چکیده

تغییر الگوهای کاربری زمین در فلات چینگهای-تبت (QTP) به دلیل عوامل طبیعی و دخالت انسان منجر به آسیب‌پذیری بیشتر اکولوژیکی و حتی مسائل اساسی‌تر مربوط به زمان و مکان در این منطقه آلپی شده است. ارزیابی آسیب‌پذیری زیست‌محیطی نه تنها راه‌حلی برای مشکلات مربوط به ویژگی‌های سطحی، بلکه بینشی در مورد برنامه‌ریزی زیست‌محیطی پایدار و مدیریت منابع به عنوان پاسخی به تغییرات آب و هوایی بالقوه در صورت شناخته شدن عوامل محرک ارائه می‌کند. در این مطالعه، شاخص آسیب‌پذیری اکولوژیکی (EVI) شهر شانان در منطقه مرکزی QTP با استفاده از مجموعه‌ای از شاخص‌های اکولوژیکی، اجتماعی، اقتصادی و تجزیه و تحلیل مؤلفه‌های اصلی فضایی (SPCA) برای محاسبه وزن آنها مورد ارزیابی قرار گرفت. این داده ها شامل تصاویر Landsat و داده های اجتماعی-اقتصادی از سال 1990 تا 2015 بود. در فواصل پنج ساله نتایج نشان داد که کل EVI در سطح آسیب‌پذیری متوسط ​​باقی می‌ماند، با نوسانات جزئی در طول 25 سال (به اوج خود در سال 2000، زمانی که یک افزایش ناگهانی در آسیب‌پذیری خفیف وجود داشت، که به آسیب‌پذیری شدید تغییر کرد)، و به تدریج از شرق به غرب افزایش می‌یابد. علاوه بر این، تجزیه و تحلیل فضایی یک همبستگی مثبت متمایز بین EVI و درجه کاربری زمین، بازده دامپروری، منطقه بیابان‌زایی و مساحت مرتع را نشان داد. برنامه جنگل کاری مصنوعی (AAP) با جلوگیری از آسیب پذیر شدن محیط زیست، تأثیر مثبتی دارد. نتایج اطلاعات عملی و پیشنهاداتی را برای برنامه ریزان ارائه می دهد تا اقداماتی را برای بهبود درجه کاربری زمین در مناطق شهری و مرتعی در QTP بر اساس الگوهای ناهمگونی مکانی-زمانی EVI شهر شانان انجام دهند. نتایج نشان داد که کل EVI در سطح آسیب‌پذیری متوسط ​​باقی می‌ماند، با نوسانات جزئی در طول 25 سال (به اوج خود در سال 2000، زمانی که یک افزایش ناگهانی در آسیب‌پذیری خفیف وجود داشت، که به آسیب‌پذیری شدید تغییر کرد)، و به تدریج از شرق به غرب افزایش می‌یابد. علاوه بر این، تجزیه و تحلیل فضایی یک همبستگی مثبت متمایز بین EVI و درجه کاربری زمین، بازده دامپروری، منطقه بیابان‌زایی و مساحت مرتع را نشان داد. برنامه جنگل کاری مصنوعی (AAP) با جلوگیری از آسیب پذیر شدن محیط زیست، تأثیر مثبتی دارد. نتایج اطلاعات عملی و پیشنهاداتی را برای برنامه ریزان ارائه می دهد تا اقداماتی را برای بهبود درجه کاربری زمین در مناطق شهری و مرتعی در QTP بر اساس الگوهای ناهمگونی مکانی-زمانی EVI شهر شانان انجام دهند. نتایج نشان داد که کل EVI در سطح آسیب‌پذیری متوسط ​​باقی می‌ماند، با نوسانات جزئی در طول 25 سال (به اوج خود در سال 2000، زمانی که یک افزایش ناگهانی در آسیب‌پذیری خفیف وجود داشت، که به آسیب‌پذیری شدید تغییر کرد)، و به تدریج از شرق به غرب افزایش می‌یابد. علاوه بر این، تجزیه و تحلیل فضایی یک همبستگی مثبت متمایز بین EVI و درجه کاربری زمین، بازده دامپروری، منطقه بیابان‌زایی و مساحت مرتع را نشان داد. برنامه جنگل کاری مصنوعی (AAP) با جلوگیری از آسیب پذیر شدن محیط زیست، تأثیر مثبتی دارد. نتایج اطلاعات عملی و پیشنهاداتی را برای برنامه ریزان ارائه می دهد تا اقداماتی را برای بهبود درجه کاربری زمین در مناطق شهری و مرتعی در QTP بر اساس الگوهای ناهمگونی مکانی-زمانی EVI شهر شانان انجام دهند. با نوسانات جزئی در طول 25 سال (به اوج خود در سال 2000، زمانی که یک افزایش ناگهانی در آسیب پذیری خفیف وجود داشت، که به آسیب پذیری شدید تبدیل شد)، و به تدریج از شرق به غرب افزایش می یابد. علاوه بر این، تجزیه و تحلیل فضایی یک همبستگی مثبت متمایز بین EVI و درجه کاربری زمین، بازده دامپروری، منطقه بیابان‌زایی و مساحت مرتع را نشان داد. برنامه جنگل کاری مصنوعی (AAP) با جلوگیری از آسیب پذیر شدن محیط زیست، تأثیر مثبتی دارد. نتایج اطلاعات عملی و پیشنهاداتی را برای برنامه ریزان ارائه می دهد تا اقداماتی را برای بهبود درجه کاربری زمین در مناطق شهری و مرتعی در QTP بر اساس الگوهای ناهمگونی مکانی-زمانی EVI شهر شانان انجام دهند. با نوسانات جزئی در طول 25 سال (به اوج خود در سال 2000، زمانی که یک افزایش ناگهانی در آسیب پذیری خفیف وجود داشت، که به آسیب پذیری شدید تبدیل شد)، و به تدریج از شرق به غرب افزایش می یابد. علاوه بر این، تجزیه و تحلیل فضایی یک همبستگی مثبت متمایز بین EVI و درجه کاربری زمین، بازده دامپروری، منطقه بیابان‌زایی و مساحت مرتع را نشان داد. برنامه جنگل کاری مصنوعی (AAP) با جلوگیری از آسیب پذیر شدن محیط زیست، تأثیر مثبتی دارد. نتایج اطلاعات عملی و پیشنهاداتی را برای برنامه ریزان ارائه می دهد تا اقداماتی را برای بهبود درجه کاربری زمین در مناطق شهری و مرتعی در QTP بر اساس الگوهای ناهمگونی مکانی-زمانی EVI شهر شانان انجام دهند. که به آسیب پذیری شدید تبدیل شد) و به تدریج از شرق به غرب افزایش می یابد. علاوه بر این، تجزیه و تحلیل فضایی یک همبستگی مثبت متمایز بین EVI و درجه کاربری زمین، بازده دامپروری، منطقه بیابان‌زایی و مساحت مرتع را نشان داد. برنامه جنگل کاری مصنوعی (AAP) با جلوگیری از آسیب پذیر شدن محیط زیست، تأثیر مثبتی دارد. نتایج اطلاعات عملی و پیشنهاداتی را برای برنامه ریزان ارائه می دهد تا اقداماتی را برای بهبود درجه کاربری زمین در مناطق شهری و مرتعی در QTP بر اساس الگوهای ناهمگونی مکانی-زمانی EVI شهر شانان انجام دهند. که به آسیب پذیری شدید تبدیل شد) و به تدریج از شرق به غرب افزایش می یابد. علاوه بر این، تجزیه و تحلیل فضایی یک همبستگی مثبت متمایز بین EVI و درجه کاربری زمین، بازده دامپروری، منطقه بیابان‌زایی و مساحت مرتع را نشان داد. برنامه جنگل کاری مصنوعی (AAP) با جلوگیری از آسیب پذیر شدن محیط زیست، تأثیر مثبتی دارد. نتایج اطلاعات عملی و پیشنهاداتی را برای برنامه ریزان ارائه می دهد تا اقداماتی را برای بهبود درجه کاربری زمین در مناطق شهری و مرتعی در QTP بر اساس الگوهای ناهمگونی مکانی-زمانی EVI شهر شانان انجام دهند. و منطقه علفزار برنامه جنگل کاری مصنوعی (AAP) با جلوگیری از آسیب پذیر شدن محیط زیست، تأثیر مثبتی دارد. نتایج اطلاعات عملی و پیشنهاداتی را برای برنامه ریزان ارائه می دهد تا اقداماتی را برای بهبود درجه کاربری زمین در مناطق شهری و مرتعی در QTP بر اساس الگوهای ناهمگونی مکانی-زمانی EVI شهر شانان انجام دهند. و منطقه علفزار برنامه جنگل کاری مصنوعی (AAP) با جلوگیری از آسیب پذیر شدن محیط زیست، تأثیر مثبتی دارد. نتایج اطلاعات عملی و پیشنهاداتی را برای برنامه ریزان ارائه می دهد تا اقداماتی را برای بهبود درجه کاربری زمین در مناطق شهری و مرتعی در QTP بر اساس الگوهای ناهمگونی مکانی-زمانی EVI شهر شانان انجام دهند.

کلید واژه ها:

آسیب پذیری زیست محیطی ; گتیس-اورد گی* ; مدل های رگرسیون فضایی ; مدل توپو ; فلات چینگهای-تبت

1. مقدمه

مشکلات زیست محیطی زیست محیطی، مانند ناهنجاری های اقلیمی [ 1 ]، کاهش پوشش گیاهی [ 2 ]، فرسایش خاک [ 3 ]، و بیابان زایی زمین [ 4 ]، اغلب در سراسر جهان رخ می دهد و در دهه های اخیر منجر به محیطی آسیب پذیر شده است [ 5 ]. . آسیب‌پذیری اکولوژیکی یک ویژگی ذاتی اکوسیستم است و زمانی رخ می‌دهد که محیط زیست بوم‌شناختی به‌تدریج توسط تداخل خارجی در مقیاس فضا-زمانی خاص، از جمله حساسیت سیستم به تداخل خارجی و ارزیابی و برآورد تغییرات سیستم، تخریب یا بدتر شود. 6 ، 7]. مطالعات در اروپا و سایر مناطق ساحلی عمدتاً بر روی عوامل آسیب‌پذیری سیستم‌های طبیعی، مانند تغییرات آب و هوای اقیانوس و خطرات تغییرات آب و هوایی متمرکز شده‌اند [ 8 ، 9 ، 10 ، 11 ، 12 ، 13 ، 14 ]. به عنوان مثال، برایان و همکاران. تمرکز بر مدل سازی فضایی پیش بینی های فضایی آسیب پذیری و افزایش سطح دریا در مناطق ساحلی [ 13 ]. مطالعات در مناطق داخلی بیشتر بر تغییرات کاربری زمین بر اساس مناطق آسیب‌پذیر اکولوژیکی معمولی تمرکز دارد [ 15 ، 16 ، 17 ، 18]. برای بهبود دقت تجزیه و تحلیل آسیب پذیری اکولوژیکی، بسیاری از محققان از سنجش از دور (RS) و سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) به عنوان ابزار تجزیه و تحلیل فضایی، همراه با بوم‌شناسی منظر، تغییر کاربری/پوشش زمین (LUCC) و روش‌های آماری استفاده می‌کنند. ، برای ایجاد یک سیستم ارزیابی آسیب پذیری اکولوژیکی ویژه برای مطالعه ویژگی های تغییر منطقه ای و فضایی تجزیه و تحلیل کیفی تک / چند عاملی [ 19 ، 20 ، 21 ، 22 ]. با این حال، این مطالعات عمدتاً از یک واحد مدیریتی به جای یک واحد شبکه فضایی یکنواخت استفاده می‌کنند که نتیجه‌گیری‌های خشن با عدم دقت بالا و فاقد تجزیه و تحلیل و مکان‌یابی دقیق فضایی لازم است [ 23 ، 24 ]]. علاوه بر این، اقدامات متقابل اصلاحی و اقداماتی که بر این اساس توسعه یافته اند، هنوز دارای محدودیت هایی هستند. بنابراین، این مطالعه یک شبکه فضایی 1 کیلومتر مربعی را برای تجزیه و تحلیل پویایی منطقه مورد مطالعه در زمان و مکان اتخاذ می‌کند و آن را با تجزیه و تحلیل نقاط سرد/گرم ترکیب می‌کند تا ناهمگونی فضایی آسیب‌پذیری اکولوژیکی را نشان دهد و سیاست‌ها و شاخص‌های هر دوره را برای تکمیل آن مورد بحث قرار دهد. شکاف در مطالعات قبلی
برنامه Closing Hill for Aforestation و برنامه جنگل کاری مصنوعی (AAP) به عنوان ابزار مهم سبز کردن زمین نقش مهمی را ایفا می کنند [ 25 ، 26 ، 27 ، 28 ] و همچنین برخی از بزرگترین و بهترین پروژه های زیست محیطی چین هستند که سرمایه گذاری شده اند [ 29 ، 30 ، 31 ، 32 ]. مطالعات، تقویت مدیریت پیگیری جنگل‌کاری، طرح‌ریزی علمی و منطقی جنگل‌کاری [ 33 ]، و بستن جنگل‌ها در صورت لزوم [ 34 ] را توصیه می‌کنند.]. اگرچه برنامه جنگل کاری مصنوعی یکی از موثرترین اقدامات برای کشت جنگل ها، بازگرداندن تعادل اکولوژیکی و گسترش پوشش جنگلی به ویژه در مناطق خشک است [ 35 ]، اما مقرون به صرفه ترین نیست. برخی از کارشناسان معتقدند که AAP تأثیر مثبت آشکاری بر بهبود پوشش گیاهی جنگل دارد و بنابراین می‌تواند شرایط اکوسیستم را به چرخه بهتری تحریک کند [ 36 ]. با این حال، کارشناسان دیگر استدلال می کنند که AAP نیاز به پول دارد و زمان زیادی می برد، که فراتر از انتظار است، و تپه های بسته نیازهای واقعی دامداران را نادیده می گیرند [ 37 ]]. بنابراین، مشکل کلیدی که باید فوراً حل شود، نحوه دسترسی به اثربخشی است که AAP برای بهبود اکوسیستم به ارمغان می آورد.
در سال 2005، منطقه تظاهرات جامع ملی برای کنترل شن و ماسه و پیشگیری از تبت در شهر شاننان ساخته شد که از AAP به عنوان معیار اصلی استفاده می کند [ 38 ]. فلات چینگهای-تبت به عنوان سقف جهان و برج آبی آسیا یک مانع امنیتی مهم زیست محیطی است. مشکلات اکولوژیکی شکننده آن، از جمله فرسایش یخ‌زدایی [ 39 ]، فرسایش هیدرولیکی [ 40 ]، بیابان‌زایی زمین [ 41 ] و شور شدن [ 42 ]، منطقه بوم‌گردی کوهستانی فلات چینگهای-تبت را به منطقه‌ای با آشکارترین آسیب‌پذیری اکولوژیک تبدیل می‌کند. [ 43 ]. مطالعات کنونی در فلات چینگهای-تبت عمدتاً بر تغییرات کاربری زمین و منابع مرتع تمرکز دارد [ 44 ], 45 , 46 ]. مطالعات متعددی سلامت زیست‌محیطی و امنیت زیست‌محیطی را بررسی کرده‌اند و خطر زیست‌محیطی فلات چینگهای-تبت را ارزیابی کرده‌اند [ 47 ، 48 ، 49 ، 50 ]. با این حال، فقدان تحقیق در مورد تجزیه و تحلیل آسیب‌پذیری اکولوژیکی مرتبط با سیاست پروژه سبز دقیق در فلات چینگهای-تبت وجود دارد.
شهر شانان از سال 1982 به جنگل کاری اختصاص یافته است و اولین پایگاه مهندسی جنگل کاری تبت در شهر شانان در سال 1988 ساخته شد [ 51 ].]. شهر شانان به دلیل رشته کوه های هیمالیا، دارای ویژگی های تنوع جغرافیایی و هواشناسی مشخص و متمایز در فلات جنوبی چینگهای-تبت است. شهر شانان شرایط مختلف هواشناسی، سیاست های مدیریت زیست محیطی و مراحل مختلف کاربری زمین را تجربه می کند که باعث کاهش قابل توجه کیفیت محیطی و تخریب چشم انداز طبیعی می شود. بنابراین، شهر شانان یک سایت تحقیقاتی ایده آل است زیرا نه تنها یک منطقه فلات آلپی معمولی است، بلکه دارای سابقه پروژه جنگل کاری برجسته است. تاکنون، فقدان مطالعاتی در مورد تغییرات بلندمدت اکوسیستم و ارتباط بین شاخص آسیب‌پذیری اکولوژیکی (EVI) و اثرات AAP وجود دارد. اهداف خاص این مطالعه شامل موارد زیر است: (1) ارزیابی و کمی کردن EVI و عوامل محرک آن در شهر شانان با استفاده از تصاویر سنجش از راه دور، داده‌های تولید ناخالص داخلی (GDP) و داده‌های جمعیت. (2) ارزیابی ناهمگونی فضایی بر اساس توزیع EVI در طول 1990-2015. (3) اعتبارسنجی ارتباط بین تغییرات AAP و EVI و ارائه اطلاعات مفید برای برنامه ریزان در تصمیم گیری سیاست زیست محیطی در فلات چینگهای-تبت.

2. مواد و روشها

2.1. منطقه مطالعه

واقع در بخش جنوبی مرکزی فلات چینگهای-تبت و قسمت مرکزی و پایین دست جریان اصلی رودخانه برهماپوترا (27’08″ N–29’47″ N, 90’14″ E-94’22″ E)، شهر شانان از بخش شرقی هیمالیا می گذرد ( شکل 1 ). تغییر ناحیه شعاعی و عرض جغرافیایی آن با آب و هوای معتدل نیمه خشک موسمی، فصل‌های بارانی و خشک را برای شهر شانان فراهم می‌کند. فصل بارانی عمدتاً در تابستان رخ می دهد. زمستان بارندگی کم و بادخیز است و میانگین سالانه روزهای تندباد حدود 70 روز است [ 52 ]. علاوه بر این، تابش خورشیدی شدید است، و اختلاف دمای سالانه کم است، در حالی که تفاوت روزانه قابل توجه است (27- درجه سانتی گراد تا 31 درجه سانتی گراد). منابع آب کاملاً غنی هستند و مساحت کل آن 7.93 × 10 4 استکیلومتر 2 _ حوضه رودخانه برهماپوترا دارای پتانسیل طبیعی انرژی آبی 2389 × 10 4 KW است [ 51 ]. علاوه بر این، به دلیل نوسانات وسیع زمین، بارندگی متمرکز است و زمین های جنگلی و منابع علفزار به میزان قابل توجهی کافی است.

2.2. جمع آوری داده ها

کاربری زمین/پوشش زمین (LULC)، تراکم جمعیت (POP)، مدل رقومی ارتفاع (DEM)، برای سال های 1990، 1995، 2000، 2005، 2010، و 2015، و داده های شاخص گیاهی تفاوت نرمال شده (NDVI) برای سال های 2000-2000 2015 از مرکز داده برای منابع و علوم محیطی، آکادمی علوم چین، RESDC، در دسترس آنلاین: https://www.resdc.cn (در 30 آوریل 2020 قابل دسترسی است) به دست آمد. داده‌های NDVI برای سال‌های 1990 و 1995 از مرکز ملی داده فلات تبت چین، TPDC، به‌دست‌آمده است، در دسترس آنلاین: https://data.tpdc.ac.cn/(در 18 مه 2020 قابل دسترسی است). بر روی تصاویر ماهواره ای AVHRR محاسبه می شود (رزولوشن مکانی 1 کیلومتر است). داده‌های تولید ناخالص داخلی (GDP) از زیرساخت اشتراک‌گذاری داده‌های علم سیستم زمین، زیرساخت ملی علم و فناوری چین به‌دست آمد. داده‌های هواشناسی توسط مرکز خدمات داده‌های هواشناسی چین، CMDC، در دسترس آنلاین: https://data.cma.cn (دسترسی در 30 آوریل 2020) ارائه شده است. داده های منطقه جنگل کاری از کتاب سال آماری شاننان در سال های 1990-2018 به دست آمد. وضوح مکانی 1 کیلومتر مربع بود .

2.3. روش شناسی

2.3.1. ارزیابی و درجه بندی آسیب پذیری اکولوژیکی

با توجه به اصول و استانداردهای ارزیابی بین المللی موجود، سیستم ارزیابی جامع آسیب پذیری اکولوژیکی با ترکیب شرایط اکولوژیکی و اجتماعی-اقتصادی منطقه مورد مطالعه ایجاد شد [ 16 ، 20 ، 21 ، 24 ، 53 ، 54 .]. EVI بر چهار جنبه با 18 شاخص استوار است: توپوگرافی (شیب)، سطح (تسکین توپوگرافی، پوشش گیاهی، درجه کاربری اراضی، تنوع چشم‌انداز، منطقه بیابان‌زایی، منطقه دائمی فلات، منطقه مرتع، منطقه منابع آب)، هواشناسی (متوسط ​​سالانه). بارش، رطوبت نسبی، میانگین دمای سالانه، ساعات آفتابی، سرعت باد، شدت تابش خورشیدی، و اختلالات انسانی (تراکم جمعیت، تولید ناخالص داخلی، تولید دامپروری) [ 43 ، 55 ، 56 ]. نمودار جریان تکنیک در شکل 2 نشان داده شده است .

وزن عوامل شاخص با استفاده از SPCA (تجزیه و تحلیل اجزای اصلی فضایی) پس از استانداردسازی همه شاخص ها در ArcGIS 10.2 تعیین می شود. SPCA برای تعیین وزن هر عامل و افزودن ویژگی های فضایی بر اساس PCA (تحلیل مؤلفه های اصلی) تعبیه شده است. اصل محاسبه آن با PCA [ 54 و 55 ] سازگار است، که متغیرهای متعدد را از طریق کاهش ابعاد به چند جزء اصلی تبدیل می کند و یک ماتریس ضریب همبستگی متشکل از هر شاخص استاندارد شده را تولید می کند. پنج مؤلفه اصلی اول که نرخ مشارکت تجمعی آنها به 80 درصد یا بیشتر رسید، انتخاب شدند. نتیجه نهایی جزء اصلی در جدول 1 نشان داده شده است. فرمول محاسبه به صورت زیر بود:

آر=زتیزn
|آر-λمن|=0
سیسیآر=∑j=1مترλj∑j=1nλj≥0.80
پ=ز×دبلیو

که در آن R ماتریس ضریب همبستگی، Z مقدار استاندارد شده هر شاخص انتخاب شده، n تعداد شاخص ها، λ مقادیر ویژه ماتریس ضریب همبستگی R ، من ماتریس هویت، CCR نرخ مشارکت تجمعی، m بود. تعداد مؤلفه‌های اصلی تعیین شد، P ماتریس حاوی مقادیر هر مؤلفه اصلی در نظر گرفته شده، و W m تعداد بردارهای ویژه با بزرگترین مقادیر ویژه انتخاب شده برای تشکیل ماتریس بود.

با توجه به روش فوق، هر چه EVI بالاتر باشد ، محیط زیست محیطی آسیب پذیرتر است. این شاخص از مجموع مقادیر جامع چندین مؤلفه اصلی و وزن متناظر آنها [ 57 ] به دست می‌آید که در فرمول زیر نشان داده شده است:

EVمن=∑من=1مترrمترپمتر
rمن=nمن∑منمترnمن

که در آن EVI شاخص آسیب پذیری اکولوژیکی است. r نسبت سهم است. P جزء اصلی است. m تعداد اجزای اصلی است. rمننسبت سهم است منمولفه های اصلی؛ و nمنمقدار ویژه است من مولفه های اصلی.

برای ارزیابی کمی روند تغییر آسیب‌پذیری اکوسیستم‌های منطقه‌ای، باید یک شاخص جامع آسیب‌پذیری اکولوژیکی منطقه‌ای (EVSI، شاخص استاندارد آسیب‌پذیری اکولوژیکی) ساخته و مطابق با معادله (7) استاندارد شود تا شاخص جامع آسیب‌پذیری اکولوژیکی EVSI شهر شانان به دست آید. :

EVاسمنمن=EVمنمن-EVمنمترمنnEVمنمترآایکس-EVمنمترمنn
برای تسهیل تحلیل فضایی، EVSI با استفاده از روش طبقه‌بندی نقطه شکست طبیعی (Jenks) در ArcGIS [ 58 ] به پنج سطح طبقه‌بندی شد: آسیب‌پذیری خفیف: <0.2786، آسیب‌پذیری نور: 0.2796-0.4418، آسیب‌پذیری متوسط: 0.440318-0، آسیب‌پذیری بالا. 0.6031-0.76132 و آسیب پذیری شدید: > 0.7613.
2.3.2. تجزیه و تحلیل Tupu از آسیب پذیری اکولوژیکی

تجزیه و تحلیل Tupu اطلاعات جغرافیایی یک روش پردازشی است که اطلاعات تغییر مکانی – زمانی کاربری زمین را از طریق واحدهای نقشه ترکیب می کند تا به طور کمی ویژگی های تغییر را بیان کند [ 59 ]. بر اساس ابزار ArcGIS، تغییر فرآیند EVI از طریق Tupu اطلاعات جغرافیایی آشکار می‌شود. فرمول عملیاتی خاص این بود:

ن=اف+10L

که در آن N نشان دهنده شبکه جدید Tupu از تغییر نوع آسیب پذیری زیست محیطی در مرحله تحقیق است. F مقدار ویژگی شبکه Tupu آسیب پذیری زیست محیطی در دوره قبل است. L مقدار ویژگی شبکه Tupu آسیب پذیری زیست محیطی در دوره بعدی است. پس از اینکه عملیات برهم نهی جبری Tupu مطابق با واحد Tupu ذوب شد، جدول محوری به دست می آید و ماتریس انتقال ساخته می شود. در همان زمان، نوع آسیب پذیری اکولوژیکی انتقال Tupu شهر شانان از سال 1990 تا 2015 به دست می آید.

2.3.3. تجزیه و تحلیل تغییر مطالعه نقطه سرد-گرم

تحلیل نقطه داغ یک مدل تحلیل فضایی است که برای نمایش درجه تجمع فضایی محاسبه شده توسط Getis-Ord Gi* استفاده می شود. نتایج محاسبات EVI با استفاده از مدل نقطه سرد-گرم تجسم شده است. در این مطالعه، از شاخص Getis-Ord Gi* برای تجزیه و تحلیل درجه تجمع فضایی بالا/پایین تغییرات EVI، یعنی توزیع فضایی نقاط سرد/گرم استفاده شد. علاوه بر این، تجزیه و تحلیل نقطه سرد-گرم پایگاهی است برای زیربنای تجزیه و تحلیل ناهمگنی. فرمول محاسبه این بود:

جیمن*=∑j=1nwمنjایکسj-ایکس¯∑j=1nwمنjس[n∑j=1nwمنj2-(∑j=1nwمنj)2]/(n-1)
ایکس¯=1n∑j=1nایکسj
اس=(1n∑j=1nایکسj2-ایکس¯2)

جایی که جیمن*نمره Z آماری خروجی بود، ایکسjتغییر EVI واحد فضایی j بود و wمنjوزن فضایی بین واحدهای فضای مجاور i و j بود.

2.3.4. تحلیل همبستگی فضایی بین EVSI و سطح شهرنشینی

بر اساس مطالعه قبلی [ 60 ]، شاخص شهرنشینی مرکب (UI) را می توان از طریق شهرنشینی جمعیت، شهرنشینی اقتصادی و شهرنشینی زمین تعیین کرد. این سه سطح به ترتیب از طریق تراکم جمعیت (PD)، تراکم تولید ناخالص داخلی (GDPD) و مساحت اشغال شده توسط زمین ساخته شده (ULP) بیان می شوند.

Uمن=13×(پD”+جیDپD”+ULپ”)

که در آن UI نمایانگر شاخص شهرنشینی واحد ارزیابی و PD’، GDPD ‘و ULP’ نشان دهنده تراکم جمعیت، تراکم تولید ناخالص داخلی و نسبت مساحت زمین ساختمانی واحد ارزیابی پس از استانداردسازی است.

همبستگی فضایی بین EVSI و UI با استفاده از شاخص موران I تجزیه و تحلیل شد. اگر موران I > 0 باشد به این معنی است که بین آنها همبستگی مثبت وجود دارد و بالعکس همبستگی منفی وجود دارد. همچنین انواع خوشه‌بندی فضایی EVSI و UI در نرم‌افزار GeoDa به‌دست آمد که به‌عنوان ناچیز، زیاد، کم، کم، زیاد و زیاد کم طبقه‌بندی شد. فرمول به شرح زیر است:

من=ن∑منن∑j≠منندبلیومنjزمنزj(ن-1)∑منن∑j≠منندبلیومنj
منکلمن=زکمن∑j=1ندبلیومنjزلj
زکمن=ایکسکمن-ایکس¯کσک
زلj=ایکسلj-ایکس¯لσل

جایی که من دو متغیره جهانی Moran’s I برای EVSI و شهرنشینی و منکلمندو متغیره محلی Moran’s I برای سطح EVSI و شهرنشینی است. N مخفف تعداد کل واحدهای فضایی است. دبلیومنjمخفف ماتریس وزن فضایی برای اندازه گیری همبستگی فضایی بین واحد فضایی i و j است. زمنبه انحراف بین ویژگی واحد فضایی i و میانگین صفت اشاره دارد. زjبه انحراف بین ویژگی j واحد فضایی و میانگین صفت اشاره دارد. ایکسکمنبه مقدار ویژگی k واحد فضایی i اشاره دارد . ایکس¯کبه میانگین ویژگی k اشاره دارد . σکواریانس ویژگی k است. ایکسلjبه مقدار ویژگی l واحد فضایی j اشاره دارد . ایکس¯لبه میانگین ویژگی l اشاره دارد.  σلبه واریانس ویژگی l اشاره دارد .

3. نتایج

3.1. تغییرات مکانی و زمانی آسیب پذیری اکولوژیکی

EVI برای شهر شانان در سال 2000 به بالاترین سطح خود رسید و در سال 1990 به پایین ترین سطح خود رسید و در کل، شهر شانان در طول دوره مورد مطالعه در سطح آسیب پذیری متوسط ​​قرار داشت.
درصد مناطق با انواع مختلف آسیب پذیری اکولوژیکی برای سال های 1990-2015 در شکل 3 نشان داده شده است. در مقیاس زمانی، در سال 1990 و در طول دوره 2005-2015، بیشترین درصد مناطق دارای آسیب‌پذیری نوری بودند (مناطق با آسیب‌پذیری خفیف، به جز در سال 2000، کمترین میزان را داشتند). در بین پنج نوع آسیب‌پذیری اکولوژیکی، آسیب‌پذیری نوری با کاهش 0.13 درصدی کمترین نوسان سطح را داشت (آسیب‌پذیری زیاد و آسیب‌پذیری شدید بیشترین نوسان منطقه را داشتند). در سال 1995، بیشترین درصد مناطق در آسیب‌پذیری متوسط ​​بود و تا سال 2000، مناطق با آسیب‌پذیری بالا بیشترین منطقه را به خود اختصاص دادند.
شکل 4 تنوع فضایی آسیب پذیری اکولوژیکی را نشان می دهد. در طول دوره مطالعه، EVI روند نزولی قابل توجهی را در اکثر مناطق شمال غربی و شمالی شهر شانان نشان داد و مناطق با آسیب پذیری بالا به سمت جنوب مهاجرت کردند. در سال‌های 1990-2000، EVI عمدتاً یک حالت غرب-بالا و یک حالت شرقی-پایین را نشان داد، در حالی که در سال‌های 2005-2015، عمدتاً یک الگوی فضایی فزاینده در امتداد محور شمال غربی-جنوب شرقی را نشان داد.
توزیع فضایی انواع مختلف EVI نشان داد که مناطق با آسیب‌پذیری جزئی عمدتاً در دره‌های رودخانه در مناطق مرکزی و شمال غربی شهرستان کونا در ارتفاعات پایین‌تر در سال‌های 1990-2000 و در دره‌های رودخانه در شمال غربی شهر شانان در سال‌های 2005-2015 قرار داشتند. مناطق آسیب‌پذیر نور عمدتاً در ارتفاعات کم و در توده‌های آبی در مرکز شهرستان کونا متمرکز شده‌اند، در حالی که مناطق با آسیب‌پذیری متوسط ​​عمدتاً در بخش جنوبی هیمالیا یافت می‌شوند، جایی که اختلاف ارتفاع زیادی در سراسر رشته کوه وجود دارد. مناطق با آسیب‌پذیری بالا عمدتاً در شهرستان ناگرزه، شهرستان کنگگر، شهرستان چاانانگ شمالی، شهرستان کومای شمال غربی و شهرستان لونزه قرار داشتند.

3.2. تبدیل EVI

مدل Tupu پویایی سطح آسیب پذیری اکولوژیکی در شهر شانان از سال 1990 تا 2015 در شکل 5 نشان داده شده است.. در مقیاس زمانی، از سال 1990 تا 2015، آسیب‌پذیری بوم‌شناختی Tupu، مناطقی را در 77.67 درصد از منطقه مورد مطالعه، با 20 نوع جابجایی، تغییر داده است، که غالب آن تغییر از آسیب‌پذیری خفیف به شدید است که 25.86 درصد از کل منطقه تغییر یافته را تشکیل می‌دهد. . این تغییر با تغییر آسیب‌پذیری شدید به آسیب‌پذیری سبک همراه شد که 10.19 درصد از کل منطقه تغییر یافته را به خود اختصاص داد. هر پنج سال، نواحی تغییر یافته از انواع آسیب‌پذیری اکولوژیکی به ترتیب 73.27، 57.64، 78.57، 59.50 درصد و 69.89 درصد از منطقه مورد مطالعه را به خود اختصاص دادند که تغییر از آسیب‌پذیری خفیف به متوسط، نوع اولیه در سال 1990 بود. 1995 و 1995-2000. از سال 2005 تا 2010، کاهشی در تعداد مناطق تغییر یافته در سطح EVI وجود داشت، با تغییر اولیه از آسیب‌پذیری سبک به آسیب‌پذیری خفیف در منطقه مورد مطالعه.
در مقیاس فضایی، تغییرات Tupu در EVI در سال‌های 1990-2015 در شهر شانان مشخص شد و متمرکزتر شد، با مناطق شمالی و مرکزی به طور کلی بهبود یافت، در حالی که جنوب شهرستان کونا به‌ویژه در سال‌های 1995-2000 به شدت آسیب‌پذیر شد. به طور کلی، EVI بزرگترین نشانه های بهبود را به عنوان بزرگترین نسبت تغییر آسیب پذیری شدید تا خفیف در شهرستان کونا و شمال شهر شانان نشان داد. در سال‌های 2005-2015، EVI نسبتاً پایدار بود، با مناطق تغییر شکل یافته که عمدتاً در وسط شهرستان لونزه و شهرستان کومای پراکنده بودند. در سال 1995 تغییرات Tupu نشان داد که مراحل قبلی و بعدی سال 1995 تفاوت معنی داری داشتند. یعنی در سال‌های 1990-1995، مناطق دگرگون‌شده عمدتاً در شمال شهر شانان با روند بهبودی جمع شده‌اند، در حالی که در سال‌های 1995-2000،

3.3. تجزیه و تحلیل ناهمگونی فضایی آسیب پذیری اکولوژیکی

توزیع نقاط سرد/گرم آسیب پذیری اکولوژیکی در شهر شانان در طول دوره مورد مطالعه در شکل 6 نشان داده شده است . به طور کلی، مرکز نقطه داغ از شمال به جنوب حرکت کرد و نقاط سرد در منطقه شمالی منطقه مورد مطالعه قرار گرفتند. تغییرات زمانی نشان داد که نقاط داغ از سال 1990 تا 2015 روند کاهشی-افزاینده-کاهشی را نشان دادند، که بیشترین منطقه از نقاط داغ در سال 2005 به اوج خود رسید. در همین حال، منطقه با شاخص آسیب پذیری اکولوژیکی نسبتاً بالا در طی 25 سال افزایش یافت. دوره مطالعه نقاط سرد از سال 1990 تا 2015 روند افزایشی را نشان دادند، با بیشترین مساحت نقاط سرد در سال 2015، که نشان دهنده افزایش کلی شاخص آسیب پذیری اکولوژیکی در شهر شانان در طول دوره مورد مطالعه است.
تغییرات فضایی نشان داد که توزیع فضایی و نسبت مساحت نقاط سرد EVI شهر شانان در حدود سال 2000 به طور قابل توجهی تغییر کرده است. یعنی در سال‌های 1990-2000، نقاط داغ EVI عمدتاً در شمال و شرق شهرستان Lhunze متمرکز شده‌اند. افزایش قابل توجهی در EVI شهر شانان، در حالی که نقاط سرد عمدتا در جنوب و مرکز – شمال غرب شهر شانان توزیع شده است. اگرچه کاهش تدریجی نواحی تغییر قابل توجه EVI در مناطق شمالی با پوشش گیاهی کم مشاهده شد، اما به دلیل افزایش قابل توجه EVI در برخی از مناطقی که دستخوش تغییرات شدید شدند و به شدت آسیب پذیر شدند، EVI کلی همچنان افزایش یافت. به طور خاص، EVI در جنوب شهر شانان (کانا شهرستان کونا) به وضوح از سال 2005 افزایش یافته است، که نیاز به توجه بیشتر و استراتژی های راه حل دارد. در مقابل، نقاط سرد عمدتاً در منطقه شمال غربی (شهرستان کومایی و شهرستان نگرزه) با روند افزایشی قرار داشتند. این الگو نشان می دهد که EVI در شمال غربی و شرق شهر شانون به طور مشخص و تدریجی در طول دوره مطالعه بهبود یافته است.

3.4. عوامل تعیین کننده EVI

نتایج تحلیل مؤلفه اصلی در شکل 7 نشان داده شده است. پنج لایه اصلی اولیه، که سهمی بیش از 80 درصد را به خود اختصاص دادند، برای بررسی عوامل تغییر در آسیب‌پذیری زیست‌محیطی در شهر شانان استفاده شد.
در مؤلفه اصلی 1 (PC1)، EVI با درجه کاربری زمین (0.1171-) و NDVI (0.0518-) در 1990-1995، و سطح علفزار (0.4813) و بازده دامپروری (0.4614) همبستگی منفی داشت. مثبت ترین نقش در سال 2000 و پس از آن، همبستگی مثبت بین EVI و درجه کاربری زمین حیاتی‌تر شد، در حالی که همبستگی با EVI برای عامل بازده دامداری برعکس بود.
PC2، PC3، و PC4 از EVI همیشه با درجه کاربری زمین همبستگی مثبت داشتند. PC3 و PC5 از EVI همیشه با بازده دامداری همبستگی مثبت داشتند. PC1، PC2، و PC4 از EVI با سطح مرتع از سال 1990 تا 2000 همبستگی مثبت داشتند، اما PC3 و PC5 همبستگی منفی داشتند. این روند در دوره 2005-2015 در جهتی کاملاً مخالف تغییر کرد. در بین 18 عامل تعیین کننده از سال 1995 در PC3 و PC4، عامل منطقه بیابان زایی بحرانی شد و در سال 2005 و 2010 در PC4 به ترتیب با 0.7216 و 0.7001 به اوج خود رسید. علاوه بر این، فاکتور شاخص شهر شانون در طول دوره مطالعه در PC4 و PC5 با شاخص های همبستگی 0.7114، 0.5582، 0.7046، 0.6642، 0.5618، و 0.5187 حیاتی بود.
تجزیه و تحلیل شاخص همبستگی یکپارچه PC1-PC5 در سال‌های 1990-2015 نشان داد که تأثیرگذارترین عامل EVI درجه کاربری زمین است که دارای بیشترین شاخص‌های همبستگی 0.3083، 0.2882، و 0.3651 در سال‌های 2005، 2010 و 2010 است. به ترتیب. در سال‌های 1990، 1995 و 2000، حیاتی‌ترین عوامل تعیین‌کننده EVI، بازده دامداری، منطقه بیابان‌زایی و میانگین دمای سالانه به ترتیب با شاخص‌های همبستگی 0.2718، 0.1968 و 0.2278 بودند.
نتایج نشان داد که بازده دامداری، درجه کاربری اراضی و مساحت بیابان‌زایی از سال 1995 برجسته بوده‌اند. مساحت مرتع و درجه کاربری اراضی هر ساله به طور قابل‌توجهی به هر یک از مؤلفه‌های اصلی کمک می‌کند. بنابراین، بر اساس این نتایج، درجه کاربری اراضی، بازده دامداری، مساحت بیابان‌زایی و مساحت مرتع عوامل اصلی تأثیرگذار بر EVI هستند.

3.5. تغییرات NDVI و منطقه جنگل کاری

NDVI منعکس کننده ویژگی های جذب و انعکاس پوشش گیاهی در مناطق قرمز و نزدیک به مادون قرمز است و بنابراین، نشانه خوبی از رشد پوشش گیاهی زمین را ارائه می دهد [ 61 ، 62 ، 63 ]. میانگین سالانه و فصلی NDVI منعکس کننده رشد پوشش گیاهی در طول سال و فصل است [ 64 ]. NDVI زمین های جنگلی می تواند وضعیت رشد و تراکم توزیع فضایی درختان جنگلی و غیره را منعکس کند. NDVI همچنین می تواند اثربخشی سیاست AAP را منعکس کند. سری زمانی یک تابع رگرسیون خطی زمان در نظر گرفته می شود: Y = at + b . معادله خط روند بین سالانه NDVI در جدول 2 نشان داده شده است. تغییرات در EVI و منطقه جنگل کاری از سال 1990 تا 2015 در شکل 8 نشان داده شده است.
جدول 2 و شکل 8 می تواند نشان دهد که NDVI در شاننان در طول 25 سال روند مثبتی داشته است و منطقه جنگل کاری نیز روند مثبت آشکاری دارد. این بدان معناست که وضعیت رشد پوشش گیاهی در مناطق جنگلی چرخش بهتری دارد و تراکم پراکنش فضایی نیز در 25 سال گذشته روند افزایشی را نشان داده است. علاوه بر این، ارتباط منفی بین منطقه جنگل کاری و EVI در شکل 8 نشان داده شده است ، که نشان می دهد زمانی که سطح جنگل کاری افزایش یافت، EVI در 5 سال کاهش یافت.

3.6. تأثیر شهرنشینی بر آسیب پذیری اکولوژیک

از سال 1990 تا 2015، هم سطح EVI و هم سطح شهرنشینی در شهر شانان به طور قابل توجهی افزایش یافت، که نشان می‌دهد هر دو تغییری هم افزایی در طول زمان نشان می‌دهند. با این حال، الگوی واکنش فضایی EVI به شهرنشینی ناشناخته است. EVI و سطح شهرنشینی در سال‌های 1990-1995 همبستگی مثبت داشتند، اما در سال‌های 1995-2015 همبستگی منفی داشتند و همبستگی منفی به تدریج تقویت شد. مقادیر Z در جدول 3 نشان می دهد که سطح EVI و شهرنشینی اثر تجمع فضایی قدرتمندی داشته است که ضعیف ترین آن تنها در سال 2000 بود.

4. بحث

4.1. الگوهای مکانی- زمانی آسیب پذیری اکولوژیکی

این مطالعه الگوهای پویای مکانی و زمانی آسیب‌پذیری اکولوژیکی در شهر شانان را شناسایی کرد و ناهمگنی زمانی و مکانی قابل توجه EVI را در منطقه تأیید کرد.
از نظر سری زمانی، تغییر در انواع مختلف EVI در طول زمان قابل توجه بود ( شکل 3 و شکل 4 ). این شرایط ممکن است ناشی از تفاوت در اختلالات انسانی (یا اثرات طبیعی) در طول سال‌ها باشد، با درجه کاربری زمین و بازده دامداری عوامل اصلی مؤثر بر EVI هستند. یعنی از سال 1990 تا 2000، ساخت و ساز و استخراج زیرساخت های شهری در مقیاس بزرگ و ناپایدار در شمال شهر شانان راه اندازی شد تا نیازهای شهرنشینی را برآورده کند [ 65 ]. زمین های اکولوژیکی (مثلاً علفزارها، تالاب ها) به زمین های ساختمانی تبدیل شدند و مناطق آسیب پذیر نور را کاهش دادند. با این حال، از سال 2000 تا 2015، زمانی که شهر شانان اجرای سیاست های حفاظت از محیط زیست را آغاز کرد [ 66]، پوشش جنگلی افزایش یافت و در سال 2005، مناطق با آسیب پذیری شدید در شمال شهر شانان به مناطق آسیب پذیر خفیف و نوری تغییر یافت. برای حفاظت از منابع آب بنابراین، یک روند کاهشی در EVI از سال 1990 تا 2000 وجود داشت، اما یک معکوس در روند پس از سال 2000 در منطقه مورد مطالعه شمالی مشاهده شد.
با این حال، ناهمگونی EVI از نظر فضایی بارزتر است، با مناطق آسیب‌پذیر شدید که عمدتاً در شمال، با جمعیت متمرکز و مناطق شهری جمع شده‌اند. به طور مشابه، مناطق با آسیب‌پذیری متوسط ​​عموماً در مرکز شهر شانان، با مناطق نسبتاً غیرقابل دسترس (مثلاً مناطق حفاظت‌شده) واقع شده‌اند. مناطق آسیب پذیر نور، که بیشترین نسبت منطقه را تشکیل می دهند، از شرق به غرب کاهش می یابد. علاوه بر این، مناطق با آسیب پذیری اندک، که کمترین نسبت مساحت را به خود اختصاص می دهند، عمدتاً شامل دره های پایدار، منابع آب آزاد، و مناطق با تنوع چشم انداز کم و عمدتاً کاربری علفزار هستند ( شکل 4).). این یافته ها با مطالعات قبلی مطابقت دارد. لی و همکاران بیان کرد که فعالیت های انسانی با تبدیل اکوسیستم های طبیعی به اکوسیستم های مصنوعی یا نیمه مصنوعی بر اکوسیستم های محلی تأثیر می گذارد [ 67 ]]. در پرتو یافته‌های لی و همکاران، مناطقی با بیشترین تنوع فضایی EVI شهر شانان عمدتاً مناطقی هستند که رودخانه برهماپوترا از آن می‌گذرد (در امتداد جنوب شهرستان ناگرزه تا شرق شهرستان گیاکا) و مناطقی با تراکم جمعیت بالا. در شمال (شهرستان نگرزه و شهرستان ندونگ). در این مناطق، الگوی ژئومورفولوژیکی کلی یک دره آلپی گسترده است، جایی که خندق‌ها و رودخانه اصلی به هم می‌رسند تا بادبزن‌های پرآب و دره‌های کوهستانی وسیع را تشکیل دهند، با فعالیت طوفان شن شدید، بافت خاک سست و آسیب‌پذیری اکولوژیکی بالا. بنابراین، با بارندگی شدید در فصل بارندگی، حاشیه رودخانه فرسایش می یابد و بارندگی شدید و مداوم منجر به رانش زمین و سایر بلایای زمین شناسی می شود. این بارندگی شدید باعث بیابان زایی شدید نیز می شود و EVI این مناطق را تا حدی تشدید می کند.

4.2. عوامل محرک احتمالی آسیب پذیری اکولوژیکی

تجزیه و تحلیل عوامل محرک EVI نشان داد که EVI به طور قابل توجهی و مثبت با درجه کاربری زمین، بازده دامداری و منطقه بیابان زایی همبستگی دارد. با این حال، تأثیر شهرنشینی بر EVI شهر شانان نشان داد که EVI به طور قابل توجهی تحت تأثیر سطح شهرنشینی در طول 25 سال دوره مورد مطالعه قرار نگرفت (مثبت در سال‌های 1990-1995 و منفی در سال‌های 2000-2015)، حتی زمانی که زمین درجه استفاده مهم ترین ضریب تاثیر برای EVI بود. همبستگی مثبت سطح شهرنشینی با EVI در دوره اولیه (1990-1995) باعث ایجاد برخی از الگوهای غیرقابل تغییر مناطق مسکونی شد که الگوهای کاربری زمین را در سال‌های بعدی تغییر داد.
چگونه درجه کاربری و الگوهای کاربری زمین به تدریج بر EVI شهر شانان به مدت 25 سال تأثیر گذاشت و به مهمترین عوامل تعیین کننده EVI تبدیل شد؟ در سالنامه آماری، در سال‌های 1990-1995، اگرچه الگوی تولید غالب در شهر شانان به شدت به صنایع دامداری وابسته بود [ 68 ]، اما درجه کاربری زمین به‌عنوان مهم‌ترین عاملی که بر EVI تأثیر می‌گذارد، بیشتر برای شهرنشینی تغییر کرد. علاوه بر این، مقیاس زمین ساخت و ساز خیلی سریع گسترش یافت [ 65]. به دلیل نفوذ هیمالیا، اختلاف ارتفاع شهر شانان قابل توجه است. پایین ترین ارتفاع شهرستان کونا در جنوب هیمالیا 82 متر و بلندترین قله 6962 متر است. این توپوگرافی توزیع مناطق مسکونی در شهر شانان را کاملاً آشکار می کند. یعنی روستاها و شهرها بر منطقه آلپ شمالی تسلط دارند. علاوه بر این، به دلیل عبور رودخانه برهماپوترا و اختلاف ارتفاع قابل توجه، شمال شهر شانان، به عنوان یک سایت ساخت و ساز ایده آل برای پروژه های برق آبی، دارای پروژه های حفاظت از آب بیشتری است [ 69 ]. بنابراین استفاده از برق ساکنان تضمین شده است و سطح شهرنشینی نسبتاً بالا است. پروژه های ساخت نیروگاه های آبی نیز فرسایش خاک را تشدید کرده و منجر به بیابان شدن هر دو سواحل رودخانه شده است [ 70 ]] که در راستای همبستگی مثبت بین سطح شهرنشینی و EVI است.
اما در جنوب با پوشش گیاهی زیاد، بارندگی فراوان و آب و هوای گرم دامداری و کشاورزی توسعه یافته و ساکنان آن عمدتاً دامداران عشایری هستند. بازده دامداری و مجموعه ای از عوامل مرتبط با تغییرات منطقه مرتعی، مانند مساحت مرتع، مساحت بیابان زایی و درجه کاربری زمین، عوامل اصلی موثر بر EVI هستند. در نتیجه، سطح شهرنشینی در این منطقه همبستگی نسبتا کمی با EVI دارد که در کل همبستگی منفی را نشان می‌دهد. مرز جنوبی شهرستان کونا هنوز مشخص نشده است، بنابراین سرخپوستان اغلب در جنوب شهرستان کونا زندگی و چرا می کنند [ 71 ]. چرای بیش از حد باعث تغییرات شدید و کاهش شدید در ناحیه مرتع جنوب شهر شانان می شود و آسیب پذیری اکولوژیکی را به طور قابل توجهی افزایش می دهد [ 72 ]]. علاوه بر این، AAP با افزایش پوشش گیاهی (منطقه جنگل کاری) EVI شهر شانان را کاهش داده است. در طول 25 سال دوره مورد مطالعه، بزرگترین رشد EVI در سال 2000 با نرخ 122.1٪ رخ داد که همچنین سالی بود که بیشترین کاهش در منطقه جنگل کاری (79.9٪) را داشت. به طور کلی، EVI شهر شانان در وضعیت آسیب پذیر باقی مانده است و روند رو به بهبودی را نشان می دهد، در حالی که منطقه جنگل کاری افزایش آشکار 393.9٪ را نشان می دهد. این نشان می‌دهد که با راه‌اندازی AAP، تغییرات EVI و مناطق جنگلی به طور مستقیم متناسب شدند. این همبستگی در 25 سال، با آشکارترین پیوند در سال 2000، با تاکید بر اثربخشی AAP، تقویت شد.
به طور خلاصه، بلایای زمین شناسی، مانند چرای بیش از حد و تغییرات کاربری زمین، مانند ساخت و ساز شهری، EVI شهر شانان را افزایش داده است، که باعث قطبی شدن توزیع EVI شهر شانان شده و مرکز EVI را از شمال به جنوب منتقل می کند. اما این عوامل با اجرای AAP تا حدودی ضعیف شده اند. در همین حال، فرسایش خاک به دلیل طوفان های شن و چرای بیش از حد و اختلاف ارتفاع شدید در فلات چینگهای-تبت نیز رایج است. این عوامل همچنین به آسیب پذیری شدید اکولوژیکی سایر مناطق فلات چینگهای-تبت کمک می کنند.

4.3. پیامدهای پایدار برای مدیریت اکوسیستم

به عنوان منطقه مرزی چینگهای-تبت فلات، شهر شانان توسط هیمالیا نفوذ می کند و در مرز ملی واقع شده است. آب و هوای شدید و ارتفاع زیاد آن، شهر شانان را به شدت در برابر آسیب‌پذیری زیست‌محیطی مستعد می‌سازد. نتایج مطالعه نشان می‌دهد که EVI شهر شانان عمدتاً تحت‌تاثیر درجه کاربری زمین، مساحت مرتع، بازده دامداری و منطقه بیابان‌زایی قرار می‌گیرد. این عوامل به مدیریت غیرمنطقی استفاده از زمین و برنامه ریزی، مانند چرای بی رویه، ساخت و سازهای عظیم، و پارک های صنعتی توسعه نیافته و تکه تکه مرتبط هستند [ 65 ].]. اگر به طور منطقی برنامه ریزی نشود، وضعیت زباله های کاربری زمین در شهر شانان به طور فزاینده ای شدید خواهد شد و EVI افزایش خواهد یافت. از این رو، این مقاله همراه با اهداف و نیازهای کنونی ارتقای توسعه هماهنگ و پایدار اقتصاد، جامعه، منابع و محیط زیست، پیشنهاداتی را برای جلوگیری از افزایش بیشتر آسیب پذیری محیط زیست اکولوژیکی شهر شانان ارائه می دهد.
اولاً، از منظر ارتقای درجه کاربری و توسعه مناسب‌تر منابع زمین، اقدامات باید بر تقویت پایدار زمین و مدیریت مرتعی، علاوه بر مدیریت مناطق آسیب‌پذیر بالا و شدید، تقویت نظارت بر منطقه با آسیب‌پذیری متوسط ​​متمرکز باشد. و تمرکز بر اقدامات دفاعی در مناطق آسیب پذیر نور و خفیف. برای انجام این کار، ساختار برنامه ریزی فضایی زمین باید اصلاح شود. زمین در شهرها باید با اصل کارکردهای مختلف به مناطق صنعتی، تجاری، مسکونی و توریستی تبدیل شود. در شهرها و روستاها، کنترل اموال اماکن، حذف تصرف غیرقانونی زمین های زیر کشت یا حتی زمین های زراعی برهنه دائمی و گسترش سطح زمین های زیر کشت بسیار مهم است. تبدیل زمین های زیر کشت به بخشی از منبع درآمد عشایر. کارکنان حرفه ای و فنی باید برای حمایت از نوآوری های علمی و فناوری و انجام ارزیابی و تحقیقات آسیب پذیری اکوسیستم به کار گرفته شوند. علاوه بر این، دولت باید برنامه ریزی مناسب مرتبط را برای ترویج احیای اکولوژیک زمین و فضا و تسریع در ساخت سیستم برنامه ریزی فضایی برای تقویت حفاظت از محیط زیست و برنامه ریزی منطقی و توسعه منابع زمین انجام دهد. دولت همچنین باید مراتع مصنوعی بسازد و از زمین های زراعی محافظت کند تا عشایر را قادر سازد تا آنجا که ممکن است برای اسکان و نیمه اسکان تبدیل یا ترکیب شوند. به این ترتیب می توان هزینه کاربری زمین را تعیین کرد و درجه کاربری زمین را بهبود بخشید. کارکنان حرفه ای و فنی باید برای حمایت از نوآوری های علمی و فناوری و انجام ارزیابی و تحقیقات آسیب پذیری اکوسیستم به کار گرفته شوند. علاوه بر این، دولت باید برنامه ریزی مناسب مرتبط را برای ترویج احیای اکولوژیک زمین و فضا و تسریع در ساخت سیستم برنامه ریزی فضایی برای تقویت حفاظت از محیط زیست و برنامه ریزی منطقی و توسعه منابع زمین انجام دهد. دولت همچنین باید مراتع مصنوعی بسازد و از زمین های زراعی محافظت کند تا عشایر را قادر سازد تا آنجا که ممکن است برای اسکان و نیمه اسکان تبدیل یا ترکیب شوند. به این ترتیب می توان هزینه کاربری زمین را تعیین کرد و درجه کاربری زمین را بهبود بخشید. کارکنان حرفه ای و فنی باید برای حمایت از نوآوری های علمی و فناوری و انجام ارزیابی و تحقیقات آسیب پذیری اکوسیستم به کار گرفته شوند. علاوه بر این، دولت باید برنامه ریزی مناسب مرتبط را برای ترویج احیای اکولوژیک زمین و فضا و تسریع در ساخت سیستم برنامه ریزی فضایی برای تقویت حفاظت از محیط زیست و برنامه ریزی منطقی و توسعه منابع زمین انجام دهد. دولت همچنین باید مراتع مصنوعی بسازد و از زمین های زراعی محافظت کند تا عشایر را قادر سازد تا آنجا که ممکن است برای اسکان و نیمه اسکان تبدیل یا ترکیب شوند. به این ترتیب می توان هزینه کاربری زمین را تعیین کرد و درجه کاربری زمین را بهبود بخشید. دولت باید برنامه ریزی مناسب مرتبط را برای ترویج احیای اکولوژیکی زمین و فضا و تسریع در ساخت سیستم برنامه ریزی فضایی برای تقویت حفاظت از محیط زیست و برنامه ریزی منطقی و توسعه منابع زمین انجام دهد. دولت همچنین باید مراتع مصنوعی بسازد و از زمین های زراعی محافظت کند تا عشایر را قادر سازد تا آنجا که ممکن است برای اسکان و نیمه اسکان تبدیل یا ترکیب شوند. به این ترتیب می توان هزینه کاربری زمین را تعیین کرد و درجه کاربری زمین را بهبود بخشید. دولت باید برنامه ریزی مناسب مرتبط را برای ترویج احیای اکولوژیک زمین و فضا و تسریع در ساخت سیستم برنامه ریزی فضایی برای تقویت حفاظت از محیط زیست و برنامه ریزی منطقی و توسعه منابع زمین انجام دهد. دولت همچنین باید مراتع مصنوعی بسازد و از زمین های زراعی محافظت کند تا عشایر را قادر سازد تا آنجا که ممکن است برای اسکان و نیمه سکونت تبدیل یا ترکیب شوند. به این ترتیب می توان هزینه کاربری زمین را تعیین کرد و درجه کاربری زمین را بهبود بخشید. دولت همچنین باید مراتع مصنوعی بسازد و از زمین های زراعی محافظت کند تا عشایر را قادر سازد تا آنجا که ممکن است برای اسکان و نیمه اسکان تبدیل یا ترکیب شوند. به این ترتیب می توان هزینه کاربری زمین را تعیین کرد و درجه کاربری زمین را بهبود بخشید. دولت همچنین باید مراتع مصنوعی بسازد و از زمین های زراعی محافظت کند تا عشایر را قادر سازد تا آنجا که ممکن است برای اسکان و نیمه سکونت تبدیل یا ترکیب شوند. به این ترتیب می توان هزینه کاربری زمین را تعیین کرد و درجه کاربری زمین را بهبود بخشید.
دوم، از منظر بیابان زایی ناشی از انسان و بلایای زمین شناسی می توان موارد زیر را اتخاذ کرد:
(1) ساخت و ساز جنگل. حفظ منابع آب و کاهش خطر بلایای زمین شناسی می تواند به طور قابل توجهی آسیب پذیری اکولوژیکی شهر شانان را کاهش دهد.
(2) بازرسی بر اساس دوره و منطقه، هشدار اولیه و پیش بینی بلایای هواشناسی و زمین شناسی و اجرای دقیق ارزیابی بلایای زمین شناسی پروژه های ساختمانی انجام شود. برای مدیریت و پیشگیری از بلایای ناگهانی زمین شناسی در مدت زمان کوتاه باید تدابیری اتخاذ شود.
(3) آموزش و آموزش تولیدکنندگان و سازمان دهندگان دامپروری باید تقویت شود تا آنها به طور کامل اهمیت و فوریت جلوگیری از تخریب مراتع و حفظ عملکردهای اکولوژیکی مرتع را درک کنند.
بنابراین، اقداماتی مانند برنامه‌ریزی منطقی زیست‌محیطی، ساخت و بهبود سیستم‌های جنگلی و مرتع و تقویت منابع آب برای کنترل افزایش آسیب‌پذیری اکولوژیکی، ترویج توسعه پایدار چرخه‌های سبز و تشکیل یک ساختار صنعتی و یک محیط زیست اکوسیستمی پایدار و سالم حیاتی است. . علاوه بر این، این اقدامات می تواند آسیب پذیری اکولوژیکی شهر شانان را به یک چرخه سودمند تغییر دهد.

5. نتیجه گیری ها

آسیب پذیری اکولوژیکی هم از نظر زمانی و هم از نظر مکانی با تغییرات در پیکربندی چشم انداز طبیعی و اختلالات انسانی مانند چرای دام بسیار متفاوت است. این مطالعه تغییرات زمانی و مکانی، ناهمگنی و عوامل محرک EVI را از طریق یک سیستم ارزیابی جدید و یکپارچه برای تعیین کمیت آسیب‌پذیری اکولوژیکی تجزیه و تحلیل کرد. تجزیه و تحلیل منجر به نتایج زیر می شود:
(1) سطح آسیب‌پذیری زیست‌محیطی شانان سیتی در سری‌های زمانی تغییر قابل‌توجهی نداشت و عموماً در آسیب‌پذیری متوسط ​​باقی ماند، با EVI که در سال 2000 به بالاترین مقدار خود رسید و در سال 1990 به پایین‌ترین مقدار خود رسید. توزیع فضایی EVI از سال 1990 تا 2000 عمدتاً به عنوان یک حالت آسیب‌پذیری بالاتر در غرب نسبت به شرق آشکار شد. از سال 2005 تا 2015، عمدتاً به عنوان یک روند افزایشی در امتداد محور شمال غربی-جنوب شرقی ظاهر شد.
(2) در طول دوره مطالعه، 77.67٪ از شهر شانان با 20 نوع تغییر تغییر شکل داده است، نوع غالب تغییر از آسیب پذیری خفیف به آسیب پذیری شدید (25.86٪ از کل منطقه تغییر یافته) متمرکز در شهرستان کونا است. مناطق شمالی و مرکزی به طور کلی بهبود یافتند، در حالی که شهرستان کونا جنوبی به شدت از نظر اکولوژیکی آسیب پذیر شد.
(3) مرکز نقطه داغ از شمال به جنوب حرکت کرد و نقاط سرد در بخش شمالی منطقه مورد مطالعه در سال‌های 1990-2015 جمع شدند. نقاط داغ در سال 2005 به بزرگترین منطقه و نقاط سرد در سال 2015 رسیدند که نشان دهنده تثبیت تدریجی EVI پس از سال 2005 است.
(4) عوامل تعیین کننده EVI برای شهر شانان به طور قابل توجهی با درجه کاربری زمین، بازده دامداری، مساحت مرتع و منطقه بیابان زایی همبستگی دارند و با سطح شهرنشینی همبستگی ضعیفی دارند. برنامه جنگل کاری مصنوعی با جلوگیری از آسیب پذیر شدن محیط زیست تأثیر مثبتی دارد.
این مطالعه یک مبنای علمی برای توسعه منابع، حفاظت از محیط زیست محیطی، و برنامه ریزی و ساخت و ساز فراهم می کند. بنابراین، این مطالعه می‌تواند توصیه‌های کاربردی سیاستی را برای هماهنگی حفاظت از اکوسیستم و توسعه اجتماعی-اقتصادی ارائه دهد، به شهر شانان کمک کند تا به وضعیت پایدار دست یابد و آسیب‌پذیری اکولوژیکی آن را برای بهره‌مندی از مناطق مربوطه فلات چینگهای-تبت بهبود بخشد.

منابع

  1. لیو، ال. Zhang, X. اثرات تغییرپذیری دما و افراط در فنولوژی بهار در سراسر ایالات متحده از سال 1982 تا 2016. Sci. Rep. 2020 , 10 , 17952. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ]
  2. سندی، اس جی; رودریگز، جی اف. سنتیلان، ن. ون، ال. کوچرا، جی. ریکاردی، جی. Saco، PM مقاومت در برابر خشکسالی تالاب های خشک در معرض تهدید تغییرات آب و هوایی. علمی Rep. 2020 , 10 , 13232. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ]
  3. الول، سی. رینگوال، بی. بالابیو، سی. رابینسون، دی. پاناگوس، پی. Borrelli, P. کمبود جهانی فسفر با فرسایش خاک تشدید خواهد شد. نات. اشتراک. 2020 ، 11 ، 4546. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  4. لی، جی. خو، بی. یانگ، ایکس. Qin، Z. ژائو، ال. جین، ی. ژائو، اف. Guo, J. تغییرات بیابانزایی علفزارهای تاریخی در سرزمین شنی Horqin، شمال چین (1985-2013). علمی Rep. 2017 , 7 , 3009. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ نسخه سبز ]
  5. آلبوی، سی. دلاتره، وی. دوناتی، جی. Frölicher، TL; آلبوی بویر، س. روفینو، ام. پلیسیر، ال. مولو، دی. Leprieur, F. آسیب پذیری جهانی پستانداران دریایی در برابر گرمایش جهانی. علمی جمهوری 2020 ، 10 ، 548. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ] [ نسخه سبز ]
  6. Beroya-Eitner، MA شاخص های آسیب پذیری اکولوژیکی. Ecol. اندیک. 2016 ، 60 ، 329-334. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  7. وانگ، RH; Fan, ZL مطالعه ارزیابی شکنندگی اکولوژیکی حوضه رودخانه تاریم. محیط خشک نظارت کنید. 1998 ، 12 ، 39-44. [ Google Scholar ]
  8. خو، جی. لی، جی. Wang, Y. بررسی تحقیقات داخلی و بین المللی در مورد آسیب پذیری و چشم انداز زیست محیطی. اقتصاد چین شرقی مدیریت 2016 ، 30 ، 149-162. [ Google Scholar ]
  9. لکلرک، سی. کورشان، اف. بلارد، سی. آسیب پذیری تغییرات آب و هوایی آینده پستانداران جزیره ای بومی. نات. اشتراک. 2020 ، 11 ، 4943. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  10. دیوید، سی. آن، ای.-جی. رژیس، وی. فرانسوا، دی. یک شاخص چند متری جدید برای ارزیابی کیفیت اکولوژیکی آب رودخانه‌های گویان فرانسه بر اساس دیاتوم‌های اعماق زمین. Ecol. اندیک. 2020 ، 113 ، 106248. [ Google Scholar ]
  11. مومینی، دی. دنی، اس. Cosmas، M. ارزیابی آسیب پذیری اکولوژیکی نسبت به تنوع آب و هوا در جوامع ماهیگیری ساحلی: مطالعه خلیج Ungwana و Lower Tana خور، کنیا. ساحل اقیانوس. مدیریت 2018 ، 163 ، 437-444. [ Google Scholar ]
  12. یینگ، ال. جی، جی. لیانچون، اس. درک خطر بلایا و مدیریت مرتبط با تغییر آب و هوا در IPCC AR5. Adv. صعود چانگ. Res. 2014 ، 10 ، 260. [ Google Scholar ]
  13. برایان، بی. هاروی، ن. بلپریو، تی. Bourman, B. مدل‌سازی فرآیند توزیع شده برای ارزیابی منطقه‌ای آسیب‌پذیری ساحلی در برابر افزایش سطح دریا. محیط زیست ارزیابی مدلسازی 2001 ، 6 ، 57-65. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  14. لیکت، سی. زولیان، جی. دلگادو، آی. استیپس، ا. Maes, J. ارزیابی حفاظت از ساحل به عنوان یک خدمات اکوسیستمی در اروپا. Ecol. اندیک. 2013 ، 30 ، 205-217. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  15. تیان، ی. چانگ، اچ. تحلیل کتاب سنجی پیشرفت تحقیقات آسیب پذیری اکولوژیکی در چین. جی. جئوگر. 2012 ، 67 ، 1515-1525. [ Google Scholar ]
  16. لی، اچ. جینگ، اس. یانگ، زی. ارزیابی آسیب پذیری اکولوژیکی برای حفاظت از محیط زیست و مدیریت زیست محیطی. جی. محیط زیست. مدیریت 2018 ، 206 ، 1115-1125. [ Google Scholar ]
  17. لو، ی. هوآ، سی. وانگ، جی. تغییر کاربری زمین و اثرات زیست محیطی آن در یک منطقه معمولی از کمربند متقاطع کشاورزی و دامداری شمال شرقی. مردم چین منبع. محیط زیست 2006 ، 16 ، 58-62. [ Google Scholar ]
  18. زنگ، جی. شی، ز. لیو، ایکس. چن، ی. چانگ، L. ارزیابی آسیب پذیری منابع آب شهری در حوضه فلات. حفاظت از آب روستایی چین برق آبی 2013 ، 9 ، 12-15. [ Google Scholar ]
  19. وانگ، جی. دوان، اس. ژانگ، ال. کشتی.؛ Ou, F. مطالعه در مورد ارزیابی آسیب‌پذیری منابع آب در منابع آب شهری در فلات یوننان – در نظر گرفتن منبع آب Qing Shuihai به عنوان مثال. منبع آب روستایی چین برق آبی 2019 ، 11 ، 5-9. [ Google Scholar ]
  20. وی، دبلیو. شی، س. ژانگ، ایکس. ژو، ال. زی، بی. ژو، جی. لی، سی. ارزیابی در مقیاس منطقه ای آسیب پذیری محیطی در یک حوضه خشک داخلی. Ecol. اندیک. 2020 , 109 , 105792. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  21. جیانگ، ال. هوانگ، ایکس. وانگ، اف. لیو، ی. روش An, P. برای ارزیابی آسیب‌پذیری اکولوژیکی تحت تغییرات آب و هوا بر اساس سنجش از دور: مطالعه موردی. Ecol. اندیک. 2018 ، 85 ، 479-486. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  22. شو، ال. وانگ، جی. وی، جی. ارزیابی آسیب پذیری اکولوژیکی حوضه رودخانه تاریم بر اساس مدل PSR. J. Hebei Univ. 2019 ، 47 ، 13-19. [ Google Scholar ]
  23. نگوین، AK; لیو، ی. لی، ام. آسیب پذیری زیست محیطی Tran، TA Zoning برای مدیریت و حفاظت از محیط زیست. Ecol. اندیک. 2016 ، 69 ، 100-117. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  24. لیو، جی. وانگ، جی. لی، اس. لی، جی. دوان، ص. ارزیابی پویا آسیب پذیری اکولوژیکی در حوضه آبخیز دریاچه بر اساس فناوری rs و gis. پول جی. محیط زیست. گل میخ. 2019 ، 28 ، 1785–1798. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  25. Mei, H. ارزیابی پویا و جامع اثربخشی کاشت استانی در چین و تجزیه و تحلیل عوامل تأثیرگذار. جی. اکول. 2019 ، 38 ، 3577–3584. [ Google Scholar ]
  26. قانون جنگلداری جمهوری خلق چین. در دسترس آنلاین: https://www.wenmi.com/article/py5wxu059ksv.html/ (دسترسی در 30 آوریل 2021).
  27. یانگ، جی. ژانگ، ی. گائو، X. مطالعه در مورد مزایای حفاظت از خاک و آب توسط بستن تپه برای جنگل کاری. Res. حفظ آب خاک 2001 ، 3 ، 5. [ Google Scholar ]
  28. Zhang, Z. اثرات بسته شدن زمین برای احیای جنگل بر ظرفیت نگهداری آب لایه بستر در جنگل Larix principis-rupprechtii. Prot. برای. علمی تکنولوژی 2019 ، 5، 8–9، 16 . [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  29. Sun، M. تجزیه و تحلیل کاربرد جنگلداری کوهستانی بسته در ساخت پروژه های اکولوژیکی جنگلداری. کشاورزی علمی تکنولوژی Inf. 2020 ، 36 ، 39. [ Google Scholar ]
  30. کیو، جی. Huang, WS بحث مختصری در مورد مدیریت فنی و اقدامات جنگلداری بسته. جنوب. کشاورزی 2019 ، 13 ، 47-48. [ Google Scholar ]
  31. Qiu, R. استفاده از جنگلداری کوه بسته در ساخت و ساز مهندسی اکولوژیک جنگلداری. کشاورزی علمی تکنولوژی 2019 ، 12 ، 154. [ Google Scholar ]
  32. Xu, J. اثر بسته شدن جنگل بر تنوع گیاهی در چندین حوضه آبخیز کوچک. پایان نامه دکترا. Huazhong Agric. دانشگاه 2012 . [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  33. Zhang، Y. تجزیه و تحلیل در کمک جنگل کاری مصنوعی به پوشش جنگل. J. شمال شرقی برای. دانشگاه 2007 ، 3 ، 76-78. [ Google Scholar ]
  34. لی، ایکس. ژانگ، سی. اثر احیای جنگل‌کاری طبیعی و مصنوعی بر ویژگی‌های خاک و پوشش گیاهی در خاک‌های سیلت شور ساحلی. کاتنا 2020 . [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  35. لیو، XS; لی، ایکس. Sun، T. ارزیابی سود جامع پروژه های ساخت و ساز اکولوژیکی جنگلداری در شهرستان دنگکو، مغولستان داخلی. جی. اکول. 2017 ، 37 ، 6196-6204. [ Google Scholar ]
  36. ما، جی ال. دونگ، DEH بستن کوه‌ها برای جنگل‌داری یک راه مؤثر برای کشت جنگل‌ها در Sanjiangyuan است. در مجموعه مقالات کنفرانس 2005 CCSA آکادمیک جلسه 26 (1)، ارومچی، سین کیانگ، چین، 20 تا 23 اوت 2005. [ Google Scholar ]
  37. Yao, G. تجزیه و تحلیل مزایا و معایب جنگل سبز در ساخت و سازهای زیست محیطی. هنان کشاورزی. 2020 ، 35 ، 47-48. [ Google Scholar ]
  38. اداره جنگلداری و علفزار تبت. در دسترس آنلاین: https://www.xzly.gov.cn/article/4739 (در 10 اکتبر 2020 قابل دسترسی است).
  39. یی، اس. آهنگ، سی. هکی، ک. کانگ، اس. وانگ، کیو. Chang، L. تغییرات ماهانه یخچال طبیعی و توده برف توسط ماهواره مشاهده شده در جنوب شرقی تبت: مفهومی برای کمک قابل توجه آب ذوب به برهماپوترا. Cryosphere 2020 , 14 , 2267-2281. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  40. یو، جی. لو، جی. لیو، ال. هان، ال. وانگ، زی. جریان‌های انبوه و واکنش رودخانه در مناطق بالابر سریع – موردی از حوضه یارلونگ تسانگپو پایین، جنوب شرقی تبت، چین. بین المللی J. Sediment Res. 2020 ، 35 ، 609-620. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  41. لی، کیو. ژانگ، سی. شن، ی. جیا، دبلیو. لی، جی. ارزیابی کمی از نقش‌های نسبی تغییرات آب و هوایی و فعالیت‌های انسانی در فرآیندهای بیابان‌زایی در فلات چینگهای-تبت بر اساس بهره‌وری اولیه خالص. CATENA 2016 ، 147 ، 789-796. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  42. لین، کیو. خو، ال. هو، جی. لیو، ز. جپسن، ای. هان، بی. پاسخ‌های ساختار تغذیه‌ای و جامعه زئوپلانکتون به شوری و دما در دریاچه‌های تبت: مفهومی برای تأثیر گرم شدن آب و هوا. Water Res. 2017 ، 124 ، 618-629. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  43. بینگ، جی. ویهوا، ک. لین، جی. فن، ی. تجزیه و تحلیل تغییرات زمانی و مکانی و مکانیسم های محرک آسیب پذیری اکوسیستم در منطقه اکولوژیکی کوهستانی فلات چینگهای-تبت. Ecol. علمی 2018 ، 37 ، 96-106. [ Google Scholar ]
  44. وانگ، ی. رن، ز. ما، پ. وانگ، ز. نیو، دی. فو، اچ. جیمز، جی. اثرات تخریب مراتع بر استوکیومتری اکولوژیکی اکوسیستم های خاک در فلات چینگهای-تبت. علمی کل محیط. 2020 , 722 , 137910. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  45. سان، ی. لیو، اس. شی، اف. An، Y. لی، ام. لیو، ی. تغییرات فضایی-زمانی و جفت شدت فعالیت انسانی و خدمات اکوسیستم بر اساس مدل چهار ربعی در فلات چینگهای-تبت. علمی کل محیط. 2020 ، 743 ، 140721. [ Google Scholar ]
  46. نی، اچ. جین شنگ، اچ. ژنگ، ن. برآورد الگوی فضایی تنفس خاک در علفزارهای آلپ تبت با استفاده از تصاویر Landsat TM و داده‌های MODIS. Ecol. اندیک. 2013 ، 26 ، 117-125. [ Google Scholar ]
  47. ژو، جی. یوان، ال. یانگ، ز. جیان، جی. لیو، ی. Hong, J. ارزیابی هواشناسی مبتنی بر سنجش از دور کیفیت اکولوژیکی در منطقه اورست. گراسل. علمی 2014 ، 31 ، 1014-1021. [ Google Scholar ]
  48. ژو، دبلیو. ژونگ، ایکس. Zeng، Y. ارزیابی خطر زیست محیطی و استراتژی های مدیریت در مناطق کشاورزی و مرتعی فلات تبت: مطالعه موردی شهرستان زافنگ در شانان. کشاورزی Res. منطقه خشک 2006 ، 24 ، 164-169. [ Google Scholar ]
  49. لیو، جی. لو، جی. یانگ، اچ. دانگ، تی. Yan, Z. ارزیابی اثرات اکولوژیکی 110 میکروآلاینده در رودخانه Yarlung Tsangpo در فلات تبت. جی. محیط زیست. مدیریت 2020 , 262 , 110291. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ]
  50. فیاح، م. دونگ، اس. خمره، جنوب غربی; اور رحمان، SA; یانگ، م. Xiao، J. وضعیت و چالش های چمنزارهای فلات چینگهای-تبت: تجزیه و تحلیل علل، اقدامات کاهشی، و راه رو به جلو. پایداری 2020 ، 12 ، 1099. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ نسخه سبز ]
  51. سالنامه آماری شاننان تبت. 2018. در دسترس آنلاین: https://www.yearbookchina.com/navibooklist-n3018111419-1.html/ (در 25 ژوئن 2020 قابل دسترسی است).
  52. وانگمو، ال. شانجی، سی. Lajen Tsering, L. ویژگی های اقلیمی منطقه شانان تبت. جی. اکول. محیط زیست 2011 ، 20 ، 109-113. [ Google Scholar ]
  53. ولفسلهنر، بی. Vacik، H. ارزیابی استراتژی های مدیریت جنگل پایدار با فرآیند شبکه تحلیلی در یک چارچوب فشار-وضعیت-پاسخ. محیط زیست مدیریت 2008 ، 88 ، 1-10. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  54. کان، آ.ک. لی، جی کیو؛ یانگ، ایکس. Zeng، YL; تسرن، ال. او، J. تجزیه و تحلیل آسیب پذیری اکولوژیکی شهرهای تبت با اقتصاد مبتنی بر گردشگری: مطالعه موردی منطقه بای. J. Mt. Sci. 2018 ، 15 ، 1101-1114. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  55. لیو، YA ارزیابی آسیب پذیری محیطی-زمانی فضایی با داده های لندست. Ecol. اندیک. 2017 ، 80 ، 52. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ نسخه سبز ]
  56. سانتوس، RMB؛ Sanches Fernandes، LF; ویتور کورتس، RM; Leal Pacheco، FA اثرات هیدرولوژیکی تغییرات کاربری زمین در حوضه رودخانه سابور: یک دیدگاه تاریخی و چشم اندازهای آینده. Water 2019 ، 11 ، 1464. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ نسخه سبز ]
  57. Zhang, J. تحقیق در مورد روش و مدل ارزیابی آسیب پذیری اکولوژیکی بر اساس فناوری 3S در استان شانشی. Ph.D. پایان نامه، دانشگاه کشاورزی شانشی، شانشی، چین، 2014. [ Google Scholar ]
  58. یو، بی. Lv، C. ارزیابی آسیب‌پذیری اکولوژیکی در منطقه آلپ فلات تبت. Geogr. Res. 2011 ، 30 ، 2289-2295. [ Google Scholar ]
  59. لیو، X. ویژگی های طیف جغرافیایی تغییر کاربری زمین در استان جیانگ سو، چین. چانه. J. Appl. Ecol. 2016 ، 27 ، 1077-1084. [ Google Scholar ]
  60. میبل، ز. جیانشین، ایکس. محتار، ص. چینگدونگ، اس. اجرا، Z. تغییرات فضایی-زمانی کاربری/پوشش زمین از سال 1995 تا 2015 در واحه ای در میان رودخانه کریا، حوضه جنوبی تاریم، شمال غربی چین. Catena 2018 ، 171 ، 416–425. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  61. لو، GP; چن، اچ. Hu, RJ تغییر پوشش گیاهی در دامنه شمالی کوه تیانشان در آخرین 10a بر اساس تصاویر AVHRRNOAA. یخبندان پرمافر. 2003 ، 25 ، 237-242. [ Google Scholar ]
  62. چو، اچ. ونوسکی، اس. وو، سی. دینامیک پوشش گیاهی مبتنی بر M. NDVI و پاسخ آن به تغییرات آب و هوایی در حوضه رودخانه آمور-هیلونجیانگ از سال 1982 تا 2015. علمی. کل محیط. 2019 ، 650 ، 2051–2062. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  63. پانگ، جی. وانگ، ایکس. یانگ، ام. استفاده از NDVI برای شناسایی تغییرات و پاسخ‌های پوشش گیاهی به تغییرات آب و هوایی در فلات تبت از سال 1982 تا 2012. Quat. بین المللی 2017 ، 444 ، 87-96. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  64. لیو، اچ. هوانگ، ی. او، ب. مطالعه تغییر پوشش در استان آنهویی بر اساس داده های MODIS و AVHRR. چین کشاورزی هواشناسی 2007 ، 28 ، 338-341. [ Google Scholar ]
  65. چن، جی. چن، ز. ما، ز. زنگ، ی. یی، اچ. تحقیق در مورد استفاده فشرده از منابع زمین در فرآیند شهرنشینی – در نظر گرفتن منطقه شانان در تبت به عنوان مثال. اقتصاد روستایی تکنولوژی 2008 ، 4 ، 20-21. [ Google Scholar ]
  66. شویینگ، بی. چی، دبلیو. شی، ج. Lu، Y. تجزیه و تحلیل تغییر پوشش گیاهی در شانان، تبت، چین بر اساس داده های سنجش از دور. J. Desert Res. 2015 ، 35 ، 1396–1402. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  67. لی، ی. لی، کیو. یانگ، جی. لو، ایکس. لیانگ، دبلیو. هان، ایکس. Bezemer، TM مزایای میدان اصلی تجزیه بستر با افزایش نرخ رسوب N افزایش می یابد: بستر و چشم انداز خاک. کارکرد. Ecol. 2017 ، 31 ، 1792-1801. [ Google Scholar ]
  68. سالنامه آماری شاننان تبت. 1990. در دسترس آنلاین: https://www.yearbookchina.com/navibooklist-n3018111419-1.html/ (دسترسی در 25 ژوئن 2020).
  69. Fumin، Y. تجزیه و تحلیل بررسی زمین شناسی و مشکلات زیست محیطی حفاظت از آب و پروژه های برق آبی در تبت. علم تبت تکنولوژی 2011 ، 9 ، 68-69. [ Google Scholar ]
  70. Long, T. تحقیق در مورد تأثیر ساخت پروژه برق آبی بر محیط زیست. Ph.D. پایان نامه، دانشگاه کشاورزی سیچوان، سیچوان، چین، 2013. [ Google Scholar ]
  71. یینگ، جی. گل باشکوه وحدت ملی در شهرستان چنا، شانان، تبت. پلیس مرزی چین 2014 ، 11 ، 10-11. [ Google Scholar ]
  72. لوزن، ال. ژیلین، سی. Xiangyuan، G. مشکلات و اقدامات متقابل ساخت و ساز زیست محیطی مرتع در شانان، تبت. جی. تبت. دانشگاه 2013 ، 28 ، 34-37. [ Google Scholar ]
Ijgi 10 00327 g001 550
شکل 1. موقعیت منطقه مورد مطالعه.
Ijgi 10 00327 g002 550
شکل 2. نمودار جریان تکنیک مطالعه.
Ijgi 10 00327 g003 550
شکل 3. نسبت آسیب پذیری اکولوژیکی شاننان در سال 1990-2015.
Ijgi 10 00327 g004 550
شکل 4. توزیع EVI Shannan در 1990-2015.
Ijgi 10 00327 g005 550
شکل 5. تغییرات EVI Tupu شاننان در سال های 1990-2015.
Ijgi 10 00327 g006 550
شکل 6. تجزیه و تحلیل نقاط سرد و گرم تغییرات EVI در شاننان از سال 1990 تا 2015.
Ijgi 10 00327 g007 550
شکل 7. تحلیل همبستگی بین اجزای اصلی 1-5 و شاخص های مختلف. (P – میانگین بارندگی سالانه؛ T – میانگین دمای سالانه؛ خورشید – ساعات آفتابی؛ POP – تراکم جمعیت؛ LO – بازده دامداری؛ S – شیب؛ NDVI؛ تولید ناخالص داخلی؛ G – منطقه علفزار؛ ​​PPA – منطقه دائمی منجمد فلات؛ W —سرعت باد؛ SRD—درجه امداد سطحی؛ SRI—شدت تابش خورشیدی؛ LUD—درجه کاربری زمین؛ DA—منطقه بیابان زایی؛ شاخص Sh—شانون؛ RH—رطوبت نسبی؛ WRA—مقدار منابع آب).
Ijgi 10 00327 g008 550
شکل 8. تغییرات EVI و منطقه جنگل کاری از سال 1990 تا 2015.

مقالات داخلی و بین المللی

مطالب مرتبط ...

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید