مکان گزيني کانون هاي توسعه عشايري با رويکرد تجهيز و توسعه منابع GIS مطالعه موردي: سامانه قشلاقي آب تلخ سرخس
با نگاهي جغرافيايي به توزيع مکاني فعاليت و استقرار مکاني – فضايي جوامع توليدي در فضاي سرزميني بدون هيچگونه ترديدي جوامع عشايري بعنوان يکي از کانون هاي توليدي بويژه از ديدگاه توليد گوشت قرمز و ساير فرآورده هاي لبني مطرح مي باشند. در فرآيند تحولات اجتماعي – اقتصادي نظام هاي بهره برداري در ايران، جوامع عشايري نيز بالطبع دچار مسائل و مشکلات زيستي شده اند که اغلب با کمبود نيازهاي رفاهي نيز همراه است. در راستاي تجهيز و توسعه نظام عشايري طرح هاي متفاوتي در کشور صورت پذيرفته است. يکي از گذاره هاي مطرح سامان دهي کانون هاي عشايري است در اين طرح همواره مکان مناسب براي تامين نيازهاي متفاوت عشايري از نظر اسکان و تقويت بنيان هاي اقتصادي آنان بايستي مورد توجه قرار گيرد. در اين مقاله تلاش شده مکان يابي کانون هاي عشايري از منظر شاخص ها و مولفه هاي بنيادي اثرگذار (محيطي – اکولوژيکي، اجتماعي – اقتصادي و فضايي) در زندگي عشايري را بر اساس مورد پژوهي سامانه قشلاق آب تلخ سرخس با روش اسنادي – پيمايشي مورد توجه قرار گيرد. کانون مورد مطالعه در يکي از زيست بوم هاي عشايري شمال خراسان در شهرستان سرخس از استان خراسان رضوي قرار دارد.دراين راستا رويکرد توسعه و تجهيز منابع در پي انست اثبات نمايد که سامان پايدار عشايري از يک سو فضاي کالبدي مناسب براي زيست و اسکان را فراهم مي آورد و از سوي ديگر پايداري نظام اقتصادي عشاير را نيز تضمين مي نمايد.
برای دانلود این مقاله به لینک زیر مراجعه کنید.
https://www.sid.ir/fa/journal/ViewPaper.aspx?ID=156407
آموزش کاربردی GIS وRS
همراه با فیلم و کتاب
همراه با پروژه های کاربردی
مدرس:
دکتر سعید جوی زاده
تلفن ثبت نام:
09382252774
آدرس وب سایت:
بدون دیدگاه