نوسازي و بهسازي بافت فرسوده بارويکرد توسعه پايدار شهري و تلفيق عملگرهاي فازي GIS و FAHP (نمونه موردي: شهر پيرانشهر)
با افزايش بي رويه جمعيت،به ويژه جمعيت شهرنشين درچند دهه اخير در کشور ايران،مساله فضا وتوسعه پايدار فضايي از اهميت قابل توجهي برخوردار گرديده است. در ايران رشدجمعيت شهري باتوسعه ناموزون افقي شهرو ازبين بردن منابع کشاورزي و طبيعي اطراف شهرها همراه بوده است. اين درحالي است که بسياري ازشهرها داراي منابع فضايي با ارزش،امافرسوده اي هستندکه راه گشاي بسياري از مشکلات به وجود آمده شهرهادرحال حاضر است، لذا موضوع بهسازي و نوسازي بافت هاي فرسوده شهري، همواره يکي از مسائل و چالش هاي شهرهاي امروزي است که انديشمندان حوزه هاي مختلف و مديران شهري را به حيطه تلاش در جهت بهسازي و نوسازي آن کشانده است. در اين راستا هدف اين پژوهشاولويت بندي مناطق مختلف قلمرو پژوهش به منظور اعمال بهسازي و نوسازي است. براي دستيابي به هدف مذکور از 7 متغير اصلي در بافت فرسوده شامل قدمت، قيمت، نوع مصالح، مساحت، وضعيت دسترسي، شيب زمين و تعداد طبقات واحد هاي مسکونيدر بافت استفاده شده است. جهت تجزيه و تحليل داده هاي پژوهش از عملگرهاي فازي(Sum، And، Product) در محيط GIS، و همچنين با وزن گذاري معيارهاي منتخب، از روش تحليل سلسله مراتبي فازي(FAHP)، به منظور مقايسه استفاده شده است. در نهايت نتايج بدست آمده از عملگرهاي فازي و AHP فازي، جهت شناسايي بهترين مکانها براي بهسازي و نوسازي بافت فرسوده، به قياس کشيده شده است. نتايج بدست آمده حاکي از آن است که مطابق توابع و مدل بکار رفته در پژوهش،از کل سهم بافت (مساحتي بالغ بر 244023 متر مربع يعني 0.721 درصد) آن واجد شرايط قوي براي امر نوسازي بوده است در حالي که مابقي سهم بافت ( مساحتي بالغ بر 41502.5 متر مربع يعني 0.11 درصد) از اولويت ضعيفي براي امر نوسازي برخوردار است. همچنين در ادامه مدل FAHP، مساحتي بالغ بر 32085 متر مربع يعني حدود 0.10 درصد از سهم کل بافت را براي امر بهسازي پيشنهاد مي کند. البته جزئيات عمليات پيشنهادي در عملگر Sum Fuzzy نسبت به ديگر توابع و مدلAHP فازي با دقت بيشتري نشان داده شده است.
برای دانلود این مقاله به لینک زیر مراجعه کنید.
https://www.sid.ir/fa/journal/ViewPaper.aspx?ID=319824
بدون دیدگاه