اولويت بندي، در اجراي پروژه هاي منابع طبيعي امر بسيار مهم و ضروري مي باشد و به تصميم گيران اجازه خواهد داد تا مناسب ترين استراتژي هاي مديريتي و پايدار را در درازمدت اجرا نمايند. وضعيت کنوني فرسايش با يک شاخص نسبي نمي تواند بطور دقيق اولويت نواحي جهت کنترل فرسايش خاک را شناسايي نمايد. هدف از اين تحقيق شناسايي اولويت هاي حفاظت با استفاده از يک روش ارزيابي چندمعياره در حوضه آبخيز وازرود مازندران مي باشد. روند تغييرات خطر فرسايش نشان دهنده مناطقي است که خطر فرسايش در آن ها در حال ازدياد بوده و همچنين به عنوان يکي از معيارهاي شناسايي اولويت ها مي باشد. پهنه بندي خطر فرسايش در قالب معادله تلفات خاک اصلاح شده جهاني (RUSLE) در سال هاي 2000 و 2010 انجام گرفت و به شش ناحيه خطر خيلي کم، کم، متوسط، شديد، خيلي شديد و فوق العاده شديد تقسيم گرديد. روند تغييرات فرسايش خاک با مقايسه نتايج خطر فرسايش بين 2000 و 2010 و ارزيابي هاي چند معياره محقق گرديد. دو سطح با بالاترين اولويت، مناطق با درجه فرسايش شديد و يا افزايش قابل توجه در فرسايش که در اين 10 سال اخير به وقوع پيوسته را شامل مي شود (1588.32 هکتار و 11.31% از کل منطقه مورد مطالعه) و به عنوان مناطق کنترل فرسايش خاک و اختصاص استراتژي هاي مديريتي مناسب در آن پيشنهاد مي گردد. دو سطح مياني مناطق با وضعيت فرسايشي پايدار در طول زمان يا تغييرات جزيي را شامل مي شوند و به اقدامات کنترلي کمتري نيازمندند.
برای دانلود این مقاله به لینک زیر مراجعه کنید.
https://www.sid.ir/fa/journal/ViewPaper.aspx?ID=191054
آموزش کاربردی GIS وRS
همراه با فیلم و کتاب
همراه با پروژه های کاربردی
مدرس:
دکتر سعید جوی زاده
تلفن ثبت نام:
09382252774
آدرس وب سایت:
بدون دیدگاه