هدف از این کار، پیشنهاد یک روش نیمه خودکار برای ایجاد نقشه خاک حوضه نیمه جزئی تا دقیق است. این پیشنهاد روش شناختی مبتنی بر روش سنتی (کار میدانی و تفسیر عکس) و بر اساس تجزیه و تحلیل متغیرهای مورفومتریک، با استفاده از داده‌های حاصل از مدل ارتفاعی دیجیتال (DEM) برنامه ماموریت توپوگرافی رادار شاتل (SRTM) است. اقدامات انجام شده از طریق این پیشنهاد روش شناختی، شناسایی مرزهای مناطق هیدرومورفیک از طریق تفسیر عکس های ارتوپدی هوایی بود. بخش بندی نقش برجسته از طریق تکنیک های ترکیب رنگ با استفاده از متغیرهای مورفومتریک – شیب، ارتفاع سنجی و انحنای افقی. توسعه یک پایگاه داده پدولوژیکی بر اساس داده های جمع آوری شده در این زمینه؛ تهیه یک نقشه اولیه خاک بر اساس نقش برجسته بخش‌بندی شده و مجموعه داده‌های خاک‌های نمونه‌برداری شده در مزرعه. تهیه و تنظیم نقشه نهایی خاک با توجه به تفسیر عکسهای هوایی و همچنین آنالیزهای فیزیکی و شیمیایی خاکها. این روش نیمه خودکار کارایی بهبود یافته را در تعریف واحدهای خاک نشان داد، زمان عملیات و ذهنی بودن فرآیند را کاهش داد، در نتیجه به سیستم‌بندی نقشه‌برداری خاک در سطح حوضه در مقیاس 1:50000 و همچنین ارتقای دانش بهتر بین رابطه کمک کرد. از متغیرهای ژئومورفیک و خاک در ساوانا سرادو برزیل. تهیه و تنظیم نقشه نهایی خاک با توجه به تفسیر عکسهای هوایی و همچنین آنالیزهای فیزیکی و شیمیایی خاکها. این روش نیمه خودکار کارایی بهبود یافته را در تعریف واحدهای خاک نشان داد، زمان عملیات و ذهنی بودن فرآیند را کاهش داد، در نتیجه به سیستم‌بندی نقشه‌برداری خاک در سطح حوضه در مقیاس 1:50000 و همچنین ارتقای دانش بهتر بین رابطه کمک کرد. از متغیرهای ژئومورفیک و خاک در ساوانا سرادو برزیل. تهیه و تنظیم نقشه نهایی خاک با توجه به تفسیر عکسهای هوایی و همچنین آنالیزهای فیزیکی و شیمیایی خاکها. این روش نیمه خودکار کارایی بهبود یافته را در تعریف واحدهای خاک نشان داد، زمان عملیات و ذهنی بودن فرآیند را کاهش داد، در نتیجه به سیستم‌بندی نقشه‌برداری خاک در سطح حوضه در مقیاس 1:50000 و همچنین ارتقای دانش بهتر بین رابطه کمک کرد. از متغیرهای ژئومورفیک و خاک در ساوانا سرادو برزیل.

کلمات کلیدی:

نقشه برداری نیمه اتوماتیک، SRTM، مورفومتریک، نقشه های پدولوژیکی

1. مقدمه

در حال حاضر نقشه برداری سنتی خاک به دلیل زمان بر بودن و هزینه بر بودن مورد انتقاد قرار گرفته است. در پاسخ به این انتقادات، رویکردهای جدیدی برای بهبود نقشه برداری خاک ها و ویژگی های آنها پیشنهاد و توسعه یافته است [ 1 ] [ 2 ].

نقش برجسته یکی از عوامل تشکیل خاک است که تأثیر زیادی در پیدایش و توزیع آن در چشم انداز دارد [ 3 ]. با توجه به [ 4 ]، نقش برجسته یک رابطه قوی با مرزهای واحدهای نقشه خاک ارائه می دهد. بنابراین، این واحدهای پدولوژیکی را می توان از طریق تفسیر مورفولوژیکی تصاویر ماهواره ای، یا عکس های ارتوفوگرافی هوایی به دست آورد. علاوه بر این، بخش‌بندی ژئومورفولوژیکی به عنوان یک تمجید برای نقشه‌برداری خاک، برای بهینه‌سازی کار مزرعه‌ای و شناسایی دقیق‌تر مرزهای واحد استفاده شده است [ 5 ] – [ 7 ].

در مواجهه با مشکلات در ایجاد سیستمی که تمام پیچیدگی های نقش برجسته را توصیف می کند، روش های بی شماری برای توصیف و تحلیل نقش برجسته ها توسعه یافته است [ 8 ]. روش های قابل توجه شامل تجزیه و تحلیل امداد مورفومتریک با استفاده از سیستم های اطلاعات جغرافیایی (GIS)، [ 7 ] است.

کاربرد رو به رشد روش‌های نیمه خودکار عمدتاً به دلیل افزایش در دسترس بودن مدل‌های ارتفاعی دیجیتال (DEM) است که به ما امکان می‌دهد سازماندهی چشم‌انداز را بهتر درک کنیم و رفتارها را از پارامترهای دیگر مانند ویژگی‌های اقلیمی استنباط کنیم [ 9 ]. ] , صفات خاک [ 10 ] و توزیع گیاه [ 11 ] . از ویژگی های مورفومتریک نیز برای بخش بندی ژئومورفیک [ 12 ] و همچنین پدولوژیکی [ 13 ] استفاده شده است. در برزیل مرکزی، مطالعات زیادی با استفاده از تجزیه و تحلیل مورفومتریک برای نقشه برداری پدوژئومورفولوژیک انجام شده است. در این میان مهمترین آنها عبارتند از: [ 5 ] – [ 8 ] [ 14 ] -[20 ] .

در این زمینه، هدف این مقاله پیشنهاد بهبود روش نیمه خودکار مبتنی بر پیوستن به روش سنتی (کار میدانی و تفسیر) با تجزیه و تحلیل متغیرهای مورفومتریک به دست آمده از DEM ماموریت توپوگرافی رادار شاتل (SRTM) است. برای به دست آوردن مقیاس نقشه خاک > 1:50000 در حوضه ای در بیوم سرادو.

2. مواد

2.1. ویژگی های منطقه مورد مطالعه

منطقه انتخاب شده برای انجام این مطالعه حوضه سراندی – 30 کیلومتر مربع ، واقع در ناحیه فدرال برزیل بود. حوضه سراندی با توجه به اینکه یک حوضه آزمایشی است و ویژگی های معمول منطقه بوم گردی فلات مرکزی برزیل را ارائه می دهد برای این مطالعه انتخاب شد ( شکل 1 ).

شکل 1 . نقشه موقعیت حوضه سرندی.

پوشش گیاهی طبیعی منطقه حوضه یک بیوم معمولی ساوانا است. تقریباً 40 درصد از این منطقه هنوز پوشش طبیعی خود را دارد. فیتوفیزیونومی غالب ساوانا است، اگرچه جنگل‌های گالری، علفزارها و مسیرهای پیاده‌روی را می‌توان در بخش‌های کوچک و مناطق تکه تکه یافت [ 21 ].

طبق طبقه بندی کوپن، معرف ترین آب و هوای فلات مرکزی، آب و هوای گرمترمی یا مرطوب استوایی (Aw) با زیرگروه ساوانا است. با بارش زیاد در تابستان (بین نوامبر و ژانویه) و بارش کم در زمستان (بین ژوئن و آگوست) مشخص می شود. میزان بارندگی سالانه در حدود 1500 میلی متر متغیر است که بین سپتامبر و آوریل متمرکز است. میانگین دمای سالانه 20 درجه سانتیگراد [ 22 ] است.

زمین شناسی مشخصه حوضه سراندی از خاک رس و متاریتمیت شنی و کربنات پسامو-پلیتی از گروه پارانوآ [ 23 ] تشکیل شده است.

با توجه به ژئومورفولوژی، این حوضه را می توان به چهار جزء اصلی تقسیم کرد: فلات، با یک نقش برجسته مسطح تا غلتشی مواج، با نرخ ارتفاعی بین 1200 تا 1100 متر متفاوت است. جبهه‌های عقب‌نشینی فرسایشی، که نشان‌دهنده لبه‌های فلات‌ها هستند، در برخی مکان‌ها ناهموار و ناهموار و بر شکستگی نقش برجسته تأکید می‌کنند. رمپ های کولوویوم، با تطابق صاف و در ارتفاعات بین 800 تا 900 متر. و مناطق هیدرومورفیک در نزدیکی مناطق زهکشی [ 24 ].

به طور کلی حوضه سرندی از مناطق طبیعی و انسانی تشکیل شده است که کشاورزی غالب فلات بر پایه خشکسالی است. کشاورزی آبی در رمپ های کولوویوم توسعه یافته است. و حفظ ترین بخش حوضه در جبهه های عقب نشینی فرسایشی قرار دارد که مناطق ذخیره دائمی Embrapa Cerrados هستند.

2.2. پایگاه داده

متغیرهای توپوگرافی زیر (ارتفاع سنجی، شیب شیب، جهت، انحنای کانتور و انحنای پروفیل) در این مطالعه برای توصیف شرایط محیطی استفاده شد. انتخاب این متغیرهای توپوگرافی بر اساس این واقعیت است که منطقه کوچک است (30 کیلومتر مربع ) و آب و هوای کلان در کل منطقه تقریباً مشابه است. علاوه بر این، شرایط میکرو اقلیم به راحتی با استفاده از شرایط توپوگرافی که توسط متغیرهای توپوگرافی استفاده می شود به دست می آید [ 13 ]. این متغیرها از پایگاه داده ژئومورفومتری برزیل [ 25 ] گرفته شده است که از طریق پروژه Topodata در دسترس است ( www.dsr.inpe.br/topodata/index.php). این DEM از مجموعه ضرایب زمین آماری مناسب برای پالایش داده های یکپارچه توپوگرافی رادار شاتل (SRTM) از 3 ثانیه قوس به 1 ثانیه قوس از طریق روش کریجینگ [ 25 ] مشتق شده است. موزاییک با وضوح بالا عکس‌های ارتوعکس هوایی (رزولیشن 1:10000 – 0.5 متر) توسط Terracap (شرکت Realty of Brasília) ارائه شده است. علاوه بر این، داده های میدان خاک مورد استفاده در این مطالعه از نقشه های خاک برزیل [ 26 ] – [ 29 ] است و از طریق کار میدانی در این تحقیق به دست آمده است.

3. روش ها

رویه های روش شناختی مورد استفاده در فرآیند نقشه برداری در شکل 2 ارائه شده است.

3.1. بخش بندی امداد از طریق تجزیه و تحلیل پارامترهای مورفومتریک

هدف از تقسیم بندی نقش برجسته حوضه سرندی بهبود روش پیشنهادی در [ 5 ] [ 30 ] بود.

اولین گام ترسیم مرزهای نواحی هیدرومورفیک بود که از طریق تفسیر نوری عکس‌های ارتوپدی هوایی با وضوح بالا (1:10000) شناسایی شدند ( شکل 3(a) ). این نتیجه در میدان بررسی و تایید شد. این مرحله بسیار مهم است، زیرا روش پیشنهادی [ 5 ] در تشخیص مناطق هیدرومورفیک در حوضه سرندی کارآمد نبود. ترسیم این مناطق برای طبقه بندی خاک های هیدرومورف مهم است.

مرحله دوم ایجاد ترکیبات سه گانه (تصاویر RGB- شکل 3(b) ) با ترکیب متغیرهای توپوگرافی است. این ترکیبات، با ویژگی های مورفومتریک، راهی برای ترکیب مقدار زیادی از اطلاعات در یک تصویر واحد هستند. علاوه بر این، ترکیب، تشخیص واحدهای برجسته را از طریق تغییرات در رنگ و بافت ممکن می‌سازد [ 5 ] -[ 7 ] [ 14 ]. هنگامی که نقش برجسته عنصر طبقه‌بندی منظر است، و هنگامی که با سطوح سلسله مراتبی پایین بدون به خطر انداختن سطح دقیق‌تر (سطح بالا) کار می‌کند، یک ترکیب سه‌گانه به خوبی عمل می‌کند تا واحدهای ژئومورفولوژیکی را مشخص کند.

پس از آن، یک ماسک بر روی ترکیب RGB با مناطق هیدرومورفیک نقشه برداری شد ( شکل 3(c) )، به طوری که

شکل 2 . رویه های انجام شده برای تهیه نقشه خاک و کلید تفصیلی حوضه سراندی – ناحیه فدرال.

شکل 3 . رویه‌های مورد استفاده در بخش‌بندی ژئومورفولوژیکی حوضه سرندی – ناحیه فدرال

این مناطق در ترسیم هیستوگرام ویژگی های نقش برجسته که هنوز در ترکیبات رنگی انجام نشده بود، دخالت نمی کنند.

در مورد حوضه آزمایشی سرندی، برای ایجاد ترکیبات RGB، متغیرهای ارتفاع‌سنج و شیب به ترتیب روی کانال‌های قرمز و سبز ثابت می‌شوند. در حالی که در کانال آبی، متغیرها بین جنبه، و انحنای عمودی و افقی متناوب بودند. ترکیب ها با هم مقایسه شدند و تنها یکی برای بخش بندی نقش برجسته انتخاب شد. پس از تجزیه و تحلیل همه احتمالات، سه گانه ای که به بهترین شکل نقش برجسته را نشان داد: ارتفاع سنج در کانال قرمز (R); شیب در کانال سبز (G)؛ و انحنای افقی در کانال آبی (B) ( شکل 3(b)). این ترکیب بخش بندی اصلی نقش برجسته را نشان می دهد. بخش‌بندی نقش برجسته بر اساس تفسیر بصری ترکیب رنگی انجام شد، که در ابتدا، سه بخش اصلی مشخص شد: فلات، جبهه‌های عقب‌نشینی فرسایشی، و رمپ‌های کلویومی ( شکل 3(d) ).

پس از آن، مرحله بعدی توسعه یک سه گانه جدید با متغیرهای یکسان (ارتفاع سنجی، شیب و انحنای افقی)، برای هر یک از سه جزء اصلی نقش برجسته (فلات، جبهه عقب نشینی فرسایشی و رمپ های کولوویوم) بود. ( شکل 3(ه) ). این رویه ترسیم بهتری از ویژگی های نقش برجسته را در سطح بالاتر ارائه می دهد. در هر واحد اصلی نقش برجسته، اجزای جدیدی از طبقات خاک مشخص شده و در مقیاس دقیق ( شکل 3(f) ) برای یک حوضه آبخیز در منطقه زیست محیطی فلات مرکزی که در آن طبقه بندی چشم انداز نقش برجسته را تشکیل می دهد، مشخص شد.

3.2. توسعه پایگاه داده های پدولوژیکی

پایگاه داده های خاک شناسی مورد استفاده برای تهیه نقشه خاک شامل 13 پروفیل خاک در محدوده تعیین شده توسط این مطالعه است که از تحقیقات کتابشناختی [ 26 ] -[ 29 ] و داده های جمع آوری شده در میدان: 38 نیمرخ مکمل مشتق شده است. جمع آوری شده در پنج عمق (از عمق 120 سانتی متر) و 35 نقطه مشاهده. رویه‌های برنامه‌ریزی برای کار میدانی شامل تقسیم‌بندی نقش برجسته بود که به عنوان پشتیبان برای هدایت جمع‌آوری پروفایل‌های مکمل با توجه به اجزاء مورد استفاده قرار گرفت. پروفیل‌های جمع‌آوری‌شده در مزرعه تحت آنالیز شیمیایی و فیزیکی قرار گرفتند و تا طبقه‌بندی سطح سوم سیستم طبقه‌بندی خاک برزیل (SiBCS) [ 31 ] طبقه‌بندی شدند و با پایگاه مرجع جهانی [31] همبستگی داشتند.32 ] . جدول 1 خلاصه ای از پایگاه داده های پدولوژیکی را نشان می دهد. برای توصیف کامل داده ها، و همچنین جزئیات مربوط به جمع آوری، نتایج و طبقه بندی، به [ 8 ] مراجعه کنید.

3.3. توسعه نقشه خاک و کلید

برای توسعه نقشه خاک، تعیین حدود واحدهای نقشه برداری بر اساس بخش بندی نقش برجسته بود. پروفیل ها و پروفیل های تکمیلی بر روی بخش بندی نقش برجسته ترسیم شد و هر چندضلعی با کلاس خاک مربوطه طبقه بندی شد. در مرحله بعد، تفسیر بصری عکس‌های هوایی با وضوح 10 متر انجام شد که به اصلاح محدودیت‌های بین طبقات خاک و تمایز طبقات پوشش گیاهی کمک کرد. برای تنظیمات نهایی نقشه، از نقاط مشاهده استفاده شد که شناسایی مناطق انتقال بین برخی از طبقات خاک و روشن شدن مرزهای بین واحدهای نقشه برداری را تسهیل می کند.

برای توسعه کلید، داده های شیمیایی و فیزیکی و همچنین اطلاعات میدانی پروفیل ها و پروفیل های تکمیلی که پایگاه داده های خاک را تشکیل می دادند، استفاده شد. خاکها تا سطح سوم سیستم طبقه بندی خاک برزیل [ 31 ] و همبستگی با پایگاه مرجع جهانی [ 32 ] طبقه بندی شدند. واحدهای نقشه برداری از همان کلاس خاک با کلاس های بافت نقش برجسته یا پوشش گیاهی در کلید با یک عدد متوالی متمایز شدند.

4. نتایج و بحث

روش پیشنهادی امکان تقسیم نقش برجسته را در سطح اول، با سه بخش، و در سطح دوم با 22 بخش، فراهم کرد. این تقسیمات، همراه با داده های خاک و تفسیر

جدول 1 . پایگاه داده خاک مورد استفاده برای تهیه نقشه خاک حوضه سرندی.

آ. طبقه بندی خاک برزیل [ 31 ]، LV: Latossolo Vermelho; LVA: Latossolo Vermelho Amarelo; LA: Latossolo Amarelo; CX: Cambissolo Háplico; FF: Plintossolo Pétrico; FX: Plintossolo Háplico; RQ: Neossolo Quartzarênico; GM: Gleissolo Melânico; جی ایکس: گلیسولو هاپلیکو. ب پایگاه مرجع جهانی [ 32 ]، FR: Rhodic Ferralsol; FO: Orthic Ferralsol; FX: Xanthic Ferralsol; CH: هاپلیک کامبیسول; PP: Petric Plinthosol; PH: هاپلیک Plinthosol; AO: هاپلیک آرنوسول؛ GM: Mollic Gleysol; برو: هاپلیک گلیسول.

تصويربرداري هوايي با وضوح بالا به ما اين امكان را داد كه نقشه خاك و كليد حوضه سرندي را در مقياس 1:30000 تهيه كنيم.

دو نقشه خاک تهیه شد. در نقشه اول، شناسایی هفت طبقه خاک، طبقه بندی شده تا سطح دوم SiBCS [ 31 ]، Latossolo Vermelho (42.07%)، Latossolo Vermelho-Amarelo (22.46%)، Latossolo Amarelo (15.09%)، امکان پذیر بود. Cambissolo Háplico (9.83%)، Neossolo Quartzarênico (0.07%)، Gleissolo Melânico (0.52%) و Gleissolo Háplico (9.92%)، ( شکل 4 ).

در نقشه دوم، ( شکل 5 )، 23 واحد نقشه برداری شناسایی شدند که تا طبقه سوم SiBCS [ 31 ]، بر اساس طبقه امداد و طبقه گیاهی طبقه بندی شدند.

بخش‌بندی نقش برجسته اجازه تمایز مناطق هیدرومورفیک و در نتیجه کلاس‌های خاک‌های هیدرومورفیک، گلی‌سول‌ها و پلنتوسول‌ها را نمی‌دهد، که از طریق تفسیر بصری عکس‌های ارتوفوگرافی هوایی شناسایی شدند. در همین حال، روش مورد استفاده، شناسایی و تعیین حدود واحدهای نقشه برداری را تسهیل کرد و تلاش های مورد نیاز در زمینه و نقشه برداری را کاهش داد. حتی امکان ادغام داده های چشم انداز و درک سازمان و توزیع خاک را با توجه به انجمن های خاک امدادی فراهم کرد.

پیشنهاد روش‌شناختی ارائه‌شده در اینجا یک تکنیک نقشه‌برداری مختلط را تشکیل می‌دهد، با استفاده از نقشه‌برداری سنتی و تکنیک‌های نقشه‌برداری دیجیتالی خاک، که پیشرفت‌ها در روش‌های روش‌شناختی برای توسعه نقشه‌های خاک را ارتقا می‌دهد. جدول 2 برخی از مزایا و معایب روش پیشنهادی را نشان می دهد.

5. نتیجه گیری ها

1) روش نیمه خودکار ارائه شده در این مطالعه از ارتباط داده‌های SRTM برای تقسیم‌بندی نقش برجسته و تفسیر عکس‌های هوایی با وضوح بالا برای شناسایی و تعیین حدود واحدهای نقشه‌برداری خاک استفاده می‌کند و فرآیند مورد استفاده در روش‌های دیگر را ساده می‌کند.

شکل 4 . نقشه خاک حوضه سرندی با کلید ساده شده در مقیاس 1:30000.

شکل 5 . نقشه خاک حوضه سرندی در مقیاس 1:30000.

جدول 2 . مزایا و معایب نقشه برداری نیمه اتوماتیک خاک.

2) ارتباط داده‌های حسگر با تفسیر عکس‌های هوایی با وضوح بالا ضروری بود زیرا داده‌های تولید شده برای بخش‌بندی نقش برجسته با ترکیب رنگی وضوح کافی برای جداسازی مناطق هیدرومورفیک را ارائه نمی‌داد.

3) روش نیمه خودکار پیشنهادی در این مطالعه را می توان به عنوان روشی نیمه سنتی نیز در نظر گرفت که تکنیک های خودکار برای تمایز طبقات (تقسیم بندی نقش برجسته بر اساس پردازش تصاویر مورفومتریک) را با رویه های ادراکی تفسیر و تحدید حدود ترکیب می کند. چند ضلعی ها، مانند روش های سنتی نقشه برداری خاک.

4) این پیشنهاد ادغام داده ها را بهبود می بخشد، درک سازماندهی و توزیع خاک در چشم انداز را افزایش می دهد.

منابع

  1. McBratney, AB, Odeh, IOA, Bishop, TFA, Dunbar, MS and Shatar, TM (2000) مروری بر تکنیک های پدومتریک برای استفاده در بررسی خاک. ژئودرما، 97، 293-327. https://dx.doi.org/10.1016/S0016-7061(00)00043-4  [زمان(های استناد): 1]
  2. McBratney، AB، Mendonça Santos، ML و Minasny، B. (2003) در نقشه برداری خاک دیجیتال. ژئودرما، 117، 3-52. https://dx.doi.org/10.1016/S0016-7061(03)00223-4  [زمان(های استناد): 1]
  3. جنی، اچ. (1941) عوامل تشکیل خاک: سیستمی از خاک شناسی کمی. McGraw-Hill Book Company Inc.، نیویورک.  [زمان(های استناد): 1]
  4. Goosen, D. (1968) Interpretacion de fotos aereas y su importancia em levantamiento de suelos. Organizacion Naciones Unidas y para la Agricultura y la Alimentacion, Roma.  [زمان(های استناد): 1]
  5. Hermuche، PM، Guimarães، RF، Carvalho، APF، Martins، ES، Fuks، SD، Carvalho Junior، OA، Santos، NBF و Reatto، A. . Série Documentos Embrapa Cerrados, 68, 25 p.  [زمان(های) نقل قول: 5]
  6. Panquestor, EK, Carvalho Junior, OA, Leal, LR, Andrade, AC, Martins, ES and Guimarães, RF (2002) Associação do Processamento Digital de Imagens ao Uso de Parâmetros Morfométricos na Definição de Unidades de Rigaom BA Espaço e Geografia, 5, 87-99.
  7. Borges, MES, Carvalho Junior, OA, Martins, ES, Arcoverde, GFB and Gomes, RAT (2007) Emprego Do Processamento Digital de Parametros Morfométricos no Mapeamento Geomorfológico da Bacia do Rio Preto. Espaço e Geografia, 10, 401-429.  [زمان(های استناد): 3]
  8. لیما، LAS (2013) Aplicação dos Métodos Semi-Automático e LógicaFuzzy para o Mapeamento Pedológico da Bacia do Sarandi. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه برازیلیا، برازیلیا.  [زمان(های استناد): 3]
  9. Daly, C., Neilson, RP and Phillips, DL (1994) یک مدل آماری-توپوگرافیک برای نقشه برداری بارش اقلیمی بر روی زمین کوهستانی. مجله هواشناسی کاربردی، 33، 140-158. https://dx.doi.org/10.1175/1520-0450(1994)033<0140:ASTMFM>2.0.CO;2  [زمان(های استناد): 1]
  10. Iwashita، F.، Friedel، MJ، Ribeiro، GF و Fraser، SJ (2012) برآورد هوشمند خواص فیزیکی خاک توزیع شده در فضایی. ژئودرما، 170، 1-10. https://dx.doi.org/10.1016/j.geoderma.2011.11.002  [زمان(های استناد): 1]
  11. Bispo، PC، Valeriano، MM و Kuplich، TM (2010) Relação Entre در نقش Variáveis ​​Morfométricas Extraídas de Dados SRTM (Shuttle Radar Topography Mission) ea Vegetação do Parque Nacional de Brasília. Acta Botanica Brasilica، 24، 96-103. https://dx.doi.org/10.1590/S0102-33062010000100010   [زمان(های) نقل قول: 1]
  12. Vasconcelos، V.، Carvalho Júnior، OA، Martins، ES، Couto Junior، AF، Guimarães، RF and Gomes، RAT (2012) Sistema de Classificação Geomorfométrica Baseado em Uma Arquitetura Sequencial de Ádoraore etapasific class: Parque Nacional Serra Da Canastra. Revista Brasileira de Geomorfologia, 13, 171- 186.   [زمان(های) نقل قول:1]
  13. Zhu, AX, Yang, L., Li, B., Qin, C., Pei, T. and Liu, B. (2010) ساخت توابع عضویت برای پیش بینی نقشه خاک تحت منطق فازی. ژئودرما، 155، 164-174. https://dx.doi.org/10.1016/j.geoderma.2009.05.024   [Citation Time(s):2]
  14. Lima, LAS, Martins, ES, Reatto, A., Castro, KB, Souza, VV and Carvalho Junior, OA (2009) Compartimentação Geomorfológica e suas Relações com Solos na Bacia do Alto Rio Preto, GO. Boletim de Pesquisa Embrapa Cerrados, 255, 24 p.   [زمان(های استناد): 2]
  15. Castro، KB، Martins، ES، Gomes، MP، Reatto، A.، Lopes، CA، Passo، DP، Lima، LAS، Cardoso، WS، Carvalho Junior، OA و Gomes، RAT (2010) Caracterização Geomorfológica do Município de Luís Eduardo Magalhães، Oeste Baiano، Escala 1:100.000. Boletim de Pesquisa Embrapa Cerrados, 288, 33 p.
  16. لیما، LAS، Martins، ES، Gomes، MP، Reatto، A.، Lopes، CA، Passo، DP، Castro، KB، Cardoso، WS، Carvalho Junior، OA و Gomes، RAT (2010) Caracterização Geomorfológica do Município de Riachão das Neves، Oeste Baiano، escala 1:100.000. Boletim de Pesquisa Embrapa Cerrados, 295, 35 p.
  17. Neumann، MRB (2012) Mapeamento Digital de Solos No Distrito Federal. پایان نامه دکتری، دانشگاه برازیلیا، برازیلیا.
  18. نویمان، MRB، روگ، HL و سوزا، ALF (2012) مدل های ارتفاعی دیجیتال به دست آمده توسط خطوط کانتور و SRTM/Topodata، برای نقشه برداری خاک دیجیتال. فصلنامه علوم خاک و مدیریت محیط زیست، 3، 104-109.
  19. Lacerda، MPC و Barbosa، IO (2012) Relações Pedomorfogeológicas e Distribuição de Pedoformas na Estação Ecológica de Águas Emmendadas، Distrito Federal. Revista Brasileira de Ciência do Solo، 36، 709-721. https://dx.doi.org/10.1590/S0100-06832012000300003
  20. Barbosa، IO، Lacerda، MPC و Billich، MR (2010) مدل توزیع خاک بر اساس رابطه بین زمین شناسی، ژئومورفولوژی و خاک شناسی، در فلات مرتفع Distrito Federal، برزیل. Revista de la Asociación Geológica Argentina، 66، 569-575.   [زمان(های استناد): 1]
  21. Ribeiro, JF and Walter, BMT (2008) As Principais Fitofisionomias Do Bioma Cerrado. در: Sano, MS, Almeida, SM and Ribeiro, JF, Eds., Cerrado: Ecologia e flora, Embrapa Cerrados, Planaltina, 152-212.   [زمان(های استناد): 1]
  22. Fonseca, CP, Gomes, ACC, Figueiredo, GML, Joveli, JC, Soares, LC and Toledo, SP (2010) Diagnóstico da Sub-bacia do Ribeirão Mestre d’Armas por Meio de Dois Métodos de Avaliação Ambiental Rétopi, Federal Ambiental R. برزیل مرکزی. Ambiente & Água، 5، 43-56.   [زمان(های استناد): 1]
  23. Campos، JEG و Freitas-Silva، FH (1998) Geologia do Distrito Federal. در: Inventário Hidrogeológico e dos Recursos Hídricos Superficiais do Distrito Federal, IEMA/SEMATEC/UnB, Brasília, Vol. 1, Parte I. 86 p.   [زمان(های استناد): 1]
  24. Messias, A., Reatto, A., Martins, ES, Couto Jr., AF, Prado, M., Vasconcelos, V., Souza, JPS and Neves, G. (2013) Aplicação de Multisensores para a Compartimentação Geomorfológica de Uma Bacia Hidrográfica do Bioma Cerrado. Encontro de Iniciação Científica da Embrapa Cerrados: Jovens Talentos, Brasília, p. 49.   [زمان(های) نقل قول: 1]
  25. Valeriano، MM و Albuquerque، PCG (2010) TOPODATA: processamento dos dados SRTM. INPE، سائو خوزه دوس کامپوس.   [زمان(های استناد): 2]
  26. Brasil-Ministério da Agricultura-Escritório de Pesquisas e Experimentação (1967) Levantamento semidetalhado dos solos de áreas do Ministério da Agricultura no Distrito Federal. بولتیم، شماره 8، 127 ص.   [زمان(های استناد): 2]
  27. Empresa Brasileira De Pesquisa Agropecuária-EMBRAPA (1978) Levantamento de reconhecimento dos solos do Distrito Federal. Boletim Técnico، شماره 53، 455 ص.
  28. Reatto, A., Bruand, A., Martins, ES, Muller, F., Silva, EM, Carvalho Jr., OA, Brossard, M. and Richard, G. (2009) توسعه و منشأ ساختار میکروگرانول در لاتوسولها فلات مرکزی برزیل: اهمیت بافت، کانی شناسی و فعالیت بیولوژیکی. کاتنا، 76، 122-134. https://dx.doi.org/10.1016/j.catena.2008.10.003
  29. Reatto, A., Bruand, A., Silva, EM, Martins, ES and Brossard, M. (2007) خصوصیات هیدرولیکی افق تشخیصی لاتوسولهای یک توالی بالای منطقه ای در سراسر فلات مرکزی برزیل. ژئودرما، 139، 51-59. https://dx.doi.org/10.1016/j.geoderma.2007.01.003   [Citation Time(s):2]
  30. Messias, A., Reatto, A., Couto, AF, Martins, ES, Prado, M. and Souza, JPS (2012) Caracterização Geomorfológica da Bacia Experimental do Sarandi, DF, escala 1:25.000. Encontro de Iniciação Científica da Embrapa Cerrados: Jovens Talentos, Brasília, 47.   [زمان(های استناد):1]
  31. Empresa Brasileira De Pesquisa Agropecuária-EMBRAPA (2009) Sistema Brasileiro de Classificação de Solos. امبراپا سولو، ریودوژانیرو   [زمان(های) نقل قول: 5]
  32. IUSS Working Group WRB (2006) پایگاه مرجع جهانی برای منابع خاک 2006. گزارش های منابع خاک جهانی شماره 103، فائو، رم.   [زمان(های استناد): 3]

مقالات داخلی و بین المللی

مطالب مرتبط ...

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید