نیروگاه های برق آبی اثراتی را ایجاد می کنند که معمولاً توسط یک شاخص، تولید برق آبی در هر هکتار از منطقه سیل زده تخمین زده می شود. و اگرچه کارآفرینان از پایه های کارتوگرافی اعلام شده با کیفیت برای انطباق با استانداردها استفاده می کنند، اما در مراحل پروژه یک نیروگاه برق آبی به طور پیشین مشخص نشده است که آیا تحمل ارتفاع سنجی چنین پایه هایی برای اطمینان از عدم افزایش اثرات کافی است یا خیر. تجمیع پروژه به یک مشکل بزرگ تبدیل می شود. این کار با هدف تعریف کیفیت ارتفاع سنجی مدلهای ارتفاعی دیجیتال SRTM (DEM) و ASTER GDEM و اینکه آیا آنها پیشینی برای شبیهسازی سطح سیل نیروگاههای برق آبی در نقش برجستههای مختلف کافی هستند یا خیر، انجام میشود. برای دستیابی به این هدف، یک روش مورفولوژیکی ارزیابی کیفیت DEM، از طریق سیستمهای اطلاعات جغرافیایی (GIS) توسعه داده شد. به طوری که اطلاعات ارتفاع سنجی تولید شده توسط مدل ها و بررسی های میدانی، هنگام مقایسه، تفاوت های واقعی آنها را نیز در رابطه با مساحت آنها نشان می دهد. برای این منظور از دو ناحیه مورد مطالعه استفاده شد: یکی با برجستگی موجدار کمی و دیگری با برجستگی موجدار. برای اعتبارسنجی مدلها، ارزیابیهای کیفیت انجام شد: بر اساس امتیازات، طبق استاندارد دقت نقشه برزیل (MAS) و STANAG 2215. و بر اساس سطوح طبق ماده 500 قانون مدنی برزیل و روش ریخت شناسی. در پایان، کاربردهای عملی مربوط به شاخص M&P و پروژه های نیروگاه های برق آبی نیز انجام شد. نتایج ارائه شده نشان میدهد که کیفیت یک DEM SRTM هنگام استفاده در نقش برجستههای موجدار یا موجدار ملایم میتواند تا مقیاس 1:80000 مورد استفاده قرار گیرد. در حال حاضر برای DEM ASTER تحت شرایط یکسان، امکان استفاده در مقیاس 1:100000 وجود دارد. در DEM SRTM و DEM ASTER، پس از حذف خطای سیستماتیک (- 7.3 متر) و ( -6.2 متر)، به ترتیب، کیفیت بین 65٪ و 79٪ برای DEM SRTM و 53٪، و 68٪ برای DEM ASTER برای مناطق مشترک در شبیه سازی سطح سیل تایید شده است.
کلید واژه ها
کیفیت ارتفاع سنجی ، سیستم های اطلاعات جغرافیایی (GIS) ، سنجش از دور ، مدل رقومی ارتفاع (DEM) ، مورفولوژی
1. مقدمه
منابع آب بدنه های فیزیکی هستند که عمدتاً از دریاچه ها، تالاب ها، رودخانه ها، نهرها و غیره تشکیل شده اند. چنین تودههای آبی به دلیل عمل نیروهای فیزیکی زمین، دارای ویژگیهای دینامیکی هستند که آبها را به مناطق کم ارتفاع جذب میکنند تا در نهایت با دریا یا مانعی مواجه شوند. هنگامی که جریان آب با یک مانع برخورد می کند و از یک نیروگاه عبور می کند، انرژی تولید می شود که به آن نیروی برق آبی می گویند [ 1 ].
نیروگاه های برق آبی (HPP)، به طور کلی، از مخازن برای یکسان کردن سرعت جریان آبی که توربین ها را به حرکت در می آورند، استفاده می کنند. چنین سدهایی ترجیحاً در دره های باریک و عمیق و در مناطق نسبتاً کوچک سیل زده ساخته می شوند. از آنجایی که مکانهای کمی وجود دارد که این شرایط را برآورده میکند، سدهای بتنی و سنگی (سنگ و خاک) نیز ساخته میشوند که دارای ارتفاع کم و طول زیاد هستند که نیاز به سیلابگیری از پسوندهای سطحی بزرگ دارند [ 2 ] و باعث اثرات زیستمحیطی میشوند.
تأثیر یک HPP را معمولاً می توان با یک نشانگر تخمین زد، توان خروجی برق آبی بر حسب کیلو وات (کیلووات) در هکتار (هکتار) منطقه سیل زده، که در اینجا شاخص M&P نامیده می شود. هر چه این عدد بیشتر باشد، هر گونه تأثیر احتمالی بر محیط زیست کمتر خواهد بود [ 3 ].
سیل یک شاخص کلیدی از تأثیرات زیست محیطی ناشی از یک HPP است، اما نه تنها آن. برای تولید انرژی کافی برای ارتقای رشد اقتصادی و ایجاد شغل، نیاز به ساخت نیروگاههای جدید – با حداقل تأثیر اجتماعی و زیستمحیطی – است [ 4 ].
علیرغم استفاده از پایههای نقشهبرداری با کیفیت اعلامشده برای برآورده کردن هنجارها و استانداردهای ANEEL و Eletrobras، در مرحله مطالعه پروژه، تحمل ارتفاعسنجی این پایهها باید به طور پیشین بررسی شود تا اطمینان حاصل شود که اثرات اجتماعی و زیستمحیطی در هنگام ادغام پروژهها افزایش نمییابد. [ 5 ].
با توجه به این مشکل، هدف از این مطالعه توسعه روشی برای ارزیابی کیفیت ارتفاع سنجی DEM با در نظر گرفتن مورفولوژی / تسکین زمین بود، به طوری که داده های ارتفاع سنجی تولید شده توسط DEM و بررسی های میدانی، هنگام مقایسه، واقعی خود را نشان دهند. تفاوت در ارتباط با مناطق سیل زده
بدین منظور از محیط اطراف دو نیروگاه برق آبی (HPP) متعلق به شرکت التروسول به عنوان منطقه مطالعاتی استفاده شد.
به طور خلاصه، این تحقیق با هدف تعریف این موضوع انجام شد که اطلاعات اصلی که باید از یک پایگاه نقشه کشی در هنگام ترسیم اولین پروژه های یک HPP استخراج شود، داده های ارتفاع سنجی در قالب یک خط است که سیل را شبیه سازی می کند (دریاچه HPP آینده). این خط لزوماً از درون یابی یا برون یابی بر اساس نقاط ارتفاعی، خطوط کانتور، DEM یا سایر موارد موجود ناشی می شود و باید با رعایت استانداردهای کیفیت مرتبط با امداد منطقه مورد استفاده قرار گیرد.
2. چارچوب نظری
مفاهیمی که در زیر توضیح داده شده است به عنوان مبنایی برای درک تحقیق عمل می کند. تحقیقات متعددی توسط جامعه علمی برای ارزیابی دقت ارتفاع سنجی توزیع آزاد DEM و همچنین برای شناسایی عوامل احتمالی که می تواند بر کیفیت داده های ارتفاع سنجی تأثیر بگذارد، توسعه یافته است. در جستجوی [ 6 ] نتایج بالاتر از انتظارات ارائه شد، در جستجوی [ 7 ] SRTM برای یک منطقه تسکین صاف که کوچکترین خطاها را گزارش میکند (ریشه میانگین مربعات خطا (RMSE) = 9.85 متر) ارزیابی شد و همچنین، برای منطقه ای با نقش برجسته کوهستانی، که در آن بزرگترین خطاها شناسایی شد (RMSE = 22.96). در جستجوی [ 8 ]، هنگام ارزیابی یک DEM SRTM، کیفیتی سازگار با مقیاس 1:250000 تأیید شد.
در مورد DEM ASTER، برخی ارزیابی ها در مورد PEC انجام شده توسط [ 9 ] نشان داد که میانگین اختلاف ارتفاعی بین مختصات DEM و مختصات مرجع کوچکتر از مقدار USGS 20 متر بوده و در [ 10 ] ASTER GDEM ارزیابی شده است. دادههای مربوط به مناطق با انواع مختلف تسکین و پوشش خاک، به این نتیجه رسیدند که مناطق شهری معمولی بالاترین خطای ارتفاعسنجی (RMSE 21.21 متر) را ارائه میدهند. در مقاله [ 11 ] RMSE 12.12 متر برای DEM ASTER و در [ 12 ] PEC، کلاس B، مرتبط با مقیاس نقشه برداری 1:100.000 برای DEM ASTER یافت شد.
سازگاری خطاهای ارتفاع سنجی مشاهده شده در DEM ارزیابی شده برای هر کاربرد مستقیماً با هدف استفاده از DEM مرتبط با مقیاس نگاشت اعمال شده مرتبط است [ 13 ]. DEM SRTM و DEM ASTER توسط نویسندگان مورد ارزیابی قرار گرفتند و متوجه شدند که مقادیر RMSE با افزایش شیب زمین افزایش می یابد. در مقاله [ 6 ] و [ 14 ] یک استاندارد دقت کارتوگرافی کلاس A (PEC)، مرتبط با مقیاس نقشه برداری 1:100000، برای هر دو DEM SRTM و DEM ASTER، نشان داده شد که با نتایج [ 15 ] همگرا شد.
هدف این تحقیق پاسخگویی به تقاضای مربوط به کاربرد DEM SRTM و DEM ASTER در نیروگاه های برق آبی است، زیرا در ادبیات موجود اطلاعات کمی در مورد این موضوع یافت می شود. در جستجوی [ 16 ] تأیید شد که DEM SRTM برای شناسایی مکانهایی با پتانسیل تولید برق آبی برای منطقه مورد مطالعه کافی نیست. اصلیترین عاملی که در این تحقیق خودنمایی میکند و مطرح میشود، این واقعیت است که ارزیابی کیفیت از طریق بررسیهای توپوگرافی از طریق تسطیح دقت هندسی انجام شده است که کیفیت پایههای مرجع پلانسنجی و ارتفاعی 5 سانتیمتری دارد.
2.1. مراحل مطالعات و پروژه ها برای اجرای یک شرکت برق آبی
طبق دستورالعمل های [ 17 ] [ 18 ] و [ 19 ] به طور خلاصه مراحل مطالعات و پروژه های اجرای پروژه برق آبی به فازهای مختلفی تقسیم می شود که به شرح زیر است:
· برآورد تولید برق آبی: تجزیه و تحلیل اولیه مشخصات حوضه بر اساس داده های موجود و انجام شده در دفتر.
· موجودی برق آبی: تصور و تحلیل جایگزین های مختلف برای تقسیم آبشار به حوزه های آبخیز. این شامل برنامه ریزی مطالعه است. مطالعات مقدماتی، مراحل مطالعات نهایی، و ارزیابی محیطی یکپارچه از گزینه منتخب.
· امکان سنجی: تحلیل امکان سنجی فنی، انرژی، اقتصادی و اجتماعی و زیست محیطی. آنها شامل بررسی های میدانی، ابعاد مخزن، منطقه نفوذ و کارهای زیرساختی هستند.
· پروژه اساسی: تعریف مشخصات فنی پروژه، مشخصات فنی برای کارهای عمرانی، تجهیزات و برنامه های اجتماعی و زیست محیطی.
· پروژه اجرايي: شامل تهيه نقشه هاي جزئي كارهاي عمراني و تجهيزات در صورت لزوم براي اجراي كارها، نصب و مونتاژ (اجراي مخزن.
2.2. عناصر هندسی نقش برجسته
طبق [ 20 ] عناصر هندسی یک نقش برجسته را می توان از نظر هندسی با توجه به تمایلات و شیب های آن طبقه بندی کرد. شیب زاویه متوسطی را بیان می کند که از تقاطع خط شیب عمودی و محور افقی معمولاً از پایه آن اندازه گیری می شود. شیب نشان دهنده شیب زاویه است که بر حسب درصد نسبت بین خط شیب عمودی و طول خط افقی شیب تپه بر اساس معادلات زیر بیان می شود:
من= ARCTAN ( H/ L )I=ARCTAN(H/L)(1)
اس= اچ/ L × 100S=H/L×100(2)
جایی که:
· من تمایل دارم.
· S شیب است.
· H خط شیب عمودی است.
· L طول خط افقی است.
جدول 1 مقادیر نسبت شیب و شیب را نشان می دهد.
مرجع [ 21 ] همچنین طبقه بندی شیب های برجسته را تعریف می کند، اما به عنوان تابعی از ژئومورفولوژی زمین، به صورت زیر:
· مسطح: شیب کمتر از 3٪.
· موج دار ملایم: شیب بین 3 تا 8 درصد.
· موج دار: شیب بین 8 تا 20 درصد.
· به شدت موج دار: شیب بین 20 تا 45 درصد.
· کوهستانی: شیب بین 45 تا 75 درصد.
· شیب: شیب های بالاتر از 75%.
2.3. کیفیت کارتوگرافی
کیفیت محصول باید زمانی ارزیابی شود که سندی که مورد استفاده قرار می گیرد کیفیت هندسی آن را مشخص نمی کند، که در مورد تصاویر مداری است [ 22 ]. کیفیت فرآیند باید در طول مراحل کار با استفاده از معیارهایی ارزیابی شود که صحت داده ها را تضمین می کند. ارزیابی محصول نهایی باید از طریق تست کارتوگرافی، با روش های مختلف یا بر اساس استانداردهای دقت انجام شود.
در برزیل، قانونی که با کیفیت محصولات نقشهکشی سروکار دارد، فرمان شماره 89.817 سال 1984 است که دستورالعملهای نظارتی استانداردهای فنی برای کارتوگرافی ملی را ایجاد میکند و ارزیابی کیفیت نقشهها را با توجه به صحت اطلاعات کارتوگرافی ارائه میکند و نقشه را ایجاد میکند. استاندارد دقت (MAS) و یک طبقه بندی، همانطور که در جدول 2 نشان داده شده است.
زیرساخت ملی داده های مکانی و هیئت خدمات جغرافیایی یک استاندارد کیفی جدید به نام استاندارد دقت نقشه برای محصولات کارتوگرافی دیجیتال (MAS-DCP) [ 24 ] اتخاذ کردند. مجموعه مقادیر اولیه برای این استانداردها با عنوان استاندارد دقت و دقت برای محصولات کارتوگرافی دیجیتال (APS-DCP)، با تعاریف و مقادیر مشابه MAS بود. این استاندارد برای ارتفاع سنجی همان مقادیر MAS 1984 را پذیرفت و شامل کلاس D با مقادیر 1 فاصله همسانی برای دقت و 3/5 فاصله همسانی برای خطای استاندارد (SE) بود. تلورانسهایی نیز برای محصولات دیجیتالی مانند مدلهای زمین دیجیتال (DTM)، DEM، مدلهای سطح دیجیتال (DSM) و نقاط ارتفاع (در برزیل به آنها pontos cotados [نکات نقلشده] میگویند) تعریف شدهاند.
با توجه به قوانین بین المللی نقشه کشی، اسناد مختلفی در حال اجرا و در حال انجام است. ارزیابی نقشههای زمین، نمودارهای هوانوردی و دادههای توپوگرافی دیجیتال (STANAG) 2215 سندی است که از استانداردسازی سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) 2001 [ 25 ] حاصل شده است و روششناسی برای به دست آوردن دادههای زمانسنجی صفحهای از نمونهای از 167 امتیاز STANAG دقت عمودی مطلق را به عنوان یک خطای خطی در امتداد محور Z در نظر می گیرد. رتبه بندی محصولات برای دقت ارتفاع سنجی لازم در جدول 3 فهرست شده است.
بند 1. ارجاع به ابعاد زمانی که تفاوت یافت شده از 1/20 کل مساحت اعلام شده تجاوز نکند، صرفاً بیانگر فرض می شود و خریدار حق دارد ثابت کند که در چنین شرایطی، بسته نمی شود. معامله.
بند 2. در صورتی که به جای کمبود، زیاده روی شود و فروشنده ثابت کند که دلایلی برای نادیده گرفتن دقیق متراژ فروخته شده داشته است، خریدار بنا به صلاحدید خود مبلغ مربوطه را تکمیل خواهد کرد. قیمت و یا برگرداندن مازاد. [ 26 ]”
در بند 1 مشخص شده است که اختلاف باید از 1/20 مساحت بیشتر باشد تا اختلاف ابعاد رسمی شود. یک بیستم مساحت مربوط به 5 درصد مساحت است.
تعریف معیارها برای انتخاب تعداد امتیاز برای ارزیابی کیفیت ممکن است با استفاده از یک روش آماری، به ویژه تابع آماری Pereira [ 27 ] انجام شود.
n : =ز2⋅γ2⋅ ن( n − 1 ) ⋅( ε r )2+ز2⋅γ2n:=Z2⋅γ2⋅N(n−1)⋅(εr)2+Z2⋅γ2(03)
ε r : =εμεr:=εμ(04)
γ: =σμγ:=σμ(05)
جایی که:
n = نقاط کنترل
N = نقاط پایه (بردار).
ε = خطای نقطه کنترل (m).
εr = خطای نسبی نقطه کنترل.
σ = نقطه کنترل RMSE (m).
μ = میانگین نقاط کنترل (m).
z = سطح قابلیت اطمینان جدول توزیع نرمال (90%).
γ = رابطه σ بین μ.
2.4. درون یابی فضایی و روش توپو به شطرنجی
ابزارهای درون یابی مختلفی برای اهداف مختلف وجود دارد، اما [ 28 ] مشاهده کرد که روش ANUDEM برای تولید مدل های ارتفاعی دقیق نشان داده شده است، زیرا اثر فرسایشی آب به طور قابل توجهی خطوط برجسته را تغییر می دهد. این روش به طور خاص برای ایجاد سطح زمینی طراحی شده است که به بهترین وجه نشان دهنده زهکشی طبیعی باشد و خطوط برآمدگی را به بهترین نحو حفظ کند. نسخه فعلی ANUDEM در ArcGIS از Topo به Raster استفاده می شود.
2.5. ماموریت توپوگرافی شاتل فضایی (SRTM) تشخیص و برد رادیویی (RADAR)
ماموریت توپوگرافی رادار شاتل فضایی (SRTM) سازمان ملی هوانوردی و فضایی (ناسا) در 11 فوریه 2000 در مدت 11 روز پرتاب شد. رادارهای SAR در باندهای C و X برای به دست آوردن داده های توپوگرافی در بیش از 80 درصد از ناحیه پدیدار شده زمین، بین 60 درجه شمالی و 56 درجه جنوبی استفاده شدند [ 29 ].
DEM مشتق شده از SRTM بخش بزرگی از سیاره در حال حاضر با وضوح فضایی 30 متر در دسترس است. داده ها را می توان در https://www-radar.jpl.nasa.gov/srtm [ 30 ] به دست آورد.
با توجه به [ 31 ] و [ 32 ]، داده های رادار باند C ارائه شده توسط ماموریت SRTM، با وضوح فضایی 90 متر، دارای دقت مطلق عمودی و افقی به ترتیب 16 و 20 متر با 90 درصد اطمینان است.
کارهای متنوعی برای ارزیابی کیفیت DEM به دست آمده از طریق SRTM توسعه یافته است، و در برخی از آنها نتایج بالاتر از موارد مورد انتظار بود، به عنوان مثال، [ 6 ].
سایرین، مانند [ 8 ]، DEM تنها برای استفاده در مقیاس 1:250000 یا کمتر مناسب بود، و در [ 16 ]، DEM از SRTM برای شناسایی مکانهایی با پتانسیل تولید برق آبی برای منطقه مورد مطالعه کافی نبود. .
2.6. مدل ارتفاعی دیجیتال جهانی گسیل و انعکاس رادیومتر پیشرفته فضابردی (ASTER GDEM)
ASTER یک تلاش همکاری بین ناسا و وزارت تجارت و صنعت بینالمللی در ژاپن (MITI)، مرکز تجزیه و تحلیل دادههای منابع زمین (ERSDAC) و سازمان زمینشناسی ایالات متحده (USGS) برای ایجاد یک DEM دسترسی آزاد جهانی است. از سال 2009، DEM ساخته شده از جفت تصاویر استریوسکوپی ارائه شده توسط ابزار ASTER بدون هیچ هزینه ای و بدون محدودیت در دسترس بوده است [ 33 ].
برای به دست آوردن داده های ارتفاع سطح، سنسور در حالت استریوسکوپی با باندهای 3N (نادیر) و باندهای 3B (عقب) مربوط به محدوده مادون قرمز نزدیک عمل می کند. این محصول دارای وضوح فضایی 30 متر است و تمام کره زمین را پوشش می دهد. این کامل ترین نقشه زمینی زمین است که 99 درصد از سطح آن را پوشش می دهد. GDEM سطح زمین بین عرض های جغرافیایی 83 درجه شمالی و 83 درجه جنوبی را با تصاویر 1 درجه در هر 1 درجه پوشش می دهد [ 9 ].
در وب سایت USGS، می توان دقت ASTER GDEM را پیدا کرد، دقت عمودی DEM ASTER GDEM 20 متر برای 95٪ از نقاط نمونه برداری شده است. در همین سند، دقت افقی بیان شده این محصول 30 متر (1 پیکسل) نیز برای 95 درصد نمونه [ 34 ] است.
ارزیابی های مربوط به MAS که مرجع [ 9 ] انجام داد نشان می دهد که میانگین اختلاف ارتفاعی بین تصاویر آزمایش شده و مختصات مرجع کمتر از مقدار نشان داده شده توسط USGS بود.
3. مواد و روشها
در این بخش ویژگی های مناطق مورد مطالعه، شرح مواد (محصولات نقشه برداری، واحدهای نرم افزار و سخت افزار) مورد استفاده و روش توسعه یافته در تحقیق ارائه می شود.
3.1. مناطق شیک
دو HPP متعلق به Eletrosul به عنوان مناطق مورد مطالعه تعریف شد. کلیه اطلاعات مربوط به پایه های ارتفاع سنج توسط این شرکت ارائه شده است.
Passo São João HPP (PSJHPP)، ساخته شده در رودخانه Ijui، بین شهرداریهای Roque Gonzales، Dezesseis de Novembro، São Luiz Gonzaga، São Pedro do Butiá و Rolador (شمال غربی ریو گرانده دو سول)، یک مسیر است. نیروگاه رودخانه با ظرفیت نصب شده 77 مگاوات [ 34 ]. این نیروگاه دارای مساحت 25.24 کیلومتر مربع و محیط 181 کیلومتر است و در طول اجرای خود به 518 ملک شهری و روستایی رسیده است. این کارخانه در سال 2012 شروع به کار کرد. سطح سیلاب (FL) این نیروگاه 128.25 متر است. تصویر پانوراما از PSJHPP را در شکل 1 ببینید.
سائو دومینگوس HPP (SDHPP) ساخته شده در رودخانه Verde، بین شهرداری های Ribas do Rio Pardo و Água Clara (Mato Grosso do Sul)، همچنین یک نیروگاه جریان آب با ظرفیت نصب شده 48 مگاوات است. [ 35 ]. این نیروگاه دارای مساحت کل آبگرفتگی 18.64 کیلومتر مربع ، محیط 76.50 کیلومتر است و 25 ملک روستایی را در طول اجرا تحت پوشش قرار داده است. این کارخانه در سال 2013 شروع به کار کرد. FL کارخانه 345 متر است. تصویر شبیه سازی شده SDHPP را ببینید ( شکل 2 ).
3.2. مواد
مواد (محصولات کارتوگرافی) و واحدهای تجهیزات (سخت افزار و نرم افزار) مورد استفاده در زیر فهرست شده است:
· SRTM DEM;
· ASTER GDEM;
· بررسی میدانی Eletrosul: خطوط تسطیح هندسی با دقت 5 سانتی متر (سانتی متر) در ارتفاع سنجی و 10 سانتی متر در پلان سنجی.
· سیستم موقعیت یاب جهانی ماهواره (GNSS).
· نرم افزار: AutoCAD Map; ArcGIS; DXF2XYZ; و اکسل؛
· سخت افزار: کامپیوتر و نوت بوک.
شکل 1 . PSJHPP: عکس پانوراما [ 35 ].
شکل 2 . SDHPP: عکس شبیه سازی شده [ 36 ].
3.3. روش
در این بخش مراحل تحقیق شرح داده شده است. ابتدا ارزیابی کیفیت داده ها در هر نقطه کنترل با استفاده از MAS و STANAG به عنوان مرجع انجام شد و سپس روندهای موجود با آزمون فرضیه بررسی شد. در ادامه، مورفولوژی اراضی در مناطق مورد مطالعه مورد ارزیابی قرار گرفت و در نهایت، کاربردهای عملی برای شاخص M&P و مراحل پروژه برق آبی انجام شد.
1) ارزیابی کیفیت در هر نقطه کنترل
این توسط نقاط کنترل تنها برای تایید کیفیت ارتفاع سنجی محصولات آزمایش شده بدون در نظر گرفتن تسکین مناطق مورد مطالعه انجام شد.
ابتدا دقت اعلام شده محصولات بررسی شد تا در ارزیابی، نقاط کنترل با دقت سه برابر بهتر از موارد اعلام شده توسط پایگاه های آزمایش شده، مورد بررسی قرار گیرد. به عنوان دقت اعلام شده، ما تعاریف موجود در بند 2.3- استاندارد پلانیالتیمتری کلاس A MAS و پلانیالتیمتری کلاس A STANAG 2215 و ارتفاع سنجی کلاس 0 را در مقیاس های محصولات در نظر گرفتیم.
مکان میدانی و متریالسازی مربوطه (تشکیل مرز فیزیکی با سهام) FL برای هر HPP با تسطیح با دقت هندسی انجام شد. برای بررسی پلانی تایمتری نقاط مورد نظر، نقشه برداری مداری GNSS با روش موقعیت یابی نسبی و حالت استاتیک انجام شد.
مختصات صفحه به دست آمده از بررسی پایگاه های مرجع توسط نرم افزار DXF2XYZ به ماتریس مختصات تبدیل شد، جایی که تعداد مختصات هر پایه کمی سازی شد. هر مختصات پلانیمتری از مرجع مبنا یک عدد به ترتیب صعودی دریافت کرد.
برای تعریف تعداد نقاط کنترل، از معادلات 3، 4 و 5 [ 27 ] برای تعریف تعداد نقاط مورد استفاده به عنوان نمونه استفاده شد. تقریباً 32 (سی و دو) نقطه کنترل برای هر پایه نشان داده شد. اما به عنوان تضمین برای هر منطقه مورد مطالعه 40 (چهل) استفاده شد.
با در نظر گرفتن همگن بودن توزیع خطاها در تمامی پایه های آزمایش شده، روش توزیع نقاط کنترل نیز همگن اتخاذ شد. برای این منظور، از یک روش قرعه کشی تصادفی ساده و بی طرفانه، با ترسیم دستی ساده بدون جایگزینی، برای نشان دادن 40 بردار (نقطه کنترل) پایه های مرجع که باید در پایگاه های آزمایش شده وارد شوند، استفاده شد.
40 مختصات پلان سنجی مرجع ترسیم شده در هر پایه گنجانده شد تا مورد آزمایش قرار گیرد و درون یابی های دستی با استفاده از نرم افزار AutodeskMap برای محاسبه ارتفاعات مختصات جدید انجام شد. در نقاطی که در بین خطوط ارتفاعات مختلف قرار ندارند، مقدار منحنی شامل نقطه بدون نیاز به درونیابی تعریف شد.
برای تأیید اعتبار پایه های آزمایش شده و تأیید اینکه آیا آنها همان کیفیت بیان شده را دارند که قبلاً تأیید شده است، روش ارزیابی از استانداردهای تعریف شده در بند 2.3.1 پیروی می کند. برای این کار، پایه های آزمایش شده بر اساس معیارهای زیر طبقه بندی شدند:
· نقاط کنترل آزمایش شده مورد استفاده باید 100% از جهان نقاط را نشان دهند.
· مختصات نقاط کنترل آزمایش شده نمی تواند از حداکثر خطای قابل قبول در رابطه با MAS و SE شناسایی شده در محاسبه باقیمانده در تعداد بالاتر از 10 درصد کل تجاوز کند.
· مختصات نقاط کنترل آزمایش شده نمی تواند از حداکثر خطای قابل قبول در رابطه با STANAG شناسایی شده در محاسبه باقیمانده ها در تعداد بالاتر از 10% کل تجاوز کند.
· محصولاتی که دارای تعداد نقاط با خطای بالاتر از حد مجاز در مقداری برابر یا کمتر از مقدار مشخص شده توسط MAS هستند، باید در کلاس های کارتوگرافی A، B یا C طبقه بندی شوند.
· محصولات با تعداد امتیاز با خطای بالاتر از حد قابل قبول، در مقداری بالاتر از میزان تعیین شده توسط MAS، نمی توانند کلاس تعریف شده داشته باشند.
· محصولات دارای تعداد امتیاز با خطای بالاتر از حد مجاز، به مقدار مساوی یا کمتر از تعیین شده توسط ارتفاع سنجی STANAG 2215 باید در استانداردهای 0، 1، 2، 3 یا 4 طبقه بندی شوند.
هر منطقه مورد مطالعه 40 مختصات پلانیمتری با دو ارتفاع (یکی مرجع و یکی آزمایشی) را برای هر محصول آزمایش شده نشان داد. تفاوت هر یک محاسبه و سپس با MAS و STANAG 2215 مقایسه شد.
برای مقادیر تفاوت، میانگین و انحراف استاندارد نمونه محاسبه شد و آزمون فرضیه ابتدا برای توزیع میانگین و T-Student و سپس با اعمال توزیع نرمال (با انتساب SE اعلام شده محصولات به عنوان استاندارد جمعیت اعمال شد. انحراف). در پایههایی که روند سیستماتیک یافت شد، استخراج روند با محاسبه پایه (جمع یا تفریق) از طریق جبر نقشهها انجام شد و مجدداً استانداردهای کیفی بر روی مبانی اعمال شد و مقایسههای جدیدی انجام شد.
2) ارزیابی مورفولوژیکی
در این مرحله، کیفیت ارتفاع سنجی محصولات با در نظر گرفتن ابعاد تشکیل شده توسط سطح پوشش داده شده توسط منحنی های شبیه سازی شده در رابطه با منحنی مرجع برای هر محصول و منطقه مطالعه مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور از چندین ابزار GIS استفاده شد.
ابتدا، مناطق مورد مطالعه نقش برجسته خود را در رابطه با شیب/شیب طبقه بندی کردند. محاسبه و طبقه بندی مربوطه طبق تعاریف شرح داده شده در بخش 2.2 انجام شد. با استفاده از فرمول های معادلات (1) و (2).
از هر DEM، خطوط کانتور که FL هر HPP را شبیهسازی میکردند استخراج شد. استخراج خطوط به صورت خودکار از طریق تابع Contour ابزار Spatial Analyst نرم افزار ArcGIS انجام شد. برای پایه هایی که روندهای سیستماتیک از آنها حذف شد، خطوط نیز استخراج شد و این مرحله «استخراج منحنی های شبیه سازی مجدد» نام گرفت.
تعمیم های نقشه برداری برای حذف جزایر و همچنین خطوطی که از ناحیه مشخص شده توسط FL فراتر رفته بودند، انجام شد. حدود تعریف شده سدهای هر نیروگاه و همچنین انتهای منطقه سیل زده بالادست هر رودخانه بود.
برای بررسی کیفیت محصولات آزمایش شده، یعنی برای توزیع همگن ناحیه تشکیل شده توسط منحنی های شبیه سازی شده/شبیه سازی مجدد در رابطه با منحنی های مرجع، روش ارزیابی از استانداردهای تعریف شده در بند 2.3 پیروی می کند. 500 قانون مدنی برزیل. سپس محصولات بر اساس معیارهای زیر رتبه بندی شدند:
· به عنوان بُعد معین (معیار گسترش معمولاً در سند ملک ثبت می شود) در نظر گرفته شد که منحنی های استخراج شده مستقیماً از محصولات آزمایش شده (DEM) در FL مربوطه آنها تشکیل می شود.
· به عنوان بعد تعیین شده، گسترش اندازه گیری شده در میدان با تسطیح هندسی و بررسی پلانی تایمتری پایگاه های مرجع در نظر گرفته شد.
· محصولاتی که تفاوت بین ابعاد تشکیل شده توسط منحنی های شبیه سازی شده/شبیه سازی مجدد و منحنی مرجع کمتر از یک بیستم کل مساحت بیان شده، یعنی کمتر از 5% را نشان می دهند، تایید شدند.
· محصولاتی که تفاوت هایی بین ابعاد تشکیل شده توسط منحنی های شبیه سازی/شبیه سازی مجدد و منحنی مرجع بیش از یک بیستم کل مساحت بیان شده، یعنی بیش از 5 درصد نشان می دهند، تایید نشدند.
· این روش به عنوان یک روش ارزیابی مطلق تعریف شد، روشی که فقط تفاوت ابعاد مطلق (مساحت و محیط) منحنی های تولید شده توسط محصولات آزمایش شده در اندازه گیری را در نظر می گرفت، بدون در نظر گرفتن مکان/فضایی سازی آن در رابطه با منحنی مرجع، گویی منحنیهای شبیهسازی شده/شبیهسازیشده با هر روشی مصلحتآمیز، بدون در نظر گرفتن خطوط مرزی همسایه یا هر نوع پیوند یا ارجاع جغرافیایی تولید شدهاند.
· این روش به عنوان یک روش ارزیابی نسبی تعریف شد که علاوه بر ابعاد (مساحت و محیط) منحنی های تولید شده توسط محصولات آزمایش شده در اندازه گیری، مکان نسبی/فضایی سازی (georeferencing)، یعنی کل مساحتی که از اتصال نواحی و در ناحیه مشترک با تقاطع نواحی بین منحنی های شبیه سازی/شبیه سازی مجدد و منحنی های مرجع تشکیل می شود.
تفاوت بین نواحی شبیهسازی شده/شبیهسازی مجدد و مناطق مرجع به صورت مطلق با استفاده از نرمافزار Autodesk در تابع ناحیه محاسبه شد. برای تولید چند ضلعیهای مساحت کل و ناحیه مشترک منحنیهای شبیهسازی شده/شبیهسازیشده و منحنیهای مرجع، به ترتیب در توابع ادغام و تقاطع از ابزار پردازش جغرافیایی نرمافزار ArcGIS استفاده شد. برای این منظور از روابط زیر استفاده شد:
FL ∩ SI = CAFL∩SI=CA(6)
FL ∪ SI = TAFL∪SI=TA(7)
جایی که:
∪∪= مجموعه ای از اتحاد همه چند ضلعی های مرتبط با فضایی.
∩∩= مجموعه تقاطع چند ضلعی های مشترک مرتبط با فضایی.
FL = مساحتی که توسط چندضلعی منحنی مرجع تشکیل شده است.
CA = ناحیه مشترکی که از تقاطع چند ضلعی های منحنی مرجع و منحنی شبیه سازی شده/شبیه سازی مجدد تشکیل شده است.
SI = ناحیه شبیه سازی شده توسط چند ضلعی منحنی شبیه سازی شده/شبیه سازی مجدد ایجاد شده است.
TA = مساحت کل که از اتحاد چند ضلعی های منحنی های مرجع و منحنی های شبیه سازی شده/شبیه سازی شده تشکیل شده است.
پس از آن، یک ارزیابی مورفولوژیکی انجام شد که مربوط به ارزیابی شکل هندسی چند ضلعیهای تشکیلشده توسط منحنیهای شبیهسازیشده/شبیهسازیشده (کانتورها) و تفاوتهای کمی مربوطه آنها در رابطه با چند ضلعیهای تشکیلشده توسط منحنیهای مرجع است. برای این منظور، ابعاد تشکیلشده بین منحنیهای مرجع و منحنیهای شبیهسازی شده/شبیهسازیشده، بهجز مناطق مشترک، با منطق ساده با استفاده از توابع ادغام، تقاطع و کلیپ نرمافزار ArcGIS محاسبه شد. از روابط معادلات (6) و (7) و نیز روابط زیر استفاده شد:
FL – CA = IAFL−CA=IA(8)
TA − FL = OATA−FL=OA(9)
جایی که:
IA = ناحیه داخلی که توسط چند ضلعی های قرار گرفته بین منحنی مرجع و منحنی شبیه سازی شده/شبیه سازی شده تشکیل شده است.
OA = ناحیه بیرونی که توسط چند ضلعی های قرار گرفته بین منحنی شبیه سازی/شبیه سازی مجدد و منحنی مرجع تشکیل شده است.
3) برنامه های کاربردی
نتایج حاصل از منحنیهای شبیهسازیشده/شبیهسازیشده محصولات آزمایششده، یک کاربرد عملی را برای دو موقعیتی که معمولاً در مهندسی استفاده میشوند، همانطور که در زیر تعریف میشود، فعال کرد.
ابتدا، محصولات آزمایش شده بر اساس شاخص پیشنهادی [ 3 ]، که در اینجا شاخص M&P نامیده میشود، طبقهبندی شدند، که خروجی یا تولید برق HPP آینده و منطقه احتمالی سیل را در نظر میگیرد. مقادیری که در رابطه با مقدار مرجع محاسبه شده تا بیش یا کمتر از 20 درصد متغیر بودند به عنوان پارامتر استفاده شدند.
کاربرد دوم شامل تطبیق پایه ها در مراحل پروژه های زیر بود (مرحله “پروژه اجرایی”، به دلیل اینکه مرحله تلفیقی است، بخشی از ارزیابی نخواهد بود زیرا برای اجرا به مقیاس های توپوگرافی بزرگ نیاز دارد، بنابراین مناسب نیست. پیش از هر محصول آزمایش شده):
· مراحل اداری: برآورد موجودی پتانسیل هیدروالکتریک و هیدروالکتریک.
· مراحلی که نیاز به تکمیل با کارهای میدانی دارند: امکان سنجی و طراحی پایه.
در این کار، منحنیهای بهینه برای اعمال در پروژههای برق آبی، منحنیهایی بودند که دارای سطوح مشترک بزرگتری با سطوح تشکیلشده توسط منحنیهای مرجع بودند، و بهدنبال آنهایی که بدون سطوح مشترک، توزیع سطوح را در داخل یا خارج از ارتفاع مرجع نشان دادند. با نرخ هر کدام 50 درصد، برای جبران ضرر و زیان.
در مورد شبیهسازی/شبیهسازی مجدد FL توسط پایههای مختلف، نواحی تشکیلشده در خارج یا داخل محیط گرافیکی در رابطه با FL مرجع (ارتفاع به طور موثر در میدان و پر شدن آن) باید به دقت تحلیل شوند، زیرا بسته به در مورد اینکه بهترین یا بدترین حالت، از دیدگاه کارآفرین یا مورد آسیب سدسازی (صاحب زمین مورد آبگرفتگی)، ممکن است در نتایج و تحلیلها تداخل داشته باشد.
در نیروگاه های بزرگ، اگر مساحت های تخمین زده شده توسط شبیه سازی/شبیه سازی مجدد در مراحل مطالعه بزرگتر از مساحت موثر موجود در فازهای تلفیقی پروژه باشد، می تواند بر سایر فازها مانند، به عنوان مثال، موجودی و مطالعه امکان سنجی در این موارد می توان و باید توصیه کرد که قبل از غیرقابل اجرا شدن پروژه، مطالعات بیشتری برای به دست آوردن اطلاعات با کیفیت بالاتر انجام شود.
از سوی دیگر، اگر مناطق برآورد شده توسط شبیهسازی/شبیهسازی مجدد در مراحل مطالعه کوچکتر از مساحت مؤثر موجود در فازهای تلفیقی پروژه باشد، میتواند مشکل ساز باشد زیرا یک منطقه سیلزده بزرگتر ممکن است منجر به افزایش بیشتر شود. تعدادی از املاک تحت تأثیر، با مناطق وسیعتر از پوشش گیاهی سرکوبشده، در میان سایر موارد، که در نهایت باعث ضرر و زیان کارآفرینان و تأثیر نامطلوب بر جامعه آسیبدیده خواهد شد.
برای درک بهتر تحقیق، نمودار جریان روش در شکل 3 ارائه شده است.
شکل 3 . فلوچارت روش.
4. نتایج
این بخش شامل نتایج به دست آمده از مراحل ارزیابی در هر نقطه کنترل و از ارزیابی مورفولوژیکی و همچنین تجزیه و تحلیل کیفیت محصولات، نقاط تطبیق و کاربرد آنها می باشد.
4.1. ارزیابی کیفیت در هر نقطه کنترل
از آنجایی که SRTM DEM دارای دقت ارتفاع سنج گزارش شده (پیشینی) 16 متر (طبق مورد 2.5) است، مقداری که می تواند به عنوان یک دوم فاصله همسان در خط کانتور، برای محاسبه دقت مورد انتظار و SE، مقیاس سازگار آن در نظر گرفته شود. در نظر گرفته خواهد شد، یعنی 1:80000. دقت مورد انتظار پیشینی و SE برای پایه های SRTM آزمایش شده در جدول 4 نشان داده شده است.
از آنجایی که ASTER DEM دارای دقت ارتفاع سنج گزارش شده (پیشینی) 20 متر (مطابق با بند 2.6) است، مقداری که می تواند به عنوان نصف فاصله همسان در کانتور در نظر گرفته شود، برای محاسبه دقت مورد انتظار و SE، مقیاس سازگار آن خواهد بود. در نظر گرفته شود، یعنی 1:100000. دقت مورد انتظار پیشینی و SE برای پایه های ASTER آزمایش شده در جدول 5 نشان داده شده است.
هر منطقه مورد مطالعه دارای یک ارتفاع سیلاب خاص به نام سطح سیل (FL) است. برای PSJHPP، FL در نظر گرفته شده 128.5 متر و برای SDHPP FL 345 متر بود. اطلاعات ارائه شده توسط توپوگرافی صحرایی پایه های ارتفاعی را ایجاد کرد که به دلیل دقت بالا به عنوان مرجع برای استخراج نقاط کنترل مورد استفاده در این مطالعه استفاده شد.
پس از وارد شدن مختصات به دست آمده از نظرسنجی ها در یک محیط گرافیکی (Autodesk Map)، مراحل ویرایش را طی کرده و به فایل های برداری دیجیتالی با فرمت DXF تبدیل شدند و Reference Base 1 برای PSJHPP، Reference Base 2 برای SDHPP نامیده شدند.
181 کیلومتر از PSJHPP به یک صفحه گسترده 7251 X 3، یعنی 7251 خط (نقطه) و 3 ستون (مختصات: شرق، شمال و ارتفاع) تبدیل شد. 75 کیلومتر SDHPP به صفحه گسترده 3529 X 3 تبدیل شد. همانطور که در شکل 4 و شکل 5 نشان داده شده است، 40 نقطه کنترل انتخاب شده توسط قرعه کشی، در هر منطقه مورد مطالعه، توزیع و در پایه ها قرار داده شدند .
مکان 40 نقطه برای هر پایه مرجع در رابطه با خطوط هر پایه آزمایش شده مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و به دنبال درون یابی قرار گرفت. تفاوت میانگین 40 نقطه پایه SRTM و ASTER برای هر ناحیه مورد مطالعه در جدول 6 قابل مشاهده است.
آزمون فرضیه برای بررسی روندهای سیستماتیک برای مجموعه داده با 39 درجه آزادی و فواصل اطمینان 90٪، 95٪ و 98٪، هر دو به آمار “t” و “z” استفاده شد، در این مورد با استفاده از مقادیر MAS. ، استاندارد کلاس A، برای SE اعلام شده محصولات به عنوان انحراف استاندارد جمعیت. مقادیر محاسبه شده برای هر دو آمار برای آمار در جدول 7 نشان داده شده است.
با توجه به آنچه در جدول 7 نشان داده شده است ، این فرضیه که مبانی را می توان عاری از روندهای سیستماتیک در نظر گرفت، رد شد. فاصله اطمینان 90%، 95% و 97.5% هر دو توزیع نرمال 1.29، 1.65 و 1.96 و توزیع T-Student 1303، 1684 و 2021 کمتر از مقادیر مورد نیاز (در ماژول) است، بنابراین نشان دهنده یک روند سیستماتیک است. با استفاده از محاسبات پایه، خطاهای سیستماتیک از هر پایه آزمایش شده استخراج شد.
میانگین تفاوت جدید برای 40 نقطه پایه SRTM و ASTER، پس از حذف روند سیستماتیک برای هر منطقه مورد مطالعه، در جدول 8 قابل مشاهده است.
1) ارزیابی بر اساس MAS
چهار اختلاف بالاترین ارتفاع برای محاسبه MAS در نظر گرفته نشد (چهار امتیاز از 40). پنجمین مقدار بالاتر به ترتیب نزولی آستانه در نظر گرفته شد، یعنی مقدار دقت. بر اساس این معیارها، مقادیر MAS به دست آمده در جدول 9 ، برای پایه های SRTM، و در جدول 10 برای پایه های ASTER شرح داده شده است.
شکل 4 . PSJHPP: توزیع نقاط کنترل.
شکل 5 . SDHPP: توزیع نقاط کنترل.
با مشاهده مقادیر شرح داده شده در جدول 9 ، می توان نتیجه گرفت که پایه های SRTM PSJHPP و SDHPP استاندارد MAS-Class A را برای ارتفاع سنجی با توجه به دقت و SE برآورده می کنند. با مشاهده مقادیر شرح داده شده در جدول 10 ، می توان نتیجه گرفت که هر دو پایه ASTER با توجه به دقت و SE استاندارد MAS-Class A برای ارتفاع سنجی را دارند.
با در نظر گرفتن روند سیستماتیک نشان داده شده در جدول 6 ، پس از حذف روند، مقادیر MAS به دست می آید که در جدول 11 برای پایه های SRTM و در جدول 12 برای پایه های ASTER نشان داده شده است.
با مشاهده مقادیر جدول 11 ، می توان نتیجه گرفت که هر دو پایه SRTM در مقیاس خود افزایش یافته اند و سپس می توانند استاندارد MAS-Class A را برای ارتفاع سنجی با مقادیر دقت بهتر در مقایسه با مقادیر نشان داده شده در جدول 9 برآورده کنند .
با مشاهده مقادیر جدول 12 ، می توان نتیجه گرفت که پایه ASTER SDHPP در مقیاس خود افزایش یافته است و سپس می تواند استاندارد MAS-Class A را برای ارتفاع سنجی با مقادیر دقت بهتری در مقایسه با مقادیر نشان داده شده در جدول 10 برآورده کند . پایگاه ASTER از PSJHPP همچنان با همان دقت قبلی استاندارد را برآورده می کند.
2) ارزیابی بر اساس STANAG 2215
در این مرحله، ارزیابی نیز با استخراج نقاط پلانیتایمتری زمین و درج مختصات افقی این نقاط در محصولات تولید شده انجام شد. بنابراین، برای جا دادن محصول در STANAG، در یک کلاس ارتفاع سنجی مشخص، تأیید شد که آیا 90٪ (90 درصد) نقاط در فواصل کانتور شرح داده شده در جدول 3 هستند یا خیر .
همانند مورد 4.1.a) برای محاسبه دقت مورد انتظار و SE با توجه به STANAG SRTM، مقیاس 1:80000 و 1:100000 برای ASTER در نظر گرفته شد. دقت مورد انتظار پیشینی برای پایه های SRTM و ASTER DEM آزمایش شده در جدول 13 و جدول 14 توضیح داده شده است.
به طور خاص بر اساس پنج تفاوت بزرگ ارتفاع، که در آن مقادیر با نتایج بالاتر از حداکثر 10٪ (چهار نقطه از 40) نادیده گرفته شدند، پنجمین مقدار بالاتر به ترتیب نزولی آستانه در نظر گرفته می شود، یعنی مقدار دقت. بر اساس این مقادیر، مقادیر STANAG حاصل در جدول 15 برای پایه های SRTM و در جدول 16 برای پایه های ASTER ارائه شده است.
با مشاهده مقادیر موجود در جدول 15 ، می توان نتیجه گرفت که SRTM پایه های PSJHPP و SDHPP از استاندارد STANAG-Class 1 برای ارتفاع سنجی با توجه به دقت پیروی می کند. با مشاهده مقادیر نشان داده شده در جدول 16 ، می توان نتیجه گرفت که هر دو پایه ASTER استاندارد STANAG-Class 1 را برای ارتفاع سنجی از نظر دقت برآورده می کنند.
با توجه به روند سیستماتیک نشان داده شده در جدول 7 ، پس از حذف روند، مقادیر STANAG به دست آمد که در جدول 17 برای پایه های SRTM و در جدول 18 برای پایه های ASTER توضیح داده شده است.
با مشاهده مقادیر شرح داده شده در جدول 17 ، می توان نتیجه گرفت که همه پایه های SRTM در مقیاس خود افزایش یافته اند و سپس می توانند استاندارد STANAG-Class 1 را برای ارتفاع سنجی با مقادیر دقت بهتری در مقایسه با موارد نشان داده شده در جدول 9 برآورده کنند . با مشاهده مقادیر نشان داده شده در جدول 18 ، می توان نتیجه گرفت که پایه ASTER SDHPP در مقیاس خود افزایش یافته است و سپس می تواند استاندارد STANAG-Class 1 را برای ارتفاع سنجی با مقادیر دقت بهتری در مقایسه با موارد جدول 10 برآورده کند . پایه ASTER PSJHPP با همان دقت قبلی در حد استاندارد باقی ماند.
4.2. ارزیابی مورفولوژیکی
شیب/شیب تسکین هر ناحیه مورد مطالعه بر اساس خطوط کانتور هر پایه آزمایش شده مشخص شد. برای این منظور، معادلات (1) و (2) اعمال شد که در نتیجه مقادیر شیب و شیب شرح داده شده در جدول 19 به دست آمد.
با توجه به طبقه بندی های توسعه یافته توسط [ 21 ] و مقادیر نشان داده شده در جدول 19 ، برجستگی PSJHPP به عنوان موجدار طبقه بندی شد، با شیب ها از 8٪ تا 20٪. نقش برجسته SDHPP، به نوبه خود، به عنوان موجدار ملایم، با شیب بین 3٪ و 8٪ طبقه بندی شد.
برای ارزیابی بر اساس قانون مدنی برزیل، از ابعاد واقعی اندازهگیری شده در میدان، همانطور که توسط پایگاههای مرجع 1 و 2، بر اساس پروژه FL PSJHPP و SDHPP ارائه شده است، استفاده شد. ابعاد پایه های مرجع در جدول 20 نشان داده شده است.
ابعاد شبیه سازی شده با منحنی های تولید شده از پایه های آزمایش شده در ارتفاعات FL مطابقت دارد.
جدول 21 شامل ابعاد تشکیل شده توسط خطوط شبیه سازی شده برای هر ناحیه و پایه شبیه سازی شده است.
برای هر منطقه مورد مطالعه، خطوط کانتوری که سطوح سیلاب (FL) را پس از حذف روند سیستماتیک دوباره شبیهسازی میکردند از SRTM DEM و ASTER DEM استخراج شدند. خط کانتور 135 متری پایه های SRTM و ASTER برای PSJHPP، 350 متری برای پایه SRTM و کانتور 352 متری پایه ASTER برای SDHPP نیز استخراج شد. جدول 22 شامل ابعاد تشکیل شده توسط منحنی های شبیه سازی مجدد برای هر ناحیه و DEM است.
برای محاسبه ابعاد مطلق، حساب پایه با کم کردن مقادیر پایه های شبیه سازی شده، FL و SI، همانطور که در جدول 20 و جدول 21 نشان داده شده است، استفاده شد . محاسبه به ابعاد نشان داده شده در جدول 23 منجر شد .
پس از آن، همان روش بین مقادیر مجدد شبیه سازی شده جدول 20 و جدول 22 انجام شد. محاسبه به ابعاد نشان داده شده در جدول 24 منجر شد .
برای محاسبه ابعاد نسبی، ابتدا از معادلات (3) و (4) استفاده شد که در نتیجه ابعاد CA و TA بدست آمد. پس از آن، با کم کردن مقادیر TA و CA محاسبه شده، از محاسبات پایه استفاده شد. محاسبات نهایی به ابعاد ارائه شده در جدول 25 برای مقادیر شبیه سازی شده با درصدهای مربوطه آنها در جدول 27 منجر شد.
پس از آن، همان محاسبات برای مقادیر مجدد شبیه سازی شده انجام شد که در جدول 26 نشان داده شده است ، با درصد مربوط به آنها در جدول 28 ارائه شده است. مقادیر ارائه شده در جداول ذکر شده، مناطقی را نشان می دهد که بین پایه های FL و پایه های SI مشترک نیستند.
با توجه به ابعاد نشان داده شده در ستون FL-SI (m 2 ) ٪ مساحت جدول 23 و در ستون TA – CA (m 2 )٪ از جدول 27 ، نسبت به مساحت ها ، برای پایه های مورد آزمایش تفاوت معنی داری وجود داشت. بسیار بالاتر از حد قابل قبول (5%) و بنابراین منحنی های شبیه سازی شده توسط SRTM و ASTER به صورت مطلق و نسبی با ماده 500 قانون مدنی مطابقت ندارد.
با توجه به ابعاد ارائه شده در ستون FL – SI (m 2 ) % مساحت جدول 24 و در ستون TA – CA (m 2 ) % از جدول 28 ، نسبت به مساحت ها، برای پایه های شبیه سازی مجدد آزمایش شده، یک تفاوت معنی دار، بسیار بالاتر از سطح قابل قبول (5%). بنابراین منحنی های شبیه سازی مجدد توسط SRTM و ASTER به صورت مطلق و نسبی با ماده 500 قانون مدنی مطابقت ندارد.
هنگامی که مقادیر منحنی های شبیه سازی شده، همانطور که در جدول 27 ارائه شده است ، با مقادیر منحنی های شبیه سازی مجدد در جدول 28 مقایسه می شود، می توان مشاهده کرد که تفاوت های قابل توجهی وجود دارد. در بسیاری از پایه های دوباره شبیه سازی شده، تفاوت بین FL و SI کاهش یافت، به جز پایه ASTER 1، که در آن مقادیر به صورت مطلق افزایش یافتند.
با مشاهده نتایج جدول 27 ، بهویژه مقادیر ستون CA (m2 ) درصد، میتوان دریافت که نواحی مشترک تشکیلشده در پایههای آزمایششده نسبتاً کوچک است. فقط SRTM Base 1 و SRTM Base 2 مناطق مشترک را کمی بالاتر از 50٪ از کل خود به نمایش گذاشتند.
با مشاهده نتایج جدول 28 ، به ویژه مقادیر در ستون CA (m2 ) ٪، می توان مشاهده کرد که ناحیه تشکیل شده در همه پایه های شبیه سازی مجدد آزمایش شده، در مقایسه با مقادیر ارائه شده در همان ستون جدول 27 بزرگ شده است. ، در اکثر آنها مناطق مشترک بالای 50٪ را به نمایش می گذارند.
در مرحله ارزیابی کمی مورفولوژیکی، ابعاد تشکیلشده بین منحنیهای مرجع و شبیهسازی/شبیهسازیشده، به جز مناطق مشترک تشکیلشده، محاسبه شد. نتایج را می توان در جدول 29 مشاهده کرد، که در ستون OA% مقدار درصد نسبت به مساحت تشکیل شده بین منحنی شبیه سازی/شبیه سازی مجدد و منحنی مرجع با در نظر گرفتن مقدار کل TA = CA + OA + IA نشان داده شده است. در ستون OA/TA% مقدار درصد نسبت به مساحت ایجاد شده بین منحنی شبیه سازی شده/شبیه سازی شده نشان داده شده است، تنها با در نظر گرفتن مناطقی که با منحنی های شبیه سازی/شبیه سازی مجدد و منحنی های مرجع (TA – CA) مشترک نیستند. . ستون IA% حاوی مقدار درصد نسبت به مساحت تشکیل شده بین منحنی مرجع و منحنی شبیه سازی/شبیه سازی مجدد است، با در نظر گرفتن مقدار کل TA = CA + OA + IA. در ستون IA/TA% مقدار درصد نسبت به ناحیه تشکیل شده بین منحنی مرجع و منحنی شبیه سازی شده/شبیه سازی مجدد نشان داده شده است. تنها با در نظر گرفتن مناطقی که با منحنی های شبیه سازی/شبیه سازی مجدد و منحنی های مرجع (TA – CA) مشترک نیستند. پایه های دوباره شبیه سازی شده با (R) در ستون “Bases” نشان داده می شوند.
با مشاهده نتایج نشاندادهشده در جدول 29 ، بهویژه در ستونهای OA/TA% و IA/TA% مشاهده میشود که اکثر نواحی غیر مشترک پایههای شبیهسازیشده تشکیلشده در داخل منحنی مرجع با نزدیک به 100 قرار دارند. ٪ از مناطق به داخل تشکیل شده است، همانطور که در مورد پایه های SRTM 2 و ASTER 2 بود. این نتیجه یک گرایش کاهش / باریک شدن منحنی را نشان می دهد که طغیان و در نتیجه تشکیل جزایر را شبیه سازی می کند.
بنابراین، با مشاهده نتایج نسبت به پایه های مجدد شبیه سازی شده، توزیع همگن تری از مناطق غیر مشترک بین خارج و داخل منحنی مرجع قابل مشاهده است. به عنوان مثال، در پایه های SRTM 1 و ASTER 1، مناطق غیر مشترک تشکیل شده خارج از مرجع هستند. برعکس، یعنی نواحی تشکیل شده در داخل در پایه های SRTM 2 و ASTER 2 رخ داده است.
جزئیات هر ناحیه مورد مطالعه و پایه های شبیه سازی شده/شبیه سازی مجدد را می توان در شکل های 6-13 مشاهده کرد، جایی که نقشه های سفید نشان دهنده مناطقی است که به صورت مشترک (CA) بین منحنی های مرجع و شبیه سازی شده/شبیه سازی شده تشکیل شده اند و نقشه های قرمز نشان دهنده مناطق غیر مشترک بین منحنی های مرجع و شبیه سازی/شبیه سازی مجدد (OA و IA) تشکیل شده است.
در مرحله ارزیابی مورفولوژیکی کیفی، با توجه به منطقه مورد مطالعه 1 که دارای یک برجستگی موجدار است، نتایج منحنی های شبیه سازی شده توسط DEM برای پایه 1 SRTM و پایه 1 ASTER توجیه می شود زیرا تندتر بودن تندتر فاصله جانبی را کاهش می دهد. (فاصله) بین خطوط کانتور. منحنی های شبیه سازی شده، فقط تا حدی از ترسیم منحنی مرجع، به ویژه در منطقه سد پیروی می کردند، و در بیشتر خطوط آن از نظر مورفولوژیکی با منحنی مرجع متفاوت بود، به سمت پایین متغیر بود، و با این واقعیت که دور از سد، کوچک بود، تشدید شد. جزایر ایجاد شد. این نتایج با رتبهبندی این پایهها به عنوان استاندارد کلاس A MAS، همانطور که در بخش 4.1.a توضیح داده شد، مخالف است، زیرا آزمایش فقط ارزیابی بر اساس نقاط، بین خطوط کانتور را فعال میکند.
با توجه به منطقه مورد مطالعه 2، که دارای یک برجستگی مواج ملایم است، نتایج حاصل از منحنی شبیه سازی شده استخراج شده از DEM پایه 2 SRTM، توجیه می شود زیرا به نظر می رسد DEM برای نقش برجسته های مسطح مناسب است، که منعکس کننده کانتور است. منحنی شبیه سازی شده که از نظر ریخت شناسی مطابق با منحنی مرجع بود، به ویژه در مکان های نزدیک به سد. دور از سد، منحنی شبیهسازی شده به سمت پایین متغیر بود. استخراج منحنی شبیه سازی شده برای ارتفاع 345 متری ایجاد شده توسط این پایگاه، دقیقاً در ارتفاع سیل، ممکن است به شکل گیری کانتور آن کمک مثبتی داشته باشد. به نظر می رسد این نتیجه با نتایجی که SRTM Base 2 را در استاندارد Mass Class A رتبه بندی کرده اند مطابقت دارد، همانطور که در 4.1.a توضیح داده شده است)، زیرا آزمایش، علیرغم اینکه فقط یک ارزیابی مبتنی بر نقطه را بین خطوط کانتور ممکن می کند،
همچنین، با توجه به منطقه مورد مطالعه 2، اما نسبت به DEM پایگاه 2 ASTER، نتایج قابل توجیه است زیرا به نظر می رسد DEM کاملاً مطابقت ندارد.
شکل 6 . PSJHPP: شبیه سازی SRTM 1.
شکل 7 . PSJHPP: شبیه سازی مجدد SRTM 1.
شکل 8 . PSJHPP: شبیه سازی ASTER 1.
شکل 9 . PSJHPP: ASTER 1 شبیه سازی مجدد.
شکل 10 . SDHPP: شبیه سازی SRTM 2.
شکل 11 . SDHPP: شبیه سازی مجدد SRTM 2.
شکل 12 . SDHPP: شبیه سازی ASTER 2.
شکل 13 . SDJHPP: ASTER 2 شبیه سازی مجدد.
کانتور منحنی مرجع، که از نظر مورفولوژیکی کوچکتر است و اغلب در بیشتر قسمت های خط آن داخل یکسان است. خط کانتور شبیهسازیشده از اکثر طرحهای منحنی مرجع پیروی نمیکند، حتی در منطقه سد، تقریباً در کل خطوط آن به سمت پایین تغییر میکند، و با این واقعیت که جزایر متعدد ایجاد میکند، تشدید میشود. به نظر میرسد این نتیجه با رتبهبندی ASTER Base 2 به عنوان استاندارد MAS کلاس A، همانطور که در بند 4.1.a توضیح داده شده است، سازگار نیست، زیرا آزمایش، علیرغم اینکه تنها امکان ارزیابی مبتنی بر نقاط، بین خطوط کانتور را فراهم میکند، منعکس کننده این نیست. واقعیت خط منحنی تولید شده توسط ASTER.
هم برای مناطق مورد مطالعه و هم برای مبانی آزمایش شده، تناقضات در اشکال مطلق و نسبی در رابطه با قانون مدنی، ارزیابیهایی که قبلاً در بخش 4.2 شرح داده شد، با نتایج بهدستآمده در ارزیابی مورفولوژیکی کیفیت سازگار به نظر میرسد.
4.3. برنامه های کاربردی
ابتدا نتایج بر روی شاخص M&P اعمال شد. مقادیر مرجع در جدول 30 توضیح داده شده است.
برای هر پایه آزمایش شده، شاخصی بر اساس منحنی استخراج شده محاسبه شد که سیل را شبیه سازی/شبیه سازی مجدد می کند. شاخص های محاسبه شده در جدول 31 با درصد مربوط به آن 20 درصد توضیح داده شده است.
با توجه به مقادیر ارائه شده در جدول 31 ، تفاوت معنی داری در شاخص های محاسبه شده برای هر دو پایه شبیه سازی شده در مقایسه با مقادیر مرجع نشان داده شده در جدول 30 وجود دارد و منحنی های شبیه سازی شده از SRTM و ASTER در محدوده تعیین شده قرار نداشتند.
اما با توجه به مقادیر ارائه شده در همان جدول برای پایه های شبیه سازی مجدد (R)، برای شاخص های محاسبه شده تفاوت معنی داری وجود نداشت.
در مقایسه با مقادیر مرجع شرح داده شده در جدول 30 ، و منحنی های شبیه سازی شده از پایه های SRTM 1 و SRTM 2 در محدوده تعیین شده بودند.
پایههای ASTER 1 و ASTER 2، اگرچه مقادیر کمتری نسبت به مقادیر محاسبهشده از پایههای شبیهسازی شده داشتند، اما خارج از حد 20٪ تعیینشده باقی ماندند.
کاربرد دوم مربوط به مراحل پروژه های برق آبی به شرح زیر بود:
· از آنجایی که منحنی SRTM Base 1 برای ارتفاع شبیه سازی شده 130 متر عملاً از منحنی مرجع پیروی نمی کند و نشان دهنده اختلافات رو به پایین زیاد و تشکیل جزایر است، با تنها 55.15 درصد مناطق مشترک نسبت به کل مساحت ها، یک غیر همگن است. توزیع نواحی غیر مشترک (13.23٪ OA و 86.77٪ IA)، با بیشتر مناطق غیر مشترک در داخل منحنی مرجع، همانطور که در جدول 27 و جدول 29 نشان داده شده است ، می توان نتیجه گرفت که منحنی شبیه سازی شده را نمی توان به کار برد. شبیه سازی منطقه سیل در هر مرحله از پروژه HPP.
· از آنجایی که منحنی پایه SRTM 1 برای ارتفاع 135 متری مجدد شبیه سازی شده، به نوبه خود بیشتر خط منحنی مرجع را دنبال می کند و نشان دهنده تشکیل برخی جزایر با 05/65 درصد مناطق مشترک نسبت به کل و کمی است. توزیع همگن بیشتر نواحی غیر مشترک (69.42% OA و 30.58% IA) با اکثر نواحی غیر مشترک خارج از منحنی، همانطور که در جدول 27 و جدول 29 نشان داده شده است ، می توان نتیجه گرفت که منحنی شبیه سازی مجدد را می توان استفاده کرد. از مرحله تخمین خروجی هیدروالکتریک تا مرحله موجودی برق آبی.
· از آنجایی که منحنی ASTER Base 1 برای ارتفاع شبیه سازی شده 130 متر عملاً از منحنی مرجع پیروی نمی کند و نشان دهنده اختلافات رو به پایین زیاد و تشکیل جزایر است، با مناطق مشترک تنها برای 49.87٪ از کل، توزیع غیر همگن غیر همگن است. مناطق مشترک (30.13٪ OA و 69.87٪ IA)، با اکثر مناطق غیر مشترک در منحنی مرجع، همانطور که در جدول 27 و جدول 29 نشان داده شده است ، می توان نتیجه گرفت که منحنی شبیه سازی شده را نمی توان برای شبیه سازی منطقه سیل در هر مرحله از پروژه HPP.
· به عنوان منحنی ASTER Base 1 برای ارتفاع 135 متری مجدد شبیه سازی شده، به نوبه خود بیشتر منحنی مرجع را دنبال می کند، اما نشان دهنده تشکیل برخی جزایر با 53.26 درصد مناطق مشترک نسبت به کل، و غیره است. توزیع همگن نواحی غیر مشترک (71.25% OA و 28.75% IA) و اکثر مناطق غیر مشترک خارج از منحنی مرجع، همانطور که در جدول 27 و جدول 29 نشان داده شده است ، می توان نتیجه گرفت که منحنی مجدد شبیه سازی شده را می توان از مرحله برآورد خروجی هیدروالکتریک تا مرحله اول، برنامه ریزی مطالعه، مرحله موجودی برق آبی استفاده شده است.
از آنجایی که منحنی SRTM Base 2 برای ارتفاع شبیه سازی شده 345 متر عملاً از منحنی مرجع پیروی نمی کند و نشان دهنده اختلافات رو به پایین زیاد و تشکیل جزایر است، با تنها 55.26 درصد از مناطق مشترک نسبت به کل، با توزیع غیر همگن غیر همگن. – مناطق مشترک (0.80٪ OA و 99.20٪ IA) با اکثر مناطق غیر مشترک در منحنی مرجع، همانطور که در جدول 27 و جدول 29 نشان داده شده است ، می توان نتیجه گرفت که منحنی شبیه سازی شده را نمی توان برای شبیه سازی منطقه سیل استفاده کرد. در هر مرحله از پروژه HPP؛
· از آنجایی که منحنی SRTM Base 2 برای ارتفاع مجدد شبیه سازی شده 350 متر، به نوبه خود، بیشتر منحنی مرجع را دنبال می کند، هر دو در خارج از منحنی مرجع، با 79.54 درصد مناطق مشترک نسبت به کل، بدون هیچ نشانه ای. تشکیل جزایر، و توزیع کمی همگن مناطق غیر مشترک (34.40٪ OA و 65.60٪ IA)، حتی با بیشتر مناطق غیر مشترک در منحنی مرجع، همانطور که در جدول 27 و جدول 29 نشان داده شده است ، می توان به این نتیجه رسیدند که منحنی شبیه سازی مجدد را می توان از مرحله تخمین خروجی هیدروالکتریک تا مرحله امکان سنجی استفاده کرد.
از آنجایی که منحنی ASTER Base 2 برای ارتفاع شبیه سازی شده 350 متر عملاً از منحنی مرجع پیروی نمی کند و نشان دهنده اختلافات نزولی بزرگ و تشکیل جزایر است، با تنها 28.93 درصد از مناطق مشترک نسبت به کل، توزیع غیر همگن از غیر همگن است. مناطق مشترک (0.06٪ OA و 99.94٪ IA) با بیشتر مناطق غیر مشترک در منحنی مرجع، همانطور که در جدول 27 و جدول 29 نشان داده شده است ، می توان نتیجه گرفت که منحنی شبیه سازی شده را نمی توان برای شبیه سازی منطقه سیل استفاده کرد. در هر مرحله از پروژه یک نیروگاه برق آبی؛
به عنوان منحنی ASTER Base 2 برای ارتفاع دوباره شبیه سازی شده 352 متر، به نوبه خود تا حدی از منحنی مرجع پیروی می کند و تشکیل جزایر را نشان می دهد، با 68.78٪ مناطق مشترک نسبت به کل و توزیع غیر همگن غیر همگن. – مناطق مشترک (19.69٪ OA و 80.31٪ IA)، حتی با وجود بیشتر مناطق غیر مشترک در منحنی، همانطور که در جدول 27 و جدول 29 نشان داده شده است ، می توان نتیجه گرفت که منحنی شبیه سازی مجدد را می توان از منحنی استفاده کرد. تخمین مرحله خروجی هیدروالکتریک تا مرحله موجودی برق آبی.
5. نتیجه گیری و پیشنهادات
میتوان نتیجه گرفت که هدف اصلی با توجه به اینکه روشی مبتنی بر نقاط برای ارزیابی کیفیت ارتفاعسنجی پایههای ارتفاعسنجی و استخراج خطوط کانتوری که FL را شبیهسازی میکنند، ارائه شده است که نشاندهنده تفاوتهای واقعی آنها در مناطق است، محقق شد. روش توسعه یافته توسط GIS در دو منطقه مورد مطالعه با نقش برجسته های مختلف استفاده شد.
برای SRTM Base 1 که کیفیتی سازگار با مقیاس 1:80000 استاندارد MAS کلاس A دارد، ارتفاع شبیه سازی شده 130 متر با خطای سیستماتیک ذاتی مربوطه، برای شبیه سازی سطح سیلاب Passo São João HPP تایید نشد. . اما برای ارتفاع 135 متری مجدد شبیه سازی شده، با حذف روند سیستماتیک، شبیه سازی سطح سیلاب 128.5 متر تا مرحله موجودی برق آبی تصویب شد. میتوان نتیجه گرفت که برای شرایط مشابه امداد موجدار و برای یک نوع پایه، میتوان ارتفاع سیلاب را دوباره شبیهسازی کرد.
برای ASTER Base 1 که کیفیتی سازگار با مقیاس 1:100000 استاندارد کلاس MAS دارد، ارتفاع شبیه سازی شده 130 متر با خطای سیستماتیک ذاتی مربوطه برای شبیه سازی سطح سیلاب Passo São João HPP تایید نشد. از سوی دیگر، ارتفاع شبیه سازی شده 135 متر، پس از حذف روند سیستماتیک، برای شبیه سازی ارتفاع سیل 128.5 متر تا مرحله اول فهرست آبی، یعنی برنامه ریزی مطالعاتی، تصویب شد. می توان نتیجه گرفت که در شرایط یکسان برجستگی موجدار و برای یک نوع پایه، می توان شبیه سازی مجدد ارتفاع را انجام داد.
برای SRTM Base 2 که کیفیتی سازگار با مقیاس 1:80000 استاندارد MAS کلاس A دارد، ارتفاع شبیه سازی شده 345 متر با خطای سیستماتیک ذاتی مربوطه، برای شبیه سازی سطح سیلاب سائو دومینگوس HPP تایید نشد. از سوی دیگر، ارتفاع 350 متری مجدد شبیه سازی شده، پس از حذف روند سیستماتیک، برای شبیه سازی ارتفاع سیل 345 متر تا مرحله امکان سنجی تایید شد. می توان نتیجه گرفت که در شرایط یکسان امدادرسانی کمی موج دار و برای همان پایه، می توان مجدداً ارتفاع سیلاب را شبیه سازی کرد.
برای ASTER Base 2 که کیفیتی سازگار با مقیاس 1:100000 استاندارد MAS کلاس A دارد، ارتفاع شبیه سازی شده 345 متر با خطای سیستماتیک ذاتی مربوطه، برای شبیه سازی سطح سیلاب سائو دومینگوس HPP تایید نشد. ارتفاع 352 متری مجدد شبیه سازی شده نیز به نوبه خود پس از حذف روند سیستماتیک، برای شبیه سازی ارتفاع سیل 345 متر تا مرحله موجودی هیدروالکتریک تایید شد. می توان نتیجه گرفت که برای همان شرایط امداد کمی موج دار و برای همان پایه، می توان دوباره ارتفاع سیل را شبیه سازی کرد.
در پایگاه هایی که ارتفاعات از مدل های SRTM استخراج می شوند، پس از حذف خطای سیستماتیک ذاتی موجود در محصول (حدود 3/7-)، در نقش برجسته های کمی موج دار و مواج، می توان کیفیت را برای سطوح بین 65 تا 79 درصد از مناطق مشترک تضمین کرد. در شبیه سازی ارتفاع سیل
در پایگاههایی که ارتفاعات از ASTER استخراج میشوند، پس از حذف خطای سیستماتیک ذاتی موجود در محصول (حدود 6.2-)، در نقش برجستههای کمی موجدار و موجدار، میتوان کیفیت را برای سطوح بین 53 تا 68 درصد از مناطق مشترک تضمین کرد. شبیه سازی ارتفاع سیل
عدم انجام ارزیابی کیفی با همان نقطه و روش مورفولوژیکی مناطق مورد مطالعه که دارای برجستگی های مسطح و/یا به شدت مواج بودند، از محدودیت های این مطالعه است.
توصیه می شود با استفاده از روشی که در این مقاله توضیح داده شده است، مطالعاتی انجام شود تا مناطق دارای نقش برجسته، برجستگی های بسیار موج دار و شیب دار، و همچنین استفاده از محصولات دیگر برای همان مناطق آزمایش شده، به عنوان مثال، اسکن لیزری، مدل های استریوسکوپی به دست آمده از راه دور انجام شود. سنجش تصاویر یا مأموریت های راداری یا ارائه شده توسط هواپیماهای خلبان از راه دور.
برای کاربردهای دیگر، مانند زمین لغزش یا طغیان، مطالعات عمیق تری توصیه می شود.
بدون دیدگاه