مدیریت توسعه شهر به طور مداوم توسعه پایدار تطبیق انسان و زمین را دنبال می کند. تحت چارچوب تحقیقاتی جدید، این مطالعه رابطه انسان و زمین شهری را از منظر منبع – فرورفتگی تحرک روزانه جمعیت مورد بحث قرار می‌دهد و فقدان دیدگاه تحقیقاتی ایستا در گذشته را جبران می‌کند. رابطه فضایی بین منبع جمعیت- فرورفتگی و شدت کاربری اراضی با استفاده از دو متغیر موران I و تحلیل تناظر چند متغیره مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان می‌دهد که همبستگی فضایی معنی‌داری بین منبع- فرورفتگی جمعیت شهری و شدت کاربری زمین وجود دارد که آشکارا تحت تأثیر دایره‌های شهری و انواع کاربری‌های زمین قرار دارد و این قوانین روز به روز چرخه‌ای هستند. حاشیه شهری به اصلی‌ترین مکانی تبدیل می‌شود که عدم تطابق فضایی در آن رخ می‌دهد. در حال حاضر، عدم تطابق فضایی شهرهای شمال شرقی چین، که توسط شنیانگ نشان داده شده است، توسط شدت بالای استفاده از زمین و جریان کم جمعیت غالب است. کلید حل مشکل، مهار پراکندگی شهری پر تراکم است. نتایج تحقیق یکپارچگی و دقت تجزیه و تحلیل عدم تطابق فضایی انسان و زمین شهری را بهبود می بخشد و برای تدوین سیاست های کاربری زمین شهری خاص تر پشتیبانی می کند.

کلید واژه ها:

عدم تطابق فضایی ؛ منبع جمعیت ; شدت کاربری زمین ؛ داده های سیگنالینگ تلفن همراه ; شن یانگ

1. مقدمه

در یک زمینه جهانی، شهرنشینی یک موضوع نگران کننده است. شهرنشینی توسعه اقتصادی و اجتماعی را ارتقا می دهد، اما بر سیستم های اکولوژیکی و اجتماعی تأثیر منفی می گذارد [ 1 ]. هجوم زیاد مردم و گسترش سریع کاربری زمین، یک شهر را مجبور می کند که با فشار تأمین حمل و نقل، مسکن و منابع مواجه شود و محیط زیست بوم تحت تأثیر مشکلاتی مانند آلودگی، فرسایش خاک و کاهش شدید تنوع زیستی قرار گیرد [ 2 ]. ، 3 ، 4 ]. جمعیت متراکم، تراکم صنعتی و تعاملات مکرر، رابطه انسان و زمین بین شهرها را پیچیده می کند. بنابراین، شهرها به تدریج در حال تبدیل شدن به یک کشتی ضروری برای تحقیقات روابط انسان و زمین هستند. 5]. تلاش‌ها در این زمینه شامل توسعه شهرهای فشرده با تراکم بالاتر [ 6 ، 7 ]، کنترل پراکندگی شهری، توسعه منطقی مرزهای رشد شهری و دستیابی به رشد شهری هوشمند [ 8 ، 9 ]، و توسعه تاب‌آوری شهری [ 10 ] برای دستیابی به پایداری هوشمند است. شهرها [ 11]. این تلاش ها ناشی از برنامه ریزان و مدیرانی است که رابطه بین توسعه شهری و محیط زیست را به دقت بررسی کرده و متعهد به استفاده کارآمد و منطقی از زمین شهری برای ایجاد محیط زندگی بهتر برای دستیابی به توسعه هماهنگ تطابق انسان و زمین شهری هستند. پس از تجربه گسترش سریع شهری، استفاده از زمین شهری چین به تدریج از افزایشی به انبار تغییر کرده است [ 12 ]. گسترش شهری با تراکم بالا به یک نگرانی در شهرهای چین تبدیل شده است [ 13 ، 14 ]. هنگامی که این مناطق با شدت بالا ارتباطی با جامعه شهری و اقتصاد نداشته باشند، اتلاف جدی منابع منجر خواهد شد [ 15 ]. شهرهای خالی و شهر ارواح موارد شدید عدم تطابق فضایی انسان و زمین هستند [ 16 ] ]. ما نیاز مبرمی به تمرکز بر عدم تطابق فضایی انسان و سرزمین شهری داریم و تحقق چشم انداز توسعه شهری متعادل، هماهنگ و پایدار را ترویج می کنیم.
عدم تطابق فضایی از زمانی که پیشنهاد شد به طور گسترده توسط رشته های مختلف مورد بحث و استفاده قرار گرفته است [ 17 ، 18 ]. دستاوردهای زیادی در به کارگیری عدم تطابق فضایی برای تحلیل جنبه‌های ساختار داخلی شهری و برابری اجتماعی، مانند رابطه بین مسکن و اشتغال، انزوای مسکونی، و برابری و دسترسی به خدمات عمومی حاصل شده است [ 19 ، 20 ، 21 ، 22 ، 23 ، و همچنین جنبه های پایداری محیطی، مانند استفاده از زمین، رشد فضایی، و حفاظت از منابع [ 24 ]]. عدم تطابق فضایی انسان و زمین شهری بر عدم تطابق بین جمعیت شهری و فضاهای تولید اجتماعی آنها تمرکز دارد و “زمین” بیشتر به محیط ساخته شده انسان در رابطه انسان و زمین گسترش می یابد [ 25 ]. دو پارادایم تحقیقاتی، ماکروسکوپی و میکروسکوپی، در تحقیقات موجود در مورد عدم تطابق فضایی انسان و زمین شهری وجود دارد. تحقیقات ماکروسکوپی بر اندازه گیری کارایی استفاده از زمین از دیدگاه کل شهر [ 26 ، 27 ] یا بهینه سازی تخصیص زمین شهری [ 28 ، 29 ] متمرکز است. تحلیل مرز تصادفی (SFA) و تحلیل پوششی داده ها (DEA) معرف ترین روش های ارزیابی کارایی کاربری زمین هستند [ 30 ، 31]. روش‌های برنامه‌ریزی خطی، برنامه‌ریزی چند هدفه و دینامیک سیستم برای بهینه‌سازی زمین شهری و روش‌هایی برای بهینه‌سازی چیدمان فضایی مانند مدل CLUE، اتوماتای ​​سلولی (CA)، سیستم‌های چند عاملی (MAS)، الگوریتم‌های هوشمند بیونیک، و به همین ترتیب [ 32 ، 33 ، 34 ، 35 ، 36 ، 37]. این مطالعات دارای ویژگی های یک بازه زمانی طولانی و مقیاس فضایی بزرگ است. از طریق ساخت مدل و بهینه‌سازی الگوریتم، کاربری زمین شهری را همراه با توزیع جمعیت ارزیابی و شبیه‌سازی می‌کند. با این حال، در مطالعه عدم تطابق انسان و زمین به تأثیر عوامل طبیعی و اجتماعی-اقتصادی بر کاربری اراضی بیش از حد توجه می کند و به موضوعات انسانی توجه بسیار کمی دارد. مطالعات خرد عمدتاً از دیدگاه ساکنان شهری شروع می شود و بر عدم تطابق فضایی بین انسان و زمین ناشی از مشکلات شهری خاص بر اساس مطالعات دسترسی، مانند عدم تطابق فضایی بین سکونت و شغل، مدرسه و اوقات فراغت تمرکز می کند [ 17 ، 38 ، 39 ].]. روش‌های اندازه‌گیری مبتنی بر وزن‌سنجی و مبتنی بر فرصت، دو روش متداول در مطالعات دسترسی هستند. این مطالعات بر این موضوع تمرکز می‌کنند که آیا پیکربندی‌های عملکردی مختلف شهرها نیازهای جمعیت را برآورده می‌کنند، اما توجه کافی به کاربری زمین ندارند. در تحقیقات ناهماهنگی کلان و خرد انسان و زمین، تحقیقات اندکی بر روی مشکل «انسان» و خود «زمین» متمرکز شده است. مزیت تشخیص عدم تطابق انسان و زمین شهری توسط LISA دو متغیره، بازگرداندن دیدگاه تحقیق به خود رابطه انسان و زمین است.
بیشتر منابع داده برای تحقیقات عدم تطابق فضایی انسان-زمین شهری بر اساس بررسی‌های پرسشنامه یا داده‌های سرشماری دولتی بوده و با دقت کم، پوشش کم، کارایی جمع‌آوری پایین و دقت مکانی و زمانی محدود مشخص می‌شوند. این رویکرد در درک قوانین روزانه یک شهر محدود است و اهمیت کمی برای فضای داخلی شهر دارد. با توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT)، استفاده از داده های سنجش از دور، نقطه مورد علاقه (POI) و سایر داده ها برای شناسایی کاربری زمین شهری [ 40 ، 41 ، 42 ] و کشف عملکردهای شهری از طریق داده های ترافیکی [ 43 و 44 ] مطالعه جمعیت شهری و کاربری زمین را ترویج کرده است [ 45، 46 ]. کاربرد گسترده اخیر داده های بزرگ، توسعه تحقیقات جمعیت شهری را در جهتی پویا و تصفیه شده ارتقا داده است. محققان یک چارچوب تجزیه و تحلیل پویا جمعیت ساخته اند، توزیع سرزندگی شهری را کمی سازی کرده اند، و رابطه بین جمعیت شهری و تغییرات زمان را بررسی کرده اند [ 47 ، 48 ]]. ما دریافتیم که اگرچه فناوری اطلاعات و ارتباطات، تحقیقات شهری را از منظر پویا ارتقا داده و تحقیقات کاربری زمین شهری را غنی کرده است، با روند تحقیقات جمعیت شهری که به تدریج به تغییرات پویا تبدیل می‌شود، رابطه انسان و زمین شهری همچنان بیشتر به تعادل فضایی ساکن می‌پردازد. تحقیقات کمی در مورد عدم تطابق فضایی انسان و زمین پویا شهری کامل شده است، اگرچه برخی از محققان تلاش کرده اند این مشکل را برطرف کنند. با این حال، خواه برای تشخیص عدم تطابق فضایی شهری بین روز و شب از طریق داده‌های POI و چراغ‌های شبانه [ 49 ، 50 ، 51 ] یا تمرکز بر رابطه بین تراکم جمعیت شهری و کاربری زمین در طول زمان [ 24 ، 52 ]]، بازتاب عینی وضعیت جریان جمعیت شهری به دلیل محدودیت داده ها هنوز غیرممکن است. مناطق شهری با تراکم جمعیت کم اما جریان متراکم جمعیت وجود دارد. این مکان‌ها با تحرک جمعیت قوی و بزرگی منبع – فرورفتگی زیاد نیز مکان‌هایی هستند که تقاضای بالایی برای امکانات شهری دارند. بنابراین، استفاده از داده‌های سیگنالینگ تلفن همراه برای بررسی رابطه بین منبع – فرورفتگی شهری و شدت کاربری زمین می‌تواند برخی از کمبودها را در مقایسه با تحلیل رابطه انسان و زمین از منظر توزیع ساکن جمعیت جبران کند. ویژگی های نرخ نمونه برداری بالا و نرخ به روز رسانی بالا داده های سیگنالینگ تلفن همراه دارای مزایای طبیعی برای درک ساختار فضایی شهری و توزیع فعالیت های روزانه جمعیت است [ 53 ].]. استفاده از داده های سیگنالینگ تلفن همراه و ادغام داده های چند منبعی می تواند به ما در درک بهتر مشکل عدم تطابق فضایی انسان و زمین پویا شهری کمک کند [ 54 ، 55 ].
در این مطالعه، عدم تطابق فضایی انسان-زمین شهری از منظر منبع و غرق مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و از این تضاد که زمین شهری یک شی ایستا است، در حالی که جمعیت پویا است، اجتناب کرد. نظریه منبع-سینک از زمانی که برای اولین بار مطرح شد [ 56 ، 57 ، 58 ، 59 ] به طور گسترده در بوم شناسی منظر استفاده شده است. همچنین برای منابع حمل و نقل شهری و سینک ها [ 60 ] و همچنین مطالعات مهاجرت جمعیت در مقیاس بزرگ [ 61 ] اعمال شده است.]، مانند عدم تطابق فضایی سالانه جمعیت در “جشنواره بهار” چین. مهمتر از همه، تئوری منبع – سینک می تواند به طور ارگانیک الگو و فرآیند را یکپارچه کند. در این مطالعه از منبع جمعیت برای نمایش تغییرات پویا در جمعیت شهری استفاده شده است. ناحیه ورودی جمعیت ناحیه سینک و ناحیه خروج جمعیت ناحیه مبدا است. جمعیت سینک، جمعیت ورودی واحد مورد مطالعه و جامعه منبع، خروجی جمعیت از واحد مورد مطالعه است. منابع جمعیتی و فرورفتگی‌ها افزایش و کاهش جمعیت در شهرها را نشان می‌دهند که نشان‌دهنده تجمع یا پراکندگی جمعیت در مناطق خاص در طول زمان است. برای این مطالعه، ما شدت کاربری زمین را برای نشان دادن “زمین” در رابطه انسان و زمین شهری انتخاب کردیم.44 ] یا مجموع سرمایه گذاری در زمین [ 62 ، 63 ، 64 ]. شدت کاربری اراضی شهری درجه توسعه زمین شهری است که معیاری پرکاربرد در برنامه ریزی، طراحی و مدیریت شهری است [ 65 ]. تحقیقات قبلی در مورد شدت کاربری زمین شهری به دو جنبه تقسیم می‌شود: اول، اندازه‌گیری شدت کاربری اراضی شهری، که با سنجش از دور تغییرات طیفی مکانی-زمانی [ 44 ]، POI [ 63 ]، و داده‌های ساختمان [ 50 ، 66 ] و محاسبه می‌شود. دوم، عواملی که بر شدت کاربری زمین شهری و ارتباط آن با سایر عناصر شهری دیگر تأثیر می‌گذارند [ 67 ]، مانند سرزندگی شهری [ 50 ]]، حفاظت از زمین کشت شده [ 68 ] و شبکه های اکولوژیکی [ 40 ]. مقیاس های ملی، منطقه ای و شهری مطالعه شدت کاربری زمین شهری رایج است [ 69 ]. تمرکز بر تغییرات شهری پویا و مقیاس‌های داخلی کوچک‌تر، هنگام مطالعه رابطه فضایی بین جمعیت شهری و شدت کاربری زمین، تحقیقات موجود در مورد شدت کاربری زمین شهری را گسترش می‌دهد.
در این مطالعه، به سه سؤال پرداخته شد: (1) الگوی توزیع مکانی-زمانی منبع – فرورفتگی جمعیت شهری چیست؟ (2) چه رابطه ای بین منبع جمعیت شهری و شدت کاربری اراضی شهری وجود دارد و آیا ناهماهنگی فضایی بین آنها وجود دارد؟ (3) رابطه بین منبع – فرورفتگی و شدت کاربری زمین برای جاده های کمربندی شهری مختلف و انواع کاربری های مختلف چگونه تغییر می کند و آیا این تغییر تحت تأثیر عواملی مانند دوره های مختلف، تاریخ های مختلف و شرایط آب و هوایی متفاوت است؟ با یک چارچوب تحلیلی جدید، جمعیت شهری پویا ارتباط نزدیکی با کاربری ساکن دارد. منبع جمعیت پویا و سینک از طریق داده های سیگنالینگ سیار به دست آمد و شدت کاربری زمین شهری با نسبت مساحت طبقه (FAR) و نرخ پوشش ساختمان (BCR) مشخص شد. همبستگی بین منبع جمعیت و شدت استفاده از زمین برای نشان دادن عدم تطابق فضایی انسان و زمین شهری مورد بحث قرار گرفت. در همین حال، اثرات دایره های مختلف و انواع کاربری های مختلف زمین بر عدم تطابق فضایی مورد بحث قرار می گیرد. از طریق ساخت این چارچوب تحلیلی که توسط فناوری اطلاعات و ارتباطات پشتیبانی می‌شود، می‌توان رابطه انسان و زمین شهری را به صورت پویا، واقع‌بینانه و با دقت بالا شناسایی کرد که پشتیبانی مطلوبی را برای توسعه شهری و استفاده کارآمد از زمین فراهم می‌کند.

2. مواد و روشها

2.1. منطقه مطالعه و منبع داده

شن یانگ، شهر اصلی در شمال شرقی چین و مرکز استان لیائونینگ، به عنوان منطقه موضوعی برای این مطالعه انتخاب شد. در سال های اخیر، زمین های ساخته شده در شن یانگ به سرعت گسترش یافته و پدیده پراکندگی شهری رایج شده است. در نتیجه، تضاد بین زمین زیر کشت و زمین ساخته شده تشدید شده است و مشکل عدم تطابق کاربری زمین به طور فزاینده ای برجسته شده است [ 70 ، 71 ، 72 ].]. شن یانگ یک عالم کوچک معمولی از شهرنشینی سریع در چین است. در این عصر شهرنشینی، توسعه راه‌هایی برای بهره‌برداری از پتانسیل‌های درونی زمین شهری و بهبود الگوی موجود انسان-زمین شهری به یک جهت مهم در حوزه مدیریت زمین تبدیل شده است. تحقیقات قبلی در مورد کاربری زمین شهری به دلیل اتکا به سری های زمانی طولانی و قطعات بزرگ مقیاس محدود شده است و استفاده از این ابزار و روش ها نمی تواند نیازهای مدیریتی پویا و تصفیه شده شهرها را برآورده کند. با توسعه سریع فناوری اطلاعات و ارتباطات، تحقیقات پویا و میکروسکوپی در مورد جمعیت شهری و کاربری زمین امکان پذیر شده است.
این مطالعه با استفاده از داده های ICT انجام شده است. داده های اصلی مورد استفاده، داده های سیگنالینگ تلفن همراه، داده های ساختمان، داده های جاده های شهری و داده های کاربری زمین بود ( جدول 1 ). داده های سیگنالینگ تلفن همراه اطلاعاتی را در مورد موقعیت مکانی کاربر از طریق تعامل بین کاربران و ایستگاه های پایه ارائه می دهد و می تواند مسیر زمانی و مکانی جریان جمعیت را ثبت کند. تمام داده های سیگنالینگ مورد استفاده در این مطالعه با همکاری یکی از بزرگترین اپراتورهای تلفن همراه محلی به دست آمد و 500 × 500 متر واحد فضای پایه برای داده های سیگنال بود. داده های سیگنالینگ تلفن همراه تولید شده در شن یانگ در چهار روز 15 می، 19 می، 14 آگوست و 18 اوت 2018، همانطور که در جدول 2 خلاصه شده است، استفاده شد.. داده‌های ساختمان اغلب تأخیر خاصی را نشان می‌دهند، بنابراین از داده‌های نقشه AutoNavi 2019 استفاده شد، از جمله داده‌های مربوط به خطوط اصلی ساختمان‌ها، تعداد طبقات ساختمان، مساحت طبقات و مختصات فضایی. مجموعه داده های کاربری زمین با استفاده از ELUC-China در سال 2018، همراه با FROM-GLC10 و تأیید زمین تکمیل شد. ELUC-China با ترکیب سنجش از راه دور، موقعیت یابی تلفن همراه، POI و سایر داده های چند منبعی گردآوری شده است و دقت نتایج تایید شده بالاتر از داده های POI خالص است [ 73 ].
از داده‌های منطقه شهر شنیانگ، منبع جمعیتی تعیین شد که در مرکز شهر متمرکز است و داده‌های کاربری زمین و داده‌های ساختمانی برای این منطقه نسبتاً کامل بود. منطقه مورد مطالعه برای پوشش منطقه اصلی شهری شن یانگ، با مساحت مستطیل شکل 41.5 × 43 کیلومتر، شامل کل منطقه جاده حلقه چهارم در شن یانگ و فرودگاه (منطقه مهم منبع-سینک)، شامل 7126 پایه انتخاب شد. واحدهای 500 × 500 متر ( شکل 1 ).

2.2. روش تحقیق

2.2.1. منبع-سینک جمعیت شهری

تئوری “منبع – سینک” در ابتدا برای مطالعه تغییرات جمعیت در زیستگاه های مختلف ایجاد شد. نرخ تولد بیشتر از میزان مرگ و میر برای وصله منبع است، و عکس این موضوع برای پچ سینک صادق است. در این تحقیق، شبکه منطقه مورد مطالعه به سه دسته منبع، سینک و تعادل تقسیم شد. برای منبع، SSi<0، برای سینک، SSi>0، و تعادل بین این دو با نشان داده می شود SSi=0. شبکه‌های بدون جریان جمعیت از تحلیل حذف شدند، که بر شبکه‌های منبع و شبکه‌های سینک متمرکز بود. فرمول منبع جمعیت (فرمول (1)) در زیر [ 60 ] آورده شده است:

SSi=دی-اوه
در فرمول (1) SSiجریان منبع-سینک شبکه ith در طول دوره مطالعه است، و دیو اوهبه ترتیب جمعیت ورودی و خروجی شبکه را نشان می دهد.
2.2.2. شدت کاربری اراضی شهری
این مطالعه شدت کاربری زمین شهری را بر اساس دو شاخص – FAR و BCR [ 50 ] اندازه‌گیری می‌کند. FAR یک معیار مهم برای شدت استفاده از زمین ساخته شده است و به عنوان نسبت کل مساحت ساختمان در شبکه به مساحت زمین شبکه تعریف می شود. BCR نسبت مساحت پایه ساختمان ها در یک شبکه به مساحت زمین شبکه است و نسبت زمین خالی و تراکم ساختمان را در شبکه منعکس می کند. هر دو شاخص مهم تراکم و مورفولوژی شهری هستند. داده های ساختمان شامل اطلاعاتی مانند مختصات مکانی، خطوط اصلی و طبقات است.

فرمول FAR (2) در زیر آورده شده است:

دور=فی⋅بیGi

فرمول BCR (3) در زیر آورده شده است:

BCR=بیGi
در این فرمول ها، بینشان دهنده مساحت پایه ساختمان در شبکه است، Giمساحت زمین شبکه را نشان می دهد و فینمایانگر کف ساختمان است.
2.2.3. دو متغیره جهانی موران I و دو متغیره LISA
در این مطالعه، موران دو متغیره I و LISA دو متغیره با استفاده از GeoDa محاسبه شد. دو متغیره موران I، که برای اندازه گیری روند تراکم فضایی منبع جمعیت و شدت کاربری زمین استفاده شد [ 74 ، 75 ]، طبق فرمول (4) محاسبه شد:
من=Σمن=1nΣj=1nwمنjایکسمن-ایکس¯yj-y¯اس2Σمن=1nΣj=1nwمنj
اس2واریانس تمام نمونه ها است و wijوزن مکانی است ارزش های مندر محدوده [-1، 1] قرار می گیرند. من>0نشان دهنده یک همبستگی فضایی مثبت و من<0نشان دهنده همبستگی فضایی منفی است.

LISA دو متغیره برای اندازه گیری تعامل محلی بین منبع جمعیت شهری و شدت کاربری زمین [ 49 ] و در نتیجه تشخیص عدم تطابق فضایی بین آنها استفاده شد. LISA دو متغیره با استفاده از فرمول های (5) و (6) محاسبه می شود:

منمنک،ل=زمن،کΣj=1nwمنj×zj،ل
zمن،ک=ایکسمن،ک-ایکس¯کσک،zj،ل=ایکسمن،ل-ایکس¯لσل

جایی که ایکسمن،ک و ایکسمن،ل مقادیر متغیرها هستند کو لبه ترتیب در واحد من، ایکس¯ک و ایکس¯لمقادیر میانگین مربوطه آنها هستند و  σک و σلانحراف استاندارد مربوطه آنها هستند. بر اساس آمار LISA، نتایج منبع و سینک هر کدام به پنج دسته تقسیم می شوند. برای جمعیت سینک (مقادیر مثبت)، دسته بندی ها عبارتند از جریان جمعیت بالا و شدت کاربری زمین بالا (SI-HH)، جریان زیاد و شدت کم (SI-HL)، جریان کم و شدت بالا (SI-LH)، جریان کم. و شدت کم (SI-LL) و معنی دار نیست (NS). به طور مشابه، برای جمعیت منبع (مقادیر منفی)، دسته‌ها جریان کم و شدت بالا (SO-HH)، جریان کم و شدت کم (SO-HL)، جریان بالا و شدت بالا (SO-LH)، جریان بالا و شدت کم (SO-LL) و NS.

2.2.4. تحلیل مکاتبات و تحلیل مکاتبات چندگانه
از SPSS نسخه 23 برای انجام تجزیه و تحلیل مکاتبات و تجزیه و تحلیل مکاتبات چندگانه برای بررسی رابطه و میزان همبستگی بین نتایج LISA و متغیرهای مختلف استفاده شد (متغیرهای در نظر گرفته شده در تجزیه و تحلیل و تخصیص آنها در جدول 3 نشان داده شده است ). تجزیه و تحلیل مطابقت می تواند جدول اقتضایی را به عنوان نقاط بیان کند و رابطه بین دو متغیر طبقه بندی را در موقعیت های نسبی در فضای کاهش یافته بعدی منعکس کند. هر چه فاصله پراکندگی در نمودار تجزیه و تحلیل نزدیکتر باشد، گرایش تداعی آشکارتر است. تجزیه و تحلیل مکاتبات چندگانه برای استفاده زمانی مناسب است که متغیرهای طبقه بندی زیادی وجود دارد [ 76]. از آنجایی که خواندن مطابقت بین دسته های جدول احتمالی دشوار است، جداول اقتضایی گرافیکی می توانند نتایج را بصری تر کنند.

3. نتایج و تجزیه و تحلیل

3.1. الگوهای زمانی و مکانی منبع- فرورفتگی جمعیت

تغییرات منبع جمعیت 24 ساعته در شهر ( شکل 2 ) نظم آشکاری را نشان می دهد و هر روز دو قله و دره نسبی آشکار وجود دارد. قله ها و دره ها مربوط به نیمه شب (23:00-02:00)، اوج صبح (07:00-10:00)، ظهر (11:00-14:00) و اوج اواخر (16:00-16:00) هستند. 19:00)، برای چهار دوره، نشان دهنده سناریوهای معمول زندگی ساکنان شهری از استراحت، کار، ناهار، و ترک کار. چهار روز انتخاب شده در این مطالعه یک روز هفته معمولی، یک روز آخر هفته معمولی، یک روز هفته بارانی و یک روز آخر هفته بارانی بود ( جدول 2). روند تعطیلات آخر هفته در مقایسه با روزهای هفته نسبتاً ثابت بود و حجم منبع سینک برای روزهای بارانی به طور قابل توجهی کمتر از روزهای غیربارانی بود. ضرایب همبستگی پیرسون برای مقادیر منبع-سینک جمعیت چهار روزه و مقادیر میانگین آنها در منطقه مورد مطالعه بیشتر از 9/0 بود که نشان می‌دهد جمعیت شهری نوسانات روزانه منظم را نشان می‌دهد.
نمودارهای دوره های مختلف روز در شهر ( شکل 3) نشان می دهد که بزرگی مقادیر منبع-سینک نیمه شب به وضوح کمتر از سه دوره دیگر است. در نیمه شب، جمعیت در اکثر مناطق شهر در حالت ایستا است و تنها جریان جمعیتی قابل توجه از مرکز شهر به سمت حاشیه است. فرودگاه تائوسیان و ایستگاه راه‌آهن شن یانگ، هر دو قطب مهم حمل‌ونقل، در نیمه‌شب مناطق منبع جمعیت بودند. در اوج صبح، تعداد زیادی از مردم در مرکز شهری تجمع کردند و بیشتر شبکه‌ها در وضعیت خروج جمعیت قرار داشتند. فرودگاه‌ها، ایستگاه‌های راه‌آهن و پایانه‌های مسافربری در این زمان به مناطق مهمی برای سینک تبدیل شدند و پارک‌های صنعتی و دولت‌های شهری در حومه شهر نیز غرق‌های جمعیتی در مقیاس کوچک را به نمایش گذاشتند. در ظهر، یک تجمع جمعیت در منطقه تجاری وجود دارد، و منطقه دفتر مرکزی منطقه منبع اصلی است. اوج اواخر و اوج صبحگاهی تقریباً متقارن هستند و جمعیت شهری از مرکز شهر به سمت حاشیه جریان دارد که منعکس کننده ماهیت جزر و مدی منبع – فرورفتگی جمعیت شهری است. از منظر تاریخ های مختلف، در مقایسه با روزهای هفته، جریان جمعیت در نیمه شب در تعطیلات آخر هفته بیشتر است، اما اوج در صبح و عصر نسبتا صاف است و تمرکز جمعیت در منطقه تجاری در ظهر بیشتر است. در مقایسه با روزهای غیربارانی، روزهای بارانی برای سفر نسبتاً نامناسب هستند و ساکنان شهری کمتر سفر می‌کنند، اما توزیع کلی منبع جمعیت همچنان از روزهای غیربارانی پیروی می‌کند. نسبت سفرهای منظم شهری زیاد است و به طور قاطع بر تغییرات منبع-سینک شهری تأثیر می گذارد. اوج اواخر و اوج صبحگاهی تقریباً متقارن هستند و جمعیت شهری از مرکز شهر به سمت حاشیه جریان دارد که منعکس کننده ماهیت جزر و مدی منبع – فرورفتگی جمعیت شهری است. از منظر تاریخ های مختلف، در مقایسه با روزهای هفته، جریان جمعیت در نیمه شب در تعطیلات آخر هفته بیشتر است، اما اوج در صبح و عصر نسبتا صاف است و تمرکز جمعیت در منطقه تجاری در ظهر بیشتر است. در مقایسه با روزهای غیربارانی، روزهای بارانی برای سفر نسبتاً نامناسب هستند و ساکنان شهری کمتر سفر می‌کنند، اما توزیع کلی منبع جمعیت همچنان از روزهای غیربارانی پیروی می‌کند. نسبت سفرهای منظم شهری زیاد است و به طور قاطع بر تغییرات منبع-سینک شهری تأثیر می گذارد. اوج اواخر و اوج صبحگاهی تقریباً متقارن هستند و جمعیت شهری از مرکز شهر به سمت حاشیه جریان دارد که منعکس کننده ماهیت جزر و مدی منبع – فرورفتگی جمعیت شهری است. از منظر تاریخ های مختلف، در مقایسه با روزهای هفته، جریان جمعیت در نیمه شب در تعطیلات آخر هفته بیشتر است، اما اوج در صبح و عصر نسبتا صاف است و تمرکز جمعیت در منطقه تجاری در ظهر بیشتر است. در مقایسه با روزهای غیربارانی، روزهای بارانی برای سفر نسبتاً نامناسب هستند و ساکنان شهری کمتر سفر می‌کنند، اما توزیع کلی منبع جمعیت همچنان از روزهای غیربارانی پیروی می‌کند. نسبت سفرهای منظم شهری زیاد است و به طور قاطع بر تغییرات منبع-سینک شهری تأثیر می گذارد. و جمعیت شهری از مرکز شهر به سمت حاشیه جریان می یابد، که منعکس کننده ماهیت جزر و مدی منبع جمعیت شهری است. از منظر تاریخ های مختلف، در مقایسه با روزهای هفته، جریان جمعیت در نیمه شب در تعطیلات آخر هفته بیشتر است، اما اوج در صبح و عصر نسبتا صاف است و تمرکز جمعیت در منطقه تجاری در ظهر بیشتر است. در مقایسه با روزهای غیربارانی، روزهای بارانی برای سفر نسبتاً نامناسب هستند و ساکنان شهری کمتر سفر می‌کنند، اما توزیع کلی منبع جمعیت همچنان از روزهای غیربارانی پیروی می‌کند. نسبت سفرهای منظم شهری زیاد است و به طور قاطع بر تغییرات منبع-سینک شهری تأثیر می گذارد. و جمعیت شهری از مرکز شهر به سمت حاشیه جریان می یابد، که منعکس کننده ماهیت جزر و مدی منبع جمعیت شهری است. از منظر تاریخ های مختلف، در مقایسه با روزهای هفته، جریان جمعیت در نیمه شب در تعطیلات آخر هفته بیشتر است، اما اوج در صبح و عصر نسبتا صاف است و تمرکز جمعیت در منطقه تجاری در ظهر بیشتر است. در مقایسه با روزهای غیربارانی، روزهای بارانی برای سفر نسبتاً نامناسب هستند و ساکنان شهری کمتر سفر می‌کنند، اما توزیع کلی منبع جمعیت همچنان از روزهای غیربارانی پیروی می‌کند. نسبت سفرهای منظم شهری زیاد است و به طور قاطع بر تغییرات منبع-سینک شهری تأثیر می گذارد. از منظر تاریخ های مختلف، در مقایسه با روزهای هفته، جریان جمعیت در نیمه شب در تعطیلات آخر هفته بیشتر است، اما اوج در صبح و عصر نسبتا صاف است و تمرکز جمعیت در منطقه تجاری در ظهر بیشتر است. در مقایسه با روزهای غیربارانی، روزهای بارانی برای سفر نسبتاً نامناسب هستند و ساکنان شهری کمتر سفر می‌کنند، اما توزیع کلی منبع جمعیت همچنان از روزهای غیربارانی پیروی می‌کند. نسبت سفرهای منظم شهری زیاد است و به طور قاطع بر تغییرات منبع-سینک شهری تأثیر می گذارد. از منظر تاریخ های مختلف، در مقایسه با روزهای هفته، جریان جمعیت در نیمه شب در تعطیلات آخر هفته بیشتر است، اما اوج در صبح و عصر نسبتا صاف است و تمرکز جمعیت در منطقه تجاری در ظهر بیشتر است. در مقایسه با روزهای غیربارانی، روزهای بارانی برای سفر نسبتاً نامناسب هستند و ساکنان شهری کمتر سفر می‌کنند، اما توزیع کلی منبع جمعیت همچنان از روزهای غیربارانی پیروی می‌کند. نسبت سفرهای منظم شهری زیاد است و به طور قاطع بر تغییرات منبع-سینک شهری تأثیر می گذارد. روزهای بارانی برای سفر نسبتاً نامناسب هستند و ساکنان شهری کمتر سفر می‌کنند، اما توزیع کلی منبع جمعیت همچنان از روزهای غیربارانی پیروی می‌کند. نسبت سفرهای منظم شهری زیاد است و به طور قاطع بر تغییرات منبع-سینک شهری تأثیر می گذارد. روزهای بارانی برای سفر نسبتاً نامناسب هستند و ساکنان شهری کمتر سفر می‌کنند، اما توزیع کلی منبع جمعیت همچنان از روزهای غیربارانی پیروی می‌کند. نسبت سفرهای منظم شهری زیاد است و به طور قاطع بر تغییرات منبع-سینک شهری تأثیر می گذارد.
فعالیت منبع جمعیت در جاده حلقه سوم در شن یانگ بیشتر از خارج از جاده حلقه سوم است، که همچنین نشان دهنده تفاوت منبع و فرورفتگی بین مراکز شهری و حومه است. در اوج صبح، منطقه مرکزی شهری منطقه سینک و بقیه زمان ها عمدتاً منطقه منبع است. در طول یک روز در شهر، جمعیت صبح در منطقه مرکزی شهری جمع می‌شوند و سپس به تدریج به بیرون پراکنده می‌شوند. جمعیت همچنان در شهر مانند جزر و مد در نوسان است. مراکز شهری و حومه‌ها نظم‌های متضادی را از خود نشان می‌دهند، با ماهیت جزر و مدی نظم همیشه وجود دارد، خواه در روز هفته باشد یا آخر هفته یا باران.

3.2. تحلیل همبستگی فضایی جمعیت شهری منبع – فرورفتگی و شدت کاربری زمین

نتایج برای Moran’s I جهانی در شکل 4 و جدول 4 نشان داده شده است. همه نتایج 999 جایگشت با p را برآورده می کنند= 0.001. همبستگی فضایی معناداری بین منبع جمعیت و شدت کاربری زمین وجود دارد و این دو دارای الگوهای محلی مشابهی هستند. به طور خاص، بین منابع جمعیتی و شدت کاربری زمین همبستگی مثبت و معنادار و بین کاهش جمعیت و شدت کاربری زمین همبستگی منفی و معنادار وجود دارد. نتایج FAR و BCR روندهای مشابهی را نشان می دهد. نتایج همچنین نشان می دهد که ورودی و خروجی جمعیت زیاد اغلب با استفاده از زمین با شدت بالا همراه است. منبع جمعیت شهری به طور قابل توجهی با شدت کاربری زمین همبستگی دارد و این همبستگی پویا است. به طور مشخص برای این همبستگی پیک صبحگاهی و دیررس بیشتر از سایر دوره‌ها، روزهای هفته بیشتر از روزهای آخر هفته و روزهای غیربارانی بیشتر از روزهای بارانی است. علاوه بر این،
استفاده از LISA برای ارزیابی رابطه فضایی محلی بین منبع جمعیت و شدت کاربری زمین به ما کمک می‌کند تا عدم تطابق فضایی انسان و زمین شهری را کشف کرده و کارایی کاربری زمین شهری را به طور دقیق بهبود بخشد. بر اساس آمار LISA، همه گریدها به ترتیب به عنوان HH، HL، LL، LH، یا NS طبقه بندی می شوند، طبق کلاس منبع و سینک. نقشه برداری LISA دو متغیره بین منبع جمعیت شهری و شدت کاربری زمین (FAR, BCR) در شکل 5 نشان داده شده است و همه نتایج به دست آمده قابل توجه هستند ( p≤ 0.05). در نواحی سینک، HH در مرکز شهر متمرکز است، LH در اطراف HH پراکنده است، LL عمدتاً در خارج از جاده کمربندی چهارم توزیع شده است و HL کوچک است. منطقه منبع LH عمدتاً در مرکز شهر متمرکز است و HL عمدتاً در حاشیه منطقه مورد مطالعه توزیع شده است. بنابراین، مناطق با جریان بالا و شدت بالا در مرکز شهر متمرکز شده اند، در حالی که مناطق با جریان کم و شدت کم عمدتاً در حاشیه شهر پراکنده شده اند. ما یک عدم تطابق فضایی محلی بین جریان جمعیت شهری و شدت استفاده از زمین در تمام نتایج LISA پیدا کردیم. عدم تطابق موضعی توسط موارد جریان کم و با شدت بالا غالب است و سایر ناهماهنگی ها نادر هستند، با موارد جریان بالا و کم شدت.

3.3. عدم تطابق فضایی در ساختار دایره شهری و عملکرد کاربری زمین

3.3.1. تأثیر افتراقی عدم تطابق فضایی در مناطق مختلف جاده کمربندی شهری

در طول توسعه شهری، گسترش تدریجی به بیرون طبیعی است و شهر شنیانگ گسترش دایره ای معمولی به بیرون را نشان می دهد. این شهر به تدریج از حلقه اول و دوم به حلقه چهارم فعلی گسترش یافته است و هر حلقه در وضعیت توسعه شهری متفاوتی قرار دارد. به عنوان مثال، حلقه اول در اوایل تشکیل شد و امکانات مختلف عملکردی در آن کامل شده است، در حالی که حلقه چهارم تنها برای مدت کوتاهی در حال توسعه بوده و توسعه محلی بر آن غالب شده است.
تجزیه و تحلیل مکاتبات بین نتایج LISA و جاده کمربندی شهری توسعه داده شد. در تجزیه و تحلیل مکاتبات، منبع و سینک هنوز به طور جداگانه محاسبه شدند، و هر دو آزمون مجذور کای را گذراندند، که نشان می‌دهد نتایج LISA ارتباط نزدیکی با جاده کمربندی شهری دارد. نسبت نتایج LISA در هر حلقه ( شکل 6 A) و نتایج تجزیه و تحلیل مطابقت ( شکل 7 A, B) به ترتیب ساختار کمی و درجه اتصال را منعکس می کند. تفاوت های آشکاری در توزیع نتایج LISA در مناطق مختلف جاده های کمربندی شهری وجود دارد و مشخصاً ویژگی های متفاوتی در داخل جاده حلقه سوم و خارج از جاده حلقه سوم وجود دارد. در ناحیه سینک جمعیت ( شکل 6 A(SI) وشکل 7الف)، R1 و R2 عمدتاً HH هستند، R3 بیشتر با LH و NS مرتبط است، R4 عمدتاً NS است، R5 عمدتاً LL است، و HL ارتباط نزدیکی با R5 دارد. از مرکز شهر تا جاده کمربندی سوم، HH به تدریج کاهش می یابد و NS به تدریج افزایش می یابد. به سمت خارج از جاده حلقه سوم، LL افزایش می یابد و NS کاهش می یابد. HH همه در داخل جاده حلقه سوم و LL همه در خارج از جاده حلقه سوم توزیع شده اند. LH و HL نشان دهنده دو حالت عدم تطابق بین جمعیت و شدت استفاده از زمین است. LH عمدتاً در جاده حلقه سوم توزیع می شود، اما نسبت کمتر از 20٪ است، در حالی که HL بخش کوچکی را به خود اختصاص می دهد، عمدتاً در R5. این نشان می دهد که شدت توسعه زمین شهری در شن یانگ برای تقاضا برای جابجایی جمعیت جلوتر است. بیشتر عدم تطابق انسان و زمین بر اساس جریان کم جمعیت اما شدت بالای توسعه زمین است. منطقه منبع جمعیت به عنوان یک مقدار منفی بیان می شود، بنابراین با مقدار مثبت منطقه سینک متفاوت است. با این حال، رابطه بین جریان جمعیت و شدت استفاده از زمین منعکس کننده همان قانون منطقه سینک است.
تجزیه و تحلیل مکاتبات چندگانه برای کشف اثرات دوره، منبع و سینک، FAR/BCR، و روز استفاده شد و نتایج LISA مورد استفاده در تجزیه و تحلیل مکاتبات در واحدهای یک روزه است، در حالی که نتایج LISA مورد استفاده در تحلیل مکاتبات چندگانه با در نظر گرفتن چندگانه است. متغیرهای طبقه‌بندی بر حسب واحد دوره‌ها هستند. شکل 7 E,F نمودارهای متریک متمایز تجزیه و تحلیل تناظر چندگانه هستند که اطلاعات موجود در متغیرها را در هر بعد نشان می‌دهند که معمولاً برای حذف متغیرها برای ساده‌سازی مدل استفاده می‌شود. نتایج نشان می دهد که روز، آب و هوا، FAR/BCR، و دوره تفاوت کمی دارند ( شکل 7E) که نشان می دهد این متغیرها تأثیر کمی دارند و ناحیه کمربندی شهری تأثیر تعیین کننده ای بر رابطه بین منبع جمعیت شهری و شدت کاربری زمین دارد.
از این نتایج، می‌توان دید که وضعیت توسعه شن یانگ تفاوت‌های آشکاری از مرکز تا حومه را نشان می‌دهد و اینکه جاده کمربندی سوم به یک خط جداکننده در دولت توسعه شهری تبدیل شده است، با قوانین توسعه آشکارا متفاوت در داخل و خارج و اصلی‌ترین آن. توسعه عمدتاً در داخل جاده کمربندی سوم انجام می شود. از مرکز شهری تا حومه، روند توسعه تطبیق انسان و زمین با ارزش بالا، عدم تطابق انسان و زمین و تطابق انسان و زمین کم ارزش وجود دارد. مناطق انتقالی از مرکز به حومه مناطقی هستند که باید بر روی پرداختن به گسترش شهری متمرکز شوند. در این مناطق، زمین بسیار توسعه یافته است، اما جریان جمعیت نسبتا کم است.
3.3.2. تأثیر افتراقی عدم تطابق فضایی بین انواع کاربری های مختلف شهری
شدت کاربری زمین شهری به دلیل عملکردهای مختلف شهری می تواند بسیار متفاوت باشد. هنگام بحث در مورد شدت کاربری، لازم است تأثیر انواع مختلف کاربری زمین را در نظر بگیرید. تجزیه و تحلیل مکاتبات بین نتایج LISA و انواع کاربری زمین ایجاد شده است، و همه آزمون مجذور کای را گذرانده اند، که نشان می دهد نتایج LISA ارتباط نزدیکی با انواع کاربری زمین دارد. نتایج تجزیه و تحلیل مطابقت ( شکل 7 C) نشان می‌دهد که HH و LH ارتباط نزدیکی با زمین‌های مسکونی و تجاری دارند، سایر کاربری‌های زمین عمدتاً در ایالت LL است، و زمین‌های صنعتی و مدیریت عمومی و زمین‌های خدماتی ارتباط نزدیکی با ایالت NS دارند. با قضاوت بر اساس نسبت نتایج LISA برای هر نوع کاربری زمین ( شکل 6ب)، HH تحت سلطه زمین های مسکونی است، با سایر انواع کاربری زمین کمتر از 10٪. LH تحت سلطه زمین های مسکونی است، با نسبت کل سایر انواع کاربری زمین کمی بالاتر از ایالت HH. LL عمدتاً زمین های دیگر است و پس از آن زمین های صنعتی و حمل و نقل قرار دارند. NS عمدتاً زمین های مسکونی، صنعتی و مدیریت عمومی و خدماتی است و تعداد انواع HL کم است و نسبت آن پایدار نیست. ترکیب نتایج تجزیه و تحلیل مطابقت ( شکل 7 C,D) و نسبت هر نوع زمین در نتایج LISA ( شکل 6)ب) صرف نظر از سطح جریان جمعیت، به این نتیجه رسیدیم که شدت کاربری زیاد زمین در درجه اول مربوط به زمین مسکونی و تجاری است، در حالی که جریان کم و شدت کم عمدتاً مربوط به سایر کاربری‌ها و مدیریت عمومی، زمین خدماتی، و زمین صنعتی ناچیز است.
برای بررسی تأثیر دوره‌های مختلف روز و سایر عوامل بر نتایج، پنج متغیر اضافی – دوره، منبع و فرورفتگی، FAR/BCR، روز و آب‌وهوا- در تحلیل مکاتبات چندگانه در نظر گرفته شد. ضریب آلفای مدل 80.2 درصد و نتیجه معتبر بود. از شکل 7 F مشاهده می شود که FAR/BCR، روز و آب و هوا بسیار نزدیک به مبدأ هستند، تبعیض ناچیز است، دوره نزدیک به مبدأ است و با LISA منطبق است، و تأثیر نیز کوچکتر است. در بین این متغیرها، نوع کاربری اراضی بیشترین تأثیر را بر رابطه بین منبع جمعیت شهری و شدت کاربری اراضی دارد که نشان‌دهنده منظم بودن عملیات شهری است.
نتایج تحقیق حاکی از آن است که شدت کاربری اراضی مسکونی و تجاری بیشتر است که به دنبال درک ما از وضعیت واقعی شهر است. نتایج تجزیه و تحلیل مکاتبات نشان می دهد که زمین مسکونی بیشترین ارتباط را با جریان کم و شدت بالا دارد. شکل 6 الف نشان می دهد که نسبت HL کوچک است، بنابراین بیشتر عدم تطابق فضایی انسان و زمین در زمین های مسکونی ظاهر می شود. به عنوان یک نوع کاربری با شیوع بالای عدم تطابق، بیشتر عدم تطابق فضایی زمین مسکونی ناشی از کاربری با شدت بالا و ضریب اشغال کم ناشی از ساخت و ساز مسکونی تجاری در مقیاس بزرگ است که مدیران شهری باید بر روی آن تمرکز کنند.

3.4. عدم تطابق فضایی انسان و زمین شهری از دیدگاه پویا

نظم خاصی در رابطه انسان و زمین شهری وجود دارد و تغییرات 24 ساعته “جندرو” منبع جمعیت تأثیر قابل توجهی بر این نظم نداشت. ما تغییرات دینامیکی در رابطه بین منبع جمعیت و FAR در روزهای عادی هفته 20180515 را مقایسه کردیم تا دلایل خاص این پدیده را بررسی کنیم.
از منظر توزیع عدم تطابق مکانی با جریان کم و شدت بالا، مقایسه شبکه‌های عدم تطابق مکانی در دوره‌های مختلف نشان می‌دهد که تقریباً هیچ شبکه‌ای در حالت عدم تطابق به‌طور پیوسته برای چهار دوره وجود ندارد، اما شبکه‌های عدم تطابق در دوره‌های مختلف در مناطق مجاور ظاهر می‌شوند. یکی پس از دیگری. در دوره های دیگر همیشه ناهماهنگی های فضایی در اطراف یک شبکه نامتناسب وجود خواهد داشت و این مناطقی که به صورت تکه ای ظاهر می شوند، مناطقی هستند که باید در مدیریت شهری روی آنها تمرکز کنیم. از شکل 8 قابل مشاهده استکه اکثر مناطق با عدم تطابق فضایی در هونان، یوهونگ و دادونگ در داخل جاده حلقه سوم توزیع شده‌اند که نسبت به مناطق شهری مرکزی هپینگ، شنه و تیکسی، مناطق شهری پیرامونی‌تر هستند. علاوه بر این، یک عدم تطابق فضایی به سبک محاصره ای در مقیاس بزرگ در منطقه سوجیاتون وجود دارد. عدم تطابق فضایی بین جریان زیاد و شدت کم در حاشیه بیرونی شهر پراکنده است. فرودگاه تائوسیان، در جنوب شرقی جاده کمربندی چهارم شهر، یک منطقه معمولی است.
وضعیت عدم تطابق فضایی این توزیع نشان می‌دهد که مشکل عدم تطابق فضایی شهری یک مشکل شبکه‌ای منفرد از منظر ایستا نیست، بلکه یک مشکل در محدوده شهری از دیدگاه پویا است. بنابراین، هنگام حل و بهبود مشکل عدم تطابق فضایی، نمی‌توانیم تنها بر محل وقوع مشکل تمرکز کنیم. منطقه ناهماهنگ جدا نیست، بلکه به منطقه اطراف مرتبط است، که نیاز به هماهنگی یکپارچه و بهبود کلی دارد. دقیقاً به دلیل این توزیع همزمان و تغییر مداوم است که توزیع و کمیت عدم تطابق فضایی شهری تقریباً در هر زمان مشابه است، بنابراین تأثیر کمتری بر عدم تطابق کلی شهری دارند. علاوه بر این،

4. بحث

4.1. منظم بودن منبع جمعیت- فرورفتگی و ویژگی های عدم تطابق فضایی

تغییرات 24 ساعته جمعیت شهری در منبع و فرورفتگی چرخه‌ای است و مطالعات تأیید کرده‌اند که فعالیت‌های روزانه انسانی از دیدگاه شهر از یک الگوی تکرارپذیر پیروی می‌کنند [ 77 ، 78 ، 79 ]. جریان جمعیتی باعث ایجاد جزر و مد شهری می شود، با اوج جمعیت صبحگاهی در مرکز شهری جمع می شود و سپس به تدریج به سمت بیرون پراکنده می شود، که در مطالعه قبلی توزیع عکس در نواحی سرچشمه و فرورفتگی شهر در صبح و عصر را دنبال می کند [ 60 ]. ]، و قانون جمعیت گریز از مرکز در روز و گریز از مرکز در شب سازگار است [ 52]. سفر صلب در این جریان منظم جمعیت، منظم بودن روزانه شهر را تعیین می‌کند، بنابراین چه در روزهای هفته یا آخر هفته بارندگی در شهر وجود داشته باشد، قوانین کلی مشابهی وجود دارد. با این حال، اوج صبح و اواخر در تعطیلات آخر هفته صاف تر است [ 80 ]، و بارندگی حجم سفر مردم را کاهش می دهد. اگرچه سفر تحت تأثیر آب و هوا است، اما سفر روزانه هنوز نماینده است [ 81 ، 82 ].
یک همبستگی قوی بین منبع جمعیت و شدت کاربری زمین وجود دارد، و بنابراین، جریان بالا و شدت بالا قوانین توزیع مشابهی دارند. بنابراین، عدم تطابق انسان و زمین شهری را می توان از دیدگاه دینامیکی با استفاده از داده های سیگنالینگ تلفن همراه تشخیص داد، که با روش های مرسوم برای به دست آوردن داده های جمعیتی که ایستا، با دقت پایین هستند و به زمان های طولانی نیاز دارند، متفاوت است. این مطالعه از برخی جهات با مطالعات قبلی متفاوت بود. دوره‌های مختلف، روزهای هفته در مقابل روزهای آخر هفته، و آب و هوای بارانی در روابط فضایی محلی بر قانون کلی تأثیر نمی‌گذارند، برخلاف یافته‌های پژوهش قبلی که رابطه فضایی محلی بین فعالیت جمعیت و شدت استفاده از زمین از روز به شب متفاوت است. 50]. بیشترین تأثیر بر عدم تطابق فضایی ساختار دایره و نوع کاربری زمین بود. علاوه بر این، عدم تطابق فضایی که در مجاورت دوره های مختلف ظاهر می شود در یافته های مطالعات انجام شده از دیدگاه ایستا منعکس نمی شود.
تفاوت های کمی بین دو حالت عدم تطابق فضایی انسان و زمین، یعنی جریان کم، شدت زیاد و جریان زیاد، شدت کم در شهرها وجود دارد. تعداد حالت‌های پر جریان و کم شدت کم است و وقتی این حالت در مناطقی مانند فرودگاه‌ها و ایستگاه‌های راه‌آهن در زمین‌های حمل‌ونقل یا در پارک‌ها و فضاهای سبز پرطرفدار در زمین‌های مدیریت عمومی و خدماتی رخ می‌دهد، جریان زیاد و شدت کم است. حالت های نسبتا معقولی هستند. مشکل اصلی عدم تطابق فضایی انسان و زمین در شهر شنیانگ جریان کم جمعیت و شدت زیاد است. برخی از مطالعات اشاره کرده اند که نرخ بالای مسکن خالی و پیری جدی شهر شن یانگ هشدار دهنده مشکلاتی است که باید در توسعه شهری مورد توجه قرار گیرد [ 83 ].
نویسندگان باید در مورد نتایج و چگونگی تفسیر آنها از منظر مطالعات قبلی و فرضیه های کاری بحث کنند. یافته ها و پیامدهای آنها باید در گسترده ترین زمینه ممکن مورد بحث قرار گیرد. جهت های تحقیقاتی آینده نیز ممکن است برجسته شود.

4.2. پیامدهای سیاست عدم تطابق فضایی احتمالی ناشی از پراکندگی شهری

عدم تطابق فضایی انسان و زمین شهری عمدتاً به طور مستقیم در توسعه بیش از حد یا توسعه عقب مانده زمین نسبت به جمعیت شهری منعکس می شود. توسعه بیش از حد یک نوع زمین بیکار پس از توسعه با شدت بالا است، در حالی که توسعه عقب افتاده یک توسعه زمین با شدت کم است که نمی تواند نیازهای جمعیت را برآورده کند [ 84 ]. عدم تطابق فضایی انسان و زمین در شن یانگ اساساً ناشی از توسعه بیش از حد زمین است و زمین های مسکونی بیش از حد توسعه یافته هستند. جاده حلقه دوم در شن یانگ در سال 1997 تکمیل شد، و جاده حلقه سوم در سال 2013 تکمیل شد. این دوره تقریباً با دوره سریعترین گسترش شهری در چین مطابقت دارد [ 85 ، 86 ]]. به عنوان یک نماینده معمولی شکل توسعه شهری “پای”، هماهنگ کردن ناهماهنگی انسان و زمین ناشی از گسترش بیش از حد شهری و پراکندگی شهری با تراکم بالا و به حداکثر رساندن بهبود وضعیت شهری موجود مهم است. در زیر دو پیامد اصلی سیاست ذکر شده است.
اقدامات متعددی باید برای بهبود جریان جمعیت در مناطق نامتناسب در نظر گرفته شود. نقش استفاده ترکیبی از زمین در افزایش سرزندگی نواحی، ارتقای تعادل و هماهنگی کارکردهای اراضی منطقه ای و رفع نیازهای مختلف ساکنان با چند کارکردی مهم است. منابع خدمات عمومی شهری باید به صورت منطقی تخصیص داده شود و عملکرد مراکز شهری تسهیل شود [ 87 ]]، و سرمایه گذاری بیشتری در فرهنگ، ورزش، آموزش و مراقبت های پزشکی حومه شهر مورد نیاز است تا افراد با منابع حمایتی با کیفیت بالا جذب شوند. ارتقای توسعه هماهنگ صنعت و ساخت و ساز شهری، افزایش فرصت های شغلی در مناطق با عدم تطابق جدی، و ضمیمه نشاط خودجوش جوامع در این مناطق مهم است. علاوه بر این، محدودیت‌های سیستم ثبت نام خانوار باید کاهش یابد و عوامل خارجی که بر عادلانه بودن دسترسی به کالاهای عمومی تأثیر می‌گذارند [ 88 ] باید برای کمک به شهرها برای جذب جمعیت خارجی و افزایش جریان کلی جمعیت در شهر مورد توجه قرار گیرند.
پراکندگی شهری با تراکم بالا باید مهار شود. وابستگی به منابع مالی زمین باید کاهش یابد و از روش توسعه ناپایدار استفاده از منابع مالی زمین برای حفظ وجوه ساخت و ساز شهری اجتناب شود [ 89 ]. تقاضا برای ساختمان‌های با تراکم بالا در شن یانگ بسیار کمتر از حجم ساخت‌وساز فعلی است، اما شرکت‌های املاک و مستغلات، به دلیل جستجوی سود بالا، همیشه یک مدل توسعه FAR بالا را انتخاب می‌کنند که باعث می‌شود شهر به توسعه عمودی ادامه دهد. ازدحام و وخامت محیطی ناشی از FAR بالا با خواسته های ساکنان شهری برای یک محیط زندگی راحت در تناقض است [ 90 ]]. تقویت مدیریت و کنترل توسعه املاک و مستغلات ضروری است. برنامه ریزان و مجریان باید به طور همزمان بر روی دستورالعمل های چیدمان فضایی برنامه ریزی کلی و طراحی شهری تمرکز کنند، شاخص های برنامه ریزی کنترلی را به درستی بسازند، و در صورت نیاز، یک FAR و BCR معقول از مرکز شهر تا حومه شهر را تعیین کنند. آنها باید تلاش کنند تا مرزهای رشد شهری را ترسیم کنند و دقیقاً از آن پیروی کنند تا از گسترش مستمر پراکندگی اجتناب کنند، به دنبال یک مدل توسعه شهری کارآمد و فشرده [ 91 ] باشند، تاب آوری شهری [ 10 ] را بهبود بخشند و به رشد هوشمند دست یابند [ 92 ].

4.3. محدودیت ها و چشم اندازها

محدودیت های خاصی برای این مطالعه وجود دارد. با توجه به محدودیت‌های در دسترس بودن داده‌ها، تنها چهار روز از داده‌های سیگنالینگ تلفن همراه برای نمایش روزهای عادی هفته، روزهای معمولی آخر هفته، روزهای هفته بارانی و روزهای بارانی آخر هفته استفاده شد و هیچ مجموعه داده با مقیاس بزرگ‌تری در دسترس نبود. با این حال، مطالعات متعدد بر اساس داده های سیگنالینگ تلفن همراه یا سایر انواع داده های بزرگ، تناوب تحرک جمعیت شهری را پیدا کرده و تأیید کرده اند [ 48 ، 78 ، 93 ، 94 .] که در این مطالعه نیز تایید شد. داده های سیگنالینگ تلفن همراه نیز حجم زیادی از داده ها را شامل می شود. اعتقاد بر این بود که کشف رابطه بین منبع جمعیت شهری و شدت کاربری زمین با استفاده از داده های چهار روزه امکان پذیر و نماینده است. اگر مجموعه داده‌های فراوان‌تری در دسترس بود، این مطالعه می‌تواند بیشتر تأیید و بهبود یابد.
از نظر انتخاب روش‌ها، از یک سو، این مطالعه از تمرکز بر عوامل طبیعی، اقتصادی و سایر عوامل در تحقیقات کلان روابط فضایی انسان-زمین شهری که با بهره‌وری و بهینه‌سازی کاربری اراضی نشان داده می‌شود، اجتناب کرد، در حالی که تأثیر مهم را نادیده گرفت. فعالیت های انسانی در کاربری زمین از سوی دیگر، از تمرکز بر عملکرد و نادیده گرفتن کاربری زمین در تحقیقات دسترسی خرد اجتناب می کند. از طریق چارچوب تحلیل جدید، این تحقیق به ماهیت تحقیقات روابط فضایی انسان-زمین باز می گردد و عدم تطابق فضایی محلی انسان-زمین را در شهرها بر اساس داده های شبکه 500 متری منبع جمعیت- فرورفتگی و کاربری زمین مورد بحث قرار می دهد که می تواند نشان دهد. رابطه فضایی انسان و زمین شهری به طور شهودی تر. با این حال، اگرچه مدل دو متغیره موجود برای بررسی رابطه انسان و زمین مناسب است، آشکار کردن پیچیدگی درونی فعالیت های شهری دشوار است. تحقیقات آینده به طور دقیق فعالیت های مختلف شهری را شناسایی و سپس آنها را ادغام و تجزیه و تحلیل خواهد کرد، نه تنها برای یافتن تطابق کمیت انسان-زمین، بلکه همچنین برای کشف امکان تعادل انسان-زمین با عملکردهای جامع.

5. نتیجه گیری ها

در این مطالعه، با استفاده از داده‌های ICT، مانند داده‌های سیگنالینگ تلفن همراه و منابع داده باز متعدد و رویکرد تحلیلی مبتنی بر تئوری منبع – سینک، رابطه تطبیق انسان و زمین شهری از دیدگاه پویا مورد بررسی قرار گرفت. این مطالعه همبستگی فضایی و عدم تطابق فضایی بین منبع جمعیت شهری و شدت کاربری زمین را نشان داد. این عدم تطابق فضایی هیچ ارتباطی با روزها، آب و هوا، یا دوره های مختلف ندارد، اما به شدت با دایره های مختلف شهری و انواع کاربری های مختلف زمین مرتبط است. نتایج نشان می‌دهد که یک قانون دوره‌ای 24 ساعته در منبع-سینک جمعیت شهری وجود دارد. همبستگی فضایی معنی‌داری بین منبع جمعیت و شدت کاربری زمین وجود داشت و عدم تطابق فضایی محلی بین این دو عمدتاً در حالت جریان کم جمعیت و شدت بالا بود. پدیده عدم تطابق فضایی در دایره های مختلف شهری متفاوت است و بیشترین ارتباط را با زمین های مسکونی دارد. وقوع مجاور عدم تطابق فضایی در دوره های مختلف به ما یادآوری می کند که هنگام بهبود مشکل عدم تطابق، پیوند با مناطق اطراف را در نظر بگیریم. برای توسعه پایدار، تقویت مدیریت و کنترل شدت کاربری اراضی شهری، مدیریت مناطق نامتناسب موجود، مهار پراکندگی شهری با شدت بالا، و جلوگیری از ایجاد مداوم ناهماهنگی‌های فضایی جدید در شهرها ضروری است. علاوه بر این، این مطالعه بر اساس فعالیت کلی جمعیت شهری انجام شده است، اما داده‌های فعالیت گسترده جمعیت شهری توسط فعالیت‌های روزانه ساکنان مانند کار و اوقات فراغت کمک می‌کند. تحقیقات زیر فعالیت های مختلف روزانه ساکنان را با پشتیبانی ICT شناسایی می کند.

منابع

  1. یو، ATW؛ وو، ی. ژنگ، بی. ژانگ، ایکس. شن، ال. شناسایی عوامل خطر تعارض شهری و روستایی در شهرنشینی: موردی از چین. Habitat Int. 2014 ، 44 ، 177-185. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  2. جیانگ، اس. منگ، جی. زو، ال. چنگ، اچ. الگوی مکانی-زمانی تضاد کاربری زمین در چین و مکانیسم های محرک چندسطحی آن. علمی کل محیط. 2021 ، 801 ، 149697. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ]
  3. چن، دی. لو، ایکس. هو، دبلیو. ژانگ، سی. Lin, Y. چگونه پراکندگی شهری بر کیفیت زیست محیطی تأثیر می گذارد: تحقیقات تجربی در چین با استفاده از مدل فضایی دوربین. Ecol. اندیک. 2021 ، 131 ، 108113. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  4. ژائو، Z.-Q. او، B.-J. لی، ال.-جی. وانگ، H.-B. Darko، A. پروفایل و تجزیه و تحلیل منطقه ای متحدالمرکز روابط بین کاربری زمین/پوشش زمین و دمای سطح زمین: مطالعه موردی شنیانگ، چین. انرژی ساخت. 2017 ، 155 ، 282-295. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  5. فن، ی. نیش، سی. اکو شهر و رابطه انسان و زمین. Acta Ecol. گناه 2022 ، 42 ، 4313-4323. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  6. نیومن، ام. مغالطه شهر فشرده. جی. پلان. آموزش. Res. 2005 ، 25 ، 11-26. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  7. بیبری، شهرسازی فشرده SE و پتانسیل سینرژیک ادغام آن با شهرسازی هوشمند مبتنی بر داده: مروری بر ادبیات میان رشته ای گسترده. خط مشی استفاده از زمین 2020 , 97 , 104703. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  8. داونز، الف. رشد هوشمند واقعاً به چه معناست؟ برنامه ریزی 2001 ، 67 ، 20-25. [ Google Scholar ]
  9. گابریل، SA; فاریا، ج.ا. Moglen، GE یک رویکرد بهینه سازی چندهدفه برای رشد هوشمند در توسعه زمین. اجتماعی-اقتصادی طرح. علمی 2006 ، 40 ، 212-248. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  10. فنگ، ایکس. شیو، سی. بای، ال. ژونگ، ی. وی، ی. ارزیابی جامع تاب آوری شهری بر اساس دیدگاه الگوی منظر: مطالعه موردی شهر شنیانگ. Cities 2020 , 104 , 102722. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  11. بلاسی، س. گنزارولی، ع. De Noni، I. هوشمندسازی توسعه پایدار در شهرها: تقویت پیوند نظری بین شهرهای هوشمند و SDGs. حفظ کنید. جامعه شهرها 2022 ، 80 ، 103793. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  12. لیو، ی. لی، جی. یانگ، ی. تنظیم استراتژیک سیاست کاربری زمین تحت تحول اقتصادی. سیاست کاربری زمین 2018 ، 74 ، 5-14. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  13. کوانگ، دبلیو. چی، دبلیو. لو، دی. دوو، ی. تجزیه و تحلیل مقایسه ای گسترش ابرشهر در چین و ایالات متحده: الگوها، نرخ ها و نیروهای محرک. Landsc. طرح شهری. 2014 ، 132 ، 121-135. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  14. وانگ، ایکس. جیائو، ال. دونگ، تی. تحلیل مقایسه‌ای ویژگی‌های پراکندگی شهری در شهرهای با تراکم بالا و کم تراکم تحلیل مقایسه‌ای شهرهای بزرگ در چین و آمریکا. اقتصاد Geogr. 2020 ، 40 ، 70-78. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  15. چن، ز. یو، بی. هو، ی. هوانگ، سی. شی، ک. Wu, J. تخمین نرخ خالی خانه در مناطق شهری با استفاده از داده‌های ترکیبی نور شبانه NPP-VIIRS. IEEE J. Sel. بالا. Appl. زمین Obs. Remote Sens. 2015 ، 8 ، 2188-2197. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  16. ژنگ، کیو. دنگ، ج. جیانگ، آر. وانگ، ک. Xue، X. لین، ی. هوانگ، ز. شن، ز. لی، جی. شاهتهماسبی، پایش و ارزیابی «شهرهای ارواح» در شمال شرقی چین از دیدگاه داده‌های سنجش از دور نور شبانه. Habitat Int. 2017 ، 70 ، 34-42. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  17. Kain، JF Housing Segregation، Negro Employment و Metropolitan Decentralization. QJ Econ. 1968 ، 82 ، 175-197. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  18. کین، JF دیدگاه پیشگامان در مورد ادبیات عدم تطابق فضایی. مطالعه شهری. 2004 ، 41 ، 7-32. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  19. تا، ن. چای، ی. ژانگ، ی. Sun, D. درک رابطه شغلی و مسکن و الگوی رفت و آمد در شهرهای چین: گذشته، حال و آینده. ترانسپ Res. قسمت D Transp. محیط زیست 2017 ، 52 ، 562-573. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  20. ژائو، پی. لو، بی. د رو، جی. تأثیر تعادل شغل و مسکن بر رفت و آمد شهری در پکن در عصر تحول. J. Transp. Geogr. 2011 ، 19 ، 59-69. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  21. لیو، سی. کائو، ام. یانگ، تی. ما، ال. وو، ام. چنگ، ال. Ye, R. نابرابری در بار رفت و آمد: محدودیت های نهادی و روابط شغلی و مسکن در تیانجین، چین. Res. ترانسپ اتوبوس. مدیریت 2022 , 42 , 100545. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  22. وانگ، اف. لو، دبلیو. ارزیابی عوامل فضایی و غیرمکانی برای دسترسی به مراقبت های بهداشتی: به سوی یک رویکرد یکپارچه برای تعریف مناطق کمبود حرفه ای سلامت. Health Place 2005 ، 11 ، 131-146. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ]
  23. وانگ، اس. وانگ، ام. لیو، ی. دسترسی به پارک های شهری: مقایسه اقدامات دسترسی فضایی با استفاده از سه رویکرد مبتنی بر GIS. محاسبه کنید. محیط زیست سیستم شهری 2021 ، 90 ، 101713. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  24. پنگ، ی. لیو، جی. ژانگ، تی. Li، X. رابطه بین توزیع تراکم جمعیت شهری و استفاده از زمین در گوانگژو، چین: چشم انداز سرریز فضایی. بین المللی جی. محیط زیست. Res. بهداشت عمومی 2021 ، 18 ، 12160. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ]
  25. کوت، ام. Nightingale، AJ Reilience Thinking Meets Theory Social: Situating Social Change in Socio-Ecological Systems (SES). Prog. هوم Geogr. 2012 ، 36 ، 475-489. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  26. ژائو، ز. بای، ی. وانگ، جی. چن، جی. یو، جی. لیو، W. کارایی زیست محیطی زمین برای شهرسازی نوع جدید در منطقه پکن-تیانجین-هبی. تکنولوژی پیش بینی. Soc. چانگ. 2018 ، 137 ، 19-26. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  27. بوتیچینی، اف. Auzins، A.; لاکور، پی. لوئیس، او. Tiboni، M. تصاحب زمین و جذب ارزش: به سوی استفاده کارآمدتر از زمین. پایداری 2022 ، 14 ، 778. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  28. استوارت، تی جی; یانسن، آر. van Herwijnen، M. رویکرد الگوریتم ژنتیک به برنامه ریزی کاربری چند هدفه زمین. محاسبه کنید. اپراتور Res. 2004 ، 31 ، 2293-2313. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  29. لی، ایکس. لیو، ایکس. تعبیه استراتژی های توسعه پایدار در مدل های مبتنی بر عامل برای استفاده به عنوان یک ابزار برنامه ریزی. بین المللی جی. جئوگر. Inf. علمی 2008 ، 22 ، 21-45. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  30. لیو، اس. شیائو، دبلیو. لی، ال. بله، ی. آهنگ، X. کارایی و پتانسیل بهبود استفاده از زمین شهری در چین: تحلیل مرزی تصادفی. خط‌مشی استفاده از زمین 2020 ، 99 ، 105046. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  31. پنگ، سی. لی، بی. نان، بی. چارچوب تحلیلی برای امنیت زیست محیطی تراکم شهری: مطالعه موردی تراکم شهری پکن-تیانجین-هبی. جی. پاک. تولید 2021 ، 315 ، 128111. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  32. داس، بی. سینگ، آ. پاندا، SN; یاسودا، اچ. سیاست های تخصیص بهینه زمین و منابع آب برای کشاورزی پایدار با آبیاری. سیاست کاربری زمین 2015 ، 42 ، 527-537. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  33. چانگ، Y.-C. Ko، T.-T. یک مدل برنامه نویسی چند هدفه پویا تعاملی برای حمایت از برنامه ریزی بهتر کاربری زمین. سیاست کاربری زمین 2014 ، 36 ، 13-22. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  34. وو، دبلیو. لو، ایکس. ناپ، جی. جونز، ال. بانژاف، ای. یک اکتشاف اروپایی-چینی: بخش 2- الگوهای خدمات اکوسیستم شهری، فرآیندها و مشارکت در برابری زیست محیطی تحت سناریوهای مختلف. Remote Sens. 2022 , 14 , 3488. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  35. خو، ال. لیو، ایکس. تانگ، دی. لیو، ز. یین، ال. ژنگ، دبلیو. پیش بینی تغییر کاربری زمین شهری بر اساس اتوماتای ​​سلولی و مدل PLUS. Land 2022 , 11 , 652. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  36. یوان، م. لیو، ی. او، جی. لیو، دی. تخصیص کاربری منطقه ای زمین با استفاده از مدل MAS و GA جفت شده: از شبیه سازی محلی تا بهینه سازی جهانی، یک مطالعه موردی در منطقه Caidian، ووهان، چین. کارتوگر. Geogr. Inf. علمی 2014 ، 41 ، 363-378. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  37. کائو، ک. لیو، ام. وانگ، اس. لیو، ام. ژانگ، دبلیو. منگ، کیو. هوانگ، ب. بهینه سازی کاربری زمین چندهدفه فضایی به سمت زیست پذیری بر اساس الگوریتم ژنتیک مبتنی بر مرز: مطالعه موردی در سنگاپور. ISPRS Int. J. Geo-Inf. 2020 ، 9 ، 40. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  38. Seto، KC; سانچز-رودریگز، آر. فراگیاس، م. جغرافیای جدید شهرنشینی معاصر و محیط زیست. آنو. کشیش محیط زیست. منبع. 2010 ، 35 ، 167-194. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  39. Easley، J. عدم تطابق فضایی فراتر از سیاه و سفید: سطوح و عوامل تعیین کننده دسترسی به شغل در میان جمعیت های آسیایی و اسپانیایی. مطالعه شهری. 2018 ، 55 ، 1800-1820. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  40. گائو، اس. یانوویچ، ک. کوکللیس، اچ. استخراج مناطق عملکردی شهری از نقاط مورد علاقه و فعالیت های انسانی در شبکه های اجتماعی مبتنی بر مکان. ترانس. GIS 2017 ، 21 ، 446-467. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  41. وانگ، اس. خو، جی. مرکزیت خیابان و شدت استفاده از زمین بر اساس نقاط مورد علاقه (POI) در شنژن، چین. ISPRS Int. J. Geo-Inf. 2018 ، 7 ، 425. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  42. ژانگ، ایکس. دو، اس. وانگ، Q. شناخت معنایی سلسله مراتبی برای مناطق عملکردی شهری با تصاویر ماهواره ای VHR و داده های POI. ISPRS J. Photogramm. Remote Sens. 2017 ، 132 ، 170-184. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  43. پان، جی. چی، جی. وو، زی. ژانگ، دی. Li, S. طبقه بندی کاربری زمین با استفاده از ردیابی GPS تاکسی. IEEE Trans. هوشمند ترانسپ سیستم 2013 ، 14 ، 113-123. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  44. ولمن، تی. هاس، دی. کنپ، اس. سالباخ، سی. سلسام، پ. Lausch، A. ارزیابی شدت کاربری اراضی شهری: پتانسیل ویژگی‌های طیفی مکانی-زمانی با سنجش از دور. Ecol. اندیک. 2018 ، 85 ، 190-203. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  45. چنگ، ال. چن، سی. Xiu, C. سفرهای اضافی در مهدکودک در چانگچون، شمال شرقی چین: اندازه گیری عدم تطابق فضایی محل سکونت و مهدکودک. J. Transp. Geogr. 2017 ، 60 ، 208-216. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  46. شن، ی. سان، اف. Che, Y. فضاهای سبز عمومی و رفاه انسان: نقشه برداری از وضعیت نابرابری فضایی و عدم تطابق فضای سبز عمومی در شهر مرکزی شانگهای. شهری برای. سبز شهری. 2017 ، 27 ، 59-68. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  47. لیو، ز. ما، تی. دو، ی. پی، تی. یی، جی. پنگ، اچ. نگاشت دینامیک ساعتی جمعیت شهری با استفاده از مسیرهای بازسازی شده از سوابق تلفن همراه. ترانس. GIS 2018 ، 22 ، 494-513. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  48. لیو، دبلیو. وو، دبلیو. تاکوریا، پ. وانگ، جی. جغرافیای فعالیت های انسانی و استفاده از زمین: رویکرد داده های بزرگ. Cities 2020 , 97 , 102523. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  49. چن، ی. لیو، ایکس. لی، ایکس. تجزیه و تحلیل روابط سطح بسته بین گسترش زمین شهری و تغییرات فعالیت با ادغام داده های Landsat و نور شبانه. Remote Sens. 2017 , 9 , 164. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  50. شیا، سی. بله، AG-O. Zhang، A. تجزیه و تحلیل روابط فضایی بین شدت استفاده از زمین شهری و سرزندگی شهری در سطح بلوک خیابان: مطالعه موردی پنج ابرشهر چینی. Landsc. طرح شهری. 2020 , 193 , 103669. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  51. خو، جی. سو، جی. شیا، سی. لی، ایکس. Xiao, R. عدم تطابق فضایی بین شدت نور شبانه و مورفولوژی ساختمان در شانگهای، چین. حفظ کنید. جامعه شهرها 2022 ، 81 ، 103851. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  52. لی، جی. لی، جی. یوان، ی. لی، جی. ویژگی‌های توزیع مکانی و مکانیزم تجزیه و تحلیل تراکم جمعیت شهری: موردی از شیان، شانشی، چین. شهرها 2019 ، 86 ، 62–70. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  53. کالابرس، اف. دیائو، م. دی لورنزو، جی. فریرا، جی. Ratti, C. درک الگوهای تحرک فردی از داده های سنجش شهری: نمونه ردیابی تلفن همراه. ترانسپ Res. قسمت C Emerg. تکنولوژی 2013 ، 26 ، 301-313. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  54. دونگ، ایکس. خو، ی. هوانگ، ال. لیو، ز. خو، ی. ژانگ، ک. هو، ز. Wu, G. بررسی تأثیر واحد فضایی بر نقشه‌برداری کاربری اراضی شهری با داده‌های چند منبعی. Remote Sens. 2020 , 12 , 3597. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  55. لیو، بی. دنگ، ی. لی، ام. یانگ، جی. لیو، تی. طرح‌های طبقه‌بندی و روش‌های شناسایی برای منطقه عملکردی شهری: مروری بر مقالات اخیر. Appl. علمی 2021 ، 11 ، 9968. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  56. پولیام، منابع منابع انسانی، سینک ها و مقررات جمعیت. صبح. نات. 1988 ، 132 ، 652-661. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  57. لی، دبلیو. کائو، کیو. لانگ، ک. وو، جی. پیوند منبع حرارتی بالقوه و سینک به جزیره گرمایی شهری: اثرات ناهمگن الگوی منظر بر دمای سطح زمین. علمی کل محیط. 2017 ، 586 ، 457-465. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ]
  58. سان، آر. زی، دبلیو. چن، ال. یک مدل اتصال چشم‌انداز برای تعیین کمیت سهم منابع گرما و غرق‌ها در مناطق شهری. Landsc. طرح شهری. 2018 ، 178 ، 43-50. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  59. چن، ال. سان، آر. Lu, Y. یک مدل مفهومی برای تجزیه و تحلیل الگوی منظر فرآیند گرا. علمی علوم زمین چین 2019 ، 62 ، 2050–2057. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  60. لیو، ی. وانگ، اف. شیائو، ی. گائو، S. استفاده از زمین شهری و ترافیک “مناطق منبع-غرق”: شواهدی از داده های تاکسی مجهز به GPS در شانگهای. Landsc. طرح شهری. 2012 ، 106 ، 73-87. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  61. وانگ، ی. وانگ، اف. ژانگ، ی. لیو، ی. تعیین مناطق شهرنشینی «منبع-سینک» در چین: شواهدی از داده‌های برنامه تلفن همراه. شهرها 2019 ، 86 ، 167–177. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  62. ارب، ک.-اچ. چگونه یک رویکرد متابولیسم اجتماعی-اکولوژیکی می تواند به پیشرفت درک ما از تغییرات در شدت کاربری زمین کمک کند. Ecol. اقتصاد 2012 ، 76 ، 8-14. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ]
  63. زنگ، سی. یانگ، ال. دونگ، جی. مدیریت گسترش زمین شهری در چین از طریق ارزیابی شدت: چشم انداز کلان داده. جی. پاک. تولید 2017 ، 153 ، 637-647. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  64. ارب، ک.-ح. هابرل، اچ. جپسن، ام.آر. کومرل، تی. لیندنر، ام. مولر، دی. وربورگ، پی اچ. Reenberg، A. چارچوب مفهومی برای تجزیه و تحلیل و اندازه گیری شدت کاربری زمین. Curr. نظر. محیط زیست حفظ کنید. 2013 ، 5 ، 464-470. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  65. چن، ی. چن، ز. خو، جی. Tian، Z. کارایی زمین ساخته شده در چین شهری: بینش هایی از طرح کاربری عمومی زمین (2006-2020). Habitat Int. 2016 ، 51 ، 31-38. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  66. بله، ی. لی، دی. لیو، ایکس. چگونه تراکم بلوک و گونه‌شناسی بر سرزندگی شهری تأثیر می‌گذارد: یک تحلیل اکتشافی در شنژن، چین. جئوگر شهری. 2018 ، 39 ، 631-652. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  67. ژانگ، پی. یانگ، دی. کین، ام. Jing، W. تجزیه و تحلیل ناهمگونی فضایی و نیروهای محرکه کاوش شدت توسعه زمین ساخته شده در شهرهای سطح استان چین و پیامدهای آن برای استفاده متراکم از زمین شهری آینده. خط‌مشی استفاده از زمین 2020 ، 99 ، 104958. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  68. ژونگ، تی. کیان، ز. هوانگ، ایکس. ژائو، ی. ژو، ی. ژائو، ز. تأثیر برنامه‌ریزی حفاظت از زمین‌های کشاورزی مبتنی بر سهمیه از بالا به پایین بر تغییر شدت کاربری اراضی شهری در چین. Habitat Int. 2018 ، 77 ، 71-79. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  69. وانگ، ال. ژانگ، اس. تانگ، ال. لو، ی. لیو، ی. لیو، ی. بهینه سازی توزیع زمین شهری بر اساس شدت کاربری زمین شهری در مقیاس شهر استانی در سرزمین اصلی چین. خط مشی استفاده از زمین 2022 ، 115 ، 106037. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  70. سان، ی. ژائو، اس. Qu, W. کمی سازی الگوهای فضایی و زمانی گسترش شهری در سه پایتخت در شمال شرقی چین در طول سه دهه گذشته با استفاده از مجموعه داده های ماهواره ای. محیط زیست علوم زمین 2015 ، 73 ، 7221-7235. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  71. لی، ز. لوان، دبلیو. ژانگ، ز. سو، ام. رابطه بین گسترش زمین ساخت و ساز شهری و رشد جمعیت/اقتصادی در استان لیائونینگ، چین. خط مشی استفاده از زمین 2020 ، 99 ، 105022. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  72. ژائو، ز. شریفی، ع. دونگ، ایکس. شن، ال. او، B.-J. تغییرپذیری مکانی و ناهمگونی زمانی الگوهای جزیره گرمایی شهری سطحی و مناسب بودن مناطق آب و هوایی محلی برای مشخصه دمای سطح زمین. Remote Sens. 2021 , 13 , 4338. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  73. گونگ، پی. چن، بی. لی، ایکس. لیو، اچ. وانگ، جی. بای، ی. چن، جی. چن، ایکس. نیش، ال. فنگ، اس. و همکاران نقشه برداری از مقوله های کاربری اراضی شهری ضروری در چین (EULUC-چین): نتایج اولیه برای سال 2018. علمی. گاو نر 2020 ، 65 ، 182-187. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  74. Anselin، L. نشانگرهای محلی انجمن فضایی-LISA. Geogr. مقعدی 1995 ، 27 ، 93-115. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  75. وو، جی. او، اچ. Hu, T. تجزیه و تحلیل عوامل مؤثر بر نقش چشم انداز “منبع- سینک” در دمای سطح زمین. Dili Xuebao/Acta Geogr. گناه 2022 ، 77 ، 51-65. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  76. دی فرانکو، جی. تجزیه و تحلیل مکاتبات چندگانه: تنها یک یا چند تکنیک؟ کیفیت مقدار. 2016 ، 50 ، 1299-1315. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  77. گونزالس، ام سی؛ هیدالگو، کالیفرنیا؛ باراباسی، ع.-ال. درک الگوهای تحرک فردی انسان. طبیعت 2008 ، 453 ، 779-782. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  78. آهنگ، سی. Qu، Z. بلوم، ن. باراباسی، ع.-ال. محدودیت های قابل پیش بینی در تحرک انسان. Science 2010 ، 327 ، 1018-1021. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  79. لو، ایکس. وتر، ای. بهارتی، ن. تاتم، ای جی. Bengtsson، L. نزدیک شدن به حد قابل پیش بینی در تحرک انسان. علمی Rep. 2013 , 3 , 2923. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  80. ژائو، پی. هو، اچ. الگوهای جغرافیایی تراکم ترافیک در کلانشهرهای در حال رشد: تجزیه و تحلیل داده های بزرگ از پکن. شهرها 2019 ، 92 ، 164–174. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  81. Brum-Bastos، VS; لانگ، ج.ا. دمشار، U. اثرات آب و هوا بر تحرک انسان: مطالعه ای با استفاده از تحلیل توالی چند کانالی. محاسبه کنید. محیط زیست سیستم شهری 2018 ، 71 ، 131-152. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  82. ژانگ، ایکس. لی، ن. مشخص کردن اختلالات تحرک فردی در شهرها در طول رویدادهای آب و هوایی شدید. بین المللی J. کاهش خطر بلایا. 2022 , 72 , 102849. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  83. ویلیامز، اس. خو، دبلیو. قهوهای مایل به زرد، SB; فاستر، ام جی. چن، سی. شهرهای ارواح چین: شناسایی جای خالی شهری از طریق داده های رسانه های اجتماعی. شهرها 2019 ، 94 ، 275–285. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  84. چن، ام. لیو، دبلیو. چالش های لو، دی و راه رو به جلو در شهرنشینی نوع جدید چین. سیاست کاربری زمین 2016 ، 55 ، 334-339. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  85. لی، جی. لی، اف. گسترش شهری در چین: تفاوت ها و محرک های اجتماعی-اقتصادی. علمی کل محیط. 2019 ، 673 ، 367-377. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  86. لیو، ز. لیو، اس. چی، دبلیو. جین، اچ. پراکندگی شهری در میان شهرهای چین با اندازه‌های مختلف جمعیت. Habitat Int. 2018 ، 79 ، 89-98. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  87. یو، اچ. یانگ، جی. لی، تی. جین، ی. Sun، D. ساختار چند مرکزی مورفولوژیکی و عملکردی ارزیابی ابرشهر: یک رویکرد یکپارچه با توزیع و تعامل فضایی. حفظ کنید. جامعه شهرها 2022 ، 80 ، 103800. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  88. لان، اف. گونگ، ایکس. دا، اچ. Wen, H. چگونه ورود جمعیت و زیرساخت های اجتماعی بر سرزندگی شهری تأثیر می گذارد؟ شواهد از 35 شهر بزرگ و متوسط ​​در چین. Cities 2020 , 100 , 102454. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  89. کای، ز. لیو، کیو. کائو، اس. املاک و مستغلات از توسعه سریع شهرنشینی چین حمایت می کند. خط مشی استفاده از زمین 2020 , 95 , 104582. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  90. ژو، دی. لی، ز. وانگ، اس. تیان، ی. ژانگ، ی. جیانگ، جی. چگونه تراکم مسکونی جدید شهری در شهرهای چین تحت گسترش سریع شهری متفاوت است؟ شواهدی از FAR مسکونی و داده‌های آماری از سال 2007 تا 2016. خط‌مشی استفاده از زمین 2021 ، 104 ، 105365. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  91. بروکنر، جی کی پراکندگی شهری: تشخیص و درمان. بین المللی Reg. علمی Rev. 2000 , 23 , 160-171. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  92. یو، دبلیو. ژانگ، ال. لیو، ی. اندازه گیری پراکندگی در شهرهای بزرگ چین در امتداد رودخانه یانگ تسه از طریق معیارهای ترکیبی تک و چند بعدی. Habitat Int. 2016 ، 57 ، 43-52. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  93. سوتسوک، ا. راتی، سی. آیا تحرک شهری یک روال روزانه دارد؟ یادگیری از داده های کل شبکه های تلفن همراه. J. فناوری شهری. 2010 ، 17 ، 41-60. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  94. مونسیوایس، دی. قوش، ع. باتاچاریا، ک. دانبار، RIM; Kaski، K. ردیابی فعالیت های انسانی شهری از الگوهای تماس تلفن همراه. PLOS Comput. Biol. 2017 , 13 , e1005824. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ]
Ijgi 11 00575 g001 550
شکل 1. حوزه تحقیق.
Ijgi 11 00575 g002 550
شکل 2. 24 ساعت تغییر منبع جمعیت.
Ijgi 11 00575 g003 550
شکل 3. توزیع منبع جمعیت در تاریخ ها و دوره های زمانی مختلف.
Ijgi 11 00575 g004 550
شکل 4. Moran’s I جهانی بین منبع جمعیت و شدت کاربری زمین شهری در اوج صبحگاهی.
Ijgi 11 00575 g005 550
شکل 5. LISA بین منبع جمعیت و شدت کاربری زمین شهری در چهار روز.
Ijgi 11 00575 g006 550
شکل 6. ( الف ) نسبت نتایج LISA در هر جاده حلقوی، R1-R5 محفظه های مختلف جاده حلقه ای شهری هستند. ( ب ) نسبت هر نوع زمین در نتایج LISA، 0-6 انواع کاربری زمین است، برای توضیحات خاص به جدول 3 مراجعه کنید.
Ijgi 11 00575 g007 550
شکل 7. ( الف ) تجزیه و تحلیل مطابقت بین نتایج LISA سینک و مناطق مختلف جاده کمربندی، ( B ) تجزیه و تحلیل مطابقت بین نتایج LISA منبع و مناطق مختلف جاده حلقه‌ای، ( C ) تجزیه و تحلیل مطابقت بین نتایج LISA سینک و انواع کاربری زمین، ( D ) تجزیه و تحلیل مکاتبات بین نتایج LISA منبع و انواع کاربری زمین، ( E ) تجزیه و تحلیل مکاتبات چندگانه مناطق مختلف جاده های حلقه ای، و ( F ) تجزیه و تحلیل مکاتبات چندگانه انواع کاربری زمین.
Ijgi 11 00575 g008 550
شکل 8. 20180515 منطقه عدم تطابق فضایی بین منبع جمعیت-سینک و FAR.

مقالات داخلی و بین المللی

مطالب مرتبط ...

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید