کلید واژه ها

زمین ناهموار؛ تابش خورشیدی؛ مدل توزیع شده; پاکستان؛ GIS; DEM

چکیده

این مطالعه به بررسی توزیع فضایی تابش مستقیم خورشید در زمین های ناهموار بر فراز پاکستان می پردازد. مدل رقومی ارتفاع (DEM)، داده‌های رصدی تابش خورشید از 6 رصدخانه هواشناسی واقع در پاکستان و 5 رصدخانه هواشناسی واقع در چین در مطالعه حاضر استفاده شد. این پیوند بر اساس همان شرایط اقلیمی است. محصولات بخش ابر سطح 2 (L2) MODIS و داده‌های رصدی پوشش ابر از 21 رصدخانه هواشناسی در پاکستان برای تعیین کمیت تأثیر پوشش ابر بر میزان تابش خورشیدی و توزیع فضایی ترکیب شدند. زمینه نوظهور سنجش از دور و GIS امکان محاسبه تابش خورشیدی با تفکیک مکانی بهتر و درک بهتر اثرات زمین و ابر را ممکن می‌سازد. ArcGIS با پلت فرم RS برای شبیه سازی مدل تابش مستقیم خورشیدی برای اولین بار در منطقه پاکستان استفاده شد. نتایج تأثیرات کمی واضح توپوگرافی محلی و پوشش ابر را بر روی DSR نشان می‌دهد. به طور مشابه، منطقه (شرق رودخانه سند) تحت تأثیر موسمی در تابستان در مقایسه با غرب رودخانه سند، تابش خورشیدی کمتری دریافت می کند.

1. مقدمه

مدل‌سازی توزیع، تکنیک نوظهور برای تحلیل تغییرپذیری مکانی و زمانی تابش خورشیدی، به‌ویژه در زمین‌های ناهموار است. دانش توزیع تابش خورشیدی در طول زمان و مکان به دلیل علاقه روزافزون به استفاده از انرژی خورشیدی حیاتی‌تر و حیاتی‌تر می‌شود [ 1 ]. تابش مستقیم خورشیدی ورودی (DSR) عامل اصلی تابش خورشیدی ورودی به زمین است زیرا بیشترین مقدار را به تعادل انرژی می‌افزاید و همچنین سایر اجزا به آن وابسته هستند [ 2 ]. درک توزیع DSR به صورت زمانی و مکانی یکی از نیازهای ضروری برای درک فرآیندهای ترمودینامیکی یا دینامیکی درگیر در تبادل انرژی است که می تواند در برنامه ریزی کشاورزی قابل استفاده باشد [ 3 ].]، طراحی معماری [ 4 ] و مهندسی [ 5 ]. تبادل انرژی تابش خورشیدی نیز نقش کلیدی در گردش آب سطحی دارد [ 6 ]. به این دلایل، تجزیه و تحلیل توزیع تابش خورشیدی ورودی در پاکستان مهم است. همانطور که تغییرات فصلی و عرضی به خوبی درک و توصیف شده است. فقط مطالعات اخیر تنوع توپوگرافی را در الگوهای تابش روزانه و فصلی در یک منطقه یا به صورت محلی تجزیه و تحلیل کردند [ 7 ].

توپوگرافی یکی از عوامل اصلی تعیین کننده میزان تابش انرژی خورشیدی در یک مکان خاص است [ 8 ]. پیچیدگی توپوگرافی به دلیل تغییرات در ارتفاع، شیب، جنبه و ماهیت سطح، توزیع فضایی تابش را پیچیده تر می کند [ 9 ]. گسترش شمال به جنوب پاکستان با شرایط پیچیده و متنوع زمین و شبکه کمیاب رصدخانه ها، اندازه گیری توزیع تشعشعات خورشیدی ورودی را از طریق شبکه مشاهدات مبتنی بر زمین موجود دشوار می کند.

تاکنون، بسیاری از مدل‌های تخمین تابش خورشیدی داخلی و بین‌المللی بر اساس داده‌های مشاهده‌شده سطح صاف ایجاد شده‌اند [ 10 ]. عوامل زیادی وجود دارد که مدل‌سازی توپوگرافی تابش خورشیدی را پیچیده‌تر می‌کند، مانند پیچیدگی فرمولاسیون فیزیکی تابش خورشیدی، داده‌های مشاهده‌شده ناکافی و فقدان ابزارهای مدل‌سازی مناسب [ 8 ].]. از اواخر دهه هفتاد قرن گذشته، مجموعه‌ای از مدل‌های توزیع‌شده برای سطح زمین به سرعت توسعه یافته‌اند، اما پیشرفت در تخمین تابش خورشیدی در زمین‌های ناهموار چندان قابل توجه نیست [11-13]. بنابراین، کشف روش‌های جدید برای تخمین تابش خورشیدی بر روی زمین‌های موج‌دار و دیگر توزیع مکانی و زمانی فضا-زمان عناصر فرار از اهمیت نظری بالایی برخوردار است و چشم‌انداز کاربردی گسترده‌ای دارد. تا کنون، هیچ اثر منتشر شده ای در مورد توزیع DSR مرتبط با اثر زمین در پاکستان وجود ندارد.

2. منطقه مطالعه

پاکستان بین عرض جغرافیایی 24 درجه شمالی – 37 درجه شمالی و طول جغرافیایی 62 درجه شرقی – 75 درجه شرقی قرار دارد و مساحت کل زمینی به وسعت 796096 کیلومتر مربع را پوشش می دهد ( www.gov.pk). جغرافیای پاکستان ترکیبی از مناظر متفاوت از دشت تا صحرا، جنگل ها، تپه ها و فلات ها از نواحی ساحلی دریای عرب در جنوب تا کوه های هندوکوش، رشته کوه قراقورام هیمالیا در شمال است. پاکستان به سه منطقه جغرافیایی عمده تقسیم می شود: ارتفاعات شمالی. دشت رود سند و فلات بلوچستان. ارتفاعات شمالی پاکستان شامل رشته کوه های قراقورام، هندوکش و پامیر و برخی از بلندترین قله های جهان از جمله K2 (8611 متر / 28251 فوت) و نانگاپاربات (8126 متر / 26660 فوت) است. فلات بلوچستان در غرب و کویر ثار در شرق قرار دارد. گستره ای از دشت های آبرفتی در پنجاب و سند در کنار رود سند قرار دارد.16 ] (شکل 1 ).

3. داده ها و روش

3.1. داده های هواشناسی

اطلاعات حدود 22 سال از تابش خورشیدی ورودی روزانه جهانی (1978-2000)، داده های 29 ساله پوشش ماهانه ابر و مدت زمان آفتاب ماهانه (1979-2008) توسط اداره هواشناسی پاکستان ارائه شده است. داده‌های مربوط به پوشش ابر و مدت زمان تابش آفتاب برای 21 ایستگاه پردازش شد، در حالی که برای تابش خورشیدی، داده‌های 6 رصدخانه هواشناسی از پاکستان (فقط تابش خورشیدی جهانی) و 5 ایستگاه هواشناسی از چین (تابش مستقیم و جهانی خورشیدی) پردازش شدند. داده‌های پاکستان از نظر کیفیت و در دسترس بودن، نگرانی آشکار در طول دوره تحقیقاتی است. تداوم داده های تابش خورشیدی را می توان به دو گروه طبقه بندی کرد، یکی از سال 1979 تا 2000

شکل 1 . جزئیات شکل زمین برای پاکستان.

و دیگر از سال 2001 تا 2008. داده های گروه یک به دلیل سازگاری نسبتاً بهتر از نظر در دسترس بودن برای شبیه سازی استفاده می شود، در حالی که داده های 2001 تا 2008 برای مقایسه نتایج (فقط برای تشعشع جهانی) استفاده می شود.

3.2. داده های ماهواره و DEM

DEM بر روی پاکستان از SRTM (ماموریت توپوگرافی رادار شاتل در وب سایت ftp://e0mss21u.ecs.nasa.gov/srtm ) به دست آمده است. داده های 3 ArcSecond که تقریباً با اندازه سلول 90 متر به دست آمده است، در این مقاله استفاده شده است. داده‌های محصول کسر ابری سطح 2 طیف‌سنج تصویربرداری با وضوح متوسط ​​(MODIS) برای تخمین پوشش ابر بر فراز پاکستان با وضوح حدود .. استفاده شد.

4. روش شناسی

برای گنجاندن اثر پوشش ابری بر روی DSR، داده‌های کسر ابری MODIS با استفاده از داده‌های مشاهده شده زمینی پوشش ابری بر اساس میانگین ماهانه با استفاده از ArcGIS پردازش و تصحیح شد. همچنین، مدت زمان احتمالی تابش خورشید توسط DEM تصحیح شد و با داده‌های کسر ابر MODIS اصلاح‌شده برای محاسبه رگرسیون خطی برای به دست آوردن ضرایب تجربی مناسب برای تابش مستقیم خورشیدی استفاده شد.

با توجه به مدل ارائه شده توسط [ 17 ] بر اساس تئوری تابش مستقیم خورشید بر روی سطح شیبدار [ 18 ]، رابطه زیر را داریم:

(1)

جایی که

مقدار تابش خورشیدی فرازمینی (ESR) در شیب است، تابش مستقیم خورشیدی ورودی (DSR) بر روی زمین ناهموار است، ESR در سطح صاف است و تابش مستقیم خورشیدی تابشی بر روی سطح صاف است. با توجه به مقادیر و ، توزیع تابش مستقیم خورشید را در زمین های ناهموار بدست می آوریم.

در اینجا، با استفاده از روش ارائه شده توسط [ 19 ] محاسبه می شود، به عنوان مثال،

جایی که

ضریب تصحیح فاصله خورشید و زمین است، انحراف خورشیدی است، زاویه ساعت خورشیدی در زمان آغاز مدت زمان احتمالی آفتاب (PSD)، زاویه ساعت خورشیدی در زمان پایان PSD است، مقدار ESR است که در شیب از به و T کل مدت زمان یک روز است، یعنی 1440 دقیقه. معنای فیزیکی این معادله این است که ESR در یک شیب توسط عوامل جغرافیایی، توپوگرافی و نجومی تعیین می شود. استفاده از PSD به عنوان محدوده ادغام .

با فرمول های نظری [ 20 ] محاسبه می شود، به عنوان مثال،

جایی که

مقدار ESR در سطح افقی است، فاصله زمانی است، ثابت خورشیدی است و با داده های هواشناسی برازش مدل های آماری [ 17 ] محاسبه می شود که جزئیات آن در زیر آورده شده است.

4.1. مدل تابش مستقیم ورودی افقی (Hb ) .

مدل مورد استفاده برای محاسبه تابش مستقیم خورشید توسط [ 17 ] ارائه شده است.

(2)

جایی که مقدار تابش خورشیدی جهانی سطح صاف است، مدت تابش نسبی خورشید است، ضرایب تجربی هستند.

داده های رصدی DSR در پاکستان کافی نیست. بنابراین باید از روش جبرانی استفاده کرد. DSR ماهانه 5 ایستگاه چین برای محاسبه DSR در پاکستان استفاده شد. این 5 ایستگاه با داشتن شرایط آب و هوایی نیمه خشک در چین واقع شده اند.

که درجدول 1 ، شاخص های آماری مربع ضریب همبستگی و ضرایب تجربی a، b و c آورده شده است. در طول مطالعه مشخص شد که مدل‌های ماهانه (داده‌های مشاهده‌ای تمام ایستگاه‌های یک ماه استفاده می‌شود) در مقایسه با مدل یکپارچه از دقت و پایداری بالاتری برخوردار هستند (داده‌های مشاهده‌ای همه ایستگاه‌ها برای برازش مدل استفاده می‌شود).

4.2. مدل متوسط ​​تابش افقی جهانی (H).

مطالعات مختلف نشان می دهد که تابش خورشیدی جهانی و مدت تابش نسبی خورشید با استفاده از معادله آنگستروم-پرسکات ارتباط نزدیکی دارند [21،22]:

(3)

ضرایب تجربی کجا هستند

با استفاده از ضرایب تجربی نزدیک به 5 ایستگاه هواشناسی از چین که درجدول 1 ، (مدت تابش نسبی خورشید) مدل از راه دور و شبیه سازی تابش خورشیدی جهانی افقی را دریافت می کنیم.

با استفاده از معادلات (2) و (3) رابطه زیر را بدست می آوریم.

(4)

این معادله فقط به مدت زمان نسبی آفتاب نیاز دارد.

4.3. آمار برای مدل های مختلف برای تابش خورشیدی جهانی

جدول 2 آمار مدل های مختلف را نشان می دهد

جدول 1 . ضرایب تجربی مدل های ماهانه برای تابش مستقیم خورشیدی افقی. در اینجا n طول نمونه است.

جدول 2 . آمار برای مدل های مختلف تابش خورشیدی جهانی

مقادیر بهینه شده برای ضرایب تجربی a و b برای برازش مدل تابش جهانی (معادله (3)). مدل-1 مدل مصنوعی با در نظر گرفتن 6 ایستگاه از پاکستان و 3 ایستگاه از چین است. مدل های 6-8 توسط سایر محققین ارائه شده است. با در نظر گرفتن همه این عوامل (به عنوان مثال دقت برازش، مقدار نمونه و نسبیت)، مدل-4 بهینه ترین مقادیر را در مقایسه با سایرین دارد. بنابراین، مقادیر مدل-4 برای حل میانگین مدل تابش افقی جهانی در نظر گرفته می شود (معادله (3)).

5. نتایج و بحث

با استفاده از رابطه (1)، ما DSR را برای سال های 2006 و 2007 (مقادیر متوسط ​​ماهانه در اینجا در نظر گرفته شده است) با وضوح سلول شبکه با ترکیب DEM برای تجزیه و تحلیل اثر زمین به دست می آوریم.شکل 2 ). روند افزایشی از شمال به جنوب، یعنی وابستگی عرضی در همه نتایج رایج است. حداقل مقادیر سالانه DSR در گیلگیت بالتستان و نواحی اطراف آن قرار دارد که از 727 تا 1687 MJ×m ‒2 متغیر است . در حالی که حداکثر مقادیر سالانه در مناطق بیابانی استان های بلوچستان، سند و پنجاب قرار دارد که از 5036 تا 5720 MJ×m ‒2 متغیر است.

شکل 3 توزیع DSR را در منطقه کوهستانی پاکستان در بالادست ایندوس نشان می دهد. یک توزیع ناهموار واضح از DSR به دلیل زمین های پیچیده وجود دارد که نشان دهنده تأثیر عوامل توپوگرافی محلی است. مقدار DSR سالانه شیب آفتابی (یا شیب جنوبی) کوه ها به وضوح بیشتر از شیب سایه دار (یا شیب شمالی) است.

داده های مشاهده شده برای DSR در پاکستان فقط برای منطقه کویته موجود است. بنابراین، نتایج شبیه‌سازی با نقشه‌های خورشیدی با وضوح بالا تولید شده توسط آزمایشگاه ملی انرژی‌های تجدیدپذیر [ 23 ] مقایسه شد.شکل 4 ). نتایج با وضوح 4 کیلومتر ارائه شده است

شکل 2 . توزیع سالانه DSR (میانگین سال های 2006 و 2007) بر روی زمین های ناهموار پاکستان.

شکل 3 . توزیع تابش مستقیم خورشیدی (میانگین سال های 2006 و 2007) بر روی منطقه کوهستانی پاکستان (گیلگیت بالتستان).

شکل 4 . مقایسه نتایج شبیه سازی شده DSR با استفاده از معادله (2) و USAID (NREL’s, 2010).

توسط NREL در 2010 تغییرات ثابتی را به جز منطقه کویته (شمال غرب پاکستان) برای آنولا DSR نشان می دهد. مدل مبتنی بر معادله 2 با وضوح 900 متر در 900 متر نسبت به مدل NREL DSR را دست کم می گیرد. دلایل احتمالی تخمین کمتر DSR به شرح زیر است. وضوح شبیه سازی NREL درشت تر است، حدود 4 کیلومتر. شبیه سازی NREL داده های پوشش ابری تصحیح شده را در نظر نمی گیرد. و شبیه سازی NREL نیز داده های تصحیح شده مدت زمان احتمالی آفتاب را بر اساس توپوگرافی در نظر نمی گیرد. این همچنین با مقایسه داده های واقعی DSR منطقه کویته با NREL آشکار می شود که حدود 38 درصد بیش از حد برآورد شده است.

5.1. تغییرات فصلی

شکل 5 میانگین تغییرات فصلی DSR را برای سال 2006 و 2007 در زمین های ناهموار پاکستان نشان می دهد. ما مقدار DSR را در طول فصل های موسمی و زمستان مقایسه می کنیم. از نتیجه مشهود است که

  

شکل 5 . میانگین تغییرات فصلی تابش مستقیم خورشیدی برای سال های 2006 و 2007.

مقدار DSR در فصل باران های موسمی بیشتر از فصل زمستان است. بخش جنوب غربی پاکستان کمترین تأثیر را از موسمی دارد و دارای مقادیر بیشتری از DSR در مقایسه با بخش‌های شرقی پاکستان است که از 1733 تا 1835 MJ×m ‒2 متغیر است. همچنین واضح است که جنوب شرق سند پاکستان دارای مقادیر نسبتاً کمتری از DSR در طول تابستان نسبت به مناطق اطراف آن است. یکی از دلایل پوشش ابرهای ناشی از جریان های موسمی و دلیل دیگر ممکن است ذرات ذرات معلق در هوا و گرد و غبار باشد [ 24 ].

5.2. تأثیرات توپوگرافی بر DSR بر روی زمین ناهموار پاکستان

شکل 6 وشکل 7 تغییرات DSR را در شیب های مختلف (5، 10، 15 و 20 درجه) و عرض های جغرافیایی (26 درجه شمالی، 30 درجه شمالی و 34 درجه شمالی) در آزیموت های مختلف (نماینده ازیموت شرقی، جنوبی و غربی) برای ماه ها نشان می دهد. به ترتیب ژانویه و جولای. مشاهده شده است که تغییرات در ماه ژانویه نشان دهنده روند میانگین برای زمستان و تغییرات در ماه جولای نشان دهنده میانگین تغییرات در طول تابستان است. در طول ژانویه، تأثیر جنبه‌ها بر DSR منجر به نوسانات بسیار بزرگ‌تری نسبت به جولای می‌شود.شکل 6 و7 ). بنابراین، می‌توان نتیجه گرفت که در طول زمستان، دامنه‌های جنوبی به دلیل جهت‌گیری خورشید، DSR بیشتری نسبت به تابستان دریافت می‌کنند. برای جنبه‌های شرقی و غربی، تغییرات DSI چه در تابستان و چه در زمستان چندان سریع نیست، بنابراین، دامنه‌های شرقی و غربی تقریباً همان مقدار DSR را در طول سال دریافت می‌کنند.

6. نتیجه گیری

تأثیر توپوگرافی قابل توجهی بر توزیع DSR در نواحی شمالی پاکستان، به ویژه در گیلگیت بالتستان، فلات پوتوار و فلات بلوچستان وجود دارد. به طور کلی، دامنه های جنوبی DSR بیشتری نسبت به سطح افقی در طول زمستان و بالعکس در تابستان دریافت می کنند. اثرات توپوگرافی برای دامنه‌های شرقی و غربی قابل‌توجه نیست و به دلیل جهت‌گیری توپوگرافی نسبت به موقعیت خورشید و قوام عرضی، تابش خورشیدی تقریباً یکسانی دریافت می‌کنند. در طول فصل باران های موسمی، DSR به دلیل توزیع پوشش ابر، تمایل به کاهش از سمت غربی رود سند به سمت شرقی رودخانه سند را نشان می دهد. بنابراین، هر گونه برآورد انرژی خورشیدی یا تخمین تبخیر و تعرق در مناطق شمالی پاکستان باید اثرات توپوگرافی (شیب، جنبه و …)داشته باشد.

 

شکل 6 . اثر توپوگرافی بر تابش مستقیم خورشید در شیب ها و عرض های جغرافیایی مختلف برای ماه ژانویه (ناهنجاری بر حسب MJ×m ‒2 است).

شکل 7 . اثرات توپوگرافی بر تابش مستقیم خورشید در شیب های مختلف برای ماه جولای (ناهنجاری بر حسب MJ×m ‒2 است).

 

