این مطالعه از داده‌های کارت هوشمند مترو از ووهان، چین استفاده کرد و تأثیر محیط ساخته‌شده را بر مسافران مترو و فاصله سفر ایستگاه‌های افراد مسن با استفاده از رگرسیون وزن‌دار جغرافیایی (GWR) بررسی کرد. اول، نتایج ما نشان می دهد که سواری سالمندان در ایستگاه های انتقال به طور قابل توجهی بیشتر از ایستگاه های غیر انتقال است. نسبت مساحت ساختمان و تعداد تسهیلات تجاری تأثیر مثبتی بر سرنشینان مسن دارد، در حالی که تعداد تقاطع‌های جاده‌ای و بیمارستان‌های عمومی تأثیر معکوس دارند که این عوامل ناهمگونی قابل‌توجهی را نشان می‌دهند. دوم، نتایج ما نشان می‌دهد که میانگین مسافت سفر ایستگاه‌های پایانه به طور قابل‌توجهی بیشتر از ایستگاه‌های غیرترمینال است و میانگین مسافت سفر ایستگاه‌های غیرانتقال بالاتر از ایستگاه‌های انتقال است. فاصله ایستگاه ها از مرکز فرعی و نسبت حجم ساختمان تأثیر مثبت دارد، در حالی که زمان باز شدن ایستگاه و مرکزیت بین آنها تأثیر منفی دارد. یافته‌های ما ممکن است بینش‌هایی برای بهینه‌سازی استفاده از زمین در محیط ساخته شده متروهای سازگار با سن، کمک به تدوین سیاست‌های مرتبط برای افزایش تحرک سالمندان و ارائه مرجعی برای سایر شهرهای مشابه ارائه دهد.
کلید واژه ها:

مترو ; محیط ساخته شده ؛ سالمندان ; رفتار سفر ناهمگونی فضایی

1. مقدمه

پیری جمعیت یک نگرانی گسترده در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه است. با توجه به Word Population Prospect 2019، اگرچه نرخ رشد جمعیت جهانی به طور کلی در سال‌های آتی کاهش خواهد یافت، جمعیت ۶۵ سال و بالاتر با افزایش سطح سلامت انسان سریع‌ترین گروه سنی در حال رشد است. انتظار می رود جمعیت جهانی ۶۵ سال و بالاتر تا سال ۲۰۵۰ از ۱۱ درصد به ۱۶ درصد افزایش یابد [ 1 ]. در مقایسه با جمعیت جوان، جمعیت سالخورده نیازهای بیشتری برای دسترسی، راحتی، ایمنی و آسایش دارند. بنابراین، رشد سریع جمعیت سالمندان چالش بزرگی را برای سازمان حمل و نقل شهری ایجاد می کند [ 2 ، 3 ]]. در چارچوب یک جامعه سالخورده، سازماندهی سیستم های حمل و نقل شهری باید به الگوهای خاص و پیچیده سفر سالمندان بپردازد. با این حال، این هنوز به طور گسترده در برنامه ریزی شهری موجود [ 4 ] مورد توجه قرار نگرفته است.
بهبود تحرک به ویژه برای افراد مسن برای حفظ سلامت و کیفیت زندگی خود اهمیت دارد [ 5 ، 6 ، 7 ]. تحرک محدود از مشارکت افراد مسن در فعالیت های اجتماعی جلوگیری می کند که منجر به افسردگی و تنهایی می شود [ 5 ، 8 ، 9 ]]. بسیاری از دولت‌ها برای تشویق سالمندان به شرکت در فعالیت‌های اجتماعی، تخفیف‌هایی در حمل‌ونقل عمومی ارائه می‌کنند. به عنوان مثال، در ووهان، سالمندان بالای 65 سال می توانند تا 730 بار در سال به صورت رایگان از مترو استفاده کنند، با 10 درصد تخفیف برای سفرهای اضافی. برخلاف بسیاری از کشورهای غربی که در آن افراد مسن بیشتر با خودروی شخصی سفر می‌کنند، حمل‌ونقل عمومی در چین یکی از روش‌های مهم سفر برای سالمندان در شهرهایی با وسایل حمل‌ونقل عمومی پر تراکم است. مطالعات قبلی در مورد سفر سالمندان در شهرهای مترو گرا بر اهمیت اتوبوس ها تاکید کرده است، اتوبوس هایی که به دلیل راحتی و پوشش بالا، یک روش حیاتی حمل و نقل عمومی هستند [ 8 ]]. با افزایش پوشش متروها، ایمنی، پایداری، وقت شناسی و ظرفیت بالا، آنها را به یک روش مهم سفر برای سالمندان تبدیل می کند. با این حال، آنها در مطالعات موجود توجه کمی داشته اند.
علاوه بر این، بسیاری از مطالعات نشان داده اند که محیط ساخته شده به طور قابل توجهی بر رفتار سفر در مترو افراد تأثیر می گذارد [ 9 ، 10 ، 11 ]. مطالعات موجود مشخص کرده اند که محیط ساخته شده در درجه اول بر رفتار مسافرتی ساکنان مترو از نظر پنج Ds (5Ds)، یعنی تراکم، تنوع، طراحی، مقصد و فاصله تأثیر می گذارد [ 12 ]. علاوه بر این، ویژگی های ایستگاه مانند مرکزیت میانی نیز می تواند بر رفتار سفر افراد تأثیر بگذارد [ 13 ]. در مقایسه با جمعیت جوان تر، جمعیت سالمندان به دلیل کاهش عملکرد فیزیکی، نسبت به محیط ساخته شده آسیب پذیرتر هستند [ 3 ].]. با این حال، تأثیر خاص محیط ساخته شده هنوز مشخص نیست، و این شکاف دانش مهم ممکن است فرصت‌ها را برای کاهش تحرک افراد مسن به دلیل افزایش جمعیت در حال افزایش، محدود کند.
برای پرداختن به این شکاف تحقیقاتی، تأثیر محیط ساخته شده در مناطق حوضه آبریز سطح ایستگاه بر رفتار سفر افراد مسن در مترو از طریق مطالعه موردی ووهان، یک شهر معمولی آسیایی با جمعیت پیر و توسعه سریع مترو مورد بررسی قرار گرفت. با جمع‌آوری داده‌های کارت هوشمند و با استفاده از عناصر 5 بعدی و ویژگی‌های ایستگاه، ویژگی‌های سفر سالمندان در مترو و تأثیر محیط ساخته شده بر مسافران مترو و مسافت سفر بررسی شد.
ادامه مقاله به شرح زیر تدوین شده است. ابتدا دامنه مطالعه، منابع داده، پیش پردازش و روش تحقیق تشریح می شود. سپس نتایج ارائه شده و اقدامات بالقوه سیاست مورد بحث قرار می گیرد. در نهایت، این مقاله نتیجه‌گیری‌های تحقیق را ارائه می‌کند و جهت‌گیری‌های تحقیقاتی آتی را پیشنهاد می‌کند.

2. بررسی ادبیات

2.1. محیط زیست ساخته شده و انجمن رفتار سفر سالمندان

تأثیر محیط ساخته شده بر رفتار مسافرتی سالمندان توسط سایر محققین به اثبات رسیده است. عمدتاً با 5Ds (چگالی، تنوع، طراحی، فاصله و فاصله) توضیح داده شده است [ 12 ]. تراکم (شامل جمعیت و تراکم فضایی) عامل مهمی بر رفتار سفر سالمندان است. مطالعات موجود نشان داده است که تراکم جمعیت در اطراف ایستگاه های مترو تأثیر مثبت قابل توجهی بر سواری در ایستگاه های مترو دارد. علاوه بر این، تراکم‌های بالاتر معمولاً با مسافت‌های سفر کوتاه‌تر همراه است [ 14 ]، که همراه با زیرساخت‌های خوب، به کاهش احتمال رانندگی در حالی که پیاده‌روی و سفر با مترو را در میان سالمندان ترویج می‌کند، کمک می‌کند [ 15 ، 16 ]]. با این حال، تراکم بیش از حد بالا می تواند ناامنی افراد مسن را افزایش دهد و در نتیجه احتمال راه رفتن را کاهش دهد [ 17 ]. تنوع عمدتاً از طریق مخلوط کاربری اراضی بیان می شود. سطوح بالاتر مخلوط کاربری زمین برای افراد مسن پیاده روی یا حمل و نقل عمومی مفیدتر است، مانند کشورهایی مانند کانادا، هلند و چین [ 17 ، 18 ، 19 ، 20 ]. منطقی است که فرض کنیم مخلوط کاربری بیشتر زمین منجر به نزدیکی فضایی بیشتر خدمات عمومی مورد نیاز سالمندان به طور روزانه می شود، که به نوبه خود فاصله سفر و استفاده از وسایل نقلیه شخصی را کاهش می دهد در حالی که پیاده روی و سفرهای اتوبوس و مترو را ترویج می کند [ 21 ]]. در طراحی شهری خرد، سطوح خرد مانند اتصال خیابان، ایمنی و ساختار شبکه می توانند بر رفتار سفر افراد مسن تأثیر بگذارند [ 22 ، 23 ]. روشنایی خوب، پیاده‌روهای بدون لغزش و اقدامات حفاظتی مناسب از ترافیک به ارتقای امکان پیاده‌روی افراد مسن کمک می‌کند و پیاده‌روهای مداوم به ایستگاه‌های اتوبوس و ایستگاه‌های مترو به سالمندان در استفاده از اتوبوس و مترو برای سفر کمک می‌کنند [ 24 ، 25 ، 26 ]. همچنین شواهدی وجود دارد که وجود فضاهای سبز و فروشگاه ها در دو طرف خیابان برای ترویج سفر فعال در میان سالمندان مفید است [ 15 ، 24 ].]. با این حال، برخی از مطالعات نیز تأثیر منفی طراحی محله بر الگوهای سفر ساکنان را یافته اند [ 11 ، 27 ]. دسترسی به مقاصد تأثیر بیشتری بر سفرهای سالمندان نسبت به بزرگسالان جوان دارد [ 2 ]. شواهد حاکی از آن است که اگر سالمندان در مجاورت امکانات تفریحی مانند پارک ها، میدان ها و فضاهای سبز و امکاناتی برای نیازهای روزمره مانند مراکز خرید زندگی کنند، بیشتر و برای مدت طولانی تر سفر می کنند و به احتمال زیاد پیاده روی می کنند. و دوچرخه سواری به چنین مکان هایی [ 28 ، 29 ، 30 ، 31 ].
هر چه فاصله به ایستگاه مترو نزدیکتر باشد، بهتر است مسافران مترو را افزایش دهید. علاوه بر این، هرچه پوشش ایستگاه‌های مترو در محدوده مناسب پیاده‌روی بیشتر باشد و راحتی ارتباطات حمل‌ونقل عمومی بیشتر باشد، استفاده از سفرهای مترو برای سالمندان جذاب‌تر است [ 6 ، 32 ، 33 ، 34 ]. بنابراین افزایش تعداد ایستگاه های حمل و نقل عمومی می تواند به طور موثری استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی را در میان سالمندان افزایش دهد.

2.2. تأثیر ویژگی های ایستگاه بر رفتار سفر سالمندان

برای متروها، ویژگی های ایستگاهی متروها نیز بر رفتار سفر ساکنان تأثیر دارد. Q. Shao و همکاران. دریافتند که مرکزیت بین ایستگاه‌های مترو مهم‌ترین عامل تأثیرگذار بر سواری است و تأثیر مثبتی را نشان می‌دهد [ 13 ]. سونگ و همکاران دریافتند که دسترسی به ایستگاه‌های مترو بر مسافران مترو تأثیر می‌گذارد، به طوری که تعداد ورودی‌ها یکی از مهم‌ترین عوامل در ترویج سواری است [ 35 ]. محققان دیگر متغیرهای ساختگی ایستگاه های انتقال و پایانه ها را به مدل اضافه کردند و دریافتند که آنها می توانند مسافران بیشتری را جذب کنند [ 11 , 16 ]]. علاوه بر این، کارایی استفاده از امکانات بدون مانع نیز در این مطالعه موردی نقش ویژه ای ایفا می کند، در حالی که پیاده روی طولانی در ایستگاه ها ممکن است مانع استفاده سالمندان از مترو شود [ 36 ، 37 ، 38 ].

2.3. شکاف پژوهشی و مشارکت

تحقیقات موجود تأیید کرده است که محیط ساخته شده می تواند تا حد زیادی بر رفتار سفر افراد مسن تأثیر بگذارد [ 12 ، 28 ، 39 ]. با این حال، بیشتر مطالعات در مورد رفتار مسافرتی افراد مسن عمدتاً بر اتوبوس‌های بالای زمینی متمرکز شده‌اند [ 8 ، 40 ، 41 ]، در حالی که تنها تعداد کمی بر مترو متمرکز شده‌اند. بر اساس این ملاحظات و با مروری بر ادبیات، این مطالعه شش عامل را شناسایی کرد که بر رفتار افراد مسن در مترو تأثیر می‌گذارد: «تراکم»، «تنوع»، «طراحی»، «مقصد»، «فاصله» و «ایستگاه مترو». امکانات”. با ارجاع به مطالعات موجود [ 17 ، 42]، منطقه با شعاع 800 متر در اطراف ایستگاه مترو به عنوان حوضه آبریز در سطح ایستگاه تعیین شد. علاوه بر این، رفتار سفر سالمندان در مترو با تعداد مسافران ایستگاه‌های مترو و میانگین مسافت سفر اندازه‌گیری شد. این سازه ها با جزئیات بیشتر در شکل 1 مورد بحث قرار گرفته اند .
این مطالعه با بررسی ویژگی‌های سفر در مترو سالمندان به‌عنوان یک گروه خاص و شناسایی عناصر محیط ساخته‌شده که بر مترو سواری سالمندان و مسافت سفر تأثیر می‌گذارد، این مطالعه به روش‌های مختلف به ادبیات موجود کمک می‌کند، شکاف تحقیقاتی موجود را پر می‌کند و ارائه می‌کند. مرجعی برای ساخت سیستم های متروی سازگار با سن

3. طراحی تحقیق

3.1. منطقه مطالعه

این مطالعه در ووهان، مرکز استان هوبی در مرکز چین انجام شد. از سال 2010، جمعیت بالای 60 سال در ووهان هر سال با نرخ متوسط ​​بیش از 50000 نفر در حال افزایش است. تا پایان سال 2018، 1،879،400 نفر 60 سال یا بیشتر، 21.27٪ از کل جمعیت را تشکیل می دادند که 3.4٪ از میانگین چینی ها بیشتر بود و وارد رتبه شهرهای فوق العاده شده بودند. ووهان که توسط رودخانه یانگ تسه و هانشوی تقسیم شده است، مجموعه ای از ووچانگ، هانکو و هانیانگ است. علاوه بر این، Wuchang شامل منطقه Wuchang، Qingshan، Hongshan و Jiangxia است. همانطور که در شکل 2 نشان داده شده است، Hankou شامل منطقه Qiaokou، منطقه Jiang’an و Jianghan است .. الگوی فضایی ووهان عمدتاً توسط منطقه توسعه شهری و جاده حلقه سوم محدود می شود که به طور کلی به مناطق حومه شهر و مناطق اصلی تقسیم می شود. مناطق اصلی دارای جمعیت متراکم و بیشترین شدت سفر هستند. مناطق حومه شهر به سرعت در حال توسعه هستند و شدت سفر با سرعت بیشتری در حال رشد است. ویژگی‌های منحصربه‌فرد «مقطع باریک، تجمع قوی» ووهان، محبوبیت مترو در شهر را مشخص می‌کند. در 24 اکتبر 2018، تعداد مسافران مترو ووهان با میانگین روزانه بیش از 3 میلیون سفر، از 4 میلیارد سفر فراتر رفت. نقش مترو بیشتر توسعه یافته است و به یکی از مهم ترین حالت های سفر روزانه برای ساکنان ووهان تبدیل شده است.

3.2. روش شناسی

این مطالعه تلاش کرد تا تأثیر حوزه‌های آبریز در سطح ایستگاه را بر رفتار سفر افراد مسن به مترو بررسی کند. از آنجایی که ایستگاه های مترو و عوامل محیطی ساخته شده از نظر فضایی خوشه ای و ناهمگن هستند، محیط ساخته شده تأثیرات محلی متفاوتی بر سواری مترو و مسافت سفر دارد. در این مطالعه از مدل رگرسیون وزن‌دار جغرافیایی (GWR) برای تحلیل استفاده شد. GWR برای کشف تغییرات فضایی در یک مقیاس خاص و با محرک‌های مرتبط با ایجاد معادلات رگرسیون محلی در هر نقطه در محدوده فضایی استفاده شد. ساختار فضایی را در مدل تعبیه کرد و ضرایب رگرسیون آن تابعی از مکان مکانی بود. معادله (1) بیان ریاضی مدل GWR [ 43 ] را نشان می دهد:

جایی که مختصات ایستگاه i است. رهگیری تخمینی سایت i است. P تعداد متغیرهای مستقل است که در این تحقیق 142 متغیر می باشد. k-امین متغیر مستقل سایت i است. پارامتر رگرسیون متغیر مستقل است ; و خطای تصادفی سایت i است.

در این تحقیق از تابع گاوسی برای محاسبه ماتریس وزن دهی فضایی استفاده شد و عبارت معادله (2) است:

جایی که فاصله بین سایت i و سایت j و b پهنای باند است.

با توجه به اینکه متغیرهای طبقه‌بندی می‌توانند بر دقت تحلیل تأثیر بگذارند، دو متغیر طبقه‌بندی ترمینال یا ایستگاه انتقال در آزمون Mann-Whitney U برای بررسی اثرات آنها بر متغیر وابسته استفاده شد. علاوه بر این، متغیرهای پیوسته ممکن است چند خطی داشته باشند، بنابراین از رگرسیون خطی گام به گام برای غربالگری آنها استفاده شد و سپس متغیرهای حفظ شده با اثرات قابل توجه برای تجزیه و تحلیل به مدل GWR آورده شدند.

3.3. منابع داده و توضیحات

داده های مورد استفاده در این مطالعه شامل داده های کارت هوشمند مترو ووهان در مارس 2018، داده های جمعیت ووهان در سال 2018، داده های نقطه مورد علاقه (POI) ووهان در سال 2018 و داده های برداری استفاده از زمین ووهان در سال 2016 بود.
در میان آنها، داده های کارت از موسسه استراتژی توسعه حمل و نقل ووهان به دست آمده است که شماره کارت، شماره ورودی و زمان ورود دارنده کارت را ثبت می کند. انواع کارت شامل سالمندان، معلولان، دانش‌آموزان مقطع ابتدایی و راهنمایی و بلیط عمومی بود. این مطالعه اطلاعات کارت سالمندان را بر اساس انواع کارت استخراج کرد. داده‌های جمعیتی از مرکز تحقیقات کاربری زمین و برنامه‌ریزی فضایی شهری ووهان به‌دست آمد که تعداد افراد در گروه‌های سنی مختلف در هر واحد اجتماعی را ثبت کرد. داده‌های POI از AMAP به‌دست‌آمده‌اند که اطلاعات جغرافیایی مختلف مکانی (طول و عرض جغرافیایی، آدرس دقیق) و همچنین نام تأسیسات خاص، دسته‌های اصلی و سایر ویژگی‌ها را پوشش می‌دهد. داده‌های کاربری زمین از موسسه برنامه‌ریزی و طراحی ووهان به‌دست آمد که با سایر داده‌های سال مربوطه متفاوت بود، اما استفاده اصلی آنها محاسبه درجه مخلوط کاربری زمین بود. با توجه به تأخیر متروها بر کاربری اراضی شهری، تأثیر استفاده از این داده ها بر نتایج را می توان نادیده گرفت. علاوه بر این، استفاده از داده های برداری رسمی می تواند صحت نتایج را در مقایسه با داده های به دست آمده با روش های دیگر مانند سنجش از دور ماهواره ای تضمین کند. آمار توصیفی از محیط ساخته شده در محدوده مورد مطالعه آورده شده است استفاده از داده های برداری رسمی می تواند صحت نتایج را در مقایسه با داده های به دست آمده با روش های دیگر مانند سنجش از دور ماهواره ای تضمین کند. آمار توصیفی از محیط ساخته شده در محدوده مورد مطالعه آورده شده است استفاده از داده های برداری رسمی می تواند صحت نتایج را در مقایسه با داده های به دست آمده با روش های دیگر مانند سنجش از دور ماهواره ای تضمین کند. آمار توصیفی از محیط ساخته شده در محدوده مورد مطالعه آورده شده استجدول 1 .
در این پژوهش متغیرهای وابسته سوارکاری سالمندان و مسافت سفر بودند. همانطور که در شکل 3 نشان داده شده است، سوارکاری عمدتاً در منطقه کنار رودخانه هانکو، منطقه هسته ووچانگ و منطقه کنار رودخانه هانیانگ متمرکز است . در میان آنها، منطقه کنار رودخانه هانکو متمرکزترین منطقه از امکانات تجاری، امکانات پزشکی، و پارک ها در ووهان و متمرکزترین منطقه برای افراد مسن برای سفر با مترو است، در حالی که منطقه مرکزی ووچانگ و منطقه کنار رودخانه هانیانگ متمرکزترین منطقه هستند. مناطق مناطق تجاری این نشان می دهد که سفر افراد مسن تا حد زیادی تحت تأثیر مناطق تجاری، پزشکی و پارک است [ 28 ، 30 ، 31 ]]. از نظر مسافت سفر، طبق یافته های قبلی، سفر سالمندان با مترو غالباً در مسافت کوتاه و متوسط ​​است. از شکل 4 ، می توان دریافت که درصد افرادی که 0-10 کیلومتر را طی کردند 70.30٪ و درصد افرادی که بیش از 20 کیلومتر را طی کردند کمتر از 3٪ بود [ 44 ، 45 ].

4. نتایج

4.1. تجزیه و تحلیل عوامل موثر بر مترو سواری سالمندان مبتنی بر GWR

نتایج آزمون Mann-Whitney U بر روی متغیرهای طبقه‌بندی نشان می‌دهد که ایستگاه‌های انتقال تفاوت قابل‌توجهی در ترافیک راه‌آهن برای سالمندان ایجاد می‌کنند، با ترافیک به‌طور قابل‌توجهی در ایستگاه‌های انتقال نسبت به ایستگاه‌های غیرانتقال. نتایج در جدول 2 نشان داده شده است که با نتایج مطالعات قبلی بر روی سایر جمعیت ها مطابقت دارد [ 13 ، 27 ، 46 ]. بهینه‌سازی مرکزی ایستگاه‌های ترانسفر باعث ارتقای سفر در مترو برای سالمندان می‌شود.
جدول 3 نتایج رگرسیون گام به گام بر روی متغیرهای پیوسته را نشان می دهد. این نشان می‌دهد که نسبت مساحت ساختمان، تعداد امکانات تجاری، تعداد تقاطع‌ها و تعداد بیمارستان‌های عمومی بر میزان سواری سالمندان تأثیر معنی‌داری داشته است. برخلاف یافته های دیگر گروه های جمعیتی [ 9 ، 10 ، 11]، تراکم جمعیت سالمندان همبستگی معنی داری با سواری نشان نداد، بیشتر به این دلیل که سالمندانی که با مترو سفر می کردند عمدتاً در سنین پایین تر (60 تا 69 سال، هنوز در سلامت کامل) بودند و محدودیت داده ها مانع از تجزیه بیشتر داده ها، که به نوبه خود ممکن است بر نتایج تجزیه و تحلیل تأثیر بگذارد. علاوه بر این، مخلوط کاربری زمین همبستگی معنی‌داری را نشان نمی‌دهد، زیرا مخلوط کاربری بالاتر زمین برای خدمات متنوع‌تر و فعالیت‌های شلوغ تر مساعدتر است، اما به طور موثر تحرک سالمندان را ارتقا نمی‌دهد. این به این دلیل است که ازدحام ممکن است منجر به ناراحتی روانی در میان سالمندان شود و بر ایمنی سفر آنها تأثیر بگذارد [ 18 ]]. علاوه بر این، دسترسی ارتباط معنی‌داری نشان نداد، احتمالاً به این دلیل که همه ایستگاه‌های مترو در ووهان قبلاً به امکانات دسترسی مجهز شده‌اند.
از چهار متغیر فوق برای ساخت مدل های رگرسیون با استفاده از حداقل مربعات معمولی (OLS) و GWR استفاده شد و جدول 4 مقایسه نتایج برازش دو روش را نشان می دهد. نتایج برازش GWR در مقایسه با نتایج OLS 12 درصد بهینه شد، مقدار AICc نیز کوچکتر بود، که نشان می‌دهد دقت شبیه‌سازی به طور قابل‌توجهی بهبود یافته است، بنابراین نتایج این مطالعه با استفاده از GWR مناسب‌تر بود. برای تسهیل مطالعه تطبیقی، اثرات هر یک از عناصر فوق بر سوارکاری سالمندان به صورت فضایی تجسم شد.
(1) به طور کلی، نسبت مساحت ساختمان اثر مثبت قابل توجهی با مسافران مسن مترو دارد، که با مطالعات موجود مطابقت دارد که توسعه متراکم برای ساکنان برای سفر با مترو مطلوب تر است [ 13 ، 47 ]. به طور خاص، تأثیر آن روند توزیع فضایی را نشان می دهد که به تدریج از مناطق مرکزی شهری به مناطق شهری پیرامونی افزایش می یابد، همانطور که در شکل 5 نشان داده شده است.آ. در این میان، مناطق حاشیه رودخانه هانکو و ووچانگ کمترین آسیب را دیده اند. این مناطق مناطقی هستند که بیشترین تراکم سالمندان را در ووهان دارند، اما مناطقی با بالاترین قیمت مسکن نیز هستند. بر اساس مطالعات قبلی مشخص شده است که درآمد ساکنان عامل مهمی بر الگوی سفر آنها است. هرچه درآمد بیشتر باشد، نسبت مالکیت خودروهای شخصی بیشتر است و احتمال اینکه سفرهای شخصی با خودرو شخصی انجام شود، بیشتر می‌شود. مطالعه هوانگ و همکاران. [ 48] همچنین نشان می‌دهد که ساخت مترو ساکنان را وادار می‌کند که از سایر حالت‌های سفر به سفرهای مترو روی بیاورند، اما این تأثیر کمتری بر کسانی که خودروهای شخصی دارند، دارد. در همین حال، مناطق فوق نیز مناطقی با بیشترین تراکم ایستگاه‌های حمل‌ونقل عمومی در ووهان هستند که تأثیر انحراف چشمگیری بر مسافران مترو دارد. علاوه بر این، این مناطق متمرکزترین مناطق چشم انداز شهر ووهان با امکانات مختلف خدمات عمومی هستند و برخی از سالمندان ساکن در این مناطق می توانند با پیاده روی به امکانات دسترسی پیدا کنند. بنابراین تراکم ساختمانی در این منطقه تاثیر کمتری بر تردد مسافران مترو دارد. با این حال، نسبت حجم ساختمان در خارج از جاده کمربندی دوم و نزدیک به جاده کمربندی سوم در هانکو تأثیر بیشتری بر سفر سالمندان به مترو دارد. این به دلیل تراکم کمتر شبکه جاده های سطحی و تراکم ترافیک جدی تر در این منطقه است که باعث جذابیت نسبی مترو برای سالمندان می شود. این با یافته‌های برخی از مطالعات قبلی مطابقت دارد که هر چه تراکم جاده‌های اطراف ایستگاه‌های مترو بیشتر باشد، مسافرت با راه‌آهن برای ساکنان مطلوب‌تر است.49 ، 50 ].
(2) تعداد تسهیلات تجاری نیز تأثیر مثبت قابل توجهی بر سوارکاری سالمندان نشان می دهد که با نتایج بسیاری از مطالعات مطابقت دارد [ 10 ، 47 ، 51 ، 52 ]. با این حال، از شکل 5ب، می توان مشاهده کرد که تأثیر تسهیلات تجاری بر سواری سالمندان در بین سه منطقه ووهان به طور قابل توجهی متفاوت است. هانکو به طور کلی تأثیر مثبت قابل توجهی را نشان می دهد، در حالی که ووچانگ و هانیانگ در کل تأثیر منفی دارند. دلیل این نتیجه به احتمال زیاد به دلیل عملکرد شهری شهر ووهان است. هانکو هسته تجاری ووهان است، در حالی که ووچانگ مرکز سیاسی، آموزشی و فرهنگی است و هانیانگ تحت سلطه صنعت و مسکن است. این با یافته های گان و همکاران مطابقت دارد. [ 10] بر اساس نانجینگ، جایی که اهمیت نسبی بازرگانی از نظر تأثیر آن بر مسافران مترو، بسیار بالاتر از کاربری های صنعتی و مسکونی است. علاوه بر این، ووچانگ و هانیانگ هر دو پوشش مترو پایینی دارند و در نتیجه دسترسی به شبکه کم است که مطابق با مطالعه پنگ و همکاران [ 53 ] است.] که تأثیر مثبت معنی داری را بر دسترسی به شبکه ایستگاه های مترو و مسافران مترو نشان داد. بنابراین تأثیر تسهیلات تجاری بر تردد سالمندان مترو منطقه به طور کلی تأثیر منفی را نشان می دهد. با این حال، تفاوت هایی در دلایل پوشش کم مترو وجود دارد. ووچانگ توسط دریاچه های طبیعی تقسیم می شود، در حالی که هانیانگ برنامه ساخت و ساز عقب افتاده ای دارد. بنابراین، تسریع در ساخت شبکه خط مترو در منطقه هانیانگ برای کاهش فشار ترافیک زمینی و ترویج سفر با مترو برای سالمندان بسیار مهم است.
(3) تراکم تقاطع جاده تأثیر منفی قابل توجهی بر حمایت کلی از مترو مسن نشان داد که با نتایج مطالعاتی مانند دورنینگ و تاونسند [ 50 ] بر اساس همه جمعیت های کانادا متفاوت است. دلیل این تفاوت ممکن است این باشد که جمعیت سالمندان به دلیل ویژگی های فیزیکی خاص خود به ایمنی جاده اهمیت بیشتری می دهند. از شکل 5ج، می‌توان دید که مناطقی که تقاطع‌های جاده‌ای تأثیر منفی بر سواری سالمندان نشان می‌دهند، عمدتاً در منطقه مرکزی در جاده کمربندی دوم متمرکز شده‌اند، جایی که ترافیک وسایل نقلیه موتوری بیشتر است و زمان انتظار چراغ راهنمایی بیشتر است. به این معنی که افراد مسن با خطر بیشتری مواجه خواهند شد و زمان بیشتری را برای رسیدن به ایستگاه ها صرف می کنند، بنابراین جریان سفر ایستگاه ترانزیتی ریلی سالمندان در این منطقه تأثیر منفی قابل توجهی را نشان می دهد. در مقابل، در خارج از هسته حلقه دوم، تعداد تقاطع های جاده تاثیر مثبت کلی بر سفرهای ریلی برای سالمندان نشان می دهد. زیرا هر چه تراکم تقاطع ها بیشتر باشد، دسترسی به ایستگاه های مترو بیشتر می شود. از آنجایی که جریان وسیله نقلیه موتوری کمتر است و زمان انتظار برای چراغ های راهنمایی در خارج از جاده کمربندی دوم کمتر است.
(4) بر خلاف سایر امکانات خدمات عمومی که به طور قابل توجهی به مکان های مترو کمک می کنند، تعداد بیمارستان های عمومی تأثیر منفی کلی بر سواری در میان افراد مسن نشان می دهد. مطالعات موجود حاکی از آن است که مانع از سفر با مترو برای سالمندان، محیط ساخته شده است، نه هزینه [ 2 ]. علاوه بر این، مطالعات نشان می‌دهد که محیط ساخته شده احتمالاً برای افراد مسن مبتلا به بیماری مضاعف خطرناک است، که به نوبه خود آنها را به استفاده از سایر روش‌های حمل و نقل ایمن‌تر برای مراقبت‌های پزشکی سوق می‌دهد [ 54 ]. با این حال، همانطور که در شکل 5 نشان داده شده استد، بیمارستان های عمومی در برخی از مناطق هانکو تأثیر مثبتی بر سوارکاری سالمندان نشان می دهند. دلیل این پدیده این است که Hankou با چندین بیمارستان معتبر – بیمارستان Tongji، بیمارستان Xiehe و بیمارستان PLA 161، متمرکزترین منطقه منابع پزشکی را در ووهان دارد. با توجه به تخصص بیمارستان ها، پارک خودروهای اجتماعی در برخی نقاط منطقه ممنوع است. علاوه بر این، ایستگاه مترو در ورودی بیمارستان ها قرار دارد که تاثیر مثبت قابل توجهی بر سواری سالمندان این منطقه دارد. علاوه بر این، در برخی مناطق خارج از جاده کمربندی دوم و منطقه هانیانگ، به دلیل ساخت و ساز نسبتاً عقب مانده امکانات پزشکی و پوشش کم اتوبوس های بالای زمینی، منطقه ای که بیمارستان عمومی در آن متمرکز است نیز تأثیر مثبت قابل توجهی بر سواری دارد.

4.2. تجزیه و تحلیل بر اساس GWR از عوامل مؤثر بر مسافت سفر سالمندان در مترو

نتایج آزمون Mann-Whitney U (که در جدول 5 و جدول 6 مشاهده می شود ) بر روی متغیرهای طبقه بندی نشان داد که عوامل پایانه بودن ایستگاه و ایستگاه ترانسفر بودن آن تفاوت معنی داری در مسافت سفر سالمندان دارد. ، با میانگین فاصله سفر پایانه ها به طور قابل توجهی بالاتر از غیر پایانه ها، و میانگین مسافت سفر ایستگاه های غیرانتقال به طور قابل توجهی بیشتر از ایستگاه های انتقال است [ 11 ، 17 ].
نتایج رگرسیون گام به گام بر روی متغیرهای پیوسته ( جدول 7 ) نشان می‌دهد که فاصله ایستگاه‌ها از مراکز فرعی، زمان باز شدن ایستگاه، مرکزیت بین‌المللی و نسبت مساحت طبقات ساختمان تأثیرات معنی‌داری بر مسافت سفر سالمندان دارد. برخلاف یافته های دیگر شهرها [ 55]، فاصله تا مراکز شهری تأثیر قابل توجهی بر مسافت سفر سالمندان نداشته است، زیرا ووهان بر اساس جغرافیای طبیعی تقسیم‌بندی شده است و از مراحل اولیه توسعه شهری بر اساس مدل چند مرکزی توسعه و ساخته شده است. علاوه بر این، تعداد پارک ها و میدان ها تأثیر قابل توجهی بر مسافت سفر سالمندان نداشته است، به احتمال زیاد به این دلیل که از زمانی که ووهان پیشنهاد ساخت باغ شهر در سال 1998 را داد، این شهر بیش از بیست سال را صرف دستیابی به اهداف خود کرده است. می تواند در 5 تا 10 دقیقه به سبزراه های شهری، در 15 تا 20 دقیقه به راه های سبز شهری و در 30 تا 45 دقیقه به راه های سبز شهری برسد. در نتیجه اکثر افراد مسن در مناطق شهری می توانند با پیاده روی به پارک برسند.
به طور مشابه، با استفاده از OLS و GWR برای ساخت مدل رگرسیون، در جدول 8 مشاهده می شود که نتیجه شبیه سازی GWR بهتر از OLS بود. تأثیر عوامل فوق بر مسافت سفر سالمندان مترو نیز به تصویر کشیده شد.
(1) فاصله ایستگاه ها از مراکز فرعی شهری تأثیر مثبت قابل توجهی بر مسافت سفرهای مترو برای سالمندان دارد که با اکثر مطالعات موجود مطابقت دارد [ 13 ، 14 ]. زیرا در شهرهای چندمرکزی، مراکز فرعی شهری دارای امکانات خدمات عمومی فراوان و تعداد زیادی شغل هستند که آنها را به مقصد مهمی برای ساکنان تبدیل می کند. بنابراین، هر چه فاصله از مرکز فرعی بیشتر باشد، مسافت سفر بیشتر می شود. از شکل 6الف، می‌توانیم ببینیم که تأثیر مثبت مسافت سفر با مترو برای سالمندان در خارج از جاده کمربندی دوم Hankou، در بخش جنوبی Wuchang و در Hanyang بسیار مهم است. این به این دلیل است که ووهان به دلیل موانع جغرافیایی طبیعی، یک شهر چند مرکزی معمولی است. مرکز فرعی در ناحیه کنار رودخانه هانکو و مرکز فرعی در بخش مرکزی ووچانگ، دو مرکز فرعی توسعه‌یافته در ووهان هستند، و مرکز فرعی Wangjiadun در بخش مرکزی هانیانگ یک مرکز فرعی کلیدی است که در سال‌های اخیر توسعه یافته است. بنابراین، هر چه فاصله این منطقه از مراکز فرعی فوق بیشتر باشد، میانگین مسافت سفر با مترو برای سالمندان بیشتر می شود. برعکس، در مناطق نزدیک به مراکز فرعی، میانگین مسافت کمتری در مترو برای سالمندان وجود دارد.
(2) از نظر زمان باز کردن ایستگاه، خطوط 1، 2، و 4 عمدتاً به منطقه مرکزی ووهان متصل بودند، از جمله خط 1 عمدتاً به منطقه کنار رودخانه هانکو و خط 2 به منطقه تجاری اصلی ووهان متصل است. Hankou و Wuchang و خط 4 به ایستگاه های راه آهن ووهان و ووچانگ متصل است. با افتتاح خط 4، شبکه خط متروی ووهان شکل گرفت. از آنجایی که خطوط 1، 2، و 4 چهار مرکز فرعی Hankou، Xudong، Zhongnan-Hanjie و Guanggu را به هم متصل می‌کنند، سالمندان می‌توانند به مراکز فرعی نزدیک سفر کنند. متعاقباً خطوط مترو باز شد و طرح شبکه خط شعاعی دایره‌ای شکل گرفت که در آن گسترش خط 2، خط 11 و سایر شبکه‌های خط به مناطق دوردست شهری ووهان متصل شدند، بنابراین سالمندان در این ایستگاه‌های منطقه‌ای نسبتاً سفر کردند. مسافت طولانی.
(3) مرکزیت بین بودن تأثیر منفی بر مسافت طی شده توسط افراد مسن در مترو دارد. مرکزیت بین میزان قرار گرفتن ایستگاه مترو در «وسط» ایستگاه‌های دیگر را اندازه‌گیری می‌کند که نشان‌دهنده اهمیت ایستگاه در شبکه ریلی است. هر چه مرکزیت بین دو بیشتر باشد، ایستگاه مسیرهای بیشتری را می تواند با ایستگاه های دیگر متصل کند، یعنی دسترسی به شبکه بهتر است. در میان سه منطقه ووهان، مرکز میانی هانکو بالاترین، پس از آن ووچانگ و هانیانگ کوچکترین بودند. بنابراین، مشخص شد که مرکزیت بین بودن تأثیر منفی معنی‌داری بر مسافت سفر در هانکو، بین مثبت و منفی در منطقه Wuchang و تأثیر مثبت در Hanyang دارد. این نشان داد که گردش شبکه مترو به کاهش مسافت سفر سالمندان کمک می کند. این با یافته های پنگ و همکاران مطابقت داشت. [53 ].
(4) اثر مثبت کلی نسبت مساحت طبقه ساختمان و مسافت سفر برای سالمندان با اکثر مطالعات موجود سازگار نیست اما با نتایج مطالعه یان و همکاران بر اساس مسافران ووهان [ 56 ] مطابقت دارد. با این حال، تجزیه و تحلیل بیشتر نشان می دهد که دلایل این پدیده ممکن است متفاوت از دلایل یان و همکاران باشد. دلیل نتایج مطالعه یان و همکاران بر اساس مسافران، تأثیر الگوی طبیعی و تاریخچه ووهان است [ 56 ]، که باعث می‌شود بسیاری از رفت‌وآمدهای طولانی از طریق رودخانه در مناطق با نسبت مساحت ساختمان بالا در داخل رودخانه انجام شود. جاده کمربندی سوم. از طریق شکل 6می‌توانیم ببینیم که مناطقی با سفرهای طولانی مترو برای افراد مسن در ووهان عمدتاً خارج از جاده حلقه سوم واقع شده‌اند. چرا که مراکز و مراکز فرعی شهری همواره بر خدمات عمومی و اشتغال غالب بوده اند، در حالی که ساخت تأسیسات خدمات عمومی و تأسیسات تفریحی و تفریحی در مناطق برون شهری خارج از کمربندی سوم با تأخیر مواجه بوده و در نتیجه، مقاصد سفر سالمندان در مراکز شهری متمرکز شده است. و مراکز فرعی این به نوبه خود منجر به مسافت های طولانی تر برای سفر با مترو می شود. برعکس، در منطقه مرکزی هانکو در داخل جاده کمربندی دوم، از آنجایی که امکانات خدمات عمومی در این منطقه کاملتر است و تأثیر نسبت مساحت ساختمان بر مسافت سفر مطابق با اکثر مطالعات موجود است، هر چه میزان نسبت مساحت کف، مسافت سفر با مترو کمتر است. این نشان می دهد که تأثیر نسبت مساحت ساختمان بر مسافت سفر ساکنان به طور قابل توجهی با در دسترس بودن خدمات عمومی در منطقه مرتبط است.56 ، 57 ].

5. نتیجه گیری ها

این مطالعه به بررسی رابطه بین محیط ساخته شده ایستگاه های مترو و ویژگی های سفر سالمندان مترو پرداخته است. در زمینه پیری جهانی، جمعیت سالمندان در دهه های آینده به طور قابل توجهی افزایش خواهد یافت [ 4 ، 8 ]. با ارتقای سطح زندگی و افزایش امید به زندگی، تمایل سالمندان به سفر قوی تر از همیشه شده است و ساخت مترویی که با نیازهای سفر سالمندان سازگار باشد، جلوه مهمی از توسعه اجتماعی پایدار است. و حقوق صاحبان سهام حمل و نقل [ 4 ، 29 ، 58]. به ویژه در کشورهای توسعه محور با تراکم بالا، یک سیستم متروی سازگار با سن تأثیر مثبتی بر بهبود تحرک سالمندان دارد. با این حال، در این مطالعه، سازگاری با سن مترو موجود بیشتر در پیکربندی استاندارد امتیازات حمل‌ونقل و تسهیلات دسترسی منعکس شد و از دیدگاه انسان‌گرایانه در مورد اینکه چگونه محیط ساخته‌شده برای سفر مترو سالمندان دوستانه است، مورد توجه قرار نگرفت. در این مطالعه بر اساس داده‌های کارت هوشمند، ویژگی‌های سفر سالمندان به مترو به صورت عینی مورد بررسی قرار گرفت. یک مدل GWR برای تجزیه و تحلیل عناصر تأثیرگذار محیط ساخته شده که بر میزان سواری مترو و مسافت سفر افراد مسن تأثیر می‌گذارد، ایجاد شد و نتایج تحقیق می‌تواند مرجع مهمی برای ساخت متروهای سازگار با سن باشد.
از نظر تأثیر محیط ساخته شده بر تردد سالمندان مترو، نسبت حجم ساختمان و تعداد امکانات تجاری در محوطه ایستگاه تأثیر مثبت و معناداری دارد. این بیشتر یافته‌های مطالعات قبلی را تأیید می‌کند که توسعه فشرده در اطراف ایستگاه‌های مترو به افزایش ترافیک مترو کمک می‌کند و بهبود امکانات تجاری در اطراف ایستگاه‌های مترو به‌ویژه برای مسافران سالمندان مترو مهم است [ 13 ، 47 ]]. ناهمگونی فضایی تقاطع‌های جاده‌ای در مرکز شهر و مناطق حومه شهر نشان می‌دهد که بهبود دسترسی و ایمنی سالمندانی که پیاده به ایستگاه‌های مترو می‌روند، تأثیر مهمی در ارتقای انتخاب سالمندان برای سفر در مترو دارد. علاوه بر این، میزان سواری مسافران سالمند در ایستگاه‌های انتقال به طور قابل‌توجهی بیشتر از ایستگاه‌های غیرانتقال است و تمرکز بر بهینه‌سازی محیط ساخته شده ایستگاه‌های انتقال ممکن است برای ترویج سفر ریلی در میان سالمندان مفیدتر باشد. یک نکته قابل ذکر این است که تعداد میدان های پارک تاثیر قابل توجهی بر جریان سفر سالمندان ندارد، احتمالاً به این دلیل که پوشش میادین پارک در ووهان زیاد است و سالمندان می توانند با پیاده روی به میدان های پارک مجاور برسند. با این حال،از نظر تأثیر محیط ساخته شده بر فاصله مترو برای سالمندان، فاصله ایستگاه از مرکز فرعی تأثیر مثبتی بر فاصله مترو سالمندان دارد که نشان می‌دهد الگوی چندمرکزی توسعه شهری به این امر کمک می‌کند. کاهش فاصله مترو برای سالمندان تاثیر متفاوت زمان باز شدن ایستگاه و نسبت حجم ساختمان بر مسافت سفر سالمندان در مناطق مختلف به دلیل امکانات خدمات عمومی متفاوت در مناطق مختلف است. بنابراین، بهبود امکانات خدمات عمومی در هر منطقه می تواند به کاهش مسافت سفر سالمندان کمک کند. تفاوت در مرکزیت بین سه منطقه ووهان نشان می دهد که بهبود اتصال شبکه مترو به کاهش مسافت سفر سالمندان کمک می کند. به همین ترتیب ایستگاه های ترانسفر تأثیر بسزایی در مسافت سفر سالمندان دارند. علاوه بر این، مسافت سفر سالمندان در ایستگاه های اول و آخر به طور قابل توجهی بیشتر از ایستگاه های فرعی اول و آخر است که به این دلیل است که ایستگاه های اول و آخر عموما در مناطق دور از مرکز شهر قرار دارند. ، که در آن کارایی و قابلیت اطمینان مترو در مقایسه با سایر روش های حمل و نقل دارای مزایای آشکار است، اما به دلیل ویژگی های موقعیت ایستگاه، مسافت سفر طولانی تر است. بنابراین در برنامه ریزی شهری،این مطالعه دارای محدودیت های خاصی بوده و ارزش مطالعه بیشتر را دارد. اولاً، داده های مقطعی مورد استفاده در این مطالعه تنها می توانند شواهدی برای ارتباط بین متغیرها ارائه دهند و نمی توانند روابط علی را استخراج کنند. در آینده، ما استفاده از سری های زمانی پویاتر و داده های بزرگ چندمنبعی را تشویق می کنیم. دوم، ویژگی‌های ویژگی اجتماعی-اقتصادی سالمندان و راحتی مسافران مترو، هر دو بر الگوهای سفر سالمندان تأثیر دارند. برای بررسی این موضوع باید یک پرسشنامه در تحقیقات آتی اضافه شود. سوم، داده های مورد استفاده در این مطالعه قبل از همه گیری فعلی بود. از آنجایی که آنها گروهی هستند که به شدت تحت تأثیر بیماری های همه گیر قرار گرفته اند، سالمندان تأثیر محیط ساخته شده را بر سفر متروها در پس زمینه عادی سازی همه گیر بررسی می کنند. ارائه دیدگاه‌های سودمندتر برای ساخت متروهای سازگار با سن در دوران پس از همه‌گیری. علاوه بر این، در زندگی روزمره، افراد مسن ممکن است به ایستگاه‌های مترو از محدوده‌های نفوذ متفاوت متصل شوند، به این معنی که سواری مترو سالمندان ممکن است از خارج از محدوده نفوذ تعیین‌شده در این مقاله باشد. بنابراین، در مطالعه تحقیقاتی بعدی، تنظیم دایره‌های چندگانه محدوده تأثیر را در نظر خواهیم گرفت و تأثیر دامنه‌های فضایی مختلف محیط ساخته‌شده را بر سواری از طریق رگرسیون وزن‌دار جغرافیایی چند مقیاسی بیشتر مقایسه خواهیم کرد. این بدان معناست که مترو سواری افراد مسن ممکن است از خارج از محدوده تأثیر تعیین شده در این مقاله باشد. بنابراین، در مطالعه تحقیقاتی بعدی، تنظیم دایره‌های چندگانه محدوده نفوذ را در نظر خواهیم گرفت و تأثیر دامنه‌های فضایی مختلف محیط ساخته‌شده را بر سواری از طریق رگرسیون وزن‌دار جغرافیایی چند مقیاسی بیشتر مقایسه خواهیم کرد. این بدان معناست که مترو سواری افراد مسن ممکن است از خارج از محدوده تأثیر تعیین شده در این مقاله باشد. بنابراین، در مطالعه تحقیقاتی بعدی، تنظیم دایره‌های چندگانه محدوده تأثیر را در نظر خواهیم گرفت و تأثیر دامنه‌های فضایی مختلف محیط ساخته‌شده را بر سواری از طریق رگرسیون وزن‌دار جغرافیایی چند مقیاسی بیشتر مقایسه خواهیم کرد.

منابع

  1. ملل، U. اقتصادی، دی. امور، س. بخش، P. نکات برجسته چشم انداز جمعیت جهان 2019 ; سازمان ملل: نیویورک، نیویورک، ایالات متحده آمریکا، 2019. [ Google Scholar ]
  2. کائو، ایکس. مختاریان، PL; دستی، طراحی محله SL و دسترسی افراد مسن: یک تحلیل تجربی در کالیفرنیای شمالی. بین المللی J. Sustain. ترانسپ 2010 ، 4 ، 347-371. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  3. چنگ، ال. چن، ایکس. یانگ، اس. کائو، ز. د ووس، ج. Witlox، F. سفر فعال برای پیری فعال در چین: نقش محیط ساخته شده. J. Transp. Geogr. 2019 ، 76 ، 142-152. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  4. یانگ، ال. مدل‌سازی انتخاب‌های تحرک افراد مسن در یک شهر حمل‌ونقل محور: بینش‌های سیاست. Habitat Int. 2018 ، 76 ، 10-18. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  5. اسپینی، ژل؛ اسکات، دی.م. نیوبولد، KB مزایای تحرک حمل و نقل و کیفیت زندگی: دیدگاه استفاده از زمان برای سالمندان کانادایی. ترانسپ سیاست 2009 ، 16 ، 1-11. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  6. وانگ، RCP; Szeto، WY; یانگ، ال. لی، YC; اقدامات سیاست حمل و نقل عمومی وانگ، SC برای بهبود تحرک سالمندان. ترانسپ سیاست 2018 ، 63 ، 73-79. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  7. بنیستر، دی. بولینگ، الف. کیفیت زندگی برای سالمندان: بعد حمل و نقل. ترانسپ سیاست 2004 ، 11 ، 105-115. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  8. شائو، اف. سوئی، ی. یو، ایکس. Sun، R. الگوهای سفر فضایی-زمانی افراد مسن – مطالعه مقایسه ای بر اساس استفاده از اتوبوس در چینگدائو، چین. J. Transp. Geogr. 2019 ، 76 ، 178-190. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  9. دینگ، سی. کائو، ایکس. لیو، سی. چگونه محیط ساخته شده در منطقه ایستگاه مترو سواری را تحت تاثیر قرار می دهد؟ استفاده از درختان تصمیم گیری تقویت کننده گرادیان برای شناسایی آستانه های غیر خطی. J. Transp. Geogr. 2019 ، 77 ، 70-78. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  10. گان، ز. یانگ، م. فنگ، تی. Timmermans، HJP بررسی رابطه بین محیط ساخته شده و سواری مترو در سطح ایستگاه به ایستگاه. ترانسپ Res. قسمت D Transp. محیط زیست 2020 , 82 , 102332. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  11. آن، دی. تانگ، ایکس. لیو، ک. چان، EHW درک تاثیر محیط ساخته شده بر سواری مترو با استفاده از منبع باز در شانگهای. شهرها 2019 ، 93 ، 177–187. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  12. یوینگ، آر. سرورو، آر. سفر و محیط ساخته شده. مربا. طرح. دانشیار 2010 ، 76 ، 265-294. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  13. شائو، کیو. ژانگ، دبلیو. کائو، ایکس. یانگ، جی. یین، جی. اثرات آستانه و تعدیل استفاده از زمین بر سواری مترو در شنژن: مفاهیم برای برنامه ریزی TOD. J. Transp. Geogr. 2020 , 89 , 102878. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  14. ژائو، پی. تأثیر محیط ساخته شده بر رفتار رفت و آمد کارگران در پکن. بین المللی J. Sustain. ترانسپ 2013 ، 7 ، 389-415. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  15. کمپرمن، ا. تیمرمن، اچ. تأثیرات محیط ساخته شده بر پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری توسط بخش‌های پنهان جمعیت پیر. ترانسپ Res. ضبط 2009 ، 2134 ، 1-9. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  16. کوبی، م. باراندا، ا. Upchurch، C. عوامل موثر بر سوار شدن به ایستگاه های راه آهن سبک در ایالات متحده. ترانسپ Res. بخش A سیاست سیاست. 2004 ، 38 ، 223-247. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  17. بوکر، ال. ون آمن، پ. Helbich، M. فرکانس های سفر سالمندان و انتخاب حالت حمل و نقل در روتردام بزرگ، هلند. حمل و نقل 2017 ، 44 ، 831–852. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  18. بزیرگانی، ع. لاشاپل، خرید آنلاین خواربارفروشی برای سالمندان در کبک، کانادا: نقش موانع تحرک و تجربه خرید آنلاین گذشته. رفتار سفر. Soc. 2021 ، 25 ، 133-143. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  19. فنگ، جی. دیجست، ام. ویسینک، بی. پریل ویتز، جی. فرضیه سکونت مشترک سالمندان و مسئولیت های خانگی: شواهدی از نانجینگ، چین. جئوگر شهری. 2015 ، 36 ، 757-776. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  20. هو، ایکس. وانگ، جی. وانگ، ال. درک رفتار سفر افراد مسن در کشور در حال توسعه: مطالعه موردی چانگچون، چین. Procedia Soc. رفتار علمی 2013 ، 96 ، 873-880. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  21. منیروز زمان، م. پائز، آ. بررسی ویژگی‌های محیط‌های قابل پیاده‌روی از دیدگاه سالمندان در مونترال. J. Transp. Geogr. 2016 ، 51 ، 85-96. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  22. سان، بی. ارماگون، ا. دان، بی. تأثیرات محیطی بر روی انتخاب حالت رفت و آمد و فاصله: شواهدی از شانگهای. ترانسپ Res. قسمت D Transp. محیط زیست 2017 ، 52 ، 441-453. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  23. ژانگ، ام. نقش کاربری زمین در انتخاب حالت سفر: شواهدی از بوستون و هنگ کنگ. مربا. طرح. دانشیار 2004 ، 70 ، 344-360. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  24. Borst، HC; de Vries، SI; گراهام، JMA; ون دونگن، جف؛ بیکر، آی. Miedema، تأثیر HME ویژگی های محیطی خیابان بر انتخاب مسیر پیاده روی افراد مسن. جی. محیط زیست. روانی 2009 ، 29 ، 477-484. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  25. الجنیدی، ع. گریمسرود، م. وصفی، ر. Tétreault، P. Surprenant-Legault، J. شواهد جدید در مورد مسافت های پیاده روی تا ایستگاه های حمل و نقل: شناسایی افزونگی ها و شکاف ها با استفاده از مناطق خدمات متغیر. حمل و نقل 2014 ، 41 ، 193-210. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  26. منیروز زمان، م. پائز، ا. اسکات، دی. مورنسی، سی. نسل سفر سالمندان و جغرافیای پیاده روی در مونترال. محیط زیست طرح. یک اقتصاد. Space 2015 , 47 , 957–976. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  27. جون، ام جی; چوی، ک. جئونگ، جی. Kwon، KH; ویژگی‌های کاربری زمین کیم، اچ‌جی در مناطق حوضه آبریز مترو و تأثیر آن‌ها بر مسافران مترو در سئول. J. Transp. Geogr. 2015 ، 48 ، 30-40. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  28. چنگ، ال. کاست، اف. د ووس، ج. درودر، بی. Witlox، F. بررسی دسترسی پیاده روی به امکانات تفریحی برای افراد مسن در نانجینگ، چین. ترانسپ Res. قسمت D Transp. محیط زیست 2019 ، 76 ، 85–99. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  29. چودیک، AM; وینترز، م. منیروز زمان، م. Ashe, MC; گولد، جی اس. مک کی، اچ. مقاصد مهم هستند: ارتباط بین محل زندگی بزرگسالان مسن و رفتار سفر آنها. J. Transp. سلامت 2015 ، 2 ، 50-57. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  30. لوکایتو سیدریس، ا. لوی استورمز، ال. چن، ال. بروزن، ام. پارک برای جمعیت سالخورده: نیازها و ترجیحات سالمندان کم درآمد در لس آنجلس. مربا. طرح. دانشیار 2016 ، 82 ، 236-251. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  31. ون دن برگ، AE; ماس، جی. Verheij، RA; Groenewegen، PP فضای سبز به عنوان حائلی بین رویدادهای استرس زا زندگی و سلامتی. Soc. علمی پزشکی 2010 ، 70 ، 1203-1210. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  32. لین، تی. شیا، جی. رابینسون، تی پی؛ گولیاس، KG; کلیسا، RL; اولارو، دی. تاپین، جی. Han, R. تحلیل فضایی دسترسی و دسترسی به ایستگاه‌های قطار اطراف: مطالعه موردی دسترسی برای افراد مسن در پرث، استرالیای غربی. J. Transp. Geogr. 2014 ، 39 ، 111-120. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  33. Truong، LT; Somenahalli، SVC بررسی فراوانی استفاده از حمل و نقل عمومی در میان بزرگسالان مسن: مطالعه ای در آدلاید، استرالیا. رفتار سفر. Soc. 2015 ، 2 ، 148-155. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  34. وانگ، RCP; Szeto، WY; یانگ، ال. لی، YC; سطح رضایت کاربران سالمند Wong، SC از خدمات حمل و نقل عمومی در شهری با تراکم بالا و حمل‌ونقل محور. J. Transp. سلامت 2017 ، 7 ، 209-217. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  35. سونگ، اچ. چوی، ک. لی، اس. Cheon، SH در حال بررسی تأثیرات استفاده از زمین توسط پوشش خدمات و دسترسی در سطح ایستگاه در حمل و نقل ریلی. J. Transp. Geogr. 2014 ، 36 ، 134-140. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  36. Hallgrimsdottir، B. اسونسون، اچ. Ståhl، A. اثرات بلند مدت یک مداخله در محیط بیرون – مقایسه ادراک افراد مسن در دو منطقه مسکونی، که در یکی از آنها بهبودهای دسترسی معرفی شد. J. Transp. Geogr. 2015 ، 42 ، 90-97. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  37. هس، دسترسی DB به حمل و نقل عمومی و تأثیر آن بر سواری برای بزرگسالان مسن در دو شهر ایالات متحده ؛ دانشگاه در بوفالو: نیویورک، نیویورک، ایالات متحده آمریکا، 2009; جلد 2. [ Google Scholar ]
  38. سان، جی. Lau، CY همراه با افراد مسن به حمل و نقل عمومی در شهرهای پر تراکم: درک نگرانی ها و موانع راه رفتن از طریق لنز آنها. J. Transp. Health 2021 , 21 , 101072. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  39. گوا، جی. چن، سی. محیط ساخته شده و رفتار سفر: ایجاد ارتباط. حمل و نقل 2007 ، 34 ، 529-533. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  40. بروم، ک. ورال، ال. فلمینگ، جی. Boldy، D. ارزیابی حمل و نقل اتوبوس با مسیر انعطاف پذیر برای افراد مسن. ترانسپ سیاست 2012 ، 21 ، 85-91. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  41. ژانگ، ی. یائو، ای. ژانگ، آر. شو، اچ. تحلیل رفتارهای سفر سالمندان در ساعات اوج صبح در چارچوب برنامه اتوبوس رایگان در پکن، چین. J. Transp. Geogr. 2019 ، 76 ، 191-199. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  42. بیوینا، GR; گوپتا، ا. پریدا، ام. دسترسی پیاده به ایستگاه های مترو: تحلیلی بر اساس عوامل محیطی ساخته شده در مقیاس متوسط ​​یا میکرو. حفظ کنید. جامعه شهرها 2020 , 55 , 102047. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  43. گائو، ی. ژائو، جی. Han, L. بررسی ناهمگونی فضایی اثر جزیره گرمایی شهری و رابطه آن با مورفولوژی بلوک با مدل رگرسیون وزن‌دار جغرافیایی. حفظ کنید. جامعه شهرها 2022 ، 76 ، 103431. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  44. کولیا، دی وی؛ شارپ، جی. Giesbrecht, L. بررسی ملی سفر خانوارها در سال 2001: نگاهی به الگوهای سفر آمریکایی های مسن تر. J. Saf. Res. 2003 ، 34 ، 461-470. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ]
  45. Szeto، WY; یانگ، ال. وانگ، RCP; لی، YC; وونگ، SC ویژگی‌های سفر فضایی-زمانی سالمندان در یک جامعه سالمند. رفتار سفر. Soc. 2017 ، 9 ، 10-20. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  46. سون، ک. Shim, H. Factors Generating Boarding در ایستگاه های مترو در منطقه شهری سئول. شهرها 2010 ، 27 ، 358-368. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  47. سو، اس. ژائو، سی. ژو، اچ. لی، بی. کانگ، ام. آشکارسازی سهم نسبی عوامل ساختاری TOD در مترو سواری: یک رویکرد مدل‌سازی محلی جدید با پیامدهایی بر برنامه‌ریزی فضایی. J. Transp. Geogr. 2022 , 100 , 103308. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  48. هوانگ، ایکس. کائو، XJ; کائو، ایکس. یین، جی. چگونه میل زندگی در نزدیکی حمل‌ونقل ریلی تأثیر حمل‌ونقل ریلی بر فرکانس سفرهای ترانزیت در شیان را تعدیل می‌کند؟ J. Transp. Geogr. 2016 ، 54 ، 194-204. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  49. یوینگ، آر. حمیدی، س. گالیوان، اف. نلسون، ا. گریس، جی. اثرات ترکیبی توسعه فشرده، سرمایه‌گذاری‌های حمل‌ونقل و قیمت‌گذاری کاربران جاده بر مایل‌های خودرویی که در مناطق شهری سفر می‌کنند. ترانسپ Res. ضبط 2013 ، 2397 ، 117-124. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  50. دورنینگ، م. Townsend، C. Direct Ridership مدل سیستم های حمل و نقل سریع ریلی در کانادا. ترانسپ Res. ضبط 2015 ، 2537 ، 96-102. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  51. گان، ز. یانگ، م. فنگ، تی. Timmermans, H. Understanding Urban Mobility Patterns from a Spatio-Timeporal Perspective: Daily Ridership Profiles of Stations Metro. حمل و نقل 2020 ، 47 ، 315–336. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  52. لیو، کیو. لیو، ی. ژانگ، سی. آن، ز. ژائو، پی. تحرک سالمندان در طول همه‌گیری COVID-19: یک کاوش کیفی در کونمینگ، چین. J. Transp. Geogr. 2021 ، 96 ، 103176. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  53. پنگ، جی. کوی، سی. چی، جی. روان، ز. دای، Q. یانگ، اچ. تکامل ساختار شبکه حمل‌ونقل ریلی و تأثیر آن بر ویژگی‌های سفر: مطالعه موردی ووهان. ISPRS Int. J. Geo-Inf. 2021 ، 10 ، 789. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  54. پارک، ک. چمبرلین، بی. آهنگ، ز. نصر اصفهانی، ح. شین، جی. لارسن، تی. لانگ نواک، وی. لیکن، سی. کریستنسن، ک. یک خطر مضاعف: تأثیرات کووید-19 بر رفتار سفر و زندگی اجتماعی افراد دارای معلولیت. ترانسپ Res. بخش A سیاست سیاست. 2022 ، 156 ، 24-35. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ]
  55. دینگ، سی. کائو، ایکس. یو، بی. Ju، Y. ارتباط غیرخطی بین ویژگی‌های محیطی ساخته‌شده منطقه‌ای و انتخاب حالت رفت‌وآمد ترانزیت برای ناهمگونی فضایی. ترانسپ Res. بخش A سیاست سیاست. 2021 ، 148 ، 22-35. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  56. یان، ایکس. ژو، جی. شنگ، اف. نیو، کیو. تأثیرات محیط ساخته شده در مکان های مسکونی و کاری بر مسافت رفت و آمد: شواهدی از ووهان، چین. ISPRS Int. J. Geo-Inf. 2022 ، 11 ، 124. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  57. Cervero، R. محیط های ساخته شده و انتخاب حالت: به سوی یک چارچوب هنجاری. ترانسپ Res. قسمت D Transp. محیط زیست 2002 ، 7 ، 265-284. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  58. نیوبولد، KB; اسکات، دی.م. اسپینی، ژل؛ کنارگلو، پ. Páez, A. رفتار سفر در جمعیت مسن تر کانادا: یک تجزیه و تحلیل گروهی. J. Transp. Geogr. 2005 ، 13 ، 340-351. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
شکل 1. چارچوب تحقیق.
شکل 2. نقشه موقعیت ووهان.
شکل 3. توزیع جهت سفر مترو برای سالمندان.
شکل 4. توزیع مسافت سفر مترو برای سالمندان.
شکل 5. تغییرات فضایی در تأثیر عناصر مختلف محیط ساخته شده بر مترو سواری سالمندان.
شکل 6. تغییرات فضایی در تأثیر عناصر مختلف محیط ساخته شده بر مسافت سفر مترو برای سالمندان.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید