خلاصه

در سراسر جهان، سازمان ها به طور فزاینده ای به پذیرش نرم افزار منبع باز و داده های باز فکر می کنند. در حوزه ژئوفضایی نیز این موضوع تفاوتی ندارد و در چند دهه اخیر شاهد پیشرفت های چشمگیری در این زمینه بوده است. ما وضعیت فعلی نرم‌افزار مکانی متن‌باز را بررسی می‌کنیم، با تمرکز بر اکوسیستم نرم‌افزاری بنیاد زمین‌فضایی منبع باز (OSGeo) و جوامع آن، و همچنین سه نوع داده‌های مکانی باز (با مشارکت، معتبر و علمی). وضعیت فعلی تأیید می کند که باز بودن روش جمع آوری، پردازش، تجزیه و تحلیل و تجسم داده های مکانی را تغییر داده است. دیدگاهی در مورد پیشرفت‌های آتی، با پاسخ‌های متخصصان در سازمان‌های کلیدی در جامعه جهانی فضایی،

کلید واژه ها:

داده های جغرافیایی ؛ نرم افزار جغرافیایی ; داده های باز ؛ نرم افزار متن باز

1. معرفی

باز بودن معمولاً به شفافیت، دسترسی آزاد و نامحدود به اطلاعات، و تصمیم گیری مبتنی بر اجماع فراگیر اشاره دارد [ 1 ]. معماران عصر دیجیتال قرن بیست و یکم اعلام می کنند که باز بودن ارزش اساسی آنهاست [ 2 ]. مبانی تکنولوژیکی که این دیدگاه باز بودن را حفظ می کنند دیجیتال هستند: اینترنت، تلفن همراه و سیستم های توزیع شده. بر اساس [ 2 ]، «باز بودن» «ازدواج فناوری و ایدئولوژی و تلفیقی از فناوری، دموکراسی و سرمایه‌داری کارآفرینانه» است.
مفهوم و عمل باز بودن اولین و بالاترین سطح کاربرد خود را در دانش می یابد. طبق تعریف بنیاد دانش باز [ 3 ]، «دانش در صورتی باز است که هر کسی آزاد باشد به آن دسترسی داشته باشد، استفاده کند، آن را تغییر دهد و به اشتراک بگذارد – حداکثر مشروط به اقداماتی است که منشأ و باز بودن را حفظ می‌کند». دو جزء اصلی دانش عبارتند از: (1) علم، فرآیند ساختن دانش. و (2) آموزش، فرآیند انتقال دانش. بنابراین، اصول دانش باز که در چند دهه گذشته پدیدار شد، هم علم و هم آموزش را عمیقاً تحت تأثیر قرار داده است. دانشگاه ها و سازمان های علمی شروع به گنجاندن جنبه های چند بعدی باز بودن در فعالیت های خود کرده اند. باز بودن یک دایره با فضیلت است که دارای اجزای زیادی است ( شکل 1 را ببینید):
  • نرم افزار منبع باز، به عنوان مثال، توسعه نرم افزار مشارکتی رایگان و باز.
  • داده های باز، به عنوان مثال، داده های آزادانه در دسترس، قابل اشتراک گذاری و قابل استفاده.
  • سخت افزار باز، به عنوان مثال، محصولات فیزیکی، ماشین ها و سیستم های طراحی و ارائه شده با استفاده از اطلاعات به اشتراک گذاشته شده عمومی.
  • استانداردهای باز، به عنوان مثال، مشخصات خنثی فناوری برای سخت افزار، نرم افزار، یا داده های توسعه یافته از طریق یک فرآیند باز.
  • آموزش باز، یعنی یادگیری و آموزش بدون مانع. و
  • علم باز، یعنی در دسترس قرار دادن تحقیقات علمی و انتشار آن در تمام سطوح جامعه.
هر جزء از موفقیت و اجرای سایر مؤلفه‌ها سود می‌برد و در صورت عدم وجود یک جزء، دایره کامل نمی‌شود.
این مقاله بر روی نرم افزار منبع باز و داده های باز در حوزه جغرافیایی تمرکز دارد. آنچه در چند دهه گذشته در رابطه با باز بودن مشاهده شده است کلی بوده و محدود به حوزه جغرافیایی نبوده است، اما پیشرفت ها و تجربیات مربوط به باز بودن در حوزه جغرافیایی قابل توجه و ارزش اشتراک گذاری است.
این مقاله جنبه اجتماعی نرم‌افزار منبع باز و داده‌های باز را برجسته می‌کند، زیرا بدون تمرین اشتراک‌گذاری و مشارکت، و توجهی که نه تنها به محصولات، بلکه به افرادی که پشت سر آن‌ها هستند، ظاهر نمی‌شدند. در گذشته، نگرش دولت‌ها و نهادها نسبت به پذیرش نرم‌افزار و داده‌های مکانی منبع باز متنوع بوده است: از مخالفت، تا عدم علاقه، بی‌طرفی و حمایت گرم. اخیراً، بسیاری از کشورها خود را در جهت در نظر گرفتن باز بودن همسو می کنند و برخی از آژانس ها ابتکارات شاخص خود را بر اساس آن اجرا می کنند. این امر به جوامعی که حول اکوسیستم باز می چرخند دید بیشتری می بخشد و آگاهی از اهمیت آنها را افزایش می دهد.
با توجه به در دسترس بودن و استفاده گسترده از نرم‌افزارهای مکانی منبع باز و داده‌های مکانی باز، ما وضعیت فعلی را بررسی می‌کنیم و چشم‌اندازی را در مورد پیشرفت‌های آتی ارائه می‌کنیم که از پاسخ‌های متخصصان در سازمان‌های کلیدی در جامعه جهانی زمین‌فضایی به سؤالات مربوط به آینده فضای مکانی منبع باز ارائه می‌شود. نرم افزار و باز کردن داده های مکانی
ساختار باقیمانده مقاله به شرح زیر است: بخش 2 و بخش 3 به ترتیب نرم افزارهای مکانی منبع باز و داده های مکانی باز را بررسی می کنند، به دنبال آن مروری کوتاه بر استانداردهای باز، تسهیل کننده های مهم نرم افزار منبع باز و داده ها در بخش 4 ارائه می شود . بخش 5 خلاصه ای از پاسخ ها در مورد تحولات آینده را ارائه می دهد. بخش 6 با بحث در مورد چگونگی هم افزایی بین نرم افزارهای مکانی منبع باز و داده های مکانی باز به احتمال زیاد در آینده به پایان می رسد.

2. نرم افزار متن باز جغرافیایی

2.1. معرفی

نرم افزار منبع باز منشأ خود را در روزهای اولیه محاسبات دارد، زمانی که مشکلات برنامه نویسی از طریق همکاری علمی حل می شد. نرم افزار به اشتراک گذاشته شد و هر برنامه نویس جنبه جدیدی به دانش موجود اضافه کرد [ 4 ]. این به یک رویکرد توسعه نرم‌افزار و صدور مجوز تبدیل شد که شفافیت را از طریق دسترسی به کد منبع و همکاری از طریق مجموعه‌ای از حقوق تضمین می‌کند که از حق چاپ بر روی کد منبع محافظت می‌کند. از طریق توزیع مجدد رایگان نرم افزار و آثار حاصل از آن، می توان محصولات نرم افزاری را بر اساس کار یکدیگر ایجاد کرد [ 5 ].
توسعه نرم‌افزار متن‌باز با مفهوم جامعه توسعه‌دهندگان که روی یک محصول نرم‌افزاری همکاری می‌کنند، مشترک است. در گذشته، این اغلب بدون هیچ گونه توافق قانونی یا پاداش مالی انجام می شد، با این حال امروزه، بسیاری از توسعه دهندگان نرم افزار به عنوان بخشی از کار خود به نرم افزارهای مکانی منبع باز کمک می کنند. این رویکرد می‌تواند با حذف موانعی مانند هزینه‌های صدور مجوز نرم‌افزار، که سیستم‌های عامل اختصاصی کامپیوتر و محصولات نرم‌افزاری را احاطه می‌کند، نوآوری را تقویت کند [ 6 ]. از آنجایی که فرآیند توسعه، از جمله گزارش اشکال، شفاف است، رقابت سالم بین توسعه دهندگان را تشویق می کند. فن آوری های مدرن و جهانی شدن پیشرفت نرم افزار منبع باز جهانی را تسهیل و تسریع کرده است.
نرم‌افزار مکانی متن‌باز شامل طیف وسیعی از کتابخانه‌ها، ابزارها، برنامه‌ها و پلتفرم‌ها است که تحت مجوزهای مختلف ابتکار منبع باز (OSI) توسعه یافته و منتشر شده‌اند (به عنوان مثال، [ 7 ] را ببینید). بررسی جامع همه رویکردها و حوزه‌هایی که در آن نرم‌افزار مکانی متن‌باز در محدوده این مقاله پیاده‌سازی می‌شود، امکان‌پذیر نیست، بنابراین، ما بر روی اکوسیستم نرم‌افزاری بنیاد زمین‌فضایی منبع باز (OSGeo) تمرکز می‌کنیم که برخی از کتابخانه‌های اصلی را فراهم می‌کند و بررسی شده است. ، بسته های نرم افزار بالغ. همچنین پروژه‌ها و گرایش‌های مرتبط خارج از چتر OSGeo، از جمله پروژه‌های زبان‌های علوم داده مدرن و همچنین ابتکارات نهادی و دولتی را به طور خلاصه برجسته می‌کنیم.

2.2. ریشه‌های نرم‌افزار مکانی متن باز

ریشه‌های نرم‌افزارهای مکانی متن‌باز به اوایل دهه 1980 برمی‌گردد [ 7 ، 8 ]، که در نهایت منجر به تعداد زیادی بسته نرم‌افزاری منبع باز شد که ارزیابی و پیمایش آنها دشوار بود. برای پرداختن به این موضوع، یک رویداد کلیدی در فوریه 2006 رخ داد، زمانی که چندین تیم پیشرو از پروژه‌های نرم‌افزاری رایگان و منبع باز زمین‌فضایی به تلاش‌ها برای ایجاد بنیاد مکانی متن‌باز (OSGeo) پیوستند ( www.osgeo.org ، قابل دسترسی در 19 اکتبر 2019). . OSGeo به عنوان یک سازمان غیرانتفاعی با ماموریت حمایت از توسعه مشترک فناوری‌های فضایی باز، داده‌ها و آموزش و ترویج استفاده گسترده از آنها تأسیس شد.
تاسیس OSGeo با نیاز به سازماندهی و هدایت در زمینه به سرعت در حال رشد پروژه های مکانی منبع باز انجام شد. از یک سو، بلوغ به دست آمده توسط چندین پروژه نرم افزاری پیشرو را برجسته کرد و از سوی دیگر، نیاز به هماهنگی و هم افزایی در توسعه ابزارها را منعکس کرد. قابلیت همکاری به یک اولویت بالا تبدیل شد و مدل توسعه نرم‌افزار منبع باز به خوبی به یک رویکرد پیشرو برای برآورده کردن این نیاز تبدیل شد. در همان زمان، داده‌های مکانی و کاربردهای آن از جایگاه به جریان اصلی حرکت کردند و اینترنت نیازمندی‌ها و فرصت‌های جدیدی را ارائه کرد. از ابتدا، معیارهای اصلی برای پروژه‌های OSGeo، قابلیت همکاری و انتخاب مجوزهای تایید شده توسط ابتکار منبع باز (OSI) بود.
ریچارد استالمن، فعال برجسته نرم افزار آزاد، استدلال می کند که: «جنبش نرم افزار آزاد برای آزادی کاربران محاسبات کمپین می کند. این یک جنبش برای آزادی و عدالت است. در مقابل، ایده منبع باز عمدتاً برای مزیت عملی ارزش قائل است و برای اصول مبارزه نمی کند» [ 9 ]. در OSGeo، رویکرد منبع باز عملی و نرم‌افزار آزاد اصولی با هم زندگی می‌کنند. OSGeo به پروژه‌هایی احترام می‌گذارد که فراتر از «منبع باز» و همچنین پذیرش ایده‌آل‌های «نرم‌افزار آزاد» هستند. در حالی که برای شرکت در OSGeo لازم نیست، این بنیاد این سطح از تعهد را به رسمیت می شناسد و از پروژه های “نرم افزار رایگان” پشتیبانی کامل می کند [ 10 ].
OSGeo باز، خودسازمانده و جهانی است و شرکت در بنیاد رایگان است. فعالیت های OSGeo داوطلبانه است و با مشارکت و رویکردی باز به نرم افزار، استانداردها، داده ها و آموزش ساخته شده است. از زمان تأسیس، OSGeo پشتیبانی سازمانی، حقوقی و مالی برای پروژه‌های نرم‌افزار مکانی منبع باز و طرح‌های آموزشی مرتبط ارائه کرده است. انواع مختلف پشتیبانی توسط جامعه جهانی برای استفاده و توسعه ابزارها از طریق پورتال OSGeo و وب‌سایت‌ها برای پروژه‌های مختلف، انجمن‌ها، ویکی‌ها، فهرست‌های پستی، وبلاگ‌ها، سمینارهای وب، آموزش‌ها، نوت‌بوک‌ها و دوره‌های آزاد ارائه شده در دسترس است. توسط GeoForAll، ابتکار آموزش OSGeo.

2.3. اکوسیستم نرم افزاری OSGeo

OSGeo به عنوان یک سازمان چتر برای پروژه‌هایی عمل می‌کند که پایه و اساس اکوسیستم نرم‌افزار مکانی منبع باز شده‌اند و در واقع، عملکرد اصلی را برای بسیاری از محصولات و خدمات نرم‌افزاری اختصاصی زمین‌فضایی نیز فراهم می‌کند. کیفیت و پایداری این پروژه ها از طریق یک فرآیند جوجه کشی مورد بررسی قرار می گیرد که نه تنها مجوزهای اجزای پروژه، بلکه فرآیند توسعه نرم افزار و مدیریت را نیز بررسی می کند. این انکوباسیون شرایطی را که برای اطمینان از پایداری نرم افزار منبع باز باید برآورده شود، مشخص می کند و این واقعیت را برجسته می کند که نرم افزار منبع باز تنها به معنای دسترسی به کد منبع نیست. پروژه ها باید به صورت باز و عمومی عمل کنند و علاوه بر مجوز(های) منبع باز،
برای اطمینان از پایداری، یک جامعه فعال و قوی ضروری است. این بدان معناست که پروژه باید جامعه ای از توسعه دهندگان و کاربرانی داشته باشد که به طور فعال با یکدیگر همکاری کرده و به روشی سازنده از یکدیگر حمایت کنند. یک مثال می تواند همکاری در فعالیت های پروژه مانند آزمایش، ایجاد اسناد و مواد آموزشی باشد. این باعث می شود جامعه از نظر تخصص متنوع باشد و ظرفیت بیشتری برای رسیدگی به درخواست های مختلف از دنیای بیرونی داشته باشد. هر کسی خوش آمدید و می تواند نقش خود را در جامعه پیدا کند. OSGeo فقط برای توسعه دهندگان نیست. مشارکت های کاربر، به عنوان مثال، ارائه، بهبود یا ترجمه اسناد، بسیار قدردانی می شود.
علاوه بر این، دوام دراز مدت پروژه با نشان دادن مشارکت و جهت دهی از سوی توسعه دهندگان متعدد، که از چندین سازمان (حداقل دو) آمده اند، نشان داده می شود. این باعث می شود که پروژه به اندازه کافی انعطاف پذیر باشد تا از دست دادن یک توسعه دهنده یا یک سازمان حمایت کننده جلوگیری کند. تصمیم‌گیری در مورد توسعه نرم‌افزار و جهت‌گیری‌های آتی آشکارا گرفته می‌شود، که به همه توسعه‌دهندگان این امکان را می‌دهد تا مالکیت پروژه را بر عهده بگیرند و گسترش دانش از بلندمدت به اعضای تیم جدید را تسهیل می‌کند.
اصول پروژه های OSGeo (که در سطح جهانی “OSGeo Way” نامیده می شود) به شرح زیر خلاصه می شود:
  • اجماع / فراگیر بودن: از مشارکت همه مردم – از کاربران تازه کار گرفته تا توسعه دهندگان پیشرفته – استقبال می شود.
  • پرورش: از آنجایی که بیشتر کمک‌ها اهدا می‌شوند، پروژه‌ها مشارکت داوطلبان خود را تشویق و به رسمیت می‌شناسند.
  • باز بودن: پروژه ها استانداردهای باز را اتخاذ می کنند و با سایر پروژه های OSGeo همکاری می کنند. و
  • مسئولیت: پروژه ها مسئول بررسی یکپارچگی کد خود با توجه به مبانی منبع باز هستند.
امروزه حداقل یک محصول نرم‌افزار متن‌باز بالغ و پیشرفته برای هر حوزه ژئوفناوری و کاربردهای مکانی وجود دارد – از جمع‌آوری داده‌ها در این زمینه، جمع‌سپاری، پردازش داده‌ها، تجزیه و تحلیل، مدل‌سازی و شبیه‌سازی، گسترش فضایی تا سیستم‌های مدیریت پایگاه داده، تجسم ، نقشه برداری وب، که می تواند در یک پشته نرم افزار یکپارچه شود (نمونه هایی را در شکل 2 ، شکل 3 و شکل 4 ببینید). آنها با هم می‌توانند برای ایجاد سیستم‌های مبتنی بر وب و ابری پیچیده و رایگان استفاده شوند [ 11 ، 12 ].
پروژه های تحت چتر OSGeo به عنوان پروژه های “OSGeo” یا “Community” طبقه بندی می شوند. پروژه‌های “OSGeo” پروژه‌های بالغ و پایداری هستند که فرآیند انکوباسیون را پشت سر گذاشته‌اند و بنابراین توسط کمیته جوجه‌کشی OSGeo “گواهینامه” دریافت می‌کنند. همه پروژه ها شرایط مکانی بودن، داشتن مجوز منبع باز، پذیرش مشارکت و پذیرش آیین نامه رفتاری OSGeo را برآورده می کنند.
پروژه های OSGeo باید یک جامعه باز با ارتباطات شفاف داشته باشند. جامعه باید شامل کاربران و توسعه دهندگانی باشد که به طور سازنده با هم همکاری می کنند. اعضایی که از پروژه ها حمایت می کنند باید به چندین سازمان تعلق داشته باشند تا از دوام پروژه در دراز مدت اطمینان حاصل شود، در حالی که رهبری توسعه (کمیته راهبری پروژه) باید تصمیم گیری شفاف و فرصت هایی را برای مشارکت اعضای جدید ارائه دهد. از جنبه فنی، توسعه کد باید توسط کنترل نسخه و ردیاب مشکل پشتیبانی شود. اسناد کاربر و توسعه دهنده باید در دسترس باشند. و رویه های کاملاً تعریف شده برای انتشار و آزمایش نرم افزار باید در دسترس باشد. این الزامات با جزئیات بیشتر در سند چک لیست فارغ التحصیلی جوجه کشی توضیح داده شده است [ 18 ] توضیح داده شده است]. در حال حاضر، 25 پروژه از این قبیل در پنج نوع مختلف وجود دارد ( جدول 1 را ببینید ).
تعدادی از سیستم‌های دسکتاپ نیز بر روی پلتفرم‌های وب یا موبایل در دسترس هستند (به عنوان مثال، Ecology of the QGIS System [ 19 ]، یا gvSIG mobile [ 20 ] و gvSIG Online [ 21 ]) و/یا به عنوان پردازش مکانی استفاده می‌شوند. پایان برای برنامه های کاربردی مبتنی بر وب یا مبتنی بر ابر (به عنوان مثال، GRASS GIS، نمونه هایی از تجزیه و تحلیل و مدل سازی را در شکل 2 ببینید).
پروژه های اجتماعی در ورودی خانواده پروژه های OSGeo قرار دارند: پیشنهاد دهندگان با قوانین و قراردادهای OSGeo آشنا می شوند، فرصت های بیشتری برای تعامل با افراد بالغ، پروژه ها و جوامع و افزایش دید آنها به دست می آورند، که اغلب منجر به جذب توسعه دهندگان و کاربران جدید می شود. . از 16 پروژه انجمن، شش پروژه در حال حاضر در مرحله جوجه کشی هستند، با هدف تبدیل شدن به پروژه های “گواهینامه” OSGeo ( جدول 2 را ببینید ). برای حمایت از نوآوری، چندین پروژه OSGeo زیرساختی را برای کمک به افزونه‌ها یا افزونه‌ها در خارج از پایه کد اصلی با موانع کمتر برای مشارکت فراهم می‌کنند، سپس توسعه‌دهندگان مسئولیت کامل نگهداری و به‌روزرسانی کد خود را بر عهده دارند.
توجه به این نکته مهم است که سختی فرآیند جوجه کشی یا حتی نیازهای پایین تر برای پروژه های اجتماعی ممکن است برای توسعه دهندگان فردی چالش برانگیز باشد، که ممکن است تصمیم بگیرند بر روی توسعه خارج از اکوسیستم OSGeo تمرکز کنند، اغلب در جوامع به خوبی تثبیت شده علم داده. در چنین مواردی، “بازار” نرم افزار منبع باز نقش مهمی در انتخاب ابزارهایی دارد که بقای خود را حفظ می کنند، ابزارهایی که به سرعت جایگزین می شوند یا هرگز به طور گسترده مورد استفاده قرار نمی گیرند. توسعه پر جنب و جوش و سست ابزارهای نرم افزاری جغرافیایی، بنابراین پایگاه وسیعی را ایجاد می کند که از آن می توان پروژه های بلندمدت پایدار را پدید آورد.

2.4. انجمن توسعه نرم‌افزار مکانی منبع باز

هر سال یک کنفرانس بین‌المللی نرم‌افزار آزاد و منبع باز برای زمین‌فضایی (FOSS4G) برگزار می‌شود که فراتر از جامعه OSGeo می‌رسد و مجموعه بزرگ‌تری از پروژه‌های مکانی منبع باز توسعه یافته مشترک را نشان می‌دهد. این رویداد فرصت خوبی است تا از آخرین پروژه ها، برنامه ها و ابزارها مطلع شوید. جدا از ارائه، کنفرانس ها میزبان کارگاه های آموزشی در آزمایشگاه های کامپیوتری هستند. “Installfests” که در آن اعضای انجمن به شرکت کنندگان کمک می کنند تا نرم افزار FOSS4G را بر روی لپ تاپ خود نصب کنند و اولین گام ها را بردارند. جلسات “پرندگان پر” برای افراد همفکر. و کد اسپرینت هکرها. تلاش زیادی برای ارائه ارائه‌ها از راه دور (در زمان واقعی یا جدیدتر) برای کسانی که نمی‌توانند به کنفرانس بپیوندند انجام می‌شود. به عنوان مثال، ویدئوهای آخرین کنفرانس در بخارست، اوت 2019، [22 ] قبلاً در سپتامبر [ 23 ] به صورت آنلاین در دسترس بودند. علاوه بر کنفرانس جهانی، بسیاری از کنفرانس‌های منطقه‌ای توسط جوامع محلی یا پروژه‌های فردی سازمان‌دهی می‌شوند که نیاز به ارتباط و تعامل چهره به چهره برای توسعه پایدار نرم‌افزار، بازخورد و مشارکت کاربران را برجسته می‌کنند.
آموزش و پرورش برای آینده نرم افزارهای مکانی منبع باز حیاتی است. OSGeo ابتکار آموزشی خود را به یک شبکه جهانی از آزمایشگاه‌های مکانی منبع باز (GeoForAll) تبدیل کرده است، جایی که شرکت‌کنندگان در چشم‌انداز امکان‌سازی آموزش، داده‌ها و قابلیت‌های جغرافیایی در دسترس برای همه مشارکت می‌کنند. بسیاری از این آزمایشگاه‌ها نرم‌افزار منبع باز را توسعه می‌دهند و به آنها کمک می‌کنند، در نتیجه فراتر از آموزش ساده کاربران نرم‌افزار را ارائه می‌دهند.
علاوه بر این، جامعه OSGeo تلاش زیادی برای مشارکت در طرح‌های اجتماعی مرتبط انجام می‌دهد که (عمدتا) نسل‌های جوان را در معرض منبع باز قرار می‌دهد. از سال 2007، تقریبا 200 دانش آموز در تابستان کد گوگل تحت نظارت داوطلبان OSGeo شرکت کرده اند. در چند سال گذشته، OSGeo همچنین در Google Code-in شرکت کرد، مسابقه‌ای که دانش‌آموزان پیش‌دانشگاهی (سنین 13 تا 17 سال) را با توسعه نرم‌افزار منبع باز آشنا می‌کند، و در فصل Google Docs، اعضای OSGeo پروژه‌ای را راهنمایی می‌کنند. توسعه یک واژه نامه مشترک جغرافیایی از اصطلاحات برای OSGeo Live.
جوامع منبع باز مدل‌های خود سازماندهی شده توسعه نرم‌افزار مشارکتی را ایجاد کرده‌اند که شامل رویدادهای مشارکتی مهمی است که به عنوان اسپرینت کد یا اسپرینت‌های عمومی‌تر جامعه شناخته می‌شوند. این رویدادها توسعه‌دهندگان پروژه‌های متعدد را گرد هم می‌آورند تا به مسائل مربوط به توسعه رسیدگی کنند که اغلب می‌توان آن‌ها را از طریق تعامل چهره به چهره، بحث و برنامه‌نویسی عملی به طور مؤثرتر حل کرد. اسپرینت‌ها اغلب با کنفرانس‌های FOSS4G یا به‌عنوان رویدادهای جداگانه متمرکز بر عملکرد اصلی در داخل یا بین پروژه‌ها مرتبط هستند.

2.5. فراتر از اکوسیستم نرم افزاری OSGeo

با فراگیر شدن داده‌ها و ابزارهای مکانی در سراسر رشته‌های علمی، صنایع، دولت‌ها و جوامع، پروژه‌های توسعه نرم‌افزار جغرافیایی به سرعت در حال رشد هستند که با زبان‌های علوم داده منبع باز، مدل‌سازی و پلتفرم‌های شبیه‌سازی، موتورهای واقعیت مجازی و برنامه‌های کاربردی وب مرتبط هستند ( جدول 3 ). .
R [ 24 ] اخیراً به‌عنوان یکی از زبان‌های منبع باز پیشرو در علم سنجش از دور و علوم زمین‌فضایی ظاهر شده است، که بر اساس پشتیبانی کاملاً تثبیت شده‌اش برای پردازش داده‌های ارجاع‌شده جغرافیایی و مجموعه گسترده‌ای از ابزارها برای تجزیه و تحلیل فضایی است (به [ 25 ] مراجعه کنید. یک نمای کلی به روز و [ 26 ] برای آموزش های Rspatial). بسته شطرنجی [ 27 ] توسعه ابزارهایی را برای تجزیه و تحلیل کارآمد مجموعه داده های شبکه ای و تصویری بزرگ و بسته های متعدد از مدیریت و تجزیه و تحلیل داده های مکانی-زمانی پشتیبانی می کند [ 27 ].]. بسته‌های R که توسط مشارکت‌کنندگانی از سراسر جهان ایجاد شده‌اند، از طریق شبکه جامع آرشیو R (CRAN) توزیع می‌شوند و باید از خط‌مشی مخزن CRAN پیروی کنند و اطمینان حاصل کنند که روش‌ها و کدها از کیفیت انتشار علمی برخوردار هستند. جوامع R و OSGeo برای پشتیبانی از قابلیت همکاری بین کتابخانه‌ها، پروژه‌ها و بسته‌های مربوطه همکاری نزدیکی دارند.
Python زبان برنامه نویسی و برنامه نویسی پیشرو برای نرم افزارهای مکانی اختصاصی و منبع باز، از جمله چندین پروژه OSGeo است (به GeoPython [ 28 ] مراجعه کنید). با این حال، تعداد پروژه‌های مستقل زمین‌فضایی مبتنی بر پایتون نیز به سرعت در حال رشد است، مانند GeoPandas [ 29 ]، بسته آماری فضایی PySAL [ 30 ]، یا Landlab کتابخانه‌های شبیه‌سازی چشم‌انداز [ 31 ]، برای نام بردن از چند مورد. پایتون همچنین برای ایجاد برنامه‌های کاربردی در موتورهای رندر سه‌بعدی پیچیده، مانند Blender که اخیراً پشتیبانی از داده‌های مکانی را اضافه کرده است، استفاده می‌شود [ 32 ].
کتابخانه‌ها و پلتفرم‌های نسبتاً جدید از نقشه‌برداری و مدل‌سازی سه‌بعدی، از جمله پردازش داده‌های ابری نقطه‌ای با PDAL [ 34 ] و مربوط به تجسم ابر نقطه‌ای plas.io پشتیبانی می‌کنند ( جدول 3 را ببینید ). و همچنین پردازش داده های هواپیماهای بدون سرنشین با OpenDroneMap [ 35 ]). WebODM [ 36 ]، یک پلتفرم مبتنی بر ابر است که چندین ابزار نرم‌افزار مکانی منبع باز را برای پردازش و تجزیه و تحلیل تصاویر هواپیماهای بدون سرنشین و مدل‌های سه بعدی مشتق شده یکپارچه می‌کند. OpenEO نمونه‌ای از «رابط برنامه‌نویسی برنامه باز (API) برای اتصال R، پایتون، جاوا اسکریپت و سایر کلاینت‌ها به پشتیبان‌های ابری بزرگ رصد زمین به روشی ساده و یکپارچه است» [ 37 ]] در حالی که SpatioTemporal Asset Catalog (STAC) یک ابتکار کاتالوگ مبتنی بر جامعه است که بر اساس JSON [ 38 ] است. محاسبات علوم زمین همچنین در زبان علم داده جولیا با استفاده از پروژه های JuliaGeo [ 39 ] پشتیبانی می شود. بسیاری از مدل‌های مبتنی بر عامل منبع باز دارای اجزای مکانی (شبکه ComSES) هستند [ 40 ]. اگرچه مستقل از OSGeo هستند، بسیاری از این پروژه ها با OSGeo مشارکت نزدیک دارند و از برخی از کتابخانه های OSGeo برای عملکرد اصلی (مانند GDAL یا PROJ) استفاده می کنند.
در حال حاضر جامع‌ترین منبع برای نرم‌افزار مکانی متن‌باز، OSGeo Live است ( جدول 4 )، یک دی‌وی‌دی قابل بوت، درایو USB یا ماشین مجازی مبتنی بر سیستم‌عامل لوبونتو که به کاربران اجازه می‌دهد تا طیف گسترده‌ای از نرم‌افزارهای مکانی منبع باز را بدون استفاده از آن امتحان کنند. نصب هر چیزی علاوه بر پروژه‌های OSGeo ( جدول 1 ) و پروژه‌های انجمن OSGeo ( جدول 2 )، همچنین شامل نرم‌افزارهای مکانی به خوبی تثبیت شده و در حال ظهور است که بخشی از پشته نرم‌افزار OSGeo نیست اما از کتابخانه‌های OSGeo (مانند GDAL) استفاده می‌کند. سزیم (نگاه کنید به شکل 5 را ببینید). آموزش های شروع و نمونه داده ها همراه با بسته های نرم افزاری است که استفاده از OSGeo Live را برای کارگاه ها و سایر فرصت های آموزشی تسهیل می کند.
چندین پروژه نرم‌افزار منبع باز تجاری (منتشر شده تحت مجوز آپاچی یا مشابه و کاملاً بررسی شده) یک گروه کاری LocationTech در بنیاد Eclipse تشکیل داده‌اند ( https://www.locationtech.org/ ، در 19 اکتبر 2019 قابل دسترسی است). GeoMesa، Spatial4j، GeoWave، GeoTrellis نمونه هایی از پروژه های این جامعه هستند. تعدادی از این پروژه ها به کتابخانه ها و ابزارهای OSGeo متکی هستند و برخی از کتابخانه های LocationTech (JTS) و پلتفرم ها (uDig) در OSGeo Live گنجانده شده اند. به‌علاوه، برخی از ابزارها و برنامه‌های نرم‌افزار منبع باز جغرافیایی به نرم‌افزار اختصاصی وابسته هستند، به‌عنوان مثال، MapWindow فقط بر روی Microsoft Windows اجرا می‌شود ( https://www.mapwindow.org/ ، در 19 اکتبر 2019 قابل دسترسی است).

2.6. ابتکارات زمین فضایی منبع باز تحت حمایت نهادها و دولت

در بسیاری از زمینه‌ها، مؤسسات نقشی محوری در توسعه نرم‌افزارهای مکانی متن‌باز بازی کرده‌اند. فقط برای ذکر چند نمونه، GRASS از سال 1982 با تلاش اساسی آژانس ها و دانشگاه های فدرال ایالات متحده، تکامل اجزای اصلی آن و مدیریت یکپارچه سازی توسط ارتش ایالات متحده – آزمایشگاه تحقیقاتی مهندسی ساخت و ساز (USA-CERL) توسعه یافته است. ) در Champaign، Illinois [ 44 ]. MapServer در ابتدا (1994) در دانشگاه مینه سوتا با پشتیبانی ناسا [ 45 ] توسعه یافت. and Worldwind [ 46 ] از سال 2002 توسط ناسا سرپرستی شده است.
اگر این ابتکارات، که با این وجود نتایج قابل توجهی به همراه داشت، همچنان پراکنده بودند، در سال 2016 با سیاست کد منبع جدید فدرال، یک تغییر مهم سرعت در ایالات متحده رخ داد. این سیاست مقرر کرد که حداقل 20٪ از کدهای سفارشی توسعه یافته توسط یا برای هر آژانسی از دولت فدرال باید به عنوان نرم افزار منبع باز منتشر شود و تمام کد منبع باید بین آژانس ها به اشتراک گذاشته شود [ 47 ]. اعلان این سیاست توسط نویسنده همکار آن، تونی اسکات، چنین توضیح داده شد: «به هر حال این رمز مردم است. آن را کاوش کنید. از آن بیاموزید. آن را بهبود بخشید. از آن برای پیشبرد پیشرفت بعدی آمریکا در نوآوری استفاده کنید» [ 48]. نکته مرتبط در این اظهار نظر رسمی اعلامیه ای است که توسط افسر ارشد اطلاعات ایالات متحده ارائه شده است که باز بودن باعث افزایش نوآوری می شود. علاوه بر این، این احساس یک احساس منزوی نیست. علیرغم این واقعیت که موازنه قدرت سیاسی جهانی در حال تغییر است، جنگ های تجاری در راه است و برخی از کشورها در حال «بستن» هستند، در حال حاضر در اکثر نقاط جهان نگرش قوی نسبت به باز بودن وجود دارد. چند نمونه در ادامه گزارش شده است.
در دهه اخیر اروپا با سرعتی سریع در جهت باز بودن حرکت کرده و به موفقیت های مهمی دست یافته است. برای نشان دادن سطح بلوغ اعطا شده، اخیراً، در نوامبر 2019، کارگاهی درباره آینده نرم‌افزار منبع باز و سخت‌افزار متن باز با عنوان «منبع باز فراتر از 2020—قدرت بخشیدن به اروپای دیجیتال» به طور مشترک توسط دو بازیگر برتر برگزار شد: اداره کل ارتباطات، محتوا و فناوری کمیسیون اروپا (DG CONNECT) و اداره کل انفورماتیک (DIGIT) [ 49]. از جمله، دو موضوع مورد بحث قرار گرفت: نقش منبع باز به عنوان یک توانمندساز نوآوری، شناخت این نقش مهم نرم افزار منبع باز. و چگونگی پرورش جوامع منبع باز، بحثی بر اساس نتایج و ورودی های چند ساله پروژه حسابرسی نرم افزار منبع باز و آزاد کمیسیون (EU-FOSSA) [ 50 ] و رصدخانه و مخزن منبع باز کمیسیون (OSOR) [ 51 ] ].
در حوزه جغرافیایی، بسیاری از ابتکارات مهم توسط آژانس های اروپایی، ESA (آژانس فضایی اروپا) و برنامه کوپرنیک محوری در میان آنها انجام شده است. Sentinel Hub [ 52 ] یک سرویس وب است که به کاربران این امکان را می دهد تا نمونه هایی از داده های Sentinel (WMS) را ایجاد کنند که توسط یک افزونه QGIS قابل خواندن هستند و بنابراین بلافاصله در یک محیط GIS کاربر پسند برای همه در دسترس هستند . جعبه ابزار Sentinel [ 54 ] و کد کامل پلتفرم برنامه Sentinel [ 55 ] بصورت رایگان در Github تحت مجوز GNU GPL در دسترس هستند. STEP [ 56] بستر جامعه برای دسترسی به نرم افزار و اسناد، ارتباط با توسعه دهندگان، ارتقای نتایج، و ارائه آموزش ها و مطالب برای آموزش کاربران است. این محصولات برای بهره برداری از حجم عظیمی از داده های ماهواره ای باز موجود است. علاوه بر برخی فناوری‌های باز دیگر، آنها از برخی نرم‌افزارهای OSGeo مانند GDAL، GeoTools و Orfeo Toolbox استفاده می‌کنند و در عین حال، مشارکت در کد از طریق ویکی توسعه‌دهنده [ 57 ] و تالار گفتمان استخراج می‌شود. جعبه ابزارها برای میزبانی از عملکردهای جدید توسعه یافته توسط جامعه علمی در نظر گرفته شده اند و SNAP می تواند همانطور که هست یا می تواند در برنامه های پایتون کاربر تعبیه شود استفاده شود.
پلتفرم‌های بهره‌برداری موضوعی ESA (TEP)، که برای برنامه‌های کاربردی ساحلی، جنگل‌داری، هیدرولوژی، خطرات زمین، قطبی، شهری و امنیت غذایی ایجاد شده‌اند، بر اساس همین فلسفه هستند. آن‌ها محیط‌های پلتفرم منبع باز هستند که به کاربران اجازه می‌دهند برنامه‌ها (یعنی پردازنده‌ها) را بدون پیچیدگی ساخت و نگهداری زیرساخت‌های خود یکپارچه، آزمایش، اجرا و مدیریت کنند و دسترسی به خدمات و عملکردهای پلتفرم استاندارد مانند ابزارهای مشترک، داده‌ها را فراهم کنند. ماینینگ و کاربردهای تجسم، مرتبط ترین ابزارهای توسعه (مانند پایتون، IDL، و غیره)، ابزارهای ارتباطی (شبکه اجتماعی) و اسناد، ابزارهای حسابداری و گزارش برای مدیریت استفاده از منابع» [ 58 ].
برنامه اروپایی کوپرنیک، «سومین ارائه‌دهنده بزرگ داده (باز) در سطح جهان»، منطق نرم‌افزار منبع باز را کاملاً پذیرفت و بر اهمیتی که OSGeo در این زمینه بازی کرده است [ 59 ] تأکید کرد و از آن زمان خواستار همکاری و به اشتراک‌گذاری کدهای جدید شده است. .
در سوی دیگر جهان، Digital Earth Australia [ 60 ] پیاده سازی دولت استرالیا از پلت فرم تجزیه و تحلیل منبع باز است که به عنوان بخشی از طرح مکعب داده های باز (ODC) توسعه یافته است [ 61 ]. ODC ابتکاری است برای افزایش ارزش و استفاده از داده های ماهواره ای از طریق فراهم کردن دسترسی کاربران به فناوری های مدیریت داده های آزاد و باز، بر اساس مجموعه ای از کتابخانه های Python و پایگاه داده PostgreSQL [ 62 ، 63 ]. ODC، همانطور که در نمای کلی وب سایت پروژه اعلام شده است، “همیشه نرم افزار 100٪ منبع باز، رایگان برای همه و تحت شرایط آزاد مجوز Apache 2.0 منتشر خواهد شد” [ 64 ]]. ارزش افزوده این راه حل های جدید، امکان پرس و جو و دسترسی به داده ها برای کاربران پیشرفته، بلکه امکان تجزیه و تحلیل است. مجموعه‌ای از نوت‌بوک‌های مشتری (برنامه‌های وب منبع باز که به کاربران اجازه می‌دهد اسنادی حاوی کد اجرایی، معادلات، تجسم‌ها و متن توضیحی ایجاد و به اشتراک بگذارند) برای کاربردهای مختلف، مانند تخریب جنگل، تغییر زمین، و تغییر سواحل، به اشتراک گذاشته شده است. مخزن GitHub
همه تشویق می شوند که الگوریتم ها و برنامه های جدید خود را به گونه ای منتشر کنند تا اکوسیستم ODC را افزایش دهند. این اسناد برای مبتدیان برای یادگیری نحوه استفاده از مکعب داده و برای توسعه مطالعات موردی جدید که پس از آن برای کل جامعه در دسترس خواهد بود بسیار ارزشمند است.
ماهیت منبع باز ODC، که در اصل توسط استرالیا و برای استرالیا توسعه داده شد، عامل مهمی در انتخاب این ابزار توسط بسیاری از کشورهای دیگر بود [ 65 ].
از طریق ابتکار CEOS Data Cube (CDC)، سازمان CEOS (کمیته ماهواره‌های رصد زمین) در سال 2017 تأسیس شد تا تا سال 2022 به مکعب‌های داده عملیاتی در 20 کشور جهان تحت رهبری دفتر مهندسی سیستم‌های مدیر عامل ناسا (SEO) و سازمان‌های ذی‌نفع و مشارکت‌کننده برسد. کاربران [ 66 ]. در برخی موارد، این مکعب های داده کل کشور را پوشش می دهند، اما در موارد دیگر، مکعب های کوچکتری برای مناطق یا برنامه های خاص وجود خواهد داشت.
مکعب داده سوئیس (SDC) [ 67] ابتکاری است که توسط اداره فدرال محیط زیست (FOEN) پشتیبانی می شود و توسط برنامه محیط زیست متحد (UNEP)/GRID-Geneva با مشارکت دانشگاه ژنو (UNIGE)، دانشگاه زوریخ توسعه، اجرا و اداره می شود. (UZH)، و موسسه فدرال سوئیس برای تحقیقات جنگل، برف و چشم انداز (WSL). مکعب داده کلمبیا توسط IDEAM (Instituto de Hidrología، Meteorología y Estudios Ambientales و دانشگاه آند) توسعه یافته است. مکعب داده منطقه ای آفریقا (ARDC) در می 2018 توسط مشارکت جهانی برای داده های توسعه پایدار (GPSDD) راه اندازی شد. CEOS و آمازون برای حمایت از پنج کشور: کنیا، سنگال، سیرالئون، غنا و تانزانیا. از طریق همکاری با Geoscience استرالیا، مکعب داده های مکانی مکزیکی (MGDC) در موسسه ملی آمار و جغرافیای مکزیک (INEGI) در حال توسعه است. بسیاری از پروژه های دیگر [68 ] در حال توسعه (ایالات متحده، ویتنام، تایوان، اوگاندا، بریتانیا، گرجستان، مولداوی) یا تحت بررسی (اروگوئه، ارمنستان، اوکراین، کامبوج، هند، بالکان، چین، پرو) تحت ابتکار چتر CEOS هستند.
این ابتکارات نشان می دهد که در بخش عمومی چیزی بیش از خش خش نرم افزارهای منبع باز وجود دارد و مسیر به سوی اشتراک گذاری و همکاری در حال تبدیل شدن به واقعیت است. OSGeo مرتبط‌ترین و ساختارمندترین جامعه مکانی است، اما برخی دیگر در نتیجه تلاش‌ها و ابتکارات برخی مؤسسات که در بالا به آن اشاره شد، ظهور می‌کنند.

3. داده های مکانی را باز کنید

3.1. معرفی

مشابه نرم افزار منبع باز، بسیاری از مجموعه داده های باز از نیاز به جمع آوری مشترک داده ها پدید آمدند. مشارکت دادن داوطلبان با دانش محلی در جمع‌آوری داده‌های مکانی یک مکانیسم جمع‌سپاری مؤثر است [ 69 ]. جهانی شدن و فناوری‌های مدرن، مانند اینترنت، تلفن‌های هوشمند، اینترنت اشیا (IoT) و تصاویر ماهواره‌ای منجر به ابتکارات جهانی شده‌اند که تنها بر دانش محلی متکی نیستند. امروزه، یک جامعه جهانی از گردآورندگان داده، به طیف گسترده ای از مجموعه داده های باز کمک می کند، که بسیاری از آنها دارای پوشش جهانی هستند [ 1 ]. توییت‌ها و پست‌های رسانه‌های اجتماعی منبع دیگری از داده‌های جغرافیایی هستند، البته به صورت غیرفعال جمع‌آوری شده‌اند. به منظور دربرداشتن دامنه این مقاله، ما فقط داده های باز مشارکت فعال را در نظر گرفتیم.
نوع دیگری از داده ها یا دانش باز ریشه در این اصل دارد که برخی از اطلاعات باید بدون هیچ گونه محدودیتی برای حقوق دسترسی یا استفاده، به اشتراک گذاشته شود و در دسترس همه باشد. در اینجا تمرکز بر جمع آوری داده ها نیست، بلکه بر اشتراک گذاری داده های جمع آوری شده توسط مقامات است. در روحیه آزادی دسترسی به اطلاعات، زیرساخت‌های باز داده‌های مکانی (SDI) در دهه گذشته یا بیشتر ظاهر شده‌اند [ 70 ]. به طور کلی، شفافیت و همکاری به خوبی با اصولی که دولت‌های دموکراتیک از آن دفاع می‌کنند و با اصولی که در منشور سازمان ملل متحد گنجانده شده است، همسو هستند [ 3 ].
در نهایت، داده‌های علمی باز وجود دارد که در آن نتایج تحقیقات به اشتراک گذاشته می‌شود تا تأیید یافته‌های تحقیق و/یا ادغام نتایج تحقیقات برای تولید یافته‌های جدید تشویق شود. شباهت‌هایی بین داده‌های باز مشارکتی، داده‌های باز معتبر، داده‌های علمی باز وجود دارد، اما تفاوت‌هایی نیز وجود دارد و گاهی اوقات هر دو برای یک مجموعه داده خاص اعمال می‌شوند.
این بخش وضعیت فعلی این سه نوع داده فضایی باز را بررسی می کند: داده های ارائه شده توسط داوطلبانی که خود را در جوامعی سازماندهی می کنند که داده های مکانی را جمع آوری و نگهداری می کنند، مانند مورد OpenStreetMap. داده های معتبر جمع آوری و منتشر شده توسط ادارات دولتی با روحیه آزادی دسترسی به اطلاعات؛ و باز کردن داده های علمی مکانی مکانی که نتایج تحقیقات برای تشویق استفاده مجدد از آنها منتشر می شود.

3.2. داده های جغرافیایی باز مشارکتی

اصطلاحات مختلفی برای تمایز بین روش‌های مختلف جمع‌آوری داده‌های مکانی به صورت مشترک استفاده می‌شود، با این حال، این اصطلاحات متقابل نیستند. به عنوان مثال، محتوای تولید شده توسط کاربر به مطالبی اشاره دارد که توسط عموم به یک وب سایت ارائه می شود. جمع سپاری به استخدام تعداد زیادی از افراد اعم از پولی یا بدون دستمزد برای جمع آوری اطلاعات از طریق اینترنت اشاره دارد. در علم شهروندی، داده های مربوط به جهان طبیعی توسط عموم مردم برای تجزیه و تحلیل توسط دانشمندان حرفه ای جمع آوری می شود [ 71 ]. و در علم جامعه، مورد خاص علم شهروندی، جامعه با مشارکت در طراحی و برنامه ریزی جمع آوری داده ها نقش فعال تری را ایفا می کند [ 1 ]]. بسته به نحوه جمع‌آوری داده‌ها، یک یا چند مورد از این اصطلاحات می‌تواند برای زیرمجموعه خاصی از داده‌های فضایی باز مشارکتی اعمال شود.
برنامه‌های متعددی مانند Google Maps (maps.google.com، دسترسی به ۱۹ اکتبر ۲۰۱۹)، Wikimapia ( www.wikimapia.org ، قابل دسترسی در ۱۹ اکتبر ۲۰۱۹) و OpenStreetMap (OSM) ( www.openstreetmap ) امکان جمع‌آوری داده‌های مکانی مشترک را فراهم می‌کنند. .org، مشاهده شده در 19 اکتبر 2019). دومی در سال 2004 در بریتانیا شروع شد و شناخته شده ترین نمونه از مجموعه داده های فضایی باز جهانی است که به طور مشترک از طریق جامعه جهانی مشارکت کنندگان نگهداری و گسترش یافته است. OSM از محدودیت های استفاده و در دسترس بودن داده های مکانی در سراسر جهان الهام گرفته شده است. رشد آن با قابلیت‌های Web 2.0 و همچنین با ظهور دستگاه‌های ناوبری ماهواره‌ای قابل حمل ارزان و تصاویر ماهواره‌ای رایگان تسهیل شد. امروزه، OSM جامعه جهانی با 5.5 میلیون کاربر ثبت شده و بین 4000 تا 5000 عضو فعال روزانه دارد [ 72]. OSM از طریق اکوسیستمی از نرم افزار، سرورها، ابزارها، کاربران و مشارکت کنندگان نگهداری می شود. Mapathons یک روش محبوب برای کمک به داده ها به OSM است. نقشه برداری (به معنای واقعی کلمه “ماراتون نقشه”) یک تلاش مشترک است که معمولاً توسط گروه هایی از مردم انجام می شود که هدف آنها جمع آوری داده های نقشه خاص از طریق نقشه برداری از راه دور (معمولاً برای اهداف بشردوستانه) در مکان هایی است که داده های OSM کمیاب هستند یا وجود ندارند [ 73 ] . شکل 6 را ببینید .
داده‌های OSM باز هستند و کاربران برای ایجاد، اشتراک‌گذاری و تطبیق داده‌ها آزادند تا زمانی که این داده‌های جدید را باز نگه دارند، منبع اصلی را نسبت دهند و آن را تحت مجوز Open Data Commons Open Database [ 74 ] به اشتراک بگذارند. پوشش OSM به طور پیوسته افزایش می‌یابد و داده‌ها در تعداد زیادی از برنامه‌ها، از برنامه‌های مسیریابی گرفته تا بازی‌های موبایل، ادغام شده‌اند. داده های OSM از طریق خدمات وب در محصولات GIS باز و اختصاصی قابل دسترسی هستند. مجموعه داده‌های مشتق مانند Wheelmap، یک نقشه آنلاین برای مکان‌های قابل دسترسی با صندلی چرخدار (در 19 اکتبر 2019 در دسترس قرار گرفت)، OpenSeaMap، یک پایگاه داده دریایی رایگان ( www.openseamap.org ، قابل دسترسی در 19 اکتبر 2019) و OpenSnowMap.org با اسکی ارائه شده است. داده های مسیرها ( www.opensnowmap.org، مشاهده شده در 19 اکتبر 2019).
برخی از داده‌های OSM توسط مقامات اهدا می‌شوند، اما عمدتاً توسط علاقه‌مندان آماتور با دانش و مهارت‌های زمین‌شناسی متغیر جمع‌آوری می‌شوند. در نتیجه، داده ها ممکن است در کیفیت (کامل، دقت، دقت و غیره) در مناطق مختلف متفاوت باشند ( شکل 7 ). بدون ارزیابی کامل کیفیت (به عنوان مثال، [ 75 ، 76 ، 77])، داده های OSM برای تحلیل و مدل سازی فضایی پیچیده غیر قابل اعتماد هستند. با این وجود، داده‌های OSM همچنان به عنوان پس‌زمینه نقشه یا برای کاربردهای موقعیتی مانند مسیریابی و محاسبات اندازه مفید هستند. با داده‌های OSM به عنوان پس‌زمینه و با در دسترس بودن داده‌های برداری ردپای ساختمان و ابرهای نقطه‌ای LiDAR (تشخیص نور و محدوده)، تولید مدل‌های شهر سه بعدی در مقیاس بزرگ با هزینه کم در حال افزایش است [ 43 ، 78 ] ( شکل 8 را ببینید ).
بدون مشارکت‌کنندگان فعال، مجموعه داده‌های مکانی به سرعت تخریب می‌شوند. استفاده فعال و مداوم از داده‌های باز جغرافیایی در یک منطقه خاص می‌تواند آغازگر یک جامعه مشارکت‌کننده باشد و بیشتر به تحکیم جامعه کمک کند تا کیفیت داده‌ها بهبود یابد [ 77 ]. کورسار و همکاران [ 80 ] گزارش می دهد که در جامعه داده های باز به رسمیت شناخته شده است که تمرکز باید از انتشار داده ها به موضوعاتی مانند پوشش و کیفیت تغییر کند. چندین پیشنهاد برای افزایش قابلیت اطمینان داده های OSM ارائه شده است. برای مثال، مشارکت‌کنندگان باید ابرداده‌هایی درباره کیفیت داده‌ها برای هدف و زمینه خاص خود ارائه دهند تا سایر کاربران بتوانند کیفیت را برای هدف و زمینه خاص (سایر) خود ارزیابی کنند.75 ]. ویلیامز و همکاران [ 81 ] دریافتند که استراتژی‌های تعامل توسعه یافته حول فرآیند جمع‌آوری داده‌های باز به همان اندازه مهم هستند که داده‌های حاصل از آن تولید می‌شود. استراتژی‌های تعامل شامل رأی دادن [ 82 ]، ارزیابی‌های کیفیت در برابر سایر ویژگی‌ها در مجموعه داده [ 83 ] و شناسایی مشارکت‌کنندگان «خوب» [ 84 ] به عنوان اقداماتی برای بهبود کیفیت داده‌های OSM پیشنهاد شده‌اند.

3.3. داده های مکانی باز معتبر

داده‌های برداری جغرافیایی، مانند مرزهای اداری، نام مکان‌ها، ردپای ساختمان‌ها، خطوط مرکزی خیابان‌ها و آدرس‌ها، معمولاً توسط دولت‌هایی که از آن برای اهداف حکومت‌داری و مدیریتی استفاده می‌کنند، جمع‌آوری و نگهداری می‌شوند. مطابق با رویه کلی داده های عمومی باز، این گونه داده های معتبر به طور فزاینده ای با مجوز داده های باز منتشر می شوند، هم در روحیه آزادی دسترسی به اطلاعات و هم به دلایل کارآمدی. تصاویر ماهواره ای نیز با مجوزهای باز در دسترس قرار گرفته است. نمونه‌ها شامل محصولات سنتینل است که از طریق برنامه رصد زمین کوپرنیک اتحادیه اروپا جمع‌آوری شده و از طریق مرکز دسترسی آزاد کوپرنیک [ 85 ] در دسترس قرار گرفته است. و محصولات Landsat، در دسترس از طریق USGS Earth Explorer [ 86].
انتظار می رود استفاده مجدد و به اشتراک گذاری داده ها در بین سازمان های دولتی کارایی را محقق کند زیرا دیگر نیازی به مذاکرات قرارداد و نظارت پلیس بین سازمان های دولتی نیست. داده‌های معتبر باز و به اشتراک گذاشته شده، پتانسیل کاهش تکرار و افزونگی را دارند که منجر به تصمیم‌گیری کارآمدتر و مؤثرتر دولت می‌شود. علاوه بر این، تقویت بازخورد کاربر (به عنوان مثال، در مورد داده های ناقص یا نادرست) ممکن است منجر به بهبود کیفیت داده های معتبر باز شود [ 87 ].
از زمان گسترش وب، داده های باز و نیاز به آنها به طور فزاینده ای توسط بخش عمومی ارجاع شده است. به عنوان مثال، دستورالعمل استفاده مجدد اطلاعات بخش عمومی اصلاح شده اروپا (PSI) با هدف این است که تمام داده های دولتی مناسب را برای استفاده مجدد با حداقل محدودیت های قانونی ممکن، از طریق قالب های باز و قابل خواندن توسط ماشین همراه با ابرداده های آنها در دسترس قرار دهد. در اصل، هزینه ها نباید از هزینه های انتشار نهایی تجاوز کند [ 88 ]. ارائه داده های عمومی از طریق پورتال های داده باز از وعده ارائه حکمرانی شفاف پشتیبانی می کند. دروازه داده های دولتی عمومی به دنبال دستورالعمل PSI، پورتال داده اروپا [ 89 ] است. نمونه های مشابهی را می توان در سرتاسر جهان یافت (به عنوان مثال، در استرالیا [ 90 ]، ایالات متحده [91 ] یا برزیل [ 92 ]). جدیدترین پورتال داده در ایالات متحده از اشتراک گذاری داده ها، خدمات و برنامه ها در GeoPlatform [ 93 ] و از طریق data.gov، «خانه داده های باز دولت ایالات متحده» [ 91 ] پشتیبانی می کند. ابزارهایی مانند فشارسنج داده های باز [ 94 ] و شاخص داده های باز جهانی [ 95 ]، وضعیت باز بودن را ردیابی می کنند و از دولت ها با انتشار داده های باز حمایت می کنند.
یک مطالعه دانمارکی در سال 2010 [ 96] مزایای اجتماعی-اقتصادی داده‌های آدرس معتبر آزادانه را نشان می‌دهد. در سال 2002، مجموعه داده آدرس معتبر دانمارکی به صورت رایگان در دسترس قرار گرفت تا از مزایای دسترسی آزاد و نامحدود به داده ها توسط مردم، ادارات دولتی، صنعت و تجارت بهره مند شود. این مطالعه مزایای اجتماعی این ترتیب را حدود 14 میلیون یورو تخمین زد، در حالی که هزینه های داشتن داده رایگان تنها حدود 0.2 میلیون یورو بود. بر اساس برآورد آنها، 30 درصد از این مزایا در بخش دولتی و 70 درصد در بخش خصوصی بوده است. این مطالعه تنها مزایای مالی مستقیم بیش از 1200 طرف دریافت کننده داده آدرس از یک سرور داده عمومی را در نظر گرفت. مزایای اقتصادی تکمیلی ناشی از بخش‌های بعدی زنجیره توزیع در نظر گرفته نشد [ 96]. یک مطالعه در سال 2013 در اروپا نشان داد که انتشار داده های بخش عمومی به عنوان داده های باز تأثیر مستقیم و عملی بر افزایش فعالیت های کارآفرینی دارد و داده های باز یک کاتالیزور بالقوه برای نوآوری است [ 97 ]. این داستان‌های موفقیت با نگرانی‌ها در مورد تأمین مالی پایدار داده‌های باز [ 88 ] مقابله می‌شوند و پیشنهاداتی برای انتقال SDI با بودجه دولت به عملیات خودپایدار ارائه شده است [ 98 ].
گاهی اوقات داده‌های معتبر با مشارکت‌های جمع‌سپاری از عموم مردم که قبل از پذیرفته شدن در مجموعه داده تعدیل می‌شوند، تقویت می‌شوند. چنین فرآیندی ساده نیست و نیاز روزافزونی در جامعه جغرافیایی برای تعریف بهترین روش برای این امر وجود دارد. به عنوان مثال، در گروه‌های کاری حوزه کیفیت داده‌ها و علوم شهروندی OGC، مسائلی پیرامون استفاده از داده‌های غیرمعتبر برای تصمیم‌گیری، بحث‌هایی را برانگیخت و در نتیجه، یک گروه موقت در مورد داده‌های غیرمعتبر تأسیس شد. 2018 [ 99]. ماموریت این گروه شفاف سازی و رسمی کردن بهترین شیوه های مربوط به جمع سپاری و اطلاعات جغرافیایی داوطلبانه است. علایق خاص عبارتند از مشخص کردن ابرداده‌هایی که باید جمع‌آوری شوند تا داده‌های غیرمعتبر برای تصمیم‌گیری مناسب شوند، و تعریف واسط‌هایی که از امکان ادغام این داده‌ها با منابع معتبر پشتیبانی می‌کنند.
زیرساخت داده های مکانی (SDI) تبادل و به اشتراک گذاری داده ها و خدمات مکانی را بین ذینفعان از سطوح مختلف در جامعه داده های مکانی تسهیل و هماهنگ می کند [ 100 ]. SDI های اولیه به عنوان ابتکارات کاملاً از بالا به پایین با بودجه دولت در جامعه علم اطلاعات جغرافیایی (GISc) ظهور کردند [ 101 ]. از آن زمان، SDI ها در پاسخ به جمع سپاری و فن آوری های تلفن همراه تغییر کرده و تکامل یافته اند [ 102 ]. با پیشرفت های تکنولوژیکی و تغییر پارادایم به سمت داده های باز، داده های SDI به طور فزاینده ای به عنوان داده های باز منتشر می شوند [ 103 ]. با توجه به [ 70SDI باز نه تنها به معنای در دسترس قرار دادن داده‌های مکانی برای عموم به‌عنوان داده‌های باز (یعنی رایگان و بدون محدودیت برای همه) نیست، بلکه به سازماندهی و اداره زیرساخت‌ها به شیوه‌ای باز و امکان‌پذیری و تحریک مشارکت غیرقانونی است. بازیگران دولتی با توجه به ارزیابی اولیه آنها از داده های باز و SDI های باز در کشورهای اروپایی، به نظر می رسد در برخی کشورها داده های باز و SDI باز به طور موازی در حال پیشرفت هستند، در حالی که در کشورهای دیگر پیشرفت ها همبستگی ندارند، به عنوان مثال، در لوکزامبورگ، SDI باز بسیار بیشتر است. پیشرفته نسبت به داده های باز، و در آلمان، این رابطه معکوس است [ 70 ].
نقطه ورود به داده های SDI معمولاً از طریق یک ژئوپورتال است. اگرچه ویژگی‌های آن‌ها معادل نیستند، اما مشابه پورتال‌هایی هستند که دسترسی به داده‌های باز را ارائه می‌دهند. این پورتال ها، طبق نامه باز به جامعه داده های باز صادر شده توسط شبکه سیویک آنالیز [ 104] باید دسترسی و قابلیت استفاده از داده ها را بهبود بخشد و عموم مردم را درگیر کند، از یک نمای واحد داده محور فاصله بگیرد، مدیریت و قابلیت استفاده ابرداده را بهبود بخشد، هزینه ها و کارهای مورد نیاز برای انتشار داده ها را کاهش دهد، تاریخچه بازبینی را معرفی کند، مدیریت مجموعه داده های بزرگ را بهبود بخشد، به جای تعداد مجموعه داده ها، قیمت گذاری واضح و شفاف را روی حافظه (یا حجم) تنظیم کنید و داده های مکانی را به عنوان یک نوع داده درجه یک در نظر بگیرید. این آخرین نیاز، سیگنالی برای جامعه علم زمین است تا به طور جدی عمل داده های مکانی باز را در نظر بگیرد. با این حال، پورتال های جغرافیایی اغلب فقط در جوامع اطلاعات جغرافیایی شناخته می شوند و چالش های تکنولوژیکی را برای نمایه سازی توسط موتورهای جستجوی وب ارائه می دهند. در نتیجه، داده های باز SDI در یک ژئوپورتال ممکن است برای عموم مردم و موتورهای جستجوی وب همه منظوره «نامرئی» باشد.105 ] فراداده‌هایی را درباره مجموعه داده‌های SDI معمولی در قالب‌هایی منتشر کرد که می‌توان آن را توسط موتورهای جستجوی وب خزید. به این ترتیب، داده های باز در داخل یک ژئوپورتال برای عموم قابل کشف می شود.
یکی از محرک‌های داده‌های مکانی باز که از طریق SDI ارائه می‌شوند، به رسمیت شناختن حق شهروندی برای دسترسی به اطلاعاتی است که توسط دولت نگهداری می‌شود. این حق باید با دقت در برابر حق حریم خصوصی متعادل شود. از یک سو، دسترسی به اطلاعات باید تسهیل شود. از سوی دیگر، حق حریم خصوصی شخصی در نتیجه دسترسی بهتر به اطلاعات باید محافظت شود [ 6 ]. با این وجود، انتظار می رود که حرکت به سمت دسترسی به اطلاعات مکانی متعلق به دولت که در نقطه استفاده رایگان است، در آینده توسعه یابد [ 106 ].

3.4. باز کردن اطلاعات جغرافیایی علمی

نیاز به داده های علمی باز به بیش از 50 سال قبل از تأسیس شورای بین المللی علوم (ICS) برمی گردد، که نیاز به دسترسی جهانی و عادلانه به داده ها و اطلاعات علمی را در طول آماده سازی برای سال بین المللی ژئوفیزیک 1957-1958 تشخیص داد [ 107 ] ]. داده های علمی باز به دیگران اجازه می دهد تا ادعاهای علمی را تأیید، تأیید یا رد کنند. این امر زمانی تضمین می‌شود که علم به عنوان یک شرکت باز درک شود، که در آن داده‌های علمی باز و آزادانه در دسترس هستند، دانشگاه‌ها از انتشار داده‌های باز حمایت می‌کنند، حمایت می‌کنند و به آنها پاداش می‌دهند، و جامعه خواستار دسترسی آزاد و عمومی به داده‌ها و روش‌های علمی است [ 108 ].
FAIR که مخفف کلمات قابل یافتن، قابل دسترس، قابل استفاده و قابل استفاده مجدد [ 109 ] است، به چهار اصل اساسی اشاره دارد که هدف آنها هدایت تولیدکنندگان و ناشران به سمت بهبود استفاده پایدار از منابع دیجیتال (مانند داده، نرم افزار، خدمات) است. اجرای اصول FAIR در انتشار، ارزش منابع دیجیتال و استفاده مجدد از آنها را توسط انسان ها و همچنین ماشین ها افزایش می دهد. به طور کلی، اصول FAIR برای منابع دیجیتال صرف نظر از در دسترس بودن عمومی آنها اعمال می شود و نیازی به باز بودن این منابع ندارد [ 110 ]. با این حال، همانطور که به عنوان بهترین روش در علم باز نشان داده شده است، FAIR و open باید توسط متخصصان داده مکمل در نظر گرفته شوند و منابع ایجاد شده از بودجه عمومی باید تا حد امکان باز و فقط تا حد ضروری بسته باشند.110 ].
چندین مجله علمی پارادایم علم را به عنوان یک شرکت باز ترویج می کنند و هنجار جدید تولید داده های علمی باز را تأیید می کنند. به عنوان مثال، در ژانویه 2019، مجلات، Nature و Scientific Data ، ابتکار عمل را برای فعال کردن داده های FAIR در زمین، فضا، و علوم محیطی تایید کردند [ 111 ]. این بدان معنی است که انتشارات تنها زمانی در این مجلات منتشر خواهند شد که مطالب تکمیلی مرتبط به یک مخزن داده های علمی باز و عادلانه ارائه شود [ 112 ]. علاوه بر مجلات و کتابخانه‌ها، سازمان‌های دولتی زیرساخت‌هایی را برای اشتراک‌گذاری داده‌های علمی ایجاد می‌کنند، یک نمونه اخیر از ایالات متحده فهرست USGS ScienceBase [ 113 ] است.
چندین سازمان و جوامع، شیوه‌های FAIR را ترویج می‌کنند، به عنوان مثال، Go FAIR ( https://www.go-fair.org/ ، دسترسی به 19 اکتبر 2019)، CODATA ( https://www.codata.org/ ، در تاریخ 19 اکتبر قابل دسترسی است ). 2019) و Research Data Alliance (RDA) ( https://www.rd-alliance.org/ ، قابل دسترسی در 19 اکتبر 2019). جامعه علوم زمین (به عنوان مثال، مشارکت اطلاعات علوم زمین و همتای استرالیایی آن مشارکت اطلاعات علوم زمین و محیط زیست) با ایجاد مخازن داده های FAIR از هدف FAIR حمایت می کند (به عنوان مثال، پورتال شبکه داده اقیانوس استرالیا که برای ثبت داده های علمی دریایی و آب و هوایی اختصاص داده شده است [ 114 ]، یا یک انجیر عمومی [ 115]) و ارتقاء مهارت دانشمندان در شیوه های FAIR (مثلاً از طریق وبینارها).

4. نقش استانداردهای باز در نرم افزار و داده های فضایی باز

در طول سه دهه گذشته، اعضای اکوسیستم استانداردسازی یکپارچه (که شامل دولت‌ها، صنعت و دانشگاه می‌شود) سیاست‌ها و رویه‌هایی را برای همکاری با یکدیگر برای توسعه رابط‌های باز مبتنی بر اجماع و استانداردهای رمزگذاری ایجاد کرده‌اند که راهی برای هر دو سیستم رایانه‌ای فراهم می‌کند. برای درخواست و بازگرداندن هر نوع داده مکانی [ 116 ]. به این ترتیب، استانداردها برای داده‌های فضایی باز ضروری هستند و بسیاری از راه‌حل‌های نرم‌افزار مکانی منبع باز استانداردهای باز را پیاده‌سازی می‌کنند. «استاندارد باز» استانداردی است که برای دانلود و استفاده برای همه در دسترس عموم است (غیر تبعیض آمیز). بدون محدودیت حق ثبت اختراع، مالکیت معنوی و هزینه های مجوز؛ داده و فروشنده خنثی؛ و از طریق اجماع توسعه یافت [ 117 ، 118]. از نظر قانونی، توسعه‌دهنده یک استاندارد باز، تمام پتنت‌ها و حقوق مالکیت معنوی مرتبط با استاندارد را حفظ می‌کند، اما کاربران شخص ثالث در پشتیبانی و ایجاد محصولاتی که با آن مطابقت دارند، آزادند.
استانداردهای باز برای اطلاعات جغرافیایی (در حال حاضر بیش از 100 مورد از آنها منتشر شده است) به طور سنتی توسط سه سازمان کلیدی توسعه استانداردهای بین المللی: سازمان بین المللی هیدروگرافی (IHO)، سازمان بین المللی استاندارد (ISO) و کنسرسیوم فضایی باز (OGC) توسعه یافته است. ). استانداردهای فناوری اطلاعات همه منظوره که توسط گروه ضربت مهندسی اینترنت (IETF) و کنسرسیوم وب جهانی (W3C) ایجاد شده است، که بسیاری از استانداردهای اطلاعات جغرافیایی بر اساس آنها هستند، نیز باز هستند [ 119 ].
اگرچه سازمان های فوق استانداردهای باز را توسعه و منتشر می کنند، موانعی وجود دارد. ISO/TC 211، اطلاعات جغرافیایی / ژئوماتیک، کمیته فنی ISO مربوط به استانداردهای اطلاعات مکانی است. اعضای ISO/TC 211 سازمان های ملی توسعه استاندارد هستند. در برخی کشورها عضویت در کمیته آینه محلی سازمان ملی توسعه استاندارد رایگان است و در برخی دیگر عضویت با پرداخت پول وجود دارد. سایر TC های ISO و سازمان های رابط می توانند در توسعه استانداردها شرکت کنند اما حق رای ندارند. استانداردهای منتشر شده را می توان از ISO خریداری کرد که نسبتاً گران است، یا اگر استانداردی به عنوان استاندارد ملی پذیرفته شود، معمولاً با هزینه بسیار کمتری از سازمان ملی توسعه استاندارد در دسترس است. OGC یک سازمان بین المللی استاندارد غیرانتفاعی با عضویت پولی در سطوح مختلف است. بسته به سطح، یک عضو کم و بیش بر فرآیند توسعه استانداردها تأثیر دارد. استانداردهای ISO/TC 211 و استانداردهای OGC یکدیگر را تکمیل می‌کنند: استانداردهای ISO معمولاً در سطح بالاتری از انتزاع هستند، در حالی که استانداردهای OGC به پیاده‌سازی واقعی نزدیک‌تر هستند. از نظر تئوری، هر کسی می‌تواند از راه دور در توسعه استانداردهای ISO و OGC شرکت کند، اما در عمل، بحث‌های حضوری مورد نیاز است و کسانی که منابع لازم برای انجام این کار را ندارند، حذف می‌شوند. هر نوع پرداخت، چه برای عضویت و چه برای یک استاندارد، مانع دیگری برای باز بودن است. یک عضو کم و بیش بر فرآیند توسعه استانداردها تأثیر دارد. استانداردهای ISO/TC 211 و استانداردهای OGC یکدیگر را تکمیل می‌کنند: استانداردهای ISO معمولاً در سطح بالاتری از انتزاع هستند، در حالی که استانداردهای OGC به پیاده‌سازی واقعی نزدیک‌تر هستند. از نظر تئوری، هر کسی می‌تواند از راه دور در توسعه استانداردهای ISO و OGC شرکت کند، اما در عمل، بحث‌های حضوری مورد نیاز است و کسانی که منابع لازم برای انجام این کار را ندارند، حذف می‌شوند. هر نوع پرداخت، چه برای عضویت و چه برای یک استاندارد، مانع دیگری برای باز بودن است. یک عضو کم و بیش بر فرآیند توسعه استانداردها تأثیر دارد. استانداردهای ISO/TC 211 و استانداردهای OGC یکدیگر را تکمیل می‌کنند: استانداردهای ISO معمولاً در سطح بالاتری از انتزاع هستند، در حالی که استانداردهای OGC به پیاده‌سازی واقعی نزدیک‌تر هستند. از نظر تئوری، هر کسی می‌تواند از راه دور در توسعه استانداردهای ISO و OGC شرکت کند، اما در عمل، بحث‌های حضوری مورد نیاز است و کسانی که منابع لازم برای انجام این کار را ندارند، حذف می‌شوند. هر نوع پرداخت، چه برای عضویت و چه برای یک استاندارد، مانع دیگری برای باز بودن است. هر کسی می‌تواند از راه دور در توسعه استانداردهای ISO و OGC شرکت کند، اما در عمل، بحث‌های حضوری مورد نیاز است و کسانی را که منابع لازم برای انجام این کار را ندارند حذف می‌کند. هر نوع پرداخت، چه برای عضویت و چه برای یک استاندارد، مانع دیگری برای باز بودن است. هر کسی می‌تواند از راه دور در توسعه استانداردهای ISO و OGC شرکت کند، اما در عمل، بحث‌های حضوری مورد نیاز است و کسانی را که منابع لازم برای انجام این کار را ندارند حذف می‌کند. هر نوع پرداخت، چه برای عضویت و چه برای یک استاندارد، مانع دیگری برای باز بودن است.
یک روند در حال ظهور جالب، توسعه استانداردهای فضایی باز در خارج از این سازمان ها یا با همکاری سایر سازمان ها است. به عنوان مثال، GeoJSON منشأ خود را خارج از هر سازمان توسعه استاندارد دارد، و اکنون توسط نویسندگان مشخصات اصلی در ارتباط با گروه وظیفه مهندسی اینترنت ( https://geojson.org/ ) نگهداری می شود. مثال دیگر کاتالوگ دارایی های فضایی (STAC) است، یک ابتکار کاتالوگ مبتنی بر جامعه مبتنی بر JSON [ 38] با هدف افزایش قابلیت همکاری جستجوی تصاویر ماهواره ای. سه سازمان کلیدی استاندارد بین‌المللی اهمیت زیادی به هماهنگی و سازگاری با استانداردها می‌دهند، نه تنها در بین استانداردهایی که در سازمان مربوطه خود منتشر می‌شوند، بلکه بین سازمان‌های استاندارد [ 120 ]. استانداردهای مجزا مجبور نیستند چنین “توشه ای” را در نظر بگیرند و توسط قوانین حاکمیتی سازمان های بزرگ تحت فشار نیستند، اما در صورت عدم هماهنگی با سایر استانداردهای پرکاربرد، خطر ایجاد اختلال در عملکرد متقابل را به دنبال دارند.
پیشرفت وب و تکثیر داده ها، از جمله داده های مکانی، در وب، انگیزه ایجاد یک گروه کاری مشترک OGC و W3C در زمینه داده های مکانی در وب (SDW) شده است. هدف اصلی آن تعریف بهترین روش برای انتشار داده‌های مکانی در وب و در نتیجه کمک به سازمان‌ها برای غلبه بر مشکل طولانی مدت مبهم بودن داده‌های SDI برای استفاده اصلی وب است [ 121 ]. برای پشتیبانی از بهترین شیوه‌ها برای داده‌ها در وب، برنامه‌های کاربردی باید هم نرم‌افزار و هم از نظر سخت‌افزار خنثی باشند، و خواستار دسترسی به داده‌های مکانی و مکانیسم‌های پرس و جو هستند که معماری خنثی، توزیع‌شده و باز هستند.
اولین پیاده سازی چنین API ها در اواخر دهه 1990 مورد بررسی قرار گرفت [ 122 ]. بعداً، مشخصات پیاده‌سازی سرویس وب OGC، مشخصات خنثی معماری را برای داده‌های مکانی ارائه کرد که امروزه به طور گسترده استفاده می‌شود [ 123 ]، اما محدودیت‌های مقیاس‌پذیری خاصی دارند. امروزه، با هدف دسترسی به داده‌های مکانی بدون نیاز به پیاده‌سازی یک رابط وب سرویس کامل، OGC به همراه SDW و ISO/TC 211 W3C در حال بررسی امکان‌سنجی Geospatial API [ 124 ، 125 ]، به عنوان یک استاندارد هستند. رابط زبان-آگنوستیک به منابع جغرافیایی
استانداردهای باز یک عنصر اصلی در روند رو به رشد به سمت دولت باز هستند. فوری ترین اشکال عدم استفاده از استانداردهای باز این است که یک سازمان یک سیلو اطلاعات و فناوری ایجاد می کند که مانع از قابلیت همکاری سازمان می شود [ 117 ، 126 ] و در هنگام کار با سایر منابع، نرم افزار، تاخیر و هزینه های گسترش یا تطبیق داده ها و ابزارهای نرم افزاری را متحمل می شود. یا سازمان ها در دنیایی که دائماً در حال تغییر است، استانداردهای باز به این اطمینان کمک می‌کنند که سازمان‌ها می‌توانند سریع‌تر از منابع اطلاعات مکانی جدید و ابزارهای فناوری جدید استفاده کنند.

5. چشم اندازهای آینده در جامعه جهانی فضایی

سوالاتی در مورد آینده نرم افزارهای مکانی متن باز و داده های مکانی باز برای نمایندگان 34 سازمان کلیدی در جامعه جهانی مکانی ارسال شد. دوازده پاسخ دریافت شد (به قدردانی مراجعه کنید). در حالی که این یک نمونه نماینده نیست و نمونه به اندازه کافی بزرگ برای تجزیه و تحلیل کمی نیست، خلاصه ای از اطلاعات کیفی از پاسخ ها بینشی در مورد ادراکات در سطح مدیریت ارائه می دهد. این ادراکات مورد توجه است زیرا پاسخ دهندگان تصمیم گیرندگانی هستند که تأثیر قابل توجهی بر استفاده و توسعه داده های منبع باز و باز در محل کار دارند.

5.1. چگونه نرم‌افزار مکانی متن‌باز به آینده تبدیل می‌شود؟

این بخش پاسخ‌های متخصصان سازمان‌های کلیدی در جامعه جهانی فضایی را به سؤالات زیر خلاصه می‌کند:
به نظر شما توسعه و استفاده از نرم افزارهای مکانی متن باز در دهه آینده چگونه تکامل خواهد یافت؟
فکر می‌کنید چه فرصت‌هایی از نرم‌افزارهای مکانی متن‌باز ایجاد می‌شود؟
فکر می‌کنید چه چالش‌هایی پیش روی نرم‌افزارهای مکانی متن‌باز است؟
سازمان شما (یا اعضایی که نماینده آنها هستید) چگونه برای استفاده و/یا کمک به توسعه نرم‌افزار مکانی منبع باز برنامه‌ریزی می‌کند؟
همه پاسخ دهندگان (با تماس از طریق ایمیل) رشد نرم افزار مکانی متن باز را پیش بینی کردند: رشد از نظر تعداد کاربران بیشتر، راه حل های بیشتر، سازمان های بیشتری که منبع باز را اتخاذ می کنند و شرکت های ارائه دهنده خدمات بیشتری که راه حل های منبع باز ارائه می دهند. آنها پیش بینی می کنند که این رشد در سراسر بخش ها اتفاق بیفتد: بخش های دولتی و خصوصی، دانشگاه ها و سازمان های غیرانتفاعی. کاربران جوان، توسعه دهندگان و دانشمندان از قبل با کار در یک محیط باز آشنا هستند و با پیوستن به جامعه این رشد را تسریع خواهند کرد. این جامعه در حال رشد راه‌حل‌های بیشتری را برای رسیدگی به تنوع، پیچیدگی و تغییرات سریع در چشم‌انداز جغرافیایی دیجیتال ارائه خواهد کرد. انتظار می‌رود که تحقیقات دانشگاهی بیشتر در پروژه‌های نرم‌افزار مکانی منبع باز انجام شود.
از آنجایی که تعداد بیشتری از کاربران و سازمان‌ها راه‌حل‌های مکانی منبع باز را اتخاذ می‌کنند، شاهد افزایش شرکت‌هایی خواهیم بود که خدمات ارزش افزوده برای نرم‌افزارهای مکانی منبع باز ارائه می‌کنند. این ارائه دهندگان خدمات احتمالاً در توسعه نرم افزارهای مکانی متن باز مشارکت می کنند، که به نوبه خود، کاربران بیشتری را جذب می کند و جامعه را بیشتر رشد می دهد.
محصولات مکانی منبع باز در برابر محصولات منبع بسته محک زده می شوند و با رشد معادل های منبع باز و بهبود عملکرد آنها، توجیه سرمایه گذاری اولیه در مجوزهای نرم افزاری گران قیمت دشوارتر می شود. QGIS نمونه‌ای از یک محصول منبع باز است که در آن ویژگی‌های اضافی با سرعتی سریع اضافه می‌شوند، در حالی که محصول در همان زمان ادغام و تثبیت می‌شود. چنین محصولات پایدار و بالغی استفاده از ابزارهای منبع باز را برای کاربران جدید آسان تر می کند و سرعت پذیرش را تسریع می بخشد. با حرکت به سمت پلتفرم‌های ابری، شرکت‌های بیشتری که به‌طور سنتی «توسعه نرم‌افزار منبع بسته» را ترجیح می‌دادند، با تغییر از مدل کسب‌وکار مبتنی بر محصول به مدل کسب‌وکار مبتنی بر ارزش افزوده، کد خود را به‌عنوان منبع باز به اشتراک می‌گذارند.
یکی دیگر از پیشرفت‌های جالب این است که برخی از نرم‌افزارهای مکانی منبع باز در حال تبدیل شدن به زیرساخت نرم‌افزاری اساسی برای محصولات منبع باز و متن‌باز هستند. به عنوان مثال می توان به کتابخانه های GDAL و PROJ برای مدیریت داده های مکانی و سیستم های مرجع مختصات و PostGIS و SpatiaLite برای ذخیره سازی داده ها اشاره کرد. این امکان را برای توسعه دهندگان نرم افزار منبع باز و بسته فراهم می کند تا در لایه اصلی نرم افزار با یکدیگر همکاری کنند و در زمان توسعه به اشتراک گذاشته و صرفه جویی کنند. وجود این زیرساخت نرم‌افزاری اساسی، تمرکز بر خدمات جدید و نوآورانه‌ای را که بینش‌هایی را از داده‌های مکانی استخراج می‌کنند، ممکن می‌سازد.
راه‌حل‌های نرم‌افزار مکانی منبع باز مانع مشاهده و پردازش داده‌های مکانی را برطرف می‌کنند. بنابراین آنها به “دموکراسی داده” گسترده تر منجر می شوند که در آن هر شهروند می تواند با چنین ابزارهایی به داده های موجود دسترسی داشته باشد. نرم افزار منبع باز هر کسی را قادر می سازد از نرم افزار استفاده کند و در نتیجه زمینه بازی را برای کاربران و ارائه دهندگان خدمات یکسان می کند. در بسیاری از نقاط جهان در حال توسعه، نرم افزار منبع باز تنها گزینه برای مشاهده و پردازش داده های مکانی است. بنابراین نرم‌افزار مکانی منبع باز در آموزش و ظرفیت‌سازی اهمیت بیشتری پیدا می‌کند.
انتقال یک سازمان بزرگ به استفاده از نرم افزار منبع باز نیازمند زمان و سرمایه گذاری در مدیریت تغییر و ظرفیت سازی است. برای سازمان های کوچکتر، این انتقال ممکن است کمتر دردناک باشد. استفاده گسترده‌تر از نرم‌افزار مکانی منبع باز نیازمند افزایش آگاهی سازمان‌ها در مورد حقوق مالکیت معنوی در نرم‌افزار منبع باز است تا اطمینان حاصل شود که هیچ تخلفی وجود ندارد. بدون درک محیط نرم‌افزار مکانی منبع باز و مزایای آن، سازمان‌ها ممکن است به در نظر گرفتن یک فروشنده واحد با یک محصول خارج از پوسته به عنوان گزینه‌ای کم‌خطر ادامه دهند. تصور اغلب این است که نرم‌افزار توسعه‌یافته توسط بیش از یک سازمان بیشتر مستعد باگ‌ها و خطرات امنیتی است، با این حال، مطابق با قانون لینوس، چشم‌های بیشتر روی یک پایگاه کد بیشتر احتمال دارد که باگ‌ها را شناسایی و برطرف کند.127 ]. با این وجود، اگر یک محصول منبع باز توسط تعداد کمی از افراد توسعه یافته و نگهداری شود، آنها در معرض خطر بیشتری هستند که توسط اتوبوس ضرب المثل از بین بروند. به هر حال، موفقیت نرم افزارهای مکانی متن باز در آینده مستلزم ایجاد اعتماد و اطمینان نسبت به کیفیت و طول عمر نرم افزار است.
پشتیبانی از نرم‌افزار مکانی منبع باز معمولاً از طریق یک انجمن کاربر ارائه می‌شود و علی‌رغم تمایل و حمایت عمومی جامعه، گاهی اوقات پاسخ به موقع و قابل اعتماد به مشکلات فنی ممکن است بیشتر از حد انتظار (یا مورد نیاز) طول بکشد. عدم مالکیت محصول به این معنی است که پشتیبانی نمی تواند به راحتی شناسایی و کمیت شود، و بنابراین محاسبه هزینه کل مالکیت برای محصول منبع باز آسان نیست. در حالی که انتظار می‌رود تعداد شرکت‌های ارائه‌دهنده پشتیبانی در آینده افزایش یابد، پاسخ‌دهندگان تعداد کمی از ارائه‌دهندگان خدمات فعلی را به عنوان یک چالش در آینده قابل پیش‌بینی می‌دانند.
جدا از چالش‌های پشتیبانی، اسناد و مواد آموزشی محدودی برای برخی از محصولات نرم‌افزار مکانی منبع باز وجود دارد. این مشکل توسط جامعه OSGeo به رسمیت شناخته شده و از طریق ابتکاراتی مانند فصل Google Docs و چالش سازمان ملل متحد OSGeo برطرف شده است. چنین ابتکاراتی باید برای تشویق همکاری در زمینه مستندسازی و مواد آموزشی در آینده ادامه یابد. با رشد پیش‌بینی‌شده در نرم‌افزارهای مکانی متن‌باز، تقاضا برای شرکت‌هایی که بر آموزش نرم‌افزارهای مکانی منبع باز تمرکز دارند نیز افزایش خواهد یافت. این فرصت‌هایی را برای ارائه‌دهندگان خدمات به وجود می‌آورد تا پیشنهادات خود را از سایر ارائه‌دهندگان از طریق مواد آموزشی با کیفیت متمایز کنند.
توسعه نرم افزار در محصولات متن بسته اغلب توسط بودجه های تحقیق و توسعه گسترده پشتیبانی می شود. برعکس، کارکردها اغلب تنها زمانی که مشتری هزینه آن را پرداخت می‌کند، به محصولات منبع باز اضافه می‌شود، که به این معنی است که جامعه منبع باز با چنین بودجه‌های بزرگی به چالش کشیده می‌شود. این امر به ویژه برای نرم افزارهایی با پایگاه کاربر کوچکتر چالش برانگیز خواهد بود: ایجاد یک جامعه به اندازه کافی بزرگ برای حفظ یک محصول به تلاش، زمان و در نهایت بودجه نیاز دارد.
پاسخ دهندگان مختلف در حال برنامه ریزی برای حرکت به یک مدل ترکیبی هستند که در آن برخی نیازها توسط محصولات منبع باز و برخی دیگر توسط محصولات منبع بسته برطرف می شود. چنین رویکردی می‌تواند این نگرانی را برطرف کند که راه‌حل‌های مکانی منبع باز در سطح سازمانی هنوز ممکن نیست. پاسخ دهندگان نشان دادند که استانداردهای باز و یک زیرساخت نرم افزاری پایه مشترک برای ایجاد یک رویکرد ترکیبی ضروری هستند.
اکثر پاسخ دهندگان قصد دارند (ادامه دهند) در آینده به راه حل های نرم افزاری مکانی متن باز کمک کنند: با کمک به توسعه نرم افزار به طور مستقیم یا غیرمستقیم (مثلاً از طریق تأمین مالی توسعه نرم افزار). با ایجاد ظرفیت حول استفاده از نرم افزارهای مکانی متن باز در سازمان های خود؛ با مشارکت فعالانه به عنوان کاربران و مجریان راه حل های باز؛ یا با تشویق به اشتراک گذاری کد نمونه اولیه یا نرم افزار مکانی که از طریق تحقیق به عنوان منبع باز تولید می شود، به عنوان مثال، از طریق پلت فرم های مشترک و اشتراک گذاری کد، مانند Microsoft GitHub یا Atlasian Bitbucket.

5.2. چگونه داده های باز به آینده تبدیل می شوند؟

این بخش پاسخ‌های متخصصان سازمان‌های کلیدی در جامعه جهانی فضایی را به سؤالات زیر خلاصه می‌کند:
فکر می‌کنید تولید و استفاده از داده‌های فضایی باز در دهه آینده چگونه تکامل خواهد یافت؟
فکر می‌کنید چه فرصت‌هایی از داده‌های فضایی باز به وجود می‌آیند؟
فکر می‌کنید چه چالش‌هایی برای داده‌های فضایی باز وجود دارد؟
سازمان شما (یا اعضایی که نماینده آنها هستید) چگونه برای استفاده و/یا مشارکت در تولید داده های مکانی باز برنامه ریزی می کند؟
همه پاسخ دهندگان موافق بودند که در دسترس بودن و حجم داده های مکانی باز در آینده به رشد خود ادامه خواهد داد، چه در قالب داده های جغرافیایی برداری مشترک (به عنوان مثال، OSM) و چه به عنوان تصاویر ماهواره ای و داده های معتبر، که توسط مقامات جمع آوری شده و در فضای باز توزیع می شود. مجوزهای داده پاسخ دهندگان توافق کردند که OSM نقش مهمی در آینده ایفا خواهد کرد و ممکن است به نقشه پایه استاندارد برای سایت ها و برنامه های نقشه برداری آنلاین تبدیل شود. داده های مکانی معتبر و با ارزش به طور پیش فرض به نفع جامعه در کل باز خواهد بود. به طور کلی، در دسترس بودن همه جا داده های مکانی افزایش می یابد، همچنین به دلیل نفوذ در بازار گوشی های هوشمند، که منجر به این می شود که داده ها در دسترس همه، هر کجا و در هر زمان باشد. با این حال،
نیاز به یافتن راه‌حل‌هایی برای چالش‌های اجتماعی یک عامل کمک‌کننده به روند افزایشی داده‌های فضایی باز است. علاوه بر این، تیم‌های چند رشته‌ای که در حل چالش‌های اجتماعی با یکدیگر همکاری می‌کنند، نیاز به درک مشترکی از داده‌های مکانی دارند. در عین حال، زمانی که داده‌ها باز، در دسترس و در دسترس هستند، کاربران ممکن است از آنها به روش‌های ناشناخته قبلی و در برنامه‌های غیرمنتظره استفاده کنند. در آینده همچنین شاهد افزایش استفاده از سرویس‌های فعال فضایی خواهیم بود و تغییر از تجزیه و تحلیل مجموعه داده‌های گسسته به سمت کار با جریان‌های داده‌های فعال‌شده مکانی (مثلاً خدمات تلفن همراه مبتنی بر مکان در زمان واقعی) ادامه خواهد یافت.
پلتفرم‌های مبتنی بر ابر، نحوه دسترسی و پردازش داده‌های مکانی را با تغییر اساسی از محصولات ثابت به تولید بر اساس تقاضای محصولات مشخص شده توسط کاربر و قابل تنظیم تغییر خواهند داد. دسترسی مستقیم به تصاویر توسط کاربران یک تغییر بازی است: به جای دانلود محصولات تصویری از پیش بسته بندی شده، کاربران می توانند محصولات را مطابق با نیازهای خاص خود سفارشی کنند. از نظر فنی، این قبلاً منجر به توسعه استانداردهایی برای پشتیبانی از قابلیت همکاری در فضای ابری شده است، مانند GeoTIFF های بهینه سازی شده ابری، Zarr (که توسط اداره هواشناسی بریتانیا برای ذخیره مقادیر زیادی از داده های متحرک اقیانوس استفاده می شود)، STAC [ 38 ].] برای ابرداده در مورد داده های رصد زمین و GeoJSON. به دلیل چشم انداز به سرعت در حال تحول، برخی از این استانداردها برای تبدیل شدن به استانداردهای واقعی قبل از مستندسازی و انتشار توسط یکی از سازمان های توسعه دهنده استاندارد، توسعه یافته و اجرا می شوند.
افزایش در دسترس بودن قدرت پردازش و پیشرفت در کارایی الگوریتم‌ها برای استخراج ویژگی از تصاویر جمع‌آوری‌شده توسط ماهواره‌ها و هواپیماهای بدون سرنشین، ایجاد و نگهداری مجموعه داده‌های جغرافیایی را تسریع می‌کند. این امر به‌ویژه برای کشورهای در حال توسعه و مناطق دورافتاده‌ای که داده‌های جمع‌آوری‌شده از میدان در دسترس نیست یا امکان‌پذیر نیست، امیدوارکننده است. علاوه بر این، این نیاز به تلاش‌های پرهزینه جمع‌آوری داده‌های میدانی را کاهش می‌دهد. ایجاد سریع چنین مجموعه داده های مکانی فرصت های گسترده ای را برای نوآوری ارائه می دهد و می تواند به بهبود خدمات عمومی، پیشرفت های علمی و فرصت های تجاری جدید منجر شود و می تواند به ارتقای کشورهای در حال توسعه به عرصه رقابتی جغرافیایی جهانی کمک کند.
در عین حال، حجم وسیعی از داده‌های مکانی جمع‌آوری‌شده توسط حسگرها و وسایل دیگر همچنان چالش‌هایی را برای ظرفیت‌های ذخیره‌سازی و قدرت پردازش ایجاد می‌کند. چالش فقدان داده‌های مکانی نیست، بلکه تبدیل داده‌های «خام» به بینش و اطلاعات معنادار خواهد بود. نقشه کشی می تواند نقش مهمی در غلبه بر این چالش داشته باشد. تجسم داده‌ها با تکنیک‌های نقشه‌نگاری مرتبط به درک بهتر و رفع نگرانی‌های مربوط به حریم خصوصی و محرمانگی منجر می‌شود.
برخی از صاحبان داده‌های مکانی هنوز از اشتراک‌گذاری آشکار داده‌های خود ناراحت هستند، به‌ویژه وقتی این اطلاعات در سراسر مرزهای ملی در دسترس قرار می‌گیرد. ترس از دست دادن کنترل، که اغلب به عنوان مانعی برای به اشتراک گذاری داده ها ذکر می شود، نیز باید در آینده مورد توجه قرار گیرد. حمایت از توسعه و اجرای زیرساخت‌های داده‌های مکانی که از طریق آن می‌توان داده‌های مکانی باز را قابل کشف، در دسترس، قابل همکاری و قابل استفاده مجدد، هم در سطح ملی و هم در سطح جهانی تبدیل کرد، در اولویت باقی خواهد ماند. ایجاد چارچوب‌های سیستماتیک و جامع با سیاست‌ها، منابع و ساختارهای مرتبط که فناوری‌های اطلاعات جغرافیایی را به آسانی برای تصمیم‌گیرندگان و جامعه به روشی هماهنگ در دسترس قرار دهد، ضروری است. علاوه بر این، استانداردهای باز همچنان نقش مهمی در تسهیل قابلیت همکاری مقادیر وسیعی از داده های فضایی باز ایفا خواهند کرد. با این حال، ظرفیت سازی به عنوان یک نگرانی عمده برای اجرای استانداردهای فضایی باز مطرح شده است.
مدیریت مجموعه داده‌های فضایی باز که توسط جامعه مشارکت‌کنندگان جمع‌آوری و نگهداری می‌شوند، در آینده همچنان یک چالش باقی خواهد ماند. کاربران می خواهند بدانند که چقدر می توانند به داده ها اعتماد کنند: آیا دقیق است؟ آیا به روز است؟ چگونه می توان خرابکاری داده ها را تشخیص داد؟ چگونه می توان فهمید که آیا ویژگی ها برای حمایت از یک برنامه سیاسی خاص جابجا شده یا اصلاح شده اند؟ گزارش‌های اخیر از تأثیرگذاری رسانه‌های اجتماعی بر انتخابات نیز نگرانی‌هایی برای مجموعه داده‌های جغرافیایی جمع‌سپاری شده است: چگونه می‌توان فهمید که آیا یک ویژگی برای حمایت از یک برنامه سیاسی خاص جابجا شده یا اصلاح شده است؟
هنگامی که مجموعه داده های مختلف ادغام می شوند، شناخت منبع واقعی برای یک ویژگی خاص به طور فزاینده ای دشوار خواهد بود، به خصوص زمانی که یک ویژگی در طول زمان اصلاح شود. ممکن است یک کاربر مکان اولیه را به عنوان یک ویژگی نقطه اضافه کرده باشد، کاربران مختلف ممکن است در طول زمان ویژگی هایی را اضافه کرده باشند، کاربر دیگری ممکن است دقت مکان را بهبود داده باشد، و غیره. موقعیت های مشابهی در جایی که داده های مبتنی بر جامعه با داده های معتبر ادغام می شوند پیش می آید. بنابراین، فراداده همچنان نقش مهمی ایفا خواهد کرد.

6. بحث

با توجه به پاسخ‌های بخش قبل، از خود پرسیدیم که چگونه هم‌افزایی بین نرم‌افزار مکانی منبع باز و داده‌های مکانی باز احتمالاً در دهه آینده تکامل می‌یابد و این چه فرصت‌ها و چالش‌هایی را به همراه خواهد داشت.
اول، ما انتظار داریم که جوامع درگیر در نرم‌افزارهای مکانی منبع باز و داده‌های مکانی باز حتی به یکدیگر نزدیک‌تر شوند، زیرا آنها از اصول همفکر پیروی می‌کنند. بنابراین روابط بین دو جامعه باید تقویت شود. رفاه این جوامع یک چالش بزرگ در آینده خواهد بود. همانطور که دیدیم، تازگی و موفقیت منبع باز و داده های باز ارتباط تنگاتنگی با جوامع پشت سر آنها دارد. حفظ یک جامعه حیاتی و سالم متشکل از دانشگاه، جامعه مدنی، بخش خصوصی و دولتی می تواند چالش برانگیز باشد.
حجم داده‌هایی که امروزه جمع‌آوری می‌شود فراتر از حجم عظیمی است. حتی با پیشرفت‌های تکنولوژیکی در پردازش، ممکن است اطمینان از کیفیت داده‌ها چالش برانگیز باشد، به‌ویژه اگر توسط نرم‌افزار پیچیده‌ای پردازش شود که هیچ‌کس آن را درک نمی‌کند و هیچ‌کس شخصاً مسئول آن نیست (منبع باز تضمین نمی‌کند که کسی واقعاً به نرم‌افزار نگاه می‌کند، فقط اجازه می‌دهد. آی تی). چالش‌های اجتماعی نیز وجود دارد – باز بودن، داده‌ها و نرم‌افزار را در برابر سوءاستفاده با پتانسیل کنترل و دستکاری آسیب‌پذیرتر می‌کند. برای رفع این نگرانی‌ها، زیرساخت‌های آزمایش و کنترل قوی‌تر می‌شوند، اما باید دید که آیا کافی خواهد بود یا خیر.
پروژه‌های منبع باز و مجموعه داده‌های باز نمونه‌هایی از منابع مشترک هستند که به عنوان مشترکاتی نیز شناخته می‌شوند که حفظ می‌شوند، به کل جامعه تعلق دارند یا بر آن تأثیر می‌گذارند [ 128 ]. سؤالاتی مطرح شده است که آیا و چگونه می توان داوطلبانی را که در عواید مشارکت می کنند حفظ کرد [ 129 ]. بر اساس مطالعه جامع پروژه های نرم افزار منبع باز، [ 130] نشان داد که موفقیت چنین پروژه هایی به یک جامعه پراکنده جغرافیایی مربوط می شود که از طریق اینترنت به یکدیگر متصل شده اند و هدف مشترک مشترکات. موفقیت همچنین به شدت به اصول طولانی مدت مانند کار سخت، مدیریت خوب و رهبری بستگی دارد. جالب اینجاست که به نظر نمی‌رسد مهارت‌های برنامه‌نویسی توسعه‌دهندگان نقش مهمی در تعیین موفقیت بازی کند، ظاهراً به این دلیل که اکثریت بزرگ توسعه‌دهندگان نرم‌افزار متن‌باز به هر حال متخصصان بسیار ماهری هستند. انگیزه بلندمدت داوطلبانی که در پروژه‌های داده‌های مکانی باز مشارکت می‌کنند مورد تردید قرار گرفته است، اما حداقل برای OpenStreetMap [ 83 ] ثابت شده است.]. افراد حرفه‌ای درگیر در طرح‌های جمع‌آوری هماهنگ، مانند مواردی که توسط پروژه OpenCities بانک جهانی (opencitiesproject.org، قابل دسترسی در 19 اکتبر 2019)، نقشه‌های گمشده ( www.missingmaps.org ، دسترسی در 19 اکتبر 2019)، و تیم بشردوستانه OpenStreetMap (HOT) ( www.hotosm.org ، قابل دسترسی در 19 اکتبر 2019)، ممکن است معادل متخصصان بسیار ماهر باشد که در پروژه های نرم افزار منبع باز یافت می شوند.
در این برهه زمانی، تمایل شدیدی نسبت به گشودگی وجود دارد که با فعالیت علمی قابل توجه شهروندان مرتبط است، و همچنین تمایل شدید دولت ها به انتشار داده های باز وجود دارد. به طور مشابه، آژانس های مالی بزرگ، مانند اتحادیه اروپا و بنیاد ملی علوم ایالات متحده، علم باز را در برنامه های خود ترویج می کنند. در نتیجه، دانشمندان تشویق می شوند تا از نرم افزار منبع باز و داده های باز برای به اشتراک گذاشتن نتایج تحقیقات خود استفاده کنند. متأسفانه، این مورد برای شرکت های بزرگ، که اغلب دارندگان حجم عظیمی از داده های (ما) هستند، صادق نیست. داده ها هم برای نظارت و هم برای کنترل دنیایی که در آن زندگی می کنیم ضروری هستند. اینکه آونگ تا چه اندازه به جای نظارت به سمت کنترل حرکت می کند، به آزادی داده ها برای همه بستگی دارد.
روش‌های مختلفی وجود دارد که از طریق آنها نرم‌افزار و داده‌های مکانی روی یکدیگر تأثیر می‌گذارند. در آینده شاهد افزایش استفاده از سرویس‌های فعال فضایی خواهیم بود و تغییر از تجزیه و تحلیل مجموعه داده‌های گسسته به سمت نرم‌افزاری که می‌تواند جریان‌های داده‌های دارای قابلیت مکانی را پردازش کند (مثلاً خدمات تلفن همراه مبتنی بر مکان در زمان واقعی) ادامه خواهد یافت. این مطابق با روند فعلی برای علم عادلانه، شفاف، قابل ردیابی و تکرار است و، همانطور که پیشگامان منتخب در حوزه علوم زمین ثابت می کنند، این نه تنها مطلوب است، بلکه راه رو به جلو نیز قابل اجرا است [ 112 ، 131 ].
حجم روزافزون داده های مکانی آزاد و باز نیازمند پلتفرم های محاسباتی است که می توانند به طور موثر و مؤثر اطلاعات مفیدی را از چنین داده هایی استخراج کنند [ 132 ]. پلتفرم‌های ابری در حال بلوغ هستند و روش پردازش، تحلیل و تجسم داده‌های مکانی را تغییر می‌دهند. به عنوان مثال، به جای دانلود داده های مکانی، خدمات تولید نقشه را می توان بر روی مجموعه داده های ذخیره شده در ابر انجام داد. این به ویژه برای مجموعه داده های بزرگ و/یا پردازش فشرده، مانند تصاویر ماهواره ای یا ابرهای نقطه مفید است [ 133]. نرم‌افزار به‌عنوان یک مدل کسب‌وکار خدماتی، پذیرش و مشارکت در منبع باز را به‌طور چشمگیری تغییر داد. نرم‌افزار منبع باز در حال تبدیل شدن به یک مؤلفه استاندارد است که شرکت‌های فضایی خدمات داده خود را بر اساس آن ایجاد می‌کنند. شرکت‌های تولیدکننده نرم‌افزار اختصاصی در توسعه کتابخانه‌های منبع باز و تشویق توسعه افزونه‌های منبع باز مشارکت دارند.
پردازش داده ها در جایی که هستند (معمولاً در فضای ابری) منجر به هم افزایی شدیدتر بین داده ها و نرم افزار می شود. بنابراین اهمیت استانداردها افزایش خواهد یافت. علاوه بر این، توانایی پردازش و تجزیه و تحلیل داده های باز از طریق پلتفرم های ابری باز، دسترسی به داده های باز را به سطح دیگری می برد. منبع باز فرصتی برای تسریع استفاده از داده های باز است – زیرا منبع باز موانع کار با داده ها را از بین می برد. این، به نوبه خود، ممکن است منجر به استفاده گسترده تر از داده های مکانی شود، که به ویژه در کشورهای در حال توسعه مرتبط و مهم است. این فرصت‌ها را برای تصمیم‌گیری مشارکتی و اجرای مدیریت تطبیقی ​​در زمان واقعی گسترش می‌دهد. این هم افزایی داده ها، ابزارها و زیرساخت های حیاتی را برای رسیدگی به مهم ترین چالش های اجتماعی فراهم می کند.
علاوه بر این، سازمان‌هایی که داده‌های مکانی را تولید می‌کنند، به‌ویژه سازمان‌هایی که به صورت عمومی تأمین مالی می‌شوند، به طور فزاینده‌ای به دنبال رعایت الزامات عمومی برای دسترسی به داده‌ها هستند و بنابراین منابع خود را در وب منتشر می‌کنند. در انجام این کار، بسیاری از آنها دنبال بهترین عملکرد جامعه هستند، به عنوان مثال، همانطور که توسط OGC و W3C توصیه می شود [ 121]. با در دسترس بودن منابع داده های مکانی در وب، این امر به طور طبیعی منجر به بهبود قابلیت های نرم افزارهای مکانی منبع باز برای “مقابله با آنها” می شود. این امر نه تنها به قالب‌های مناسب (مانند RDF، JSON-LD)، رابط (مثلاً Geospatial API)، و مستندسازی این منابع (فراداده‌های قابل خواندن توسط ماشین، از جمله اطلاعات مربوط به مجوز) نیاز دارد، بلکه به عملکرد نرم‌افزار مکانی برای دسترسی به اسناد نیاز دارد. و منابع جغرافیایی مشتق شده را به روشی قابل استفاده مجدد منتشر کنید (مثلاً منشأ داده های جدید را مستند کنید). این زمانی امکان پذیر است که نه تنها داده های جغرافیایی به اشتراک گذاشته شوند، بلکه تعاریف آنها، یعنی هستی شناسی ها و واژگانی که برای تعریف آنها استفاده می شود، نیز به اشتراک گذاشته شود.
فرصتی برای آینده در همکاری در جهت تعریف بهترین روش برای انتشار، مدیریت و مستندسازی مجموعه‌های داده‌های جغرافیایی در دسترس و قابل دسترس است. نمونه‌هایی از این همکاری‌ها شامل همکاری اخیر برای تعریف داده‌های مکانی در وب بهترین روش [ 121 ] است. رویه به خوبی تثبیت شده در گروه های کاری استاندارد OGC در میان اعضا از نمایندگان صنعت منبع بسته و منبع باز، به عنوان مثال، استاندارد GeoPackage OGC، یا همکاری اخیر در استاندارد مشترک ISO و OGC برای Geospatial API.
یک سوال باز این است که آیا می توان فرآیند نوشتن نرم افزار را خودکار کرد و آیا تا چه زمانی؟ برخی از اولین نتایج بر اساس هوش مصنوعی نشان می دهد که این حداقل ممکن است [ 134 ]. اگر کسی بتواند کد (به طور خودکار) تولید کند، راه حل های اختصاصی بی معنی خواهند شد زیرا هیچ کس حاضر نخواهد بود برای چیزی که خودش می تواند به صورت رایگان تولید کند، پول بپردازد. با این حال، راه‌حل‌های هوش مصنوعی تنها با تجزیه و تحلیل کدها و داده‌های موجود می‌توانند کد نوشتن را یاد بگیرند. بنابراین نرم افزارها و داده های متن باز در این فرآیند نقش خواهند داشت.
یکی از بزرگ‌ترین چالش‌ها برای آینده، افزایش آگاهی در مورد مزایای نرم‌افزار مکانی متن‌باز و کارایی داده‌های مکانی باز و عادلانه است. همانطور که قبلا ذکر شد، به دلیل عدم آگاهی، کاربران و تولیدکنندگان داده‌های مکانی اغلب به سمت «عملیات ایمن» تمایل دارند و با وجود جایگزین‌های باز موجود، راه‌حلی اختصاصی را انتخاب می‌کنند. به طور فزاینده ای، موسسات دانشگاهی اکنون نسل بعدی را برای حل مشکلات با استفاده از طیف گسترده ای از فناوری های منبع باز جغرافیایی آموزش می دهند. علاوه بر این، ما می‌توانیم نمونه‌هایی را در برنامه‌های درسی جغرافیایی بیابیم که با استفاده از سرویس‌های مشارکتی تعاملی برای کدنویسی (مثلاً نوت‌بوک‌های Jupyter) و محیط‌های اشتراک‌گذاری کد (GitHub یا Bitbucket) برای تبادل کد در جامعه جغرافیایی، تمرین اشتراک‌گذاری کد قابل تکرار را معرفی می‌کنند. با این حال، با کمال تعجب، این موضوع در همه جای دنیا صدق نمی‌کند، زیرا بسیاری از مؤسسات در کشورهای توسعه‌یافته و در حال توسعه همچنان به آموزش محصولات اختصاصی می‌پردازند، بدون اینکه اهمیت تکرارپذیری نتایج علمی را تصدیق کنند. دانشگاه ها باید برنامه های درسی خود را با این نیازها هماهنگ کنند. متخصصان آینده باید در هر نوع محصول جغرافیایی مهارت داشته باشند. از این رو نرم‌افزارهای منبع باز جغرافیایی و جوامع داده‌های مکانی باز باید «استراتژی‌های بازاریابی» و «پیش فروش» خود را افزایش دهند. رویدادهایی مانند کنفرانس‌های FOSS4G، State of the Map (SotM) و GEO Week، و رویدادها و شبکه‌سازی از طریق GeoForAll، کمیسیون فناوری‌های ژئوفضایی منبع باز انجمن بین‌المللی نقشه‌کشی و انجمن بین‌المللی فتوگرامتری و سنجش از دور در این امر مشارکت دارند. توجه.
علی‌رغم استراتژی‌های بازاریابی پیشرفته، بازپس‌گیری از سوی ذینفعان تثبیت شده، هم تولیدکنندگان نرم‌افزار و هم داده‌ها، که کسب‌وکارهایی را حول کسب درآمد از طریق فروش مجوز برای محصولات خود ایجاد کرده‌اند، ادامه خواهد یافت. اغلب این تصور وجود دارد که نرم‌افزارهای مکانی منبع باز و داده‌های مکانی باز به طور کامل توسط داوطلبان نگهداری می‌شوند و پس از آن مردم وقتی متوجه می‌شوند که باید برای برخی از خدمات هزینه کنند، ناامید می‌شوند. به همین ترتیب، جوامع باز باید به جستجوی بودجه برای کار خود ادامه دهند تا محصولات و داده ها را در بلندمدت حفظ کنند. بنابراین، یافتن مدل‌های کسب‌وکار پایدار برای افراد و سازمان‌هایی که به منبع باز و داده‌های باز کمک می‌کنند، مهم باقی خواهد ماند.

7. نتیجه گیری

این بررسی وضعیت کنونی نشان می‌دهد که نرم‌افزارهای مکانی متن‌باز و داده‌های مکانی باز، روش جمع‌آوری، پردازش، تجزیه و تحلیل و تجسم داده‌های مکانی را تغییر داده‌اند. بر اساس پاسخ به پرسش‌های ما، نرم‌افزارهای مکانی متن‌باز و داده‌های مکانی باز هستند و احتمالاً در آینده تأثیر بیشتری خواهند داشت. نرم افزارهای منبع باز جهانی و جوامع داده های مکانی باز از منشور ملل متحد حمایت می کنند [ 135]، به عنوان مثال، با دستیابی به “همکاری بین المللی در حل مشکلات بین المللی اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی یا بشردوستانه” و می تواند تسهیل کند که “همه اعضا باید هر گونه کمکی را که سازمان ملل متحد انجام دهد در هر اقدامی که مطابق با قوانین انجام می دهد ارائه کنند.” منشور حاضر، به عنوان مثال، اقدامات بشردوستانه و حفظ صلح که نیاز به استفاده از داده های مکانی دارد. داده‌های باز و نرم‌افزار منبع باز در دنیای تکنولوژیک و بیش از حد به هم پیوسته، همراه با سایر ابعاد باز بودن که در مقدمه ذکر شده است، یکی از موانع احتمالی در برابر یک جامعه تحت کنترل هستند.
داده ها تمرکز اصلی برخی از پاسخ دهندگان در این مطالعه است، به عنوان مثال، آژانس فضایی اروپا و بررسی مهمات ایرلند، در حالی که دیگران کاربران داده ها هستند. با این حال، یک مطالعه بیشتر بر روی دولت‌ها و سازمان‌ها که داده‌ها را جمع‌آوری می‌کنند، برای بررسی بیشتر دیدگاه‌های آینده در مورد داده‌های باز مفید خواهد بود.

منابع

  1. بروولی، م. Ilie، CM; Coetzee, S. Openness and Community Geospatial Science for Monitoring SDGs—نمونه ای از تانزانیا. در اهداف توسعه پایدار معضل اتصال: اطلاعات زمین و مکانی برای تاب آوری شهری و روستایی . رجبی فرد، ع.، ویرایش. CRC Press: بوکا راتون، فلوریدا، ایالات متحده آمریکا، 2020؛ صص 313-324. شابک 978-0-429-29062-6. [ Google Scholar ]
  2. راسل، استانداردهای باز AL و عصر دیجیتال: تاریخ، ایدئولوژی و شبکه‌ها . انتشارات دانشگاه کمبریج: کمبریج، انگلستان، 2014; شابک 978-1-139-85655-3. [ Google Scholar ]
  3. بنیاد دانش باز تعریف باز در دسترس آنلاین: https://opendefinition.org/ (در 19 اکتبر 2019 قابل دسترسی است).
  4. Christl, A. نرم افزار آزاد و مدل های کسب و کار منبع باز. در رویکردهای منبع باز در مدیریت داده های مکانی ; Hall, GB, Leahy, MG, Eds. Springer: برلین/هایدلبرگ، آلمان، 2008; جلد 2، ص 21-48. شابک 978-3-540-74830-4. [ Google Scholar ]
  5. ابتکار منبع باز تعریف منبع باز (تعریف شده). در دسترس آنلاین: https://opensource.org/osd-annotated (در 19 اکتبر 2019 قابل دسترسی است).
  6. یونگ، AKW; Hall, GB Spatial Database Systems: Design, Implementation and Project Management ; کتابخانه GeoJournal; Springer: Dordrecht، هلند، 2007; شابک 978-1-4020-5391-7. [ Google Scholar ]
  7. Loewe, P. نرم افزار مکانی متن باز. در کتابچه راهنمای اطلاعات جغرافیایی ; Kresse, W., Danko, DM, Eds. کتاب های راهنمای Springer; Springer-Verlag: برلین/هایدلبرگ، آلمان، 2020. [ Google Scholar ]
  8. میتاسووا، اچ. نتلر، ام. گراس به عنوان نرم افزار آزاد منبع باز GIS: دستاوردها و دیدگاه ها. ترانس. GIS 2004 ، 8 ، 145-154. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  9. استالمن، آر. چرا «متن باز» نکته نرم افزار آزاد را از دست می دهد. اشتراک. ACM 2009 , 52 , 31. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  10. کمیته جوجه کشی OSGeo کمیته جوجه کشی OSGeo. در دسترس آنلاین: https://www.osgeo.org/about/committees/incubation/ (در 19 اکتبر 2019 قابل دسترسی است).
  11. Moreno-Sanchez, R. نرم افزار رایگان و متن باز برای کاربردهای جغرافیایی (FOSS4G): یک جایگزین بالغ در عرصه فناوری های جغرافیایی: تحریریه مهمان. ترانس. GIS 2012 ، 16 ، 81-88. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  12. اشتاینیگر، اس. Hunter، AJS نقشه نرم افزار GIS رایگان و منبع باز 2012 – راهنمای تسهیل تحقیق، توسعه و پذیرش. محاسبه کنید. محیط زیست سیستم شهری 2013 ، 39 ، 136-150. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  13. هارمون، BA; میتاسووا، اچ. پتراسووا، آ. پتراس، V. r.sim.terrain 1.0: یک مدل تکامل منظر با هیدرولوژی پویا. Geosci. مدل Dev. 2019 ، 12 ، 2837–2854. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  14. تاتئوسیان، ال. میتاسووا، اچ. تاکور، اس. هاردین، ای. راس، ای. Blundell, B. تجسم سری های زمانی زمین ساحلی. Inf. Vis. 2014 ، 13 ، 266-282. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  15. پتراس، وی. نیوکمب، دی جی; میتاسووا، H. شاخص تکه تکه شدن 3 بعدی تعمیم یافته از ابرهای نقطه لیدار. نرم افزار داده های مکانی را باز کنید. ایستادن. 2017 ، 2 ، 9. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] نسخه سبز ]
  16. بروولی، MA; مینگینی، ام. کیلسدار، م. زورباران، م. آیلو، م. Gianinetto, M. MIGRATE: یک برنامه نقشه برداری وب FOSS برای آموزش و افزایش آگاهی در مورد جریان های مهاجرت در اروپا. ISPRS Int. قوس. فتوگرام حسگر از راه دور اسپات. Inf. علمی 2017 ، XLII-4/W2 ، 51–55. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  17. آیلو، م. بروولی، MA; Kilesdar، CE; Zurbarán Nucci، MA; مینگینی، ام. Gianinetto، M. الگوهای مهاجرت در اروپا: ژئوماتیک و تکنیک های بازی سازی برای افزایش آگاهی شهروندان اروپایی در مورد جریان های مهاجرت. Geoengin. محیط زیست حداقل 2017 ، 151 ، 9-14. [ Google Scholar ]
  18. چک لیست فارغ التحصیلی پروژه OSGeo کمیته جوجه کشی OSGeo. در دسترس آنلاین: https://www.osgeo.org/resources/project-graduation-checklist/ (در 19 اکتبر 2019 قابل دسترسی است).
  19. نکته کلیدی-اکولوژی اکوسیستم QGIS. QGIS ACoruña Konferenz 2019؛ Grupo de usuarios de QGIS España، اسپانیا. 2019. در دسترس آنلاین: https://av.tib.eu/media/40781 (در 31 ژانویه 2020 قابل دسترسی است).
  20. انجمن gvSIG gvSIG موبایل—پورتال gvSIG. در دسترس آنلاین: https://www.gvsig.com/en/products/gvsig-mobile (در 19 اکتبر 2019 قابل دسترسی است).
  21. انجمن gvSIG gvSIG آنلاین—پورتال gvSIG. در دسترس آنلاین: https://www.gvsig.com/en/products/gvsig-online (در 19 اکتبر 2019 قابل دسترسی است).
  22. کنفرانس FOSS4G 2019، بخارست، رومانی، 26 تا 30 اوت 2019. در دسترس آنلاین: https://2019.foss4g.org/ (در 19 اکتبر 2019 قابل دسترسی است).
  23. ضبط های ویدئویی FOSS4G 2019. در دسترس آنلاین: https://media.ccc.de/c/foss4g2019 (در 19 اکتبر 2019 قابل دسترسی است).
  24. R Core Team R. زبان و محیطی برای محاسبات آماری ; بنیاد R برای محاسبات آماری: وین، اتریش، 2019؛ در دسترس آنلاین: https://www.r-project.org/ (در 22 ژانویه 2020 قابل دسترسی است).
  25. بیوند، R. CRAN نمای وظیفه: تجزیه و تحلیل داده های مکانی. در دسترس آنلاین: https://CRAN.R-project.org/view=Spatial (در 22 ژانویه 2020 قابل دسترسی است).
  26. Hijmans، RJ Spatial Data Science با R-R Spatial. در دسترس آنلاین: https://www.rspatial.org/ (دسترسی در 19 اکتبر 2019).
  27. Hijmans، RJ; اتن، جی. ون سامنر، ام. چنگ، جی. بیوان، ا. بیوند، ر. بوستتو، ال. کنتی، ام. فارست، دی. قوش، ع. و همکاران رستر: تحلیل و مدل سازی داده های جغرافیایی. نسخه R بسته 2019. در دسترس آنلاین: https://cran.r-project.org/package=raster (در 31 ژانویه 2020 قابل دسترسی است).
  28. GeoPython 2019. موجود به صورت آنلاین: https://2019.geopython.net/ (در 19 اکتبر 2019 قابل دسترسی است).
  29. مستندات GeoPandas 0.6.0. در دسترس آنلاین: https://geopandas.org/index.html (در 22 ژانویه 2020 قابل دسترسی است).
  30. PySAL Developers Python Spatial Analysis Library (PySAL). در دسترس آنلاین: https://pysal.org (در 19 اکتبر 2019 قابل دسترسی است).
  31. Landlab| یک جعبه ابزار پایتون برای مدلسازی فرآیندهای سطح زمین. در دسترس آنلاین: https://landlab.github.io (در 19 اکتبر 2019 قابل دسترسی است).
  32. BlenderGIS Github. در دسترس آنلاین: https://github.com/domlysz/BlenderGIS (در 13 ژانویه 2020 قابل دسترسی است).
  33. Pebesma, E. CRAN Task View: Handling and Analysing Spatio-Temporal Data. در دسترس آنلاین: https://CRAN.R-project.org/view=SpatioTemporal (در 22 ژانویه 2020 قابل دسترسی است).
  34. PDAL—Point Data Abstraction Library—pdal.io. در دسترس آنلاین: https://pdal.io/ (دسترسی در 19 اکتبر 2019).
  35. نرم افزار نقشه برداری هواپیماهای بدون سرنشین در دسترس آنلاین: https://www.opendronemap.org/ (دسترسی در 19 اکتبر 2019).
  36. نرم افزار WebODM Drone. OpenDroneMap. در دسترس آنلاین: https://www.opendronemap.org/webodm/ (در 31 ژانویه 2020 قابل دسترسی است).
  37. openEO. در دسترس آنلاین: https://openeo.org/ (دسترسی در 19 اکتبر 2019).
  38. کاتالوگ دارایی فضای زمانی. در دسترس آنلاین: https://stacspec.org/ (دسترسی در 19 اکتبر 2019).
  39. جولیا ژئو. در دسترس آنلاین: https://juliageo.org/ (در 13 ژانویه 2020 قابل دسترسی است).
  40. شبکه CoMSES. در دسترس آنلاین: https://www.comses.net/ (در 19 اکتبر 2019 قابل دسترسی است).
  41. OSGeo به OSGeoLive 13.0-OSGeoLive 13.0 Documentation خوش آمدید. در دسترس آنلاین: https://live.osgeo.org/en/index.html (در 19 اکتبر 2019 قابل دسترسی است).
  42. داده های جغرافیایی بزرگ شهری (UBGD). در دسترس آنلاین: https://urbangeobigdata.como.polimi.it/ (در 19 اکتبر 2019 قابل دسترسی است).
  43. کیلسدار، م. فریجریو، ال. بونانو، م. بوردوگنا، جی. کارارا، پی. Imperatore، P. لناری، ر. مانزو، م. پپه، آ. Brovelli، MA تجسم ژئوداده بزرگ: آزمایشی با سری زمانی تغییر شکل DINSAR. ISPRS Int. قوس. فتوگرام حسگر از راه دور اسپات. Inf. علمی 2019 ، XLII-4/W14 ، 135–141. [ Google Scholar ]
  44. یادداشت های تاریخی GRASS GIS. در دسترس آنلاین: https://grass.osgeo.org/home/history/ (در 13 ژانویه 2020 قابل دسترسی است).
  45. MapServer. در دسترس آنلاین: https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=MapServer&oldid=927285834 (در 13 ژانویه 2020 قابل دسترسی است).
  46. ناسا جهانی باد. در دسترس آنلاین: https://worldwind.arc.nasa.gov/about/ (در 13 ژانویه 2020 قابل دسترسی است).
  47. اسکات، تی. Rung، AE M-16-21 یادداشت برای روسای ادارات و سازمان ها. سیاست کد منبع فدرال: دستیابی به کارایی، شفافیت و نوآوری از طریق نرم افزارهای قابل استفاده مجدد و منبع باز. در دسترس آنلاین: https://sourcecode.cio.gov/ (در 13 ژانویه 2020 قابل دسترسی است).
  48. اسکات، تی. کد مردم. در دسترس آنلاین: https://obamawhitehouse.archives.gov/blog/2016/08/08/peoples-code (در 13 ژانویه 2020 قابل دسترسی است).
  49. کارگاه آموزشی در مورد آینده نرم افزار منبع باز و سخت افزار منبع باز. در دسترس آنلاین: https://ec.europa.eu/digital-single-market/en/news/workshop-about-future-open-source-software-and-open-source-hardware (در 13 ژانویه 2020 قابل دسترسی است).
  50. EU-FOSSA 2—نرم‌افزار رایگان و منبع باز ممیزی یک طرح اتحادیه اروپا برای بهبود امنیت رایج‌ترین نرم‌افزار رایگان و منبع باز. در دسترس آنلاین: https://ec.europa.eu/info/departments/informatics/eu-fossa-2_en (در 13 ژانویه 2020 قابل دسترسی است).
  51. رصدخانه منبع باز (OSOR). در دسترس آنلاین: https://joinup.ec.europa.eu/collection/open-source-observatory-osor (در 13 ژانویه 2020 قابل دسترسی است).
  52. مرکز نگهبان. در دسترس آنلاین: https://www.sentinel-hub.com/ (در 13 ژانویه 2020 قابل دسترسی است).
  53. کنترل مرکز نگهبان از داخل QGIS. در دسترس آنلاین: https://medium.com/sentinel-hub/control-sentinel-hub-from-within-qgis-2a83eb7f13db (در 13 ژانویه 2020 قابل دسترسی است).
  54. جعبه ابزار نگهبان. در دسترس آنلاین: https://sentinel.esa.int/web/sentinel/toolboxes (در 13 ژانویه 2020 قابل دسترسی است).
  55. پلتفرم کاربردی Sentinel (SNAP). در دسترس آنلاین: https://step.esa.int/main/toolboxes/snap/ (در 31 ژانویه 2020 قابل دسترسی است).
  56. STEP (پلتفرم بهره برداری از جعبه ابزار علم). در دسترس آنلاین: https://step.esa.int/main/ (در 13 ژانویه 2020 قابل دسترسی است).
  57. راهنمای برنامه نویس اسنپ. در دسترس آنلاین: https://senbox.atlassian.net/wiki/spaces/SNAP/pages/8847381/Developer+Guide (در 13 ژانویه 2020 قابل دسترسی است).
  58. درباره TEP (سکوی بهره برداری موضوعی). در دسترس آنلاین: https://tep.eo.esa.int/about-tep (در 13 ژانویه 2020 قابل دسترسی است).
  59. کوپرنیک و انجمن نرم افزار آزاد و متن باز. در دسترس آنلاین: https://www.copernicus.eu/en/copernicus-and-free-open-source-software-community (در 13 ژانویه 2020 قابل دسترسی است).
  60. ضو، ت. دان، بی. لوئیس، بی. لیمبرنر، ال. مولر، ن. تلفر، ای. لوئیس، ا. مک اینتایر، ای. مینچین، اس. فیلیپس، سی. زمین دیجیتال استرالیا – باز کردن مقدار جدید از داده‌های رصد زمین. داده های بزرگ زمین 2017 ، 1 ، 64-74. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  61. دیجیتال زمین استرالیا مکعب داده باز. در دسترس آنلاین: https://www.ga.gov.au/dea/odc (در 13 ژانویه 2020 قابل دسترسی است).
  62. لوئیس، ا. الیور، اس. لیمبرنر، ال. ایوانز، بی. وایبورن، ال. مولر، ن. رایوکسی، جی. هوک، جی. وودکاک، آر. سیکس اسمیت، جی. و همکاران مکعب داده های علوم زمین استرالیا – مبانی و درس های آموخته شده سنسور از راه دور محیط. 2017 ، 202 ، 276-292. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  63. Github مکعب داده را باز کنید. در دسترس آنلاین: https://github.com/opendatacube (در 13 ژانویه 2020 قابل دسترسی است).
  64. نمای کلی مکعب داده را باز کنید. در دسترس آنلاین: https://www.opendatacube.org/overview (در 13 ژانویه 2020 قابل دسترسی است).
  65. ضو، ت. جولیانی، جی. خوارز، جی. کاوادا، ا. کیلوف، بی. مرودیو، پی. مینچین، اس. Ramage، S. مکعب های داده باز ملی و سهم آنها در سیاست ها و اقدامات توسعه در سطح کشور. داده‌ها 2019 ، 4 ، 144. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ نسخه سبز ]
  66. Killough، B. مروری بر ابتکار مکعب داده باز. در مجموعه مقالات IGARSS 2018، والنسیا، اسپانیا، 22 تا 27 ژوئیه 2018؛ صص 8629–8632. [ Google Scholar ]
  67. مکعب داده سوئیس (SDC) – EO برای نظارت بر محیط زیست سوئیس در فضا و زمان. در دسترس آنلاین: https://www.swissdatacube.org/ (در 13 ژانویه 2020 قابل دسترسی است).
  68. مکعب داده CEOS. در دسترس آنلاین: https://www.opendatacube.org/ceos (در 13 ژانویه 2020 قابل دسترسی است).
  69. فریتز، اس. ببینید، L. Brovelli، M. انگیزه و مشارکت پایدار در VGI. در نقشه برداری و سنسور شهروند ; Foody, G., See, L., Fritz, S., Mooney, P., Olteanu-Raimond, A.-M., Fonte, CC, Antoniou, V., Eds.; Ubiquity Press: لندن، بریتانیا، 2017؛ صص 93-117. شابک 978-1-911529-16-3. [ Google Scholar ]
  70. Vancauwenberghe، G. Valečkaitė، K. ون لونن، بی. Welle Donker, F. Assessing the Openness of Spatial Data Infrastructures (SDI): Towards a Map of Open SDI. بین المللی جی. اسپات. زیرساخت داده Res. 2018 , 13 . [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  71. کوپر، AK; کوتزی، اس. Kourie، DG اطلاعات جغرافیایی داوطلبانه، جمع سپاری، دانش شهروندی و جغرافیای جدید یکسان نیستند. Proc. ICA 2018 ، 1 ، 1-8. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  72. آمار OpenStreetMap. در دسترس آنلاین: https://www.openstreetmap.org/stats/data_stats.html (در 19 اکتبر 2019 قابل دسترسی است).
  73. کوتزی، اس. راوتنباخ، وی. گرین، سی. گاما، ک. فوری، ن. Goncalves، BA; Sastry, N. استفاده و بهبود داده های mapathon از طریق هکاتون. ISPRS Int. قوس. فتوگرام حسگر از راه دور اسپات. Inf. علمی 2019 ، XLII-2/W13 ، 1525–1529. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  74. Open Data Commons Open Database License (ODbL). Open Data Commons 2009. در دسترس آنلاین: https://opendatacommons.org/licenses/odbl/ (در 31 ژانویه 2020 قابل دسترسی است).
  75. بروولی، م. Zamboni, G. روشی جدید برای ارزیابی دقت فضایی و کامل بودن ردپای ساختمان OpenStreetMap. ISPRS Int. J. Geo-Inf. 2018 ، 7 ، 289. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ نسخه سبز ]
  76. کوپر، AK; راپنت، پی. هجلماگر، ج. لوران، دی. ایوانیاک، ع. کوتزی، اس. Moellering، H. گسترش مدل رسمی یک زیرساخت داده مکانی برای شامل اطلاعات جغرافیایی داوطلبانه. در مجموعه مقالات بیست و پنجمین کنفرانس بین المللی کارتوگرافی (ICC 2011)، پاریس، فرانسه، 3 تا 8 ژوئیه 2011. [ Google Scholar ]
  77. Ilie، CM; بروولی، MA; کوتزی، اس. نظارت بر SDG 9 با داده های باز جهانی و نرم افزار باز – مطالعه موردی از روستاهای تانزانیا. ISPRS Int. قوس. فتوگرام حسگر از راه دور اسپات. Inf. علمی 2019 ، XLII-2/W13 ، 1551–1558. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  78. پارک، ی. گلدمن، جی.-ام. ایجاد مدل های سه بعدی شهر با ردپای ساختمان و طبقه بندی ابر نقطه LIDAR: یک رویکرد یادگیری ماشینی. محاسبه کنید. محیط زیست سیستم شهری 2019 ، 75 ، 76-89. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  79. کیلسدار، م. فیسور، اف. پیروتی، اف. Brovelli، MA استخراج و تجسم مدل های ساختمانی سه بعدی در مناطق شهری برای شبیه سازی سیل. ISPRS Int. قوس. فتوگرام حسگر از راه دور اسپات. Inf. علمی 2019 ، XLII-2/W11 ، 669–673. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  80. کورسار، دی. Edwards, P. Challenges of Open Data Quality: فراتر از مجوز، قالب و پشتیبانی مشتری. J. Data Inf. کیفیت 2017 ، 9 ، 1-4. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  81. ویلیامز، اس. وایت، آ. وایگانجو، پی. عروه، د. کلوپ، جی. پروژه ماتاتو دیجیتال: استفاده از تلفن های همراه برای ایجاد یک داده منبع باز برای سیستم اتوبوس نیمه رسمی نایروبی. J. Transp. Geogr. 2015 ، 49 ، 39-51. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  82. فودی، جی. ببینید، L. فریتز، اس. مورثی، آی. پرگر، سی. شیل، سی. Boyd, D. افزایش دقت اطلاعات جمع‌سپاری شده در مورد پوشش زمین از طریق یک روش رای‌گیری وزن‌دهی شده با اطلاعات استنتاج شده از داده‌های ارائه‌شده. ISPRS Int. J. Geo-Inf. 2018 ، 7 ، 80. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ نسخه سبز ]
  83. نیس، پ. Zielstra، D. تحولات اخیر و روندهای آینده در تحقیقات داوطلبانه اطلاعات جغرافیایی: مورد OpenStreetMap. اینترنت آینده 2014 ، 6 ، 76-106. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  84. اندرسون، جی. سودن، آر. کیگان، بی. پالن، ال. اندرسون، KM جمعیت سرزمین است: ارزیابی کیفیت در داده‌های مکانی تولید شده توسط همتایان در طول بلایا. بین المللی J. Hum.–Computer Interact. 2018 ، 34 ، 295-310. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  85. مرکز دسترسی آزاد کوپرنیک آژانس فضایی اروپا. در دسترس آنلاین: https://scihub.copernicus.eu/ (دسترسی در 19 اکتبر 2019).
  86. سازمان زمین شناسی ایالات متحده (USGS) EarthExplorer. در دسترس آنلاین: https://earthexplorer.usgs.gov/ (دسترسی در 19 اکتبر 2019).
  87. وله دانکر، اف. ون لونن، بی. برگت، ا. داده های باز و فراتر از آن. ISPRS Int. J. Geo-Inf. 2016 ، 5 ، 48. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ نسخه سبز ]
  88. وله دانکر، اف. ون لونن، بی. مدل های کسب و کار پایدار برای ارائه دهندگان داده های باز بخش عمومی. JeDEM – EJournal EDemocracy Open Gov. 2016 ، 8 ، 28–61. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  89. پورتال داده باز کمیسیون اروپا. در دسترس آنلاین: https://data.europa.eu/euodp/en/home (در 19 اکتبر 2019 قابل دسترسی است).
  90. دولت استرالیا data.gov.au – بتا. در دسترس آنلاین: https://data.gov.au/ (دسترسی در 19 اکتبر 2019).
  91. Data.gov دولت ایالات متحده در دسترس آنلاین: https://www.data.gov/ (دسترسی در 19 اکتبر 2019).
  92. برزیل Bem vindo-Portal Brasileiro de Dados Abertos. در دسترس آنلاین: https://dados.gov.br/ (در 19 اکتبر 2019 قابل دسترسی است).
  93. پورتال ژئوپلتفرم در دسترس آنلاین: https://www.geoplatform.gov/ (در 19 اکتبر 2019 قابل دسترسی است).
  94. فشارسنج داده باز بنیاد وب جهانی. در دسترس آنلاین: https://opendatabarometer.org/?_year=2017&indicator=ODB (در 19 اکتبر 2019 قابل دسترسی است).
  95. نمایه داده های باز جهانی بنیاد دانش باز. در دسترس آنلاین: https://index.okfn.org/ (در 19 اکتبر 2019 قابل دسترسی است).
  96. سازمان سرمایه گذاری و ساخت و ساز دانمارک (DECA). ارزش داده‌های آدرس دانمارکی: مزایای اجتماعی حاصل از توافقنامه 2002 در مورد تهیه داده‌های آدرس و غیره رایگان . DECA: کپنهاگ، دانمارک، 2010. [ Google Scholar ]
  97. سیپریانو، پی. ایستون، سی. روگلیا، ای. Vancauwenberghe, G. یک جامعه اروپایی از SMEs ساخته شده بر اساس محتوای دیجیتال زیست محیطی و زبان. 2013، ص. 160. در دسترس آنلاین: https://www.smespire.eu/wp-content/uploads/downloads/2014/03/D1.3_FinalReport_1.0.pdf (در 31 ژانویه 2020 قابل دسترسی است).
  98. جبور، سی. ری والت، اچ. مورل، پی. سالز، جی.-ام. مدیریت زیرساخت داده های مکانی: یک رویکرد بازار دو طرفه برای بازتاب های استراتژیک بین المللی J. Inf. مدیریت 2019 ، 45 ، 69-82. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  99. opengeospatial/crowdsourcing-vgi. در دسترس آنلاین: https://github.com/opengeospatial/crowdsourcing-vgi (در 19 اکتبر 2019 قابل دسترسی است).
  100. هجلماگر، ج. مولرینگ، اچ. کوپر، ا. دلگادو، تی. رجبی فرد، ع. راپنت، پی. دانکو، دی. هوئت، ام. لوران، دی. آلدرز، اچ. و همکاران یک مدل رسمی اولیه برای زیرساخت های داده های مکانی بین المللی جی. جئوگر. Inf. علمی 2008 ، 22 ، 1295-1309. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  101. کوتزی، اس. Wolff-Piggott, B. A Review of SDI Literature: Searching for Signs of Inverse Infrastructures. در Cartography—Maps Connecting the World، مجموعه مقالات بیست و هفتمین کنفرانس بین المللی کارتوگرافی 2015 (ICC2015)، لندن، بریتانیا، 8 تا 12 ژوئن 2015 . Sluter, CR, Cruz, CBM, de Menezes, PML, Sluter, CR, Cruz, CBM, de Menezes, PML, Eds. یادداشت های سخنرانی در اطلاعات جغرافیایی و نقشه برداری. Springer: Cham, Switzerland, 2015; شابک 978-3-319-17737-3. [ Google Scholar ]
  102. کوتزی، اس. هاروی، اف. ایوانیاک، ع. Cooper، AK به اشتراک گذاری و هماهنگی SDI ها در عصر جمع سپاری و فناوری های تلفن همراه. در مجموعه مقالات بیست و ششمین کنفرانس بین المللی کارتوگرافی، درسدن، آلمان، 25 تا 30 اوت 2013. [ Google Scholar ]
  103. آرنولد، ال.ام. مک میکین، دی. ایوانووا، آی. آرمسترانگ، ک. دانش بر حسب تقاضا: تابعی از زیرساخت دانش فضایی آینده. جی. اسپات. علمی 2019 ، 1-18. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  104. شبکه تجزیه و تحلیل مدنی یک نامه باز به جامعه داده های باز. در دسترس آنلاین: https://datasmart.ash.harvard.edu/news/article/an-open-letter-to-the-open-data-community-988 (در 19 اکتبر 2019 قابل دسترسی است).
  105. کاتومبا، اس. Coetzee, S. استفاده از تکنیک های بهینه سازی موتورهای جستجو (SEO) برای بهبود کشف منابع جغرافیایی در وب. ISPRS Int. J. Geo-Inf. 2017 ، 6 ، 284. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ نسخه سبز ]
  106. کمیته کارشناسان سازمان ملل متحد در مدیریت اطلاعات مکانی جهانی (UN GGIM) روندهای آینده در مدیریت اطلاعات مکانی: چشم انداز پنج تا ده ساله. 2015. در دسترس آنلاین: https://ggim.un.org/documents/UN-GGIM-Future-trends_Second%20edition.pdf (در 31 ژانویه 2020 قابل دسترسی است).
  107. فاکس، پ. هریس، R ICSU و چالش های مدیریت داده و اطلاعات برای علم بین المللی. در مجموعه مقالات اولین کنفرانس ICSU-WDS: داده های جهانی برای علم جهانی، دانشگاه کیوتو، کیوتو، ژاپن، 3-6 سپتامبر 2011. صص 2-13.
  108. علم انجمن سلطنتی به عنوان یک شرکت باز انجمن سلطنتی: لندن، بریتانیا، 2012; پ. 105.
  109. ویلکینسون، MD؛ دومانتیه، ام. آلبرسبرگ، آی جی; اپلتون، جی. آکستون، ام. باک، ا. بلومبرگ، ن. Boiten، J.-W. دا سیلوا سانتوس، LB; بورن، PE; و همکاران اصول راهنمای FAIR برای مدیریت داده های علمی و مباشرت. علمی داده 2016 ، 3 ، 160018. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ] [ نسخه سبز ]
  110. کمیسیون اروپا تبدیل عادلانه به واقعیت – گزارش نهایی و برنامه اقدام از گروه کارشناسان کمیسیون اروپا در مورد داده های عادلانه ؛ کمیسیون اروپا: بروکسل، بلژیک، 2018.
  111. اطلاعیه: داده های عادلانه در علوم زمین. Nature 2019 , 565 , 134. [ CrossRef ] [ PubMed ][ نسخه سبز ]
  112. استال، اس. یارمی، ال. کاچر-گرشنفلد، جی. هانسون، بی. لهنرت، ک. نوسک، بی. پارسونز، ام. رابینسون، ای. Wyborn, L. داده های علمی را عادلانه کنید. Nature 2019 ، 570 ، 27–29. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ][ نسخه سبز ]
  113. کاتالوگ ScienceBase Home-ScienceBase-Catalog. در دسترس آنلاین: https://www.sciencebase.gov/catalog/ (دسترسی در 19 اکتبر 2019).
  114. شبکه داده اقیانوس استرالیا (AODN) پورتال AODN-دسترسی باز به داده های اقیانوس. در دسترس آنلاین: https://portal.aodn.org.au/ (دسترسی در 19 اکتبر 2019).
  115. علوم دیجیتال Figshare-Credit for all your research. در دسترس آنلاین: https://figshare.com/ (در 19 اکتبر 2019 قابل دسترسی است).
  116. مک کنزی، دی. جوناس، م. کوتزی، اس. بدن، سی. اسمیت، ام. بلیک، ام. ابهایاراتنا، ج. جاد، م. Roos, M. نقش استانداردهای اطلاعات مکانی برای توسعه پایدار. در اهداف توسعه پایدار معضل اتصال: اطلاعات زمین و مکانی برای تاب آوری شهری و روستایی . رجبی فرد، ع.، ویرایش. CRC Press: بوکا راتون، فلوریدا، ایالات متحده آمریکا، 2020؛ ص 223-241. شابک 978-0-429-29062-6. [ Google Scholar ]
  117. ISO، OGC و IHO راهنمای نقش استانداردها در مدیریت اطلاعات مکانی. 2018. در دسترس آنلاین: https://ggim.un.org/meetings/GGIM-committee/8th-Session/documents/Standards_Guide_2018.pdf (در 31 ژانویه 2020 قابل دسترسی است).
  118. کنسرسیوم فضایی باز (OGC) واژه نامه اصطلاحات-O. در دسترس آنلاین: https://www.opengeospatial.org/ogc/glossary/o (در 19 اکتبر 2019 قابل دسترسی است).
  119. کوتزی، اس. کوپر، AK; Rautenbach, V. Part C: استانداردهایی برای مجموعه داده های جغرافیایی- فضایی اساسی. در رهنمودهای بهترین روش برای اکتساب، ذخیره سازی، نگهداری و انتشار مجموعه داده های جغرافیایی-مکانی بنیادی ؛ کلارک، دی.، اد. ابتکار نقشه برداری آفریقا برای آفریقا: کیپ تاون، آفریقای جنوبی، 2014. [ Google Scholar ]
  120. برودر، سی. Danko, G. Hjelmager فراداده اطلاعات جغرافیایی – چشم انداز از دیدگاه استانداردسازی بین المللی. ISPRS Int. J. Geo-Inf. 2019 ، 8 ، 280. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ نسخه سبز ]
  121. داده های مکانی در وب بهترین شیوه ها. OGC و W3C. 2017. در دسترس آنلاین: https://www.w3.org/TR/sdw-bp/ (در 31 ژانویه 2020 قابل دسترسی است).
  122. کوتزی، اس. Bishop, J. روشی جدید برای جستجوی GIS در وب. IEEE Softw. 1998 ، 15 ، 31-40. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  123. کنسرسیوم فضایی باز (OGC). مدل مفهومی زمینه OGC OWS. 2014، ص. 47. در دسترس آنلاین: https://www.opengeospatial.org/standards/owc (در 31 ژانویه 2020 قابل دسترسی است).
  124. OAI/OpenAPI-مشخصات. در دسترس آنلاین: https://github.com/OAI/OpenAPI-Specification (در 19 اکتبر 2019 قابل دسترسی است).
  125. کنسرسیوم فضایی باز (OGC). OGC® Open Geospatial APIs—White Paper. 2017. در دسترس آنلاین: https://docs.opengeospatial.org/wp/16-019r4/16-019r4.html (در 31 ژانویه 2020 قابل دسترسی است).
  126. ISO؛ OGC; IHO. راهنمای نقش استانداردها در مدیریت اطلاعات مکانی – سند همراه در مورد توصیه های استاندارد بر اساس ردیف. 2018. در دسترس آنلاین: https://ggim.un.org/meetings/GGIM-committee/8th-Session/documents/Standards-by-Tier-2018.pdf (در 31 ژانویه 2020 قابل دسترسی است).
  127. وانگ، جی. کارول، JM پشت قانون لینوس: تجزیه و تحلیل مقدماتی از شیوه های بازبینی همتا نرم افزار منبع باز در موزیلا و پایتون. در مجموعه مقالات کنفرانس بین المللی IEEE 2011 در زمینه فن آوری ها و سیستم های همکاری (CTS)، فیلادلفیا، PA، ایالات متحده آمریکا، 23-27 مه 2011. صص 117-124. [ Google Scholar ]
  128. ون دن برگ، اچ. کوتزی، اس. کوپر، AK تجزیه و تحلیل مشترک برای بهبود طراحی مخازن اطلاعات جغرافیایی داوطلبانه. در مجموعه مقالات AfricaGEO 2011، کیپ تاون، آفریقای جنوبی، 30 مه تا 2 ژوئن 2011. پ. 12. در دسترس آنلاین: https://researchspace.csir.co.za/dspace/handle/10204/5069 (در 31 ژانویه 2020 قابل دسترسی است).
  129. Dittus، MS تجزیه و تحلیل مشارکت داوطلبانه در نقشه برداری انسان دوستانه . دانشگاه کالج لندن: لندن، بریتانیا، 2017. [ Google Scholar ]
  130. شویک، سی ام. انگلیسی، RC Internet Success: A Study of Open-Source Software Commons ; مطبوعات MIT: کمبریج، MA، ایالات متحده آمریکا، 2012; شابک 978-0-262-01725-1. [ Google Scholar ]
  131. داده های باز، خدمات و سیاست های نرم افزار|Eartdata. در دسترس آنلاین: https://earthdata.nasa.gov/collaborate/open-data-services-and-software (در 19 اکتبر 2019 قابل دسترسی است).
  132. سوئیل، پ. برگر، ا. دی مارکی، دی. کمپینرز، پی. رودریگز، دی. سیریس، وی. Vasilev, V. یک پلت فرم محاسباتی همه کاره با داده فشرده برای بازیابی اطلاعات از داده های بزرگ جغرافیایی. ژنرال آینده. محاسبه کنید. سیستم 2018 ، 81 ، 30-40. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  133. Coetzee، S. تکامل SDI و تولید نقشه. در الگوی تغییر نقشه خدمات گرا در تولید نقشه و مدیریت اطلاعات جغرافیایی ; Dollner, J., Jobst, M., Schmitz, PMU, Eds.; Springer: برلین/هایدلبرگ، آلمان، 2018; ص 241-250. [ Google Scholar ]
  134. مارتینو، ک. به سمت هوش مصنوعی که کد نوشتن را یاد می گیرد. در دسترس به صورت آنلاین: https://news.mit.edu/2019/toward-artificial-intelligence-that-learns-to-write-code-0614 (در 19 اکتبر 2019 قابل دسترسی است).
  135. منشور ملل متحد سازمان ملل متحد. در دسترس آنلاین: https://www.un.org/en/charter-united-nations/index.html (در 19 اکتبر 2019 قابل دسترسی است).
شکل 1. بسیاری از اجزای باز بودن.
شکل 2. تجزیه و تحلیل داده‌های مکانی و چند زمانی و مدل‌سازی فرآیند منظر با GRASS GIS: ( الف ) مدل‌سازی پتانسیل فرسایش خاک [ 13 ]. ( ب ) تکامل تپه شنی Jockey’s Ridge در ارتفاع 16 متری، که به صورت هم سطح در مکعب فضا-زمان تجسم شده است [ 14 ]. ( ج ) شاخص تکه تکه شدن پوشش گیاهی سه بعدی به دست آمده از ابر نقطه لیدار [ 15 ].
شکل 3. ژئوپورتال مسیرهای ملکه (به ایتالیایی “I cammini della Regina”): مسیریابی بر اساس حداقل فاصله و نقاط مورد علاقه است ( https://viaregina3.como.polimi.it/ViaRegina/index-en. html ، قابل دسترسی در 19 اکتبر 2019). این ژئوپورتال به گردشگران کمک می کند تا سفر خود را با استفاده از گونه شناسی نقاط مورد علاقه خود برنامه ریزی کنند. توریسم کند را ترویج می کند، یعنی پایداری و احترام به محیط زیست و قلمرو.
شکل 4. وب سایت پروژه مهاجرت: بازی وب برای آموزش افراد در مورد موضوع مهاجرت [ 16 ، 17 ].
شکل 5. مشتری Urban GEO BIG DATA: تجسم داده های OpenStreetMap با NASA World Wind (سمت چپ) و جابجایی زمین با Cesium JS (راست). این کره های مجازی منبع باز در پشته نرم افزار OSGeo نیستند، اما Cesium JS در OSGeo Live ( جدول 3 ) توزیع شده است [ 42 ، 43 ].
شکل 6. دانش‌آموزانی که داده‌های OpenStreetMap (OSM) را در طول نقشه‌برداری مشارکت می‌دهند.
شکل 7. ارزیابی داده های OpenStreetMap با پلاگین QGIS OSM_SAA [ 75 ].
شکل 8. تجسم و پرس و جو از مدل سه بعدی شهر میلان [ 79 ].

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید