رشد بي سابقه ي شهرها، سبب بالاتر رفتن ميزان مصرف گاز و در نتيجه، افزايش تراکم شبکه ي خط لوله ي گاز شده است. با گسترش و متراکم تر شدن شبکه ي خط لوله، حوادث ناشي از نشت گاز نيز افزايش مي يابد. بنابراين خطوط لوله عامل خطري براي محيط و جامعه ي پيرامون خود مي باشند. براي برآورد ريسک خطوط لوله ي گاز معمولا از روش سامانه شاخص گذاري استفاده مي شود. اين روش به برآورد ريسک با استفاده از دو شاخص مخاطرات کل و شاخص اثرات نشتي مي پردازد. هريک از شاخص ها متشکل از چندين زيرشاخص است که نشان دهنده ي عوامل عمده ي بروز خرابي در شبکه ي خط لوله ي گاز مي باشند. در اين تحقيق، براي افزايش دقت مطالعات، سامانه شاخص گذاري با توانايي هاي سامانه اطلاعات جغرافيايي(GIS) يکپارچه شده است. با به کارگيري تحليل هاي مکاني موقعيت، وضعيت و نحوه ي تغييرات مکاني هر فاکتور را در مجاورت خط لوله بررسي شد. همچنين از سامانه اطلاعات جغرافيايي، به عنوان يک موتور محاسباتي براي توليد امتياز براي هر شاخص استفاده شده است. مدل توسعه داده شده بر روي 40 کيلومتر از خط لوله ي پنجم سراسري گاز ترش، 7 کيلومتر از خط لوله ششم سراسري گاز شيرين و 11 کيلومتر از خط لوله گاز شهري پياده سازي شد. نتايج نشان مي دهد که بالاترين بازه ي امتياز ريسک نسبي در فاصله ي 357-178 و مربوط به خط لوله ي شماره ي 1 مي باشد که به دليل کسب امتياز مناسب از ديدگاه مخاطرات کلي احتمالي و پايين بودن خطرات اثرات نشت گاز در اين خط مي باشد. پايين ترين امتياز ريسک نسبي مربوط به خط لوله ي شماره 3 و در بازه ي 11-3 مي باشد. قطر بالاي اين خط و فشار زياد گاز درون خط لوله سبب افزايش مخاطرات نشت گاز سمي در محيط مجاور خط لوله شده اند که در اين خصوص لازم است اقدامات کنترلي و پيشگيري مناسب در جهت کاهش ريسک صورت گيرد. پياده سازي اين تحقيق در محيط GIS، سبب افزايش دقت فرآيند برآورد ريسک شده است.
برای دانلود این مقاله به لینک زیر مراجعه کنید.
https://www.sid.ir/fa/journal/ViewPaper.aspx?ID=484766
آموزش کاربردی GIS وRS
همراه با فیلم و کتاب
همراه با پروژه های کاربردی
مدرس:
دکتر سعید جوی زاده
تلفن ثبت نام:
09382252774
آدرس وب سایت:
بدون دیدگاه