خلاصه

توسعه سدهای برق آبی که در حوضه آمازون برنامه ریزی شده و در دست ساخت است، پیشنهادی برای تولید انرژی “پاک” با هدف تامین تقاضای انرژی منطقه ای و ورود برزیل به بازار اقتصادی بین المللی است. با این حال، این نوع ابر پروژه می تواند پویایی اکوسیستم های طبیعی را تغییر دهد. در مقاله حاضر، الگوهای مکانی و زمانی جنگل زدایی با توجه به فاصله از مخزن در مجاورت دریاچه توکورو و در شعاع 30 کیلومتری از آن، تحلیل می شود. یک مدل مخلوط طیفی خطی از نقشه‌نگار موضوعی لندست قطعه‌بندی شده (TM)، تصاویر نقشه‌بردار موضوعی بهبود یافته به علاوه (ETM+)، و تصویرگر زمین عملیاتی (OLI) و تحلیل مجاورت برای نگاشت طبقات پوشش زمین در مجاورت استفاده شد. دریاچه مصنوعی توکوروئی به همین ترتیب، معیارهای چشم انداز با هدف کمی کردن کاهش جنگل اولیه، به عنوان مکانیزم از دست دادن خدمات اکوسیستمی در منطقه تعیین شد. این روش‌ها همچنین برای ارزیابی تأثیر فاصله از مخزن بر گسترش فعالیت‌های انسانی استفاده شد. این روش برای سناریوهای پیش از افتتاح، تکمیل فاز I، شروع فاز دوم ساخت و ساز، تکمیل کامل پروژه برق آبی Tucuruí و سناریوی فعلی منطقه مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد که بیشترین میزان جنگل زدایی در اولین دوره تجزیه و تحلیل رخ داده است که به دلیل مناطق غرق شده توسط مخزن و به دلیل اختلالات انسانی، مانند استخراج الوار، ساخت جاده و تبدیل جنگل ها به مناطق وسیعی از تجارت کشاورزی است. . به عنوان مکانیزم از بین رفتن خدمات اکوسیستمی در منطقه. این روش‌ها همچنین برای ارزیابی تأثیر فاصله از مخزن بر گسترش فعالیت‌های انسانی استفاده شد. این روش برای سناریوهای پیش از افتتاح، تکمیل فاز I، شروع فاز دوم ساخت و ساز، تکمیل کامل پروژه برق آبی Tucuruí و سناریوی فعلی منطقه مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد که بیشترین میزان جنگل زدایی در اولین دوره تجزیه و تحلیل رخ داده است که به دلیل مناطق غرق شده توسط مخزن و به دلیل اختلالات انسانی، مانند استخراج الوار، ساخت جاده و تبدیل جنگل ها به مناطق وسیعی از تجارت کشاورزی است. . به عنوان مکانیزم از بین رفتن خدمات اکوسیستمی در منطقه. این روش‌ها همچنین برای ارزیابی تأثیر فاصله از مخزن بر گسترش فعالیت‌های انسانی استفاده شد. این روش برای سناریوهای پیش از افتتاح، تکمیل فاز I، شروع فاز دوم ساخت و ساز، تکمیل کامل پروژه برق آبی Tucuruí و سناریوی فعلی منطقه مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد که بیشترین میزان جنگل زدایی در اولین دوره تجزیه و تحلیل رخ داده است که به دلیل مناطق غرق شده توسط مخزن و به دلیل اختلالات انسانی، مانند استخراج الوار، ساخت جاده و تبدیل جنگل ها به مناطق وسیعی از تجارت کشاورزی است. . این روش‌ها همچنین برای ارزیابی تأثیر فاصله از مخزن بر گسترش فعالیت‌های انسانی استفاده شد. این روش برای سناریوهای پیش از افتتاح، تکمیل فاز I، شروع فاز دوم ساخت و ساز، تکمیل کامل پروژه برق آبی Tucuruí و سناریوی فعلی منطقه مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد که بیشترین میزان جنگل زدایی در اولین دوره تجزیه و تحلیل رخ داده است که به دلیل مناطق غرق شده توسط مخزن و به دلیل اختلالات انسانی، مانند استخراج الوار، ساخت جاده و تبدیل جنگل ها به مناطق وسیعی از تجارت کشاورزی است. . این روش‌ها همچنین برای ارزیابی تأثیر فاصله از مخزن بر گسترش فعالیت‌های انسانی استفاده شد. این روش برای سناریوهای پیش از افتتاح، تکمیل فاز I، شروع فاز دوم ساخت و ساز، تکمیل کامل پروژه برق آبی Tucuruí و سناریوی فعلی منطقه مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد که بیشترین میزان جنگل زدایی در اولین دوره تجزیه و تحلیل رخ داده است که به دلیل مناطق غرق شده توسط مخزن و به دلیل اختلالات انسانی، مانند استخراج الوار، ساخت جاده و تبدیل جنگل ها به مناطق وسیعی از تجارت کشاورزی است. . تکمیل کامل پروژه برق آبی Tucuruí و سناریوی فعلی منطقه. نتایج نشان داد که بیشترین میزان جنگل زدایی در اولین دوره تجزیه و تحلیل رخ داده است که به دلیل مناطق غرق شده توسط مخزن و به دلیل اختلالات انسانی، مانند استخراج الوار، ساخت جاده و تبدیل جنگل ها به مناطق وسیعی از تجارت کشاورزی است. . تکمیل کامل پروژه برق آبی Tucuruí و سناریوی فعلی منطقه. نتایج نشان داد که بیشترین میزان جنگل زدایی در اولین دوره تجزیه و تحلیل رخ داده است که به دلیل مناطق غرق شده توسط مخزن و به دلیل اختلالات انسانی، مانند استخراج الوار، ساخت جاده و تبدیل جنگل ها به مناطق وسیعی از تجارت کشاورزی است. .

کلید واژه ها:

حوضه آمازون ؛ پوشش زمین ; الگوی فضایی و زمانی معیارهای چشم انداز ; سدهای برق آبی

1. معرفی

آمازون برزیل همچنان به منابع طبیعی و منابع انرژی خود علاقه مند است. این وضعیت به دلیل افزایش سطح ورود برزیل به بازار اقتصادی بین المللی، با صادرات محصولات اولیه، مانند کالاهای کشاورزی و معدنی است [ 1 ]. یکی از عواملی که به اکتشاف منابع جدید انرژی کمک کرد، “بحران خاموشی” در سال 2001 بود که با ترکیبی از عدم برنامه ریزی و عدم سرمایه گذاری در تولید و انتقال انرژی الکتریکی مرتبط بود. خشکسالی طولانی مدت این امر سطح مخازن اصلی آب در مناطق جنوب شرقی و شمال شرقی را به شدت کاهش داد. بنابراین، جمعیت برزیل مجبور شدند عادات مصرف انرژی خود را تغییر دهند [ 2 ،3 ]. بنابراین، در قلمرو برزیل، سدهای برق آبی تحت مفهوم «امنیت انرژی»، با بالاترین پتانسیل برق آبی در آمریکای جنوبی، پیشنهاد می‌شوند و انتظار می‌رود که انرژی را تامین کنند و تقاضای رو به رشد منطقه‌ای را برآورده کنند [ 4 ، 5 ، 6 ].
در سال‌های اخیر، گسترش سریع سدهای برق آبی که در آمازون برزیل برنامه‌ریزی شده و در دست ساخت هستند، به دلیل تأثیرات آن بر حوضه آمازون، نگرانی‌های اجتماعی و زیست‌محیطی را برانگیخته است. از یک طرف، نیروگاه آبی پاک، کارآمد، قابل تجدید است و امکان استفاده چندگانه از آب را فراهم می کند [ 7 ، 8 ]. از سوی دیگر، محققان استدلال کردند که سدها می توانند تغییرات هیدرولوژیکی و آب و هوایی را تحریک کنند. به دلیل طغیان جنگل ها، مزارع و مناطق زراعی می تواند بر روی جانوران و گیاهان تأثیر بگذارد. و همچنین می تواند کاربری اراضی را تغییر دهد و نیاز به جابجایی جمعیت را تحریک کند که منجر به تکه تکه شدن و از بین رفتن جنگل ها شود [ 9 ، 10 ، 11 ، 12 ، 13 ،14 ، 15 ، 16 ].
شرایط بحران نفت در دهه 1970 و محرک های دولت ژاپن منجر به ساخت سد برق آبی Tucuruí با هدف توسعه صنعت پر انرژی آلومینیوم در آمازون برزیل شد [ 17 ، 18 ]. ساخت سد برق آبی توکورو به دلیل بزرگی پروژه برق آبی، نقطه عطفی در پویایی اجتماعی-اقتصادی منطقه بود. این رویداد منجر به تحرک نیروی کار، پاسخگویی به استراتژی تشکیل بازار کار در مناطق مرزی استخراج منابع طبیعی و اسکان مجدد ساکنان منطقه سیل‌زده شد و مشکلات اجتماعی قابل توجهی را در منطقه ایجاد کرد [ 19 ]]. ساخت سد برق آبی توکورو اولین پروژه برق آبی در مقیاس بزرگ در منطقه آمازون [ 20 ] بود و با توجه به 33 سال بهره برداری آن، یک مورد ایده آل برای ارزیابی اثرات بلندمدت سدهای بزرگ بر تلفات است. و تخریب جنگل های استوایی
با توجه به از دست دادن جنگل‌های استوایی ناشی از سد توکورو، زمانی که دوره بین سال‌های 1988 و 2008 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت، مشخص شد که نرخ جنگل‌زدایی در اطراف سد، هم در رودخانه پایین دست و هم در رودخانه بالادست برابر است [ 21 ] . با این وجود، این میزان در دوره گذشته، بین سال‌های 2008 تا 2013، به‌طور قابل‌توجهی کاهش یافت. پس از پروتکلی با استفاده از سنجش از دور، مشخص شد که میانگین نرخ تخریب 17.8 درصد از نرخ جنگل‌زدایی [ 21 ] بود. در آن مطالعه، اثرات لبه ها در نظر گرفته نشد، اما مطالعات اخیر اثرات مضر لبه ها را برای تنوع زیستی، چرخه آب و کربن، و سایر فرآیندهای اکوسیستم نشان داد [ 22 ، 23 ]]. علاوه بر این، مطالعات دیگر نشان داد که جنگل‌زدایی در شهرداری‌های متاثر از ساخت نیروگاه برق آبی Tucuruí متناسب با درصد قلمرو اشغال شده توسط دریاچه در هر یک از شهرداری‌ها، بین سال‌های 1988، 1999 و 2010 نبود [ 24 , 25 ]. این سؤال را باز می گذارد که چه اتفاقی برای نرخ جنگل زدایی و الگوهای مکانی-زمانی پوشش جنگلی در مجاورت دریاچه مصنوعی Tucuruí افتاده است.
به این ترتیب، اهمیت نقشه برداری از پوشش زمین به عنوان مکانیزمی برای شناسایی و فضاسازی تأثیر مخزن بر تغییرات پوشش جنگلی برجسته می شود. در این مطالعه از ژئوتکنولوژی و تحلیل منظر برای ارزیابی الگوهای جنگل زدایی در اطراف مخزن استفاده شد. این الگوها توسط سد برق آبی Tucuruí در طول 33 سال بهره برداری و گسترش آن، از 1984 تا 2017 شکل گرفت.

2. مواد و روشها

2.1. منطقه مطالعه

منطقه مورد مطالعه شامل حایلی به طول 30 کیلومتر در اطراف مخزن به مرکزیت دریاچه توکوروئی (03 درجه و 28 دقیقه و 05 درجه و 27 دقیقه جنوبی، 50 درجه و 13 دقیقه و 48 درجه و 57 دقیقه غربی) بود. بخشی از هفت شهرداری (برو برانکو، گویانزیا دو پارا، ایتوپیرانگا، جاکوندا، نوا ایپیکسونا، نوو پارتیمنتو و توکوروئی) که مستقیماً تحت تأثیر ساخت مجتمع برق آبی Tucuruí قرار گرفتند، همه در ایالت پارا ( شکل 1 ) را در بر می گرفت.
مجتمع برق آبی Tucuruí، در حوضه Baixo Tocantins، رودخانه Tocantins را مسدود کرد و منطقه ای به مساحت 2430 کیلومتر مربع را زیر آب گرفت [ 26 ]. این مجموعه اولین پروژه برق آبی در مقیاس بزرگ در منطقه آمازون بود [ 12 ، 27 ]. ساخت فاز I مجتمع برق آبی Tucuruí، برای تولید 4000 مگاوات (مگاوات) برق، در سال 1984 تکمیل شد [ 26 ، 28 ]. فاز دوم ساخت و ساز در سال 1998 آغاز شد و در سال 2007 به ظرفیت نصب شده 8370 مگاوات برق رسید [ 9 ]]. در نهایت، در سال 2010، کارهای پروژه ابر برق آبی با افتتاح قفل های توکورویی به پایان رسید که امکان برقراری مجدد قابلیت کشتیرانی رودخانه توکانتینز را فراهم کرد [ 29 ، 30 ].

2.2. اکتساب داده های سنجش از دور

تصاویر مورد استفاده (صحنه ها) توسط ماهواره های لندست 5، 7 و 8 به دست آمده است. آنها از مجموعه تصاویر توسط سازمان زمین شناسی ایالات متحده، با سطح L1TP (تصحیح دقیق زمین در سطح 1)، تصحیح اتمسفری، تصحیح شده با پیش بینی جهانی مرکور عرضی (UTM)، مبدأ/کروی WGS1984 و دقت بیشتر به دست آمده اند. از 0.8 پیکسل [ 31 ]. تصاویر مربوط به ماه‌های مه تا اکتبر سال‌های 1984، 1988، 1999، 2010، و 2017 است که مجموعه‌ای را شامل 33 سال می‌سازد ( جدول 1)). به طور خاص، داده های سال های 1984، 1988 و 2010 توسط سنسور Landsat-5 TM به دست آمد. داده‌های مربوط به سال 1999 توسط حسگرهای Landsat-5 TM و Landsat-7 افزایش یافته نقشه‌بردار موضوعی به علاوه (ETM+) جمع‌آوری شد. برای داده های سال 2017، از تصاویر سنسور تصویرگر زمین عملیاتی (OLI) Landsat-8 استفاده شد. اگرچه از چندین حسگر برای جمع آوری داده ها استفاده شد، کیفیت تصاویر، وضوح مکانی، هندسه و طول تصاویر ثابت ماند [ 31 ].
به منظور پوشش کل منطقه مورد مطالعه، پنج صحنه از تصاویر مجاور برای هر سال به دست آمد ( جدول 1 ). با توجه به درصد بالای پوشش ابر در منطقه و با هدف به حداقل رساندن مساحت این نوع، تصاویر تکمیلی از تاریخ های مختلف برای سه صحنه سال 2010 با مدار/نقطه: 223/64 مورخ 8 ژانویه 2009 استفاده شد. ، 224/63 مورخ 21 ژوئن 2009 و 224/64 مورخ 8 اوت 2009.

2.3. طبقه بندی

برای انجام طبقه بندی و ذخیره نتایج از نرم افزار TerraAmazon [ 32 ] و PostgreSQL [ 33 ] استفاده شد. ابتدا، منطقه UTM 22S پیش بینی جغرافیایی و سیستم مختصات WGS84 تعریف شد. پس از آن، مرزهای شهرداری های اطراف مخزن Tucuruí در قالب برداری و مقیاس 1:250000 وارد شدند، همانطور که توسط موسسه جغرافیا و آمار برزیل در دسترس قرار گرفت [ 34 ].
به منظور کمک به شناسایی ویژگی‌ها در فرآیند طبقه‌بندی، ترکیب‌های رنگی RGB (قرمز، سبز و آبی) با استفاده از مادون قرمز نزدیک (NIR)، مادون قرمز موج کوتاه (SWIR-1) و قرمز (R) تهیه شدند. ) باندها به ترتیب. برای بهبود تمایز بین کلاس‌ها، افزایش کنتراست خطی روی تصاویر اعمال شد.
علاوه بر این، مدل مخلوط طیفی خطی (LSMM) برای هر تصویر فهرست شده در جدول 1 استفاده شد. بنابراین، اعضای انتهایی نماینده مولفه های سایه، خاک و پوشش گیاهی تصویر [ 35 ] و رفتار طیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. LSMM برای تخمین نسبت پیکسل سایه، پوشش گیاهی، و خاک، و برای تقویت این اجزا استفاده شد. این امر همچنین شناسایی جنگل زدایی را تسهیل کرد [ 36 ].
برای تسهیل تمایز طبقات، یک الگوریتم تقسیم‌بندی تصویر بر اساس رشد منطقه، با هدف قرار دادن پیکسل‌های مجاور و مشابه، اعمال شد و مناطق همگن بر اساس دو آستانه ایجاد کرد. شباهت و مساحت آستانه تشابه نشان دهنده فاصله (به عدد دیجیتال) است که در آن یک پیکسل ممکن است به خوشه تعلق داشته باشد، در حالی که آستانه مساحت حداقل مساحت (بر حسب پیکسل) را برای تشکیل هر گروه از پیکسل ها تعریف می کند [ 35 ]. برای الگوریتم، از آستانه تشابه 16 عدد دیجیتال و آستانه مساحت 8 پیکسل (~0.7 هکتار) استفاده شد. این مقادیر قبلاً در بخشی از منطقه مورد مطالعه استفاده می شد و نتایج خوبی ارائه می کرد [ 24 ، 25 ، 37]. تصاویر تقسیم‌بندی سایه و کسر خاک نیز برای تفسیر بصری در طبقه‌بندی چند ضلعی به چندضلعی استفاده شد.
کلید شناسایی کلاس بر اساس پروژه نظارت بر جنگل‌زدایی آمازون (PRODES، با نام آن به زبان پرتغالی) [ 36 ، 38 ، 39 ] و رفتار طیفی اجزا، در درجه اول در رابطه با سایه و پاسخ خاک LSMM. بر اساس مرجع [ 24]، طبقات زیر در نظر گرفته شد: (1) جنگل، به عنوان سازندهای جنگلی با اختلالات انسانی کم یا بدون اختلال در نظر گرفته شد. (2) مناطق انسانی، از جمله مناطقی که تداخل انسان‌زایی در سازندهای جنگلی رخ داده است، که مستقیماً با فعالیت‌های انسانی مرتبط است که منجر به جنگل‌زدایی، موزاییک‌های شغلی، کشاورزی، مرتع و خاک‌های در معرض خطر می‌شود. (3) مناطق سیل زده، شامل تمام آب رودخانه توکانتینز در بالادست سد. (4) هیدروگرافی، شامل منطقه پایین دست نیروگاه برق آبی که توسط رودخانه توکانتینز و سایر منابع آبی (رودخانه ها و تالاب ها) اشغال شده است. (5) مناطق شهری، شامل مکان‌های شهری و سرمایه‌گذاری‌های مهندسی بزرگ، مانند فرودگاه‌ها و سد Tucuruí. (6) ابرها، مناطق پوشیده از ابر و سایه های آنها.
بر اساس [ 25 ]، طبقه بندی چند ضلعی-چندضلعی تصاویر کسری برای سایه و خاک انجام شد. طبقه بندی با توجه به پاسخ های طیفی اجزا در ترکیب رنگ RGB NIR، SWIR-1 و نوارهای قرمز تصاویر ماهواره ای به دست آمد. در مانیتور کامپیوتر از مقیاس 1:30000 استفاده شد. سپس ویرایش ماتریسی لبه‌های چندضلعی‌هایی که طبقات مختلط را ارائه می‌کردند، با استفاده از طبقه‌بندی بصری با مقیاس 1:30000 انجام شد.

2.4. تجزیه و تحلیل الگوهای جنگل زدایی

پس از به دست آوردن نقشه های پوشش زمین، با استفاده از نرم افزار ArcGIS [ 40 ] ، از تجزیه و تحلیل مجاورت GIS (سیستم اطلاعات جغرافیایی) برای ارزیابی تأثیر فاصله از مخزن بر از بین رفتن مناطق جنگلی استفاده شد. به طور خاص، شش حلقه بافر، از 5 تا 30 کیلومتر در اطراف دریاچه Tucuruí در هر سال نقشه برداری، در فواصل 5 کیلومتر در هر حلقه استفاده شد. این روش از روش یافت شده در [ 21]. با توجه به تغییرات در منطقه سیل زده در هر صحنه، برای تمام سال ها، حلقه های حائل با استفاده از لبه دریاچه مصنوعی 1988 به عنوان مرجع ساخته شدند، به جز سال 1984 که در آن از مرز رودخانه استفاده شد. بنابراین، امکان تعیین درصد پوشش زمین قطعات جنگل در شش حلقه حائل اطراف مخزن Tucuruí در سال‌های 1984، 1988، 1999، 2010 و 2017 وجود داشت. همچنین می‌توان ماتریس‌های انتقال را شرح داد. از پوشش زمین در شعاع 30 کیلومتری دریاچه در دوره های 1984-1988، 1988-1999، 1999-2010، و 2010-2017. علاوه بر این، نرخ نسبی جنگل زدایی سالانه (ADR) بر اساس رابطه زیر محاسبه شد.

آدیآرتی=1+دتیfتی-11n-1

که در آن ADR نرخ سالانه جنگل زدایی است، t زمان (سال نقشه برداری)، n تعداد سال های بین t و t − 1، f مساحت جنگل، و d کل جنگل زدایی شده در دوره، n است . همچنین می توان آن را از f t -1 – f t بدست آورد .

علاوه بر این، میزان انتشار کربن (C) با استفاده از زیست توده بالای زمین (AGB) 266 میلی گرم در هکتار [ 41 ] محاسبه شد، و با فرض اینکه 48 درصد آن کربن است. علاوه بر این، در نظر گرفته شد که 20٪ از AGB زیست توده زیر زمینی (BGB) است. بنابراین، مجموع انتشار C با در نظر گرفتن AGB و BGB 153.2 میلی گرم در هکتار بود .

2.5. متریک ساختار چشم انداز

معیارها در سطح چشم انداز برای تجزیه و تحلیل الگوهای مکانی و زمانی تغییر چشم انداز به کار گرفته شد تا از دست دادن خدمات اکوسیستم در شعاع 30 کیلومتری دریاچه برآورد شود. هفت معیار چشم انداز انتخاب شدند، از جمله چگالی وصله (PD)، تراکم لبه (ED)، بزرگ ترین شاخص وصله (LPI)، شاخص شکل منظر (LSI)، اندازه مش موثر (MESH)، شاخص تنوع شانون (SHDI)، و یکنواختی شانون. شاخص (SHEI) زیرا مربوط به تکه تکه شدن و تغییرات پوشش جنگلی است [ 42 ، 43 ، 44 ]. محاسبه شاخص های سطح چشم انداز (PD، ED، LPI، LSI، SHDI، و SHEI) با هدف ارائه یک نمای کلی از تغییرات در الگوهای منظر بود. نرم افزار FRAGSTATS [ 45 ، 46] برای محاسبه معیارهای انتخاب شده استفاده شد. پس از بدست آوردن ارزش شاخص ها، تحلیل مقایسه ای با توجه به پراکندگی چشم انداز بین سال های 1984، 1988، 1999، 2010 و 2017 انجام شد.
تنوع سطح کلی چشم‌انداز با محاسبه شاخص تنوع شانون (SHDI) و شاخص یکنواختی شانون (SHEI) ارزیابی شد. SHDI = 0 هنگامی که منظره فقط یک وصله داشت، و مقدار با تعداد انواع پچ و/یا با مساوی شدن توزیع متناسب مساحت بین انواع پچ افزایش یافت. با این حال، SHEI همچنین برای توصیف توزیع تکه‌ها استفاده شد [ 45 ].

3. نتایج و بحث

بر اساس نتایج پوشش زمین به‌دست‌آمده در شعاع 30 کیلومتری دریاچه توکوروی برای سال‌های 1984، 1988، 1999، 2010 و 2017، جاده‌ها محرک اصلی گسترش جنگل‌زدایی بودند. در طبقه‌بندی سال 1984، جاده‌های اصلی که به‌عنوان منطقه انسانی طبقه‌بندی می‌شوند، از جهت شمال-جنوب، همان رودخانه اصلی، پیروی می‌کنند. در سال‌های بعد، این منطقه انسان‌سازی شده از اطراف بزرگراه‌ها شروع شد و از آنها گسترش یافت [ 47 ]. باز شدن جاده ها، بهبود شبکه راه ها، همراه با جریان های جمعیتی و سرمایه گذاری که جاده ها جذب می کردند، باعث ایجاد پیوسته کریدورهایی برای دسترسی به منطقه شد که تعیین کننده اصلی افزایش مداوم جنگل زدایی بودند . 49 ] ( شکل 2).
با توجه به نقشه های موضوعی پوشش زمین در شکل 2 ، نقشه سال 1984 دارای کوچکترین منطقه سیل شده است، زیرا این نشان دهنده دوره پر شدن مخزن است، یعنی سناریوی پیش از افتتاح سد برق آبی Tucuruí. در این مرحله، مساحت رودخانه توکانتینز، که به عنوان منطقه سیل‌زده طبقه‌بندی می‌شود، بیش از 37728 هکتار گسترش یافته است. در نقشه‌های سال‌های دیگر، طول دریاچه توکوروی برای سناریوهای سال‌های 1988، 1999، 2010 و 2017 به ترتیب 276114 هکتار، 264264 هکتار، 262688 هکتار و 290992 هکتار بود ( جدول 2 ).
از نقشه های موضوعی، ماتریس های انتقال پوشش زمین (بین سال های مورد تجزیه و تحلیل) در شعاع 30 کیلومتری مخزن Tucuruí ( جدول 2 ) تولید شد. به همین ترتیب، می‌توان اطلاعاتی در مورد پویایی انتشار مناطق انسان‌نشین، در زمان و مکان، در شش حلقه حائل اطراف منطقه سیل‌زده، در داخل شهرداری‌هایی که مستقیماً تحت تأثیر ساخت مجتمع برق آبی توکوروی قرار گرفته‌اند، تولید کرد. پنج سناریو تحلیل شده ( شکل 3 ).
از منطقه جنگلی در سال 1984 (1,500,572 هکتار) تنها 28٪ به عنوان جنگل در سال 2017 (418,141 هکتار) باقی مانده است. بیش از یک میلیون هکتار به یک نوع پوشش دیگر تبدیل شد. در این منطقه، 185386 هکتار از جنگل ها (9.7٪ از قلمرو) توسط مخزن Tucuruí و 189،085 هکتار از جنگل ها (9.9٪ از قلمرو) به مناطق انسانی تبدیل شده است. این همچنین بر بخشی از منطقه حفاظت شده هندی پاراکانا تأثیر گذاشت، با 2290 هکتار جنگل زدایی در طول دوره تجزیه و تحلیل. دریاچه توکوروی علاوه بر مناطق جنگلی، 46541 هکتار از مناطق انسان‌سازی شده (4/2 درصد از قلمرو) را زیر آب گرفت و به بخشی از راه‌آهن Estrada de Ferro Tocantins و بزرگراه‌های BR-230 و BR-422 رسید [ 50 ].
در سال 1984، مناطق جنگل زدایی در حلقه های B 0-5 و B 5-10 شهرداری های Tucuruí و Itupiranga متمرکز شدند ( شکل 3 ). نقاط شهری راه آهن قدیمی Tocantins و بزرگراه های Transamazônica (BR-230) و BR-422 در این مناطق قرار دارند. دومی در نیمه اول دهه 1970 توسط برنامه راه و سیاست های استعماری برنامه ادغام ملی [ 49 ] اجرا شد. در شهرداری برو برانکو، در حلقه B 0-5 ، غلظت قطعات جنگل کاهش یافته است ( شکل 3منطقه ای تحت تأثیر مراکز شهری (برو ولهو و برو برانکو) و بزرگراه های PA-263 و PA-151. در مقایسه با سایر شهرداری‌ها، Nova Ipixuna پوشش جنگلی کم‌تری را در بافر حلقه B 25-30 ارائه کرد ( شکل 3 )، احتمالاً به دلیل سکونت‌گاه‌ها در امتداد بزرگراه PA-150.
برای سال 1988، کمترین درصد پوشش جنگلی در مناطق دور از مخزن، در حلقه های B 10-15 ، B 15-20 ، B 20-25 ، و B 25-30 شهرداری Nova Ipixuna قرار داشت. و در حلقه های B 5-10 ، B 10-15 ، B 15-20 ، B 20-25 ، و B 25-30 در شهرداری Jacundá ( شکل 3 ). این محلات تحت تأثیر سکونتگاه‌ها و مزارع شهری در امتداد بزرگراه PA-150 قرار گرفتند که جاده‌ای به هم پیوسته با شهر پویا مارابا است [ 26 ].]. همچنین درصد کمی از پوشش جنگلی در حلقه نزدیک دریاچه در شهرداری های Itupiranga (B 0-5 ) و Breu Branco (B 0-5 ) ( شکل 3 ) وجود دارد. به طور تصادفی، قلمرو داخل این حلقه توسط بزرگراه های BR-230، PA-263 و PA-151 عبور می کند.
در سه سناریو آخر، درصد پوشش جنگلی در هر حلقه برای همه شهرداری‌ها به شدت کاهش یافت ( شکل 3 ). در سطح جهانی، در سناریوی سال 1999، بین 39 تا 47 درصد از مناطق در حلقه ها توسط قطعات جنگل پوشیده شده بود. برای سال 2010، این درصد بین 26 تا 32 درصد بود. و در سناریوی سال 2017 بین 23 تا 28 درصد از این مناطق را جنگل پوشانده بود. این نتایج انتقال پوشش زمین را که بین سال‌های 1988 و 1999، 1999 و 2010، و 2010 و 2017، همانطور که در جدول 2 ارائه شده است، تأیید می‌کند.
بین سال‌های 1988 و 1999 ( جدول 2 )، 37.3 درصد (710221 هکتار) از قلمرو به عنوان جنگل باقی ماند، اما بیشترین جایگزینی جنگل توسط مناطق انسان‌سازی شده، با تغییر 21.6 درصد (411،021 هکتار) از قلمرو، متحمل شد. بین سال‌های 1999 و 2010 ( جدول 2 )، 24.4 درصد (464599 هکتار) از قلمرو به عنوان جنگل ادامه یافت و 13.9 درصد (264084 هکتار) از قلمرو با مناطق انسانی جایگزین شد. در نهایت، بین سال های 2010 و 2017 ( جدول 2 )، 21.4 درصد (406593 هکتار) از قلمرو به عنوان جنگل باقی ماند. این دوره با تغییر 3.8 درصد (72262 هکتار) از قلمرو، کمترین تغییر جنگل را توسط مناطق انسانی شده تجربه کرد.
بنابراین، می‌توان در بین پنج سناریوی سال‌های 1984 و 2017، نمایشی از تنوع الگوهای جنگل‌زدایی در اطراف دریاچه توکوروئی داشت. به طور خاص، بالاترین نرخ تلفات جنگل در دوره اول (1984-1988) رخ داده است. با از دست دادن 374726 هکتار جنگل (93681 هکتار در سال). این اثر در جدول 3 تایید شده است، که نرخ جنگل زدایی را در رابطه با مساحت جنگلی باقیمانده با نرخ جنگل زدایی 5.7٪ در این دوره اول نشان می دهد که بیشتر به دلیل پر شدن دریاچه مصنوعی توکوروئی ایجاد شده است. اگر این نرخ‌های جنگل‌زدایی در همان سطح حفظ می‌شد، همه مناطق در کمتر از هجده سال جنگل‌زدایی می‌شدند. علاوه بر این، زمین برای اسکان مجدد ساکنان مورد نیاز بود، که قبلاً در مناطق سیل شده توسط مخزن زندگی می کردند [ 12 ]. طبق [ 50 ]، اتحادیه صنعت الوار توکوروئی و منطقه، در دوره بین 1983 و 1990، این منطقه به بزرگترین مرکز استخراج و فرآوری چوب در ایالت پارا تبدیل شده بود.
در رابطه با سایر دوره ها، جنگل زدایی منجر به از دست رفتن 394108 هکتار، 248431 هکتار و 65167 هکتار جنگل شد، یعنی نرخ جنگل زدایی 2.8٪، 2.7٪ و 1.8٪ در دوره های 1988 تا 1999 تا 2199. ، و 2010 تا 2017 به ترتیب ( جدول 3 ). اگرچه میزان جنگل زدایی در طول زمان کاهش یافته است، درصد کل تسلط جنگل به شدت تحت تأثیر قرار گرفته است. دو دلیل اصلی ممکن است در کاهش نرخ جنگل زدایی نقش داشته باشد. اول، از سال 1999، بیش از 50 درصد از منطقه مورد مطالعه قبلا جنگل زدایی شده بود ( شکل 3 و جدول 2). ثانیاً در سال 1377 قانون حیات: قانون جرایم زیست محیطی (قانون شماره 9605 مورخ 21 بهمن 1377) با هدف حفاظت از گیاهان و جانوران کشور و همچنین جلوگیری از تخریب و جنگل زدایی جنگل ها ابلاغ شد. [ 51 ]. یکی دیگر از عواملی که نیز نقش داشت، برنامه اقدام برای پیشگیری و کنترل جنگل زدایی در آمازون قانونی (PPCDAm) بود که جنگل زدایی آمازون را از 27772 به 4571 کیلومتر مربع کاهش داد [ 52 ، 53 ] .
این جنگل زدایی مرتبط با ساخت کارخانه Tucuruí مستقیماً مسئول انتشار بیش از 218000 گرم کربن در طول دوره تجزیه و تحلیل بود ( جدول 3 ). عوامل دیگری که باید در نظر گرفته شود، اما در این کار اندازه گیری نشده است، از دست دادن جذب کربنی است که جنگل انجامش را متوقف کرده است، و مقدار متانی که به دلیل غرقاب شدن جنگل برای ایجاد آن شروع به انتشار کرده است. دریاچه مصنوعی [ 9 ]. با این حال، اثرات مضر به انتشار گازهای گلخانه ای محدود نمی شود، از دست دادن زیستگاه نیز باید در نظر گرفته شود. محاسبه سازه های چشم انداز می تواند کمک بزرگی برای دستیابی به این امر باشد.
معیارهای چشم انداز نشان داد که PD در طول زمان افزایش یافته است، با تغییرات کمتری در آخرین دوره ( شکل 4 ). با در نظر گرفتن انتقال پوشش زمین ( جدول 2استنباط شد که قطعات متعددی از منطقه انسان‌سازی شده جایگزین تکه‌های بزرگ جنگل شدند، در حالی که تکه‌ها در طول زمان تکه تکه شدند. LSI و ED روندهای مشابهی را بین آنها نشان دادند. کوچکترین مقادیر، ارائه شده در سال 1984، لکه‌هایی با تراکم بیشتر را نشان می‌دهد که به ویژه به یکپارچگی جنگل مرتبط است. از سوی دیگر، بالاترین مقادیر LSI و ED حاکی از پوشش‌های تفکیک‌شده در ماتریس چشم‌انداز است، که برای سال 1988، تحت تأثیر حضور اخیر دریاچه توکورویی، بالاترین مقدار را تجربه کرد. برای سال‌های آینده، ارزش این معیارها به تدریج کاهش یافت. این را می توان به عنوان یک فرآیند فشرده سازی چشم انداز درک کرد که منحصراً با غلبه مداوم مناطق انسان نشین همراه است.
در معیارهای سطح کلاس، مقادیر LPI و MESH رفتارهای متفاوتی را بین دو کلاس در نظر گرفته شده در شکل 5 نشان داد.. مقادیر بالای LPI و MESH برای کلاس جنگل در سال 1984 برتری اولیه آنها و اتصال خوب برای تکه ها را تأیید کرد. بدنام ترین تغییر در از دست دادن زیستگاه و تکه تکه شدن در سال 1988 رخ داد. مقادیر LPI و MESH لکه های جنگلی کاهش قابل توجهی را در غلبه و اتصال خود تجربه کردند، زیرا لکه های انسانی حتی بیشتر شدند. این اثر ناشی از حضور ناگهانی دریاچه توکوروئی بود. در سناریوهای زیر، شاخص‌های LPI و MESH لکه‌های جنگلی کمترین مقدار خود را ثبت کردند و از LPI و MESH مناطق انسانی پیشی گرفتند که به تدریج برای هر سناریو افزایش یافت. این امر به معنای از بین رفتن تکه‌های بزرگ جنگل است، و فضا را به برتری و اتصال خوب لکه‌های مناطق انسانی می‌دهد. این باعث تنوع اثرات شد،54 ].
سال‌های 1984 و 2017 بالاترین مقادیر LPI را ارائه کردند که درصد کل مساحت چشم‌انداز تحت پوشش بزرگترین وصله را کمی نشان می‌دهد. برای سال 1984، این مقدار با غلبه پوشش جنگلی و برای سال 2017، با غلبه مناطق انسانی همراه است. همانطور که در شکل 4 نشان داده شده است، کوچکترین مقادیر LPI در سالهای 1988 و 1999، مربوط به از دست دادن شیوع جنگلهای استوایی و رقابت طبقات مختلف در فرآیند جدید تجمیع ماتریس منظر ارائه شد .. در نهایت، شاخص‌های تنوع SHDI و SHEI رفتارهای مشابهی را با کمترین مقدار در سال 1984 نشان دادند که نشان‌دهنده منظره‌ای با انواع کوچک‌تر تکه‌ها و توزیع کوچک‌تر در ناحیه انواع مختلف تکه‌های موجود است. این به عنوان یک چشم انداز کمتر تکه تکه درک می شود. برای سال‌های 1988 و 1999، افزایش‌های متوالی مشاهده شد که بیشترین مقدار آن در سال 1999 بود، سناریویی که بیش از 50 درصد از منطقه مورد مطالعه جنگل‌زدایی شده بود ( جدول 2 ).
دانستن رفتار و تکامل جنگل زدایی که باعث از بین رفتن زیستگاه در مناطقی از جنگل آمازون تحت تأثیر اجرای پروژه های برق آبی می شود، برای برنامه ریزی و جلوگیری از وقوع مجدد همان مسائل مهم است. مطالعات نشان داده اند که نرخ جنگل زدایی در 80000 کیلومتر مربع اول در اطراف سد برق آبی Tucuruí در طول دوره 1988-2008 ثابت بوده است [ 21 ]. اگر شهرداری‌های تحت تأثیر مستقیم مخزن را تحلیل می‌کردند، این رفتار یکسان نبود. جنگل زدایی در این شهرداری ها متناسب با درصد قلمرو اشغال شده توسط دریاچه توکوروی در هر یک از آنها بین سال های 1988، 1999 و 2010 نبود [ 24 ، 25 ].]. بنابراین، شناخت رفتار و پیشرفت جنگل‌زدایی و تکه تکه شدن جنگل‌ها منحصراً در اطراف مخزن مرتبط با ایجاد دریاچه توکوروی در سال 1984 ضروری است. در این مطالعه، بالاترین میزان جنگل‌زدایی در سال (5.7 درصد) در طول سال شناسایی شد. دوره قبل و بعد از افتتاح پروژه برق آبی (1984-1988)؛ در این دوره انتشار بیش از 109000 گرم کربن مشاهده شد ( جدول 3 ). توجه به این نکته مهم است که رفتار و تکامل جنگل زدایی منحصراً در اطراف دریاچه در هر شهرداری آسیب دیده متمایز بود ( شکل 3 ).
با افزایش تکه تکه شدن، فراوانی گونه‌های گیاهی و جانوری به شدت کاهش یافت و حتی گاهی اوقات تغییراتی را در ترکیب کل جوامع ایجاد کرد. اثرات لبه باعث ایجاد تعداد زیادی لکه بین سال‌های 1984 و 2017 شد، با شیوع بالای مناطق جنگل‌زدایی برای سناریوی سال 2017. مشخص است که جنگلی که به قطعات کوچک تقسیم شده است، اثرات متعددی مانند تغییر اندازه و پویایی جمعیت ها، فعل و انفعالات تغذیه ای و فرآیندهای اکوسیستم را به همراه تخریب قطعات جدا شده ایجاد می کند [ 55 ، 56 ].]. در جنگل های استوایی، کاهش اندازه قطعه و افزایش نسبت زیستگاه لبه باعث تغییراتی در محیط فیزیکی می شود که منجر به از بین رفتن درختان بزرگ و کهنسال به نفع درختان پیشگام و اثرات متعاقب آن بر جامعه می شود. از حشرات علاوه بر این تغییرات در محیط فیزیکی، آتش سوزی جنگل ها به دلیل کاهش رطوبت نسبی هوا تسهیل می شود. اندازه قطعه همچنین بر سرعت جانشینی تأثیر می گذارد، به طوری که افزایش نفوذ نور و منابع دانه های تغییر یافته در قطعات کوچکتر، نرخ جانشینی اکولوژیکی را در رابطه با قطعات بزرگتر تغییر می دهد [ 55 ، 56 ]]. در 33 سال تجزیه و تحلیل، منطقه مورد مطالعه با تکه تکه شدن زیاد جنگل‌های خود مواجه شد و قطعات کوچک زیادی تولید کرد، که باعث تشویق کاهش جمعیت گونه‌های مستقر در هر قطعه جنگل شد، زیرا اثرات از دست دادن زیستگاه و اندازه قطعات با هم عمل می‌کنند.
به منظور تأمل، در سال 2002، از طریق قانون شماره 6451، دولت ایالت پارا منطقه حفاظت از محیط زیست (APA، با نام آن به زبان پرتغالی) دریاچه د توکوروئی را با وسعت 568667 هکتار ایجاد کرد [ 57 ] . با توجه به اهداف پیشنهادی برای ایجاد مناطق حفاظت شده از نوع APA، تنوع زیستی باید حفاظت و احیا شود، مناطق تغییر یافته باید احیا شوند و منابع طبیعی مورد نیاز برای امرار معاش جمعیت محلی از جمله موارد دیگر محافظت شود. با این حال، به راحتی می توان تأیید کرد که دستیابی به این اهداف محقق نشده است. این با توجه به کاهش شیوع پوشش جنگلی در B 0-5 بودزنگ در سطح جهانی که بهترین شاخص برای اثبات این واقعیت بود. به این ترتیب مناطق جنگلی در سناریوهای سال های 1999، 2010 و 2017 به ترتیب 44، 28 و 23 درصد از مساحت های حلقه حایل اول را پوشش دادند.

4. نتیجه گیری

نتایج به‌دست‌آمده به ما اجازه داد تا تغییرات پوشش جنگلی مربوط به اجرای دریاچه مصنوعی سد برق آبی Tucuruí و کارهای تکمیلی آن را در طول زمان ارزیابی کنیم. چنین نتایجی همچنین اطلاعات حیاتی را در ارزیابی سرمایه گذاری های آینده در جنگل های بارانی آمازون ارائه می دهد. مشخص شد که بیشترین میزان جنگل زدایی در دوره اول (1984-1988) با از دست دادن 93681 هکتار در سال رخ داده است. از این مناطق، 185،386 هکتار توسط مخزن Tucuruí و 189،085 هکتار دیگر تحت تاثیر مناطق انسانی، مرتبط با استخراج چوب و گسترش مناطق و جاده‌های قابل کشت قرار گرفتند. این فعالیت‌ها بر مناطق دوردست از سواحل مخزن (بیش از 5 کیلومتر از مخزن، در مناطقی که با بزرگراه‌های منتهی به دریاچه هم مرز نیستند) تمرکز می‌کنند. و نزدیک به بزرگراه های اصلی منطقه (BR-230، PA-263، PA-150، و PA-151). مقادیر اوج در معیارهای LSI و ED، و همچنین کاهش ناگهانی مقادیر LPI و MESH لکه‌های جنگل برای سناریوی 1988، تخریب در ماتریس چشم‌انداز و از دست دادن اتصال بین تکه‌های جنگل را برای این سناریو تأیید می‌کند.
در سه دوره گذشته، نرخ جنگل زدایی کمتر بوده و به ترتیب برای دوره های 1988 تا 1999، 1999 تا 2010 و 2010 تا 2017 تلفات 35828 هکتار در سال، 22585 هکتار در سال و 9310 هکتار در سال بوده است. این تأثیر ممکن است با درصد بالایی از مناطق جنگل‌زدایی شده (تقریباً 50 درصد از منطقه مورد مطالعه) از سناریوی 1999 همراه با انتشار قانون زندگی: قانون جرایم زیست‌محیطی، که هدف آن توقف جنگل‌زدایی جنگل‌ها بود، مرتبط باشد. .
بدون شک، ساخت نیروگاه برق آبی Tucuruí و اجرای دریاچه مصنوعی اکوسیستم منطقه را تغییر داد که مسئول انتشار بیش از 218 هزار گرم کربن در کل دوره مورد تجزیه و تحلیل است. با این حال، جاده‌ها و بزرگراه‌هایی برای هدایت ویرانی پیدا شدند و زمانی که در مجاورت مخزن (در 5 کیلومتری اول دریاچه) قرار گرفتند، جنگل‌زدایی جنگل‌ها را تسریع کردند.

منابع

  1. مورتو، EM; Gomes، CS; Roquetti، DR; de Jordão، CO Histórico، tendências e perspectivas no planejamento espacial de usinas hidrelétricas brasileiras: A antiga e atual fronteira Amazônica. محیط. Soc. 2012 ، 15 ، 141-164. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  2. Gall, N. As dificuldades em tomar decisões: Apagão na política energética. برودل پاپ. 2002 ، 32 ، 1-12. [ Google Scholar ]
  3. گرون، R. Apagão cognitivo: بحران انرژی و جامعه شناسی. دادوس 2005 ، 48 ، 891-928. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  4. Ministério de Minas e Energia. Plano Nacional de Energia 2030 ; MME: Brasília، برزیل، 2007. موجود به صورت آنلاین: https://www.mme.gov.br/documents/36208/468569/03.+Geração+Hidrelétrica+%28PDF%29.pdf/12662270-da6d-a990-6 9668e3141264 (دسترسی در 19 مارس 2020).
  5. Bermann, C. O projeto da usina hidrelétrica Belo Monte: A autocracia energética como paradagma. Novos Cad. NAEA 2012 ، 15 ، 5-23. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  6. تندیسی، ج.گ. گلدمبرگ، جی. ماتسومورا-توندیسی، تی. سارایوا، ACF چند سد دیگر در آمازون وجود دارد؟ سیاست انرژی 2014 ، 74 ، 703-708. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  7. بلانکو، CJC؛ Secretan، Y.; Mesquita، سیستم پشتیبانی تصمیم ALA برای نیروگاه های میکرو آبی در منطقه آمازون تحت چشم انداز توسعه پایدار. پایداری انرژی. توسعه دهنده 2008 ، 12 ، 25-33. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  8. پوتمایر، دی. Melo، CR; سارتور، MN; کوستر، اس. آمادیو، TM; فرناندز، CAH; مارینها، دی. Alarcon، OE ماتریس انرژی برزیل: از دیدگاه علم و مهندسی مواد. تمدید کنید. حفظ کنید. انرژی Rev. 2013 ، 19 ، 678-691. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  9. Fearnside، انتشار گازهای گلخانه ای PM از یک مخزن هیدروالکتریک (سد Tucuruí برزیل) و پیامدهای سیاست انرژی. آلودگی خاک هوای آب 2002 ، 133 ، 69-96. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  10. سانچس، اف. Fisch, G. As possíveis alterações microclimáticas devido a formação do lago artificial da hidrelétrica de Tucuruí-PA. اکتا آماز. 2005 ، 35 ، 41-50. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  11. استرنبرگ، آر. سد کردن رودخانه: دیدگاه در حال تغییر در تغییر طبیعت. تمدید کنید. حفظ کنید. انرژی Rev. 2006 ، 10 ، 165-197. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  12. مانیاری، WV; د کاروالهو، OA ملاحظات زیست محیطی در برنامه ریزی انرژی برای منطقه آمازون: اثرات پایین دستی سدها. سیاست انرژی 2007 ، 35 ، 6526-6534. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  13. Sieben، A.; Cleps Junior، J. Política energética na amazônia: A UHE estreito e os camponeses tradicionais de Palmatuba/Babaçulândia (TO). Soc. نات. 2012 ، 24 ، 183-196. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  14. فینر، م. جنکینز، CN تکثیر سدهای برق آبی در آمازون آند و پیامدهای اتصال آند-آمازون. PLoS ONE 2012 ، 7 ، e35126. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  15. فریرا، LV; Cunha، DA; چاوز، PP; ماتوس، DCL; پیا، ص. اثرات سدهای برق آبی بر جوامع گیاهی ساحلی آبرفتی در شرق آمازون برزیل. یک آکادمی سوتین. Cienc. 2013 ، 85 ، 1013-1023. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  16. بارو، سی جی تأثیرات زیست محیطی سد توکوری در حوضه رودخانه میانی و پایینی توکانتینز، برزیل. منظم. Rivers Res. مدیریت 1987 ، 1 ، 49-60. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  17. کوئیلو، ام. میراندا، ای. Wanderley، LJ; Garcia, TC Questão energética na Amazônia: Disputa em torno de um novo padrão de desenvolvimento econômico e social. Novos Cad. NAEA 2011 ، 13 ، 83-102. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  18. Fearnside، PM اثرات زیست محیطی و اجتماعی سدهای هیدروالکتریک در آمازون برزیل: پیامدهایی برای صنعت آلومینیوم. توسعه دهنده جهانی 2016 ، 77 ، 48-65. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  19. بکر، بی. آمازونیا ; Ática: سائوپائولو، برزیل، 1990. [ Google Scholar ]
  20. de Souza، ارزیابی ACC و آمار نیروگاه های برق آبی برزیل: مناطق سد در مقابل توان نصب شده و نیروگاه. تمدید کنید. حفظ کنید. انرژی Rev. 2008 ، 12 ، 1843-1863. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  21. چن، جی. قدرت، RP; د کاروالیو، LMT; مورا، ب. الگوهای فضایی-زمانی جنگل‌زدایی و تخریب جنگل‌های استوایی در پاسخ به بهره‌برداری از سد برق آبی Tucuruí در حوضه آمازون. Appl. Geogr. 2015 ، 63 ، 1-8. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  22. هانسن، ام سی; وانگ، ال. آهنگ، XP; تیوکاوینا، آ. توروبانوا، اس. پوتاپوف، PV؛ Stehman، SV سرنوشت قطعات جنگل های استوایی. علمی Adv. 2020 ، 6 ، eaax8574. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  23. Matricardi، EAT; اسکول، دی ال. کاستا، OB; Pedlowski، MA; سامک، ج.اچ. میگل، EP تخریب طولانی مدت جنگل از جنگل زدایی در آمازون برزیل پیشی گرفت. Science 2020 , 369 , 1378–1382. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ]
  24. مونتویا، ADV; د لیما، AMM؛ Adami، M. تجزیه و تحلیل پوشش زمین اطراف یک نیروگاه برق آبی در آمازون برزیل. آنو. Inst. Geociênc. 2019 ، 42 ، 74–86. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  25. مونتویا، ADV; د لیما، AMM؛ آدامی، M. نقشه برداری و تجزیه و تحلیل موقت چشم انداز در اطراف مخزن Tucuruí-pa. آنو. Inst. Geociênc. 2018 ، 41 ، 553-567. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  26. La Rovere، EL; مندس، مجتمع برق آبی FE Tucuruí. 2000. در دسترس آنلاین: https://www.internationalrivers.org/sites/default/files/attached-files/csbrmain.pdf (در 17 ژوئن 2020 قابل دسترسی است).
  27. Fearnside ، PM Analisis de los Principales Proyectos Hidro-Energéticos en la Región Amazónica ; DAR، CLAES: لیما، پرو، 2014. [ Google Scholar ]
  28. Fearnside، PM اثرات اجتماعی سد توکوروئی برزیل. محیط زیست مدیریت 1999 ، 24 ، 483-495. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ]
  29. Ministério do Planejamento. 11° Balanço Completo do PAC—4 Anos (2007–2010) ; Ministério do Planejamento: Brasília, Brazil, 2012. موجود آنلاین: https://pac.gov.br/pub/up/relatorio/b701c4f108d61bf921012944fb273e36.pdf (در 15 ژوئن 2020 قابل دسترسی است).
  30. فورتادو، GCA; مسکیتا، ALA؛ مورابیتو، ا. هندریک، پی. Hunt, JD استفاده از قفل های آبراه برق آبی برای ذخیره انرژی و ادغام انرژی های تجدیدپذیر. Appl. Energy 2020 , 275 , 115361. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  31. گاتمن، جی. هوانگ، سی. چاندر، جی. نوجی پدی، پ. Masek، JG ارزیابی مجموعه داده های NASA-USGS Global Land Survey (GLS). سنسور از راه دور محیط. 2013 ، 134 ، 249-265. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  32. Instituto Nacional de Pesquisas Espaciais. TerraAmazon ; INPE: سائو خوزه دوس کامپوس، برزیل، 2016; در دسترس آنلاین: https://www.terraamazon.dpi.inpe.br/ (در 2 سپتامبر 2018 قابل دسترسی است).
  33. دانشگاه کالیفرنیا. PostgreSQL ; UC: برکلی، کالیفرنیا، ایالات متحده آمریکا، 2012; در دسترس آنلاین: https://www.postgresql.org/ (دسترسی در 2 سپتامبر 2018).
  34. انستیتو برازیلیرو جغرافیا و استاتیک. Malhas Digitais: 2015 ; IBGE: ریو دو ژانیرو، برزیل، 2015. در دسترس آنلاین: https://mapas.ibge.gov.br/ (در 2 ژوئن 2018 قابل دسترسی است).
  35. شیمابوکورو، YE; Mello, EM; موریرا، جی سی. تصاویر Duarte، V. Fraction که از داده های Terra Modis برای نقشه برداری مناطق سوخته در آمازون برزیل به دست آمده است. بین المللی J. Remote Sens. 2009 ، 30 ، 1537-1546. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  36. شیمابوکورو، YE; باتیستا، جی تی; Mello، EMK; موریرا، جی سی. Duarte، V. استفاده از تقسیم بندی تصویر کسری سایه برای ارزیابی جنگل زدایی در تصاویر نقشه برداری موضوعی Landsat از منطقه آمازون. بین المللی J. Remote Sens. 1998 , 19 , 535-541. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  37. Vasconcelos، CH; De Novo، EMLM Mapeamento با استفاده از cobertura da terra a partir da segmentação e classificação de imagens-fração solo، sombra e vegetação derivadas انجام مدل خطی از mistura aplicado و dados do sensor TM/Landsat5، naservatuórião re. اکتا آماز. 2004 ، 34 ، 487-493. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  38. کامارا، جی. والریانو، دی. Vianei, J. Metodologia para o Cálculo da Taxa Anual de Desmatamento na Amazônia Legal ; INPE: سائو خوزه دوس کامپوس، برزیل، 2013; در دسترس آنلاین: https://www.obt.inpe.br/OBT/assuntos/programas/amazonia/prodes/pdfs/metodologia_taxaprodes-1.pdf (در 2 ژوئن 2018 قابل دسترسی است).
  39. سوزا، ا. Monteiro، AMV; رنو، سی دی; آلمیدا، کالیفرنیا؛ د والریانو، دی.م. مورلی، اف. وینهاس، ال. ماورانو، LEP; آدمی، م. اسکادا، MIS؛ و همکاران Metodologia Utilizada nos Projetos PRODES e DETER ; INPE: سائو خوزه دوس کامپوس، برزیل، 2019؛ در دسترس آنلاین: https://www.obt.inpe.br/OBT/assuntos/programas/amazonia/prodes (در 15 ژوئن 2020 قابل دسترسی است).
  40. پژوهشکده سیستم های زیست محیطی. ArcGIS Desktop ESRI: Redlands، CA، USA، 2018؛ در دسترس آنلاین: https://desktop.arcgis.com/es/ (دسترسی در 24 ژوئن 2018).
  41. Nogueira، EM; Fearnside، PM; نلسون، BW; باربوسا، RI; Keizer، EWH برآوردهای زیست توده جنگلی در آمازون برزیل: معادلات آلومتریک جدید و تنظیمات زیست توده از موجودی‌های حجم چوب. برای. Ecol. مدیریت 2008 ، 256 ، 1853-1867. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  42. خو، X. زی، ی. چی، ک. لو، ز. وانگ، ایکس. تشخیص واکنش جوامع پرندگان و تنوع زیستی به از دست دادن زیستگاه و تکه تکه شدن به دلیل شهرنشینی. علمی کل محیط. 2018 ، 624 ، 1561-1576. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ]
  43. دوتا، اس. دوتا، آی. داس، ا. Guchhait، SK تعیین کمیت و نقشه برداری از چشم انداز جنگلی تکه تکه شده در جنگل برگریز خشک بخش جنگل Burdwan، بنگال غربی، هند. درختان برای. People 2020 , 2 , 100012. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  44. هیتالا-کویو، آر. لانکوسکی، جی. طارمی، س. از دست دادن تنوع زیستی و هزینه اجتماعی آن در منظر کشاورزی. کشاورزی اکوسیستم. محیط زیست 2004 ، 103 ، 75-83. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  45. مک گریگال، ک. Marks، BJ FRAGSTATS: برنامه تحلیل الگوی فضایی برای تعیین کمیت ساختار منظر . وزارت کشاورزی ایالات متحده، خدمات جنگلداری، ایستگاه تحقیقاتی شمال غربی اقیانوس آرام: پورتلند، OR، ایالات متحده آمریکا، 1995. در دسترس آنلاین: https://www.fs.usda.gov/treesearch/pubs/3064 (در 22 ژوئن 2018 قابل دسترسی است).
  46. مک گریگال، ک. کوشمن، SA; نیل، ام سی; Ene, E. FRAGSTATS: برنامه تحلیل الگوی فضایی برای نقشه‌های طبقه‌ای . دانشگاه ماساچوست: Amherst، MA، ایالات متحده آمریکا، 2002; در دسترس آنلاین: https://www.umass.edu/landeco/ (دسترسی در 2 سپتامبر 2018).
  47. Pinheiro، TF; اسکادا، MIS؛ والریانو، دی.م. هاسترت، پ. گولنو، اف. مولر، اچ. تخریب جنگل مرتبط با توسعه مرزی درختکاری در آمازون: منطقه BR-163 در جنوب غربی پارا، برزیل. تعامل زمین 2016 ، 20 ، 1-26. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  48. Fearnside، تعمیر و نگهداری جنگل آمازون PM به عنوان منبع خدمات زیست محیطی. یک آکادمی سوتین. Cienc. 2008 ، 80 ، 101-114. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  49. کاروالیو، تی اس؛ Magalhães، ع. Domingues، EP Desmatamento ea contribuição econômica econômica da floresta na amazônia. Estudos Econ. 2016 ، 46 ، 499-531. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  50. de Rocha، GM Todos Convergem para o lago: Hidrelétrica Tucuruí, Municípios e Territórios na Amazônia ; NUMA، UFPA: بلم، برزیل، 2008. [ Google Scholar ]
  51. Instituto Brasileiro do Meio Ambiente e dos Recursos Naturais Renováveis. Lei dos Crimes Ambientais, no 9.605, de 12 de Fevereiro de 1998 e Decreto no 6.514, de 22 de Julho de 2008 ; Diário Official da União: Brasília، برزیل، 2014. در دسترس آنلاین: https://www.fob.org.br/Pdfs/Resolucoes/LEI_9.605.pdf (در 30 ژوئن 2018 قابل دسترسی است).
  52. آسونسائو، جی. گندور، سی. روچا، آر. کند شدن جنگل‌زدایی در آمازون برزیل: قیمت‌ها یا سیاست‌ها؟ محیط زیست توسعه دهنده اقتصاد 2015 ، 20 ، 697-722. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  53. Instituto Nacional de Pesquisas Espaciais. Monitoramento do Desmatamento da Floresta Amazônica Brasileira در Satélite ; INPE: سائو خوزه دوس کامپوس، برزیل، 2020؛ در دسترس آنلاین: https://www.obt.inpe.br/OBT/assuntos/programas/amazonia/prodes (در 20 سپتامبر 2020 قابل دسترسی است).
  54. Laurance، WF; Vasconcelos، HL پیامدهای زیست محیطی تکه تکه شدن جنگل در آمازون. Oecol. سوتین. 2009 ، 13 ، 434-451. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  55. Laurance، WF; Camargo، JLC; لوئیزائو، RCC; Laurance, SG; Pimm، SL; برونا، EM; Stouffer، PC; بروس ویلیامسون، جی. بنیتز-مالویدو، جی. Vasconcelos، HL; و همکاران سرنوشت قطعات جنگل آمازون: تحقیق 32 ساله Biol. حفظ کنید. 2011 ، 144 ، 56-67. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  56. حداد، ن.م. برودویگ، لس آنجلس; کلوبرت، جی. دیویس، KF; گونزالس، آ. Holt، RD; Lovejoy، TE; سکستون، جو. آستین، نماینده مجلس؛ کالینز، سی دی; و همکاران تکه تکه شدن زیستگاه و تأثیر ماندگار آن بر اکوسیستم های زمین. علمی Adv. 2015 ، 1 ، e1500052. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  57. Assembléia Legislativa do Estado do Para. Cria Unidades de Conservação da Natureza na Região do Lago de Tucuruí no Território sob Jurisdição do Estado do Para, e dá Outras Providências ; Assembléia Legislativa do Estado do Pará: Belém، برزیل، 2002. در دسترس آنلاین: https://www.ideflorbio.pa.gov.br/wp-content/uploads/2015/09/Lei-de-Criação-UCs-do- lago-de-Tucuruí.pdf (دسترسی در 30 ژوئن 2018).
Ijgi 09 00583 g001 550
شکل 1. موقعیت منطقه مورد مطالعه: دریاچه Tucuruí و شعاع 30 کیلومتری اطراف مخزن.
Ijgi 09 00583 g002 550
شکل 2. نقشه های موضوعی پوشش زمین در شعاع 30 کیلومتری دریاچه توکوروی در پنج سناریو از سال 1984 تا 2017.
Ijgi 09 00583 g003 550
شکل 3. درصد جنگل در سال در شش حلقه حائل اطراف منطقه سیل زده. داده ها متعلق به سناریوهای 1984، 1988، 1999، 2010، و 2017 برای کل منطقه مورد مطالعه و بخشی از شهرداری های Tucuruí، Breu Branco، Goianésia do Pará، Jacundá، Nova Ipixuna، Novo Repartimento و Itupiranga هستند. B 0-5 – بافر از 0 کیلومتر تا 5 کیلومتر. B 5-10 – بافر از 5 کیلومتر تا 10 کیلومتر. B 10-15 – بافر از 10 کیلومتر تا 15 کیلومتر. B 15-20 – بافر از 15 کیلومتر تا 20 کیلومتر. B 20-25 – بافر از 20 کیلومتر تا 25 کیلومتر. و B 25-30 – بافر از 25 کیلومتر تا 30 کیلومتر.
Ijgi 09 00583 g004 550
شکل 4. تغییر منظر که با معیارهای سطح چشم انداز از سال 1984 تا 2017 اندازه گیری شده است.
Ijgi 09 00583 g005 550
شکل 5. از دست دادن و تکه تکه شدن زیستگاه ها با معیارهای سطح طبقه از سال 1984 تا 2017 اندازه گیری شده است.

مقالات داخلی و بین المللی

مطالب مرتبط ...

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید