کلمات کلیدی:

SBEI; عین اسمامه; LANDSAT; طبقه بندی نظارت شده؛ پوشش زمین؛ مراکش

چکیده

با توجه به این SBEI بزرگ (غرب مراکش)، ویژگی های زیست بوم شناختی آن به ویژه گیاهان بسیار خاص و اصیل آن برای مدت طولانی طبیعت گرایان را به خود جذب کرده است. به نظر می رسد این منطقه با وجود فرسایش و تهدیدهای پیشرفته انسانی همچنان نسبتاً حفظ شده است. مؤثرترین روش برای ارزیابی میزان تغییرات محیطی ناشی از فعالیت های انسانی و شرایط اقلیمی، مطالعه چند تاریخه پوشش زمین است. برای این منظور، هدف این کار تحلیل تحولات پوشش زمین در این SBEI از تکنیک سنجش از دور است. با توجه به آن، ما یک رویکرد سه‌اکرونیک بر روی داده‌ها از سال 1988 تا 2000 و از سال 2000 تا 2010 (تصاویر LANDSAT) انجام دادیم. نقشه های پوشش زمینی که ما به دست آوردیم از طبقه بندی نظارت شده تهیه شده است. تجزیه و تحلیل سری های زمانی تصاویر LANDSAT نشان داده است که طی دوره 1988-2000،

1. مقدمه

بین 9.03 درجه و 9.33 درجه طول غربی و بین 30.74 درجه و عرض جغرافیایی 31 درجه شمالی، سایت بیولوژیکی و اکولوژیکی (SBEI) عین اسمامه در جنوب غربی مراکش واقع شده است، مساحت آن تقریباً 23561 هکتار است ( شکل). این یک محیط منحصر به فرد با مناطق جنگلی است که هنوز وحشی و به خوبی حفظ شده است. این سایت قبلاً به دلیل ویژگی‌های زیست‌شناختی و زیست‌محیطی‌اش، گیاه اصلی آن مورد توجه قرار گرفته بود که باعث شد او در اوایل دهه 70 پیشنهاد خود را برای احداث یک پارک ملی، که این پروژه به زودی فراموش شد، به ارمغان آورد. SBEI عین اسمامه یک مکان مهم از ارزش های زیستی، چشم انداز، زیبایی شناسی و فرهنگی است. محیط های ناهموار، نقش برجسته و پوشش گیاهی متنوع قدرتمند، متراکم، پیوسته و به خوبی حفظ شده، ارائه دهنده طیف گسترده ای از زیستگاه ها و اکوسیستم های مهم برای حفظ جوامع حیات وحش در برابر بیابان زایی است.

مطالعات در مورد تغییر پوشش زمین از اهمیت بالایی برخوردار است زیرا می تواند روندهای فعلی در روند جنگل زدایی، تخریب، بیابان زایی و از بین رفتن تنوع زیستی در یک منطقه خاص را بداند [ 1 ]. برای نقشه‌برداری و تعیین کمیت تغییرات در پوشش زمین، ارزیابی چند تاریخه از تصاویر LANDSAT ابزاری مؤثر برای اندازه‌گیری درجه تغییر می‌شود. چندین مطالعه گذشته انواع مختلف پوشش گیاهی طبقاتی را که در این سایت غالب هستند برجسته کرده اند [2،3].

هدف از این مطالعه ترسیم تغییرات پوشش زمین در SBEI عین اسمامه (مراکش) با استفاده از تصاویر LANDSAT چند تاریخه است. روش مورد استفاده از نظر تمایز گونه های گیاهی غالب، طبقه بندی نظارت شده است.

برای دسترسی به نفوذ دشوار و دردناک، اطلس عالی غربی عمدتاً از سینی هایی تشکیل شده است که در طبقات روی هم چیده شده اند که در آن ارتفاع به تدریج به سمت غرب و شمال کاهش می یابد. این توده شامل دره‌ها و دره‌های عمیق و صخره‌های شیب‌دار است که جلوه‌ای پرحادثه و دیدنی به آن می‌دهد. دالان فرورفتگی آرگانا در مرز SIBE عین اسمامه با جنبه NNE-SSW، دره ای است که به عنوان رودخانه ایسن چاپ شده در فرورفتگی در نظر گرفته می شود، تنها رودخانه آب سفید در منطقه. SBEI در قسمت های بالایی سمت راست رودخانه آیت موسی واقع شده است، نقش برجسته او دره های کوتاهی است که مشرف به کل سایت تپه ای، ناهموار، بسیار ناهموار و در مکان هایی شیب دار به نظر می رسند. ارتفاع بین 780 متر و 1744 متر متغیر است.

زمین شناسی سایت تحت سلطه سازندهای ژوراسیک و پرمو-تریاس با حضور تراس های کواترنر از پدیده های آبرفتی و کولوویوم اخیر است.

با توجه به تنوع ارتفاعی زیاد آن، SBEI عین اسماما با زیست اقلیم مهم پلکانی از خشک تا زیر مرطوب مشخص می شود. با این حال، بیشتر سایت تحت تأثیر کف زیست اقلیم مدیترانه ای گرما نیمه خشک معتدل است. میانگین بارندگی سالانه نشان دهنده بی نظمی مکانی زیاد بارندگی است. همانطور که به طور کلی در مراکش قانون است، میزان بارش

شکل 1 . نقشه موقعیت SBEI عین اسمامه.

با افزایش ارتفاع افزایش می یابد. میانگین بارندگی سالانه بین 220 میلی متر تا 548 میلی متر متغیر است. بیشترین میزان بارندگی در بازه زمانی نوامبر تا فوریه ثبت شده است. خشک ترین دوره در ماه های ژوئن تا سپتامبر رخ می دهد. با توجه به اهمیت دامنه ارتفاعی در منطقه SBEI، نقوش برجسته در ارتفاعات خنک و پرآب هستند، از جمله اختلالات با منشاء اقیانوس اطلس (از شمال غربی). طرف های در معرض جنوب شرقی تا حد زیادی از این اختلالات مصون هستند، اگرچه آنها به شدت تحت تأثیر بادهای گرم خشک از جنوب و جنوب شرقی (چرگی) هستند.

تغییرات مکانی دما تحت تأثیر دو عامل اصلی است:

• از نظر قاره ای: دامنه تغییرات حرارتی در ساحل ملایم تر است (Tamri: Mm = 11˚C)، در حالی که تضاد بین میانگین حداکثر و حداقل به تدریج افزایش می یابد که به سمت داخل پیش می رویم (Argana Mm = 22˚C). در واقع، اقیانوس اطلس با کاهش: M = 27˚C در آگادیر، اثر تسکین دهنده ای بر دمای شدید در تابستان اعمال می کند. تامری در 28 درجه سانتی گراد و 41 درجه سانتی گراد تا آرگانا.

• زمین: با توجه به کوه ها و ارتفاعات موجود Ida Outanane Haha، دمای تابستان با ارتفاع کاهش می یابد که منجر به تضعیف اثر قاره و نرم شدن گرمای بود (M = Argana 41˚C؛ یا Ida ou Tanane M = 34 درجه سانتیگراد).

2. روش ها

2.1. تعیین صحنه های ایجاد تغییرات در نقشه برداری از زمین

برای این تجزیه و تحلیل، انتخاب تصاویر بر اساس چهار پارامتر پوشش، وضوح فضایی، سال ها و فصل های عکاسی است. تصاویر LANDSAT که در سال های 1988، 2000 و 2010 به دست آمد برای انجام این کار انتخاب شدند. جلد 2000 و 2010 شامل صحنه های LANDSAT 7 (ETM+) است در حالی که جلد 1988 شامل LANDSAT TM5 است.

از نقطه نظر جغرافیایی، تصاویر در UTM (Universal Transverse Mercator) Zone 29 نمایش داده می شوند. مبنا و بیضی مرجع مورد استفاده، سیستم جهانی ژئودتیک (WGS84) است.

قبل از استفاده از تصویر در درمان های مختلف مورد نیاز، باید آماده شود و اصلاح رادیومتری و هندسی را بهبود بخشد. در میان کار بر روی مطالعه تغییر کاربری زمین با سنجش از دور، سه مجموعه روش تشخیص وجود دارد. روش اول انجام یک طبقه‌بندی بدون نظارت است که پیکسل‌های تصویر را در طبقاتی که حالت‌های سطح پیشینی تعریف کرده‌ایم جدا می‌کند [4-6].

این روش برای اشاره به آنمنکلاتوری نامناسب است که بر حسب نشانه های طیفی حالت های سطحی تعریف نمی شود، بلکه بر اساس طبقات موضوعی زمین هایی که نشانه های طیفی آن ها همیشه به اندازه کافی همگن یا ذاتاً متضاد یک طبقه با طبقه دیگر نیست که به طور خودکار تشخیص داده شود، نامناسب است.

روش دوم، که به عنوان طبقه بندی نظارت شده شناخته می شود، شامل استفاده از مناطق کنترلی بر اساس مکان دقیق تعداد زیادی از “واقعیت های زمینی” است [7، 8].

روش سوم استفاده از طبقه‌بندی بدون نظارت [ 9 ] با جدا کردن پیکسل‌ها در تعدادی خوشه به اندازه کافی بزرگ است تا با گروه‌بندی این کلاس‌ها، توسعه نقشه ادامه یابد [10-12].

2.2. طبقه بندی نظارت شده برای تصاویر LANDSAT

تصاویر سه تاریخ ابتدا ارجاع جغرافیایی و coregistrées تا خطای کمتر از 1 پیکسل شد. سپس باندهای TM1، TM2، TM3، TM4، TM5 و TM7 برای هر تصویر استخراج می شوند. تصاویر سه تاریخ در یک تصویر واحد که هر کدام از شش نوار تشکیل شده است ترکیب می شوند (شکل 2-4). از باند TM6 و باند پانکروماتیک استفاده نشد، زیرا تشخیص جنگل نیاز چندانی ندارد و وضوح متفاوتی با سایر باندها دارند.

طبقه بندی یک تصویر از تاریخ های مختلف دارای مزیت کاهش خطاها به دلیل تفاوت در فنولوژی پوشش گیاهی، شرایط روشنایی و تفاوت در تفسیر است.

با مشاهده هر سه تاریخ در صفحه کامپیوتر، مناطق مرجع برای یادگیری کامپیوتر مشخص می شوند. ما کلاس ها و زیر کلاس هایی را برای موجودیت های روی تصاویر ایجاد می کنیم. مشاهده همزمان تصاویر تاریخ‌های مختلف همچنین امکان ایجاد کلاس‌ها و زیر کلاس‌ها را برای حالت‌های ایستا بدون هیچ تغییری (به عنوان مثال درخت آرگان در سال 1988، 2000 و درخت آرگان در سال 2010) و تغییر (به عنوان مثال درخت آرگان در سال 1988، حوزه فرهنگ در سال 2000) فراهم می‌کند. و کشت مزرعه در سال 2010).

برای توسعه این نقشه ها، ابتدا جمع آوری تمام داده ها و گزارش های مطالعه در رابطه با منطقه مورد علاقه موجود مفید بود. به طور مشابه، در سال 1994، نقشه ای از کریدور فیتواکولوژیکی آرگانا ایجاد شد که کل منطقه مورد مطالعه را در بر می گیرد. در سال 2002 [13-15]، به منظور مطالعه ای در مورد بیابان زایی در حوضه سوس، نقشه کاربری اراضی خاک توسط شرکت مشاور ADI به نمایندگی از وزیر امور خارجه برای محیط زیست انجام شد. مطالعه دیگری که از طرف اداره منطقه ای جنگلداری و کنترل بیابان زایی جنوب غربی (SW-DREFLCD) در مورد کاربری اراضی بخشی از دشت سوس انجام شد، اجازه داده است که داده هایی برای کاربری زمین داشته باشیم که برای پشتیبانی از طبقه بندی استفاده شده است.

در ابتدا مناسب بود برای ایجاد افسانه و شناسایی طبقات و کاربری اراضی برای تصاویر سال های 1988، 2000 و 2010. سپس مرحله از فرآیند کلی طبقه بندی نظارت شده دنبال شد.

پس از تعریف کلاس ها، حقیقت زمین با استفاده از GPS جمع آوری شد و برای ایجاد به رایانه وارد شد

شکل 2 . تصاویر LANDSAT TM5 در سال 1988 خریداری شد (باندهای 4، 5 و 3).

شکل 3 . تصاویر LANDSAT ETM+ در سال 2000 به دست آمد (باندهای 4، 5 و 3).

شکل 4 . ETM+ تصاویر LANDSAT در سال 2010 (باندهای 4، 5 و 3) خریداری شد.

امضاهای طیفی در این مرحله مشخص شد که شش باند در کنار هم بهترین نتیجه را می دهند. پس از این مرحله، الگوریتم حداکثر درستنمایی اعمال شد. سپس نتیجه نهایی با اعمال یک فیلتر 3 × 3 پیکسل صاف می شود تا نتیجه دلپذیری را ببینید.

از آنجایی که آرگان فقط در ارتفاعات زیر 1400 متر وجود دارد، مدل دیجیتال زمین (DTM) برای این نیاز ایجاد شد ( شکل 5 ). نتایج طبقه‌بندی در سال‌های 1988، 2000 و 2010 برای تبدیل دو طبقه جنگل‌های آرگان در طبقات مربوطه اصلاح شده است.

برای تعیین کمیت و تمایز تاج‌پوش‌های گیاهی (شامل عناصر دیگر: خاک، آب، برف، ابرها…)، چندین شاخص پوشش گیاهی توسعه داده شده است [16،17]. محبوب ترین و پرکاربردترین شاخص تفاوت نرمال شده (Norrmalized Difference Vegetation Index یا NDVI) است که توسط Rouse et al. (1974):

در این تحقیق این شاخص برای کمی سازی فضایی پوشش گیاهی سبز انتخاب شد. محاسبه NDVI با نرم افزار ERDAS انجام شد.

3. نتایج

شکل های 6-8 نشان دهنده اقشار مختلف از طبقه بندی نظارت شده تصاویر Landsat در سال های 1988، 2000 و 2010 است.

این طبقه بندی طبقات زیر را نشان می دهد:

• اراضی فرهنگی:

این شامل کشت غلات است، ما همچنین به وجود لوبیا، نخود و عدسی اشاره می کنیم. 2.83 درصد از سطح SBEI را اشغال می کند و عمدتاً در میان روستاها قرار دارد.

• آرگان:

درختان آرگان راهروی آرگانا را به شکلی خالص اشغال می کنند و در ارتفاعات بالا می روند. به طور کلی، ما آرگان را در مخلوط با Thuja اما به خصوص در جنبه جنوبی پیدا می کنیم.

درختی است از آب و هوای مادون مدیترانه ای و گرمایی مدیترانه ای، تحت آب و هوای خشک تا نیمه خشک آب و هوای گرم تا متوسط. آرگان در مکان ها به خوبی حفظ می شود، اما اغلب به شدت تخریب می شود.

• بلوط هلم:

همه جا در قله کوه ها حضور دارد. با شرایط آب و هوایی مساعد، به ویژه آب و هوای میان مدیترانه ای و سقف گرمایی مدیترانه ای را در زیر آب و هوای زیست اقلیمی نیمه مرطوب و نیمه خشک معتدل نشان می دهد. این سازند اساساً در مرتفع‌ترین قسمت‌ها یا در مناطق با شیب زیاد به خوبی حفظ می‌شود، اما به ویژه در نزدیکی روستاها تخریب بیشتری دارد.

• Juniper oxycedar:

Juniper oxycedar فضای یکسانی دارد و در دامنه‌های جنوبی رو به رو که بر تاقچه‌های بیرون‌آمده غالب است، ساکن است.

• ارس سرخ:

ما این گونه را با بلوط هولم و توجا پیدا می کنیم.

• توجا:

به سمت پایین بلوط هلم موفق می شود. در ارتفاع کم، فضایی مشابه با آرگان دارد، اما دامنه‌های تپه‌هایی که عموماً در شمال قرار دارند را پر می‌کند. در ارتفاع زیاد، دامنه های شرقی رو به رو را اشغال می کند. توجا به نوعی ناحیه درخت آرگان را احاطه کرده است. منطقه Thuja چند رخساره را نشان می دهد. بهترین حفظ شده در سطح دره مرکزی بخش شرقی SBEI وجود دارد.

• بنزین های ثانویه و بزرگراه.

می بینیم که طبقات رایج ترین طبقات در لایه جنگلی هستند که بیش از 80 درصد کل مساحت را به خود اختصاص داده اند، در حالی که طبقاتی که کمترین نسبت را دارند عبارتند از: طبقه محصولات زراعی و گونه های ثانویه. هر دو 20 درصد از کل مساحت را تشکیل می دهند. با تجزیه و تحلیل بصری این سه نقشه می توان دریافت که منطقه کاملاً SBEI حفظ شده است و با مهاجرت روستایی به شهر آگادیر و کمبود منابع آب روند گسترش کشت رو به کاهش است. به نظر می رسد این کلاس در طول دوره 1988 تا 2010 پایدارترین طبقه باشد، جنگل مرتفع است که حدود 55٪ از سطح را برای سه تاریخ مورد تجزیه و تحلیل اشغال می کند.

كشاورزي، زنبورداري و چراي بي رويه بيشترين فعاليتهاي انساني در منطقه عين اسماء است. بخش اعظم اراضی کشاورزی مربوط به زون آرگان است، زنبورداری و چرای بی رویه در نواحی بلوط، توجا و ارس انجام می شود.

4. بحث

با ارزیابی نتایج ما از ماتریس‌های سردرگمی، می‌توانیم ببینیم که شاخص‌های کاپا (0.84 برای تصویر لندست 1988، تصویر با 0.78 و 0.82 برای تصویر LANDSAT 2000 LANDSAT 2010) و دقت اندازه‌گیری (87.5٪، 81.83٪ و 81.82٪ و ٪). ) برای سه نقشه، نشان دهید که طبقه بندی ها از کیفیت خوبی برخوردار هستند.

برای نشان دادن تکامل هر طبقه کاربری در طول زمان، از یک سری تبدیل مجموعه ها استفاده کردیم، رابطه بین طبقات یکسان در دو تاریخ مختلف، می توان مناطق «پایدار»، «رگرسیون» و «بازگشت را استخراج کرد. پیشرفت» این کلاس. در نظر گرفته می شود که T1 مجموعه پیکسل های تاریخ 1 و T2 مجموعه پیکسل های تاریخ 2 است.

پس از ایجاد انواع مختلف پیوند بین این سه تاریخ، نرخ تغییر سطوح طبقات زمین را بین تاریخ های 1988 – 2000 (T2 – T1)، تاریخ های 2000 تا 2010 (T3 – T2) و تاریخ ها محاسبه کردیم. از 1988 تا 2010 (T3 – T1).

جداول 1-3 نتایج به دست آمده را نشان می دهد:

نتایج محاسبه نرخ تغییر بین سال‌های 1988 و 2000 نشان می‌دهد که طبقه «فرهنگ‌ها» افزایشی در حدود 37/40 درصد، بیش از 490 هکتار برای یک دوره 12 ساله نشان می‌دهد. این نتایج همچنین کلاس رگرسیون متکی را نشان می دهد –

شکل 5 . نقشه ارتفاعی SBEI عین اسماء.

شکل 6 . تصاویر LANDSAT TM5 در سال 1988 به دست آورد طبقه بندی شده است.

شکل 7 . LANDSAT تصاویر ETM+ که در سال 2000 به دست آورد طبقه بندی شده است.

شکل 8 . LANDSAT تصاویر ETM+ که در سال 2010 به دست آورد طبقه بندی شده است.

sses “و Thuja Green Oak” و “Eastern Red Cedar and ThuJa” به ترتیب 67.88% و 34% ( جدول 1 ).

در این مدت شاهد آن هستیم که تنها کلاس های «آرگان»، «بلوط هولم و توجا» و «توجا در مخلوط با ارس قرمز» به طور قابل توجهی گسترش یافته اند در حالی که سایر طبقات کاهش مستمری را نشان می دهند. همچنین به ظاهر بزرگراهی که شهر آگادیر و مراکش را به هم متصل می کند توجه کنید (جدول 2 و 3).

5. نتیجه گیری ها

با نگاهی به نتایج به‌دست‌آمده، ما در نظر گرفتیم که استخراج‌های تصاویر LANDSAT از طبقه‌بندی نظارت‌شده از کیفیت کافی برخوردار هستند (87.5 درصد دقت برای تصویر Landsat 1988، 81.82 درصد برای تصویر 2000 و 92.31 درصد در سال 2010) برای ایجاد تغییرات مشاهده شده بر روی تصاویر در طول 20 سال گذشته. ما دریافتیم که تغییرات قابل توجهی در دوره اول (1988-2000) رخ داده است و عمدتاً مربوط به کلاس های “جنگل های فرهنگی و ضد بیابان زایی (HCEFLCD) برای احیای جنگل ها و حفاظت از خاک و آب است.

نقشه پوشش اراضی آئین اسما SBEI، ابزاری اساسی برای هر برنامه توسعه این میراث طبیعی است.

جدول 1 . پوشش زمین بین سال های 1988 و 2000 تغییر کرد.

T1 = مساحت در 1988، T2 = مساحت در 2000; TC = نرخ تغییر بین 2000 و 1988.

جدول 2 . پوشش زمین بین سال های 2000 تا 2010 تغییر می کند.

T1 = مساحت در سال 2000، T2 = مساحت در سال 2010. TC = نرخ تغییر بین 2000 و 2010.

جدول 3 . تغییر پوشش زمین بین سالهای 1988 و 2010

T1 = مساحت در سال 1988، T2 = مساحت در سال 2010. TC = نرخ تغییر بین 1988 و 2010.

برای حفظ این منطقه، مردم محلی باید با ایجاد انجمنی برای بهره برداری منطقی از منابع طبیعی برای بازآفرینی آینده، به توسعه پایدار این منطقه پایبند باشند.

منابع

  1. EF Lambin، و همکاران، “علل تغییر کاربری و پوشش زمین: حرکت فراتر از افسانه ها”، Global Environmental Change، جلد. 11، شماره 4، 1380، صص 261-269. doi:10.1016/S0959-3780(01)00007-3  [زمان(های استناد): 1]
  2. کمیسیون اروپا، پروژه مدالوس: بیابان زایی مدیترانه و استفاده از زمین. راهنمای شاخص‌های کلیدی بیابان‌زایی و نقشه‌برداری از مناطق حساس زیست‌محیطی به بیابان‌زایی (EUR 18882)، کمیسیون اروپا، بروکسل، 1999.
  3. ب. جعفر، “مطالعه فیتواکولوژیک مورفوبوتنیک و محصور اطلس مرتفع غربی خشک مراکش (راهروی آرگانا)،” Ph.D. پایان نامه، دانشگاه Cadi Ayyad، مراکش، 1994.
  4. RR Chowdhury، “تغییر منظر در ذخیره‌گاه بیوسفر Calakmul، مکزیک: مدل‌سازی نیروهای محرکه جنگل‌زدایی مالکان کوچک در قطعات زمین،” جغرافیای کاربردی، جلد. 26، شماره 2، 1385، صص 129-152. doi:10.1016/j.apgeog.2005.11.004
  5. RH Fraser، A. Abuelgasim و R. Latifovic “روشی برای تشخیص تغییر پوشش جنگلی در مقیاس بزرگ با استفاده از تصاویر تفکیک فضایی درشت”، Remote Sensing of Environment، جلد. 95، شماره 4، 1384، صص 414-427. doi:10.1016/j.rse.2004.12.014
  6. MN Siddiqui, Z. Jamil and J. Afsar, “پایش تغییرات در جنگل های رودخانه ای سند پاکستان با استفاده از تکنیک های سنجش از دور و GIS” Advances in Space Research, Vol. 33، شماره 3، 1383، صص 333-337. doi:10.1016/S0273-1177(03)00469-1
  7. AAMasoud و K. Koike، “شور زدگی زمین های خشک که توسط تغییرات پوشش زمین با سنجش از دور شناسایی شده است: مطالعه موردی در منطقه سیوا، مصر شمال غربی،” مجله محیط های خشک، جلد. 66، شماره 1، 1385، صص 151-167.
  8. H. Nagendra، S. Pareeth و R. Ghate، “مردم در پارک ها-روستاهای جنگلی، تغییر پوشش زمین و تکه تکه شدن چشم انداز در منطقه ببر تادوبا اندهاری، هند”، جغرافیای کاربردی، جلد. 26، شماره 2، 2006، صفحات 96- 112. doi:10.1016/j.apgeog.2005.11.002
  9. MR Murray, SA Zisman, PA Furley, DM Munro, J. Gibson, J. Ratter, S. Bridgewater, CD Minty and CJ Place, “The Mangroves of Belize: Part 1. Distribution, Composition and Classification,” Forest Ecology and Management ، جلد. 174، شماره 1-3، 1382، صص 265-279.  [زمان(های استناد): 1]
  10. G. Ackermann, F. Alexander, J. Andrieu, C. Mering and Olivier, “Payasages Dynamics and Perspects for Sustainable Development on Small Coast and in Delta of the Sine-Saloum (Senegal)” VertigO, Vol. 7، شماره 2، 2007، شناسه مقاله: 16.
  11. N. Moreau، “شناسایی و نقشه برداری از تکامل جنگل حرا در جزایر سالوم در طول سه دهه گذشته (1972-2001)،” عکس-تفسیر، 2004، صفحات 23-55.
  12. U. Thampanya, JE Vermaat, S. Sinsakul and N. Panapitukkul, “Coastal Erosion and Mangrove Progradation of Southern Thailand,” Estuarine, Coastral and Shelf Science, Vol. 68، شماره 1-2، 1385، صص 75-85.
  13. M. Badraoui و S. Aziki، “تحلیل برنامه اقدام ملی ضد بیابان زایی در مراکش”، Réseau des Associations de la Reserve de Biospère Arganer، رباط، 2003.
  14. م. بدرویی، ر. بوعابید و م. رشددی، «تدوین برنامه بیابان‌زدایی در حوضه سوس با تحلیل تصاویر ماهواره‌ای». فاز Ⅰ مطالعه قرارداد بین وزارت برنامه ریزی فیزیکی، جامعه آب و محیط زیست و ADI، رباط، توسعه پایگاه داده و استخراج نقشه حساسیت به بیابان زایی، رباط، 2003.
  15. م. بدرویی، ر. بوعابید و م. رشددی، «تدوین برنامه بیابان‌زدایی در حوضه سوس با تحلیل تصاویر ماهواره‌ای». فاز Ⅱ مطالعه قرارداد بین وزارت برنامه ریزی فیزیکی، جامعه آب و محیط زیست و ADI، رباط، توسعه پایگاه داده و استخراج نقشه حساسیت به بیابان زایی، رباط، 2003.
  16. A. Bannari، AR Huete، D. Morin and F. Bonn، “مروری بر شاخص های گیاهی”، بررسی های سنجش از دور، جلد. 13، شماره 1-2، 1374، صص 95-120. doi:10.1080/02757259509532298
  17. IM Hasmadi، HZ Pahriazad و MF Shahrin، “Evaluating Techniques Survised and Unsupervised for Land Cover Mapping Using Remote Sensing Data” مالزی مجله جامعه و فضا، جلد. 5، شماره 1، 1388، صص 1-10.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید