تجزیه و تحلیل چند زمانی استفاده از زمین و پوشش در مسیر پایین رودخانه آراگوآیا

 

این کار با هدف تجزیه و تحلیل رفتار فضایی سازندهای گیاهی و کاربری زمین در منطقه تنش اکولوژیکی آمازون-سرادو انجام شد. برای این منظور، حوضه رودخانه آراگوآیا در مسیر کم خود انتخاب شد، زیرا یک حد فیزیکی-طبیعی بین دو Biomms، با پویایی شدید استفاده و پوشش زمین ایجاد می‌کند، بنابراین، علاوه بر تحقیق در منابع علمی و داده‌های اجتماعی و اقتصادی از ثانویه منابع، یک پایگاه داده جغرافیایی با داده های جغرافیایی ارجاع داده شد و عملیات مکانی انجام شد. در میان آنها، یک طبقه بندی نظارت شده از کاربری و پوشش زمین، با تجزیه و تحلیل چند زمانی بین سال های 1984، 2000 و 2018. بنابراین، گسترش 4.2 هکتار از جنگل (بیوم آمازون) بر روی فیتوفیزیوگنومی ساوانیک (Cerrado) مشاهده شد. با این حال، سرکوب مناطق جنگلی به مقادیری در حدود 21700 کیلومتر مربع رسید. با تبدیل مستقیم به فعالیت های انسان شناسی، عمدتاً مرتع، حدود 71٪. نتایج حاصل از نقشه برداری در مقایسه با داده های سرشماری کشاورزی نشان می دهد که چشم انداز حوضه رودخانه آراگوآیا، در مسیر کم خود، تحت سلطه مناطق مرتع مدیریت شده است. با این حال، سیاست‌های عمومی و سرمایه‌گذاری‌های دولتی باعث گسترش کشاورزی در ساحل مستقیم رودخانه آراگوآیا از سال 2000 به بعد شده است، و اینکه چشم‌انداز ساحل چپ تحت سلطه مرتع مدیریت شده است. در نهایت، مشخص شد که کاشت مناطق حفاظتی به بازسازی گیاهی هر دو بیوم کمک می کند. تحت سلطه مناطق مرتع مدیریت شده است. با این حال، سیاست‌های عمومی و سرمایه‌گذاری‌های دولتی باعث گسترش کشاورزی در ساحل مستقیم رودخانه آراگوآیا از سال 2000 به بعد شده است، و اینکه چشم‌انداز ساحل چپ تحت سلطه مرتع مدیریت شده است. در نهایت، مشخص شد که کاشت مناطق حفاظتی به بازسازی گیاهی هر دو بیوم کمک می کند. تحت سلطه مناطق مرتع مدیریت شده است. با این حال، سیاست‌های عمومی و سرمایه‌گذاری‌های دولتی باعث گسترش کشاورزی در ساحل مستقیم رودخانه آراگوآیا از سال 2000 به بعد شده است، و اینکه چشم‌انداز ساحل چپ تحت سلطه مرتع مدیریت شده است. در نهایت، مشخص شد که کاشت مناطق حفاظتی به بازسازی گیاهی هر دو بیوم کمک می کند.

کلید واژه ها

حوضه ، فیتوفیزیوگنومی ، گسترش کشاورزی

1. مقدمه

در برزیل، گسترش مرزهای کشاورزی و اجرای فعالیت‌های تجاری به شیوه‌ای غارتگرانه، فشار شدیدی را بر بیوم‌های سرادو و آمازون وارد کرده است. آمازون برزیل غنای بیولوژیکی بالایی دارد، به دلیل جنگل های بارانی وسیع که به حدود پنج میلیون کیلومتر مربع می رسد [ 1 ] [ 2 ] [ 3 ]. تنوع زیستی، منابع آب، ترسیب کربن و انتقال انرژی به جو، منابع و فرآیندهای مهم منطقه هستند که توسط مؤسسات تحقیقاتی بین‌المللی متعددی مورد مطالعه قرار گرفته‌اند [ 4 ].

تا به امروز، 20 درصد از زمین های آمازون برزیل پوشش گیاهی خود را سرکوب کرده است، و جای خود را به مراتع، کشاورزی، معدن، مراکز شهری، در میان دیگران داده است [ 5 ] [ 6 ] [ 7 ] [ 8 ]. این واقعیت از طریق نرخ‌های سالانه جنگل‌زدایی آمازون، که توسط چندین نفر که پروژه‌های نظارت بر جنگل‌زدایی را با استفاده از تکنیک‌های سنجش از دور توسعه می‌دهند، منتشر شده است، ثابت شده است. برجسته کردن سیستم نظارت بر جنگل زدایی آمازون قانونی (پروژه PRODES) که توسط دولت فدرال برزیل از طریق موسسه ملی تحقیقات فضایی (INPE) اجرا شده است.

بیوم سرادو برزیلی دومین بیوم بزرگ در آمریکای جنوبی است که وسعت آن بیش از 2 میلیون کیلومتر مربع ^است که معادل 22 درصد از قلمرو ملی است [ 9 ]. از نقطه نظر تنوع زیستی، سرادوی برزیلی به عنوان ثروتمندترین ساوانا در جهان شناخته می شود، که در اکوسیستم های مختلف، گیاهی با بیش از 11000 گونه گیاهی بومی که قبلا فهرست شده است [ 10 ] و جانوری با تعداد بیشتری پناه می برد. بیش از 320000 گونه جانوری که تنها 0.6 درصد توسط حیوانات مهره داران تشکیل شده است [ 11 ].

در مطالعات سرادو نشان داده است که بیوم به طور جدی تهدید می شود. در پایش اخیر جنگل‌زدایی در سرادو، که توسط موسسه محیط‌زیست و منابع طبیعی تجدیدپذیر برزیل (IBAMA) بر اساس پردازش و تفسیر تصاویر ماهواره‌ای، برای سال‌های 2009-2010 انجام شد، به این نتیجه رسید که 49.16 درصد از نمونه اولیه پوشش گیاهی Cerrado سرکوب شد و به انواع مختلف مصارف تبدیل شد، مطابق با تحقیقات انجام شده توسط [ 12 ] [ 13 ] [ 14 ] [ 15 ].

دوم [ 16 ] [ 17 ]، بیوم سرادو برزیل یکی از اکوسیستم‌های گرمسیری اصلی روی زمین است که یکی از مراکز اولویت (“نقاط داغ”) برای حفظ تنوع زیستی سیاره است. و در سال‌های اخیر، علاوه بر دانشگاه‌ها، توسط پروژه‌های کشف جنگل‌زدایی که توسط INPE توسعه داده شده است، همراه با سایر مؤسسات تحقیقاتی فضایی و محیطی، نظارت شده است. مانند پروژه DETER-Cerrado و PRODES-Cerrado.

اثرات تغییرات مشاهده شده توسط تکامل نرخ جنگل زدایی در زیست بوم های آمازون و سرادو، ارتباط ارزیابی نحوه تعامل آنها با جو، در مورد تبادل گاز و ذخیره کربن (جنگل ایستاده)، و همچنین انتشار ردیابی گازها در جو از طریق فعالیت های انسانی، مانند: سوزاندن، پرورش گاو، کشاورزی، معدن، احیای جنگل، استخراج گیاهی، از جمله (جنگل زدایی)، همانطور که در [ 18 ] [ 19 ] [ 20 ] [ 21 ] [ 22 ] ارائه شده است. .

گسترش مناطق کشاورزی، حذف چوب بومی برای هیزم و زغال چوب، ساخت سدها و جاده ها چارچوب اختلالات زیست بوم را به ویژه از دهه 1970 با نوسازی کشاورزی و دامداری و تولید کالاهای کشاورزی تشکیل می دهد. [ 8 ]. لازم به ذکر است که استعمار این بیوم یکی از قدیمی ترین ها در کشور است که تقریباً از سه قرن پیش آغاز شده است (MMA, 2014). بنابراین، مدیریت محیط‌های جنگلی بومی باقی‌مانده مستلزم درک دقیق و دقیق فرآیندهای پویا پیچیده‌ای است که چنین مناطقی را شامل می‌شود [ 23 ].

عامل دیگری که مانع از تحدید حدود اکوفیزیولوژیکی بین بیوم ها می شود، مداخله آنتروپیک است که قبلاً بخش قابل توجهی از تشکل های گیاهی بومی را تغییر شکل داده است [ 15 ]. منطقه بین دو بیوم در قوس جنگل‌زدایی قرار دارد، یعنی منطقه‌ای با پویایی شدید کاربری زمین، که منطقه‌ای تحت مداخله شدید اقدامات انسانی با شهرداری‌هایی است که نرخ جنگل‌زدایی بالایی را ارائه می‌کنند.

بنابراین، لازم است پویایی کاربری و پوشش اراضی در مناطق تنش اکولوژیکی – از نظر توزیع فضایی – در برابر مداخلات مکرر و شدید مردمی در طول زمان، چه به طور مستقیم، از طریق اجرای فعالیت‌های اقتصادی یا غیرمستقیم، بررسی شود. تحت تاثیر تغییرات آب و هوایی در دهه های اخیر.

تحقیقات مربوط به مدل‌سازی زیست‌محیطی نشان داده‌اند که فرآیند جنگل‌زدایی این بیوم‌ها، استفاده فشرده از خاک، همراه با تغییرات آب و هوایی می‌تواند فرآیند ساوانیزاسیون در زیست‌بوم آمازون را بالقوه کند و ممکن است تا سال 2030 به سطوح قابل توجهی از جانشینی رویشی برسد. در تحقیقات انجام شده، اولین گزارش تغییر آب و هوا در برزیل [ 24 ] و گزارش ششم برای پروژه PROBIO در مورد تغییرات آب و هوا و تغییر در بیوم های آمریکا تا سال 2100 اشاره شده است [ 25 ].

بنابراین، این کار با هدف تجزیه و تحلیل رفتار فضایی سازندهای گیاهی و کاربری زمین در منطقه تنش اکولوژیکی آمازون-سرادو انجام شد. برای این منظور، حوضه رودخانه آراگوآیا در مسیر کم خود انتخاب شد، زیرا یک حد فیزیکی-طبیعی بین دو بیوم را تشکیل می‌دهد، با پویایی شدید استفاده از زمین و پوشش زمین.

2. مواد و روشها

2.1. حوضه رودخانه آراگوآیا

حوضه رودخانه Araguaia ( شکل 1 ) بین ایالت های Para، Tocantins، Goias و Mato Grosso قرار دارد، منبع اصلی آن در ایالت اخیر، در Serra dos Caiapos، با حدود 1900 کیلومتری دهانه آن قرار دارد [ 26 ]. ارتفاع آن از ارتفاعات تا پستی رودخانه بین 45 تا 1180 متر است. مساحت 384181 کیلومتر مربع ^را در بر می گیرد [ 27 ].

حوضه رودخانه Araguaia حوضه رودخانه Tocantins-Araguaia را تشکیل می دهد و شامل پنج زیرحوضه اصلی است [ 27 ]: 1) Araguaia مرتفع، 2) رودخانه مرگ، 3) Araguaia میانه، 4) Canton of Araguaia و 5) Araguaia پایین. . و طبق طبقه بندی Strahler، این حوضه مرتبه هفتم است [ 28 ]. تجزیه و تحلیل فضایی حوضه رودخانه آراگوآیا، در مسیر کم خود، اتخاذ شد زیرا یک منطقه مرزی را هم از نظر جنبه های طبیعی و هم از نظر اجتماعی تشکیل می دهد. علاوه بر اندیشیدن به ATE Amazônia-Cerrado، همچنین منطقه مرزی توسعه کشاورزی را تشکیل می دهد و در زمینه به اصطلاح “قوس جنگل زدایی” در آمازون شرقی قرار می گیرد و پویایی شدید در استفاده و پوشش را نشان می دهد. زمین در چشم انداز آن

مساحت برش داده شده برای این کار تقریباً با 24٪ از کل مساحت حوضه رودخانه آراگوآیا با 92633.12 کیلومتر مربع ^گسترش مطابقت دارد. تحت تأثیر دو محور جاده ای که از زمان کاشت آنها در زمینه تاریخ اشغال آمازون و سرادو از اهمیت زیادی برخوردار هستند – BR-010 (Belem-Brazilia) و BR-230 (Transamazonica) – محورهای مهم ادغام منطقه با سایر نقاط کشور و نقش مرتبط در تغییر پویایی کاربری اراضی و پوشش این بیوم ها [ 27 ].

در این بخش از حوزه آبخیز مناطق مهم حفاظت از محیط زیست مانند پنج سرزمین بومی از گروه های قومی: Karaja، Guarani، Apinaye و Aikewar وجود دارد. لازم به ذکر است که از این میان تنها سه مورد به طور کامل در حوضه قرار گرفته اند: آنهایی که متعلق به اقوام کراجا و گوارانی هستند. علاوه بر واحد استفاده پایدار: منطقه حفاظت از محیط زیست جزیره Bananal (تا حدی در حوضه حک شده است). واحد حفاظت یکپارچه: پارک ایالتی کانتون. APA Lake de Santa Isabel; ذخیره‌گاه خصوصی میراث طبیعی رویایی؛ APA Spring of Araguaina; کوه مارتریوس/پارک ایالتی آندوریناس؛ APA سائو جرالدو دو آراگوآیا.

همچنین ذکر این نکته ضروری است که طبق گزارش های تهیه شده توسط IPCC و بر اساس [ 25 ]، منطقه ای که بیشترین آسیب را به فرآیندهای ساوانا دارد، در بخش شرقی آمازون قانونی، یعنی نقطه کانونی گسترش قرار دارد. لکه های ساوانا (Cerrado) بر روی بیوم آمازون.

نکته مرتبط دیگر به عدم نظارت مستمر بر این منطقه اشاره دارد، زیرا پروژه‌های نظارت بر جنگل‌زدایی آمازون (PRODES، DETER و پروژه TerraClass) محدودیت بیوم را به‌عنوان یک بریدگی کاری در نظر نمی‌گیرد، بلکه محدودیت سیاسی-اداری قانون را شامل می‌شود. آمازون، خروج از این منطقه (هدف این تحقیق)، عدم وجود اطلاعات در مورد جنگل زدایی، استفاده از زمین و پوشش زمین، و همچنین سیاست های بازرسی توسط موسسه محیط زیست برزیل و منابع طبیعی تجدید پذیر – IBAMA، زیرا این سازمان بازرسی مبارزه با جنگل زدایی به دلیل هشدارهای ارائه شده توسط پروژه تشخیص جنگل زدایی در زمان واقعی-DETER.

با وجود ثروت و اهمیت بیولوژیکی در زمینه بین‌المللی، که عمدتاً مربوط به چرخه کربن در جو است، این زیست‌ها به شدت تحت تأثیر قرار گرفته‌اند. این واقعیت را می توان در هنگام تجزیه و تحلیل تکامل جنگل زدایی در این بیوم ها ( شکل 2 ) متوجه شد که علیرغم کاهش در سال های اخیر، همچنان یک سرکوب تدریجی مناطق سبز به دلیل فعالیت های انسانی وجود دارد، همانطور که در نمودار زیر مشاهده می شود.

همچنین مهم است که بر این نکته تاکید شود که بین این دو بیوم ناحیه ای از انتقال گیاهی وجود دارد: اکوتون آمازون-سرادو. با تقریباً 11114.35 کیلومتر گسترش، ایالت‌های Rondonia، Mato Grosso، Para و Maranhao را پوشش می‌دهد ( شکل 3 ). این یک منطقه تنش اکولوژیکی است – ATE [ 29 ]، با محدودیت‌های متغیر، بسیار پیچیده‌تر از آن که بتوان آن را تعریف کرد، عمدتاً به دلیل فرورفتگی‌ها و تعابیر بین دو سازند گیاهی [ 30 ].

2.2. رویکرد یکپارچه پیشنهادی

در توسعه این تحقیق مراحل ارائه شده در فلوچارت ( شکل 4 ).

پایگاه مرتبط شامل استفاده از تصاویر ماهواره های Landsat 5، 7 و 8، حسگرهای Thematic Mapper (TM)، Enhanced Thematic Mapper Plus (ETM+) و Operational Land Imager (OLI) بود که به صورت رایگان در سایت های خاص برای توزیع داده های حسگر از راه دور، مانند: موسسه ملی تحقیقات فضایی (INPE)، سازمان زمین شناسی ایالات متحده (USGS)، تاسیسات پوشش زمین جهانی (GLCF) و دیگران. ترجیحاً تصاویر با کمترین پوشش ابری که بین ماه های جولای و آگوست سال های نقشه برداری: 1984، 2000 و 2018 گرفته شده اند، انتخاب شوند تا به عنوان داده های ورودی برای نقشه برداری استفاده شوند.

تصاویر Landsat موجود در وب سایت سازمان زمین شناسی ایالات متحده (USGS) با تصحیح جوی در بالای جو (TOA) و با تصحیح قاعده استفاده شد، بنابراین موقعیت جغرافیایی خوبی را تضمین کرد. نقاط مدار عبارتند از: 222/64، 222/65، 222/66، 222/67، 223/64، 223/65، 223/66، 223/67، 224/65، 224/66، e 224/67 .

و با هدف تعیین حدود دقیق BH، مدل‌های ارتفاعی دیجیتال (MDE) که از تصاویر حاصل از توپوگرافی رادار شاتل ماموریت پلاس (SRTM Plus)، با وضوح 30 متر، که در سازمان زمین‌شناسی ایالات متحده (USGS) نیز موجود است، دانلود شد. ) سایت اینترنتی. لازم به ذکر است که تعیین حدود حوضه رودخانه آراگوآیا با استفاده از روش توصیف شده توسط [ 31 ] [ 32 ] [ 33 ] انجام شد که از الگوریتم‌های همراه با سیستم‌های اطلاعات جغرافیایی (GISs) استفاده می‌کردند و عملکردهای خاصی در تعیین حدود حوضه‌های رودخانه دارند. . و، تحدید حدود مسیر پایین رودخانه Araguaia به دنبال تعیین حدود مورد استفاده توسط [ 26 ] بود.

داده های برداری (شکل فایل ها)، نسبت به پایه نقشه برداری: حد بیوم ها. محدوده‌های ایالتی و شهری، جاده‌ها، مقر شهرداری، زهکشی و همچنین داده‌های موضوعی: واحدهای حفاظتی (CUs)، سرزمین‌های بومی (IL)، از پلتفرم دیجیتال موسسه جغرافیا و آمار برزیل – IBGE به دست آمده‌اند.

با در اختیار داشتن تصاویر ماهواره‌ای، مدل‌های خطی ترکیب طیفی – MLME از هر تصویر Landsat پردازش شدند، که این گام مهمی برای تمایز بین ویژگی‌های کاربری و پوشش زمین است. این روش با هدف برجسته کردن ویژگی‌های خاک، پوشش گیاهی و سایه موجود در تصاویر ماهواره‌ای، از شناسایی مقادیر پیکسل خالص مربوط به کلاس‌های موضوعی مورد علاقه، تولید سه تصویر کسری است.

مدل خطی ترکیب طیفی تکنیکی است که هدف آن کاهش مخلوط تشعشع شناسایی شده توسط حسگرهای تصویربرداری است. زیرا، ممکن است سطح تصویر بیش از یک نوع پوشش یا کاربری زمین داشته باشد، بنابراین انرژی الکترومغناطیسی ساطع می کند که از برهم کنش بین اهداف حک شده در یک پیکسل (کوچکترین واحد تصویر)، یعنی طیفی ناشی می شود. امضای هر عنصر [ 34 ].

از آنجایی که زیست‌های آمازون و سرادو، عمدتاً، فیتوفیزیولوژی بسیار متفاوتی دارند، با پوشش گیاهی علفی، درختچه‌ها و افراد درخت‌زی با فنولوژی‌های بسیار خاص، این تشکیلات به راحتی در تصاویر ماهواره‌ای با وضوح فضایی متوسط ​​قابل تشخیص نیستند [ 35 ]. به این ترتیب، [ 36 ] توصیه می کند که قبل از انجام طبقه بندی تصاویر دیجیتال، تکنیک اختلاط طیفی مدل خطی اعمال شود.

بعداً، برای هر بخش تصویر تولید شده از طریق MLME، تکنیک برش (برش تراکم) استفاده شد که شامل تقسیم هیستوگرام تصویر به محدوده سطوح خاکستری (حداکثر و حداقل) است. باندها را می توان به گونه ای انتخاب کرد که محدوده یکسانی از سطوح خاکستری داشته باشند یا تعداد پیکسل های یکسانی داشته باشند یا بتوانند محدوده های متغیری داشته باشند. پیکسل هایی با مقادیر سطح خاکستری در محدوده یکسان به همان کلاس [ 37 ] [ 38 ] اختصاص داده می شوند.

هدف از این تکنیک تغییر تغییرات ظریف سطوح خاکستری است که به صورت بصری توسط تحلیلگر درک نشده است و می تواند نشان دهنده تفاوت های کوچک از یک هدف به ظاهر همگن باشد. از بخش خاک، ویژگی های آنتروپیک استخراج شد. از بخش پوشش گیاهی، ویژگی های طبیعی مربوط به پوشش گیاهی (فتوسیستتیک فعال) استخراج شد. و از کسر سایه، ابرها، سایه‌های ابر و بدنه‌های آبی استخراج شدند [ 34 ].

بنابراین، این مرحله برای شناسایی و فیتوفارماسی هر بیوم اهمیت اساسی داشت، زیرا از طریق آن می‌توان بین ویژگی‌های انسانی و طبیعی تمایز قائل شد.

بعداً، تصاویر در نرم افزار TerraAmazon 7.0 مراحل تقسیم بندی (با استفاده از الگوریتم رشد مناطق) را طی کردند. حداقل مساحت نقشه برداری 900 متر مربع بود ^، بنابراین، پارامتر حداقل اندازه قطعات یک پیکسل است. پارامترهای شباهت به عنوان ویژگی های هر تصویر و تنوع فیتوفیزیولوژیکی هر منطقه در نظر گرفته شد.

بر اساس بردارهای تقسیم بندی، باندهای 3، 4 و 5 (حسگر TM)، و 4، 5 و 6 (حسگر OLI) با استفاده از الگوریتم نظارت شده Battacharya با تمرکز بر نگاشت کلاس های موضوعی زیر به فرآیند طبقه بندی نظارت شده ارسال شدند. : جنگل، ساوانا، حومه، پوشش گیاهی ثانویه، آب، ابر (و سایه)، مرتع، کشاورزی، شهری و غیره.

به ترتیب، جبر بین نقشه‌ها برای تلاقی برش با طبقه‌بندی نظارت شده، به منظور اصلاح کلاس منطقه طبیعی در کلاس‌های زیر استفاده شد: جنگل، پوشش گیاهی ثانویه، ساوانا و حومه شهر.

پس از اصلاح طبقه‌بندی، یک درخت تصمیم ساخته شد [ 32 ] [ 39 ]، با قوانینی که از طریق جابجایی ساده ایجاد شده‌اند، با انتقال‌های ممکن و غیرممکن بین کلاس‌ها در هر سال نقشه‌برداری شده و مدلی با 712 تعامل ایجاد می‌شود. برای این کار از مدل سازی از طریق اسکریپت پایتون در نرم افزار Qgis 2.18 استفاده شد. به عنوان محصول، سه مدل اصلاح شده کاربری و پوشش زمین برای هر سال در تحقیق مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

پس از تبدیل از ماتریس به برداری، نتایج طبقه بندی به صورت دستی ویرایش شد. این فرآیند با هدف تصحیح خطاهای احتمالی طبقه بندی (قطع و کارمزد) و محدودیت های کلاسی که به طور خودکار توسط سیستم انجام می شود، انجام می شود. این روش بر روی نردبان 1:50000 با استفاده از تکنیک های تفسیر تصویر بصری انجام می شود.

پس از مرحله ویرایش برداری، بررسی و تصحیح خطاهای احتمالی همپوشانی توپولوژیکی (همپوشانی) انجام شد. و بعداً تأیید و پر کردن مناطق دارای شکاف.

بعداً، داده‌ها به فرمت ماتریسی تبدیل شدند، با هدف ایجاد ماتریس انتقال (MT) از طریق زنجیره مارکوف، همانطور که در روش‌شناسی نشان داده شده توسط [ 40 ] توضیح داده شد. در مرحله بعد، ماتریس‌های مساحت (MA) و ماتریس‌های درصد (PM) برای سال‌های نقشه‌برداری توسعه خواهند یافت، بنابراین دو MT برای هر IR تولید می‌شود.

تجزیه و تحلیل دینامیک از طریق فرآیندهای تصادفی [ 41 ] با رویارویی بین ماتریس ها (MA و MP) بین سال های 1984، 2000 و 2018 انجام شد. به منظور تأیید تبدیل بین کلاس ها از ایجاد دو ماتریس انتقال. (MT).

همچنین مهم است که توجه داشته باشید که یک اعتبار سنجی میدانی از نقشه برداری 2018 با تأیید نمونه های نقطه ای از سردرگمی الگوریتم برای طبقه بندی نظارت شده انجام شد. پس از بررسی میدانی، داده ها تنظیم شدند.

علاوه بر این، داده‌ها از سرشماری کشاورزی IBGE که در سال 2018 انجام شد، استخراج شد. لازم به ذکر است که داده‌های آماری مورد تجزیه و تحلیل در این تحقیق، تنها شهرداری‌هایی را در نظر می‌گیرند که حداقل 50 درصد از قلمرو خود را در منطقه محدود به ثبت رسیده‌اند. مسیر رودخانه Araguaia، همانطور که در شکل 5 نشان داده شده است.

این الگو برای قالب بندی مقاله و استایل دادن به متن استفاده می شود. تمام حاشیه‌ها، عرض ستون‌ها، فاصله‌های خطوط و فونت‌های متن تجویز می‌شوند. لطفا آنها را تغییر ندهید شما ممکن است به ویژگی های خاص توجه کنید. به عنوان مثال، حاشیه سر در این الگو به تناسب بیشتر از حد معمول اندازه گیری می شود. این اندازه گیری و سایر اندازه گیری ها عمدی هستند و از مشخصاتی استفاده می کنند که مقاله شما را به عنوان بخشی از کل مجلات پیش بینی می کند و نه به عنوان یک سند مستقل. لطفاً هیچ یک از نامگذاری های فعلی را اصلاح نکنید.

2.3. آمار نقشه برداری و بررسی میدانی

برای تأیید صحت و دقت نقشه برداری، با استفاده از نرم افزار Qgis 2.18.0، بر اساس روش های به کار گرفته شده توسط [ 42 ] [ 43 ]، از تکنیک “تصادفی نقاط تصادفی” استفاده شد. بنابراین، چند ضلعی های با مساحت کمتر از پنج (5) هکتار (هکتار) حذف شدند، زیرا در طبقه بندی تکه تکه شدن زیادی وجود دارد. این چند ضلعی‌ها به «انتخاب تصادفی در زیر مجموعه‌ها» (ابزار Qgis) ارسال شدند که امکان انتخاب تعداد معینی از چند ضلعی‌ها متناسب با فراوانی (تعداد رخدادها) و مساحت نقشه‌برداری‌شده را فراهم می‌کرد. بنابراین، برای هر کلاس، مجموعه ای جداگانه از نمونه های تصادفی تولید شد.

مجموعه‌های نمونه (چند ضلعی‌ها) بر اساس فیلدهای اطلاعات جدول ویژگی‌های زیر اعتبارسنجی شدند: کلاس نقشه‌برداری شده و کلاس صحیح، که امکان ایجاد ماتریس خطا و بررسی خطاهای حذف و کمیسیون را فراهم می‌کند.

اعتبار سنجی نگاشتها با استفاده از موارد زیر انجام شد: 1) کار میدانی در مکان. و 2) پشتیبانی از پایگاه های نقشه برداری، ایجاد شده توسط نهادهای دولتی و غیر دولتی. و 3) پلتفرم های دیجیتال، حاوی تصاویر با وضوح فضایی متوسط ​​و بالا، مانند: Google Earth، Google Earth Engine، Planet و Series View.

بعداً، ماتریس‌های خطا و آماری شامل: خطای حذف، خطای کمیسیون، دقت بر اساس کلاس و دقت جهانی [ 44 ] تولید شد. و همچنین نقشه های هسته، برای تأیید توزیع مکانی نمونه ها در منطقه مورد مطالعه.

خطای حذف در طبقه‌بندی موضوعی به چندضلعی‌هایی گفته می‌شود که دیگر برای کلاس خاصی محاسبه نمی‌شوند. و خطای سفارش چند ضلعی هایی که به اشتباه بیش از حد برای یک کلاس موضوعی طبقه بندی شده بودند. از سوی دیگر دقت جهانی به دقت کلی نگاشت، یعنی میزان صحت بین نقشه برداری و واقعیت اشاره دارد.

علاوه بر این، برای رفع شبهات مشهود در مرحله جمع‌آوری نمونه‌های آموزشی و طبقه‌بندی نظارت شده، کار میدانی در محل انجام شد. بدین ترتیب مختصات صد نقطه کنترل در میدان با استفاده از GPS گرمیم اترکس 10 با مراجعه به کلاس های موضوعی نقشه برداری جمع آوری شد. ذکر این نکته ضروری است که مجموعه‌ها در ژانویه 2019، فصل بارانی، زمانی که پوشش گیاهی منطقه تحقیقاتی از نظر فتوسنتزی فعال بوده، به طبقه‌بندی صحیح گونه‌های گیاهی در مرحله ویرایش برداری، پس از مزرعه کمک می‌کند.

3. نتایج و بحث

3.1. اختصارات و کلمات اختصاری

از طریق تفسیر تصاویر لندست می توان ده کلاس موضوعی را تشخیص داد. وجود 4 سازندهای گیاهی: جنگل، ساوانا، کمپستر و پوشش گیاهی ثانویه. سه نوع کاربری غالب: مرتع، کشاورزی و مناطق شهری. علاوه بر ویژگی ها: آب، ابر و موارد دیگر (که شامل: رخنمون های سنگی، طناب های شنی و ویژگی های شناسایی دشوار است). توزیع مکانی-زمانی آنها را می توان در شکل 6 مشاهده کرد.

با توجه به تجزیه و تحلیل چند زمانی استفاده از زمین و نقشه‌برداری پوشش ( جدول 1 )، ایجاد شده برای منطقه مورد مطالعه، می‌توان تأیید کرد که در هیچ یک از دوره‌های مورد تجزیه و تحلیل (34 سال) از جنگل به ساوانا یا حومه شهر تبدیل نشده است. . می توان استنباط کرد که با توجه به منطقه تنش اکولوژیکی ATE Amazonia-Cerrado، در مسیر کم رودخانه Araguaia، روند گسترش تشکیلات گیاهی بیوم Cerrado بر روی بیوم آمازون درک نشد. در مقابل، گسترش 4.2 هکتار جنگل در مناطق ساوانا بین سال های 2000 تا 2018 شناسایی شد.

گسترش تشکیلات جنگلی بر روی سازندهای ساوانا نیز در مطالعات انجام شده توسط [ 45 ] [ 46 ] [ 47 ]، هنگام تجزیه و تحلیل لکه‌های ساوانا در غرب آمازون تأیید شد. و با روند نشان داده شده در اولین گزارش تغییرات آب و هوایی در برزیل [ 24 ] و گزارش VI برای پروژه PROBIO در مورد تغییرات آب و هوا و تغییر در زیست بوم های آمریکا تا سال 2100 [ 25 ]، هنگام تجزیه و تحلیل فرآیند ساوانیزاسیون، متفاوت است. بیوم آمازون

3.2. ماتریس های خطای نقشه برداری کاربری و پوشش زمین (1984-2018)

با در نظر گرفتن نماینده کاربری و طبقات پوشش، نقشه برداری شده در مسیر پایین حوضه رودخانه آراگوآیا، توزیع نقاط تصادفی در جدول 2 نشان داده شده است .

ماتریس خطا برای نقشه برداری کاربری و پوشش زمین مربوط به سال 1984 ( جدول 3 ) دقت نقشه برداری جهانی عالی را ارائه می دهد که به 96.63% می رسد، بنابراین نشان می دهد که طبقه بندی و انتقال بین طبقات منسجم است. مؤید این شواهد مقادیر بالای مربوط به دقت نقشه برداری طبقات موضوعی است، با خطای کمیسیون بیشتر مربوط به تشکیل ساوانی، اما درصد دقت همین طبقه به 80 درصد می رسد که نشان می دهد نقشه برداری برای سال انجام شده است. 1984 با واقعیت میدانی مطابقت دارد.

کجا: T: کل، TO: کل حذف شده، TI: شامل کل، EO: خطای حذف، EC: خطای کمیسیون، A: دقت، 1: جنگل، 2: ساوانا، 3: کمپستر، 4: پوشش گیاهی ثانویه، 5 : آب، 6: مرتع، 7: ابر/سایه، 8: شهری، 9: دیگران، 10: کشاورزی. منبع: سازماندهی شده توسط نویسندگان، 2020.

نتایج مشابهی برای ارزیابی نقشه برداری سال 2000 استخراج شد ( جدول 4 ). از آنجایی که دقت کلی نقشه برداری به 91.12 درصد رسیده است. اگرچه دقت نقشه برداری سال 1984 کاهش یافت، اما دقت نتایج به دقت نقشه برداری را به خطر نمی اندازد، زیرا به استثنای کلاس های کشاورزی، سایر کلاس ها و ساوانا، نقشه برداری از حاشیه 80 درصد فراتر رفت. همچنین لازم به ذکر است که نمونه گیری کم برخی از طبقات به ارزیابی کم آنها کمک کرده است. با این حال، دقت کلی نشان می‌دهد که نقشه‌برداری دقت و دقت بسیار خوبی را در مورد تمایز بین ویژگی‌ها و انتقال‌های ناشی از آنها ارائه می‌دهد.

علاوه بر موارد دیگر، ارزیابی نقشه برداری برای سال 2018 افزایش دقت جهانی را در مقایسه با سال 2000 با 92.91 درصد نشان داد ( جدول 5 ). لازم به ذکر است که طبقات با عملکرد پایین تر با سازند ساوانیک و منطقه شهری همراه هستند و بقیه طبقات دقت بالای 74 درصد را ارائه می دهند. بنابراین استنباط می‌شود که طبقه‌بندی ویژگی‌های کاربری و پوشش اراضی کافی و دقیق بوده و با توجه به انتقال کاربری و پوشش اراضی، انسجام ارائه می‌دهد.

3.3. ارزیابی رفتار ATE Amazon-Cerrado در حوضه رودخانه Araguaia

توزیع حاصل از کاربری زمین و طبقات پوشش نشان داد که گسترش تشکیل جنگل بر روی ساوانا عمدتاً در میله های شنی قدیمی واقع در وسط کانال های زهکشی رخ می دهد که با گذشت زمان تثبیت می شوند. این رویداد همچنین در ساحل راست رودخانه آراگوآیا، جایی که تشکیلات گیاهی بیوم سرادو غالب است، مشاهده شد. این نتایج با یافته های [ 30 ]، در تحقیقات انجام شده در مجمع الجزایر ماراجو، و در ایالت آماپا تایید می شود.

کجا: T: کل، TO: کل حذف شده، TI: شامل کل، EO: خطای حذف، EC: خطای کمیسیون، A: دقت، 1: جنگل، 2: ساوانا، 3: کمپستر، 4: پوشش گیاهی ثانویه، 5 : آب، 6: مرتع، 7: ابر/سایه، 8: شهری، 9: دیگران، 10: کشاورزی. منبع: سازماندهی شده توسط نویسندگان، 2020.

کجا: T: کل، TO: کل حذف شده، TI: شامل کل، EO: خطای حذف، EC: خطای کمیسیون، A: دقت، 1: جنگل، 2: ساوانا، 3: کمپستر، 4: پوشش گیاهی ثانویه، 5 : آب، 6: مرتع، 7: ابر/سایه، 8: شهری، 9: دیگران، 10: کشاورزی. منبع: سازماندهی شده توسط نویسندگان، 2020.

یکی دیگر از یافته های مرتبط مربوط به احیای مناطق جنگلی است. بین سال‌های 1984 تا 2000، روند زادآوری نسبت به سال‌های 2000 تا 2018 که 407.2 هزار هکتار از جنگل‌ها به پوشش گیاهی ثانویه تبدیل شد، کمتر بوده است و این نشان می‌دهد که در بین این سال‌ها این مناطق دچار نوعی آسیب زیست‌محیطی شده‌اند، اما توانسته‌اند خود را احیا کنند.

بنابراین، چنین استنباط می‌شود که این فرآیند احیای سریع‌تر ممکن است مرتبط با اجرای سیاست‌های عمومی و موافقت‌نامه‌های زیست‌محیطی امضا شده باشد، مانند مورد قانون جرایم زیست‌محیطی در سال 1998، که متخلف را راهنمایی می‌کرد تا مناطق جنگل‌زدایی را تحت مجازات مسئولیت بازیابی کند. ایجاد IBAMA در سال 1989. ایجاد سیستم ملی واحدهای حفاظت (SNUC) در سال 2000. قانون شماره 12. 651/2012 که حفاظت از پوشش گیاهی بومی را فراهم می کند (قانون جنگل قدیم، قانون شماره 4.771/1965 لغو شد). توافقنامه پاریس (COP21) در سال 2015، که در آن برزیل متعهد شد تا سال 2030 12 میلیون هکتار از جنگل ها را احیا و احیا کند. علاوه بر تشدید عملیات بازرسی زیست محیطی توسط IBAMA، با استفاده از هشدارهای جنگل زدایی تولید شده تحت پروژه های PRODES و DETER.

در نزدیکی دهانه رودخانه، به ویژه در ساحل سمت راست، یعنی در مناطقی که سهمیه توپوگرافی کمتری دارند، غلظت بیشتری از احیای جنگل وجود دارد. با این حال، از سال 1984، در حاشیه سمت چپ حوضه، تسلط بیشتری بر تشکل‌های جنگلی وجود دارد که فیتوفیزیوگرافی بیوم آمازون را محدود می‌کند.

علاوه بر این، لازم به ذکر است که باززایی پوشش گیاهی دهقانی و ساواناها، به ویژه دومی که بیش از 19.5 هزار هکتار از پوشش گیاهی را به دست آورده است، وجود داشته است، در حالی که مناطق پوشش گیاهی دهقانی کمی بیش از 366 هکتار زادآوری را ثبت کردند. . نشان می دهد که علیرغم مداخلات مکرر آنتروپیک، فیتوفیزیوگنومی سرادو و بیوم آمازون دارای انعطاف پذیری بیانی است، همانطور که قبلاً توسط [ 9 ]، [ 48 ] [ 49 ] ثابت شده است.

با این حال، علیرغم نرخ بالای احیاء، می‌توان کاهش شدید مناطق جنگلی را با تلفات خالص 21694 کیلومتر مربع بین سال‌های 1984 و 2018 شناسایی ^کرد . کیلومتر ² _ توجه به این نکته ضروری است که از آنجایی که 11100 کیلومتر مربع به طور مستقیم به مرتع تبدیل شد، به ویژه شهرداری های ایالت پارا با 8100 کیلومتر مربع، پس از آن شهرداری های توکانتین با 2800 کیلومتر مربع و شهرداری های ماتو گروسو با 152 کیلومتر مربع. تبدیل جنگل به کشاورزی در این دوره ثابت شد که در منطقه کاملاً ابتدایی بود و تنها 1900 هکتار را به ثبت رساند که 96٪ آن در ایالت پارا، یعنی در ساحل چپ رودخانه [آمازون بیوم] اتفاق افتاد.

این اظهارات را می توان هنگام تجزیه و تحلیل داده های سرشماری کشاورزی IBGE تأیید کرد، که افزایش آشکار گاو و گله های بوبالین را بین سال های 1984 و 2000 نشان می دهد ( شکل 7 )، با افزایش ناگهانی تعداد راس گاو، از بیش از 1 میلیون. در سال 1984 به بیش از 6.7 میلیون در سال 2000 رسید. برای این دوره بیش از 15.8 هزار کیلومتر مربع ^در مناطق مرتعی افزایش یافت که 51.4 درصد آن مربوط به مناطق جنگلی واقع در ایالت پارا و 27.9 درصد نسبت به مناطق روستایی بود. پوشش گیاهی، در ایالت توکانتینز.

همین امر را می توان هنگام تجزیه و تحلیل دوره 2000 تا 2018 تأیید کرد، زمانی که کاهش بیش از 9.5 هزار کیلومتر مربع ^از مناطق جنگلی وجود داشت، که 5.3 هزار کیلومتر مربع ⁽ 84٪) مربوط به تبدیل به مرتع بر روی جنگل های سمت چپ بود. حاشیه، و 10٪ در حاشیه سمت راست. علاوه بر این، 4.1 هزار کیلومتر مربع ^به دلیل آسیب های زیست محیطی گذشته در مرحله بازسازی قرار داشت. تجزیه و تحلیل های انجام شده توسط [ 8 ] [ 13 ]، همچنین به افزایش قابل توجهی در مناطق مرتعی در بیوم سرادو و آمازون، به ترتیب، عمدتاً در مناطق تحت تأثیر محورهای جاده ای اشاره می کند.

در این دوره، 2000 تا 2018، روند احیای جنگل در ساحل چپ آراگوآیا پایین تر شدیدتر بود. این منجر به استنباط شد که یک پیشروی قوی در مرز کشاورزی در جنوب ایالت پارا وجود دارد، از جمله فشار ناشی از جنگل‌زدایی بر APA Ilha do Bananal و Parque Estadual do Cantão، که محدودیت‌های قانونی برای استفاده دارند. حفاظت از فیتوداروهای زیستی سرادو علاوه بر این، مشخص شد که پیشروی دامداری بیشترین عامل تخریب محیطی منابع سرشاخه‌های رودخانه آراگوآیا است که در ساحل چپ واقع در ایالت پارا، در محدوده بیوم آمازون.

همچنین مشهود بود که پویایی شدیدی بین مرتع و پوشش گیاهی ثانویه وجود دارد و در دوره دوم مورد تجزیه و تحلیل (2000-2018)، تقریباً 10.5 هزار کیلومتر مربع ^از مراتع سابق در مرحله زادآوری رویشی قرار داشت. همچنین ذکر این نکته مهم است که در همین دوره زمین‌های بومی کاراجا و دو منطقه حفاظت از محیط زیست ایجاد شد: APA Lago de Santa Isabel (در سال 2002 توسط ایالت توکانتینز) و ذخیره‌گاه خصوصی میراث طبیعی رویایی (در 2010، توسط اتحادیه).

با تلاقی داده های کاربری اراضی با مناطق حفاظتی، مشخص شد که 12.6 هزار هکتار مرتع برای ثبت در واحدهای حفاظتی و/یا اراضی بومی احیا شده است. علاوه بر این، مهم است که تأکید کنیم که در همین دوره «کد جنگل جدید» از طریق قانون فدرال 12651 حفاظت از گیاه بومی (LPVN) در سال 2012 اجرا شد. از phytopharmacies تجزیه و تحلیل، و کاهش جزئی در سرکوب مناطق پوشش گیاهی بومی.

تا آنجا که به کشاورزی مربوط می شود، در منطقه با دو برابر شدن سطح طبقه کشاورزی بین سال های 1984 و 2000، از 961.47 به 4721.15 هزار هکتار رونق داشت ( شکل 8 ). و از سال 2000 تا 2018 با افزایش تصاعدی تقریباً 1500 کیلومتر مربع ^، ذکر این نکته ضروری است که از این مقدار، 84.7 هزار هکتار بر روی فیتوداروخانه‌های سرادو، عمدتاً در حومه شهر (76.6٪ از کل تبدیل شده) گسترش یافته است.

این پویایی همچنین می تواند هنگام تجزیه و تحلیل داده های مربوط به منطقه کاشته شده یا مقصد برای کشاورزی، از سرشماری کشاورزی تأیید شود. که نشان‌دهنده رشد ناگهانی کشاورزی در منطقه است، به‌ویژه از سال 2012، همانطور که در شکل 8 مشاهده می‌شود ، زمانی که سطح زیر کشت از 100000 هکتار فراتر رفت، در تمام شهرداری‌هایی که منطقه مورد مطالعه را پوشش می‌دهند، برجسته‌سازی آن‌هایی که در توکانتینز واقع شده‌اند، که مجموعاً به ارزش بیش از 350000 هکتار.

ذکر این نکته حائز اهمیت است که تفاوت بین آنچه در طبقه بندی و در سرشماری کشاورزی شناسایی شده است به دلیل محدودیت تصاویر با وضوح فضایی متوسط ​​است که در نقشه برداری استفاده شده است. جلوگیری از شناسایی مناطق کوچک با کشاورزی.

همچنین ذکر این نکته ضروری است که از سال 1999 یک سری محرک های مالی دولت برای ارتقای کشاورزی در برخی از ایالت های برزیل به ویژه در توکانتینز وجود داشته است که از 5.5 میلیون در سال 1984 به 226.6 میلیون در سال 2002 رسیده است، تنها در سرمایه گذاری های دولتی. ( شکل 9 ). و همانطور که خط روند نشان می دهد، این سرمایه گذاری ها تمایل به رشد داشته اند.

در سال 2015، دولت فدرال طرح توسعه کشاورزی MATOPIBA را با فرمان شماره 8447 ایجاد کرد. به منظور ترویج و هماهنگی سیاست های عمومی با هدف توسعه اقتصادی پایدار فعالیت های کشاورزی و دامداری، در برخی از ایالت های برزیل، از جمله توکانتین ها، که با توجه به EMBRAPA، در سال 2018، بیش از 25٪ از سطح زیر کشت خود را گسترش داد، بنابراین نتایج نقشه برداری انجام شده در این نظرسنجی را تایید کرد.

در دو دوره مورد تجزیه و تحلیل، بیشترین تلفات در منطقه ساوانا به طور مستقیم با گسترش دام در منطقه مرتبط است، با تلفات بیش از 23.9 هزار هکتار از سال 1984 تا 2000، و تقریباً 85.6 هزار هکتار از سال 2000 تا 2018، در این دوره مشابه بیش از 19.7 هزار هکتار برای توسعه کشاورزی در نظر گرفته شد. اشاره شد که ساواناها در مقایسه با سایر سازندهای گیاهی، با تمرکز فضایی بیشتر در ساحل راست رودخانه آراگوآیا، عمدتاً در جنوب امتداد تحلیل شده حوضه، تکه تکه شدن فضایی بیشتری دارند.

همین امر برای سازند روستایی رخ داد که پویایی استفاده بیشتری را در مقایسه با دشت‌زارها نشان می‌داد، زیرا از سال 1984 تا 2000 تقریباً 789600 هکتار به مرتع و بیش از 1900 هکتار به کشاورزی تبدیل شد. از سال 2000 تا 2018، 407000 هکتار به مرتع و تقریبا 64900 هکتار به توسعه کشاورزی تبدیل شده است.

سازند روستایی تمرکز (مستمر) و تسلط فضایی بیشتری در چشم انداز ساحل سمت راست رودخانه آراگوآیا نشان می دهد، همچنین در ساختار جغرافیایی گیاهی خود در مقایسه با سازند ساوانا از یکپارچگی بیشتری برخوردار است، زیرا علاوه بر انعطاف پذیری بالا، دارای منطقه وسیعی است. حفاظت از محیط زیست، APA جزیره Bananal. با این حال، در سال‌های اخیر به دلیل گسترش کشاورزی، با کشت سویا، ذرت، پنبه (در توکانتین) و نیشکر در جنوب منطقه، بی‌خاصیت‌ترین شکل‌گیری رویشی سرادو بوده است. توسط [ 13 ] [ 15 ] [ 27 ] [ 50 ].

یکی دیگر از ویژگی هایی که در این امتداد حوضه جلب توجه می کند، گسترش شدید مناطق شهری است که از 6.2 هزار هکتار در سال 1984 به 12.9 هزار هکتار در سال 2000 رسیده و در سال 2018 به 27.6 هزار هکتار رسیده است که نشان می دهد روند شهرنشینی در منطقه در نتیجه تجمیع فعالیت های تولیدی در منطقه است.

3.4. نتیجه گیری

هیچ فرآیند تبدیل جنگل برای هیچ یک از تشکیلات پوشش گیاهی سرادو (ساوانا یا حومه شهر)، یعنی فرآیند ساوانا شناسایی نشده است، اما برعکس. مناطق گسترش تشکل‌های جنگلی در مناطقی قرار داشتند که قبلاً توسط سازندهای معمولی بیوم سرادو اشغال شده بودند، که منجر به این استنباط شد که تمایل بالقوه‌ای برای تشکل‌های آمازونی برای گسترش بیش از آن‌ها از سرادو وجود دارد.

امتداد منطقه تنش اکولوژیکی در آمازون – سرادو که در مسیر پایین رودخانه آراگوآیا قرار دارد، در مرحله بالایی از تخریب محیطی قرار دارد، با از دست دادن شدید پوشش گیاهی بومی از هر دو بیوم، که منجر به کاهش ثروت بیولوژیکی می شود. گیاهان و جانوران، از آنجایی که هیچ راهروی اکولوژیکی در منطقه یافت نمی شود، و ارتباط کمی بین سازندهای پوشش گیاهی باقی مانده وجود دارد.

نتایج نقشه‌برداری در مقایسه با داده‌های سرشماری کشاورزی نشان می‌دهد که چشم‌انداز حوضه رودخانه آراگوآیا، در مسیر کم خود، تحت تسلط مناطق مرتعی مدیریت شده است و به یک گله گاو و بوبالین با بیش از 9.4 میلیون راس در سال 2017 می‌رسد. بیشترین غلظت در منطقه مرتع و تعداد گاوها در شهرداری های متعلق به ایالت پارا، یعنی در ساحل سمت چپ رودخانه Araguaia پایین، در زیست آمازون رخ می دهد.

مناطق کشاورزی عمدتاً در شهرداری‌های واقع در توکانتینز، کرانه راست، یعنی در بیوم سرادو متمرکز شده‌اند. این نشان می‌دهد که دو پویایی کاربری و پوشش متفاوت در ATE Amazon-Cerrado وجود دارد که ویژگی‌های عجیبی را به هر یک از حاشیه‌ها می‌دهد و بنابراین مناظر خاصی را برای هر یک از زیست‌ها پیکربندی می‌کند.

منابع

[ 1 ]	Fearnside، PM (2006) Desmatamento na Amazonia: Dinamica, Impactos and Controle. Acta Amazonica، 36، 395-400. https://doi.org/10.1590/S0044-59672006000300018
[ 2 ]	Heck, E., Loebens, F. and Carvalho, PD (2005) Amazonia indígena: Conquistas e desafios. Estudos Avancados, 19, 237-255. https://doi.org/10.1590/S0103-40142005000100015
[ 3 ]	Martha Junior, GB, Contini, E. and Navarro, Z. (2011) Caracterizacao da Amazonia Legal and macrotendências do ambiente externo externo. Embrapa Estudos e Capacitacao، برازیلیا.
[ 4 ]	Barbosa, RI (2001) Savanas da Amazonia: Emissao de Gases do Efeito Estufa e Material Particulado Pela Queima e Decomposicao da Biomassa Acima do Solo, Sem a Troca do Uso Da Terra, Em Roraima, Brasil, Universidade do Estado do Amazonas.
[ 5 ]	Fearnside، PM (2005) Desmatamento na Amazonia brasileira: História, índices and Conseqüências. Megadiversidade, 1, 113-123.
[ 6 ]	Simp, AXV and Remoto, S. (2011) Anais XV Simpósio Brasileiro de Sensoriamento Remoto-SBSR, Curitiba, PR, Brasil, 30 de abril a 05 de maio de 2011. INPE, No. 2002, 270.396-
[ 7 ]	Ferreira، MDP and Coelho, AB (2015) Desmatamento new estados da ammazonia legal: Uma análise da contribuicao dos precos agrícolas e das políticas حکومتی. Revista de Economia e Sociologia Rural، 53، 91-108. https://doi.org/10.1590/1234-56781806-9479005301005
[ 8 ]	آمیگو، آی (2020) آینده شکننده آمازون. طبیعت، 578، 505-507. https://doi.org/10.1038/d41586-020-00508-4
[ 9 ]	Sano, EE, Rosa, R., Brito, JLS and Ferreira, LG (2008) Mapeamento semidetalhado do uso da terra do bioma Cerrado. Pesquisa Agropecuária Brasileira، 43، 153-156. https://doi.org/10.1590/S0100-204X2008000100020
[ 10 ]	M. Ministério do Meio Ambiente Brasil (2014) Recursos hídricos no Brasil: Problemas, desafios eestratégias for o future. Academia Brasileira de Ciências، ریودوژانیرو.
[ 11 ]	دینیز فیلهو، JAF، و همکاران. (2009) Macroecologia، Biogeografia و مناطق اولویت‌دار برای حفظ و نگهداری بدون سرادو. Oecologia Brasiliensis، 13، 470-497. https://doi.org/10.4257/oeco.2009.1303.05
[ 12 ]	Carvalho، WD، و همکاران. (2017) تنوع زیستی، تهدیدات و چالش های حفاظت در سرادو آماپا، ساوانای آمازون. حفاظت از طبیعت، 22، 107-127. https://doi.org/10.3897/natureconservation.22.13823
[ 13 ]	Scaramuzza، CA de M.، و همکاران. (2017) نقشه‌برداری کاربری و پوشش زمین از سرادو برزیل عمدتاً بر اساس تصاویر ماهواره‌ای Landsat-8. Revista Brasileira de Cartografia، 69، 1041-1051.
[ 14 ]	گارسیا، AS، و همکاران. (2019) ارزیابی پویایی کاربری/پوشش زمین و کاوش در رانندگان در کمان جنگل‌زدایی آمازون از طریق یک رویکرد طبقه‌بندی سلسله مراتبی، چند مقیاسی و چند زمانی، کاربردهای سنجش از راه دور. کاربردهای سنجش از دور: جامعه و محیط زیست، 15، شناسه مقاله: 100233. https://doi.org/10.1016/j.rsase.2019.05.002
[ 15 ]	سانو، EE، و همکاران. (2019) مناطق زیست محیطی سرادو: یک چارچوب فضایی برای ارزیابی و اولویت بندی تنوع زیست محیطی ساوانای برزیل برای حفاظت. مجله مدیریت محیط زیست، 232، 818-828. https://doi.org/10.1016/j.jenvman.2018.11.108
[ 16 ]	Schwieder, M., Leitao, PJ, da Cunha Bustamante, MM, Ferreira, LG, Rabe, A. and Hostert, P. (2016) نقشه برداری از گرادیان های گیاهی ساوانای برزیل با سری زمانی Landsat. مجله بین المللی مشاهده کاربردی زمین و اطلاعات جغرافیایی، 52، 361-370. https://doi.org/10.1016/j.jag.2016.06.019
[ 17 ]	Kent, J., da Fonseca, GAB, Myers, N., Mittermeier, RA and Mittermeier, CG (2002) Hotspots Biodiversity for Conservation Priorities, Nature, 403, 853-858.
[ 18 ]	Nobre, C., Sampaio, G. and Salazar, L. (2017) Mudancas climáticas e Amazonia. Ciência e Cultura, 53, 6. https://cienciaecultura.bvs.br/pdf/cic/v59n3/a12v59n3.pdf
[ 19 ]	Marengo, J. and Valverde, MC (2007) Caracterizacao do clima no Século XX e Cenário de Mudancas de clima para o Brasil no Século XXI usando os modelos do IPCC-AR4. Revista Multiciência، شماره 8، 5-28.
[ 20 ]	Fearnside، PM (2008) Mudancas climáticas globais ea floresta amazonica. در: Buckeridge, MS, Ed., Biologia e Mudancas Climáticas Globais no Brasil, 295, RiMa Edito, Sao Paulo, 131-150.
[ 21 ]	Hirota، M.، Nobre، C.، Oyama، MD و Bustamante، MMC (2010) حساسیت اقلیمی انتقال جنگل، ساوانا و جنگل-ساوانا در مناطق گرمسیری آمریکای جنوبی. گیاه شناس جدید، 187، 707-719. https://doi.org/10.1111/j.1469-8137.2010.03352.x
[ 22 ]	Nobre, CA, Reid, J. and Veiga, APS (2012) Fundamentos Científicos das Mudancas Climáticas. Rede Clima، سائو خوزه دوس کامپوس.
[ 23 ]	حیدر، RF، و همکاران. (2013) Florestas estacionais e áreas de ecótono no estado do Tocantins, Brasil: Parametros estruturais, classificacao das fitofisionomias florestais and subsídios para conservacao. Acta Amazonica، 43، 261-290. https://doi.org/10.1590/S0044-59672013000300003
[ 24 ]	Painel Brasileiro de Mudancas Climáticas (2014) Base Científica das Mudancas Climáticas—Primeiro relatório de avaliacao nacional. COPPE، ریودوژانیرو.
[ 25 ]	Nobre, CA, Lapola, D., Sampaio, G., Salazar, LF, Cardoso, M. and Oyama, M. (2007) Mudancas Climáticas e possíveis alteracoes nos Biomas da América do Sul. نسخه ششم، Ministério do Meio Ambiente (MMA)، سائوپائولو.
[ 26 ]	کاروالیو، TM (2013) آوالیاکائو رسوبات بار را حمل می‌کند و نه مدیو ریو آراگوآیا. Geosul, 24, 147. https://doi.org/10.5007/2177-5230.2009v24n47p147
[ 27 ]	Ministério do Meio Ambiente (2006) Caderno da Regiao Hidrográfica do Tocantins-Araguaia. Secretaria de Recursos Hídricos، برازیلیا.
[ 28 ]	Cardoso، MRD و Marcuzzo، FFN (2011) Estudo da morfologia areal da bacia do Rio Araguaia utilizando MDE ASTER. Revista Eletronica Geoaraguaia, 1, 69-76.
[ 29 ]	Instituto Brasileiro de Geografia e Estatística (2012) Manual Técnico da Vegetacao Brasileira. نسخه دوم، IBGE، ریودوژانیرو.
[ 30 ]	da Rocha، AES، Miranda، I. de S. and da Costa Neto، SV (2014) Composicao florística e chave de identificacao das Poaceae ocorrentes nas savanas costeiras amazonicas، برزیل. Acta Amazonica، 44، 301-314. https://doi.org/10.1590/1809-4392201305173
[ 31 ]	جامبو کاستیلو، FA (2015) محدودیت‌های خودکار از microcuencas از داده‌های SRTM در ناسا استفاده می‌کند. Enfoque UTE, 6, 81-97. https://ingenieria.ute.edu.ec/enfoqueute https://doi.org/10.29019/enfoqueute.v6n4.80
[ 32 ]	de Oliveira, RR and Venturieri, A. (2018) Mapeamento Automatizado de Tipologias de Paisagem: Mineracao de Dados Utilizando o Plugin GeoDMA. Revista Brasileira de Cartografia، 70، 258-289. https://doi.org/10.14393/rbcv70n1-45256
[ 33 ]	لی، ال.، یانگ، جی و وو، جی (2019) روشی برای ترسیم حوضه برای زمین مسطح با استفاده از تصاویر Sentinel-2A و DEM: مطالعه موردی حوضه Taihu. ISPRS International Journal of Geo-Information, 8, 1-18. https://doi.org/10.3390/ijgi8120528
[ 34 ]	Xavier, AC, Vettorazzi, CA and Machado, RE (2004) Relacao entre índice de área foliar and fracoes de componentes puros مدل linear de mistura espectral, usando imagens ETM+/Landsat. Engenharia Agricola، 24، 421-430. https://doi.org/10.1590/S0100-69162004000200022
[ 35 ]	Marques, EQ (2016) بازتعریف محدودیت‌های Amazonia-Cerrado no Brasil: Quanto eo que estamos perdendo؟ Universidade do Estado do Mato Grosso.
[ 36 ]	Espírito-Santo، FDB و Shimabukuro، YE (2005) Validacao Do Mapeamento De Uma área De Floresta Tropical Com O Uso De Imagens De Videografia Aérea E Dados De Validation of Tropical Forest Forest Mapping با استفاده از هوایی. Revista Arvore، Vicosa MG، 29، 227-239. https://www.scielo.br/pdf/rarv/v29n2/a06v29n2 https://doi.org/10.1590/S0100-67622005000200006
[ 37 ]	Camara, G., Davis, C. and Monteiro, AMV (2001) Introducao à ciência da geoinformacao. Instituto Nacional de Pesquisas Espaciais، Sao José dos Campos.
[ 38 ]	Xu, M., Zhang, Y., Fan, Y., Chen, Y. and Song, D. (2019) روش کلونی زنبور مصنوعی با هدایت مدل اختلاط طیفی خطی برای نسل Endmember. IEEE Geoscience and Remote Sensing Letters، 1-5. https://doi.org/10.1109/LGRS.2019.2961502
[ 39 ]	Saito، NS، Alves Moreira، M.، Rosa Dos Santos، A.، Eugenio، FC و Figueiredo، á.C. (2016) Geotecnologia e Ecologia da Paisagem no Monitoramento da Fragmentacao Florestal. Floresta e Ambiente، 23، 201-210. https://doi.org/10.1590/2179-8087.119814
[ 40 ]	Vick, EP and Bacani, VM (2019) پیش‌بینی تغییرات کاربری/پوشش زمین با استفاده از مدل CA-Markov تحت دو سناریو مختلف راحل. مرکاتور، 18، 1-23.
[ 41 ]	سعید، س.، و همکاران. (2018) نظارت و پیش‌بینی تغییرات کاربری و پوشش زمین با استفاده از تکنیک‌های سنجش از دور و GIS-مطالعه موردی یک منطقه تپه‌ای، جیانگل، چین. PLoS ONE, 13, e0200493. https://doi.org/10.1371/journal.pone.0200493
[ 42 ]	Dalmolin، RSD، Moura-Bueno، JM، Samuel-Rosa، A. and Flores، CA (2020) فرآیند یادگیری نقشه برداری دیجیتالی خاک در گروه متنوعی از برنامه ریزان کاربری زمین چگونه است؟ Revista Brasileira de Ciência do Solo، 44، e01900371. https://doi.org/10.36783/18069657rbcs20190037
[ 43 ]	Ortega Adarme, M., Queiroz Feitosa, R., Nigri Happ, PN, Aparecido De Almeida, C. and Rodrigues Gomes, A. (2020) ارزیابی تکنیک های یادگیری عمیق برای تشخیص جنگل زدایی در آمازون برزیل و بیومز سرادو از Remo تصویرسازی. سنجش از دور، 12، 910. https://doi.org/10.3390/rs12060910
[ 44 ]	Verma, P., Raghubanshi, A., Srivastava, PK and Raghubanshi, AS (2020) ارزیابی معیارهای مبتنی بر کاپا و شاخص‌های اختلاف ارزیابی دقت برای تکنیک‌های پارامتری و ناپارامتریک مورد استفاده در طبقه‌بندی و تشخیص تغییر LULC. مدل سازی سیستم های زمین و محیط، 6، 1045-1059. https://doi.org/10.1007/s40808-020-00740-x
[ 45 ]	Hayakawa, EH, Zani, H. and Castilho, T. (2010) Identificacao De Paleocanais Na Bacia Amazonica a Partir De Dados De Sensoriamento Remoto. بررسی جغرافیایی، 27، 20-32.
[ 46 ]	کاسترو، دی اف، و همکاران. (2013) تکامل منظره کواترنر اواخر شمال شرقی آمازون از گرده و دیاتوم رکوردها. The Anais da Academia Brasileira de Ciências، 85، 35-55. https://doi.org/10.1590/S0001-37652013000100004
[ 47 ]	Cremon, é.H. (2016) Evolucao quaternária do Rio Branco—Norte da Amazonia—com base em dados orbitais and geológicos. Instituto Nacional de Pesquisas Espaciais.
[ 48 ]	سنا، MCA، و همکاران. (2014) مدلسازی تأثیر دینامیک تولید اولیه خالص بر ساوانیزاسیون آمازون پس از اختلال. The Anais da Academia Brasileira de Ciências، 86، 621-632. https://doi.org/10.1590/0001-37652014108212
[ 49 ]	ریس، اس ام، و همکاران. (2015) دینامیک پس از آتش سوزی پوشش گیاهی چوبی جنگل ساوانا (سرادائو) در منطقه انتقال سرادو-آمازون. Acta Botanica Brasilica، 29، 408-416. https://doi.org/10.1590/0102-33062015abb0009
[ 50 ]	سانو، EE، و همکاران. (2019) دینامیک کاربری زمین در سرادو برزیل در دوره 2002 تا 2013. Pesquisa Agropecuária Brasileira، 54، 11.