خلاصه

تغییر اقلیم منجر به نیاز به ابزارهای سازگاری برای ارائه توانایی پاسخگویی به طیف گسترده ای از اثرات بالقوه برای ذینفعان شده است. Geovisualization ها به دلیل ظرفیت خود در انتقال داده های پیچیده آب و هوایی به مخاطبان مختلف به عنوان ابزار تعامل قدرتمندی عمل می کنند. مطالعات همچنین ترجیح داده‌اند که داده‌های آب و هوایی را از طریق نمایش‌های جغرافیایی بصری ارائه کنند تا ایده‌هایی که ریشه در چالش‌ها و راه‌حل‌های جغرافیایی دارند، به سرعت ارائه شود. با این حال، سرعت سریع پیشرفت‌های فن‌آوری، راه را برای انبوهی از محصولات زمین‌بصری هموار کرده است که تحقیقات نظری و دانش لازم برای ایجاد اصول تجسم مؤثر را تحت‌الشعاع قرار داده‌اند. این مطالعه این شکاف تحقیقاتی را از طریق یک فرآیند دو مرحله ای (1) انجام یک بررسی کامل از ژئو تجسم برای ادبیات تغییرات آب و هوا، و (2) ایجاد یک چارچوب مفهومی که محصولات زمین تجسمی موجود را به موضوعات مرتبط با ویژگی های تجسم، مخاطبان، طبقه بندی می کند، می پردازد. و نتیجه یا هدف مورد نظر رسانه تجسم. نتیجه، چارچوب تجسم‌های آب و هوایی برای محصولات سازگار (CVAP) است، ابزاری برای محققان و متخصصان که می‌توانند به‌عنوان یک سیستم پشتیبانی تصمیم برای تشخیص نوع مناسب محصول تجسم جغرافیایی برای پیاده‌سازی در یک مورد خاص یا مخاطب استفاده کنند. تجسم‌سازی‌هایی با تعامل بیشتر در میان گروه‌های کاربر خبره مورد علاقه قرار گرفت تا به عنوان ابزاری برای کشف دانش عمل کنند.

کلید واژه ها:

ژئوتصویرسازی ; تجسم آب و هوا ؛ سازگاری آب و هوا ؛ برنامه ریزی سازگاری ; مشارکت عمومی ؛ سیستم پشتیبانی تصمیم گیری فضایی (SDSS)

1. معرفی

تغییر اقلیم منجر به نیاز به ابزارهای سازگاری برای ارائه توانایی پاسخگویی به طیف گسترده ای از اثرات بالقوه برای ذینفعان شده است [ 1 ]. زمینه ژئوتصویرسازی پتانسیل ارائه ابزارهای پیشرفته برای انتقال داده های علمی در مورد تغییرات آب و هوا و اقدامات سازگاری آب و هوا در موارد استفاده، مانند درگیر کردن افراد با سناریوهای آب و هوایی آینده [2]، افزایش سطح دریا یا سیل [ 3 ] را نشان داده است. و مدیریت ریسک سیل شهری [ 1 ]. تجسم‌های جغرافیایی به دلیل ظرفیتشان در انتقال داده‌های پیچیده آب و هوایی به مخاطبان غیرعادی و سایر ذینفعان خارج از بخش دانشگاهی، به عنوان ابزار تعامل قدرتمندی عمل می‌کنند [ 4]]. مطالعات نشان داده‌اند که اولویت انتقال داده‌های آب و هوایی از طریق نمایش‌های جغرافیایی بصری، برای ارائه سریع ایده‌هایی که ریشه در چالش‌ها و راه‌حل‌های جغرافیایی دارند، دارند [ 5 ]. علاوه بر این، استفاده از تجسم‌های جغرافیایی برای انتقال ماهیت چند وجهی داده‌های صریح فضایی به‌عنوان روشی مؤثر برای درگیر کردن مخاطبان مختلف با مجموعه‌های داده یا اطلاعات پیچیده و ناآشنا مشاهده شده است [6 ] .
دانشمندان از دهه 1940 با ظهور رایانه های الکترونیکی آرشیو داده های دیجیتال را توسعه دادند [ 7 ]. ظهور فرمت داده های دیجیتال با ارائه تسهیل در انتقال سریع داده ها و به اشتراک گذاری اطلاعات، رویه های تحقیق را متحول کرده است. این سرعت سریع پیشرفت‌های فناوری، راه را برای انبوهی از محصولات ژئوتصویرسازی به راحتی در دسترس هموار کرده است که قبلاً فقط در دسترس متخصصان و متخصصان صنعت بود. طی چندین دهه، تجسم‌های زمین به محیط‌های دیجیتالی بسیار واقعی، تعاملی (و در برخی موارد همه‌جانبه) تبدیل شده‌اند که قابلیت‌های اکتشاف داده‌ها و کشف دانش جدید را امکان‌پذیر می‌سازد [ 8 ، 9]]. با این حال، سرعت تسریع تولید و توسعه تجسم زمین، تحقیقات نظری و دانش لازم برای ایجاد اصول تجسم مؤثر را تحت الشعاع قرار داده است [ 10 ، 11 ].
اصطلاح «ژئوتصویرسازی» می‌تواند به طیف وسیعی از بازنمایی‌های بصری ویژگی‌ها، روندها و پدیده‌های جغرافیایی اشاره کند [ 8 ]. در اینجا برای توصیف یک وسیله یا یک رسانه بصری برای انتقال دیجیتالی اطلاعات یا داده های دقیق جغرافیایی به کاربر استفاده می شود [ 12 ، 13 ]. موضوع ژئوتصویرسازی مربوط به حوزه تحقیقاتی بین رشته ای است که در تقاطع جغرافیا، تجسم، علوم کامپیوتر، ارتباطات و نقشه برداری قرار دارد. این تعریف از کار Maceachren و Kraak پیروی می کند [ 14]، که بیان می کنند که “همه نقشه برداری را می توان نوعی تجسم در نظر گرفت … به معنای قابل مشاهده کردن”. کلمه ژئوتصویرسازی به موضوعی اشاره دارد که شامل داده‌هایی است که شامل یک جزء فضایی یا اهمیت جغرافیایی است، همراه با نشانه‌های بصری یا محرک‌هایی که به منظور برقراری یک پیام اجرا می‌شوند.
ژئو تجسم‌سازی‌ها برای ارائه و انتقال ایده‌های فضایی که ریشه در چالش‌ها و راه‌حل‌های جغرافیایی دارند، مفید هستند. این ابزارها به ویژه برای امکان ارزیابی و درک مسائل یا تغییرات در یک محیط دنیای واقعی در میان کاربران متنوع به دلیل توانایی آنها در ارتباط با حس مکان و فضا مفید هستند [15 ] . بر این اساس، تجسم‌های جغرافیایی به عنوان ابزارهای مفیدی برای کاربردهایی مانند برنامه‌ریزی کاربری زمین [ 12 ]، ارزیابی خطر خسارت اموال [ 16 ]، تصمیم‌گیری برنامه‌ریزی شهری [ 17 ]، مسائل مربوط به افزایش سطح دریا [ 18 ]، مدیریت خطر سیل [ 18 ] نشان داده‌اند. 19 ]، و قرار گرفتن در معرض خطر آتش سوزی [5 ]. با این حال، اگرچه ژئو تجسم‌ها برای حمایت از شیوه‌های انطباق آب و هوایی نویدبخش بوده است، چالش‌ها همچنان در کاربرد این تحقیق در شرایط دنیای واقعی باقی می‌ماند. تنوع فوق‌العاده‌ای از آنچه به عنوان “ابزار تصویرسازی جغرافیایی” در نظر گرفته می‌شود، و همچنین کاربران و/یا مخاطبان مورد نظر برای این ابزارها وجود دارد. با توجه به ماهیت متنوع ژئو تجسم‌ها و فقدان ارزیابی‌های سیستماتیک و تجربی [ 12 ]، اغلب ممکن است با نتایج متناقضی در مورد مناسب‌ترین تصویرسازی جغرافیایی برای پیاده‌سازی در یک مورد خاص، نسبت به یک مخاطب هدف، یا یک مورد مورد نظر مواجه شویم. هدف به عنوان مثال، اغلب اعتقاد بر این است که محصولات با تعامل بالاتر به پردازش اطلاعات کاربر بیشتر دلالت دارند [ 4]؛ با این حال، تعامل بالا بسته به عواملی مانند پیچیدگی داده ها و کاربر پسند بودن رابط می تواند برای جذب اطلاعات مفید یا مضر باشد [ 20 ، 21 ] و فرمول و رویکرد خاص برای ایجاد ابزارهای ارتباطی بهینه هنوز به طور کامل انجام شده است. تعیین شد [ 8 ].
تحقیقاتی که عملکرد زیرساخت داده‌های مکانی را ارزیابی می‌کند، نشان می‌دهد که انتخاب ابزارهای تجسم جغرافیایی نیاز به استفاده از شاخص‌های مرتبط با دسترسی، استفاده و اشتراک‌گذاری داده‌های مکانی دارد که شامل کارایی و کیفیت، انعطاف‌پذیری و نوآوری، و شفافیت و قابلیت اطمینان است [22 ] . در حالی که چنین شاخص‌هایی ممکن است به برخی از توسعه‌دهندگان و کاربران این ابزارها کمک کند تا در طول فرآیند انتخاب ابزار اطلاعات بیشتری کسب کنند، نیاز به چارچوبی وجود دارد که تنوع، انواع و کاربردهای geovisualization‌ها را به‌منظور بهبود دانش و به دست آوردن یک درک جامع زمینه‌ای کند. در مورد رویکردهای مناسب برای استفاده از ابزارهای بصری در تلاش‌های سازگاری با اقلیم.
این مطالعه با ایجاد یک چارچوب مفهومی که محصولات ژئو تجسم موجود را به مضامین مرتبط با ویژگی‌های تجسم، مخاطبان، و نتیجه یا هدف مورد نظر رسانه تجسم طبقه‌بندی می‌کند، به این شکاف تحقیقاتی می‌پردازد. نتیجه این کار چارچوب تجسم‌های آب و هوایی برای محصولات سازگاری (CVAP) است که ابزاری برای محققان و پزشکان است تا به عنوان درخت تصمیم یا سیستم پشتیبانی تصمیم برای تشخیص نوع محصول تجسم جغرافیایی مناسب‌ترین استفاده شود. در یک مورد یا مخاطب خاص. بخش زیر روش‌های مورد استفاده در این تحقیق را ارائه می‌کند، یعنی استفاده از مرور ادبیات ساختاریافته برای توسعه، آزمایش، اصلاح و نهایی کردن چارچوب CVAP. سپس، مقاله نسخه نهایی CVAP را ارائه می دهد، و در مورد چگونگی استفاده از چارچوب برای افزایش درک یک محصول ژئو تجسمی بحث می کند. در نهایت، این مقاله آنچه را که CVAP در مورد چگونگی استفاده از تجسم‌های جغرافیایی برای برنامه‌ریزی سازگاری آب و هوا در زمینه‌های مختلف نشان داده است، مورد بحث قرار می‌دهد و با توصیه‌هایی برای تحقیقات بیشتر به پایان می‌رسد. هدف کلی این چارچوب این است که از آن به عنوان ابزاری برای محققان و متخصصان استفاده شود تا از آن به عنوان یک سیستم پشتیبانی تصمیم برای تشخیص نوع مناسب محصول تصویرسازی جغرافیایی برای پیاده سازی در یک مورد خاص یا مخاطب استفاده کنند.

2. مواد و روشها

این تحقیق یک فرآیند دو مرحله ای را دنبال می کند. ابتدا، یک مرور ادبیات ساختاری به کار گرفته شد که کار مربوط به موضوعات تجسم و تجسم جغرافیایی، استراتژی‌های انطباق آب و هوا، و مشارکت عمومی و ذینفعان را بررسی می‌کند. دوم، مرور ادبیات سپس برای اطلاع رسانی به توسعه کیفی چارچوبی برای طبقه‌بندی تصاویر جغرافیایی، که در اینجا به عنوان چارچوب تجسم آب و هوا برای محصولات سازگاری (CVAP) نامیده می‌شود، مورد استفاده قرار گرفت. این به یک مکعب سه‌بعدی ترجمه شده است که ابزاری برای سازمان‌دهی تجسم‌ها در امتداد محورها از نظر انواع، کاربرد و مخاطبان مورد نظر برای ابزارها فراهم می‌کند، شبیه به MacEachren و Kraak [14] و Bohman و همکاران . [ 16]. نسخه‌های اولیه چارچوب ایجاد و متعاقباً با پر کردن آن‌ها با محصولات geovisualization که در تحقیقات قبلی توسعه یافته و مورد بررسی قرار گرفتند، آزمایش شدند. CVAP پس از چندین بار تکرار این فرآیند با ارزیابی اثربخشی آن در نشان دادن ملاحظات مختلفی که در انتخاب و استفاده از ابزارهای تجسم جغرافیایی وجود دارد، پالایش شد. شکل 1 خط لوله گردش کار مراحل درگیر در این تحقیق را نشان می دهد و این موارد با جزئیات بیشتر در بخش های بعدی توضیح داده شده است.

2.1. مروری بر ادبیات چارچوب‌های ژئوویژوالیشن موجود

مروری بر ادبیات ساختاریافته بین ماه مه و اوت 2019 از چارچوب‌های مربوط به موضوعات تجسم جغرافیایی، برنامه‌ریزی سازگاری آب و هوا و/یا مشارکت عمومی و ذینفعان انجام شد. این سه موضوع برای ساختار بررسی ادبیات استفاده شد، زیرا همه آنها به ضرورت توسعه ابزارهای برنامه ریزی موثر برای سازگاری با آب و هوا مربوط می شوند. این موضوعات با هم به طور مداوم در ادبیات آکادمیک هنگام بررسی تحقیقات متمرکز بر مدیریت راه حل برای کاهش خطرات تغییرات آب و هوا شناسایی می شوند. این یک چالش است زیرا ذینفعان، محققان و اعضای عموم مردم اغلب برداشت های متفاوتی از مناسب ترین اقدامات برای اجرای به منظور آماده شدن برای اثرات بالقوه تغییرات آب و هوایی دارند. بررسی ادبیات با جستجوی چندین موتور جستجوی دانشگاهی (به عنوان مثال، Web of Science) و گوگل با استفاده از کلمات کلیدی زیر انجام شد: تجسم جغرافیایی، تجسم، چارچوب آب و هوا، تغییرات آب و هوا، سازگاری با آب و هوا، مشارکت عمومی، برنامه ریزی منظر، سیستم های اطلاعات جغرافیایی (GIS) ، انطباق چشم انداز، تجسم چشم انداز، سیستم پشتیبانی تصمیم گیری فضایی، و کاهش ریسک. اینها بر اساس ارتباط آنها با جنبه ارتباط بصری یا ارائه داده های مکانی به شیوه یا قالب مناسب برای کاربر انتخاب شدند. تجسم چشم انداز، سیستم پشتیبانی تصمیم گیری فضایی، و کاهش خطر. اینها بر اساس ارتباط آنها با جنبه ارتباط بصری یا ارائه داده های مکانی به شیوه یا قالب مناسب برای کاربر انتخاب شدند. تجسم چشم انداز، سیستم پشتیبانی تصمیم گیری فضایی، و کاهش خطر. اینها بر اساس ارتباط آنها با جنبه ارتباط بصری یا ارائه داده های مکانی به شیوه یا قالب مناسب برای کاربر انتخاب شدند.
این فرآیند مستلزم ارزیابی چارچوب‌های موجود برای استخراج جنبه‌های مرتبط و معنادار تحقیق بود که متعاقباً برای ایجاد CVAP مورد استفاده قرار گرفت.

2.2. توسعه CVAP

مکعب CVAP یک چارچوب بصری است که برای درک انواع مختلف و کاربردهای تجسم جغرافیایی برای سازگاری با آب و هوا ایجاد شده است. محورهای گنجانده شده از مضامین تکراری و برجسته مانند میزان تعامل [ 6 ، 12 ، 13 ، 16 ]، واقع گرایی [ 9 ، 13 ، 23 ] و سطح ریسک [ 4 ، 6 ، 12 ، 13 ، 22 ، 24 مشتق شده اند.] مرتبط با نوع تاثیر ناشی از فرآیند تصمیم گیری. یک شکل مکعب برای نمایش چارچوب انتخاب شد زیرا ظرفیت آن برای نشان دادن تعامل سه محور و در نتیجه ارائه ملاحظات به هم پیوسته در مورد چگونگی توسعه و استفاده از تجسم تغییرات آب و هوا است.
طراحی چارچوب CVAP با کار قبلی بر روی مفاهیم تجسم و بهترین شیوه‌ها مانند میزان تعامل در دسترس کاربر [ 4 ]، سطح انتزاع در مقابل واقع‌گرایی تصویر شده [ 2 ]، ارتباط ریسک بالقوه [ 25 ] و هدف کلی از تجسم های جغرافیایی به عنوان ابزارهایی که اطلاعات جغرافیایی را نشان می دهند [ 14 ، 16]. پر کردن مکعب CVAP با مرور ادبیاتی که ژئوتصویرسازی‌های موجود را تحلیل یا ارزیابی می‌کرد، به دست آمد. ژئوتصویرسازی هایی که در CVAP گنجانده شده اند به صورت کره هایی در داخل ابعاد مکعب نمایش داده می شوند. هر محصول ژئوتصویرسازی، با تمرکز ویژه بر روی میزان تعامل، ریسک و واقع‌گرایی مرتبط با تصویرسازی جغرافیایی، تجزیه و تحلیل شد. سپس آنها با یکدیگر مقایسه شدند و در طی این مرحله به هر محصول تجسمی یک مقدار نسبی “پایین” یا “بالاتر” بر اساس میزان تعامل، ریسک و واقع گرایی مرتبط با تصویرسازی جغرافیایی اختصاص داده شد. این یک مقایسه نسبی بود که فقط در بین تصاویر جغرافیایی موجود در CVAP انجام شد. این فرآیند منجر به تشکیل خوشه‌هایی شد که تصاویر جغرافیایی با کیفیت‌های مشابه را به تصویر می‌کشند. سرانجام، کاربرد مکعب با بررسی اینکه آیا محصولات ژئوتصویرسازی گنجانده شده بر اساس هدف مورد نظر آنها و نوع مخاطب مناسبی که تجسم‌ها برای آنها مناسب است، در دسته‌های مربوطه قرار می‌گیرند، ارزیابی شد. این مرحله نشان داد که آیا پارامترهای انتخاب شده برای مدل واقعاً به درستی انتخاب شده اند یا خیر.

3. نتایج

3.1. یافته های مرور ادبیات

نتایج بررسی ادبیات که به توسعه CVAP کمک کرد در جدول 1 خلاصه شده است، با بررسی ویژگی های مهم و مشترک بین تصویرسازی جغرافیایی، برنامه ریزی سازگاری آب و هوا و مشارکت عمومی و ذینفعان سازماندهی شده است. برای هدف این مطالعه، ریسک به نوع تصمیم گیری اشاره دارد که برای آن ژئوویژوالیشن به کار گرفته شده است. رتبه‌بندی بالای ریسک به سناریویی اشاره دارد که در آن ابزارهای تصویرسازی جغرافیایی برای حمایت از تصمیم‌گیری مرتبط با پیامدهای قابل‌توجهی برای رفاه جوامع (و زندگی انسان)، سیستم‌های زیست محیطی یا زیرساخت‌های عمومی استفاده می‌شوند. رتبه ریسک کمتر به سناریویی اشاره دارد که در آن ابزار برای تصمیماتی استفاده می‌شود که تأثیر کمتری بر از دست دادن دارایی دارند یا خطر بزرگی برای ایمنی افراد ایجاد نمی‌کنند. میزان تعامل بیشتر به این معنی است که کاربران می توانند گزینه هایی مانند سطوح مختلف بزرگنمایی را انتخاب کنند. قابلیت مشاهده لایه داده فعال، و تصاویر متحرک و پیمایش. محصولات با تعامل کمتر شامل تجسم هایی مانند نقشه های معمولی و سایر تصاویر ثابت است. محور نهایی موجود در مکعب CVAP، درجه‌بندی واقع‌گرایی است، که به این موضوع اشاره دارد که آیا تجسم اطلاعات مکانی را به شکلی انتزاعی یا بسیار واقعی ارائه می‌کند.
مکعب استفاده از نقشه (MUC) توسط Maceachren و Kraak [ 14 ] ایجاد شد و توسط Bohman و همکاران بیشتر اصلاح شد. [ 16 ] مبنایی را برای ساختار یک نمایش از چارچوب و ابزار طبقه‌بندی زمین تجسم فراهم کرد. MUC دو دهه قدمت دارد و بنابراین ممکن است کاملاً با قابلیت های تکنولوژیکی فعلی مرتبط نباشد. CVAP همان شکل MUC را به خود می گیرد و یک محور مشترک (تعاملی) را به اشتراک می گذارد. پارامترهای باقی مانده از تحقیقات دیگر فهرست شده در جدول 1 اقتباس شده است .
گرینگر و همکاران [ 4 ] یک چارچوب طراحی برای تسهیل ارتباط مؤثر دانشمندان و محققان با افراد خارج از بخش‌های دانشگاهی و علمی ایجاد کرد. آنها دریافتند که حداکثر مقدار جذب اطلاعات با توجه به داده های آب و هوایی در یک محیط تجسم بسیار تعاملی رخ می دهد. کار آنها توسعه چارچوب CVAP را با ارائه بینشی در مورد نقش تعامل در توسعه انواع موثر از تجسم‌های جغرافیایی برای برقراری ارتباط داده‌های آب و هوایی در بسیاری از رشته‌ها خبر داد.
اسقف و همکاران [ 2] چندین محصول تجسم تغییرات آب و هوایی را که بر روی یک منطقه ساحلی در جنوب غربی استرالیا متمرکز شده بودند، ارزیابی کرد. ژئوتصویرسازی‌ها از سناریوهای ایستا و کم خطر که حاکی از خطر کم تا عدم وجود خطر تلفات جانی، آسیب اموال یا پیامدهای جدی زیست‌محیطی است، تا تجسم‌های تعاملی، واقع‌گرایانه و با پیامد بالا، که موقعیت‌ها و تصمیم‌های با محیطی شدید را نشان می‌دهند، متغیر بودند. عواقب، آسیب زیرساخت های عمومی و خطر از دست دادن جان انسان ها. این کار یک اجماع را ارائه می دهد که تجسم های جغرافیایی در برقراری ارتباط اطلاعات کمک می کند، با یک جزء جدایی ناپذیر شامل ارزیابی درجه ای که یک ژئوتصویرسازی قادر به دستیابی به ارتباط موثر داده ها با کاربر است.
گلاس و همکاران [ 25 ] بر توانایی تجسم‌ها برای تأثیرگذاری بر درک مالکان خانه‌های شمال اروپا از خطرات (و میزان آن) که خانه‌هایشان در معرض خطرات ناشی از تغییرات آب و هوایی است، متمرکز شده است. این پیام برای انتقال به صاحبان خانه ضروری است زیرا آنها ذینفعان مهمی در قلمرو سازگاری با اقلیم با توجه به استحکام بخشیدن به خانه های خود در برابر رویدادهای اقلیمی نامطلوب هستند. مهمتر از همه، فقدان درک خطر توسط ساکنان می تواند راهبردهای سازگاری آب و هوایی آنها را مختل کند. یک موضوع برجسته در این کار بر روی ریسک و تأثیراتی که می تواند بر واکنش ها نسبت به تغییرات آب و هوا و سطوح درک آن داشته باشد، متمرکز است. بنابراین ریسک به عنوان یکی از عوامل CVAP انتخاب شد.
رابینسون [ 26 ] چارچوبی برای درک رویکردهای مختلف برای مشارکت جامعه در کارشان بر روی برنامه ریزی مدیریت زباله و تصمیم گیری در استرالیای غربی ارائه کرد. این کار به CVAP مربوط می شود زیرا این تحقیق حول اهمیت مشارکت عمومی در تصمیم گیری های زیست محیطی می چرخد. رابینسون [ 26 ] خطر ذاتی یک موقعیت را با پیچیدگی اطلاعات ارائه شده به مخاطب مقایسه کرد تا روش های مختلف مشارکت عمومی را تجسم کند. علاوه بر این، آن‌ها مضامینی را ایجاد کردند که روش‌های مختلف مشارکت را در ماتریس مشارکت جامعه طبقه‌بندی می‌کرد: اطلاع‌رسانی، مشورت، مشارکت و شریک کردن، و اینها در این تحقیق به‌عنوان لنزی برای تفسیر نتایج این مطالعه و کاربرد CVAP استفاده می‌شوند.بخش 4 . بحث).

3.2. چارچوب CVAP

بر اساس بررسی ادبیات، ویژگی های تعریف شده برای چارچوب CVAP عبارت بودند از: ریسک [ 3 ، 27 ، 28 ]، واقع گرایی [ 1 ، 2 ، 13 ]، و تعامل [ 1 ، 4 ، 10 ، 12 ، 16 ]. بر اساس تحقیقات، مشخص شده است که این ویژگی‌ها بر تأثیر کلی یا هدف یک محصول خاص ژئوویژوال‌سازی تأثیر می‌گذارند. با این حال، مطالعات قبلی هنوز هر سه این ویژگی ها را با هم در نظر نگرفته اند. سه پارامتر فوق الذکر تعامل، واقع گرایی و ریسک، محورهای CVAP را تشکیل می دهند ( شکل 2)).
در این تحقیق، نقشه‌های دوبعدی سنتی به‌عنوان ژئوویژوال‌سازی‌های انتزاعی در نظر گرفته شدند، زیرا جزئیات لازم را برای احساس غوطه‌ور شدن کاربر ارائه نمی‌کنند (یعنی انگار واقعاً در مکان تصویر شده حضور دارند). تجسم‌ها زمانی به‌عنوان بسیار واقع‌گرایانه طبقه‌بندی می‌شوند که حاوی عناصری باشند که به‌طور دقیق اشیاء و موجودات دنیای واقعی را نشان می‌دهند و به برداشت کاربران کمک می‌کنند که صحنه یا سناریویی را همانطور که در زندگی واقعی مشاهده می‌کنند، مشاهده کنند.

3.3. اعمال CVAP

مطالعاتی که به آزمایش و اصلاح فرآیند CVAP کمک کرده‌اند در جدول 2 فهرست شده‌اند و بر اساس مضامین موضوعات بررسی سازمان‌دهی شده‌اند. ارتباط موضوعی هر پروژه مشخص می کند که چگونه کار به شکل گیری CVAP کمک کرده است. تجسم‌های جغرافیایی گنجانده شده در چارچوب جدید توسعه‌یافته، همگی شامل یک ارزیابی کاربر و/یا جزء تست قابلیت استفاده با توجه به دستیابی به یک هدف خاص و مورد استفاده، یا هدف قرار دادن یک مخاطب متمایز است. برخی از ردیف‌های موجود در جدول نشان‌دهنده چندین محصول ژئوتصویرسازی است که در چارچوب CVAP تشکیل شده‌اند، زیرا تحقیقات مشخص شده بیش از یک نسخه یا نوع تصویرسازی جغرافیایی را تجزیه و تحلیل کرده است (به عنوان مثال، Bishop و همکاران [2 ]]؛ شروت و همکاران، 2015). محصولات نسبت به یکدیگر در امتداد سه محور رتبه‌بندی شدند و در مقیاس‌های دوتایی شامل رتبه‌بندی پایین‌تر یا بالاتر برای هر یک از پارامترهای انتخابی ارزیابی شدند. در رتبه بندی آنها نسبت به یکدیگر، تصمیماتی اتخاذ شد که نویسندگان بر اساس تخصص قبلی خود، محصولاتی را که در امتداد محورها قرار دارند، به این نتیجه رساندند. این فرآیند منجر به سازماندهی ژئوتصویرسازی ها به خوشه ها یا گروه هایی با شباهت از نظر ویژگی های ابزارها و نحوه استفاده از آنها شد.
خوشه بندی را می توان در گوشه های CVAP یافت ( شکل 3، زیرا این نواحی نشان دهنده قطبش بالاتر/پایین‌تر ویژگی‌های geovisualization است که از طریق محورها گرفته شده است. سمت چپ ترین گوشه در صفحه پایین مکعب تنها محل اتصال است که در آن هر سه پارامتر پایین تر تعریف شده اند. سه گوشه باقی‌مانده در پایین صفحه مکعب، همگی دارای رتبه پایین‌تری از تعاملات موجود در تصویرسازی جغرافیایی هستند. همانطور که در امتداد محور تعاملی به سمت بالاترین سطح حرکت می کنیم، میزان تعامل کاربران با ابزار تجسم جغرافیایی برای درگیر شدن در اکتشاف داده افزایش می یابد. افزایش ارزش در محور ریسک به معنی افزایش رتبه خطر یک تصویرسازی است (یعنی پیامدهایی که ممکن است منجر به از دست دادن جان انسان ها، آسیب شدید زیرساخت های عمومی و/یا اثرات زیست محیطی در مقیاس بزرگ شود). و تمام محصولاتی که نزدیک‌ترین سطح به سمت راست، صفحه جلویی مکعب هستند، در رتبه‌بندی افزایش یافته یک مفهوم ریسک بالاتر مشترک هستند. در نهایت، همانطور که در امتداد محور واقع‌گرایی به سمت پشت مکعب حرکت می‌کنیم، تجسم‌ها با افزایش واقع‌گرایی در امتداد صفحه عقب قرار می‌گیرند. این نشان می‌دهد که نمونه‌هایی که در پیش‌زمینه مکعب قرار گرفته‌اند، تجسم‌هایی هستند که ویژگی‌های انتزاعی را نشان می‌دهند و بنابراین کمتر واقع گرایانه در نظر گرفته می‌شوند. تجسم هایی که انتزاعی در نظر گرفته می شوند ممکن است داده ها را در قالب هایی مانند جداول، نمودارها و نقشه های دو بعدی (بردار و/یا شطرنجی) نمایش دهند. این برخلاف ژئوویژوالیشن‌های واقع‌گرایانه است که تلاش می‌کنند بالاترین سطح اعتبار را از طریق تصاویر متقاعدکننده مانند رندر سه‌بعدی یا تجسم‌هایی حاوی سطح بالایی از جزئیات ارائه کنند (به عنوان مثال،

3.4. استفاده از تم های تعامل

هر یک از خوشه‌های تجسم در CVAP با مضامین تعامل عمومی و ارتباطات تجسمی که به ترتیب توسط رابینسون [ 26 ] و بوهمن و همکاران توصیف شده‌اند، همسو می‌شوند . [ 16 ]. ماتریس مشارکت جامعه رابینسون خطر ذاتی یک موقعیت را با پیچیدگی اطلاعات ارائه شده به مخاطب مقایسه کرد تا نقشه ای از فرآیندهای مشارکت بالقوه ایجاد کند که می تواند در یک موقعیت خاص اجرا شود. چهار موضوع (یا دسته‌بندی استراتژی‌های تعامل) که رابینسون [ 26] ابداع شدند: اطلاع رسانی، مشورت، مشارکت و شریک. این مضامین در چارچوب از طریق خطوط نقطه‌ای که CVAP را به چهار بخش مجزا جدا می‌کنند، مشخص می‌شوند. مناطق و خوشه‌بندی در CVAP با این مضامین همراستا هستند، به‌عنوان مثال، تجسم‌های جغرافیایی نوع اطلاعات در انتهای پایین طیف ریسک و ابزارهای نوع شریک در انتهای بالای طیف ریسک یافت شدند. یکی از تغییراتی که بومن و همکاران. [ 16 ] اعمال شده بر Maceachren و Kraak [ 14 ] Map Use Cube افزودن یک ارتباط به طیف اکتشاف بود که به صورت مورب در مدل اجرا می شود. بومن و همکاران [ 16] همچنین میزان کمتر تعامل انسان و سیستم را که عمدتاً برای ارتباط اطلاعات از پیش تعریف شده در نظر گرفته شده است و افزایش سطح تعامل با هدف تسهیل کشف دانش جدید (تشخیص الگوها و روابط ناشناخته در داده ها) را نشان می دهد. هیلدبرانت و دولنر [ 29] همچنین با امکان چرخاندن و حرکت دادن دوربین نقطه دید به مشتری (دوربین نقطه نظر) به عنوان تکنیکی که برای کاوش در نظر گرفته شده است، با افزایش سطح تعامل در یک تجسم فضایی همراه است. این به کاربر این امکان را می‌دهد تا از برنامه برای «نشان دادن چیز دیگری به من» استفاده کند، و فرصت‌هایی برای تشخیص اطلاعات دیگر ایجاد کند، نه اینکه صرفاً یک پیام از پیش تعریف‌شده یا بخشی از اطلاعات را از توسعه‌دهنده محصول دریافت کند.
وقتی Bohman و همکاران را در نظر می گیریم. [ 16 ] تم های طیف و [ 26 ] تعامل در زمینه CVAP، هشت دسته مجزا را می توان مشاهده کرد، و خوشه ها در محدوده هایی از Inform & Communicate تا Partner & Explore قرار می گیرند. مقوله‌ها در زیر بیشتر مورد بحث قرار می‌گیرند، و با استفاده از مضامین رابینسون [ 26 ] به عنوان بخش‌های فرعی با بحث در مورد گونه‌های ارتباط و کاوش بومن و همکاران [ 16 ] در هر بخش سازمان‌دهی می‌شوند.

3.4.1. آگاه کردن

موضوع Inform شامل ابزارهای تجسم جغرافیایی است که برای حمایت از تصمیمات مرتبط با ریسک کمتر از نظر پیامدها و تأثیرات استفاده می شود. نمونه‌هایی در منطقه ارتباطات شامل نقشه‌های تناسب زمین پیش‌بینی‌شده دوبعدی است که چهار نوع محصول پیش‌بینی‌شده برای سال‌های 2010 و 2070 را نشان می‌دهد [ 2 ]. این نوع تجسم برای ارائه به جای تولید یافته های تحقیق استفاده شد. از آنجایی که یک خطا در نقشه تناسب محصول به معنای تلفات انسانی مستقیم یا خسارت قابل توجه اموال/زیرساخت نیست، این تجسم به عنوان کم خطر تلقی می شود.
سایر تجسم‌های کم خطر در دسته اطلاعات حاوی عنصر تعاملی بالاتری هستند. بنابراین، آنها در منطقه کاوش مکعب قرار دارند. این تجسم ها شامل نمونه اولیه ICchange [ 30 ]، SimilarityExplorer [ 31 ] و رابط های کاوش بصری (VEI) با رابط برنامه نویسی برنامه کاربردی Google Earth (API) تعبیه شده بود [ 2 ]. تجسم های ارزیابی شده توسط بیشاپ و همکاران. [ 2] هر دو بر پیش بینی های بارندگی و تغییر دما متمرکز شده اند (اهداف کشاورزی). با این حال، آنها فرصت بیشتری برای تعامل با داده های ارائه شده در اختیار کاربر قرار دادند، بنابراین محصولات را در نزدیکی انتهای اکتشاف طیف قرار دادند. این برای هر دو تصویرسازی جغرافیایی ارزیابی شده توسط پوکو و همکاران یکسان است. [ 31 ] و Kinkeldey و همکاران. [ 30 ]، زیرا آنها عملکردهایی مانند اجازه دادن به کاربر برای فیلتر کردن سطح عدم قطعیت در پیش‌بینی‌های تغییر پوشش زمین (ICchange)، و همچنین مدل‌های پیش‌بینی، متغیرها و وضوح زمانی (SimilarityExplorer) را ارائه کردند.
3.4.2. مشورت کردن
افزایش واقع گرایی در تجسم های جغرافیایی منجر به محصولاتی می شود که به شدت با موضوع مشاوره مرتبط هستند. بخش پایینی این موضوع شامل تجسم‌هایی با تعامل کمتر در دسترس کاربر است که از تجسم ارزیابی شده توسط بیشاپ و همکاران تشکیل شده است. [ 2 ]، پروژه WorldView [ 32 ]، و یک ابزار واقعی واقعی که تغییرات بالقوه کاربری زمین را در حومه دانمارک نشان داد [ 33 ]]. این محصولات تجسمی همگی جنبه واقعی واقع گرایی بالایی داشتند و در شرایطی که خطر از دست دادن جان یا زیرساخت های عمومی حیاتی را تهدید نمی کرد استفاده می شد. این ابزارها برای برقراری ارتباط سناریوهای از پیش ساخته شده با مخاطبان بیشتر برای تسهیل بحث و درخواست افکار و نظرات در مورد سناریوهای مذکور طراحی شده اند. بنابراین، طراحی‌های جغرافیایی برای استفاده توسط برنامه‌ریزان برای مشورت با ذینفعان در مورد گزینه‌های استفاده از زمین در آینده مانند کشاورزی، گردشگری، تلاش‌های حفاظتی، یا توسعه مسکونی در نظر گرفته شد. پروژه WorldView اثرات جهانی و همچنین منطقه ای آب و هوا مانند دما، افزایش سطح دریا و از بین رفتن پوشش یخی دریای قطب شمال را ارائه کرد [ 32]. ارزیابی از شرکت کنندگان در مورد ارتباط ارائه و همچنین سهولت درک داده های ارائه شده سؤال شد. علاوه بر این، نویسندگان [ 15] از یک تصویرسازی واقعی و بسیار تعاملی برای مدلسازی یک محیط ساحلی به منظور آشنایی کاربران با منطقه استفاده کرد. این نرم افزار به ذینفعان و ساکنان محلی اجازه می دهد تا سناریوهای مختلف مدیریت پارک را در شبیه سازی اعمال کنند، مانند فنس کشی (موقعیت، طول، مواد) و مقررات پهلوگیری قایق (فاصله از ساحل، تعداد محدود شناور). سپس شرکت‌کنندگان می‌توانستند با استفاده از کلیدهای جهت‌دار روی صفحه‌کلید، از دید اول شخص، در اطراف منطقه پیاده‌روی کنند تا پیش‌بینی کنند که سناریوهای مختلف مدیریت پارک چه تأثیری بر منطقه خواهد داشت. با این قابلیت، کاربران می‌توانستند تعیین کنند که کدام برنامه مدیریتی برای اجرا مناسب‌تر است.15 ].
3.4.3. درگیر کردن
موضوع Involve مکعب CVAP شامل تجسم‌هایی است که همگی برای تصمیم‌گیری مورد استفاده قرار می‌گرفتند که حاوی میزان بیشتری از خطرات احتمالی برای اموال، زیرساخت‌ها یا سلامت/جان انسان بود. این شامل نمایشگر سازگاری جامعه [ 27]، یک سیستم پشتیبانی تصمیم فضایی با هدف اجرای استراتژی‌های سازگاری فعال جامعه برای صاحبان خانه و اجاره‌کنندگان، به منظور کاهش آسیب‌پذیری آنها در برابر نیروهای جزر و مدی است. حداقل تعامل در محصول وجود داشت. بنابراین، در انتهای طیف ارتباط قرار می گیرد. این تجسم هم در درگیر کردن جامعه و هم در برقراری ارتباط با ساکنان سطح شخصی آنها در برابر خطر خرابی دایک محلی و تأثیر تغییر آب و هوا بر فراوانی و شدت طوفان ها موفق بود. نمونه دیگری از مشارکت جامعه در پروژه سازگاری با آب و هوای کیمبرلی (KCAP) به نمایش گذاشته شد، ابتکاری که بر روی سازگاری جامعه با تأثیر تغییر آب و هوا در سطح محلی تمرکز داشت [ 5]]. نویسندگان دریافتند که در موارد خاص، روش‌های «سنتی» ارائه (مانند پوسترها، و نمایش‌های اسلاید روی سر) در برقراری ارتباط پیام در محیط‌های واقعی، مانند خانه باز، یا به‌منظور دستیابی به فناوری کمتر موفق بودند. افراد و ذینفعان پیشرفته افزایش تعامل منجر به تجسم می شود که می تواند به عنوان ابزاری برای کاوش داده ها، مانند ViewExposed [ 34] عمل کند.]. ViewExposed به‌عنوان وسیله‌ای برای مشارکت مقامات محلی با برنامه‌ریزی واکنش به بلایای طبیعی ناشی از تغییرات آب و هوایی، با شناسایی آسیب‌پذیرترین مناطق، توسعه داده شد. ارزیابی قابلیت استفاده نشان داد که کاربران ViewExposed آن را ابزاری ارزشمند برای جمع‌آوری و مشاهده مجموعه‌های داده پیچیده می‌دانند و ترجیح می‌دهند حتی عملکردهای تعاملی بیشتری را با داده‌ها در دسترس داشته باشند، مانند قابلیت آپلود پایگاه‌های اطلاعاتی شخصی (به عنوان مثال، داده‌های مخاطرات طبیعی). ).
دو تجسم دیگر واقع در منطقه Involve-Explore هر دو مربوط به افزایش سطح دریا هستند. یکی از اینها توسط [ 21]، که اثربخشی توانایی ارتباطی یک بیننده تعاملی افزایش سطح دریا را ارزیابی کرد که به مدیران منابع ساحلی اجازه می‌دهد تا از فرآیند تصمیم‌گیری خود در مورد تغییرات اکولوژیکی مانند مهاجرت به مرداب، افزودن زیرساخت‌ها و ارتباطات عمومی در مورد پویایی دریا حمایت کنند. افزایش سطح شرکت کنندگان به سهولت استفاده از برنامه پاسخ مثبت دادند و همه توانستند وظایف مشخص شده را انجام دهند و همچنین به سؤالات مطرح شده در طول ارزیابی پاسخ صحیح دهند. برخی از شرکت کنندگان دریافتند که درک توانایی انتخاب و مشاهده چندین لایه داده به طور همزمان دشوار است، که به این معنی است که افزایش تعامل همیشه با بهبود عملکرد ابزار مرتبط نیست.
یکی دیگر از ژئوتصویرسازی افزایش سطح دریا توسط Leskens و همکاران مورد مطالعه قرار گرفت. [ 1]، که دو نسخه از ابزاری را که برای نشان دادن خطر سیلاب‌های ساحلی در مناطق شهری در نظر گرفته شده بود، مقایسه کرد، که نسخه‌های دو بعدی و سه بعدی از یک تجسم هستند. از آنجایی که رندر سه بعدی تجسم حاوی مقدار بیشتری از واقع گرایی با توجه به نسخه دو بعدی بود، آن محصول در قالب شریک چارچوب قرار گرفت در حالی که نسخه دوبعدی در موضوع Involve قرار گرفت. یک مطالعه کاربری که با کارشناسان غیردامنه انجام شد، نشان داد که احساسات شرکت‌کننده بین نسخه‌های دوبعدی و سه‌بعدی ابزار به منظور تخمین اینکه آیا دستور تخلیه برای یک منطقه با داده‌های مناسب ضروری است یا خیر تقسیم شده است. با توجه به پیچیدگی اطلاعات ارائه شده، تجسم خطر سیل نزدیکتر به انتهای اکتشاف طیف در مکعب CVAP قرار می گیرد. یک مطالعه موردی با متخصصان و کارشناسان مدل سیل انجام شد تا سطح دسترسی به محصول را در میان جمعیت متخصص ارزیابی کند. در این مورد، نسخه 3 بعدی به دلایل متعدد از جمله تخمین بهتر آبگرفتگی، که در نهایت منجر به بهبود تصمیم گیری در زمان بحران می شود، نسبت به جایگزین 2 بعدی خود سودمند در نظر گرفته شد. با نسخه سه بعدی، شرکت کنندگان این جلسه همچنین توانستند اقدامات سازگاری مختلفی را برای گروه های ذینفع مختلف برای کاهش اثرات بلایا پیشنهاد کنند. این نشان می دهد که هر دو ابعاد محصول در انتقال بصری خطرات سیل ساحلی به کاربر موفق بوده اند. با این حال، نسخه 3 بعدی به دلیل پیچیدگی اطلاعات و افزایش سطح واقع گرایی که امکان اکتشاف داده ها را بیشتر می کرد، برای کارشناسان مؤثرتر بود. این به ذینفعان مختلف (به عنوان مثال، دولت های استانی و شهری، شرکت ها، ساکنان) اجازه داد تا یک رابطه شراکتی ایجاد کنند و با هم کار کنند تا از انعطاف پذیری جامعه در پی تغییرات آب و هوایی اطمینان حاصل کنند.
3.4.4. شریک
ابزارهای مشارکت شامل تجسم های واقع بینانه با سطح بالایی از ریسک ذاتی موجود در فرآیند تصمیم گیری است. تجسم های در نظر گرفته شده برای اهداف ارتباطی (تعامل کمتر در دسترس کاربر) شامل پروژه چشم انداز تغییر اقلیم محلی (LCCVP) [ 18 ] و VisAdapt [ 16] است.]. همانطور که بومن بیان کرد، VisAdapt به طور قابل توجهی تعامل کمتری داشت (در مقایسه با همتای خود ViewExposed) و برای ارائه اطلاعات از قبل شناخته شده بهتر به کار می رفت. VisAdapt همچنین می تواند توسط صاحبان املاک خصوصی برای تعیین استراتژی هایی برای انعطاف پذیرتر کردن محل سکونت خود در برابر قرار گرفتن در معرض آب و هوا استفاده شود، بنابراین آنها را با سایر سهامداران و رهبران جامعه شریک می کند. این مشابه چیزی است که در LCCVP مشاهده شد، جایی که یک رویکرد مشارکتی با یک جامعه ساحلی بر افزایش انعطاف پذیری جامعه با توجه به افزایش سطح دریا و خطر برای اموال آنها متمرکز بود. این نوع تجسم در ایجاد یک رابطه شریک مانند بین تصمیم گیرندگان و سهامداران موفق بود.
تجسم‌های با تعامل افزایش یافته، که برای مشارکت در نظر گرفته شده‌اند، قابلیت‌های اکتشافی بیشتری دارند. این‌ها می‌توانند در موقعیت‌هایی مفید باشند که پاسخ به یک مشکل خاص ممکن است راه‌حل‌های متعددی داشته باشد، و آن راه‌حل‌ها به راحتی آشکار نیستند و برای رسیدن به یک اجماع مناسب نیاز به بحث دارند. نمونه هایی از این تجسم ها عبارتند از یک ابزار واقعیت افزوده موبایل (MAR) برای تجسم سیل [ 19 ]، یک ابزار سه بعدی خطر سیل ساحلی [ 1 ]، و یک ابزار کره مجازی پیاده سازی شده برای KCAP [ 5] .]. ابزار MAR به عنوان یک برنامه مکمل برای ابزارهای مدیریت خطر سیل موجود در نظر گرفته شد تا به درک نقشه‌های سیل توسط کارشناسان صنعت کمک کند. نتایج نشان داد که شرکت‌کنندگان این برنامه را عمدتاً قابل درک می‌دانستند و آن را برای خدمات اضطراری مفید ارزیابی می‌کردند. چنین ابزاری می تواند برای اهداف تاب آوری جامعه به رهبران جامعه محلی منتقل شود، بنابراین آنها را به عنوان شریک با بخش های دولتی بزرگتر مسئول توزیع و برنامه ریزی منابع قرار می دهد. نسخه سه بعدی تجسم سیل شهری [ 1] توسط اکثر شرکت کنندگان به عنوان بهترین ابزار برای تخمین آسیب به خانه ها و به عنوان مناسب ترین ابزار برای تخمین تلفات جانی ترجیح داده شد. مشابه مثال قبلی، این نوع تجسم برای برنامه‌ریزی انطباق جامعه محلی و ایجاد رابطه مشارکتی بین ذینفعان در مقیاس کوچکتر و بزرگتر مناسب است. این امر ارتباطات سریع و پراکندگی معقول منابع را تسهیل می‌کند و تضمین می‌کند که مناطق و افرادی که به بیشترین کمک نیاز دارند ابتدا آن را دریافت خواهند کرد.
تصویرسازی جغرافیایی کره مجازی ارائه شده در KCAP [ 5] به منظور افزایش مؤثر آگاهی و درک خطرات و تأثیرات تأثیرات ناشی از تغییرات آب و هوایی بود. جالب بود کشف کنیم که این قالب، که بالاترین درجه تعامل و واقع‌گرایی کاربر را ارائه می‌دهد (در مطالعه Schroth و همکارانش ارزیابی شده است)، توسط برخی از شرکت‌کنندگان مطالعه به عنوان منبع اطلاعاتی ناکارآمد و غیرقابل اعتماد تلقی می‌شود. این می‌تواند تا حدی ناشی از نگرش‌های پیش‌فرض برخی شرکت‌کنندگان، فقدان توانایی فن‌آوری، یا شاید نقصی در خود قالب ارائه باشد، زیرا اشکالات فنی در طول فرآیند نمایش گزارش شده است. با این حال، این دوباره توجه را به این واقعیت جلب می کند که ایجاد یک محصول ژئوتصویرسازی موثر مستقیماً به معنای ایجاد بالاترین میزان تعامل و واقع گرایی موجود در محصول نیست. بلکه باید بر اساس موقعیت موردی تصمیم گیری شود.

4. بحث

این مطالعه به دنبال درک عمیقی از وضعیت فعلی رویکردهای ژئوتصویرسازی موثر به منظور پیشبرد تحقیقات در این زمینه و کمک به پزشکان در بهره‌برداری از فرصت‌های فناوری بود. چارچوب CVAP که در طول این پروژه توسعه داده شد، می‌تواند تحقیقات و اقدامات بیشتر را برای توسعه و استفاده مؤثر از پلتفرم‌هایی برای گروه‌های دانشگاهی، ذینفعان و متخصصان برای برقراری ارتباط، تعامل و تعامل با داده‌های مکانی تسریع کند. این تحقیق بر اساس مکعب استفاده از نقشه [ 14]، در میان کارهای دیگر، به منظور به روز رسانی چارچوب اصلی برای فن آوری های مدرن. با این چارچوب مدرن، محققان و متخصصان می‌توانند روش‌های ترجیحی ارتباط بصری برای گروه‌های مختلف کاربر و/یا اهداف برای یک هدف یا شرایط خاص را درک کنند.

4.1. چالش‌ها و فرصت‌های پیرامون طبقه‌بندی ژئوویژوالیشن‌ها

اذعان به تفاوت خاصی بین تجسم تعاملی و غوطه وری ضروری است. از آنجایی که تشکیل CVAP یک فرآیند کیفی بود، تشخیص برخی تفاوت‌ها در تجسم‌ها دشوار بود. چنین مسائلی هنگام طبقه بندی محصول WorldView مشاهده شد [ 32] که یک محیط محفظه گنبدی شکل غوطه ور با کیفیت های واقع گرایانه است. این تصویرسازی جغرافیایی شرکت کنندگان را به سفری برد و اثرات محلی و جهانی تغییرات آب و هوا را به آنها نشان داد. با این حال، در CVAP، این محصول به عنوان دارای تعامل کمتر رتبه بندی شد. این به این دلیل است که حتی با وجود اینکه به شرکت‌کنندگان یک ژئوتصویرسازی واقعی ارائه می‌شد که نمای 360 درجه از چشم‌انداز را ارائه می‌کرد، تعامل کاربر با داده‌ها، مانند انتخاب لایه‌های داده سفارشی یا در دسترس بودن قابلیت بزرگنمایی و حرکت، بسیار کم بود. این نوع تفاوت بین ژئوویژوالیشن غوطه ور و تعاملی نیاز به تحقیق بیشتری دارد تا به درک بهتری در مورد مزایای این نوع از ژئوتصویرسازی دست یابیم. یکی دیگر از اختلافات قابل توجه بین geovisualization های موجود در چارچوب CVAP در محصول تجزیه و تحلیل شده توسط Tress و Tress (2003) به نمایش گذاشته شد. نویسندگان با استفاده از Adobe Photoshop تصاویری بسیار واقعی، اما ثابت از حومه دانمارک ایجاد کردند. این تجسمی بود که در زمان انتشار، در خط مقدم آنچه می توان از طریق یک تصویر شبیه سازی شده کامپیوتری به دست آورد، بود. با این حال، اگر این تحقیق در سال‌های اخیر انجام می‌شد، می‌توان فرض کرد که محصول تجسم به دلیل بهبود و سهولت دسترسی به فناوری و نرم‌افزار تجسم، ابزاری پیشرفته‌تر و تعاملی‌تر بود. این تجسمی بود که در زمان انتشار، در خط مقدم آنچه می توان از طریق یک تصویر شبیه سازی شده کامپیوتری به دست آورد، بود. با این حال، اگر این تحقیق در سال‌های اخیر انجام می‌شد، می‌توان فرض کرد که محصول تجسم به دلیل بهبود و سهولت دسترسی به فناوری و نرم‌افزار تجسم، ابزاری پیشرفته‌تر و تعاملی‌تر بود. این تجسمی بود که در زمان انتشار، در خط مقدم آنچه می توان از طریق یک تصویر شبیه سازی شده کامپیوتری به دست آورد، بود. با این حال، اگر این تحقیق در سال‌های اخیر انجام می‌شد، می‌توان فرض کرد که محصول تجسم به دلیل بهبود و سهولت دسترسی به فناوری و نرم‌افزار تجسم، ابزاری پیشرفته‌تر و تعاملی‌تر بود.
هدف از این فرآیند ایجاد چارچوبی بود که ژئو تجسم‌های موجود را در خوشه‌ها و مضامینی سازمان‌دهی می‌کرد که اهدافی را که محصول خاص تصویرسازی جغرافیایی در دستیابی به آن موفق بود و مناسب‌ترین مخاطب برای آن ویژگی‌های تجسم را توصیف می‌کرد. بر این اساس، CVAP می تواند برای هدایت توسعه محصولات جدید ژئو تجسم با تعیین یک نوع تجسم مناسب برای استفاده در شرایط خاص استفاده شود. پس از استفاده از CVAP برای توجیه تصمیم، تصمیمات مربوط به میزان واقع گرایی یا تعاملی که به کاربر یک تصویرسازی جغرافیایی خاص ارائه می شود، می توانند با اطمینان بیشتر حل شوند.
الگویی که در طول شکل‌گیری CVAP پدیدار شد، به سطح مهارت ذاتی یا دانش حوزه قبلی موجود در میان گروه کاربر هنگام ارزیابی تصویرسازی جغرافیایی مربوط می‌شود. تجسم‌سازی‌هایی با سطوح بالاتر تعامل در میان گروه‌های کاربر خبره‌تر به دلیل قابلیت‌های geovisualization برای عمل به عنوان ابزاری برای کشف دانش مورد علاقه قرار گرفتند. این موقعیت‌هایی را توصیف می‌کند که راه‌حل بالقوه برای یک مشکل بلافاصله آشکار نمی‌شد و برای رسیدن به یک نتیجه به دیدگاه‌های جدیدی در تجزیه و تحلیل داده‌ها نیاز داشت. این برخلاف تجسم هایی است که برای برقراری ارتباط یک پیام از پیش تعریف شده یا از قبل شناخته شده به یک گروه کاربر در نظر گرفته شده است، زیرا آن محصولات اغلب دارای سطح پایینی از تعامل مرتبط با استفاده از آنها هستند.

4.2. استفاده از چارچوب بالقوه

یک گردش کاری که CVAP را پیاده سازی می کند شبیه یک خط لوله سه مرحله ای است. این فرآیند را می توان با موارد استفاده زیر توصیف کرد: یک سازمان با تصمیمی مواجه می شود که از طریق تغییرات آب و هوایی تأثیر می گذارد، مانند سیل ساحلی از افزایش سطح دریا و تغییر الگوهای بارش (به عنوان مثال، Leskens et al., 2017). استفاده از تصویرسازی جغرافیایی برای انتقال اطلاعات به عنوان یک گزینه قابل تصور در نظر گرفته می شود. با این حال، در مورد اینکه چه شکلی از تجسم برای هدف مورد نظر (به عنوان مثال، کاهش فاجعه) و مخاطبان (یعنی تحلیلگران سیاست) مناسب تر است، تردید وجود دارد. این سازمان با چارچوب CVAP مشورت می‌کند تا مناسب‌ترین شکل تصویرسازی جغرافیایی را تأیید کند. مرحله 1 شامل تعیین نتیجه مورد نظر از تصویرسازی جغرافیایی با توجه به مخاطب است (یعنی اطلاع رسانی، مشورت، مشارکت، یا با گروه کاربری شریک شوید). سپس، لازم است تصمیم گرفته شود که آیا ابزار مورد نظر برای انتقال حقایق شناخته شده از قبل در نظر گرفته شده است یا اینکه قرار است برای کشف دانش جدید استفاده شود (مرحله 2). این می تواند تا حدی با در نظر گرفتن سطح تخصص گروه کاربری مورد نظر تحت تأثیر قرار گیرد، زیرا محصولات اکتشافی (تصویرسازی جغرافیایی بسیار تعاملی) اغلب توسط کاربران پیشرفته تر ترجیح داده می شوند. در نهایت، مرحله 3 شامل سفارش تیمی از توسعه دهندگان و تحلیلگران برای ایجاد یک محصول بر اساس بینش های به دست آمده از اعمال CVAP است. این می تواند تا حدی با در نظر گرفتن سطح تخصص گروه کاربری مورد نظر تحت تأثیر قرار گیرد، زیرا محصولات اکتشافی (تصویرسازی جغرافیایی بسیار تعاملی) اغلب توسط کاربران پیشرفته تر ترجیح داده می شوند. در نهایت، مرحله 3 شامل سفارش تیمی از توسعه دهندگان و تحلیلگران برای ایجاد یک محصول بر اساس بینش های به دست آمده از اعمال CVAP است. این می تواند تا حدی با در نظر گرفتن سطح تخصص گروه کاربری مورد نظر تحت تأثیر قرار گیرد، زیرا محصولات اکتشافی (تصویرسازی جغرافیایی بسیار تعاملی) اغلب توسط کاربران پیشرفته تر ترجیح داده می شوند. در نهایت، مرحله 3 شامل سفارش تیمی از توسعه دهندگان و تحلیلگران برای ایجاد یک محصول بر اساس بینش های به دست آمده از اعمال CVAP است.
CVAP توسعه محصول بصری را بیشتر هدایت می‌کند زیرا این چارچوب تعیین می‌کند که چه ویژگی‌هایی از تصویرسازی جغرافیایی در یک شرایط خاص ترجیح داده می‌شوند و برای کدام مخاطب. نسخه‌های مختلف یک محصول تجسم جغرافیایی مشابه را می‌توان بر اساس مخاطب هدف (فرد یا متخصص) یا هدف مورد نظر (ارتباط پیام شناخته‌شده یا کشف دانش) توسعه داد، بنابراین اطمینان حاصل کرد که هر گروه کاربر قادر به استخراج بیشترین مقدار اطلاعات و در نهایت دستیابی است. سطحی از قضاوت بهتر هنگام در نظر گرفتن تأثیرات تغییرات آب و هوایی بر تجارت، رفاه و علایق شخصی آنها. مهمتر از همه، CVAP به عنوان ابزاری برای هدایت فرآیند تصمیم گیری در مورد اینکه آیا تصویرسازی جغرافیایی یک رسانه موثر بر اساس کیفیت های خاص وظیفه مورد نظر خواهد بود، عمل می کند.

5. نتیجه گیری و کار آینده

تجسم‌های جغرافیایی پتانسیل را به عنوان ابزاری برای انتقال داده‌های علمی پیچیده در مورد تغییرات آب و هوا به مخاطبان گسترده با سطوح مختلف تخصص در این موضوع نشان داده‌اند. با این حال، اگرچه امیدوارکننده است، اما هنوز چالش هایی در به کارگیری تحقیقات در تنظیمات دنیای واقعی وجود دارد. وسعت فوق العاده ای در تنوع ابزارهای تجسم جغرافیایی و مخاطبانی که برای آنها طراحی شده اند وجود دارد. بنابراین، اغلب ممکن است با نتایج متناقضی در مورد اینکه چه چیزی برای برنامه ریزی آب و هوا و ابزارهای مشارکت مفید ایجاد می کند، مواجه شد. این تحقیق با ایجاد یک چارچوب مفهومی که محصولات geovisualization را در گروه‌ها یا مضامین طبقه‌بندی می‌کند که به بهترین وجه جنبه‌های رسانه تجسم را نشان می‌دهد، به شکاف دانش و درک زمین‌تصویری می‌پردازد.
CVAP همچنین در زمینه های تحقیقاتی مرتبط است که ممکن است مستقیماً با سازگاری آب و هوا، برنامه ریزی و مشارکت جامعه مرتبط نباشد. برای مطالعه بیشتر، توصیه می شود استفاده از CVAP در بخش های جایگزین آزمایش شود تا مشخص شود آیا اجرای آن در شرایط مختلف مناسب است یا خیر. این زمینه ها شامل مناطقی مانند تخلیه بلایای هسته ای [ 35 ]، تخلیه سیل شهری [ 36 ]، نقشه برداری دانش بومی [ 37 ]، توسعه شهری [ 10 ]، بخش کشتیرانی قطب شمال [ 38 ]، مدیریت منابع [ 39 ] و گردشگری تفریحی [39] است. 33]. حتی اگر چارچوب CVAP پتانسیل خود را در زمینه‌های سازگاری با آب و هوا و تعامل با جامعه نشان داده است، برای دستیابی به درک کاملی از استراتژی‌های ارتباط بصری مؤثر و مخاطبان مورد نظر، ارزیابی‌های قابلیت استفاده بیشتری هنوز مورد نیاز است. به عنوان بخشی از یک پروژه تحقیقاتی در حال انجام، چارچوب CVAP متعاقباً در گروه‌های متمرکز و کارگاه‌هایی آزمایش می‌شود که در آن متخصصان و تصمیم‌گیرندگان می‌توانند اثربخشی مکعب را در نمایش معاوضه‌ها با محصولات مختلف ارزیابی کنند. گروه‌های کانونی و کارگاه‌ها می‌توانند این فرصت را برای چنین ذینفعانی فراهم کنند تا ببینند در کجای مکعب باید ابزارهای بصری جغرافیایی خاص قرار گیرند، که ارائه فعلی ما را که در آن همه محصولات را در گوشه‌های مکعب جمع‌آوری کرده‌ایم، بهبود می‌بخشد.

منابع

  1. Leskens، JG; کهل، سی. توتنل، تی. کل، تی. دی هان، جی. استلینگ، جی. Eisemann, E. یک ابزار شبیه سازی و تجسم تعاملی برای تجزیه و تحلیل سیل قابل استفاده برای پزشکان. میتیگ. سازگار شدن. استراتژی گلوب. چانگ. 2017 ، 22 ، 307-324. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  2. اسقف، شناسه; پتیت، سی جی; شث، اف. شارما، اس. ارزیابی گزینه های تجسم داده ها برای سیاست کاربری زمین و تصمیم گیری در پاسخ به تغییرات آب و هوا. محیط زیست طرح. B طرح. دس 2013 ، 40 ، 213-233. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  3. کوسر اولسن، وی بی. مومن، بی. Langsdale, SM; گالووی، جنرال الکتریک؛ لینک، ای. Brubaker، KL; روث، ام. Hill, RL رویکردی برای بهبود ارتباطات خطر سیل با استفاده از تجسم تعاملی واقع بینانه. J. مدیریت خطر سیل. 2018 ، 11 ، S783–S793. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  4. گرینگر، اس. مائو، اف. Buytaert، W. تجسم داده های محیطی برای زمینه های غیر علمی: بررسی ادبیات و چارچوب طراحی. محیط زیست مدل. نرم افزار 2016 ، 85 ، 299-318. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  5. شروت، او. پوند، ای. شپرد، SRJ ارزیابی فرمت های ارائه تغییرات آب و هوایی محلی در برنامه ریزی جامعه با توجه به فرآیند و نتایج. Landsc. طرح شهری. 2015 ، 142 ، 147-158. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  6. Neset، TS; گلاس، ای. Ballantyne، AG; Linnér، BO; اوپاچ، ت. ناوارا، سی. یوهانسون، جی. بومن، ا. رود، JK; Goodsite, M. اثرات تغییر آب و هوا در آستانه شما: تجسم جغرافیایی برای حمایت از صاحبان خانه های شمال اروپا در سازگاری با تغییرات آب و هوا. Appl. Geogr. 2016 ، 74 ، 65-72. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  7. یانگ، سی. راسکین، آر. گودچایلد، م. گاهگان، م. زیرساخت سایبری زمین فضایی: گذشته، حال و آینده. محاسبه کنید. محیط زیست سیستم شهری 2010 ، 34 ، 264-277. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  8. مارمو، سی. کارترایت، دبلیو. Yuille, J. دانش در (Geo) Visualization: رابطه بین دیدن و تفکر. GeoCart 2010 ، 2010 ، 123-132. [ Google Scholar ]
  9. نیول، آر. کانسا، آر. دیدن، باور و احساس. Spaces Flow Int. J. Urban ExtraUrban Stud. 2015 ، 6 ، 15-30. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  10. لوئیس، جی ال. Casello، JM; گرولکس، ام. تجسم محیطی مؤثر برای برنامه‌ریزی و طراحی شهری: بازتاب‌های میان رشته‌ای در مورد یک فناوری به سرعت در حال تکامل. J. فناوری شهری. 2012 ، 19 ، 85-106. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  11. فو، ک. گالاگر، ای. اسقف، آی. کیم، ای. Landsc. طرح شهری. 2015 ، 142 ، 80-84. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  12. لاوت، ا. اپلتون، ک. وارن-کرتزشمار، بی. فون هارن، سی. استفاده از روش های تجسم سه بعدی در برنامه ریزی منظر: ارزیابی گزینه ها و مسائل عملی. Landsc. طرح شهری. 2015 ، 142 ، 85-94. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  13. نیول، آر. کانسا، آر. شارما، تی. تجسم گزینه‌های ما برای مکان‌های ساحلی: کاوش در تجسم‌های واقعی واقع‌گرایانه به عنوان ابزارهایی برای رویکردهای فراگیر به برنامه‌ریزی و مدیریت ساحل. جلو. مارس Sci. 2017 ، 4 ، 290. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  14. Maceachren، AM; Kraak، MJ تجسم نقشه برداری اکتشافی در حال پیشبرد دستور کار. محاسبه کنید. Geosci. 1997 ، 23 ، 335-343. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  15. نیول، آر. کانسا، آر. شارما، تی. مدل‌سازی فضا و مکان محیط‌های ساحلی: کاوش رویکردی برای توسعه ژئو تجسم‌های واقعی مکان‌های ساحلی. جلو. مارس Sci. 2017 ، 4 ، 87. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ نسخه سبز ]
  16. بومن، ا. Neset، TS; اوپاچ، ت. Rød، JK پشتیبانی تصمیم برای اقدام تطبیقی ​​- ارزیابی پتانسیل تجسم جغرافیایی. جی. محیط زیست. طرح. مدیریت 2015 ، 58 ، 2193-2211. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  17. الکدمانی، ک. استفاده از تکنیک های تجسم برای افزایش مشارکت عمومی در برنامه ریزی و طراحی: فرآیند، اجرا و ارزیابی. Landsc. طرح شهری. 1999 ، 45 ، 37-45. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  18. شاو، ا. شپرد، اس. برچ، اس. فلاندرز، دی. ویک، ا. کارمایکل، جی. رابینسون، جی. کوهن، اس. ملموس ساختن آینده های محلی-ترکیب، کاهش مقیاس، و تجسم سناریوهای تغییرات آب و هوا برای ظرفیت سازی مشارکتی. گلوب. محیط زیست چانگ. 2009 ، 19 ، 447-463. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  19. هاینز، پی. Hehl-Lange، S. Lange، E. واقعیت افزوده موبایل برای تجسم سیل. محیط زیست مدل. نرم افزار 2018 ، 109 ، 380-389. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  20. نیول، آر. دیل، ا. Winters, C. یک تصویر ارزش هزاران نقطه داده را دارد: کاوش تجسم ها به عنوان ابزاری برای اتصال مردم به تحقیقات تغییرات آب و هوا. Cogent Soc. علمی 2016 ، 2 ، 1201885. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  21. استفنز، SH; دلورم، دی. هاگن، SC ارزیابی سودمندی و اثربخشی ارتباطی یک نمایشگر تعاملی افزایش سطح دریا از طریق تعامل با سهامداران. اتوبوس جی. فنی اشتراک. 2015 ، 29 ، 314-343. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  22. واندنبروک، دی. دسرز، ای. Crompvoets، J.; برگت، آ.ک. ون اورشوون، جی. روشی برای ارزیابی عملکرد زیرساخت های داده های مکانی در زمینه فرآیندهای کاری. محاسبه کنید. محیط زیست سیستم شهری 2013 ، 38 ، 58-66. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  23. پتیت، سی جی; ریموند، سی ام. برایان، کارشناسی; لوئیس، اچ. شناسایی نقاط قوت و ضعف تجسم چشم انداز برای ارتباط موثر گزینه های آینده. Landsc. طرح شهری. 2011 ، 100 ، 231-241. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  24. مورسلتو، پی. تجزیه و تحلیل تأثیر تجسم ها در حاکمیت محیطی جهانی. محیط زیست علمی سیاست 2017 ، 78 ، 40-48. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  25. گلاس، ای. Ballantyne، AG; Neset، TS; Linnér, BO تجسم برای حمایت از برنامه ریزی انطباق با تغییرات آب و هوایی فردی: ارزیابی یک ابزار مبتنی بر وب. Landsc. طرح شهری. 2017 ، 158 ، 1-11. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  26. رابینسون، ال. خشم عمومی و اعتماد عمومی: نقشه راهی برای مشارکت عمومی در تصمیم گیری مدیریت پسماند. در مجموعه مقالات کنفرانس زباله و بازیافت 2002، پرت، استرالیا، اکتبر 2002; صفحات 1-4، 7، 9-14. در دسترس آنلاین: https://citeseerx.ist.psu.edu/viewdoc/download?doi=10.1.1.200.1308&rep=rep1&type=pdf (در 1 سپتامبر 2020 قابل دسترسی است).
  27. لیسک، دی جی؛ وید، تی. رونس، لس آنجلس آگاهی و استراتژی‌های تغییر آب و هوا برای ارتباط با خطر سیل‌های ساحلی: نمونه موردی دریایی کانادا. استوار. ساحل. Shelf Sci. 2014 ، 140 ، 83-94. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  28. ماکیونه، اف. کوستابیل، پ. کوستانزو، سی. د سانتیس، آر. حرکت به نقشه های سه بعدی خطر سیل برای افزایش ارتباطات ریسک. محیط زیست مدل. نرم افزار 2019 ، 111 ، 510–522. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  29. هیلدبرانت، دی. Döllner, J. خدمات گرا، مبتنی بر استانداردهای geovisualization سه بعدی: پتانسیل ها و چالش ها. محاسبه کنید. محیط زیست سیستم شهری 2010 ، 34 ، 484-495. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  30. کینکلدی، سی. شیوه، جی. گرستمن، اچ. گوتزه، سی. کیت، او. لودکه، م. تاوبنبوک، اچ. ورم، ام. ارزیابی استفاده از تجسم عدم قطعیت برای تجزیه و تحلیل اکتشافی تغییر پوشش زمین: یک مطالعه کاربری متخصص کیفی. محاسبه کنید. Geosci. 2015 ، 84 ، 46-53. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  31. پوکو، جی. داسگوپتا، ا. وی، ی. هارگرو، دبلیو. شوالم، سی. کوک، آر. برتینی، ای. Silva, C. SimilarityExplorer: یک ابزار مقایسه بین بصری برای داده های آب و هوایی چند وجهی. محاسبه کنید. نمودار. انجمن 2014 ، 33 ، 341-350. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  32. یوهانسون، جی. اشمید نست، تی اس; Linnér, BO ارزیابی تجسم اقلیم: رویکرد تجسم اطلاعات. در مجموعه مقالات چهاردهمین کنفرانس بین المللی 2010 تجسم اطلاعات، لندن، انگلستان، 26-29 ژوئیه 2010; صص 156-161. [ Google Scholar ]
  33. ترس، بی. Tress, G. تجسم سناریو برای برنامه ریزی مشارکتی چشم انداز – مطالعه ای از دانمارک. Landsc. طرح شهری. 2003 ، 64 ، 161-178. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  34. اوپاچ، ت. Rød, JK تجسم کارتوگرافی آسیب پذیری در برابر خطرات طبیعی. Cartographica 2013 ، 48 ، 113-125. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  35. Tsai، MK; لی، YC; لو، CH; چن، MH; چو، TY; Yau، NJ ادغام اطلاعات جغرافیایی و تکنیک‌های واقعیت افزوده برای دستورالعمل‌های فرار از طریق تلفن همراه در سایت‌های حوادث هسته‌ای. جی. محیط زیست. رادیواکتیو 2012 ، 109 ، 36-44. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ]
  36. Bodoque, JM; دیز-هررو، آ. آمریگو، ام. گارسیا، جی. اولسینا، جی. افزایش درک خطر سیل ناگهانی و آگاهی از اقدامات کاهش از طریق ارتباط خطر: یک طراحی پیش از بررسی پس از بررسی. جی هیدرول. 2019 ، 568 ، 769-779. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  37. اسمیت، دی. ایبانز، آ. هررا، اف. اهمیت زمینه: ارزیابی مزایا و محدودیت‌های نقشه‌برداری مشارکتی برای توانمندسازی جوامع بومی در Comarca Ngäbe-Buglé، پاناما. Cartographica 2017 ، 52 ، 49-62. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  38. هنگ، دی.-بی. بائه، جی.-جی. یانگ، سی.-اس. تکنیک نقشه برداری خودکار یخ دریا در آب های ساحلی اقیانوس منجمد شمالی با استفاده از داده های Sentinel-1. جی. ساحل. Res. 2018 ، 85 ، 556-560. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  39. گود، DJ Visualization cartographique des prelèvements d’eau souterraine à l’échelle d’un sous-bassin. هیدروژئول. J. 2016 ، 24 ، 1057-1065. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
Ijgi 09 00644 g001 550
شکل 1. نمودار گردش کار روشها.
Ijgi 09 00644 g002 550
شکل 2. تجسم آب و هوا برای محصولات سازگاری (CVAP).
Ijgi 09 00644 g003 550
شکل 3. CVAP پر از محصولات ژئوویژوالیشن.

مقالات داخلی و بین المللی

مطالب مرتبط ...

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید