توسعه یک چارچوب جدید برای پیشنهاد استراتژی‌های جدید برای استقرار دفیبریلاتورهای خارجی خودکار با هدف قرار دادن ایست‌های قلبی خارج از بیمارستان مسکونی: کاربرد در شهر میلان - هوش پیروزی

خلاصه

دفیبریلاسیون دسترسی عمومی (PAD) استراتژی پیشرو در کاهش زمان تا اولین دفیبریلاسیون در موارد ایست قلبی خارج از بیمارستان (OHCA) است، اما برنامه‌های PAD با توجه به پتانسیل‌شان عملکرد ضعیفی دارند. هدف ما توسعه یک چارچوب تحلیل و بهینه‌سازی، بهره‌برداری از اطلاعات جغرافیایی ارجاع‌شده پردازش‌شده با سیستم‌های اطلاعات جغرافیایی (GIS)، به‌ویژه هدف قرار دادن OHCA‌های مسکونی بود. این چارچوب، بر اساس پایگاه داده تاریخی OHCA ها، محل دفیبریلاتورهای خارجی خودکار (AED)، اطلاعات توپوگرافی و جمعیت شناسی، استراتژی های جدیدی را برای استقرار AED با تمرکز بر OHCA های مسکونی پیشنهاد می کند، جایی که ارزیابی عملکرد با استفاده از “حوضه آبریز” AED ها ارزیابی می شود (منطقه ای که در عرض 6 دقیقه پیاده روی در خیابان ها می توان به آن رسید). چارچوب پیشنهادی برای شهر میلان اعمال شد، لومباردی (ایتالیا)، با در نظر گرفتن پایگاه داده OHCA چهار ساله (2015-2018)، از جمله 8152 OHCA، که 7179 (88.06٪) در مکان های مسکونی رخ داده است. استراتژی پیشنهادی برای استقرار AED در مقایسه با توزیع موجود موثرتر بود، با بهبود قابل توجهی (از 41.77٪ به 73.33٪) در پوشش فضایی OHCA. بهبودهای بیشتر با سناریوهای هزینه های مختلف شبیه سازی شد که منجر به راه حل های مقرون به صرفه تر شد. نتایج نشان می‌دهد که برنامه‌های PAD، چه در مناطق کاملاً جدید و چه در بهبودهای بیشتر، می‌توانند به طور قابل‌توجهی از یک برنامه‌ریزی جامع، مبتنی بر مدل‌های ریاضی برای نقشه‌برداری ریسک و ابزارهای جغرافیایی بهره‌مند شوند. استراتژی پیشنهادی برای استقرار AED در مقایسه با توزیع موجود موثرتر بود، با بهبود قابل توجهی (از 41.77٪ به 73.33٪) در پوشش فضایی OHCA. بهبودهای بیشتر با سناریوهای هزینه های مختلف شبیه سازی شد که منجر به راه حل های مقرون به صرفه تر شد. نتایج نشان می‌دهد که برنامه‌های PAD، چه در مناطق کاملاً جدید و چه در بهبودهای بیشتر، می‌توانند به طور قابل‌توجهی از یک برنامه‌ریزی جامع، مبتنی بر مدل‌های ریاضی برای نقشه‌برداری ریسک و ابزارهای جغرافیایی بهره‌مند شوند. استراتژی پیشنهادی برای استقرار AED در مقایسه با توزیع موجود موثرتر بود، با بهبود قابل توجهی (از 41.77٪ به 73.33٪) در پوشش فضایی OHCA. بهبودهای بیشتر با سناریوهای هزینه های مختلف شبیه سازی شد که منجر به راه حل های مقرون به صرفه تر شد. نتایج نشان می‌دهد که برنامه‌های PAD، چه در مناطق کاملاً جدید و چه در بهبودهای بیشتر، می‌توانند به طور قابل‌توجهی از یک برنامه‌ریزی جامع، مبتنی بر مدل‌های ریاضی برای نقشه‌برداری ریسک و ابزارهای جغرافیایی بهره‌مند شوند.

کلید واژه ها:

دفیبریلاتور خارجی خودکار ؛ دفیبریلاسیون دسترسی عمومی ; ایست قلبی خارج از بیمارستان ؛ احیاء ؛ سیستم اطلاعات جغرافیایی ; نقشه برداری ریسک

1. معرفی

انجمن قلب آمریکا (AHA) ایست قلبی خارج از بیمارستان (OHCA) را به عنوان توقف فعالیت مکانیکی قلبی خارج از یک محیط مراقبت پزشکی تعریف می کند [ 1 ]. بقا به شدت با زمان بین وقوع OHCA و اولین دفیبریلاسیون همبستگی دارد [ 2 ، 3 ، 4 ، 5 ]، با 6 دقیقه به عنوان محدودیت زمانی برای یک مداخله موثر [ 6 ]، زیرا احتمال بقا 7-12٪ کاهش می یابد. هر دقیقه تاخیر در درمان [ 7 ، 8 ، 9]. برای رفع نیاز به پاسخ سریع اضطراری، استراتژی پیشرو توسط دفیبریلاسیون دسترسی عمومی (PAD)، بر اساس قرار دادن دفیبریلاتورهای خارجی خودکار در دسترس عموم (AED ها، دستگاه های کاملا اتوماتیک متشکل از دو الکترود برای قرار دادن روی بیمار، تشکیل شده است. و یک بدنه اصلی، که سیگنال ECG را ثبت می کند و در صورت لزوم برای بازگرداندن ریتم فیزیولوژیکی در سطح شهرها شوک الکتریکی ارائه می دهد [10]، در مورد آموزش امدادگران غیر روحانی در مورد نحوه انجام احیای قلبی-ریوی (CPR) و نحوه استفاده از AED و کمپین های افزایش آگاهی.

برنامه‌های PAD امروزه در سراسر جهان منتشر شده‌اند [ 11 ، 12 ]، اما مشخص شده است که با توجه به پتانسیل‌هایشان، عملکرد ضعیفی دارند [ 13 ، 14 ، 15 ، 16 ]. در تلاشی برای بهبود، تحقیقات اخیر بر توسعه چارچوب‌های تحلیل و بهینه‌سازی تمرکز دارد [ 9 ، 17 ، 18 ، 19 ، 20 ]، اما، در حالی که دستورالعمل‌های فعلی بر مکان‌های عمومی با جریان قابل توجهی از افراد در طول روز تمرکز دارند، آماری چندگانه تجزیه و تحلیل ها نشان داد که 60٪ – 80٪ از OHCA ها معمولا در مکان های مسکونی رخ می دهند [ 18 ، 21], 22 , 23 , 24 , 25 ]. به عنوان مثال، در Sondergaard et al. [ 25 ]، در یک مطالعه با هدف ارزیابی تأثیر مکان OHCA بر زمان مداخله نجات و نتیجه بالینی، نشان داده شد که از پایگاه داده 25505 رکورد OHCA که بین سال‌های 2001 تا 2014 در دانمارک رخ داده است، 26.4 درصد از آنها رخ داده است. در مکان های عمومی، در حالی که 73.6٪ در مکان های مسکونی بودند. علاوه بر این، مطالعات مختلف [ 22 ، 26 ، 27 ] دریافتند که OHCA مسکونی با مرگ و میر بالاتر در مقایسه با OHCA در مکان های عمومی مشخص می شود. این شامل مطالعه Folke و همکاران بود. [ 22]، که در آن، با هدف شناسایی مناطق مسکونی مناسب برای نصب AED، از پایگاه داده ای از 4828 رکورد OHCA که از سال 1994 تا 2005 در کپنهاگ رخ داده است، نتیجه می شود که نرخ بقای OHCA 13.9٪ و 3.2٪ برای مکان های عمومی و مسکونی بود. ، به ترتیب. اگرچه احتمال استفاده از AED در دسترس عموم در رویدادهای مسکونی به طور قابل توجهی کمتر از رویدادهای عمومی است [ 28 ]، مطالعات اخیر، به عنوان یک اولویت، توسعه استراتژی های جدید برای کاهش مرگ و میر در مناطق مسکونی با دفیبریلاسیون زودهنگام را برجسته کرده است [ 22 ]. , 25 , 29 , 30 , 31 ].

چارچوب‌های پیشنهادی در مطالعات قبلی برای بهینه‌سازی استقرار AED معمولاً با سه فرآیند اصلی مشخص می‌شوند:

تجزیه و تحلیل کارایی توزیع فعلی AED ها، بر اساس منطقه ای که AED ها می توانند در محدوده زمانی ارزیابی شده علمی برای استفاده موثر و مفید مورد استفاده قرار گیرند، از این رو هیچ استانداردی در مورد چگونگی تبدیل این محدودیت زمانی به یک اندازه گیری فضایی وجود ندارد.
نگاشت ریسک وقوع OHCA با توسعه یک تابع ریسک جغرافیایی با استفاده از رویکردهای مختلف: صرفاً آماری (شبیه‌سازی رویدادها بر اساس داده‌های گذشته‌نگر یا استفاده از مدل‌های توزیع، مانند رگرسیون پواسون یا تحلیل چگالی هسته) یا روش‌های پیچیده‌تر (مدل‌سازی عوامل توضیحی). مربوط به جمعیت شناسی، شرایط اجتماعی-اقتصادی و کاربری زمین). با توجه به تصادفی بودن ذاتی پدیده، هم عملکرد پیش‌بینی و هم تعمیم روش‌های پیشنهادی نامشخص است.
شناسایی توزیع‌های فضایی جدید AED، بر اساس بهینه‌سازی یک تابع هدف، و ارزیابی عملکرد مرتبط با روش اعتبارسنجی. در حالی که بهینه‌سازی‌های ریاضی پیشنهادی توابع هدف دقیق و موفقیت‌آمیز هستند، تبدیل آنها به بهبود عملکرد PAD به سختی قابل تایید است.

تحقیقات اخیر سیستم‌های اطلاعات جغرافیایی (GIS، مجموعه‌ای از ابزارها برای جمع‌آوری، ذخیره‌سازی، بررسی، دستکاری، تجزیه و تحلیل و نمایش داده‌های جغرافیایی مرجع [32] ) را به عنوان ابزاری کلیدی برای رسیدگی به مشکل بهینه‌سازی PAD شناسایی کرده است [ 33 ، 34 ، 35 ] . به عنوان مثال، در Ringh و همکاران. [ 35 ]، مطالعه ای با هدف بحث در مورد شواهد موجود دفیبریلاسیون دسترسی عمومی و شکاف های دانش و جهت گیری های آینده برای بهبود نتایج برای OHCA، استفاده از GIS در برنامه ریزی استقرار AED در میان هشت اقدام کلیدی برای بهبود نتایج PAD ذکر شده است. ما فرض کردیم که یک استراتژی استقرار مبتنی بر GIS می تواند در هدف قرار دادن OHCA های مسکونی موفق تر باشد، همانطور که توسط مطالعات متعدد تشویق شده است.22 ، 25 ، 29 ، 30 ، 31 ]، از جمله Rea T. [ 30 ]، که یک تغییر “پارادایم” برای PAD را به سمت “دفیبریلاسیون با دسترسی همه جانبه” فراتر از استفاده از تنظیمات عمومی معمولی تشویق می کند و به استفاده از “پیشرفته” اشاره می کند. تکنیک های نقشه برداری» به عنوان یک منبع بالقوه بهبود.

بر این اساس، هدف ما توسعه یک چارچوب تجزیه و تحلیل و بهینه‌سازی با بهره‌برداری از اطلاعات جغرافیایی مرجع از یک پایگاه داده تاریخی OHCA، مکان‌های AED شناخته شده، و اطلاعات توپوگرافی و جمعیت‌شناسی، برای تعریف یک تابع ریسک جغرافیایی و پیشنهاد استراتژی‌های جدید برای استقرار AED به طور خاص با هدف قرار دادن OHCA‌های مسکونی بود. این چارچوب در شهر میلان، لمباردی (ایتالیا)، با تعداد 1،372،810 ساکن (تا 31 ژوئیه 2017) در سطح 181.67 کیلومتر مربع اعمال و تأیید ^شد .

2. مواد و روشها

2.1. منابع داده و پیش پردازش

از چهار منبع داده مختلف استفاده شد:

پایگاه داده جغرافیایی مرجع OHCA (که توسط AREU، Azienda Regionale Emergenza/Urgenza، مسئول خدمات شماره اضطراری 112 و ارائه دهنده خدمات پزشکی اورژانس (EMS) برای منطقه لومباردی برای این تحقیق جمع آوری و در دسترس قرار گرفته است): شامل سوابق همه OHCA هایی است که در لمباردی از سال 2015 تا 2018 در مجموع 45043 رکورد. در این بازه زمانی، 8152 OHCA در شهر میلان رخ داد که از این تعداد 7179 (88.06٪) در مکان های مسکونی. پایگاه داده ناشناس شامل مکان جغرافیایی هر رویداد، تاریخ و زمان آن، زمان مداخله، اطلاعات مربوط به استفاده از CPR و AED و موارد دیگر است.
پایگاه داده جغرافیایی مرجع AED (از AREU): شامل ارجاع جغرافیایی (مختصات جغرافیایی)، مکان (توضیح محل نصب AED) و دسترسی به AEDهای شناخته شده در دسترس عموم در لمباردی تا 31 دسامبر 2018 (10023 دستگاه، 1001 در شهر میلان).
پایگاه داده توپوگرافی شهر میلان (داده‌های باز در https://geoportale.comune.milano.it/sit/ ): اطلاعات جغرافیایی درباره ساختمان‌های مسکونی، جاده‌ها، تقسیم‌بندی شهر به 88 منطقه (هسته‌های هویت محلی، LINs: یک زیربخش اداری از شهر بر اساس مناطق سنتی شهر و تاریخ توسعه شهری).
جمعیت شناسی (داده های باز در https://dati.comune.milano.it/ ): اطلاعات جمعیت شناختی و اجتماعی-اقتصادی در مورد جمعیت ساکن به طور خاص برای هر LIN (جنس، سن و ملیت).

تمام اطلاعات ارجاع داده شده به سیستم جهانی ژئودتیک 84 (WGS 84)–UTM (Universal Transverse Mercator) 32 مختصات شمالی تبدیل شد و به یک منبع باز و رایگان برای استفاده تحت مجوز GNU GPL نرم افزار GIS (QGIS, http : //www.qgis.org )، به عنوان لایه های جداگانه در همان نقشه تجسم شود. شکل 1 نمونه ای از این تجسم را نشان می دهد، با رکوردهای جغرافیایی مرجع در پایگاه داده OHCA فیلتر شده برای شهر میلان.

مسائل مسیریابی از طریق pgRouting ( https://pgrouting.org/ ) و PostGIS مدیریت می‌شد، کتابخانه‌های منبع باز SQL که روی PostgreSQL ( https://www.postgresql.org ) اجرا می‌شوند، در OSGeo، یک سیستم عامل توسعه‌یافته توسط منبع باز، موجود است. بنیاد زمین فضایی ( https://www.osgeo.org/ ). پردازش ابرداده و الگوریتم بهینه‌سازی با استفاده از پلتفرم برنامه‌نویسی متلب ( https://www.mathworks.com/products/matlab.html ) پیاده‌سازی شد.

شکل 2 شماتیک چارچوب پیشنهادی را گزارش می کند (منابع داده های برجسته در کادر خاکستری). مرحله اول (سمت راست) با ارزیابی توزیع فعلی AEDها، بر اساس محاسبه حوضه های آبریز دستگاه های فعلی نشان داده می شود (منطقه ای که می توان آنها را به طور موثر در محدوده زمانی استفاده کرد، برای جزئیات پیاده سازی به پاراگراف بعدی مراجعه کنید. ) و مدلی برای تخمین توزیع جمعیت ساکن. این خروجی (سمت چپ) با توسعه یک تابع ریسک جغرافیایی برای تخمین خطر وقوع OHCA مسکونی در طول قلمرو، و با بهینه‌سازی نهایی که توزیع جغرافیایی جدیدی را برای AEDها تعریف می‌کند، مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرد که متعاقباً با همان رویکرد اعمال شده ارزیابی می‌شود. به استقرار فعلی

2.2. AED “حوضه آبریز”

به منظور ارزیابی عملکرد AED ها، یک “حوضه آبریز” به عنوان منطقه ای تعریف شد که می توان از موقعیت هر AED در محدوده زمانی تعیین شده (بخشی از قلمرو تحت پوشش بالقوه حضور AED) به آن رسید. دستورالعمل‌های AHA [ 36 ] زمان 3 دقیقه را به عنوان حد پیشنهاد می‌کنند (بنابراین امکان رفت و برگشت در 6 دقیقه وجود دارد)، اما تبدیل این محدودیت زمانی به یک نشان‌دهنده فاصله ایجاد نشده است [19 ، 24 ، 37 ] . در بسیاری از مطالعات قبلی، حوضه های آبریز به صورت دایره هایی با شعاع 100 متر محاسبه شدند [ 17 ، 20 ، 22 ، 34 ، 38 ، 39.]. به عنوان مثال، در مطالعه Sun و همکاران. [ 39 ]، مقاله‌ای که بررسی می‌کرد که آیا مکان‌های بهینه AED پوشش OHCA را بهبود می‌بخشد، نتایج نشان می‌دهد که تخمین بین 50% و 100% افزایش می‌یابد که در آن از بافرهای دایره‌ای 100 متری به عنوان اندازه‌گیری مناطق حوضه آبریز دستگاه استفاده می‌شود. با این حال، مطالعات دیگر، مانند Deakin و همکاران. [ 24 ]، که در آن تأثیر دسترسی و مکان های AED بر نتیجه بالینی مورد بررسی قرار می گیرد، و Bonnet و همکاران. [ 9] که در آن بستری برای برنامه‌ریزی استقرار AED بهینه در محیط‌های شهری توسعه و تأیید شده است، استفاده از حوضه‌های آبریز مبتنی بر توپوگرافی واقعی را پیشنهاد می‌کند. این رویکرد دوم در تحقیق ما با محاسبه آنها با در نظر گرفتن فاصله قابل دسترسی در حال حرکت در امتداد شبکه خیابان ها (نه از طریق فاصله اقلیدسی) دنبال شد، بنابراین نتایج نقشه برداری بسیار متفاوتی را به دنبال داشت [ 24 ، 28 ]، به ویژه هنگام در نظر گرفتن پوشش OHCA (یعنی هنگام مطالعه). در کل قلمرو منطقه لومباردی از سال 2015 تا 2018، ما 15.35٪ پوشش OHCA را با در نظر گرفتن 200 متر مناطق واقعی در مقابل 9.43٪ با در نظر گرفتن 100 متر بافرهای دایره ای گزارش کردیم [40 ]]). محاسبات برای 929 از 1001 AED (92.8٪) موفقیت آمیز بود، در حالی که برای 72 باقیمانده (7.2٪)، محاسبات به دلیل محدودیت در کیفیت نقشه برداری، به ویژه در رابطه با فضاهای باز مانند پارک ها، میادین و امکانات بزرگ شکست خورد. جایی که مسیرهای قابل پیاده‌روی به وضوح گزارش نشده است و امکان رد وجود موانع وجود ندارد. در این موارد، بافر دایره‌ای 100 متری سنتی در نظر گرفته شد، که رویکردی است که پوشش فضایی را در مواردی که نقشه‌برداری جاده‌ها ناکافی است، تخمین می‌زند و در نتیجه سطح متوسط حوضه آبریز قابل مقایسه است [40] .]. تنظیم سرعت راه رفتن 1.5 متر بر ثانیه (که نسبتاً کم است، به منظور تصحیح عامل انسانی و تأخیرهای ناشی از تماشاچیان آموزش‌دیده)، 3 دقیقه مربوط به فاصله 270 متری با محوریت هر AED است. با این حال، با توجه به زمان لازم برای رسیدن به سطح زمین از مکان‌های مسکونی در طبقات بالاتر، یک مسئله غیر قابل اغماض در محیط شهری میلان، طول مسیر برای محاسبه حوضه‌های آبریز با یک فاکتور فاصله متغیر (حداکثر 70 متر) کاهش یافت. ، تا حداقل اندازه نهایی 200 متر) بر اساس ارتفاع متوسط ساختمان ها در قسمت بیرونی 100 متری قلمرو (بین 150 تا 250 متر از محل AED) و وزن دهی هر ساختمان بر اساس جمعیت ساکن تخمینی آن . جزئیات مربوط به این تنظیم در پیوست A گزارش شده است .

2.3. تابع ریسک جغرافیایی

یک تابع ریسک جغرافیایی، توسعه یافته از داده های گذشته نگر، بیان کننده احتمال مورد انتظار وقوع OHCA مسکونی، بر روی سلول های مربع 200 × 200 متر به دست آمده شبکه بندی قلمرو شهر محاسبه شد. بعد سلول به عنوان اولین تخمین محافظه کارانه برای حضور احتمالی یک حوضه آبریز AED، با AED که در مرکز سلول نصب می شود، تنظیم شد. میزان جمعیت ساکن در منطقه عامل اصلی را تشکیل می دهد. از آنجایی که سطح بالایی از دانه بندی مورد نیاز است، مدلی برای تخمین میزان ساکنان ساختمان به ساختمان برای کل شهر ایجاد شد، زیرا این اطلاعات به طور مستقیم در دسترس نبود. برآورد به صورت زیر بدست آمد:

b u i l d من n g_p o p = b u i l d من n g _ v o l v o l _ تو د = b u i l d من n g _ v o l * t o t _ p o پ د t o t _ v o ل د

(1)

جایی که $b u i l d i n g_p o p$ تعداد برآورد شده ساکنان برای هر ساختمان است، $b u i l d i n g_v o l$ حجم ساختمان؛ $v o l_u_{d}$ حجم مسکونی خاص LIN در دسترس برای هر فرد مقیم، محاسبه شده به عنوان $t o t_v o l_{d}$ / $t o t_p o p_{d}$ ، با $t o t_v o l_{d}$ نشان دهنده کل حجم مسکونی در هر LIN. و $t o t_p o p_{d}$ کل جمعیت ساکن در هر LIN.

با این حال، با هدف تعریف دقیق‌تر تابع ریسک، یک عامل کاملاً جغرافیایی غیرمرتبط از تعداد مطلق ساکنان با استفاده از یادگیری ماشینی نظارت‌شده ایجاد شد، که در آن متغیر هدف (تعیین‌شده به عنوان تخمین‌گر ریسک جغرافیایی) توسط درصد بروز OHCA مسکونی تشکیل شد. در جمعیت ساکن همانطور که قبلاً گفته شد، کل قلمرو به سلول های 200 × 200 متر تقسیم شد. کسانی که کمتر از 200 نفر جمعیت داشتند دور انداخته شدند زیرا از نظر آماری بی معنی در نظر گرفته شدند، زیرا جزء نویز تصادفی پدیده اندازه گیری شده (درصد بروز OHCA مسکونی در جمعیت) در این سوابق رایج است. این عملیات منجر به یک مجموعه نهایی متشکل از 2124 آیتم شد. هر مورد با 35 ویژگی (سه سلول خاص،41 ]، شامل سن و جنسیت جمعیت ساکن، درصد اتباع خارجی (تقسیم قومیت)، تراکم جمعیت ساکن، میانگین قیمت املاک در منطقه (به عنوان یک شاخص اجتماعی-اقتصادی در نظر گرفته می شود)، درصد سطح ساخته شده در منطقه، و بیشتر. ویژگی ها با اعمال تجزیه و تحلیل مؤلفه های اصلی [ 42 ] به طور جداگانه بر روی جمعیت شناسی، قومیت، و زیرمجموعه های اجتماعی-اقتصادی ویژگی ها، و حفظ ویژگی های حاصل تا زمانی که کل واریانس توضیح داده شده > 95 درصد برای هر دسته باشد، کاهش یافت که منجر به مجموع هشت ویژگی شد . فقط این هشت ویژگی به دست آمده در مراحل زیر الگوریتم استفاده می شود. نقاط پرت از طریق z-index (تعریف شده به عنوان $z_{i}^{i n d} = \frac{x_{i - \bar{μ}}}{\bar{σ}}$ جایی که $x_{i}$ مقدار رکورد i است، $\bar{μ}$ میانگین نمونه و $\bar{σ}$ انحراف استاندارد نمونه است) با آستانه تنظیم شده روی 5 [ 42 ] و سپس حذف شده است. درون یابی چند جمله ای درجه سوم (چهار ضریب تخمینی) برای هر یک از ویژگی های مناسب با متغیر هدف محاسبه شد (مجموع 32 ضریب). پیش‌بینی‌کننده نهایی به‌عنوان میانگین وزنی در بین تمام هشت برآوردگر محاسبه شد (نتایج درونیابی برای هر ویژگی):

پ ˆ من = \sum n j = 1 w j ( ج 1 ، j v 3 من ، ج + ج 2 ، j v 2 من ، ج + ج 3 ، ج v من ، ج + ج 4 ، ج ) \sum n j = 1 w j

(2)

با:

${\hat{p}}_{i}$ : پیش‌بینی‌کننده متغیر هدف ( I -امین مورد)، برآورد تابع ریسک صرفاً جغرافیایی.
$n$ : شماره صفات;
$c_{x, j}$ : ضرایب درونیابی درجه سوم چند جمله ای ( ویژگی j -th);
$v_{i, j}$ : مقدار ویژگی j -th برای i -th مورد.
$w_{j}$ : $\frac{1}{\bar{r_{j}}}$ ، جایی که $\bar{r_{j}}$ مقدار مطلق میانگین باقیمانده ها برای برآوردگر از درونیابی صفت j -ام است.

شکل 3 طرحواره‌سازی این روش را نشان می‌دهد: مقادیر خروجی مدل (تابع ریسک جغرافیایی، که با برآورد متغیر هدف نشان داده می‌شود) در محدوده [0،1] تغییر مقیاس داده شد و به عنوان وزن برای تعداد جمعیت ساکن در سلول اعمال شد. ارائه سطح ریسک نهایی:

آر من = پ ˆ من | 0 - 1 * p o پ من

(3)

با:

$R_{i}$ : سطح خطر نهایی ( سلول i -ام)؛
${{\hat{p}}_{i} |}_{0 - 1}$ : پیش‌بینی‌کننده درصد بروز OHCA ( سلول i ، مقیاس‌گذاری مجدد [0،1])، که تخمین تابع ریسک صرفاً جغرافیایی را نشان می‌دهد.
$p o p_{i}$ : جمعیت ساکن تخمینی ( سلول i -ام);

تابع ریسک پیاده‌سازی شده از طریق منحنی مشخصه عملیاتی دریافتی (ROC) اعتبارسنجی شد: سلول‌هایی که در آن حداقل یک OHCA در یک دوساله (تکرار شده در سال‌های 2015-2016، 2016-2017، و 2017-2018) “مثبت” در نظر گرفته شدند. آنها “منفی” در نظر گرفته شدند. تعیین مقدار ریسک آستانه (آستانه آلفا) که خروجی‌های آزمایشی «مثبت» و «منفی» را از هم جدا می‌کند، امکان محاسبه مثبت‌های واقعی (TP)، مثبت‌های کاذب (FPs)، منفی‌های درست (TNs) و منفی‌های کاذب (FNs) را فراهم می‌کند. منحنی ROC با رسم حساسیت (

\frac{T P}{T P + F N}

) روی محور y و ویژگی 1 (

1 - \frac{T N}{T N + F P}

) روی محور x برای مقادیر مختلف آستانه آلفا (محدوده 0-1).

2.4. استراتژی بهینه سازی

الگوریتمی برای شناسایی رتبه‌بندی اولویت‌بندی سلول‌هایی که نصب AED مورد نیاز است، با توجه به شایستگی تعریف شده توسط کاربر، که می‌تواند محدودیت بودجه یا دستیابی به عملکرد هدف (از نظر پوشش) باشد، اجرا شد. سطح خطر نهایی، قلمرو، جمعیت ساکن، یا OHCA های گذشته نگر: در این مورد اخیر، عملکرد بر اساس پوشش ارائه شده توسط سلول 200 × 200 متر برآورد شد، که اولین تخمین تقریبی و محافظه کارانه از احتمال ممکن است. وجود حوضه آبریز). الگوریتم بهینه سازی دارای ورودی های زیر است:

پایگاه داده های AED، که هر کدام با یک امتیاز کارایی (پوشش سطح ریسک نهایی از طریق حوضه آبریز خود)، و با امتیاز دسترسی زمانی (ts) بین 0 تا 1 وزن دارند، با 1 اختصاص داده شده به AED ها در دسترس 24/7.
مجموعه داده ای از سلول های 200×200 متری که توسط AED پوشش داده نمی شود، که در آن هر سلول دارای امتیاز اولویت است که با سطح خطر نهایی بیان می شود.

الگوریتم به طور مکرر ادامه می‌یابد، و در هر مرحله سلولی را با بالاترین خطر و کمترین کارآمدی AED را شناسایی می‌کند (یعنی فقط AED‌هایی را در نظر می‌گیرد که در مناطق حوضه‌ای که در آن‌ها هیچ OHCA در چهار سال گذشته رخ نداده است)، انتخاب بین نصب AED جدید یا جابجایی یک مورد از پیش موجود، با در نظر گرفتن نسبت بین افزایش عملکرد (پوشش سطح ریسک نهایی) و هزینه اجرا (بر اساس AREU، 2500 یورو برای نصب جدید و 500 یورو برای جابجایی مجدد)، تا زمانی که کاربر به هدف تعریف شده رسید.

خروجی های الگوریتم عبارتند از:

شناسایی تمام سلول‌هایی که یک AED باید با توجه به هدف انتخابی، با رتبه‌بندی اولویت، به‌عنوان یک نصب جدید یا جابجایی مجدد در آنها قرار گیرد.
شناسایی AED های موجود در حال حاضر که باید تغییر مکان دهند.

برای ارزیابی کارایی (مزایا/هزینه)، یک امتیاز اختصاصی (CE، رقم شایستگی هزینه-کارایی) محاسبه شد:

سی E (%) = Δ T پ تی ج / 10 6

(4)

جایی که:

–: ΔTp نشان دهنده افزایش درصد OHCA های تحت پوشش از خط پایه است: هنگام ارزیابی توزیع AED فعلی، مقدار پایه به عنوان 0٪ در نظر گرفته می شود، در حالی که هنگام ارزیابی توزیع های جدید، خط پایه نشان دهنده درصد OHCA های تحت پوشش از طریق استقرار از قبل موجود است. به عنوان مثال، یک استقرار شبیه‌سازی‌شده جدید که 60% رویدادهای گذشته‌نگر را پوشش می‌دهد، می‌تواند به ΔTp = 60 منجر شود اگر توزیع جدیدی را نشان دهد که از خالی شروع می‌شود (یعنی بدون AED در قلمرو). در غیر این صورت در صورت پوشش 41.77٪ ارائه شده توسط توزیع فعلی، به ΔTp = 60 – 41.77 = 18.23 منجر می شود، بنابراین نشان دهنده پردازش بیشتر استقرار فعلی است.
–: Tc هزینه اجرای چنین توزیعی است که بر حسب M€ بیان می شود.

3. نتایج

از تجزیه و تحلیل توزیع سنی 7179 (88.06٪) OHCA در مکان های مسکونی (ضبط شده از سال 2015 تا 2018 در شهر میلان)، بیشتر قربانیان بالای 60 سال سن داشتند (61-80 سال = 32.9٪). ؛ > 80 سال = 53.21٪، که در آن 46-60 سال 9.21٪، 30-45 سال برای 2.87٪، <30 سال برای 1.06٪، در حالی که 0.74٪ از سوابق سن قربانی را گزارش نکرده اند. . زمان متوسط (25، 75) تا رسیدن EMS 8 دقیقه و 44 ثانیه (6 دقیقه و 55 ثانیه، 11 دقیقه) بود و تنها در 143 مورد (1.99٪) از OHCA خانگی استفاده از AED عمومی گزارش شد. در شکل 4 ، در یک بخش بزرگنمایی شده از میلان، موقعیت هر AED نصب شده در حال حاضر، با حوضه آبریز واقعی آن، و هر OHCA مسکونی نشان داده شده است.

3.1. عملکرد توزیع AED های فعلی

میز 1نتایج تجزیه و تحلیل عملکرد توزیع فعلی AEDها برای پایگاه داده OHCA برای شهر میلان را گزارش می دهد. پوشش زیر بهینه هر دو قلمرو (23.14%) و جمعیت ساکن (40%) قابل توجه بود. علاوه بر این، همپوشانی بالایی از مناطق حوضه آبریز (39.28٪ از کل حوضه آبریز AEDs) مشاهده شد که در آن حذف آن به تنهایی می تواند 9٪ افزایش در پوشش قلمرو شهر ایجاد کند. 41.77 درصد از کل OHCA ها در یک حوضه حوضه رخ داده است (پارامتر کارایی هزینه CE = 16.69٪)، که 50.46 درصد برای OHCA های “خارج” و 40.59٪ برای OHCA های مسکونی، با کاهش عملکرد کلی، همانطور که رویدادهای مسکونی نشان داده شده است. تقریبا 90 درصد از کل. پوشش واقعی 41.77 درصد به عنوان خط پایه برای محاسبه پارامتر CE بازدهی در توزیع‌های جدید در نظر گرفته شد.

همبستگی بین ویژگی‌های مشترک GIS مربوط به LIN و استفاده از AED در حضور OHCA مسکونی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. به طور جالب توجه، سطوح بالاتر استفاده با جمعیت ساکن کمتر (1720 [1119؛ 2587.5] در مقابل 2005 [1412؛ 2617.25]) با حجم/نفر مسکونی بزرگتر در دسترس بود (219.6 [176.4؛ 265.713] [176.4؛ 265.713] در مقابل 204.204. ] متر ³ / نفر)، بنابراین مناطق ثروتمندتر و با شیوع کمتر ساکنان > 60 سال (27.5 [25.5؛ 30.1] در مقابل 28.2 [26.1؛ 30.7]٪) را نشان می دهد.

3.2. اعتبار سنجی تابع ریسک جغرافیایی

علیرغم غیرممکن بودن پیش‌بینی واقعی بروز OHCA (به دلیل تصادفی بودن قوی مشاهده شده در وقوع OHCA)، تغییرات کوچک مقدار هدف نماینده تفاوت نسبی در توزیع ریسک در نظر گرفته شد.

مساحت منحنی ROC به‌دست‌آمده برای سال‌های 2015-2016 0.887 (بهترین آستانه آلفا در 0.037، با حساسیت 95٪ و ویژگی 68.2٪)، 0.886 برای 2016-2017 (بهترین آستانه “آلفا” در 0.91٪، حساسیت 0.95٪ بود. و 67.8٪ ویژگی)، 0.884 برای 2017-2018 (بهترین آستانه “آلفا” در 0.0263، با 95٪ حساسیت و 67٪ ویژگی)، تایید کننده قابلیت اطمینان تابع ریسک جغرافیایی محاسبه شده است.

3.3. عملکرد توزیع بهینه AEDs

ابتدا، الگوریتم بهینه‌سازی بر روی سناریویی اعمال شد که تعداد AED‌های موجود در حال حاضر را تکرار می‌کرد، تا پیکربندی‌های بهبود یافته احتمالی قابل دستیابی را آزمایش کند، اگر مدل پیشنهادی برای کمک به تصمیم‌گیری درباره محل قرار دادن هر AED، همانطور که توسط Sun پیشنهاد شده بود، استفاده شود. و همکاران [ 39 ]. همانطور که انتظار می رفت، عملکرد بهتر قابل دستیابی نسبت به فعلی نشان داده شد، با تخمین افزایش در پوشش فضایی همه OHCA ها 31.56% (از 41.77٪ به 73.33٪)، با افزایش پارامتر CE از 16.69٪ به 29.3٪. +12.61٪. نتایج تفصیلی در جدول 2 گزارش شده است .

به منظور ارزیابی بهبودهای بالقوه، با شروع از وضعیت فعلی، چهار سناریوی اضافی شبیه‌سازی شد:

1. فقط جابجایی ها (هیچ AED جدیدی نصب نشده است، برخی از AED های موجود در حال حاضر دوباره جابجا شده اند): الگوریتم جابجایی مجدد 373 (37.26٪ از کل) AED را پیشنهاد می کند که افزایش مورد انتظار OHCA های تحت پوشش را بین سال 2015 فراهم می کند. و 2018 از 23.06٪ (از 41.77٪ به 64.83٪)، با CE 123.65٪ (در نتیجه بسیار بالا به دلیل هزینه کم جابجایی مجدد).

2. نصب تعداد ثابت (N = 100) AED جدید و جابجایی مجدد AEDهای موجود: در مجموع 366 جابجایی مجدد (36.56٪) علاوه بر نصب 100 دستگاه جدید پیشنهاد شد که به طور بالقوه 68.69٪ را پوشش می دهد. از OHCA ها بین سال های 2015 و 2018، با CE 62.4٪.

3. دوبرابر کردن پوشش ریسک فعلی (از 39.51٪ به 79.03٪): این سناریو منجر به افزایش، بنابراین دو برابر نشد، در مجموع OHCA های تحت پوشش از 41.77٪ به 74.9٪، با +33.13٪، مرتبط با پوشش قابل توجه است. سطح، و با CE که دو برابر استقرار فعلی است (از 16.69٪ به 36.17٪، + 19.48٪).

4. دوبرابر کردن سرمایه گذاری اولیه مربوط به توزیع فعلی (بر اساس هزینه نصب 1001 درهم 2,502,500 یورو تخمین زده می شود): نتایج این سناریو جابجایی مجدد 293 (29.27%) AED به همراه 942 نصب جدید را نشان می دهد. به دست آوردن پوشش تابع ریسک نزدیک به کل (98.79٪)، که 88٪ از کل OHCA ها را تشکیل می دهد، با CE کمی بالاتر از سطح اولیه (18.47٪).

در جدول 3 ، نتایج دقیق تحلیل عملکرد برای سناریوهای شبیه سازی شده ارائه شده است.

باید توجه داشت که تخمین عملکرد مورد انتظار به شدت محافظه کارانه است، زیرا حوضه های آبریز تاسیسات AED جدید فرضی 200 × 200 متر سلول هستند (و به فاصله بالقوه 270 متر اشاره نمی کنند)، که بنابراین به طور پیش فرض یک تخمین است. .

شکل 5 یک نمایش گرافیکی از خروجی را گزارش می دهد، که در آن الگوریتم AED های موجود در حال حاضر را که باید مجدداً قرار گیرند، برمی گرداند و سلول هایی را که در آن نصب یک دستگاه جدید پیشنهاد شده است، شناسایی می کند.

4. بحث

در زمینه استراتژی استقرار AED ها برای بهبود پوشش فضایی OHCA های مسکونی، چندین موضوع حل نشده مربوط به چارچوب های بهینه سازی در برنامه های PAD مورد توجه قرار گرفت:

اندازه‌گیری حوزه‌های حوضه آبریز: محاسبات پیشنهادی، مناطق واقع‌بینانه را بر اساس فاصله قابل دسترسی در عرض 3 دقیقه (مجاز رفت و برگشت در 6 دقیقه) با سرعت 1.5 متر بر ثانیه (270 متر) در نظر می‌گیرد، که با کمیت متغیر (حداکثر 70 متر) کاهش می‌یابد. ) بسته به ارتفاع متوسط ساختمان های اطراف. این راه حل یک بهبود احتمالی در تطبیق یک سناریوی دنیای واقعی، در مقایسه با ادبیات قبلی (100 متر منطقه دایره ای [ 17 ، 20 ، 22 ، 34 ، 38 ، 39 ]) است.
توسعه تابع ریسک: نوآوری اصلی تمرکز بر روی OHCAهایی بود که در داخل مکان‌های مسکونی رخ می‌دهند که اکثر رویدادها را تشکیل می‌دهند (تقریباً 90٪ در مجموعه داده در نظر گرفته شده)، که با مرگ و میر بالاتر مشخص می‌شود. متفاوت از مطالعات قبلی [ 9 ، 20 ، 39 ]، یک رویکرد یادگیری نظارت شده برای بازرسی رابطه بین خطر جغرافیایی (هدف) و ویژگی های مربوط به جمعیت شناسی، شرایط اجتماعی-اقتصادی و کاربری زمین به کار گرفته شد.
کاربرد به عنوان یک ابزار پشتیبانی تصمیم‌گیری: در ادبیات، تنها یک مثال [ 9 ] از یک رابط تعاملی برای چارچوب بهینه‌سازی با امکان تغییر پارامترهای اولیه به عنوان پشتیبانی تصمیم‌گیری برای کاربر وجود داشت. تازگی (و پتانسیل اصلی) چارچوب پیشنهادی مربوط به تعمیم و کاربرد آن در هر قلمرو جدیدی است که در آن داده های ورودی (AED ها و موقعیت جغرافیایی OHCA های گذشته، شبکه خیابان ها، جمعیت شناسی) در دسترس هستند، اگرچه با دقت متغیری که باید براساس آن تعیین شود. اطلاعات ارائه شده (هم از نظر کمیت و هم کیفیت). علاوه بر این، چارچوب پیشنهادی امکان جابجایی مجدد دستگاه های فعلی را نیز در نظر می گیرد (همانطور که توسط Tierney و همکاران پیشنهاد شده است. [ 38]]) و به کاربر اجازه می دهد تا محدودیت های هدف را برای بهینه سازی، انتخاب از بین تعداد بیشتری از معیارهای مختلف از جمله مساحت، جمعیت یا پوشش ریسک، نه تنها محدود به بودجه یا تعداد دستگاه ها، تعیین کند.

در نتیجه، در زمینه کاربرد آن در مطالعه موردی شهر میلان، استراتژی پیشنهادی برای استقرار AED در مقایسه با توزیع موجود مؤثرتر بود. پوشش فضایی اولیه OHCAs (41.77٪) به طور قابل توجهی کمتر از برآورد شده توسط توزیع جدید (73.33٪) بود، که منجر به یک پارامتر بازده هزینه بالاتر CE شد (از 16.69٪ افزایش پوشش OHCAs برای 1 میلیون یورو سرمایه گذاری، تا 29.3٪.

بر اساس نتایج این مطالعه، قرار دادن AEDها باید توسط مقامات دولتی طبق یک برنامه از پیش تعریف شده هدایت شود که مطابق با نتایج مطالعات مشابه است [ 19 ، 39 ]. اگرچه بودجه خصوصی یک منبع اولیه برای توسعه برنامه‌های PAD است و همیشه باید تشویق شود، مدیریت متمرکز هر ابتکار مرتبط با نصب AED منجر به بهره‌برداری کارآمدتر از منابع تخصیص‌یافته می‌شود که به عنوان یک موضوع روشن‌تر است. هدف اولیه توسط دیکین و همکاران [ 24 ].

این نتیجه گیری اصلی مطابق با Folke و همکاران است. [ 33 ]، که مقرون به صرفه بودن پوشش OHCA در مکان‌های عمومی در شهر کپنهاگ (دانمارک) را مورد بررسی قرار داد و به این نتیجه رسید که قرار دادن استراتژیک AEDها بر اساس رویدادهای تاریخی از نظر اقتصادی قابل قبول است، در حالی که ابتکارات هدایت‌نشده منجر به قرارگیری نامناسب AEDها می‌شود. به طور مشابه، استفاده از اطلاعات جغرافیایی همراه با مدل‌سازی ریاضی به شناسایی چنین مناطق پرخطر برای شهر تورنتو (کانادا) کمک کرد، بنابراین ثابت کرد که قرار دادن استراتژیک AEDها در تعداد محدودی از سایت‌ها ممکن است منجر به افزایش پوشش عمومی OHCA شود. در یک مرکز شهری بزرگ [ 34]. هنگامی که با برنامه‌های پاسخ‌دهی اجتماعی ترکیب می‌شود، نسبت OHCA در مکان‌های عمومی تحت درمان با AED در منطقه سیاتل هر سال افزایش می‌یابد، از 1.56٪ در سال 1999 به 5.23٪ در سال 2002، بدون هیچ پیامد نامطلوبی از کاربرد AED در رویدادهای غیر دستگیری، و با 25 درصد بقا برای OHCA در محیط های مسکونی [ 43 ].

علاوه بر این، شایان ذکر است که توزیع AEDهای حاصل در این سناریوی مطالعه متمرکز بر رویدادهای مسکونی بدتر نشد (و در واقع بهبود، از 50.46٪ به 56.22٪) پوشش OHCAs در مکان های بیرونی، با پوشش جهانی بخش بالاتری از قلمرو این یافته مرتبط نشان می‌دهد که یک استراتژی مبتنی بر OHCA در خانه تأثیر منفی بر امکان دریافت کمک توسط تماشاچی در مورد OHCA در فضای باز ندارد. در حالی که برعکس، سیاست‌های متمرکز بر بهینه‌سازی توزیع AED برای پوشش OHCA در فضای باز تاثیری بر افزایش پوشش OHCA‌های مسکونی نداشته یا حداقل تاثیری نخواهد داشت و در نتیجه سطح استفاده کمتر از AED در مکان‌های مسکونی با توجه به مکان‌های عمومی، همانطور که تایید شد، می‌شود. توسط مطالعات اخیر [ 23 ، 28].

با در نظر گرفتن شبیه‌سازی‌های انجام‌شده از پیشرفت‌های بیشتر در استقرار AEDs (حتی اگر نتایج را باید محافظه‌کارانه در نظر گرفت، زیرا حوضه‌های آبریز دستگاه‌های فرضی جدید به‌جای یک منطقه واقعی، یک منطقه 200×200 متری را پوشش می‌دهند)، همه توزیع‌های محاسبه‌شده جدید هزینه بیشتری دارند. – کارآمد از نقطه نظر پوشش مکانی در مقایسه با استقرار فعلی، از جمله سخت‌ترین سناریو شبیه‌سازی شده (“دوبرابر شدن بودجه”)، که در آن پوشش مورد انتظار OHCAs به 88٪ رسید.

رابطه بین پوشش ریسک و پوشش OHCA به دلیل مولفه تصادفی این پدیده غیرخطی است که نمی توان آن را مدل کرد. بنابراین، سطوح بالای ریسک تحت پوشش (به عنوان درصد از کل) با درصد کمتری از OHCAهای تحت پوشش مطابقت دارد (به عنوان مثال، در سناریوی “دوبرابر شدن بودجه” 98.79٪ از ریسک تحت پوشش با پوشش 88٪ OHCA مطابقت دارد). با این حال، روند کلی نتایج در سناریوهای مختلف منسجم است: افزایش پوشش ریسک با افزایش OHCAs و پوشش‌های جمعیت ساکن مطابقت دارد، اگرچه با یک نسبت کاهشی هنگام نزدیک شدن به سطوح بالاتر، نشان دهنده کاهش کارایی هزینه است. علیرغم اینکه مدل بر روی OHCAهای مسکونی مورد هدف قرار گرفت، پوشش رویدادهایی که خارج از مکان مسکونی اتفاق می‌افتند نیز افزایش یافت، اگرچه با نسبت‌های پایین‌تر.

محدودیت های اصلی در مورد روش مورد استفاده عبارت بودند از:

کیفیت داده ها: داده های باز توپوگرافی و جمعیت شناختی، که به طور خاص برای اهداف علمی جمع آوری نشده اند، برای توسعه تابع ریسک استفاده شدند. علاوه بر این، اطلاعات نقشه برداری توپوگرافی کامل نبود و از محاسبه حوضه های حوضه واقعی برای 72 (7.2٪) از دستگاه های در نظر گرفته شده، که استفاده از دایره 100 متری سنتی (و در عین حال ناکارآمد از نظر پوشش OHCA [40]) جلوگیری کرد . بافر اجرا شد. با این حال، با توجه به تعداد محدود AED آسیب‌دیده و مکان آنها (پارک‌ها، میادین و امکانات بزرگ)، که در پرداختن به رویدادهای مسکونی (یعنی تمرکز اصلی این مطالعه) مرتبط نیست، ما تقریب حاصل را قابل قبول در نظر گرفتیم.
نقطه قرار دادن AED: الگوریتم سلول های مربعی را شناسایی می کند که در آن نصب ضروری است (طبق مشخصات)، اما هیچ خروجی در مورد نقطه دقیق داخل سلولی که AED باید در آن قرار گیرد ارائه نمی شود، به این معنی که منطقه پوشش حاصل ممکن است نباشد. کارآمدترین توسعه آینده می تواند به شناسایی این نقاط، با مرحله بعدی تنظیم دقیق موقعیت برای هر سلول بپردازد.
داده‌های بقای پیگیری در دسترس نیست: به دلیل قوانین ایتالیا و سیستم پایگاه داده جداگانه بین ارائه‌دهنده EMS و بیمارستان‌ها، ارزیابی نتیجه نجات، نه در کوتاه‌مدت (چون خدمه EMS اغلب شامل پزشک نمی‌شوند، بنابراین مرگ ممکن است تا زمان رسیدن جسد به بیمارستان اعلام نشود) و یا در بقای طولانی مدت، در دسترس نبود. این امر از مقایسه احتمالی میزان استفاده از AED و احیای موفقیت‌آمیز بین موارد OHCA خانگی، که در حوضه‌های عمومی واقعی AED رخ داده است، در مقابل مواردی که در خارج رخ داده است، جلوگیری کرد. اگرچه مداخلات به موقع روی OHCA با AED عمومی احتمال بقا را افزایش می دهد [ 4 ، 5]و احتمال چنین مداخلاتی زمانی بیشتر است که فاصله بین محل OHCA و AED کوتاهتر باشد [ 28 ]، افزایش پیشنهادی در پوشش فضایی ارائه شده توسط AEDهای عمومی، که هدف این مطالعه است، می تواند از طریق یک مورد ارزیابی شود. نقطه نظر کارایی (مثلاً با محاسبه نتایج بر حسب سالهای عمر تعدیل شده با کیفیت، QALY). این تنها در صورتی است که استفاده‌های مکرر از AED در رویدادهایی که در حوضه آبریز آنها رخ می‌دهند با نرخ بقای بالاتر و نتایج پزشکی بهتر که در این مطالعه در دسترس نبود، مرتبط باشد. با این حال، سوندرگارد و همکاران. [ 28 ] احتمال بیشتری برای استفاده از AEDهای عمومی را هنگامی که نزدیک به مکان های OHCA قرار می دهند گزارش کردند، در حالی که Sun و همکاران. [ 39] با بهره‌برداری از پیش‌بینی پیامد مبتنی بر Utstein نشان داد که افزایش پوشش فضایی ارائه شده توسط AED با شانس بقای بالاتر و نتیجه عصبی بهتر مرتبط است. علاوه بر این، این گزارش خاطرنشان کرد که این نوع کارآزمایی «در سیلیکو» «می‌تواند برای شناسایی مداخلات امیدوارکننده بر اساس معیارهای عملکرد عینی و اطلاع‌رسانی طراحی کارآزمایی به شیوه‌ای مبتنی بر داده‌ها مورد استفاده قرار گیرد، که به طور بالقوه باعث صرفه‌جویی قابل توجهی در زمان و هزینه می‌شود».

از آنجایی که تابع ریسک با در نظر گرفتن همه علل OHCA، هم با ریتم‌های شوک‌پذیر و هم فعالیت الکتریکی بدون پالس محاسبه شد، یک پیشرفت بیشتر می‌تواند محدود کردن محاسبه تابع ریسک در OHCA فقط با ریتم‌های شوک‌پذیر باشد تا به طور بالقوه مقرون به صرفه بودن توزیع AED را به حداکثر برساند. اما با داده های موجود این امکان وجود نداشت که 5963 رکورد (15/73 درصد) اطلاعات مفقودی برای این زمینه داشتند و تنها در 352 رکورد (32/4 درصد) ریتم ضربه گیر گزارش شد که آن هم به دلیل نتیجه وابسته به زمان بود. بدتر شدن فیبریلاسیون بطنی به آسیستول [ 44 ]، با توجه به اینکه زمان متوسط تا رسیدن EMS بزرگتر از 6 دقیقه توصیه شده بود.

علاوه بر این، با گسترش نمونه مکانی-زمانی و داشتن سوابق بیشتر در جایی که از AED در دسترس عموم استفاده می‌شود، می‌توان همبستگی بین ویژگی‌های سرزمینی (مسیریابی، محیط و غیره) و سطح (و کیفیت) استفاده از AEDهای عمومی را بررسی کرد. و همچنین ارتباط احتمالی با نتیجه پزشکی.

در نهایت، شایان ذکر است که استفاده واقعی از AED های عمومی همچنان بسیار کم است، مطابق با داده های سایر کشورها [ 37 ]، با 227 استفاده گزارش شده در 8152 کل OHCA، که 2.78٪ موارد را شامل می شود که از این تعداد 143 مورد است. مربوط به یک OHCA خانگی بود، همچنین به دلیل 45.46٪ از داده های از دست رفته در پایگاه داده موجود است. در حالی که افزایش پوشش جغرافیایی و دسترسی فضایی به خودی خود افزایش استفاده از AED های عمومی را تضمین نمی کند (اگرچه Sondergaard و همکاران [ 28 ]] همبستگی بین نزدیکی AED به OHCA و استفاده از AED را روشن کرد)، ارائه روش‌هایی برای افزایش دسترسی فضایی AED به سیاستگذاران، اولین گام به سوی افزایش استفاده و احتمال بقای آنها است، به ویژه اگر با کمپین‌های عمومی برای افزایش آگاهی همراه باشد. کارآزمایی HAT [ 21 ]، علی‌رغم یافتن تفاوت‌هایی از نظر مرگ‌ومیر بین بیماران در گروه کنترل (پاسخ متعارف) و بیمارانی که AED شخصی در خانه به آنها داده شد، تأیید کرد که استفاده از AED در خانه بر روی عزیزان و یا همسایگان توسط کاربران عادی با حداقل آموزش، امکان پذیر، بدون خطر بود، و منجر به بقای کلی پس از ایست قلبی در خانه 12٪ (18.3٪ برای رویدادهای شاهد بود)، بهتر از 2٪ گزارش شده قبلی [45 ] .

بنابراین، حتی اگر توزیع دقیق‌تر دستگاه‌ها بتواند عملکرد PAD را بهبود بخشد، اولین و منبع کلیدی که باید در آن تلاش بیشتری انجام شود، کاربران نهایی هستند. کمپین هایی برای افزایش آگاهی و آموزش شهروندان [ 46 ]، همراه با گنجاندن این نوع منبع در EMS [ 25 ، 47 ، 48 ] (به عنوان مثال، از طریق برنامه تلفن هوشمند [ 49]])، می تواند عملکرد PAD را بدون توجه به بهینه بودن استقرار دستگاه ها به طور مثبت بهبود بخشد. این پیشرفت‌ها در مدل استفاده همچنین می‌تواند مکان دقیق و به طور بالقوه مسیریابی سریع‌تر را برای بازیابی AED فراهم کند و زمان بازیابی را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. علاوه بر این، علی‌رغم ارزیابی ایمنی استفاده از AED از افراد آموزش‌دیده، محدودیت‌های قانونی همچنان بر سطح استفاده از AED از سوی تماشاگران، به‌ویژه در ایتالیا، تأثیر منفی می‌گذارد [ 16 ]. در کشورهای دیگر نیز، جایی که تمایل تماشاگران برای شروع احیاء بیشتر است، استفاده هنوز کم است، حداقل تا حدی به دلیل کاهش دسترسی [ 25 ، 37 ].

5. نتیجه گیری ها

چارچوب پیشنهادی برای PAD، با در نظر گرفتن مناطق حوضه آبریز واقع بینانه، نشان داد که در شهر میلان، توزیع فعلی AEDهای قابل دسترس عموم، بر اساس دستورالعمل‌های فعلی و شیوه استفاده، کمتر از حد مطلوب است، هم در مورد پوشش قلمرو. رویدادهای OHCA و جمعیت ساکن بهینه‌سازی زیر، با بهره‌گیری از یک تابع ریسک جغرافیایی برای تخمین احتمال وقوع OHCA، می‌تواند یک پشتیبانی تصمیم‌گیری بسیار ارزشمند برای سیاست‌گذاران فراهم کند، که از طریق آن، نصب‌های جدید یا جابجایی مجدد AED‌های موجود می‌تواند منجر به بهبود موثر در دسترسی فضایی شود. AED های قابل دسترس برای عموم

بر اساس نتایج این مطالعه، قرار دادن AEDها باید توسط مقامات دولتی بر اساس یک برنامه از پیش تعریف شده در مورد ابتکارات عمومی و خصوصی هدایت شود، همانطور که در مطالعات مشابه بیان شده است [ 19 ، 39 ]. تمرکز بر OHCA های مسکونی، به دنبال پیشنهادهای اخیر که این رویکرد را تشویق می کند [ 22 ، 25 ، 29 ، 30 ، 31 ]، نشان داد که از نقطه نظر فضایی، هدف قرار دادن مناطق مسکونی در افزایش پوشش داخلی و عمومی موثرتر است. OHCA.

یافته‌های به‌دست‌آمده می‌تواند به‌عنوان نقطه شروع مناسب برای کاربرد میدانی واقعی چارچوب پیشنهادی در نظر گرفته شود، که می‌تواند برای هر منطقه‌ای که اطلاعات مورد نیاز در آن موجود است، اجرا شود. اگر شامل پیگیری پزشکی نتیجه OHCA باشد، می‌تواند داده‌های قطعی را برای سیاست‌گذاران در مورد عملکرد الگوریتم‌ها برای مقرون‌به‌صرفه‌ترین قرار دادن AEDs فراهم کند، که منجر به تعریف مؤثرتر دستورالعمل‌های برنامه‌های PAD می‌شود. با این حال، مطابق با نتایج سان و همکاران. [ 39 ]، رویکرد پیشنهادی می‌تواند در هدایت مکان‌های AED به منظور افزایش پوشش فضایی ارزشمند تلقی شود، که احتمالاً منجر به نتیجه بالینی بهتر برای قربانیان OHCA می‌شود.

پیوست اول

تنظیم ابعاد حوضه آبریز با در نظر گرفتن ارتفاع ساختمان.

1. محاسبه یک حوضه حوضه واقعی با ابعاد مسیر هدف 150 متر، حداقل فاصله در نظر گرفته شده که پس از آن اثر ارتفاع ساختمان می تواند از امکان رسیدن به محل OHCA در محدوده زمانی 6 دقیقه جلوگیری کند. ).

2. محاسبه یک حوضه حوضه واقعی با ابعاد مسیر هدف 250 متر، که حداکثر فاصله ای است که در آن می توان به مکان OHCA در محدوده زمانی 6 دقیقه (به عقب و جلو) دست یافت، حتی با در نظر گرفتن ارتفاع ساختمان.

3. محاسبه قسمتی از قلمرو شامل حوضه های آبریز واقع گرایانه با مسیر هدف 150 و 250 متر، منطقه ای است که ارتفاع ساختمان می تواند در آن تأثیر داشته باشد و باید ارزیابی شود.

4. شناسایی تمام ساختمان‌های موجود در قلمرو شامل حوضه‌های حوضه 150 و 250 متری، که به عنوان ساختمان‌هایی در نظر گرفته می‌شوند که به طور بالقوه بر رسیدن به مکان‌های OHCA در زمان مقرر تأثیر می‌گذارند.

5. محاسبه میانگین وزنی (بر اساس برآورد جمعیت ساکن میزبان) قد $m_{w h}$ ساختمان های موجود در قلمرو در حوضه های 150 و 250 متری واقع گرایانه:

متر ساعت_= \sum من ساعت من * p o پ من \sum من p o پ من

جایی که $h_{i}$ ارتفاع i امین ساختمان در منطقه مورد نظر است، $p o p_{i}$ جمعیت ساکن برآورد شده ساکن در ساختمان i در منطقه مورد نظر (با روش تخمینی که قبلاً توضیح داده شد) است.

6. کاهش ابعاد حوضه آبریز: سرعت حرکت عمودی 1.5 متر بر ثانیه در نظر گرفته می شود، بنابراین بعد کاهش به صورت محاسبه می شود. $m_{w h}$ * 1.5، جایی که $m_{w h}$ میانگین وزنی ارتفاع [m] ساختمانها در منطقه مورد نظر است (مرحله 3).

l r = متر ساعت_* 1.5 = \sum من ساعت من * p o پ من \sum من p o پ من * 1.5

منابع

راجر، وی.ال. برو، ع. لوید جونز، DM; آدامز، RJ; بری، جی دی. قهوه ای، TM; Carnethon، MR; دای، اس. سیمون، دی جی؛ فورد، ES؛ و همکاران آمار بیماری های قلبی و سکته مغزی — به روز رسانی 2011: گزارشی از انجمن قلب آمریکا. تیراژ 2011 ، 123 ، 18-209. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ][ نسخه سبز ]
Priori, SG; بلومستروم-لوندکویست، سی. مازانتی، ع. بلوم، ن. بورگرفه، ام. کام، جی. الیوت، PM; فیتسسیمونز، دی. هاتالا، ر. هندریکس، جی. و همکاران راهنمای ESC 2015 برای مدیریت بیماران مبتلا به آریتمی بطنی و پیشگیری از مرگ ناگهانی قلبی. گروه کاری برای مدیریت بیماران مبتلا به آریتمی بطنی و پیشگیری از مرگ ناگهانی قلبی انجمن اروپایی قلب و عروق (ESC). یورو Heart J. 2015 ، 36 ، 2793-2867. [ Google Scholar ] [ PubMed ][ نسخه سبز ]
ولنز، اچ جی. Lindemans، FW; هوبن، RP; گورگلس، ا. Volders، PG; Bekke، RM; Crijns، HJ بهبود بقا پس از ایست قلبی خارج از بیمارستان نیازمند ابزارهای جدیدی است. یورو Heart J. 2016 ، 37 ، 1499-1503. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ][ نسخه سبز ]
هولمبرگ، ام جی; وگنسن، م. اندرسن، ام اس؛ دونینو، مگاوات؛ استفاده از دفیبریلاتور خارجی خودکار اندرسن، LW Bystander و نتایج بالینی پس از ایست قلبی خارج از بیمارستان: یک بررسی سیستماتیک و متاآنالیز. احیا 2017 ، 120 ، 77-87. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
کیوهارا، ک. نیشیاما، سی. کیتامورا، تی. ماتسویاما، تی. سادو، ج. شیماموتو، تی. کوبایاشی، دی. کیگوچی، تی. اوکابایاشی، اس. کاوامورا، تی. و همکاران ارتباط بین دفیبریلاسیون دسترسی عمومی و نتیجه در شاهد ایست قلبی خارج از بیمارستان با ریتم تکان دهنده. احیا 2019 ، 140 ، 93-97. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
Zulli، L. La Morte Cardiaca Improvvisa-L’arresto Cardiocircolatorio-La Rianimazione Cardiopolmonare. در دسترس آنلاین: https://internetsfn.asl-rme.it/file_allegati/morte_improvvisa.pdf (دسترسی در 10 سپتامبر 2019).
جوست، دی. دگرانژ، اچ. ورت، سی. هرسان، او. Banville، IL; چپمن، FW; لنک، پی. پتیت، جی ال. فویلا، سی. میگلیانی، ر. و همکاران DEFI 2005: یک کارآزمایی تصادفی کنترل شده از تأثیر پروتکل احیای قلبی ریوی خودکار دفیبریلاتور خارجی بر نتیجه ایست قلبی خارج از بیمارستان. تیراژ 2010 ، 121 ، 1614-1622. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
پرکینز، جی دی. هندلی، ای جی. Koster، RW; کاسترن، ام. اسمیت، م. اولاسوینگن، تی. مسیو، KG; رافای، وی. گرسنر، J.-T. ونزل، وی. و همکاران رهنمودهای شورای احیای اروپا برای احیا 2015: بخش 2. پشتیبانی اولیه زندگی بزرگسالان و دفیبریلاسیون خارجی خودکار. احیا 2015 ، 95 ، 81-99. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
بونت، بی. Dessavre، DG; کراوس، ک. Ramirez-Marquez، JE قرار دادن بهینه AED های دسترسی عمومی در محیط های شهری. محاسبه کنید. مهندسی صنعتی 2015 ، 90 ، 269-280. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
Weisfeldt، ML; Kreber، RE; مک گلدریک، آر.پی. ماس، ای جی؛ نیکول، جی. Ornato، JP; پالمر، دی جی؛ ریگل، بی. اسمیت، SC دفیبریلاسیون دسترسی عمومی بیانیه ای برای متخصصان مراقبت های بهداشتی از گروه کاری انجمن قلب آمریکا در مورد دفیبریلاسیون خارجی خودکار. تیراژ 1995 ، 92 ، 2763. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
موری، آر. بورکارت، آر. بنونوتی، سی. Caputo، ML؛ موکتی، تی. بوفالو، دی. گالینو، آ. کاسو، سی. آنسلمی، ال. کاسینا، تی. و همکاران مدیریت بهتر ایست قلبی خارج از بیمارستان، میزان بقا را افزایش می دهد و نتیجه عصبی را در کانتون تیچینو سوئیس بهبود می بخشد. اروپا 2016 ، 18 ، 398-404. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
اسمیت، سی ام. ویلسون، MH; هارتلی شارپ، سی. گوینوت، سی. دیکر، بی. Perkins، GD استفاده از داوطلبان آموزش دیده در پاسخ به ایست قلبی خارج از بیمارستان – تجربه GoodSAM. احیا 2017 ، 121 ، 123-126. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ][ نسخه سبز ]
Weisfeldt، ML; سیتلانی، سی ام; Ornato، JP; رئا، تی. Aufderheide, TP; دیویس، دی. درایر، جی. هس، EP; جوی، جی. مالونی، جی. و همکاران بقا پس از استفاده از دفیبریلاتورهای خارجی خودکار قبل از ورود سیستم فوریت های پزشکی: ارزیابی در جمعیت 21 میلیونی کنسرسیوم نتایج احیا. مربا. Coll. کاردیول. 2010 ، 55 ، 1713-1720. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ][ نسخه سبز ]
دیکین، سی دی; شوری، ای. خاکستری، HH دفیبریلاسیون دسترسی عمومی برای اکثر قربانیان ایست قلبی ناگهانی خارج از بیمارستان دور از دسترس است. Heart 2014 ، 100 ، 619-623. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ][ نسخه سبز ]
مائو، RD; Ong، MEH دفیبریلاسیون دسترسی عمومی: بهبود دسترسی و نتایج. برادر پزشکی گاو نر 2016 ، 118 ، 25-32. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ][ نسخه سبز ]
بالدی، ای. Savastano، S. استفاده از AED قبل از ورود EMS: هنگامی که بقا به یک قانون و سیستم در ایتالیا تبدیل می شود، که می تواند بهبود یابد. یورو Heart J. 2018 , 39 , 1664. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
خورشید، CLF; دمیرتاش، دی. بروکس، اس. موریسون، LJ; چان، TC غلبه بر موانع مکانی و زمانی برای دفیبریلاتورهای دسترسی عمومی از طریق بهینه سازی. مربا. Coll. کاردیول. 2016 ، 68 ، 836-845. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
لین، بی.-سی. چن، سی.-و. چن، سی.-سی. کو، سی.-ال. فن، I.-C.; هو، سی.-ک. لیو، آی.-سی. چان، تی.-سی. تصمیم فضایی در مورد تخصیص دفیبریلاتورهای خارجی خودکار (AED) در جوامع توسط حوضه آبریز شناور چند معیاره (MC2SFCA). بین المللی J. Health Geogr. 2016 ، 15 ، 17. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ نسخه سبز ]
کرایسینگر، بی. Grossestreuer، AV; لاگونا، ام سی؛ گریفیس، اچ ام. براناس، سی سی; Wiebe، UJ; Merchant, RM ویژگی های پوشش خودکار دفیبریلاتور خارجی در فیلادلفیا، PA، بر اساس کاربری زمین و خطر تخمینی. احیا 2016 ، 109 ، 9-15. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
چان، TC; دمیرتاش، دی. Kwon، RH بهینه سازی استقرار دفیبریلاتورهای دسترسی عمومی. مدیریت علمی 2017 ، 62 ، 3617–3635. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
بردی، GH; لی، KL; مارک، DB; پول، جی. تاف، دبلیو. Tonkin، AM; اسمیت، دبلیو. دوریان، پی. پکر، UL; سفید، RD; و همکاران استفاده خانگی از دفیبریلاتورهای خارجی خودکار برای ایست قلبی ناگهانی. N. Engl. جی. مد. 2008 ، 358 ، 1793-1804. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
فولک، اف. Gislason، GH; لیپرت، اف. Nielsen, SL; هفته، پ. هانسن، ام ال. Fosbøl، EL; اندرسن، اس اس. راسموسن، اس. Schramm, TK; و همکاران تفاوت بین ایست قلبی خارج از بیمارستان در مکان های مسکونی و عمومی و پیامدهای دفیبریلاسیون دسترسی عمومی. تیراژ 2010 ، 122 ، 623-630. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ][ نسخه سبز ]
هانسن، اس ام. هانسن، سی ام. فولک، اف. راجان، س. کراگلم، ک. اجلسکوف، ال. گیسلاسون، جی. کوبر، ال. Gerds، TA; هیورتشوی، اس. و همکاران دفیبریلاسیون اطرافیان برای ایست قلبی خارج از بیمارستان در مکان های عمومی در مقابل مسکونی. جاما کاردیول. 2017 ، 2 ، 507-514. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ][ نسخه سبز ]
دیکین، سی دی; آنفیلد، SA; Hodgetts, G. عدم استفاده از دفیبریلاسیون دسترسی عمومی به فاصله بازیابی و در دسترس بودن وابسته به زمان مربوط می شود. Heart 2018 , 104 , 1339–1343. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ]
Sondergaard، KB; ویسنبرگ، ام. Gerds، TA; راجان، س. کارلسون، ال. کراگلم، ک. پاپ، م. لیپرت، اف. گیسلاسون، جی. فولک، اف. و همکاران احیای قلبی ریوی اطرافیان و پیامدهای طولانی مدت در ایست قلبی خارج از بیمارستان بر اساس محل بازداشت. یورو Heart J. 2019 , 40 , 309–318. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
ایوامی، تی. هیراید، ا. ناکانیشی، ن. هایاشی، ی. نیشیوشی، تی. اوجیما، تی. موریتا، اچ. شیگموتو، تی. ایکوچی، اچ. ماتسوساکا، م. و همکاران نتیجه و ویژگی های ایست قلبی خارج از بیمارستان با توجه به محل توقف: گزارشی از یک مطالعه مبتنی بر جمعیت در مقیاس بزرگ در اوزاکا، ژاپن. احیا 2006 ، 69 ، 221-228. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
Weisfeldt، ML; اورسون-استوارت، اس. سیتلانی، سی. رئا، تی. Aufderheide, TP; اتکینز، دی ال. بیگام، بی. بروکس، اس. فورستر، سی. گری، آر. و همکاران تاکی آریتمی بطنی پس از ایست قلبی در عموم در مقابل خانه. N. Engl. جی. مد. 2011 ، 364 ، 313-321. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
Sondergaard، KB; هانسن، اس ام. Pallisgaard، JL; Gerds، TA; ویسنبرگ، ام. کارلسون، ال. لیپرت، اف. Gislason، GH; مادلر، سی. Folke, F. ایست قلبی خارج از بیمارستان: احتمال دفیبریلاسیون اطرافیان نسبت به فاصله تا نزدیکترین دفیبریلاتور خارجی خودکار. احیا 2018 ، 124 ، 138-144. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
Giacoppo، D. تأثیر احیای قلبی ریوی توسط تماشاگران برای ایست قلبی خارج از بیمارستان: از کجا خوشحال خواهید شد که ایست قلبی داشته باشید؟ یورو Heart J. 2019 , 40 , 319–321. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
Rea، T. تغییر پارادایم: تغییر دسترسی عمومی به دفیبریلاسیون تمام دسترسی. Heart 2018 ، 104 ، 1311–1312. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
بلک وود، جی. آیزنبرگ، م. یورگنسون، دی. نانیا، جی. هوارد، بی. کالینز، بی. کانل، پی. دی، تی. روهرباخ، سی. Rea، استراتژی TD برای آدرس دادن به مکان خصوصی ایست قلبی: یک بررسی ایمنی عمومی. پیش بیمارستانی ظهور. مراقبت 2018 ، 22 ، 784-787. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
کنسرسیوم فضایی باز واژه نامه اصطلاحات. در دسترس آنلاین: https://www.opengeospatial.org/ogc/glossary/g (در 10 اوت 2020 قابل دسترسی است).
فولک، اف. نادسن لیپرت، اف. Nielsen, SL; Gislason، GH; هانسن، ام ال. Schramm, TK; سورنسن، آر. لودروپ فسبول، ای. اندرسن، اس اس. راسموسن، اس. و همکاران محل ایست قلبی در مرکز شهر قرار دادن استراتژیک دفیبریلاتورهای خارجی خودکار در مکان های عمومی. تیراژ 2009 ، 120 ، 510-517. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ]
چان، TC; لی، اچ. لبوویچ، جی. تانگ، SK; چان، جی. چنگ، HC; موریسون، LJ; بروکس، اس. شناسایی مکان برای دفیبریلاتورهای دسترسی عمومی با استفاده از بهینه سازی ریاضی. تیراژ 2013 ، 127 ، 1801-1809. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ][ نسخه سبز ]
رینگ، ام. هالنبرگ، جی. مولر، تی پی؛ اسونسون، ال. روزنکویست، م. لیپرت، اف. ویسنبرگ، ام. هانسن، سی ام. کلاسن، آ. ویریک، اس. و همکاران چالش ها و امکانات دفیبریلاسیون دسترسی عمومی جی. کارآموز. پزشکی 2018 ، 283 ، 238-256. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ]
انجمن قلب آمریکا. اجرای برنامه AED، DS13398 5/18. در دسترس آنلاین: https://cpr.heart.org/idc/groups/ahaecc-public/@wcm/@ecc/documents/downloadable/ucm_501521.pdf (در 10 اوت 2020 قابل دسترسی است).
اسمیت، سی ام. Keung، SNLC؛ خان، MO; Arvanitis، TN; فاترگیل، آر. هارتلی شارپ، سی. ویلسون، ام. Perkins، GD موانع و تسهیل کننده برای دفیبریلاسیون دسترسی عمومی در ایست قلبی خارج از بیمارستان: یک بررسی سیستماتیک. یورو قلب J. Qual. کلین مراقبت. نتایج 2017 ، 3 ، 264-273. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
تیرنی، نیوجرسی؛ راینهولد، اچ. میرا، ع. ویزر، ام. بورکارت، آر. بنونوتی، سی. Auricchio، A. روش‌های جدید جابجایی برای دفیبریلاتور خارجی خودکار پوشش ایست قلبی خارج از بیمارستان را تحت منابع محدود بهبود می‌بخشد. احیا 2018 ، 125 ، 83-89. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
Sun، CL; کارلسون، ال. تورپ-پدرسن، سی. موریسون، LJ; بروکس، اس. فولک، اف. Chan، TC در آزمایش Silico مکان‌های بهینه‌شده در مقابل مکان‌های دفیبریلاتور عمومی واقعی. مربا. Coll. کاردیول. 2019 ، 74 ، 1557-1567. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
جیانکوینتیری، ال. کیانی، EG; برامبیلا، پی. پاگلیوسا، ا. ویلا، GF; بروولی، کارشناسی ارشد داده های باز در سلامت-ژئوماتیک: نقشه برداری و ارزیابی دفیبریلاتورهای قابل دسترس عموم. Isprs Archives 2019 ، XLII-4/W14 ، 63–70. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
دیکر، بی. گرت، ن. وانگ، اس. مک کنزی، اچ. مک کارتی، جی. جنکین، جی. اسمیت، تی. اسکینر، جی آر. پگ، تی. دولین، جی. و همکاران رابطه عوامل اجتماعی-اقتصادی، توزیع دفیبریلاتورهای دسترسی عمومی و بروز ایست قلبی خارج از بیمارستان. احیا 2019 ، 138 ، 53-58. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
Vercellis, C. Business Intelligence Modelli Matematici e Sistemi per le Decisioni , 1st ed.; McGraw-Hill: Milano, Italy, 2006; صص 77-79، 83-88. [ Google Scholar ]
Culley، LL; Rea، TD; موری، جی. ولز، بی. فارنبروخ، م. اولسفکا، م. آیزنبرگ، ام اس; دفیبریلاسیون دسترسی عمومی Copass، MK در ایست قلبی خارج از بیمارستان. تیراژ 2004 ، 109 ، 1859-1863. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
هولمبرگ، ام. هولمبرگ، اس. هرلیتز، جی. بروز، مدت و بقای فیبریلاسیون بطنی در بیماران ایست قلبی خارج از بیمارستان در سوئد. احیا 2000 ، 44 ، 7-17. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
نوریس، آر.ام. گروه مشارکتی مطالعه حمله قلبی انگلستان (UKHAS). شرایط ایست قلبی خارج از بیمارستان در بیماران مبتلا به بیماری ایسکمیک قلبی Heart 2005 ، 91 ، 1537-1540. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ][ نسخه سبز ]
نهمه، ز. اندرو، ای. برنارد، اس. پاتسامانیس، اچ. کامرون، پی. بری، جی. مردیت، فناوری اطلاعات؛ اسمیت، ک. تأثیر یک کمپین آگاهی عمومی بر میزان بروز ایست قلبی خارج از بیمارستان و میزان مرگ و میر. یورو Heart J. 2017 ، 38 ، 1666-1673. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ]
نوردبرگ، پی. هالنبرگ، جی. روزنکویست، م. هرلیتز، جی. جانسون، ام. جرنبرت-پترسون، اچ. فورسبرگ، اس. دهلکویست، ت. رینگ، ام. Svensson، L. اجرای یک سیستم اعزام دوگانه در ایست قلبی خارج از بیمارستان با بهبود بقای کوتاه مدت و بلند مدت همراه است. یورو قلب J. قلب حاد. مراقبت 2014 ، 3 ، 293-303. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ]
Pijls، RW; Nelemans, PJ; راحل، BM; Gorgels، عوامل AP اصلاح کننده عملکرد سیستم هشدار پیام متنی جدید شهروندان در بهبود بقای ایست قلبی خارج از بیمارستان. یورو قلب J. قلب حاد. مراقبت 2018 ، 7 ، 397-404. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ]
Caputo، ML؛ موشیتی، اس. بورکارت، آر. بنونوتی، سی. کونته، جی. رگلی، ف. موری، آر. کلرسی، سی. موکتی، تی. آئوریکیو، آ. و همکاران افراد عادی که توسط سیستم برنامه تلفن همراه هشدار داده می شوند، احیای قلبی-ریوی زودتر را آغاز می کنند: مقایسه ای با اعلان سیستم مبتنی بر پیام کوتاه. احیا 2018 ، 114 ، 73-78. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]

شکل 1. توزیع ایست قلبی خارج از بیمارستانی (OHCAs)، در قلمرو شهر میلان از سال 2015 تا 2018، که در محل مسکونی (پانل سمت چپ) و خارج از مکان های مسکونی (پانل سمت راست) رخ داده است.

شکل 2. نمایش شماتیک چارچوب پیشنهادی، با منابع داده که در کادر خاکستری برجسته شده است. برای جزییات بیشتر متن را ببینید.

شکل 3. طرحواره سازی اجرای تابع ریسک جغرافیایی. پانل A : تخمین‌گر ریسک کاملاً جغرافیایی (مقیاس‌شده در محدوده 0 تا 1) برای هر سلول 200×200 متری که قلمرو شهر در آن تقسیم شده است محاسبه می‌شود. پانل B : تعداد ساکنان تخمین زده شده برای هر سلول. پانل C : محصول آنها، که در آن تخمین‌گر ریسک جغرافیایی به‌عنوان یک وزن اعمال می‌شود، تابع خطر نهایی را ارائه می‌کند که احتمال وقوع ایست قلبی خارج از بیمارستان (OHCA) را تخمین می‌زند (مقیاس‌شده در محدوده 0 تا 1).

شکل 4. یک بخش بزرگنمایی شده از شهر میلان، با موقعیت هر دستگاه دفیبریلاتور خارجی خودکار (AED، ستاره های زرد) و حوضه آبریز واقعی آن، و موقعیت هر ایست قلبی خارج از بیمارستان مسکونی (OHCA) در دوره 2015-2018 (نقطه سیاه).

شکل 5. نمونه ای از نمایش گرافیکی خروجی استراتژی بهینه سازی. در میان دفیبریلاتورهای خارجی خودکار موجود (AED)، آنهایی که باید دوباره جابجا شوند (حوضه حوضه نارنجی) یا نه (حوضه آبی آبی) نشان داده شده اند، در حالی که سلول هایی که در آن نصب یک دستگاه جدید پیشنهاد می شود به رنگ سبز نشان داده شده اند.

مقالات داخلی و بین المللی

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.

مشاورین هوش پیروزی

خلاصه

کلید واژه ها:

1. معرفی