چکیده

فرسایش سواحل پدیده‌ای است که سواحل سراسر جهان را تحت تأثیر قرار می‌دهد و بیانگر خسارات اقتصادی و زیست‌محیطی هنگفتی است. تکامل خط ساحلی که به عنوان یک پدیده کند طبقه بندی می شود، نیاز به تجزیه و تحلیل طولانی مدت دارد. در این مطالعه از نقشه کشی قدیمی و عکس های هوایی از تاریخ های مختلف برای بررسی سیر تحول خط ساحلی استفاده شده است. اطلاعات با نرم افزار رایگان (QGIS) و برای محاسبه انتقال رسوب با نرم افزار سیستم مدلسازی ساحلی (SMC) پردازش شده است. نتایج پدیده‌های برافزایش/فرسایش را نشان می‌دهد که پس از ساخت بندر در سن پدرو دل پیناترین در سال 1954 رخ داد و دینامیک ساحلی یک منطقه بسیار محافظت شده را تغییر داد. در برخی بخش ها، ساحل تقریباً به طور کامل کاهش یافته است، با نرخ عقب نشینی تا 2.05- متر در سال و از دست دادن کل مساحت 66.2 در ساحل لاس سالیناس و 76891.13 متر مربع در ساحل Barraca Quemada.

کلید واژه ها:

ساحل ؛ فرسایش سواحل ; ساخت و ساز ساحلی ; انتقال رسوب ; Posidoniaoceanica

1. مقدمه

خط ساحلی یک منطقه بسیار پویا با حرکت مداوم رسوبات است که ویژگی های مورفولوژیکی ساحل را تغییر می دهد و در آن تغییرات مداوم در مناطق مختلف مکانی و زمانی رخ می دهد [ 1 ، 2 ، 3 ]. یکی از حساس ترین تغییرات ناشی از فرسایش سواحل است که یکی از بزرگترین تهدیدها برای خطوط ساحلی در سراسر جهان است [ 4 ] و در حال حاضر با افزایش متوسط ​​سطح دریا ناشی از تغییرات آب و هوایی تشدید شده است [ 5 ، 6 ، 7 ].
فرآیند فرسایش ساحلی شامل از دست دادن دائمی شن و ماسه از یک سیستم ساحلی است و بزرگی آن تا حد زیادی به نوع خط ساحلی بستگی دارد، با در نظر گرفتن ویژگی هایی مانند قرار گرفتن در معرض امواج و سطوح آنها، یا ترکیب و اندازه. از رسوبات و شیب ساحل [ 8 ].
علل فرسایش ساحلی منشأ خود را هم در فرآیندهای طبیعی و هم در فعالیت‌های انسانی که بر پویایی ساحلی تأثیر می‌گذارند [ 9 ]، به ویژه اگر در یک دوره زمانی طولانی مداخله کنند، منشا می‌گیرد. همچنین معمول است که تغییرات در خط ساحلی ناشی از ترکیبی از عوامل باشد [ 10]، مانند بالا آمدن سطح دریا، باد و طوفان، استخراج ماسه های غوطه ور برای بازسازی ساحل، و تنظیم هیدرولوژیکی حوضه های هیدروگرافی. مورد دوم به ویژه به دلیل ساخت مخازن است که رسوبات را حفظ می کند و حمل و نقل آنها را به دلیل پویایی رودخانه ها، تغذیه سواحل اصلی محدود می کند. به همین ترتیب، تغییرات کاربری اراضی در حوزه‌های آبخیز ساحلی کوچک (آب‌های ساحلی در مورد دریای مدیترانه) و اشغال آن‌ها، حمل و نقل رسوبی را محدود می‌کند و منجر به فرسایش سواحل تغذیه‌شده توسط این سیستم‌های هیدرولوژیکی متغیر می‌شود [ 11 ، 12 ، 13 ]]. علاوه بر این، ساخت‌وسازهای ساحلی، مانند تفرجگاه‌ها، اما به‌ویژه سازه‌های ساحلی که با حمل‌ونقل ساحلی تداخل دارند، مانند دایک‌ها و بنادر بیرونی، یکی از شایع‌ترین علل را تشکیل می‌دهند و بیشترین تأثیر را بر فرسایش ساحل دارند [ 14 ]. در واقع، تأثیر عظیمی که ساخت و ساز ساحلی بر سواحل می گذارد [ 15 ] مستلزم برنامه ریزی یکپارچه تر و پایدارتر بنادر و دفاع ساختاری از طریق ابزارهایی مانند مدیریت یکپارچه مناطق ساحلی (ICZM) است. این ابزار امکان بهینه‌سازی حفاظت و استفاده از منابع را فراهم می‌کند، تلاش برای برآوردن منافع همه عوامل درگیر، در چارچوب قانونی دقیق [ 16 ] و از طریق یک سیاست عمومی مؤثر [ 17 ].
فراتر از راه حل های نظارتی، یکی از گزینه ها در پاسخ به فرسایش ساحلی تثبیت از طریق سازه ها است [ 8 ]. با این حال، مصنوعی سازی سواحل ظرفیت طبیعی سیستم را برای مقابله با پدیده هایی مانند افزایش سطح دریا یا طوفان کاهش می دهد [ 18 ]. از این نظر، باتلاق ها و نمکزارها نقش اساسی در دفاع در برابر سیل دارند، زیرا انرژی جزر و مد و امواج را از بین می برند و ارتفاع امواج را کاهش می دهند. ظروف نمک نوعی محافظ نرم در برابر کارهای مهندسی، ساخته شده از بتن یا سنگریزه، محافظت سخت در نظر گرفته شده و در دراز مدت، پایداری کمتری دارند. ذخایر فراوان رسوب در سواحل برای بقای مناطق نمکی و در برابر بالا آمدن سطح دریا ضروری است [ 19 ]]. از بین رفتن پوشش گیاهی همچنین می تواند با بی ثبات کردن رسوبات و افزایش قرار گرفتن در معرض نمکزارها و افزایش خسارت در طول طوفان، به فرسایش کمک کند. از سوی دیگر، وجود موج شکن ها از این تجاوز طبیعی جلوگیری می کند، که باعث می شود زیستگاه ها بین دفاع های ثابت فشرده شوند، فرآیندی که تحت عنوان فشار ساحلی شناخته می شود [ 20 ]. از این نظر، سواحل و سیستم های تپه ای برای جلوگیری از از دست دادن اکوسیستم هایی که در نمکزارها و باتلاق ها اتفاق می افتد، ارزش زیادی پیدا می کنند.
یکی از متحدان طبیعی بزرگ در برابر فرسایش سواحل در مدیترانه وجود علف دریایی Posidoniaoceanica است که علف‌زارهای نزدیک ساحل را تشکیل می‌دهد، بین عمق 2 متر و تا 40 متر، زیرا دریافت نور خورشید از آن عمق دشوار است. وجود این علف دریایی فانروگام برای کاهش اثر امواج در سواحل شنی عمل می‌کند [ 21 ]، زیرا بخشی از برگ‌هایی که گیاه در پاییز از دست می‌دهد در ساحل جمع می‌شوند تا زمانی که یک برگ گیاهی تشکیل می‌دهند که پایداری گیاه را افزایش می‌دهد. رسوبات ساحل [ 22 ]، انرژی موج را کاهش می دهد. علاوه بر این، مراتع پوزیدونیا شن و ماسه را از سواحل غوطه ور نگه می دارد، که از هدر رفتن رسوبات در فراساحل جلوگیری می کند [ 23 ].
سواحل پارک منطقه ای سالیناس و آرنالس سن پدرو دل پیناتار، در منطقه مورسیا، ظاهر اولیه خود را تغییر داده است، به دلیل وقفه در حمل و نقل ساحلی رسوبات، به دلیل ساخت و ساز در سال 1954 مارینا. از سن پدرو دل پیناتار [ 24 ]، از یک اسکله بارگیری کوچک برای حمل و نقل نمک ساخته شده در پایان قرن 19.
هدف از این مطالعه، تحلیل تکامل سواحل پارک منطقه‌ای سالیناس و آرنالس سن پدرو دل پیناتار بین سال‌های 1899 و 2019، ارزیابی تأثیر بندر بر پویایی حمل‌ونقل ساحلی و اثرات آن بر فرسایش ساحلی بود.

منطقه مطالعه

منطقه ساحلی مورد مطالعه از شمال به جنوب بین 37.79 درجه و 37.84 درجه عرض شمالی و 0.75 درجه طول شرقی امتداد دارد ( شکل 1 ). طول کل ساحلی آن 6.455 کیلومتر است (2.680 کیلومتر در شمال بندر، جایی که سواحل El Mojón و Torre Derribada واقع شده اند، و 3.275 کیلومتر در جنوب بندر، جایی که سواحل لاس سالیناس، باراکا کوئمادا و پونتا قرار دارند. de Algas واقع شده است). علاوه بر این، بندری که هر دو بخش را از هم جدا می کند، 500 متر خطی خط ساحلی را اشغال می کند. این مجموعه بخشی از پارک منطقه ای سالیناس و آرنالس سن پدرو دل پیناتار، در ساحل شمالی منطقه مورسیا (جنوب شرقی شبه جزیره ایبری) است که شامل تمام منطقه استخراج نمک نیز می شود. این پارک را می توان از “سواحل معلق” تشکیل داد [ 25 ،26 ]، که از تجمع رسوبات تثبیت نشده در یک رخنمون سنگی تشکیل شده است. این لایه ها نشان دهنده محدودیت ارتفاع امواجی است که به ساحل ساحل می رسد. با توجه به حالت مورفودینامیکی آنها [ 27 ]، تمام سواحل پارک اتلاف پذیر هستند.
این پارک منطقه ای 856 هکتار مساحت دارد و متعلق به شبکه Natura 2000 است و به عنوان منطقه ویژه حفاظت شده با اهمیت مدیترانه (ZEPIM) طبقه بندی شده است. بنابراین، این منطقه از ارتباط زیست محیطی زیادی تا حد زیادی با صنعت نمک است، زیرا نمکزارها علیرغم فشار برای ساخت و ساز سواحل مدیترانه اسپانیا از شهرنشینی این بخش از ساحل جلوگیری کرده است.
سواحل عمدتاً امواج را از بخش NE-E دریافت می کنند، با احتمال وقوع 13.72٪ برای موارد NE، 17.39٪ برای امواج ENE، و 15.64٪ برای امواج شرق. علاوه بر این، امواج SSW نیز دارای یک احتمال وقوع مهم (11.88%).
امواج بسیار پرانرژی نیستند و ارتفاع موج قابل توجه 0.8 متر است. در واقع، انرژی کم امواج یکی از کلیدهایی است که به آن اجازه می دهد تا مشخصات اتلافی را حفظ کند [ 28 ]. خط ساحلی عمود بر ENE است، به گونه ای که امواجی که از ENE می آیند به سختی تحت هیچ شکستی قرار نمی گیرند و آنهایی هستند که کمترین کاهش انرژی را قبل از شکست تجربه می کنند. ساحل غوطه ور با حضور Posidonia oceanica مشخص می شود و علفزارها به دلیل شیب کم عمق سنجی در این منطقه از خط ساحلی به طور قابل توجهی گسترده هستند.

2. مواد و روشها

2.1. نرم افزار استفاده شده

از دو ابزار نرم افزاری برای پردازش تصاویر و تولید کارتوگرافی و همچنین دیجیتالی کردن خط ساحلی و تولید ترانسکت استفاده شده است. از یک طرف برای محاسبه انتقال رسوب از نرم افزار سامانه مدلسازی ساحلی (SMC) استفاده شده است. این نرم افزار توسط موسسه هیدرولیک محیطی دانشگاه کانتابریا [ 29 ] توسعه یافته است که شامل مجموعه گسترده ای از مدل های عددی، روش های پایگاه داده است و به مسائل مربوط به سواحل اجازه می دهد تا مورد توجه قرار گیرند.
سیستم اطلاعات جغرافیایی QGIS [ 30 ] برای پردازش اطلاعات مکانی استفاده شده است.

2.2. مدل‌های انتقال رسوب و اعماق فعال

مدل های مورد استفاده برای این منظور، مدل مرکز تحقیقات مهندسی ساحل (CERC) و گونه ای از آن [ 31 ] بود. مدل CERC بر این فرض استوار است که نرخ کل انتقال رسوب در امتداد ساحل با جریان انرژی در طول ساحل متناسب است:

اسج=آ∗اچس02∗ج0∗کr2∗سمنnθب∗جoسθب

که در آن: Sc انتقال شن و ماسه در m 3 / s است. A ضریب وابسته به نوع ساحل است. c 0 ، سرعت موج در اعماق آب بر حسب متر بر ثانیه؛ θ b ، زاویه بین خطوط عمق و تاج موج در ناحیه موج سواری. Hs 0 ، ارتفاع موج قابل توجه در آبهای عمیق بر حسب متر. و Kr ضریب شکست است.

مدل کامفوئیس گونه‌ای از فرمول CERC است که شامل اثرات دوره موج، معروف به باریکی موج [ 31 ، 32 ]، شیب ساحل و قطر دانه است. در مدل کامفوئیس، نرخ انتقال طولی رسوب را می توان به صورت زیر بیان کرد:

سس=🔻(اچ، تی، ساعت، ρ، μ، g، ایکس، y، z، ρس، D)

که در آن: Qs نرخ انتقال رسوب است که بر حسب کیلوگرم بر ثانیه بیان می شود . H ، ارتفاع موج؛ T، دوره موج. h، عمق؛ ρ ، چگالی آب؛ μ، ویسکوزیته دینامیکی آب؛ g شتاب ناشی از گرانش؛ x، y، z جهت هستند. t زمان است. ρ s ، چگالی رسوب. و D قطر رسوب که با استفاده از الک نمونه های به دست آمده از سواحل منطقه مورد مطالعه محاسبه شده است.

به منظور تجزیه و تحلیل تأثیر بندر سن پدرو دل پیناتار بر حمل و نقل رسوب، عمق ساحلی پروفیل ساحل ( dl ) از ارتفاع موج، که بیش از 12 ساعت در سال است، محاسبه شده است [ 33 ]. محاسبه آن از عبارت زیر بدست می آید:

دل=1.75∗اچ12-57.90∗اچ122جی∗تیz2

که در آن: d l عمق ساحل بر حسب m است. H 12 ارتفاع موج قابل توجه بر حسب متر است. G ، شتاب گرانش در m/s 2 y; T z به معنای دوره متوسط ​​است.

از عمق ساحلی که نشان‌دهنده انتقال طولی رسوبات است، عمق کفل تعریف شده است که حد انتقال عرضی رسوبات را تعیین می‌کند [ 34 ]:

دس=2∗دل

جایی که: دساست عمق shoaling و دلعمق ساحلی نمای ساحل. هنگامی که اعماق فعال به دست آمد، مناطق انتقال رسوب از خطوط عمق سنجی با وضوح 1 متر، مربوط به سال 2013 نقشه برداری شده است. اگرچه عمق سنجی از نظر زمانی بسیار متغیر است.

2.3. کارتوگرافی و عکس های هوایی

علیرغم محدودیت هایشان، نقشه های توپوگرافی بایگانی می توانند در بررسی تغییرات خط ساحلی مفید باشند [ 35 ]. خطاهای بالقوه ای در ارتباط با این نگاشت وجود دارد، از جمله تغییرات در مقیاس، تغییرات داده، خرابی های طرح ریزی، یا استانداردهای توپوگرافی مختلف. با این حال، بسیاری از آنها را می توان از طریق درمان های مختلف حل کرد و در بسیاری از موارد، مانند مورد سواحل پارک منطقه ای لاس سالیناس و آرنالس سن پدرو دل پیناتار، آنها تنها منبع داده های موجود برای تاریخ های خاص را تشکیل می دهند. .
برای انجام مطالعه زیر، نقشه‌برداری سن پدرو دل پیناتار از مطالعات توپوگرافی انجام شده در آگوست 1899 توسط مؤسسه جغرافیایی و آماری در مقیاس 1:25000 ارجاع داده شده است.
با توجه به خصوصیت ریز جزر و مدی این منطقه و اینکه عکس های هوایی استفاده شده در تابستان گرفته شده است، خطای ناشی از نوسانات فصلی سطح دریا را می توان ناچیز دانست.
عکس های هوایی مربوط به سال های 1956، 1981 و 2017 برای دیجیتال سازی استفاده شده است. سیستم مرجع مختصات مورد استفاده ETRS89 UTM30N بود.

2.4. تعریف و دیجیتالی شدن سطح و خط ساحلی ساحل

دو شاخص با معیارهای مختلف و با دو هدف استفاده شده است: اولی محاسبه فواصل بین فواصل خط ساحلی در تاریخ های مختلف بود که به عنوان فرسایش یا پسرفت هر بخش درک می شود. دوم محاسبه تغییرات منطقه ساحل بود.
برای تجزیه و تحلیل تغییرپذیری خط ساحلی، با در نظر گرفتن تکنیک ها و داده های موجود، به تعریف نیاز است [ 36 ]. برای این مطالعه، تعریف خط ساحلی، خطی است که مرز بین دریا و خشکی را بدون توجه به معیارهای انتخاب شده برای نمایش آن مشخص می‌کند و به خط ساحلی میانگین آب بالا (MHW) اشاره دارد.

2.5. نسل ترانسکت

پلاگین QGIS Station Lines [ 37 ] برای تولید ترانسکت استفاده شده است. این افزونه امکان ایجاد خطوط در امتداد چند خطوط، از پارامترهای خاص (طول، ضلع، زاویه) و با فرض سیستم مختصات دکارتی را فراهم می کند. در این مطالعه هر 15 متر ترانسکت تولید شده است.

2.6. مناطق، فواصل، و نرخ فرسایش

به عنوان یک گام اولیه برای محاسبه نرخ ها، مسافت ها با پاکت تغییر خط ساحلی (SCE) و حرکت خالص خط ساحلی (NSM) محاسبه شده است. اولی طول جغرافیایی موجود بین دورترین خطوط ساحلی برای هر ترانسکت است، یعنی بدون در نظر گرفتن تاریخ. NSM فاصله بین قدیمی ترین و جدیدترین خطوط ساحلی را نشان می دهد و از آنجایی که از هیچ اطلاعات دیگری بین تاریخ ها استفاده نمی کند، نتایج محاسبه NSM یک معیار نقطه پایانی در نظر گرفته می شود.
محاسبه نرخ ها یکی از پرکاربردترین شاخص های نظارتی در منطقه گذار بین محیط دریایی و خشکی است. برای محاسبه نرخ تغییرات خط ساحلی از داده‌های دیجیتالی قبلی، استفاده از روش‌های آماری مختلفی مانند نرخ نقطه پایانی، میانگین نرخ‌ها، نرخ رگرسیون خطی یا نرخ جک نایف معمول است [ 38 ، 39 ]. ، 40 ]. در این تحقیق از نرخ تغییر سالانه، End Point Rate (EPR) استفاده شده است که نشان دهنده میزان تغییری است که ساحل متحمل شده است، بر حسب متر در سال بیان می شود. برای محاسبه آن، فاصله خالص تقسیم بر تعداد سال هایی که تاریخ خطوط ساحلی به دست آمده در دیجیتالی شدن را جدا می کند، استفاده می شود.

2.7. محاسبه خطاهای دیجیتالی شدن از عکس های هوایی

به دلیل ماهیت ریز جزر و مدی منطقه مورد مطالعه [ 41 ، 42 ]، نوسان جزر و مدی در این مطالعه گنجانده نشده است. با این وجود، محاسبه سه مولفه خطا [ 42 ] برای سواحل دیجیتالی شده از عکس‌های هوایی ضروری در نظر گرفته شده است:
  • خطای دیجیتالی شدن: خطای مرتبط با فرآیند دیجیتالی شدن خط ساحلی. دیجیتالی شدن چندین بار توسط یک متخصص تکرار شده است. خطا از انحراف معیار آنها محاسبه شده است.
  • خطا در تصحیح هندسی: به صورت میانگین مربعات خطای فرآیند اصلاح [ 43 ] بیان می شود. این فاصله بین نقاط کنترلی است که در عکس های هوایی تعیین شده است.
  • خطای اسکن یا پیکسل: با وضوح تصاویر مختلف نشان داده می شود [ 44 ]. هرچه پیکسل ها بزرگتر باشند، عدم قطعیت در تفسیر خطوط ساحلی بیشتر است. برای این منظور از طول ضلع پیکسل استفاده می شود.
در نهایت، پس از محاسبه سه خطا، آنها به عنوان جذر مجذور مجذور هر جزء محاسبه شده اند [ 15 ].

3. نتایج

3.1. رانش، رسوبات و عمق

با استفاده از نرم افزار سیستم مدلسازی ساحلی (SMC) امکان محاسبه انتقال خالص رسوبات از سیستم ساحلی فراهم شده است. بدون موانع مصنوعی، شن و ماسه از شمال به جنوب با حجم 1,096,030 متر مکعب در سال طبق مدل CERC و 238,270 متر مکعب توزیع می شود ./سال بر اساس مدل کامفویس. تفاوت های فصلی وجود دارد: در ماه جولای حمل و نقل عملاً صفر است، با این حال، حمل و نقل در جهت مخالف رانش عمومی ساحل عملاً در تمام طول سال صفر است. محاسبه اعماق فعال امکان تحلیل اثر سایه تاسیسات بندری را فراهم کرده است. در مورد سواحل در منطقه مورد مطالعه، عمق ساحلی، که در آن تغییرات عظیمی در پروفیل به دلیل حمل و نقل طولی و عرضی رخ می دهد، طبق مدل هالرمایر در 5.60 متر قرار دارد که تعیین می کند که عمق بسته شدن است. 11.20 متر بندر سن پدرو از عمق فعال فراتر رفته ( شکل 2 )، که نشان دهنده مانعی با ظرفیت قطع انتقال طولی رسوبات است.
این وقفه در حمل و نقل طولی رسوبات N-S عواقب بسیار منفی در سواحل جنوبی، علاوه بر تخریب سیستم تپه‌ها داشته است. به خصوص سواحل مرتبط با سواحل لاس سالیناس و باراکا کوئمادا که بلافاصله در جنوب بندر واقع شده اند، علاوه بر این سواحلی هستند که بیشترین از دست دادن شن و ماسه را ثبت می کنند. این شدت استفاده به سیستم تپه ای منتقل می شود که تحت تأثیر شبکه متراکم مسیرها قرار گرفته است که باعث فرسایش شدید شده است. علاوه بر هر دو شرایط، افزایش سطح آب دریاها نیز در نتیجه تغییرات آب و هوایی وجود دارد. به این معنا و با در نظر گرفتن سیر تکاملی پیش نویس ها در منطقه مدیترانه،

3.2. فرسایش و افزایش سواحل پارک منطقه ای سالیناس و آرنالس در سن پدرو دل پیناتار

از رقومی شدن مناطق سواحل در سال، تغییرات سطحی سواحل در منطقه مورد مطالعه و تغییرات بین سالی مرتبط با هر دوره ( جدول 1 ) به دست آمده است.
بیشترین تلفات سطحی مربوط به اثر سایه بندر است، سواحل لاس سالیناس و باراکا کوئمادا در تمام دوره ها تلفات سطحی دارند، اما این تلفات پس از ساخت دایک ها افزایش می یابد. ساحل Torre Derribada با وجود عدم تغذیه رسوبی، به دلیل تجمع ماسه در دایک لوانته واقع در جنوب ساحل، عرض آن را افزایش می دهد.

3.3. بخش های واقع در شمال بندر

در سواحل واقع در شمال بندر، ساحل El Mojón و Torre Derribada ( شکل 3 )، رانش ساحلی N-S، و مانعی که بندر برای حمل و نقل طولی رسوبات ایجاد می کند، هر دو ساحل را متفاوت تحت تاثیر قرار می دهد.
45 مشاهدات ساحل ال موژون ( شکل 4 الف)، واقع در انتهای شمالی پارک، فرسایش آهسته را نشان می دهد (EPR = -0.10 متر در سال). میانگین نرخ ها در دوره های 1899-1956 با نرخ بین سالانه 0.09- متر در سال و 1956-1981 (0.04- متر در سال) در تعادل هستند، اما در آخرین دوره 1981-2016 (0.20) افزایش یافته است. گوشم). در این دوره، عرض متوسط ​​ساحل دچار تحول منفی مهمی می شود، زیرا از 32.66 متر به 25.85 متر می رسد.
مجموع هدررفت رسوب مربوط به کمبود عرضه در سیستم است. کانال پیرامونی لاس سالیناس که تالاب مارمنور را به دریای مدیترانه متصل می‌کند، ظرفیت تامین ندارد و دهانه‌های آب و رودخانه‌هایی که مربوط به شکل‌گیری اولیه سواحل بوده‌اند، ارتباط خود را با سیستم ساحلی از دست داده‌اند. به افزایش آب بندی خاک زیرحوضه های کوچک آبراهه های ساحلی و مهمتر از همه به ساخت بنادر واقع در جنوب استان آلیکانته و تنظیم شدید رودخانه Segura که دهانه آن 30 کیلومتری شمال پارک منطقه ای.
در Playa de la Torre Deribada ( شکل 4ب) عرض متوسط ​​ساحل به طور متوسط ​​64.40 متر افزایش یافته است. نرخ ها که از 149 نماینده به دست آمده اند، در دوره 1899-1956 (0.30 متر در سال) مثبت هستند، اما از ساخت بندر سن پدرو دل پیناتارتی سر به فلک می کشند. در دوره 1956-1981، رشد بالاترین (0.89 متر در سال) بود و با وجود کاهش سرعت پدیده افزایش در دهه های اخیر، نرخ برای دوره 1981-2016 به 0.72 متر در سال رسید. در 120 سال، ساحل توره دریبادا 0.55 متر در سال به عرض خود افزوده است. ساحل رسوبات دریافت نمی کند، اما در بندر تعبیه شده است، که در سال های اخیر بر تفاوت بین بخش شمالی با روند خفیف فرسایشی و قسمت جنوبی با افزایش بیش از 1 متر در سال در آخرین آن تأثیر گذاشته است. 800 متر

3.4. بخش های واقع در جنوب بندر

فرآیندهای فرسایشی در سواحل لاس سالیناس، باراکا کوئمادا و پونتا د آلگاس ( شکل 5 ) در اواسط دهه اول قرن بیست و یکم کاهش می یابد، به ویژه با توقف حذف پوسته های پوسیدونیاوسیانانیکا در سال 2006 و مشارکت از 14500 متر مکعب شن و ماسه از سال 2010 توسط وزارت کشاورزی، شیلات، غذا و محیط زیست انجام شده است.
ساحل لاس سالیناس از اسکله غربی Puerto de San Pedro به سمت جنوب گسترش می یابد، به همین دلیل است که از زمان بزرگ شدن تاسیسات، دچار فرسایش شدید شده است. برای تجزیه و تحلیل این ساحل، 80 پروکسی وجود داشت ( شکل 6 الف)، که اولاً نشان می دهد که چگونه ساحل در دوره اول (1956-1899) 14.40 متر عرض خود را افزایش داده است. دایک غربی باعث انتقال امواج به سمت جنوب و در نتیجه عقب نشینی محلی خط ساحلی می شود. علاوه بر این، موج شرقی با تغییر انتشار جبهه‌های موج و جریان انرژی منعکس می‌شود و باعث می‌شود که خط ساحلی از زمان ساخت بندر دچار چرخش شود.
دوره بعدی (1956-1981) دو سال پس از گسترش بندر آغاز شد که تا آن زمان فقط یک اسکله داشت. در طول 25 سال، عرض به طور متوسط ​​30.56 متر از دست داده است که بین سال های 1981 و 2016 به 40.22 متر رسیده است. در دوره اول: -2.05 متر در سال. ساحل لاس سالیناس، پربازدیدترین ساحل به دلیل دسترسی هایش، از عرض متوسط ​​77.74 متر در پایان قرن 19 به 21.3 7 متر امروز (2016) رسیده است.
تجزیه و تحلیل ساحل Barraca Quemada از 98 ترانسکت بین سواحل لاس سالیناس و Punta de Algas انجام شده است ( شکل 6 ب). متوسط ​​طول ساحل Barraca Quemada در سال 1899 78.06 متر و حداکثر 117.70 متر بود. در طول قرن بیستم، نرخ برافزایش/فرسایش همیشه منفی و تقریباً ثابت بوده است: 0.45 متر در سال بین سال‌های 1899 و 1956، 0.43 متر در سال بین سال‌های 1956 و 1981، و 0.42 از سال 1981 تا کنون، با وجود بازسازی. امروزه (2016) عرض متوسط ​​ساحل 26.56 متر است.
33 جنوبی ترین ترانسکت مربوط به ساحل Punta de Algas است ( شکل 6ج). در این بخش، عرض ساحل از دهه 1980 افزایش یافته است، به دلیل انباشته شدن شن و ماسه توسط رانش ساحلی به سمت جنوب، جایی که آنها در رخنمون های سنگی به گل نشسته اند، اگرچه بسیاری از رسوبات از سیستم خارج شده و در Las Encañizadas، کانالی که دریای مدیترانه را به Mar Menor که عرض آن به دلیل گرفتگی کاهش یافته است، متصل می کند. عرض ساحل در 50 سال اول 13.80 متر کاهش یافت. در دوره بین 1956 و 1981، رگرسیون 42.53 متر افزایش یافت که مربوط به نرخ -1.70 متر در سال است. این نرخ در دهه‌های اخیر مثبت شده است (1.44 متر در سال)، و یک وضعیت تعادل ظاهری (EPR = -0.05 متر در سال) برای 120 سال مورد مطالعه ایجاد کرده است.

4. بحث

به طور کلی، خط ساحلی مدیترانه اسپانیا در حالت فرسایشی قرار دارد و علت اصلی آن منشأ انسانی است [ 45 ، 46 ، 47 ]. در جنوب شرقی شبه جزیره ایبری، عدم تغذیه از مسیرهای آب عامل اصلی فرسایش ساحلی است [ 12 ، 48 ]. تغییرات در کاربری زمین و هیدروگرافی حوضه های ساحلی به معنای تغییراتی است که به اندازه کافی برای تغییر جهت رسوبات تغذیه کننده سواحل مهم است.
وقفه در حمل و نقل رسوب ناشی از تأسیسات بندری، که در بیشتر موارد از دریا به دست می آید [ 49 ]، معمولاً یکی از رایج ترین منشاءهای فرسایش سواحل در سواحل مدیترانه است. ساخت و ساز ساحلی، به ویژه بنادر، به دلیل بزرگی آنها، یکی از دلایل اصلی تغییر دینامیک ساحلی در حمل و نقل رسوبات است، به عنوان مثال، در ساحل Sa Ràpita، واقع در ساحل جنوبی مایورکا. . سواحل این منطقه تحت تأثیر سایه بندر ساخته شده در سال 1977 قرار گرفته اند [ 42 ].
در مورد سواحل سن پدرو دل پیناتار، هم کاهش سهم رسوبات (به دلایل ذکر شده در بالا) و هم ساخت بندر، پویایی طبیعی سیستم را نامتعادل کرده است، با تفاوت های زیادی بین سواحل واقع در بندر بارلومار و سوتامار
اهمیت حفظ برخی از نمکزارها در این منطقه برای کنترل فرسایش سواحل ضروری است. یکی از اهداف اصلی طرح‌های احیای بهره‌برداری نمک مربوط به ایجاد مکان‌های پایداری است که جانشینی مداوم اکولوژیکی و طبیعی را تسهیل می‌کند، توسعه‌ای که نشان داده شده است در جاهای دیگر از دهه 1990 موفق بوده است [ 50 ]. علاوه بر نقش اساسی به عنوان پشتیبان جانوران دریایی و ظرفیت آن برای جذب CO2 [ 51 ]، یکی از قوی ترین واکنش ها به فرسایش ساحلی، حفاظت کافی از پوزیدونیا اقیانوسی است [ 22 ، 52 ]، به دلیل نقش فعال آن در دینامیک ساحلی حذف برگ های مرده به یک مشکل رایج تبدیل می شود [ 49]، زیرا به معنای از بین رفتن یک دفاع در برابر طوفان است که معمولاً هنگام ریزش برگها و تجمع در ساحل ظاهر می شود.
بندر آپدریفت سن پدرو دل پیناتار، پروژه LIFE-Salinas، با بودجه اتحادیه اروپا بین سال‌های 2018 و 2022 در حال توسعه است (LIFE17/ES/000184). تثبیت و تقویت بیش از 2 هکتار از سیستم تپه های شنی را در امتداد 600 متر اول ساحل انجام داده است که شامل بازسازی ترجیحی زیستگاه های حفاظتی اولویت در اتحادیه اروپا (1510 “استپ شور” و 2250 “تپه های شنی ساحلی با گونه های Juniperus می شود. .”). برای این، شبکه ای از نرده های شنی و جمع کننده های شنی ساخته شده از نیشکر ( Arundodonax، با طول تقریبی 3000 متر، در جهت عمود بر جهت باد غالب چیده شده اند، همراه با حذف شبکه مسیرهای موجود و بسته شدن دسترسی افراد در آسیب پذیرترین تپه های شنی [ 53 ]. .
استفاده از نرم افزار منبع باز مزایای متعددی دارد. فراتر از نرم‌افزار رایگان، فناوری‌های اطلاعات جغرافیایی منبع رایگان تطبیق پذیری بالایی دارند، که به اصلاح خود نرم‌افزار اجازه می‌دهد تا آن را با نیازهای خاص هر پروژه یا مطالعه تطبیق دهد [ 54 ]]. علاوه بر این، این نوع نرم افزار به دلیل کمک های جامعه علمی به طور مداوم در حال بهبود است. ترانسکت بین خطوط ساحلی از تاریخ های مختلف با نرم افزار GIS روشی پرکاربرد در مطالعات فرسایش سواحل است. در میان برجسته ترین ابزارهای موجود، Digital Shoreline Analysis DSAS قابل ذکر است. این نرم افزار توسعه یافته توسط سازمان زمین شناسی ایالات متحده است که اغلب در مطالعات تکاملی ساحلی استفاده می شود. اما این نرم افزار با QGIS سازگار نیست، بنابراین به عنوان جایگزین از افزونه QGIS Station Lines استفاده شده است.
استفاده از عکس های هوایی به طور گسترده در مطالعات دینامیک ساحلی و فرسایش ساحلی گسترش یافته است [ 55 ، 56 ، 57 ، 58 ، 59 ]. عکس‌های هوایی با هم مقایسه می‌شوند و لازم است بدانید که آیا نمایه مربوط به دوره‌های آب و هوای مناسب یا طوفان در هر تاریخ است. در سواحل شنی، در شرایط منصفانه، امواج کم رسوبی را ایجاد می‌کنند که در ساحل جمع می‌شود [ 60 ]، در حالی که در شرایط پر انرژی و طوفان، رسوب از طریق جریان‌های شکافی که در ناحیه شکن‌ها ایجاد می‌شود و جبران می‌شود، از دست می‌رود. برای اثر ارتفاع بیش از حد ناشی از امواج [ 61]. یکی از مزایای استفاده از عکاسی هوایی در سواحل ریز جزر و مد این است که از مشکل تعیین خط ساحلی جلوگیری می شود.

5. نتیجه گیری ها

استفاده از فناوری اطلاعات جغرافیایی در مطالعات تحقیقاتی برای تجزیه و تحلیل فرسایش ساحلی ضروری است، زیرا امکان ارزیابی اثرات دینامیک ساحلی، به ویژه از طریق مطالعه تکامل تاریخی موقعیت خط ساحلی را فراهم می کند.
ساخت بندر سن پدرو دل پیناتار نشان دهنده یک تغییر اساسی در دینامیک رسوبی طبیعی سواحل مجاور است، با افزایش در بخش شمالی، که در تضاد با فرآیندهای فرسایش قابل توجه در سواحل واقع در جنوب است.
با توجه به کمبود رسوبات و اثر سایه بندر، وضعیت فرسایشی فعلی سواحل رو به پایین پارک منطقه ای به اندازه ای جدی است که نیاز به اتخاذ تدابیر مدیریتی کافی برای جلوگیری از ناپدید شدن سواحل و سیستم تپه های شنی
از این نظر، نرم‌افزار رایگان از سیستم‌های اطلاعات جغرافیایی قابل اعتماد تلقی می‌شود و ممکن است به لطف کتابخانه‌های منبع باز توسعه‌یافته توسط جامعه علمی و حرفه‌ای، با موفقیت به هر نوع مطالعه جغرافیایی رسیدگی کند.

منابع

  1. آبسالونسن، ال. دین، RG ویژگی های تغییر خط ساحلی در امتداد سواحل شنی فلوریدا با مثالی برای شهرستان پالم بیچ. جی. ساحل. Res. 2011 ، 27 ، 16-26. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  2. دل ریو، ال. Gracia، FJ; Benavente، J. الگوهای تغییر خط ساحلی در سواحل شنی. مطالعه موردی در جنوب غربی اسپانیا. ژئومورفولوژی 2013 ، 196 ، 252-266. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  3. جکسون، DWT؛ کوتاه، مورفودینامیک ساحل شنی A. الزویر: آمستردام، هلند، 2020. [ Google Scholar ]
  4. زو، ز. فنگ، آ. یین، پی. Xia، D. فرسایش ساحلی ناشی از فعالیت های انسانی: مطالعه موردی دریای بوهای شمال غرب. جی. ساحل. Res. 2009 ، 25 ، 723-733. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  5. ژانگ، ک. داگلاس، BC; Leatherman، SP گرمایش جهانی و فرسایش سواحل. صعود چانگ. 2004 ، 64 ، 41. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  6. Dieng، HB; کازناو، ا. میسینیاک، بی. Ablain, M. برآورد جدید نرخ فعلی افزایش سطح دریا از رویکرد بودجه سطح دریا. ژئوفیز. Res. Lett. 2017 ، 44 ، 3744-3751. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  7. Nerem، RS; بکلی، بی.دی. Fasullo، JT; هملینگتون، بی دی؛ مستر، دی. میچوم، GT افزایش شتابان سطح دریا ناشی از تغییر آب و هوا در عصر ارتفاع سنج شناسایی شد. Proc. Natl. آکادمی علمی ایالات متحده آمریکا 2018 ، 115 ، 2022–2025. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  8. Van Rijn، LC فرسایش و کنترل ساحلی. ساحل اقیانوس. مدیریت 2011 ، 54 ، 1-21. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  9. مصریا، ا. اسکندر، م. نگم، الف. اقدامات حفاظتی سواحل، مطالعه موردی (منطقه مدیترانه، مصر). جی. ساحل. حفظ کنید. 2015 ، 19 ، 281-294. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  10. دودی، پ. فریرا، م. لومباردو، اس. لوسیوس، آی. Misdrop، R. نیسینگ، اچ. سلمان، ع. Smallegange، M. زندگی با فرسایش ساحلی در اروپا: رسوبات و فضا برای پایداری – نتایج حاصل از مطالعه فرسایش . EUCC: Leiden، هلند، 2004. [ Google Scholar ]
  11. لوپز برمودز، اف. Gomariz Castillo، F. Las Ramblas، agentes reguladores del litoral mediterráneo ibérico. El ejemplo de la rambla de las Moreras. مورسیا. در Geomorfología litoral i Quaternari ; Eulàlia, S., Joan, FM, Eds. انتشارات دانشگاه والنسیا (PUV): والنسیا، اسپانیا، 2006; ص 245-257. [ Google Scholar ]
  12. بلمونته-سراتو، اف. رومرو دیاز، آ. روپرز تیرادو، ای. Moreno Brotóns، J. El Impacto de la agricultura intensiva en el uso turístico de las playas de marina de cope (مورسیا). کواد. تور. 2011 ، 27 ، 23-38. [ Google Scholar ]
  13. بلمونته-سراتو، اف. رومرو دیاز، آ. رویز سینوگا، JD Retroceso de la línea de costa en playas del sur de la región de Murcia. Scr. Nova 2013 , XVII , 443. [ Google Scholar ]
  14. مورالی، ر. بابو، م. ماسکرنهاس، آ. چودری، ر. سودیش، ک. Vethamony، P. فرسایش ساحلی ناشی از یک کشتی غرق شده در امتداد سواحل گوا، هند. Curr. علمی 2013 ، 105 ، 990-996. [ Google Scholar ]
  15. فلچر، سی. رونی، جی. باربی، م. لیم، اس. ریچموند، نقشه برداری BM تغییر خط ساحلی با استفاده از ارتوفتوگرامتری دیجیتال در مائوئی، هاوایی. جی. ساحل. Res. 2003 ، 38 ، 106-124. [ Google Scholar ]
  16. شیپمن، بی. Stojanovic, T. حقایق، داستان ها و شکست های مدیریت یکپارچه مناطق ساحلی در اروپا. ساحل. مدیریت 2007 ، 35 ، 375-398. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  17. Barragán Muñoz، JM; چیکا رویز، جی. Pérez Cayeiro، ML Iniciativa andaluza (اسپانیا) برای یکپارچه سازی مناطق هزینه (GIZC). کشیش جئوگر. نورته جی دی. 2008 ، 41 ، 5-22. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  18. گیزادو پینتادو، ای. Malvárez García، GC El estado morfodinámico de las playas a través de modelización numérica de propagación y asomeramiento del oleaje: El frente litoral de Doñana. GeoFocus 2015 ، 15 ، 163-180. [ Google Scholar ]
  19. مولر، آی. اسپنسر، T. اتلاف موج در نمکزارهای جزر و مدی کلان: اثرات گونه شناسی لبه مرداب و تغییر پوشش گیاهی. جی. ساحل. Res. 2002 ، 36 ، 506-521. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  20. Adam, P. Saltmarshes in a time of change. محیط زیست حفظ کنید. 2002 ، 29 ، 39-61. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  21. پتیک، جی. مدیریت ساحلی و افزایش سطح دریا. کاتنا 2001 ، 42 ، 307-322. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  22. الگینوز، ن. Kabdaslit، اثرات MS علفزارهای دریایی Posidonia Oceanica بر امواج طوفان. جی. ساحل. Res. 2011 ، 64 ، 373-377. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  23. گومز-پوژول، ال. اورفیلا، ا. آلوارز-الاکوریا، آ. ترادوس، جی. Tintor، J. Posidonia oceanica بستر های ریخته گری ساحل در سواحل مدیترانه: مطالعه نظارت تصویری ساحلی. جی. ساحل. Res. 2013 ، 65 ، 1768-1773. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  24. همینگا، MA; Nieuwenhuize، J. Seagrass Wrack ناشی از تشکیل تپه در یک ساحل گرمسیری. دهانه رودخانه. ساحل. ShelfSci. 1990 ، 31 ، 499-502. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  25. Ballesteros-Pelegrín، GA El Parque Regional de las Salinas y Arenales de San Pedro del Pinatar. ActividadesHumanas y Conservación ; دانشگاه مورسیا: مورسیا، اسپانیا، 2014; جلد 512، ص. 367. [ Google Scholar ]
  26. لارسون، ام. کراوس، NC نمایش کف غیر فرسایش پذیر (سخت) در مدل سازی تغییر پروفیل ساحل. جی. ساحل. Res. 2000 ، 16 ، 1-14. [ Google Scholar ]
  27. Gallop, SL; بوسرل، سی. Pattiaratchi، CB; الیوت، I. پاسخ هیدرودینامیکی و مورفولوژیکی یک ساحل نشسته در طول فعالیت نسیم دریا. جی. ساحل. Res. 2011 ، 64 ، 75-79. [ Google Scholar ]
  28. رایت، LD; کوتاه، تغییر شکل مورفودینامیکی AD مناطق گشت و گذار و سواحل: یک سنتز. مارس جئول. 1984 ، 56 ، 93-118. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  29. رایت، LD; چاپل، جی. تام، بی جی; برادشو، نماینده مجلس؛ کاول، ص. مورفودینامیک سیستم‌های ساحلی و ساحلی بازتابی و اتلافی: جنوب شرقی استرالیا. مارس جئول. 1979 ، 32 ، 105-140. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  30. Quetzalcoatl، O.; گونزالس، م. کانواس، وی. مدینه، ر. اسپژو، ا. کلاین، ا. Tessler، MA; Almeida، LR; جارامیلو، سی. گارنیر، آر. و همکاران SMC، یک سیستم مدل‌سازی ساحلی برای ارزیابی فرآیندهای ساحلی و مداخلات ساحلی: کاربرد در سواحل برزیل محیط زیست مدل. نرم افزار 2019 ، 116 ، 131-152. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  31. تیم توسعه Qgis. سیستم اطلاعات جغرافیایی QGIS پروژه بنیاد زمین فضایی متن باز. 2019. در دسترس آنلاین: https://qgis.osgeo.org (در 25 نوامبر 2020 قابل دسترسی است).
  32. کامفویس، JW نرخ انتقال رسوب در کنار ساحل. مجله آبراه، بندر. ساحل. مهندس اقیانوس 1991 ، 117 ، 624-640. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  33. کوردووا-لوپز، LF; Torres-Hugues, R. Modelo matemático para la determinación del transporte longitudinal para playas del caribe. تکنول. Cienc. Agua 2011 ، II ، 127-140. [ Google Scholar ]
  34. Hallermeier, RJ یک نمایه منطقه‌بندی برای فصل‌ها و سواحل از آب و هوای موجی. ساحل. مهندس 1981 ، 4 ، 253-277. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  35. پنیا اولیواس، جی.ام. سانچز پالومار، FJ Diques exentos: Inventario y Comportamiento en las costas españolas. کشیش اینگ. مدنی. 2008 ، 149 ، 65-76. [ Google Scholar ]
  36. بواک، ای اچ. ترنر، IL Shoreline Definition and Detection: A Review. جی. ساحل. Res. 2005 ، 21 ، 688-703. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  37. فرناندز، م. دیاز، پی. اوجدا، ج. پریتو، ا. سانچز، N. خط چند منظوره برای نقشه برداری اطلاعات ساحلی با استفاده از مدل داده: سواحل اندلس (اسپانیا). جی. ساحل. حفظ کنید. 2015 ، 19 ، 461-474. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  38. Bartoletti، L. QGIS Python Plugin: Station Lines. در دسترس آنلاین: https://plugins.qgis.org/plugins/stationlines/,2014,consulta7.11.2019 (در 11 ژوئیه 2019 قابل دسترسی است).
  39. Thieler، ER; هیملستوس، EA; زیچیچی، جی ال. Ergul، A. سیستم تجزیه و تحلیل دیجیتال خط ساحلی (DSAS) نسخه 4.0: یک پسوند ArcGis برای محاسبه تغییرات خط ساحلی . گزارش فایل باز؛ سازمان زمین شناسی ایالات متحده: Reston، VA، ایالات متحده آمریکا، 2009.
  40. دولان، ر. فنستر، ام اس; هولم، اس جی تحلیل زمانی رکود و افزایش خط ساحلی. جی. ساحل. Res. 1991 ، 7 ، 723-744. [ Google Scholar ]
  41. Genz، AS; فلچر، CH; دان، RA; فریزر، LN; رونی، جی. دقت پیش‌بینی روش‌های نرخ تغییر خط ساحلی و تغییرات ساحلی در مائوئی، هاوایی. جی. ساحل. Res. 2011 ، 23 ، 87-105. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  42. کوارت، ال. والش، جی پی؛ کوربت، DR تجزیه و تحلیل تغییر خط ساحلی دهانه رودخانه: مطالعه موردی جزیره سدار، کارولینای شمالی. جی. ساحل. Res. 2010 ، 26 ، 817-830. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  43. مارتین پریتو، JA; Roig Munar، FX; رودریگز پریا، آ. میر گوال، م. Pons Buades، GX; گلابرت فرر، بی لا erosión histórica de la playa de saRàpita (S. Mallorca). تحقیق کنید. Geográficas 2016 ، 66 ، 135-154. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  44. مورتون، RA; سرعت، ارزیابی FM خطوط ساحلی و مرزهای قانونی کنترل شده توسط سطح آب در سواحل شنی. جی. ساحل. Res. 1998 ، 14 ، 1373-1384. [ Google Scholar ]
  45. Coyne، MA; فلچر، اچ. ریچموند، BM نقشه برداری خطرات فرسایش ساحلی در هاوایی: مشاهدات و خطاها. جی. ساحل. Res. 1999 ، 28 ، 171-184. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  46. سمئوشنکووا، وی. نیوتن، الف. مروری بر مسائل فرسایش و کیفیت ساحل در سه کشور جنوب اروپا: پرتغال، اسپانیا و ایتالیا. اقیانوس. ساحل. مدیریت 2015 ، 118 ، 12-21. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  47. بالستروس، سی. Jiménez، JA; والدمورو، HI; Bosom، E. پیامدهای فرسایش در توابع ساحل در امتداد ساحل Maresme (دریای شمال غربی مدیترانه، اسپانیا). نات خطرات 2018 ، 90 ، 173-195. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  48. مولینا، ر. مانو، جی. Re، CL; آنفوسو، جی. Ciraolo، G. یک رویکرد روش‌شناختی برای تعیین روش‌های پاسخ صوتی به فرآیندهای فرسایش ساحلی در مدیترانه اندلس (اسپانیا). J. Mar. Sci. مهندس 2020 ، 8 ، 154. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ نسخه سبز ]
  49. Ibarra Marinas، AD Analisis y evolución de las playas de la Region de Murcia (1956-2013). Ph.D. پایان نامه، دانشگاه مورسیا، مورسیا، اسپانیا، 2016; پ. 351. [ Google Scholar ]
  50. Lechuga Álvaro، A. Riesgos asociados al oleaje en zonas costeras. در Riesgos Naturales ; Ayala Carcedo، FJ، Olcina Cantos، J.، Eds. Ariel Ciencia: بارسلونا، اسپانیا، 2002; ص 1089-1098. [ Google Scholar ]
  51. Landlin، MC; پتین، TR; دیویس، جی. پالرمو، ام آر. کلارک، DG احیای محیط زیست و توسعه زیستگاه با استفاده از مواد لایروبی شده در آب های ایالات متحده. در مجموعه مقالات چهاردهمین کنگره جهانی لایروبی – مزایای لایروبی، WODA . انجمن مرکزی لایروبی: دلفت، هلند، 1995. [ Google Scholar ]
  52. ماربا، ن. جوردا، جی. آگوستی، اس. ژیرارد، سی. Duarte، CM ردپاهای تغییرات آب و هوایی بر روی جانداران دریای مدیترانه. جلو. مارس Sci. 2015 ، 2 ، 1-11. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  53. تیگنی، وی. اوزر، ا. دی فالکو، جی. بارولی، م. Djenidi، S. رابطه بین تکامل خط ساحلی و Posidonia oceanica حد علفزار در یک منطقه ساحلی ساردینیا. جی. ساحل. Res. 2007 ، 233 ، 787-793. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  54. Ballesteros Pelegrín، GA; فرناندز، جی. بلمونته، اف. Ibarra, D. Proyecto para la conservación de los hábitats y de las aves acuáticas en el LIC و ZEPA Salinas و Arenales de San Pedro del Pinatar (LIFE-SALINAS). در Conservación, Gestión y Restauración de la Biodiversidad, Proceedingsoftthe XI Congreso Español y I Congreso Iberoamericano de Biogeografía, Santander, Spain, 22–25 ژوئن 2020 ؛ Carracedo, V., García-Codron, JC, Garmendia, C., Rivas, V., Eds. Asociación de Geógrafos Españoles (AGE): سانتاندر، اسپانیا، 2020؛ صص 235-244. [ Google Scholar ]
  55. آلونسو ساریا، اف. گوماریز کاستیو، اف. Cánovas García، F. Conocimiento abierto en sistemas de información geográfica. یک استراتژی برای جغرافیای فیزیکی. Ninbus 2012 ، 29-30 ، 21-31. [ Google Scholar ]
  56. دولان، ر. هایدن، BP; می، پ. می، SK قابلیت اطمینان اندازه گیری تغییر خط ساحلی از عکس های هوایی. ساحل ساحل 1980 ، 48 ، 22-29. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  57. شوشانی، م. دگانی، ع. تشخیص خط ساحلی با پردازش تصویر دیجیتال عکس‌برداری هوایی. جی. ساحل. Res. 1992 ، 8 ، 29-34. [ Google Scholar ]
  58. مور، تکنیک های نقشه برداری خط ساحلی ال جی. جی. ساحل. Res. 2000 ، 16 ، 111-124. [ Google Scholar ]
  59. گواریگلیا، آ. بووناماسا، ا. لوسوردو، ا. سالادینو، آر. Trivigno، ML; Zaccagnino، رویکرد چند منبعی AA برای نقشه برداری خط ساحلی و شناسایی تغییرات خط ساحلی. ان ژئوفیز. 2006 ، 49 ، 295-304. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  60. دل ریو، ال. Gracia، FJ تعیین خطا در ارزیابی فتوگرامتری تغییرات خط ساحلی. نات خطرات 2013 ، 63 ، 2385-2397. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  61. کوارتل، اس. کرون، ا. Ruessink، BG برافزایش فصلی و الگوهای فرسایش یک ساحل شنی ریز جزر و مدی. مارس جئول. 2008 ، 250 ، 19-33. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
Ijgi 10 00200 g001 550
شکل 1. پارک منطقه ای سالیناس و آرنالس سواحل سن پدرو دل پیناتار. منبع: شرح خود
Ijgi 10 00200 g002 550
شکل 2. عمق ساحلی و کفه در اطراف بندر سن پدرو دل پیناتر. منبع: شرح خود
Ijgi 10 00200 g003 550
شکل 3. بخش هایی که در شمال بندر سن پدرو دل پیناتار قرار دارند. ساحل ال موجون (1) و ساحل توره دریبادا (2). منبع: شرح خود
Ijgi 10 00200 g004 550
شکل 4. نرخ تغییرات خط ساحلی در امتداد ترانسکت ها در سواحل El Mojón ( a ) و Torre Derribada ( b ) ارزیابی شده است.
Ijgi 10 00200 g005 550
شکل 5. بخش های واقع در جنوب بندر سن پدرو دل پیناتر. ساحل لاس سالیناس (3)، ساحل باراکا کوئمادا (4) و ساحل پونتا د آلگاس (5). منبع: شرح خود
Ijgi 10 00200 g006 550
شکل 6. نرخ تغییرات خط ساحلی در امتداد ترانسکت ها در سواحل لاس سالیناس ( a )، باراکا کوئمادا ( b )، و پونتا د آلگاس ( c ) ارزیابی شده است. منبع: شرح خود

مقالات داخلی و بین المللی

مطالب مرتبط ...

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید