پارکينگ ها به عنوان يکي از مهم ترين زيرساخت ها شهري نقش عمده اي در کاهش پارک حاشيه اي و رواني ترافيک ايفا مي کنند. امروزه در کلانشهرها به علت محدوديت زمين و فضا با ايجاد پارکينگ ها طبقاتي مديريت بهينه در جهت افزايش خدمات دهي به حجم زيادي از وسائط نقليه اعمال مي شود، پارکينگ ها طبقاتي زماني مي توانند کارآيي لازم را داشته باشند که از مکان يابي بهينه فضا – مکاني برخوردار گردند. تهران و شبکه حمل و نقل آن در حال حاضر با مشکل اساسي کمبود پارکينگ جهت کاربري مسکوني و ساير کاربري ها روبرو بوده و بارگذاري فعاليت ها بدون توجه به اين کاربري سبب گرديده که اين مساله به تدريج بعنوان يک معضل شهري خود را بروز دهد. اين مشکل در نقاط پرتراکم که از کاربري هاي چندگانه شهري بويژه کاربري ادري – تجاري و گذران اوقات فراغت برخوردارند خود را به شکل حادي نمايان مي سازد. منطقه شش تهران به لحاظ نقش فرامنطقه اي و عدم برخورداري از شبکه بزرگراهي علاوه بر عبور و مرور داخلي منطقه، پذيراي حمل و نقل عبوري ساير مناطق نيز بوده و از طرفي داراي بالاترين کمبود پارکينگ در ميان مناطق تهران، به نسبت حمل و نقل موجود در آن و همچنين عدم مکان يابي بهينه پارکينگ هاي موجود مي باشد. در اين پژوهش به منظور مکان يابي بهينه پارکينگ ها طبقاتي در جهت کارايي بيشتر منطقه مورد مطالعه ابتدا مطالعات اوليه جهت شناسايي معيارهاي تاثيرگذار بر انتخاب محل بهينه پارکينگ انجام، سپس در قالب تکنيکهاي تصميم گيري چندمعياري (MCDM) و با استفاده از روش تحليل سلسله مراتبي (A.H.P)، وزن دهي معيارها صورت پذيرفته وآنگاه با مدل تاپسيس (TOPSIS) به رتبه بندي محدوده هاي مناسب پرداخته شد در نهايت با ترکيب اين مدل ها در سيستم اطلاعات جغرافيايي (GIS) سه محدوده مناسب جهت احداث پارکينگ ها طبقاتي پيشنهاد گرديد.
برای دانلود این مقاله به لینک زیر مراجعه فرمایید.
https://www.sid.ir/fa/journal/ViewPaper.aspx?ID=143377
آموزش کاربردی GIS وRS
همراه با فیلم و کتاب
همراه با پروژه های کاربردی
مدرس:
دکتر سعید جوی زاده
تلفن ثبت نام:
09382252774
آدرس وب سایت:
بدون دیدگاه