یک نقشه ظاهر می شود.

این تضمین می کند که پنجره های محتوا و کاتالوگ باز هستند و سایر پنجره ها بسته هستند. برای پیدا کردن داده‌های مورد نیاز نقشه خود از صفحه کاتالوگ استفاده خواهید کرد .

داده‌های جدیدی روی نقشه ظاهر می‌شود که نشان‌دهنده وسعت ماهانه یخ برای قطب شمال از سال 1978 است. این داده‌ها از مرکز ملی داده‌های برف و یخ ، از طریق ArcGIS Living Atlas of the World است.

طرح نقشه نیز تغییر کرده است. در ArcGIS Pro ، سیستم مختصات پیش‌فرض نقشه توسط اولین لایه (به استثنای نقشه‌های پایه) که اضافه می‌شود تعیین می‌شود. متوجه خواهید شد که داده‌ها از کدام سیستم مختصاتی استفاده می‌کنند و تصمیم می‌گیرید که آیا آن سیستمی است که برای نقشه خود می‌خواهید.

پنجره Map Properties ظاهر می شود.

دکمه Current XY به شما می گوید که سیستم مختصات فعلی نقشه WGS 1984 EPSG Alaska Polar Stereographic است. پیش بینی های استریوگرافی برای مناطق قطبی رایج است، اما آنها منطقه را حفظ نمی کنند. نقشه شما یک مقایسه بصری بین مناطق پوشش یخی ارائه می دهد، بنابراین باید از یک طرح ریزی با مساحت مساوی استفاده کنید.

دکمه Current XY به سیستم مختصات پیش بینی شده انتخاب شده به روز می شود.

نقشه دوباره ترسیم می شود. این بار تنگه برینگ، بین آلاسکا و روسیه، در بالای نقشه قرار دارد.

جدول Fields ظاهر می شود. تمام فیلدهای داده در اینجا فهرست شده است. ستون Visible نشان می دهد که در حال حاضر فقط یک فیلد قابل مشاهده است. فقط فیلدهای قابل مشاهده قابل کپی هستند.

اکنون که همه ویژگی ها قابل مشاهده هستند، یک کپی محلی از لایه ایجاد می کنید. لایه فعلی یک لایه سرویس است که به صورت آنلاین ذخیره می شود. همچنین یک لایه فید زنده است که هر ماه به‌روزرسانی‌های جدید داده را دریافت می‌کند. هنگامی که یک کپی محلی را در رایانه خود ذخیره می کنید، لایه جدید دیگر به روز رسانی را دریافت نمی کند، اما کنترل بیشتری روی لایه خواهید داشت. برای مثال می توانید سیستم مختصات آن را تغییر دهید.

شما می‌توانید مسیر را حذف کنید، زیرا به‌طور پیش‌فرض، هر داده جدیدی که توسط ابزارهای پردازش جغرافیایی ایجاد می‌شود، در پایگاه داده‌های جغرافیایی پروژه ( Arctic sea ice extend.gdb ) ذخیره می‌شود.

شما مطمئن خواهید شد که خروجی ابزار Copy Features دوباره به سیستم مختصات نقشه بازتاب داده می شود.

از آنجایی که مجموعه داده بزرگ است، اجرای ابزار ممکن است چند دقیقه طول بکشد. پس از اتمام، یک لایه به نام IceExtent به قسمت Contents اضافه می شود .

شما همچنین لایه های نقشه پایه را حذف خواهید کرد، زیرا آنها برای نقشه برداری مناطق قطبی طراحی نشده اند. بعداً آنها را با لایه های پس زمینه دیگر جایگزین خواهید کرد.

جدول ویژگی لایه در زیر نقشه ظاهر می شود.

فیلدهای سال و ماه به شما می گویند که این لایه از نوامبر 1978 برای هر ماه یک ویژگی دارد. فیلدهای Area و Extent هر دو دارای مقادیر میلیون کیلومتر مربع هستند. اغلب، نام رشته ها برای توضیح داده ها کافی نیست و تحقیقات بیشتری مورد نیاز است. شما توضیحی در مورد تفاوت بین ناحیه یخ دریا و گستره آن در وب سایت مرکز داده ملی برف و یخ پیدا کردید . وسعت یخ شامل هر منطقه ای با حداقل 15 درصد پوشش یخی است. وسعت معمولاً بیشتر از مساحت برای تشخیص دشواری تمایز بین آب های آزاد و آب ذوب بالای یخ در تصاویر ماهواره ای استفاده می شود.

نام لایه اصلی ( Arctic Sea Ice Extent ) به شما می گوید که چند ضلعی ها نشان دهنده میدان Extent هستند نه میدان Area .

یک نوار لغزنده زمانی در بالای نمای نقشه وجود دارد که نشان می دهد این لایه دارای زمان فعال است. انیمیشن روش خوبی برای نشان دادن این داده ها است، اما شما در حال ساختن یک نقشه ایستا هستید، بنابراین این گزینه را نخواهید داشت. ویژگی زمان را غیرفعال خواهید کرد.

نوار لغزنده زمان ناپدید می شود.

بسیاری از ویژگی های همپوشانی در این لایه وجود دارد – شاید خیلی زیاد باشد که بتوان همه را در یک تصویر دید و درک کرد. شما باید روی نشان دادن الگوهای مهم موجود در داده ها تمرکز کنید. در مرحله بعد، نموداری برای درک بهتر این الگوها ایجاد خواهید کرد.

یک نمای نمودار خالی و پنجره Chart Properties ظاهر می شود.

نمودار ظاهر می شود. روند نزولی عمومی را نشان می دهد. یک جهش بزرگ در ابتدای نمودار و احتمالاً یک پرش دیگر در پایان وجود دارد. این به این دلیل است که سال اول و آخر تمام ماه ها را شامل نمی شود.

برای تصویر واضح‌تر، هر ماه را به‌عنوان خط خودش نشان می‌دهید.

نمودار اکنون 12 خط را نشان می دهد که همه آنها نزولی هستند. نمودار به شما می گوید که فوریه و مارس به طور مداوم دارای بیشترین وسعت یخ هستند در حالی که سپتامبر ( 9 ) به طور مداوم دارای کمترین میزان یخ است. در ماه سپتامبر، تمام ذوب تابستان به پایان رسید و یخ زدگی زمستان هنوز شروع نشده است.

یکی از بهترین روش ها برای برقراری ارتباط با داستان یک مجموعه داده بزرگ، نمایش تنها زیرمجموعه کوچکی از داده ها است. چالش این روش در انتخاب یک زیر مجموعه معنادار است. برای این نقشه، فقط وسعت یخ سپتامبر را نقشه برداری می کنید. سپتامبر دراماتیک ترین ماه برای نمایش است، زیرا حاوی کوچکترین وسعت است و نزدیک شدن به اقیانوس منجمد شمالی بدون یخ را به وضوح نشان می دهد. سپتامبر همچنین ممکن است معنی‌دارترین ماه برای نشان دادن باشد، زیرا تنها یخی که تا ماه سپتامبر باقی می‌ماند تبدیل به یخ چند ساله می‌شود که در برابر ذوب شدن انعطاف‌پذیرتر است. وسعت کوچکتر یخ در سپتامبر به معنای کمپرس یخ ضعیف تر برای زمستان آینده است.

نمودار فیلتر می کند تا فقط خط 9 را نشان دهد .

بعداً به نمودار باز خواهید گشت. در حال حاضر، آن را می بندید تا بتوانید روی نقشه تمرکز کنید.

این نقشه همچنین فیلتر شده است تا گروه کوچکتر و فشرده تری از ویژگی ها را نشان دهد.

صفحه نمادشناسی ظاهر می شود. شما نمادهای کمی را برای نشان دادن تغییرات در طول زمان انتخاب خواهید کرد.

این نقشه سال گذشته را به شما نشان می دهد که هر منطقه ای پوشیده از یخ بوده است. چندین دهه است که مناطق زرد پوشیده از یخ نبوده اند. مناطق قرمز در سال های اخیر پوشیده از یخ بوده اند. اگر کاهش یخ دریا یک پدیده ثابت بود، این نمادسازی به خوبی کار می‌کرد، اما اینطور نیست: در برخی سال‌های اخیر یخ‌های بیشتری نسبت به سال‌های قبل مشاهده شده است. این همپوشانی به این معنی است که بسیاری از داستان ها مبهم است.

به جای نقشه برداری از آخرین سالی که یخ پوشیده شده است، نقشه برداری می کنید که هر منطقه چند بار پوشیده از یخ بوده است. شما می توانید این را با استفاده از ابزار Count Overlapping Features تعیین کنید.

اجرای ابزار ممکن است چند دقیقه طول بکشد.

لایه جدید نوارهای رنگی را نشان می دهد. از سال 1979، نواحی سفید روی لبه فقط در سپتامبر پوشیده از یخ بوده است. نواحی آبی تیره در مرکز تقریباً همیشه پوشیده از یخ بوده اند.

شما نماد شناسی را به روشی تغییر می دهید که می تواند این انتقال را با یک گرادیان صاف تر ترسیم کند.

یک هشدار در بالای صفحه نمادشناسی ظاهر می شود . می گوید به حداکثر حجم نمونه رسیده است. همه رکوردها برای طبقه بندی داده ها استفاده نمی شوند. این بدان معنی است که حداقل و حداکثر مقادیری که برای ایجاد نمادشناسی استفاده شده است ممکن است صحیح نباشد. افسانه در پنجره محتوا یک سطح شیبدار رنگی از 1 تا 7 را نشان می دهد. شما می دانید که بیش از 40 سال داده وجود دارد، بنابراین انتظار دارید حداکثر تعداد حداقل 40 باشد.

حداکثر حجم نمونه 10000 تعیین شده است. این بدان معناست که فقط 10000 رکورد اول لایه شما نمونه برداری شده است. شما این عدد را به عددی تغییر می دهید که به اندازه کافی بزرگ باشد تا کل مجموعه داده شما را در برگیرد.

در زیر نمای نقشه، دکمه بزرگنمایی به ویژگی های انتخاب شده به شما می گوید که بیش از 50000 ویژگی در لایه وجود دارد.

پیام هشدار ناپدید می شود. افسانه در قسمت Contents اکنون محدوده مقدار بیشتری را نشان می دهد.

شما طرح رنگ را معکوس خواهید کرد تا مناطقی که هنوز پوشیده از یخ هستند سفید و مناطقی که یخ عقب نشینی کرده و اقیانوس باز مانده آبی باشند.

همچنین خطوط خاکستری را که داده ها را مبهم می کند، حذف خواهید کرد.

این نقشه یک درجه بندی صاف از سفید به آبی را نشان می دهد که تقلید از ذوب یخ است.

این پایگاه داده جغرافیایی حاوی داده های پایه برای نقشه شما است. داده ها از Esri و زمین طبیعی است. می توانید منابع اصلی هر یک از لایه ها را در صفحه جزئیات مورد پیدا کنید .

چهار لایه به نقشه اضافه شده است.

بعداً از این لایه برای ایجاد برچسب استفاده خواهید کرد.

صفحه نمادشناسی ظاهر می شود. شما یک رنگ دلخواه برای این لایه ایجاد خواهید کرد.

پیش نمایش رنگ فعلی به رنگ بژ کم رنگ به روز می شود. شما این رنگ را در سبک مورد علاقه خود ذخیره خواهید کرد، جایی که بعداً به راحتی به آن دسترسی خواهید داشت.

خطوط نقطه چین و چین اغلب در نقشه ها برای خطوط غیر فیزیکی مانند مرزها (بر خلاف خطوط فیزیکی مانند جاده ها و رودخانه ها) استفاده می شود. در مرحله بعد، رنگی را انتخاب می کنید که کنتراست کمی با رنگ زمین داشته باشد. این اطمینان حاصل می کند که خط ArcticCircle قابل مشاهده است اما برجسته نیست.

خطوط گراتیکول فقط در مقابل اقیانوس قابل مشاهده هستند نه روی زمین. آنها در برابر سفیدی داده های یخ خوب به نظر می رسند، برای نشان دادن موقعیت قطب شمال همگرا می شوند، اما در مقابل داده های یخ آبی بسیار برجسته هستند. آنها توجه را از موضوع نقشه منحرف می کنند.

برای اطمینان از اینکه خطوط همچنان در برابر نواحی سفید قابل مشاهده هستند اما در برابر نواحی آبی قابل مشاهده نیستند، از یک حالت ترکیبی استفاده خواهید کرد.

حالت ترکیبی تیره تضمین می‌کند که لایه فقط روی رنگ‌هایی می‌کشد که روشن‌تر از خودش هستند.

یک لایه جدید به قسمت Contents اضافه می شود . خالی است. شما یک ویژگی جدید به این لایه اضافه خواهید کرد.

شما یک نسخه روشن تر از رنگ بژ را برای اقیانوس انتخاب خواهید کرد. این منجر به کنتراست بسیار کم بین خشکی و اقیانوس می شود و به هر دو لایه کمک می کند تا سلسله مراتب بصری پایینی داشته باشند و به عنوان اطلاعات پس زمینه ظاهر شوند.

شما یک طرح رنگ سفارشی با رنگ های گرم ایجاد خواهید کرد که موضوع گرمایش جهانی را منعکس می کند. شما با یک طرح رنگی ساده شروع می کنید که ویرایش آن آسان است.

این رنگ صورتی کنتراست بالایی با پس‌زمینه بژ خواهد داشت و بعداً در نقشه مفید خواهد بود، بنابراین آن را در سبک دلخواه خود ذخیره خواهید کرد.

اکنون طرح رنگ از صورتی تا سفید متغیر است. قبل از ایجاد تغییرات بیشتر، آن را روی نقشه آزمایش خواهید کرد.

این نقشه کمتر آرامبخش به نظر می رسد و بیشتر شبیه یک بیماری در حال گسترش است. با این حال، می توانید این طرح رنگ را با افزودن یک رنگ دوم بیشتر بهبود بخشید. این به طرح رنگ عمق بیشتری می دهد و به آن امکان می دهد جزئیات بیشتری را نشان دهد.

هنگامی که یک رنگ جدید را به یک طرح رنگ اضافه می کنید، به راحتی می توان انتقال صاف از روشن به تیره را شکست، که برای کمک به مردم برای درک داده ها مهم است. رنگی را انتخاب می کنید که تیره تر از رنگ روشن (سفید) و روشن تر از رنگ تیره (صورتی) باشد.

علیرغم تلاش های شما، طرح رنگ انتقال صاف خود را از دست داده است. الان تنوع رنگ خیلی زیاده

این نیز نیمه تیره تر طرح رنگ را انتخاب می کند. رنگ قرمز تند در وسط این محدوده باعث می شود که ترکیب رنگ تعادل خود را از دست بدهد. رنگ صورتی در انتهای انتهایی باید تیره ترین و از نظر بصری برجسته ترین باشد، نه قرمز.

گاهی اوقات، این مشکل را می توان با استفاده از یک الگوریتم رنگ متفاوت حل کرد.

انتقال از صورتی به نارنجی به رنگی که تدریجی تر است تغییر می کند. در مرحله بعد، رنگ صورتی کم رنگ را بین دو نقطه نارنجی و سفید حذف خواهید کرد.

اکنون به یک طرح رنگ صاف از روشن تا تیره دست یافته اید. شما یک تغییر دیگر ایجاد خواهید کرد. انتقال بین صورتی و نارنجی متنوع‌تر و جالب‌تر از انتقال بین نارنجی و سفید است. قسمت جالب را به سمت بیرون کشیده می‌شوید تا فضای بیشتری را در طرح رنگ اشغال کند.

انتخاب و ایجاد طرح‌های رنگی با انتقال واضح از روشن به تاریک، خواندن نقشه را برای همه آسان‌تر می‌کند، با این حال، به ویژه مهم است که به افراد مبتلا به کوررنگی اجازه دهید نقشه شما را بخوانند.

این اطمینان حاصل می کند که مقادیر سلول رستر با مقادیر فیلد COUNT_ مطابقت دارد. اگر رشته دیگری را انتخاب کنید، نمی‌توانید نمادشناسی را به درستی مطابقت دهید.

اندازه سلول بالاتر باعث ایجاد شطرنجی می شود که برای نقشه شما بیش از حد پیکسل است.

این نوع Stretch تضمین می کند که طرح رنگ به طور یکنواخت در محدوده کامل COUNT_ مقدار اعمال می شود. اکنون لایه شطرنجی دقیقاً شبیه لایه چندضلعی است.

اکنون دو لایه یکسان به نام IceExtent دارید .

این نقشه طرح کلی هر وسعت یخ سپتامبر را از سال 1979 نشان می دهد. زیبا به نظر می رسد، اما اطلاعات زیادی برای تفسیر آن وجود ندارد. این لایه را فیلتر می‌کنید تا فقط سه سال نشان داده شود.

• برای اولین منو، And را انتخاب کنید .
• برای منوی دوم، سال را انتخاب کنید .
• برای منوی سوم، شامل مقدار(های) را انتخاب کنید .
• برای منوی چهارم، 1980,2000,2020 را تایپ کنید .

فقط چند خط روی نقشه ترسیم می شود که ظاهری مشابه خطوط کانتور روی نقشه توپوگرافی می دهد. خطوط روی برخی از رنگ های زرد و نارنجی به سختی دیده می شوند. شما این مشکل را با یک لایه ترکیبی حل خواهید کرد.

اکنون همه خطوط تیره تر از رنگ های زیر به نظر می رسند.

پنجره Label Class ظاهر می شود. شما یک عبارت Arcade می نویسید تا برچسب ها بتوانند اطلاعات را از دو فیلد به طور همزمان منتقل کنند: سال و وسعت به میلیون کیلومتر مربع.

برچسب ها سال را در خط بالایی و وسعت را در خط پایین نشان می دهند. شما عبارت را تغییر می دهید تا عدد وسعت را گرد کنید و متنی را برای واحد اضافه کنید.

اکنون درک برچسب ها واضح تر است. شما ظاهر آنها را تغییر می دهید تا بهتر با رنگ های گرم نقشه شما مطابقت داشته باشد.

• برای نام فونت ، Corbel را انتخاب کنید .
• برای سبک قلم ، Bold Italic را انتخاب کنید .
• برای اندازه ، 10 pt را انتخاب کنید.
• برای رنگ ، Tecate Dust را انتخاب کنید .

Tecate Dust رنگ خوبی برای خطوط روی نقشه است، اما ممکن است برای متن خیلی روشن باشد. برای اطمینان از خوانا بودن برچسب، نسخه کمی تیره‌تر از این رنگ ایجاد می‌کنید.

HSL مخفف Hue، Saturation و Lightness است. این مدل رنگی برای ترکیب رنگ هایی که شبیه رنگ های موجود هستند مفید است. شما از آن برای ایجاد رنگی استفاده خواهید کرد که به وضوح همان رنگ و اشباع رنگ Tecate Dust است و فقط تیره تر است.

می‌توانید کل نمادها را علاوه بر رنگ‌ها، در سبک دلخواه خود ذخیره کنید. در مرحله بعد، نماد متن را که شامل رنگ و سایر ویژگی‌های فونت است، ذخیره می‌کنید، بنابراین می‌توانید بعداً از آن در قسمت‌های دیگر نقشه استفاده مجدد کنید.

روی نقشه، برچسب ها در سه خط روی هم چیده شده اند. این غیر طبیعی به نظر می رسد زیرا خط سوم حاوی توصیفگر واحد برای خط دوم است. شما ویژگی انباشتگی را تنظیم خواهید کرد.

اکنون برچسب ها به جای سه خط روی دو خط قرار می گیرند. عبارتی که قبلاً نوشتید حاوی ثابت TextFormatting.NewLine بود که بدون توجه به ویژگی‌های برچسب‌گذاری، خط جدیدی را بعد از فیلد Year مجبور می‌کند.

برچسب ها همه در وسط اقیانوس منجمد شمالی قرار دارند. بعداً موقعیت آنها را تنظیم خواهید کرد. ابتدا دریاهای بزرگتر را در منطقه نقشه خود برچسب گذاری می کنید.

طرح کلی لایه هنوز قابل مشاهده است. از این خطوط به عنوان راهنما برای برچسب‌گذاری استفاده می‌کنید و بعداً آنها را از نقشه حذف خواهید کرد.

برچسب ها روی نقشه ظاهر می شوند. شما ویژگی‌های انباشتگی آن‌ها را طوری تنظیم می‌کنید که تا آنجا که ممکن است روی هم چیده شوند. این باعث می شود که آنها فشرده تر و راحت تر در فضاهای تنگ قرار بگیرند.

برچسب‌های بیشتری در این نقشه از آنچه برای ارائه بافت جغرافیایی لازم است وجود دارد. برچسب‌ها را برای مناطق کوچکتر حذف خواهید کرد.

اکنون فقط دریاهای بزرگتر برچسب گذاری شده اند.

فقط برچسب هایی که در حال حاضر مشاهده می شوند به حاشیه نویسی تبدیل می شوند.

بعداً این مقیاس نقشه در طرح شما خواهد بود.

برچسب‌گذاری برای لایه‌های نقشه شما غیرفعال شده است. یک لایه گروهی جدید به نام GroupAnno به قسمت Contents اضافه می شود . این شامل دو کلاس ویژگی حاشیه نویسی است. اینها شبیه به کلاس های ویژگی هستند – آنها جداول ویژگی دارند و می توان آنها را با ویژگی های لایه تغییر داد.

شما از یک حالت ترکیبی استفاده خواهید کرد تا به ویژگی های حاشیه نویسی ظاهری مشابه لایه Index years بدهید .

• اقیانوس آرام شمالی
• خلیج آلاسکا
• دریای برینگ
• دریای اوخوتسک
• دریای شمال
• اقیانوس آتلانتیک شمالی
• دریای لابرادور

بیشتر برچسب ها تراز وسط هستند، اما ممکن است یک یا دو برچسب با استفاده از تراز متفاوت بهبود یابد. تراز یکی از برچسب ها را تغییر می دهید و در صورت لزوم می توانید مراحل را برای برچسب های دیگر تکرار کنید.

نقشه شما در طرح ظاهر می شود و کل صفحه را پر می کند. بعداً مقیاس و موقعیت آن را تنظیم خواهید کرد.

در قسمت Contents ، یک Map Frame اضافه شد. این شامل نقشه و تمام لایه های نقشه است.

در مرحله بعد، راهنماها را اضافه خواهید کرد. اینها در نقشه نهایی شما قابل مشاهده نخواهند بود، اما به شما کمک می کنند تا عناصر طرح خود را به طور منظم در یک راستا نگه دارید.

• برای جهت یابی ، هر دو را انتخاب کنید .
• برای Placement ، Offset را از لبه انتخاب کنید .
• برای حاشیه ، 0.5 اینچ را تایپ کنید.

چهار خط آبی در امتداد لبه های طرح ظاهر می شود. شما نباید هیچ متنی را خارج از این حاشیه ها قرار دهید.

بعد، یک عنوان نقشه اضافه می کنید. یک عنوان نقشه قوی به جای اینکه فقط داده های آن را توصیف کند، به انتقال پیام نقشه کمک می کند.

بعد، نقشه را در زیر عنوان قرار می دهید.

قاب نقشه را قفل می‌کنید تا در حین کار روی دیگر عناصر طرح‌بندی، به‌طور تصادفی آن را جابه‌جا نکنید.

افسانه هر لایه روی نقشه را توصیف می کند. این لازم نیست؛ اکثر لایه ها اطلاعات پس زمینه هستند و نیازی به توضیح ندارند. همه چیز را حذف خواهید کرد به جز رمپ رنگی که داده های موضوعی را توضیح می دهد.

افسانه دارای متن های زیادی است، اما هیچ کدام توضیح نمی دهد که رنگ های روی نقشه چه معنایی دارند. بخشی از این متن را حذف می‌کنید و بقیه را ویرایش می‌کنید تا یک افسانه معنادار بسازید.

همچنین پچ افسانه را بلندتر می کنید تا تنوع رنگ بیشتری خوانده شود.

برای افسانه، از همان فونت بقیه نقشه استفاده خواهید کرد.

می‌توانید به تنظیم ویژگی‌های افسانه ادامه دهید، اما گاهی اوقات تبدیل یک افسانه به گرافیک و ویرایش مستقیم قطعات آسان‌تر است.

گروه Legend به چهار لایه گرافیکی تقسیم می شود: سه قطعه متن و یک مستطیل.

این متن توضیح می دهد که اعداد 1 و 43 (و رنگ های سفید و صورتی) نشان دهنده چیست. در حالی که دقیق است، این توضیح طولانی است و چندان شهودی نیست. اگر بخواهید نقشه را با صدای بلند برای کسی توضیح دهید، ممکن است به او بگویید که مناطق سفید همیشه پوشیده از یخ بوده اند، در حالی که مناطق صورتی به ندرت پوشیده از یخ هستند. شما مقداری متن را به افسانه اضافه خواهید کرد تا این توضیح محاوره ای بیشتر و همچنین توضیح دقیق را در بر گیرد.

به عنوان نقشه نگار، این مسئولیت شماست که مطمئن شوید نمادهای روی نقشه شما به وضوح توضیح داده شده اند. شما با حذف اطلاعات غیر ضروری و بازنویسی توضیحات، درک افسانه را آسانتر کردید.

نقشه اکنون در پشت لایه جدید Fade پنهان شده است و فقط عنوان و افسانه در طرح قابل مشاهده است.

نمادها در ArcGIS Pro اغلب از چندین لایه نماد ساخته می شوند. این نماد دارای یک لایه نماد Stroke Solid برای طرح کلی است که روی نقشه شما قابل مشاهده نخواهد بود و یک لایه نماد پر جامد که روی یک رنگ بژ تنظیم شده است.

شما ویژگی های Gradient fill را طوری تنظیم می کنید که رنگ بژ مات به یک سفید کاملاً شفاف در نزدیکی مرکز آن (قطب شمال) محو شود.

• برای جهت ، دایره ای را انتخاب کنید .
• برای نوع ، Continuous را انتخاب کنید .
• برای اندازه ، 50 درصد را تایپ کنید.

نقشه دوباره ظاهر می شود.

جلوه محو شدن بیش از حد تدریجی است: تنها منطقه کاملاً شفاف از قطب شمال فراتر نمی رود، بنابراین داده های موضوعی نقشه تا حدی در پشت یک مه نازک پنهان می شوند. شما جلوه محو شدن را بیشتر خواهید کرد تا اروپا را بیشتر پوشش دهد و منطقه قطب شمال را اصلاً پوشش دهد.

توقف رنگ بژ تکراری است.

اروپا اکنون در انتهای طرح کاملاً محو شده است و منطقه قطب شمال دیگر پوشیده نیست.

یک قاب نمودار خالی روی نقشه ظاهر می شود. نمودار هنوز قابل مشاهده نیست زیرا لایه آن روشن نیست.

نمودار روی نقشه ظاهر می شود. شما ظاهر آن را تغییر خواهید داد تا بهتر با بقیه نقشه مطابقت داشته باشد.

نمای نمودار و پنجره Chart Properties ظاهر می شوند. اولین چیزی که تغییر می دهید این است که افسانه را از کنار نقشه بردارید. فقط یک خط نشان داده شده است، بنابراین افسانه لازم نیست.

بعد، رنگ خط را تغییر خواهید داد.

در مرحله بعد، کاماها را از برچسب های سال در امتداد محور x حذف خواهید کرد.

نمودار کمی گمراه کننده است زیرا پایین ترین مقدار فعلی را به جای کمترین مقدار ممکن نشان می دهد: صفر. شما محدوده نمودار را تغییر خواهید داد.

اکنون فضایی در نمودار برای افزودن راهنما وجود دارد.

آخرین یخی که ذوب می شود در خلیج ها و ورودی ها خواهد بود. این بدان معناست که اقیانوس منجمد شمالی مدت‌ها قبل از ذوب شدن تمام یخ‌ها بدون یخ خواهد بود.

مطمئن خواهید شد که نمودار از فونت مشابه بقیه نقشه استفاده می کند.

پس‌زمینه سفید نمودار را حذف می‌کنید تا به طور طبیعی در بقیه طرح‌بندی جا بیفتد.

برای تکمیل نمودار، متن را ساده می‌کنید.

• برای عنوان نمودار ، سپتامبر ice spread را تایپ کنید.
• تیک عنوان محور X را بردارید .
• برای عنوان محور Y ، میلیون کیلومتر مربع را تایپ کنید.

اندازه‌گیری‌های سیستماتیک یخ دریا از سال 1978 از طریق ماهواره جمع‌آوری شده است. از آن زمان، بسته‌های یخ در قطب شمال و قطب جنوب شاهد کاهش مداوم بوده‌اند. این نقشه وسعت یخ دریای قطب شمال را در ماه سپتامبر بین سال های 1979 تا 2021 نشان می دهد.

شما یک کادر متنی دیگر برای توضیح این عبارت اضافه خواهید کرد.

گستره یخ دریا را می توان به عنوان منطقه ای که حداقل 15 درصد پوشش یخی دریا را پوشش می دهد تعریف کرد. این اندازه‌گیری به این دلیل استفاده می‌شود که با تصاویر ماهواره‌ای، تشخیص آب آزاد و آب ذوب شده روی یخ اغلب دشوار است.

شما متن بیشتری در مورد علل و اثرات کاهش یخ دریا اضافه خواهید کرد.

کاهش یخ دریا ناشی از گرم شدن کره زمین است. همچنین به گرمایش جهانی کمک می کند: یخ 60 تا 80 درصد از تابش خورشید را منعکس می کند، در حالی که تنها 10 درصد آن توسط آب های آزاد منعکس می شود. وقتی تابش خورشیدی منعکس نمی شود، اقیانوس ها را سریعتر گرم می کند.

با ذوب شدن یخ ها، قسمت بیشتری از اقیانوس منجمد شمالی به دریای آزاد تبدیل می شود که امواجی را تولید می کند. عمل موج به کاهش بیشتر یخ های باقی مانده کمک می کند.

خط خالی بین پاراگراف ها را درج کنید.

• شهریور ماه با کمترین پوشش یخی است. یخ دریا باید تا ماه سپتامبر باقی بماند، اگر بخواهد یخ چند ساله شود یا بماند، که ضخیم‌تر و کمتر از یخ سال اول ذوب می‌شود. میزان کمتر در سپتامبر به معنای جوانتر شدن یخ و ذوب سریعتر برای سالهای آینده است.

• در طول این قرن، یخ های تابستانی به طور کامل از قطب شمال ناپدید خواهند شد. رایج ترین تعریف “بدون یخ”، وسعت یخ قطب شمال در سپتامبر کمتر از 1 میلیون کیلومتر مربع است. در آن نقطه، اقیانوس منجمد شمالی آب آزاد خواهد بود، اگرچه یخ همچنان به برخی از خطوط ساحلی کانادا، گرینلند و آلاسکا خواهد چسبید.

• داده های یخ: Fetterer، F.، K. Knowles، WN Meier، M. Savoie، و AK Windnagel. 2017، روزانه به روز می شود. فهرست یخ دریا، نسخه 3. [وسعت یخ]. بولدر، کلرادو، ایالات متحده آمریکا NSIDC: مرکز ملی داده برف و یخ. doi: https://doi.org/10.7265/N5K072F8. [اکتبر 2021].

  سایر اطلاعات نقشه: Esri; Garmin International, Inc. آژانس اطلاعات مرکزی آمریکا؛ انجمن نشنال جئوگرافیک، زمین طبیعی

آخرین جعبه متن حاوی اطلاعات اعتبار است. توضیح اینکه داده های نقشه از کجا آمده اند بسیار مهم است. با این حال، نیازی نیست که از نظر بصری به اندازه متن دیگر برجسته باشد، بنابراین سبک متن آن را تغییر خواهید داد.

بعد از اینکه آخرین عنصر طرح‌بندی را اضافه کردید، اندازه و موقعیت این کادرهای متنی را تغییر می‌دهید: یک نقشه داخلی.

نقشه جدید ظاهر می شود.

شما دو کپی از این لایه خواهید ساخت: یکی برای نشان دادن همه سال ها، و دیگری برای نمایش سال با کمترین میزان یخ.

نقشه فقط خطوط کلی داده های سه ساله را نشان می دهد. شما پرس و جوی تعریف لایه پایین را برای نمایش تمام سپتامبر ویرایش می کنید.

پرس و جو فعلی داده ها را به سپتامبر و سال های خاص فیلتر می کند. بند مربوط به سنوات را حذف خواهید کرد.

نقشه یک طرح کلی طلایی برای هر سال داده را نشان می دهد.

نقشه جالب به نظر می رسد اما خیلی روایی نیست. شما نماد لایه 2012 برای برجسته کردن یک سال خاص خواهید بود.

این تغییر روی نقشه قابل مشاهده نیست زیرا هر دو لایه به یک شکل نمادین هستند.

پر سفید لایه 2012 در پس زمینه سفید نمای نقشه قابل مشاهده نیست، اما وقتی این نقشه را روی طرح قرار دهید، قابل مشاهده خواهد بود.

مقیاس نقشه تغییر می کند.

نقشه داخلی مقداری تعادل بصری را برای چیدمان فراهم می کند. ناحیه سفید که نمایانگر وسعت یخ در سال 2012 است اکنون در پس زمینه بژ قابل مشاهده است. دایره قطب شمال با ارائه راهنمای مرجع بصری با نقشه بزرگتر کمک می کند.

حاشیه سیاه اطراف کادر نقشه حواس‌تان را پرت می‌کند، بنابراین آن را حذف خواهید کرد.

حاشیه سیاه اطراف نقشه درج شده ناپدید می شود و به نقشه اجازه می دهد تا به طور طبیعی در صفحه قرار گیرد. همچنین حاشیه را از کادر بزرگتر نقشه بردارید.

در مرحله بعد، عناصر باقیمانده چیدمان را دوباره ترتیب خواهید داد.

هر سه عنصر اکنون به یک اندازه هستند و به راهنمای سمت چپ متصل می شوند.

• مناطق سفید وسعت 3.57 میلیون کیلومتر مربع یخ را در سال 2012 نشان می دهد: کوچکترین وسعت یخ دریای قطب شمال در تاریخ ثبت شده است.
• خطوط طلا هر وسعت یخ سپتامبر را بین سال های 1979 تا 2021 نشان می دهد.

اکنون نقشه داخلی به طور کامل با متن توصیفی و متن گروه بندی شده که مانند یک افسانه عمل می کند توضیح داده شده است. شما یک تغییر دیگر در این نقشه ایجاد خواهید کرد: خطوط طلا بسیار روی یکدیگر همپوشانی دارند و اگر این همپوشانی بیشتر قابل مشاهده باشد، جالب تر به نظر می رسد. برای رسیدن به این اثر، هر خط را نیمه شفاف می کنید.

رنگ‌های تیره‌تر وقتی با شفافیت ترکیب می‌شوند مؤثرتر از رنگ‌های کم‌رنگ هستند.

این اثر ظریف است، اما عمقی به درهم‌تنیدگی خطوط می‌افزاید و به نشان دادن محل قرارگیری لبه یخ کمک می‌کند.

افسانه از دایره قطب شمال عبور می کند و این خط نقطه چین خواندن متن را سخت تر می کند. برای پوشاندن دایره قطب شمال در جایی که از متن عبور می کند، هاله ای اضافه می کنید. همچنین یک افکت گرادیان بر روی عنوان نقشه اعمال می‌کنید تا پررنگ‌تر به نظر برسد.

دایره قطب شمال اکنون با هاله متن پوشانده شده است.

در مرحله بعد، رنگ دوم را به عنوان اضافه می کنید.

صفحه Format Text به روز می شود تا ویژگی های عنصر Title text را نشان دهد.

می‌توانید متن عنوان را از رنگی به رنگ دیگر محو کنید.

این عنوان اکنون به دلیل رنگ های روشن از نظر ظاهری جسورتر شده است. همچنین از نمادشناسی نقشه تقلید می کند و به نظر می رسد که در حال ذوب شدن است.

نقشه تقریبا کامل است.

• Clip را تا حد گرافیک علامت نگذارید .
• پس‌زمینه شفاف را بدون علامت بگذارید .
• برای وضوح ، 300 DPI را انتخاب کنید.
• برای عمق رنگ ، 32 بیت با آلفا را انتخاب کنید .