دلتاها و تالاب‌ها که شامل گیاهان و جانوران بسیاری هستند، دارای محیط‌های اکولوژیکی و بیولوژیکی ساحلی غنی هستند و تالاب‌هایی هستند که برای انسان‌ها اهمیت حیاتی دارند. در این مطالعه، مشکلات فعلی در تمام سایت‌های ساحلی رامسر در ترکیه خلاصه می‌شود و تغییرات در سطح آب با استفاده از تصاویر ماهواره‌ای Landsat و Sentinel 1/2 بر روی پلت فرم محاسبات ابری Google Earth Engine (GEE) بررسی می‌شود. تصاویر Landsat TM و OLI در تجزیه و تحلیل بلند مدت استفاده شدند و سری های زمانی با گرفتن میانگین های سالانه و جولای تا سپتامبر بین سال های 1985 و 2020 ایجاد شدند. در تحلیل کوتاه مدت، میانگین ماهانه با استفاده از تصاویر Sentinel 2 بین سال های 2016 و 2016 تعیین شد. 2020. از تصاویر رادار دیافراگم مصنوعی Sentinel-1 (SAR) در ماه‌هایی استفاده شد که داده‌های نوری برای استفاده در تحلیل ماهانه مناسب نبودند. شاخص تفاوت نرمال شده آب (NDWI) برای استخراج سطح آب از تصاویر نوری استفاده شد. پس از آن، یک فرآیند آستانه‌گذاری برای تصاویر نوری و راداری برای تعیین تغییرات استفاده شد. تغییرات به همراه داده های هواشناسی و اطلاعات به دست آمده از برنامه های مدیریتی و مطالعات مرتبط در ادبیات مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. تغییرات سطح آب تمامی سایت های ساحلی رامسر در ترکیه از سال 1985 تا 2020 با نرخ های متفاوتی تعیین شد. در دلتاهای گوکسو و کیزیلیرماک که دارای تالاب های داخلی نیز هستند، روند کاهشی وجود داشت. نرخ های کاهشی از سال 1985 تا 2020 به ترتیب 24.52-٪ و 2.86-٪ برای سطوح آب متوسط ​​سالانه برای دلتاهای Goksu و Kızılırmak و 21.64-٪ و 6.34-٪ برای میانگین فصل خشک بود. با این حال، تالاب آکیتان، که دارای تالاب های داخلی نیز می باشد، روند افزایشی را نشان داد. با مشاهده میانگین سالانه سطح از سال 1985 تا 2020، افزایش 438 هکتاری معادل 7.65 درصد مشاهده شد. هر ساله روند افزایشی در دلتای گدیز و تالاب های یومورتالیک وجود داشت که تالاب های داخلی ندارند. نرخ های افزایشی از سال 1985 تا 2020 برای میانگین سطح سالانه 46.01% و 17.31% برای دلتای گدیز و تالاب Yumurtalık به ترتیب و برای میانگین فصل خشک به ترتیب 38.34% و 21.04% بوده است. نتایج به‌دست‌آمده اهمیت استفاده از روش‌های سنجش از دور را در تدوین استراتژی‌های مدیریت پایدار تالاب‌ها نشان می‌دهد. در دلتای گدیز و تالاب های یومورتالیک که تالاب های داخلی ندارند، روند افزایشی وجود داشت. نرخ های افزایشی از سال 1985 تا 2020 برای میانگین سطح سالانه 46.01% و 17.31% برای دلتای گدیز و تالاب Yumurtalık به ترتیب و برای میانگین فصل خشک به ترتیب 38.34% و 21.04% بوده است. نتایج به‌دست‌آمده اهمیت استفاده از روش‌های سنجش از دور را در تدوین استراتژی‌های مدیریت پایدار تالاب‌ها نشان می‌دهد. در دلتای گدیز و تالاب های یومورتالیک که تالاب های داخلی ندارند، روند افزایشی وجود داشت. نرخ های افزایشی از سال 1985 تا 2020 برای میانگین سطح سالانه 46.01% و 17.31% برای دلتای گدیز و تالاب Yumurtalık به ترتیب و برای میانگین فصل خشک به ترتیب 38.34% و 21.04% بوده است. نتایج به‌دست‌آمده اهمیت استفاده از روش‌های سنجش از دور را در تدوین استراتژی‌های مدیریت پایدار تالاب‌ها نشان می‌دهد.

کلید واژه ها:

سایت های رامسر ; تالاب ها ; GEE ; NDWI ; دلتای گوکسو ؛ دلتای Kızılırmak ; تالاب آکیتان ; دلتا گدیز ; تالاب های یومورتالیک ; بوقلمون

1. مقدمه

تالاب ها دارایی هایی هستند که با توجه به عملکردها و ارزش های اکولوژیکی و همچنین ارزش اقتصادی آنها باید از نظر تعادل حفاظت و بهره برداری به خوبی تعریف و مدیریت شوند. در سطح جهانی، تالاب ها تقریباً 12.8 میلیون کیلومتر مربع ( 8.5٪) از مساحت زمین را پوشش می دهند. با این حال، بیش از نیمی از تالاب های جهان در قرن گذشته تخریب یا تخریب شده اند و به طور غیرقابل برگشتی عملکرد اقتصادی و اکولوژیکی خود را از دست داده اند .]. دلایل اصلی فرسودگی و از بین رفتن تالاب ها عبارتند از: ایجاد زمین به دلیل افزایش نیاز به زمین کشاورزی به موازات افزایش جمعیت. تامین آب مورد نیاز تالاب ها؛ استفاده بیش از حد از آب های زیرزمینی؛ سدهای ساخته شده بر روی رودخانه هایی که تالاب ها را تغذیه می کنند. سرریز؛ انتقال آب به نقاط مختلف از طریق کانال ها؛ آلودگی هوا و آب و غیره. کنوانسیون رامسر اولین موافقتنامه مدرن بین دولتی است که برای افزایش آگاهی در مورد استفاده و حفاظت از منابع طبیعی به ویژه تالاب ها ایجاد شده است. طرف‌های کنوانسیون (171 کشور) تالاب‌ها را به‌عنوان ضروری بین‌المللی معرفی می‌کنند و متعهد به حفظ ویژگی اکولوژیکی بیش از 2300 تالاب با اهمیت بین‌المللی هستند که نزدیک به 250 میلیون هکتار را پوشش می‌دهند که شامل 13 تا 18 درصد تالاب‌های جهانی است.2 ]. ترکیه در سال 1994 عضو کنوانسیون رامسر شد و 14 تالاب (9 تالاب داخلی و 5 تالاب ساحلی/دریایی) که معیارهای رامسر را ارائه می‌کردند، به عنوان سایت رامسر شناخته شدند. هر سایت رامسر حداقل یکی از 9 معیار [ 3 ] مربوط به انواع تالاب ها، جوامع بوم شناختی، پرندگان آبزی، ماهی ها و دیگر گونه ها را دارد که نشان دهنده اهمیت بین المللی است. در مطالعه قبلی [ 4]، تمامی سایت‌های داخلی رامسر در ترکیه از سال 1985 تا 2020 مورد بررسی قرار گرفتند و تغییرات در سطح آب در پلت‌فرم محاسبات ابری Google Earth Engine (GEE) با استفاده از تصاویر ماهواره‌ای Landsat و شاخص تفاوت عادی آب (NDWI) مورد ارزیابی قرار گرفت. داده های به دست آمده از نزدیک ترین ایستگاه های هواشناسی به هر سایت رامسر مورد ارزیابی قرار گرفت و علاوه بر اثرات هواشناسی، سایر عواملی که ممکن است باعث تغییرات در این مناطق شده باشند نیز مورد بررسی قرار گرفت. سایت‌های ساحلی/دریایی رامسر، که برای آن‌ها تحلیل‌های تغییرات زمانی در این مطالعه انجام شد، شامل دلتای گوکسو و تالاب‌های آکیتان و یومورتالیک، که در سواحل مدیترانه، دلتای گدیز، واقع در سواحل دریای اژه، و دلتای Kızılırmak، واقع در سواحل دریای سیاه ترکیه ( شکل 1). سایت های ساحلی رامسر با شماره سایت، مناطق حفاظت شده، انواع تالاب ها، مختصات، تاریخ تعیین و معیارهایی که دارند در جدول 1 آمده است.
دلتاها و تالاب‌ها اکوسیستم‌هایی هستند که کیفیت آب را محافظت و بهبود می‌دهند، اکسیژن تولید می‌کنند، فرسایش را کنترل می‌کنند، مواد آلی را در آب حل می‌کنند، از سواحل در برابر طوفان محافظت می‌کنند، از مخلوط شدن آب شور با آب‌های زیرزمینی جلوگیری می‌کنند، منطقه میکرو اقلیم اطراف را محدود می‌کنند و زباله‌های سمی را تصفیه می‌کنند. علاوه بر این، غنای طبیعی و فرهنگی و همچنین منبعی برای امرار معاش برای مردمی که در منطقه زندگی می کنند فراهم می کنند و اغلب برای فعالیت های تفریحی مورد استفاده قرار می گیرند. دلتاها به عنوان مناطق حاصلخیز کشاورزی برجسته هستند، در حالی که تالاب ها زیستگاه هایی برای چندین کاربرد حیاتی، فرهنگی و اقتصادی هستند، از آب آشامیدنی گرفته تا ماهیگیری، و فعالیت های تفریحی مانند شنا، موج سواری و اسکی [ 5 ].]. از آنجایی که تالاب‌های ساحلی (دلتاها و تالاب‌ها) دارای تعداد زیادی گونه‌های گیاهی و جانوری هستند و دارای محیط‌های اکولوژیکی و بیولوژیکی ساحلی غنی هستند، برای همه موجودات زنده از اهمیت بالایی برخوردار هستند. بنابراین باید از آنها محافظت کرد و تغییراتی که ممکن است در اطراف آنها اتفاق بیفتد باید به طور مستمر رصد شود. امروزه از فناوری‌های ماهواره‌ای مانند سنجش از دور (RS) می‌توان به عنوان ابزار مهمی برای این منظور استفاده کرد. در ترکیه، مطالعات مختلفی در مورد پایش این مناطق وجود دارد که در ادبیات ذکر شده است. تنها مطالعه ای که شامل هر پنج سایت ساحلی رامسر بود در سال 2011 با استفاده از 15 تصویر Landsat انجام شد و تغییرات خط ساحلی در پنج سایت ساحلی رامسر مورد بررسی قرار گرفت [ 6 ].]. مطالعاتی وجود دارد که یک یا دو سایت ساحلی رامسر را پوشش می‌دهد، عمدتاً از تصاویر Landsat استفاده می‌کند و تغییرات زمانی را تحلیل می‌کند: Goksu Delta [ 7 ، 8 ، 9 ، 10 ]; دلتای Kızılırmak [ 11 ، 12 ]; تالاب آکیتان [ 13 ، 14 ]; تالاب های آکیاتان و یومورتالیک [ 15 ، 16 ]; و دلتای گدیز [ 17 ، 18 ، 19 ، 20 ، 21 ].
همانطور که مشاهده می شود، مطالعات تغییر زمانی در سایت های ساحلی/دریایی رامسر ترکیه به مناطق منفرد یا تعداد تصاویر استفاده شده محدود می شود. این اولین مطالعه ای است که تمام سایت های ساحلی رامسر کشور را پوشش می دهد، مشکلات آنها را خلاصه می کند و تغییرات بلند مدت و کوتاه مدت سطح آب آنها را با استفاده از تعداد زیادی تصویر در یک پلت فرم محاسبات ابری مانند Google Earth Engine (GEE) تعیین می کند. ). GEE زیرساختی را برای دسترسی سریع و پردازش مقادیر زیادی از داده های رصد زمین به شیوه ای سیستماتیک و قابل تکرار فراهم می کند. GEE دارای یک ابر داده با توان عملیاتی بالا (پتابایت) است که با محاسبات موازی با کارایی بالا به صورت مشترک قرار گرفته است. کاتالوگ داده ها شامل داده هایی از سیستم های سنجش هوا و ماهواره های مختلف در طول موج های مختلف، اعم از نوری و غیر نوری، متغیرهای محیطی است.22 ]. از پلتفرم ابری GEE، مطالعاتی وجود دارد که در آن مناطق سطح آب از مقیاس منطقه ای تا جهانی استخراج شده است [ 23 ، 24 ، 25 ، 26]. در این مطالعه، تغییرات سالانه مناطق ساحلی رامسر ترکیه در دوره 1985-2020 (بلند مدت) و تغییرات ماهانه در دوره 2016-2020 (کوتاه مدت) با پردازش 6672 تصویر بر روی پلت فرم GEE تعیین شد. . از آنجایی که تاریخ دسترسی به داده‌های بایگانی داده‌های Sentinel 2 مورد استفاده در تجزیه و تحلیل کوتاه‌مدت، سال 2016 است، تاریخ شروع به عنوان سال 2016 در نظر گرفته شد، برخلاف آنچه در تحلیل بلندمدت در نظر گرفته شد. تغییرات همراه با داده‌های هواشناسی، ویژگی‌های مختلف مناطق مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و عوامل تهدید کننده منطقه از برنامه‌های مدیریتی و بررسی ادبیات مربوطه خلاصه شد.

2. مواد و روشها

2.1. مواد

در ارزیابی بلندمدت سایت‌های رامسر، از تصاویر ماهواره‌ای Landsat 5 TM و 8 OLI استفاده شد و سطح آب بین سال‌های 1985 تا 2020 به طور جداگانه برای میانگین 12 ماهه و میانگین 1 ژوئیه تا 30 سپتامبر هر سال تعیین شد. . از آنجایی که در برخی از سایت‌ها تصاویر بدون ابر برای همه ماه‌ها کم/بدون وجود داشت، میانگین‌های جولای، آگوست و سپتامبر نیز برای تعیین روند تغییر سطح آب و همچنین میانگین 12 ماهه استفاده شد. این ماه ها ترجیح داده می شدند، زیرا ماه هایی با کمترین بارش و تصاویر بدون ابر بیشتر بودند. تصاویر Landsat 7 به دلیل خطای Scan Line Corrector (SLC) دارای شکاف داده بودند. بنابراین، تجزیه و تحلیل مجموعه داده های 2012 نمی تواند انجام شود.
تصاویر ماهواره ای Sentinel-2 MSI در ارزیابی کوتاه مدت سایت های رامسر استفاده شد و سطح آب برای هر ماه از دوره پنج ساله (2016-2020) تعیین شد. به دلیل شرایط آب و هوایی ابری، هر ماه از سال نمی‌توان با تصاویر اپتیکی Sentinel-2 آنالیز کرد. بنابراین، مناطق سطح آب ماه‌ها بدون تصویر شفاف بدون ابر توسط تصاویر Sentinel-1 SAR، با حالت ردیابی صعودی و پلاریزاسیون VV، برای جداسازی مناطق آبی و غیرآبی مورد استفاده قرار گرفت [ 27 ]. با میانگین پنج سال، نمودارهای سطح آب ماهانه ایجاد شد. مشخصات و تعداد تصاویر ماهواره های Landsat و Sentinel 1-2 مورد استفاده در جدول 2 آورده شده است [ 28 , 29 ,30 ].
داده های بارش، تبخیر و دمای هوا ایستگاه های هواشناسی در نزدیکی سایت های ساحلی رامسر ( شکل 1 )، بین سال های 1985 تا 2020، از اداره کل هواشناسی به دست آمده است. نمودارهای ایجاد شده با استفاده از داده های کل بارندگی، تبخیر و میانگین دمای هوای سالانه این ایستگاه ها در کنار نمودارهای بلندمدت سطح آب در قسمت نتایج آورده شده است. مجدداً، داده‌های میانگین ماهانه بارش و تبخیر همراه با نمودارهای سطح آب ماهانه ایجاد شده برای سال‌های 2016-2020 ارائه شده است.

2.2. مواد و روش ها

تمام مراحل پردازش انجام شده در این مطالعه، از جمله پردازش نوری و SAR، در فلوچارت در شکل 2 آورده شده است.
قبل از استخراج سطح آب، تصاویر ماهواره‌ای نوری با توجه به پوشش ابری صحنه فیلتر شدند. فیلتر ابری 20% برای تصاویر Landsat با وضوح زمانی 16 روز و 10% برای Sentinel-2 با وضوح زمانی 5 روز اعمال شد. تصاویر ترکیبی سالانه در تجزیه و تحلیل سری‌های زمانی بلندمدت بین سال‌های 1985 و 2020 و به صورت ماهانه در تحلیل سری‌های زمانی کوتاه‌مدت بین سال‌های 2016 تا 2020 ایجاد می‌شوند. در تحلیل بلندمدت، تصاویر ماهواره‌ای لندست با استفاده از ترکیب ساده لندست ادغام شدند. الگوریتم این الگوریتم یک امتیاز ابر برای هر پیکسل تعیین می کند و مقادیر پیکسل را با پیکسل هایی که کمترین امتیاز ابر را در هر نقطه دارند محاسبه می کند. با این حال، هیچ الگوریتم ترکیبی برای تصاویر سنتینل وجود ندارد، بنابراین الگوریتم میانه برای تحلیل سری زمانی ماهانه استفاده شد.

بسیاری از شاخص‌ها برای بهره‌گیری از امضای طیفی منحصربه‌فرد آب در مقایسه با سایر انواع پوشش زمین ایجاد شده‌اند که بیشترین استفاده از شاخص NDWI است. بسیاری از مطالعات با مقایسه سایر شاخص ها نشان می دهد که NDWI نتایج بهتری می دهد [ 31 ، 32 ، 33 ]. همچنین در مطالعات انجام شده بر روی مطالعات میدانی در تالاب ها، بهترین شاخص NDWI با استفاده از نوارهای سبز و NIR بود. بنابراین از NDWI برای استخراج سطح آب در این مطالعه استفاده شد. در ابتدا، NDWI در سال 1996 برای ترسیم ویژگی های آب های آزاد با استفاده از باندهای سبز و مادون قرمز نزدیک (NIR) Landsat TM معرفی شد [ 34 ].]. ویژگی های آب به طور کلی در هر دو طیف قرمز قابل مشاهده و NIR بازتاب کمی دارند. در مقابل، آب بازتاب بیشتری در طیف سبز دارد (در مقایسه با رنگ قرمز)، که در نتیجه همبستگی کمتری با باند NIR دارد. نتایج این شاخص می تواند از 1- تا 1+ باشد (از آنجایی که نرمال شده است). همانطور که در [ 34 ] نشان داده شد، آستانه صفر برای استخراج آب های سطحی پیشنهاد شده است، به عنوان مثال، تمام مقادیر مثبت NDWI به عنوان آب و مقادیر منفی به عنوان سطوح پوشش گیاهی و مناطق خاک طبقه بندی می شوند. NDWI به صورت [ 34 ] بیان می شود:

NDWI = (Band Green – Band NIR )/(Band Green + Band NIR )
در این مطالعه، محاسبه NDWI با استفاده از مقادیر Top of Atmosphere (TOA) انجام شد. به عنوان باندهای طیفی، باند 2 و باند 4 برای Landsat TM. باند 3 و باند 5 برای Landsat OLI; و باند 3 و باند 8 برای Sentinel 2، در محاسبه NDWI استفاده شد.
مناطق سطح آب با استفاده از تصاویر SAR برای ماه هایی که تصاویر نوری به دلیل ابر در دسترس نبود به دست آمد. تصاویر Sentinel-1 SAR به عنوان تصحیح رادیومتری و هندسی به کاربران در GEE ارائه می شود. مراحل اصلی پیش پردازش شامل حذف نویز حرارتی، تصحیح رادیومتریک، تصحیح زمین و تبدیل به مقادیر دسی بل است. تصاویر SAR پیش پردازش شده مورد استفاده در این مطالعه ماهانه با الگوریتم میانه ترکیب شدند. سپس، استخراج سطح آب از تصاویر ترکیبی با استفاده از روش آستانه‌گذاری مبتنی بر هیستوگرام، بر اساس مقدار آستانه در واحد دسی‌بل از هیستوگرام تصویر محاسبه شد. با توجه به زبری سطح، مقادیر پس پراکندگی بدنه های آبی به طور کلی کمتر از روی خشکی است. با این حال، شرایط آب و هوایی باد می تواند باعث ناهمواری آب شود، اما الگوریتم میانه چنین پیکسل های آبی را در داده های ماهانه حذف می کند. به عبارت دیگر، مقادیر کمتر از مقدار آستانه تعیین شده از هیستوگرام داده های تصویر ترکیبی SAR ماهانه، پیکسل های آب را نشان می دهد. سپس وسعت سطحی پیکسل های آب استخراج شده محاسبه شد.

3. نتایج و بحث

در ابتدا مشکلات و تهدیدات موجود در هر سایت ساحلی رامسر خلاصه شد. پس از آن، تغییرات سطح آب در سایت ها سالانه برای یک دوره 35 ساله برای تجزیه و تحلیل بلند مدت و ماهانه با در نظر گرفتن میانگین های پنج سال اخیر برای تجزیه و تحلیل کوتاه مدت مورد بررسی قرار گرفت.
برای تجزیه و تحلیل طولانی مدت، سطح سالانه سطح آب در هر سایت رامسر از سال 1985 تا 2020 توسط NDWI با استفاده از تصاویر Landsat برای همه ماه‌ها و فصل خشک (1 ژوئیه تا 30 اکتبر)، با بالاترین تصاویر بدون ابر تعیین شد. موقعیت مکانی هر سایت رامسر توسط یک نقشه موضوعی (از تصاویر دنیای Esri برای نقشه پایه استفاده می شود) و مناطق سطح آب سال های 1985 و 2020 بر روی نقشه نشان داده شده است. نمایی از سایت ها در شکل 3 ، شکل 4 ، شکل 5 ، شکل 6 و شکل 7 ب ارائه شده است. مساحت سطح آب سالانه برای میانگین تمام ماهها و میانگین فصل خشک بین سالهای 1985 و 2020، و داده های هواشناسی مربوطه که همان عبارات را نشان می دهد، در شکل 3 آورده شده است., شکل 4 , شکل 5 , شکل 6 و شکل 7 c,d.
برای تجزیه و تحلیل کوتاه‌مدت، سطح آب ماهانه در هر سایت رامسر با اعمال NDWI برای تصاویر نوری Sentinel 2 بین سال‌های 2016 و 2020 تعیین شد و سطح آب آن‌هایی که واجد شرایط نبودند با تصاویر Sentinel 1 SAR تعیین شدند. متوسط ​​سطح آب ماهانه با در نظر گرفتن میانگین هر ماه برای پنج سال تعیین شد. مجدداً، میانگین ماهانه داده‌های بارندگی و تبخیر بین سال‌های 2016 و 2020، همراه با سطح آب ماهانه همانطور که در شکل 3 د، شکل 4 ، شکل 5 ، شکل 6 و شکل 7 نشان داده شده است، محاسبه شد.ه. تغییرات سطح آب در پنج سایت ساحلی رامسر همراه با داده‌های هواشناسی، برنامه‌های مدیریتی و انتشارات مرتبط مورد ارزیابی قرار گرفت و تحلیل‌ها در زیر آورده شده است.
دلتای گوکسو یک دلتای آبرفتی با فعالیت کشاورزی شدید و اهمیت اکولوژیکی و اقتصادی است. این شهر به دلیل اینکه یکی از معدود مناطق باقی مانده در جهان است که لاک پشت های دریایی در آن تخم می گذارند، شهرت خاصی دارد. در این منطقه به دلیل آب و هوای معمولی مدیترانه ای با تابستان های گرم و خشک و زمستان های خنک و بارانی، فعالیت های کشاورزی قابل توجه و شدیدی در هر ماه از سال انجام می شود [ 35 ]. این منطقه همچنین در یکی از مسیرهای مهم مهاجرت پرندگان جهان قرار دارد و به ویژه در شرایط سرد زمستانی که دریاچه های آناتولی مرکزی یخ می بندند، پناهگاهی برای جوامع پرندگان بسیار زیاد فراهم می کند [ 35 ].]. چندین دریاچه کوچک در دلتا، معمولاً کمتر از 1 متر عمق، با مناطق محدودی که حدود 2 متر عمق دارند، دارای پوشش گیاهی آبی فراوان هستند [ 9 ]. عوامل تهدید کننده دلتای گوکسو به طور خلاصه در زیر خلاصه شده است [ 35 , 36]. فعالیت های کشاورزی مهم ترین کاربری زمین در دلتای گوکسو را تشکیل می دهد و منبع درآمد بیش از 80 درصد از ساکنان این دلتا است. در نتیجه مصرف ناخودآگاه، کنترل نشده و شدید سموم و کودها، مشکلات آلودگی شیمیایی در این منطقه به وجود آمده است. فاضلاب صنعتی خانگی و شهری تصفیه نشده که توسط رودخانه گوکسو حمل می شود، حیات طبیعی در تالاب را تهدید می کند. در گذشته جهت نهرها برای به دست آوردن زمین کشاورزی تغییر می کرد که باعث فرسایش سواحل می شد. 328 گونه از حدود 450 گونه پرنده در دلتای گوکسو وجود دارد. اگرچه شکار ممنوع است، اما شکار آسیب قابل توجهی به زیستگاه پرنده وارد می کند [ 35 ، 37 ، 38 ].
دلتای گوکسو در شکل 3 الف با مختصات نشان داده شده است و میانگین سطح آب در سال های 1985 و 2020 روی نقشه نشان داده شده است. نمایی از دلتای گوکسو در شکل 3 ب نشان داده شده است. مناطق سطح آب دلتای گوکسو، که از میانگین سالانه و میانگین فصل خشک بین سال‌های 1985 تا 2020 به‌دست می‌آید، و داده‌های کل بارش، تبخیر کل و میانگین دمای هوا مربوط به همان دوره، در شکل 3 ج نشان داده شده است. ، د. علاوه بر این، تجزیه و تحلیل تغییر ماهانه سطح آب، میانگین ماهانه پنج ساله سطح آب، بارش و داده های تبخیر در شکل 3 e آورده شده است.
هنگامی که نمودار نشان دهنده سطح سالانه آب در شکل 3 ج بررسی شد، مشاهده شد که هم در میانگین سالانه و هم در میانگین فصل خشک کاهش یافت. اگرچه در برخی از سال ها کاهش و افزایش وجود داشت، اما روند کلی در جهت کاهشی بود. همانطور که انتظار می رفت، میانگین بارندگی در طول فصل خشک (1 جولای تا 30 سپتامبر) بسیار کمتر از میانگین سایر فصول مرطوب بود و بنابراین کمتر از میانگین کلی سالانه بود ( شکل 3 ج). هنگامی که داده های هواشناسی مورد بررسی قرار گرفت ( شکل 3د) مشاهده شد که تغییر محسوسی در روند میانگین بارندگی سالانه مشاهده نشد، اما کاهش تبخیر و افزایش دمای هوا در طول زمان مشاهده شد. زمانی که میانگین داده های 35 ساله بررسی شد، مشاهده شد که میزان بارندگی 617.93 میلی متر و تبخیر 1253.54 میلی متر بود. تبخیر تقریباً 2.02 برابر بیشتر از بارندگی بود. کاهش سطح آب در منطقه مربوط به این است که منطقه شامل نواحی تالاب داخلی می شود، اگرچه بارش در روند کمی افزایشی و تبخیر روند کاهشی دارد. زمانی که تغییر در سطح آب دلتای گوکسو به صورت ماهانه مورد بررسی قرار گرفت ( شکل 3ه) مشاهده شد که در ماه های ژانویه، فوریه و دسامبر به بیشترین سطح آب می رسد که بارندگی زیاد و حداقل تبخیر وجود دارد. مشاهده شد که از اسفند ماه به دلیل افزایش تبخیر و کاهش بارندگی سطح آب کاهش یافت. کمترین بارش و بیشترین تبخیر در تیرماه بوده است.
دلتای Kızılırmak تقریباً همه اعضای اکوسیستم تالاب را در بر می گیرد: طبیعی یا مصنوعی، دائمی یا موقت، جاری یا راکد، آب شیرین، شور یا شور، و شامل بخش هایی از دریا است که سطح آب در دوره های جزر و مدی از 6 متر تجاوز نمی کند.
این مجموعه تالاب بزرگی است که شامل باتلاق ها، ذغال سنگ نارس و مناطق پوشیده از آب است. محیط‌های اولیه در این مجموعه جنگل‌ها (آب‌گرفته و باقی‌مانده)، دریاچه‌ها (هفت دریاچه بزرگ)، نیزارها، مراتع مرطوب، تپه‌ها و زمین‌های کشاورزی است. دلتا که دارای زیستگاه های بسیار متنوعی است، از نظر تنوع زیستی قابل توجه است. وجود زیستگاه هایی با ویژگی های اکولوژیکی مختلف، دلتا را از نظر تنوع گیاهی غنی کرده است [ 36 ، 40 ]. منطقه خطر زیست محیطی دلتای Kızılırmak با پارامترهای موثر ارزیابی شد و منطقه دلتا نزدیک به بدنه های آبی به ویژه به عنوان یک سایت حساس و خطرناک شناسایی شد [ 41 ]]. عواملی که دلتای گوکسو را تهدید می کند برای دلتای کیزیلیرماک نیز معتبر است: آلودگی آب توسط فعالیت های کشاورزی. تخلیه فاضلاب بدون تصفیه به رودخانه ها؛ آبیاری و زهکشی نامناسب؛ ساخت و ساز غیرقانونی در منطقه و شکار.
دلتای Kızılırmak در شکل 4 a با مختصات نشان داده شده است و میانگین سطح آب در سال های 1985 و 2020 روی نقشه نشان داده شده است. نمایی از دلتا در شکل 4 ب نشان داده شده است. سطح آب دلتای Kızılırmak، که از میانگین سالانه و میانگین فصل خشک بین سال‌های 1985 تا 2020 به‌دست می‌آید، و داده‌های کل بارش، تبخیر کل و میانگین دمای هوا مربوط به دوره مشابه در شکل 4 ج نشان داده شده است. د برای تجزیه و تحلیل تغییر ماهانه سطح آب، داده های میانگین ماهانه سطح آب، بارش و تبخیر پنج ساله در شکل 4 e آورده شده است.
هنگامی که نمودار نشان دهنده سطح سالانه آب در شکل 4 ج مورد بررسی قرار گرفت، تغییرات ناگهانی در مقادیر سالانه که میانگین تمام ماه ها در نظر گرفته شد، مشاهده شد. دلیل این امر این است که سایت رامسر واقع در منطقه دریای سیاه کشور در بسیاری از ماه های سال پرباران است و در نتیجه برای هر ماه تصویری بدون ابر وجود ندارد. به همین دلیل، زمانی که مقادیر میانگین فصل خشک در نظر گرفته شد، از سال 1985 تا 2020 روند کاهشی داشت.
هنگامی که داده های هواشناسی مورد بررسی قرار گرفت ( شکل 4 د)، مشاهده شد که در تمام پارامترهای هواشناسی افزایش یافته است. میانگین داده های 35 سال مورد بررسی قرار گرفت. میزان بارش 721.40 میلی متر بود که بالاتر از میانگین ترکیه (646 میلی متر) و تبخیر 836.91 میلی متر بود. نرخ تبخیر/بارش 1.2 بود که کمترین میزان در بین سایر داده های ایستگاه است.
هنگامی که تغییرات ماهانه در سطح آب دلتای Kızılırmak مورد بررسی قرار گرفت، مشاهده شد که بیشترین سطح آب در ژانویه، فوریه و مارس زمانی که بارندگی زیاد بود به دست آمد و سطح آب تا آوریل کاهش یافت ( شکل 4). ه) در ماه های جولای، مرداد و شهریور که کمترین میزان بارش بود، سطح آب به کمترین میزان خود کاهش یافت. باز هم بیشترین میزان تبخیر در جولای و آگوست رخ داد.
تالاب آکیتان تالاب مهمی است که زیستگاه های متنوعی را در خود جای داده است. مانند دلتای گوکسو، بسیاری از پرندگان آبزی به دلیل یخ زدن تالاب های آناتولی مرکزی در زمستان به این منطقه می آیند. علاوه بر این، به دلیل قرار گرفتن در مسیر مهاجرت، فرصت های تغذیه و اسکان را برای گروه های پر ازدحام پرندگان گونه های مختلف در هنگام مهاجرت فراهم می کند. بین دریاچه آکیتان و دریا تپه های غول پیکر ترکیه با عرض چند کیلومتر و ارتفاع 20 متر وجود دارد. این تپه‌ها یکی از مهم‌ترین سواحل لانه‌سازی لاک‌پشت دریایی سبز (Chelonia mydas) است که در سراسر جهان در معرض خطر انقراض قرار دارد. محیط‌های زندگی با ویژگی‌های اکولوژیکی متفاوت، مانند سطوح آب‌های آزاد، نیزارها، باتلاق‌های شیرین و شور، برکه‌های آب شیرین، برکه‌ها، اکوسیستم‌های وسیع تپه‌ها و سواحل، پناهگاهی برای حیات وحش پر جنب و جوش از گونه های مختلف، به ویژه پرندگان آبزی فراهم می کند. شمال دریاچه توسط مناطق کشاورزی وسیع احاطه شده است.36 ، 43 ]. عمق تالاب آکیاتان در فصلی که سطح آب بالا می رود به طور متوسط ​​1 متر است. از سوی دیگر، در فصلی که سطح آب کاهش می یابد، به طور متوسط ​​0.5 متر است [ 44 ]. در مطالعه ای که بین دسامبر 2007 و اوت 2008 برای تعیین میزان شوری و برخی سطوح آلودگی در تالاب آکیتان انجام شد، تالاب به عنوان یک تالاب فوق شور تعریف شد، زیرا شوری و سایر مقادیر پارامترها 1.5-2 برابر بیشتر از آب دریا بود [ 45 ]. ]. در مطالعه دیگری بیان شد که افزایش تبخیر و کاهش بارندگی باعث افزایش شوری می شود که بر کیفیت آب های زیرزمینی تأثیر منفی خواهد گذاشت [ 46 ].
تهدیدهای اصلی در این منطقه سموم و کودهای کنترل نشده است که از طریق کانال های زهکشی به تالاب ها منتقل می شود که باعث آلودگی و آبرسانی تالاب ها می شود. زمانی که کانال‌های زهکشی آب شدیدی می‌دهند، آب شیرینی که به تالاب منتقل می‌شود، شوری تالاب را کمتر از حد متوسط ​​آن کاهش می‌دهد و چون آب به آب شیرین تبدیل می‌شود، ورود ماهی به دریاچه کاهش می‌یابد. مناطق طبیعی اطراف تپه ها و تالاب برای باز کردن مناطق کشاورزی جدید تخریب می شوند. به دلیل زباله های جامد که از دریا می آیند، زباله ها در سواحل جمع می شوند و آلودگی ایجاد می کنند [ 36 ، 43 ].
تالاب آکیتان در شکل 5 الف با مختصات نشان داده شده است و میانگین سطح آب در سال های 1985 و 2020 روی نقشه آورده شده است. نمایی از دلتا در شکل 5 ب نشان داده شده است. سطح آب تالاب آکیتان، که هم از میانگین سالانه و هم میانگین فصل خشک بین سال‌های 1985 تا 2020 به‌دست می‌آید، و داده‌های کل بارندگی، تبخیر کل و میانگین دمای هوا مربوط به همان دوره، در شکل 5 ج نشان داده شده است. د تجزیه و تحلیل تغییر ماهانه سطح آب، میانگین ماهانه پنج ساله سطح آب، بارش و تبخیر داده ها در شکل 5 e آورده شده است.
هنگامی که نمودار سطح سالانه آب در شکل 5 ج تجزیه و تحلیل شد، اگرچه در برخی سال ها کاهش و افزایش وجود داشت، روند کلی در میانگین سالانه و میانگین فصل خشک افزایش یافت. هنگامی که داده های هواشناسی مورد بررسی قرار گرفت ( شکل 5 د)، مشاهده شد که در تمام پارامترهای هواشناسی افزایش یافته است. هنگام بررسی، میانگین داده های 35 سال نشان داد که میزان بارش 558.26 میلی متر و تبخیر آن 1561.91 میلی متر بود. میزان تبخیر 2.7 برابر بارندگی بود. زمانی که سطح آب در تالاب آکیتان به صورت ماهانه مورد بررسی قرار گرفت ( شکل 5ه) مشاهده شد که بیشترین بارندگی در ماه های آذر و دی بوده و بیشترین سطح آب در این ماه ها مشاهده شده است. مساحت سطح در ماه فوریه کاهش یافت و تقریباً به طور مشابه ادامه یافت. مشخص است که حتی اگر مساحت سطح تغییر نکند، سطح آب به نصف کاهش می یابد [ 46 ]. ماه هایی که کمترین بارندگی و بیشترین تبخیر را داشتند تیر و مرداد بود.
چهار اکوسیستم مختلف در دلتای گدیز وجود دارد: اکوسیستم های آب شور (سرزمین های نمک). اکوسیستم های آب شیرین (نی)؛ مراتع؛ و مناطق تپه ای. این اکوسیستم ها شامل زیستگاه های مختلفی مانند باتلاق های دلتا، نیزارها، نهرها، مناطق نمکی، باتلاق های آب شیرین، شوره زارها، مراتع شور، مراتع مرطوب موقت، جزایر آبرفتی، مزارع کشاورزی و بوته زارهای نوع مدیترانه ای هستند. مشخص شده است که دلتا در مجموع میزبان 272 گونه پرنده از جمله گونه هایی است که در سرتاسر جهان در معرض خطر انقراض هستند و جمعیت پرندگان در فصل زمستان بین 80000 تا 120000 متغیر است [ 48 ].]. رودخانه گدیز نیاز آب شرب حوضه و کلان شهر ازمیر را تامین می کند. فاضلاب های خانگی و صنعتی توسط رودخانه به دلتا منتقل می شود و زندگی اکولوژیکی را تهدید می کند. رودخانه گدیز فاضلاب صنعتی را حمل می کند و بنابراین شامل مقدار زیادی فلزات سنگین است که باعث مرگ حیوانات می شود [ 49 ]. مطالعه دیگری بیان کرد که تخلیه فاضلاب در سال 2016 ادامه یافت، همانطور که در سال 2002 [ 50 ] بود. بحرانی ترین مشکلات در دلتای گدیز عبارتند از: کمبود آب به دلیل توسعه سریع اجتماعی و اقتصادی. تقاضای شدید آب برای آبیاری کشاورزی؛ و صنعتی شدن فوق العاده سریع در منطقه. بنابراین، درجه بالایی از آلودگی ناشی از این فعالیت ها است [ 51]. یکی از عوامل حیاتی که ساختار اکولوژیکی را تهدید می کند، مشکل خشکسالی است که در نیزارهای اکوسیستم های آب شیرین منطقه به ویژه در فصل تابستان تجربه می شود. همچنین با توجه به کاهش آب، سکونتگاه ها برای تامین نیازهای خود به منابع آب زیرزمینی روی آوردند. برداشت بیش از حد آب از چاه های حفر شده در منطقه دشت باعث نفوذ آب شور به مناطق آب شیرین می شود. بنابراین، مشکل شور شدن در آب آشامیدنی تجربه می شود. در حالی که شوری باعث زوال ساختار اکولوژیکی می شود، همچنین محیط های نامساعدی را برای فعالیت های کشاورزی ایجاد می کند [ 36 ، 51 ]. یکی دیگر از مشکلات اساسی در این منطقه، شهرنشینی بی برنامه است. همانند سایر مناطق، شکار غیرقانونی نیز یکی دیگر از مشکلات دلتای گدیز است.
دلتای گدیز در شکل 6 الف با مختصات آورده شده است و میانگین سطح آب در سال های 1985 و 2020 روی نقشه آورده شده است. نمایی از دلتا در شکل 6 ب نشان داده شده است.
سطح آب دلتای گدیز، که از میانگین سالانه و میانگین فصل خشک بین سال‌های 1985 تا 2020 به‌دست می‌آید، و داده‌های کل بارندگی، تبخیر کل و میانگین دمای هوا مربوط به همان دوره در شکل 6 ج نشان داده شده است. د علاوه بر این، تجزیه و تحلیل تغییر ماهانه سطح آب، داده های میانگین ماهانه پنج ساله سطح آب، بارش و تبخیر در شکل 6 ارائه شده است.
هنگامی که نمودار سالانه سطح آب در شکل 6 ج مورد بررسی قرار گرفت، اگرچه در برخی سال ها کاهش و افزایش وجود داشت، اما روند کلی در جهت افزایش بود. مشخص شد که سطح آب متوسط ​​سالانه و فصل خشک به هم نزدیک است. هنگامی که داده های ایستگاه هواشناسی ازمیر مورد بررسی قرار گرفت ( شکل 6 د)، مشاهده شد که افزایش بارندگی، تبخیر و دمای هوا وجود دارد. میانگین داده های 35 ساله منجر به بارش 695.31 میلی متر و تبخیر 1464.15 میلی متر شده است که نشان می دهد تبخیر حدود 2.1 برابر بارندگی بوده است.
هنگامی که سطح آب در دلتا به صورت ماهانه مورد بررسی قرار گرفت ( شکل 6e، مشاهده شد که بیشترین سطح آب را در ماه جولای به خود اختصاص داده است که میزان بارندگی کمترین و تبخیر بالاترین میزان بوده است. سطح آب زیاد در ماه ژوئن مربوط به حوضچه های تولید نمک است. نمک‌کار چامالتی، بزرگ‌ترین کارخانه نمک دریایی ترکیه، در دشت دلتای گدیز واقع شده است و سطح بالای آب در ماه ژوئن به دلیل وجود مقدار زیادی آب دریا در این استخرها است. نمک در ماه سپتامبر با تبخیر آب در ماه های تابستان تولید می شود. از آنجایی که تغییر سطح آب در کل منطقه مورد بررسی قرار گرفته است و همچنین به بخشی از سیستم اکولوژیکی در استخرهایی تبدیل شده است که نمک از سال 1863 تولید می شود، در تجزیه و تحلیل گنجانده شده است.
تالاب های یومورتالیک یک سیستم تالاب بزرگ است که از تالاب های زیادی، مرداب های آب شیرین و شور، نیزارها و تپه های شنی ساحلی وسیع در ارتباط با دریا تشکیل شده است. دو سیستم تالاب مرکزی در این منطقه وجود دارد که عمق آنها عموماً در سطح 1 متر است و در برخی مناطق به 4 متر می رسد. سطح آب زیرزمینی در سطح یا نزدیک به سطح است و آبرفت های ساخته شده از خاک رس، ماسه و شن دارای ویژگی آبخوان عالی است. در قسمت‌های نزدیک به دریا و دریاچه‌ها، آب‌های زیرزمینی شور و در نقاط دوردست بدون نمک یا کم‌نمک هستند. پرندگان در صف مقدم عناصری هستند که این منطقه را ضروری می کند. طی مشاهدات انجام شده در منطقه، 163 گونه پرنده شناسایی شد [ 36 ، 53]. به دلیل سدهایی که بر روی رودخانه جیهان که منبع اصلی آب تالاب های یومورتالیک است ایجاد شده است، از سال 1971 میزان آب تغذیه تالاب ها شروع به کاهش کرده است. نیروگاه حرارتی که به منطقه بسیار نزدیک است باعث گرم شدن آب دریا می شود و در مناطق کم عمق مانند تالاب و اطراف آن گرمتر می شود و به سرعت تبخیر می شود و به نوبه خود شوری منطقه افزایش می یابد. آب شیرین اضافی وارد شده به مناطق کشاورزی از طریق کانال های زهکشی به تالاب ها فرستاده می شود. بنابراین سموم و کودهای مورد استفاده در مناطق کشاورزی به تالاب ها منتقل می شود. به دلیل چنین مواد شیمیایی و مواد آلی اضافی که به تالاب ها منتقل می شود، آلودگی ایجاد می شود و تالاب ها تبدیل به اوتروفیک می شوند. فعالیت های کشاورزی انجام شده در منطقه توسط خاک های حاصلخیز آبرفتی حاصل از تپه های شنی پشتیبانی می شود و در نتیجه ساختار طبیعی تپه ها تخریب شده است. علاوه بر این، حیواناتی که به شدت در تپه های شنی چرا می کنند، آنها را از بین می برند. در این منطقه نیز مانند سایر مناطق مشکل شکار غیرمجاز همچنان ادامه دارد.36 ، 53 ].
تالاب های یومورتالیک در شکل 7 الف با مختصات نشان داده شده است و میانگین سطح آب در سال های 1985 و 2020 روی نقشه آورده شده است. نمایی از تالاب ها در شکل 7 ب نشان داده شده است. سطح آب تالاب های یومورتالیک، که هم از میانگین سالانه و هم میانگین فصل خشک بین سال های 1985 تا 2020 به دست آمده است، و داده های کل بارندگی، تبخیر کل و میانگین دمای هوا مربوط به همان دوره در شکل 7 c,d آورده شده است. . علاوه بر این، برای تجزیه و تحلیل تغییر ماهانه سطح آب، داده های میانگین ماهانه سطح آب، بارش و تبخیر پنج ساله در شکل 7 e آورده شده است.
هنگامی که نمودار سطح آب سالانه در شکل 7 ج مورد بررسی قرار گرفت، مشاهده شد که روند کلی هم در میانگین سالانه و هم در میانگین فصل خشک در حال افزایش است. هنگامی که داده های ایستگاه هواشناسی آدانا مورد بررسی قرار گرفت ( شکل 7 د)، مشاهده شد که خط روند تغییر قابل توجهی نداشته است، اگرچه مقادیر بارندگی در برخی سال ها کاهش و در برخی دیگر افزایش یافته است. مشاهده شد که کاهش تبخیر و افزایش در مقادیر دمای هوا وجود دارد. با بررسی میانگین داده‌های 35 ساله، میزان بارندگی 36/653 میلی‌متر، تبخیر 96/1544 میلی‌متر و تبخیر تقریباً 4/2 برابر بارندگی بود.
هنگامی که سطح آب تالاب های Yumurtalık به صورت ماهانه مورد بررسی قرار گرفت ( شکل 7 e)، مشاهده شد که سطح آب در ژانویه و فوریه بالا بود، سپس تا ژوئن کاهش یافت و پس از ژوئیه دوباره افزایش یافت. با وجود بارندگی کم و بالاترین مقادیر تبخیر در تیر و مرداد، سطح آب بسیار زیاد بود. علیرغم پهنای ناحیه تحت پوشش آب، مشخص است که سطح آب در مناطق تالاب داخلی در طول ماه های تابستان کاهش می یابد [ 36 ].
در جدول 3 ، میانگین سالانه و میانگین سطح آب فصل خشک تمام سایت های ساحلی رامسر در سال های 1985 و 2020 با تغییرات سطح آب از سال 1985 تا 2020 آورده شده است. در شکل 8 a، سطح آب سال های 1985 و 2020 بر حسب هکتار آورده شده است. و شکل 8 ب تغییرات سطح آب را به صورت درصد نشان می دهد.
هنگامی که جدول 3 و شکل 8با بررسی، مشاهده می شود که در دلتای گوکسو که دارای تالاب های داخلی نیز می باشد، سطح آب در سال 1985 برابر با 1634.34 هکتار (متوسط ​​سالانه) و 1572.91 هکتار (متوسط ​​فصل خشک) بوده است. با کاهش به 1233.57 هکتار (سالانه) میانگین) و 1232.56 هکتار (میانگین فصل خشک) در سال 2020، این تغییر به ترتیب 25.52-٪ و -21.64٪ بود. در دلتای Kızılırmak، که دارای تالاب های داخلی نیز می باشد، کاهش سطح آب 2.86-% بر اساس مقادیر میانگین سالانه و 6.34% بر اساس میانگین فصل خشک بود. در تالاب آکیاتان که دارای وسعت تالاب داخلی بسیار کمتری نسبت به گوکسو و کیزیلیرماک است، 7.65 درصد (میانگین سالانه) و 10.84 درصد (میانگین فصل خشک) افزایش داشته است. بیشترین افزایش در دلتای گدیز با میانگین سالانه 46.04 درصد و میانگین فصل خشک 38.34 درصد مشاهده شد.
در نتیجه، کاهش سطح آب در دلتاهای گوکسو و کیزلماک و افزایش در تالاب های آکیاتان و یومورتالیک و دلتای گدیز وجود داشت. کاهش سطح آب در دلتاهای Goksu و Kızılırmak را می توان با این واقعیت مرتبط دانست که این مناطق دارای تالاب های داخلی نیز هستند. یکی از دلایل اصلی کاهش دلتاها (فقط دلتای گدیز به دلیل حوضچه‌های تولید نمک استثنایی است) از جمله تالاب‌های داخلی عوامل هواشناسی است. اما از آنجایی که تالاب ها ارتباط دائمی با دریا دارند، جریان آب از دریا باعث کاهش سطح آب در این مناطق نمی شود. با توجه به تغییرات کل مناطق، مساحت سطح آب (میانگین سالانه) که در سال 1985 برابر با 19355.32 هکتار بود، با افزایش 2965.42 هکتاری در سال 2020 به 22320.74 هکتار رسید.5 ] کاهش سطح آب را در تمام تالاب های داخلی شناسایی کرد. در نتیجه، مشاهده شد که کاهش سطح آب در دلتاهای گوکسو و کیزیلیرماک و افزایش در تالاب های آکیاتان و یومورتالیک و دلتای گدیز مشاهده شد. با ارزیابی داده‌های هواشناسی به این نتیجه رسیدیم که در تمام نقاط رامسر در طول سال‌ها کاهشی نداشته و روند کمی صعودی بوده است. در حالی که میزان تبخیر در مناطق Kızılırmak، Akyatan و Gediz افزایش یافت، در مناطق Goksu و Yumurtalık کاهش یافت. میانگین دمای هوا در تمامی مناطق ساحلی رامسر 1.8 درجه سانتی گراد افزایش اندکی داشته است. بر اساس داده های 249 ایستگاه در سراسر ترکیه، افزایش دمای هوا حدود 2 درجه سانتیگراد در سی و پنج سال گذشته است [ 55 ،56 ]. در این مطالعه و مطالعه قبلی [ 4 ] مشاهده شد که افزایش تقریباً 2 درجه ای دما در یک دوره سی و پنج ساله باعث کاهش تالاب های داخلی می شود. مطالعات تغییرات آب و هوایی پیش بینی می کند که دما در ترکیه تا سال 2050 بین 0.5 تا 3.0 درجه سانتیگراد و تا سال 2100 0.5 تا 4.0 درجه سانتیگراد با یک سناریوی خوش بینانه افزایش می یابد (RCP 4.5). طبق سناریوی بدبینانه (RCP 8.5)، افزایش مورد انتظار بیشتر خواهد بود: 0.9 تا 3.5 درجه سانتیگراد تا سال 2050 و 0.9 تا 6.3 درجه سانتیگراد تا سال 2100 [ 55 ]. اجتناب ناپذیر است که افزایش دما تأثیر نامطلوبی بر تالاب ها بگذارد.
با توجه به تمامی این یافته ها می توان گفت که بارش و تبخیر با کاهش سطح آب ارتباط دارد. مناطقی که افزایش در آنها رخ می دهد، مناطقی هستند که مستقیماً با دریا مرتبط هستند.
به عنوان گام نهایی، همبستگی کل بارندگی سالانه/ماهانه، تبخیر کل و مقادیر میانگین دمایی با سطح آب سالانه/ماهانه (WSA) به ترتیب برای سال‌های 1985-2020/2016-2020 مورد بررسی قرار گرفت و در جدول آورده شده است. 4 .
ضرایب همبستگی در جدول 4 به صورت: بسیار زیاد (0.8 ≤ r ≤ 1.0)، زیاد (0.6 ≤ r ≤ 0.79)، متوسط ​​(0.4 ≤ r ≤ 0.59)، کم (0.2 ≤ r ≤ 1.0)، بسیار کم (0.2 ≤ r ≤ 0.0) ارزیابی شده است. ≤ 0.19) و هیچ همبستگی (r = 0) (برای هر دو ارزش مثبت و منفی) [ 57 ].
هنگامی که همبستگی بین WSA و عوامل هواشناسی محرک به صورت سالانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت، مشاهده شد که دما در مقایسه با سایرین (به جز دلتای Kızılırmak و Yumurtalık) همبستگی نسبتاً بالایی دارد، همانطور که انتظار می‌رفت. با در نظر گرفتن دو عامل دیگر، بیشترین همبستگی (0.55) تنها در دلتای گوکسو مشاهده شد، در حالی که هیچ همبستگی با سایت های دیگر یافت نشد.
از سوی دیگر، زمانی که همبستگی ها به صورت ماهانه بررسی شد، مشاهده شد که نتایج معنادارتر و قابل توضیح تر است. جدول 4 نشان می دهد که بیشترین همبستگی با سه عامل در دلتای گوکسو به دست آمد و همبستگی در سایر سایت های رامسر بین 0.57 تا 0.91 بود (به جز دلتای گدیز – حوضچه های تولید نمک نیروی محرکه اصلی تعیین کننده سطح آب هستند. منطقه همانطور که قبلا توضیح داده شد).
همبستگی مثبت بالایی بین میانگین ماهانه سطح آب و میانگین بارندگی ماهانه دلتای گوکسو وجود داشت (یعنی WSA در ماه های بارانی بالا است). با این حال، همبستگی بسیار بالایی که بین WSA و دما و تبخیر مشاهده شد منفی بود (یعنی WSA در ماه‌هایی با دما و مقادیر تبخیر بالاتر کوچکتر است).
همبستگی مثبت بالایی بین WSA و بارش در دلتای Kızılırmak و تالاب های Akyatan و Yumurtalik وجود دارد. اگرچه فقط در دلتای Kızılırmak همبستگی منفی بسیار بالایی بین WSA و دما وجود داشت، اما با دو سایت دیگر همبستگی بالایی وجود داشت. برای تبخیر، همبستگی بالایی بین WSA در دلتای Kızılırmak و Yumurtalık تالاب و یک همبستگی متوسط ​​در تالاب Akyatan مشاهده شد.
در میان همه این مناطق، نتایج متفاوت اما نه شگفت‌انگیز (یعنی همبستگی متوسط ​​برای بارش و همبستگی بسیار کم برای دما و تبخیر) در دلتای گدیز در مقایسه با سایر مناطق به دلیل استخرهای تولید نمک یافت شد.

4. نتیجه گیری

تالاب های ساحلی اکوسیستم های پویا و مولد هستند که در تقاطع خشکی و دریا واقع شده اند و انتقال طبیعی بین خشکی و دریا را فراهم می کنند. علیرغم کنوانسیون رامسر و اهمیت آن، تالاب ها همچنان در معرض تهدید هستند و در سطح جهانی هم از نظر مساحت و هم از نظر کیفیت رو به کاهش هستند. از این نظر، پایش این گونه اکوسیستم ها و شناسایی تغییرات فضایی در طول زمان داده های ارزشمندی را برای تصمیم گیرندگان فراهم می کند. در این زمینه، اهمیت سنجش از دور، که ابزار مفیدی برای این منظور است، در توسعه استراتژی‌ها در سطح ملی، منطقه‌ای و/یا محلی در این مطالعه نشان داده شده است.
تجزیه و تحلیل دو بعدی تغییرات سطح آب در تمام سایت‌های ساحلی رامسر ترکیه در یک دوره 35 ساله با استفاده از مجموع 6672 تصویر (Landsat و Sentinel 1-2) بر روی پلت فرم GEE انجام شد. مشاهده شد که ماهواره‌های لندست که حدود 50 سال است در ایجاد سری‌های زمانی بلندمدت اطلاعات ارائه می‌کنند، در پایش تالاب‌ها مفید و ارزشمند هستند. از سوی دیگر، ماهواره‌های Sentinel 1-2 نسبت به ماهواره‌های Landsat مزایای حیاتی دارند، مانند وضوح مکانی و زمانی بالاتر و توانایی پر کردن شکاف‌های سری زمانی (Sentinel 1 SAR) به دلیل پوشش ابر. با این حال، همانطور که در این مطالعه استفاده شد، هزاران تصویر سنجش از راه دور (داده های بزرگ) به پردازش آسان و تجزیه و تحلیل سریع تغییرات نیاز دارند. در این زمینه،
نتایج مطالعه نشان می‌دهد که سایت‌های ساحلی رامسر، از جمله تالاب‌های بزرگ داخلی، در برخی مناطق (دلتای گوکسو 24.52-٪، دلتای Kızılırmak -2.86٪) کاهش یافته و در مناطق متصل به دریا (دلتای گدیز 46.01٪، تالاب‌های Yumurtalık) افزایش یافته است. 17.31 درصد. تالاب آکیاتان همچنین دارای یک تالاب داخلی کوچک (7.65٪) بود. هنگامی که داده های هواشناسی مورد بررسی قرار گرفت، مشاهده شد که همانطور که انتظار می رفت، افزایش دما به دلیل تغییرات آب و هوایی در ترکیه وجود داشت. در بسیاری از مطالعات بیان شده است که در 35 تا 40 سال گذشته حدود 2 درجه سانتیگراد افزایش داشته است. این افزایش دما باعث افزایش تبخیر می شود که تأثیر نامطلوبی بر تالاب های کم عمق دارد.
تجزیه و تحلیل همبستگی بین سطح آب و سه پارامتر هواشناسی به صورت سالانه و ماهانه انجام شد و نتایج به‌دست‌آمده به صورت ماهانه معنی‌دارتر بود. همبستگی به طور کلی بین 0.57 و 0.93 بود (به جز دلتای گدیز).
از آنجایی که انتظار می‌رود افزایش چشمگیر دما طبق پیش‌بینی‌های تغییرات آب و هوایی ادامه یابد، حفاظت/مدیریت تالاب‌ها به روشی منطقی ضروری است. راه اولیه برای حفاظت از این مناطق، تهیه برنامه های مدیریتی قابل اجرا است که مدیریت موثر مناطق حفاظت شده را تضمین کند. در این زمینه اگرچه برنامه های مدیریتی وجود دارد، اما در این زمینه در ترکیه عدم اجرا و قانون گذاری وجود دارد. با توجه به عدم توجه به نیازها و خواسته های مردم منطقه در زمان تهیه این طرح ها و عدم استفاده از فناوری های نوین مانند سنجش از دور در پایش مستمر، مشکلاتی را در زمینه پایداری اکولوژیکی و استفاده منطقی ایجاد کرده است. از این مناطق تمایل دارند در مرحله اجرا ادامه پیدا کنند.
در مطالعات آتی، برنامه‌ریزی شده است تا تغییرات اعماق تالاب و حجم کل آب مربوطه را حتی در صورت عدم تغییر سطح آب تعیین شود.

منابع

  1. Finlayson، CM Framework برای طراحی یک برنامه نظارتی. در پایش تالاب های مدیترانه ای: راهنمای روش شناختی . Vives، PT، Ed. Wetlands International: Wageningen، هلند، 1996; صص 25-34. [ Google Scholar ]
  2. Ramsar.org. در دسترس آنلاین: https://www.ramsar.org/about/international-cooperation (در 20 ژانویه 2021 قابل دسترسی است).
  3. Ramsar.org. در دسترس آنلاین: https://www.ramsar.org/sites/default/files/documents/library/ramsarsites_criteria_eng.pdf (دسترسی در 15 ژانویه 2021).
  4. درویش اوغلو، الف. تجزیه و تحلیل تغییرات زمانی سایت‌های داخلی رامسر در ترکیه با استفاده از موتور Google Earth. ISPRS Int. J. Geo-Inf. 2021 ، 10 ، 521. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  5. آتالای، من. ایکینجی، دی. Bayrak, AGM Türkiye Kıyılarındaki Bazı Sulak Alanların Antropojenik Süreçlere Bağlı Ekolojik Sorunları مشکلات اکولوژیکی بر اساس فرآیند انسان زایی برخی از تالاب های ساحلی در ترکیه ; Ulusal Jeomorfoloji Sempozyumu: Samsun، ترکیه، 2015. [ Google Scholar ]
  6. کوللی، ت. عبدالعزیز، ج. کارسلی، ف. دیخان، م. تشخیص خودکار تغییر خط ساحلی در تالاب های ساحلی رامسر ترکیه. اقیانوس. مهندس 2011 ، 38 ، 1141-1149. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  7. کیلار، اچ. چیچک، ای. Coğrafi Bilimler Derg. 2018 ، 16 ، 89-104. [ Google Scholar ]
  8. سیریتچی، دی. ترک، T. تشخیص خودکار تغییر خط ساحلی توسط سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) و سنجش از دور در دلتای گوکسو، ترکیه. J. شرکت هندی Remote Sens. 2019 , 47 , 233–243. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  9. کارابولوت، م. Kucukonder, M. بررسی تغییرات زمانی در دلتای گوکسو (ترکیه) با استفاده از تحلیل مولفه اصلی. بین المللی جی. جئوگر. Geogr. آموزش. 2019 ، 39 ، 279–299. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  10. دمیرل، ز. اوزر، او. Dabanli، S. Göksu Deltası’nın Tarım، Hayvancılık، Arazi Kullanımı İle İlgili 3 Boyutlu Haritalarının ve CBS’nin Oluşturulması. بیول. Bilimleri Araştırma Derg. 2010 ، 3 ، 175-179. [ Google Scholar ]
  11. اوزتورک، دی. Sesli، تجزیه و تحلیل تغییر خط ساحلی FA از سری تالاب Kizilirmak. اقیانوس. ساحل. مدیریت 2015 ، 118 ، 290-308. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  12. Bagci، HR; Bahadır, M. کاربری زمین و تغییر زمانی در دلتای Kızılırmak (سامسون) (1987-2019). J. Acad. Soc. علمی گل میخ. 2019 ، 78 ، 295-312. [ Google Scholar ]
  13. Kuleli، T. تحلیل کمی تغییرات خط ساحلی در سواحل مدیترانه در ترکیه. محیط زیست نظارت کنید. ارزیابی کنید. 2010 ، 167 ، 387-397. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ]
  14. چلیک، MA; کاواک، ام تی; Gulersoy، AE بررسی دمای سطح دریا (SST) تالاب Akyatan (آدانا) با یکپارچه‌سازی داده‌های NOAA AVHRR، Landsat و MODIS (2001-2015). J. Int. Soc. Res. 2018 . [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  15. آلفان، اچ. مقایسه کاربرد عملیات جبر تصویر برای توصیف تغییرات منظر: مورد سواحل مدیترانه. جی. محیط زیست. مدیریت 2011 ، 92 ، 2961-2971. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  16. چلیک، MA; Kızılelma، Y. Gülersoy، AE; Denizdurduran، M. Farklı Uzaktan Algılama Teknikleri Kullanılarak Aşağı Seyhan Ovası Güneyindeki Sulak Alanlarda Meydana Gelen Değişimin İncelenmesi (1990–2010). الکترون. ترک. گل میخ. 2013 ، 263-284. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  17. ییلماز، او گدیز حوزاسی بوتونونده گدیز دلتاسیینین اوزکتان آلگیلاما تکنیکلری اویگولانارک آلان کولانیم کارارلاری و اکوسیستم بوزونومو ایلیشکیلری اوزرینه آراشیرملار ; Fen Bilimleri Enstitüsü: İzmir، ترکیه، 2009. [ Google Scholar ]
  18. ارنول، ال. ساندوز، ا. Fellague, A. تکامل دو دلتای بزرگ مدیترانه: سنجش از دور برای تجسم تکامل زیستگاه ها و کاربری زمین در دلتاهای گدیز و رون. اقیانوس. ساحل. مدیریت 2012 ، 69 ، 111-117. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  19. بولکا، ام. اوزن، اف. Gunes، A. تغییرات کاربری اراضی در دلتای گدیز (ترکیه) و اثرات منفی آن بر روی زیستگاه های تالاب. جی. ساحل. Res. 2014 ، 30 ، 756-764. [ Google Scholar ]
  20. الفکایالی، سی. تگیل، اس. نظریه‌های تراژدی عوام: تغییر کاربری زمین- پوشش زمین در دلتای گدیز. SDU Fac. علوم هنری J. Soc. علمی 2018 ، 43 ، 120-142. [ Google Scholar ]
  21. چلیک، MA; Unal, C. چگونه یک تالاب اداره می شود؟ بحث در مورد دلتای گدیز از دیدگاه اکولوژیکی الکترون. ترک. گل میخ. 2016 ، 11 ، 25-42. [ Google Scholar ]
  22. گولیک، ن. هنچر، م. دیکسون، ام. ایلیوشچنکو، اس. تاو، دی. Moore, R. Google Earth Engine: تجزیه و تحلیل جغرافیایی در مقیاس سیاره ای برای همه. سنسور از راه دور محیط. 2017 ، 202 ، 18-27. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  23. پکل، جی اف. کوتام، ا. گولیک، ن. Belward، AS نقشه برداری با وضوح بالا از آب های سطحی جهانی و تغییرات طولانی مدت آن. طبیعت 2016 ، 540 ، 418-422. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ]
  24. نگوین، سازمان ملل؛ فام، LT; Dang، TD یک رویکرد تشخیص خودکار آب با استفاده از Landsat 8 OLI و محاسبات ابری موتور Google Earth برای نقشه‌برداری دریاچه‌ها و مخازن در نیوزیلند. محیط زیست نظارت کنید. ارزیابی کنید. 2019 ، 191 ، 1-12. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ]
  25. وانگ، آر. شیا، اچ. Qin، Y. نیو، دبلیو. پان، ال. لی، آر. فو، پی. پایش دینامیکی منطقه آبهای سطحی طی سال‌های 1989-2019 در دشت هتائو با استفاده از داده‌های Landsat در موتور Google Earth. Water 2020 , 12 , 3010. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  26. چن، جی. کانگ، تی. یانگ، اس. بو، ج. کائو، ک. گائو، ی. تجزیه و تحلیل دینامیک بدنه های آب سطحی باز در حوضه رودخانه تاریم (شمال غربی چین)، بر اساس پلت فرم ابر موتور Google Earth. Water 2020 , 12 , 2822. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  27. Sunar، AF; یاگمور، ن. Dervisoglu، A. تجزیه و تحلیل سیل با داده های سنجش از دور – مطالعه موردی: رودخانه Maritsa. در مجموعه مقالات EdirneGi4DM 2019 – اطلاعات جغرافیایی برای مدیریت بلایا، پراگ، جمهوری چک، 3 تا 6 سپتامبر 2019.
  28. Nasa.gov. در دسترس آنلاین: https://landsat.gsfc.nasa.gov/landsat-4-5 (دسترسی در 10 آوریل 2021).
  29. Nasa.gov. در دسترس آنلاین: https://landsat.gsfc.nasa.gov/landsat-8 (دسترسی در 10 آوریل 2021).
  30. Sentinel.esa.int. در دسترس آنلاین: https://sentinel.esa.int/web/sentinel/missions/sentinel-2 (دسترسی در 10 ژوئن 2021).
  31. رکنی، ک. احمد، ع. سلامت، ع. حزینی، اس. استخراج ویژگی آب و تشخیص تغییر با استفاده از تصاویر چندزمانی Landsat. Remote Sens. 2014 , 6 , 4173–4189. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  32. ژو، ی. دونگ، جی. شیائو، ایکس. شیائو، تی. یانگ، ز. ژائو، جی. زو، ز. Qin, Y. الگوریتم های نقشه برداری آب سطحی باز: مقایسه شاخص های طیفی مرتبط با آب. Water 2017 , 9 , 256. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  33. آچاریا، تی دی. سبدی، ع. لی، DH ارزیابی شاخص های آب برای استخراج آب های سطحی در صحنه لندست 8 نپال. Sensors 2018 , 18 , 2580. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ][ نسخه سبز ]
  34. McFeeters، SK استفاده از شاخص تفاوت عادی آب (NDWI) در ترسیم ویژگی‌های آب آزاد. بین المللی J. Remote Sens. 1996 ، 17 ، 1425-1432. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  35. گانر، ED; تکین، اس. Seckin، G. ارزیابی چاه های آب زیرزمینی کم عمق در یک منطقه کشاورزی و ساحلی در دلتای گوکسو، ترکیه. بین المللی J. Sci. تکنولوژی Res. 2018 ، 2 ، 9-16. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  36. WWF.org.tr. گزارش ارزیابی سایت رامسر در ترکیه. استانبول، ترکیه، 2008. موجود به صورت آنلاین: https://awsassets.wwftr.panda.org/downloads/wwf_turkiye_ramsar_alanlari_degerlendirme_raporu.pdf (دسترسی در 5 ژانویه 2021).
  37. دمیرل، ز. اولکای، او. Ozpınar, Z. بررسی آلودگی آب های زیرزمینی در منطقه حفاظت شده در ترکیه، دلتای گوکسو. دانشگاه گازی J. Sci. 2011 ، 24 ، 17-27. [ Google Scholar ]
  38. طرح مدیریت دلتا گوکسو وزارت زراعت و جنگلداری ; اداره کل حفاظت از طبیعت و پارک های ملی وزارت کشاورزی و جنگلداری: آنکارا، ترکیه، 2008. [ Google Scholar ]
  39. Yoldaolmak.com. در دسترس آنلاین: https://yoldaolmak.com/onemli-kus-gozlem-alani-goksu-deltasi-silifke.html (دسترسی در 6 ژوئن 2021).
  40. طرح مدیریت دلتای Kızılırmak. وزارت زراعت و جنگلداری ; اداره کل حفاظت از طبیعت و پارک های ملی کشاورزی و جنگلداری: آنکارا، ترکیه، 2015. [ Google Scholar ]
  41. ارسایین، ک. تگیل، ش. حساسیت اکولوژیکی و ارزیابی خطر در دلتای کیزیلیرمک فرسنیوس محیط. گاو نر 2017 ، 26 ، 6508–6516. [ Google Scholar ]
  42. Samsun.gov.tr. در دسترس آنلاین: https://www.samsun.gov.tr/kizilirmak-deltasi-kus-cenneti-ve-mandacilik1#gallery-2 (در 6 ژوئن 2021 قابل دسترسی است).
  43. طرح مدیریت تالاب آکیتان 2018. وزارت زراعت و جنگلداری ; اداره کل حفاظت از طبیعت و پارک های ملی وزارت کشاورزی و جنگلداری: آنکارا، ترکیه، 2018. [ Google Scholar ]
  44. Karakoç, R. Adana’daki Lagünlerin Sorunları ve Çözüm Yolları Toplantısı Raporu ; Adana Tarım İl Müd: آدانا، ترکیه، 2004. [ Google Scholar ]
  45. یتیس، AD; Selek , Z. Akyatan Lagününde Tuzluluk ve Bazi Kirlilik Düzeylerinin Saptanarak Coğrafi Bilgi System Destekli Dağilimlarinin Belirlenmesi ; Ç.Ü Fen Bilimleri Enstitüsü: آدانا، ترکیه، 2009. [ Google Scholar ]
  46. فوجیناوا، ک. تاناکا، ک. فوجیهارا، ی. کوجیری، ت. تأثیرات تغییر اقلیم بر هیدرولوژی و منابع آب حوضه رودخانه سیهان، ترکیه. پروژه تحقیقاتی تأثیر تغییرات اقلیمی بر سیستم تولیدات کشاورزی در مناطق خشک. Res. پروژه تاثیر اقلیم. کشاورزی را تغییر می دهد. تولید سیستم خشک مناطق 2007 ، 10 ، 53-58. [ Google Scholar ]
  47. Dogayagel.com. در دسترس آنلاین: https://www.dogayagel.com/adanada-gezilecek-yerler-2.html/akyatan-golu-lagunu (در 6 ژوئن 2021 قابل دسترسی است).
  48. اونموس، او. تیریل، ا. دوروسوی، آر. ایکن، جی. ارسان، ز. بیلگه، او. در Türkiye’nin Kıyı ve deniz alanları IV ; آلپارسلان، ن.، ویرایش. Ulusal Konferansı, Türkiye Kıyıları 02 Konferansı Bildiriler Kitabı: İzmir, Turkey, 2002; ص 271-282. [ Google Scholar ]
  49. Işgenç، F. منابع آلاینده و کنترل در حوضه های آب. در مجموعه مقالات جلسه دستور کار محلی، ازمیر، ترکیه، 3 آوریل 2002. [ Google Scholar ]
  50. TMMOB. Çevre Mühendisleri Odası İzmir Şubesi—İzmir İli 2020 ; Yılı Çevre Durum Raporu: ازمیر، ترکیه، 2020. [ Google Scholar ]
  51. طرح مدیریت دلتا گدیز (2019–2023) ؛ وزارت کشاورزی و جنگلداری، اداره کل حفاظت از طبیعت و پارک های ملی وزارت کشاورزی و جنگلداری: آنکارا، ترکیه، 2019.
  52. Milliyet.com.tr. در دسترس آنلاین: https://www.milliyet.com.tr/gundem/gediz-deltasi-nda-flamingolar-kazandi-2731193 (در 11 نوامبر 2021 قابل دسترسی است).
  53. وزارت زراعت و جنگلداری. طرح مدیریت تالاب های Yumurtalık ; وزارت کشاورزی و جنگلداری، اداره کل حفاظت از طبیعت و پارک های ملی وزارت کشاورزی و جنگلداری: آنکارا، ترکیه، 2007. [ Google Scholar ]
  54. Listelist.com. در دسترس آنلاین: https://listelist.com/bahar-rotasi/ (دسترسی در 11 نوامبر 2021).
  55. cevreselgostergeler.cbs.gov.tr. در دسترس آنلاین: https://cevreselgostergeler.csb.gov.tr/sicaklik-i-85727 (در 11 نوامبر 2021 قابل دسترسی است).
  56. Mgm.gov.tr. در دسترس آنلاین: https://mgm.gov.tr/FILES/iklim/yillikiklim/2020-iklim-raporu.pdf (دسترسی در 11 نوامبر 2021).
  57. سلواناتان، م. جایبالان، ن. ساینی، GK; سوپرامانیام، م. Hussin، N. بهره وری کارکنان در موسسات آموزش عالی خصوصی مالزی. PalArch’s J. Archaeol. مصر مصر 2020 ، 17 ، 66-79. [ Google Scholar ]
Ijgi 11 00046 g001 550
شکل 1. سایت های رامسر ترکیه و ایستگاه های هواشناسی مجاور (برای سایت های ساحلی/دریایی).
Ijgi 11 00046 g002 550
شکل 2. فلوچارت مطالعه تغییرات بلند مدت و کوتاه مدت سطح آب در سایت های ساحلی رامسر ترکیه با موتور گوگل ارث.
Ijgi 11 00046 g003a 550 Ijgi 11 00046 g003b 550
شکل 3. دلتای گوکسو: ( الف ) مکان و میانگین سالانه سطح آب سالانه 1985 و 2020 (NDWI ˃ 0). ( ب ) نمای دلتای گوکسو [ 39 ]; ( ج ) دوره 1985-2020، سطح آب (متوسط ​​سالانه و میانگین فصل خشک)؛ ( د ) داده های ایستگاه هواشناسی سیلیفکه (بارندگی کل سالانه، تبخیر کل، و میانگین دمای هوا). ( ه ) 2016-2020، میانگین ماهانه سطح آب، بارش، تبخیر و دما.
Ijgi 11 00046 g004 550
شکل 4. دلتای Kızılırmak: ( الف ) مکان و میانگین سالانه سطح آب در سال های 1985 و 2020 (NDWI > 0). ( ب ) نمای دلتای Kızılırmak [ 42 ]; ( ج ) دوره 1985-2020، مساحت سطح آب (متوسط ​​سالانه و میانگین فصل خشک)؛ ( د ) داده های ایستگاه هواشناسی سامسون (بارندگی کل سالانه، تبخیر کل، و میانگین دمای هوا). ( ه ) 2016-2020، میانگین ماهانه سطح آب، بارش، تبخیر و دما.
Ijgi 11 00046 g005 550
شکل 5. تالاب آکیاتان: ( الف ) موقعیت و میانگین سالانه سطح آب 1985 و 2020 (NDWI ˃ 0). ( ب ) نمایی از تالاب آکیتان [ 47 ]; ( ج ) دوره 1985-2020، سطح آب (متوسط ​​سالانه و میانگین فصل خشک)؛ ( د ) داده های ایستگاه هواشناسی مرسین (بارندگی کل سالانه، تبخیر کل، و میانگین دمای هوا). ( ه ) 2016-2020، میانگین ماهانه سطح آب، بارش، تبخیر و دما.
Ijgi 11 00046 g006 550
شکل 6. دلتای گدیز: ( الف ) موقعیت دلتا و متوسط ​​سطح آب سالانه 1985 و 2020 (NDWI > 0). ( ب ) نمای دلتا [ 52 ]. ( ج ) دوره 1985-2020، سطح آب (متوسط ​​سالانه و میانگین فصل خشک)؛ ( د ) داده های ایستگاه هواشناسی ازمیر (بارندگی کل سالانه، تبخیر کل، و میانگین دمای هوا). ( ه ) 2016-2020، میانگین ماهانه سطح آب، بارش، تبخیر و دما.
Ijgi 11 00046 g007 550
شکل 7. تالاب های یومورتالیک: ( الف ) موقعیت تالاب ها و متوسط ​​سطح آب سالانه 1985 و 2020 (NDWI > 0). ( ب ) نمای تالاب ها [ 54 ]; ( ج ) دوره 1985-2020، سطح آب (متوسط ​​سالانه و میانگین فصل خشک)؛ ( د ) داده های ایستگاه هواشناسی آدانا (بارندگی کل سالانه، تبخیر کل، و میانگین دمای هوا). ( ه ) 2016-2020، میانگین ماهانه سطح آب، بارش، تبخیر و دما.
Ijgi 11 00046 g008 550
شکل 8. ( الف ) سطح آب (میانگین سالانه و فصل خشک) در سایت‌های ساحلی رامسر ترکیه در سال‌های 1985 و 2020 ( ب ) درصد تغییر می‌کند.

مقالات داخلی و بین المللی

مطالب مرتبط ...

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید