به کارگيري معيارها و روش هاي کمي براي سطح بندي سکونتگاه هاي انساني در سيستم فضايي مناطق از سويي منجر به شناخت ميزان نابرابري نقاط سکونتگاهي شده و از سوي ديگر معياري جهت تلاش در راستاي کاهش و رفع نابرابري هاي موجود ميان آن ها محسوب مي گردد. به منظور حل مسائل ناشي از عدم تعادل هاي منطقه اي، گام نخست شناخت و سطح بندي مناطق از نظر ميزان برخورداري در زمينه هاي مختلف مي باشد. در اين پژوهش با به کارگيري هشت شاخص جهت بررسي توسعه يافتگي در چارچوب آناليز تاپسيس (TOPSIS) اقدام به سطح بندي درجه توسعه يافتگي شهرستان هاي استان اردبيل شده است. روش کار اين تحقيق توصيفي تحليلي مي باشد. جامعه آماري تحقيق حاضر شهرستان هاي استان اردبيل مي باشد. در اين سطح بندي، شهرستان خلخال با ضريب توسعه يافتگي 0.72 برخوردارترين و شهرستان هاي بيله سوار، پارس آباد، مشکين شهر و نير با ضريب توسعه يافتگي به ترتيب 0.07 و 0.33 و 0.27 و 0.25 جزو محروم ترين شهرستان هاي استان شناسايي شده اند.هم چنين با توجه به يافته هاي اين تحقيق، مشاهده مي شود که شهرستان هاي اردبيل، سرعين، نمين و کوثر جزو مناطق نيمه برخوردار طبقه بندي شده اند. بر پايه اين تحقيق الگوي مرکز_ پيرامون بر ساختار فضايي شهرستان هاي استان اردبيل حاکم است.
برای دانلود این مقاله به لینک زیر مراجعه کنید.
https://www.sid.ir/fa/journal/ViewPaper.aspx?ID=287792
آموزش کاربردی GIS وRS
همراه با فیلم و کتاب
همراه با پروژه های کاربردی
مدرس:
دکتر سعید جوی زاده
تلفن ثبت نام:
09382252774
آدرس وب سایت:
تمام دوره ها – دوره های آموزشی GIS ، RS ، آمار فضایی ، برنامه نویسی و علمی پژوهشی
بدون دیدگاه