. چگونه SDG 11 را زمینه سازی کنیم؟ نگاهی به شاخص‌های توسعه شهری پایدار در آلمان. ISPRS Int. J. Geo-Inf. 2018 ، 7 ، 464. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
UNECE. اندازه گیری توسعه پایدار ; تهیه شده با همکاری سازمان همکاری اقتصادی و توسعه و دفتر آمار جوامع اروپایی (Eurostat)، UNECE: نیویورک، نیویورک، ایالات متحده آمریکا. ژنو، سوئیس، 2009. [ Google Scholar ]
سالویا، آل. لیل فیلهو، دبلیو. برندلی، LL; Griebeler، JS ارزیابی روندهای تحقیقاتی مرتبط با اهداف توسعه پایدار: مسائل محلی و جهانی. جی. پاک. تولید 2019 ، 208 ، 841-849. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
Workman, J. SDG6: چه کسی امتیاز را حفظ می کند؟ منبع IWA در دسترس آنلاین: https://www.thesourcemagazine.org/sdg6-keeping-score/ (در 24 ژوئن 2019 قابل دسترسی است).
گیزن، م. بالیکچی، س. Arundel, R. استفاده از سنجش از دور برای تجزیه و تحلیل تغییر کاربری خالص زمین از سیاست های متضاد پایداری: مورد آمستردام. ISPRS Int. J. Geo-Inf. 2018 ، 7 ، 381. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
یانوسکوا، اس. هاک، تی. مولدان، ب. ارزیابی های SDGs جهانی: شاخص های کمک کننده یا گیج کننده. پایداری 2018 ، 10 ، 1540. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
فلوکیگر، ی. ست، ن. اهداف توسعه پایدار: شاخص های SDG نیاز به جمع سپاری دارند. Nature 2016 , 531 , 448. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ]
سیمون، دی. آرفویدسون، اچ. آناند، جی. بازاز، ع. فنا، جی. فاستر، ک. جین، جی. هانسون، اس. ایوانز، ال.ام. مودلی، ن. و همکاران توسعه و آزمایش اهداف و شاخص‌های هدف توسعه پایدار شهری – مطالعه پنج شهر. محیط زیست شهری. 2016 ، 28 ، 49-63. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
اکبر، ت. حسن، ق. اسحاق، س. بتول، م. بات، HJ; جبار، ح. توزیع فضایی و مدل سازی تغییرات زمین شهری موجود و آینده و تأثیر آن بر شهرنشینی و اقتصاد. Remote Sens. 2019 , 11 , 105. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
مکتاو، د. اربک، اف. یورگنس، سی. سنجش از دور مناطق شهری. بین المللی J. Remote Sen. 2005 , 26 , 655-659. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
وی، ی. وو، بی. ژانگ، ایکس. Du, X. پیشرفت در تحقیقات سنجش از دور برای پایش تنوع زیستی. Adv. علوم زمین 2008 ، 23 ، 924-931. [ Google Scholar ]
یانگ، اچ. لی، ی. هونگ، ی. زو، اچ. پایش و ارزیابی تنوع زیستی با استفاده از فناوری سنجش از دور در مقیاس شهرستان. فناوری سنسور از راه دور. Appl. 2015 ، 30 ، 1138-1145. [ Google Scholar ]
زی، ی. گونگ، جی. چی، اس. هو، بی. وانگ، ک. ارزیابی و تنوع فضایی تنوع زیستی در حوضه رودخانه بایلونگ استان گانسو. Acta Ecol. گناه 2017 ، 37 ، 6448-6456. [ Google Scholar ]
Huang, C. ارزیابی خدمات اکوسیستمی بر اساس مدل InVEST: مطالعات موردی در شهرستان باوکسینگ، سیچوان و ناحیه منتوگو. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه جنگلداری پکن، پکن، چین، 2014. [ Google Scholar ]
Shen, B. شبیه سازی و تجزیه و تحلیل NPP بر اساس مدل CASA در Hulunber Grassland. چانه. آکادمی کشاورزی علمی 2019 ، 5 ، 1-14. [ Google Scholar ]
لی، اچ. سیستم شاخص های پویا و روش جایگزین برای ارزیابی تنوع زیستی. پایان نامه کارشناسی ارشد، آکادمی جنگلداری چین، پکن، چین، 2011. [ Google Scholar ]
IAEG-SDGs. طبقه بندی ردیف برای شاخص های جهانی SDG. در دسترس آنلاین: https://unstats.un.org/sdgs/iaeg-sdgs/tier-classification/ (دسترسی در 24 ژوئن 2019).

شکل 1. موقعیت جغرافیایی Deqing: ( الف ) موقعیت شهرستان Deqing در چین. ( ب ) موقعیت شهرستان Deqing در استان ژجیانگ. ج ) جغرافیای شهرستان دکینگ.