منابع

  1. R. Chant و D. Ruth، “Solar Heating in Canada, The Potential of Solar Energy for Canada” Conference of Solar Energy Society of Canada Inc، اتاوا، ژوئن 1975. https://www.cmos.ca/CB/ cb100201.pdf   [زمان(های استناد): 1]
  2. L. Wang و X. Qiu، “مدل سازی توزیع شده تابش مستقیم خورشیدی زمین ناهموار بر اساس GIS”، اولین کنفرانس بین المللی علوم و مهندسی اطلاعات (ICISE)، نانجینگ، 26-28 دسامبر 2009، 2042-2045.  [زمان(های استناد): 1]
  3. S. Changnon و D. Changnon، “اهمیت شرایط آسمان در رکورد 2004 محصول محصول غرب میانه،” جغرافیای فیزیکی، جلد. 26، شماره 2، 1384، صص 99-111.  [زمان(های استناد): 1]
  4. ZXL Yang و YF Hu، “مطالعه در مورد تابش خورشیدی و بهره وری انرژی سیستم شیشه ای ساختمان”، مهندسی حرارتی کاربردی، جلد. 26، شماره 8-9، 1385، صص 956-961.  [زمان(های استناد): 1]
  5. ای. عامر و م. یونس، “برآورد دبی ماهانه یک سیستم پمپاژ آب فتوولتائیک: تایید مدل”، تبدیل انرژی و مدیریت، جلد. 47، شماره 15-16، 1385، صص 2092-2102.  [زمان(های استناد): 1]
  6. R. Ranzi and R. Rosso, “A Stokesian Model of Areal Clear-Sky Direct Radiation for Mountainous Terrain,” Geographical Research Letters, Vol. 20، شماره 24، 1372، صص 2893-2896. https://dx.doi.org/10.1029/93GL03307  [زمان(های استناد): 1]
  7. QSI Dozier، “رویکردی به سمت شبیه سازی تعادل انرژی بر روی زمین ناهموار”، جغرافیا، جلد. 11، شماره 1، 1979، صص 65-85.  [زمان(های استناد): 1]
  8. R. Dubayaha و PM Richb، “مدل های توپوگرافی تابش خورشیدی برای GIS”، مجله بین المللی علوم اطلاعات جغرافیایی، جلد. 9، شماره 4، 1374، صص 405-419.  [زمان(های استناد): 2]
  9. دی‌ال لیو و بی‌جی اسکات، «تخمین تابش خورشیدی در استرالیا از مشاهده‌های بارش و دما»، هواشناسی کشاورزی و جنگل، جلد. 106، شماره 1، 1380، صص 41-59.  [زمان(های استناد): 1]
  10. H. Yoo, K. Lee, S. Park and KH Noh, “محاسبه تابش خورشیدی جهانی بر اساس داده های ابری برای شهرهای بزرگ کره جنوبی”، گرمایش جهانی، انرژی سبز و فناوری، 2010، صفحات 467-484.  [زمان(های استناد): 1]
  11. R. Dubayah، “تخمین تابش خالص خورشیدی با استفاده از نقشه برداری موضوعی Landsat و داده های ارتفاعی دیجیتال”، تحقیقات منابع آب، جلد. 28، شماره 9، 1992، ص 2469- 2484. https://dx.doi.org/10.1029/92WR00772
  12. R. Dubayah, J. Dozier and F. Davis, “The Distribution of Clear-Sky Radiation over Varying Terrain” دوازدهمین سمپوزیوم کانادایی سنجش از دور (IGARSS’89)، ونکوور، 10-14 جولای 1989، صفحات 885-888 .
  13. W. Panshou، “مطالعه اجمالی تحقیقات آب و هوای کوهستانی: در مورد مطالعه پیشرفت آب و هوای کوهستانی، آثار جمع آوری شده از اقلیم کوهستان”، انتشارات هواشناسی پکن، پکن، 1984، صفحات 1-7.
  14. P. Blood، “Pakistan: A Country Study”، بخش تحقیقات فدرال کتابخانه کنگره، 1994. https://countrystudies.us/pakistan/23.htm
  15. NK Amir، “انطباق با تغییرات آب و هوا و کاهش خطر بلایا در پاکستان”، در: JMPJJP Rajib Shaw، ویرایش، سازگاری با تغییرات آب و هوا و کاهش خطر بلایا: دیدگاه آسیایی، جلد. 5، زمرد گروه انتشارات محدود، 2010، صص 197-215.
  16. klimps.com، “Climate, Average Weather of Pakistan,” 2013. https://www.pakistan.climatemps.com/   [Citation Time(s):1]
  17. Y. Zeng, X. Qiu, C. Liu and A. Jiang, “Distributed Modeling of Direct Solar Radiation on Rugged Terrain of Yellow River Basin,” Journal of Geographical Sciences, Vol. 15، شماره 4، 1384، صص 439-447. https://dx.doi.org/10.1007/BF02892151   [Citation Time(s):3]
  18. ب. لیو و آر. جردن، “رابطه متقابل و توزیع مشخصه تابش مستقیم، پراکنده و کل خورشید”، انرژی خورشیدی، جلد. 4، شماره 3، 1960، صص 1-19. https://dx.doi.org/10.1016/0038-092X(60)90062-1   [Citation Time(s):1]
  19. X. Qiu, Y. Zeng and C. Liu, “Simulation of Astronomical Solar Radiation over Yellow River Basin on DEM,” Journal of Geographical Sciences, Vol. 14، شماره 1، 1383، صص 63-69. https://dx.doi.org/10.1007/BF02873092   [زمان(های) نقل قول: 1]
  20. D. Zuo, Y. Zhou and Y. Xiang, “On Surface Radiations,” Science Press, Beijing, 1991. (به زبان چینی)   [Citation Time(s):1]
  21. LT Wong و W. Chow, “Solar Radiation Model,” Applied Energy, Vol. 69، شماره 3، 1380، صص 191-224. https://dx.doi.org/10.1016/S0306-2619(01)00012-5
  22. D. Weng، “مطالعات در مورد آب و هوای تشعشعی چین”، مطبوعات هواشناسی چین، پکن، 1997. (به زبان چینی)
  23. NREL’s, “Pakistan Resource Maps and Toolkit,” 2010. https://www.nrel.gov/international/ra_pakistan.html?print   [Citation Time(s):1]
  24. M. Rashed و L. Shuanglin، “واکنش باران تابستانی در پاکستان به ذرات معلق در هوا در یک مدل گردش عمومی اتمسفر”، فصلنامه مجله علوم هواشناسی مجارستان، جلد. 116، شماره 4، 1391، صص 323-333.   [زمان(های استناد): 1]

مقالات داخلی و بین المللی

مطالب مرتبط ...

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید