کلمات کلیدی:

انرژی خورشیدی; نیروگاه ترموالکتریک خورشیدی; سیستم اطلاعات جغرافیایی

چکیده

تولید برق گرمازا در چندین کشور در سراسر جهان محبوبیت پیدا می کند. در برزیل، این شکل از تولید انرژی هنوز برای پروژه های در مقیاس بزرگ مورد بررسی قرار نگرفته است. با این حال، این کشور دارای مناطق گسترده ای با تابش مستقیم معمولی و با شدت بالا و عوامل فصلی کم است، به ویژه در منطقه نیمه خشک شمال شرق برزیل. این منطقه همچنین ویژگی های مهم دیگری را برای راه اندازی این نیروگاه ها ارائه می دهد: مجاورت با خطوط انتقال، مسطح بودن کافی، پوشش گیاهی در خطر انقراض، مشخصات کاربری مناسب، حداکثر سرعت باد کم، تراکم جمعیت کم و اخیراً افزایش تقاضا برای انرژی الکتریکی محلی به دلیل رشد اقتصادی بالاتر از میانگین برزیل. یک سیستم اطلاعات جغرافیایی شامل مجموعه ای از منابع تخصصی است که به ما امکان دستکاری داده های مکانی را می دهد. ارائه سرعت و کارایی در شناسایی مکان های مناسب برای نصب نیروگاه های خورشیدی و همچنین آماده سازی ما برای سناریوهای آتی با توجه به تاثیرات، هزینه ها و منافع آنها. این مقاله مطالعه ای از مکان بهینه نیروگاه های ترموالکتریک در منطقه نیمه خشک شمال شرق برزیل در مقیاس 1:10,000,000 ارائه می کند. تمامی استان های دارای پتانسیل مناسب برای اجرای نیروگاه های خورشیدی متمرکز در مقیاس بزرگ شناسایی شده اند. با توجه به اینکه ظرفیت نصب شده برای متمرکز کننده های استوانه ای سهموی در زمین های با شیب کمتر از 1% 43.26 مگاوات بر کیلومتر است. این مقاله مطالعه ای از مکان بهینه نیروگاه های ترموالکتریک در منطقه نیمه خشک شمال شرق برزیل در مقیاس 1:10,000,000 ارائه می کند. تمامی استان های دارای پتانسیل مناسب برای اجرای نیروگاه های خورشیدی متمرکز در مقیاس بزرگ شناسایی شده اند. با توجه به اینکه ظرفیت نصب شده برای متمرکز کننده های استوانه ای سهموی در زمین های با شیب کمتر از 1% 43.26 مگاوات بر کیلومتر است. این مقاله مطالعه ای از مکان بهینه نیروگاه های ترموالکتریک در منطقه نیمه خشک شمال شرق برزیل در مقیاس 1:10,000,000 ارائه می کند. تمامی استان های دارای پتانسیل مناسب برای اجرای نیروگاه های خورشیدی متمرکز در مقیاس بزرگ شناسایی شده اند. با توجه به اینکه ظرفیت نصب شده برای متمرکز کننده های استوانه ای سهموی در زمین های با شیب کمتر از 1% 43.26 مگاوات بر کیلومتر است.2 برای سیستم‌های بدون ذخیره‌سازی و 30.82 مگاوات بر کیلومتر مربع برای سیستم‌هایی با 6 ساعت ذخیره‌سازی، پتانسیل منطقه جنوب شرقی Piauí به تنهایی بسیار زیاد است. حتی با وجود کمبود اطلاعات در مورد مناطق شهری، تداوم زمین و سایر متغیرها، استفاده از تنها 10 درصد از مساحت بالقوه شناسایی شده، یا 879.7 کیلومتر مربع ، منجر به ظرفیت نصب شده 38.1 – 27.1 گیگاوات می شود. این مقدار با بیش از 1/3 قدرت سیستم الکتریکی فعلی برزیل مطابقت دارد. اگر همین محاسبه برای منطقه نیمه خشک شمال شرق برزیل انجام شود، ظرفیت آن بیش از 1000 گیگاوات خواهد بود.

1. مقدمه

نیروگاه‌های سیستم‌های تولید برق خورشیدی (SEGS) با استفاده از متمرکزکننده‌های استوانه‌ای سهموی تبدیل به بالغ‌ترین نمونه از فناوری خورشیدی ترموالکتریک شدند. نه نیروگاه SEGS در سه مکان مختلف در صحرای موهاوی، در کالیفرنیا (ایالات متحده آمریکا)، بین سال‌های 1984 و 1991 ساخته شد.

SEGS امروزه با 354 مگاوات ظرفیت نصب شده هنوز در عملیات تجاری است که قابلیت اطمینان فنی و تجاری آنها را نشان می دهد. پس از توقف تولید این نوع سیستم ها که تقریباً 15 سال به طول انجامید، در اوایل دهه گذشته مجدداً این فناوری مجدداً معرفی شد. در سال 2010، مقدار کل نیروگاه های خورشیدی ترموالکتریک نصب شده در سراسر جهان 941 مگاوات بود، با غلبه فناوری غلظت استوانه ای سهموی (95٪). توزیع در هر کشور برای ایالات متحده 46.0٪ و برای اسپانیا 51.3٪ بود. برآورد نیروگاه های خورشیدی ترموالکتریک در حال ساخت یا اعلام شده عمومی به دلیل استفاده از معیارهای مختلف، مانند دوره های مختلف بررسی و عدم به روز رسانی در مورد اصلاحات پروژه از نظر قدرت، مغایرت هایی را نشان می دهد. در سال 2011،1 ]. با احتیاط در نظر گرفتن این اعداد، می‌توان مشاهده کرد که روند رشد، نرخ انباشت تجربه و صرفه‌جویی در مقیاس در سال‌های آینده دیدنی خواهد بود. بنابراین، با توجه به منحنی یادگیری توضیح داده شده توسط [ 2 ]، می توان پیش بینی کرد که در پنج سال آینده، هزینه انرژی خورشیدی ترموالکتریک با شبکه های معمولی برابر خواهد بود.

منطقه شمال شرق برزیل تقریباً از تمام منابع هیدرولیکی بزرگ موجود برای تولید برق استفاده کرده است، و گزینه‌های واردات انرژی، بهره‌برداری از سایر منابع تجدیدپذیر محلی (بادی و خورشیدی) یا تکیه بر تولید ترموالکتریک متعارف با سوخت نفت یا زغال‌سنگ یا هسته‌ای را باقی گذاشته است. . موانع اصلی بر سر راه واردات انرژی و تولید ترموالکتریک و هسته‌ای متعارف به شرح زیر است: 1) هزینه‌های انتقال برق آبی آمازون، که بسیار بیشتر از هزینه‌های تولید است، بدون توجه به مشکلات زیست‌محیطی که عدم قطعیت‌ها را برای چنین سرمایه‌گذاری‌هایی جمع می‌کند. 2) سوخت‌های فسیلی که قیمت‌های فزاینده، مشکلات زیست‌محیطی و یارانه‌های نامرئی (خارجی) را نشان می‌دهند که به تدریج توسط جامعه زیر سوال می‌رود.

با چشم انداز بلوغ تجاری و فناوری برای انرژی خورشیدی ترموالکتریک در مقیاس بزرگ در افق 10 ساله (2020)، برای سیستم الکتریکی برزیل مناسب است که تکامل این فناوری را دنبال کند، تحقیق و توسعه را انجام دهد و پتانسیل را با جزئیات ارزیابی کند. از منابع موجود در شمال شرق برزیل. علاوه بر جنبه تجدیدپذیر و اثرات زیست محیطی کم، کاشت نیروگاه های خورشیدی ترموالکتریک از نظر منطقه ای به دلایل زیر اهمیت دارد: 1) آنها تولید “مخلوط” بخش برق برزیل را بهبود می بخشند و بنابراین ایمنی سیستم الکتریکی را بهبود می بخشند. 2) منابع خورشیدی در دوره خشک منطقه شدیدتر است و بنابراین ویژگی مکمل سیستم برق آبی منطقه ای دارد. 3) منابع خورشیدی همزمان با دوره زمانی بیشترین مصرف (تابستان) در فاز هستند. 4) انرژی خورشیدی ترموالکتریک به طور مشخص دارای یک تولید پراکنده است که عامل ایمنی دیگری را برای سیستم الکتریکی فراهم می کند. 5) نیروگاه های خورشیدی ترموالکتریک باید در مناطق نیمه خشک با تراکم جمعیت کم و زمین هایی که برای سایر مصارف اصیل تر رقابت نمی کنند (مثلاً کشاورزی) نصب شوند. در نهایت، 6) چنین کارخانه هایی منجر به ایجاد شغل و درآمد می شود. برای مثال)؛ در نهایت، 6) چنین کارخانه هایی منجر به ایجاد شغل و درآمد می شود. برای مثال)؛ در نهایت، 6) چنین کارخانه هایی منجر به ایجاد شغل و درآمد می شود.

استفاده از GIS در انرژی های تجدیدپذیر در دهه 1990 آغاز شد و توسعه قابل توجهی را پشت سر گذاشت. در نتیجه، ابزارهای مختلف پشتیبانی تصمیم توسعه داده شده است [ 3 ]. مطالعه پیشگام در مورد استفاده از GIS برای انرژی خورشیدی متمرکز (CSP) مربوط به [ 4 ] است که آفریقای شمالی را تجزیه و تحلیل کرد و رتبه‌بندی سایت‌ها را با توجه به پتانسیل و هزینه برق حرارتی خورشیدی برای پیکربندی نیروگاه خاص ارائه کرد. اخیراً، این نوع مطالعه گسترده شده است: [ 5 ] برای جنوب غربی ایالات متحده، [ 6 ] برای آفریقای جنوبی، [ 7 ] برای عمان، [ 8 ] برای بورکینافاسو، [ 9 ] برای استرالیا، و [ 10 ]] برای هند. در برزیل، این نوع مطالعه هنوز انجام نشده است. با این حال، این کشور دارای مناطق وسیع با تابش مستقیم معمولی و با شدت بالا و عوامل فصلی کم، به ویژه در منطقه نیمه خشک شمال شرق برزیل است. از این رو، در این مطالعه، شناسایی و نقشه برداری از امیدوار کننده ترین سایت ها در شمال شرق برزیل انجام شد تا این کشور بتواند به سرعت فرآیند کاشت فناوری خورشیدی CSP در مقیاس بزرگ را آغاز کند.

2. محل نیروگاه های خورشیدی

انرژی تجدیدپذیر نامزد خوبی برای دگرگونی سریع و گسترده است، زیرا فن‌آوری‌های انرژی تجدیدپذیر (به ویژه خورشیدی) به خوبی توسعه یافته و به صورت تجاری در دسترس هستند، و الکتریسیته یک حامل انرژی همه‌کاره است که می‌تواند جایگزین سوخت فسیلی در بخش‌های دیگر شود.

استفاده بهینه از منابع تجدیدپذیر مستلزم آن است که این پیچیدگی «فضایی زمانی» به صراحت در مدل‌سازی و تحلیل آینده‌های انرژی جایگزین گنجانده شود. در این راستا، این مقاله رویکردی را برای مکان یابی بهینه نیروگاه های حرارتی خورشیدی ارائه می دهد. نیروگاه های حرارتی خورشیدی از خورشید متمرکز به منظور تولید بخار فشار بالا برای تولید برق در توربین های بخار معمولی استفاده می کنند. ذخیره سازی حرارتی اجازه می دهد تا گرمای اضافی تولید شده در طول روز ذخیره شود و بعداً مورد استفاده قرار گیرد.

تاسیسات به بهترین وجه در زمین های مسطح و باز و عاری از موانع، سکونتگاه ها یا ویژگی های زمین خطرناک قرار می گیرند. علاوه بر این، نیروگاه های خورشیدی تقاضای منطقه نسبتا زیادی دارند. تقاضای منطقه خاص برای یک نیروگاه سهموی 1 کیلومتر مربع در هر 50 مگاوات ظرفیت الکتریکی نصب شده است. مناطق معمولی مناطق گرم و خشک مانند بیابان یا نیمه بیابان هستند. آب های سطحی، جنگل ها، سکونتگاه ها، زمین های زراعی و زراعی برای احداث این گونه گیاهان نامناسب تلقی می شوند. بیابان های شنی به عنوان معیاری برای حذف در نظر گرفته نمی شوند، اما ممکن است هزینه را افزایش دهند [ 4 ].

مقدار و نوع تابش خورشیدی عوامل کلیدی تعیین کننده عملکرد کلی کارخانه هستند. فناوری PV می‌تواند از تمام تشعشعاتی که روی سلول می‌افتد استفاده کند: هم جزء نور مستقیم خورشید و هم تشعشعات منتشر شده توسط ابرها و ذرات معلق در هوا (با هم، تابش افقی جهانی یا GHI). CSP فقط از پرتو مستقیم عمود بر گیرنده (تابش عادی مستقیم یا DNI) استفاده می کند.

برای پیکربندی‌های CSP، به حداقل رساندن هزینه تولید مستلزم بهینه‌سازی اندازه آرایه آینه‌ای (“چند خورشیدی”) است. برای CSP بدون ذخیره سازی، مضرب خورشیدی بهینه برای سایت های نمایندگی ~ 1.4 است. در مورد ذخیره سازی حرارتی، حداکثر کردن واقعی سود به تغییرات روزانه و فصلی در قیمت برق بستگی دارد زیرا اپراتورهای نیروگاه می توانند تا حدودی زمان فروش به شبکه را کنترل کنند. در غیاب شبکه های الکتریکی گسترده با ظرفیت اضافی، نیروی خورشیدی باید از یک پست در نزدیکی محل تولید به یک پست متصل به شبکه توزیع مورد نظر منتقل شود [ 11 ].

مراحل کلی که برای انتخاب سایت برای نصب CSP استفاده می شود به ترتیب زیر است:

• شناسایی نقاط امیدوار کننده.

• بازدید از اماکن شناسایی شده و اولویت آنها.

• پروژه مفهومی.

• برآورد تولید و مطالعه حساسیت.

• انتخاب نهایی.

شناسایی بهترین مکان‌ها برای نصب نیروگاه‌های خورشیدی در مقیاس بزرگ، اعم از ترموالکتریک یا فتوولتائیک، مستلزم رعایت رویه‌ها است: اولین مرحله این روش اساساً با اطلاعات اسنادی موجود، تجزیه و تحلیل معیارهای چندگانه و GIS انجام می‌شود. GIS ابزاری ارزشمند برای ارزیابی و توسعه استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر در مناطق بزرگ است زیرا ابزاری است که به طور ویژه قادر به تجزیه و تحلیل تغییرپذیری فضایی منابع و حل مشکلات مدیریت و برنامه ریزی در خصوص برنامه های نصب سیستم های غیرمتمرکز است که با مشخصه های آن مشخص می شود. پراکندگی فضایی عالی نتیجه فهرستی از سایت های بالقوه جذاب است. مرحله بعدی بازدید در محل از مکان های از پیش تعیین شده و کاهش و رتبه بندی لیست قبلی است.

مرحله بعدی راه اندازی ایستگاه های خورشیدی برای اندازه گیری تابش مستقیم خورشید است که به این دلیل انجام می شود که تابش خورشیدی مرتبط ترین متغیر در تعیین امکان سنجی سرمایه گذاری های آینده است. اگر منطقه از منظر جغرافیای گیاهی نسبتاً همگن باشد، هر ایستگاه می تواند شعاع 150 کیلومتری را پوشش دهد.

3. روش شناسی

3.1. تجهیزات و منابع مورد استفاده

تجهیزات و منابع مورد استفاده برای انجام این تحقیق 1) یک کامپیوتر پنتیوم 4 – 2.80 گیگاهرتز، 1.0 گیگابایت RAM بود. 2) نرم افزار Arc GIS نسخه 9× ESRI; 3) فایل های برداری از نوع فایل شکل (shp) با اشاره به IL. و 4) تصاویر SRTM (ماموریت توپوگرافی رادار شاتل).

3.2. منطقه نیمه خشک شمال شرقی

طبق [ 12 ]، منطقه نیمه خشک برزیل در بخش هایی از ایالت های منطقه شمال شرقی و در میناس گرایس و اسپریتو سانتو واقع شده است که مساحت 974752 کیلومتر مربع را اشغال می کند که تقریباً 17000000 نفر در آن زندگی می کنند. منطقه نیمه خشک در شمال شرقی، شکل 1، شامل بخش هایی از ایالت های پرنامبوکو، پارایبا، آلاگواس، سرگیپ، باهیا، پیائو، سئارا و ریو گراند دو نورته است که 48/86 درصد از مساحت تمام مناطق نیمه خشک برزیل را به خود اختصاص داده است. این منطقه ای است که در آن رژیم پلویی نامنظم است و میانگین سالانه آن بین 400 تا 800 میلی متر متغیر است. آب و هوای غالب آن گرم و خشک، با میانگین دمای سالانه 27 درجه سانتیگراد و دامنه حرارتی کم (تقریباً 3-5 درجه سانتیگراد) است. پوشش گیاهی آن جنگل های استوایی برگریز (caatinga) است که در موزاییک پیچیده ای از خاک های مقاوم به دوره های طولانی خشکسالی توسعه می یابد. با توجه به [ 13 ]، مقدار متوسط ​​سالانه روزانه تابش مستقیم خورشیدی معمولی تقریباً 6.0 کیلووات ساعت بر متر مربع است .

3.3. تعریف پایگاه داده مکانی

مطالعه مکان نیروگاه های خورشیدی ترموالکتریک برای منطقه نیمه خشک شمال شرقی مستلزم دانش IL های زیر است: استفاده از خاک و اشغال، منابع خورشیدی، تامین آب، توپوگرافی زمین، اتصال با شبکه الکتریکی، در دسترس بودن سوخت برای پشتیبان، و دسترسی. IL های نشان داده شده برای ارزیابی قابلیت زیست کاشت نیروگاه های خورشیدی در منطقه نیمه خشک شمال شرقی بر اساس ارتباط آنها با فرآیند تعیین مناطق مناسب برای کاشت انتخاب شدند.

برای تعریف پایگاه داده مکانی (SD)، IL ها به درستی ارزیابی و مطابقت داده شدند تا از ناهماهنگی های نقشه برداری ناشی از تبدیل بین پلت فرم های CAD و GIS جلوگیری شود و IL ها در مقیاس های مختلف یا با استفاده از اسناد سیستم های مرجع ژئودزیکی (GRS) سازگار باشند. در برزیل، SIRGAS2000 GRS سیستم رسمی سیستم ژئودزیکی برزیل (SGB) و سیستم کارتوگرافی ملی (SCN) را تشکیل می دهد. بنابراین، ILها به این GRS ارجاع داده شدند. پس از ارجاع جغرافیایی، مقیاس کاری که برای ارائه داده ها و همچنین سیستم طرح ریزی آنها سازگار بود، تعیین شد.

3.3.1. استفاده و شغل خاک

در راه اندازی نیروگاه خورشیدی باید مجوزها و محدودیت های مربوط به استفاده از خاک در نظر گرفته شود. مجوزها به مسائل مربوط به روابط قراردادی ایجاد شده بین مالکان زمین و توسعه دهندگان پروژه اشاره دارد، در حالی که محدودیت ها به کاربرد مقصد خاک اشاره دارد.

با توجه به محدودیت‌ها، می‌توان تأیید کرد که مناطقی که توسط قانون محافظت می‌شوند (واحدهای حفاظت از محیط زیست – حفاظت کامل و استفاده پایدار، سرزمین‌های بومی، قلمرو سکونتگاه‌های جمعیت آفریقایی- برزیلی (quilombola) و ذخایر جنگل‌های اقیانوس اطلس، به عنوان مثال)، مناطق توسعه شهری و شهری. و مناطق با پتانسیل کشاورزی بالا برای کاشت نیروگاه خورشیدی مناسب در نظر گرفته نمی شوند.

در این تحقیق با توجه به مقیاس کاری 1:10,000,000، تنها محدودیت هایی در مورد کاربری و اشغال خاک در نظر گرفته شد. با این حال، باید تأکید کرد که در مقیاس‌های بزرگ‌تر (مثلاً 1:100000 یا بزرگ‌تر) که در آن زمین‌ها قابل مشاهده هستند، باید به سؤالات مربوط به مجوزها نیز پاسخ داده شود. مجوزهای مربوط به استفاده از خاک روابط قراردادی بین مالکان زمین و توسعه دهندگان پروژه است.

مناطق گسترش شهری و شهری نیز در مقیاس 1:10,000,000 در نظر گرفته نشدند، زیرا در این مقیاس،

شکل 1 . نقشه موقعیت نیمه خشک شمال شرق.

بازنمایی این مناطق از نظر موضوعی قابل مشاهده نیست. قلمروهای کویلومبولا نیز به دلیل کمبود اطلاعات موجود مانند داده‌های مکانی در قلمرو برزیل در این مطالعه در نظر گرفته نشدند. با این حال، در مطالعات خاص، به عنوان مثال، در مقیاس شهرداری، این محدودیت های منطقه باید تجزیه و تحلیل و در نظر گرفته شود.

3.3.2. منبع خورشیدی

یک متمرکز کننده استوانه ای سهموی عملاً از بخش مستقیم تابش خورشیدی که به سطح آن برخورد می کند استفاده می کند. بنابراین، در مکان‌یابی مناطق مناسب برای نصب نیروگاه‌های خورشیدی SEGS، آگاهی از تابش معمولی مستقیم خورشید بسیار مهم است. داده‌های معمولی تابش مستقیم خورشیدی معمولاً از اندازه‌گیری‌های انجام شده با تجهیزات خاص (پیرهلیومتر) یا با مدل‌های ریاضی مربوط به تابش جهانی (بخش مستقیم و پراکنده) به دست می‌آیند. برای ارائه این اطلاعات از داده های ماهواره ای هواشناسی نیز استفاده شده است.

وضعیت ایده آل برای یک سایت احتمالی برای یک نیروگاه وجود اندازه گیری منابع خورشیدی برای یک دوره حداقل پنج ساله است که امکان درک تغییرات سالانه و فصلی را ممکن می کند. با این حال، مکان‌های بسیار کمی دارای ایستگاه‌های خورشیدی هستند، و در صورت در دسترس بودن، ناکافی هستند (سری‌های زمانی کوتاه) یا کیفیت پایینی دارند. بنابراین، داده‌های معمولی تابش مستقیم خورشیدی، مدل‌سازی شده با تصاویر ماهواره‌ای مورد استفاده قرار گرفت. وضوح نقشه های مورد استفاده 40 کیلومتر بود و آنها در پروژه ای به نام ارزیابی منابع انرژی خورشیدی و بادی [ 14 ] مدل سازی شدند.

مقادیر با میانگین سالانه مقادیر روزانه مطابقت دارند. برای منطقه نیمه خشک در شمال شرقی، آنها به سه گروه تقسیم شدند: تابش از 4.0 تا 5.0 کیلووات ساعت بر متر مربع ، تابش از 5.0 تا 6.0 کیلووات ساعت بر متر مربع و تابش از 6.0 تا 7.0 کیلووات ساعت بر متر مربع . برای یک رویکرد دقیق تر، IL ها باید با داده های فصلی برای تابش خورشید (مقادیر مربوط به تابستان و زمستان) تلاقی شوند.

3.3.3. تامین آب

یک نیروگاه خورشیدی SEGS (80 مگاوات) که با ضریب ظرفیت سالانه 0.27 کار می کند تقریباً 725000 متر مکعب آب استفاده می کند [ 15 ]. این مقدار آب برای برج های خنک کننده (تقریباً 90٪)، تولید بخار در چرخه قدرت (8٪) و تمیز کردن آینه ها (2٪) ضروری است. شار معمولی برای برج تبرید 320 متر مکعب در ساعت است. آب باید از کیفیت مناسبی برخوردار باشد تا از لایه برداری و اکسیداسیون تجهیزات جلوگیری شود. در منطقه نیمه خشک شمال شرق، در دسترس بودن آب با توجه به کوتاه بودن منابع هیدرولیکی سطحی و اینکه آب زیر آب معمولاً لب شور و دارای دبی کم است، یک سوال بسیار مهم و حیاتی است.

3.3.4. در دسترس بودن منطقه و توپوگرافی زمین

یک نیروگاه 80 مگاواتی SEGS به مساحت تقریبی 2 کیلومتر مربع نیاز دارد که تقریباً 500000 مترمربع آن برای مجموعه کلکتور است. ضریب مقیاس به دست آمده از تجربیات SEGS نشان می دهد که نصب چندین نیروگاه مجاور سودمند است. بنابراین، حداقل منطقه مورد نیاز برای یک مجتمع تولید 320 مگاوات 8 کیلومتر مربع است. علاوه بر این، توپوگرافی زمین با توجه به تأثیر آن در هزینه نسبت به آماده سازی زمین، مقبولیت سایت را تعیین می کند. بنابراین، سایت باید تا حد امکان مسطح باشد، به استثنای یک شیب که اجازه زهکشی طبیعی زمین را می دهد.

داده های مورد استفاده برای تعیین انحراف، تصاویر سنسور SRTM (ماموریت توپوگرافی رادار شاتل) بود. تصاویر دارای وضوح فضایی 90 متر، در فرمت Geo TIFF (16 بیت) هستند و به سیستم مرجع ژئودزیک (GRS) WGS84 ارجاع داده می شوند که با SIRGAS2000 GRS برای مقیاس کار کاربردی سازگار است.

3.3.5. ارتباط با شبکه برق

الزامات اتصال به شبکه الکتریکی یک نیروگاه خورشیدی که از کلکتورهای استوانه ای سهموی استفاده می کند مشابه سایر نیروگاه های بخار است. از آنجایی که هزینه های ساخت خطوط انتقال جدید به طور کلی بسیار زیاد است و به سطح ولتاژ و طول خط بستگی دارد، نیروگاه های خورشیدی باید تا حد امکان نزدیک به خطوط انتقال قرار گیرند. بر اساس [ 16 ]، نیروگاهی که 80 مگاوات توان تولید می کند باید دارای خطوط انتقال با توان 230 کیلوولت برای انتقال انرژی باشد.

در منطقه نیمه خشک شمال شرق خطوط انتقال موجود از 230 کیلوولت تا 500 کیلوولت می باشد. خطوط 230 کیلوولت تمام ایالت های منطقه را پوشش می دهد، در حالی که خطوط 500 کیلوولت فقط ایالت های سئارا، پیائویی، پرنامبوکو، آلاگواس، باهیا و سرگیپ را پوشش می دهد.

3.3.6. در دسترس بودن سوخت برای پشتیبان گیری

سوخت پشتیبان برای عملکرد هیبریدی نیروگاه ها ضروری است. در کارخانه های SEGS از گاز طبیعی به عنوان پشتیبان استفاده می شود. در منطقه نیمه خشک شمال شرق، علاوه بر گاز طبیعی، بیودیزل و گازوئیل ضروری است. علاوه بر در دسترس بودن سوخت برای پشتیبان، نزدیکی کارخانه به منابع این سوخت یک عامل تعیین کننده است. از این رو، فواصل زیاد می تواند عملیات هیبریدی را از نظر اقتصادی غیرممکن کند. در این تحقیق، چه به دلیل بی اهمیت بودن نصب نیروگاه های بیودیزل و چه نیاز به حمل و نقل زمینی (به دلیل نامطمئن بودن خطوط راه آهن) برای گازوئیل در فواصل قابل توجه، تصمیم گرفته شد که عملیات هیبریدی نیروگاه های خورشیدی انجام نشود. در نظر گرفته شده.

3.3.7. دسترسی داشته باشید

دسترسی به سایت به دلیل نیاز به حمل و نقل تجهیزات در مقیاس بزرگ و شکننده (آینه شیشه ای) مرتبط است. معیارهای طبقه بندی دسترسی، عرض بزرگراه ها، کیفیت سطح جاده و امکان مانور وسایل نقلیه در مقیاس بزرگ است. بدین ترتیب برای تعریف موضوع دسترسی، از نقشه سیستم جاده ای منطقه نیمه خشک با بزرگراه های اصلی فدرال و ایالتی که از منطقه عبور می کنند، استفاده شد.

4. نتایج و بحث

4.1. برنامه GIS برای مکان یابی نیروگاه های خورشیدی

هنگامی که پایگاه داده مکانی (SD) تعریف شد، IL ها در GIS مدیریت شدند تا اطلاعاتی را ارائه دهند که بتواند از تصمیمات در مورد مکان های نیروگاه پشتیبانی کند. این مدیریت در دو مرحله انجام شد:

گام اول: گذرگاه های IL در مقیاس 1:10,000,000 با هدف فراهم کردن موقعیت پیش از امیدبخش ترین مناطق برای نصب نیروگاه های خورشیدی.

مرحله دوم: با این پیش مکان، تجزیه و تحلیل های دقیق تر و دقیق تر (در مقیاس های بزرگتر از 1:10،000،000) برای مطالعه موردی، ایالت پیائو، انجام شد.

4.2. استفاده و شغل خاک

ارائه نتیجه با یکی از مهم ترین تقاطع های بین IL ها در این مطالعه آغاز می شود: تجزیه و تحلیل مناطق موجود برای راه اندازی یک نیروگاه خورشیدی تنها با در نظر گرفتن استفاده و اشغال خاک در منطقه.

برای استفاده و اشغال خاک در منطقه نیمه خشک شمال شرق، IL های زیر در نظر گرفته شدند:

• واحدهای حفاظت یکپارچه و واحدهای حفاظت با استفاده پایدار، هر دو از Instituto Brasileiro do Meio Ambiente e dos RecursosNaturaisRenováveis ​​[ 17 ] به دست آمده‌اند.

• ذخایر جنگلی اقیانوس اطلس، به دست آمده از Instituto Brasileiro do Meio Ambiente e dos Recursos Naturais Renováveis ​​[ 17 ].

• مناطق بومی، به دست آمده از Ministério do Meio Ambiente [ 18 ].

• مناطق با پتانسیل کشاورزی، به دست آمده از Empresa Brasileira de Pesquisa Agropecuária [ 19 ].

مناطق توسعه شهری و شهری در مقیاس 1:10,000,000 در نظر گرفته نشدند، زیرا بازنمایی چنین مناطقی به صورت موضوعی قابل مشاهده نیست. به طور مشابه، مناطق کویلومبولا به دلیل کمبود اطلاعات در مطالعه در نظر گرفته نشدند. با این حال، در مطالعات خاص (در مقیاس‌های بزرگ‌تر، به عنوان مثال شهرداری‌ها)، مناطق شهری و کویلومبولا باید در تحلیل استفاده و اشغال خاک در نظر گرفته شوند.

با شماره های IL های بالا (سه IL اول)، نقشه محدودیت های زیست محیطی برای منطقه نیمه خشک شمال شرق مطابق شکل 2 ایجاد شد.

نقشه شکل 3 طبقه بندی مناطق را با توجه به پتانسیل کشاورزی خاک آنها نشان می دهد. این طبقه بندی در جدول ویژگی داده های مکانی ارائه شده است و دارای دسته بندی های زیر است: 1) بسیار زیاد; 2) بالا؛ 3) متوسط ​​بالا؛ 4) متوسط؛ 5) متوسط ​​کم؛ و 6) کم. برای تحلیل فضایی، اهداف این تحقیق، مناطق مناسب کشاورزی طبقه‌بندی شده به‌عنوان «بسیار بالا» و «بالا» برای راه‌اندازی نیروگاه‌های خورشیدی نامناسب در نظر گرفته شد.

با استفاده از نقشه های شکل های 2 و 3، جدول 1 ایجاد شد که به صورت کمی، مناطق اشغال شده برای هر صفحه اطلاعاتی را در رابطه با منطقه نیمه خشک شمال شرق نشان می دهد.

با مشاهده جدول 1 ، می توان دریافت که مناطق نامناسب برای نیروگاه های خورشیدی 153123.67 کیلومتر مربع ( 18.40 درصد از مساحت منطقه نیمه خشک شمال شرق) است. از این درصد، 9.30٪ مناطقی هستند که توسط قوانین برزیل (واحدهای حفاظتی، مناطق بومی و حفاظت از جنگل های اقیانوس اطلس) استفاده محدود شده است. IL هایی که گروه استفاده و اشغال خاک را ادغام می کنند (در جدول 1 نشان داده شده است ) با IL منطقه جغرافیایی منطقه نیمه خشک شمال شرق مطابق با منطق بولی (عملیات وقت شناس جبر میدانی) تلاقی داده شدند. به ILهایی که گروه استفاده و شغل خاک را ادغام می‌کنند، مقدار «صفر» در یک فیلد خاص ایجاد شده در جدول ویژگی‌ها داده شد.

برای IL که منطقه نیمه خشک شمال شرق و مناطق با پتانسیل کشاورزی بین “متوسط ​​زیاد” و “کم” را نشان می دهد، مقدار یک در میدان تولید شده نسبت داده شد. در این تقاطع از معیارهای زیر استفاده شد: اگر منطقه نیمه خشک شمال شرق نیز جزو مناطق گروه کاربری و اشغال خاک است، به عنوان صفر طبقه بندی کنید. در غیر این صورت، به عنوان یکی طبقه بندی کنید. نتیجه این تقاطع نقشه شکل 4 است که مناطق بالقوه برای نصب نیروگاه های خورشیدی را با توجه به کاربری و اشغال خاک نشان می دهد. مشاهده می شود که در همه ایالت های منطقه نیمه خشک شمال شرقی، منطقه ای در دسترس است که یک منطقه عظیم را تشکیل می دهد: 694910.33 کیلومتر مربع .

4.3. تابش مستقیم خورشید در منطقه شمال شرقی برزیل

تقاطع های IL منطقه نیمه خشک شمال شرق برزیل با IL از تابش مستقیم خورشیدی معمولی که به منطقه برخورد می کند در شکل 5 (برای تابش مستقیم خورشیدی سالانه بین 4.0 و 5.0 کیلووات ساعت بر متر مربع ) ، شکل 6 (برای سالانه نشان داده شده است. تابش مستقیم خورشیدی بین 5.0 و 6.0 kWh/m2 ) ، و شکل 7 (برای تابش مستقیم خورشیدی سالانه بین 6.0 و 7.0 kWh/m2 ) .

میانگین سالانه تابش مستقیم خورشیدی روزانه مقادیر قابل توجهی در بخش های مهم منطقه شمال شرقی برزیل دارد، همانطور که در شکل 8 مشاهده می شود.

شدت تابش خورشیدی به مقادیر بسیار بالایی بین 6.0 – 7.0 kWh/m2 (2190 – 2555 kWh/(m 2 ∙ year) برای تقریباً 1/3 منطقه نیمه خشک می رسد ( جدول 2 ). در ادبیات بین المللی کنونی ، آستانه برای

شکل 2 . نقشه استفاده از محدودیت های زیست محیطی برای منطقه نیمه خشک شمال شرق.

شکل 3 . نقشه پتانسیل کشاورزی برای منطقه نیمه خشک شمال شرق.

جدول 1 . توزیع منطقه با توجه به ویژگی های صفحه اطلاعاتی که گروه کاربری و اشغال خاک را ادغام می کند.

ارزیابی مکان‌ها برای مراکز خورشیدی متمرکز آینده این است که تابش مستقیم خورشید باید بیشتر از 1900 کیلووات ساعت در (m2 ∙ year) و ترجیحاً بیشتر از 2100 kWh / (m2 ∙ year) باشد. منطقه مورد بحث به راحتی آن معیارها را برآورده می کند. همچنین مهم و جالب توجه است که حداکثر ضریب فصلی در این منطقه تقریباً 1.3 است، یعنی برای اینکه یک مرکز خورشیدی توان ثابت سالانه تولید کند، میدان کلکتورها باید 30٪ بزرگتر شود تا تقاضا برای آن پاسخ داده شود. بدترین دوره

4.4. پیش موقعیت مناطق مناسب برای راه اندازی نیروگاه های خورشیدی ترموالکتریک

در نهایت، تلاقی IL از مناطق بالقوه، بر روی گروه استفاده و اشغال خاک با تابش مستقیم خورشیدی معمولی IL انجام شد و مناسب ترین مناطق در منطقه نیمه خشک شمال شرق برای نصب نیروگاه های خورشیدی ترموالکتریک شناسایی شدند. معیارهای مورد استفاده این بود که مناطق مناسب برای کاشت باید دارای تابش خورشیدی بین 6.0 تا 7.0 کیلووات ساعت بر متر مربع باشند و هیچ یک از مناطق گروه مصرف و شغل خاک را اشغال نکنند (در جدول 2 مشخص شده است).

نتیجه در شکل 8 نشان داده شده است ، جایی که می توان دید که مناطق بزرگی که این معیارها را برآورده می کنند در باهیا، پیائو، پرنامبوکو و پارایبا یافت می شوند.

پس از این تحلیل کلان فضایی، مناطق فضایی کوچکتر در سطح ایالتی تفصیل داده شد. برای این مطالعه خاص تر، معیارهای اضافی دیگری مانند انحراف زمین، در دسترس بودن و نزدیکی منابع هیدرولیک، دسترسی و خطوط انتقال تعریف شد. ILهای مورد استفاده برای تقاطع ها در مقیاس های بزرگتر (سطح حالت) مشابه مواردی بود که در مقیاس 1:10,000,000 استفاده می شد، با توجه به اینکه با این داده ها می توان در مقیاس 1:1,000,000 کار کرد، طبق نقشه کارتوگرافی کلاس A. استاندارد دقت (CAS).

4.5. پیش موقعیت مکانی مناطق مناسب برای راه اندازی نیروگاه های خورشیدی ترموالکتریک

ایالت پیائو مساحتی معادل 251529.186 کیلومتر مربع را اشغال می کند که به 223 شهرداری تقسیم شده است ( شکل 9 ). بر اساس [ 20 ]، برآورد جمعیت در سال 2009، 3،145،325 نفر بود.

انحراف آن در شکل 1 0 در مقیاس 1:8,000,000 نشان داده شده است. با مشاهده نقشه می توان بررسی کرد که نقش برجسته نسبتاً مسطح است و فقط تمایلات کمی دارد. اکثر مناطق دارای انحراف کمتر از 8 درصد هستند.

بخش قابل توجهی از قلمرو ایالت تحت پوشش تابش خورشیدی در بازه زمانی بین 6.0 کیلووات ساعت بر متر مربع و 7.0 کیلووات ساعت بر متر مربع است . این منطقه در شهرداری های منطقه جنوب شرقی ایالت واقع شده است. بافرها در رابطه با منابع هیدرولیک در فواصل 5 کیلومتر تا 20 کیلومتر تولید شدند. به طور مشابه، یک نقشه بافر برای مسیرهای دسترسی که از طریق حالت قطع می شوند ساخته شد. همچنین از بافرهای مسافت 5 تا 20 کیلومتری استفاده شد. هدف شناسایی نزدیکی آنها به مناطق دارای نقاط تابش خورشید بود.

اما برای خطوط انتقال (230 کیلوولت) از بافرهای 5 تا 30 کیلومتری استفاده شد. این ایالت توسط خطوط 230 کیلوولت و 500 کیلوولت قطع می شود.

همانطور که در شکل 1 نشان داده شده است، برهم نهی IL ساخته شد . مشاهده می شود که منطقه با تابش خورشیدی بین 6.0 تا 7.0 کیلووات ساعت بر متر مربع توسط چندین جاده دسترسی اصلی (بزرگراه)، منابع هیدرولیک و خطوط انتقال 230 کیلو ولت و 500 کیلوولت قطع می شود. در نهایت، شکل 1 2 نتیجه تلاقی بین شکل 1 0 و نقشه فرورفتگی، شکل 1 1 است. پس از تجزیه و تحلیل نتایج، مشاهده شد که هفت شهرداری شرایط مناسبی برای راه اندازی نیروگاه های خورشیدی در مقیاس بزرگ دارند.

این منطقه 8797 کیلومتر مربع را اشغال می کند ، جمعیت آن 67362 نفر (تراکم جمعیتی 6.7 نفر در هر کیلومتر مربع ) است.

شکل 4 . مناطق بالقوه در دسترس برای قرار دادن نیروگاه های خورشیدی با توجه به کاربری و اشغال خاک در منطقه نیمه خشک شمال شرق.

شکل 5 . مناطق بالقوه در دسترس با تابش خورشیدی سالانه بین 4.0 تا 5.0 کیلووات ساعت بر متر مربع .

شکل 6 . مناطق بالقوه موجود با تابش خورشیدی سالانه بین 5.0 تا 6.0 کیلووات ساعت بر متر مربع .

شکل 7 . مناطق بالقوه در دسترس با تابش سالانه بین 6.0 و 7.0 کیلووات ساعت بر متر مربع .

شکل 8 . مناطق بالقوه در دسترس با تابش خورشیدی سالانه بین 6.0 و 7.0 کیلووات ساعت بر متر مربع .

جدول 2 . در دسترس بودن منطقه بالقوه در منطقه نیمه خشک شمال شرقی، با توجه به سطح تابش مستقیم خورشیدی سالانه.

شکل 9 . موقعیت نقشه ایالت پیائو.

و دارای میانگین HDI 0.555 است. فعالیت غالب آن کشاورزی و کشاورزی است [20،21]. علاوه بر این، منطقه ای بدون ذخایر زیست محیطی یا سایر محدودیت های اجتماعی است. تراکم جمعیتی پایین نشان می دهد که نیازی به حذف افراد یا رقابت بیش از حد بر سر استفاده از خاک نیست.

شکل 1 0. انحراف ایالت پیائو.

5. نتیجه گیری ها

ارزیابی سایت و رویه‌های شناسایی با استفاده از GIS رویه‌های تصمیم‌گیری نوآورانه در سراسر جهان هستند و به رشد سریع در کاشت فناوری CSP کمک قاطع می‌کنند. از این رو، در این مطالعه، شناسایی و نقشه برداری از امیدوار کننده ترین سایت ها در شمال شرق برزیل انجام شد تا این کشور بتواند به سرعت فرآیند کاشت فناوری خورشیدی CSP در مقیاس بزرگ را آغاز کند.

تجزیه و تحلیل انجام شده در این مطالعه شامل دو مرحله بود: مرحله اول رویکرد کلان (مقیاس کوچک-

1:10,000,000—منطقه نیمه خشک شمال شرقی) که در آن مناطق امیدوارکننده و مناسب برای نصب شناسایی شدند و گام دوم رویکردی در مقیاس بزرگ در سطح ایالت پیائو بود.

مناطق بسیار مشخصی ترسیم شد تا در ترتیب این فرآیند، بازدید و اولویت بندی شوند.

طبق [ 22 ]، برای کالیفرنیا، ظرفیت نصب شده متمرکز کننده های استوانه ای سهموی در زمین هایی با انحراف کمتر از 1٪ برای سیستم های بدون ذخیره سازی 43.26 مگاوات بر کیلومتر مربع و برای سیستم های با 6 30.82 مگاوات بر کیلومتر مربع است .

شکل 1 1. عبور از IL تابش خورشیدی، مسیرهای دسترسی، منابع هیدرولیک و خطوط انتقال در ایالت Piauí.

ساعت ذخیره سازی برای اولین قدم، با توجه به معتبر بودن این مقادیر برای برزیل، پتانسیل برای منطقه جنوب شرقی پیائوی به تنهایی بسیار زیاد است. با توجه به عدم وجود اطلاعات در مورد مناطق شهری، تداوم زمین و سایر متغیرها، ما در نظر گرفتیم که تنها 10 درصد از منطقه بالقوه شناسایی شده در بالا برای نصب نیروگاه های حرارتی خورشیدی کافی است. با این حال، این منطقه به 879.7 کیلومتر مربع و ظرفیت نصب شده 38.1 – 27.1 گیگاوات خواهد بود. این مقدار مربوط به بیش از 1/3 قدرت الکتریکی سیستم الکتریکی فعلی برزیل است. اگر همین محاسبه برای منطقه نیمه خشک شمال شرق برزیل انجام شود، ظرفیت آن بیش از 1000 گیگاوات خواهد بود. منطقه در نظر گرفته شده مربوط به حدود 3٪ از منطقه نیمه خشک شمال شرق برزیل است.

 

شکل 1 2. عبور از تابش خورشیدی، انحراف، مسیرهای دسترسی، منابع هیدرولیک و خطوط انتقال IL در ایالت پیائو.

منابع

  1. ویکی پدیا، “ویکی پدیا”، 2011. https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_solar_thermal_power_power_stations#Operational  [زمان(های استناد): 1]
  2. گروه مشاوره سارجنت و لوندی LLC، “ارزیابی پیش بینی های هزینه و عملکرد فناوری خورشیدی برج های انرژی خورشیدی و سهموی،” انتشارات DIANE، 2003.  [زمان(های استناد): 1]
  3. JD Bravo، “Los sistemas de Información Geográfica en la Planificación e Integración de Energías Renovables”، سرمقاله CIEMAT، مادرید، اسپانیا، 2002.  [زمان(های استناد): 1]
  4. H. Broesamle, H. Mannstein, C. Schilling and F. Ttieb, “Assessment of Solar Electricity Potentials in North Africa based on Satellite Data and Geographic Information” Solar Energy, Vol. 70، شماره 1، 1380، صص 1-12. https://dx.doi.org/10.1016/S0038-092X(00)00126-2  [زمان(های استناد): 2]
  5. M. Mehos و B. Owens، “تحلیلی از فرصت های نشسته برای متمرکز نیروگاه های خورشیدی در جنوب غربی ایالات متحده”، کنفرانس جهانی انرژی های تجدیدپذیر هشتم، دنور، 29 اوت-4 سپتامبر 2004.  [زمان(های استناد): 1]
  6. TP Fluri، “پتانسیل تمرکز انرژی خورشیدی در آفریقای جنوبی”، سیاست انرژی، جلد. 37، شماره 12، 1388، صص 5075-5080. https://dx.doi.org/10.1016/j.enpol.2009.07.017  [زمان(های استناد): 1]
  7. ی.چارابی و ع. گاستلی، “ارزیابی GIS کارخانه بزرگ CSP در دوقوم، عمان”، بررسی های انرژی تجدیدپذیر و پایدار، جلد. 14، شماره 1، 1389، صص 835-841. https://dx.doi.org/10.1016/j.rser.2009.08.019  [زمان(های استناد): 1]
  8. Y. Azoumah، EW Ramde، G. Tapsoba و S. Thiam، “دستورالعمل های مکان یابی برای متمرکز نیروگاه های خورشیدی در ساحل: مطالعه موردی بورکینافاسو”، انرژی خورشیدی، جلد. 84، شماره 8، 2010، صص 1545-1553. https://dx.doi.org/10.1016/j.solener.2010.05.019  [زمان(های استناد): 1]
  9. J. Clifton و B. Boruff، “ارزیابی پتانسیل برای توسعه متمرکز انرژی خورشیدی در روستایی استرالیا”، سیاست انرژی، جلد. 38، شماره 9، 1389، صص 5272-5280. https://dx.doi.org/10.1016/j.enpol.2010.05.036   [زمان(های استناد): 1]
  10. I. Purohit و H. Purohit، “ارزیابی فنی-اقتصادی تولید انرژی خورشیدی متمرکز در هند”، سیاست انرژی، جلد. 38، شماره 6، 2010، صص 3015-3029. https://dx.doi.org/10.1016/j.enpol.2010.01.041  [زمان(های استناد): 1]
  11. K. Unmel، “چشم انداز جهانی برای قدرت در مقیاس مطلوب: به سمت مدل سازی صریح فضایی سیستم های انرژی تجدید پذیر”، در: مرکز توسعه جهانی. 2010.   [زمان(های) نقل قول: 1]
  12. ASA، «Articulação no Semi-Árido Brasileiro»، 2010. https://www.asabrasil.org.br   [زمان(ها):1]
  13. C. Tiba، N. Fraidenhaich، M. Moskowicz، E. Cavalcanti، FMJ Lyra، AMB Nogueira. «Atlas Solarimétrico do Brasil—Banco de Dados Terrestres».   [زمان(های استناد): 1]
  14. SWERA، “Solar and Wind Research Assessment,” 2009. https://www.swera.unep.net   [Citation Time(s):1]
  15. ب. کلی، “تجزیه و تحلیل سیستم‌های نیروگاه خورشیدی سهموی نکسانت، کار 2: مقایسه دفع گرمای چرخه رانکین مرطوب و خشک،” در: آزمایشگاه ملی انرژی‌های تجدیدپذیر ملی (NREL). ارزیابی پتانسیل برای انرژی های تجدیدپذیر در زمین های مدیریت میراث DOE، 2006.   [زمان(ها):1]
  16. D. Dahle, D. Elliott, D. Heimiller, M.Mehos, R. Robichaud, M. Schwartz, B. Stafford and A. Walker, “Descriptions of Renewable Energy Technologies,” In: National Renewable Energy Laboratory (NREL). ارزیابی پتانسیل انرژی های تجدیدپذیر در زمین های مدیریت میراث DOE، 2008.   [زمان(ها):1]
  17. IBAMA، “Instituto Brasileiro do Meio Ambiente e dos Recursos Naturais Renováveis”، 2011. https://www.ibama.gov.br   [زمان(ها):2] استناد
  18. MMA، “Ministério do Meio Ambiente”، 2011. https://www.mma.gov.br   [Citation Time(s):1]
  19. EMBRAPA، “Empresa Brasileira de Pesquisa Agropecuária”، 2011. https://www.embrapa.br   [زمان(ها):1]
  20. IBGE، “Instituto Brasileiro de Geografia e Estatística”، 2011. https://www.ibge.gov.br/cidadesat/topwindow.htm?1   [زمان(ها):1]
  21. PNUD، “Programa das Nações Unidas para o Desenvolvimento”، 2011. https://www.pnud.org.br/atlas/ranking/IDH
  22. L. Stoddard، J. “Abiecunas و R. O’Connell، “مزایای اقتصادی، انرژی، و زیست محیطی تمرکز انرژی خورشیدی در کالیفرنیا”، در: آزمایشگاه ملی انرژی های تجدیدپذیر (NREL). ارزیابی پتانسیل برای انرژی های تجدیدپذیر در زمین های مدیریت میراث DOE، 2006.   [زمان(ها):1]

مقالات داخلی و بین المللی

مطالب مرتبط ...

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید