کلیدواژه ها:

پایگاه مرجع آدرس دهی; مراکش؛ GIS; مدلسازی OMT-G; پردازش ابری

چکیده

پایگاه داده مرجع آدرس دهی منبع مهمی برای کاربردهای شهری است. کارایی یک سیستم آدرس دهی هم به کیفیت داده و هم به معماری فنی بستگی دارد. داده ها باید به یک مدل استاندارد که برای پاسخگویی به موارد مختلف در این زمینه انعطاف پذیر باشد، احترام بگذارند. معماری فنی باید سرویس گرا باشد تا یک منبع مشترک برای چندین کاربر و برنامه ارائه دهد. این مقاله به منظور توسعه یک مدل آدرس دهی برای مراکش است که مدل دیویس و فونسکا را که در کارشان در مورد قطعیت مکان های تولید شده توسط یک سیستم کدگذاری جغرافیایی آدرس ارائه شده است، گسترش می دهد. ما درباره فرهنگ لغت آدرس دهی و طرح اکتساب در مراکش بحث می کنیم که یک محیط مدیریت داده متنوع را نشان می دهد که با منابع و بازیگران متعدد مشخص می شود. به عنوان یک تازگی در زمینه GIS، ما معماری فنی خود را حول محاسبات ابری ایجاد می کنیم. مطابق با استانداردهای برنامه کاربردی سرویس گرا (SOA). رویکرد ما مبتنی بر سه ستون محاسبات ابری است که عبارتند از: نرم افزار به عنوان سرویس (SaaS)، پلتفرم به عنوان سرویس (PaaS) و زیرساخت به عنوان سرویس (IaaS).

1. مقدمه

آدرس ها اطلاعات لازم برای افراد و سازمان ها هستند. آنها کلید اصلی برای تجزیه و تحلیل رویدادها و پدیده های واقع شده هستند [ 1 ]: حدود 80٪ از اطلاعاتی که مقامات محلی استفاده می کنند دارای یک مکان جغرافیایی هستند و بیشتر آنها به آدرس ها مربوط می شوند [2،3]. هسته هر سیستم آدرس دهی “پایگاه مرجع آدرس ها” است. متأسفانه، داشتن داده های قابل اعتماد، به ویژه کشورهای در حال توسعه، اغلب یک چالش بزرگ است.

در مراکش، برخی از تحقیقات به پدیده‌های شهری مانند شناسایی زاغه‌ها [ 4 ]، جزایر گرمایی شهری [ 5 ] و کاربردهای شهری منطقه‌ای [ 6 ] علاقه نشان دادند. ما در کارهای قبلی [7-9] روشی را برای جمع‌آوری مکان یاب‌های آدرس‌دهی از میدان ارائه می‌کنیم، اما تلاشی برای مدل‌سازی و استانداردسازی لازم است تا زمینه‌ای مشترک برای پرداختن به فعالیت‌ها در مقیاس کشورمان ایجاد شود.

ما یک طرح مفهومی برای آدرس دادن به پایگاه داده پیشنهاد می کنیم که به اندازه کافی انعطاف پذیر باشد تا موارد مختلف مشاهده شده در این زمینه را در خود جای دهد. این مفهوم آدرس پستی را گسترش می دهد تا ارجاعات رایج تری مانند نام های محبوب مکان ها و ساختمان ها را شامل شود. این رویکرد کار دیویس و فونسکا [ 1 ] را در مورد قطعیت مکان های تولید شده توسط یک سیستم کدگذاری جغرافیایی آدرس، و کار سیمپسون و یو [ 10 ] روی کدهای پستی گسترش می دهد. ما معماری فنی خود را حول محاسبات ابری ایجاد می کنیم که یک نوآوری در GIS و برنامه های شهری است [ 11 ].

2. مواد و روش ها

2.1. منطقه مطالعه موردی

مراکش در شمال غربی آفریقا واقع شده است. از شمال با تنگه جبل الطارق و دریای مدیترانه هم مرز است. در جنوب توسط موریتانی؛ از شرق توسط الجزایر و از غرب توسط اقیانوس اطلس. ( شکل 1 ). جمعیتی دارد که در سال 2009 حدود 31.5 میلیون نفر برآورد شده است [ 12 ]. مساحت آن 710850 کیلومتر مربع و ساحلی به وسعت 3500 کیلومتر است. [ 13 ]

مراکش از 16 منطقه تشکیل شده است. مهم ترین منطقه منطقه کازابلانکا با بیش از 3.6 میلیون ساکن است [ 7 ]. مرکز اداری رباط است.

2.2. دیدگاه تاریخی در مورد آدرس ها

مفهوم شماره گذاری ساختمان ها در داخل شهرها به منظور راهنمایی بازدیدکنندگان در مورد موقعیت مکانی یک مکان خاص مطرح شد

شکل 1 . منطقه مورد مطالعه

اقامت یا فعالیت تجاری [ 14 ]. استاندارد وسترن با استفاده از اعداد فزاینده در امتداد خیابان، با اعداد فرد و زوج در اضلاع مختلف، بسیار شناخته شده است، اما استاندارد جهانی نیست.

برای ملاحظات تاریخی، بسیاری از کشورها روش های خاص خود را برای پرداختن دارند.

نیاز به شناسایی ساختمان ها با رشد شهرها در اروپا و چین در قرن 18 بوجود آمد. آدرس‌ها حاوی نشانه‌ای از خیابانی بود که خانه در آن قرار داشت، همراه با برخی از جهت‌های کلی اضافی [ 14 ]. منافع مالی انگیزه واقعی آدرس دهی عمومی بود، جایی که هر ساختمان شماره گذاری می شود. به عنوان مثال، شماره گذاری در پاریس تا سال 1779 آغاز نشد و با مقاومت مردم، به ویژه طبقات مسلط مواجه شد، که از «برابر شدن» با اقشار پایین اجتماعی به دلیل ارجاع با یک عدد ساده در خیابان شکایت داشتند. [ 1 ].

یکی از پرکاربردترین سیستم‌های آدرس‌دهی، به‌ویژه در دنیای غرب، سیستم شماره‌گذاری متریک است که مبتنی بر شماره‌گذاری متناوب است که در یک جهت در امتداد یک خیابان پیشروی می‌کند، با اعداد فرد در یک طرف و اعداد زوج در طرف دیگر. این سیستم برای عملیات تقریبی و ژئوکدینگ مناسب است. در این نوع سیستم‌ها، خیابان‌ها با منطقی مشابه نام‌گذاری یا شماره‌گذاری می‌شوند، همیشه با همان دیدگاه تسهیل تقریب‌های احتمالی.

نظام‌های دیگری نیز، به‌ویژه در جهان شرقی، وجود دارند که مبتنی بر سنت‌ها یا ملاحظات فرهنگی خاص هستند. به عنوان مثال، سیستم ژاپنی بر اساس زمان ساخت و ساز برای شماره گذاری ساختمان های یک منطقه خاص است [ 15 ]. در چنین سیستمی اکثر خیابان ها نامی ندارند. در کره، شماره‌گذاری توسط محله‌ها (به نام دونگ)، در بخش‌های شهری (به نام gu)، سلسله مراتبی از مناطقی که نام‌گذاری شده‌اند، نه شماره‌گذاری شده، انجام می‌شود [ 1 ]. در کیوتو، ژاپن، پروژه شهر دیجیتال با در نظر گرفتن این نوع محدودیت در نظر گرفته شده است: یک رابط کاربری مبتنی بر نقشه، مکان نقاط مورد علاقه را برای گردشگران و افراد محلی تسهیل می کند، زیرا به نظر می رسد سیستم آدرس دهی برای پیمایش بسیار پیچیده است. بدون اطلاعات نقشه برداری دقیق [ 16 ].

در مراکش، سیستم شماره گذاری متریک غالب است، اما چندین بی نظمی مشاهده می شود. این نیاز واقعی به استانداردسازی را آشکار می کند. چندین پروژه آدرس دهی در کشور ایجاد شد، اما هیچ مدل استانداردی اتخاذ نشد. در این مقاله، ما یک طرح استاندارد ارائه می‌کنیم که بر اساس ویژگی‌های اساسی اتخاذ شده توسط مدل فورنسا و دیویس است، به گونه‌ای که به جنبه‌های خاص بافت مراکش احترام می‌گذارد.

2.3. دیکشنری خطاب: مفاهیم اساسی

نشانی اولین و مهمترین روشی است که شهروندان برای بیان موقعیت نقاط مورد علاقه خود از جمله محل کار و سکونت خود استفاده می کنند، طبیعی است که به عنوان نوعی کلید نمایه سازی فضاهای شهری به کار گرفته شوند. 3].

آدرس ها می توانند به مکان ها اشاره مستقیم یا غیرمستقیم داشته باشند. ارجاعات مستقیم یک توصیف ساختاریافته مانند آدرس پستی یا نام مکان مشخص را ارائه می دهند، در حالی که ارجاعات غیرمستقیم شامل اعداد یا کدهایی هستند که از طریق یک رابطه ایجاد شده قبلی به یک مکان اشاره می کنند. نمونه هایی از مراجع غیرمستقیم عبارتند از کد منطقه تلفن، شماره خروجی بزرگراه، برخی از انواع کد پستی و کدهای کاداستر. [ 1 ]

آدرس های مستقیم می توانند مطلق یا نسبی باشند. در حالی که یک آدرس مطلق به یک مکان معین ارجاع می دهد، یک آدرس نسبی نشانه ای را بر اساس یک مرجع مطلق و اطلاعات تکمیلی (یک فاصله از، نزدیک، کنار…) نشان می دهد [ 17 ].

از آنجایی که مطالعه ما به یک پایگاه داده مرجع از آدرس ها مربوط می شود، ما به آدرس های مطلق مستقیم در محیط شهری علاقه مند خواهیم بود.

2.4. مدل سازی مفهومی

روش‌های رایج مدل‌سازی داده‌ها: معنایی و شی‌گرا، مانند مدل Entity-Relationship (ER) [ 18 ]، مدل تکنیک مدل‌سازی شی (OMT) [ 19 ] و مدل IFO [ 20 ]. امکانات کافی برای نمایش کاربردهای جغرافیایی ارائه نمی دهند [ 21 ]. ما از مدل داده ای استفاده می کنیم که مخصوص برنامه های جغرافیایی است که OMT-G [ 21 ] است. این روش در ابتدا بر اساس نمادهای نمودار کلاس OMT [ 22 ] بود، و سپس به مفاهیم و نمادهای زبان مدلسازی یکپارچه (UML) نزدیک شد [19،23].

OMT-G اولیه‌ای را ارائه می‌کند که ابزاری را برای مدل‌سازی هندسه و توپولوژی داده‌های جغرافیایی فراهم می‌کند و مدل‌سازی برنامه‌های جغرافیایی را آسان‌تر می‌کند [ 21 ]. در نمادهای OMT-G هر کلاس جغرافیایی مرجع، علامتی وجود دارد که نشان دهنده نوع نمایش فضایی است که قرار است اعمال شود. انجمن های ساده با خطوط پیوسته و روابط فضایی با خطوط چین نشان داده می شوند ( شکل 2 ).

در این طرح، ما دو کلاس را برای آدرس‌های فردی قرار دادیم که به صورت نقاط و چند ضلعی نمایش داده می‌شوند. این رویکرد نه تنها برای تطبیق بی‌نظمی‌های شماره‌گذاری، بلکه برای ارائه نمایشی قابل گسترش برای آدرس‌ها، از ارجاع خطی، به یک نقطه واحد و سپس به یک منطقه تعیین‌کننده است. ما این سه حالت نمایش را نسخه 1، نسخه 2 و نسخه 3 می نامیم ( شکل 3 ).

نسخه های مختلف توسط مدل ما پشتیبانی می شود. آنها می توانند با هم یا به طور متوالی، با توجه به واقعیت موجود در میدان یا در دسترس بودن داده، پیاده سازی شوند.

شکل 2 . طرح واره آدرس دهی OMT-G – نمودار کلاس.

شکل 3 . آدرس ها نسخه 1-3.

مکان نشانی فردی به یک گذرگاه مربوط می شود که می تواند خیابان، گروه مسکونی یا هر موجودیت تعیین کننده دیگری از سطح دوم آدرس دهی باشد. شماره در یک آدرس فردی مطابق با موجودیت سطح دوم است (به عنوان مثال شماره در خیابان یا شماره در گروه مسکونی).

سطح سوم در یک آدرس توسط طبقه محله یا هر مرجع فضایی درون شهری دیگر نشان داده می شود.

با توجه به قد آن، یک نقطه عطف را می توان به عنوان یک نقطه (مانند ساختمان ها) یا یک چند ضلعی (مانند پارک ها) نشان داد.

2.5. فرهنگ لغت داده های جغرافیایی

فرهنگ لغت داده نیازهای مربوط به داده را برای ایجاد مرجع آدرس دهی ما ارائه می دهد. در مراکش، سازمان های مختلف انحصار داده های خاص را در اختیار دارند. ANCFCC (Agence National de la Conservation Foncière du Cadastre et de la Cartographie) که آژانس ملی حفاظت از زمین، کاداستر و نقشه برداری است، تنها منبع داده های کاداستر است. CRTS (Centre Royal de la Télédétection Spatial)، که مرکز سلطنتی سنجش از دور است، بازیگر اصلی داده های تصاویر ماهواره ای است. داده دیگری که به عنوان محرمانه تلقی می شود، کلیه اسناد برنامه ریزی شهری است که توسط نهادهای منطقه ای به نام Agences Urbaines (AU) مدیریت می شوند که مخفف آژانس های شهری ( جدول 1 ) است.

در چنین واقعیت چند بازیگری داده‌های جغرافیایی در مراکش، برخی از شرکت‌ها مانند شرکت‌های آب و برق مجبور بودند پایگاه‌های اطلاعاتی جغرافیایی خود را ایجاد کنند که به منبع مهمی از داده‌های جغرافیایی تبدیل شد.

3. پیاده سازی فنی

پایگاه داده مرجع آدرس دهی بنا به تعریف یک منبع مشترک برای چندین کاربر و برنامه است. با در نظر گرفتن این موضوع، معماری فنی ما باید سرویس گرا باشد. سپس مفاهیم رایانش ابری را پذیرفتیم که در نهایت “همه چیز را به عنوان یک سرویس” در نظر می گیرند [ 24 ]. سه سرویس اصلی که راه حل خود را بر اساس آنها ساخته ایم عبارتند از SaaS (Software-as-a-Service)، PaaS (Platform-as-a-Service) و IaaS (Infrastructure-as-a-Service) [ 11 ].

در عمل، معماری ابری شباهت زیادی به فلسفه یونیکس شامل اجزای متعددی دارد که با هم بر روی رابط های جهانی کار می کنند [ 25 ].

3.1. معماری عملکردی

ما معماری منطقی 3 لایه را پذیرفتیم. در “سطح پایداری” داده های مکانی در یک پایگاه داده فضایی ذخیره و ادغام می شوند. در “لایه منطق یا برنامه” داده ها پردازش شده و محتوای پویا تولید می شود. در نهایت، از “سطح ارائه” است که در آن نماها ارائه می شوند ( شکل 4 ).

این معماری منطقی این مزیت را دارد که دارای اجزای مستقلی است که به برنامه اجازه می‌دهد در هر لایه مقیاس‌پذیر باشد تا با تقاضا مطابقت داشته باشد. مطابق با معماری سرویس گرا پیاده سازی شده است

جدول 1 . فرهنگ لغت داده های جغرافیایی پایگاه داده آدرس دهی.

(SOA)، که رویکردی برای توسعه نرم‌افزار است، که در آن همه زیرسیستم‌ها فقط به عنوان خدمات خارجی در دسترس هستند [ 26 ].

این در فضای ابری است که در آن همه نیازهای ما با هم جمع می شوند تا بتوانیم معماری منطقی 3 لایه خود را با رعایت پارادایم SOA بسازیم.

3.2. معماری سخت افزار

یک پلتفرم ابری به عنوان سرویس (PaaS) مانند Google App Engine، Heroku یا Windows Azure، به توسعه‌دهنده این قابلیت را می‌دهد که پیکربندی و اجرای یک نرم‌افزار را روی ابر بدون نگرانی در مورد مدیریت یا کنترل زیرساخت ابری زیربنایی از جمله شبکه، سرور، اجرا کند. سیستم عامل یا ذخیره سازی [ 27 ] ( شکل 5 ).

یکی از نمونه‌های زیربنایی IaaS (زیرساخت به‌عنوان سرور) که به‌طور خودکار توسط پلتفرم ابری مقیاس‌بندی می‌شوند، سرویس وب آمازون (AWS) است. این دو سرویس شناخته شده را ارائه می دهد: “Amazon Elastic Cloud Computing” (Amazon EC2) که سرورهای مقیاس پذیر را ارائه می دهد و “Amazon Simple Storage Service” که ذخیره سازی مبتنی بر وب را ارائه می دهد.

شکل 4 . معماری 3 لایه [ 26 ].

شکل 5 . پشته رایانش ابری و رابطه آن با بازیگران رایانش ابری [ 28 ].

3.3. معماری نرم افزار

معماری نرم افزاری که با راه حل مبتنی بر ابر پیشنهادی ما همراه است، SaaS (نرم افزار به عنوان یک سرویس) است.

برای توسعه برنامه وب خود، Ruby on Rails (RoR) را پذیرفتیم، که یک چارچوب برنامه کاربردی SaaS است که ساختار خاصی را برای سازماندهی کد برنامه تعریف می‌کند [ 26 ]

ساخت یک برنامه SaaS دو مرحله اصلی را طی می کند. مورد اول مربوط به تست و توسعه است که عموماً از طریق یک سیستم نسخه همزمان مانند GIT انجام می شود، دومی به استقرار در یک محیط تولید مربوط می شود که در مورد ما ابر است.

نسخه سازی یکی از نوآوری های کلیدی SaaS است. در واقع، توسعه‌دهندگان می‌توانند بخشی از برنامه را که مشکل ایجاد می‌کند به نسخه پایدار قبلی به روشی شفاف به کاربر نهایی برگردانند.

3.3.1. سمت سرور

ما “PostgreSQL” را انتخاب کردیم که بهترین پایگاه داده منبع باز موجود امروز است [ 29 ] همراه با افزونه فضایی آن PostGis برای ذخیره و تعامل با داده های مکانی ما. به منظور دستکاری برنامه‌ای داده‌هایمان، از RGeo استفاده کردیم که یک کتابخانه داده‌های مکانی برای روبی است که توسط دانیل آزوما ایجاد شده است.

3.3.2. سمت مشتری

برنامه SaaS ما باید قادر به رسیدگی به درخواست‌های یک کاربر نهایی و همچنین سرویس دیگری بود. به عنوان مثال: یک منبع سرور یک پاسخ را یا به صورت view (مورد کاربر نهایی) یا به عنوان داده XML (برای یک سرویس درخواست کننده) پخش می کند. برای راحتی کاربر نهایی، به لطف API جاوا اسکریپت google maps یک نقشه پایه اضافه کردیم.

3.3.3. گسترش

ما برنامه خود را با استفاده از Heroku، یک پلتفرم روبی به عنوان یک سرویس که کاملاً مبتنی بر خدمات وب آمازون مانند EC2 و S3 است، مستقر کردیم [ 30 ]. شکل 6 توزیع اجزای منطقی نرم افزار ما را از طریق پشته ابری نشان می دهد.

3.3.4. نگرانی های امنیتی

برای امنیت و حفظ حریم خصوصی داده ها در نگرانی های ابر، ما یک راه حل “کلاد ترکیبی” را پیش بینی کردیم. ابر ترکیبی یک محیط محاسبات ابری است که در آن یک سازمان برخی از منابع را در داخل تهیه و مدیریت می کند و برخی دیگر را به صورت خارجی ارائه می کند [ 31 ]. بنابراین ما می‌توانیم داده‌هایمان را به صورت محلی ذخیره کنیم و پردازش محاسباتی را در یک ابر عمومی انجام دهیم، در حالی که از پروتکل امن انتقال ابرمتن (Https) برای برقراری ارتباط امن از طریق اینترنت استفاده می‌کنیم.

4. نتیجه گیری

این مقاله توسعه OMT-G را تشریح کرد

شکل 6 . ارسال اجزای منطقی برنامه وب از طریق پشته ابری.

مدل و اجرای ابری پایگاه داده مرجع آدرس دهی برای مراکش از طریق این مطالعه، ما یک دیدگاه تاریخی در مورد آدرس ها ارائه کردیم و نیاز به تلاش های استانداردسازی برای ایجاد زمینه مشترک برای پرداختن به کار در مراکش را نشان دادیم. با استفاده از OMT-G، یک روش شی گرا امیدوارکننده برای مدل سازی برنامه های GIS، مدل مفهومی خود را ارائه کردیم. ما یک مرور کلی از آدرس دهی داده ها در مراکش ارائه کردیم، که چالش اصلی برای هر کار جدی در مورد آدرس دهی در سراسر کشور باقی می ماند. ما یک معماری فنی مبتنی بر محاسبات ابری را پیشنهاد کردیم، نه تنها به عنوان کاربرد یک نوآوری در زمینه GIS، بلکه برای پاسخگویی به نیاز واقعی ساختن سیستمی که برای کاربران و برنامه های مختلف باز باشد: یک سرویس گرا واقعی کاربرد.

Mohamed El Imame Malainine، Hassane Rhinane، Lahcen Baidder، Hatim Lechgar با کار قبلی ما در مورد جمع آوری مکان یاب های آدرس دهی از میدان، این مطالعه روشی را برای ایجاد یک سیستم آدرس دهی استاندارد برای مراکش پیشنهاد می کند. با این وجود، ملاحظات سازمانی عامل اصلی موفقیت برای دستیابی به این هدف باقی مانده است. این کار نمی تواند بدون یک حاکمیت خوب برای پرداختن به داده ها، به رهبری موسسات تخصصی که با مؤسسات تجاری و تحقیقاتی همکاری می کنند، انجام شود.

منابع

  1. C. Davis و F. Fonseca، “ارزیابی قطعیت مکان های تولید شده توسط یک سیستم کدگذاری آدرس،” GeoInformatica، جلد. 11، شماره 1، 1386، صص 103-129. doi:10.1007/s10707-006-0015-7  [زمان(های) نقل قول: 5]
  2. سی دیویس، “ایجاد پایگاه آدرس با استفاده از ادغام شطرنجی-بردار”، کنفرانس سالانه URISA، آتلانتا، 25-29 ژوئیه 1993، صفحات 45-54.
  3. P. Eichelberger، “اهمیت آدرس‌ها – منبع GIS، کنفرانس سالانه URISA، آتلانتا، 25-29 ژوئیه 1993، صفحات 212-222.
  4. H. Rhinane، A. Hilali، H. Bahi، A. Berrada و M. Hakdaoui، “تشخیص زاغه ها از داده های SPOT در کازابلانکا مراکش با استفاده از رویکرد مبتنی بر شی”، مجله سیستم اطلاعات جغرافیایی، جلد. 3، شماره 3. 2011، صص 217-224. doi:10.4236/jgis.2011.33018  [زمان(های استناد): 1]
  5. H. Rhinane, A. Hilali, H. Bahi and A. Berrada, “Contribution of Landsat TM Data for Detection of Urban Heat Areas Casa of Casablanca,” Journal of Geographic Information System, Vol. 4، شماره 1، 2012، صفحات 20- 26. doi:10.4236/jgis.2012.41003  [زمان(های استناد): 1]
  6. A. El Garouani, RA Barry, S. El Garouani and A. Lahrach, “Geospatial Database Template for Urban Management in Fez (Morocco),” Journal of Geographic Information System, Vol. 4، شماره 4، 1391، صص 335-340. doi:10.4236/jgis.2012.44038  [زمان(های استناد): 1]
  7. M. Malaainine, H. Rhinane, L. Baidder and O. Bachir Alami, “Method for Automated Georeferencing and Integrating Printed Maps in GIS for Collecting Addresss” Journal of Geographic Information System, Vol. 5، شماره 1، 1392، صص 33-39. doi:10.4236/jgis.2013.51004   [زمان(های استناد): 1]
  8. M. Malainine، L. Slaoui، H. Rhinane و L. Baidder، “روش دیجیتالی سازی انبوه نقاط آدرس دهی بزرگ کازابلانکا”، اولین کنگره بین المللی GIS و مدیریت زمین (SIGGT 2010)، کازابلانکا، 20-21 مه 2010، پ. 101.
  9. M. Malainine، L. Baidder و O. Bachir Alami، “Standards pour l’Intégration Automatique des Plans Issus d’un Système d’Information Géographique: Étude de cas des Plans d’Enquête des Grand Vidresses d’A. کازابلانکا، تازا GIS_DAYS، Maroc، 2012.
  10. L. Simpson و A. Yu، “دسترسی عمومی به تبدیل داده‌ها بین جغرافیاها، با جداول جستجوی چندگانه برگرفته از فهرست پستی،” Computers, Environment and Urban Systems، جلد. 27، شماره 3، 2003، صفحات 283- 307. doi:10.1016/S0198-9715(02)00018-2  [زمان(های استناد): 1]
  11. م. نقوی، «رایانش ابری به عنوان یک نوآوری در GIS & SDI: روش‌ها، خدمات، مسائل و تکنیک‌های استقرار»، مجله سامانه اطلاعات جغرافیایی، ش. 4، شماره 6، 1391، صص 597-607. doi:10.4236/jgis.2012.46062   [زمان(های) نقل قول: 2]
  12. کمیسیون عالی برنامه‌ریزی مراکش، «شاخص‌های اجتماعی مراکش»، 2009، ص. 12، ISSN: 1114-0097، ISBN: 9981-20-146-4.   [زمان(های استناد): 1]
  13. اسنوسی، تی. 77، شماره 2، 1387، صص 206-213. doi:10.1016/j.ecss.2007.09.024   [Citation Time(s):1]
  14. مجله رواویستا، “سیستم شماره گذاری ساختمان ها”، 2013. https://www.ruavista.com/numbering.htm   [Citation Time(s):2]
  15. P. Longley، و همکاران، “سیستم های اطلاعات جغرافیایی”، جان ویلی و پسران، نیویورک، 1999.   [زمان(ها):1]
  16. K. Hiramatsu و T. Ishida، “فضای وب افزوده شده برای شهرهای دیجیتال”، سمپوزیوم IEEE/IPSJ در برنامه ها و اینترنت (SAINT-01)، سن دیگو، 8-12 ژانویه 2001، صفحات 105-112.   [زمان(های استناد): 1]
  17. K. Borges، A. Laender، C. Medeiros، A Silva و C. Davis، “وب به عنوان منبع داده برای پایگاه های داده فضایی”، مجموعه مقالات چهارمین کارگاه ACM در مورد بازیابی اطلاعات جغرافیایی، محل کنفرانس (شهر)، ** ** 1382، صص 31-36.   [زمان(های استناد): 1]
  18. P. Chen، “مدل نهاد-رابطه، به سمت یک دیدگاه یکپارچه از داده ها”، ACM Transactions on Database Systems، جلد. 1، شماره 1، 1976، صص 9-36. doi:10.1145/320434.320440   [زمان(های) نقل قول: 1]
  19. J. Rumbaugh، M. Blaha، W. Premerlani، F. Eddy and W. Lorensen، “مدلسازی و طراحی شی گرا”، پرنتیس هال، رودخانه فوقانی زین، 1991.   [زمان(ها):1]
  20. S. Abiteboul و RH Richard. “IFO: A Fprmal Semantic Database Model,” ACM Transactions on Database Systems, Vol. 12، شماره 4، 1366، صص 525-565. doi:10.1145/32204.32205   [زمان(های) نقل قول: 1]
  21. K. Borges، C. Davis و A. Laender، “OMT-G: یک مدل داده شی گرا برای برنامه های جغرافیایی،” GeoInformatica، جلد. 5، شماره 3، 1380، صص 221-260. doi:10.1023/A:1011482030093  [زمان(های) نقل قول:3]
  22. K. Borges، “مدل سازی داده های جغرافیایی، بسط مدل OMT برای کاربردهای جغرافیایی”، پایان نامه کارشناسی ارشد، بنیاد ژائو پینیرو، مدرسه دولتی میناس گرایس، برزیل، 1997   [Citation Time(s):1]
  23. Rational Software Corporation، “راهنمای نمادگذاری زبان یکپارچه”، 1997. https://www.rational.com
  24. همه چیز به عنوان یک سرویس، “جمع آوری ابرهای XaaS”، دومین سمپوزیوم بین المللی علوم و مهندسی اطلاعات، ترنوپیل، 23-25 ​​ژوئیه 2010.   [زمان(ها):1]
  25. L. Wang, R. Ranjan and J. Chen, “Cloud Computing: Methodology, System, and Applications,” CRC Press LLC, Boca Raton, 2011, p. 8.   [زمان(های استناد): 1]
  26. D. Patterson و A. Fox، “نرم افزار مهندسی طولانی مدت: یک رویکرد چابک با استفاده از Saas و رایانش ابری”، Strawberry Canyon LLC، سانفرانسیسکو، 2012   [Citation Time(s):3]
  27. P. Mell و T. Grance، “تعریف NIST از رایانش ابری”، انتشارات ویژه NIST 800-145، 2011. https://csrc.nist.gov/publications/nistpubs/800-145/SP800-145.pdf   [ زمان(های) استناد:1]
  28. پاتان، ام   .
  29. F. ژوئن، “فن ویندوز، فن لینوکس: یک داستان واقعی در مورد نبرد معنوی بین یک فن ویندوز و یک فن لینوکس”، مطبوعات باشگاه نویسندگان، بلومینگتون، 2003، ص. 131.   [زمان(های) استناد:1]
  30. B. Furht و A. Escalante، “Handbook of Cloud Computing”، Springer، نیویورک، 2010، ص. 352.   [زمان(های) استناد: 1]
  31. S. Unnikrishnan، S. Surve و D. Bhoir، “پیشرفتها در محاسبات، ارتباطات و کنترل”، کنفرانس بین المللی ICAC3 2011، 28-29 ژانویه 2011، ص. 172.   [زمان(های) استناد: 1]

مقالات داخلی و بین المللی

مطالب مرتبط ...

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید