با نگرشي بر لزوم جلوگيري از روند رو به رشد آلودگي هاي شهر تهران، اين تحقيق با هدف تعيين گونه هاي مناسب جنگلکاري در حاشيه اين شهر انجام شد. باتوجه به اين که منطقه مورد مطالعه، حوضه آبخيز درکه- ولنجک واقع در شهرستان شميران و از مناطق استپي کوهستاني غير جنگلي ايران مي باشد، ابتدا مکان گزيني مناطق مناسب براي جنگلکاري با استفاده از مطالعات خصوصيات اکولوژيکي منطقه، تلفيق و تجزيه و تحليل داده ها در محيط GIS و ارزيابي به روش ارزيابي چندمعياره انجام گرديد. سپس وضعيت فعلي و موجود پوشش گياهي منطقه با استفاده از پيمايش زميني، برداشت نمونه و مکان يابي واحدهاي قابل توسعه به منظور جنگلکاري و شناسايي تمامي گونه هاي درختي و درختچه اي بومي و غيربومي منطقه انجام گرديد. از طرف ديگر ليست گونه هاي مناسب دامنه جنوبي البرز با استفاده از مطالعات منطقه اي و کتابخانه اي تهيه گرديد. در مرحله آخر خصوصيات اکولوژيکي واحدهاي قابل توسعه جنگل با خصوصيات گونه هاي مناسب و موجود منطقه تطبيق داده شده و در نهايت گونه هاي مناسب براي هر واحد پيشنهاد شدند. نتايج نشان داد که از 3242 هکتار منطقه تنها 740 هکتار فاقد محدوديت مطلق به منظور توسعه جنگل بوده، که از اين ميزان نيز 257 هکتار توان مناسب تري نسبت به مناطق ديگر داشته و قابل توسعه جنگل مي باشد. به منظور جنگلکاري، درختان سوزني برگ و پهن برگ بومي منطقه شامل ارس، داغداغان، بادام کوهي، تنگرس و زرشک که به دليل بومي بودنشان با اصول جنگلکاري موفق همگام هستند، پيشنهاد شدند. گونه هاي غيربومي پيشنهادي شامل سرو نقره اي و اقاقيا بودند.
برای دانلود این مقاله به لینک زیر مراجعه کنید.
https://www.sid.ir/fa/journal/ViewPaper.aspx?ID=183697
آموزش کاربردی GIS وRS
همراه با فیلم و کتاب
همراه با پروژه های کاربردی
مدرس:
دکتر سعید جوی زاده
تلفن ثبت نام:
09382252774
آدرس وب سایت:
بدون دیدگاه