مکان يابي اکوتوريسم در مناطق ساحلي شرق استان گيلان با استفاده از GIS

مکان يابي اکوتوريسم در مناطق ساحلي شرق استان گيلان با استفاده از GIS


به دليل بهره برداري هاي غيرمجاز و همچنين ترويج نادرست جاذبه هاي طبيعي فشار زيادي به منابع طبيعي مناطق ساحلي در شمال کشور به عنوان منبعي براي تفرج، وارد شده است. در اين پژوهش با توجه به گسترش شتابان اکوتوريسم در مناطق ساحلي و آسيب پذيري بالقوه آنها، سعي شد بر اساس ويژگي هاي بوم شناختي و اقتصادي، اجتماعي مناطق ساحلي تا ارتفاع تراز 100 متر از سطح دريا، شهرستان هاي رودسر، لنگرود، لاهيجان و آستانه اشرفيه در استان گيلان براي کاربري اکوتوريسم مورد ارزيابي قرار گيرد. به اين منظور مکان يابي اکوتوريسم در مقياس 1:100000 و با روش تجزيه و تحليل سيستمي انجام شد. براي ارزيابي توان محيط زيست منطقه، ابتدا منابع اکولوژيک و اقتصادي، اجتماعي آن به طور جداگانه شناسايي، تجزيه و تحليل و جمع بندي شده و سپس بر اساس مدل هاي اکولوژيکي اين دو کاربري ارزيابي گرديدند. نسبت مساحت پهنه هاي داراي توان براي اکوتوريسم متمرکز به سطح محدوده ساحلي واقع در هر شهرستان، در رودسر برابر 07/0 درصد، لنگرود 26/0 درصد، لاهيجان 11/0 درصد و آستانه اشرفيه برابر صفر به دست آمد. نسبت مساحت پهنه هاي داراي توان براي اکوتوريسم گسترده به سطح محدوده ساحلي واقع در هر شهرستان، در رودسر برابر 7/3 درصد، لنگرود 3/18 درصد، لاهيجان 6/28 درصد و در آستانه اشرفيه برابر 7/31 درصد محاسبه شد. همچنين اولويت بندي اين پهنه ها با توجه به پارامترهاي اقتصادي، اجتماعي در سامانه اطلاعات جغرافيايي به صورت کمي انجام گرديد. اين پژوهش نشان داد براي اکوتوريسم متمرکز، پهنه هاي داراي توان اکولوژيک واقع در شهرستان لاهيجان در اولويت اول و پهنه هاي واقع در شهرستان هاي لنگرود، رودسر و آستانه اشرفيه به ترتيب در اولويت هاي بعدي قرار دارند. در مورد اکوتوريسم گسترده، پهنه هاي داراي توان اکولوژيک در محدوده واقع در شهرستان لاهيجان در اولويت اول و بعد به ترتيب محدوده هاي واقع در شهرستان هاي آستانه اشرفيه، لنگرود و رودسر قرار دارند.
برای دانلود این مقاله به لینک زیر مراجعه کنید.
https://www.sid.ir/fa/journal/ViewPaper.aspx?ID=111644

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید