مسيريابي بر اساس اصول زيست محيطي با استفاده از GIS (مطالعه موردي: جاده پارچين در شرق تهران)
هدف اين تحقيق ارايه روشي براي تعيين مسير بهينه (به صورت خودكار در GIS) با در نظر گرفتن جنبه هاي زيست محيطي و عوامل تاثيرگذار در تعيين مسير درست است. ارايه مسيري بهينه براي احداث جاده كمربندي در شرق تهران (جاده پارچين) در اين تحقيق بررسي شد. ابتدا عوامل زيست محيطي موثر بر مسيريابي در منطقه شامل: زمين شناسي، فرسايش پذيري، خاك، شيب، كاربري اراضي، جريان هاي آبي، گسل و ارتفاع شناسايي شدند. نقشه هاي كاربري اراضي و خاك منطقه با استفاده از تصوير ماهواره لندست تهيه و تكميل شدند. ديگر نقشه هاي موضوعي موردنياز نيز جمع آوري و رقومي شدند. با تنظيم پرسشنامه اي نظرهاي متخصصان در مورد تعيين اهميت نسبي عوامل مذکور جمع آوري و جمع بندي شد. اين عوامل به روش مقايسه دوبه دو، وزن دهي شدند. بر اساس وزن مشخصه ها نقشه اصطكاك و هزينه تهيه شد. با تعيين دو سناريوي مختلف و تعدادي نقطه پيشنهادي براي شروع مسير جاده، كريدورهاي مختلفي به طور خودكار در GIS طراحي شدند. اين مسيرها با يكديگر و با نقشه هاي عوامل تاثير گذار مقايسه شدند و مسير بهينه با استفاده از فرآيند تحليل سلسله مراتبي مشخص شد. اين مسير همخواني بسيار خوبي با اولويت و محدوديت هاي تعيين شده دارد. نتايج اين بررسي نشان داد كه با شناسايي عوامل تاثير گذار و با استفاده از GIS به خوبي مي توان مسير مناسب براي احداث راه ها را ضمن رعايت اصول زيست محيطي تعيين کرد.
برای دانلود این مقاله به لینک زیر مراجعه کنید.
https://www.sid.ir/fa/journal/ViewPaper.aspx?ID=83161
آموزش کاربردی GIS وRS
همراه با فیلم و کتاب
همراه با پروژه های کاربردی
مدرس:
دکتر سعید جوی زاده
تلفن ثبت نام:
09382252774
آدرس وب سایت:
بدون دیدگاه