هدف یادگیری
- هدف این بخش بررسی نمونهای از ابزارها و تکنیکهای رایج موجود برای تکمیل وظایف مدیریت پروژه GIS است.
به عنوان یک مدیر پروژه، خواهید دید که ابزارها و تکنیک های زیادی وجود دارد که به تلاش های شما کمک می کند. در حالی که برخی از اینها در یک سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) بسته بندی شده اند، بسیاری از آنها اینگونه نیستند. برخی دیگر مفاهیم صرفی هستند که مدیران هنگام نظارت بر پروژه های بزرگ با وظایف متعدد، اعضای تیم، مشتریان و کاربران نهایی باید به آنها توجه داشته باشند. این بخش نمونهای از این ابزارها و تکنیکها را تشریح میکند، اگرچه اجرای آنها به پروژه، محدوده و الزاماتی که در آن ایجاد میشوند بستگی دارد. اگرچه این موضوعات را میتوان در سرتاسر فصلهای قبل پراکنده کرد، اما مفاهیمی نیستند که تسلط آنها معمولاً برای تحلیلگران یا تکنسینهای سطح پایه GIS لازم باشد. در عوض، آنها مجموعهای از مهارتها و تکنیکها را تشکیل میدهند که اغلب پس از تکمیل کار پایه GIS در یک پروژه اعمال میشوند. در این معنا،
برنامه ریزی
یکی از سخت ترین و ترسناک ترین مؤلفه های مدیریت پروژه برای بسیاری، نیاز به نظارت بر گروه بزرگ و متنوعی از اعضای تیم است. در حالی که این متن نکاتی را برای کنار آمدن با دیگران پوشش نمی دهد (برای این کار، ممکن است بخواهید مجموعه متون روانشناسی/جامعه شناسی ناشر ناشناس را مطالعه کنید)، اطمینان از اینکه هر یک از اعضای پروژه در حال انجام وظیفه هستند و به روز هستند، راهی عالی برای کاهش مشکلات احتمالی مرتبط با یک پروژه پیچیده برای دستیابی به این هدف، ابزارهای متعددی برای پیگیری زمانبندی پروژه و تکمیل اهداف وجود دارد.
نمودار گانت (به نام سازنده آن، هنری گانت) یک نمودار میله ای است که به طور خاص برای ردیابی وظایف در طول چرخه عمر پروژه استفاده می شود. علاوه بر این، نمودارهای گانت وابستگی وظایف مرتبط با یکدیگر را نشان می دهد و بر تاریخ شروع و اتمام هر کار خاص تمرکز می کند. نمودارهای گانت معمولاً زمان تخمینی تکمیل کار را در یک رنگ و زمان واقعی تکمیل کار را در رنگ دوم نشان میدهند ( شکل 10.2 “نمودار گانت” ). این کدگذاری رنگی به اعضای پروژه اجازه می دهد تا به سرعت پیشرفت پروژه را ارزیابی کرده و مناطق مورد توجه را به موقع شناسایی کنند.
شکل 10.2 نمودار گانت
نمودارهای PERT (تکنیک ارزیابی و بازبینی برنامه) مشابه نمودارهای گانت هستند زیرا هر دو برای هماهنگ کردن تکمیل کار برای یک پروژه خاص استفاده می شوند ( شکل 10.3 “نمودار PERT”). نمودارهای PERT بیشتر بر روی رویدادهای یک پروژه تمرکز می کنند تا تاریخ شروع و اتمام همانطور که در نمودار گانت دیده می شود. این روش بیشتر در پروژههای بسیار بزرگ مورد استفاده قرار میگیرد که در آن رعایت دستورالعملهای زمانی دقیق مهمتر از ملاحظات پولی است. نمودارهای PERT شامل شناسایی مسیر بحرانی پروژه است. پس از تخمین بهترین و بدترین سناریو در رابطه با زمان اتمام همه کارها، مسیر بحرانی توالی وقایعی را ترسیم می کند که منجر به طولانی ترین مدت بالقوه برای پروژه می شود. تأخیر در هر یک از وظایف مسیر بحرانی منجر به تاخیر خالص در تکمیل پروژه می شود و بنابراین باید توسط مدیر پروژه نظارت دقیق شود.
شکل 10.3 نمودار PERT
هر دو نوع نمودار Gantt و PERT دارای مزایا و معایبی هستند. نمودارهای گانت هنگام کار با پروژه های کوچک و خطی (با کمتر از سی کار یا بیشتر که هر کدام به صورت متوالی انجام می شوند) ترجیح داده می شوند. پروژه های بزرگتر (1) روی یک نمایشگر گانت قرار نمی گیرند، و تجسم آنها را دشوارتر می کند، و (2) به سرعت بیش از حد پیچیده می شوند تا اطلاعات موجود در آن به طور مؤثر مرتبط شوند. نمودارهای گانت نیز می توانند مشکل ساز باشند، زیرا نیاز به درک قوی از زمان بندی کل پروژه دارند، قبل از اینکه اولین کار حتی به صفحه متعهد شود. همچنین، نمودارهای گانت همبستگی بین وظایف جداگانه را در نظر نمی گیرند. در نهایت، هر تغییری در زمانبندی وظایف در نمودار گانت منجر به ایجاد مجدد کل برنامه میشود، که میتواند تجربهای زمانبر و خستهکننده باشد.
نمودارهای PERT نیز دارای اشکالاتی هستند. برای مثال، زمان تکمیل هر کار به اندازه نمودار گانت مشخص نیست. همچنین، پروژه های بزرگ می توانند بسیار پیچیده شوند و چندین صفحه را شامل شوند. از آنجایی که هیچ یک از این دو روش کامل نیستند، مدیران پروژه اغلب از نمودارهای گانت و PERT به طور همزمان استفاده می کنند تا مزایای هر روش را در پروژه خود بگنجانند.
کار با داده های CAD
در حالی که یک GIS بخش بزرگی از سهم بازار نقشه برداری تولید شده توسط کامپیوتر را در اختیار دارد، تنها بازیکن نقشه برداری در شهر نیست. همانطور که امیدواریم اکنون متوجه شدید GIS در درجه اول یک راه حل نقشه برداری مبتنی بر پایگاه داده است. از سوی دیگر، طراحی به کمک کامپیوتر (CAD)، یک راه حل نقشه برداری مبتنی بر گرافیک است که توسط بسیاری از نقشه نگاران اتخاذ شده است. به خصوص مهندسان از نظر تاریخی، نقاط، خطوط و چند ضلعی ها در یک سیستم CAD به ویژگی ها پیوند ندارند، بلکه صرفاً نقاشی هایی هستند که برخی از واقعیت ها را نشان می دهند. با این حال، نرم افزار CAD اخیراً شروع به ترکیب ویژگی های “هوشمند” کرده است که به موجب آن اطلاعات ویژگی به طور صریح به بازنمایی های فضایی مرتبط می شود.
CAD معمولاً در بسیاری از پروژه های مربوط به نقشه برداری و کارهای مهندسی عمران استفاده می شود. به عنوان مثال، ایجاد یک نقشه کاداستر برای توسعه مسکن یک موضوع پیچیده با مقیاس دقیقی از دقت مورد نیاز است تا به عنوان مثال اطمینان حاصل شود که تمام خطوط برق، فاضلاب، حمل و نقل و گاز در مکانهای دقیق به هم میرسند ( شکل 10.4 “نقاشی CAD از یک پروژه مفهومی توسعه زمین” ). خطای اینچ، چه در بعد عمودی و چه در بعد افقی، می تواند منجر به نیاز به طراحی مجدد طرح اصلی شود که ممکن است هزینه و زمان زیادی را برای مشتری هزینه کند. تعداد زیادی از این نوع خطاها، و شما و مهندستان ممکن است به زودی به دنبال شغل جدیدی باشید.
شکل 10.4 ترسیم CAD یک پروژه مفهومی توسعه زمین
صرف نظر از این، نقشه CAD که برای ایجاد این طرحهای توسعه استفاده میشود، معمولاً فقط مربوط به اطلاعات محلی در داخل و اطراف محل پروژه است که مستقیماً بر ساخت واحدهای مسکونی تأثیر میگذارد، مانند ارتفاع محلی، خاک/زیر لایهها، کاربری زمین/زمین- انواع پوشش، جریان های آب سطحی و منابع آب زیرزمینی. بنابراین، سیستمهای مختصات محلی معمولاً توسط مهندس عمران به کار میروند که به موجب آن مختصات مبدا (نقطه 0، 0) بر اساس برخی از نشانههای نزدیک مانند چاه، شیر آتش نشانی، ستون یا برخی از نقاط کنترل بررسی دیگر است. در حالی که این مورد برای مهندسان قابل قبول است، کاربر GIS معمولاً نه تنها به پدیده های محلی بلکه به گره زدن پروژه به دنیای بزرگتر نیز توجه دارد.
به عنوان مثال، اگر یک پروژه توسعه یک جریان آب طبیعی در ایالت کالیفرنیا را تحت تاثیر قرار دهد، سازمان هایی مانند سپاه مهندسین ارتش ایالات متحده (یک سازمان دولتی در سراسر کشور)، وزارت ماهی و بازی کالیفرنیا (یک سازمان دولتی در سراسر ایالت)، و آب منطقه ای هیئت کنترل کیفیت (یک سازمان دولتی محلی) هر یک برخی الزامات نظارتی را بر توسعه دهنده اعمال می کند. این آژانسها میخواهند بدانند که جریان آب از کجا سرچشمه میگیرد، به کجا میریزد، پروژه توسعه در کجای طول مسیر آب رخ میدهد و چند درصد از مسیر آب تحت تأثیر قرار میگیرد. این نگرانی ها فقط با نگاه کردن به پروژه در زمینه بزرگتر حوضه (های) اطراف که پروژه در آن اتفاق می افتد، قابل رفع است. برای انجام این کار، مجموعه داده های استاندارد GIS خارجی باید در پروژه مورد استفاده قرار گیرد (به عنوان مثال، رودخانه های ملی، جریان سنج و باران سنج، نقشه های زیستگاه، بررسی های ملی خاک، و نقشه های منطقه ای کاربری اراضی/پوشش زمین). این مجموعه داده ها معمولاً به برخی از استانداردهای جهانی ارجاع داده می شوند و بنابراین به طور خودکار با داده های CAD محلی مهندس همپوشانی ندارند.
به عنوان مدیر پروژه، وظیفه تیم شما خواهد بود که دادههای CAD (معمولاً فرمت فایل DWG، DGN یا DXF) را وارد کرده و آن را دقیقاً با سایر لایههای داده GIS با ارجاع جغرافیایی تراز کند. در حالی که این کار از لحاظ تاریخی کار آسانی نبوده است، ابزارهای پیچیده ای توسط بسته های نرم افزاری CAD و GIS در حال توسعه هستند تا اطمینان حاصل شود که آنها با یکدیگر “به خوبی بازی می کنند”. به عنوان مثال، بسته نرم افزاری ArcGIS ESRI حاوی یک نوار ابزار “Georeferencing” است که به کاربران امکان جابجایی، جابجایی، تغییر اندازه، چرخش و اضافه کردن نقاط کنترل را برای کمک به تنظیم مجدد داده های CAD می دهد.
توسعه اپلیکیشن
به عنوان مدیر پروژه، ممکن است متوجه شوید که بسته نرم افزاری GIS که توسط گروه کاری شما استفاده می شود، برخی از عملکردهای اساسی را که می تواند بهره وری تیم شما را به شدت افزایش دهد، از دست داده است. در این موارد، ممکن است ارزشمند باشد که برنامه(های) GIS خود را ایجاد کنید. برنامههای GIS یا بستههای نرمافزاری GIS مستقل هستند یا سفارشیسازیهای یک بسته نرمافزاری GIS از قبل موجود که برای رفع نیازهای خاص پروژه ساخته شدهاند. این برنامهها میتوانند از ساده (مثلاً اعمال یک مجموعه نماد/رنگ استاندارد و دستورالعملهای متنی برای ویژگیهای نگاشتشده) تا پیچیده (مثلاً مرتبسازی لایهها، انتخاب ویژگیها بر اساس مجموعهای از قوانین از پیش تعریفشده، انجام یک تجزیه و تحلیل فضایی، و خروجی سخت باشد. -کپی نقشه).
برخی از برنامه های کاربردی ساده تر را می توان با استفاده از مجموعه ابزارهای کنسرو شده و عملکرد ارائه شده در نرم افزار GIS ایجاد کرد. برای مثال، بسته نرمافزاری ArcGIS ESRI شامل یک زبان ماکرو به نام Model Builder است که به کاربران بدون دانش زبانهای برنامهنویسی اجازه میدهد یک سری وظایف خودکار، که گردش کار نیز نامیده میشوند، ایجاد کنند، که میتوانند چندین بار به هم متصل شوند و چندین بار اجرا شوند تا افزونگی مرتبط با بسیاری را کاهش دهند. انواع تجزیه و تحلیل GIS برنامه های پیچیده تر به احتمال زیاد نیاز به استفاده از زبان مادری ماکرو نرم افزار GIS یا نوشتن کد اصلی با استفاده از زبان برنامه نویسی سازگار دارند. برای بازگشت به مثال محصولات ESRI، ArcGIS توانایی توسعه و ترکیب برنامه های نوشته شده توسط کاربر، به نام اسکریپت، را در پلتفرم استاندارد فراهم می کند. این اسکریپت ها را می توان در پایتون نوشت،
در حالی که ممکن است بخواهید یک برنامه GIS از ابتدا برای رفع نیازهای پروژه خود ایجاد کنید، بسیاری از آنها قبلاً توسعه یافته اند. این برنامه های از پیش نوشته شده، که بسیاری از آنها منبع باز هستند، ممکن است توسط تیم پروژه شما برای کاهش زمان، هزینه و سردرد مرتبط با چنین تلاشی استفاده شوند. نمونهای از برنامههای GIS منبع باز نوشته شده برای خانواده C زبانهای برنامهنویسی به شرح زیر است (Ramsey 2007): Ramsey, P. 2007. “وضعیت منبع باز GIS”. تحقیق انکسارها. http://www.refractions.net/expertise/whitepapers/opensourcesurvey/survey-open-source-2007-12.pdf .
- MapGuide متن باز ( http://mapguide.osgeo.org ) – یک برنامه کاربردی مبتنی بر وب که برای ارائه مجموعه کاملی از ابزارهای تجزیه و تحلیل و مشاهده در سراسر پلتفرم ها ایجاد شده است.
- OSSIM ( http://www.ossim.org )—”نقشه تصویر نرم افزار منبع باز” برنامه ای است که برای پردازش کارآمد تصاویر شطرنجی بسیار بزرگ توسعه یافته است.
- GRASS ( http://grass.itc.it ) – قدیمی ترین محصول GIS منبع باز، GRASS توسط ارتش ایالات متحده برای تجزیه و تحلیل داده های پیچیده و مدل سازی توسعه داده شد.
- MapServer ( http://mapserver.gis.umn.edu ) – یک سرور نقشه اینترنتی محبوب که داده های GIS را به محصولات نقشه نقشه کشی تبدیل می کند.
- QGIS ( http://www.qgis.org ) – یک محیط مشاهده GIS برای سیستم عامل لینوکس
- PostGIS ( http://postgis.refractions.net ) – برنامه ای است که تجزیه و تحلیل داده های مکانی و عملکردهای دستکاری را به برنامه پایگاه داده PostgreSQL اضافه می کند.
- GMT ( http://gmt.soest.hawaii.edu )—”ابزارهای عمومی نقشه برداری” مجموعه ای از ابزارهای دستکاری داده و تولید گرافیکی را ارائه می دهد که می توانند برای ایجاد جریان های تجزیه و تحلیل داده های پیچیده به یکدیگر زنجیر شوند.
با این حال، برنامه های GIS همیشه از ابتدا ایجاد نمی شوند. بسیاری از آنها دارای کتابخانه های مشترک منبع باز هستند که عملکردهایی مانند پشتیبانی قالب، پردازش جغرافیایی و بازپخش سیستم های مختصات را انجام می دهند. نمونه ای از این کتابخانه ها به شرح زیر است:
- GDAL/OGR ( http://www.gdal.org )—”Geospatial Data Abstraction Library/OpenGIS Simple Features Reference Implementation” مجموعه ای از مترجم ها برای قالب های داده های جغرافیایی شطرنجی و برداری است.
- Proj4 ( http://proj.maptools.org ) – مجموعه ای از ابزارهای طرح ریزی که قادر به تغییر سیستم های مختلف نقشه برداری، کروی ها و نقاط داده است.
- GEOS ( http://geos.refractions.net )—”موتور هندسه، منبع باز” مجموعه ای از توابع برای پردازش هندسه خطی دو بعدی است.
- Mapnik ( http://www.mapnik.org ) – یک کیت ابزار برای توسعه نقشههای بصری جذاب از انواع فایلهای موجود (مانند shapefiles، TIFF، OGR/GDAL)
- FDO ( http://fdo.osgeo.org ) – “اشیاء داده های ویژگی” شبیه به GDAL/OGR، اگرچه پیچیده تر از آن است که ابزارهایی برای دستکاری، تعریف، ترجمه و تجزیه و تحلیل مجموعه داده های جغرافیایی فراهم می کند.
در حالی که برنامهها و کتابخانههای مبتنی بر C که قبلا ذکر شد، به دلیل زمان طولانی در توسعه، رایج هستند، خانوادههای زبانی جدیدتر نیز پشتیبانی میشوند. به عنوان مثال، جاوا برای توسعه برنامه های کاربردی منحصر به فرد (مانند gvSIG، OpenMap، uDig، Geoserver، JUMP، و DeeGree) از کتابخانه های خود (GeoAPI، WKB4J، GeoTools، و JTS Topology Suite) استفاده شده است، در حالی که برنامه های Net. MapWindow، WorldWind، SharpMap) یک گزینه کاربردی جدید اما قدرتمند هستند که از کتابخانه های خود (Proj.Net، NTS) و همچنین کتابخانه های مبتنی بر C پشتیبانی می کنند.
سری نقشه
یک مدیر پروژه اغلب ملزم به تولید کاغذ و/یا نقشه های دیجیتالی از محل پروژه است. این نقشهها معمولاً شامل اطلاعات استاندارد مانند عنوان، فلش شمالی، نوار مقیاس، اطلاعات تماس شرکت، منبع داده و غیره هستند. این ساده است اگر سایت به اندازه کافی کوچک باشد که ویژگی های مربوط به نقشه را بتوان روی یک نقشه حل کرد. با این حال، اگر سایت بسیار بزرگ باشد، از یک مسیر خطی (مثلاً پروژههای بهبود بزرگراه) پیروی کند یا از مکانهای محلی دور و غیرمرتبط سایت تشکیل شده باشد، مشکلات به وجود میآیند. در این موارد، مدیر باید مجموعهای از نقشههای به راحتی قابل ارجاع و تکثیر ایجاد کند که دقیقاً در یک مقیاس باشند، حداقل همپوشانی داشته باشند و مواد یقه ثابت را در سرتاسر حفظ کنند.
برای انجام این کار، می توان از یک سری نقشه برای ایجاد نقشه های استاندارد شده از GIS استفاده کرد (به عنوان مثال، «کتاب نقشه DS» برای ArcGIS 9، «صفحات مبتنی بر داده» برای ArcGIS 10). یک سری نقشه اساساً یک سند چند صفحه ای است که با تقسیم قاب کلی داده به کاشی های منحصر به فرد بر اساس یک شبکه شاخص تعریف شده توسط کاربر ایجاد می شود . شکل 10.5 “محل کاشی پروژه در یک سری خروجی” نمونه ای از یک سری نقشه را نشان می دهد که یک سایت پروژه را به شبکه ای از کاشی های مشابه تقسیم می کند. شکل 10.6 “خروجی از یک سری نقشه”نقشه های استانداردی را که هنگام چاپ آن سری تولید می شود نشان می دهد. در حالی که مطمئناً می توان این نقشه ها را بدون استفاده از یک مولد سری نقشه ایجاد کرد، این عملکرد به سازماندهی و نمایش پروژه هایی که وسعت آنها را نمی توان در یک نقشه واحد نشان داد کمک زیادی می کند.
شکل 10.5 کاشی کاری سایت پروژه به یک سری خروجی
شکل 10.6 خروجی از یک سری نقشه
تبدیل شبکه به زمین
مدیران پروژه باید به انتقال از واحدهای نقشه برداری درون برنامه ای به مکان های واقعی توجه داشته باشند. همانطور که در فصل 3 “داده ها، اطلاعات و مکان یافتن آنها” ، بخش 3.2 “داده های مربوط به داده ها” بحث شد، تبدیل زمین سه بعدی به دو بعدی لزوماً منجر به خطاهای دقت و دقت می شود. در حالی که پروژه هایی که محدوده کمی را پوشش می دهند ممکن است به طور قابل توجهی از این خطا آسیب نبینند، پروژه هایی که محدوده وسیعی را پوشش می دهند ممکن است با مشکلات اساسی مواجه شوند.
زمانی که نقشهبرداران زاویه و فواصل ویژگیهای روی زمین را برای ورود به یک GIS اندازهگیری میکنند، اندازهگیریهای «زمینی» را انجام میدهند. با این حال، مجموعه داده های فضایی در یک GIS بر اساس یک سیستم مختصات از پیش تعریف شده، به عنوان اندازه گیری “شبکه” نامیده می شود. در مورد زاویه ها، اندازه گیری های زمین نسبت به برخی استانداردهای شمالی مانند شمال واقعی، شمال شبکه یا شمال مغناطیسی انجام می شود. اندازه گیری های شبکه همیشه نسبت به شبکه شمال سیستم مختصات است. بنابراین، شبکه شمال و شمال زمین ممکن است نیاز به چرخش داشته باشند تا به درستی تراز شوند.
در مورد فواصل، دو منبع خطا ممکن است وجود داشته باشد: (1) خطای مقیاس و (2) خطای ارتفاع. خطای مقیاس به پدیده ای اشاره دارد که به موجب آن نقاط اندازه گیری شده در زمین سه بعدی (یعنی اندازه گیری زمین) ابتدا باید به بیضی سیستم مختصات (یعنی میانگین سطح دریا) ترجمه شوند و سپس باید به صفحه شبکه دو بعدی ترجمه شوند. ( شکل 10.7 “تبدیل شبکه به زمین” ). اساساً، خطای مقیاس با حرکت از سه به دو بعد مرتبط است و با اعمال یک ضریب مقیاس (SF) برای هر اندازه گیری انجام شده در مجموعه داده برطرف می شود.
شکل 10.7 تبدیل شبکه به زمین
علاوه بر خطای مقیاس، با افزایش ارتفاع سایت پروژه، خطای ارتفاع به طور فزاینده ای مشخص می شود. شکل 10.8 “شبکه در مقابل اندازه گیری زمین” را در نظر بگیرید ، که در آن یک خط اندازه گیری شده به عنوان 1000 فوت در ارتفاع باید ابتدا برای اندازه گیری بیضی زمین کوچک شود، سپس مجدداً برای مطابقت با صفحه شبکه سیستم مختصات کوچک شود. هر گذار از این قبیل نیاز به جبرانی دارد که به آن ضریب ارتفاع (EF) گفته می شود. SF و EF اغلب در یک فاکتور ترکیبی واحد (CF) ترکیب می شوند که به طور خودکار برای هر اندازه گیری گرفته شده از GIS اعمال می شود.
شکل 10.8 اندازه گیری شبکه در مقابل زمین
علاوه بر خطاهای EF و SF، هنگام بررسی مناطق بیش از 5 مایل باید مراقب بود. در این فواصل، خطاهای جزئی شروع به ترکیب می کنند و ممکن است اختلافات قابل توجهی ایجاد کنند. به طور خاص، پروژههایی که طول آنها از مناطق سیستم مختصات عبور میکند (به عنوان مثال، مناطق مرکاتور جهانی عرضی [UTM] یا مناطق صفحه حالت) احتمالاً از خطاهای غیرقابل قبول شبکه به زمین رنج میبرند.
در حالی که ابزارها و تکنیک های ذکر شده در این بخش ممکن است فراتر از محدوده یک متن مقدماتی در مورد GIS در نظر گرفته شوند، این صفحات نشان دهنده برخی از نگرانی هایی است که در طول تصدی شما به عنوان مدیر پروژه GIS ایجاد می شود. اگرچه برای اولین مشاغل مرتبط با GIS خود به درک جامعی از این مسائل نیاز نخواهید داشت، اما مهم است که بدانید تبدیل شدن به یک کاربر باصلاحیت GIS به مجموعه مهارت های گسترده ای، هم از نظر فنی و هم از نظر بین فردی، نیاز دارد.
خوراکی های کلیدی
- به عنوان مدیر پروژه، شما باید از طیف گسترده ای از ابزارها و تکنیک ها برای تکمیل پروژه GIS خود استفاده کنید.
- ابزارها و تکنیک هایی که استفاده می کنید لزوماً به عنوان بخشی از بسته نرم افزاری GIS بومی شما گنجانده نمی شوند. در این موارد، شما باید تمام منابع مدیریت پروژه را که در اختیار دارید، اعمال کنید.
ورزش
- پروژه GIS زیر را در نظر بگیرید: شهر میامی با شما تماس گرفته است تا تأثیر طغیان ناشی از افزایش سطح دریا بر املاک شهرداری در صد سال آینده را مشخص کند. با فرض اینکه سطح دریا در طول این بازه زمانی یک متر بالا میآید، فرآیندی را که برای پاسخ به این پرسش انجام میدهید با جزئیات شرح دهید. با فرض اینکه دو ماه فرصت دارید تا این کار را انجام دهید، جدول زمانی ایجاد کنید که مراحلی را که برای پاسخ به درخواست شهر انجام می دهید را نشان می دهد. در بحث خود، اطلاعات مربوط به لایه های داده (هم شطرنجی و هم بردار)، منابع داده، و ویژگی های داده مورد نیاز برای رفع مشکل را بگنجانید. برخی از مراحل geoprocessing که برای تبدیل دادههای GIS پایه شما به لایههای خاص پروژه مورد نیاز است را بیان کنید تا این مشکل خاص را برطرف کند. پس از اتمام تجزیه و تحلیل جغرافیایی، چگونه می توانید از اصول نقشه کشی برای ارائه موثرترین داده ها به مقامات شهری استفاده کنید؟ در مورد مشکلات بالقوه ای که ممکن است در طول تجزیه و تحلیل ایجاد شود صحبت کنید و در مورد نحوه رسیدگی به این مسائل بحث کنید.
بدون دیدگاه