این مقاله بر روی افرادی که در مدینه گوناس زندگی می‌کنند، تمرکز می‌کند، جایی که رویدادهای سالانه سیل را در طول فصل باران تجربه می‌کنند. علاوه بر شرایط اقلیمی، فقدان طرح رفاهی رسمی منجر به ظهور جوامع شهری بسیار آسیب‌پذیر، به‌ویژه از طریق سکونتگاه‌های غیررسمی و مدیریت نامناسب زمین شده است. سیل معیشت آنها را مختل کرده و خسارت زیادی به اموال وارد کرده است. بنابراین، ساکنان تجربه طولانی از حوادث سیل دارند. این مطالعه برای ارزیابی جنبه‌های حیاتی که ساکنان مدینه گونس را در برابر سیل آسیب‌پذیر کرده است، انجام شد. در نتیجه، افراد در منطقه مورد مطالعه روشهای مختلفی را در خانه برای کاهش خسارات احتمالی انجام داده‌اند. این مطالعه نشان داد که اقدامات سازگاری با سیل را می توان از طریق ابتکارات اجتماعی و مشارکت آنها نسبت به سطح خانوار مؤثرتر کرد که گاهی اوقات باعث آسیب در محله می شود. به نظر می رسد رویکرد مدیریت سیلاب سازه ای و غیرسازه ای برای کاهش مشکلات سیل ساکنان مدینه گونس کارآمدتر باشد.
کلید واژه ها
عوامل ، آسیب پذیری ، مدینه گوناس ، سازگاری ، سیل
1. مقدمه
امروزه سیاره زمین که خدمات اکوسیستمی را برای رفاه انسان تولید می کند، با سرعتی دچار اختلالاتی شده است که آینده بشریت به طور فزاینده ای به واقعیتی تلخ تبدیل می شود. بنابراین، زمین با چالش هایی مانند افزایش جمعیت، تبدیل زمین به بیابان (بیابان زایی) و البته تغییرات آب و هوایی مواجه است.
تغییر اقلیم در استفاده از IPCC به تغییر وضعیت آب و هوا اشاره دارد که می توان آن را شناسایی کرد (مثلاً با استفاده از آزمون های آماری) با تغییر در میانگین و/یا تغییرپذیری ویژگی های آن و که برای مدت طولانی، معمولاً چندین دهه یا بیشتر ادامه می یابد. به هرگونه تغییر در آب و هوا در طول زمان، چه به دلیل تنوع طبیعی و چه در نتیجه فعالیت های انسانی اطلاق می شود. این کاربرد با کنوانسیون چارچوب سازمان ملل متحد در مورد تغییر آب و هوا (UNFCCC) متفاوت است، که در آن تغییرات آب و هوایی به تغییر اقلیم اشاره دارد که به طور مستقیم یا غیرمستقیم به فعالیت های انسانی نسبت داده می شود که ترکیب جو جهانی را تغییر می دهد و علاوه بر این تنوع آب و هوای طبیعی در دوره های زمانی قابل مقایسه مشاهده شده است [ 1 ].
وقوع بلایای مرتبط با خسارات ناشی از حوادث فیزیکی و خسارات اجتماعی ارتباط مستقیمی با وجود انسان دارد. با این حال، مشاهده می شود که فرکانس و اثرات مخرب آنها در طول این دهه های گذشته به شدت افزایش یافته است. با توجه به [ 2 ]، توضیح افزایش مستمر خسارات و تأثیر آن بر اقتصادهای ملی، منطقه ای یا محلی را نه چندان می توان در افزایش تعداد رویدادهای طبیعی شدید که رخ می دهد، بلکه در افزایش در تعداد افراد، تراکم جمعیت، زیرساخت‌ها و تولیدات مستقر در مناطق پرخطر و در شرایط آسیب‌پذیری که بیشتر در معرض آسیب و تلفات بیش از حد قرار می‌گیرند و در مقابله با آن با مشکلات قابل توجهی مواجه می‌شوند. علاوه بر این، [ 3] استدلال کرد که شدت تأثیرات شدید و غیر شدید آب و هوا و رویدادهای اقلیمی به شدت به سطح آسیب پذیری و قرار گرفتن در معرض این رویدادها بستگی دارد.
بنابراین، سیل را می توان به عنوان حضور غیرمعمول آب در خشکی تا عمقی دید که بر فعالیت های عادی تأثیر می گذارد [ 4 ]. به همین ترتیب، رشد جمعیت جهانی، شهرنشینی شدیدتر در مناطق مستعد سیل و توسعه محدود راهبردهای کنترل سیل پایدار، تأثیرات (بالقوه) سیل را افزایش خواهد داد [ 5 ]. برای طبقه بندی [ 6 ]، توزیع فراوانی بلایا در آفریقا در سال 2011 شبیه آنچه در دهه گذشته مشاهده شد، بود. بلایای هیدرولوژیکی 68.8 درصد از وقوع را تشکیل می دهند و پس از آن بلایای اقلیمی (17.2 درصد) و بلایای هواشناسی (14.1 درصد) قرار دارند.
برجسته کردن این آمار مهم است زیرا به نظر می رسد سیل در مدینه گوناس هواشناسی و هیدرولوژیکی باشد. ارتباط بین تغییرات اقلیمی و امنیت انسانی اکنون مثل همیشه واضح است. این تغییر اقلیم باعث می شود بسیاری از محققان اقلیم استدلال کنند که آفریقا آسیب پذیرترین قاره جهان است. همانطور که گفته شد [ 7 ]، کشورهای فقیر جهان اساساً به این دلیل که در عرض‌های جغرافیایی پایین واقع شده‌اند و در حال حاضر بسیار گرم هستند، بار عمده آسیب‌های تغییرات آب و هوایی را متحمل می‌شوند.
سپس، برای [ 8 ]، داکار با فرآیند شهرنشینی خارج از کنترل مشخص می شود. در میان بسیاری از تأثیرات ذکر شده، سیل اخیراً به عنوان یک تهدید بزرگ برای جمعیت فقیر خارج شده در حومه شهر ظاهر شده است. علاوه بر این، [ 9 ] بیان کرد که در موارد شدید سیل شهری می تواند منجر به بلایایی شود که توسعه شهری را سال ها یا حتی دهه ها به عقب می اندازد. آمارهای اخیر به وضوح نشان می دهد که خسارات اقتصادی ناشی از سیل شهری در حال افزایش است. تنها در سال 2008، سیل بیش از 250000 خانواده را تحت تاثیر قرار داد و خسارات زیادی به بار آورد و 88 مدرسه و 12 مرکز بهداشتی اولیه در زیر آب قرار گرفتند [ 10 ].
بنابراین، شهرها، به‌ویژه آن‌هایی که شهرنشینی بدون برنامه‌ریزی یا برنامه‌ریزی ضعیف است، به طور فزاینده‌ای در برابر خطرات آب‌وهواشناسی مانند امواج گرما و سیل آسیب‌پذیر هستند. مناطق شهری تمایل به تخریب محیط زیست، تکه تکه شدن و جداسازی اکوسیستم ها، به خطر انداختن ظرفیت آنها برای ارائه خدمات دارند. نقش تنظیم‌کننده اکوسیستم‌ها در بافر خطرات آب‌وهواشناسی و کاهش آسیب‌پذیری شهری تاکنون توجه کافی را به خود جلب نکرده است [ 11 ].
تغییرات در برخی از انواع رویدادهای شدید قبلاً مشاهده شده است، به عنوان مثال، افزایش فراوانی و شدت رویدادهای بارش سنگین [ 12 ]. شهرنشینی سریع و رشد کلان شهرها، به ویژه در کشورهای در حال توسعه، منجر به ظهور جوامع شهری بسیار آسیب پذیر، به ویژه از طریق سکونتگاه های غیررسمی و مدیریت نامناسب زمین شده است [ 13 ].] . در انتظار چنین مشکلاتی، مقامات دولتی اقدامات تطبیقی را به اجرا گذاشته اند. به عنوان مثال، در سال 2012، طرح امداد اضطراری (Organization de Secours Aux Catastrophes ORSEC) پس از باران شدید 26 آگوست فعال شد. در اثر سیل شدید، 26 کشته، 264000 نفر و 7737 خانه آسیب دیده گزارش شد. علاوه بر این، سیل بیش از 5000 خانواده را آواره کرد (بیش از نیمی از مناطق داکار و ماتم) و 7700 منبع آب آشامیدنی را آلوده کرد. با توجه به اینکه اکثر مناطق شهری کشور تحت تأثیر سیل قرار گرفته اند، دولت سنگال اقدامات قوی را اتخاذ کرد که با یک برنامه ده ساله برای مدیریت سیل شروع کرد که هزینه کل آن بیش از 700 میلیارد FCFA (1.4 میلیارد دلار) در سال 2014 برآورد شده است [ 14 ]. .
سازگاری عبارت است از انطباق در سیستم های طبیعی یا انسانی با یک محیط جدید یا در حال تغییر. سازگاری با تغییرات اقلیمی به تعدیل در سیستم‌های طبیعی یا انسانی در پاسخ به محرک‌های آب و هوایی واقعی یا مورد انتظار یا اثرات آنها اشاره دارد که آسیب را تعدیل می‌کند یا از فرصت‌های سودمند استفاده می‌کند. بنابراین، سازگاری نیز خود را به عنوان یک ویژگی پیوسته نشان می دهد، با سطوح ظرفیت تطبیقی در طول زمان تغییر می کند، زیرا وضعیت اجزای آسیب پذیری شناسایی شده تغییر می کند و تقاضاهای تغییر محیط ریسک، مناسب بودن بسته های دارایی خاص برای کاهش ریسک را تغییر می دهد. در این رابطه [ 15] استدلال می کند که به رسمیت شناختن تهدیدات امنیت انسانی مرتبط با تغییرات آب و هوایی، علاقه فزاینده ای را به رابطه بین کاهش خطر بلایا و سازگاری با تغییرات آب و هوایی ایجاد کرده است. این یک فرآیند طولانی مدت و دائماً در حال آشکار شدن از یادگیری، آزمایش و تغییر را نشان می دهد که منجر به آسیب پذیری می شود.
در مورد داکار، این رویدادها عمدتاً به دلیل ترکیبی از باران های شدید و زیرساخت های زهکشی ناکافی است. در چند سال اخیر، کشور شاهد سیل مکرر در مناطق حاشیه شهری داکار (مناطق پیکین و گودیاویه) بوده است. این امر اثرات مهم اقتصادی، اجتماعی، مالی و زیست محیطی دارد. در سال 2009، 82 میلیون دلار خسارت و خسارات، 12 کیلومتر مربع و 360000 نفر تحت تاثیر قرار گرفت [ 16 ]. در آگوست 2010، دولت سنگال تصمیم گرفت یک پروژه توسعه شهری برای مدیریت آب باران و سازگاری با تغییرات اقلیمی به نام PROGEP با حمایت بانک جهانی آماده کند. PROGEP مستقیماً از برنامه اقدام ارزیابی نیازهای پس از بلایا مشتق شده است و هدف آن کاهش سیل از طریق یک رویکرد یکپارچه و پایدار است [ 14 ]] . با این حال، شرایط آب و هوایی تنها عامل ایجاد سیل در مدینه گوناس نیست، بلکه عوامل اجتماعی و اقتصادی ساکنان نیز در نظر گرفته شده است. هدف این مطالعه ارزیابی عوامل اقلیمی همراه با جنبه های اجتماعی-اقتصادی است که خطر سیل را تشدید می کند که ساکنان مدینه گونس را در طول فصل بارندگی تهدید می کند.
2. مواد و روشها
دشواری مشکلی که در این مطالعه به آن خواهیم پرداخت، به ترکیبی از ابزارهای مختلف برای تولید اطلاعات مصنوعی مرتبط با علل، پیامدها و مدیریت سیل نیاز دارد ( شکل 1 ).
مدینه گوناس ناحیه ای است که بین 14.769 عرض شمالی و 17.387- طول جغرافیایی غربی در بخش Guediawaye واقع شده است و کاملاً اشغال شده است.
2.1. داده های آب و هوا
داده‌های اقلیمی درگیر در این مطالعه، مرتب‌سازی مقدار بارندگی در هر دهه (در هر ده روز) برای کل سری‌های زمانی بود. این داده ها از آژانس هواشناسی ANACIM (Agence National de l’Aviation Civile et de la Meteorologie) عمدتاً ایستگاه داکار یوف است. مجموعه داده بازه زمانی 1947 تا 2013 را پوشش می دهد.
روش نمونه گیری
[ 17 ] در اینجا از روش نمونه گیری برای محاسبه حجم نمونه در جدول استفاده می شود. سطح اطمینان 95٪ و P = 5٪، 7٪ و 10٪ نیز برای اندازه های مختلف جمعیت با معادله زیر در نظر گرفته شده است.
(1)
که در آن n حجم نمونه، N اندازه جامعه و e سطح دقت است. به عنوان مثال، برای این منطقه مورد مطالعه، اولین بررسی ها جمعیت کل مدینه گونس را به 44000 نفر نشان می دهد. سپس طبق فرمول نمونه بر روی 100 خانوار متمرکز خواهد شد و پاسخگو باید حداقل هجده سال سن داشته باشد.
این تحقیق همچنین یک رویکرد اکتشافی را با استفاده از روشهای عمدتاً کیفی با تکنیک‌های مصاحبه و گروه‌های متمرکز اتخاذ می‌کند که به شرکت‌کنندگان در تحقیق اجازه می‌دهد تا پاسخ‌های بسیار دقیق و مشخصی بدهند [ 18 ]. چندین مصاحبه باز انجام می شود که مصاحبه با سؤالاتی نیست که نمی توان فقط با بله یا خیر به آنها پاسخ داد، بلکه برای بحث آزاد و انعطاف پذیر با ذینفعان در مورد سیل و پیامدهای آن برای افراد ساکن در مطالعه و همچنین مدیران بلایای طبیعی…
2.2. تجزیه و تحلیل داده های آب و هوایی
برای تعیین تغییرات زمانی بارندگی، از شاخص ناهنجاری بارندگی زیر [ 19 ] استفاده می شود. این شاخص با فرمول زیر محاسبه می شود:
(2)
شکل 1 . نقشه کاربری اراضی مدینه گوناس.
که در آن r ij میزان بارندگی اندازه گیری شده در یک سال است . j از آنجایی که در مطالعه ما یک ایستگاه (ایستگاه داکار یوف) وجود دارد، فرمول فوق به صورت زیر در می آید:
(3)
که در آن Xi شاخص ناهنجاری بارندگی برای سال I است، r i مجموع بارندگی سالانه برای سال i، m و σ میانگین و انحراف استاندارد بارندگی سالانه ثبت شده در طول دوره زمانی انتخاب شده برای این مطالعه است.
تجزیه و تحلیل داده های اجتماعی-اقتصادی
نرم افزار EpiData، excel و SPSS (بسته آماری علوم اجتماعی) برای تجزیه و تحلیل آماری. تجزیه و تحلیل EpiData برای موارد زیر استفاده می شود: تجزیه و تحلیل توصیفی پایه داده های کمی، تعریف و اصلاح داده ها، ویرایش / تصحیح داده هایی که قبلا وارد شده اند.
برای استفاده از نرم افزار EpiData، سوالات باید به صورت کمی کدگذاری شوند تا به راحتی قابل تجزیه و تحلیل باشد. این نرم افزار بسیار مفید است زیرا می تواند به ما امکان تبدیل متغیرهای مختلف از نظرسنجی میدانی را به یک فایل اکسل برای تجزیه و تحلیل آماری در SPSS بدهد. بنابراین نمودارهای دایره ای و نمودارهای میله ای ترسیم می شوند [ 20 ].
3. نتایج و بحث
3.1. بارش باران
شکل 2 تکامل بارندگی ایستگاه داکار-یوف (نزدیک مدینه گوناس) را نشان می دهد. میله ها
شکل 2 . تغییرات شاخص بارندگی سالانه (ایستگاه داکار یوف).
با ناهنجاری‌های بارندگی محاسبه‌شده با استفاده از رویکرد Lamb 1982 مطابقت دارد: میله‌های منفی سالهای کسری را نشان می‌دهند و بالعکس. میانگین متحرک 5 ساله این ناهنجاری ها بر روی منحنی قرمز نشان داده شده است تا از تکامل هموار این ناهنجاری های بین سالانه قدردانی شود. تکامل بارندگی با میزان بارندگی ساحل ارتباط زیادی دارد [ 21 ]. می توان خشکسالی های طولانی ساحل بین سال های 1970 و 1999 و بهبود اخیر از سال 2000 را شناسایی کرد.
در این شاخص بارش سالانه، میله‌ها با ناهنجاری‌های بارندگی محاسبه‌شده با استفاده از رویکرد Lamb 1983 مطابقت دارند و میانگین متحرک 5 ساله این ناهنجاری‌ها در منحنی قرمز نشان داده می‌شود.
اگرچه این شاخص برای تعیین سالهای سیلابی و خشکسالی استفاده می شود، این مطالعه بر سیل تاکید دارد. برای توجیه ارتباط این شاخص، بررسی میدانی نشان داد که سال 1989 را می توان به عنوان یک خط مبنا برای تاریخچه سیل در منطقه در نظر گرفت. با این وجود، [ 22 ] استدلال کرد که در سال 2005، 450 میلی متر بارندگی تجمعی که در 24 ساعت در آگوست 2005 ثبت شد، باعث سیل مخربی در داکار و حومه آن شد. برای ما، ثبت چنین مقدار بارندگی در یک روز در داکار خیلی زیاد است. داده‌هایی که ما داریم همان چیزی را نمی‌گویند، حتی اگر از همان ایستگاه هواشناسی داکار یوف هستند. او این اطلاعات را بیش از حد تخمین زد زیرا در داده های ما 336 میلی متر بارندگی در کل آگوست 2005 ثبت شده است.
به خوبی قابل درک است که تفاوت بین سالهای مرطوب و خشک در چنین مناطقی عمدتاً توسط تغییرات زیر فصلی در تعداد رویدادهای بارندگی تعیین می شود تا شدت. به عبارت دیگر، کمبود بارندگی در سالهای خشک در درجه اول ناشی از کاهش تعداد سیستم‌های همرفتی بزرگ، عمدتاً در ماه‌های جولای و آگوست است. استدلال شده است که با وجود جدی بودن مشکل، خطرات سیل در این بخش از جهان تا حد زیادی نادیده گرفته شده است. در آغاز هزاره جدید، رویدادهای مرطوب و خسارات مرتبط با آن بیشتر و بیشتر ثبت شده است که بیشترین رخدادها در سال های 2002، 2003، 2005، 2006 و 2007 بوده است [ 23 ].
مشاهده دقیق نمودار شاخص بارندگی سالانه، نشان می دهد که وجود سال های مرطوب در دوره 1947-1970 و 1970 تا 1999 مربوط به دوره طولانی خشکی است. این دوره مربوط به خشکسالی های طولانی است که به طور کلی ساحل را درنوردیده است. در سال 1989، یک سال مرطوب وجود داشت و پس از آن دوباره در سالهای خشک‌تر سقوط می‌کنیم تا اوایل دهه 2000، جایی که به نظر می‌رسد سالهای مرطوب فراوان‌تر است. در این دهه اخیر حتی بیشتر، بارندگی بدون عواقب منفی برای ساکنان شهری نیست [ 24 ] [ 25 ]. از این رو، حومه داکار، به ویژه ساکنان مدینه گوناس، دائماً بر روی آب باران مخلوط با فاضلاب، و آب زهکشی هستند که مانع از فعالیت مردم می شود [ 20 ] [ 26 ]. این جنبه خاص توسط [ 22] گفت که در آگوست و سپتامبر 2005، حدود 200000 نفر در حومه های فقیر داکار پای خود را در آب گذاشتند و بعداً آواره شدند و در شرایط بهداشتی نامطمئن اسکان داده شدند. در نتیجه، به طور کلی به تهدیدی برای امنیت انسان تبدیل می شود.
این نمودار زیر تصویری است از آنچه که حافظه مردم در مورد گذشته به یاد داشته اند. در این راستا سوالی که پرسیده می شود این است که اولین حادثه سیل را که تجربه کرده اند به خاطر بسپارند. آمارها نشان می دهد که سال 1989 با اختلاف بیشترین میزان را دارد. ما نمی گوییم که این تنها رویداد است، اما خاطره افرادی که به آنها خطاب می کنیم محدود به آن رویداد است ( شکل 3 ).
این نظرسنجی نشان داد که 47 درصد از مردم به این نکته اشاره می‌کنند که بیش از 25 سال مربوط به سال 89 است و وقتی به شاخص سالانه بارندگی نگاه می‌کنیم، مشخص است که سال پرآبی بوده است. توضیح این است که مردم در دوره خشکسالی دهه 1970 دوره طولانی خشکی را پشت سر گذاشته اند. یک عقب نشینی از سطح آب و وجود دارد
شکل 3. تجربه حوادث سیل.
رشد جمعیتی در همان زمان مردم روستایی برای یافتن فرصت های شغلی جدید به پایتخت آمدند. بهترین منطقه برای اسکان آنها حومه شهر است که زمین ارزان تر است.
از سالهای خشکسالی دهه 1970، مردم اقدامات پیشگیرانه را از دست داده‌اند و بدون هیچ گونه برنامه رفاهی، نه سیستم فاضلاب و زهکشی، به طور تصادفی زندگی می‌کنند. در نتیجه، زمانی که یک رویداد عادی بارندگی رخ می دهد، سیلاب می شوند و این یک شوک روانی است. نرمال با اشاره به دوره ارائه شده توسط سازمان جهانی هواشناسی دوره (1961-1990) است که در سری زمانی ما نرمال 424.046 میلی متر است. بنابراین، سال 1989 را می توان با مجموع 458.5 میلی متر نسبت به سال های گذشته عادی دانست. فعالیت های مردم بر اساس رفتارهای آب و هوایی تعیین می شود.
پس از رویداد سال 1989، این شاخص نشان داد که ما در سالهای خشکی دوباره سقوط می‌کنیم، رویدادهای مرطوب سالهای مرطوب را می‌توان قبل از دوره بازگشت در سال 2005 متوجه شد. اگرچه آسیب پذیری آنها در برابر سیل افزایش می یابد. به همین دلیل است که وقتی کل بارندگی در سال 2005 659.5 میلی متر است، در مناطقی که قبلاً مستعد سیل هستند بسیار زیاد است. از آن دوره، هر سال منطقه با سیل مواجه می شود که در شاخص مشاهده می شود.
با این حال، نمی توان با قاطعیت گفت که دوره بازگشت بارندگی بیشتر در سال های آینده است. آنچه با پیش‌بینی‌های IPCC شناخته می‌شود این است که ما در تغییرات آب و هوایی هستیم و مردم حوادث شدیدتری را تجربه خواهند کرد، زیرا خشکسالی و سیل و کشورهای آفریقایی بیشترین آسیب را خواهند دید زیرا در عرض‌های جغرافیایی کم قرار دارند. این تغییرات در اقلیم محلی نمی تواند به تنهایی آسیب پذیری اجتماعی حومه مدینه گوناس را توضیح دهد. توضیحات دیگر را می توان در ویژگی های اجتماعی-اقتصادی یافت.
3.2. ویژگی های اجتماعی و اقتصادی
پرسشنامه ای بر روی صد خانوار که به طور تصادفی انتخاب شده بودند در منطقه مورد مطالعه اجرا شد. این افراد این امکان را دارند که به پرسشنامه مربوط به تعداد معینی اجتماعی، اقتصادی، آموزشی، زیست محیطی و وجودی پاسخ دهند.
3.2.1. نسبت جنسی به ازای سن نمونه
مطالعه انجام شده در منطقه مدینه گونس نشان می دهد که درصد مردانی که به پرسشنامه پاسخ می دهند 81 درصد و برای زنان 19 درصد است. این را می توان با این واقعیت توضیح داد که در این زمینه، مردان قدرت و مسئولیت دارند که خانه را هدایت کنند.
به عنوان مثال، در بررسی میدانی، مواردی داریم که خانم ها به دلیل غیبت همسرشان نمی خواستند به پرسشنامه پاسخ دهند. اعتقادات فرهنگی وجود دارد که سرکرده یک خانواده مرد است، همانطور که در مدینه گونس چنین است. این فرض به وضوح در طول گروه تمرکز ظاهر می شود، زمانی که زن قبل از مرد از صحبت کردن خودداری کرد. بنابراین، آنها نمی خواستند در مورد دیدگاه های مردانه بحث متفاوتی داشته باشند.
این مشاهدات با این واقعیت تقویت می شود که ما در منطقه ای هستیم که عمیقاً در سنت ها ریشه دارد و منعکس کننده جامعه ای است که عمدتاً توسط مسلمانان تشکیل شده است که ویژگی اساسی آن این است که مرد رئیس خانواده است. این تأیید را می توان با مساجد غالب برجسته کرد و ما هیچ کلیسایی در این منطقه نداشتیم.
علاوه بر این، از نظر تاریخی، مدینه گوناس در سال 1960 ایجاد شد و نام آن نمادی از شناسایی اولین ساکنان شاگردان راهنمای مذهبی ال حاجی مامادو سیدو با (پژوهشگر بزرگ جامعه هالپولار، بنیانگذار مدینه گوناس تامباکوندا) است که مداخله او در برابر تهدیدات تعیین کننده بود. اخراج که مدت هاست بر سر محله آویزان شده است. مراسم نامگذاری در حضور او در این محله واقع در مقابل محلی که اکنون ایستگاه پلیس فعلی Guediawaye است برگزار شد [ 27 ].
این جنبه پیوند بین دین و رهبران سیاسی را برجسته می کند که گاهی اوقات می تواند مانعی واقعی برای توسعه اجتماعی-اقتصادی ملت باشد. بیشتر اوقات راهنمایان مذهبی دولت را تحت فشار قرار می دهند تا برخی از امکانات را در اختیار داشته باشد، حتی اگر در دراز مدت برای ساکنان به ویژه و به طور کلی دولت مشکل ساز شود. اتفاقی که در مدینه گونس می افتد همین است. دولت سابق به مردم اجازه داد که به طور تصادفی در یک منطقه کم ارتفاع زندگی کنند. در نتیجه، مردم به دلیل فشاری که به زمین و نبود طرح رفاهی در آن مکان وارد می‌کنند، در معرض سیل هستند و خانه‌هایشان زیر آب می‌رود.
علاوه بر این، تنها نسبت جنسیتی نمی تواند به تنهایی آسیب پذیری اجتماعی افراد ساکن در این منطقه را توضیح دهد. توضیح دیگری را می توان در ترکیب با سن یافت ( شکل 4 ).
در این نمودار می بینیم که میانگین سنی نمونه برای پسران 47 سال و برای زنان 39 سال است. این آمار نشان می دهد که در این منطقه جمعیت نسبتاً جوان است. در نتیجه، قرار است آنها نسبت به بزرگترها در برابر حوادث سیل که مکرر هستند، مقاوم‌تر باشند. در گفت‌وگو با پیرمردی در منطقه مورد مطالعه، جایگاه جوانان در برابر سیل پرسیده شد و به نظر می‌رسد که آنها واقعاً درگیر نیستند.
به نظر من آموزش و پرورش جایگاه مهمی دارد، اما اشتغال عاملی مجزا برای مشارکت جوانان در مدیریت سیل نیست.
بنابراین، این مقوله‌های آشکار شده توسط این مطالعه حاضر را می‌توان از نظر جامعه‌شناختی به‌عنوان بزرگسالی کامل در نظر گرفت، زمانی که مشغله‌های ذهنی افراد بیشتر به الگوهای پیشرفت و پایان شغل تبدیل می‌شود.
3.2.2. نرخ اشتغال
در مورد نرخ اشتغال نیز بررسی نشان داد که 52 درصد مرد و 8 درصد زن شاغل هستند. در مقابل، نرخ بیکاری 29 درصد برای مردان و 10 درصد برای زنان داریم ( شکل 5 ).
این آمار نرخ اشتغال مردان مدینه گونس را بالاتر از میانگین نشان داد. این بدان معناست که افراد شاغل هستند، اما سوال اصلی این است که آنها چه نوع شغلی را انجام می دهند و چقدر حقوق می گیرند. به عنوان مثال، اکثریت بزرگ توسط دولت به عنوان کارمندان دولتی استخدام نمی شوند، بلکه توسط برخی شرکت ها، افراد خاص استخدام می شوند. برخی از آنها تجارت کوچک خود را مانند تاجران اداره می کنند. بخش‌های اجتماعی-اقتصادی نسبت به تغییرات اقلیمی و تغییرپذیری حساس و آسیب‌پذیر هستند. هنگامی که در منطقه مورد مطالعه یک سیل شدید وجود دارد، همه افراد فعالیت می کنند
شکل 4 . میانگین سن.
شکل 5 . نرخ اشتغال.
مختل می شوند. تغییرات آب و هوایی شدت سیل را افزایش می دهد و در نتیجه خسارات اموال عمومی و خصوصی را تشدید می کند. مشکلات ناشی از سیل و سیل به شدت با جمعیت، تراکم جمعیت و استاندارد زندگی مرتبط است، به ویژه در کشورهای در حال توسعه [ 28 ].
این آمارها نشان نمی دهد که ساکنان چقدر از نظر اقتصادی آسیب پذیر هستند.
فعالیت‌های اقتصادی-اجتماعی در این سایت عمدتاً تحت سلطه مشاغل کوچک است که به تجارت غیررسمی در جاده‌های عمومی، بازار هفتگی و مشاغل دیگر مانند آرایشگری، نجار، خیاط…
علاوه بر این، اولین ساکنان مدینه گوناس از مناطق روستایی (گروه قومی haalpulaar که از شرق سنگال بودند اکثریت با اقلیت کوچکی از Serere بودند) و عمدتاً بی سواد بودند. برای سالهای متمادی، فقدان مدرسه در محل، کودکان را از مدرسه محروم می‌کرد [ 29 ].
این آمار حاکی از آن است که 89 درصد از شیرهای شیری، 2 درصد از شیرهای همکار و 9 درصد موظف به استفاده از شیرهای عمومی هستند. مدینه گوناس مشکل عمده ای در تامین آب شیرین ندارد. توزیع آب آشامیدنی نسبتاً خوبی وجود دارد. همچنین دارای عمومی واقع در اطراف منطقه است. با این حال، مردم تمایل دارند از چاه ها و پمپ ها استفاده کنند، به ویژه در صورت کمبود، برای سوخت گیری خود با تمام بیماری های اسهالی که می تواند ایجاد شود.
علاوه بر این، برای دسترسی به جاده قیری حدود هشت دقیقه طول می کشد. اگر در آن منطقه جاده ای برای حرکت وجود نداشته باشد، هشت دقیقه برای مردن انسان کافی است. منطقه فاقد جاده است. تنها مسیری برای حرکت ساکنان وجود دارد. به همین دلیل است که در صورت وقوع سیل، تیم های امدادی برای دسترسی به مناطق خاصی در محدوده مورد مطالعه با مشکل مواجه می شوند.
علاوه بر این، میانگین زمانی که افراد برای رفتن به بازار از دست می دهند بسیار بیشتر است. توضیح این است که منطقه فاقد بازار دائمی است. تنها یک هفته وجود دارد و مردم باید برای خرید خود به مناطق مجاور بروند. این یکی دیگر از آسیب‌پذیری‌هایی است که ساکنان مدینه گونس در زندگی روزمره خود با آن مواجه هستند. دسترسی به نیاز اولیه برای زندگی خوب در این زمینه وجود ندارد. این جنبه‌هایی که در بالا به آن اشاره شد، می‌تواند با کمبود فاضلاب در مدینه گوناس حفظ شود.
3.2.3. بهره برداری از فاضلاب و سپتیک تانک
بررسی نشان داد که اتاق های شستشو در منطقه مورد مطالعه به فاضلاب متصل نیستند. برای آن، تنها 8٪ متصل هستند و 92٪ از سپتیک تانک استفاده می کنند. این یک مشکل واقعی در این منطقه است زیرا آنها در معرض حوادث مکرر سیل هستند و سطح آب عمیق تر نیست.
هنگامی که سیل رخ می دهد، آب تانک های سپتیک و آب باران با هم جریان می یابند و جمعیت را تحت تاثیر قرار می دهند. تنها کسانی که به سیستم فاضلاب وصل شده اند در نزدیکی جاده اصلی قرار دارند تالی بوبس طولانی گذر به خانه شهرداری. بنابراین، مدیریت بهداشت و فاضلاب یکی از مشکلات زیست محیطی عمده ای است که بخش Guediawaye و Medina Gounas به ویژه با آن مواجه است [ 27 ].
علاوه بر این، [ 22 ] در سال 2009 در پایان نامه کارشناسی ارشد خود تأکید کرد که اجرای ناحیه مدینه گوناس در منطقه ای از کاسه در قلب نیایش از پیکین، سیل دائمی مشاهده شده از سال 2005 (اما در حال حاضر از سال 1989 وجود دارد) را توضیح می دهد. در نتیجه، خاک رسی، روان بودن سطح سطح آب، فقدان زیرساخت های بهداشتی و وسایل محدود منطقه، مشکلات جمعیت های در معرض خطرات بهداشتی و زیست محیطی را تشدید می کند. این حقیقت نیز بحث هشت نفر در گروه کانونی با برخی از ساکنان مدینه گونس است.
برای دولت محلی، تهیه تجهیزات لازم پرهزینه است، اگرچه این وضعیت بر سلامت عمومی و کیفیت زندگی جمعیت تأثیر منفی می‌گذارد که ناشی از عدم وجود یا بهداشت نامناسب است و در عین حال به تهدیدی برای امنیت سلامت انسان تبدیل می‌شود. علاوه بر این، در این منطقه بیشتر خانه‌ها وسایل یا موادی برای تخلیه مدفوع دارند. در مناطقی که سطح ایستابی عمیق نیست، چالش ها باقی می ماند. در این مناطق، ساکنان به طور مکرر سوراخ هایی را در امتیازات خود یا بیرون نزدیک درهای خود حفر می کنند، جایی که زباله های مایع حاصل از سپتیک تانک را می ریزند. در فصل بارندگی با وقوع سیل، تنفس با بوی بد سخت می شود. این وضعیت با نبود شبکه فاضلاب و زهکشی تشدید می شود.
3.2.4. کمک های دولتی
نتایج نظرسنجی نشان می‌دهد که 58 درصد از مردم استدلال می‌کنند که از کمک مقامات دولتی برخوردار هستند و 42 درصد می‌گویند که دولت به آنها کمک نمی‌کند. در اکثر مواقع این یک موضوع سیاسی برای حل مشکل است.
این بازی سیاستمدارانی است که وقتی یک فاجعه رخ می دهد، همه سعی می کنند همدلی افراد آسیب دیده را داشته باشند. در پایان روز، هیچ اتفاق خاصی نمی افتد. این نگرش توسط یکی از اهالی در مصاحبه ای برجسته شده است و می گوید که قربانیان گوناس رسمی هستند. آنها ترجیح می دهند به حمایت از سیستم زهکشی سریع نیاز داشته باشند تا این هدایایی که سیاستمداران برای آنها مانند کیسه های برنج می آوردند. او افزود که آنها از گرسنگی گرسنه نیستند و همکاران رئیس جمهور مکی سال همان کارهایی را انجام می دهند که رئیس جمهور سابق وید انجام داد. آنها پمپ های برقی یا کمک های بهداشتی را ترجیح می دهند، زیرا آب فاضلاب با آب بارانی که فرزندانشان همیشه در معرض آن هستند، مخلوط می شود، نه آن هدیه هایی که باعث تقسیم مردم در منطقه می شود. علاوه بر این، معاون اصلی رژیم سابق استدلال می کند که وزرای رژیم سابق بیشتر و بهتر عمل کرده اند. در طول فصل بارندگی گذشته، علیرغم کارهای انجام شده توسط رژیم سابق، هیچ اسکان مجدد و پناهگاهی وجود ندارد.
در میدان، ما شاهد برخی دستاوردها مانند حوضچه ها (تصویر زیر) توسط دولت و شرکای او ( تصویر 1 ، تصویر 2 ) بوده ایم.
این دستاورد یک واکنش دولتی در برابر سیل است و در این حوضه‌ها اکوسیستم‌های آب شیرین وجود دارد که مردم اطراف آن به ماهیگیری می‌روند. سپس، انطباق را می توان برای شکل دادن به تمام جنبه های آسیب پذیری احساس کرد و از طریق سیستم ها و نتایج یادگیری برنامه ریزی شده و خود به خود، قبل و بعد از فاجعه قابل مشاهده است [ 30 ]. همانطور که در بالا اشاره شد، سازگاری یک فرآیند مستمر است که شامل استفاده از فرصت‌های یک رویداد فاجعه‌بار برای بازسازی زیرساخت‌های پایدار و افزایش انعطاف‌پذیری افراد می‌شود [ 13 ].
در این شرایط بستگی به این دارد که شما کدام جناح سیاسی باشید و ما به عنوان محقق باید در تفسیر دقت بیشتری داشته باشیم. واقعیت این است که داده های میدانی ما نشان دهنده دخالت دولت در مدیریت سیل است. در نتیجه، در مصاحبه با شیخ دیعی معاون سابق شهردار تاکید شد که دولت کنونی در محلی به نام تیواوان پل به نام پلان توفخ، مکان دیگری ایجاد کرده است که تعدادی از ساکنان مدینه گونس در آن جا به جا خواهند شد. همچنین پروژه های دیگری با همکاری دولت محلی برای تبدیل مدینه گوناس به شهری مدرن با تمام زیرساخت های مورد نیاز وجود دارد. برای اینکه آن پروژه ها به واقعیت تبدیل شوند، بسیاری از مردم باید از منطقه نقل مکان کنند.
تصویر 1. حوضه 1 در Med. گوناس برای کاهش سیل. بررسی میدانی، جولای 2014.
تصویر 2. حوضه 2 در Med. گوناس. بررسی میدانی، جولای 2014.
مناقشات اجتماعی و سیل را در کانون توجه رسانه ها قرار داد. اقدامات عمومی باید پیشگیرانه باشد و منتظر نمانند تا درام اتفاق بیفتد. این مشکل عمده ای است که ما در کشورمان داریم، رهبران سیاسی انگیزه ای برای انجام اقدامات پیشگیرانه در برابر بلایای سیل نداشتند. موارد مشابه زیادی وجود دارد که در دهه گذشته در سنگال به دلیل نرمش رهبران سیاسی اتفاق افتاده است.
علاوه بر این، گروه تمرکز اطلاعات بیشتری در مورد حکمرانی به ما داد. یکی از شرکت کنندگان استدلال کرد که شهردار فقید Guediawaye Macky Sall در سال 1990 پس از اولین رویداد سیل عظیم در سال 1989 اقداماتی را برای بازسازی مدینه گوناس انجام داد. این طرح دارای سه مرحله بود که در مرحله اول، جابجایی افراد و حفر کانال‌ها برای هدایت آب روان از طریق اقیانوس بود. اما این طرح فاقد اقدامات حمایتی است زیرا در مدینه گوناس خانه‌ها از سیمان ساخته می‌شود و کسانی که باید خانه‌های خود را رها کنند باید از خانه‌هایی با همان تعداد اتاق بهره ببرند که در سایت سابق وجود داشت. در آن زمان چهارصد (400) خانوار برای عضویت در سایت انتخاب شدند، اما شهرداری پول کافی برای آن نداشت. هزینه این پروژه بالغ بر هفت میلیارد ارز CFA (7,000,000) برآورد شد.
متأسفانه، دولت پرزیدنت وید بازسازی را فراموش کرد و در مورد “طرح جکسای” صحبت کرد که برخی از مردم را از محلی خارج کرد تا به تراکتورها و موتورهای خود که مجبور به حفر حوضچه ها هستند اجازه دهند در داخل منطقه حرکت کنند. سپس مزیت این پروژه این است که آب روان را به داخل حوضه ها جمع کرده و سیلاب ها را کاهش می دهد. اما، عیب عمده در این واقعیت نهفته است که خانواده‌ها پراکنده هستند، زیرا خانه‌های محل نقل مکان بسیار کوچک هستند و نمی‌توانند خانواده‌های بزرگ را در خود جای دهند، همانطور که در مدینه گوناس اتفاق افتاد. این جابجایی جنبه اجتماعی را در نظر نمی گیرد.
3.2.5. تمایل به ترک منطقه و اقدامات انطباق
این مطالعه نشان می دهد که 48 درصد از آنها خواهان ترک محل و 52 درصد برای ماندن هستند. سوال به انگیزه هر یک از آنها بستگی دارد. برای مثال، انگیزه کسانی که می خواهند منطقه را ترک کنند این است که در امنیت نبوده و تقریباً یک دهه در چنین موقعیت هایی زندگی کرده اند. به همین دلیل آنها ادعا می کنند که مایل به آینده ای بهتر برای فرزندان خود هستند ( شکل 6 ).
با وجود اینکه مکان منطقه ای پرخطر است، اکثریت آنها نمی خواستند آنجا را ترک کنند. دلیل اصلی این است که آنها رابطه خاصی با مکانی دارند که چندین دهه است در آن زندگی می کنند. این دیدگاه ما را به تفکر در مورد سرمایه اجتماعی ای که در این سال های طولانی تعامل بین همه اعضای جامعه به دست می آورند، سوق می دهد.
حجم سرمایه اجتماعی که یک عامل خاص در اختیار دارد به گستره شبکه ارتباطاتی که او می تواند به طور مؤثر بسیج کند و حجم سرمایه (اقتصادی، فرهنگی یا نمادین) که خودش در هر یک از کسانی که با آنها مرتبط است به دست می آورد بستگی دارد. سرمایه اجتماعی به عنوان یک رابطه اجتماعی پیچیده تعریف می شود که فرد با محیط نزدیک خود دارد که در شبکه کلان یک جامعه قرار می گیرد [ 31 ]. برای کسانی که می‌خواهند محل را ترک کنند، مشکل اصلی این است که منابع مالی کافی برای انجام این کار ندارند، حتی اگر فضایی در یک شهر بزرگ باقی بماند که در آن امکانات رفاهی از قبل وجود دارد، اما توانایی پرداخت آن را ندارند.
برای اقدامات سازگاری مردم از راهبردهای متعددی برای مقابله با سیل استفاده می شود. بنابراین، پمپ های برقی رایج ترین مورد استفاده هستند و این وسایل توسط دولت برای کمک به ساکنان ارائه می شود.
شکل 6 . اقدامات سازگاری ساکنان مدینه گوناس برای مقابله با حوادث سیل انجام دادند.
با حوادث مکرر سیل به همین دلیل، پس از سیل اوت 2012، دولت سنگال متعهد شد که سیاست بازیابی پس از سیل را به میزان قابل توجهی تقویت کند. تعهد سیاسی قوی و اقدامات کلیدی که دولت را قادر ساخت تا برنامه ده ساله مدیریت سیل را راه اندازی کند [ 14 ]. دیدن این نوع اقدامات خوب است، اما در سطح خانواده این اقدامات قابل مشاهده نیست زیرا فقر در آن منطقه بومی است. مشخص شده است که سیل می تواند ناشی از فعالیت های انسانی و مداخلات انسانی در فرآیندهای طبیعی مانند افزایش مناطق سکونت گاه، رشد جمعیت و دارایی های اقتصادی در دشت های کم ارتفاع مستعد سیل باشد که منجر به تغییرات در زهکشی طبیعی می شود [ 32 ].] . علاوه بر این، برخی دیگر انبوهی از کیسه های شن را در نزدیکی خانه های خود به عنوان یک استراتژی مقابله ای برای جلوگیری از ورود آب روان به ملک خود قرار می دهند. این واقعیت گاهی اوقات باعث ایجاد درگیری های خشونت آمیز بین همسایگان می شود. بنابراین، مطالعات مربوط به تولید اجتماعی آسیب‌پذیری به‌عنوان موضوع اصلی تحقیق در مورد ابعاد انسانی تغییرات محیطی نشان می‌دهد که آسیب‌پذیری در برابر بلایای زیست‌محیطی تا حد زیادی محصول شیوه اشغال و استفاده انسان از محیط طبیعی است [ 33 ].
در نتیجه می‌توان گفت که در مدینه گوناس، ابزارهای سازگاری ساختاریافته و غیرساخت‌یافته توسط دولت از یک سو توسط جوامع محلی از سوی دیگر استفاده می‌شود. تمام این جنبه هایی که در بالا به آنها اشاره شد باید در ارزیابی آسیب پذیری اجتماعی در نظر گرفته شوند.
4. نتیجه گیری
در مجموع می توان گفت که مدینه گوناس سابقه طولانی در زمینه خطرات سیل دارد. داده‌های اقلیمی نشان می‌دهد که پس از دوره‌های خشکسالی دهه 1970، این منطقه امواج متفاوتی از سکونت را تجربه می‌کند و مردم در آن زمان اهمیتی نمی‌دادند که در صورت بازگشت دوره بازگشت به بارندگی بیشتر، چه اتفاقی می‌افتد. این دیدگاه ما را به تفکر در مورد سرمایه اجتماعی ای که در این سال های طولانی تعامل بین همه اعضای جامعه در این زمینه به دست می آورند، سوق می دهد. برای کسانی که می خواهند بروند، مشکل اصلی این است که آنها منابع مالی کافی برای انجام این کار را نداشتند، حتی اگر مناطقی در یک شهر بزرگ وجود دارد که امکانات رفاهی در آن وجود دارد، اما نمی توانند آن را بپردازند.
یکی دیگر از جنبه‌های آسیب‌پذیری اجتماعی در مدینه گونس مربوط به اتصال به سیستم زهکشی است. بررسی نشان داد که اتاق های شستشو در منطقه مورد مطالعه به فاضلاب متصل نیستند. این یک مشکل واقعی در این منطقه است زیرا آنها در معرض حوادث مکرر سیل هستند و سطح آب عمیق تر نیست. این مشکل بهداشتی و عامل آسیب پذیری در برابر بیماری های منتقله از آب و بیماری های مرتبط با آب است.
ساکنان مدینه گوناس مقاوم نیستند. نظرسنجی و گروه کانونی انجام شده نشان داد که مردم برای مبارزه با سیل از کیسه های ماسه و پمپ های برقی استفاده می کنند. این اقدامات پایدار نیستند زیرا چشم‌اندازی برای آینده ندارند. این پمپ‌های نیرو محور توسط دولت ارائه می‌شوند و به جای ایجاد اقدامات سازگاری پایدار به‌عنوان ایجاد زیرساخت‌های پایدار که می‌توانند در طول فصل بارندگی روان آب‌ها را به اقیانوس هدایت کنند، برای سوخت‌رسانی و نظارت در دوره‌های حوادث سیل هزینه می‌کنند. بنابراین، برای ارزیابی آسیب پذیری مدینه گوناس در برابر سیل، آب و هوا یک علت مستقل نیست، اما عوامل اجتماعی و اقتصادی تا حد زیادی بحرانی ترین هستند.
بدون دیدگاه