تحلیل نامتعادل شهرنشینی اقتصادی-مطالعه موردی شهرهای معمولی در چین

خلاصه

در فرآیند شهرنشینی اقتصادی، به دلیل رقابت بین شهرها، تجمعات و قطبی شدن اقتصادهای منطقه ایجاد می شود. این مقاله به بررسی قطبی شدن شهری با ویژگی های چینی و شهرنشینی اقتصادی منطقه ای می پردازد که شامل عدم تعادل تحت تأثیر عوامل مختلف جغرافیایی بین شرق و غرب چین و عدم تعادل تحت تأثیر همه جانبه عوامل طبیعی و انسانی در استان می شود. شاخص قطبش اقتصادی شهری (UEPI) برای توصیف عدم تعادل منطقه ای ناشی از قطبی شدن اقتصادی شهرهای پایتخت در چین ساخته شده است. هدف بررسی قطبی شدن مراکز استان ها در استان های مربوطه و آشکار ساختن قدرت و تکامل نقش آنها در عدم تعادل شهرنشینی اقتصادی است. سپس، همراه با تجزیه و تحلیل مربوطه از داده های پس زمینه طبیعی و اجتماعی-اقتصادی، عوامل القایی و مکانیسم قطبش شهری تشخیص داده می شوند. نتایج موارد زیر را نشان می‌دهد: (1) UEPI می‌تواند سطح قطبی‌سازی مراکز استان‌ها را از طریق محاسبه شهرهای معمولی اندازه‌گیری کند. (2) بر اساس UEPI، شهرهای پایتخت را می توان به چهار دسته تقسیم کرد که شامل غیر ظاهری، آشکار، برجسته و قابل توجه است. شهرهای مختلف اثرات متفاوتی بر عدم تعادل در شهرنشینی اقتصادی دارند. (3) عوامل اصلی القاکننده قطبی شدن شهری، محیط منابع، سیستم سیاستگذاری، ساختار صنعتی، سرمایه گذاری، نوآوری علمی و فناوری، موقعیت مکانی و برون گرایی است.

کلید واژه ها:

UEPI _ شهرنشینی اقتصادی ; قطبی شدن ظرفیت تراکم شهری

1. معرفی

پس از جنگ جهانی دوم، شهرنشینی جهان وارد دوره ای از انتشار بی سابقه و توسعه همه جانبه شد [ 1 ، 2 ]. از دهه 1970 تا کنون، طیف وسیعی از فرآیندهای شهرنشینی کشورهای در حال توسعه به ویژه قابل توجه است [ 3 ]. پیش بینی می شود که سطح شهرنشینی کشورهای در حال توسعه تا سال 2020 به 50 درصد برسد [ 4 ]. تا سال 2030، پوشش زمین شهری به میزان 1.2 میلیون کیلومتر مربع افزایش خواهد یافت ^که منجر به از بین رفتن قابل توجه زیستگاه ها در نقاط مهم تنوع زیستی می شود [ 5 ]]. علیرغم گسترش سریع زمین شهری، جمعیت شهری سریعتر رشد کرد، که منجر به افزایش تراکم برای اکثر تجمعات شهری، از جمله آنهایی که در کشورهای توسعه یافته تر (ژاپن، کره جنوبی) و در حال توسعه صنعتی (چین، ویتنام، اندونزی) هستند [ 6 ] ]. شهرنشینی سریع در کشورهای در حال توسعه چالش‌هایی را برای برنامه‌ریزی زیست‌محیطی پایدار و مدیریت زمین‌های زراعی پیرامون شهری ایجاد می‌کند [ 7 ]]. با گسترش سریع جمعیت شهری جهان، تغییرات جدید بی‌سابقه‌ای در ساختارهای شهری و چیدمان‌های فضایی رخ داده است. با گسترش مستمر شهرها، اشکال جدیدی از سازماندهی فضایی مانند کلان شهرها یا کلان شهرها پدید آمده است. تضاد جدی فزاینده بین ظرفیت حمل فضا و گسترش شهری منجر به بیماری های شهری مانند تراکم ترافیک، کمبود مسکن، قیمت بالای مسکن، آلودگی هوا و آب و غیره شده است [ 8 ]. سازماندهی مجدد فضایی عوامل تولید و ثروت نیز منجر به جریان یک طرفه جمعیت از روستا به شهر و از شهرهای کوچک و متوسط به کلان شهرها شده است که الگوی نامتوازن توسعه اجتماعی و اقتصادی منطقه ای را تشدید کرده است .].

شهرنشینی چین در دهه های گذشته پس از اصلاحات اقتصادی و باز شدن فضای باز، توجه جهانی را به دلیل تأثیر گسترده و عمیق آن به خود جلب کرده است [ 10 ، 11 ]. تا پایان سال 2018، سطح شهرنشینی چین به 59٪ رسید و جمعیت شهری از 800 میلیون نفر فراتر رفت [ 12 ]]. شهرنشینی چین نیز باعث پدیده ناکارآمد شهرنشینی اقتصادی می شود. مناطق شهری نیروی کار، منابع، سرمایه، فناوری و سایر عوامل تولید را به سمت شهر می کشاند و در نتیجه تجمعات اقتصادی بالا و عدم تعادل در مقیاس بزرگ ایجاد می شود. در اقتصاد بازار سوسیالیستی با ویژگی‌های چینی، نقش محرکه سیاست مشکلی است که ارزش توجه دارد. سیاست های ملی وضعیت منطقه ای شهرها را تعیین می کند و انتخاب منطقه ای پروژه ها و سرمایه گذاری های بزرگ را هدایت می کند. برنامه ریزی شهری کارکردهای پیشرو یک شهر را مشخص می کند، مقیاس توسعه فضایی آن را ترسیم می کند و سیستم زیرساختی مربوطه را ایجاد می کند. طرح آموزش و فناوری بر الگوی نوآوری علمی و فناوری تأثیر می گذارد. مراکز استان های چین معمولاً دارای جمعیت زیاد و حجم کل اقتصادی هستند. منابع خوب و شرایط محیطی، حمل و نقل عالی، و سابقه طولانی. علاوه بر این، مراکز اداری استان ها نیز از مزیت طبیعی تخصیص منابع سیاست محور برخوردار هستند. بنابراین، بررسی رابطه کمی بین اثر تراکم مراکز استان‌ها و اقتصاد استان‌ها نه تنها یک موضوع نظری معنادار، بلکه مرجع مهمی برای توسعه متوازن در داخل استان‌ها است.

محققان عمدتاً مشکلات جامع شهرنشینی را مطالعه می کنند، اما تعداد کمی از آنها در شهرسازی اقتصادی تخصص دارند. برخی از مطالعات مرتبط بر جنبه‌های زیر تمرکز دارند: (1) این مطالعات پیامدهای شهرنشینی را از منظر اقتصادی مورد بحث قرار می‌دهند. Rondinelli با مطالعه الگوی توسعه شهری در آفریقا پیشنهاد کرد که تحرک جمعیت عامل کلیدی مؤثر بر شهرنشینی است [ 13 ]. ژانگ نظریه اقتصادی و روش‌های تحلیل شکل‌گیری سیستم شهری را مرور کرد و برخی از مسائل نظری شهرنشینی و توسعه اقتصادی را مورد بحث قرار داد [ 14 ]. چشایر از نظریه اقتصاد شهری برای مطالعه نقش شیوه های توسعه اقتصادی در ترویج شهرنشینی استفاده کرد [ 15 ]]. (2) مطالعات مکانیسم‌های محرک اقتصادی شهرنشینی را بررسی می‌کنند. محققان مختلف مکانیسم‌های محرک اقتصادی شهرنشینی را از منظر صنعتی شدن [ 16 ]، بازسازی صنعتی [ 17 ، 18 ]، منابع طبیعی [ 19 ، 20 ] و نقش سرمایه‌گذاری خارجی [ 21 ، 22 ] پیشنهاد می‌کنند. علاوه بر این، شی و همکاران. با مطالعه پدیده شهرنشینی در چین، نظریه “پویایی اقتصادی” شهرنشینی را مطرح کرد [ 23 ]]. (3) مطالعات بر روش های تحقیق و مدل های شهرنشینی متمرکز است. تانگ و همکاران از اتوماتای سلولی (CA) برای توضیح تکامل فضایی شهرها استفاده کرد و حالت توسعه شهری را تحت سناریوهای مختلف تحلیل کرد [ 24 ، 25 ]. وو و همکاران یک روش تحلیل الگوی منظر برای کمی سازی الگوی فضایی شهرنشینی و ارزیابی تأثیر اکولوژیکی شهرنشینی [ 26 ] پیشنهاد کرد. خو و همکاران از داده های سنجش از دور برای تعیین کمیت الگوی مکانی- زمانی گسترش شهری استفاده کرد و دریافت که شهرهای شرق و مرکزی چین شهرنشینی فعال تری را نشان می دهند [ 27 ]]. لی و گونگ به طور سیستماتیک مدل رشد شهری، از جمله تکامل، مبنای نظری، چارچوب شبیه‌سازی و کاربردهای معمولی آن را بررسی کردند. آنها همچنین مدل های کاربری و حمل و نقل زمین، مدل های اتوماتای سلولی و مدل های چند عاملی و همچنین روابط داخلی آنها را معرفی کردند [ 28 ]. اخیراً، ادغام GIS و RS برای ساخت یک مدل جامع برای شبیه‌سازی تغییرات دینامیکی شهری به یک روش تحقیقاتی محبوب‌تر تبدیل شده است [ 29 ، 30 ، 31 ]. (4) مطالعات بر شهرنشینی و پایداری اقتصاد شهری متمرکز است. تولی و همکاران سیاست های توسعه اقتصادی پایدار شهری را تحت شرایط بازار مطالعه کرد [ 32]. یوان و همکاران تأثیر تجارت خارجی و محیط طبیعی داخلی را بر توسعه پایدار اقتصاد شهری مورد مطالعه قرار داد و توسعه پایدار شهرهای مبتنی بر منابع را بررسی کرد [ 33 ].

به طور خلاصه، پژوهش موجود بر نظریه ها و روش های عمومی شهرنشینی متمرکز است. مطالعات بیشتری در مورد شهرنشینی جامع و کمتر بحث در مورد شهرنشینی اقتصادی وجود دارد. بحث های بیشتری در مورد عوامل محرک شهرنشینی و مطالعات کمتری در مورد تفاوت در ظرفیت تراکم اقتصادی ناشی از عوامل مشابه وجود دارد. مطالعات زیادی در مورد اولویت شهرهای عمومی وجود دارد، اما قطبی شدن اقتصادی مراکز استان‌ها با موقعیت سیاسی خاص و تأثیر آن بر عدم تعادل در شهرهای استانی نادر است.

در مقایسه با مطالعات قبلی، این مقاله مشارکت های این مقاله را در سه جنبه خلاصه می کند: دیدگاه تحقیق، روش و نتایج: (1) از منظر تحقیق، این مقاله به بررسی عدم تعادل خاصی در روند شهرنشینی اقتصادی چین می پردازد. اثر تراکم مراکز استان ها و عدم تعادل اقتصادی در داخل استان ها. (2) از نظر روش های تحقیق، هم مفهوم «قانون برتری شهری» که توسط جفرسون [ 34 ] مطرح شده و هم پدیده «انحصار یک شهر» [ 35 ].] سطح قطبی شدن شهرها را از جنبه واحد جمعیت یا تولید ناخالص داخلی مطالعه کنید. این مطالعات تفاوت های فضایی بین تولید ناخالص داخلی و جمعیت را نادیده گرفته اند. در این مقاله، شاخص قطبش اقتصادی شهری (UEPI) با ترکیب «منحنی لورنز» و «شاخص متمرکز» از طریق یک روش هندسی برای اندازه‌گیری سطح قطبی‌سازی اقتصادی یک شهر استنتاج می‌شود. (3) از نتایج تحقیق، این مقاله استاندارد طبقه بندی برای قطبش اقتصادی شهری را ایجاد می کند، عوامل محرک شکل گیری سطوح مختلف قطبی شدن شهرها را تجزیه و تحلیل می کند، مکانیسم القای جامع را تحت ترکیب عوامل محرک مختلف توضیح می دهد و تجزیه و تحلیل می کند. تأثیر سرمایه های دارای سطوح قطبی متفاوت بر عدم تعادل اقتصادی استان. چارچوب توپوگرافی سه سطحی از غرب به شرق و توزیع آب از سواحل جنوب شرقی تا شمال غربی داخلی چین، تمایز محیط جغرافیایی را تشکیل می دهد، که پایه منابع و پس زمینه زیست محیطی شهرنشینی اقتصادی در استان های مختلف را تشکیل می دهد. به طور کلی، قطبی شدن اقتصادی شهرها در نواحی ساحلی شرقی ضعیف تر از مناطق مرکزی و غربی چین است.

بقیه مقاله به شرح زیر سازماندهی شده است: بخش 2 منابع داده و روش های تحقیق را ارائه می دهد. بخش 3 نتایج تحقیق و تجزیه و تحلیل را ارائه می دهد. بخش 4 برخی از سؤالات مقاله را مورد بحث قرار می دهد. در نهایت، بخش 5 مقاله را به پایان می رساند.

2. منابع داده و روش تحقیق

2.1. منابع اطلاعات

داده‌های این مطالعه از مجموعه داده‌های آماری ملی معتبر، که شامل «سالنامه آماری چین» و «سالنامه آماری شهری چین» از سال 2006 تا 2017 است، جمع‌آوری شده است. همانطور که در جدول 1 نشان داده شده است :

2.2. روش های پژوهش

روش تحقیق شامل انتخاب شاخص های تحقیق، روش شاخص متمرکز و تحلیل همبستگی عوامل انسانی برای محاسبه داده ها بود.

2.2.1. انتخاب شاخص های تحقیق

از آنجایی که جفرسون مفهوم قانون تقدم شهری را مطرح کرد [ 34 ]، ژو شاخص «چهار شهر» و شاخص «یازده شهر» را برای توصیف تقدم شهری [ 36 ] گسترش داد. این روش ها تمرکز شهرها را از منظر نسبت جمعیت مورد مطالعه قرار می دهند. تولید ناخالص داخلی یک شاخص مهم آماری جامع در سیستم حسابداری است. تولید ناخالص داخلی منعکس کننده قدرت اقتصادی و مقیاس بازار یک شهر (یا منطقه) است. بسیاری از محققان همچنین پدیده “انحصار یک شهر” را از طریق نسبت تولید ناخالص داخلی مطالعه می کنند. همه مطالعات فوق تمایز فضایی شهرها را نادیده می‌گیرند، بنابراین این مقاله شاخص‌هایی را از منظر تولید ناخالص داخلی و جمعیت ایجاد می‌کند.

2.2.2. شاخص متمرکز

با ترکیب “منحنی لورنز” [ 37 ] و “شاخص متمرکز” [ 38 ]، یک شاخص جدید برای اندازه گیری قطبش اقتصادی شهری پیشنهاد شده است. همانطور که در شکل 1 نشان داده شده است، منحنی لورنز محدب رو به پایین با نسبت تولید ناخالص داخلی یک شهر به عنوان مختصات آبسیسا و نسبت جمعیت به عنوان مختصات مختصات تعیین می شود. این منحنی از آن عبور می کند

O (0, 0)

D (1, 1)

، و

C (x, y)

. یک خطی

O D

نشان می دهد که قطبی سازی وجود ندارد، یعنی همان درصد تولید ناخالص داخلی با همان درصد جمعیت مطابقت دارد. از شکل 1 می بینیم که هر چه درجه پلاریزاسیون بزرگتر باشد، ناحیه سایه بزرگتر است.

S_{α}

). از این رو،

S_{α}

نشان دهنده قطبی شدن اقتصاد شهری در استان است. در نهایت، شاخص قطبی شدن اقتصاد شهری (UEPI) به صورت زیر تعریف می شود:

U E پ من = اس α اس O A D

(1)

جایی که $S_{α}$ به عنوان مساحت سایه در شکل 1 عمل می کند، با استفاده از:

اس α = اس O A D - اس β

(2)

جایی که $S_{O A D}$ مساحت مثلث OAD را نشان می دهد. یک ثابت با مقدار است $\frac{1}{2}$ . $S_{β}$ منطقه زیر است $α$ . محاسبه می شود:

اس β = 🔻 10 f (x) د ایکس

(3)

وقتی منحنی لورنز با تابع توان تقریب می شود (

f (x) = x^{a}

) [ 39 ]، فرمول به شرح زیر استنباط می شود:

U E پ من = l o g ( y ) - l o g ( x ) l o g ( y ) + l o g ( x )

(4)

جایی که $x$ نسبت تولید ناخالص داخلی شهری به تولید ناخالص داخلی منطقه ای است، $y$ نسبت جمعیت شهری به جمعیت منطقه است و log مخفف لگاریتم طبیعی است.

2.2.3. تعیین معیارهای ارزشیابی

با توجه به واقعیت قطبی شدن اقتصاد شهری در چین، شهرهایی که قرار است مورد ارزیابی قرار گیرند به چهار دسته تقسیم می شوند: غیر ظاهری، آشکار، برجسته و قابل توجه. شهرهای معمولی از انواع مختلف به عنوان مرجع انتخاب شدند. استانداردهای مرجع به طور جامع بر اساس وضعیت اقتصادی نسبی شهرها، نرخ نسبی وضعیت بازسازی و بهینه سازی صنعتی، ظرفیت تراکم نسبی عوامل مختلف تولید، بهره وری جامع شهری و اثر محرکه بر اقتصاد منطقه تدوین شده است. معیارهای ارزیابی در جدول 2 نشان داده شده است.

3. نتایج تحقیق و تجزیه و تحلیل

مقادیر UEPI 27 مرکز استان در سال 2016 محاسبه و در شکل 2 نشان داده شده است. موقعیت مکانی همه شهرها در شکل 3 نشان داده شده است که تحلیل شهرها را در ترکیب با موقعیت مکانی تسهیل می کند. شکل 4 نشان می دهد که در 10 سال گذشته، UEPI هر شهر از سالی به سال دیگر کمی متفاوت بوده و روند نوسانی کمی را نشان می دهد. با مقایسه مقادیر با معیارهای ارزیابی، مقوله های قطبی شدن اقتصادی شهرها طبقه بندی می شوند ( جدول 3 ).

از دیدگاه اجتماعی و اقتصادی، شهرهای چین به شرح زیر طبقه بندی می شوند: شهرهای معاونت استانی درجه دو و شهرهای سطح استان در ردیف سوم قرار دارند. از سال 2015 تا 2016، شهرهایی با میانگین تولید ناخالص داخلی بیش از 600 میلیارد یوان از نظر اقتصادی توسعه یافته در نظر گرفته می شوند، شهرهایی با میانگین تولید ناخالص داخلی سالانه 400 تا 600 میلیارد یوان متوسط و شهرهایی با میانگین تولید ناخالص داخلی سالانه کمتر از 400 میلیارد یوان هستند. یوان ضعیف تر است. بر اساس این طبقه بندی و در ترکیب با وضعیت کنونی توسعه اقتصادی استان ها، می توان ویژگی های نامتعادل شهرهای مختلف و استان های آنها را تحلیل کرد.

در میان شهرهایی که قطبیت اقتصادی آنها آشکار نیست، سه شهر توسعه یافته درجه دوم (نانجینگ، شن یانگ، جینان)، دو شهر متوسط درجه سوم (فوژو، شیجیاژوانگ) و سه شهر سطح سوم ضعیف تر (نانینگ، هوهوت، هایکو). ویژگی های مشترک شهرها این است که اندازه کل جمعیت و تولید ناخالص داخلی در رتبه های بالاتری قرار دارد، اما تولید ناخالص داخلی سرانه در استان های مربوطه آنها متوسط یا کمی بالاتر است. اگرچه شهرهای دیگری با قدرت اقتصادی ضعیف و بهره‌وری جامع در استان‌های مربوطه خود وجود دارند، اما هنوز شهرهایی با وضعیت اقتصادی قوی‌تر هستند. در مقایسه با شهرهای قوی تر، عوامل اصلی حمایت کننده از رشد اقتصادی شهری در این شهرها محدود هستند. از یک طرف، شرایط مکان به خوبی شهرهای قوی تر نیست. همانطور که در نشان داده شده استشکل 4 ، شیجیاژوانگ در استان هبی نسبت به تانگشان و لانگ فانگ در منطقه شهری پکن-تیانجین- تانگشان موقعیت کمتری دارد. نانجینگ نسبت به سوژو، وکسی و چانگژو که نزدیک به هسته دلتای رودخانه یانگ تسه هستند، موقعیت کمتری دارد. از طرفی منابع و شرایط محیطی به خوبی شهرهای دیگر نیست. به عنوان مثال، هوهوت از نظر منابع معدنی زیرزمینی نسبت به اوردوس در منطقه خودمختار مغولستان داخلی و بائوتو در دشت هتائو فراوان است. بر اساس داده های سال 2017، تولید زغال سنگ خام محلی اردوس 602 میلیون تن و ذخایر ثابت شده 15 میلیارد تن است که یک ششم ذخایر زغال سنگ ملی را تشکیل می دهد [ 40 ]]. شنیانگ با اقتصاد دریایی توسعه یافته در خلیج لیائودونگ از دالیان پایین تر است. جینان نسبت به چینگدائو که اقتصاد دریایی توسعه یافته ای در استان شاندونگ دارد پایین تر است. هایکو به اندازه سانیا در استان هاینان از نظر منابع گردشگری غنی نیست. در نهایت، برونگرایی اقتصادی بدتر از شهرهای دیگر است. به عنوان مثال، فوژو نسبت به Xiamen بازتر است، که دارای ویژگی های اقتصادی آشکار مردم چین در خارج از کشور و سرمایه گذاری خارجی قوی است. در سال 2017، 1145 شرکت سرمایه گذاری خارجی جدید در Xiamen با سرمایه گذاری خارجی قراردادی 32.81 میلیارد یوان وجود داشت. مقیاس واقعی سرمایه گذاری خارجی در استان رتبه اول را دارد [ 41]. با محدودیت عوامل مختلف، ظرفیت تجمع و تشعشعات اقتصادی این شهرها محدود است و در نتیجه اقتصاد استانی نسبتاً متعادلی ایجاد می‌شود.

در میان شهرهایی که قطبیت اقتصادی آنها آشکار است، چهار شهر توسعه یافته درجه دوم و سوم (گوانگژو، هانگژو، شیان و ژنگژو)، دو شهر درجه دوم متوسط (هاربین، چانگچون)، یک شهر سوم وجود دارد. شهر متوسط طبقه (نانچانگ) و سه شهر ضعیف تر (تایوان، ارومچی و شینینگ). مقیاس کل اقتصاد شهری و جمعیت در استان های مربوطه شهرها در جایگاه اول قرار دارد. با این حال، میانگین سطح سرانه تنها کمی بالاتر از میانگین استانی است که تفاوت قابل توجهی با اکثر شهرهای دیگر استان ندارد. ظرفیت تراکم شهری همواره با تداخل ناشی از رقابت سایر شهرها مواجه است. اثر تراکم شهرها به رابطه رقابتی بین تراکم و تداخل بستگی دارد. به دلیل رابطه رقابتی بین تراکم قوی و تداخل قوی، اثر تراکم شهری در مناطق توسعه یافته محدود است. به عنوان مثال، تجمع قوی گوانگژو از عوامل بسیاری تشکیل شده است، از جمله شهر مرکزی دلتای رودخانه مروارید، مرکز آموزشی و تحقیقات علمی جنوبی، و ساختار صنعتی بسیار بهینه شده است. در عین حال، تراکم نیز در معرض تداخل مشترک شنژن، دونگوان، فوشان، ژوهای، و شهرهای دیگر با همان ساختار صنعتی بسیار بهینه و ویژگی‌های برجسته صادرات محور است. هانگژو دارای یک نیروی تجمع قوی متشکل از عوامل جامعی مانند صنعت اطلاعات شبکه توسعه یافته، یک مرکز مهم آموزشی و تحقیقاتی علمی در دلتای رودخانه یانگ تسه است. و یک سیستم کامل صنعتی مدرن. در عین حال، نینگبو، ونژو، شائوکسینگ و سایر شهرهایی که دارای اقتصاد دریایی توسعه یافته و ویژگی های برجسته صادرات محور هستند، آشفته می شود. به عنوان مثال، نینگبو یکی از اولین شهرهای ساحلی باز در چین است. در سال 2017، ارزش کل تولید اقتصاد دریایی نینگبو به 470456 میلیون یوان رسید که 14.44 درصد از تولید ناخالص داخلی را تشکیل می دهد.42 ]. به دلیل رابطه نسبی بین تراکم ضعیف و تداخل ضعیف، اثر تراکم شهرهای داخلی نیز محدود است. این شامل شهرهایی مانند Xi’an، Zhengzhou، Nanchang، Taiyuan، Urumqi، و Xining با صنایع سنتی به عنوان صنایع اصلی و ارتقاء ساختاری آهسته، و همچنین شهرهایی مانند Changchun و Harbin است که با دگرگونی صنعتی و ارتقاء در حال نزول مشکل دارند. مناطق. اثر تراکم محدود منجر به شهرهای آشکارا قطبی شده و اقتصاد استانی با الگوی فضایی کمی نامتعادل می شود.

در میان شهرهایی که قطبیت اقتصادی آنها برجسته است، دو شهر متوسط سطح سوم (هفی، کونمینگ) و سه شهر ضعیف تر (گوئیانگ، لهاسا، ینچوان) وجود دارد. اندازه جمعیت و مقیاس تولید جامع این شهرها رتبه اول را در استان های خود دارند. تولید ناخالص داخلی سرانه بیش از دو برابر سایر مناطق است. وجه مشترک این شهرها این است که استان های آنها از نظر توسعه اقتصادی کند هستند و به دلیل توپوگرافی کوهستانی، محیط سرد (کونمینگ، گوئیانگ، لهاسا) یا تعلق طولانی مدت به استان های کشاورزی (هفی) با دگرگونی صنعتی مشکل دارند. . این شهرها می توانند با استفاده از اولویت های سیاستی نسبتاً خوب، بازسازی و ارتقاء صنعتی و همچنین نوآوری های علمی و فناوری را برای دستیابی به رشد اقتصادی سریع تر ترویج دهند. بنابراین مزایای نسبتاً برجسته ای ایجاد می شود. با این حال، در عین حال، اثر قطبی شدن این شهرها نیز باعث کوچک شدن آشکار سایر شهرهای اطراف به دلیل خروج جمعیت، منابع و سرمایه شده است. همزیستی قطبی شدن شهری و آتروفی شهری منجر به عدم تعادل آشکار شهرنشینی اقتصادی می شود.

در میان شهرهایی که قطبیت اقتصادی آنها قابل توجه است، سه شهر توسعه یافته درجه دوم و سوم (ووهان، چنگدو، چانگشا) و یک شهر ضعیف تر (لانژو) وجود دارد. کل جمعیت و تولید ناخالص داخلی این شهرها بالاترین میزان در استان را دارد. تولید ناخالص داخلی سرانه 2 تا 5.2 برابر شهرهای دیگر است. عوامل محرک پلاریزاسیون و فرآیند پلاریزاسیون دارای خط مشی ها، ساختارهای صنعتی، نوآوری علمی و فناوری، موقعیت مکانی، منابع و شرایط محیطی، منشاء تاریخی و سایر عوامل مشترک هستند. شرایط منابع و خاستگاه تاریخی شهرهای بزرگ با شرایط نسبتاً مناسب در مناطق خشک ایجاد کرده است. منابع، شرایط محیطی و ریشه های تاریخی شهرهای بزرگ با شرایط نسبتا مناسب را در مناطق خشک مانند لانژو ایجاد کرده است. که از آبیاری رودخانه زرد سود می برد. موقعیت ترافیک، منابع فراوان و ریشه‌های تاریخی، شهرهای داخلی شهری مانند ووهان را ایجاد کرده است که از مزایای حفظ آب جیانگگان و حمل‌ونقل ریلی پکن-گوانگژو و چانگشا که در ساحل رودخانه شیانگ‌جیانگ است، برخوردار است. بر اساس وضعیت فعلی، عوامل غالب ترویج قطبی شدن شهری عبارتند از سیاست، برنامه ریزی و عوامل نهادی، از جمله برنامه ریزی توسعه چانگشا “ادغام چانگشا-ژوژو-ژیانگتان” و برنامه ریزی ووهان برای “ساخت شهر مرکزی مهم”. این عوامل قدرتمند در سیستم فعلی به این شهرها ظرفیت تجمع بی نظیری می دهد، در حالی که سایر شهرها نسبتاً در حال کوچک شدن هستند. و ریشه های تاریخی، شهرهای داخلی شهری مانند ووهان را ایجاد کرده است که از مزایای حفظ آب جیانگگان و حمل و نقل ریلی پکن-گوانگژو و چانگشا که در ساحل رودخانه شیانگ جیانگ است، برخوردار است. بر اساس وضعیت فعلی، عوامل غالب ترویج قطبی شدن شهری عبارتند از سیاست، برنامه ریزی و عوامل نهادی، از جمله برنامه ریزی توسعه چانگشا “ادغام چانگشا-ژوژو-ژیانگتان” و برنامه ریزی ووهان برای “ساخت شهر مرکزی مهم”. این عوامل قدرتمند در سیستم فعلی به این شهرها ظرفیت تجمع بی نظیری می دهد، در حالی که سایر شهرها نسبتاً در حال کوچک شدن هستند. و ریشه های تاریخی، شهرهای داخلی شهری مانند ووهان را ایجاد کرده است که از مزایای حفظ آب جیانگگان و حمل و نقل ریلی پکن-گوانگژو و چانگشا که در ساحل رودخانه شیانگ جیانگ است، برخوردار است. بر اساس وضعیت فعلی، عوامل غالب ترویج قطبی شدن شهری عبارتند از سیاست، برنامه ریزی و عوامل نهادی، از جمله برنامه ریزی توسعه چانگشا “ادغام چانگشا-ژوژو-ژیانگتان” و برنامه ریزی ووهان برای “ساخت شهر مرکزی مهم”. این عوامل قدرتمند در سیستم فعلی به این شهرها ظرفیت تجمع بی نظیری می دهد، در حالی که سایر شهرها نسبتاً در حال کوچک شدن هستند. که دارای مزایای حفاظت از آب جیانگگان و حمل و نقل ریلی پکن-گوانگژو و چانگشا است که در ساحل رودخانه Xiangjiang قرار دارد. بر اساس وضعیت فعلی، عوامل غالب ترویج قطبی شدن شهری عبارتند از سیاست، برنامه ریزی و عوامل نهادی، از جمله برنامه ریزی توسعه چانگشا “ادغام چانگشا-ژوژو-ژیانگتان” و برنامه ریزی ووهان برای “ساخت شهر مرکزی مهم”. این عوامل قدرتمند در سیستم فعلی به این شهرها ظرفیت تجمع بی نظیری می دهد، در حالی که سایر شهرها نسبتاً در حال کوچک شدن هستند. که دارای مزایای حفاظت از آب جیانگگان و حمل و نقل ریلی پکن-گوانگژو و چانگشا است که در ساحل رودخانه Xiangjiang قرار دارد. بر اساس وضعیت فعلی، عوامل غالب ترویج قطبی شدن شهری عبارتند از سیاست، برنامه ریزی و عوامل نهادی، از جمله برنامه ریزی توسعه چانگشا “ادغام چانگشا-ژوژو-ژیانگتان” و برنامه ریزی ووهان برای “ساخت شهر مرکزی مهم”. این عوامل قدرتمند در سیستم فعلی به این شهرها ظرفیت تجمع بی نظیری می دهد، در حالی که سایر شهرها نسبتاً در حال کوچک شدن هستند. از جمله برنامه ریزی توسعه چانگشا “ادغام چانگشا-ژوژو-شیانگتان” و برنامه ریزی ووهان برای “ساختن یک شهر مرکزی مهم”. این عوامل قدرتمند در سیستم فعلی به این شهرها ظرفیت تجمع بی نظیری می دهد، در حالی که سایر شهرها نسبتاً در حال کوچک شدن هستند. از جمله برنامه ریزی توسعه چانگشا “ادغام چانگشا-ژوژو-شیانگتان” و برنامه ریزی ووهان برای “ساختن یک شهر مرکزی مهم”. این عوامل قدرتمند در سیستم فعلی به این شهرها ظرفیت تجمع بی نظیری می دهد، در حالی که سایر شهرها نسبتاً در حال کوچک شدن هستند.

همانطور که در شکل 5 نشان داده شده است، در طول دوره مطالعه، سری زمانی UEPI قابل تغییر است. تغییر اساسی در بسیاری از شهرها تنها در سال‌های 2008 و 2013 رخ داد. انتخاب مسیر شهرنشینی در چین قبل از سال 2008 بحث‌برانگیز بود. به جز چند شهر که روند صعودی را در UEPI نشان می‌دهند، بیشتر شهرها از ایده «کنترل شهرهای بزرگ و توسعه شهرهای کوچک و متوسط» پیروی کردند و یک روند نزولی در UEPI نشان دادند. تا سال 2008، اکثر UEPI ها در نتیجه بحران مالی جهانی در پایین ترین سطح خود قرار داشتند. متعاقباً، به دلیل سیاست‌های مالی و پولی فعالی که توسط دولت برای کاهش شوک‌های خارجی اتخاذ شد، UEPI اکثر شهرها به شدت افزایش یافت. با این حال، یک سال بعد، UEPI به نزول بازگشت و در حالت نوسان قرار گرفت، که نشان دهنده تأثیر کوتاه مدت این سیاست بود. این نوسان همچنین نشان دهنده رابطه قطبی و ضد قطبی شدن بین مراکز استان ها و سایر شهرها بود. در سال 2013، با اجرای “ادغام بازار زمین ساخت و ساز شهری و روستایی” و استراتژی “جاده ابریشم”، UEPI در بیشتر شهرها دوباره افزایش یافت و سپس وارد روند نوسانی شد.

4. بحث

تغییر مقوله‌ای در UEPI شهرها وجود نداشت که نشان می‌دهد رابطه رقابتی مراکز استان‌ها با سایر شهرهای قلمرو آنها شکل گرفته است. از جدول 4می توان مشاهده کرد که UEPI شهرها از سال 2008 تغییر چندانی نکرده است و تنها در دسته بندی های قطبی مربوط به آنها نوسان اندکی داشته است. این پدیده نشان می دهد که شهرهای بدون قطبی شدن آشکار همیشه در یک رابطه رقابتی برابر یا کمی سودمند در فرآیند شهرنشینی اقتصادی قرار داشته اند. تغییر مداوم در UEPI نشان می دهد که رابطه رقابت نسبتاً پایدار بود. رقابت شیان در استان نسبتاً پایدار بود، که ارتباط نزدیکی با اجرای “برنامه ریزی توسعه تراکم شهری دشت گوانژونگ” توسط کمیسیون توسعه و اصلاحات ملی [ 43 ] داشت.]. هدف از این طرح افزایش بیشتر ظرفیت باربری جامع بائوجی، تونگ چوان، وینان، یانگلینگ و شهرهای دیگر با مرکز شیان است. تحت توسعه هماهنگ این شهرها، اثر تجمع و ضد تجمع شیان پایدار است. این که روند UEPI ابتدا کاهش یافت و سپس افزایش یافت یا افزایش یافت، نشان می‌دهد که رابطه رقابت به سمت مرکز استان متمایل شده است، وضعیت عدم تعادل در حال افزایش است، و اثر اسب-دولت برجسته شده است. به عنوان مثال، در سال 2007، چانگشا به عنوان “جامعه ملی صرفه جویی در منابع و محیط زیست برای ساخت و ساز جامع حمایت از اصلاحات منطقه آزمایشی” تصویب شد. از طریق سود بلندمدت این سیاست، چانگشا به تدریج به یکی از موتورهای ظهور شهرهای مرکزی تبدیل شده است. همچنین منطقی است که دریابیم که درجه قطبی شدن اقتصادی در چانگشا همچنان در حال افزایش است. در سال 2010، دولت استانی ژجیانگ “طرح توسعه دایره اقتصادی شهری هانگژو” را تصویب کرد.44 ]. اجرای سیاست هانگژو محور باعث شده است که ساختار اقتصادی شهر به سرعت تغییر کند. به خصوص از قرن جدید، با انگیزه علی بابا و سایر شرکت های با فناوری پیشرفته، اقتصاد اینترنتی به نقطه رشد اقتصادی جدیدی در هانگژو تبدیل شده است. روند UEPI ابتدا افزایش و سپس کاهش نشان می دهد که رابطه رقابت به سمت برابری و اعتدال در حال تغییر است که برای اقتصاد متعادل مناطق مفید بود. ووهان شهر اصلی کمربند اقتصادی رودخانه یانگ تسه است. با تکیه بر فرصت ایجاد یک شهر مرکزی ملی [ 45]، ووهان به طور مداوم توانایی نوآوری در سطح بالا، توانایی تدارکات تجاری و توانایی ارتباطات بین المللی خود را بهبود می بخشد. با این حال، بر اساس روند تغییر در UEPI، سطح قطبی شدن اقتصادی ووهان به آستانه رسیده بود و اثر تشعشع برجسته شده است. در نظر گرفتن ووهان به عنوان نقطه اتکای هدایت پیشرفت هماهنگ هوانگشی، هوانگانگ، شیائوگان، تیانمن و سایر شهرها باعث می شود اقتصاد در جهتی متعادل توسعه یابد.

شکی نیست که رقابت بین مراکز غیر استانی از طریق مکانیسم انتقال به طور اجتناب ناپذیری ایجاد می شود و در نتیجه وضعیت شهری مربوطه آنها ایجاد می شود. شهرهای یک منطقه در موقعیت نامطلوب وضعیت ظرفیت تراکم پایین تر، خروج خالص عوامل تولید، انقباض ضعیف یا مداوم توسعه و سطح اقتصادی پایین را نشان می دهند. این یک نوع فقر نسبی منطقه ای است که در چین مرکزی و غربی جدی تر است. در مقایسه با مشکل فقر خرد که در کاهش دقیق فقر دخیل است، حل آن دشوارتر است و باید توسط دولت های ایالتی و استانی در اولویت قرار گیرد.

علاوه بر قانون جهانی بودن، اغلب موارد خاصی وجود دارد. UEPI چند شهر در یک خط مستقیم در حال افزایش بود. در حالی که قطبی شدن در حال افزایش بود، بهره وری کلی و کل تولید اقتصادی همچنان با سرعت بالایی در حال رشد بودند. این یک موضوع اقتصادی معنادار و پیچیده است که شامل تأثیر عدم تعادل های خاص بر توسعه اقتصادی جهانی است. این مشکلات در این مقاله به طور عمیق مورد تجزیه و تحلیل قرار نگرفته است، اما این مسیر تلاش ما در آینده خواهد بود.

5. نتیجه گیری ها

در این مقاله، با طراحی UEPI، سطح قطبی‌سازی اقتصادی پایتخت‌های چین به چهار دسته ناظر، آشکار، برجسته و قابل توجه تقسیم می‌شود. این مقاله با توجه به زمینه‌های طبیعی و اجتماعی-اقتصادی استان‌ها، عوامل و مکانیسم‌های القای قطبی‌سازی اقتصادی مراکز استان‌ها را تشخیص می‌دهد. منابع و محیط، سیاست‌ها، ساختار صنعتی، سرمایه‌گذاری، نوآوری علمی و فناوری، موقعیت و جهت‌گیری صادرات از عوامل مهم مؤثر بر شهرنشینی اقتصادی هستند. با این حال، اهمیت هر یک از عوامل موثر بر ظرفیت تراکم شهری متفاوت است. شهرهایی با بالاترین درجه برون گرایی اقتصادی قوی ترین ظرفیت تراکم را دارند. از منظر مکان، ظرفیت تراکم شهری در مناطق شهری نیز نسبتاً قوی است. این پدیده ممکن است به درجه بالای وابستگی خارجی اقتصاد فعلی چین و انباشتگی صنایع پیشرفته در برخی شهرها مرتبط باشد.

UEPI دارای ثبات نسبی در فضای استانی و حساسیت بالا در تغییرات زمانی است که می تواند به طور دقیق و موثر سطح قطبی شدن واقعی و تنوع آن را در شهر تحقیقاتی نشان دهد. تغییر UEPI با تغییر سیاست و عوامل نهادی سازگار است. دولت روند شهرنشینی اقتصادی را از طریق دست نامرئی مانند سیاست‌ها هدایت می‌کند، که ویژگی بارز شهرنشینی اقتصادی چین است. در سطح استان، الگوی توسعه برنامه ریزی شده شهرهایی با قطبی شدن برجسته و چشمگیر، نتیجه نقشی بود که سیاست ها و نهادها ایفا کردند. حالت رقابت بازار شهرهایی با قطبی شدن غیر ظاهری نیز نتیجه انتخاب سیاست پس از سنجش عوامل محرکه جامع مانند منابع، محیط، و موقعیت شهرهای منطقه در سطح ملی، تغییرات UEPI در بیشتر شهرها قبل از سال 2008 همگرایی را نشان داد که تأثیر غالب سیاست‌ها و برنامه‌ریزی راهنمای ملی را بر شهرنشینی اقتصادی چین نشان می‌دهد. به طور کلی، نقش رهبری دولت به طور موثری روند شهرنشینی را در اقتصاد چین ارتقا داده است.

شیوه رقابتی شهرنشینی اقتصادی تأثیر مهمی بر رشد اقتصادی دارد. در حالت های مختلف رقابت، همگنی و سطح توسعه کلی اقتصاد استان متفاوت است. شهرهایی با قطبش غیر ظاهری بیشتر در شرق چین قرار دارند. در این مناطق، روند شهرنشینی اقتصادی به وضوح وابسته به سیاست های ترجیحی نیست. علاوه بر این، مراکز استان ها در فضای رقابتی برابر و آزاد با سایر شهرها قرار دارند. رقابت در این حالت بازار نه تنها باعث می‌شود که مراکز استان‌ها خودشان را توسعه دهند، بلکه دستاوردهای درخشان توسعه استانی نسبتاً متعادل و رتبه‌بندی در خط مقدم کل تولید اقتصادی چین را ممکن می‌سازد. شهرهایی که دارای قطبی شدن برجسته و قابل توجه هستند، یک مدل توسعه دستورالعمل و برنامه ریزی شده را در خود جای می دهند.

بر اساس نوسان قطبی شدن شهرها، لازم است سیاست اقتصادی در فرآیند شهرنشینی اقتصادی تعدیل شود. هدف بلندمدت این سیاست باید تضمین کارایی، تعادل و پایداری باشد. سیاست ها باید رقابت را تشویق کنند و مدل های بازار را اعمال و محافظت کنند. پس از اینکه سیاست های برنامه ریزی شده به نتایج متوسطی دست یافتند، این سیاست ها باید تضعیف شوند. به این ترتیب، تغییر قطبی شدن شهری وارد مرحله یک روند تضعیف می شود که منجر به تعادل اقتصادی و توسعه هماهنگ جهانی می شود.

مشارکت های نویسنده

همه نویسندگان به کار در این مقاله کمک کردند. مفهوم سازی، Bingzhong Zhou; روش، شیانگ یانگ کائو. نرم افزار، Xiaowen Pei; تحقیق، Bingzhong Zhou; مدیریت داده، Xiaowen Pei. نوشتن – آماده سازی پیش نویس اصلی، Bingzhong Zhou; نوشتن-بررسی و ویرایش، Yishao Shi; تجسم، شیانگ یانگ کائو. نظارت، Yishao Shi; مدیریت پروژه، Yishao Shi; کسب بودجه، Yishao Shi. همه نویسندگان نسخه منتشر شده نسخه خطی را خوانده و با آن موافقت کرده اند.

منابع مالی

این مقاله توسط پروژه‌های برنامه ملی تحقیق و توسعه چین (شماره 2017YFA0603102) و یکی از پروژه‌های کلیدی برای بازنگری برنامه‌ریزی کاربری عمومی شانگهای (2015(D)-002(F)-11) تامین شده است.

تضاد علاقه

نویسندگان هیچ تضاد منافع را اعلام نمی کنند.

منابع

بروکنر، جی کی تحلیل شهرنشینی جهان سوم: مدلی با شواهد تجربی. اقتصاد توسعه دهنده فرقه چانگ. 1990 ، 38 ، 587-610. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
کاساردا، جی دی. کرنشاو، شهرنشینی جهان سوم EM: ابعاد، نظریه ها و عوامل تعیین کننده. آنو. کشیش سوسیول. 1991 ، 17 ، 467-501. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ]
Pacione, M. جغرافیای شهری: دیدگاه جهانی ; Routledge: لندن، انگلستان؛ گروه تیلور و فرانسیس: نیویورک، نیویورک، ایالات متحده آمریکا، 2013. [ Google Scholar ]
ملل، چشم انداز شهرنشینی جهان در ایالات متحده: تجدید نظر 2018 . وزارت امور اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل: نیویورک، نیویورک، ایالات متحده آمریکا، 2018. [ Google Scholar ]
Seto، KC; گونرالپ، بی. Hutyra، LR پیش‌بینی‌های جهانی گسترش شهری تا سال 2030 و تأثیرات مستقیم بر تنوع زیستی و استخرهای کربن. Proc. Natl. آکادمی علمی ایالات متحده آمریکا 2012 ، 109 ، 16083-16088. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ][ نسخه سبز ]
اشنایدر، آ. مرتس، سی. تاتم، ا. تان، بی. سولا مناشه، د. گریوز، اس. پاتل، ن. هورتون، جی. گاگان، ا. رولو، جی. منظر شهری جدید در آسیای شرقی-جنوب شرقی، 2000-2010. محیط زیست Res. Lett. 2015 , 10 , 034002. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
ریمال، بی. ژانگ، ال. لک لک، ن. اسلون، اس. Rijal, S. گسترش شهری به هزینه زمین های کشاورزی در منطقه تارای نپال از سال 1989 تا 2016 رخ داد. پایداری 2018 , 10 , 1341. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ Green Version ]
جیائو، L. تابع تراکم زمین شهری: روشی جدید برای توصیف گسترش شهری. Landsc. طرح شهری. 2015 ، 139 ، 26-39. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
برادشاو، YW شهرسازی و توسعه نیافتگی: مطالعه جهانی مدرنیزاسیون، تعصب شهری و وابستگی اقتصادی صبح. اجتماعی Rev. 1987 , 52 , 224-239. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
لی، ی. جیا، ال. وو، دبلیو. یان، جی. لیو، ی. شهرنشینی برای پایداری روستایی-بازاندیشی استراتژی شهرنشینی چین. جی. پاک. تولید 2018 ، 178 ، 580-586. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
یانگ، ی. لیو، جی. Zhang, Y. تحلیلی از پیامدهای سیاست شهرنشینی چین برای رشد اقتصادی و مصرف انرژی. جی. پاک. تولید 2017 ، 161 ، 1251-1262. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
لانگ، دبلیو. لانگ، ی. چن، تی. لی، ایکس. بررسی مجدد شهرنشینی چین از طریق دریچه مقیاس بندی آلومتریک. فیزیک یک آمار مکانیک. Appl. 2019 ، 525 ، 1429-1439. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
Rondinelli، DA توزیع جمعیت و توسعه اقتصادی در آفریقا: نیاز به سیاست های شهرنشینی. مردمی Res. Policy Rev. 1985 , 4 , 173-196. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
Zhang، P. بازآفرینی شهری: نظریه و عمل در شهرنشینی جدید چین. طرح شهر. Rev. 2004 , 4 , 7. [ Google Scholar ]
چشایر، ص. مرحله جدیدی از توسعه شهری در اروپای غربی؟ شواهد دهه 1980 مطالعه شهری. 1995 ، 32 ، 1045-1063. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
اسکات، ای جی صنعتی سازی و شهرنشینی: دستور کار جغرافیایی. ان دانشیار صبح. Geogr. 1986 ، 76 ، 25-37. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
شهباز، م. ناب، HH آیا توسعه مالی مصرف انرژی را افزایش می دهد؟ نقش صنعتی شدن و شهرنشینی در تونس. سیاست انرژی 2012 ، 40 ، 473-479. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
گولین، دی. جدواب، ر. وولراث، دی. شهرنشینی با و بدون صنعتی شدن. جی. اکون. رشد 2016 ، 21 ، 35-70. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
آلینگتون، GRH؛ لی، دبلیو. براون، DG شهرسازی و اثرات سیاست زیست محیطی بر در دسترس بودن منابع چرای آتی در فلات مغولستان: مدل سازی پویایی سیستم اجتماعی و زیست محیطی. محیط زیست علمی سیاست 2017 ، 68 ، 35-46. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
دورنینگ، MA; کوچ، جی. کفاش، DA; Meentemeyer، RK شبیه سازی سناریوهای شهرنشینی مبادلات بین استراتژی های برنامه ریزی حفاظت را نشان می دهد. Landsc. طرح شهری. 2015 ، 136 ، 28-39. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
بهرا، اس آر. داش، DP تأثیر شهرنشینی، مصرف انرژی و سرمایه گذاری مستقیم خارجی بر انتشار دی اکسید کربن در منطقه SSEA (آسیای جنوبی و جنوب شرقی). تمدید کنید. حفظ کنید. انرژی Rev. 2017 ، 70 ، 96-106. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
وو، ی. چن، سی. تأثیر سرمایه گذاری مستقیم خارجی بر شهرنشینی در چین. J. Asia Pac. اقتصاد 2016 ، 21 ، 339-356. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
شی، ال. تاوبنبوک، اچ. ژانگ، ز. لیو، اف. Wurm، M. شهرنشینی در چین از پایان دهه 1980 تا 2010 – پویایی فضایی و الگوهای رشد با استفاده از داده‌های EO. بین المللی جی دیجیت. زمین 2019 ، 12 ، 78–94. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
آنتونی، J.-P. وویدل، جی. عمرانی، ح. کلاین، او. اتوماتای سلولی جغرافیایی برای شبیه‌سازی‌های واقعی شهری: محدودیت تا کجا باید در نظر گرفته شود؟ در ریاضیات مورفولوژی شهری ; Springer: برلین/هایدلبرگ، آلمان، 2019؛ صص 147-162. [ Google Scholar ]
تانگ، ایکس. فنگ، ی. الگوهای فعلی و آینده شهری چگونه به برنامه ریزی شهری پاسخ می دهند؟ یک رویکرد مدل سازی اتوماتای سلولی یکپارچه شهرها 2019 ، 92 ، 247–260. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
وو، جی. جنرت، جی دی. بویانتویف، آ. ردمن، CL کمی سازی الگوهای مکانی-زمانی شهرنشینی: مورد دو منطقه شهری در حال رشد سریع در ایالات متحده. Ecol. مجتمع. 2011 ، 8 ، 1-8. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
خو، X. حداقل، X. کمی سازی الگوهای فضایی و زمانی گسترش شهری در چین با استفاده از داده های سنجش از دور. شهرها 2013 ، 35 ، 104-113. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
لی، ایکس. گونگ، پی. مدل‌های رشد شهری: پیشرفت و چشم‌انداز. علمی گاو نر 2016 ، 61 ، 1637-1650. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
کافی، ع.ا. فردوس، ل. فیصل، AA; خان، هه. Sheel, PK در حال بررسی انجمن تغییر بدنه آب سطحی و شهرنشینی سریع در منطقه شرکت شهر راجشاهی (RCC) با استفاده از RS و GIS. در مجموعه مقالات اولین کنفرانس ملی مهندسی منابع آب (NCWRE)، چیتاگونگ، بنگلادش، 21 تا 22 مارس 2018. [ Google Scholar ]
فرهان، ی. الشوامره، S. تاثیر شهرنشینی سریع و تغییر الگوهای مسکن بر فضاهای عمومی باز شهری عمان، اردن: دیدگاه GIS و RS. جی. محیط زیست. Prot. 2019 ، 10 ، 57–79. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
وان، ال. ژانگ، ی. چی، اس. لی، اچ. چن، ایکس. زنگ، س. بررسی توسعه پایدار منطقه ای بر اساس مدل GIS/RS و SD-مورد کریدور صنعتی حدقی. جی. پاک. تولید 2017 ، 142 ، 654-662. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
Tolley، GS; Graves، PE; گارنر، JL سیاست رشد شهری در اقتصاد بازار . انتشارات آکادمیک: نیویورک، نیویورک، ایالات متحده آمریکا، 1979. [ Google Scholar ]
یوان، ز. بی، جی. Moriguichi، Y. اقتصاد دایره ای: یک استراتژی توسعه جدید در چین. J. Ind. Ecol. 2006 ، 10 ، 5. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ نسخه سبز ]
جفرسون، ام. قانون شهر نخستی. Geogr. Rev. 1939 , 29 , 226-232. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
شی، ی. کائو، ایکس. شی، دی. وانگ، Y. “شاخص انحصار یک شهر”: اندازه گیری و تجزیه و تحلیل تجربی چین. Cities 2020 , 96 , 102434. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
ژو، ی. در مورد رابطه بین شهرنشینی و تولید ناخالص ملی. چانه. اجتماعی آنتروپل 1988 ، 21 ، 3-16. [ Google Scholar ]
کریستوپولوس، کالیفرنیا؛ هارتوژنسیس، دبلیو. Glidden، DV; پیلچر، سی دی; گاندی، م. گنگ، EH محدودیت های استفاده از چارچوب منحنی لورنز برای درک توزیع بار ویروسی جمعیت: پاسخ نویسندگان. ایدز 2017 ، 31 ، 742-743. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ]
Folch، DC; ری، SJ شاخص تمرکز: اندازه گیری تفکیک فضایی محلی. پاپ Reg. علمی 2016 ، 95 ، 555-576. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
عبدالسثار، EI; رنجینی، KR; راجش، جی. برآورد جیواناند، ES بیز منحنی لورنز و شاخص جینی برای توزیع تابع توان. اس افر. آمار J. 2015 ، 49 ، 21-33. [ Google Scholar ]
حکومت مردمی شهرداری اوردوس. به اردوس. در دسترس آنلاین: https://www.ordos.gov.cn/zjordos/zrzy/ (در 12 سپتامبر 2019 قابل دسترسی است). (به زبان چینی)
دفتر کمیساریای ویژه وزارت بازرگانی جمهوری خلق چین در فوژو. در سال 2017، استفاده واقعی Xiamen از سرمایه خارجی رتبه اول را در استان کسب کرد. در دسترس آنلاین: https://fztb.mofcom.gov.cn/article/ae/ag/201802/20180202714824.shtml (دسترسی در 5 سپتامبر 2019).
شبکه شین هوا نینگبو: اثبات توسعه اقتصاد دریایی. در دسترس آنلاین: https://www.xinhuanet.com//fortune/2018-09/17/c_1123443848.htm (دسترسی در 10 سپتامبر 2019). (به زبان چینی).
کمیسیون توسعه و اصلاحات ملی برنامه ریزی توسعه تراکم شهری دشت گوانژونگ. در دسترس آنلاین: https://www.ndrc.gov.cn/fzgggz/fzgh/zcfg/201802/t20180207_876919.html (دسترسی در 10 سپتامبر 2019). (به زبان چینی)
دولت مردمی استان ژجیانگ. طرح توسعه دایره اقتصادی شهری هانگژو. در دسترس آنلاین: https://www.pishu.com.cn/skwx_ps/literature/896762.html (در 7 سپتامبر 2019 قابل دسترسی است). (به زبان چینی).
کمیسیون توسعه و اصلاحات ملی برای ترویج ظهور چین مرکزی “پنج سال سیزدهم”. در دسترس به صورت آنلاین: https://www.ndrc.gov.cn/zcfb/zcfbtz/201612/t20161226_832527.html (در 10 سپتامبر 2019 قابل دسترسی است). (به زبان چینی)

شکل 1. نمایش هندسی پدیده قطبش اقتصادی شهری.

شکل 2. شاخص قطبی شدن اقتصاد شهری (UEPI) 27 مرکز استان در سال 2016.

شکل 3. توزیع فضایی شهری و آخرین UEPI.

شکل 4. نقشه موقعیت شهری مورد استفاده در تحلیل.

شکل 5. تغییر روند در UEPI شهرها از سال 2005 تا 2016.

مقالات داخلی و بین المللی

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.

مشاورین هوش پیروزی

خلاصه

1. معرفی